Professional Documents
Culture Documents
Filipino 9 Script Dula Gwapo
Filipino 9 Script Dula Gwapo
NARRATOR 1: Maingay na silid, nagdadagsaaang mga tao, at mga biruang puno ng halakhak.
Yan ang kadalasang eksena na sumasalubong sa akin tuwing papasok ako sa
paaralan.
ALYSSA (IRYL) : JOEY!!
RYZA (JOEY) : Ano na naman ba?
ALYSSA (IRYL) : Umagang-umaga galit na naman sya.
RYZA (JOEY) : Dami mong sinasabi, ano nga diba?
ALYSSA (IRYL) : May bago daw tayong kaklase! Galing ATENEO! Pogi besh!
RYZA (JOEY) : Ayan ka na naman, nagawa mo na ba yung takdang aralin na binigay ni Sir
Mahinay sa organic chem?
ALYSSA (IRYL) : Hala?! Tapos ka na ba? Pakopya, bilis!
NARRATOR 1: Hay nakong babaeng to, may panahon sa mga pogi wala naman palang sagot sa
takdang aralin.
EDEN (ANJ) : Magandang Umagang sa inyong lahat. May bago kayong kaklase, magpakilala ka
iho.
LANCE (ACE) : Axel Ace Sy but I prefer to be called “Ace”
ALYSSA (IRYL) : Siya yun besh! Nakita ko siya sa gate kanina!
RYZA (JOEY) : Wag ka ngang maingay jan! Baka marinig ka pa!
NARRATOR 1: Axel Ace… hmm mukha namang playboy, parang walang ma-ibubuga.
Makalipas ang isang buwan, marami ang nagbago. Napapansin kong madalas
pinupuri ng mga guro si Ace dahil sa kanyang tanyag na kakayahan sa akademika.
Hindi na rin ako masyadong napapansin ng mga guro dahil ang atensyon ay nasa
kanya na.
EDEN (ANJ) : Ms. Vermont pwede ba kitang maka-usap?
RYZA (JOEY) : Ano po yun Prof?
EDEN (ANJ) : Gusto kong sabihin sayo na bumaba ang iyong marka sa unang semester. Maski
kaming mga guro ay nagulat sa iyong marka. May pinag-dadaanan ka aba iha?
RYZA (JOEY) : Ah wala naman po prof. Babawi nalang po ako. Salamat po.
EDEN (ANJ): (TUMANGO)
RAIN (ARTHUR): Anong klaseng marka to?! Ano baa ng mga pinag-gagawa mo at naging pabaya
ka sa iyong pag-aaral?
ANNA (NATASHA): Huminahon ka Arturo.
RAIN (ARTHUR): Wag mong kunsintihin ang anak mo Natasha! Kaya sya nagiging ganyan eh!
RYZA (JOEY): Paumanhin dad, hindi nap o mauulit.
RAIN (ARTHUR): Talagang hindi na! At ano tong nabalitaan ko na ang nangunguna sa inyo ay
isang bagong estudyante lamang?
~KATAHIMIKAN~
Umalis ka na, ayusin moa ng sarili mo.
NARRATOR 1: Pumasok ako ng silid aklatan at umupo para magbasa, nang biglang may umupo
sa aking harapan.
RYZA (JOEY): Excuse me, hindi mo nakikitang may naka-upo na?
LANCE (ACE): (TUMINGIN LANG)
RYZA (JOEY): Huh! Bingi ka ba?
LANCE (ACE): Puno na.
RYZA (JOEY): Kahit na! Bat ka ba umuupo bigla ha? Buti sana kung close tayo noh?
LANCE (ACE): As far as I know, hindi mo naman pag-aari to.
NARRATOR 1: Lumipas ang isang linggo, nasanay na akong palagi ko syang nakikita. Mapa silid
aralan, silid aklatan at hallway pa yan. Nagmamadali akong pumasok sa aming silid ng naka
bunggo ko si Ace.
RYZA (JOEY): Ikaw na naman?! Bat ka aba laging sunod ng sunod?
LANCE (ACE): I’m not following you.
RYZA (JOEY): Says the one na palaging sumusulpot kung nasan ako?
LANCE (ACE): What do you mean? You don’t own every place here, you know?
RYZA (JOEY): Ewan ko sayo Axel.
LANCE (ACE): What did you just say?
RYZA (JOEY): Axel. Yun naman yung first name mo diba? Ang weird kase kung second name mo
yung itatawag ko sayo.
LANCE (ACE): Whatever makes you comfortable.
RYZA (JOEY): Alam mo, English ka ng English! Hindi ka ba marunong magtagalog ha?!
LANCE (ACE): I know.
RYZA (JOEY): Yun naman pala eh! Dapat magtagalog kana! Wala ka sa America noh!
LANCE (ACE): Susubukan ko.
