დიდოსტატის მარჯვენა <3

1 თავი-ფარსმანი მეფის ხუროთმოძღვარი იყო(ანუ არქიტექტორი რა) და აშენებდა

ეკლესიებს და ა,შ.ამ დროს ქართლის მეფე იყო გიორგი I.ჰოდა გიორგის ბრძანებით
როდესაც ფარსმანმა 3 ეკლესია მოათავა ქართლს შემოესია ჭილყვავი,იგივე სირი
(ფრინველები) და მეფემ უბრძანა ფარსმანს მოესპო ეს ფრინველი,რადგან ნათესებს
აოხრებდა.თვითონ ფარსმანი ძლიან უცნაური ვინმე იყო,ბნელ ამბებს უკავშირებდა
ყველა,იმასაც ამბობდნენ გველი ჰყავსო ლაგამამოდებლიო,მოკლედ 3 კვირა
ამზადებდნენ წამლებს ჭილყვავისთვის ფარსმანი და შეგირდები..შემდეგ მამასახლისებს
დაურიგეს და შეაწამლინეს მიდამო.სირიც მოისრა.ტექსტში ასევე გადმოცემულია
საქართველოს,გიორგის მეფის ურთიერთობა ბიზანტიის
კეისართან,ბიზანტიონთან,რომელთანაც ზავი დადო გიორგიმ,ასევე განძელი ამირა
ფალდონი ხარკს აძლევდა მეფეს.გიორგი გულმოდგინედ აგებდა ციხეებს და
ეკლესიებს,ომებისთვის ემზადებოდა,

ახალ წელს გიორგი იმ დროის კათალიკოსმა მელქისედეკმა ინახულა,მიართვა

ამინაშატის ხატი,ძელიცხოველის ჯვარი და ბროწეულები (ეს დეტალი კარგად
დაიმახსოვრე რა მიართვა,პ.ს. ბროწეულიც სიუხვის სიმბოლოა)

დილით მეფეს ეწვივნენ ერისთავნი ზვიად

სპასალარნი,მსახურთუხუცესი,მანდატურთუხუცესი,მსაჯულთუხუცესი,ეზოსმოძღვარი ,..და
საჩუქრები მიართვეს.

მამამზე ერისთავი ქორსატეველას(ციხე) ერისთავი იყო,მეფეს ეაფერისტებოდა არადა

შეთქმულებას ამზადებდა,და ამ სტუმრებშიც გამოერია,და მეფესთან სიტყვით
წარსდგა,ყველა დაწყევლა ვინც ტახტისთვის შეეცილებოდა მეფეს,პლიუსები რო დაეწერა
მეფესთან რა ;დ

