Professional Documents
Culture Documents
For me hindi dapat pinatupad ang RA11479 Anti Terrorism Act. Dahil sa batas na to nawalan
tayo ng freedom of speech. Isa rin ito sa dahilan kaya maraming mamayan ng Pilipinas na nag
wewelga. Mapanganib rin ito dahil maaring maraming mapahamak na inosenteng tao lalot
marami saatin ang nakikilahok sa pag rarally.
Ngunit ang pagpasa ng isang batas Laban sa terrorism na may maraming probisyong tila
nagwawalang-bahala sa Karapatan pantao ng mga mamamayan ay dapat tutulan, ayon sa
maraming grupo at mga indibidwal sa Pilipinas.
Ang anti-terror bill ay ipinasa ng Kongreso nitong ika-3 ng Hunyo. Pirma na lamang ni
Pangulong Rodrigo Duterte ang hinihintay bago ito maging ganap na batas.
Noong 26 Pebrero 2020, ipinasa ng Senado sa ikatlo at huling pagbasa ang Senate Bill 1083 o
ang Anti-Terror Bill. Noong 1 Hunyo 2020, pinatotohanang kagyat ni Pangulong Rodrigo
Duterte ang nasabing panukalang batas. Dalawang araw pagkatapos, sa kabila ng oposisyon mula
sa iba’t ibang grupo, inaprubahan ng Kamara ng mga Representante ang bersyon nitong House
Bill 6875. Ang layon ng panukalang batas ay baguhin at ipawalang-bisa ang Republic Act 9372
o ang Human Security Act of 2007 (HSA), na bagamat paksa ng kritisismo ng mga grupong
nagtataguyod ng karapatang pantao dahil sa posibleng abuso mula sa mga tagapagpatupad, at sa
maling gamit ng salitang human security noong isinabatas ito, ay ayaw din ng mga
magpapatupad dahil sa mga sanggâ nito laban sa abuso. Kung ano man, inaalis ng Anti-Terror
Bill ang sanggâ na mayroon ang HSA at binabawasan ang parusa sa pag-abuso sa
kapangyarihang magpasya ng mga Autoridad.
Sinasaad ng 1987 Konstitusyon ng Pilipinas na walang anumang batas ang maaaring ipasa na
magkakait ng buhay, kalayaan, at pag-aari sa sinumang tao nang hindi dumadaan sa marapat na
kaparaanan ng batas. Bagamat kinikilala namin ang problemang dulot ng terorismo at ang
pangangailangang epektibong makatugon ang mga tagapagpatupad ng batas, nangangamba rin
kami sa kung paano makaaapekto ang panukalang batas sa indibidwal at kolektibong karapatang
pantao. Sa particular, nais naming ituon ang atensyon sa mga sumusunod na isyu.
Malabong Kahulugan at Pag-abuso sa
Kapangyarihan
Binawasan na ang mga sanggâ. Sa panukalang aprubado ng Kongreso, binabaan ang parusa sa
hindi awtorisado at malisyosong eksaminasyon at paggamit ng maling ebidensya, mga dinayang
dokumento, o mga pekeng ebidensya (Seksyon 37 at 43, SB 1083 at HB 6875).
Gayong nasa kamay ng ATC ang pagpapasya at bawás ang parusa sa abusadong interpretasyon
ng batas, maaaring magkaroon ng mga paglabag sa karapatan ng isang indibidwal sa due process.
Ibig bang sabihin nito’y ipagpapalagay munang nagkasala ang isang tao bago patunayang
inosente?
Pagmanman at Pagkulong
Ang panahon ng pagkukulong sa pinaghihinalaang terorista nang walang warrant of arrest galing
sa huwes ay itinaas din mula tatlo hanggang labing-apat na araw at maaari pang pahabain ng
sampung araw sa maksimum. Gayundin, hindi kailangang iharap ng umaarestong upisyal ang
pinaghihinalaan sa isang huwes (Seksyon 29).
Upang maiwasan ang mga abuso sa bahagi ng ehekutibong sangay, kailangan ang pagbabantay
ng lehislatibong sangay. Ang kaso, sa ilalim ng panukalang batas, lubhang pinalabnaw ang
kapangyarihang magbantay (Seksyon 50, SB 1083 at HB 6875).
Ginawang taunan imbes na dalawang beses sa isang taon ang pag-uulat ng ATC sa Kongreso.
Hindi kailangang may rekomendasyon para sa muling pagtatasa, pagbabago, o pagpapawalang-
bisa ng Batas at iba pang probisyon tungkol sa awtorisasyon ng pagmanman sa taong
pinaghihinalaan o akusado. Gayundin, hindi obligadong mag-ulat tungkol sa istatus ng mga kaso
ang mga korteng mayhawak nito sa dalawang Kamara ng Kongreso at sa Pangulo.
Lubha rin kaming nababahala sa napiling panahon at paraan ng pagpapasa ng panukalang ito. Sa
gitna ng isang pandemya, pinili pa ng Kongreso na unahin ang isang anti-terror law, na
nagbubunsod ng takot imbes na malasakit. Higit dito, may mga kritikal na desisyong ginawa sa
loob lamang ng ilang araw—sadyang maikling panahon para sa isang hakbanging
nangangailangan ng masusing pagbusisi.
Mariin din naming kinukundena ang marahas na dispersal sa mga mapayapang nagpoprotesta
laban sa panukala, sa isang demonstrasyon noong 5 Hunyo 2020 sa campus ng Unibersidad ng
Pilipinas Cebu. Kunwang pagpapatupad daw iyon ng general community quarantine sa lungsod.
Kung ang isang batas na sinasabing pumuprotekta sa pampublikong kalusugan ay ipinapatupad
sa abusadong paraan tulad nito, paano pa kaya ang panukalang Anti-Terror Bill, at ang mga
problematiko nitong probisyon?
Bagamat hindi kabilang ang adbokasiya, protesta, pagsalungat, pagtigil sa trabaho, industriyal o
maramihang pagkilos, at iba pang paraan ng pagsasabuhay sa karapatang sibil at pulitikal, may
panganib kung ipapasakamay sa ehekutibong sangay ang kapangyarihan ng pagsupo sa
terorismo. Kapag inabuso, ang batas na ito’y magkikintal lamang ng takot sa mga kritiko ng
alinmang administrasyon—isang walang kaparis na sandata.
Para saan pa ang freedom of speech kung itong batas na to ay hindi tayo hahayaang magsalita at
magbigay ng saloobin.