El Capital

Os factores de produción: Os factores de produción son os recursos que unha empresa utiliza para crear e producir bens e servizos. El trabajo
La tierra.
A terra No factor terra tamén se inclúen todos os recursos naturais de utilidade na produción de bens e servizos
o Renovables: Son os que facendo un uso razoable e sostido no tempo permítenos a súa utilización máis tempo. Exemplo:
madeira (terra cultivable, gandería, pesca).
Os recursos naturais poden ser de tres tipos: o Non renovables: Tardan moito tempo en producirse na natureza e o seu uso é limitado. Exemplos: petróleo e carbón, gas
natural, ferro, etc.
o Inesgotables: Trátanse de fontes de enerxía que non están condicionadas pola actividade humana. As principais son o sol, o
aire e a gravidade, que nos proporcionan enerxía solar, eólica e hidroeléctrica.
O traballo: Refírese a todas as capacidades humanas, físicas e mentais que posúen os traballadores e que son necesarias para a produción de bens e servizos.

O capital: Refírese a todos aqueles bens materiais elaborados nos cales se fixo un investimento e que contribúen na produción, por exemplo máquinas, equipos, fábricas,
ferramentas, transporte,
A eficiencia consiste en producir a maior cantidade posible de bens e servizos cos factores de produción dispoñibles.
A produtividade O indicador para medir a eficiencia é a produtividade ou rendemento, que se define como a relación entre a produción dun período de tempo e os factores
utilizados para obtela: Produtividade= produción obtida/ factores utilizados
Produtividade laboral, que mide a cantidade de bens e servizos producidos nun período de tempo por cada traballador.
A división técnica do traballo é unha maneira de organizara produción pola cal cada traballador se especializa nunha fase ou tarefa pequena do proceso, conseguindo así un
incremento da produción. O incremento dos bens de capital. Estes bens (infraestruturas, fábricas, maquinaria, edios de transporte, etc.) constitúen o capital
produtivo do país. Se hai investimentos que melloran as instalacións e os medios de transporte ou que favorecen un mellor acceso a
internet, o país terá máis capacidade para producir bens e servizos e a súa produtividade será maior.
De que depende a produtividade:
A mellora do capital humano. Todas as medidas que favorecen a educación, a formación profesional e a cualificación e experiencia dos
traballadores aumentan a capacidade dun país para producir bens e servizos. En xeral, as persoas con máis formación son máis
produtivas. Non é suficiente que o traballador teña un bo equipamento se non sabe como obter del as súas mellores prestacións.
O progreso tecnolóxico. Un país que inviste en investigación, desenvolvemento e investigación (I+D+i), progresa tecnoloxicamente e
obtén mellores produtos, mellores xeitos de producir bens e mellores modos de organizar a produción. Hoxe, uns sofisticados robots
montan os automóbiles a unha velocidade inimaxinable hai unhas décadas.
Institucións eficaces. Un país tamén é máis produtivo se funcionan as súas institucións. Un mal goberno, unha regulación excesiva (ou a
súa carencia total), a falta de democracia, a corrupción, unhas estruturas legais e fiscais ineficientes, etc., afectan á produtividade.
Nalgúns países, aínda que son ricos en recursos naturais, a inestabilidade política ou os conflitos étnicos fan desaconsellable realizar
investimentos produtivos.

As posibilidades de produción dos distintos países dependen da cantidade de factores de produción e da tecnoloxía de quedispoñen.

La Fronteira de Posibilidades de Produción (FPP) reflicte as cantidades máximas de bens e servizos que é capaz de producir unha economía nun determinado período de
tempo a partir duns factores de produción e uns coñecementos tecnolóxicos dados.
O custo de oportunidade: O custo de oportunidade dun ben é a cantidade doutro ou outros bens aos que hai que renunciar para obtelo
O crecemento económico Dasde cando se aumenta a cantidade de factores produtivos dispoñibles ou mellora a tecnoloxía (os métodos de produción), tamén poden
aumentar as posibilidades de produción.
• Descubrimento de novos recursos naturais, por exemplo,
Aumentando os factores de produción. Pode ser: atopar un pozo petrolífero ou converter terras improductivas
en produtivas.
• Aumento da forza de traballo, por exemplo, mediante a
chegada de inmigrantes a España.
Hai dúas maneiras de crecer economicamente: • Con maior volume de capital. Se unha economía sacrifica
consumo presente e aforra poderá investir en construír novos
edificios, adquirir maquinaria tecnoloxicamente máis avanzada,
etc

Incremento da produtividade . Por produtividade enténdese a relación entre a cantidade de bens e servizos
producidos e os factores empregados na súa produción.
Como se mide o crecemento económico? o Sumar o valor de todos os bens e servizos producidos.
o Sumar todos os ingresos ou rendas recibidas polos seus habitantes.
o Sumar todos os gastos realizados para adquirir os bens producidos O produto interior bruto (PIB) é o valor de
mercado de todos os bens e servizos finais
O fluxo circular da renda nunha economía: E a relación entre a produción, a renda e o gasto Que é o PIB?:
producidos nun país durante un período de
tempo.
O PIB subestima o verdadeiro valor do que se produce nun país, xa que non recolle as actividades que non se declaran (economía somerxida), nin o
traballo doméstico ou o de voluntariado, nin as operacións de troco de bens, etc. Ademais,
As críticas ao PIB
O PIB non distingue se os bens melloran ou empeoran a calidade de vida das persoas, xa que suman o mesmo os libros que as armas, os alimentos
que as actividades contaminantes, etc.

1. Sector primario, que comprende aquelas actividades relacionadas directamente cos recursos naturais sen que estes se
transformen, dedicadas soamente ao desenvolvemento dos mesmos. Inclúe a agricultura, a gandería, a pesca, a minería, etc.
Sectores económicos e interdependencia 2. Sector secundario ou industrial, que abarca todas as actividades que transforman fisicamente as materias primas ou bens
noutros máis aptos para o consumo. Estas actividades fabrís son moi diversas: enerxía, téxtil, metal, maquinaria, química,
electrónica, automóbil, e un longo etcétera. A clasificación tradicional inclúe a construción, pero debido á gran importancia
desta industria e ás súas particularidades, con frecuencia considérase de maneira independente.
3. Sector terciario ou de servizos, que engloba ao resto de actividades non incluídas
nas categorías anteriores, caracterizadas por proporcionar a prestación de servizos, e non bens
tanxibles: comercio, ensino, sanidade, transporte, comunicacións, turismo, banca, etc.