1.

Pojęcie zarządzania i jego funkcje

Zarządzanie (management) – forma praktycznej działalności związanej z procesem

podejmowania decyzji dotyczących efektywnego wykorzystania zasobów (rzeczowych,
finansowych, informacyjnych i ludzkich) posiadanych przez organizację dla realizacji
założonych celów.
Funkcje zarządzania:
- planowanie
- organizowanie
- kierowanie
- kontrola

2. Pojęcie kierowania i jego funkcje

Kierowanie to proces oddziaływania na ludzi (członków zespołu) podejmowany dla

osiągnięcia zamierzonych celów lub zrealizowania wytyczonych zespołowi zadań.
Funkcje kierowania:
- planowanie
- przywództwo
- kontrola
- organizacja pracy

3. Pojęcie kierownik (menedżer)

Kierownik/menedżer - osoba nadzorująca czynności innych osób w Organizacji. To osoba

odpowiadająca za realizacje procesu zarządzania, a zawłaszcza ktoś, kto planuje decyzje,
organizuje, przewodzi ludziom oraz kontroluje zasoby ludzkie, finansowe, rzeczowe i
informacyjne.
4. Typy menedżerów wg szczebla i obszaru działania organizacji

5. Pojęcie organizacji i jej znaczenia

Organizacja to celowa grupa społeczna, która funkcjonuje według pewnych reguł i zasad,
współpracująca ze sobą – by osiągnąć określony cel. Istotą organizacji jest świadomość zasad,
reguł, misji, celów oraz synergia (dopasowanie, wspomaganie działań innych).

6. Funkcje organizacji
- OSIĄGANIE CELÓW
Przezwyciężając granice możliwości jednostek, umożliwia realizację celów, których samodzielne
osiągnięcie byłoby trudniejsze lub wręcz niemożliwe.
- PRZECHOWYWANIE WIEDZY
Gromadzi i chroni wiedzę cywilizacji, opracowuje też nowe i skuteczniejsze metody działania.
- TWORZENIE KARIER
Zapewnia pracownikom źródło utrzymania, umożliwiając równocześnie osiągnięcie osobistego
zadowolenia i samorealizację.

7. Otoczenie organizacji
Otoczenie organizacji - to całokształt zjawisk, procesów i instytucji kształtujących jej stosunki
wymienne, możliwości sprzedaży, zakresy działania i perspektywy rozwojowe.

Otoczenie organizacji stanowią wszystkie elementy zewnętrzne, wchodzące z nią w bezpośrednie lub
pośrednie interakcje.
Organizacja, jako system otwarty, prowadzi wymianę energii i informacji z otoczeniem.
Najlepszą sytuacją jest równowaga, czyli ekwiwalentność tej wymiany, czyli sytuacja, w której
organizacja zaspokaja potrzeby otoczenia, a otoczenie potrzeby organizacji.

Organizacja i jej otoczenie:

1.Makrootoczenie:

a) ekonomiczne b) demograficzne c) prawne d) międzynarodowe e) technologiczne

f) społeczne g) polityczne

2. Otoczenie konkurencyjne:

a) klienci b) dostawcy c) konkurenci istniejący potencjalni

Rodzaje otoczenia

spokojne - są one względnie stabilne. Brakuje silnych powiązań między elementami, zmiany
przebiegają statycznie i spokojnie.
zwarte - występuje statyczność między elementami, ale też powiązania między nimi są celowe.
Niektóre z nich mają zorganizowaną strukturę zawężają pole działania przedsiębiorstwa.
zmienne (niespokojne) - występuje dynamika w procesie zmian oraz w powiązaniach między
składnikami. Oddziaływanie na organizację ma charakter aktywny.
burzliwe, turbulentne - wiąże się z istnieniem ścisłych zależności między elementami, zachodzące
zmiany są szybkie, dynamiczne. Trudno je przewidzieć i jeszcze trudniej kontrolować.

8. Funkcje zarządzania
Funkcje zarządzania stanowią wydzielone zestawy zadań o zbliżonym charakterze, aby osiągnąć cele
organizacji.

