ქიმია 

— მეცნიერება, რომელიც შეისწავლის ნივთიერების შემადგენლობასა და

აღნაგობას, ნივთიერების თვისებებს და გარდაქმნებს, ამ გარდაქმნათა ხელშემწყობ
ან თავიდან აცილებისათვის აუცილებელ პირობებს. ქიმიკოსები სწავლობენ
ქიმიურ ელემენტებს. ქიმიას გააჩნია ორი ძირითადი დარგი — ორგანული
ქიმია და არაორგანული ქიმია. ორგანული ნივთიერებების ძირითადი
ელემენტია ნახშირბადი.

ქიმიკატების ჭურჭელი
აწყობილი სახით (მათ შორის, ამონიუმის ჰიდროქსიდი და აზოტმჟავა)
სხვადასხვაფრად
ეტიმოლოგია
ქიმიურ მეცნიერებათა სისტემარედაქტირება
ქიმიის დარგებირედაქტირება
ანალიზური ქიმია — არაორგანული ქიმია — ორგანული ქიმია — პოლიმერების
ქიმია — ფიზიკური ქიმია
მეცნიერებათაშორისი დისციპლინებირედაქტირება
აგროქიმია — ატმოსფერული
ქიმია — ბიოქიმია — გეოქიმია — ელექტროქიმია — მეტალურგია — ქიმიური
ტექნოლოგია — ქიმიური ფიზიკა
ქიმიის ისტორიარედაქტირება
 მთავარი სტატია: ქიმიის ისტორია.
ზოგიერთი ქიმიური პროცესი, მაგალითად მადნისაგან ლითონების მიღება,
ტანსაცმლის ღებვა, ტყავის გამოყვანა და სხვა, ადამიანის მიერ კულტურული
ცხოვრების გარიჟრაჟზე გამოიყენებოდა. მე-3-4 საუკუნეებში ჩაისახა ალქიმია,
რომლის მიზანი იყო სხვადასხვა ლითონების გადაქცევა კეთილშობილ
ლითონებად. აღორძინების ეპოქიდან დაწყებული ქიმიურ კვლევებს სულ უფრო
და უფრო აქტიურად იყენებდნენ პრაქტიკული მიზნებისათვის (მეტალურგია,
მინის წარმოება, კერამიკის და საღებავების დამზადება). მე-17 საუკუნის მე-2
ნახევარში რ. ბოილმა პირველმა შემოიღო „ქიმიური ელემენტის“ ცნების
მეცნიერული განმარტება.