Diterjemahkan dari Bahasa Inggeris ke Bahasa Melayu - www.onlinedoctranslator.
com
Jurnal Antarabangsa
Penyelidikan Alam Sekitar
dan Kesihatan Awam
Artikel
Pendidikan Jasmani Suaian: Perspektif Ibu Bapa Asia
Eun Hye Kwon1, Blok Martin2, Sean Healy3
----
---
petikan:Kwon, EH; Blok, M.; Healy,
S.; Kim, T.-e. Pendidikan Jasmani
Suaian: Perspektif Ibu Bapa Asia.Int.
J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam
2022,19, 91. https:// doi.org/10.3390/
ijerph19010091
Diterima: 11 November 2021
Diterima: 15 Disember 2021
Diterbitkan: 22 Disember 2021
Nota Penerbit:MDPI kekal neutral
berhubung tuntutan bidang kuasa dalam
peta yang diterbitkan dan gabungan
institusi.
Hak cipta:© 2021 oleh pengarang.
Pemegang Lesen MDPI, Basel,
Switzerland. Artikel ini ialah artikel
akses terbuka yang diedarkan di
bawah terma dan syarat lesen Creative
Commons Attribution (CC BY) (https://
creativecommons.org/licenses/by/
4.0/).
Int. J. alam sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91. https://doi.org/10.3390/ijerph19010091
dan Tae-eung Kim4,*
1 Jabatan Kaunseling, Kesihatan & Kinesiologi, Texas A&M University-San Antonio, San Antonio, TX 78224,
Amerika Syarikat; eunhye.kwon@tamusa.edu
2 Jabatan Kinesiologi, Universiti Virginia, Charlottesville, VA 22903, Amerika Syarikat; meb7u@virginia.edu Pusat
3 Pengajian Kejururawatan, Psikoterapi dan Kesihatan Komuniti, Kolej Bandar Dublin, D09 Y5N0 Dublin, Ireland;
sean.d.healy@dcu.ie
4 Jabatan Perubatan Pencegahan, Pusat Pengajian Perubatan, Universiti Kyung Hee, Seoul 02447, Korea
* Surat-menyurat: ktang7711@gmail.com
Abstrak:Tujuan kajian ini adalah untuk mengkaji jangkaan daripada perkhidmatan Pendidikan Jasmani
Suaian daripada perspektif ibu bapa Asia (n=8) yang mempunyai anak kurang upaya. Pengumpulan data
melibatkan temu bual separa berstruktur, diselesaikan dalam bahasa pilihan peserta. Data dianalisis
menggunakan resipi Braun dan Clarke untuk analisis tematik. Empat tema muncul: (a) "mengatasi"
ketidakupayaan dalam APE, (b) perspektif yang berbeza tentang kepentingan APE antara ibu dan bapa,
(c) kebimbangan ibu bapa terhadap anak-anak yang "tidak hormat," dan (d) isu komunikasi.
Memandangkan budaya di Amerika Syarikat adalah lebih pelbagai dari segi etnik dan sosial, kepentingan
dan kaitan keputusan untuk peruntukan APE yang berkesan dan sensitif budaya dibincangkan.
Peningkatan pemahaman dan penglibatan ibu bapa Asia dari segi program APE anak-anak mereka akan
menghasilkan pengalaman APE yang lebih sensitif budaya, berkesan dan relevan.
Kata kunci:pendidikan jasmani yang disesuaikan; jangkaan ibu bapa; ibu bapa Asia
1. Pengenalan
Hampir 7.3 juta pelajar menerima perkhidmatan pendidikan khas di Amerika Syarikat [1].
Perkhidmatan tersebut diberi mandat dalam Akta Peningkatan Pendidikan Orang Kurang Upaya
2004. Semua pelajar dikehendaki menerima pendidikan jasmani (PE) [2]. Bagi sesetengah pelajar
kurang upaya, yang mana penyertaan yang selamat atau berjaya dalam PE biasa tidak mungkin,
perkhidmatan pendidikan jasmani (APE) yang disesuaikan mesti disediakan [2]. Untuk mengawal
kualiti program APE, program ini disyorkan disediakan oleh guru APE yang bertauliah [3].
Telah dicadangkan bahawa memahami jangkaan keluarga terhadap APE adalah sangat
penting dan boleh membantu guru APE dengan memberikan gambaran tentang pembangunan
program pendidikan yang sesuai untuk pelajar dan menyediakan maklumat kritikal untuk
mesyuarat pelan pendidikan individu (IEP) dan perancangan peralihan [4,5]. Selain itu, Martin dan
Smith menyatakan bahawa komunikasi daripada guru APE kepada ibu bapa adalah perlu kerana
ibu bapa harus memahami tujuan APE dan peranan guru APE [6]. Penyelidikan oleh Castaneda dan
Sherill mengukuhkan kepentingan hubungan ibu bapa-guru, menunjukkan bahawa dalam situasi
di mana jurulatih liga bola keranjang untuk kanak-kanak kurang upaya berinteraksi dengan jelas
dengan ibu bapa, keluarga berasa selamat, yakin dan diberi kuasa [7]. Sesungguhnya IDEA
mencerminkan kepentingan input ibu bapa kerana ia mewajibkan pertimbangan untuk diberikan
kepada perspektif ibu bapa [2]. Ini amat penting bagi keluarga pelajar kurang upaya kerana
diketahui bahawa jangkaan keluarga terhadap kanak-kanak itu akan berbeza-beza bergantung
pada jenis dan/atau tahap keterukan kecacatan [8].
Apabila kita meneliti penyelidikan yang memfokuskan pada perspektif ibu bapa, ternyata
terdapat kekurangan literatur tentang perspektif ibu bapa kumpulan budaya minoriti. Pada masa
ini, kebanyakan kajian yang menangani topik ini tertumpu terutamanya pada perspektif keluarga
Kaukasia kanak-kanak kurang upaya [4,9]. Ibu bapa Hispanik telah mempunyai
https://www.mdpi.com/journal/ijerph
Int. J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91 2 daripada 10

