გერმანიაში იყვნენ სოციალისტ-ნაციონალისტები ამ პარტიაში იყვნენ ოტო და გრეგორ

სტრასერები ისინი იყვნენ ძალიან ძლიერი მოღვაწეები,მიდიოდა დიდი შიდა ბრძოლები

ნაციონალ-სოციალიალისტურ პარტიაში რომელიც საბოლოოდ ჰიტლერის პარტიამ
გაიმარჯვა

მათი ლოგო იყო-ურო და ხმალი

ჰიტლერი სოციალიზმზე-ეს სოციალიზმი მარქსიზმი არ არის,მარქსისტებმა დაამახინჯეს

სოციალიზმი

ჭეშმარიტი სოციალიზმი არის რომ,არისტოტელე ამბობს აუცილებელი არის ადამიანს

ჰქონდეს უსაზღვრო განვითარების შესაძლებლობა ოღონდ ეს უნდა იყოს იმ ხარჯზე რომ
სახელმწიფოს არ შეეწინააღმდეგოს.

ჩერჩილმა უკანონოდ დემოკრატიული წესების დარღვევით აკრძალა ბრიტანულ

ფაშისტური კავშირი ოსვალდ მოსლის ხელმძღვანელობით

ნაცისტური მიგებება არის ქართული მიგებება. ამ მიგებებას ან შეგებებას ჩვენი წინაპრები

იყენებდნენ და დღესაც ვიყენებთ: როცა ქართველი მამაკაცები ერთმანეთს ხვდებიან
ახლო მანძილზე მარჯვენა ხელს მოხრილ მდგომარეობაში ზევით სწევენ (როგორც
ვახტანგ გორგასლის ძეგლზეა), როცა შორს მარჯვენა გამართულ ხელს წინ სწევენ ,
(როგორც ცეკვა ხორუმშია) და ბატონი ზვიადი და მერაბი როგორც აკეთებდნენ( ოღონდ
მუშტით). ასევე იყენებდნენ რომაელებიც

(ამ მისალმების მსგავს მაგალითებს იყენებენ ძირითადად მამაკაცები )

სვასტიკა არის ქართული სიმბოლო მრავალი ათასი წლის წინ კოლხურ ცულებზე არის
ნაპოვნი სვასტიკა გვხვდება კოლხურ,თრიალეთის და მტკვარ-არაქსის
კულტურაში,კოლხური სვასტიკა (მარადიული მზის სიმბოლო).ასტიკა ქართულ
ასომთავრულ დამწერლობაში იყო ასო ქანი ანუ ,,ქ''-საღმნიშვნელი

ეს სიმბოლო არის:გამარჯვების,ძლიერების,მარადიულობის სიმბოლო

მეთაურების სახელები:
ჰიტლერი-ფიურერი

მუსოლინი-დუჩე

ფრანკო-კაუდილიო

სუვერენიტეტი (ფრანგ. souveraineté — უზენაესი ხელისუფლება) — ექსკლუზიური

უზენაესობა, უზენაესი უფლებების ერთობლიობა, რომელიც სახელმწიფოსა და მის
მეთაურს ეკუთვნის. ქვეყნის სუვერენიტეტი მის სრულ დამოუკიდებლობას ნიშნავს .

სხვა სიტყვებით, სუვერენიტეტი ნიშნავს, რომ მოცემული ქვეყნის ტერიტორიის ყველა წესი
და კანონი თავად ამ ტერიტორიის მიერ წესდება, და მხოლოდ მის მიერ . სახელმწიფო
სუვერენიტეტის გარეშე სახელმწიფო არ არის და რომელიმე სხვა სახელმწიფოს ნაწილს
ან კოლონიას წარმოადგენს.

სახელმწიფო სუვერენიტეტი ვრცელდება შიდა წყლებზე, ტერიტორიულ ზღვაზე ,

მიმდებარე ზონაზე, გეზ-ზე, კონტინენტურ შელფზე. აქედან აბსოლუტური სუვერენიტეტი
ვრცელდება შიდა წყლებსა და ტერიტორიულ ზღვაზე. სახელმწიფო საზღვარი ზღვაზე ამ
შემთხვევაში გადის ტერიტორიულ ზღვაზე

ქართული სიტყვა გამარჯობა მოდის გარჯვებიდან-დან

ასევე იყნებდნენ სიტყვა გამარჯობის ნაცვლად გამარჯვებას

zeigh hail--გამარჯვებას დიდება

როდესაც ფრანგებმა მაჟინოს ხაზი გაამაგრეს ამ დროს გერმანიამ ბელგიის გავლით

ალყაში მოაქცია ფრანგები,როცა დიუნკერკთან მიიმწყვდიეს ბრიტანული და ფრანგული
ჯარები ჰიტლერს შეეძლო ამოეხოცა თუმცა ბრიტანულ ფლოტს ევაკუირების ნება დართო
ჰიტლერმა

მემარჯვენე არის მოხლოდ ნაციონალ-სოციალისტი და ფაშისტი

მემარცხენე:ლიბერალიზმი,მარქსიზმი ,,კომუნიზმი,სოციალიზმი(ულტრა მემარცხენე)

ძველად მოხდა სვანების ემიგრაცია ჩრ.ევროპაში შეუერთდნენ გემანულ ტომებს ასევე
არის ბევრი სვანური სიტყვა გერმანულ ენაშია შემორჩენილი .

საქსონები იყვნენ გერმანული ტომები და ბრიტები,პიქტები ,კელტები არიან გერმანული

ტომების მონათესავე ხალხი

ჰიტლერი არ ებრძოდა ებრაელებს ებრძოდა საერთაშორისო ებრაელებს

რატომ ებრძოდა?რადგამ მთელი გერმანისს ეკონომიკა, პოლიტიკური სპექტრი ,მედია

ყველაფერი საერთასორისო ებრაელებს ჰქონდათ მისაკუთრებული

პირველი მსოფილო ომის დროს როცა გერმანია პარიზს მიუახლოვდა და უკვე ხედავდნენ
პარზს ამ დროს ზურგში მოაწყვეს აჯანყება ებრაელებმა

ჰიტლერი ებრაელებს სახლში ისრაელში აბრუნბდა და არა ხოცავდა (6მილიონი

ებრაელის დახოცვა სიცრუეა)

ჩერჩილი 1921 წელს როდესაც იყო თავდაცვის მინისტრი მან აიძულა ბრიტანეთის
მთავრობას რომ საქართველო უნდა მიეგდო საბჭოთა რუსეთისთვის

ვერმახტის ქართულ ლეგიონს ერქვა 14/88

როდესაც აქართველო გერმანიის მოკავშირე იყო,და გერმანია თურქეთის მოკავშირე

რატომ დაიწყეს თურქებმა შეტევა აჭარაზე?

როცა დაიწყეს ოსმალებმა შეტევა აჭარაზე შემდგომ გააჩერეს გერმანელებმა და უთხრეს

რომ საქართველოს დამოუკიდებლობა უნდა გამოეცხადებინა საქართველო არ იყო ამ
დროს ამიერკავკასიის ფედერაცია საქართველო არ იყო დამოუკიდებელი სახელმწიფო
ამიტომ გერმანელებმა უთხრეს ქართველებს გამოაცხადეთ დამოუკიდებლობა რომ
თურქები შევაჩეროთ.როდესაც საქართველო დამოუკიდებელი გახდა ვითარება
შეიცვალა
რატომ დაიწყეს აჭარაზე შეტევა?

პირველ მსოფილო ომის დროს რუსეთის იმპერიაში მყოფი ქართველები და სომხები

ოსმალეთს წინააღმდეგ

სიონიზმი-ებრაული ნაციონალისტური მოძრაობა

ჰიტლერი აპირებდა მთელი ამიერკავკასიის დამორჩილებას საქართველოსთვის და

საქართველო იქნებოდა წამყვანი ქვეყანა კავკასიაში

ფაშიზმის განმარტება:Fascio ნიშნავს ერთობას,Fascio არის ძველი რომაული ნიშანი ნაჯახის

ირგვლივ შეკრული წკნელების კონა რომელიც მაგისტრატებს ჰქონდათ და ძლიერების
ძალის და სამართლიანობის სიმბოლო იყო.და ეს არის ერის სული,ნება ,გონება ,
რომელიც აერთიანებს ქვეყნის წარსულს აწმყოს და მომავალს და ქვეყნის ცხოვრების
ყველა სფეროს.

მაგ:პოლიტიკური ეკონომიკური,რელიგიური,სამხედრო,ჯანდაცვა ,ზნეობა ,მორალი ,

ტრადიციები ამ ყველაფერს აკეთებს ერთობლივად

ფაშიზმის პოლიტიკური განმარტება:ფაშიზმი არის ერის სული და ერის გონება რომელიც

აერთიანებს ქვეყნის წარსულს აწმყოსა და მომავალს

გესტაპო-გესტაპო (გერმ.. Geheime Staatspolizei-დან, „საიდუმლო სახელმწიფო პოლიცია“) —

მესამე რაიხის საიდუმლო სახელმწიფო პოლიცია 1933-1945 წლებში. ორგანიზაციულად
გერმანიის შინაგან საქმეთა სამინისტროს შემადგენლობაში შედიოდა . შეიქმნა ნაციზმის
წინააღმდეგ მებრძოლთა გასანადგურებლად. გესტაპო ითვლება ნაციზმის ტერორის
სიმბოლოდ.გესტაპოს ადმინისტრირებას სს-ის ოფიცრები ეწეოდნენ.

რატომ შეიჭრა გერმანია პოლონეთში?

პირველ მსოფლიო ომში გერმანია აღმოსავლეთ პრუსიის ნაწილში 100%ით

დასახლებული გერმანელები მოკავშირეებმა კოლიდორი გაჭრეს (დანციგის
კოლიდორი)ჯარი ჩააყენეს და ეს მხარე წაიღეს.
მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ბევრი ნაციონალ-სოციალისტი შეიფარა ამ
ქვეყნებმა:არგენტინა,ურუგვაი,ჩილე

გერმანელები ამბობენ რომ ოდინის სამშობლო კავკასიაა და ვალჰალა სვანების

ლავჰარი (ლავჰორი) სულთა საუფლო.

ფაშიზმი არ კრძალავს სხვა რელიგიებს

მუსოლინი ამბობს თავისი რელიგია არ აქვს ფაშიზმს,ფაშიზმი პირველ რიგში

ქრისტიანობას იცავს,და აფასებს სხვა რელიგიებს რომელიც ერისთვის წერზავს
მეომრებს,წმინდანებს,მშორმელებს

გერმანია გეგმავდა რეიხმოსარიატების ჩამოყალიბებას და ერთ-ერთი იყო

რეიხკომისარიატ კავკასია.შემდგომ როდესაც საქართველოს დემოკრატიული
რესპუბლიკის აღდგენაზე და მონარქიის აღდგენაზეც კი საუბრობდნენ ,იყო აღდგენის 2
მოდელი გერმანული-პრემიერი,კანცლერი და იტალიური მოდელი(მეფე და
პრემიერმინისტრი).

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ფერების გამარტება :

შედგენილი იყო:შინდისფერი,შავი და თეთრი ფერისგან

ადამიანი ისევე როგორც წარმართობაში ასევე ქირსტიანობაში სამყაროს აღიქვამდა 3

განზომილებაში

შავი:მძიმე წარსული და ქვესხმელი

შინდისფერი:დედამიწა ბრძოლის ადგილი

თეთრი:ზესხმელი (სამოთხე)

ჩინეთში მაო ძეიდონგის სიკვდილის შემდეგ მარქსისტულ მოდელზე უარი განაცხადეს და

შერეულ მოდელზე გადავიდნენ
საქართველომ გერმანიის დახმარებით გამოაცხადა დამოუკიდებლობა 1918 წელს.

თულე" - საიდუმლო საზოგადოება ნაცისტურ გერმანიაში.