მოკლედ სტუმრიანობა და ნადიმი იყო და მეფესაც მოლხენა უნდოდა,მაგრამ ზვიად

სპასალარი მოწყენილი იჯდა,სარდალი იყო ეს ზვიადი ჯარების,მეფემაც აღარ მოილხინა
ყველას ძილინებისა უსურვა და ამ ზვიადს გამოელაპარაკა,თურმე მსტოვრებს (ჯაშუშებს )
უცნობებიათ მისთვის რომ,კვეტარის ერისთავი თალაგვა მთიელ ტომებს :
დიდონებს,ფხოველებს,ძურძუკნებს,ღალღაის და ტილიჭამიას მახლობელ თემებს
შეკვრია და არაგვის ხეობაში შემოჭრილან ყველანი,მამამზეც შვილი(წეღან მეფეს რო
ეაფერისტებოდა) ჭიაბერი ამ კოლონკელიძეს გუდამაყარში შებრძოლებნია ,თუმცა უკან
დაუხევია და ქორსატეველას ციხეში ჩაკეტილა,ეს თალაგვა კოლონკელიძე კი არაგვის
ხეობას შესევია და ეკლესიები და ა.შ გაუნადგურებია,ბერები უკუღმა დაუკიდია
ციხეებზე,და ყველაზე საშნელი ის იყო რომ არაგველების მათ მხარეზე გადასულან და 3
დღე გამარჯვებას ზეიმობდნენ,და ეს იმ დღეს მოხდა მამაზე რომ მეფესთან მივიდა და
ეაფერისტებოდა ;დდა ეს მეფეს ძალიან ეწყინა,თავი ჩაქინდრა ,იმიტომ რომ მამამზესგან
ამას არ მოლოდა,რადგან მამამისის ძმაკაცი იყო და ბევრი ბრძოლა გადაუტანიათ მეფის
მამას და მამამზეს ერთად.თურმე თალაგვას მხარეს გადასულან მამამზე და მისი შვილი
ჭიაბერი არადა ერთგულებას ეფიცებოდა მამამზე მეფეს წეღან.და მსტოვრებმა ისიც
აცნობეს ზვიად სპასალარს რომ ეს სამივე შეთქმულებას აწყობდნენ მეფის წინაშე ,მაგრამ
მათ უკან ვინ იდგა არიცოდა მეფემ,ბიზანტიის მეფე თუ სარკინოზები,გიორგიმ ისიც
გაიგო ,რომ ტალაგვა კოლონკელიძის ულამაზესი შვილი შორენა და ჭიაბერი აკვანშივე
დაუნიშნავთ.ეს ყველაფერი არ იყო,ეს დასაწყისი იყო ყველაფრის ეს
ბრძოლა,რადგანმეფე გრძნობდა მალე თავის ციხეს შემოესეოდნენ პირშეკრულნი ..მეფეს
ასტროლოგიისაც სჯეროდა და სულ ვარსკვლავებს უთვალთვალებდა,მის მოჭრილ
თეთრზე ასე ეწერა-გიორგი მეფე-მესიის მახვილი(ესეც მნიშვნელოვანი
დეტალია).მოკლედ მეფეს შეეძლო ხვალვე დაეთხარა მათთვის თვალები,ამ
სამისთვის,მაგრამ ხვალე მამამზეს გამოელაპარაკებოდნენ,და ასევე ფხოვში ,არაგვის
ხეობაში გაგზავნეს მსტოვრები ანუ ჯაშუშები რომ გამოერკვიათ ამ შეთქმულების უკან ვინ
იდგა ,სარკინოზები თუ ბიზანტიის მეფე ბასილ მეორე

2 თავი-მოკლედ ასეტი ტრადიცია იყო,ახალი წლის მეორე დღეს სანადიროდ უნდა

გასულიყვნენ,მეფეს ფეხმა შეაწუხა ძალიან მაგრამ ტრადიცია არ დაარღვია ,გავიდნნენ
ხალხნი სანადიროდ და მეფე ფიქრობდა ეს ის მამამზეა სულკ რო გვერდში გვედგაო ?
უნდოდა მარტო დარჩენილიყო მამამზესთან,რო გაერკვია ყველაფერი ,იქნება მამამზე
არც ერია შეთქმულებაში და მარტო მისი შვილი და თალაგვა აწყობდნენ
ყველაფერს...მოკლედ გამოჩნდა ნადირი დამამამზე უცბად დათვს გაეკიდა და
გაუჩინარრდა,მეფეს და სპასალარს ეგონათ რომ თავიდანვე დასაზვერად ჩამოსულიყო
მამამზე სამეფოს კარზე და ახლა კი ნადირობიდან გაიქცა,საუკეთესო გეგმა იყო ეს ,და რა
ექნათ და აუშვეს მეფის ძაღლი ყურშა(სახელი დაიმახსოვრე) და მოკლედ ეძება ყურშამ
მამამზე და დათვი და ბოლოს სადღაც ჯანდაბაში მიაგნო,მამამზე დატორილი იყო და
დაბლა ეგდო ,დატორილი ანუ დაფხაჭნული, ;დ და დათვიც იქვე ეგდო,თვალები რო
გაახელინეს იკითხა ეგრევე მამამზემ სად ვარო,მეფისთვის დატვის ტყავი უნდა მიმერთმია
და იმიტომ გამოვიქეცუიო