perspektif mereka didengar, yang, sepanjang pengetahuan penulis, merupakan satu-satunya penyelidikan yang
melibatkan ibu bapa daripada kumpulan budaya minoriti [5]. Namun perspektif kumpulan tersebut adalah
penting kerana faktor budaya mungkin membentuk perspektif, kepercayaan dan nilai yang mereka miliki. Tidak
boleh diandaikan bahawa perspektif ibu bapa tentang kanak-kanak yang menerima perkhidmatan APE boleh
digeneralisasikan merentas kumpulan budaya. Oleh itu, penyelidikan ke dalam perspektif mereka adalah
penting untuk pembangunan program APE yang sensitif budaya.
Penyelidikan yang melibatkan ibu bapa telah memberikan perspektif yang menarik tentang
APE. Ibu bapa Kaukasia yang mempunyai kanak-kanak kurang upaya telah menunjukkan sangat
menghargai kesan positif PE terhadap anak-anak mereka [6]. Akibatnya, ibu bapa Kaukasia
cenderung mempunyai jangkaan tertentu untuk anak-anak mereka dan daripada profesional yang
menyediakan perkhidmatan APE untuk anak-anak mereka. Jangkaan khusus keluarga Kaukasia
kanak-kanak kurang upaya termasuk keselamatan dan penyertaan yang berjaya dalam
persekitaran inklusif [10,11]. Downing dan Rebollo menjalankan penyelidikan meneroka persepsi
ibu bapa mengenai elemen penting untuk kejayaan integrasi kanak-kanak kurang upaya ke dalam
program PE [12]. Ibu bapa menyatakan bahawa elemen yang paling kritikal untuk kejayaan
kemasukan ialah (a) motivasi pendidik fizikal, (b) sokongan daripada guru dan pentadbir, dan (c)
status kesihatan anak-anak mereka. Kajian itu juga menunjukkan bahawa ibu bapa Kaukasia juga
percaya bahawa kepentingan dan harapan keluarga perlu dipertimbangkan untuk kejayaan
pelaksanaan persekitaran inklusif. Ibu bapa melaporkan keinginan untuk mewujudkan hubungan
kerjasama dengan sekolah untuk memastikan minat dan harapan mereka dihargai [12]. Begitu
juga, Russell meneroka jangkaan 10 ibu bapa Kaukasia mengenai APE. Penemuan menunjukkan
bahawa jangkaan mengenai APE dan proses peralihan adalah (a) untuk anak-anak mereka
mencapai kemajuan di sekolah, (b) untuk ibu bapa mendapatkan sokongan, dan (c) untuk
memperoleh maklumat daripada profesional mengenai tahap motor asas semasa. kemahiran [13].
Columna et al. menemu bual 11 ibu bapa Hispanik kanak-kanak kurang upaya untuk menyiasat jangkaan
mereka mengenai guru APE [5]. Ibu bapa Hispanik menjangkakan bahawa peningkatan tahap kemerdekaan
dalam kalangan anak-anak mereka adalah hasil daripada penyertaan mereka dalam program-program
tersebut; bagaimanapun, ibu bapa Hispanik juga menyampaikan rasa tidak puas hati dengan profesional yang
menyediakan perkhidmatan untuk anak-anak mereka, terutamanya kerana mereka percaya bahawa profesional
tidak selalu menggunakan input mereka. Selain itu, ibu bapa Hispanik mahukan lebih banyak maklumat
mengenai APE, lebih banyak komunikasi dengan penyedia perkhidmatan dan lebih banyak maklumat dalam
bahasa ibunda mereka. Penemuan utama dalam kajian ini ialah ibu bapa Hispanik mengharapkan anak-anak
mereka yang kurang upaya menguasai kemahiran asas dan mengambil bahagian dalam aktiviti fizikal. Namun,
isu komunikasi menjadi penghalang kepada ibu bapa untuk bekerjasama dengan guru APE.

Perspektif sedemikian memberikan pandangan yang menarik tentang APE dan boleh membantu
guru APE untuk mencipta program sensitif budaya untuk pelajar mereka. Hasilnya, bagaimanapun, tidak
boleh dianggap boleh digeneralisasikan kepada kumpulan budaya lain. Yang ketara tidak hadir dari
perspektif yang didengar ialah ibu bapa Asia. Namun, banyak sebab wujud mengapa perspektif
kumpulan sedemikian adalah tambahan yang diperlukan kepada kesusasteraan. Pertama, populasi Asia
AS berkembang pesat, dengan peningkatan 72% antara 2000 dan 2015 [14]. Dengan peningkatan
bilangan orang dari latar belakang Asia yang hadir di Amerika Syarikat, terdapat peningkatan dalam
bilangan pelajar Asia yang kurang upaya memasuki bilik darjah sekolah awam [1]. Oleh itu, menyediakan
pengajaran yang sesuai dengan budaya dan bekerjasama dengan keluarga telah menjadi semakin
penting. Oleh itu, tujuan kajian ini adalah untuk memahami perspektif ibu bapa Asia terhadap
perkhidmatan APE yang diterima oleh anak-anak mereka.

2. Bahan-bahan dan cara-cara

2.1. Populasi Kajian dan Persampelan
Strategi persampelan bertujuan telah dilaksanakan untuk merekrut 8 ibu bapa Asia yang mengambil
bahagian dalam kajian ini. Pengambilan bermula dengan e-mel mula-mula dihantar daripada seorang profesor
APE kepada guru APE yang merupakan alumni program APE beliau. E-mel tersebut mengandungi lembaran
maklumat yang memperincikan kajian yang dirancang, dan guru APE diminta untuk mencetak lembaran
maklumat dan memberikannya kepada ibu bapa kanak-kanak Asia yang menerima
Int. J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91 3 daripada 10

perkhidmatan APE mereka. Lembaran maklumat menyediakan penerangan asas tentang kajian dan
menjelaskan komitmen yang diperlukan untuk penyertaan. Lembaran maklumat menjemput ibu bapa
untuk menghantar e-mel atau menghubungi penyelidik jika mereka berminat untuk menyertai kajian.
Lapan ibu bapa kesemuanya memberi maklum balas. Pada ketika ini, pengkaji memastikan individu
tersebut memenuhi kriteria sampel dengan mengingatkan peserta tentang kriteria kelayakan untuk
penyertaan: individu tersebut hendaklah (1) berasal dari negara Asia, (2) berpendidikan di Asia, tahap
pendidikan adalah dari sekolah rendah. sekolah hingga sekolah menengah, dan (3) mempunyai anak
kurang upaya yang sedang menerima perkhidmatan APE di sekolah AS. Semua individu yang ingin
mengambil bahagian dalam kajian ini memenuhi semua kriteria. Lembaga semakan institusi penyelidik
meluluskan penyelidikan itu. Seramai 8 orang peserta bersetuju untuk terlibat dalam kajian; dalam
kalangan peserta, terdapat 3 pasangan (Jadual1).

Jadual 1.Gambaran keseluruhan peserta.

peserta Negara anak anak anak

peserta
Nombor asal usul Jantina Umur Kecacatan

M1 ibu Korea M 11 VI
M2 ibu Korea F 12 VI
M3 ibu Korea M 10 ASD
M4 ibu China M 14 ASD
M5 ibu Jepun F 8 ASD
F1 Bapa Korea M 11 VI
F2 Bapa Korea M 12 ASD
F3 Bapa China F 14 ASD
Nota. ASD, gangguan spektrum autisme (ASD); VI, kecacatan penglihatan.

