What is case digest?

 Contain summaries of court cases. Usually provides an exhaustive list of cases for a particular jurisdiction or
subject area.
What is the purpose of case Digest?
 The purpose of this Case Digest is to identify and summarize for the reader recent cases that have less
significance than those that merit an in-depth analysis. Included in the digest are cases that apply established
legal principles without necessarily introducing new ones.
How do you write case digest?
 There are only three important parts in a case digest: the FACTS, the ISSUE, and the RULING. Upon
knowing the topic you are looking for, you must be able to pinpoint these three elements in what you are
reading. Remember that you must only write the relevant details pertaining to the assigned topic.

MADISON VS MURBURY 5 US 137, FEBUARY 24, 1803

FACT: Tinalo ni Thomas Jefferson si John Adams sa halalan sa pagkapangulo noong 1800, na napagpasyahan
noong Pebrero 17, 1801. Bago manungkulan si Jefferson noong Marso 4, ipinasa ni Adams at ng Kongreso ang
Batas ng Hudikatura ng 1801, na lumikha ng mga bagong korte ng distrito, pinalawak ang bilang ng mga
sirkito. mga korte, nagdagdag ng higit pang mga hukom sa bawat sirkito, binigyan ang Pangulo ng higit na
kontrol sa paghirang ng mga pederal na hukom, at binawasan ang bilang ng mga Mahistrado ng Korte Suprema
mula anim hanggang lima. Ang batas na ito ay isang pagtatangka ni Adams at ng kanyang partidong
pampulitika na biguin ang paparating na oposisyon, dahil ginamit niya ang kanyang bagong kapangyarihan
upang magtalaga ng 16 na bagong hukom sa sirkito at 42 bagong hukom ng kapayapaan, isang grupo na kilala
bilang "Mga Hukom sa Hatinggabi." Ang mga papasok na appointees ay inaprubahan ng Adams Senate, ngunit
ang kanilang mga appointment ay hindi wasto hanggang sa ang bawat isa sa kanilang mga komisyon ay naihatid
ni John Marshall sa kanyang kapasidad bilang gumaganap na Kalihim ng Estado. Ang mga mahistrado ng
kapayapaan ay may karapatang magsilbi ng terminong limang taon. Ang isa sa mga bagong hinirang ay si
William Marbury, isang matagal nang tagasuporta ni Adams na tumanggap ng posisyon ng hustisya ng
kapayapaan sa Distrito ng Columbia. Tulad ng kaso sa ilang iba pang bagong appointees, nabigo si Marshall na
maihatid ang komisyon ni Marbury bago umalis si Adams sa opisina at pinalitan ni Jefferson. Sa pagbabago ng
administrasyon, iniwan din ni Marshall ang kanyang posisyon bilang Kalihim ng Estado at pinalitan ni James
Madison. Gayunpaman, inutusan ni Jefferson ang kumikilos na Kalihim ng Estado na si Levi Lincoln na itigil
ang paghahatid ng mga komisyon, kaya pinipigilan ang mga bagong hinirang na kunin ang kanilang mga
posisyon. Ipinapalagay niya na maaari silang ituring na walang bisa, dahil hindi sila naihatid sa oras. Ang mga
machinations ay hindi natapos doon, bukod pa. Ang Jefferson Congress ay nagpatuloy na palitan ang Judiciary
Act ng 1801 ng isang bagong Judiciary Act ng 1802 na mahalagang ibinalik ang unang Judiciary Act ng 1789.
Hinahangad din nitong antalahin ang Korte Suprema sa pagdinig sa hindi maiiwasang hamon sa
konstitusyonalidad ng maniobra ni Jefferson sa pamamagitan ng pagkansela nito termino noong Hunyo 1802.
Pagkatapos ay nagsampa si Marbury ng isang writ of mandamus sa Korte Suprema, na humihiling dito na
utusan ang sangay na tagapagpaganap na ihatid ang kanyang komisyon.
ISSUE: Whether or not, the plaintiff would have access to a remedy under American law if he had a claim
against the commission?
RULLING: Oo, dahil ayon sa sinabi ng Korte na kapag ang isang tao ay tinanggihan ang pagkakaroon o
paggamit ng isang karapatang magsagawa ng isang opisina, magbigay ng serbisyo, o gumamit ng prangkisa at
walang access sa isa pang partikular na legal na remedyo, ang hukuman ay dapat na mamagitan sa pamamagitan
ng paraan ng mandamus para sa mga dahilan ng hustisya, tulad ng nakasaad sa writ, at para sa mga kadahilanan
ng pampublikong patakaran, upang mapanatili ang kapayapaan, kaayusan, at mabuting pamamahala. Ang writ
na ito ay dapat gamitin sa lahat ng kaso kung saan ang batas ay hindi nagbibigay ng isang tiyak na remedyo
ngunit isa ay dapat umiral sa interes ng hustisya at mabuting pangangasiwa.)
Estrada vs. Sandiganbayan G. R. No. 148560 November 19 2001

