MGA DEPRESSANT

Paminsan-minsang tinatawag na “downer,” ang mga drogang ito ay

nakukuha sa mga tableta at kapsulang marami ang kulay o sa anyong likido.
Ang ilang drogang nasa kategoryang ito, tulad ng Zyprexa, Seroquel and
Haldol, ay kilala bilang “pangunahing mga tranquilizer o pampakalma” o
“mga antipsychotic,” dahil ang mga ito ay pinaniniwalaang nagpapabawas sa
mga sintomas ng mga sakit sa isipan. Ang mga depressant na tulad ng
Xanax, Klonopin, Halcion and Librium ay kalimitang tinatawag na “benzos”
(maikling tawag para sa benzodiazepines1). Ang ibang mga depressant,
tulad ng Amytal, Numbutal at Seconal, ay inuri bilang mga barbiturate—mga
drogang ginagamit bilang mga sedatibo at mga mga pildoras na
pampatulog. Ilan sa mga kilalang-kilalang tatak at mga sikat na pangalan ay
matatagupan dito.

MGA DEPRESSANT: PANANDALIANG MGA EPEKTO

 Mabagal na takbo ng utak
 Napabagal na pulso at paghinga
  Napababang presyon ng dugo
 Mahinang konsentrasyon
 Kalituhan
 Sobrang kapaguran2
 Pagkahilo
 Hindi malinaw na pananalita
 Lagnat
 Kabagalan
 Mga kaguluhan sa paningin
 Napalaking mga balintataw
 Kalituhan, kakulangan ng koordinasyon
 Matinding kalungkutan
 Kahirapan o kawalan ng kakayahang umihi
 Pagkalulong

Ang mas matataas na dosis ay maaaring maging sanhi ng kahirapan sa pag-

alala, pagpapasya at koordinasyon, pagka-iritable, paranoia, 3 at mga
kaisipan ng pagpapakamatay. Ilang tao ang nakararanas ng kabaligtarang
hinahangad na epekto, tulad ng pagkabalisa o pananalakay.

Ang paggamit ng mga sedatibo (mga drogang ginagamit para kumalma o

magpahinahon) at
mga pampakalma at ang ibang mga bagay, lalo na ang alkohol, ay maaaring
magpabagal sa paghinga at tibok ng puso at maaaring humantong sa
kamatayan.

(Photo credit: Stockxpert)

MGA DEPRESSANT: PANGMATAGALANG
MGA EPEKTO
Ang hindi na pagtalab ng maraming depressant ay maaaring mabilis na
maganap, at kakailanganin ng mas maraming dosis para makamit ang
parehong epekto. Ang gumagamit, na nagsusubok na makuha ang parehong
“high”, ay maaaring taasan ang dosis sa antas na nagreresulta sa coma
(pagka-comatose) o kamatayan dahil sa overdose (pagkasobra sa dosis ng
droga).

Ang pangmatagalang paggamit ng mga depressant ay maaaring magdulot

ng matinding kalungkutan, matagalang sobrang kapaguran, mga kahirapan
sa paghinga, mga problema sa sex at pagtulog. Habang tumataas ang
pagdepende sa droga, mas nagiging karaniwan ang masisidhing
paghahangad, pagkabalisa o pagkataranta kapag hindi makakuha ng mas
marami pa ang gumagamit.

Kabilang sa mga sintomas ng withdrawal ang insomnia, kahinaan at

pagkahilo. Sa mga patuloy na gumagamit at mga gumagamit ng matataas
na dosis, maaaring magkaroon ng pagkabalisa, mataas na temperatura ng
katawan, deliryo, mga guni-guni at mga kombulsyon. Hindi katulad ng
withdrawal mula sa maraming droga, ang withdrawal mula sa mga
depressant ay maaaring maging mapanganib sa buhay.

Pinapataas din ng mga drogang ito ang panganib ng mataas na blood sugar
(dami ng asukal sa dugo), diyabetes, at pagtaas ng timbang (naiulat na
nagkaroon ng pagkakataong hanggang 100 libra ang naidagdag sa
timbang).

Sa isang pag-aaral na ginawa ng USA Today, batay sa mga datos ng Food

and Drug Administration sa loob ng apat na taon, ang mga antipsychotic
(isang uri ng depressant) ang pangunahing pinaghihinalaan sa 45 na mga
kamatayang sanhi ng mga sakit sa puso, pagkahirin, pagkasira ng atay at
pagpapakamatay.

