Ibong Adarna Script

Tauhan: Fernando, Pedro, Diego, Juan, Matanda, Manggagamot, Ermitanyo, Ibong Adarna.
Scene 01:
Reyna: Ano ang sinapit ng aking mahal na hari?
Mangagamot: Ikinalulungkot ko pong sabihin sa inyo mahal na reyna ngunit nasa kritikal na
kondisyon na ang sakit ng hari.
Reyna: Bakit? Ano ang naging sanhi ng kanyang hindi maipaliwanag na sakit?
Mangagamot: Ang sakit ng hari ay dulot ng isang masamang panaginip kaya napuno siya ng
kalungkutan at pag-aalala.
Reyna: Ano ang dapat naming gawin upang malunasan ang ganitong sakit?
Mangagamot: Isa lamang ang maaaring lunas at iyon ang awit ng isang mahiwagang ibon, ang
Ibong Adarna. Ang Adarna ay makikita sa punong Piedras Platas sa kabundukan ng Tabor.
Don Pedro: Amang Hari at Inang Reyna, bilang panganay sa tatlong magkakapatid, ako po’y
nagkukusang hingin ang inyong bendisyon upang ako'y payagang maglakbay, at hanapin at dalhin
ang Ibong Adarna sa inyong tabi.
Scene 02:
Reyna: Mahigit ilang buwan na ang nakalipas ngunit wala pa ring balita sa aking panganay na si
Pedro. Ako at ang inyong amang hari ay lubusang nag-aalala sa kung anumang pwede niyang
sinapit.
Diego: Inang Reyna, huwag kang mag-alala. Bilang pangalawang panganay ay susundan ko't
hahanapin ang aking kapatid na si Pedro, gayundin ang Ibong Adarnang kailangan ninyo.
Scene 03:
Juan: Amang Hari at Inang Reyna, tatlong taon na ang nakalipas ngunit hindi pa rin nakakabalik ang
aking mga kapatid. Kung inyo pong mararapatin, ako po'y pahintulutan ninyong sumunod at hanapin
ang Ibong Adarna na siyang maglulunas sa sakit ng amang hari.
Hari: O, aking bunsong anak, kung ikaw ay mawawala sa aking tabi at paningin at tiyak kong
ikakamatay.
Juan: Ngunit, amang hari, kahit po ako'y pigilan, kahit anong mangyayi ako'y aalis pa rin upang
hanapin ang Ibong Adarna kahit pa palihim.
Hari: Wala na talaga akong magagawa kung ang desisyon mo ay buo na.
Juan: Bendisyon mo, aking ama, babaunin kong sandata.
Scene 04:
Matanda: Maawa po kayo sa akin, Ginoo. Kung may pagkain kayo riyan ay pwede ko bang mahingi?
Kahit kaunti lamang ay sapat na. Ilang araw na akong hindi nakakain. Pangako ko sa iyo na papalitan
ko ng kahit ano ang iyong maibibigay.
Juan: Ako nga po ay mayroong natitirang isang tinapay na baon sa aking paglalakbay. Ito po at
tanggapin ninyo at ako'y busog pa naman.
Matanda: Salamat. Salamat.Maraming salamat, Ginoo.Sana'y ikaw ay ipagpala. Kung hindi man
ninyo mamasamain ay maaari ko bang tanungin kung ano ang inyong pakay sa inyong paglalakbay
at baka kayo ay aking matulungan.
Juan: Ako po ay naglalakbay papunta sa kinaroroonan ng Ibong Adarna. Ang sabi ng manggagamot
ng aming kahariang Berbanya, tanging ang awitin ng ibong Adarna ang makakalunas sa sakit na
taglay ng aking amang hari.
Matanda: Mahabaging Diyos! Kung gayon ay malaki pang kahirapan ang iyong pagdaraanan. Kaya,
ngayon ang bilin ko ay itanim sa inyong puso. Tandaan mo, mag-ingat ka upang ika'y hindi maging
bato. Sa pook na natatanaw mo ay maroon kang punong madadatnan na tiyak na kawili-wiling
tingnan ngunit huwag ka doong tumigil. Sa ibaba noon ay bahay ng isang ermitanyo na mayaman sa
kaalaman tungkol sa Adarna. Itong limos mong tinapay ay dalhin mo na dahil mas kakailanganin mo
iyan sa iyong malayong paroroonan kaysa sa akin.
Juan: Hindi ko po matatanggap ang tinapay. Naibigay ko na po iyan at ang bawiin pa ay hindi ko
magagawa.
Matanda: Salamat, Ginoo.
Scene 05:
Ermitanyo: Ano ba't mayroong naligaw sa aking lugar? Ano ang sadya mo, Ginoo?