Planowania - obejmuje określanie celów organizacji oraz opracowanie strategii i działań niezbędnych
do ich osiągnięcia.
organizowania - polega na strukturalnym projektowaniu i tworzeniu organizacji w celu efektywnego
realizowania celów. Obejmuje to ustalanie hierarchii, tworzenie departamentów, przydzielanie zadań,
zakresu odpowiedzialności i uprawnień, oraz zapewnienie odpowiedniej koordynacji między różnymi
elementami organizacji.
rozkazywania- polega na udzielaniu instrukcji i wydawaniu poleceń związanych z realizacją zadań. W
ramach tej funkcji, menedżerowie przekazują pracownikom konkretne instrukcje dotyczące ich
obowiązków, oczekiwanych wyników oraz określają priorytety i terminy.
koordynowania- polega na harmonijnym łączeniu różnych działań i zasobów organizacji w celu
osiągnięcia jednolitych celów. Menedżerowie muszą skoordynować wysiłki różnych działów, zespołów
i jednostek organizacyjnych, aby zapewnić efektywność i spójność działań oraz uniknąć konfliktów i
redundancji.
Kontrolowania- polega na monitorowaniu postępów w realizacji celów i ocenie wyników osiągniętych
przez organizację. Obejmuje to porównywanie rzeczywistych wyników z zaplanowanymi,
identyfikowanie odchyleń i podejmowanie działań naprawczych w celu utrzymania organizacji na
właściwej drodze.

9. Planowanie działań w organizacji:

Plan w swej istocie stanowi podstawę do zbudowania całej struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa,
doboru kadr, zastosowania optymalnego w danej sytuacji podejścia do zarządzania i norm
dotyczących kontroli uzyskanych wyników.

Kolejność działań w planowaniu:

-wstępne rozpoznanie i zdefiniowanie sytuacji (cele końcowe)

-właściwa analiza i rozpoznanie (warunki sterowalne i niesterowalne)
-określenie alternatywnych sposobów osiągania celów
-ocena podanych wariantów planów
-wybór optymalnego wariantu planu
-wdrożenie planu w życie.

Dobry plan powinien zawierać:

- Przejrzyście sformułowany cel działania oraz konkretne zadania do wykonania

- Obiektywną ocenę obecnej sytuacji

- Listę posiadanych zasobów i środków: ludzkich, administracyjnych i finansowych

-Program działania

-Harmonogram prac

-Rozwiązania wariantowe

-Ustalenie założeń

10. Istota i zakres organizowania i motywowania w organizacji

1. Istota organizowania w organizacji: Organizowanie odnosi się do procesu ustalania

struktury organizacyjnej i przydzielania zadań, obowiązków oraz odpowiedzialności
pracownikom w celu osiągnięcia celów organizacji. Istota organizowania obejmuje:

a) Ustalanie struktury organizacyjnej: Proces określania hierarchii, podziału zadań, relacji

między stanowiskami i tworzenia jednostek organizacyjnych w celu zapewnienia
odpowiedniej koordynacji i komunikacji.

b) Tworzenie stanowisk i opisów zadań: Określanie specyficznych zadań, obowiązków i

uprawnień przypisanych do poszczególnych stanowisk w celu zapewnienia klarowności i
skuteczności wykonywanych czynności.

c) Koordynacja i współpraca: Zapewnienie efektywnej współpracy między różnymi działami i

jednostkami organizacyjnymi, aby zapewnić płynne funkcjonowanie i osiągnięcie celów.
d) Decentralizacja i upodmiotowienie: Delegowanie władzy i odpowiedzialności na niższe
szczeble hierarchii, co pozwala pracownikom na większą samodzielność i uczestnictwo w
podejmowaniu decyzji.

2. Istota motywowania w organizacji: Motywowanie odnosi się do działań podejmowanych

przez kierownictwo w celu pobudzenia pracowników do osiągania wysokiej jakości wyników i
efektywności w pracy. Istota motywowania obejmuje:

a) Zapewnienie celów i oczekiwań: Pracownicy są motywowani, gdy mają jasno określone

cele do osiągnięcia i oczekiwania dotyczące swojej pracy.

b) Nagradzanie i uznanie: System nagradzania i uznania, takie jak podwyżki wynagrodzeń,

premie, awanse i pochwały, może być stosowany do nagradzania wysiłków i osiągnięć
pracowników.

c) Rozwój i szkolenia: Zapewnienie możliwości rozwoju zawodowego i szkoleń, które

pomagają pracownikom rozwijać swoje umiejętności i kompetencje, może być
motywatorem.

d) Tworzenie satysfakcjonującej atmosfery pracy: Zapewnienie sprzyjającego środowiska

pracy, w którym pracownicy czują się docenieni, są zaangażowani i mają możliwość
wykorzystania swojego potencjału.