2.2. Prosedur Temuduga

Soalan untuk protokol temu bual telah dipilih berdasarkan tinjauan literatur yang luas, termasuk analisis literatur tentang APE,

perspektif ibu bapa tentang APE dan aktiviti fizikal, dan perspektif ibu bapa Asia mengenai pendidikan umum. Selain itu, literatur yang

menyiasat jangkaan ibu bapa daripada pelbagai latar belakang untuk pendidikan anak-anak mereka telah disemak untuk mereka bentuk

soalan temu bual yang berkualiti. Senarai soalan yang berpotensi telah disusun. Untuk memastikan kesahihan kandungan, panel pakar,

termasuk profesor dalam bidang APE, PE dan kajian keluarga, menyemak soalan. Panel itu terdiri daripada seorang profesor yang bidang

kepakarannya ialah APE, tiga guru APE yang diperakui kebangsaan yang mempunyai pelajar dari pelbagai latar belakang etnik selama lebih

daripada 5 tahun, dan dua guru pendidikan jasmani bertauliah yang mempunyai pengalaman memasukkan pelajar kurang upaya ke dalam

kelasnya. Pakar-pakar ini menyemak soalan temu bual asal, mencadangkan penambahan beberapa soalan, termasuk soalan yang berkaitan

dengan hasil jangkaan ibu bapa yang berkaitan dengan domain sosial dan afektif dan soalan mengenai perspektif ibu bapa tentang

komunikasi dengan guru APE. Lembaran maklumat berkenaan kajian ini telah diedarkan kepada guru APE tempatan. Guru APE

menyerahkan lembaran maklumat ini kepada ibu bapa Asia. Mereka yang berminat diarahkan untuk menghubungi penyiasat utama.

Peserta yang layak kemudiannya memberikan persetujuan termaklum untuk mengambil bahagian dalam kajian ini dengan

menandatangani borang kebenaran LHDN yang diluluskan. Semua peserta mengambil bahagian dalam satu temu bual separa berstruktur

yang berlangsung kira-kira 45 minit. Temu bual dijalankan dalam bahasa pilihan setiap peserta; seorang penyelidik bercakap bahasa

Inggeris dan Korea. Seorang penterjemah bahasa Cina telah digunakan pada satu ketika, untuk menterjemah kedua-dua soalan dan

jawapan. Penyiasat utama (PI), yang fasih berbahasa Inggeris dan Korea, menjalankan semua temu bual. Empat temu bual telah dijalankan

dalam bahasa Korea, tiga dalam bahasa Inggeris, dan satu dalam bahasa Cina. Semua temu bual dijalankan di lokasi yang dipersetujui

bersama, bebas daripada gangguan. Perakam suara merakam temu bual. Temu bual telah ditranskripsikan secara verbatim sebelum

analisis. untuk menterjemah kedua-dua soalan dan jawapan. Penyiasat utama (PI), yang fasih berbahasa Inggeris dan Korea, menjalankan

semua temu bual. Empat temu bual telah dijalankan dalam bahasa Korea, tiga dalam bahasa Inggeris, dan satu dalam bahasa Cina. Semua

temu bual dijalankan di lokasi yang dipersetujui bersama, bebas daripada gangguan. Perakam suara merakam temu bual. Temu bual telah

ditranskripsikan secara verbatim sebelum analisis. untuk menterjemah kedua-dua soalan dan jawapan. Penyiasat utama (PI), yang fasih

berbahasa Inggeris dan Korea, menjalankan semua temu bual. Empat temu bual telah dijalankan dalam bahasa Korea, tiga dalam bahasa

Inggeris, dan satu dalam bahasa Cina. Semua temu bual dijalankan di lokasi yang dipersetujui bersama, bebas daripada gangguan.

Perakam suara merakam temu bual. Temu bual telah ditranskripsikan secara verbatim sebelum analisis.

2.3. Analisis Data

Analisis tematik induktif telah dijalankan supaya kepentingan fenomena yang dikongsi
dapat didedahkan, menyediakan akaun data yang komprehensif [15]. Untuk memastikan
Int. J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91 4 daripada 10

analisis data telah dijalankan dengan cara yang baik metodologi, penyelidik menggunakan "resipi"
Braun dan Clarke untuk analisis data [15]. Langkah pertama melibatkan mendapatkan pembiasaan
dengan data. Semasa transkripsi, nota awal juga dibuat seperti yang dicadangkan oleh Braun dan
Clarke [15]. Fasa dua analisis data melibatkan penjanaan kod awal [15]. Petikan yang menarik dan
penting telah diserlahkan pada transkrip dan nota yang ditulis yang diperoleh daripada ekstrak
data ini, memastikan analisis dipacu data. Fasa tiga kemudian melibatkan pencarian tema,
daripada kod yang dikumpul [15]. Empat tema menyeluruh muncul. Fasa empat melibatkan kajian
semula tema-tema ini. Melalui perbincangan antara pelbagai penyelidik, kajian semula hubungan
antara tema telah diputuskan. Analisis terperinci kemudiannya dijalankan pada setiap tema untuk
mengenal pasti "cerita" yang diceritakan dan bagaimana ia sesuai dengan "cerita keseluruhan
yang lebih luas" [15]. Tema kemudiannya ditakrifkan dengan jelas. Fasa terakhir melibatkan
penulisan analisis tematik, menggambarkan "cerita rumit," memastikan pembaca merit dan
kesahihannya [15].

2.4. Kebolehpercayaan
Untuk memastikan kebolehpercayaan data di mana perselisihan dalam tafsiran timbul,
penyelidik membincangkan isu tersebut sehingga konsensus dicapai. Selain temu bual, nota
lapangan disimpan dan digunakan untuk memudahkan analisis dan tafsiran maklumat. Selepas
analisis data, semakan ahli digunakan untuk memastikan tafsiran tepat tentang perspektif peserta
dicapai. Ini dilakukan melalui penghantaran keputusan dan perbincangan penyelidikan dengan
kesemua lapan peserta; kedua-duanya dihantar dalam bahasa yang digunakan dalam temu bual.
Semua peserta berpuas hati bahawa tafsiran adalah betul.

3. Keputusan

Tujuan kajian ini adalah untuk mengkaji perspektif ibu bapa Asia terhadap
perkhidmatan APE yang diterima oleh anak-anak mereka. Empat tema muncul daripada
analisis: (a) "mengatasi" ketidakupayaan dalam APE, (b) perspektif yang berbeza antara ibu
dan bapa, (c) kebimbangan ibu bapa terhadap anak-anak yang "tidak hormat", dan (d) isu
komunikasi. Tema tersebut merangkumi pelbagai subtema.

3.1. Mengatasi Kecacatan dalam APE

Ramai ibu bapa yang ditemu bual bercakap tentang APE dalam beberapa istilah yang positif. Mereka cenderung
membandingkannya dengan bidang lain dalam kehidupan sekolah anak-anak mereka dan menyedari keunikannya
dalam membolehkan anak-anak mereka berjaya dan cemerlang dalam sesuatu perkara. Ramai ibu bapa merasakan
kejayaan ini tidak dicapai dalam bidang lain dalam kehidupan sekolah. Subtema "PE sebagai tempat untuk berjaya" dan
"menjadi seperti orang lain" membentuk tema ini.