ოკულტისტურ-პოლიტიკური საზოგადოება 1919 წელს დაარსდა მიუნხენში. ამ საიდუმლო

საზოგადოების მნიშვნელობაზე მარტო ისიც მეტყველებს, რომ რუდოლფ ჰესი - ჰიტლერის
პარტიული მოადგილე, რაიხსლაიტერი (იმპერიის ხელმძღვანელი) და "SS"_ის
ობერგრუპენფიურერი - "თულეს საზოგადოების" წევრი იყო. სვასტიკა პირველმა სწორედ
ამ ორგანიზაციამ გამოიყენა საკუთარ სიმბოლოდ. ორი წლის შემდეგ , 1921 წელს შეიქმნა
"ვრილის საზოგადოება". მალევე "თულე" და "ვრილის საზოგადოება" გაერთიანდა და
მათ ასევე შეუერთდა კიდევ ერთი ორდენი DHvSS ("შავი ქვის ოსტატები")

"ვრილის საზოგადოება" მედიუმების საიდუმლო ორგანიზაციას წარმოადგენდა ,

რომელიც განსაზღვრული იყო შეცვლილი ფსიქიკური მდგომარეობის შესასწავლად და
ჩვენთვის უცნობ ცივილიზაციებთან კონტაქტის დასამყარებლად . აქ ასევე მუშაობდნენ
ანტიგრავიტაციური საფრენი აპატარების შექმნაზე . ვრილი არის მაგიური ენერგია და და
ვინც მას დაეუფლება მთელი მსოფლიოს მფლობელი ხდება.

"ვრილის საზოგადოება" წარმოადგენდა "თულეს" საზოგადოების შიდა წრეს და საერთოდ

ნაციზმის ბირთვს. "თულეს" საზოგადოების წევრები - ადოლფ ჰიტლერი, ალფრედ
როზენბერგი, ჰაინრიხ ჰიმლერი, ჰერმან გერინგი და ჰიტლერის პირადი ექიმი თეოდორ
მორელი იყვნენ "ვრილის საზოგადოების" პირველი წევრები.

ნაცისტების ხელისუფლებაში მოსვლამდე მათ პარტიას აფინანსებდა "თულეს "

საზოგადოება, რომელიც ბარონ რუდოლფ ფონ ზებოტენდორფმა ჩამოაყალიბა.
არსებობს მოსაზრება, რომ ნაციონალ-სოციალისტების პარტია მთლიანად ოკულტისტური
საზოგადოებების მიერ იყო შექმნილი. მესამე რაიხზე ასევე დიდი გავლენა ჰქონდა
გერმანელ ოკულტისტს კარლ მარია ვილიგუტს. მართალია, ნაციონალ-სოციალისტების
ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ ოკულტისტური ორგანიზაციები აიკრძალა , მაგრამ არა
ყველა. ჰერმან ვირტის მიერ ჩამოყალიბებულ ძალზე საიდუმლო მისტიკურ ორგანიზაციას
"ანენერბეს"_ს უშუალოდ მფარველობდა "SS"_ი - სახელმწიფო დაცვის სამსახური.
ამიტომაც "SS"_ს ხშირად შავ ორდენს უწოდებდნენ. მის სათავეში იდგა რაიხსფიურერი
ჰაინრიხ ჰიმლერი, მესამე რაიხის ყველაზე იდუმალებით მოცული პიროვნება . 1938 წელს
მოეწყო ნაცისტური ექსპედიცია ტიბეტში, შამბალას ლეგენდარული მხარის აღმოსაჩენად .
"თულეს საზოგადოების" ერთ ერთი ლიდერი კარლ ჰაუზჰოფერი, რომელიც ტიბეტის
ექსპედიციას ხელმძღვანელობდა, იყო თბილისელი მისტიკოსის, გიორგი გურჯიევის
მოსწავლე. ის სწავლობდა კაბალას თურქეთში ბეკტაში სუფისტებთან (მუსულმანური
მისტიკური ორდენი), რომლებიც ასევე მასონები იყვნენ. ჰაუზჰოფერს მოსწონდა
გურჯიევის სწავლების ის მოსაზრება, რომ ადამიანები ჩაძინებულნი არიან და ძლიერი
ხელმძღვანელის გამოჩენას ელოდებიან, ვინც მათ გამოღვიძებას შეძლებს . სავარაუდოა ,
რომ ჰაუზჰოფერს ტიბეტში გიორგი გურჯიევი ახლდა თან და სწორედ მან ურჩია "თულეს"
საზოგადოებას სვასტიკა დაემტკიცებინა საკუთარ სიმბოლოდ .

"ვრილის საზოგადოებას" უკავშირდება საფრენი აპატარების - "ვრილის", "ჰაუნერბუს",

"RFZ"_ს და "ანდრომედას" შექმნა. "ვრილის საზოგადოების" მთავარი მედიუმები ქალები
იყვნენ. მათ შორის ყველაზე ცნობილები არიან მარია ორსიჩი (ზაგრებიდან ) და სიგრუნი .
ასევე მხოლოდ სახელით არიან შემორჩენილნი მედიუმები - მარია, გუდრუნი , ჰაიკე და
ტრაუტე. "ვრილის საზოგადოებაში" თავიდან მხოლოდ ქალებს იღებდნენ, რადგან
ითვლებოდა, რომ მათ უფრო იოლად შეეძლოთ ვრილის ენერგიასთან დაკავშირება .

სიგრუნი იღებდა გზავნილებს კუროს თანავარსკვლავედის ყველაზე კაშკაშა

ვარსკვლავიდან - ალდებარანიდან. ამ გზავნილების ენა უცხოპლანეტელთა ენად
მიიჩნეოდა, სიგრუნი მათ თარგმნიდა და განმარტავდა, რომ ეს იყო შუმერების ენა .
სწორედ ასეთი კომუნიკაციებიდან იღებდნენ გერმანელები საკუთარი საფრენი
აპარატების საწყის ნახაზებს. ეს საფრენი აპარატები ვრილის ენერგიის ბაზაზე მუშაობდა .
ვრილის მექანიზმებისთვის ცდილობდნენ დაენერგათ იმპლოზიის სისტემა ნაცვლად
გარეთ მიმართული აფეთქების სისტემისა.

ჰიტლერი პირადად დაინტერესებული იყო ადამიანის შეცვლილი სენსიტიური

შესაძლებლობებით და ასტრალური განზომილებით. მასთან დაახლოებულნი იყვნენ
ნათელხილვის უნარით დაჯილდოვებული ადამიანები. ერთ ერთი იყო ოსკარ
ლაუტენზაკი. ლაუტენზაკი ებრაელი იყო და მის პაპას სინაგოგაში უხუცესის ადგილი ეკავა .
როდესაც მას დასაშვებზე მეტი ინფორმაცია დაუგროვდა , ის მოიშორეს , ტყეში წაიყვანეს
და დახვრიტეს. ამის შესახებ მოთხრობილი აქვს ლიონ ფოიხტვანგერს რომანში "ძმები
ლაუტენზაკები". ჰიტლერმა ჩამოაყალიბა სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტები ,
რომლებიც იკვლევდნენ ადამიანის სენსიტიურ უნარებს და ასტრალურ ძალებს , რათა
მათი მეშვეობით მოეხერხებინა მსოფლიოს დაპყრობა. ამავე პერიოდში შეიქმნა
დახურული ბიორადიოლოგიური ინსტიტუტი რაიხის მაღალი ეშელონებისთვის ისეთი
დაავადებების სამკურნალოდ, რაც განკურნებას არ ექვემდებარებოდა .

ვრილის ენერგია პირველად 1871 წელს გამოიყენა როზენკროიცერმა მისტიკოსმა .

"ოქროს განთიადის" მაგიური ორდენის წევრმა, მწერალმა ედვარდ ბულვერ -ლიტონმა
საკუთარ რომანში "მომავალი რასა" და "ვრილის საზოგადოების" სახელწოდებაც
სწორედ ამ წიგნიდან არის აღებული. არსებობს მოსაზრება, რომ მეორე მსოფლიო ომის
შემდეგ "ვრილის საზოგადოებამ" და მისმა წამყვანმა მეცნიერებმა ამერიკის შეერთებულ
შტატებში გადაინაცვლეს და იქ გადაიტანეს საკუთარი საიდუმლო ცოდნა .

"მეოთხე რაიხი" ანუ შახურინის საქმე

1943 წლის ზაფხულის ერთ საღამოს მოსკოვის ცენტრში "ბოლშოი კამენის" ხიდზე
რამდენიმე გასროლის ხმა გაისმა. შემთხვევის ადგილზე მისულმა მილიციამ ტროტუარზე
ორი ცხედარი იპოვა. მოკლულები მოზარდები აღმოჩნდნენ. ამ მოვლენამ გამოიწვია
პოლიტიკური შეთქმულების გამჟღავნება. როგორც შემდგომში გაირკვა , გარდაცვლილი
ერთ-ერთი მოზარდი მოზრდილი იატაკქვეშა ორგანიზაციის ლიდერი იყო, რომლის
მიზანიც ძალაუფლების ხელში ჩაგდება და საბჭოთა კავშირის ცენტრში „მეოთხე რაიხის“
შექმნა იყო.

გახმაურებულმა მკვლელობამ მაშინვე რამდენიმე კითხვა გააჩინა . მკვლელობაში

ეჭვმიტანილი ერთ-ერთი გარდაცვლილი მოზარდი - ვალოდია შახურინი იყო , მეორე კი
მისი შეყვარებული ნინა უმანსკაია. გამომძიებლების ვერსიით, ვალოდიამ ჯერ ნინას
ესროლა, შემდეგ კი თავის მოკვლა გადაწყვიტა. თუმცა მოტივი გაურკვეველი დარჩა .
არანაკლები კითხვებს აჩენდა მკვლელობის იარაღი - გერმანული პისტოლეტი
„ვალტერი“, რომელიც ნაცისტური გერმანიის ოფიცრების შეიარაღებაში იყო .

ტრაგედია ივნისის დასაწყისში მოხდა. მკვლელობამ ზედ კრემლის კედლებთან წარმოშვა

საფუძვლიანი ეჭვი, რომ ქალაქში გერმანელი დივერსანტები მოქმედებდნენ . უფრო
მეტიც, გარდაცვლილი მოზარდები სულაც არ იყვნენ უბრალო ბავშვები: ვალოდია
შახურინი სსრკ-ს საავიაციო ინდუსტრიის სახალხო კომისრის შვილი , ხოლო მისი
შეყვარებული ნინა უმანსკაია მექსიკაში საბჭოთა კავშირის ელჩის კონსტანტინე უმანსკის
შვილი იყო. მოზარდები ცხოვრობდნენ ცნობილ "სანაპიროს სახლში" და დადიოდნენ
მოსკოვის 175-ე სკოლაში, სადაც სწავლობდა "ოქროს ახალგაზრდობა" - პოლიტბიუროს
წევრების შთამომავლები და თავად სტალინის შვილებიც კი.

მოგვიანებით გაირკვა, რომ გერმანული "ვალტერი" ვალოდიას მისმა მეგობარმა , სსრ

კავშირის ვაჭრობის სახალხო კომისრის ანასტას მიქოიანის ვაჟმა , ვანო მიქოიანმა აჩუქა .
ეს პისტოლეტი ომიდან ვანოს უფროსმა ძმამ ალაფის სახით ჩამოიტანა .

დაკითხვაზე ვანო მიქოიანმა გამომძიებელს უამბო როგორ მოხდა ეს ყველაფერი . ნინას

მამა აპირებდა გოგონასა და დედამისის მექსიკაში წაყვანას , სადაც ცოტა ხნის წინ ელჩად
დაინიშნა. ვალოდიას არ სურდა გოგონას გაშვება და მოსკოვში დარჩენას სთხოვდა .
როდესაც გოგონამ უარი უთხრა, მან გადაწყვიტა მისი იარაღით შეშინება . თუ როგორ
მოხდა გასროლა, ეს გაურკვეველი დარჩა. შესაძლოა ახალგაზრდამ შემთხვევით
გამოჰკრა სასხლეტს, ან იქნებ წინასწარ მოიფიქრა ყველაფერი და ამ გზით
შეყვარებულზე შურისძიება გადაწყვიტა.

ასე გაქრა ვერსია დედაქალაქში გერმანელი დივერსანტების მოქმედების შესახებ , მაგრამ

გამოაშკარავდა ისეთი საქმე, რომელიც თავად შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატისა
და კონტრდაზვერვისთვისაც კი შოკისმომგვრელი აღმოჩნდა.