11. Rola kontroli organizacji

Rola kontroli organizacji polega na monitorowaniu działań, procesów i wyników organizacji w
celu zapewnienia zgodności z celami, standardami, politykami i procedurami, oraz
optymalizacji efektywności i skuteczności działań. Kontrola organizacji jest istotnym
elementem zarządzania, który pomaga zapewnić, że organizacja działa zgodnie z planem i
osiąga zamierzone cele. Zapewnienie zgodności, Optymalizacja procesów, Zapobieganie
oszustwom i nadużyciom, Udoskonalanie raportowania i świadczenia rachunkowości

12. istota, treści, funkcje oraz Poziomy planowania

Treści:

Cele, Analiza sytuacji, strategie, taktyki, plany operacyjne

Funkcje:

Zapewnianie kierunku i celu, koordynacja działań, wykorzystywanie zasobów

Poziomy:

Poziom strategiczny, Poziom taktyczny, poziom operacyjny

13.Pojecie i funkcje celów w organizacji

Pojęcie celu w organizacji odnosi się do pożądanego stanu, wyniku lub osiągnięcia, do
którego organizacja dąży. Cel jest tym, czego organizacja pragnie osiągnąć lub czym zamierza
się zająć w określonym czasie. Cele są wyrażane w formie konkretnych, mierzalnych,
osiągalnych, realistycznych i terminowych rezultatów.
Funckje: motywacja i mobilizacja, pomiar postępów i ocena, podstawy planowania,
wyrównywanie działłan, allokacja zasobów

14. Cele wizja i misja organizacji

Cele: Cele to konkretne, mierzalne i osiągalne wyniki, które organizacja dąży do osiągnięcia w
określonym czasie. Cele stanowią wytyczne i punkt odniesienia dla organizacji, określając,
czego chce się osiągnąć. Mogą dotyczyć różnych aspektów działalności, takich jak wzrost
sprzedaży, zwiększenie zysków, poprawa jakości, ekspansja na nowe rynki, innowacje,
zadowolenie klientów itp. Cele powinny być spójne z wizją i misją organizacji oraz
dostosowane do jej wartości i strategicznych priorytetów.

Wizja: Wizja to obraz przyszłego stanu lub położenia, do którego organizacja dąży. Jest to
idea, marzenie lub aspiracja, która określa, jak organizacja widzi swoją przyszłość i jak
chciałaby być postrzegana w dłuższej perspektywie czasowej. Wizja służy jako inspiracja i
motywacja dla członków organizacji, podkreślając, jakie cele i wartości są dla niej istotne.
Wizja powinna być ambitna, inspirująca i realistyczna, zapewniając organizacji jasny kierunek i
wyznaczając punkt, do którego dąży.

Misja: Misja to zasadnicza funkcja, zadanie lub powód istnienia organizacji. Wyraża ona jej cel
nadrzędny, główne działanie i wartość, jaką organizacja ma dostarczyć swoim
interesariuszom. Misja określa, czym organizacja się zajmuje, dla kogo i w jaki sposób. Jest to
wyrażenie identyfikujące fundamentalną przyczynę istnienia organizacji i przekazujące jej
istotę. Misja jest szczególnie istotna, ponieważ pomaga organizacji utrzymać spójność i
jedność w działaniach, a także służy jako podstawa dla podejmowanych decyzji
strategicznych.

15. Proces organizacyjny

 Planowanie
 Organizowanie
 Wdrażanie
 Koordynacja
 Kontrola
16.Istota specjalizacji pracy wady i zalety

Wady:

 Monotonia i brak urozmaicenia

 Brak elastyczności
 Zależność od jednego pracownika

Zalety:

 Wyższa efektywność
 Zwiększona produktywność
 Redukcja błędów i niezgodności

17. Istota standaryzacji pracy w organizacji

1. Jednolitość działań: Standaryzacja pracy zapewnia spójność w wykonywaniu zadań i osiąganiu
jednolitej jakości produktów lub usług.

