Czasownik

Czasownik jest najważniejszą częścią mowy w języku angielskim. Nawet najkrótsze zdanie
zawiera czasownik. Możliwe jest nawet utworzenie zdania składającego sie tylko z jednego
słowa - właśnie czasownika.

na przykład: Stop!

Najogólniej mówiąc czasownik określa "akcję", "robienie" czegoś, na przykład: go, fight,
write lub opisują pewien stan, "bycie". Przykładami takich czasowników są na przykład: be,
seem, exist.

Czasownik zawsze ma określony podmiot - czyli określone jest kto lub co wykonuje daną
czynność lub jest w danym stanie.
Na przykład w zdaniu:
Mary reads a book. Marysia czyta książkę.
podmiotem zdania jest Mary a czynność wykonującą przez podmiot opisuje czasownik read -
czytać.

Kolejną cechą czasowników angielskich jest to, że prawie zawsze zmieniają formę, inaczej
niż np. rzeczowniki, przymiotniki, przysłówki które zawsze wyglądają tak samo (chociaż
rzeczownik może mieć liczbę pojedynczą i mnogą których pisownia się różni). Na przykład
czasownik work - pracować ma następujące formy: to work, work, works, worked, working.

Czasowniki możemy podzielić na dwie kategorie:

czasowniki pomocnicze - czyli czasowniki, które nie mają właściwie swojego znaczenia, są
one potrzebne do utworzenia poszczególnych struktur gramatycznych ale same w sobie nic
nie "mówią". Oto przykłady takich czasowników: will, would, may. Zwykle czasowniki
pomocnicze używane są z czasownikami głównymi.
czasowniki główne - te czasowniki mają swoje znaczenie, "mówią" nam o danej czynności.
Przykładami są: love - kochać, work - pracować, write - pisać.
Typy czasowników głównych
Czasowniki łączące
Czasowniki łączące są zawsze nieprzechodnie (czyli nie mogą utworzyć strony biernej).
Łączą one podmiot z tym co jest powiedziane o podmiocie. Zwykle pokazują równość lub
zmianę stanu:
John is a teacher. John jest nauczycielem. (równość: John = teacher)
Ann is beautiful. Ania jest piękna. (Ann = beautiful)
The sky became dark. Ściemniło się. (zmiana stanu)
Czasowniki dynamiczne i statyczne
Niektóre czasowniki opisują akcję, nazywamy je dynamicznymi i mogą być użyte w czasach
ciągłych. Ale są też czasowniki statyczne, nie opisują one akcji ale jakiś stan - te czasowniki
nie mogą być zwykle używane w czasach ciągłych. Oto kilka przykładów:czasowniki
dynamiczne:
hit - uderzyć
go - iść
fight - walczyć
run - biegać
czasowniki statyczne:
be - być
like - lubić
love - kochać
wish - życzyć
hear - słyszeć
see - widzieć
need - potrzebować
Czasowniki regularne i nieregularne
Z czasownikami regularnymi sprawa jest prosta. W drugiej i trzeciej formie dodajemy po
prostu końcówkę -ed i gotowe:
work - worked
need - needed
like - liked
Niestety jest też zła wiadomość - na czasowniki nieregularne nie ma metody - trzeba ich się
po prostu nauczyć na pamięć. Oto kilka przykładów:
be - was - been
buy - bought - bought
do - did - done
read - read - read
write - wrote - written
Tabela z odmianą czasowników nieregularnych

Czasowniki nieregularne

be, was, been... bring, brought? brougth? Nie szukaj już więcej - zestawienie czasowników
nieregularnych i ich trzech form. Wydrukuj i miej zawsze przy sobie, na pewno się przyda!

