Unang Preno

Masakit na pasakit mabigat hindi lang

Ni Doris Ann Once
sa katawan kundi sa isipan.
Ivisan National High School
Ang ulo at puso ay di magtagpo dahil
nalilito.
Bagong araw na naman para sa ating
mga kababaihan.
Lila, pula
Bagong araw na naman para karahasan
Likidong tumutulo mula sa bunganga.
ay iwasan.
Ano na may bukas pa ba?
Panibagong chansa para sa mga taong
Hihintayin mo nalang ba ang dilaw na
umaasa.
umaga?
Umaasa na baka sakaling may
makapuna.
Sunod sa pagbabago ng panahon
Sa mga galos na halos hindi ko malubos
Ay ang pagbabago sa pagtrato sa bawat
maisip.
ina ng taon.
Tila ang puso ko ay dahan dahang
Maging mga matatanda hindi na
sumisikip.
pinapalagpas.
Papayag kaba sa mga umaaklas?
Itim, dilim.
Mga taong walang inisip kundi ibaon
Sakit, pawis at dugo ay sa bawat araw
ang ating pagkatao sa ilalim.
katunggali.
Isang ere pa para mapadali.
Dilim, itim
Inang hindi gusto ang depinisyon ng
Mga kulay na bakas sa mukha ng
pang aabuso.
nakararami na tanging hangad lamang
Matapos magpalaki ng sanggol , pag
ay kapayapaan ang asamin.
walang silbi itataboy din ng tao.

Pula, lila
Halina! Halina't babiyahe na tayo
Ayun at nagkakulay na
papuntang proteksyon.
Mga pasa na tila minsan ay nagiging
Ito'y para sa mga kababaihang walang
berde pa.
matanaw na solusyon.
Halina! Halina't babiyahe na tayo
papuntang hustisya.
Para naman sa mga babaeng may higit
pang halaga.
Papara ka ba?
Kung gusto mong sumakay wag ng mag
alinlangan.
Hali na’t ating lutasin ang
paglalapastangan.
Ang mga babae ay dapat at laging
pahalagahan.
Sila ay hindi binubogbog pag lasing ka't
galing sa inuman.
Eto na!
Andito na tayo sa daan ng hustisya.
Nuwebe dos, sais dos mga numerong
ating kasangga.
RA 9262 ang ating kasama.
Huwag kang matakot may kakampi ka.
Sa daang ito, pamasahe mo libre na.
Teka, mukhang nawawala at naliligaw
na tayo.
Saang daan naba ito?
Sobrang mapanakit ang mga tao.
Akala ko't pagmamahalan ang ating
puhunan.
Ngunit nakalimutan kong Pilipinas pala
ang ating dinaanan.
Tayo na.
Tayo na’t lumiko sa tamang dako.
Higpitan mo pa ang kapit, bibilisan ko pa
ang pagmamaneho.
Wag kang paapi, dapat mo ding
lumaban.
Wakasan na ang pagmamalupit.
Dahil itotodo ko na'to higpitan mo pa
ang kapit.
Malapit na tayo, marami na ang
dumadayo.
Sa akin magsisimula ang unang preno
ng pag-asa.
Ligtas na ang mga kababaihan,
sanlibuta'y lalong umaasa.
Ito na ang pinakamagandang daan,
Gugustuhin mo bang bumaba?
Tumayo tayo.
sabayan mo ako. 
Abutin natin ang bughaw na langit.
Sabay natin ito ay mabanggit.
Ikaw! Ikaw! ikaw ang nagdulot ng
masakit na pinsala!
Ako! Ako! Ako ang masusunod sa aking
buhay at wala kang magagawa!