“Dalawang beses akong na-overdose (nasobrahan sa dosis) ng iniresetang

mga pildoras (Zyprexa) at mayroong isang malapit na kaibigang namatay sa
parehong droga….Walang mas masamang pakiramdam kaysa malamang
namatay ang kaibigan mo dahil binigyan mo siya ng mga pildoras na hindi
mo talaga gaanong kilala.” —Linda

ANO ANG MARIJUANA?

Ang marijuana ang isa sa mga pinaka-abusadong droga sa mundo.
Mayroong palaging lumalaking agwat sa pagitan ng pinaka-modernong
siyensiya tungkol sa marijuana at ang mga kathang-isip na nakapalibot dito.
Iniisip ng ibang tao na dahil legal ito sa ilang lugar, ligtas siguro ito. Ngunit
hindi alam ng katawan ninyo ang kaibahan ng legal na droga mula sa ilegal
na droga. Alam lamang nito ang epektong nililikha ng droga sa oras na
nagamit mo na ito. Ang layunin ng publikasyong ito ay ang linawin ang ilan
sa mga hindi pagkakaintindihan tungkol sa pot.

Ang marijuana ay galing sa halamang Indian hemp, at ang bahaging

nagtataglay ng “droga” ay pangunahing natatagpuan sa mga bulaklak
(karaniwang tinatawag na “mga ubod”) at mas kaunti sa mga buto, mga
dahon, at mga tangkay ng halaman.

Ang marijuana, kapag naibenta, ay isang halo ng natuyot na mga dahon,

mga tangkay, mga bulaklak at mga buto ng halamang hemp. Kadalasang ito
ay berde, kulay kahoy o gray.

Ang hashish ay kulay balat, kulay tsokolate o itim na resin na pinatuyo at

siniksik para maging
mga bara, stick o bola. Kapag hinithit, parehong ang marijuana at hashish
ay may partikular na matamis na amoy.

May higit pa sa 400 kemikal sa marijuana at hashish.1 Ang kemikal na

nagdudulot ng pagkalango o ng “high” sa mga gumagamit ay tinatawag na
THC (maikli para sa tetrahydrocannabinol). Ang THC ay lumilikha ng
nakababago sa isipang mga epektong nagbibigay-klasipikasyon sa marijuana
bilang isang “droga.”

Ang mga halaman, tulad ng mga hayop, ay may mga katangiang

nagbibigay-proteksyon sa mga ito sa ligaw. Ang mga halaman ay maaaring
may mga kulay o mga pattern na nagtatago sa mga ito mula sa mga
naninila, o maaaring may mga lason o mga toxin ang mga ito na, kapag
nakain, ay nagdudulot sa mga hayop na magkasakit o nakakabago ng
pangkaisipang kakayahan ng mga ito, nagbibigay-panganib sa mga ito sa
ligaw. Ang THC ang mekanismong nakapagbibigay-proteksiyon sa halamang
marijuana.

Ang literal na ibig sabihin ng intoxication (pagkalulong) ay “ang malason sa

pamamagitan ng pagtanggap ng toxic na substansya sa iyong katawan.” Ang
alinmang substansyang nakalalason ay nakapagdudulot ng pagbabago sa
katawan at isipan. Makalilikha ito ng pagkalulong o pagkadepende,
nagdudulot sa isang taong gumustong gumamit ng drogang iyon kahit na
nailalagay nito ang tao sa panganib.

Maaaring narinig ninyo sa isang tao na dahil halaman ang marijuana,

“natural” ito kaya hindi ito mapanganib. Ngunit hindi. Ang hemlock, isang
nakalalasong halaman, ay “natural” din, pero maaari itong makamatay.

Ang isa pang bagay na dapat mong malaman ay ang pagsunog ng natuyong
mga dahon at mga ubod at ang paglanghap ng usok ay tiyak na hindi
“natural” at tulad ng paghithit ng sigarilyo, ay maaaring mapanganib sa
inyong katawan.

Para naman sa medikal na mga gamit ng marijuana, nagtataglay ito ng isa

pang kemikal na tinatawag na CBD (maikli para sa cannibidiol). Ito ang
substansyang pinakamadalas na iniuugnay sa paglikha ng medikal na mga
benepisyo. Hindi tulad ng THC, ang CBD ay hindi nakapagdudulot ng
high.2 Ang medikal na mga benepisyo nito ay pinag-aaralan pa rin, pati na
rin mga paraan ng pagpaparami ng halamang marijuana na may mataas na
CBD at mababang THC para sa medikal na paggamit dito.