Polski odpowiednik Present Simple Past Simple Present Perfect

kosztować cost cost cost
ciąć cut cut cut
uderzać hit hit hit
ranić, boleć hurt hurt hurt
pozwalać let let let
czytać read read read
kłaść put put put
zamykać shut shut shut

przynosić, przyprowadzać bring brought brought

budować build built built
kupować buy bought bought
łapać catch caught caught
czuć, czuć się feel felt felt
walczyć fight fought fought
znajdować find found found
dostawać, docierać get got got/gotten
mieć have had had
słyszećhear heard heard
powstrzymywać hold held held
trzymać keep kept kept
kłaść lay laid laid
odchodzić, opuszczać leave left left
pożyczać (komuś) lend lent lent
tracić, gubić lose lost lost
robić, wytwarzać make made made
znaczyć, mieć na myśli mean meant meant
spotykać meet met met
płacić pay paid paid
mówić say said said
sprzedawać sell sold sold
wysyłać send sent sent
świecić, lśnić shine shone shone
siedzieć sit sat sat
spać sleep slept slept
spędzać, wydawać spend spent spent
stać stand stood stood
nauczać teach taught taught
opowiadać tell told told
myśleć think thought thought
wygrywać, zwyciężaćwin won won
-o- (-u-) -a- -o- (-u-)
stawać się become became become
przychodzić, pochodzić come came come
biegać run ran run
-i- -a- -u-
zaczynać begin began begun
pić drink drank drunk
dzwonić ring rang rung
śpiewać sing sang sung
pływaćswim swam swum
-o- -o-
łamać, rozbijać break broke broken
wybierać choose chose chosen
zapominać forget forgot forgotten
zamarzać freeze froze frozen
pokazywać, oprowadzać show showed shown
mówić speak spoke spoken
kraść steal stole stolen
targać, drzeć tear tore torn
budzić wake woke woken
nosić (na sobie) wear wore worn
-en, -n, -ne
być be was/were been
robić do did done
jeździć (samochodem) drive drove driven
jeść eat ate eaten
upadać fall fell fallen
latać fly flew flown
dawać give gave given
iść go went gone
roznąć, uprawiać (rośliny) grow grew grown
ukrywać, ukrywać się hide hid hidden
wiedzieć, znaćknow knew known
leżeć, kłaść się lie lay lain
jeździć rowerem, samochodem ride rode ridden
widzieć, spotykać się see saw seen
brać take took taken
rzucać throw threw thrown
pisać write wrote written

Modal Verbs part 1 - czasowniki modalne

Kto z Was nie zna czasowników modalnych? Każdy, kto chociaż raz się z nimi zetknął wie,
że nie jest to łatwy dział gramatyki. Dlatego postanowiliśmy Wam pomóc serią krótkich i
przejrzystych artykułów. Mamy nadzieję, że okażą się pomocne i szybko nauczycie się jak
używać czasowników modalnych.

Wprowadzenie

Czasowniki takie jak: can, could, might, may, must, mustn’t, need, will, would, shall, should,
ought to są tzw. czasownikami modalnymi. Ta grupa czasowników nie zmienia swojej formy
w zależności od osoby, czyli po prostu nie przyjmuje końcówek typu: -s, -ing, -ed. Po
czasowniku modalnym występuje czasownik w formie bezokolicznika (bare infitive). zawsze
powiemy więc: "would go", "may go", czy "will go", a nie np "would went".

Pytania z czasownikami modalnymi tworzymy przez inwersję, czyli zamianę miejsc podmiotu
z orzeczeniem. W przeczeniach, do czasownika dodajemy przeczenie „not”.WAŻNE: same
czasowniki modalne nie tworzą czasów. Mogą odnosić się do „teraźniejszości”, bądź
„przyszłości”. Jak przy użyciu czasownika modalnego zrobić czas przeszły, dowiemy się przy
dokładniejszych opisach każdej z grup. Kilka przykładowych zdań pokazujących, do czego
służą czasowniki modalne:

I must go to the doctor today afternoon. ( Muszę iść do lekarza dzisiaj popołudniu.)You must
wake me up earlier tomorrow. (Jutro musisz mnie obudzić wcześniej.)

She should go to the hairdresser.(Ona powinna pójść do fryzjera.)

I may visit you today. (Może dzisiaj cię odwiedzę.)