3.1.1. PE sebagai Tempat Berjaya

Beberapa contoh mendedahkan pendapat bahawa, dalam PE, kanak-kanak kurang upaya boleh
berjaya mengatasi cabaran yang mempengaruhinya dalam persekitaran pendidikan yang lain. PE dilihat
sebagai persekitaran yang unik, kurang mengekang dan melumpuhkan berbanding kelas lain. M2, ibu
kepada kanak-kanak autisme, menyatakan perkara ini: “Anak saya sukar untuk menumpukan perhatian
pada tugasan yang diberikan. Dia sentiasa berada di bilik sumber dengan TAnya. Walau bagaimanapun,
dalam PE, ia berbeza; dia boleh cuba untuk menumpukan perhatian lebih keras dan lebih lama daripada
di kelas akademik. Kerana ia adalah satu-satunya masa dia boleh belajar sesuatu menggunakan domain
fizikal, dia melakukan lebih baik”. F3, seorang bapa bercakap tentang faedah yang sama: “Dia boleh
berbuat baik dalam PE, jauh lebih baik daripada kelas lain . . . dan dia juga mengetahuinya, itu hebat”.
Pemerhatian sedemikian dibuat oleh semua bapa yang ditemu bual dan seorang ibu yang dipetik di atas.

3.1.2. Jadilah Seperti Yang Lain

Sesetengah ibu bapa juga bercakap tentang prestasi anak mereka yang serupa dengan rakan sebaya
mereka dalam PE. PE adalah berbeza daripada aspek pendidikan yang lain; ia menawarkan peluang untuk anak-
anak mereka menjadi "biasa". Dalam kata-kata F1, bapa kepada pelajar yang buta, “Saya harap
Int. J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91 5 daripada 10

anak saya boleh mempunyai peluang untuk mengatasi kecacatannya dalam PE. Walaupun anak saya cacat
penglihatan, saya ingin melihat dia berlari seperti rakan-rakannya yang tidak cacat. Dalam PE, dia boleh
mencabar dirinya untuk berlari seolah-olah dia dapat melihat”. F2 mengulangi pendapat ini: “Semasa berlari,
mereka tidak nampak autisme; dia boleh bersaing dengan yang lain”. Bagi sesetengah kanak-kanak yang
ditemu bual, PE merupakan peluang untuk menyesuaikan diri dengan rakan sekelas yang lain. Tidak pasti sama
ada ini disebabkan oleh kelas PE inklusif yang dilaksanakan dengan baik atau sama ada kanak-kanak yang
dibincangkan mempunyai kemahiran fizikal yang baik.

3.2. Berbeza Pandangan

Dikotomi yang jelas terbukti dalam temu bual antara perspektif ibu dan bapa.
Perbezaan pendapat yang konsisten wujud terutamanya mengenai nilai PE.

3.2.1. Pandangan Bapa

Para bapa, di satu pihak, menyatakan semangat untuk PE dan mengulas kepentingannya untuk anak-
anak mereka, merujuk kepada manfaat fizikal dan sosial PE. Sebagai contoh, F3, bapa kepada pelajar autisme,
menyatakan bahawa “APE amat penting kepada anak saya. Anak saya tidak pandai berbahasa Inggeris, dan PE
adalah satu-satunya masa dia boleh bergaul dengan rakan sekelasnya. Dia boleh belajar bahasa Inggeris dan
matematik di rumah”. F2 menyuarakan pandangan sedemikian: “Saya rasa APE sama pentingnya dengan kelas
akademik kerana, berdasarkan kemahiran yang dipelajarinya dalam APE, dia boleh menyertai sukan selepas
tamat pengajian. Selain itu, saya bimbang anak saya mungkin mengalami obesiti”. Pendapat sedemikian jelas
menunjukkan rasa hormat terhadap PE dan kesedaran tentang nilainya untuk anak-anak mereka.

3.2.2. Pandangan Ibu

Para ibu pula menunjukkan sikap kurang menghargai PE dan mengutamakan aspek kehidupan
sekolah yang lain. Mereka berkali-kali menyuarakan pendapat bahawa bagi mereka, adalah lebih penting
anak-anak mereka memberi tumpuan kepada subjek akademik; PE dilihat sebagai penghalang kepada
pembelajaran dalam bidang yang lebih "penting" ini. M1, ibu kepada kanak-kanak lelaki autisme,
menyuarakan kebimbangan ini: “Saya harap anak saya akan fokus pada matlamat akademik. Dia berada
di Sukan Olimpik Khas setiap hujung minggu, jadi ia sudah memadai untuknya. Di sekolah, dia mesti
fokus membaca dan matematik kerana sukar untuk saya mengajar ini dengan bahasa Inggeris saya.” M5
mencerminkan pendapat ini: “Sukar untuk mengatakan bahawa APE sangat penting. Saya lebih suka dia
bersenam di rumah bersama saya; dia boleh belajar di sekolah”. APE jelas tidak dilihat sebagai tempat
untuk "belajar". Petikan sedemikian menandakan kekurangan nilai pendidikan yang diletakkan pada PE,

3.3. Persepsi Beban Kanak-kanak

3.3.1. Gangguan kepada Guru
Sebilangan ibu bapa berpendapat bahawa anak-anak mereka mungkin "gangguan" dalam PE. Ia
adalah perkara biasa bagi ibu bapa untuk bercakap tentang kebimbangan mereka bahawa anak lelaki
atau anak perempuan mereka mungkin mengganggu atau menjengkelkan guru kerana kelakuannya di
luar tugas. M2 mencontohi perkara ini ketika dia bercakap tentang anak perempuannya yang menghidap
autisme: “Saya tidak mahu melihat dia mengganggu kelas dengan menjerit dan berbaring di atas lantai.
Sentiasa sakit mendengar dia mencubit dan mencakar guru. Ia bukan sikap yang sesuai dengan guru”.
Yang lain, terutamanya ibu bapa pelajar autisme, berkongsi kebimbangan sedemikian.

3.3.2. Gangguan kepada Rakan Sebaya

M2 juga mengulas tentang bagaimana tingkah laku anak perempuannya boleh memberi kesan negatif kepada
pelajar lain di dalam kelas: “Rakan sebaya juga akan terganggu oleh anak perempuan saya... ”F2 bercakap tentang
kebimbangan yang sama mengenai anak lelakinya yang menghidap autisme: “Saya OK untuk melihat bahawa anak saya
tidak dapat menyertai aktiviti tersebut. Saya percaya bahawa anak saya boleh belajar sesuatu daripada persekitaran itu
sendiri dengan mendengar dan menyentuh. Namun, saya tidak mahu melihat dia menjerit dan menghentak kepalanya.
Ia akan memberi kesan negatif kepada rakan sebayanya.” Komen sedemikian membayangkan kesedaran tentang
pengaruh anak-anak mereka terhadap pelajar lain di dalam kelas. Sebilangan
Int. J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91 6 daripada 10

ibu bapa sanggup melarang anak-anak mereka menyertai beberapa aktiviti PE untuk
mengelakkan kesan negatif yang dirasakan kepada persekitaran PE kepada pelajar lain.

