W stosunkach rodzinnych dynamika między ojcami i synami zajmuje centralne miejsce.

Ojciec
powinien być dla syna autorytetem, kimś, kto wprowadza go w dorosłe życie. Jednak na
podstawie wielu tekstów kultury, możemy zauważyć, że różne bywają relacje między ojcem i
synem . Są sobie bliscy ale także bywają sobie obcy.

Naprzykład Walerian i Zenon z powieśći Granica. Walerian Ziembiewicz jest szlachcic, jest
podeszłym wieku, mocno schorowany, otyły, zmuszony do porzucenia wcześniejszych nałogów.
Ceremonialnie, z szacunkiem traktujący żonę, stwarzający pozory bliskośći i wspólnych
zainteresowań. W rzeczywistości we wcześniejszych latach za pezyzwoleniem żony miewał
liczne romanse – przeważnie ze służącymi, czego nawet nie starał się ukrywać. Zenon
Ziembiewicz – chłopak inteligentny, pracowity, chciał uciec z boleborzy, studiuje za granicą.
Stosunek między Zenonem i Walerianam jest zbyt komplikowany. Zenon jest zażenowany
erotycznymi ekscesami ojca, odczuwający niesmak czy wręcz obrzydzenie, także krytycznie
patrzy na romansowe skłonności ojca, uznając je za dzidzictwo starych , szlacheckich
„obyczajów”. Zenon również odczuwa wstyd na myśl, że jest synem takiego człowieka.

Następny przykład jest z dramatu Tango. Stosunek między Stomilem i Arturem jest wcale różny
ot przeszłego. Stomil – ojciec Artura, artysta, ideolog buntu, intelegent. W młodośći wraz z
Eleonorą burzył konwencje, prowokował skandalicznym zachowaniem, odrzucał wszelkie
rygory i normy. Należy do pokolenia, które uwolniło śwat od zasad, sprowadziło go do anarchii.
Artur – młody, przystojny, zadbany. Studiuje trzy fakultety, w tym medycynę i filozofię. Artur
postrzega Stomila jako człowieka bez zasad i konkretnych wartośći. Czuje pogardę dla ojca, za
wszelką cenę chce nakłonić go do zdecydowanego kroku wobec służącego. Uważa, że Stomil
jest śmieszny, groteskowy w sojej uwanej – jego zdaniem – tolerancji.

Walerian i Stomil wydają się być postaciami z zupełnie innych światów. Walerian trzyma się
szlacheckich tradycji, nawet tych mniej chwalebnych, podczas gdy Stomil odrzuca kulturowe
osiągnięcia ubiegłych stuleci. Mimo dzielących ich różnic, obaj żyją w świecie pozbawionym
jasnych zasad. Walerian łamie zasady swoimi erotycznymi zapędami, podczas gdy Stomil
opowiada się za różnymi swobodami - artystycznymi, intelektualnymi i seksualnymi. Rezultatem
jest świat z mieszanymi ideami i niejasnymi granicami, świat ze zdegradowanymi wartościami.

Ten temat bada złożoną dynamikę relacji ojciec-syn w rodzinie, wykorzystując przykłady z
literatury, aby podkreślić kontrast między tradycyjnym autorytetem a buntowniczymi postawami.
Postacie Waleriana i Zenona, a także Stomila i Artura, stanowią przykład wyzwań i konfliktów w
tych relacjach w świecie o zatartych granicach i zdegradowanych wartościach.