It might rain at night. (Może padać w nocy.) I can go out withyou. (Ja mogę wyjść z tobą.)He
could understand what John was saying. (On mógł zrozumieć, co John mówił.)They ought
tolearn more. (Oni powinni się więcej uczyć.)
Will you give me a pen? (Czy dasz mi długopis?)Would you write this essay for me?
(Napisałabyś mi tą rozprawkę?) (Grzeczne pytanie) You mustn't smoke in the whole building.
(Nie wolno palić na terenie całego budynku.)

Jak widać wszystkie czasowniki można podzielić na grupy według znaczenia:

Pierwsza grupa: wyraża zdolność, umiejętność (ability)

Druga grupa: wyraża obowiązek, potrzebę, powinność (duty, obligation, necessity)

Trzecia grupa: wyraża zakazy (prohibition)

Czwarta grupa: wyraża prawdopodobieństwo (possibility)

Piąta grupa: wyraża potrzebę (w przeczeniach brak potrzeby) (necessity, lackofnecessity)

Szósta grupa: wyraża pewność (certainty)

Zgodnie z naszym podziałem, omawianie kolejnych czasowników i struktur z nimi

związanych rozpoczniemy od czasowników wyrażających umiejętność, zdolność, a potem
przejdziemy do wyrażania powinności i obowiązków.

CAN, COULD, BE ABLE TO (Ability)

Czasownika CAN używamy w czasie teraźniejszym i przyszłym.

Jeżeli chcemy wyrazić przeszłą umiejętność użyjemy przeszłej formy od czasownika CAN -
COULD. Do tworzenia pozostałych czasów używamy konstrukcji "be able to" (być zdolnym
do...)
Can = be able to – umiejętność, zdolność w czasie teraźniejszymNp.: I can jump. (Ja umiem
skakać.)

Will be able to - umiejętność, zdolność w czasie przyszłym.Np:. If you train a lot you will be
able to jump very high. (Jeżeli będzie dużo trenować, będziesz umiał skakać bardzo wysoko.)

Could – umiejętność, zdolność w czasie przeszłym (akcja powtarzającą się w przeszłości).

Możemy także użyć was/were able to bez zmiany znaczenia.Np.: I could to swim very well
when I was a teenager.I was able toswim very well when I was a teenager.(Umiałam bardzo
dobrze pływać, kiedy byłam nastolatką.)

Czasownika could ponadto używamy z takimi czasownikami jak: hear, see, taste, feel,
understand, etc. Innymi słowy ze wszystkimi, które wyrażają pojęcia abstrakcyjne, stany
umysłu, itp.

Was/wereable to – być zdolnym do zrobienia czegoś w przeszłości (pojedyncze akcje w

przeszłości)Np.: Yesterdayshe was able to run fasterthan me. (Ona wczoraj była w stanie biec
szybciej niż ja.)Sytuacja z ostatniego przykładu pokazuje nam, że dla osoby mówiącej
czynność wykonywana przez dziewczynę, była zadziwiającą. Do takich opisów służy właśnie
czasownik „was/were able to”, aby pokazać, że ktoś w danym momencie w przeszłości był w
stanie coś zrobić.

Przeczenia z podanymi powyżej czasownikami tworzy się jak zwykle poprzez dodanie po
czasowniku głównym, przeczenia „not”.

WAŻNE!

Tutaj trzeba wyraźnie zaznaczyć ze w przypadku czasownika „must” jest nieco inaczej, gdyż
czasownik „mustn’t” nie oznacza „nie musieć”, lecz „nie wolno”.

MUST, HAVE TO, SHOULD, OGUHT TO, NEED (duty, obligation, necessity)

Ta grupa czasowników wyraża obowiązki, powinności, potrzeby, itp.

Must - musieć, obowiązek zrobienia czegoś – odnosi się do czasu teraźniejszego lub
przyszłego.