ეს ტრაგიკული შემთხვევა შესაძლოა უიმედო სიყვარულის დრამად დარჩენილიყო , რომ

არა ერთი მოულოდნელი აღმოჩენა. როდესაც გამომძიებლები შახურინის ბინის
გასაჩხრეკად მივიდნენ, მათი ყურადღება მისმა დღიურმა მიიპყრო. ჩანაწერები სენსაციურ
ფაქტებს შეიცავდა. დღიურში გაკეთებული ჩანაწერების თანახმად მოზარდის
თანაკლასელები, საბჭოთა პარტიული ელიტის შვილები, იმყოფებოდნენ საიდუმლო
ორგანიზაციაში, რომელსაც მეოთხე რაიხი ერქვა. ორგანიზაციას საბჭოთა კავშირში არა
მხოლოდ ძალაუფლება უნდა შეეცვალა, არამედ ქვეყანაში ნაცისტური მთავრობა უნდა
შეექმნა. აღმოჩნდა, რომ ვალოდია შახურინი კარგად იცნობდა ჰიტლერის შემოქმედებას ,
მიუხედავად იმისა, რომ საბჭოთა პერიოდში მხოლოდ საზოგადოების ძალზე მაღალი
პოზიციის მქონე ადამიანებს შეეძლოთ მათზე წვდომა.

ვალოდიას კლასელებს, რომლებიც ასევე ორგანიზაციის წევრები იყვნენ , სხვადასხვა

წოდებები ჰქონდათ. მათგან ხუთი მოზარდი "რაიხსფიურერი " იყო - ისევე როგორც
ნაცისტურ გერმანიაში, ზოგი "გრუპენფიურერი", დანარჩენები კი "ბრიგადენფიურერები "
იყვნენ. ორგანიზაციის ლიდერები არ ჩქარობდნენ რუსეთში რევოლუციის მოწყობას , მათ
სწამდათ, რომ ყველაფერი ევოლუციური, უსუსხლო გზით უნდა შეეცვალათ. მათი გეგმის
მიხედვით სტალინს ამ „ნათელ მომავალში“ უნდა ეთამაშა ბრძენი „უხუცესის“ როლი,
რომელიც დაეხმარებოდა სახელმწიფოს ახალ ხელმძღვანელებს ქვეყნის მართვაში .
შედგენილი დებულების თანახმად ორგანიზაციის წევრები ვალდებულნი იყვნენ მთელი
დრო დაეთმოთ კარიერული წინსვლისათვის, რათა მოგვიანებით დაეკავებინათ საკვანძო
პოზიციებს სსრკ-ს მთავრობაში და გადატრიალება მოეხდინათ . ორგანიზაციაში
შედიოდნენ ანასტას მიქოიანის ორი ვაჟი და მისი მდივნის ვაჟი , ასევე სტალინის მეუღლის
ძმისშვილი, მოსკოვის საავადმყოფოების მმართველის შვილი, გენერალ პიოტრ
კირპიჩნიკოვის ვაჟი, ცნობილი ქირურგის ალექსანდრე ბაკულევის ვაჟი , გენერალ
რაფაილ ხმელნიცკის ვაჟი და საბჭოთა ელიტის სხვა წევრების შვილები .

ყველა, ვინც შახურინის სიებში იყო, დააპატიმრეს და მოათავსეს КГБ -ს ციხეში, სადაც
სასჯელს იხდიდნ ცნობილი პოლიტპატიმრები. დაკითხვები ექვს თვეს გაგრძელდა ,
მოზარდები აიძულეს ეღიარებინათ, რომ ისინი ანტისაბჭოთა ორგანიზაციის წევრები
იყვნენ. მათი სოციალური წარმომავლობის გათვალისწინებით, მათ არ სცემდნენ და არ
აწამებდნენ ისე, როგორც ციხის დანარჩენ პატიმრებს.

გიმნაზიელებს როგორც ჩანს ბევრი რამ წინასწარ მოფიქრებული ჰქონდათ , მათ

ყველაფერი შახურინს დააბრალეს და ერთხმად აცხადებდნენ, რომ მხოლოდ მან
მოიფიქრა ეს სულელური თამაში და მეგობრები, შემდეგ კი კლასელებიც ჩართო ამ
აბავში. გამომძიებლები, რომლებსაც დიდი გამოცდილება ჰქონდათ „ხალხის მტრების
მხილებაში“, ხელფეხშეკრულნი აღმოჩნდნენ. სტალინი, რომელსაც პირველივე დღიდან
პირად კონტროლზე ჰქონდა აყვანილი ეს საქმე, გამომძიებლების დასკვნას ელოდა .

საბოლოოდ, გადაწყვეტილება „ანტისაბჭოთა“ მოზარდთა ჯგუფის საქმეზე პირადად

უმაღლესმა მთავარსარდალმა მიიღო. სტალინმა გადაწყვიტა საქმე სასამართლოს
გარეშე დასრულებულიყო. მოზარდები მოსკოვიდან ერთი წლის ვადით გაასახლეს
საბჭოთა კავშირის შორეულ რეგიონებში - ურალში, ტაჯიკეთსა და ციმბირში. უნდა
ვაღიაროთ, რომ ბრალის სიმძიმის გათვალისწინებით, ეს მათთვის ძალზე რბილი
სასჯელი იყო - რომ არა მათი მშობლების პოზიცია და სოციალური მდგომარეობა , ყველა
მათგანი ძალზე ხანგრძლივ სასჯელს მიიღებდა შორეულ გამოსასწორებელ ბანაკებში .

აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ ეს ამბავი ომის პიკის დროს მოხდა. სტალინმა გადაწყვიტა
საქმე სკანდალის გარეშე მოეგვარებინა. ჯერ ერთი ის, რომ გერმანელები შუაგულ
მოსკოვში ახალგაზრდული რაიხის არსებობის ფაქტს საკუთარი პროპაგანდისათვის
გამოიყენებდნენ და მეორე, წესით ამ საქმეს ტოტალური წმენდა უნდა მოჰყოლოდა იმ
უწყებებში, სადაც მოზარდების მშობლები მუშაობდნენ. ამას კი სერიოზული შედეგები
მოჰყვებოდა. ომის დროს ახალი კადრების მომზადების დრო და საშუალება უბრალოდ არ
იყო. ამიტომ გადაწყდა საქმის ამ სახით დახურვა და ყველაფერი სასამართლო პროცესის
გარეშე დასრულდა.

ბლიცკრიგის ტაქტიკა, ჩრდილოეთ აფრიკა, 1942 წელი

გერმანულმა ტანკებმა, რომლებმაც მტრის თავდაცვაში გამაგრებულ წერტილს

წააწყდნენ, საჰაერო მხარდაჭერა მოითხოვეს. მოპიკირე ბომბდამშენმა Ju -87 Stuќa-მ
დაბომბა ობიექტი და ამით შეასუსტა გარნიზონის თავდაცვა . მიუხედავად იმისა , რომ Ju -87
მოპიკირე თვითმფრინავი ომის დაწყებისას უკვე მოძველებული იყო , სათანადო
გამანადგურებელი ესკორტის თანხლებით ისინი უაღრესად ეფექტურ იარაღს
წარმოადგენდნენ. Ju -87 მოპიკირე ბომბდამშენები აღჭურვილი იყო სირენებით, რომელიც
ირთვებოდა პიკირებაში მიზანთან მიახლოებისას. ამ სირენების ყმუილის ფსიქოლოგიური
გავლენა ზოგჯერ აჭარბებდა კიდეც დაბომბვის შედეგებს.

აქ ნაჩვენებია ადრეული მოდიფიკაციების Pzkpfw IV ტანკები, რომლებიც ადვილად

საცნობია მოკლე ლულიანი 75მმ-იანი ქვემეხით. მისი ბალისტიკიდან გამომდინარე , ეს
იარაღი ეფექტური იყო მტრის ცოცხალი ძალის გასანადგურებლად , მიუხედავდ იმისა ,
სანგრებში იქნებოდნენ გამაგრებულნი თუ არა. მაგრამ ჭურვის დაბალი საწყისი სიჩქარის
გამო, ასეთი ქვემეხი ნაკლებად ეფექტური იყო ჯავშანტექნიკის წინააღმდეგ
საბრძოლველად. მოგვიანებით Pzkpfw IV ტანკები აღიჭურვა გრძელლულიანი, 75მმ-იანი
ქვემეხით, რომელიც ომის დასრულებამდე დარჩა ამ ტანკის ძირითად იარაღად . Pzkpfw IV
ტანკი მთავარი გერმანული საშუალო სიმძიმის ტანკი იყო მთელი ომის განმავლობაში ,
მიუხედავად ახალი საშუალო სიმძიმის ტანკის - Pzkpfw V "პანტერის" გამოჩენისა.

ტანკები ცეცხლით ამუშავებენ გამაგრებულ წერტილს ფლანგებიდან . გერმანული

მოტორიზებული ქვეითი ჯარი, რომელიც სარგებლობს იმით, რომ გამაგრებული პოზიციის
დამცველები ტანკებისა და ბომდამშენის განუწყვეტელი ცეცხლის ქვეშ მიწას არიან
გაკრულები, იწყებს იერიშს გამაგრებულ წერტილზე.

მოტომსროლელი ძალები ნახევრადმუხლუხოვანი Sdkfz-125 ჯავშანტრანსპორტიორით

უტევენ გამაგრებულ პუნქტს სამი მხრიდან, ფრონტიდან და ორივე ფლანგიდან . მეორე
მსოფლიო ომის პერიოდში იწარმოა ამ ჯავშანტრანსპორტიორის საბაზო მოდიფიკაცია და
მისი ოცზე მეტი სპეციალიზებული ვერსია.

საბაზისო მოდიფიკაციას შეეძლო 12 კაციანი მოტორიზებული ქვეითი რაზმის გადაყვანა

და 53 კმ/სთ სიჩქარის განვითარება. ჯავშანტრანსპორტიორის შეიარაღება შედგებოდა
ორი მოსახსნელი MG-34 მსუბუქი ტყვიამფრქვევისაგან. სატანკო დივიზიის
მოტორიზებული ქვეითი ნაწილებს გარდა ჯავშანტრანსპორტიორებს ქვეითები ჰყავდათ
ჩვეულებრივი სატვირთო მანქანებითაც. ამ გზით გერმანელებმა შესაძლებელი გახადეს
ქვეითი ჯარის მობილობის მაქსიმალური უზრუნველყოფა. თუმცა რათქმაუნდა ,
შეუძლებელი იყო ტანკებთან ერთად ბრძოლაში სატვირთო მანქანების ხშირად შეყოლა .
სატანკო ეკიპაჟები ჩრდილოეთ აფრიკაში ატარებდნენ სტანდარტულ ტროპიკულ
ფორმას. ზოგიერთ შემთხვევაში კი ემოსათ ტანკისტის ტრადიციული , შავი ფერის
ფორმები. ტანკისტები იშვიათად ატარებდნენ პოპულარულ ტროპიკულ კეპებს , რადგან
ასეთი ქუდის წინაფარი მათ ხელს უშლიდა ტანკის ოპტიკური ხელსაწყოების
გამოყენებაში.

კარიბის კრიზისი, ოპერაცია "ანადირი" და ადმირალი აბაშვილი

კარიბის კრიზისი (ასევე კუბის კრიზისი, კუბის ქობინთა კრიზისი ) 1962 წლის ოქტომბერში
იყო აშშ-სა და სსრკ-ს კონფრონტაციის (ცივი ომი) პიკი და ამავე დროს, გარდატეხის
წერტილი. ეს იყო მსოფლიო ისტორიული მომენტი, როდესაც ორი ზესახელმწიფო - აშშ და
სსრკ - ატომური ესკალაციის ზღვარზე იყო მისული. მსოფლიო ისტორიაში ატომური ომი
აქამდე უფრო სავარაუდო არასდროს ყოფილა.

ყველაფერი კი იმით დაიწყო, რომ 1959 წელს აშშ-მა იტალიაში 30 და თურქეთში 15

ატომური რაკეტა განათავსა, რომელთა სავარაუდო მიზანი სსრკ-ის სამხრეთი ნაწილი
იყო. 1962 წლის აპრილში თურქეთში განლაგებული ამერიკული „თორის“ და „იუპიტერის“
სისტემის რაკეტები საბრძოლო მდგომარეობაში იყო მოყვანილი. სსრკ-მა ეს ქმედება მისი
უშიშროების წინააღმდეგ მიმართულ აქციად შეაფასა და საპასუხო ნაბიჯების გადადგმა
დაიწყო.

