საჯარო გამოსვლის

პრეზენტაციის უნარები
საშინაო დავალება

სამართლის სკოლა
მარიამ დოლიძე
ლექტორი:ირაკლი შამათავა,სამართლის დოქტორი
ასოცირებული პროფესორი და კავკასიის უნივერსიტეტის მოწვეული
ლექტორი.

ჯგუფი: შაბათის 15:45

 კარგი გამოსვლის საიდუმლო

საჯარო გამოსვლა წარმოადგენს ადამიანის ვერბალურ და არავერბალურ ქმედებათა

ერთიანობას. ერთი შეხედვით შეიძლება მოგვეჩვენოს, თითქოს არავერბალური
საშუალებები ნაკლებად მნიშვნელოვანია, მეორეხარისხოვანია, მაგრამ რეალურად ეს
ასე არ არის. თუ ინფორმაციის ამ ორ წყაროს, ვერბალურ და არავერბალურ
საშუალებებს შორის წინააღმდეგობა წარმოიშვება, ე.ი ადამიანი ერთს ამბობს, მის
სახეზე კი მეორე იკითხება, მაშინ მეტ ნდობას არავერბალური ინფორმაცია
იმსახურებს.

ასანიძე ჟანა, საჯარო გამოსვლები და აუდიტორიის ეფექტური მართვა.

1) კარგი საჯარო გამოსვლისთვის ორი ძალიან მნიშვნელოვანი უნარი არშებობს:

გამოსვლისას დარჩე ბუნებრივი,ვინაიდან ხელოვნურობა დამღუპველია.1.2
შეგეძლოს თქვა ,,არა’’ ამოყარო პრეზენტაციიდან/სიტყვიდან ყველაფერი, რაც
ზედმეტია.
2) შიში, რომ დავძლიოთ აუცილებლად უნდა გავააცნობიეროთ რასთან გვაქვს
შეხება. მაგალითად წყალში შესვლის დროს, როცა ვერ ხედავთ ფსკერს ეს
უფრო გაშნებთ ვიდრე ის, რაც შეიძლება იქ ნახოთ.
3) კარგი ორატორი აკონტროლებს ემოციებს საუბრის დროს, მას ერთგვარი
ბალანსი აქვს დაცული ემოციების გამოხატვასა და დინჯ თხრობას შორის, თუ
ორივე ერთად თანხვედრაშია გამოსვლა საინტერესო იქნება.
4) უუბრალიდ ისუნთქეთ მშვიდად. დაბალანსირებული ჩასუნთქვა/ამოსუნთქვა
ერთგვარად მოხსნის აღელვებას და აუდიტორიის წიანშე წარსდგებით
მშვიდად,მღელვარების აგრეშე.
5) ვესაუბროთ საკუთარ თავს. საჯარო გამოსვლის წინ აუცილებლად უნდა
შთავაგონოდ საკუთარ თავს რომ ყველაფერი გამოგვივა ,რაც მართლა ახდენს
დადებით ეფექტს განწყობაზე.
6) მოახდინეთ კონცენტრირება ამოცანებზე რომლებიც ამ წუთას თქვენს წინაშე
დგას.მაგალითად, თქვენ უნდა გამოხვიდეთ დიდი აუდიტორიის წინაშე. არი
იფიქროთ იმაზე, რომ ეს შეიზლება სასაცილოდ გამოგივიდეთ ან ენა
დაგებათ.იფიქრეთ დარბაზთან ომუნიკაციის მეთოდზე, იმეცადინეთ
გამოსვლის სცენარი,ისწავლეთ იმპროვიზირება,დაივიწყეთ,რა იქნება შემდეგ,
 ამ შემთხვევაშ თქვენი ტვინი აღარ ინერვიუებს, ვინაიდან ის უკვე დაკავებული
იქნება სხვა საქმეებით.
7) რომ აიცილოთ ნერვიულობა და ისაუბროთ თავდაჯერებულად თქვენ უნდა
მოემზადოთ:1. თუ ვერ ძლევთ შიშს, ეცადეთ ისაუბრთ თქვენთის კარგად
ნაცნობ და მოხერხებულ თემაზე. რაც უფრო უკეთესად იცით საკითხი და რაც
უფრო მეტი ინფორმაცია გაქვთ, უფრო მარტივია თქვენთის მასზე საუბარი.2.
მოამზადეთ მოხსენება წინასწარ, დაწერეთ,ზუსტად რის თქმას აპირებთ
დასაწყისში და მოხსენების ბოლოს და რა იქნება თქვენი მოხსენების მთავარი
შუა ნაწილი. რაც უფრო მომზადებული ხართ, უფრო თავდაჯერებულად
იგრნობთ თავს სიტყვით გამოსვლისას. 3. ეცადეთ უყუროთ აუდიტორიას
მათთან საუბრის დროს. თუ გიჭირთ უყუროთ მათ თვალებში, მაშინ ეცადეტ
იყუროთ მათი თავების ზემოტ ან შბლის და ცხვირის მიდამოებში და
გააკონტროლეთ რომ თქვენ თვალებს ატრიალებთ ოთახის გარშემო, რათა
ყველამ იგრძნოს რომ მათ ესაუბრებით.4. ეცადეთ იდგეთ კარგ პოზა ში რადგან
თქვენ უფრო თავდაჯერებული გამოჩდებით მიუხედავად იმისა თუ არ
გრძნობთ თავს ასე მოადუნოთ თქვენი მხრები და მკლავები დავაზე თქვენი
წონა და და წინ და უკან არ გადაიხადოთ 5. ეცადეთ აკონტროლოთ თავი რათა
არ ვილაპარაკოთ ძალიან სწრაფად და დაიმახსოვრეთ რომ შესვენებები
საჭიროა როდესაც შეისვენეთ შეიძლებთ აზრის თავმოყრასარ შეგეშინდეთ
სიჩუმეს მცირე დროით და დაიმახსოვრეთ რის თქმას აპირებდით შემდეგში
აუდიტორია სულმოუთქმელი დაელოდება თქვენს შემდეგ საკითხს. 6. ეცადეთ
თავდაჯერებულობა გაზარდოთ დაიწყეთ მცირე ჯგუფებთან საუბრით და
ეტაპობრივად გაზარდეთ აუდიტორიის ზომა. 7. თავდაჯერებულობა
შესაძლოა მოიპოვოთ ვარჯიშის საშუალებით როგორც კირამეს გამოცდით და
თავს გრძნობთ მშვიდად რადგან თქვენ ეს უკვე შეგიძლია ამ შემთხვევაში
როდესაც იცით თუ რაზე აპირებთ საუბარს თქვენი გრძნობთ თავს
თავდაჯერებულად ვიდრე მანამდე. 8. სარკის წინ ვარჯიში კიდევ ერთი კარგი
საშუალებაა ეს გეხმარება დაინახოთ საკუთარი თავი სიტყვით გამოსვლისას
თქვენ შეძლებს სწორედ დაინახოთ თქვენი დგომის სტილი და თუ როგორც
ჩანს თქვენი ხელის მოძრაობები აუდიტორიისათვის. 9. არ ნერვიულობთ
ძალიან უბრალოდ მოეშვით და ეცადეთ ისიამოვნოთ რაც უფრო
მოდუნებული ხართ უფრო ადვილად აღიქვამთ მდგომარეობას და უკეთ
წარსდგებით აუდიტორიის წინაშე.