Have to - musieć, potrzebować, zrobienie czegoś jest ważne.Pomimo tego, że oba czasowniki
znaczą to samo jest między nimi zasadnicza różnica, a polega ona na tym, że jeżeli osoba
mówiącą równa się wykonawcy czynności, najczęściej (I - ja) wtedy użyjemy „must”. Jeżeli
natomiast osoba mówiąc i wykonawca nie są tą samą osobą i jedna mówi, że trzeba coś
zrobić, a druga wykonuje wtedy użyjemy drugiego czasownika „have to”. Aby lepiej to
zrozumieć porównajmy dwa zdania:

Np.: I must go to the doctor today, because I am ill(Muszę iść dzisiaj do lekarza, ponieważ
jestem chora.)

I have to go to the doctor for my mother’s blond results. (Muszę iść do lekarza po wyniki
mojej mamy.) – Mama kazała mi to zrobić

„Must” i „have to” mają inne znaczenie w pytaniach, porównajmy:

Np.: Must I do the shopping? (Czy nalegasz na to, żebym zrobiła zakupy?) Do I have to do
theshopping? (Czy to ważne, potrzebne abym zrobiła zakupy?)

Should/ ought to - powinieneś, powinnaś = wyrażają powinność, obowiązek, jednak już bez
takiego nacisku jak w przypadku „must”

Np.: She should take care of her child. (Ona powinna opiekować się swoim dzieckiem.) –
obowiązek.You ought to cut your hair. (Powinnaś obciąć włosy.) – Są za długie i trzeba je
obciąć.

Need = potrzebować – wyraża potrzebę, ale również powinność. Jako czasownik modalny
najczęściej używany jest w pytaniach i przeczeniach. Np.: I need go for a walk. (Potrzebuję
iść na spacer.)Do you need any help from me? (Potrzebujesz pomocy ode mnie?)You needn’t
wake up early tomorrow. It’s Sunday. (Nie musisz jutro wcześnie wstawać. Jest niedziela.)

Kolejne części artykułu będą ukazywały się regularnie na stronach naszego portalu.

Modal Verbs part 2 - czasowniki modalne cz.2

Przedstawiamy Wam drugą część artykułu o czasownikach modalnych, z którego dowiecie

się miedzy innymi co oznacza konstrukcja "needn't + 3 forma czasownika"oraz w jaki sposób
wyraża się zakazy i brak potrzeby.

Modal Verbs – Czasowniki modalne część 2

W pierwszej części artykułu o czasownikach modalnych poznaliście, które z długiej listy

czasowników to właśnie te modalne, a dwie grupy zostały dokładnie opisane. Pora na ciąg
dalszy.

W tej części dowiedzcie się jak wyrażać zakazy, a także brak potrzeby. Przedstawiamy Wam
nie tylko same czasowniki, ale także konstrukcje i ich konkretne znaczenie.

Zacznijmy od zakazów:

MUSTN’T / CAN’T (Prohibition)

Tu nie będzie większych problemów, ponieważ dwa podstawowe czasowniki, które w języku
angielskim wyrażają zakazy to: mustn’t i can’t. Oba oznaczają „nie wolno”(trzeba pamiętać,
że w przypadku czasownika can’t bardzo ważny nie jest kontekst zdania, gdyż ten czasownik
oznacza także, nie umieć)Czasowniki te mówią, że nie wolno nam czegoś zrobić, gdyż jest to
wbrew prawu, ogólnie przyjętym normom lub zasadom.

Popatrzmy na kilka przykładów:

You mustn’t / can’t drink alcohol until you are 18. (Nie wolno ci pić piwa do 18 lat – tak
mówi prawo. Wolno ci pić piwo dopiero od 18 lat)
Obu czasowników możemy w tym wypadku użyć bez zmiany znaczenia.

You mustn’t smoke in the whole building. (Na terenie całego budynku jest zakaz palenia)

W takich przypadkach jak powyżej częściej zobaczymy i użyjemy czasownika „mustn’t” niż
„can,’t”,chociaż użycie tego drugiego nie jest błędem. Słowo „mustn’t” jest silniejsze
znaczeniowo niż „can’t” i częściej możemy je spotkać w języku pisanym niż mówionym.