Ang marijuana ay isang droga tulad ng alkohol, cocaine o ecstasy. At tulad

ng iba pang mga drogang ito, may mga side effect din ito na maaaring
mapanganib.

PAANO ITO GINAGAMIT?

Ang marijuana ay halo ng tuyong dahon, mga tangkay, mga bulaklak at mga buto
ng halamang hemp. Kadalasang ito ay berde, kulay kahoy o gray.

Ang hashish ay kulay balat, kulay tsokolate o itim na resin na pinatuyo at siniksik
para maging mga bara, stick o bola. Kapag hinithit, parehong ang marijuana at
hashish ay may partikular na matamis na amoy.

Ang marijuana ay maaaring hithitin bilang sigarilyo (joint), pero puwede ring
hithitin gamit ang isang dry pipe (pipa) o isang water pipe na kilala sa tawag
na “bong. Maaari rin itong ihalo sa pagkain at kinakain o pinapakuluan bilang
tsaa. Tinatawag ang mga itong “edibles” at tinatalakay pa nang detalyado sa
booklet na ito. Minsan, ang mga gumagamit nito ay nagbubukas ng tabako
at tinatanggal ang laman nito, at pinapalitan ito ng pot—tinatawag na
“blunt.” Ang mga joint at blunt ay minsang nahahaluan ng ibang mas
malalakas na droga, tulad ng crack cocaine o PCP (phencycldine, isang
malakas na hallucinogen).

Kapag nilanghap ng isang tao ang usok mula sa isang joint o isang pipa,
kadalasang nararamdaman niya ang epekto nito sa loob lamang ng ilang
minuto. Ang agarang pakiramdam—mabilis na tibok ng puso, mas
mababang antas ng koordinasyon at balanse, at isang “mala-panaginip,” at
hindi makatotohanang lagay ng isipan—ay nakakarating sa sukdulan sa loob
ng 30 minuto.3 Ang panandaliang mga epektong ito ay kadalasang nawawala
sa loob ng dalawa hanggang tatlong oras, pero puwede silang tumagal,
depende sa kung gaano karami ang ginamit ng tao, depende sa kalakasan
ng THC at kung mayroon bang ibang drogang naihalo.

Habang lumalanghap ng mas maraming usok ang tipikal na gumagamit nito

at pinatatagal ito sa loob nang mas matagal kaysa sa paggamit ng sigarilyo,
ang joint ay nakalilikha ng masamang epekto sa baga. Maliban sa hindi
magandang pakiramdam na kasama ng masakit na lalamunan at acute
bronchitis, natuklasang ang paghithit ng isang joint ay naglalantad sa isang
tao sa mga kemikal na nakalilikha ng kanser tulad ng paggamit ng apat o
limang sigarilyo.4

Ang pangkaisipang epekto ng paggamit ng marijuana ay ganoon din

kasama. Ang mga gumagamit ng marijuana ay mas mahina ang alaala at
pangkaisipang kakayahan kaysa sa mga hindi gumagamit.5

Natuklasan ng kamakailang mga pag-aaral sa mga kabataang humihithit ng

marijuana ang abnormalidad sa utak na may kinalaman sa emosyon,
motibasyon at paggawa ng mga desisyon.6

STIMULANTS
 Cocaine
Cocaine is one of the most well-known stimulants in the world. A highly addictive drug, it
is made from and named for the South American coca plant. Cocaine usually comes in
the form of a fine white powder, though the popular “crack” form comes as crystallized
rocks. Cocaine and crack cocaine can be used via a multitude of methods; the most common
form of ingestion for powdered cocaine is snorting the drug, and the most common
method for crack cocaine is to smoke it.