FACT: Ang petitioner na si Joseph Estrada ay nag-prosecut ng Isang Act Defining and Penalizing the Crime of
Plunder, ay nagnanais na ipakintal sa Korte na ang sinalakay na batas ay may depektong porma na ito ay
tumatawid sa manipis ngunit natatanging linya na naghahati sa balido mula sa konstitusyonal na mahina. Ang
kanyang mga pagtatalo ay pangunahing nakabatay sa mga epekto ng nasabing batas na dumaranas ito ng bisyo
ng kalabuan; ibinibigay nito ang pamantayang "makatwirang pagdududa" sa mga pag-uusig sa kriminal; at
inaalis nito ang elemento ng mens rea incrimes na napaparusahan na sa ilalim ng The Revised Penal Code na
nagsasabing nilalabag nito ang mga pundamental na karapatan ng mga akusado.Ang focal point ng kaso ay ang
diumano'y "malabo" ng batas sa mga terminong ginagamit nito. Lalo na, ang mga tuntuning ito ay:
kumbinasyon, serye at hindi nararapat. Dahil dito, ginagamit ng petitioner ang facialchallenge sa bisa ng
nabanggit na batas. Noong 4 Abril 2001, isang Impormasyon para sa pandarambong ay inihain laban kay dating
Pangulong Joseph Ejercito Estrada. Binatikos ng petitioner na si Joseph Ejercito Estrada, ang pinakamataas na
opisyal na kakasuhan sa ilalim ng RA 7080 (An Act Defining and Penalizing the Crime of Plunder), na
inamyenda ng RA 7659, ang nasabing batas dahil sa pagiging labag sa konstitusyon. Ipinagtanggol niya na (a)
ito ay nagdurusa mula sa bisyo ng kalabuan; (b) ibinibigay nito ang pamantayang "makatwirang pagdududa" sa
mga pag-uusig na kriminal; at, (c) inaalis nito ang elemento ng mens rea sa mga krimen na mapaparusahan na
sa ilalim ng The Revised Penal Code, na lahat ay mga paglabag sa pangunahing karapatan ng angkop na
proseso.

ISSUE: Whether or not the crime of plunder is unconstitutional for being vague?

Whether or not Plunder Law requires less evidence for providing the predicate crimes of plunder and therefore
violates the rights of the accused to due process.
RULLING: Ang pagsubok sa pagtukoy kung ang batas ng kriminal ay walang bisa para sa kawalan ng katiyakan
ay kung ang wika ay naghahatid ng sapat na tiyak na babala tungkol sa ipinagbabawal na pag-uugali kapag
sinusukat ng karaniwang pag-unawa at kasanayan. Nangangailangan lamang ng makatwirang antas ng
katiyakan ang doktrinang "kalabuan" para mapanindigan ang batas - hindi ganap na katumpakan o mathematical
exactitude. Ang isang paghamon sa mukha ay pinahihintulutan na gawin sa isang malabong batas at sa isa na
labis-labis na daan dahil sa posibleng "nakakalamig na epekto" sa protektadong pananalita. Ang teorya ay
"[kapag ang mga batas ay nag-regulate o nagbabawal sa pananalita at walang madaling nakikitang
konstruksiyon na nagmumungkahi ng sarili bilang isang sasakyan para sa rehabilitasyon ng mga batas sa isang
solong pag-uusig, ang transendente na halaga sa lahat ng lipunan ng protektadong pagpapahayag ng
konstitusyon ay itinuturing na nagbibigay-katwiran sa pagpapahintulot sa mga pag-atake sa masyadong
malawak na mga batas na walang iniaatas na ang taong gumagawa ng pag-atake ay nagpapakita na ang kanyang
sariling pag-uugali ay hindi maaaring kontrolin ng isang batas na iginuhit na may makitid na espesipiko.” Ang
posibleng pinsala sa lipunan sa pagpapahintulot sa ilang hindi protektadong pananalita na hindi mapaparusahan
ay nahihigitan ng posibilidad na ang protektadong pananalita ng iba ay maaaring mapigil at ang mga hinanaing
hinayaan na lumala dahil sa mga posibleng epekto ng pagbawalan ng masyadong malawak na mga batas.