NEEDN’T / DON’T HAVE TO / DON’T NEED TO / DIDIN’T NEED TO / NEEDN’T

HAVE DONE (Absence of Necessity)

Przejdźmy teraz do braku potrzeb. Ta grupa jak widać po ilości konstrukcji w podtytule
będzie dużo bardziej skomplikowana niż wyrażanie umiejętności, obowiązków czy powyżej
opisanych zakazów.

Jak pamiętamy z poprzedniej części artykułu czasownikiem wyrażającym potrzebę było

„need - potrzebować”, ale także „have to – musieć, potrzebować”. Dziwnie to brzmi, ale
konstrukcja „have to” nie wyraża jedynie obowiązku, ale także potrzebę. Po przeanalizowaniu
opisu konstrukcji i przykładach wszystko powinno stać się jasne.

Zacznijmy od najprostszego wyrażenia braku potrzeby, czyli od zaprzeczenia czasownika

„need”. Robimy to jak w przypadku zwykłego przeczenia, przez dodanie „not” – need not =
needn’t – nie potrzebować.

You needn’t wake up tomorrow so early. It’s Saturday. (Nie potrzeba, żebyś wstawała jutro
tak wcześnie. Jest sobota.)

Don’t have = needn’t – nie musieć, nie potrzebować.

You don’t have to wake up tomorrow so early. It’s Saturday. (Nie musisz jutro tak wcześnie
wstawać. Jest sobota.)

Don’t need to = needn’t – nie potrzebować

You needn’t wake up tomorrow so early. It’s Saturday. (Nie potrzeba, żebyś wstawała jutro
tak wcześnie. Jest sobota.)

Needn’t + bare perfect infinitive (czasownik w 3 formie) – nie było potrzeby, żeby coś zrobić
- jednak zostało to zrobione.Ta struktura pokazuje, że akcja wydarzyła się w przeszłości,
pomimo tego, że nie była konieczna.

She needn’t have brought so much fruit. I had already bought some. (Ona nie potrzebnie
przyniosła tyle owoców. Ja już wcześniej kupiłem trochę.)

You needn’t have done the housework again. Eve had done it yesterday. (Nie potrzebnie
znowu sprzątałeś. /Wykonywałeś prace domowe/. Ewa zrobiła to wczoraj.)

Modal Vers part 3 - czasowniki modalne cz.3

Modal Verbs - Czasowniki modalne część 3

W tej części dowiecie się jak pytać o pozwolenie i wyrażać zgodę, w jaki sposób buduje się
przy użyciu czasowników modalnych grzeczne prośby, sugestie oraz jak wyraża się, że coś
jest możliwe do zrobienia..

Zaczniemy od tzw. „polite request”, czyli od grzecznych próśb.

CAN/COULD/WILL/WOULD/MAY/MIGHT (Requests - prośby)

Can/Could you...?

Will/would you…?

Tych struktur używamy, żeby poprosić kogoś o zrobienie czegoś dla nas. Zauważmy, że CAN
i WILL są nieformalnymi zwrotami, a WOULD i COULD występują jako części zwrotów
bardzo formalnych i grzecznościowych. Częściej w języku pisanym spotykamy would i could
niż can i will.
A teraz popatrzmy na przykłady:

Can I borrow this book from you? Czy mogę pożyczyć tę książkę od ciebie?

Could I borrow this book from you? Czy mogłabym pożyczyć tę książkę od ciebie?

Will you give me the car keys? Dasz mi kluczyki od samochodu?

Would you give me the car keys? Dałbyś mi kluczyki od samochodu?

Na pierwszy rzut oka widać, które prośby są bardziej formalne i grzeczne.

Na takie pytania z reguły odpowiadamy używając poniższy zwrotów:

Yes, I would.Yes, it would be a great pleasure.