3 თავი-მოკლედ ამის შემდეგ ცოტახანი მამამზეს თურმანიძე უვლიდა,ეს თურმანიძე

მკურნალი იყო,6თვე გაატარა მეფესტნა მცხეთაში მამამზემ,ცუდად იყო რა,მეფეც კარგად
ექცეოდა,ერთხელ შევიდა და დააპირა რო ყველაფერი გამოეკითხა და ეხსენებინა
ჭშიაბერი და თალაგვა და მათ შეთქმულებაზე ყველაფერი გამოეკითხა მაგრამ ბოლოს
მაინც მოერიდა,ძველი ამბები გაიხსენა,თავისი ძველი ძაღლი კუდაი,ახალს ჰო ყურშა
ერქვა. მოკლედ, ისე დაყჰო ეს 6 თვე მამამზემ მცხეთაში რო სიტყვა არ დაუძრავთ არც
მეფეს და არც სპასალარს შეთქმულებაზე,ერთ დღესაც მამამზე აივანზე იყო ,საღამო იყო
და ხედავდა ჯარები ფუსფუსებდნენ და სასახლეშიც ფუსფუსი იყო და ფიქრობდა ,ნეტა ომს
მოელის მეფეო?იქნებ ჩემს ვაჟს ჭიაბერს ან თალაგვას უკვე დასთხარეს თვალებიო,თუ
რახდებაო.მეფის ძველ ამბებს იხსენებდა თავისთვის რა სასტიკიც იყო სინამდვილეში
მეფე,მართალია კარგად მექცევაო,მარა რაღაც ცუდს მოელოდა
მეფისგან.ეზოსმოძღვარი გაახსენდა ამ დროს.,მოკლედ სასახლეს ჰყავდა ეზოსმოძღვარი
ვინც სტრუმრებს ეგებებოდა ა ა.შ და ძაან ჭორიკანა იყო ეს კაცი და ეზიზღებოა
მამამზეს,პირველკ თვეებში,მცხეთაში,მამამზე რომ სიკვდილს ებრძოდა ეს ეზოსმოძღვარი
შეიჭვრიტებოდა მაგის ოთახში თითქოს ეკითხებოდა-კიდევ არ ამოგძვრაო სულიო?
სასახლეში ყოფნისას მამამზემ უთხრა რომ წასვლის ნება მიეცა მეფეს,მეფემაც სტუმარი
ხარ და რაცგინდა ის ქენიო,ლოცვებს უკითხავდა ხოლმე ბერი მამამზეს,და მამაზეც
იზეპირებდა ლოცვებს ვითომ ძააან ეხალისებოდა აფერისტტობდა მაგრად.ჰოდა იმ
საღამოს იდგა მეთქი აივანზე და 2 ცხენიანი კაცი დაინახა,ჯავარდნებით ხელში(ანუ ეს იყო
ხმლები რომლის გამოწრთობის საიდუმლოც მეფის ხუროთმოძრვარმა იცოდა მარტო
,ფარსმან სპარსმა,აი უცნაური იყოტქო სულ თავიდან რო ვახსენეთ და სირი რო
შეწამლა)მოკლედ ეს ორი კაცი ჭიაბერი ეგონა და მისი ძუძუმტე ტოხაისძე(ძუძუმტე არის
ანუ ადრე ჰო ბავშვების საჭმელები არიყო და დედას რძე რო უშრებოდა ,თავის შვილს
სხვისი ძუძუთი კვებავდა,) და ანუ ჭიაბერს კვებავდნენ ტოხაიძის დედის ძუძუთი რა ... ჰოდა
ესენი ეგონა მარა ჯავარდნების წვრთნის საიდუმლო არ იცოდა,განსაკუთრებული
გამოჭედვა უნდოდა და გაუკვრდა ბიზანტიიდან ხოარ ჩამოიტანა ჭიაბერმა და იმიტომ
უჭირავთ ეს ხმლებიო,..თან აქ რო შემოსულიყვნენ გზად მცხეთის სასახლე უნდა აეღოთ და
გაუკვირდა ასეთი სიმშვიდე არ იქნებაო,თან რო შემოსეოდნენ ტოხაისძე და ჭიაბერი ამ
სასახლეს მამამზეს დაიჭერრდნენ ეგრევე და თავს მოჰკვეთდნენ.მოკლედ გადაწყვიტა
გაპარვა,გავიდა სასახლიდან და გზად მწირი ანუ მათხოვარი შეხვდა ,და უთხრა
ტანსაცმელი გამიცვალეო არავის რომ არ ეცნო,გაუცვალა ტანსაცმელი და გზად
მექარავნეებს მიეგება და უტხრა მწირი ვარ და გამიყოლეთო,და გაიყოლეს
მექარავნეებმაც,მუხნარის ციხე უნდა გაევლოთ ანუ მცხეთიდანბ რომ გასულიყვნენ და
უკვე თავისუფალი იქნებოდა მამამზე,მაგრამ შეთქმულების ამბავი გაეგოთ ამ ციხეში და
დაგმანული იყო ციხე და არ შეატარეს ეს ქარავანი,უფროსწორად ჯერ გამოკითხეს ვინ
იყვნენ მექარავნეები და რამდენნი,და უცბად იცნეს მამამზე და დაავლეს ხელი და
წამოიყვანეს მეფესთან.თავიდან ზვიად სპასალართან მიიყვანეს,ანუ მეფეს თავიდან ვინც
მცნო შეტქმულების ამბავი,მოღუშული რომ იყო რა,და სპასალარმა ახედ დახედა მამამზეს
და კითხა ვინ ხარო,ვითომ არ იცოდა.სპასალარმა კითხა რატო გაიპარეო,ხვალე ხო
ისედაც მიდიოდი საერისთავოშიო ,მარა ამან უტხრა ბატონოვო,ალბათ ავადმყოფის ციებ
ცხელება მქონდაო,ჯერ 2 ცხენი დავინახე ხმლებითო,მერე სამი,მერე მთელი
ლაშქარიო.სპასალარმა კი უთხრა რო ეს ყველაფერი ჩვენ მოვაწყვეთ ასე გავარკვიეთ
სამტროდ იყავი თუ სამეგობროდ მოსულიო და ხვალვე გაემგზავრები შენს ციხეში და
ჭიაბერს და თალაგვას შტააგონებ რომ უარი თქვან შეთქმულებაზეო.ეს უტხრა და
გაეცალა.მოკელდ მეორე დღეს მამამზე გაგზავნეს თავის საერისთავოში და მამამზემ
დაიბარა აღდგომებზე კათალიკოსი მოვიდეს ჩვენთანო,ხატები და ხუცებიც
წამოიყოლოსო,ჰოდა გაქუსლა ცხენმა და მამამზე მიხვდა როომ უკვე სამშვიდობოს იყო
და არ ემუქრებოდა არაფერი