People v. Maria Christina P Sergio & Julius Lacanilao G. R. No. 240053 9 October 2019

FACTS: Ang mga kapitbahay ni Mary Jane na sina Maria Cristina P. Sergio (Cristina), at Julius L. Lacanilao
(Julius), na sinamantala ang mahirap na sitwasyon at pagkamaramdamin ng una, ay nag-alok kay Mary Jane ng
trabaho bilang isang domestic helper sa Malaysia. Naniniwala si Mary Jane na ang trabaho ay sinag ng pag-asa
kaya't para mabayaran sina Cristina at Julius ang kanyang placement fee, kinamot niya ang anumang maliit na
pera na mayroon siya, nanghiram ng pera sa kanyang mga kamag-anak at hinimok ang kanyang asawa na ibenta
ang kanilang mahalagang motorsiklo. Si Mary Jane, kasama si Cristina, ay umalis sa Malaysia. Gayunpaman, sa
kanilang pagdating sa Malaysia, sa pagkadismaya ni Mary Jane, ipinaalam sa kanya ni Cristina na ang
trabahong inilaan para sa kanya ay hindi na magagamit. Pagkatapos ng ilang araw sa Malaysia, pinapunta ni
Cristina si Mary Jane sa Indonesia para magbakasyon na may pangakong magkakaroon siya ng trabaho sa
kanyang pagbabalik. Ibinigay ni Cristina kay Mary Jane ang kanyang tiket sa eroplano at isang bagahe na
dadalhin sa kanyang paglalakbay.Pagdating sa airport sa Indonesia, dinakip ng pulisya si Mary Jane dahil sa
umano'y pagdadala ng 2.6 kilo ng heroin sa loob ng kanyang bagahe. Kinasuhan siya ng drug trafficking at
kalaunan ay nahatulan at sinentensiyahan ng die sa pamamagitan ng firing squad. Ang pagbitay sa kanya ay
orihinal na naka-iskedyul noong Abril 9, 2015 ngunit kalaunan ay na-reschedule sa Abril 28, 2015. Si Mary
Jane ay pinagkalooban ng walang tiyak na reprieve dahil sa pag-aresto kina Cristina at Julius na kalaunan ay
kinasuhan ng qualified trafficking nang personal sa paglabag sa Seksyon 4( a) kaugnay ng Seksyon 3(a) at 6 ng
Republic Act (R.A.) No. 9208[1], iligal na recruitment bilang pinarusahan sa ilalim ng Seksyon 6, par. (k) at (1)
ngR.A. No. 8042[2] at estafa na lumalabag sa Seksyon 2(a), Artikulo 315 ng Binagong Kodigo Penal.
Alinsunod sa Treaty on Mutual Legal Assistance in Criminal Matters na pinasok ng Southeast Asian Nations
(ASEAN Mutual Legal Assistance Treaty), ipinagpaliban ng mga awtoridad ng Indonesia ang pagbitay kay
Mary Jane upang bigyan siya ng pagkakataong iharap ang kanyang kaso laban kina Cristina, Julius, at "Ike" na
umano'y responsable sa pag-recruit at pagsasamantala sa kanya para makisali sa drug trafficking., ipinataw ng
mga awtoridad ng Indonesia bukod sa iba pa, na sa pagkuha ng Testimonya ni Mary Jane, mananatili siyang
nakakulong sa Yogyakarta, Indonesia at ang mga tanong na ipapanukala sa kanya ay dapat nakasulat
Pagkatapos noon, naghain ang Estado ng "Motion for Leave of Court to Take the Testimony of Complainant
Mary Jane Veloso by Deposition Upon Written Interrogatories." Ang mosyon ay ipinagkaloob ng Trial Court sa
isang resolusyon. Ito ang nagtulak kina Julius at Cristina na maghain ng Petisyon para sa Certiorari sa Court of
Appeals para sa matinding pang-aabuso sa pagpapasya. Pinagbigyan ng CA ang petisyon para sa Certiorari at
binaligtad ang resolusyon ng Trial Court.