3.4. Isu Komunikasi

Ibu bapa dalam kajian ini sering bercakap tentang keperluan, dan kepentingan, komunikasi dengan guru APE. Mereka menunjukkan minat yang jelas untuk terlibat dalam kemajuan APE anak-anak

mereka. Walau bagaimanapun, majoriti ibu bapa yang ditemu bual bercakap tentang cabaran dalam mencapai komunikasi yang memuaskan. Khususnya, merujuk kepada mendapatkan maklumat tentang

peluang aktiviti fizikal komuniti untuk anak-anak mereka, ibu bapa merasakan bahawa mereka tidak dapat mendapatkan maklumat tersebut daripada guru PE mereka; Komen F2 memberi contoh: “Saya

berminat dengan sukan komuniti untuk anak saya. Sukar untuk saya mendapatkan maklumat tentang kemudahan dan kelab untuk kanak-kanak kurang upaya. Saya percaya guru APE tahu perkara itu, tetapi

sukar untuk berkomunikasi dengannya”. M5 juga membangkitkan isu khusus ini: “Anak perempuan saya berminat untuk menyertai sukan. Tetapi saya tidak tahu sukan apa yang sesuai dengannya dari segi

kecacatan dan jantinanya sebagai sukan seumur hidup. Saya ingin berbincang dengan guru APE untuk membincangkan perkara ini”. Ibu bapa lambat mengulas mengapa mereka tidak dapat maklumat

sedemikian daripada guru APE. M4, bagaimanapun, menyatakan bahawa kekurangan masa dengan guru APE yang menjadi halangan utama baginya: “Satu-satunya masa saya boleh bercakap dengan guru APE

ialah mesyuarat IEP. Namun begitu, selepas pertemuan itu, sukar untuk berjumpa dengannya. Cikgu sentiasa sibuk, dalam perjalanan untuk mengajar.” M1 juga mengulangi kekurangan komunikasi ini, dengan

mengatakan bahawa "kad laporan setiap beberapa bulan tidak mencukupi". Saya ingin berbincang dengan guru APE untuk membincangkan perkara ini”. Ibu bapa lambat mengulas mengapa mereka tidak

dapat maklumat sedemikian daripada guru APE. M4, bagaimanapun, menyatakan bahawa kekurangan masa dengan guru APE yang menjadi halangan utama baginya: “Satu-satunya masa saya boleh bercakap

dengan guru APE ialah mesyuarat IEP. Namun begitu, selepas pertemuan itu, sukar untuk berjumpa dengannya. Cikgu sentiasa sibuk, dalam perjalanan untuk mengajar.” M1 juga mengulangi kekurangan

komunikasi ini, dengan mengatakan bahawa "kad laporan setiap beberapa bulan tidak mencukupi". Saya ingin berbincang dengan guru APE untuk membincangkan perkara ini”. Ibu bapa lambat mengulas

mengapa mereka tidak dapat maklumat sedemikian daripada guru APE. M4, bagaimanapun, menyatakan bahawa kekurangan masa dengan guru APE yang menjadi halangan utama baginya: “Satu-satunya

masa saya boleh bercakap dengan guru APE ialah mesyuarat IEP. Namun begitu, selepas pertemuan itu, sukar untuk berjumpa dengannya. Cikgu sentiasa sibuk, dalam perjalanan untuk mengajar.” M1 juga

mengulangi kekurangan komunikasi ini, dengan mengatakan bahawa "kad laporan setiap beberapa bulan tidak mencukupi". “Satu-satunya masa saya boleh bercakap dengan guru APE ialah mesyuarat IEP.

Namun begitu, selepas pertemuan itu, sukar untuk berjumpa dengannya. Cikgu sentiasa sibuk, dalam perjalanan untuk mengajar.” M1 juga mengulangi kekurangan komunikasi ini, dengan mengatakan bahawa

"kad laporan setiap beberapa bulan tidak mencukupi". “Satu-satunya masa saya boleh bercakap dengan guru APE ialah mesyuarat IEP. Namun begitu, selepas pertemuan itu, sukar untuk berjumpa dengannya.

Cikgu sentiasa sibuk, dalam perjalanan untuk mengajar.” M1 juga mengulangi kekurangan komunikasi ini, dengan mengatakan bahawa "kad laporan setiap beberapa bulan tidak mencukupi".

4. Perbincangan

Empat tema yang muncul mencerminkan isu kebimbangan yang disuarakan oleh ibu bapa Asia.
Sebilangan bidang membincangkan pendapat bergema yang didengar dalam penyelidikan lain tentang
perspektif ibu bapa. Walau bagaimanapun, beberapa pendedahan unik turut dibuat.

4.1. Komunikasi
Peranan penting komunikasi antara ibu bapa dan guru untuk pendidikan inklusif yang berkesan
telah lama diiktiraf dan ditekankan dalam kesusasteraan [7,12,16]. Penyelidikan tentang perspektif ibu
bapa tentang PE mendedahkan bahawa ibu bapa mempunyai pandangan yang berbeza tentang
keberkesanan komunikasi guru-ibu bapa ini. Para peserta dalam penyelidikan ini secara konsisten
bercakap tentang keperluan untuk meningkatkan komunikasi. Perkara ini tidak menghairankan, kerana
diketahui bahawa ibu bapa keberatan untuk menghubungi guru-guru yang latar belakang budaya
mereka berbeza dari segi bahasa, agama, nilai, dan negara asal [17]. Bagi semua peserta dalam kajian
ini, bahasa Inggeris adalah bahasa kedua mereka dan ini menunjukkan penghalang komunikasi dengan
guru PE bagi sebilangan peserta. Bagi yang lain, halangan bahasa ini diperbesarkan oleh kekurangan
masa bersama guru, seperti yang ditunjukkan oleh ibu bapa yang bercakap tentang guru bergegas ke
kelas selepas mesyuarat IEP dan kad laporan yang jarang berlaku tidak mencukupi. Kekecewaan
sedemikian kerana kekurangan komunikasi dikongsi oleh ibu bapa Asia yang ditemu bual mengenai
perspektif mereka tentang pendidikan di sekolah AS serta ibu bapa Hispanik yang meminta komunikasi
yang lebih komprehensif dengan guru APE [5,17]. Kekurangan komunikasi ini terutamanya terhad
kepada maklumat yang mungkin diterima ibu bapa mengenai peluang aktiviti fizikal di luar sekolah,
seperti yang dinyatakan oleh beberapa orang yang ditemu bual. Ini adalah isu yang membimbangkan
ibu bapa yang belajar lain juga. Menjadi sumber maklumat tentang peluang aktiviti fizikal komuniti
adalah peranan guru PE, dan ia adalah peranan yang ibu bapa berulang kali melaporkan sebagai penting
tetapi tidak ditangani dengan memuaskan [3,5,18]. Walaupun tidak seperti biasa, sesetengah ibu bapa
Kaukasia juga menyatakan kekurangan komunikasi sebagai isu [9]. Perbezaan ketara antara pendapat
mengenai komunikasi sampel ini dan ibu bapa Kaukasia ialah bagi ibu bapa Asia, komunikasi dilihat
sebagai proses sehala; faedah akan diperolehi daripada komunikasi daripada guru kepada ibu bapa.
Menariknya, ibu bapa Kaukasia menyatakan bahawa komunikasi daripada mereka kepada guru juga
mempunyai nilai yang sangat besar, dengan menyatakan bahawa mereka adalah penyokong untuk anak-
anak mereka dan sumber.
Int. J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91 7 daripada 10