4 თავი-იმ საღამოს მეფემ მსახურთხუხუცესი გაგზავნა კათალიკოსთან და სთხოვა რომ

მეფეს სწვეოდა,ეს ამბავი არ მოეწონა კათალიკოსს,მელქისედეკი ერქვა ამ კათალიკოსს
რა,არმოეწონა,რადგან მეფე სულ თვითონ მოდიოდა ხოლმე მელქისედეკთან ახლა კი
თვითნ უნდა სწვეოდა.ჰოდა ამ კათალიკოსს ეს გიორგი არ მოსწონდა,მამამისზე
გიჟდებოდა,გიორგიზე ფიქრობდა რომ ურწმუნოაო,ასეც იყო,მამამისთან შედარებით
ძალიან ურწმუნო იყო,მამამისს-ბაგრატს კი სულ აქებდა,გიჟდებოდა ...მამამზე რომ
მცხეთაშიმკურნალობდა მეფესთან დათვისგან დატორილი მელქისედეკი და გიორგი
მეფე სულ ჩხუობობდნენ,მელქისედეკი ამბობდა არაა ძალადობა საჭიროვო და
ძელიცხოველის ჯვარი უშველის მაგათ და ლოცვაო,მაგრამ ზვიად სპასალარი არ
ემხრობოდა რა თქმა უნდა კათალიკოსს და მოითხოვდა მამამზესთვის თვალები
დაეთხარათ ან რამე მსგავსი,მეფემაც არიცოდა რა ექნა,არ ამყარებდა რწმენაზე დიდ
იმედებს მარა მაინც კატალიკოსისკენ იხრებოდა,რადგან იცოდა ,მამამზეს
შვილთან,ჭიაბერთან ცუდი ურთიერთობით ბიზანტიასთანაც გაიფუჭებდა ქსაქმეს რადგან
შეკრულნი იყვნენ ჭიაბერი და ბესილ მეორე-იზანტიის კეისარი