2. Efektywność i optymalizacja: Standaryzacja pracy identyfikuje efektywne metody działania,

które zwiększają wydajność i optymalizują procesy.

3. Szkolenia i przekazywanie wiedzy: Standaryzacja pracy ułatwia szkolenie nowych

pracowników i przekazywanie wiedzy między zespołami.

4. Bezpieczeństwo i zgodność: Standaryzacja pracy obejmuje również normy dotyczące

bezpieczeństwa i zgodności z przepisami.

5. Kontrola jakości: Standaryzacja pracy umożliwia monitorowanie i ocenę jakości produktów lub
usług.

18. Istota podejmowania decyzji

1. Definicja decyzji: Decyzja jest aktem wyboru jednego z możliwych wariantów działania w
danej sytuacji, mając na celu przekształcenie obecnego stanu w stan pożądany.

2. Proces podejmowania decyzji: Podejmowanie decyzji to proces, który obejmuje zbieranie i

przetwarzanie informacji dotyczących przyszłych działań. Składa się z kilku etapów, takich jak
rozpoznanie sytuacji decyzyjnej, wyodrębnienie możliwości, wybór najlepszej opcji i
wdrożenie jej.

3. Role decyzyjne menedżera: W zarządzaniu, role decyzyjne menedżera są uważane za

najważniejsze. Przed rolami informowania i rolami interpersonalnymi, menedżerowie
podejmują decyzje, które wpływają na funkcjonowanie organizacji.

4. Funkcje zarządzania: Podejmowanie decyzji jest integralną częścią funkcji zarządzania, takich
jak planowanie, organizowanie, motywowanie i kontrolowanie. Decyzje są podejmowane w
 różnych obszarach, takich jak badania i rozwój, zaopatrzenie, produkcja, marketing, finanse i
kadry.

5. Charakterystyka decyzji: Decyzje mogą być podejmowane indywidualnie lub grupowo, w

warunkach pewności, ryzyka lub niepewności. Mogą być również programowane (rutynowe)
lub nieprogramowane (dotyczące nowych problemów). Decyzje mogą mieć różny horyzont
czasowy, od bieżących po długofalowe.

6. Metody podejmowania decyzji grupowych: Istnieją różne metody podejmowania decyzji

grupowych, takie jak grupa interaktywna, grupa delficka i grupa nominalna. Każda z tych
metod ma swoje własne zasady i procedury, które pomagają w osiąganiu zgodnych opinii lub
twórczych rozwiązań.

19. Modele podejmowania decyzji

1. Definicja decyzji: Decyzja jest aktem wyboru jednego z możliwych wariantów działania w
danej sytuacji, mając na celu przekształcenie obecnego stanu w stan pożądany.

2. Proces podejmowania decyzji: Podejmowanie decyzji to proces, który obejmuje zbieranie i

przetwarzanie informacji dotyczących przyszłych działań. Składa się z kilku etapów, takich jak
rozpoznanie sytuacji decyzyjnej, wyodrębnienie możliwości, wybór najlepszej opcji i
wdrożenie jej.

3. Role decyzyjne menedżera: W zarządzaniu, role decyzyjne menedżera są uważane za

najważniejsze. Przed rolami informowania i rolami interpersonalnymi, menedżerowie
podejmują decyzje, które wpływają na funkcjonowanie organizacji.

4. Funkcje zarządzania: Podejmowanie decyzji jest integralną częścią funkcji zarządzania, takich
jak planowanie, organizowanie, motywowanie i kontrolowanie. Decyzje są podejmowane w
różnych obszarach, takich jak badania i rozwój, zaopatrzenie, produkcja, marketing, finanse i
kadry.

5. Charakterystyka decyzji: Decyzje mogą być podejmowane indywidualnie lub grupowo, w

warunkach pewności, ryzyka lub niepewności. Mogą być również programowane (rutynowe)
lub nieprogramowane (dotyczące nowych problemów). Decyzje mogą mieć różny horyzont
czasowy, od bieżących po długofalowe.

6. Metody podejmowania decyzji grupowych: Istnieją różne metody podejmowania decyzji

grupowych, takie jak grupa interaktywna, grupa delficka i grupa nominalna. Każda z tych
metod ma swoje własne zasady i procedury, które pomagają w osiąganiu zgodnych opinii lub
twórczych rozwiązań.

