Ang kuwento "Pamamanhikan" ni Bernadette Villanueva Neri ay naglalaman ng mga pangyayari

sa buhay ng isang ina na may kanyang bunso na si Maria Celeste. Sa simula, hinahanap-hanap ni
Maria Celeste ang mga pag-uwi ng huling Sabado at Linggo ng buwan. Inaantay niya ang oras na
ito ay makauwi upang makasama sa kanyang mga kuwentuhan at kantahan. Ngunit sa isang
pagkakataon, nagising siya nang maaga, at ito'y kauna-unahang pagkakataon na nangyari.
Ipinaghanda niya ang paborito niyang adobo para kay Maria Celeste, subalit mayroon siyang
alinlangan sa pag-iyak ng sibuyas, na kadalasang nagiging sanhi ng pag-iyak ng kanyang anak.

Elena: (Nagising ng maaga, nagluluto ng adobo) Ay, napakagaan ng puso ko ngayon, nag-aalala
akong baka mag-iiyak ako habang kinakatay ang sibuyas. Pero ito ang paborito ni Maria Celeste,
kaya't magtutuloy ako.

Maria Celeste: (Pumasok sa kusina) Inay, anong amoy 'yan? Adobo? Nakakamiss!

Elena: Oo, anak, inihanda ko ang paborito mong adobo. Pero sana hindi ako maiyakan ng
sibuyas.

Maria Celeste: (Tumawa) Inay, hindi ka na maiiyakan ng sibuyas. Matutuwa ka sa aking surprise.

Elena: Surprise? Anong ibig mong sabihin?

Maria Celeste: (Naghanda ng kanyang adobo) Inay, natutunan ko na ring magluto ng adobo. Ito,
gusto mo, subukan mo.

Elena: (Nagulat) Talaga, anak? Paano mo natutunan?

Hindi niya maintindihan kung paano natutunan ni Maria Celeste ang pagluluto ng adobo.
Nagkuwento si Maria Celeste tungkol sa sibuyas na para sa kanya, dapat daw ay mapaiyak ito.

Maria Celeste: (Ngumiti) Alam mo, may mga pagkakataon na kailangan mong paiyakin ang
sibuyas para makuha ang tamang timpla ng adobo. Kaya tinutunan ko ang sikreto.

Elena: (Tumawa) Ang galing mo talaga, anak. Sa susunod, tayo na ang magluluto ng adobo ng
magkasama.

Maria Celeste: (Masayang-masaya) Opo, Inay!

Ipinakita niya ang kakayahan sa pagluluto, ngunit ito ang naging pagkakataon na hawakan niya
ang mga sibuyas nang walang kahirap-hirap.

Iniwanan ng anak si Maria Celeste na naiwanang nabibighani sa paglalakad ng oras. Ngunit ang
pag-uwi ni Maria Celeste na kasama si Anne, ang kanyang kasintahan, ay nagdala ng maraming
alinlangan.Inamin ni Ces, ang anak, ang kanyang relasyon kay Anne, at hiningi ang pahintulot ng
kanyang mga magulang na makilala ito.

Anne: (Pumasok at bumati) Magandang umaga po, Tita Elena.

Elena: (Nagulat at nagulangan) Oh, Anne. Kumusta ka?

Anne: (Nagpakumbaba) Maganda po. Sana ay okay lang sa inyo, ngayon lang po ako dito.

Maria Celeste: (Nagkibit-balikat) Inay, may kailangan kami ni Anne sa inyo. Siya po ang
kasintahan ko.

Elena: (Nagugulat) Kasintahan mo? Anak...

Maria Celeste: (Nagpaumanhin) Inay, gusto ko po sana kayong makilala ni Anne. Mahal na
mahal ko siya.

Elena: (Nag-isip ng sandali) Anak, ako'y natutuwa na ikaw ay masaya. Ako'y susuportahan ka sa
lahat ng mga hakbang mo sa buhay, kasama si Anne.

Anne: (Nagpasalamat) Salamat po, Tita Elena.

Maria Celeste: (Nagbigay halik at yakap sa ina) Maraming salamat, Inay. Mahal na mahal kita.

Elena: (Naiiyak, ngunit masaya) Mahal na mahal din kita, anak. Hinding-hindi kita pababayaan.

Ngunit naging malakas ang reaksyon ng kanyang ama, na hindi pabor sa relasyon ng anak.

Ama ni Maria Celeste: (Nagagalit) Celeste hindi ako pabor sa inyong relasyon kay Anne. babag
iyan sa akin kalooban na siya ang iyong ka relasyon.

Maria Celeste: Bakit po Tay? Mahal ko naman si Anne.

Ama: Gusto ko na ang iyong minahal ay lalaki hindi babae.

Maria Celeste: (Napaiyak) at walang nasabi.

Nangako si Maria Celeste sa ina na hindi na niya itutuloy ang pagsasama niya kay Anne dahil sa
hindi pumayag ang kaniyang ama.Ngunit pinanindigan ng ina ang kanyang pahayag na makilala
si Anne. Nang sa wakas ay dumating ang sandali ng pagtutuos, si Ces ay nagbigay halik sa ina, at
sa mga yakap ay nasaktan ang mga kamay ng ina sa pagtukod ng mga kuko nito. Ipinakita ng
kuwento ang magkakaibang damdamin ng mga magulang sa pag-amin ng kanilang anak ukol sa
kanyang kasintahan. Nagpapakita ito ng pagmamahal, pangunawa, at pagtanggap ng isang ina
sa kanyang anak, sa kabila ng kanyang sariling mga alinlangan. Ipinakita nito na ang
pagmamahal ng magulang ay mas malalim kaysa sa anumang takot o pag-aalinlangan.