NARRATOR 1: Nagulat ako nang bigla siyang magtagalog. Maganda ang tono niya pero
halatang hindi sanay dahil may accent pa ito.
RYZA (JOEY): Whatever.
NARRATOR 1: Simula no’ng insidente na yon, naging malapit kami sa isa’t-isa ni Axel. Palagi
ko siyang kinukulit sa klase pero sinusungitan niya lang ako.
EDEN (ANJ): Magsitahimik ang lahat. Para sa inyong Gawain sa asignatura na ito, humanap kayo
ng inyong kapares at gumawa ng isang maikling tula batay sa inyong nararamdaman sa araw na
ito.
EDEN (ANJ): Ms. Vermont, Mr. Sy. Wala ba kayong mga kapares?
RYZA (JOEY): Kaya ko na po’ng mag-isa prof.
EDEN (ANJ): Tutal wala rin namang kapares si Mr. Sy, kayo nalang ang maging pares.
NARRATOR 1: Tiningnan ako ni Axel habang blangko ang mukha, hindi ko mabasa kung ano
ang iniisip niya na kami ang magkapares.
RYZA (JOEY): Para ka namang binagsakan ng lupa diyan. Hindi ka na lugi noh, ako na kaya to!
LANCE (ACE): Let’s start.
EDEN (ANJ): Tapos naba ang lahat? Pakipasa sa unahan ang inyong Gawain.
~PHONE RINGS~
ANNA (NATASHA): Joey anak, isinugod ang dad mo sa ospital. Pumunta ka ditto anak please.
NARRATOR 1: Nagmamadali akong lumabas ng silid para pumara ng masasakyan. Kung
siniswerte nga naman oh! Wala pa talagang mga sasakyan.
LANCE (ACE): You okay? You seem bothered.
RYZA (JOEY): Wag muna ngayon.
LANCE (ACE): Just asking. Sa’n ka ba pupunta?
RYZA (JOEY): Sa ospital, nandun yung dad ko.
LANCE (ACE): Wala nang mga taxi rito sa ganitong oras.
NARRATOR 1: Nagulat ako nang bigla niya akong hilahin, at tumakbo.
RYZA (JOEY): Ano bang ginagawa mo?!
LANCE (ACE): It will take you hours if you stand there waiting for a cab.
~PHONE RINGS~
ANNA (NATASHA): Anak Joey, kumusta?
RYZA (JOEY): Mabuti naman po. Kumusta na po si dad?
ANNA (NATASHA): Anak… mukhang matatagalan pa kami nang dad mo dito.
RYZA (JOEY): Bakit po mom?
ANNA (NATASHA): Sabi ng eksperto na mas mabuti kung pumarito daw muna ang dad mo para
mas matutukan ito ng maayos.
ANNA (NATASHA): Siguro mas mabuti kung dito mo na lang tapusin ang iyong pag-aaral para
mas matutukan din kita ng maayos.
RYZA (JOEY): Sige po, aayusin ko na po ang mga papeles ko.
09xxxxxxxxx:
I hope to see again soon, I hope you succeed in achieving all your dreams. :))
Ladies and Gentlemen, we’ve have arrived in the city of Pasay, Ninoy Aquino Airport. In 3
minutes we are about to land at Ramp 4. So stand by and prepare your things. Thank you.
NARRATOR 1: Bumalik ako sa realidad ng narinig ko ang sinabi ng isang crew dito sa
eroplano. Pabalik na ako ng Pilipinas dahil doon ako na distino sa aking trabaho. Isa na akong
ganap na Neuro-Surgeon dalawang taon ang naka lipas. Natapos ko ang aking pag-aaral sa sipag
at tsaga, hindi naging madali ang buhay ko sa States lalo na’t sa unang tatlong buwan ko doon
ay mas naging malala ang sitwasyon ni Dad. Sa awa ng diyos naman ay gumaling pa rin ito laban
sa kanyang sakit. Naging summa cum laude ako at naging top notcher sa pinag-aaralan kong
Unibersidad sa States. Bilang isang bagong estudyante doon ay hindi rin ako kaagad na naka
adjust doon lalo na’t wala akong mga kaibigan sa panahon na iyon.
JASMINE (SECRETARY): Ma’am tawag po kayo Doc. Rivas sa office niya.
RYZA (JOEY): Okay, give me a minute.
NARRATOR 1: Pagpasok ko sa opisina ni Doc. Rivas ay bumungad kaagad sa akin ang isang
lalaking naka upo pero hindi ko makita ang mukha nito dahil naka-talikod siya sa pwesto ko.
JELO (DOC. RIVAS): Doc. Vermont! Welcome back! Masaya akong makita ka muli.
RYZA (JOEY): Likewise Doc. Rivas.
JELO (DOC. RIVAS): Oh! Wag ka namang masyadong pormal “Joey”.