20. Decyzje zaprogramowane i niezaprogramowane

1. Programowalna decyzja – decyzja mająca dość kompletną strukturę lub powtarzająca się z
pewną częstotliwością (albo i jedno i drugie). Decyzje programowalne są powtarzalne i można
dla nich opracować rutynowe procedury ich podejmowania. Jeśli decyzja ma charakter w
pełni programowalny można jej podjęcie powierzyć komputerowi.
2. Nieprogramowalna decyzja – decyzja o dość słabo wyrażonej strukturze; podejmowane są
znacznie rzadziej niż decyzje zaprogramowane, nie mająca swego precedensu w przeszłości,
 innowacyjna. Decyzje nieprogramowalne dotyczą spraw nowych, w których brak
doświadczeń, a także zagadnień, w których nie da się przewidzieć następstw podejmowanych
decyzji.

21. Podejmowanie decyzji w warunkach ryzyka i niepewności

1. Decyzje podejmowane w warunkach ryzyka – to decyzje dotyczące przyszłych działań, których

skutki, a także towarzyszące im okoliczności można przewidzieć ze znanym lub dającym się
oszacować prawdopodobieństwem.
2. Decyzje podejmowane w warunkach niepewności – dotyczą działań, w odniesieniu do których
nie jesteśmy w stanie oszacować prawdopodobieństwa ich skutków, ani okoliczności i
warunków, w których te działania będą realizowane.

22. Cykl życia organizacji

1. Faza utworzenia firmy - "narodziny":

 Głównym celem przedsiębiorstwa jest walka o przetrwanie i utrzymanie się na rynku.

 Przedsiębiorstwo jest małe i prostym, zarządzane przez jednego człowieka.

 Strategia skupia się na szybkim wykorzystaniu pojawiających się szans.

2. Faza rozwoju firmy - młodość:

 Przedsiębiorstwo rośnie i się rozwija.

 Jest elastyczne, adaptacyjne, działa szybko.

 Kładzie nacisk na innowacyjność i kreatywność.

 Może doświadczyć szybkiego wzrostu zysków i profesjonalizacji działalności.

3. Faza dojrzałości firmy:

 Przedsiębiorstwo osiąga stabilizację obrotów i rozmiarów.

 Posiada wypracowaną pozycję na rynku i korzysta z osiągniętego poziomu wzrostu.

 Dysponuje znacznymi zasobami, doświadczoną kadrą kierowniczą i korzysta z

ekonomii skali.

4. Faza schyłku firmy:

 Przedsiębiorstwo znajduje się w kryzysie, który zagraża pozycji konkurencyjnej i

zdolności do generowania zysku.

 Przyczyny kryzysu mogą być zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne.

 Konieczne są odpowiednie działania w celu ochrony przed schyłkiem, zwłaszcza gdy

 firma jest w fazie dojrzałości.

Bonus- Etapy rozwoju organizacji:

 1. Etap rozwoju przez kreatywność:

 Nowo tworzone przedsiębiorstwo jest małe i skupia się na energii założyciela.

 Struktura firmy jest nieformalna, a pracownicy są kreatywni i przedsiębiorczy.

 Kryzys w tej fazie może wynikać z nadmiernego przeciążenia szefa i potrzeby

profesjonalizacji zarządzania.

2. Etap rozwoju przez wytyczne:

 Firma rośnie i staje się większa, co wymaga koordynacji działań.

 Pojawia się funkcjonalna struktura organizacyjna, a styl kierowania może być

autokratyczny i dyrektywny.

 Kryzys na tym etapie może dotyczyć spadku autonomii i identyfikacji pracowników z

firmą.

3. Etap rozwoju przez delegowanie uprawnień:

 Firma dąży do decentralizacji i elastyczności w reagowaniu na potrzeby klienta.

 Menedżerowie liniowi otrzymują większe uprawnienia.

 Delegowanie uprawnień może prowadzić do kryzysu kontroli.

4. Etap rozwoju przez koordynację:

 Firma tworzy modele i systemy regulujące zachowania pracowników.

 Może nastąpić pewne nawrócenie do centralizacji, ale przy zachowaniu autonomii.

 Kryzys biurokracji może stanowić wyzwanie na tym etapie.

