Periudha byzantine ne Durres

Gjatë periudhës Bizantinë vazhdoi të mbetej qyteti më i rëndësishëm në brigjet perëndimorë të

Gadishullit të Ballkanit. Ai ishte kryeqendra e Provincës "Epiri i Ri", ku përfshiheshin krahinat
nga lumi Mat deri tek lumi Vjosa.

Në kohën e Perandorit të Anastasit I (491-519) dhe Justianani I (527-565), qyteti pësoi

transformime të ndjeshme në strukturën urbanë duke marrë tiparet e një qyteti tipik bizantino-
kristian.

Në shekujt VIII u formua në Durrës, Njësia Administrativë "Ahrondia e Dyrrahut", formë

vetëqeverisje e qytetit me krahinat përreth. Në vitet e para të shek. IX u themelua "Thema e
Dyrrahut", që kishte për qëllim mbrojtjen nga rreziku i sulmeve të Arabëve dhe Frëngeve si dhe
për të përballuar presionet tregtarë të Venedikut. Kjo njësi ushtarako-administrative, përfshinte
trojet nga Tivari në vëri e deri në Gjirin e Vlorës në jug, ndërsa në lindje kufizohej më lumin
Drin.

Më Durrësin, si kryeqendër të saj, u krijua dhe u përhap Qytetërimi Mesjetar, kultura arbnore, u
kalua në sistemin feudal dhe në krijimin gradual të një shtresë fisnikësh të rinj. Gjithë ky proces,
çoi nga formalizmi deri tek shkëputja e plotë e lidhjeve të zonës Durrës nga Bizanti.