Sikap Negatif Guru

Sebagai Penghalang
kepada Pembentukan
Perpaduan Etnik di
Sekolah

Kumpulan 2:
Alia, Hanif, Zakwan, Patrinna, Shafiqah
PENGENALAN
Di Gelang Patah, Johor, seorang guru perempuan Cina
mengeluarkan kata-kata kesat terhadap etnik tertentu
(Saifulizam 2013)

Seorang guru besar telah menunjukkan sikap perkauman

terhadap seorang guru Melayu di SJKC Pai Chee,
Mersing, Johor
(Zulkifi, 2016).

Hubungan guru dengan murid memperlihatkan unsur

bias etnik dalam bilik darjah murid terdiri daripada etnik
majoriti dan minority
(Casteel,1998)
 Sikap pilih kasih yang ditunjukkan oleh guru terhadap
murid sesama etnik dan memandang rendah
terhadap etnik lain merupakan faktor penghalang guru
membentuk perpaduan etnik dalam kalangan murid
(Suresh, 2016)

Kajian Suresh (2016), sikap

Guru dilihat kurang berjaya dalampilih
menghubungkaitkan
kasih yang ditunjukkan
kehendak kurikulum.oleh guru terhadap
murid sesama etnik dan sikap
(Abd. Sukor, 2003) memandang rendah
daripada guru terhadap etnik
lain merupakan faktor
Faktor diri sendiri seperti sikap yang paling mempengaruhi
penghalang guru dalam
seseorang untuk mempelajari atau menggunakan
membentuk perpaduan
etnik dalam kalangan murid.
sesuatu bahasa
(Zaliza & Zaitul, 2014).
 Menurut Twitchin dan Demuth (1985), persepsi,
sikap dan tingkah laku guru juga akan
menentukan kejayaan atau kegagalan sesuatu
program khasnya program perpaduan di sekolah.

SIKAP NEGATIF

Menurut Mervyn dan Hilary (1996), sikap pilih kasih

terhadap bangsa dan prasangka guru terhadap
etnik tertentu; sikap guru terhadap status
sosioekonomi yang berbeza dan rendah
DAPATAN KAJIAN
Informan I4, C1 dan I2 telah
berkongsi pengalaman mereka
yang berkaitan sikap negatif guru
(SNG) semasa berinteraksi
dengan kumpulan etnik yang lain
di sekolah.
Informan C1 berkongsi
pengalaman beliau mengenai
SNG sekolah yang sesama etnik
jarang berinteraksi dengan guru
agama sekolahnya yang beretnik
Melayu.
Informan I4 mempunyai
pengalaman beliau sendiri
mengenai sikap guru sekolahnya
yang gemar duduk bersebelahan
dengan etnik sendiri semasa
mesyuarat ataupun bengkel
sekolah.
Informan I2 berpendapat bahawa
tingkah laku seseorang guru yang
menunjukkan sikap negatif
seperti sikap perkauman adalah
disebabkan oleh pengalaman
mereka sendiri melalui proses
sosialisasi daripada amalan ahli
keluarga mereka.
DAPATAN KAJIAN
Informan I3 menekankan selain
sikap negatif guru, pengajaran Informan C4 dan I2 terhadap kesan
negatif terhadap perpaduan etnik negatif guru yang bersikap prejudis
oleh guru di sekolah juga akan atau perkauman terhadap
memberi kesan kepada minda sesetengah etnik.
pelajar terhadap perpaduan etnik.

Informan I4, berpendapat bahawa

sikap perkauman daripada
Informan C1 di sekolah akibat
segelintir guru telah mempengaruhi
mencontohi tingkah laku guru
sikap pelajar dan keadaan ini juga
sekolah rendahnya.
jelas kelihatan di peringkat sekolah
menengah dan universiti.
GURU KURANG KEYAKINAN

Kebanyakan
informan
menerangkan Takut tersentuh isu-
bahawa mereka tidak isu sensitif
berani menceritakan perkauman dan
sebarang mencetuskan
cerita/berita tentang pergaduhan antara
isu perkauman etnik.
kepada murid di
sekolah.
PENERANGAN
Menurut kajian Zeigler dalam
jurnal Remy (1970) terhadap
sekolah tinggi Oregon,
pandangan guru bahawa isu-
isu kontroversi mahupun bukan
kontroversi adalah tidak sesuai
dibincangkan di dalam kelas.
Guru kurang pengetahuan
mengenai penstrukturan
interaksi dengan etnik lain yang
berkesan
(Saranson,1995)
Menurut Zulkifi & Raja Maznah
(1994), sikap yang positif
adalah penting untuk
mendorong seseorang itu demi
mempelajari apa sahaja untuk
meningkatkan
profesionalismenya.
Kebanyakan guru juga takut
kepada akibat yang negatif
(Scherer 1992)
GURU TIDAK MEMENTINGKAN
BAHASA MELAYU
Informan C1 berkongsi pengalamannya bahawa
pihak pentadbir di sekolahnya tidak mementingkan
1 bahasa Melayu (TBM). Mereka gemar
menyampaikan segala pengumuman rasmi dalam
bahasa ibunda walaupun terdapat guru Melayu di
sekolah mereka.

Perpaduan etnik dapat disemarakkan apabila

individu daripada berlainan etnik dapat
berkomunikasi menggunakan satu bahasa yang
2 mudah dan daripada komunikasi itu dapat
digunakan sebagai batu loncatan untuk
menyemarakkan perpaduan kaum
(Zahir, 2014)
KESIMPULAN
Untuk bersaing dengan situasi
ini, guru perlu terus
mengembangkan
pengetahuan diri secara
profesional.

Guru kurang kesedaran diri Guru perlu sentiasa

tentang kepentingan melibatkan diri dalam cabaran
perpaduan etnik dalam dunia pendidikan dalam era
kalangan masyarakat. teknologi maklumat.

Guru harus mendapat

pendidikan dan latihan yang
menjurus kepada penguasaan
pengetahuan dan kemahiran
yang relevan tentang isu
perpaduan.