5. Etap rozwoju przez współpracę:

 Kładzie się nacisk na tworzenie kultury pracy zespołowej, uproszczenia struktury

organizacyjnej i usprawnienie przepływu informacji.

23. Style kierowania

Planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie

24. cechy kierowników

1. Umiejętności personalne, do których zalicza się zdolność: do doskonalenia samoświadomości, do

kierowania stresem, do twórczego rozwiązywania problemów.

2. Umiejętności interpersonalne umiejętności komunikowania się (szczególnie efektywnego słuchania

i mówienia), umiejętność powiększania własnej wiedzy, umiejętność motywowania innych,
umiejętność kierowania konfliktem

25. Źródła władzy kierowników

Wymuszanie, Nagradzanie, Pozycja eksperta, Charyzma

26. Poziomy zarządzania w organizacji

Planowanie, organizowanie, rozkazywanie, koordynowanie, kontrolowanie

27. Kompetencje managerów w organizacji

planuje decyzje, organizuje, przewodzi Menedżer ludziom oraz kontroluje zasoby ludzkie, finansowe,
rzeczowe i informacyjne

28. Pojęcie i znaczenie delegowania uprawnień decyzyjnych

Jest lekarstwem na kryzys autonomii po drugim etapie (rozwój przez wytyczne).

Firma idzie w kierunku decentralizacji.

Menedżerowie liniowi dostają uprawnienia dotychczas zarezerwowane dla właścicieli.

Zwiększa się elastyczność firmy w reagowaniu na potrzeby klienta.

Zarządzanie firmą staje się zespołowe.

Delegowanie uprawnień prowadzi jednak do kryzysu kontroli, polegającego na wymykaniu się firmy
spod kierownictwa Zarządu.

35. Kategorie potrzeb wg A Maslowa

Potrzeba:

Wyższego rzędu

1.samorealizacji

2.Szacunku i uznania

Niższego rzędu

3.Afiliacji

4.Bezpieczeństwa

5.Fizjologiczne
36. Teoria dwuczynnikowa F. Herzberga
1. Czynniki higieny
Np.: wynagrodzenie, warunki pracy, polityka firmy, relacje z przełożonymi, relacje z kolegami,
status zawodowy i bezpieczeństwo pracy.
2. Czynniki motywacyjne
Np.: osiągnięcia, rozwój zawodowy, odpowiedzialność, możliwość awansu, uznawanie
osiągnięć, wyzwanie, zainteresowanie pracą i samorealizacja.

37. Przeznaczenie harmonogramów Ganta i Adamieckiego

graficzne wykresy przebiegu produkcji w czasie, ujawniają brak synchronizacji i harmonii w doborze
środków i działań, umożliwiają eliminację przestojów i oczekiwań.

38. Cechy zarządzania w fabrykach Forda

1.Produkcja masowa jest oparta na daleko idącym podziale pracy.

2. Wysokie płace

3.brak hierarchii.

39. Główne założenia szkoły systemowej i sytuacyjnej

Systemowa:

System jako całość

Wzajemne zależności

Cykliczność

Całkowitość

Sytuacyjna:

Kontekst i sytuacja

Elastyczność

Koncentracja na jednostkach, Adaptacyjność:

40. Grupowe i indywidualne podejmowanie decyzji
Decyzje grupowe – chodzi o decyzje podejmowane przez grupę ludzi, powołanych do łącznego
rozstrzygania pewnych spraw określoną większością głosów. Do podjęcia decyzji jest upoważniona
grupa ludzi i na zewnątrz liczą się decyzje całej grupy, a nie poszczególnych osób wchodzących w jej
skład.

Decyzje jednoosobowe – w tym przypadku chodzi o decyzje podejmowane przez jedną osobę

41:Struktura organizacyjna:
Sposób, w jaki są zorganizowane elementy wewnątrz organizacji, określający podział zadań,
hierarchię, relacje między pracownikami i koordynację działań.

42:Zasięg kierowania:
Liczba podwładnych bezpośrednio raportujących do jednego kierownika w hierarchii organizacyjnej.

43:Rodzaje struktur ze względu na więzi organizacyjne:

Różne typy struktur organizacyjnych, uwzględniające różne rodzaje więzi i relacji między jednostkami
organizacyjnymi, takie jak struktura liniowa, macierzowa, funkcjonalna itp.