5 თავი-მელქისედეკს ასე სჯეროდამთუგინდა ერზე შთაბეჭილება მოახდინო ისე უნდა

ჩაიცვა როგორც მათ აცვია და ის უნდა ჭამო რასაც ისინი ჭამენო,ჰოდა ძალიან უბრაო
კაცი იყო,სასახლეში გამართულ ღონისძიებებს არ ესწრებოდა ,საოსტინგოში (სადაც
ბერები ჭამენ) ლოცვის მერე უბრალო ჩოხას გადაიცვავდა იქ ჭამდა ხოლმე ,ერთხელაც
ოსპის გბოლვილს ანუ სუპს9დაიმახსოვრე გბოლვილი) შეექცეოდა და მსტოვარი
,შავანაფორიანი კაცი წარუდგა და უთხრა რომ მეფე გიწვევსო ,და ამასაც ეუცნაურა მეფის
მეორედ მიპატიჟება და იფიქრა ფარსმან სპარსზე ხომ არ ღელავსო ,ანუ ეს მეფის
ხუროთმოძღვარი რომ იყომუცნაური კაცი,და მიდის ამდროს ნაწარმოებში ფარსმანის
აღწერა : ძლიან უცნაური კაცი იყო,უჭკვიანესი,მრავალი ენა იცოდა,თუმცა ის არ იცოდა
ხალხმა რეალურად მართლა სპარსი იყო ნბერძენი თუ ვინ,რელიგიას დასცინოდა
არაფრის არ სწამდა და შუტკებს ჩთავდა ყველა რელიგიაზე,დასცინოდა ,და
მელქისედეკიც ვერ იტანდა ამ ფარსმან სპარსს,და სულ მიზეზს ეძებდა რომ გაეგდოთ ,ჯერ
კიდევ გიორგის მამას -ბაგრატს აუხირდა ამ სპარსზე,და ერთ-ერთი საბაბი ის იყო
გაგდების რომ ამ ფარსმანს ქალები უყვარდა,და ბავშვებს აუპატიურებდა ,დედათა
მონასტერს შემოეჩვია და მრავალ ქალს აჰხადა ნამუსი ,თუმცა ჯერ ვერ აგდებდნენ
იმიტომ რომ მორიგ ეკლესიას უშენებდა მეფეს (სხალტბის ეკლესიას).მოკლედ ამ მეფის
მიწვევაზე გადაყვიტა მეფეს სწვეოდა მელქისედეკი და ფარსმანის დასჯა მოეთხოვა

6 თავი-ესე იგი,ეს კათალიკოსი მეორე დღეს ესტუმრა მეფესეს ნაწარმოებში არ წერია

მარა იცოდე : მოკლედ სასახლეში ხო დახვდა ფარსმან სპარსი,ზვიად სპასალარი და
მეფე,და რაღაც უცნაური სუნი იდგა,პლიუს ამას ძელიცხოველის ჯვარი ლუსკუმიდან
ამოღებული იყო (ლურკუმა იცოდე რაშიც ჯვარი იდო ამას შეგეკიტხება მასწავლებელი
ლუსკუმა ლუსკუმა ;დ) და ამინაშატის ხატიც იქვე იდო და უცნაური სუნი ჰო იდგა,და მერე
გაიგებ რომ ამათამა ეს ჯვარი მოწამლეს..და რა მიზნით ამას უკვე ვაგრძელებ )...ჰოდა
შევიდა სასახლეში და მეფემ უბრძანა რო ეს ხატი და ჯვარი წაეღო მამამზეს ციხეში ,და
აუცილებელი პირობა იყო ის რომ მის თვალწინ ჭიაბერი და მამამზე უნდა მბორებოდნენ
ამ ჯვარს და ხატს,ასევე ტოხაისძეს ის ლამაზი ქალი შორენა არარ უნდა შეერთო რო
კავშირი არ გამყარებულიყო მათ შორის,ამ პირობებს თუ არ შეასრულებდნენ დაემუქრა
მეფე მათ რომ აიღებდა მათ ციხეს და ასე შემდეგ...მელქისედეკს გაუხარდა რო მეფე
დაიყოლია და ძალადობას ხატზე მბორება არჩია ;დდ არადა რაიცოდა რო მოწამლეს
ჯვარი

