NOVA NARRATIVA

A Nova Narrativa galega. Características,

autores e obras representativas.

 NOVA NARRATIVA

Son coñecedores da narrativa europea e americana

(Joyce, Kafka, nouveau roman, Faulkner, Dos Passos)
grupo heteroxéneo de obras

entre os anos 60 e 70,

profunda revisión das tendencias da narrativa precedente.

 Influencias:
Monólogo interior, empregado por James Joyce en Ulises.

O límite difuso entre realidade e ficción, que se percibe en A metamorfose de Kafka.

Linguaxe cinematográfica, utilizada por Jonh dos Passos en Manhattan Transfer.

O Nouveau Roman francés ( Claude Simon, Nathlie Sarraute...) e, polo tanto, tamén na

Nova Narrativa Galega

Hai influencias tamén doutras artes coma a pintura, o cinema ou o cómic.

 Fuxida da localización concreta
Espazo

1. Impreciso.

2. Preferencia polo espazo urbano fronte ao rural.

Tempo

1. É subxectivo, non lineal.

 1.Trazos:

2.Diversos personaxes dan perspectivas

da historia que poden chegar a ser

contraditorias.

Son personaxes desarraigados, antiheroes,

cousificados.
2. Ten como obxectivo a implicación do lector:

a) Ten que buscar no subconsciente dos personaxes

as razóns da súa conduta.

b) Reconstruír a historia baseándose nas diferentes

perspectivas que se lle dan.

c) Contidos filosóficos e simbólicos:
● Influencia da psicanálise, do behaviorismo, do

existencialismo e o marxismo.

● Amosan as frustracións da sociedade.

● Fan que estas novelas teñan pouco éxito comercial.

Monólogo interior.
O monólogo interior
Intenta expresarse na escrita o proceso mental do personaxe.
Transmite os pensamentos do personaxe tal e como inconscientemente se producen
1. É unha influencia de James Joyce e Éduard Dujardin.
dentro da súa mente.
Utilízase a 1ª persoa e podemos identificar esta técnica por unha serie de
características:
2.
 oPresenta
narrador noncontidos psíquicos
introduce con verbos dicendi o discurso,
 presenta mestura de ideas, contradicións…
 emprega numerosos signos de puntuación para producir o efecto de rapidez (os
puntos suspensivos),
 prefire as frases curtas, ás veces mesmo sen verbo principal, para semellaren
flashes, tal se fosen pensamentos,
 pode presentar desorde oracional.
 Tem
A violencia átic
1. O sexo.
as
2. A morte.

A emigración

Intertextualidade

O absurdo da existencia
1. Referencias literarias e culturais.

2. Emprego de fragmentos ou temáticas doutros autores (Kafka).

1. Visión desacougante da sociedade alienada franquista

a) Non son quen de delimitar a realidade e o soño.

b) Non entenden un mundo cun proceso que os sobrepasa.

2. Manifestacións do subconsciente.

3. A deshumanización da sociedade, testemuño da problemática

social.

4. Antisentimentalismo.
 Períodos

1. Período de aparición:

a) Memorias de Tains, de Gonzalo Rodríguez

Mourullo.

b) Percival e outras historias, de Méndez Ferrín.

2. Período de consolidación:

a) O crepúsculo e as formigas, de Méndez Ferrín.

b) Lonxe de nós e dentro, de Suárez – Llanos.

3. Período no que predomina o obxectualismo do

Nouveau Roman francés:

a) Como calquera outro día, de Suárez – Llanos.

b) Arrabaldo do Norte, de Méndez Ferrín.

c) A orella no buraco, de María Xosé Queizán.

4. Período de feche:

a) Adiós, María, de Xohana Torres.

b) Retorno a Tagen Ata, de Méndez

Ferrín.
 AUTORES

Xosé Luís
Méndez Ferrín
Naceu en Vilanova dos Infantes, Ourense, en 1938. Despois de estudar en

Compostela licenciouse en Madrid e alí cofundou o Grupo de poesía Brais

Pinto. Militou no nacionalismo de esquerdas e sufriu cárcere por motivos

políticos en 1962 e 1972.

 PRIMEIRA ETAPA
Características

1. Rexeitamento do costumismo e o realismo clásicos.

2. Innovacións:

a) Temática psicolóxica, personaxes antiheroicos.

b) Formal, fusionando o real e o fantástico.

Arrabaldo do norte

a) Obxectivismo do Nouveau Roman.

b) Personaxe anónimo cun obxectivo impreciso nunha cidade

descoñecida.

c) Descricións da paisaxe urbana desolada.

Arrabaldo do norte, que X. L.Méndez Ferrín publica en 1964, constitúe a súa

primeira novela. É unha obra de extraordinarias suxestións. É un kafkiano
percorrido por labirintos circulares dun ser empeñado nunha busca
transcendental e estéril que o conduce á destrucción. O protagonista busca
polo labirinto do arrabaldo, sen atopar nunca o que procura.
 Percival e outras historias:
a) Catorce contos.

b) Misterio e terror.

c) Topónimos a antropónimos de resonancia nórdica e oriental.

d) Mestura do mítico co cotián.

e) Mundo imaxinario celta.

O crepúsculo e as formigas:

a) Libro de relatos escrito en Madrid.

b) Ambiente urbano hostil.

c) Personaxes marxinais e desarraigados.

d) Temática da violencia, a morte, o medo, os conflitos políticos...

e) Realismo cru ou naturalismo.

 SEGUNDA ETAPA

Antón e osainocentes
Retorno Tagen Ata
Elipsis e outras sombras

1.
1. Política
Visión
Ambiente –ficción.
negativa
urbano dacompostelán.
violencia do estado contra os
2. Explica o xurdimento do nacionalismo
inconformistas.
2. Narra a experiencia dun mozo e unha moza universitarios que se ven
galego revolucionario
2. Son relatos dos anos 70.co realismo social.
que se corresponden
obrigados a se enfrontares a unha realidade inxusta ( mocidade dos 50).
4. Ten trazos autobiográficos.

Crónica de nós
1. Oito relatos.
2. Guerrillas dos 40.
3. Ambiente universitario compostelán xa ben entrado o franquismo.
4. Ambiente interno na UPG.
 AUTORES

Carlos Casares
Narrador, articulista, crítico literario e editor, Carlos Casares

foi presidente do Consello da Cultura Galega, director da

Editorial Galaxia e da revista Grial e un dos autores con

máis recoñecemento na narrativa dos últimos anos .

 Etapas
vangardista e anovadora
domina o espírito rupturista e
experimental da Nova
Narrativa Galega
realista
protagonismo da historia sobre
o virtuosismo formal.
reconstrución histórica de
ambientes e personaxes de
xeito realista pero sen renunciar
á fantasía.
cunha lingua moi coidada, de
sintaxe moi sinxela e léxico
preciso.
 AUTORAS

Mª Xosé Queizán
Supuxo a vangarda no feminismo nacionalista galego, e as súas

achegas ideolóxicas espállanse en todas as súas obras.

 AUTORAS

Xohana Torres
A súa única novela é Adiós, María (1971), ambientada en Vigo. Na obra a

caracterización dos personaxes é categórica; a denuncia do drama da

emigración, evidente; a recrecaón dunha linguaxe urbana periférica, mimada. Os

críticos discuten se a novela pertence á Nova Narrativa ou non. Máis alá da

técnica, os problemas sociais derivados da desestruturación laboral e familiar

galega aparecen sinalados de forma sutil pero incisiva.