1962 წლის მაისში სსრკ-მა დაიწყო ოპერაცია „ანადირის“ განხორციელება. ამ

გასაიდუმლოებული აქციის მიხედვით წითელმა არმიამ დაიწყო კუბაზე ატომური
რაკეტების სტაციონიერება და 40.000 მებრძოლის გადასხმა. მიზეზად დასახელებულ იქნა
აშშ-ის მხრიდან კუბის სავარაუდო ინტერვენცია. ნამდვილი მიზეზი კი იმ სტრატეგიული
წონასწორობის აღდგენა იყო, რომელიც აშშ-მა დაარღვია იტალიასა და თურქეთში
რაკეტების განლაგებით.

1962 წლის აგვისტოში სი-აი-ეი-ის აგენტებმა და მზვერავი თვითმფრინავის ლოკჰიდ უ-2-ის

საშუალებით აღმოაჩინეს საბჭოური რაკეტების სასტარტო ნაგებობები კუბაზე (პროვინცია
პინარ დელ რიო). თავდაპირველად აშშ კუბაზე რაკეტების არსებობის ფაქტს არ უშვებდა
და ამიტომაც ამ აღმოჩენას მძაფრი რეაქცია არ მოჰყოლია.

შესაძლოა ბევრმა ჩვენმა ჯგუფის წევრმა არ იცოდეს, რომ ჩვენი თანამემამულე , ვიცე -
ადმირალი გიორგი სიმონის ძე აბაშვილი 1962 წელს კარიბის კრიზისის დროს
ხელმძღვანელობდა საბჭოთა სამხედრო-საზღვაო ძალებს კუბაზე, რომელსაც კრიზისის
კულმინაციის მომენტში ყველაზე საპასუხისმგებლო მისია დაეკისრა – განეხორციელებინა
ატომური ზალპი აშშ-ს მიმართულებით.

აი როგორ იხსენებს ამ წუთებს პოლკოვნიკი ნიკოლაი ობიდინი (ინტერვიუ ჩაწერილია

2002 წელს) რომელიც კარიბის კრიზისის დროს ხელმძღვანელობდა ტალინში წყალქვეშა
ნავების ბაზას (ახლანდელი ბეკერის პორტი). სწორედ მან ჩაიყვანა 42 ბირთვული ქობინით
დატვირთული პირველი ხომალდი კუბაში და ეს ტვირთი გადასცა ჰავანას:

"მივიღეთ ბრძანება – 28 ოქტომბერს, ღამის 01:00 საათზე დააჭირეთ ღილაკს. ოქტომბრის

ამ ღამეს "საშინელებათა ღამეს" ვუწოდებდით, ყველანი შფოთის პირას ვიყავით და
ცოტათი დავლიეთ გამბედაობისათვის. წამი წამზე ომი უნდა დაწყებულიყო , დიდი
ალბათობით მესამე მსოფლიო ომი. საათის ისრები პირველს უახლოვდებოდა , ნერვები
ყველას დაჭიმული ჰქონდა.

ჩვენთან ერთად ფიდელ კასტროც იყო. მან ზუსტად 01:00 საათზე აბაშვილს მიმართა:
”ახლა დააჭირე”. ადმირალმა აბაშვილმა უპასუხა: "ცოტაც დაველოდებით". გავიდა კიდევ
ორიოდე წუთი. ფიდელ კასტრო დაჟინებით მოითხოვდა: "რას ელით? ბრძანება
გაცემულია!" მაგრამ აბაშვილმა გაიმეორა: "ჩვენ კიდევ დაველოდებით".

გავიდა ერთი წუთი, შემდეგ კიდევ ერთი და მიჰყვა მესამეც. ფიდელ კასტრომ და
აბაშვილმა კიდევ თითო ჭიქა ალკოჰოლი დალიეს. ექვსი წუთის შემდეგ მოსკოვიდან
მოვიდა მოკლე ბრძანება: "Отставить!" – ყველამ შვებით ამოვისუნთქეთ.

როგორც შემდეგ აღმოჩნდა, ხრუშჩოვმა და კენედიმ შეთანხმებას მიაღწიეს. კენედიმ

პირობა დადო, რომ აშშ გაიტანდა რაკეტებს თურქეთიდან და აღარ შეუტევდა კუბას ,
სამაგიეროდ ჩვენ უნდა წაგვეღო რაკეტები ჰავანიდან. სინამდვილეში , მათ შორის
შეთანხმება ცოტა ადრე იქნა მიღწეული, მაგრამ რატომღაც ეს შეტყობინება დაგვიანებით
მოგვივიდა, მხოლოდ 28 ოქტომბერს ღამით"...

დორა,იგივე შვერერ გუსტავი. ითვლება ერთერთ ყველაზე დიდ საბრძოლო იარაღად ,რაც
კი ადამიანს შეუქმნია. დორა გერმანელებს მაჟინოს ხაზის ასაღებად უნდა
გამოეყენებინათ, მაგრამ სანამ ეს უზარმაზარი იარაღი ააწყვეს , ქალაქი მანამ დაიკავეს .
ამის შემდეგ შვერერ გუსტავი რკინიგზის მეშვეობით ყირიმისკენ გაუშვეს . იგი 2
ლოკომოტივისა და 106 ვაგონს გადაჰქონდა. 43 ვაგონი კი სავსე იყო ადამიანებით,
რომლებიც დორას აწყობას სჭირდებოდა.

თუმცა ჰიტლერს ყველაფერი წყალში ჩაეყარა. დორას ლულიდან გავარდნილი 53

ჭურვიდან მხოლოდ ერთმა მიაღწია მიზანს და სევასტოპოლში იარაღის საწყობი
ააფეთქა.

შემქმნელებმა ვერ გაითვალისწინეს, რომ ამხელა გიგანტის მართვა და სასროლად

სწორი კუთხის არჩევა ძალიან ძნელი იქნებოდა. ამიტომ ფიურერმა ბრძანება გასცა დორა
დაეშალათ და გერმანიაში ისე შეეტანათ. როდესაც დამთავრდა მეორე მსოფლიო ომი
ამერიკელმა ჯარისკაცებმა გამოკვლევების შემდეგ გადასადნობად გადააგზავნეს
ადოლფ ჰიტ.ლერის ძმისშვილი ჰაინც ჰიტლერი 1942 წელს საბჭოელებმა ჩაიგდეს ტყვედ,
როცა დავალებას ასრულებდა. ჰიტ.ლერმა სტალინს მისი იაკობ ჯუღაშვილში გაცვლა
შესთავაზა, რაზეც უარი მიიღო. ჰაინცი მოსკოვში, ბუტირკას ციხეში წამებით მოკლეს ,
ხოლო იაკობი ზახსენჰაუზენის საკონცენტრაციო ბანაკში გაურკვეველ ვითარებაში
დაიღუპა.

,,მას უნდა სცე პატივი, მიუხედავად იმისა რომ ერვინ რომელი გერმანიის ერთგული
ჯარისკაცი იყო, მთელი არსებით შეიძულა ჰიტლერი და მისი ქმედებანი და მიიღო
მონაწილეობა შეთქმულებაში, რათა გადაერჩინა სამშობლო მანიაკისგან . მას ეს
სიცოცხლის ფასად დაუჯდა.“

„ეპოქის ამ „ბნელ პერიოდში“ რაინდობას თითქოს და ადგილი არ აქვს, თუმცა ვინც რა

უნდა თქვას, მე არასოდეს ვინანებ იმას რაც ერვინ რომელზე ვთქვი და არასოდეს არ
ვიტყვი უარს იმ სიტყვებზე რომ, მე მას პატივს ვცემ. “

უინსონტ ჩერჩილი

რონტული ახალი წელი და "სტალინგრადის მადონა"

ჩურჩხელა, მანდარინი, შამპანური, ოლივიეს სალათი თუ საცივი - დღეს ძნელი

წარმოსადგენია განსხვავებული საახალწლო სუფრა....

მაგრამ როგორ აღნიშნავდნენ ახალ წელს მეორე მსოფლიო ომის დროს აღმოსავლეთის
ფრონტზე მყოფი ჩვენი ბაბუები ამაზე არც ფილმები არსებობს და არც წიგნებში გვხვდება
ინფორმაცია. ამის გარკვევის ერთადერთი წყარო მხოლოდ თვითმხილველთა
მოგონებები და იშვიათი სამუზეუმო ექსპონატებია.

მე პირადად რაც მონათხრობიდან მსმენია და მომიძიებია ასე გამოიყურება :

ვიწრო მიწურის კუთხეში პატარა ცოცხალი ნაძვი უხერხულად მოკალათებულა . მასზე

დეკორაციებია - მხოლოდ მუყაოსაგან დამზადებული ვარსკვლავი და გაზეთისაგან
გამოჭრილი თხელი ქაღალდის გირლანდი. ასეთი ნაძვის ხე იყო ზურგისა და წინა ხაზის
ერთობლივი დღესასწაულის ერთადერთი სიმბოლო - მშვიდობიანი და ბედნიერი
ცხოვრების სიმბოლო.

ნაძივს ხეზე შემოხვეულია სამედიცინო ბამბის ნაჭრები, სახვევები , გასროლილი მასრები .

ომის წლების ყველაზე პოპულარული ნაძვის ხის დეკორაცია იყო პარაშუტისტის ფიგურა ,
რომელიც ძაფზე იყო ჩამოკიდებული.

მაგიდაზე დგას ბოთლი ღვინო ან არაყი, ნამცხვრები და შოკოლადი , ამერიკული

კონსერვი და სიგარეტები. ასე გამოიყურებოდა როგორც გერმანელი, ისე საბჭოთა
ოფიცრების სადღესასწაულო მენიუ. ალკოჰოლი სამხედრო საახალწლო სუფრის
ყველაზე სასურველი ატრიბუტი იყო.

სანგრებში, ბლინდაჟებსა და მიწურებში, ჯარისკაცებს სასმელს არავინ ასმევდა . ომის

დასაწყისში იყო წესი "მოქმედ არმიაში ფრონტის ხაზის სამხედო მოსამსახურეებზე დღეში
100 გრამი არაყის გაცემის შესახებ," თუმცა, 1942 წლის მაისიდან არმიაში არყის მასობრივი
გავრცელება შეწყდა. 31 დეკემბერს კი ჩვეულებრივ ცხადდებოდა გაძლიერებული
საბრძოლო მზადყოფნა - რა დღესასწაული უნდა ყოფილიყო აქ.

მაგალითისათვის შეგვიძლია განვიხილოთ მდგომარეობა სტალინგრადის ფრონტის

ზოგიერთ უბანზე.

1942 წლის 31 დეკემბერს აქ საბჭოთა მებრძოლებმა გერმანელებისაგან "ამანათები "

მიიღეს, ხის ყუთები წარწერით: "სალამი ფიურერისაგან".

ეს იყო საახალწლო საჩუქრები, რომლებიც გერმანელებმა ჩამოყარეს

თვითმფრინავებიდან სტალინგრადში მებრძოლი ჯარისკაცების სულისკვეთების
ასამაღლებლად. როგორც წესი ასეთი ამანათები შეიცავდა მარმელადის ფილას , შნაპსს
და ღვინოს.

მაგრამ ზოგჯერ ასეთი "ზეციური ამანათები" ეცემოდა საბჭოთა ჯარების განლაგებაში .

წითელარმიელებმა ისწავლეს გერმანელების მიერ მაშხალით სიგნალის მიცემა , მათ
შეცდომაში შეჰყავდათ გერმანელი მფრინავები და ამანათებს თავიანთ განლაგებაში
აყრევინებდნენ.

კამფეტის "Красноармейская звезда» და შოკოლად «Гвардейский» -ის შეფუთვებზე ომის

თემატიკა იყო მთავარი. ბევრ მისალოც ღია ბარათზე თოვლის ბაბუა გადაიქცა
თეთრწვერა პარტიზანად ან მეომარად, რომელიც იბრძოდა ნაცისტების წინააღმდეგ .
ასეთი საახალწლო ბარათები პროპაგანდის ერთ-ერთ ყველაზე ეფექტურ საშუალებად
იქცა. ფრონტზე მყოფი ჯარისკაცების უმთავრესი საახალწლო სურვილი სწრაფი
გამარჯვება და შინ მშვიდობით დაბრუნება იყო.