Yes, I’d (would) be happy/glad

Certainly

Of course

No, I wouldn’t

No, I can’t

I’m sorry but I can’t/ it isn’t possible

I wiele, wiele innych. Przy odpowiedzi należy zwrócić uwagę na czasownik użyty w pytaniu,
gdyż dobrze jest odpowiadać tym samym, którego użył nasz przedmówca.

MAY/MIGHT/CAN/COULD I ….?

Tej struktury używamy, kiedy pytamy o coś kogoś grzecznie.

Might jest bardzo formalne i bardzo rzadko używane. Najczęściej w formalnym języku
pisanym.

Popatrzmy na kilka przykładów:

May I help you? W czym mogę pomóc?/ Czy mogę Ci pomóc? (Bardziej formalne niż Can)

Can I help you? Czy mogę Ci pomóc? (bardziej nieformalny zwrot)

Could I have a glass of water, please? Czy mogę dostać szklankę wody?(bardziej formalny od
Can I have?)

CAN/COULD/MAY/MIGHT (Possibility - możliwość)

CAN + PRESENT INFINITIVE (bezokolicznik) = teoretycznie możliwe.

Tej struktury używamy w zdaniach twierdzących, żeby podkreślić, że coś jest ogólnie
możliwe. Nie mówimy tu o konkretnej sytuacji czy rzeczy.

Przykład:

Shops can be very good way to earn money. Sklepy są dobrym sposobem na zarobienie
pieniędzy.

Ogólnie sklepy, nie mamy tu na myśli jakiegoś konkretnego, tylko generalnie mówimy o
wszystkich.

COULD/MAY/MIGHT + PRESENT INFINITIVE (bezokolicznik) = coś jest możliwe,

bardzo prawdopodobne.

Tej struktury używamy, kiedy chcemy podkreślić, że konkretna sytuacja bądź czynność jest
możliwa lub bardzo prawdopodobna.

Przykład:

Our city might be really busy today afternoon, because the President of Russia will visit the
town hall. Nasze miasto może być dzisiaj naprawdę zakorkowane, ponieważ prezydent Rosji
będzie w ratuszu.

W pytaniach CAN, COULD i MIGHT mogą odnosić się zarówno do ogólnych jak i
szczegółowych możliwości. W przypadku pytań w tej strukturze gramatycznej nie używamy
MAY.
Przykład:

Somebody is shouting in the street. Who can/could/might be there, so late at night? Ktoś
krzyczy na ulicy. Kto to może być tak późno w nocy?

COULD/MIGHT + PERFECT INFINITIVE (czasownik w 3 formie, bądź z końcówką –ed)

= coś było możliwe do zrealizowania w przeszłości, jednak się nie wydarzyło, nie zostało
zrealizowane.

Przykład:

We could/might have gone to Cracow last weekend but we didn’t go there. Mogliśmy
pojechać do Krakowa w zeszły weekend, ale nie pojechaliśmy.

SHOULD/OUGHT TO (probability - prawdopodobieństwo)

SHOULD i OUGHT to są używane, żeby wyrazić prawdopodobieństwo wydarzenia się

czegoś w teraźniejszości lub w przyszłości.

Przykład:

We can go and visit her. She should/ought to be at home now. Możemy iść i ją odwiedzić.
Ona prawdopodobnie jest teraz w domu.

I WLL/SHALL/CAN/COULD (Offers – Oferty, propozycje)

I WILL – jestem skłonny coś zrobić (nieformalny zwrot)

Przykład:

I will do the shopping for you, because you’re ill. Zrobię za ciebie zakupy, ponieważ jesteś
chora.

SHALL/CAN/COULD I…? Czy mam ….? Czy chcesz żebym …coś zrobiła?
SHALL/CAN/COULD WE…? Czy mamy….? Czy chcesz żebyśmy …coś zrobili?

Przykłady:

Shall/Can/Could I open the window for you?Czy mam otworzyć ci okno?

Shall/Can/Could we do the shopping for you? Czy chcesz żebyśmy zrobili za ciebie zakupy?