RYZA (JOEY): (NGUMITI)
JELO (DOC. RIVAS): Siya nga pala Joey, meet Doc. Sy. Siya ang head Doctor dito sa JCS Hospital.
NARRATOR 1: Ano? Doc. Sy? Isa lang ang kilala kong Sy sa buhay ko. Tumayo ang lalaking
kanina pa naka talikod sa harap ko at tumingin ito sa gawi ko.
LANCE (ACE): Nice to meet you Doc. Vermont.
NARRATOR 1: Bumati ito sa akin ng pormal na parang hindi niya ako kilala, na parang wala
kaming pinagsamahan noon.
RYZA (JOEY): Nice to meet you too Doc. Sy.
NARRATOR 1: Apat na buwan ang naka lipas maganda ang naging takbo ng buhay ko dito sa
Pilipinas. Naging kilala ako dito dahil sa isang magazine interview na naganap nong isang buwan
bilang pag-aanunsyo ng Ospital sa pagtatrabaho ko dito. May mga pagkakataon din na
nakakatrabaho ko si Axel at nakaka-usap dahil sa mga sitwasyon na kinakailangan naming
magtulungan.
JELO (DOC. RIVAS): So guys, magkakaroon tayo ng team dinner dahil naging successful ang
operasyon nila Doc. Vermont at Doc. Sy kanina. So let’s go.
NARRATOR 1: Habang kumakain kami ay biglang nagsalita si Doc. Rivas.
JELO (DOC. RIVAS): Let’s have a game guys! Spin the bottle!
(TUMAPAT KAY JOEY)
JELO (DOC. RIVAS): Ohh! Joey! Ang ganda naman ng simula nito!
JAS (SECRETARY): So Ms. Joey, truth or dare?
RYZA (JOEY): Truth.
JAS (SECRETARY): Wow! Ang tapang ha! Are you dating someone right now?
RYZA (JOEY): Wala.
~CROWD SHOUTING~
JAS (SECRETARY): Okay Doc. Ace! May nagugustuhan ka ba ngayon?
LANCE (ACE): Yes.
~CROWD SHOUTING~
JELO (DOC. RIVAS): Wow! Sa ilang taon nating magka-ibigan hindi mo yan na banggit ah!
NARRATOR 1: Tumunog ang phone ko at tiningnan koi to, si Mom pala. Lumabas muna ako
para sagutin ito, pabalik na sana ako sa loob ng nakasalubong ko si Axel.
RYZA (JOEY): Doc Axel.
LANCE (ACE): You don’t need to be formal Krayjel.
RYZA (JOEY): Uhm haha yeah.
NARRATOR 1: Naging awkward ang paligid matapos kong sumagot sa pahayag niya.
LANCE (ACE): How’s life?
RYZA (JOEY): Okay lang naman, ganon pa rin.
LANCE (ACE): That’s good to hear then.
RYZA (JOEY): Ikaw ha may nagugustuhan ka na pala.
LANCE (ACE): Uhm yeah pero that person is to dense to even realize the obvious hints that I
keep giving off.
RYZA (JOEY): Bakit naman? Gwapo ka naman ah! Bat di nya makita ang halaga mo?
LANCE (ACE): You think so?
RYZA (JOEY): Oo naman noh!
LANCE (ACE): Krayjel. You still remember that time when I told you some quote that says “I
think you hung the moon”?
RYZA (JOEY): Ah! Oo naman noh! Nakaka-tawa kaya yun, kase biglang dumaan si manong
janitor haha!
LANCE (ACE): Yeah, but do wanna know the meaning behind it?
RYZA (JOEY): Ano ba talagang ibig sabihin non?
LANCE (ACE): Krayjel the first time I saw you I felt something. I did the things that I usually
wouldn’t do and I really felt confused about it.
RYZA (JOEY): Anong ibig mong sabihin?
LANCE (JOEY): I like you.
NARRATOR 1: I was frozen in my spot when he said those words. Hindi ko inaakalang
magkaka-gusto sakin ang isang Axel Ace Sy. Aaminin ko nagka-gusto din ako sakanya nong
panahong nag-aaral pa ako dito sa Pilipinas pero hindi ko na rin ito binigyan ng pansin dahil
aalis rin naman ako ng Pilipinas noon.
NARRATOR 1: At yun ang kwento namin, anim na buwan akong niligawan ni Axel at nakita
ko naman ang sinseridad nito kaya ko siya sinagot sa mismong araw na sinimulan niya akong
ligawan. Ngayong limang taon na ang naka-lipas he finally proposed to me and of course I said
yes. Meeting him was the most unbelievable thing that happened in my life and I’m very
thankful that he waited for me.
This has been Doctor Krayjel Lorraine Vermont the future Mrs. Sy.
SIGNING OFF.