ფრონტზე საჩუქრების გადაცემა მიღებული არ იყო, მაგრამ ხანდახან ჯარისკაცები

ერთმანეთს ხელნაკეთ სუვენირებს ჩუქნიდნენ. ეს შეიძლება ყოფილიყო დანა , მუნდშტუკი
ან საფერფლე. როგორც წესი, მასზე სამახსოვრო წარწერა იყო დატანილი .

სტალინგრადის ფრონტის ყველაზე გავრცელებული საშობაო საჩუქარი "სტალინგრადის

მადონაა". ეს არის გერმანელი სამხედრო ექიმის, კურტ რეუბერის ნახატი , რომელიც
სტალინგრადის გარემოცვაშია შესრულებული. იგი დახატულია ნახშირით საბჭოთა
გეოგრაფიული რუკის უკანა მხარეს 1942 წლის დეკემბრის ბოლო დღეებში (ეს ნახატი
შეგიძლიათ იხილოთ კომენტარებში). ამ დროისთვის გერმანიის ჯარები ფელდმარშალ
პაულუსის მეთაურობით წითელი არმიის ნაწილებით გარშემორტყმული იყვნენ
სტალინგრადის ქვაბში. ირგვლივ ყუმბარების აფეთქება ისმოდა , საშინელი ყინვა იყო -
ტემპერატურა მინუს 40-მდე დაეცა.

ქვაბში მოქცეულთა შორის იყო თეოლოგი და ექიმი კურტ რუბერი. სამი შვილის მამა და
პასტორი ჰესენის სოფელ ვიხმანშაუზენიდან. იგი ცნობილი იყო ფაშიზმის კრიტიკით .
რისთვისაც 1939 წელს გაგზავნეს აღმოსავლეთ ფრონტზე. მაგრამ იქაც ფარულად
მკურნალობდა მშვიდობიან მოსახლეობას.

შობის დილას, 25 დეკემბერს, კურტ რუბერმა ჯარისკაცებს თავისი საჩუქარი გადასცა.

მოგვიანებით იგი წერდა, რომ ბევრმა გერმანელმა, ნახატის ნახვის შემდეგ დაიწყო
ლოცვა. ჯარისკაცები თვლიდნენ, რომ ღვთისმშობელი არის ხსნა, რომელიც ზეცითაა
მოვლენილი. ღვთისმშობლის სილუეტი შემკულია გერმანული სიტყვებით: Licht. Leben.
Liebe - სინათლე, სიცოცხლე, სიყვარული. ხოლო მეორე მხარეს არის წარწერა: Weihnachten
im Kessel. Festung Stalingrad - შობა ალყაში, სტალინგრადის სიმაგრე.

როიბერს სახლში დაბრუნება არ ეწერა. იგი საბჭოთა ტყვეობაში გარდაიცვალა . მაგრამ

მისი ნახატი გერმანიაში წაიღეს და იგი ერთგვარ ხატად იქცა , როგორც პატიების და
შერიგების სიმბოლო...

რათქმაუნდა დაპირისპირებული მხარეები სხვადასხვანაირად აღნიშნავდნენ ამ

დღესასწაულს. მაგალითად გერმანელები შობას უფრო საზეიმოდ აღნიშნავდნენ , ვიდრე
ახალი წელს. მაგრამ 1942 წლის ბოლოს ნაცისტებს ზეიმის დრო არ ჰქონდათ. იმ
დროისთვის გერმანული საბრძოლო მანქანა უკვე წელში გატეხილი იყო.

აღმოსავლეთის ფრონტის ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე დასამახსოვრებელი

საახალწლო მოვლენა ტაცინსკის რეიდი იყო. 1942 წლის 24 დეკემბერს 24-ე სატანკო
კორპუსის ჯარისკაცებმა გენერალ-მაიორ ვასილი ბადანოვის მეთაურობით ხელთ იგდეს
გერმანელების ზურგის აეროდრომი. ეს აეროდრომი ჰაერიდან ამარაგებდა პაულუსის
არმიას, რომელიც გარშემორტყმული იყო საბჭოთა ჯარების მიერ . საბჭოთა ჯარისკაცებმა
უამრავი სასაჩუქრე ყუთი მოიპოვეს. ჩაალაგეს ისინი ტანკებში და გენერალ ნიკოლაი
ვატუტინს მიუტანეს. მაშასადამე, სამხრეთ-დასავლეთის ფრონტის სარდალი 1943 წელის
დადგომას ცარიელი მაგიდით არ შეხვედრია, ტანკისტებმა მას საკადრისი საახალწლო
საჩუქარი მიართვეს.

მაგრამ საბჭოთა ჯარისკაცებმა მთავარი საახალწლო საჩუქარი ცოტა მოგვიანებით

მიიღეს. 1943 წლის 10 იანვარს წითელმა არმიამ დაიწყო ოპერაცია "რგოლი", რომლის
მიზანი იყო მე-6 გერმანული არმიის საბოლოო ლიკვიდაცია. შედეგად , ფელდმარშალი
პაულუსი თავის შტაბთან ერთად დანებდა და გერმანული არმიის ნარჩენებმა საბოლოოდ
კაპიტულაცია მოახდინეს. სტალინგრადის ბრძოლის წარმატებით დასრულება მართალია
საახალწლოდ ვერ მოესწრო, მაგრამ საბოლოოდ მაინც აასრულა მილიონობით
ადამიანის საახალწლო სურვილი...

რუმინული ფაშიზმი--კოდრიანუ

რუმინულ ფაშიზმში მხოლოდ მართმადიდებლების ჰქონდათ უფლება რომ

გაწევრიანებულიყვნენ,მაშინ განსაკუთრებით ეს იყო დამრტყმელ რაზმებზე რკინის
გვარდია მიქაელ მთავარ ანგელოზის ლეგიონზე ,ისინი ბერების ცხოვრებით
ცხოვრობდნენ როგორიცაა:მარხვა,ლოცვა ფაქტიურად ეკლესიური ორდენიც კი იყო

ერვინ რომელი

ერვინ იოჰანეს ოიგენ რომელი, უდაბნოს მელად წოდებული, მეოცე საუკუნის 5

საუკეთესო გენერლიდან ერთ-ერთი. დაიბადა 1891 წელს გერმანიის იმპერიაში, 18 წლის
გახდა სამხედრო. რომელი გახლდათ დიდი გერმანული იმპერიის
გენერალფელდმარშალი, მონაწილეობა მიიღო პირველ მსოფლიო ომში და მიაღწია
ჰაუპტმანის რანგს, იგი ირიცხებოდა Gebirgsjägers (სამთო არმიაში), იბრძოდა იტალიის
ფრონტზე ალპებში, დაჯილდოვდა უმაღლესი სამხედრო ჯილდოთი "Pour le merite", შემდეგ
განაგრძო მსახურება რაიხსვერში და ფრიაკორპსში, გერმანიის რევოლუციისა და
სამოქალაქო ომის დროს მისი შენაერთი ხელისფლების სახელით ებრძოდა
აჯანყებულებს, მაგრამ რომელი კონფლიქტებს სიტყვიერი გზით, დიპლომატიურად
აგვარებდა რამაც მას სახელი გაუთქვა. 1932 წელს დაწერა წიგნი "ქვეითთა შეტევები "
რომელიც გამოიცა 1937 წელს. 1940 წელს ოპერაცია Fall Gelb - ის დროს უკვე გენერალ-
მაიორი გახლდათ. საფრანგეთის კამპანიისას მეთაურობდა მეშვიდე სატანკო არმიას . ის
თავისი მსუბუქი ტანკებით იმდენად ღრმად იჭრებოდა მტრის ზურგში რომ გერმანული
არმიის არეალიდან იკარგებოდა და ამიტომ მეშვიდე არმიას „მოჩვენება“ შეარქვეს. 1942
წლის 22 ივნისს მიენიჭა გენერალფელდმარშლის წოდება. რომელი იყო გერმანულ -
იტალიური არმიის მთავარსარდალი ჩრდილოაფრიკული კამპანიისას, ის იბრძოდა
Operation Wasserübung - ში დანიის და ნორვეგიის ფრონტზე 1940 წელს (სადაც ჩვენს
თანამემამულეს, საფრანგეთის არმიის უცხოური ლეგიონის რიგებში მებრძოლ
პოლკოვნიკ დიმიტრი ამილახვარს გადაეყარა და დიმიტრი ამილახვარის სტრატეგიამ და
მისმა შესრულებულმა ცრუ მანევრმა რომელი ისე მოხიბლა უთქვამს "ბატონო ოფიცრებო,
ფიურსტ ფონ ამილახვარს რომ რაიხსჰეერში ემსახურა, ახლა აქ დგომა და ბრძოლა აღარ
მოგვიწევდაო") რომელი ღიად აკრიტიკებდა ფიურერ ადოლფ ჰიტლერს

და ნაციონალ-სოციალისტების ტოტალურ მმართველობას, ასევე მხარს უჭერდა და სიმპათიებს

გამოთქვამდა ოპერაცია "ვალკირიას" წევრებისა და მათი გეგმის გამო. საბოლოოდ "ვალკირიის "
ჩაშლის შემდეგ რომელის ბრალეულობაც გამოიკვეთა (დიდი ხანი ფიქრობდნენ მოშორებას და
მიზეზსს ელოდნენ) და მას უპირებდნენ გასამართლებას როგორც არმიის შემარცხვენელსა და ერის
მტერს, მაგრამ მას დიდ პატივს სცემდა ფიურერი ა.ჰ. და როგორც ამბობდა მისი საყვარელი გენერალი
იყო, ამიტომ მან უკანასკნელად სცა რომელს პატივი და სანამ ბრალს წაუყენებდნენ თავის მოკვლა
შესთავა, მას "მიუგზავნეს" ორი გენერალი და გააცნეს ვარიანტები: წარმდგარიყო ერთი -ერთში
ფიურერის წინაშე და ემართლა თავი რაც დიდი ალბათობით უსარგებლო იქნებოდა , წარმდგარიყო
სასამართლოს წინაშე სადაც სამშობლოს ღალატის ბრალდებით გაასამართლებდნენ და კიდევ ორ
გენერალფელდმარშალთან ერთად (ერვინ ფონ ვიცლებენი და გიუნთერ ფონ კლუგე ) დახვრეტდნენ ,
მის ოჯახს კი პრობლემები შეექმნებოდა, ან სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაესრულებინა და არც
მისი რეპუტაცია დაზარლდებოდა და არც ოჯახი , რომელმა 1944 წლის 14 ოქტომბერს სიცოცხლე
ციანიდის კაფსულით მოისწრაფა ქალაქგარეთ, ტყის პირზე საკუთარ მანქანაში . მისი დაკრძალვა
სრული სამხედრო პატივით გაიმართა, თუმცა არც-ერთ მაღალჩინოსანს არ უთქვამს
გამოსამშვიდობებელი სიტყვა გენერალფელდმარშალ გერდ ფონ რუნდშტეტის გარდა , რომელიც
ასევე ეწინააღმდეგებოდა გერმანიაში გამეფებულ დიქტატორულ , არატოლერანტულ და სამარცხვინო
მმართველობას. გერმანიის არმიის ყველაზე დიდ ბაზას ნორდ რაინ-ვესფალიის ტერიტორიაზე ,
აუგუსტდორფში ჰქვია ერვინ რომელის სახელი.

ბერგმანის ქართული სპეცდანიშნულების რაზმი „თამარა II“-ის 1-ლი ასეულის დივერსიული ჯგუფის
ქართველი მებრძოლები.

ნალჩიკი, 1942 წლის სექტემბერი.

1942 წლის სექტემბრიდან ბერგმანის ბატალიონი მოქმედებდა საბჭოთა პარტიზანების წინააღმდეგ

მოზდოკ-ნალჩიკ-მინვოდის რაიონში, ხოლო 29 ოქტომბერს იგი გაგზავნეს ფრონტის ხაზზე : 1-ლი და მე -
4 ასეული ნალჩიკში, ხოლო მე-2 და მე-3 - ისჩერსკის მიმართულებით.

