Replektibong Sanaysay tungkol sa ABNKKBSNPLAko

Ipinasa ni: Izra Myca N. Uldama 12-ABM 201

Ipinasa kay: Gng. Juliejoey F. Tababa

Buhay Estudyante Hindi Kailanman Isang Kamalian

Naaalala ko pa kung kailan ko napanood ang pelikulang ABNKKBSNPLAko, panahon
din ‘yun ng aking panonood ng pelikulang The Day After Valentine’s. ‘Yung unang pagkakita
ko talaga sa pamagat ng pelikula ay naakit agada ko kaya ko talaga pinanood. At bigla kong
naalala noon na teksto nga muna pala ito sa libro bago maging pelikula na isinulat ni Bob
Ong. Sa panimula ng aking repleksyon sa pelikulang ito, magbibigay pahapyaw muna tayo
sa nilalaman ng ABBNKKBSNPLAko. Ito ay tungkol sa buhay ng isang simpleng bata na
siyang nararanasan ang mga karanasan ng pangkaraniwang mga bata. Isang partikular na
senaryo rito ang pag-ikot sa buhay ng bata nang buhay estudyante mula elementarya
hanggang kolehiyo. Ipinakilala ang bidang karakter bilang si Roberto na kasa-kasama ang
kanyang mga naging kaibigan hanggang sa magkaroon na sila ng kanya-kanyang trabaho at
ito ay sila Ulo at Portia. Ang huling tauhan naman ay siya ring mahalaga sa kwento, si
special someone, tunay ngang nabighani si Roberto sa kanya sapagkat hanggang sa kanilang
high school reunion ay hindi pa rin nawala ang pagmamahal na naramdaman niya rito na
kalaunan at pampatapos ng kwento ay nagkatuluyan din naman ang dalawa.
Ang kwento ng pelikulang ito ay simple lamang pero para sa akin ay tatatak talaga
ito sa puso ng mga ito at masasabi kong maganda ang laman ng pelikula sapagkat ang
bawat hibla ng kwento ng isang simpleng bata ay nabigyang kulay sa pamamagitan ng mga
tauhan na gumanap at iyong mga linyang binibitawan ng mga tauhan sa buong kwento. Sa
panonood ng pelikulang ito tunay mong masasalamin ang buhay mo bilang estudyante,
kasalukuyan ka pa rin mang nag-aaral o hindi na. Dito ay hindi ka talaga mabibitin sa
kwento. Simula sa buhay sa elementarya kung saan madalas kang mapahiya sa harap ng
klase sapagkat wala ka pang ganoong kamuwang-muwang sa mundo pero ayos lang
sapagkat hindi ka naman napapahiya dahil sa sadya ng mga guro o ng iyong mga kamag-
aral kung hindi ay may natututunan ka mula sa mga ito at dito na rin unti-unting
nahuhulma ang iyong pagkatao. Pagdating ng sekondarya o mas kilala sa tawag na hayskul,
sobrang naipakita talaga sa pelikulang ito ang iba’t ibang katauhan ng mga estudyante sa
panahong ito sa pamamagitan ng mga pagpapakita ng iba’t ibang samahan at kalokohan
mapasa loob man o labas ng paaralan. Masasabi ko mula sa panonood na hayskul nga talaga
ang pinakamasaya at pinaka hindi malilimutang taon nang pag-aaral dahil sa hindi ka lang
natututo rito bagkus ay mas nakikilala mo pa ang iyong sarili. Pagtungtong naman ng
kolehiyo, rito na talaga kayo maghihiwa-hiwalay pansamantala ng mga matatalik mong
kaibigan noong hayskul. Ang maganda sa pelikula ay talaga namang para akong nasa taong
80’s hanggang 90’s dahil sa ugaling ipinakita ng mga tauhan na kahit nagkahiwa-hiwalay
sila sa kolehiyo ay hindi pa rin nawala iyong tibay ng samahang nabuo nila mula
elementarya hanggang hayskul. Rito ko napagtantong nag-iba na talaga ang ibang kultura
ng Pilipinas sa kasalukuyan sapagkat hindi na ganoon nakikita ang pag-uugaling ito sa mga
Pilipino sa ngayon. Isang pruweba pa rito ay iyong pananatili ng tunay na samahan ng
tatlong magkakaibigan hanggang sa magkatrabaho sila.
Sa kabuuan, isa lamang ang natutunan ko sa takbo ng pelikula. Ito ang sulitin ang
bawat oras na kasama natin ang ating mga kaibigan sa paaralan lalo na sa hayskul. Hangga’t
maaari ay maging bukas tayo sa isa’t isa upang hindi maputol ang ugnayang nabuo natin sa
simula. Sa oras na masaya ang lahat, magsaya tayo habang kung ang lahat naman ay
lugmok o malungkot magbigay galang tayo sa nararamdaman ng bawat isa at kung maaari
ay gumawa nang magandang paraan upang mapasaya muli ang mga lugmok at
malulungkot. Ang isang matibay na samahan ay hindi maglalaho kung maalam tayo sa
tamang paglapat ng tamang komunikasyon, pagmamahal, at respeto sa bawat isa. Ngunit
lagi ring tandaan na magtira para sa sarili sapagkat hindi natin masasabi kung tunay ngang
magtatagal ang inyong mga nabuong samahan.