Juan: Ang pangalan ko po ay Juan, dumanas ng pagod, puyat, gutom, uhaw at hirap sa aking
paglalakbay upang makamit ang matamis na awitin ng Adarna na siyang lunas sa sakit ng aking
ama. Ikinababahala ng aking kalooban na baka ikamatay ng aking ama ang sakit nito kapag hindi
agarang malunasan. Kaya ngayon po ay humihingi sa inyo ng pangaral tungkol sa ibong aking sadya.
Ermitanyo: Kung gayon, Ginoong Juan, ika'y makinig sa aking sasabihin. Ang Ibong Adarna ay may
kahiwagaang taglay kaya't hindi pa ito nadadakip ninuman. Naninirahan ito sa isang punong-kahoy
na makinang na kung tawagin ay Piedras Platas. Tuwing hatinggabi dumadating at namamahinga
ang Adarna mula sa kanyang paglipad sa iba't ibang lugar. Bago ito tuluyang maidlip at pitong awit na
maganda ang kanyang aawitin. Kapag narinig mo itong awitin ay tiyak na ikaw ay aantukin. Upang
malabanan ang antok, heto at dalhin mo ang labaha't pitong dayap.Sa bawat awit nito, ang iyong
palad ay hiwaan at agad mong pigaan ng dayap. Pagkatapos ng pitong awitin, ang Adarna ay
magbabawas kaya ito ay iyong ilagan upang ika'y hind imaging bato tulad ng ibang mga sumubok
bihagin ang ibong Adarna. Kaya ngayon, ikaw ay pumanhik na't lumalalim na ang gabi.
Juan: Salamat sa inyong bigay na labaha't pitong dayap gayundin sa inyong babala. Tiyak na sa
pagbabalik, Ibong Adarna ay akin nang nahuli.
Scene 06
(no script; just actions and expressions; singing of Ibong Adarna) Page 33-34
Scene 07:
Juan: Nabihag ko nga ang Ibong Adarna! Pero papano ang aking mga kapatid?
Ermitanyo: Heto ang banga. Punuin mo ito ng tubig at ibuhos sa dalawang bato upang bumalik
bilang tao ang mga ito.
Scene 08:
Diego: Salamat, bunsong kapatid na Juan! Sa iyo ay utang ko ang aking buhay!
Pedro: Nasaan na ang Adarna, Juan? Nagtagumapay ka ba sa paghuli sa kanya kaya't hindi kami
ngayon bato? Tayo na't humayo papuntang Berbanya upang mabigyan lunas ang amang hari.
Ermitanyo: Ginoong Juan, kunin mo itong hawla at ang adarna at kayo'y magmadali at baka kung
napano na inyong amang hari.
Juan: Salamat sa inyong naging tulong. Kung inyong mararapatin ay bendisyon ninyo ay hihingin sa
aking pag-alis.
Ermitanyo: Ngunit ako'y hamak na ermitanyo lamang.
Juan: Utang namin sa inyo ang aming buhay.
Ermitanyo: " Kung iyan ang iyong kagustuhan. Ikaw ay aking benibendisyunan na maging mapayapa
at malayo sa panganib ang inyong paglalakbay pabalik sa Berbanya.
Scene 09
Pedro: Aking kapatid na Don Diego, kailangan nating makuha ang Adarna mula kay Juan.
Diego: Ngunit utang natin sa kanya ang ating buhay. Kung hindi dahil kay Juan ay baka naging bato
na tayo habambuhay.
Pedro: Gugustuhin mo bang mapahiya sa harap ng amang hari kapag nalaman niyang si Juan ang
nag-iisang nakahuli ng ibong Adarna at tayong nakakatanda ay nabigo? Mag-isip ka Diego, kahihiyan
ito na kakalat sa buong kaharian.
Diego: Ayokong mapahiya.
Pedro: Kaya ngayon dapat nating patayin si Don Juan upang hindi na siya makatuntong pa sa
Berbanya!
Diego: O, Mahabaging Diyos! Hindi ko magagawang patayin ang sarili kong kapatid. Dugo at laman,
tayo'y magkaparehas.Tayo ay magkakapatid.
Pedro: Kung ayaw mo ay ako ang gagawa. Huwag mo akong pipigilan at baka pati ikaw ay isama ko
sa kanya. At pagdating sa Berbanya, ika'y manahimik sa nakita!
(*insert fight scene here)
Scene 10:
Pedro: Kami'y nakabalik na at dala namin ang Ibong Adarna.
Reyna: Maligayang pagbabalik!
Hari: Nasaan ang aking bunsong si Juan? Nasaan si Juan?!
Reyna: Aking mahal, ika'y huminahon. Makakasama sa iyo ang sobrang pag-aalala.