SHOULD/OUGHT TO/MUST (Advice - rady)

SHOULD/OUGHT TO + PRESENT INFINITIVE = Ja ci radzę. Lepiej będzie jak zrobisz…

Your boots are dirty, you should/ought to clean them. Twoje buty są brudne, powinnaś je
wyczyścić.

MUST używamy, kiedy chcemy udzielić komuś silnej rady.

Porównajmy dwa przykłady:

The doctor said that you must stay in bed for ten days. Lekarz powiedział, że musisz zostać w
łóżku przez 10 dni. (Zalecenie lekarza, które musi być przestrzegane.)

Mother said that you should/ought to stay in bed for ten days. Mama powiedziała, że
powinieneś zostać w łóżku przez 10 dni. (Rada mamy, która nie koniecznie musi być
przestrzegana.)

SHOULD/OUGHT TO (Criticism - krytyka)

SHOULD/OUGHT TO + PERFECT INFINITIVE ( czaswonik z końcówka -ed lub 3 forma)

= Było by lepiej, gdyby…

Pomimo tego, że tłumaczenie tej struktury jest podobne do tego w punkcie o dawaniu rad, to
jednak tak nie jest. Tej struktury używamy, żeby skrytykować czyjeś zachowanie. Ktoś mógł
coś zrobić, ale tego nie uczynił i dlatego został skrytykowany.
Przykład:

You should have gone/ought to have gone to the hospital to visit your sister. Powinieneś był
iść do szpitala odwiedzić swoją siostrę. (w domyśle, „Ale tego nie zrobiłeś.”)

Modal Verbs part 4 - czasowniki modalne cz,4

Modal Verbs part 4 – czasowniki modalne część 4

To już ostatnia część artykułu o czasownikach modalnych. Dowiecie się z niej jak się wyraża,
pyta i odmawia pozwolenia.

A więc zacznijmy.

CAN/COULD/MAY/MIGHT (Permission – pozwolenie)

Pytania o pozwolenie

Can/Could/May/Might I …? = Czy masz coś, przeciwko, jeżeli ja ….?

Could i May są bardziej i grzeczne niż Can. Might natomiast występuje w typowo formalnych
zwrotach, np.: w sytuacji, kiedy zwracamy się z pytaniem do kogoś, kogo nie znamy.May i
Might używane są do pytania o pozwolenie, kiedy nie znamy dobrze osoby. W pozostałych
przypadkach możemy używać Can i Could.

Przykład:

Can I use your phone? I need to call.Czy mogę skorzystać w twojego telefonu? Muszę
zadzwonić.

May I see your passport, please? Czy mogę zobaczyć pana/pani paszport?

Udzielanie pozwolenia
Can/May = możesz coś zrobić Ttrzeba tutaj rozróżnić, że Can występuje w sytuacjach
nieformalnych, a May w sytuacjach formalnych, jak również May używamy częściej w
języku pisanym. Nie używamy Could i Might przy udzielaniu pozwolenia.

Przykład:

You may make a phone from this office. Możesz zadzwonić z tego biura.

Can I drink this coffee? Yes, you can. Czy mogę wypić tą kawę? Tak, możesz.

Odmawianie pozwolenia

Can’t/Mustn’t/May not = nie wolno Ci, nie możesz.

Tutaj tak samo jak w poprzednim przypadku May używamy w języku pisanym, gdyż jest to
zwrot formalny. Nie używamy Couldn’t przy odmawianiu pozwolenia.

Przykład:

May I smoke here? No, youmustn’t. Czy mogę tutaj zapalić? Nie, niewolno,

Students may not enter this office. Studenci nie mogą wchodzić do tego biura,

Mum can I stay with Ann tonight? I’m sorry, but you can’t. Mamo, czy mogę zostać dzisiaj w
nocy z Anią? Przykro mi, ale nie możesz.

Mamy nadzieję, że nasza 4 częściowa seria artykułów, pomogła Wam w zrozumieniu i

nauczeniu się poprawnego posługiwania sięczasownikami modalnymi nie tylko na lekcji
angielskiego, ale także w życiu codziennym.