Professional Documents
Culture Documents
Tema 2
Tema 2
É un proceso moito mais longo do que a xente sole pensar. En España sole durar 2 anos, e vai
dende o desenvolvemento da ide ata que acaba de comercializarse (que nunca acaba pero
contamos con que a comercializacion dure polo menos 2 anos). Isto é variable, e coas novas
plataformas está cambiando.
Desde o POV do produtor : Cecil B. DeMille produciu 88 películas, e é o gran produtor das
películas épicas dos anos 30s e 40s (as que poñen en semana santa) - dicía que había que
manexar imprevisto (enfermidade, se poden solucionar) e imponderables (que non podemos
evitar, como o tempo atmosferico) que se poden evitar rodando noutros lugares... - para
evitalo debemos ter un plan sen fisuras, porque as fisuras van aparecer solas.
Proceso de produción típico: hai unha serie de fases de forma estandarizada antes de poder
ter o noso produto.
Baixo rozamento: menos de 750.000 - menos recursos – ver video baixo orzamento CV
- Reprodución: é o proceso previo á rodaxe. O produtor vai xerar desde unha idea
(propia ou axea) todo un proceso, no que hai 2 problemas aos que o produtor debe
enfrontarse:
Teñen que abordarse conxuntamente, xa que debes saber canto podes gañar para saber cano
podes gastar. Buscase solucións desde a súa empresa, e ten que pensalo xa dende a
concepción da idea (hai ideas mais caras que outras). Traballar coa idea é traballar no reino da
máxima aleatoriedade. Para isto axuda ter un guión, así pode calcular os prezos, debe poder
detectar os valores cinematográficos tamén (creativo, comercial...)
Se cita a Irwing Thalberg, que di que un bo guión pode dar unha película boa, media ou mala
pero un mal guión só pode dar unha mala película.
2 docs fundamentais: plan de traballo e plan de rodaxe. O produtor xa está presente nestes
momentos, dende o principio.
Pode existir o produtor creativo, que é quen ten a idea. Pode ser que a idea orixinal sexa de
quen produce q que este escriba un primeiro guión, e logo contratar a un equipo de guionistas
que desenvolvan o guión definitivo.
Elias Querejeta, Luis Miñarro son exemplo disto. Paula Cons en lobos sucios tamén.
Quesada di que aquí o conflito director – produtor non xurde tanto
Temos a idea, temos o guión mais ou menos pechado, o seguinte paso é comprometer a un
equipo artístico (intérpretes). Escóllense os protagonistas (ou os seus perfís). A
actores/actrices non profesionais pódenselles pagar polo convenio, pero aqueles con premios
etc hai que negociar. Hai que facer xa un primeiro calendario para cadrar fechas e hai que
saber xa o equipo de produción.
Jacoste quesada fala dese conflito entre produción e dirección xa no se manifesta da mesma
forma.
Unha vez elaborado mais ou menos o guión o que vai facer é comprometer a un equipo
artístico (intérpretes). Escoller aos protagonistas ou perfil dos protagonistas.
Dentro de concretar o proxecto, comezar a resolver a cuestión económica. Alguén que ten
cache e gañou premios haberá que negociar.
Sen ter os cartos na man hai que contratar a parte do equipo de produción – dirección de
produción
Preguntase tamén que a hora de pensar en resolver este aspecto económico hai que pensar en
expectativas – como predicir que vai pasar coa nosa película?
Fernandez pirla fala de varios tipos de predición (pensar o proxecto desde distintas ópticas)
- Por persistencia: todo o que pasou nun pasado inmediato vai volver suceder
un futuro inmediato: se funcionou unha peli de zombis hai 2 anos vai volver
funcionar o ano q ven. Non sempre funciona esta técnica. - este é o mais
habitual
- Por traxectoria: se os actores etc son famosos e teñen traxectoria esto pode
axudar a que a nosa peli teña éxito
- Ciclica: ciclos dentro do mercado hai ciclos: se hai un ciclo de películas
intimistas que están de moda podemos sacar unha peli similar e vai funcionar,
pero pode acabarse o ciclo. Dentro do propio ano hai ciclos (spooky season –
terror, nadal – fantasía xa que os nenos están en casa), aínda que se solen
falar de ciclos por temporadas, Parasite abriu un ciclo que permitiu a obras
coreanas achegarse ao mercado internacional
- Por asociación: “se funciona isto funcionara tamen x”
- Por analoxía: similar ao anterior, se triunfa parasitos triunfara unha película
social española.
Jacoste quesada di que os produtores se deixan levar moito pola intuición (Depende moito do
seu contexto audiovisual- ten que estar moi actualizado no seu panorama tanto no seu
entorno como internacional).
Posteriormente pensar estratexicamente como conseguir diñeiro liquido (non promesas senón
que poidamos usar) Hai dúas fontes para unha película que dan diñeiro no momento:
Comezará a contratar ese persoal, facer unha estimación da produción e teremos entón
director de produción e produción executiva (Segundo Jacoste cando o contrata e porque o
problema financeiro vai adiante) e o produtor delega. O director vai facer o plan de traballo de
produción e un orzamento estimado
(orzamento preventivo nesta fase da produción pero haberá mais documentos de cálculos
económicos). Unha produción de baixo orzamento é de baixo de 750000 euros.
Tamén hai que facer un calendario de preprodución, para saber cal é o fluxo de traballo. Todo
se fi por semanas (salarios etc), e se fai en conta atrás ata a rodaxe. Nos faremos 9 semanas de
preproducion. O tempo medio según Fernandez Diaz é de arredor de 2 anos, dende a idea ata
o estreo. (falamos sempre de ficción, os documentais varían moito). A preproducion non ten
unha duración estándar, senón que dependen do tipo de proxecto e do orzamento que
teñamos, a media está entre 2 e 3 meses.
SEMANA -9 : O produtor segue moi activo porque vai seguir traballando elementos do
guión co guionista para que se axuste a produción. Incorpóranse director da película e
director de produción. Quen dirixe a película vai facer o guión técnico (tiros de cámara
permite visualizar que tipo de película queremos facer), storyboard (dependendo da
peli pode facerse de toda ou de esceas de certas escenas de alto nivel de
complexidade), tamén ten que acordar o conceto estético da película – MOODBOARD
(Deixase ver o tipo de ambientación, de posta en escena dende o punto de vista
técnico: o tipo de iluminación, cámaras e ópticas e tipos de ecadres e movementos de
cámara, paleta de cores) Tamén se ocupa do ambiente de son