44:Struktury płaskie i smukłe:

Struktura płaska to organizacja z niewielką liczbą poziomów hierarchii i krótkimi łańcuchami
decyzyjnymi. Struktura smukła to organizacja z ograniczonymi poziomami hierarchii, co prowadzi do
większej elastyczności i szybkości podejmowania decyzji.

45:Rola komórek sztabowych:

Jednostki w organizacji zapewniające wsparcie, doradztwo i informacje na poziomie strategicznym lub
operacyjnym, aby wspomagać kierownictwo organizacji.

46:Czynniki kształtujące kulturę organizacyjną:

Elementy wpływające na wartości, przekonania, zachowania i normy panujące w organizacji, takie jak
przywództwo, struktura organizacyjna, systemy nagradzania, styl komunikacji, historia organizacji i jej
wartości, oraz dynamika zespołu.

47. Typy grup w organizacjach.

 1. Zespoły projektowe: Grupy ludzi pracujące razem nad określonym projektem lub
zadaniem. Zespoły projektowe często mają określony czas trwania i składają się z
członków posiadających różne umiejętności i specjalizacje.

2. Zespoły funkcjonalne: Grupy ludzi, które wykonują podobne zadania lub mają
podobne role w organizacji. Na przykład, zespół sprzedaży, zespół marketingu, zespół IT
itp.

3. Zespoły samodzielne: Grupy, które mają pełną autonomię w podejmowaniu decyzji i

zarządzaniu swoją pracą. Członkowie takich zespołów zwykle posiadają różnorodne
umiejętności i współpracują bezpośrednio, aby osiągnąć określone cele.

4. Zespoły problemowe: Grupy, które skupiają się na rozwiązywaniu określonych

problemów lub wyzwań w organizacji. Członkowie takiego zespołu mogą być wyznaczani
tymczasowo i mają za zadanie skupić się na analizie i rozwiązaniu konkretnego
problemu.

5. Zespoły doradcze: Grupy ludzi, którzy służą jako źródło wiedzy i eksperci w
określonych obszarach. Ich rolą jest udzielanie porad i rekomendacji innym członkom
organizacji w związku z określonymi zagadnieniami.

6. Grupy interdyscyplinarne: Grupy składające się z osób o różnych specjalizacjach i

umiejętnościach, które współpracują nad rozwiązaniem problemów lub projektów. Tego
rodzaju grupy mogą łączyć wiedzę i perspektywy z różnych dziedzin, co często prowadzi
do innowacyjnych rozwiązań.

7. Grupy zarządzające: Grupy osób odpowiedzialnych za podejmowanie decyzji

strategicznych i zarządzanie organizacją. Mogą to być zarządy, dyrektorzy, menedżerowie
i inni liderzy organizacii

48. Formy organizacyjno-prawne organizacji

1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. Z o.o.): Jest to popularna forma
organizacyjno-prawna dla przedsiębiorstw. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ma
osobowość prawną i odpowiedzialność członków ograniczoną do wysokości wniesionego
kapitału.

2. Spółka akcyjna (S.A.): Spółka akcyjna jest również osobą prawną i posiada kapitał
podzielony na akcje. Członkowie posiadają akcje, które reprezentują ich udziały w spółce.
Odpowiedzialność akcjonariuszy jest ograniczona do wartości ich udziałów.

3. Jednoosobowa działalność gospodarcza: Jest to forma organizacyjno-prawna, w

której przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek. Właściciel
ponosi pełną odpowiedzialność za zobowiązania przedsiębiorstwa.
 4. Stowarzyszenie: Stowarzyszenie to organizacja, której celem jest realizacja
określonych celów społecznych, naukowych, kulturalnych lub charytatywnych. Posiada
ono swoje statuty i może być zarejestrowane jako osoba prawna.

5. Fundacja: Fundacja to organizacja non-profit, która działa na rzecz społeczności lub

realizuje określone cele charytatywne, naukowe, kulturalne lub edukacyjne. Posiada ona
majątek, który jest przeznaczony na realizację celów fundacji.

6. Spółdzielnia: Spółdzielnia to forma organizacyjno-prawna, w której członkowie

wspólnie zarządzają i korzystają z usług lub produktów, które spółdzielnia dostarcza.
Członkowie mają równy głos w podejmowaniu decyzji i podzielają korzyści z działalności
spółdzielni.