როგორ ჩავიცვათ საჯარო გამოსვლის დროს

1) გამომსვლელის გარეგნობა არუ უნდა იყოს გამომწვევი.

2) პრატორმა უნდა ჩაიცვას მოკრძალებულად, ფაქიზად. ტანსაცმელმა მას ხელი
არ უნდა შეუშალოს მოძრაობაში.
3) სასურველია გმომსვლელმა ჩაიცვას ერთი ფერი ტანისამოსი.
 4) მამაკაცებმა ჯიბეები უნდა გაითავისუფლონ ზდმეტი ნივთებისაგან.
5) კარგი იქნება, რომ საჯარო გამოსვლისას ქალმა არ გაიკეთოს ძალიან ბევრი
სამკაული.
6) მაკიაჟუუ არუნდა იყოს ძალიან მუქი და გადატვირთული.სასურველი
ტანსაცხი იყოს ნაზი ღია ფერის.
7) საჯარო გამოსვლისას ორატორი არუნდა იდგეს ერთი და იმავე ადგილას.
თუმცა არც ზედმეტი მოძრაობებია მიზანშეწონილი- თმის კულულით თამაშ
ჯიბეებშ ხელების ჩაწყობა,ჯდომისას ფეწხების განუწყვეტივ ოძრაობა,
გამიდმებული სიარული სცენაზე და სხვა.
8) ერთერთი მნიშვნელოვანი ნაწილია ჟესტები,რომლებიც აძლიერებს სიტყვის
ემოციურ ხარეს . მნიშვნელოვანია რომ ჟესტ-მიმიკა შეესაბამებოდეს
გამომსვლელეის გრძნობებსა და ემოციებს,რათა მსმენელშიც შესაბამისი
რეაქცია გამოიწვიოს.
9) ჩაიცვით ისე რომ თქვენმა ჩაცმულობამ თქვენ სათქმელზე მეტი ყურადღება არ
მიიპყროს და ის არ გახდეს ყველაზე დასამახსოვრებელი რამ თქვენი
გამოსვლიდან. განსაკუთრებით თუ თქვენ გამოსვლისას სლაიდებს და
ვიზუალებს იყენებთ, ჩაიცვით ისე რომ ადამიანებს საშალება მისცეთ მზერა
სლაიდებს მიაპყრონ და არა თქვენს ტანსაცმელს.