Signs of cocaine use include but are not limited to:

 Excitability
 Dilated pupils
 Runny nose
 Weight loss
 Nosebleeds
The average age for initial use of cocaine appears to be getting lower. A survey
conducted by the National Institute on Drug Abuse (NIDA) in 2016 showed that 1.4 percent
of 8th graders surveyed had tried cocaine in their lifetime, while 0.8 percent had used
the drug within the past year and 0.3 percent in the last month. A comparison to the
results from 12th graders in the same survey showed increased use with advanced age,
with the lifetime use rate at 3.7 percent, past-year use at 2.3 percent, and past-month
use at 0.9 percent.
Oftentimes, childhood use of a substance translates into adult use. In fact, according
to NIDA, adolescents who use drugs are more likely to develop substance use disorders
than those who begin using drugs as adults. Since the brain is still developing
throughout the teen and early adult years, it is particularly vulnerable to the formation
of addiction during this time. Per 2015 NIDA information, more than 16 percent of
surveyed adults 26 or older had used cocaine in their lifetime.
Use of cocaine may initially start as simple experimentation, but it can quickly snowball
into consistent abuse due to its addictive nature. According to the Foundation for a Drug-
Free World, continued use of the drug can lead to increased tolerance. This means that
more of the drug is required over time to produce the desired effects. Prolonged use
can result in side effects, such as loss of appetite and sleep deprivation. People often go
 on cocaine binges, during which they may not sleep or eat for days at a time due to the
suppressed appetite and lack of desire for sleep that often come with use of the drug.

Polydrug use, or the use of cocaine in conjunction with other substances, is common.
Most often, users mix cocaine with alcohol in an effort to heighten the high from
cocaine or to lessen negative effects of alcohol, such as dizziness or extreme
intoxication. Cocaine is also often combined with heroin in a “speedball.”

As with all polydrug abuse, combining substances increases the risk of adverse effects
exponentially and the potential for overdose. Oftentimes, the effects of one substance
mask certain effects of the other substance, making it more difficult to detect overdose.

Methamphetamine
Methamphetamine is a highly addictive stimulant, more commonly known simply as
“meth.” It is usually found in either powder or crystal form, and it can be used in a
multitude of fashions, from smoking the drug to injecting it intravenously. Its popularity
as a recreational drug is due to the initial rush of euphoria that accompanies it.
However, once that initial rush has passed, emotions generally get more negative, with
feelings of anger and fear being common during the “crash.”
According to the U.S. National Library of Medicine, medical issues that can arise due to
methamphetamine use include:
 Extremely high body temperatures that can result in fainting
 Severe itching
 Broken teeth and dry mouth, commonly referred to as “meth mouth” due to poor dental
hygiene and nutrition associated with use of the drug
 Cognitive issues

Users of methamphetamine can easily overdose, which can lead to extreme physical
problems and death.

Law enforcement appears to be cracking down on methamphetamine in recent years

due to its rise in popularity. According to the Drug Enforcement Administration (DEA),
methamphetamine seizures more than doubled from 2010 to 2012.
Prescription Stimulants
Illicit drugs are not the only stimulants out there, as prescription amphetamines have
become popular drugs of abuse in recent years. These drugs include Ritalin, Adderall,
and Concerta. They are often prescribed to treat attention deficit hyperactivity disorder
(ADHD), a condition that affects an individual’s ability to focus and control impulses.
According to the Center for Disease Control and Prevention (CDC), 11 percent of people 4-
17 years old had been diagnosed with ADHD as of 2011.
While prescription stimulants can be necessary for those who actually suffer from ADHD,
they are commonly abused by those without the disorder in an effort to improve focus
or cognitive capabilities. They are often referred to as “study drugs” and abused by high
school and college students who take them before cramming for finals or in an effort to
manage the many demands of an active academic, extracurricular, and social schedule.
According to the CDC, about 20 percent of high school students in 2009 admitted to
taking a prescription stimulant without a valid prescription.
Like other stimulants, Adderall, Ritalin, and Concerta can all be habit-forming drugs,
leading to addiction over time. While each of these drugs is most commonly used to
treat ADHD, they have other uses as well. Adderall is a combination of amphetamine
and dextroamphetamine that can also be used to treat narcolepsy. Ritalin contains
methylphenidate and is also used to treat mild depression and narcolepsy. Concerta also
contains methylphenidate.

While abuse of these drugs is most common among teens and young adults, once
addiction takes hold, that use often continues for years. Students who are dependent on
these drugs to manage robust schedules often continue to rely on them as adults to
manage heavy workloads, family responsibilities, and busy social calendars.

Long-term effects from continued abuse of these prescription stimulants include

depression, cardiovascular complications, nausea, insomnia, stunted growth in children
and teens, anxiety, hypertension, aggressiveness, and manic states.