კავკასიიდან გერმანული ჯარების უკან დახევის დროს, ბერგმანის პოლკის ნაწილებმა გერმანული
ჯარების უკან დახევას ფარავდნენ და პარალელურად ასრულებდნენ სპეციალურ დავალებებს , მათ
შორის სამრეწველო საწარმოებისა და სხვადასხვა ობიექტების განადგურებას . 1943 წლის თებერვალში
ფორმირება გაიყვანეს ყირიმში, სადაც იგი გამოიყენებოდა ნახევარკუნძულის სამხრეთ სანაპიროს
დასაცავად და ადგილობრივ პარტიზანებთან საბრძოლველად . სწორედ აქ ბერგმანის პოლკის ბაზაზე
განზრახული იყო კავკასიური დივიზიის ჩამოყალიბება, თუმცა ეს საქმე პროექტისა და
პროპაგანდისტული განცხადებების დონეზე დარჩა.

1943-1944 წლების გვიან შემოდგომასა და ზამთარში, ბერგმანის პოლკის ყველა ბატალიონმა

გერმანულ ჯარებთან ერთად მონაწილეობა მიიღო პერეკოპის ყელზე მიმდინარე უსასტიკეს
ბრძოლებში. პოლკმა მოიგერია წითელი არმიის ყირიმში შეჭრის ყველა მცდელობა

ვერმახტის სამხედრო ბორდელები

ბორდელები საკონცენტრაციო ბანაკებში

SS-ის რაიხსფიურერი ჰაინრიჰ ჰიმლერი ხშირად ფიქრობდა თუ როგორ გაეზარდა ტყვეთა

პროდუქტიულობა და შრომისუნარიანობა საკონცენტრაციო ბანაკებში . საბოლოოდ ჰიმლერის
გადაწყვეტილებით 1942 წელს საკონცენტრაციო ბანაკებში გაიხსნა სტაციონარული ბორდელები სადაც
„მშრომელ“ პატიმრებს შესაძლებლობა ჰქონდათ ხორციელი ტკბობა მიეღოთ . ჰიმლერს ცინიკურად
სჯეროდა, რომ ასეთი წახალისების შედეგად, პატიმართა შრომისუნარიანობა უფრო ეფექტური
იქნებოდა.

ბანაკის პირველი ბორდელი 1942 წლის ივნისში გაიხსნა ზემო ავსტრიის, მაუტჰაუზენის ბანაკში .
მოგვიანებით ბორდელები გაიხსნა დანარჩენ საკონცენტრაციო ბანაკებშიც : ოსვენციმში , ბუხენვალდში ,
ზაკსენჰაუზენში, დახაუში. ბორდელის მომსახურე ქალები ძირითადად რავენსბრიუკის ბანაკიდან
შეარჩიეს. ძირითადად ისინი იყვნენ მეძავები, უსახლკაროები ან დანაშაულისათვის დაკავებული
ქალები. ებრაელი ეროვნების ქალები ბორდელში არ აჰყავდათ, ებრაელ პატიმრებსაც კი არ ჰქონდათ
უფლება სტუმრებოდნენ ბანაკის ბორდელს. მომსახურე ქალებს ბორდელში მუშაობის სანაცვლოდ
ჰპირდებოდნენ კარგ რაციონს და თავისუფლებას ექვსი თვის "მუშაობის " შემდეგ . სინამდვილეში , ასეთ
ბორდლებში მომუშავე ქალები საბოლოოდ ისევ საკონცენტრაციო ბანაკებში ბრუნდებოდნენ როგორც
ტყვეები.

პატიმრებს 15 წუთი ეძლეოდათ ყველაფრისთვის. დაშვებული იყო მხოლოდ ერთი პოზიცია -

მისიონერული. თითოეულ კარს ხვრელი ჰქონდა, საიდანაც SS-ის ზედამხედველი აკონტროლებდა
პროცესს. სქესობრივი აქტის დროს მეძავთან აკრძალული იყო საუბრები და ნებისმიერი სხვა სახის
კომუნიკაცია.

ვერმახტის სტაციონარული ბორდელები

საარმიო "ბორდელები" მეორე მსოფლიო ომის დაწყებისთანავე გაჩნდა : 1939 წლის 9 სექტემბერს
გერმანიის შინაგან საქმეთა მინისტრმა ვილჰელმ ფრიკმა, ჯარისკაცთა შორის გაუპატიურების ,
ჰომოსექსუალიზმისა და სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებებისგან თავის დაცვის მიზნით ბრძანა
ვერმახტისათვის სამხედრო ბორდელების შექმნა.

საერთო ჯამში ოკუპირებულ ტერიტორიებზე გერმანელებმა მოაწყვეს 500-ზე მეტი სამხედრო

ბორდელი, დასავლეთის და აღმოსავლეთის ფრონტებზე.

აღმოსავლეთის ფრონტზე მოქმედ სამხედრო ბორდელებში მომსახურე გოგონები ჩამოიყვანეს

დასავლეთ ევროპიდან. მაგალითად, ჟიტომირში გერმანელებმა ჰოლანდიელი გოგონებით
დაკომპლექტებული ბორდელი გახსნეს. მაგრამ თანდათან აშკარა გახდა , რომ ბორდელებში
გოგონების რაოდენობა არასაკმარისი იყო. ამიტომ საოკუპაციო ხელისუფლებამ დაიწყო
ადგილობრივი ქალებით დაკომპლექტებული ბორდელების გახსნა . სამუშაოს მსურველებს უნდა
შეძლებოდათ გერმაულად საუბარი და მათი გარეგნობა რაც შეიძლება ახლოს უნდა ყოფილიყო
„არიულ სტანდარტთან“. როგორც წესი, სტაციონარულ ბორდელებში ადგილობრივი მოსახლეობა
მუშაობდა: საფრანგეთში - ფრანგი ქალები, პოლონეთში - პოლონელები, სსრ-ში განსაკუთრებით
ფასობდნენ არიულ იერთან ყველაზე ახლოს მდგომი - ლატვიელი და ლიტველები ქალები .

გერმანელებს მრავალი გზა ჰქონდათ ადგილობრივი ქალების ბორდელში მოსაზიდად . მთავარი

სატყუარა იყო ფული და საკვები. მაგალითად, საბჭოთა კავშირის ოკუპირებულ ტერიტორიაზე
დამლაგებელი ქალის ხელფასი 250 რუბლი იყო (საბჭოთა რუბლის გაცვლითი კურსი საოკუპაციო
მარკასთან ხორციელდებოდა 10:1 კურსით), ექიმისა და ბუღალტრის - 900 რუბლი, ხოლო ბორდელის
მუშაკები ღებულობდნენ დაახლოებით 500 რუბლს კვირაში!
ვერმახტის სამეთაურო რგოლი საკმაოდ მკაცრად აკონტროლებდა ოკუპირებულ ტერიტორიაზე
მოქმედი სამხედრო ბორდელების მომსახურე პერსონალს. მაგალითად ქალაქის კომენდანტს გააჩნდა
სპეციალური სიები, რომლებშიც შეიტანილი იყო მომსახურე გოგონების გვარი , სახელი , დაბადების
წელი და ადგილი, მისი მუდმივი საცხოვრებელი ადგილი. ამ რეგისტრაციის შემდეგ გოგონები
ღებულობდნენ "კულტურის მუშაკის" სტატუსს, რაც გულისხმობდა თითოეულ მეძავზე სპეციალური
დოკუმენტაციისა და სპეციალური სერიული ნომრის არსებობას. ამ წუთიდან მათი ცხოვრება მკაცრად
რეგულირდებოდა. გოგონები მუდმივად ბორდელში ცხოვრობდნენ. ექიმის ან პარიკმახერის
მონახულება შეეძლოთ მხოლოდ მაშინ, როდესაც მათ თან ახლდათ მაკონტროლებელი ოფიცერი ან
ჯარისკაცი. თუ „კულტურის მუშაკი" ორსულად აღმოჩნდებოდა, ვალდებული იყო კიდევ სამი თვე
ემუშავა და შემდეგ მიეღო განთავისუფლება. ბორდელიდან გასვლის შემდეგ მისი ბედით არავინ
ინტერესდებოდა.

ბორდელებში მოქმედებდა ე.წ. სანიტარული ზედამხედველობის სამსახური. მომსახურე პერსონალი

ყოველდღე ცხადდებოდა სამედიცინო გამოკვლევაზე და ექიმისაგან ღებულობდნენ დასტურს
სამედიცინო ბარათში, რის მიხედვითაც შეეძლოთ განეგრძოთ მუშაობა .

აქ მოცემულია მეძავების ყოველდღიური განრიგი ქალაქ სტალინოში :

6.00 - სამედიცინო გამოკვლევა

9.00 - საუზმე

9.30 - 11.00 - გასვლა ქალაქში

11.00 - 13.00 - დაბრუნება ბორდელში, სამუშაოსთვის მზადება

13.00 - 13.30 - სადილი

14.00 - 20.30 სთ - ჯარისკაცებისა და ოფიცრების მომსახურება

21.00 - ვახშამი

ვერმახტის მობილური ბორდელები

მეორე მსოფლიო ომში მონაწილე სხვა ქვეყნებისაგან განსხვავებით , გერმანელები განსაკუთრებულ

ყურადღებას აქცევდნენ თავიანთი ჯარისკაცების სექსუალურ დაკმაყოფილებას . წარმოდგენის
შესაქმნელად საკმარისია გავეცნოთ გენერალ ჰალდერის დღიურს, რომელიც ომის დასაწყისში
გერმანიის გენერალურ შტაბს ხელმძღვანელობდა:

”23 ივლისი. ჯერჯერობით ყველაფერი გეგმის მიხედვით მიდის. აქტუალური საკითხები , რომლებიც
დაუყოვნებლივ მოგვარებას მოითხოვს:

1. ტყვეთა ბანაკები გადატვირთულია. აუცილებელია საბადრაგე დანაყოფების გაზრდა ;

2. ტანკებს სჭირდებათ ახალი ძრავები, მაგრამ საწყობები ცარიელია . აუცილებელია გამოყოთ

რეზერვიდან;
3. ჯარები სწრაფად მოძრაობენ. სამხედრო ბორდელები ნაწილებს ვერ ეწევიან . საჭიროა ზურგის
სამსახურებმა ბორდელებისათვის გამოყონ ნაალაფარი ტრანსპორტი ... "

მობილური ბორდელი თან დაჰყვებოდა ჯარებს და არმიის შემადგენლობაში შედიოდა . ამ

ბორდელებში კანდიდატები მკაცრი შერჩევის გზით ხვდებოდნენ . აქ მუშაობა მხოლოდ გერმანელ ,
ჰოლანდიელ, დანიელ და ნორვეგიელი ქალებს შეეძლოთ. ბევრი გერმანელი ქალი სპეციალურად
ცდილობდა ასეთ ბორდელში მოხვედრას არა იმდენად ანაზღაურების , არამედ პატრიოტული
შეხედულებების გამო. არმიის ბორდელების ასეთი მომსახურე პერსონალი თავდაცვის სამინისტროს
თანამშრომლებად ითვლებოდნენ, ჰქონდათ კარგი ხელფასი, დაზღვევა და სარგებლობდნენ
საგადასახადო შეღავათებით.

გერმანელ ჯარისკაცს ეძლეოდა ბორდელში ვიზიტის 5-6 ბარათი თვის განმავლობაში. გარდა ამისა ,
მეთაურს შეეძლო გამორჩეული ჯარისკაცის წახალისება დამატებითი ბილეთის მიცემის სახით , ან
პირიქით სასჯელის სახით მისი ჩამორთმევა.

ბორდელები დაყოფილი იყო კატეგორიებად: ჯარისკაცთა , სერჟანტთა და ოფიცერთა ბორდელებად .

ჯარისკაცთა ბორდლებში 100 ჯარისკაცზე 1 მეძავი მოდიოდა, სერჟანტებში 75-ზე 1, ოფიცრებში კი 50-ზე
1. საავიაციო ნაწილებში მეძავთა საკუთარი შეფარდება მოქმედებდა - 1 მეძავი 20 მფრინავზე .

ჯარისკაცთა ბორდელებში თეთრეული ყოველი მეათე კლიენტის მომსახურების შემდეგ იცვლებოდა ,

ოფიცრების შემთხვევაში კი ყოველი კლიენტის მომსახურების შემდეგ .