maklumat untuk guru. Aspek utama komunikasi ibu bapa-guru ini tidak disebut oleh ibu bapa Asia dalam
kajian ini; Ini mungkin boleh difahami kerana telah diperhatikan bahawa ibu bapa Asia cenderung
menganggap pemberian idea atau cadangan kepada guru sebagai tidak hormat kerana ia mencabar
kebijaksanaan dan kewibawaan guru [19]. Guru PE mesti berusaha untuk memaklumkan ibu bapa
tentang peranan penting mereka sebagai sumber maklumat penting yang penting untuk pengajaran
berkesan anak-anak mereka. Sampel ibu Korea sebelum ini menyatakan bahawa mereka lebih suka
hubungan tidak langsung dengan guru, seperti e-mel dan surat sekolah, kerana mereka lebih
memahami bahasa Inggeris bertulis daripada bahasa Inggeris pertuturan. Pendekatan sedemikian
mungkin berguna untuk meningkatkan komunikasi antara guru PE dan ibu bapa juga. Satu penyelesaian
yang mungkin, ditawarkan oleh ibu bapa yang ditemu bual dalam kajian An dan Goodwin, ialah
penggunaan buku kecil untuk pertukaran nota antara guru dan ibu bapa [9]. Ini mungkin berguna dalam
mewujudkan talian komunikasi antara guru PE dan beberapa ibu bapa berlatar belakang Asia juga.

Ibu bapa Asia berminat dengan pendidikan anak-anak mereka dan bersedia untuk menyokong
pendidikan mereka. Walau bagaimanapun, seperti kebanyakan kajian menunjukkan, ibu bapa Asia keberatan
untuk berkomunikasi dengan guru di sekolah anak mereka kerana halangan bahasa dan kekurangan
komunikasi ini boleh menyebabkan salah faham dan menjejaskan hubungan dengan guru anak mereka.
Penyelidik telah mendapati bahawa keluarga dari Asia mempunyai pengalaman yang berbeza di Amerika
berbanding dengan pengalaman mereka di negara asal mereka dan mereka kadang-kadang tidak berpuas hati
dengan pendidikan yang diberikan kepada anak-anak mereka [20]. Ibu bapa Asia yang tidak mendapat
pendidikan di AS merasakan ketidakupayaan mereka untuk mengajar anak-anak mereka menjadi penghalang
kepada kejayaan anak-anak mereka. Ibu bapa ini terdesak untuk anak-anak mereka dan ingin menerima
maklumat tentang cara terbaik untuk menyokong anak-anak mereka [21].

4.2. Peranan Guru PE

Pendapat yang menarik, dikongsi oleh separuh daripada ibu bapa yang ditemu bual, adalah
bahawa anak-anak mereka mungkin membebankan atau menjengkelkan guru dan mengganggu pelajar
lain. Pendedahan sedemikian agak berbeza daripada yang dalam penyelidikan mengenai perspektif ibu
bapa yang lain. Ibu bapa tidak percaya adalah peranan guru PE untuk menangani tingkah laku seperti
tindakan mencederakan diri sendiri dan membuat bising. Kepercayaan ini sangat berbeza dengan
penyelidikan lain, di mana ibu bapa meminta peningkatan latihan untuk guru untuk menangani
keperluan anak-anak mereka dan mengkritik guru kerana kekurangan usaha untuk menampung anak-
anak mereka; sebagai contoh, ibu bapa dalam kajian oleh Perkins et al. percaya sesetengah guru terlalu
tetap dalam rutin mereka dan membuat usaha yang tidak mencukupi untuk membuat kemudahan untuk
memasukkan anak-anak mereka [18]. Penemuan oleh Russell menunjukkan bahawa ibu bapa membina
jangkaan mengenai perkhidmatan pendidikan khas anak-anak mereka berdasarkan kepercayaan
peribadi mereka tentang kecacatan dan pendidikan [13]. Kerana kepercayaan yang kuat dalam
Konfusianisme, ramai ibu bapa dari Asia biasanya akan menyanjung tinggi guru; kekaguman terhadap
guru membawa kepada pendelegasian pendidikan anak-anak sepenuhnya kepada guru [17]. Pendirian
sedemikian boleh menyebabkan ibu bapa enggan mempersoalkan usaha guru atau bersikap optimistik.

4.3. Perspektif Ibu Bapa: Ibu vs Ayah

Dalam ketiga-tiga pasangan yang ditemu bual, perbezaan yang jelas dapat dilihat antara perspektif
bapa dan ibu yang ditemu bual dalam kajian ini. Para bapa berulang kali mengulas tentang faedah sosial
yang mungkin diterima oleh anak mereka dalam PE; pendapat sedemikian dicerminkan dalam
penyelidikan mengenai PE yang melibatkan ibu bapa Hispanik [5]. Ibu bapa kanak-kanak cacat
penglihatan juga menyatakan bahawa faedah sosial aktiviti fizikal sangat penting untuk anak-anak
mereka [18]. Ibu kepada kanak-kanak dengan spina bifida juga menyedari kepentingan sosialisasi dalam
PE [9]. Ibu-ibu dalam kajian ini, bagaimanapun, biasanya menyuarakan pendapat bahawa PE bukanlah
keutamaan untuk anak-anak mereka, dan faedah sosial kelas itu tidak diiktiraf atau dianggap penting.
Ibu-ibu berpendapat bahawa masa itu lebih baik digunakan untuk memberi tumpuan kepada lebih
banyak subjek akademik. Dikotomi pendapat sebegitu tidak pernah diiktiraf sebelum ini dalam
penyelidikan mengenai perspektif ibu bapa. Penghargaan rendah yang diberikan kepada PE, yang
ditunjukkan oleh ibu dalam kajian ini, mungkin mempunyai negatif
Int. J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91 8 daripada 10