7 თავი-მეორე დღესვე ქორსატეველას ციხისკენ გაემართა კათალიკოსი,4 ეპისკოლოსი

ახლდა და კიდევ ბევრი ვინმე,6 ეჯი (ესეც დაიმახსოვრე სიგრძის ერთეულია) ღა იყო
დარჩენილი როცა მამამზე და ტოხაისძე(ჭიაბერის ზუზუმტე) შემოეგებნენ,მუხლი
მოიდრიკეს ხელზე ემთხვიეს,მოკლედ კარგად მიიღეს,გზა განაგრძეს ყვლამ ერთად და
ჭიაბერის ძუძუმეს ჰკითხა მელქისედეკმა რატომ იგვიანებს ჭიაბერიო,თუ ისევ განდგომა
არჩიაოო? ამდროს ტოხაისძემ წამოიყვირა ჭიაბერი მოდის ცხენითო,და გაუხარდა
ყველას,მამამზემ სახლთუხუცესს გადასცა უცბად ჭიაბერისთვის ეთქვა რომ
მექლისედეკისთვის ხელზე ემთხვიაო,ჰოდა მოვიდა ეს ჭიაბერიც და ზიზღნარევად ემტხვა
მელქისედეკს

8 თავი-ჰოდა განაგრძეს გზა და ქორსატეველას ციხის პირველ გოდოლთან მელქისედეკი

გახდა ცუდად და მოსასულიერებელი გახდა,მიათრიეს სასახლემდე მელქისედეკი სადაც
მამამზის ცოლი-ბორდოხანი(დაიმახსოვრე) დახვდა,რომელიც ფანატიურად მორწმუნე
იყო,გიჟდებოდა მელქისედეკზე და მაგრად შეხვდა დაუკოცნა ფეხები და ასე შემდეგ და
ტიროდა თან ცუდად მყოფს რო ხედავდა კატალიკოსს,ჰოდა ეს ქალი ძალიან
განსწავლული იყო და მკურნალობაც იცოდა ავადმყოფების,ხოდა 12 ცალი არაგვში
დაჭერილი ლიფსიტები გადააყლაპინა,მამამზეს ეშინოდა არ ჩამაკვდეს ეს მელქისედეკი
აქ და მეფე იფიქრებს რომ ჩვენ მოვკალითო და რა დღე დადგებოდა ხო ხვდები ,და
კიდევკარგი გამომჯობინდა მელქისედეკი,ამ დროს ბორდოხანი მუხლებში ჩაუვარდა და
რელიგიურ ექსტაზში იყო უკვე,მამამზეს ეს სანახაობა არ ესოამოვნა და ბრძანება გასცა
სუფრა გაეშალათ და მისხდომოდნენ,ამ დროს კატაი გამოვიდა ბორდოხანის და მამამზის
შვილი 13 წლის,და კათალიკოსს ხელები დააბანინა,ამის შემდგომ ხატი გადასცა როგორც
მეფემ უბრძანა მამამზეს,ხოლო ჭიაბერს უბრძანა ჯვარს მტხვეოდა,და ლურკუმიდან
ამოიღო,ჭიაბერს თავიდან არ უნდოდა მტხვევა,ტირილით უყურებდა ყველა და ნეტა
ემთხვიოსო,ბოლო ემთხვია,თან კათალიკოსი ლოცვას კითხულობდა და ყველა
შეთქმულს სწყევლიდა,ყველა დიდი რუდუნებით უსმენდა