7. Organizacja non-profit: Jest to szeroki termin obejmujący różnego rodzaju

organizacje, które nie mają na celu osiągania zysku. Mogą to być fundacje,
stowarzyszenia, organizacje charytatywne, org

49. Formy organizacyjno-prawne podmiotów publicznych

1. Państwowa jednostka organizacyjna (PJO): Jest to forma organizacyjna, w której
podmiot publiczny działa jako jednostka podlegająca bezpośrednio organowi
państwowemu, takiemu jak ministerstwo. PJO wykonuje określone zadania publiczne i
podlega kontroli organu nadrzędnego.

2. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej (SPZOZ): Jest to forma

organizacyjno- prawna dla publicznych placówek opieki zdrowotnej. SPZOZ działa jako
niezależna jednostka i świadczy usługi zdrowotne na podstawie umowy z Narodowym
Funduszem Zdrowia lub innymi podmiotami publicznymi.

3. Publiczna osoba prawna (POP): Jest to forma organizacyjno-prawna, w której

podmiot publiczny działa jako osobowość prawna. Publiczna osoba prawna może
posiadać swoje własne statuty i zarządzać określonymi zasobami lub świadczyć określone
usługi publiczne. Przykładem może być publiczny uniwersytet lub publiczne muzeum.

4. Publiczna jednostka budżetowa (PJB): Jest to forma organizacyjno-prawna, w której

podmiot publiczny wykonuje określone zadania publiczne i finansowany jest z budżetu
państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. PJB podlega określonym przepisom
dotyczącym finansów publicznych i jest odpowiedzialny za prawidłowe gospodarowanie
środkami publicznymi.

5. Wojewódzki szpital specjalistyczny: Jest to forma organizacyjno-prawna dla

publicznych szpitali, które świadczą specjalistyczne usługi medyczne na poziomie
wojewódzkim. Szpitale te są finansowane z budżetu publicznego i podlegają określonym
przepisom dotyczącym opieki zdrowotnej.

6. Narodowy bank centralny: Jest to forma organizacyjno-prawna dla banków

centralnych, które są odpowiedzialne za kontrolę i zarządzanie polityką monetarną w
 danym kraju. Narodowy bank centralny ma status prawnego podmiotu publicznego i
działa niezależnie od rządu.

50. Rodzaje zasobów w organizacji

1. Zasoby ludzkie: Obejmują pracowników, personel i członków organizacji. Zasoby
ludzkie to umiejętności, wiedza, doświadczenie i potencjał ludzi, którzy pracują w
organizacji. Są to kluczowe zasoby dla realizacji celów organizacyjnych.

2. Zasoby finansowe: Obejmują pieniądze, kapitał i inne aktywa finansowe, które

organizacja posiada lub ma dostęp do nich. Zasoby finansowe są niezbędne do
finansowania działań organizacji, inwestycji, zakupu sprzętu, wynagrodzenia
pracowników itp.

3. Zasoby fizyczne: Dotyczą infrastruktury, budynków, nieruchomości, maszyn, sprzętu,

narzędzi, surowców i innych fizycznych składników, które organizacja wykorzystuje do
prowadzenia swojej działalności.

4. Zasoby intelektualne: Obejmują własność intelektualną, taką jak patenty, znaki

towarowe, prawa autorskie, know-how, bazy danych, oprogramowanie i inne zasoby,
które organizacja posiada i wykorzystuje do tworzenia wartości.

5. Zasoby informacyjne: Dotyczą danych, informacji, dokumentacji, raportów, badań i

innych informacji, które organizacja posiada i wykorzystuje do podejmowania decyzji,
analizy rynku, planowania strategii i innych działań.

6. Zasoby technologiczne: Obejmują technologie, narzędzia, systemy informatyczne,

infrastrukturę technologiczną i inne zasoby technologiczne, które organizacja
wykorzystuje do efektywnego funkcjonowania i realizacji swoich celów.

7. Zasoby społeczne: Dotyczą relacji, partnerstw, sieci kontaktów i reputacji, które

organizacja posiada w społeczności, branży lub środowisku biznesowym. Zasoby
społeczne są istotne dla budowania relacii. Współpracy i osiągania przewagi
konkurencyjnej.