ISSUE: Whether Mary Jane’s testimony may be validly acquired through deposition by written interrogatories.

RULLING: Oo. Iginiit ng OSG na ang pagkakaroon ng mga pambihirang pangyayari, ibig sabihin, ang paghatol
kay Mary Jane sa pamamagitan ng huling paghatol at ang kanyang pagkulong sa isang pasilidad ng bilangguan
sa Indonesia, habang naghihintay ng pagbitay sa pamamagitan ng firing squad; ang pagkakaloob ng Pangulo ng
Indonesia ng walang tiyak na reprieve dahil sa patuloy na paglilitis laban kina Cristina at Julius sa Pilipinas; at
ang mga kundisyong kalakip sa reprieve partikular na na si Mary Jane ay dapat manatili sa pagkakakulong sa
Indonesia, at anumang tanong na ipanukala sa kanya ay dapat na nakasulat lamang, ay higit sa sapat na mga
batayan upang payagan ang karagdagang aplikasyon ng Rule 23 ng Rules of Court.Hindi naaangkop ng
Seksyon 15, Rule 119 ng Rules of Court sa kasong ito.Sa ilalim ng Seksyon 15, Rule 119 ng Revised Rules of
Criminal Procedure, upang ang testimonya ng testigo ng prosekusyon ay maiharap sa korte kung saan dinidinig
ang kaso, kailangang ipakita na ang nasabing testigo ng prosekusyon ay alinman sa: (a) masyadong may sakit o
mahina upang humarap sa paglilitis ayon sa utos ng hukuman, o; (b) kailangang umalis ng Pilipinas nang
walang tiyak na petsa ng pagbabalik. Ang kaso ni Mary Jane ay hindi nasa ilalim ng alinmang kategorya. Gaya
ng ginanap sa Secretary of Justice v. Lantion, “[t]ang mga sugnay sa angkop na proseso sa Konstitusyon ng
Amerika at Pilipinas ay hindi lamang binigkas sa eksaktong magkaparehong wika at terminolohiya, ngunit higit
sa lahat, magkapareho ang mga ito sa kung ano ang kanilang Desisyon 15 G.R. Hindi. kasalukuyan upang
matugunan ang mga pangangailangan ng isang hindi natukoy at lumalawak na hinaharap. Ang mga
kinakailangan ng angkop na proseso ay binibigyang-kahulugan sa parehong Estados Unidos at Pilipinas bilang
hindi itinatanggi sa batas ang kapasidad para sa pag-unlad at pagpapabuti. Patungo sa epekto na ito at upang
maiwasan ang mga limitasyon ng isang legal na straitjacket, mas gusto ng mga korte na magkaroon ng
kahulugan ng due process clause na 'unti-unting tinitiyak ng proseso ng pagsasama at pagbubukod sa kurso ng
mga desisyon ng mga kaso habang sila ay lumabas' . Capsulized, ito ay tumutukoy sa 'ang sagisag ng sporting
idea ng fair play. Ito ay nauugnay sa ilang hindi nababagong mga prinsipyo ng katarungan na nasa mismong
ideya ng malayang pamahalaan. Kaya, nararapat sa Court of Appeals na magbigay ng ilang pahinga sa
interpretasyon nito sa probisyon ng paksa.