Ang tula ay isang tuwirang pagbabagong-hugis sa buhay; na sa ibang pananalita,
ito ay isang maguniguning paglalarawan, na nakakalupkupan ng kariktan sa pamamagitan ng mga sukat ng taludtod, na tahasang nadarama, dinaramdam, iniisip, o ginagawa ng tao.
Wika ni Edgar Allan Poe:
Ang tula ay masasabing ang maaliw-aliw na paglikha ng namumukod na
kagandahan.
Ani ni John Ruskin:
Ang tula ay tahasang pagpapahiwatig, sa tulong ng guniguni at nag-aalimpuyong
gunamgunam, at matibay na saligan para sa mararangal na damdamin. Na ang ibig kong ipakahulugan sa marangal na damdamin ay ang apat na pangunahing nagdudulot ng simbuyo ng kalooban na gaya ng Pag-ibig, Paghanga, Pagsamba na ang kasalungat: Pagkamuhi, Pag-kapoot, Pagkasindak, at hindi madalumat na kalungkutan.
Pahayag ni Charles Mills Gayley:
Ang tula ay isang pagbabagong-anyo sa buhay, o isang paglalarawan ng buhay
na ang kagandahan ay hinahango sa guniguni na pinaparating o inihahatid sa ating mararangal na damdamin at ipinahayag sa pamamagitan ng masinop ng pangugusap at nag-aagkin ng namumukod na kariktang pinatitingkad ng tumpak na aliw-iw, na lalong gumaganda kung gumagalaw sa mga may sukat.
Ayon kay Percy Bysshe Shelley, ang panulaan ay instrumento ng guni-guni.