kesan ke atas kepercayaan kanak-kanak tentang PE juga; Stuart et al. menyatakan tentang bagaimana
ibu bapa kanak-kanak cacat penglihatan mengehadkan kepercayaan dan jangkaan tentang aktiviti fizikal
yang mungkin dihayati oleh anak-anak mereka; kebimbangan yang sama berlaku untuk anak-anak ibu
yang ditemu bual dalam kajian ini [10]. Mungkin kekurangan maklumat mengenai perkhidmatan APE
yang diperhatikan oleh sesetengah ibu bapa dalam kajian lain menyebabkan ibu-ibu ini kekurangan
maklumat tentang faedah aktiviti fizikal juga [5]. Ini mungkin memberi cabaran kepada guru PE, yang
mungkin perlu memaklumkan kepada ibu tentang faedah aktiviti fizikal.
Pengkaji utama menjalankan semua temu bual. Pengetahuan dan pengalaman terdahulu
pengarang boleh memihak pengumpulan dan tafsiran data [22]. Untuk mengurangkan kesan ini,
kurungan telah diselesaikan sebelum proses temu duga. Ini melibatkan mencipta peta minda
kurungan untuk mendokumentasikan persepsi, sikap dan pandangan penyelidik, dengan tujuan
untuk memindahkannya ke pinggir supaya pandangan peserta boleh menjadi pusat analisis [23].
Sebagai contoh, nota kurungan dalam diari reflektif mendokumentasikan pengarang sebagai
penyokong APE inklusif. Usaha telah dibuat untuk meminimumkan kesan bias yang dikenal pasti
pada analisis melalui perundingan dengan pengarang bersama.
Ini adalah kajian pertama yang akan dijalankan yang mengkaji perspektif tentang APE dalam
Sekolah AS di kalangan ibu bapa berlatar belakang Asia. Beberapa faktor menjadikan sampel itu pelbagai dan unik, dan generalisasi

keputusan tidak bertujuan. Lapan ibu bapa dari negara Asia timur mengambil bahagian dalam kajian penyelidikan ini; Asia timur dipilih

kerana persamaan budaya dan agama antara negaranya. Walau bagaimanapun, kajian masa depan harus meneliti perspektif ibu bapa dari

negara atau wilayah yang lebih khusus. Dalam kajian ini, semua peserta berpendidikan tinggi, dengan minimum ijazah sarjana. Pendidikan

adalah penunjuk status sosioekonomi. Memandangkan latar belakang pendidikan ini boleh memberi kesan kepada perspektif ibu bapa

tentang APE (iaitu, ibu bapa yang lebih berpendidikan tinggi mungkin meletakkan nilai yang lebih tinggi pada pendidikan), adalah disyorkan

bahawa penyelidikan masa depan termasuk sampel yang lebih pelbagai untuk mendapatkan pemahaman yang lebih umum tentang

perspektif ibu bapa Asia tentang APE. Anak-anak peserta mempunyai pelbagai kecacatan, termasuk autisme dan cacat penglihatan. Kajian

masa depan harus mengkaji bagaimana perspektif ibu bapa berbeza bergantung pada jenis ketidakupayaan yang dimiliki oleh anak-anak

mereka. Nisbah ibu kepada bapa dalam sampel ialah 5:3. Pemisahan pandangan bapa dan ibu dalam keputusan menunjukkan dikotomi

antara lelaki dan perempuan; ini perlu diteliti dalam kajian akan datang yang melibatkan sampel yang lebih besar. Nisbah ibu kepada bapa

dalam sampel ialah 5:3. Pemisahan pandangan bapa dan ibu dalam keputusan menunjukkan dikotomi antara lelaki dan perempuan; ini

perlu diteliti dalam kajian akan datang yang melibatkan sampel yang lebih besar. Nisbah ibu kepada bapa dalam sampel ialah 5:3.

Pemisahan pandangan bapa dan ibu dalam keputusan menunjukkan dikotomi antara lelaki dan perempuan; ini perlu diteliti dalam kajian

akan datang yang melibatkan sampel yang lebih besar.

Bahasa Inggeris adalah bahasa kedua bagi semua peserta. Walaupun jurubahasa ditawarkan kepada
semua sebelum temu duga, hanya seorang ibu bapa memilih untuk ini. Empat temu bual dilakukan dalam
bahasa Korea dan tiga dalam bahasa Inggeris. Penggunaan bahasa kedua untuk ketiga-tiga temu bual ini
menghasilkan temu bual yang lebih pendek dan kurang mendalam. Kajian masa depan harus berusaha untuk
memasukkan penemuduga dengan kebolehan bertutur dalam bahasa pertama orang yang ditemu duga untuk
mengelakkan perkara ini daripada menjadi penghalang kepada komunikasi. Mendapatkan maklumat
mendalam mengenai latar belakang ibu bapa dan jenis kecacatan yang ada pada anak mereka perlu dijalankan
sebelum temu duga untuk pemahaman yang lebih baik tentang ibu bapa. Di samping itu, adalah disyorkan
untuk memisahkan perspektif yang berbeza dari bapa dan ibu. Ia akan menyediakan
dikotomi antara lelaki dan perempuan, atau bapa dan ibu. Akhirnya, membandingkan
perspektif ibu bapa daripada latar belakang etnik yang berbeza, seperti Amerika, Eropah, Asia, dan
Hispanik, mengenai APE akan memberikan pemahaman yang berharga tentang kesan latar belakang
budaya untuk kajian masa depan.
Hasil kajian ini menunjukkan bahawa peningkatan pemahaman dan penglibatan ibu
bapa Asia dari segi pelaksanaan program APE anak-anak mereka akan menghasilkan
pengalaman PE yang lebih sensitif budaya, berkesan dan relevan, memandangkan ibu bapa
dari latar belakang budaya yang berbeza berkongsi perspektif yang sama tentang pendidikan
anak-anak mereka. Tema yang muncul dalam kajian ini mencadangkan bahawa guru APE
perlu mempunyai pemahaman asas tentang pelajar dan ibu bapa mereka. Berdasarkan
empat tema yang muncul daripada analisis, (a) "mengatasi" ketidakupayaan dalam APE, (b)
perspektif yang berbeza antara ibu dan bapa, (c) kebimbangan ibu bapa terhadap anak-anak
yang "tidak hormat", dan (d) isu komunikasi , strategi komunikasi khusus disyorkan untuk ibu
bapa Asia yang mempunyai anak kurang upaya. pertama,
Int. J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91 9 daripada 10

ibu dan bapa, pada masa yang sama untuk memacu objektif pendidikan bersama meningkatkan pengetahuan
tentang bidang mata pelajaran. Guru-guru perlu memberikan maklumat terperinci kepada ibu bapa tentang
tujuan dan faedah bidang mata pelajaran untuk meningkatkan pemahaman mereka mengenai setiap bidang
mata pelajaran. Khususnya dalam APE, guru APE atau PE harus menerangkan dengan jelas matlamat APE dan
aktiviti fizikal (terutama untuk ibu), mewujudkan jalan untuk komunikasi dua hala antara ibu bapa dan guru.
Apabila berkomunikasi dengan ibu bapa Asia yang mempunyai kanak-kanak kurang upaya dan yang
memerlukan penterjemah, adalah disyorkan untuk mengupah penterjemah dengan pengalaman yang
berkaitan untuk memberikan maklumat kepada ibu bapa tersebut.

Sumbangan Pengarang:Pengkonsepan, EHK; metodologi, T.-eK dan EHK; penyusunan data dan analisis
formal, T.-eK dan EHK; penyiasatan, EHK; penulisan—penyediaan draf asal, EHK; penulisan—semakan
dan penyuntingan, T.-eK, EHK, MB dan SH Semua pengarang telah membaca dan bersetuju dengan versi
manuskrip yang diterbitkan.

Pembiayaan:Penyelidikan ini tidak menerima pembiayaan luar.