საჯარო გამოსვლის ხელოვნება

რიტორიკა ზეპირი მეტყველების სტილს წარმოადგენს, როგორც ხატოვანი,

შთამბეჭდავი გადმოცემის საშუალება. უძველესი დროიდან ის ითვლება პიროვნული
სრულყოფილების ერთ-ერთ გამოხატულებად.

ძველი ათენის ორატორებიდან განსაკუთრებულ ყურადღებას იპყრობს პერიკლე , იგი

გამოირჩეოდა საჯარო გამოსვლების გასაოცარი ნიჭით და მიჩნეულია ორატორული
გამოსვლების ფუძემდებლად.

ასევე რიტორიკურ გამოსვლებს მნიშვნელოვანი როლი ჰქონდა რომში, იგი

თვლიდნენ, რომ ჯარის წინაშე სწორად წარმოთქმულ სიტყვას ბრძოლის მოგება
შეეძლო.

ძველი ბერძენი ფილოსოფოსი არისტოტელე თავის ორ ტრაქტატში „პოეტიკა“

და „რიტორიკა“ სიტყვის გამოხატვის ძირითად ფუნქციად თვლის მსმენელთა
დარწმუნებასა და ზნეობრიობის შემეცნებას. თანამედროვე მჭერმეტყველება დღესაც
იზიარებს არისტოტელესეულ მოსაზრებას. რიტორიკა ბერძნულად „სიტყვის
ხელოვნება“ ანუ მჭერმეტყველება არის მეცნიერება ორატორობის ხელოვნებაზე, რაც
საბოლოოდ ჩამოყალიბდა, როგორც არგუმენტაციით მსჯელობა. კლასიკური
გაგებით რიტორიკას 5 შემადგენელი ნაწილი აქვს:
„ინვენტიო - გამოგონება“ ანუ იმის მოძებნა, თუ რა უნდა ითქვას;
„დისპოსიტიო“ – „გეგმა“ ანუ მსჯელობის კომპონენტების თანამიმდევრული
დალაგება;
„ელოკუტიო“ - სიტყვიერად გამოხატვის თვალსაჩინოება
„მემორიო“ - დამახსოვრება ანუ დაწერილი ტექსტის დასწავლა (და არა
დაზეპირება)
„აქტიო“ – „გათამაშება“ ანუ აუდიტორიის წინაშე გამოსვლა

ბერძნულ-რომაული ტრაციდიები რიტორიკას ორი განსხვავებული მიდგომით

განიხილავს:
o კვინტილიანეს მიმდევრებს მიაჩნიათ< რომ რიტორიკის უმთავრესია
მჭევრმეტყევლება.
o არისტოტელეს სკოლა თვლის, რომ რიტორიკა დარწმუნების
მეცნიერებაა.

ორატორობა ძველ დროშიც თანდაყოლილ ნიჭად მიიჩნეოდა, თუმცა რა თქმა უნდა,

გამომუშავებადია, მთავარია მონდომება და ყველანაირი საქმის შესწავლაა
შსაძლებელი.
მიმართვა რომელმაც ხალხის გული მოიგო 1940 წლის მაისში, როცა ჩერჩილი
ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრი გახდა, თავის პირველ საპარლამენტო მიმართვით
მან სრულად წარმოაჩინა მთელს ევროპისთვის ჰიტლერის მხრიდან მოსალოდნელი
საფრთხე და ის მოწოდება, რამაც მსმენელთა საყოველთაო აღტაცება გამოიწვია: “რა
არის ჩვენი მიზანი? გამარჯვება ნებისმიერ ფასად, მიუხედავად დანაკარგებისა და
სირთულეებისა!“ პრემიერმა ამ სიტყვებით ხალხი ასიამოვნა და დამაჯერებლად
შთააგონა რითიც მსმენელის გული მოიგო.
ზოგადად, გამოსვლის მანერა და შინაარსი ადამიანის ფსიქოლოგიური
პორტრეტის დახატვის შესაძლებლობას იძლევა, ხოლო საჯარო სიტყვა გამოხატავს
წარმომთქმელის პიროვნებას. გამოსვლა მარტოოდენ ტექსტის შინაარსზე ან
ორატორის ქარიზმატულობაზე როდია დამოკიდებული. განსაკუთრებით
მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული სიტყვის სწორ დროსა და ადგილზე წარმოთქმა.
ჭეშმარიტად ძლიერი გამოსვლების ისტორიულ ღირებულებას ჟამთა სვლა კიდევ
უფრო აძლიერებს.
2001 წლის 11 სექტემბერს, ტერაქტიდან რამდენიმე საათში ჯორჯ ბუშმა, ამერიკელი
ხალხისადმი მიმართვაში აქცენტი გააკეთე მათთვის ყველაზე მნიშვნელოვა
ფასეულობაზე – დემოკრატიასა და თავისუფლებაზე: „ამერიკა მსოფლიოში
თავისუფლების შუქურაა და არავის შეუძლია ხელი შეუშალოს მას ნათებაში!“
 სწორედ ამ აქცენმა განაპირობა ხალხის ინტერესი რადგან ორატორმა სწორედ ის
თქვა რაც მათ სიამოვნებას ანიჭებდა.
ორატორულ გამოსვლებში მნიშვნელოვანი როლი აქვს არგუმენტაციას, შენ საუბარს
არგუმენტები უფრო დამაჯერებელს და ნათელს გახდის. ასევე მნიშვნელოვანია
ეფექტი, რომელსაც ხალხზე ახდენს ორატორი, ფრთხილად და გააზრებით
მოქმედებაა საჭირო.

