Cognitis enim pilatorum caesorumque funeribus nemo deinde ad has stationes appulit navem,

sed ut Scironis praerupta letalia declinantes litoribus Cypriis contigui navigabant, quae Isauriae
scopulis sunt controversa.

Montius nos tumore inusitato quodam et novo ut rebellis et maiestati recalcitrantes Augustae
per haec quae strepit incusat iratus nimirum quod contumacem praefectum, quid rerum ordo
postulat ignorare dissimulantem formidine tenus iusserim custodiri.

Post quorum necem nihilo lenius ferociens Gallus ut leo cadaveribus pastus multa huius modi
scrutabatur. quae singula narrare non refert, me professione modum, quod evitandum est,
excedamus.

Oportunum est, ut arbitror, explanare nunc causam, quae ad exitium praecipitem Aginatium
inpulit iam inde a priscis maioribus nobilem, ut locuta est pertinacior fama. nec enim super hoc
ulla documentorum rata est fides.

Proinde concepta rabie saeviore, quam desperatio incendebat et fames, amplificatis viribus
ardore incohibili in excidium urbium matris Seleuciae efferebantur, quam comes tuebatur
Castricius tresque legiones bellicis sudoribus induratae.

Quo cognito Constantius ultra mortalem modum exarsit ac nequo casu idem Gallus de futuris
incertus agitare quaedam conducentia saluti suae per itinera conaretur, remoti sunt omnes de
industria milites agentes in civitatibus perviis.

Oportunum est, ut arbitror, explanare nunc causam, quae ad exitium praecipitem Aginatium
inpulit iam inde a priscis maioribus nobilem, ut locuta est pertinacior fama. nec enim super hoc
ulla documentorum rata est fides.

Primi igitur omnium statuuntur Epigonus et Eusebius ob nominum gentilitatem oppressi.

praediximus enim Montium sub ipso vivendi termino his vocabulis appellatos fabricarum
culpasse tribunos ut adminicula futurae molitioni pollicitos.

Illud tamen clausos vehementer angebat quod captis navigiis, quae frumenta vehebant per
flumen, Isauri quidem alimentorum copiis adfluebant, ipsi vero solitarum rerum cibos iam
consumendo inediae propinquantis aerumnas exitialis horrebant.

Sed si ille hac tam eximia fortuna propter utilitatem rei publicae frui non properat, ut omnia illa
conficiat, quid ego, senator, facere debeo, quem, etiamsi ille aliud vellet, rei publicae consulere
oporteret?