Kilala Ko Ako

Bawat isa sa atin ay may natatanging paraan ng pamumuhay na nagpapahayag

ng ating pagkatao at kung sino tayo bilang mga indibidwal. Ang ating mga desisyon at
aksyon sa buhay ay batay sa ating sariling mga halaga, paniniwala, at karanasan
dulot sa impluwensiya ng sarili at ng lipunan – ito ang ibig sabihin ng kultura. Sa
pamamagitan ng pagsusuri ng mga iba’t ibang konsepto tungo sa pamumuhay at
pagkatao sa sarili, mas makikilala pa natin ang ating sarili na may kaugnayan sa
kultura.
Sa kultural na katangian ng tao, may mamumuhay sa paraang polychromic at
monochromic sa mga gawaing pang-araw-araw. Kung tatanungin niyo ako kung ako ba
ay polychromic o monochromic – ito ay nakakadepende talaga sa mga gawain. Ang
layunin lamang para sa akin ay hindi lamang upang mapadali ang mga gawain kundi
pati na rin upang masisiguradong maayos ang pagkagawa o proseso nito. Halimbawa,
maaaring pagsasabayin ang gawaing bahay (katulad ng paglalaba, paghuhugas ng
plato, at paglilinis ng palikuran) at pakikinig ng musika dahil nakakamit ko ang
layuning mapadali dahil sa pagganyak at mapaayos ang proseso sa mga gagawin.
Gayunpaman, hindi posibleng gawin ang mga gawaing bahay o mga takdang aralin
nang sabay-sabay dahil nangangailangan ito ng kani-kanilang oras upang makakamit
ang mga layunin sa pamamagitan ng pag-iskedyul o paggawa ng to-do list.
Sa katangiang komunikatibo ay maaaring panlipunang o personal na saklaw.
Ang panlipunang saklaw na ayon kay Hofstede ay nahahati sa dalawang katangian:
individualist at collectivist. Kadalasan kong makikita sa aking lipunan ang pagbibigay-
kahalagahan sa damdamin at kaugalian para sa kapakanan ng ibang lipunan kagaya
ng pagbibigay ng mga pangangailangan, pagmamalasakit, at pagiging magiliw sa mga
panauhin. Kung kaya’t masasabi kong nabibilang ang aking lipunan sa pagiging
collectivist. Gayunpaman, hindi naman tayo perpekto sa mundong ito, kaya makikita
pa rin sa aking lipunan ang pagiging individualistic, lalo na pagdating sa pakikitungo
sa ibang taong may hindi kaaya-ayang ugali. Madalas na pinaprangka ang kanilang
ugali na nagreresulta sa tunggalian o huwag na lang ito pansinin para sa kapakanan
ng aking lipunan.
Sa aspetong personal na ayon kay Triands ay nahahati sa dalawang katangiang
komunikatibo – allocentric at idiocentric. Maituturing ko ang aking sarili bilang isang
idiocentric dahil mas nakatuon ako sa sariling interes at pangangailangan.
Halimbawa, mas binibigyang-halaga ko ang self-study lalo na sa hatinggabi upang
mas makatutok ako sa mga gawaing pang-akademiko. Pagdating naman sa mga
problema ay mas mabuti na ikimkim ko ito kaysa sa ibabahagi sa iba upang mas
makapagmuni-muni ako sa aking sarili at saka hindi na ako makakaabala sa kanila.
Sa tingin ko, hindi lamang ito nagpapahiwatig ng independensiya, kundi mas
binibigyang-diin rin ang aking pagkakakilanlan tungo sa kaunlaran ng sariling
potensyal. Sa mga bihirang pagkakataon, itinuturing ko din ang aking sarili bilang
allocentric lalong-lalong sa mga kaibigan kong nais magbabahagi ng kanilang
problema. Kaya sinisigurado kong makikinig ako sa kanila at magbibigay ng payo na
nanggaling sa aking karanasan at pagmumuni-muni. Dito, may kahalagahan ito sa
kapakanan sa isa’t isa tungo sa kapayapaan.
 Kultura ang siyang naglararawan sa ating pamumuhay. Mula sa pagdidiriwang
hanggang sa kaayusan at disiplina, nagbibigay-halaga ito sa pagbuo ng ating
pagkakakilanlan. Sa pamamagitan ng kultura, lumalalim ang pag-uunawa ko sa
aking buong pagkatao at natutuklas ko kung paano ako mabubuhay dulot ng
katangian, pananaw at halagang sumasaloob sa aking pagkatao.

Nang dahil sa kultura, kilala ko ako