ბორდელები უზუნველყოფილი იყო ცხელი და ცივი წყლის აბაზანებით . ყველა ოთახში გამოკრული იყო
პოსტერი "სქესობრივი კავშირი კონტრაცეფციის გარეშე კატეგორიულად აკრძალულია !"
სადომაზოხისტური ქმედებები და გამოხტომები აკრძალული იყო წესდებით და იყო დასჯადი .

ჯარისკაცს ბორდელით სარგებლობამდე შემოწმება უნდა გაევლო ექიმთან , რათა არ

დაეინფიცირებინა მომსახურე ბერსონალი კანისა და სოკოვანი დაავადებებით , რომელიც ძალიან იყო
გავრცელებული ჯარისკათა შორის. ამის შემდეგ ბორდელში შესვლამდე ჯარისკაცს
კონტროლიორისათვის უნდა ეჩვენებინა ჯარისკაცის მოწმობა , შემდეგ კი დაერეგისტრირებინა
მისთვის გამოყოფილი ბარათი. ამის შემდეგ მას ეძლეოდა ჰიგიენის საშუალებები , რომელსაც
ეწოდებოდა „ჯენტლმენური ნაკრები“. (ჯენტლმენურ ნაკრებში შედიოდა 1 ნაჭერი საპონი , პატარა
პირსახოცი და სამი პრეზერვატივი). რეგლამენტის თანახმად ჯარისკაცს უნდა დაებანა ორჯერ და ისე
შესულიყო მეძავთან. ამ ყველაფრისათვის გამოყოფილი იყო 1 საათი, მომზადებიდან - პროცესის
ბოლომდე. მომზადების ეპიზოდს 15 წუთი მაინც სჭირდებოდა, ასე რომ ჯარისკაცის განკარგულებაში
დაახლოებით 45 წუთი რჩებოდა.

გერმანელები თავიანთ მოკავშირეთა ჯარისკაცებს (იტალიელებს , უნგრელებს , რუმინელებს ,

სლოვაკებს) გერმანულ ბორდლებში არ უშვებდნენ. მხოლოდ უნგრელებმა შეძლეს ერთგვარი
გერმანული ტიპის საველე ბორდელების ორგანიზება.

მიუხედავად გერმანული პედანტიზმისა , იყო შემთხვევები როდესაც ჯარიკაცები სერჟნტთა

ბორდელებში იპარებოდნენ, ზოგიერთი კი ოფიცერთა ბორდელში მოხვედრასაც კი ახერხებდა ,
რადგან იქ უკეთესი ქალები მსახურობდნენ. ასეთი საქციელისათვის ჯარისკაცს ერთმეოდა ერთი თვის
ბარათების ოდენობა და 10 დღით ჰაუპტვახტში სვამდნენ.

ბერგმანი

Sonderverband Bergmann ("მთიელლთა განსაკუთრებული რაზმი") მეორე მსოფლიო ომის დროს აბვერში
შემავალი გერმანული სპეციალური დანიშნულების ბატალიონი გახლდათ . ბატალიონი ბერგმანი
შეიქმნა ხუთი ცალკეული ასეულისაგან, რომელიც სამხრეთ და ჩრდილოეთ კავკასიელი
მოხალისეებისაგან დაკომპლექტდა.

ბატალიონის ფორმირება განხორციელდა ნეუჰამერში , 1941 წლის ნოემბერში , აბვერის მეორე

განყოფილების მიერ, რომელიც პასუხისმგებელი იყო დივერსიისა და საბოტაჟების მოწყობაზე .
ბატალიონის მეთაურად აბვერის კადრის ოფიცერი, კენინგსბერგის უნივერსიტეტის პროფესორ
ობერსტ-ლეიტენანტი თეოდორ ობერლენდერი დაინიშნა , რომელიც "აღმოსავლეთის საკითხების "
სპეციალისტად ითვლებოდა. მისი მოადგილე ზონდერფიურერი ვ. ფონ კუჩენბახი გახლდათ ,
რომელიც რუსეთში გაიზარდა და კარგად ფლობდა რუსულ და აზერბაიჯანულ ენებს . როგორც
შემორჩენილი გერმანული დოკუმენტებიდან ჩანს, ფორმირების მებრძოლებს აერთიანებდა დევიზი
„ერთი რასა, ერთიანი აზრი“, სწორედ ამ დევიზს იყენებდნენ გერმანელები ბატალიონში პროპაგანდის
მიზნით.

ბატალიონს შემადგენლობაში შედიოდა პროპაგანდისტული ჯგუფი და ხუთი მსროლელი ასეული (1-

ლი, მე-4 და მე-5 - ქართული ასეულები, მე-2 - სომხური და მე-3 - აზერბაიჯანული ასეულები).
ბატალიონის საერთო რაოდენობამ 1200 მებრძოლს აღწევდა, საიდანაც 900 კავკასიელი , ხოლო 300
კაცი ეროვნებით გერმანელი იყო. სამხედრო ტყვეთა ბანაკებიდან შერჩეული მოხალისეების გარდა ,
ბატალიონში შედიოდა 130-მდე ქართველი ემიგრანტი, რომლებიც შეადგენდნენ აბვერის „თამარა II“-
ის სპეცდანიშნულების რაზმს.

ბატალიონის შეიარაღებას ძირითადად მსუბუქი იარაღი შეადგენდა : მსუბუქი ტყვიამფრქვევები ,

ასეულის ნაღმტყორცნები, ტანკსაწინააღმდეგო თოფები და გერმანული წარმოების შაშხანები

ბატალიონ ბერგმანის ემბლემად შერჩეული იყო მთლიანად ქართული მოტივი - ეს იყო ტრადიციული
კავკასიური ხანჯალი და მცირე ზომის ოვალური ფარი, ბორჯღალის გამოსახულებით . ემბლემა
ბატალიონის წევრებს უნიფორმის მარცხენა მკლავზე ჰქონდათ დაკერებული .

მიტენვალდში (ბავარია) გავლილი სამთო მომზადების შემდეგ, 1942 წლის აგვისტოს ბოლოს
ბატალიონი ვითომდა ესპანელი ბასკებისა და ბოსნიელი მუსლიმების სახით გაიგზავნა აღმოსავლეთის
ფრონტზე. 1942 წლის აგვისტო - სექტემბერში ბერგმანის ბატალიონის ლეგიონერების სპეციალურად
გაწვრთნილი ჯგუფები დივერსიული მოქმედებების განსახორციელებლად საბჭოთა ჯარების ზურგში
პარაშუტებით გადასხეს. ერთ-ერთი ჯგუფი, რომელიც შედგებოდა 10 გერმანელისა და 15
კავკასიელისგან, დაეშვა ქალაქ გროზნოში მდებარე ნავთობსაწარმოო ობიექტებთან .
მათ დაევალათ ხელში ჩაეგდოთ და შეენარჩუნებინათ ეს ობიექტები 1-ლი სატანკო არმიის მოწინავე
ნაწილების მოახლოებამდე. 25-27 სექტემბერს გროზნოს მიმართულებით გერმანული ჯარების
გარღვევის მცდელობა წარუმატებლად დასრულდა, მაგრამ ბერგმანის დივერსიულმა ჯგუფმა
მოახერხა უკან უსაფრთხოდ დაბრუნება და თან წაიყვანა რამდენიმე ასეული ქართველი ,
აზერბაიჯანელი და ჩეჩენი დეზერტირი, რომლებიც ბატალიონს შეუერთდნენ.

1942 წლის სექტემბრიდან ბერგმანის ბატალიონი მოქმედებდა საბჭოთა პარტიზანების წინააღმდეგ

მოზდოკ-ნალჩიკ-მინვოდის რაიონში, ხოლო 29 ოქტომბერს იგი გაგზავნეს ფრონტის ხაზზე : 1-ლი და მე -
4 ასეული ნალჩიკში, ხოლო მე-2 და მე-3 - ისჩერსკის მიმართულებით. მთელი ამ ხნის განმავლობაში
ბატალიონის შემადგენლობა გაიზარდა ტყვეების , დეზერტირებისა და ადგილობრივი , ტყეებში
გახიზნული მოსახლეობის ხარჯზე. ამ შევსებამ შესაძლებელი გახადა კიდევ ოთხი მსროლელი ასეულის
შექმნა (ქართული, სომხური, აზერბაიჯანული და სარეზერვო) გარდა ამისა შეიქმნა ერთი ქართული და
სამი სომხური ცხენოსანი ესკადრონი.

პირადი შემადგენლობის ასეთმა ზრდამ 1942 წლის ბოლოსთვის შესაძლებელი გახადა ბერგმანის
ბატალიონის პოლკის ზომის საბრძოლო შენაერთამდე გაზრდა - რომელიც სამი ბატალიონისაგან
შედგებოდა საერთო რაოდენობით 2300 კაცი (ბატალიონები: 1-ლი ქართული, მე-2 აზერბაიჯანული და
მე-3 ჩრდილოკავკასიური).

კავკასიიდან გერმანული ჯარების უკან დახევის დროს, ბერგმანის პოლკის ნაწილებმა გერმანული
ჯარების უკან დახევას ფარავდნენ და პარალელურად ასრულებდნენ სპეციალურ დავალებებს , მათ
შორის სამრეწველო საწარმოებისა და სხვადასხვა ობიექტების განადგურებას . 1943 წლის თებერვალში
ფორმირება გაიყვანეს ყირიმში, სადაც იგი გამოიყენებოდა ნახევარკუნძულის სამხრეთ სანაპიროს
დასაცავად და ადგილობრივ პარტიზანებთან საბრძოლველად . სწორედ აქ ბერგმანის პოლკის ბაზაზე
განზრახული იყო კავკასიური დივიზიის ჩამოყალიბება, თუმცა ეს საქმე პროექტისა და
პროპაგანდისტული განცხადებების დონეზე დარჩა.

1943-1944 წლების გვიან შემოდგომასა და ზამთარში, ბერგმანის პოლკის ყველა ბატალიონმა

გერმანულ ჯარებთან ერთად მონაწილეობა მიიღო პერეკოპის ყელზე მიმდინარე უსასტიკეს
ბრძოლებში. პოლკმა მოიგერია წითელი არმიის ყირიმში შეჭრის ყველა მცდელობა . პოლკის მე -3
ბატალიონი იცავდა ლიტვის ნახევარკუნძულს, რომელიც 50-ე ქვეითი დივიზიის მარჯვენა ფლანგს
წარმოადგენდა. ამ ბრძოლების შემდგომ ბერგმანის პოლკი ნახევარკუნძულიდან გაიყვანეს და
გაგზავნეს საბერძნეთში (1-ლი და მე-3 ბატალიონები) და პოლონეთში (მე-2 ბატალიონი), სადაც მათი
მთავარი ამოცანა იყო ადგილობრივი პარტიზანების წინააღმდეგ ბრძოლა . მე -2 (აზერბაიჯანული )
ბატალიონი 1944 წლის აგვისტოში გაიგზავნა პოლონეთში, სადაც მონაწილეობას ღებულობდა
ვარშავის აჯანყების ჩასახშობაში. ზემოთ ჩამოთვლილ მძიმე ბრძოლებში ბერგმანის ბატალიონებმა
საგრძნობი დანაკარგები განიცადეს. მათი გადარჩენილი მებრძოლები გადაანაწილეს სხვადასხვა
ბატალიონებში. ქართველი მებრძოლები „ქართული ლეგიონის“ ახალ 822-ე ბატალიონს შეუერთდნენ,
რომლებიც 1945 წელს უკვე კუნძულ ტექსელზე იყო ბაზირებული.
ბანზაი

სამხედრო ისტორიით დაინტერესებულ ჩვენს წევრებს ალბათ ხშირად გსმენიათ იაპონიის

საიმპერატორო არმიის ჯარიკაცთა შეძახილი "ბანზაი" - და ალბათ ბევრმა თქვენთაგანმა არც იცის თუ
რის გამომხატველია იგი.