Ito nga ba ang Ibong Adarna iyong sinadya? Kung ito nga ay aba! Kay pangit pala.Sabi ng
manggagamot, ito ay mayroong pitong balahibong likha n engkanto.
Pedro: Inang Reyna, ito nga po ang Ibong Adarna.
Hari: Bakit parang nagdurusa ang Ibong Adarna? Kung tutuusin ay mukha pa itong maysakit kaysa
sa akin. Kung ang ibong ito ay ganyan din lamang ay tiyak at lalo kong kamatayan.
Scene 11:
Don Juan: Inang birhen, ako po'y nananalangin. Ngayon pong ramdam ko na ang malapit kong
kamatayan, ang hangad ko lamang ay ang kaginhawaan ng pakiramdam ng aking ama. Sana'y siya
ay mabuhay pa ng mahaba at maligaya. Siguro po ay naging mabuti naman ako, hindi man sa
pagsusumbat ngunit ang kabutihan ng kalagayan ng aking mga magulang ay ang aking tanging
hiling. At sana po'y patawarin ng Diyos ang aking mga kapatid na siyang nagtaksil. Ah, kay ganda ng
langit. Bituin ay maririkit. O, Inang mapagmahal, kung ako ngayo'y iyong makikita, tangis at
paghihinagpis ang tiyak mong madarama dahil ang aking katawan at bugbog na at puno ng sugat at
pasa. May pag-asa pa kaya akong ika'y makita? Sino ang mag-aakala na ganito ang kahihinatnan ng
iyong bunsong anak na anak mo rin ang may gawa? Aking amang magiliw sa anak, kumusta na ang
iyong kalagayan? Dalangin ko kay Bathala na ika'y gumaling na at sana'y madatnan kitang
masayang-masaya na. Nariyan na ang Ibong Adarna. Kahit hindi man ako ang may dala ay sana
ika'y nasa ayos na.
Matanda: O, Mahabaging Diyos! Ano ang nangyari sa inyo, Ginoo? Ang inyong kalagayan ay
mukhang kalunos-lunos.Halika't ika'y aking gagamutin. O, Prinsipe. Konting tiis na lamang at ginhawa
ay iyong mararamdaman.
Juan: Isang himala! Ang pakiramdam ko ay ayos na. Maraming salamat po. Sinagip niyo ang aking
buhay na nasa pangil na ng kamatayan! Ano po ang maaari kong gawin upang mabayaran ang
kabutihang inyong nagawa.
Matanda: Ang layon ng kawanggawa ay hindi nangangailangan ng kabayaran. Ika'y aking tinulungan
sapagkat tiyak ako'y iginayak dito ng Diyos upang ika'y matagpuan. Hala, humayo ka na at ang
Berbanya sa'yo ay naghihintay na.
Juan: Salamat. Kayo po sana ay ipagpala.
Scene 12:
Juan: Amang Hari at Inang Reyna! Ako'y nagbabalik na.
Hari: O, aking bunso. Ako'y lubos na nag-alala sa iyong kalagayan.
Reyna: Aking Mahal na Hari, tingnan mo ang Ibong Adarna at nag-iba na ng anyo.
Ibong Adarna: (song at Page 45-46 and page 48 of the book; at ang pitong pagpapalit balahibo)
Scene 13:
Hari: Ang pakiramdam ko ay magaan na. Isa nga talagang himala.
Reyna: Ito ay isang magandang balita, aking mahal.
(Ibong Adarna ay lumapit kay Don Juan at yinakap ito na para bang mag-ama)
Hari: Pedro, Diego! Totoo ba ang sinasabi ng Ibong Adarna?! Sumagot kayo!
Diego: Opo, mahal na hari.
Hari:Ipatapon ang dalawang ito at bawian ng lahat ng karapatan. Hindi mapapantayan ng
kapatawaran ang ginawa ninyong pagtataksil sa inyong kapatid, sarili niyong dugo't laman! Dapat
kayo'y hindi na pamarisan! Umalis na kayo at ayaw ko na kayong makita pa.
Juan: O, aking amang ginigiliw, ang kanilang ginawa ay tapos na at ngayon ako'y buhay pa. Wala rin
ngang pagbabago sa samahan naming tatlo. Normal lamang na pag-aaway iyong ng magakakapatid.
Sila ay aking minamahal karugtong ng aking buhay. Sila rin po ay mga anak ninyo, sana po'y sila'y
kaawaan.
Hari: Tama ka, aking bunso. Sila nga ay aking mga anak kaya't kakalimutan ko ang hatol na ito,
kapalit ng pangakong hindi na uulitin pa ang kanilang ginawa. Ngunit, magkasala silang muli ay hindi
ko na papatawarin at kamatayan ang magiging kapalit. Nagkakaintindihan ba tayo?!
Pedro&Diego: Opo, amang hari.