9 თავი-გაიმართა ნადიმი,მამამზე ლიქნიდა (ანუ აფერისტობდა) მელქისედეკს გვერდით

ეჯდა,კალმახს ჭამდნენ მუსრს ავლებდნნე,მერე ძელიცხოველის ჯვარზე დაიწყო
ლაპარაკი მამამზემ,თურმე სასწაულებს ახდენს,მრავალი ისტორია მოყვა,ეთანხმებოდა
კათალიკოსიც,მერე ჭიბერმა თქვა რაღაც ღვინო მემწარა და გამოვცვლიო,მოკლედ
ნადიმობდა ყველა დამერებორდოხანმა იეჭვა ამდენ ხანს რატომ არჩანს ჭიაბერიო და
გავიდა მის მოსაძებნად,და არგავიდა დიდი ხანი და შემოვარდა ისევ და ჭიაბერი
კვდებაო,წამოცვივდა ყველა მივიდნენ სადაც ჭიაბერი იყო და უკვე მკვდარი
იყო,ბოროხანი პანიკაშ იყო,ტოხაისძე თავისი ძუძუ მტე ედგა გვამს,მამამზეც ლოყებს
იხეკდა,და მელქისედეკი ამბობდა-დაისაჯე ძელიცხოველის ძალითო? ამის შემდგომ
ყველამ,სტუმრებმა და იქ მყოფებდა იწამეს ამ ხატის სასწაულების შესასხებ ,რომ
შეტქმული ჭიაბერი დასაჯა,მამამზემ იმ დღეს აღსარება ჩააბარა მელქისედეკს და
გადანგურებულმა მამამ აღიარა შეტქმულებაში მონაწილეობის ამბავი
10 თავი-მოკლედ ამ ამბის შემდეგ ყველამ აღიარა ღვთის სასწაული,ხოიცი ფშავში და მაგ
მხარეში ჯერ კიდევ კერპთაყვანისმცემლობა იყო ,და დატყვევებული ბერები
გაათავისუფლეს,მერე ნაწარმოებში აღწერილია ამ ჯვრის სიტორია ,ერ კიდევ აშოტ
კურაპალატს ჰქონია,შემდგომში კი ბაგრატ კურაპალატს ბიზანტიონთან ბრძოლებში
დახმარებია,თურმე სასწაულებს ახდენდა ...ირწმუნა ყველამ აჯ ჯვრის სასწაულები ,ქელეხს
უამრავი ხალხი მიაწყდა,ფხოველები და დიდოელებიც,უმეტესობა ამ ჯვრის სანახავად
იყო მისული

11 თავი-მეორე დღეს მაცნენი გაგზავნეს ყველგან,რომ ჭიაბერის ამბავი

გავრცელებულიყო,თალაგვა კოლონკელიძეს გაუგზავნეს ჭიაბერის ნივთები,მისი
ქალიშვილი შორენა ჰო დანიშნული იყო აკვნიდანვე ჭაბერზე და ისიც შოკში
ჩავარდა,მამასთან ერთად ტიროდა(თვითონ ჭიაბერი ოვსეტში იყო აღზრდილი -ტაყაის
ოჯახში,ეს თაყაი უსინათლო იყო,აზნაური იყო,12 ვაჟი ჰყავდა,ანუ ძუძუმტეები ისინიც
ჭიაბერის),მოკლედ თალაგვა და შორენა წავიდნენ ქორსატეველას ციხისკენ,შორენა რო
მიუხალოვდა ციხეს თმები გაიშალა გაიწეწა და გლოვა დაიწყო,დაქვეითდნენ ცხენებიდან -
თალაგვა,მისი შორენა,და მისი ცოლი -გურანდუხტი(დაიმახსოვრე სახელი),ამ დროს
გიორგი მეფეც მოვიდა,ცოლი -მარიამი ახლდა,მარა ყველა შორენას უყურებდა ღაწვებ
დაკაწრულს,წამიერად მეფემ შორენასკენ გააპარა თვალი,ტირილი არავის შეშვენის
მაგრამ ამას როგორ უხდებაო,თან იქვე მდგომ კონსტანტინე არსაკიძეს შეხედა ,ვინარის
ეს ბიჭი შორენას ძლიან ჰგავსო,მარა გაახსენდა მხოლოდშობილი (დედისერტა ) რომ იყო
შორენა,...შემდგომ არწერილია უსინათლო თაყაის(ვის ოჯახშიც იზრდებოდა ) იმის
გოდება,ჭიაბერს უკოცნიდა ყველაფერს,ტიროდა ოსურად,ძელიცხოველს
გმობდა,კიდეკაი მელქისედეკს ოსური არ ესმოდა,,,,მამამზე გიორგი მეფეს მიეკრა და
ატირდა,შეეცოდა გიროგის და თვითონაც ატირდა,სიკვდილმა თითქოს წამიერად
შეარიგა მოსისხლენი.თაყაი ისევ ტიროდა და ძველ ამბებს იხსენებდა ,...ბრბოში ,მოსულ
ხალხში იყვნენ ისეთები რომლებსაც არც კვეტარის ერისთავი ენახათ არც ლამაზი
შორენა,მაგრამ ყველაზე მეტ ყურადღებას მაინც ჯვარი ქცევბდა ,თითისწვერებზე იწოდნენ
რომ შორიდან მაინც დაენახათ,ახლს ვერავინ ეკარებოდა,მხოლოდ მელქისედეკ
კათალიკოსი იდგა ამაყად,მამამზეს კი არარ შერჩენოდა ჭაბუკური სახე ტირილისგან