ბანზაი, ანუ იგივე ბანზაი შეტევა ეს ტერმინია, რომელსაც მეორე მსოფლიო ომის მოკავშირე ქვეყნები
უწოდებდნენ იაპონელ ქვეითთა დიდი მასის მტრის პოზიციებისკენ სირბილით პირდაპირი შეტევის
ტაქტიკას. ტერმინი მომდინარეობს იაპონელთა საბრძოლო შეძახილიდან , როდესაც ისინი იერიშის
განხორციელების დროს გაჰყვიროდნენ - „ტენო ჰეიკა ბანზაი“ (天皇陛下萬歲, რაც ნიშნავს, დიდხანს
იცოცხლოს იმპერატორმა), რომელიც მოკავშირეებმა შეამოკლეს და უბრალოდ ბანზაი უწოდეს .
შემოკლებული ფორმა კონკრეტულად იაპონელთა საიმპერატორო არმიის ამ სამხედრო ტაქტიკის
აღმნიშვნელი სახელი იყო. იაპონელი მეთაურები ბანზაი შეტევებს მაშინ აწყობდნენ , როცა ხედავდნენ ,
რომ ბრძოლის წაგების პირას იყვნენ. ამგვარი შეტევა მტრისთვის წინააღმდეგობის გაწევის
უკანასკნელი და თავზეხელაღებული მცდელობა იყო.

იაპონელთათვის ბანზაი შეტევა ღირსეულ თვითმკვლელობად მიიჩნეოდა , რათა მტერს ტყვედ არ

ჩავარდნოდენ. მეიძის რესტავრაციისა და რუსეთ-ჩინეთთან ხშირი ომების დროს იაპონიის
მილიტარისტულმა მთავრობამ ბუშიდოს (სამურაის მორალური კოდექსი) ცნებები გამოიყენა , რათა
იაპონელი ერი იმპერატორისადმი ერთგული და მორჩილი გაეხადა. აღფრთოვანებული სამურაების
წვრთნით, რომელიც ასწავლიდა მათ, რომ თუ მორალური დამცირება ახლოს იყო , მათ
თვითმკვლელობა უნდა ჩაედინათ, მთავრობამ არმიას ჩაუნერგა, რომ ტყვედ ჩავარდნა დიდი
სირცხვილი და მეომრის დამცირება იყო და სიკვდილი უკეთესი გამოსავალი გახლდათ .

პორტ-არტურის ალყის დროს იაპონელებმა ბანზაი შეტევები განახორციელეს რუსული არტილერიისა

და ტყვიამფრქვევების წინააღმდეგ. ეს იერიშები სხვა არაფერი იყო , თუ არა თვითმკვლელობა ,
იაპონელთა დანაკარგები უზარმაზარი იყო. წარუმატებელი შეტევის შედეგი თვითმხილველის მიერ
აღწერილია შემდეგნაირად:

„გვამების სქელი, უწვეტი მასა ზეწარივით ფარავდა ცივ მიწას“.

თუმცა 1930-იანებში იაპონელები ბანზაი შეტევებს ეფექტურად იყენებდნენ ჩინეთში . რიცხობრივად

მცირე იაპონური ძალები ამ ტაქტიკით წვრთნისა და ხიშტების მეშვეობით გაცილებით დიდ ჩინურ
ჯარებს ამარცხებდნენ. ამის მიზეზი კი ის გახლდათ, რომ ამერიკელებისა და რუსებისაგან
განსხვავებით, ჩინელებს არ გააჩნდათ ავტომატური იარაღი (ტყვიამფრქვევები და პისტოლეტ -
ტყვიამფრქვევები), ისინი გრძივად მოძრავსაკეტიანი, ხელით გადასატენი შაშხანებით იბრძოდნენ ,
რომლსაც დაბალი საცეცხლე სიხშირე გააჩნდა და შესაბამისად , ეფექტურად ვერ აჩერებდნენ მაღალი
სისწრაფით მომავალ იაპონელთა ქვეით მასას.

მეორე მსოფლიო ომის პერიოდში იაპონიის მილიტარისტულმა მთავრობამ დაიწყო პროპაგანდის

გავრცელება, რომელიც ახდენდა თვითმკვლელური შეტევების რომანტიზებას და ომის წარმოჩენას ,
როგორც სულის გამწმენდ საშუალებად, სიკვდილს კი - მოვალეობად. 1944 წლის ბოლოსთვის
იაპონიის მთავრობამ უკანასკნელი პროტოკოლი გამოაცხადა, რომელსაც არაოფიციალურად „იჩიოკუ
გიოკუსაი“ (億玉砕, სიტყვასიტყვით „100 მილიონი გატეხილი ბრილიანტი“) ეწოდებოდა, რითაც ისინი
აცხადებდნენ, რომ იაპონიის მთლიანი მოსახლეობა, 100 მილიონი ადამიანი , მზად იყო შეწირვოდა
მტრთან ბრძოლას.

1942 წლის 21 აგვისტოს, გუადალკანალის კამპანიისას, ტენარუს (რომელსაც ამერიკელები

აკონტროლებდნენ) ბრძოლის დროს პოლკოვნიკი კიონაო იჩიკი 800 კაციან რაზმს გაუძღვა მის მიერვე
წამოწყებულ პირდაპირ შეტევაში. ჯუნგლებში მცირე შეტაკებების შემდეგ იჩიკის ჯარისკაცებმა მასიური
ბანზაი შეტევა დაიწყეს, თუმცა ამერიკელთა ორგანიზებულ დაცვის ხაზთან არაფერი გამოუვიდათ და
მათი აბსოლუტური უმრავლესობა დაიღუპა, პოლკოვნიკმა იჩიკიმ კი თვითმკვლელობით დაასრულა
სიცოცხლე.

1943 წლის 29 მაისს, ატუს ბრძოლისას, პოლკოვნიკმა იასუიო იამასაკიმ ღამით ბანზაი შეტევა დაიწყო ,
თუმცა ამერიკელებმა იაპონელთა შემტევი ტალღები გაანადგურეს. ბრძოლის შემდეგ 2,600
იაპონელიდან ცოცხალი მხოლოდ 29 ჯარისკაცი იყო დარჩენილი, ამერიკელებმა კი 15,000 კაციდან
მხოლოდ 549 მებრძოლი დაკარგეს.

ისტორიაში ყველაზე მასიური ბანზაის შეტევა განხორციელდა საიპანის ბრძოლისას , სადაც გენერალმა
იოშიცუგუ საიტომ შეკრიბა 4,300 ჯარისკაცი, მათ შორის დაჭრილები და სამოქალაქო პირები ,
რომელთაგან ბევრი საერთოდ უიარაღოდ იყო და მათ შეტევა უბრძანა . 1944 წლის 7 ივლისს ისინი აშშ -
ს არმიის 105-ე ქვეითთა პოლკის პირველ და მეორე ბატალიონებს შეასკდნენ. თხუთმეტსაათიან
ბრძოლაში ამერიკელთა დანაკარგები თითქმის 2,000 კაცი იყო, თუმცა იაპონელთა მოგერიება მაინც
მოახერხეს. შეტევაში მონაწილე თითქმის ყველა იაპონელი დაიღუპა.

ბანზაი შეტევა ძირითადად ერთი და იმავე შედეგით სრულდებოდა : მტერს მცირე დანაკარგი
ადგებოდა, იაპონელთა შემტევი ძალები კი სრულად ნადგურდებოდა . ამიტომ ზოგი იაპონელი
მეთაური, მაგალითად, ტადამიკი კურიბაიაში, თავის ჯარებს უკრძალავდა ამ ტაქტიკის გამოყენებას .
ამერიკელები ძალზე გაოცებული იყვნენ იმით, რომ მათი მოლოდინის მიუხედავად ივო -ძიმას
ბრძოლაში იაპონელებს ბანზაი შეტევებისათვის არ მიუმართავთ .

ნორმანდიის დესანტი და ქართული ლეგიონი

===========================================

1944 წლის 6 ივნისს მოკავშირეთა ნორმანდიაში შეჭრით გაიხსნა მეორე ფრონტი. ოპერაცია კოდური
სახელწოდებით "ოვერლორდი" (მბრძანებელი) ითვალისწინებდა საფრანგეთის განთავისუფლების
მიზნით, მასიური საჰაერო და საგემბანო არტილერიის დაბომბვის თანხლებით , საჰაერო და საზღვაო
დესანტის გადასხმას ნორმანდიის სანაპიროზე. თავად საზღვაო დესანტის გადასხმის ოპერაცია
"ნეპტუნი" დღემდე ითვლება უდიდეს საზღავაო შეჭრად მსოფლიო სამხედეო ისტორიაში . ოპერაციის
მიხედვით, ნორმანდიის სანაპირო დაყოფილი იყო ცალკეულ მიმართულებებებად რომელთა კოდური
სახელწოდებები იყო: იუტა, ომაჰა, ოქრო, ჯუნო და მახვილი.

ყველაზე სისხლისმღვრელი ბრძოლები გაიმართა ომაჰას სანაპიროზე , სადაც მოკავშირეთა

სადესანტო ჯარებმა ყველაზე დიდი დანაკარგი განიცადეს.

ომაჰას სანაპირო მონიშნული იქნა აშშ-ის პირველი და 29-ე ქვეითი დივიზიების სამიზნედ . ძლიერმა
ქარმა და ტალღებმა შეანელეს სადესანტო კატარღების წინსვლა . ძლიერი ნისლის გამო , საკუთარი
ხომალდების დაბომბვის შიშით, აშშ-ის ბომბდამშენებმა რამოდენიმე წამის დაგვიანებით დაბომბეს
სანაპირო, საგემბანო არტილერიამაც ბევრი ფუჭი გასროლა შეასრულა , ამ ყველაფერმა ომაჰას
სანაპიროზე დატოვა ბევრი დაუზიანებელი თავდაცვის ნაგებობა (80%) ნაპირთან მიახლოებული
სადესანტო კატარღების დიდი ნაწილი ქვიშის ზოლებში გაიჭედა , სანამ სანაპიროს მიღწევდნენ
ჯარისკაცებს 100-50 მეტრის გავლა ყელამდე წყალში მოუწიათ. მედესანტეებს მოჰყვა ტანკები ,
რომლებიც კატარღებმა მოაცურეს სანაპიროს სიახლოვეს და წყალში ჩაუშვეს მაგრამ 32 ტანკიდან 27
დაიტბორა და ჩაიძირა.

სანაპირო დაცვის გამაგრებული საცეცხლე წერტებიდან მედესანტეებს ორგანიზებული ,

გრიგალისებური ცეცხლი და დანაღმული სანაპირო ზოლი დახვდათ. სწორედ აქ, ომაჰას სანაპიროზე
დაკარგეს ამერიკელებმა 1700 ჯარისკაცი მოკლულისა და 3000 დაჭრილის სახით.

43250 ამერიკელ მედესანტეს ომაჰას სანაპირო დაცვის 7800 ჯარიკაცი დახვდა. სანაპიროს იცავდა 352-ე
ქვეითი დივიზია, რომლის ძირითად ნაწილს 1925-27 წლებში დაბადებული "ჰიტლერიუგენდელი "
ახალწვეულები შეადგენდა. სერჟანტთა და უმცროს ოფიცერთა შემადგენლობას კი - გამოცდილი ,
აღმოსავლეთის კამპანია გამოვლილი სამხედრო პირები. დივიზიის შემადგენლობა არასრულად იყო
დაკომპლექტებული და საბრძოლო მასალების ნაკლებობასაც განიცდიდნენ.

352-ე დივიზიასთან ერთად ომაჰას სანაპირო დაცვას უზრუნველყოფდა აღმოსავლეთის ლეგიონის 439-
ე ბატალიონი, მათ შორის - ქართული ლეგიონი.

სანაპიროს დამცველები გააფთრებულები იბრძოდნენ მანამ, სანამ საბრძოლო მასალები არ

გამოელიათ. და მხოლოდ ამის შემდეგ დაიწყეს უკან დახევა....

ფაუ2 პირველი ბალისტიკური რაკეტა, რომელიც ლონდონში გაფრინდა

ფაუ 1

ფაუ 2

ფაუ 3

ერმახტის ლეგიონში ბრძოლობდა 45ათასამდე ქართველი

'
სსრკ-მ საქართველოს წაართვა ლორე ტაშირი და გადასცა სომხეთს.

წაართვა ართვინი,არტაანი,ოლქისი გადასცა თურქეთს.წაართვა ჰერეთი და გადასცა აზერბაიჯაბს .

აფხაზეთს და სამაჩაბლოს ნაღმები შეუქმნა სამომავლოდ