tym, co podpowiada mu rozum, a co serce. Wpływ na nasze zachowanie ma również świat, w którym się wychowaliśmy i w którym żyjemy.
Takim bohaterem jest Stanisław Wokulski, główny bohater powieści ‘’Lalka’’
Bolesława Prusa. Jest to człowiek urodzony i wychowywany na pograniczu dwóch zupełnie różniących się od siebie epok, czyli romantyzmu i pozytywizmu. W związku z tym wykształciło się w nim wiele sprzeczności. Wyznawał wiele pozytywistycznych ideałów, takich jak praca organiczna czy praca u podstaw, nie zwracał uwagi na różnice klasowe, pomagał innym, chciał się rozwijać i dbał o to, by bezpiecznie i spokojnie żyć. Taka postawa wydawała się całkowicie sprzeczna z szaloną miłością do Izabeli Łęckiej, a mimo to wyjechał dla niej na wojnę by zarobić pieniądze, co również było całkowicie sprzeczne z jego ideałami. Paradoksem jest także to, że zanim Wokulski poznał Łęcką, ożenił się bezinteresownie z Małgorzatą Minclową, której nie kochał.
Przykładem sprzecznego bohatera jest również Konrad Wallenrod poematu Adama
Mickiewicza. Wallenrod sięga czasów średniowiecza kiedy to Konrad Mazowiecki sprowadził krzyżaków do Polski w 1226 roku, dlatego główny bohater jeszcze jako dziecko został uprowadzony i wywieziony do Niemiec. Jako już dorosły rycerz, chcąc odbudować wolność swojej ojczyźnie musiał uciekać się do metod nieetycznych takich jak podstęp, zdrada, kłamstwo. Budziło w nim to wielki konflikt moralny. Będąc rycerzem i chrześcijaninem działa przeciw tym zasadom by bronić ojczyzny.
Podsumowując, postać Wokulskiego z Lalki Bolesława Prusa jak i Konrada
Wallenroda z poematu Mickiewicza, pomimo różnic wiekowych i kulturowych łączy to, że oboje są postaciami pełnymi sprzeczności. Postawa Wokulskiego, z jednej strony zgodna z wartościami pozytywistycznymi, a z drugiej skoncentrowana na niezwykłej, romantycznej miłości. Podobnie Konrad Wallenrod, przeniesiony do średniowiecznej Polski, staje przed dylematem moralnym, gdzie konieczność obrony ojczyzny wymaga od niego ucieczki do metod sprzecznych z jego własnymi zasadami.