Isang araw may dumating na malakas na bagyo sa lugar ng San Roque.

Marami ang nawalan ng mga

bahay isa na ang pamilya ng magkakapatid na sina Guian, Chesca at Trixie.

Guian: Ano ng gagawin natin ngayon?

Chesca: San tayo nito titira?

Trixie: Kailangan naten umisip ng paraan para may makain at may matirhan tayo dahil wala na sina
Nanay at tatay, wala na tayong aasahan kundi tayo lang.

Bilang si Trixie ang pinakamatanda, siya ang namuno sa mga dapat nilang gawin.

Isa sa naisip niyang paraan upang nakaraos sila sa sakuna ay pumunta sila sa ibang baryo para makahingi
ng tulong sa ibang tao.

May isang pamilya na lumapit sakanila upang bigyan sila ng tulong dahil nalaman nila na ang
magkakapatid na iyon ay biktima ng nasalanta ng bagyo sa kanilang lugar.

Mikkaela: Mga iha, Kailangan nyo ba ng tulong.

Haji: Nabalitaan kasi namin sa inyong lugar na kayo ay nawalan ng tirahan dahil sa dumaan na bagyo.

Nyssa: Bibigyan namin kayo ng mga pangangailangan nyo para di na kayo mahirapan na makakuha ng
mga pagkain at damit.

Myra: Ito nga pala ang Mga pagkain at damit na kailangan nyo at tsaka kung gusto ninyo ay tumira na
kayo sa bahay namin para di na kayo mahirapan na tumingin ng bahay na titirhan nyo.

Laking gulat ng magkakapatid sa sinabi ng Pamilyang Reyes na tinulungan sila na mabigyan ng damit,
pagkain at sa pagpapatira nila sa bahay nila at nagpasalamat sila at sabay sabay silang nagyakapan.

Steffany: Walang anuman at masaya kami na nakakatulong kami sa ibang tao na may malaki ang puso.