აუდიტორიის კმაყოფილებას იწვევს ე.წ. დამარწმუნებელი სტილი, რომლის

მეშვეობითაც
 ვაღიარებთ აუდიტორიის მნიშვნელობას
 ვაჩვენებთ განსახილველი თემის აქტუალობას
 ვადასტურებთ პროფესიონალურ გამოსვლის მანერას
როგორ ემზადებოდნენ სახელგანთქმული ორატორები

ჩვენ უნდა შევძლოთ აუდიტორიას დავანახოთ რომ მათზე ვართ მორგებულები,

ისინი ჩვენი მთავარი ორიენტირები არიან. უნდა ვისაუბროთ კონკრეტული
აუდიტორიისთვის სასურველ თემაზე თუ რა ტიპის თემები მოსწონთ, გარდა ამისა
უნდა შევთავაზოტ ინოვაციურობა სიახლე, რათა ინტერესი და მათი ჩართულობა
გაიზარდოს. ჩვენ უნდა დავანახოთ ის მიზანი რაც გვამოძრავებს. ამას ხშირად
ბიზმესმენები იყენებენ რათა პარტიორისთვის ნათელი იყოს მათი სამომავლო ხედვა.

დეილ კარნეგი თავის ნაშრომში ორატორების გამოსვლის შესახებ გვიამბობს. ვერავინ

ვერ შძლებს საჯარო გამოსვლის დაწყებას, თუ არა აქვს თუნდაც მიახლოებული გეგმა
ან თეზისი. საჯარო გამოსვლა მოგზაურობას გავს სადაც თეზისები ჩვენს
გზამკვლევად უნდა იქცეს. ვუდრო ვილსონი საჯაროდ გამოსვლას სადისკუსიო
საზოგადოებაში სწავლობდა მსგავსად იქცეოდნენ ჰენრი უორდ ბიჩერი და ბერკი
ლუსი სტოუნი და სხვა… ყველა გამოჩენილი ორატორის ცხოვრების გზაზე ნახავთ
ეტაპს, სადაც ისინი ვარჯიშობდნენ საჯარო გამოსვლებში. ინგლისელი ფიზიკოსი
ოლივერ ლოჯი აღნიშნავდა, რომ თავისი მოხსენებების კარნახისას ჯერ ძირითად
თეზისებს კარნახობდა, შემდეგ მათ ანვითარებდა და ბოლოს, ზუსტად ისეთი სახით
გადმოსცემდა , როგორც მსმენელებს ელაპარაკებოდა. ბევრი მათგანი ვინც
ორატორულ ხელოვნებას სწავლობს, სასარგებლოდ თვლის თავისი გამოსვლების
მაგნიტოფონზე ჩაწერას ან ვიდეოს გადაღებას, რადგან ამ დროს თვალნათლივ
ხედავენ თუ რა შეცდომებს უშვებენ ისინი, რა აქვთ გამოსასწორებელი. წინასწარ
ჩაწერის მეთოდი , რის თქმასაც აპირებთ, დაგაფიქრებთ. ეს სიცხადეს შეიტანს თქვენს
აზრებში, გაზრდის სიტყვების მარაგს.ბენიამინ ფრანკლინმა თავის ავტობიოგრაფიში
წერს თუ როგორ აუმჯობესებდა თავის ენას, როგორ ამუშავებდა სიტყვების შერჩევას
და როგორ ისწავლა თავისი აზრების მოწესრიგება. არც ერთ იმ, ადამიანს, რომელიც
მუშაობს ისე, როგორც საჭიროა, არ შეუძლია გამოსვლისას შეგროვილი მასალის
რამდენიმე პროცენტზე მეტის გამოყენება.