Penyata Lembaga Semakan Institusi:Kajian itu dijalankan mengikut garis panduan Deklarasi
Helsinki, dan diluluskan oleh Lembaga Kajian Institusi Universiti Virginia (kod protokol:
2013-0126-00, tarikh kelulusan: 27/3/2013).

Kenyataan Persetujuan Termaklum:Persetujuan termaklum diperoleh daripada semua subjek yang terlibat dalam kajian.

Konflik Kepentingan:Penulis mengisytiharkan tiada konflik kepentingan.

Rujukan
1. Mann, B. Laporan Keadaan Pendidikan 2021. Tersedia dalam talian:https://nces.ed.gov/pubs2021/2021144.pdf(diakses pada 3
November 2021).
2. Akta Peningkatan Pendidikan Orang Kurang Upaya 2004 (IDEIA). 20 USC § 614. Tersedia dalam talian:https://www. copyright.gov/
legislation/pl108-446.pdf%0Ahttps://ies.ed.gov/ncser/pdf/pl108-446.pdf(diakses pada 15 Oktober 2021).
3. Lytle, R.; Lavay, B.; Rizzo, T. Apakah Guru Pendidikan Jasmani Suaian Berkelayakan Tinggi?J. Fizik. Educ. Buat semula. Danc.2010, 81, 40–
50. [CrossRef]
4. Chaapel, H.; Columna, L.; Lytle, R.; Bailey, JE Jangkaan Ibu Bapa Mengenai Perkhidmatan Pendidikan Jasmani Disesuaikan.J. Spec. Educ.
2013,47, 186–196. [CrossRef]
5. Columna, L.; Pyfer, J.; Senne, T.; Velez, L.; Bridenthrall, N.; Canabal, MY Jangkaan ibu bapa terhadap pendidik fizikal yang disesuaikan: Perspektif
hispanik.Menyesuaikan diri. Fizik. Bertindak. Q.2008,25, 228–246. [CrossRef] [PubMed]
6. Martin, JJ; Smith, K. Kualiti persahabatan dalam sukan orang kurang upaya belia: Persepsi rakan baik.Menyesuaikan diri. Fizik. Bertindak. Q.2002,19, 472–482.
[CrossRef] [PubMed]
7. Castañeda, L.; Sherrill, C. Penyertaan keluarga dalam besbol pencabar: Perspektif teori kritikal.Menyesuaikan diri. Fizik. Bertindak. Q.1999,16, 372–
388. [CrossRef]
8. Fidler, DJ; Lawson, JE; Hodapp, RM Apa yang ibu bapa mahukan? Analisis komen berkaitan pendidikan yang dibuat oleh ibu bapa kanak-kanak
dengan sindrom genetik yang berbeza.J. Akal. Dev. hilang upaya.2003,28, 196–204. [CrossRef]
9. An, J.; Goodwin, DL Pendidikan jasmani untuk pelajar dengan spina bifida: Perspektif ibu.Menyesuaikan diri. Fizik. Bertindak. Q.2007,24,
38–58. [CrossRef] [PubMed]
10. Stuart, SAYA; Lieberman, L.; Hand, KE Kepercayaan tentang aktiviti fizikal dalam kalangan kanak-kanak cacat penglihatan dan ibu bapa mereka.J.
Vis. merosakkan. buta.2006,100, 223–234. [CrossRef]
11. Mactavish, JB; Schleien, SJ Menyuntik semula spontan dan keseimbangan dalam kehidupan keluarga: Perspektif ibu bapa tentang rekreasi dalam keluarga
yang merangkumi kanak-kanak kurang upaya perkembangan.J. Akal. hilang upaya. Res.2004,48, 123–141. [CrossRef] [PubMed]
12. Downing, JH; Rebollo, J. Persepsi ibu bapa tentang faktor penting untuk program pendidikan jasmani bersepadu.Spesifikasi Pemulihan. Educ.1999
,20, 152–159. [CrossRef]
13. Russell, F. Memulakan sekolah: Kepentingan jangkaan ibu bapa.J. Res. Spesifikasi Educ. Keperluan2005,5, 118–126. [CrossRef]
14. Lopez, G.; Ruiz, NG; Patten, E. Fakta Utama tentang Orang Asia Amerika | Pusat Penyelidikan Pew. Pusat Penyelidikan Pew. 2017. Tersedia dalam
talian:https://www.pewresearch.org/fact-tank/2017/09/08/key-facts-about-asian-americans/(diakses pada 3 November 2021).
15. Braun, V.; Clarke, V. Menggunakan analisis tematik dalam psikologi.Kualiti. Res. Psikol.2006,3, 77–101. [CrossRef]
16. Blue-Banning, M.; Summers, JA; Frankland, HC; Nelson, LL; Beegle, G. Dimensi perkongsian keluarga dan profesional: Garis
panduan konstruktif untuk kerjasama.Kecuali. anak.2004,70, 167–184. [CrossRef]
17. Sohn, S.; Wang, XC Penglibatan ibu bapa pendatang di sekolah Amerika: Perspektif daripada ibu Korea.Anak Awal. Educ.
J.2006,34, 125–132. [CrossRef]
18. Perkins, K.; Columna, L.; Lieberman, L.; Bailey, JE Persepsi ibu bapa terhadap aktiviti fizikal untuk anak-anak mereka yang cacat
penglihatan.J. Vis. merosakkan. buta.2013,107, 131–142. [CrossRef]
19. Lee, YE Bekerja Secara Berkesan dengan Ibu Bapa Imigran Asia.Phi Delta Kappan1988,70, 223–225.
Int. J. Alam Sekitar. Res. Kesihatan Awam2022,19, 91 10 daripada 10

20. Raghavan, C.; Weisner, TS; Patel, D. Projek Adaptif Keibubapaan: Keluarga Asia Selatan dengan Kanak-Kanak Kelewatan Perkembangan.Educ.
Keretapi. Ment. Melambatkan. Dev. hilang upaya.1999,34, 281–292.
21. Lo, L. Jangkaan Keluarga Cina Kanak-Kanak Kurang Upaya terhadap Sekolah Amerika.Sch. Komuniti J.2008,18, 73–90.

22. Stewart, D.; Mickunas, A. Meneroka Fenomenologi: Panduan Bidang & Kesusasteraannya. 1990. Tersedia dalam talian:https://philpapers. org/rec/
STEEPG-2(diakses pada 3 November 2021).
23. Simon, MK Andaian, Had dan Had. 2011. Tersedia dalam talian:http://dissertationrecipes.com/wp-content/ uploads/2011/04/
AssumptionslimitationsdelimitationsX.pdf(diakses pada 3 November 2021).
Hak Cipta Jurnal Antarabangsa Penyelidikan Alam Sekitar & Kesihatan Awam adalah hak milik MDPI dan
kandungannya tidak boleh disalin atau dihantar melalui e-mel ke berbilang tapak atau disiarkan ke listserv tanpa
kebenaran bertulis nyata pemegang hak cipta. Walau bagaimanapun, pengguna boleh mencetak, memuat turun
atau e-mel artikel untuk kegunaan individu.