KOTO

Koto diğer adıyla Kin, 13 ipek veya plastik telli, üzerinde hareketli köprüler olan kanun benzeri
uzun gövdeli bir çalgıdır. Gövde paulownia ağacından yapılır, boyu 190 cm dir. Geleneksel olarak
sanatçı yere oturur, koto ise iki ayak veya bir platform üzerinde durur. Koto sağ elin baş ve yanındaki
iki parmağa takılan ve tsume diye adlandırılan fildişi penalar ile teller çekilerek çalınır. Sol el ile de
kprülerin bastırılması veya hareket ettirilmesi ile müzik çeşitliliği yaratılır. Çeşitli pentatonik (bir
oktavda 5 nota) seslerle müzik icra edlir.

Koto Japonya’ ya 8. yy da Çin’ den gelmiş ve gakuso diye adlandırılmıştır. Varlıklı aileler için
16. yy da okullar açılmıştır. Bunlarda ikisi Ikuta (17. yy) ve Yamada (18. yy) günümüzde de eğitim
vermektedir. Japonların ulusal çalgısı olarak tanınmakta, tarihten bugüne grup ve solo olarak
repertuarlar icra edilmektedir.
 ŞAMİSEN

Şamisen, uzun boyunlu perdesiz kopuz tarzı bir müzik aletidir. Gövde küçük bir davula benzer;
oyuk gövdenin ön ve arkası geleneksel olarak kedi derisi ile kaplanır. Günümüzde kedi derisi ile kaplı
olanlardan çok plastik gövdeli olanlar tercih edilmektedir. Boyun 3 veya 4 parçadan oluşur ve kolayca
birleşip ayrılabilir. Şamisen 3 telli bir çalgıdır ve teller ipek ya da plastikten imal edilir. Büyüklüklerine
göre Hosozao, Chuzao ve Futozao olarak 3 ana türe ayrılır. Hosozao geyşa müziğinde kullanılır;
gövdesi küçük kare ve boyun incedir. Chuzao orta uzunlukta bir boyuna sahiptir, Futozao ise şişman
boyunludur ve bunraku müziklerinde kullanılır.

Şamisen çalınırken bochi adlı pena kullanılır. Bochiler plastik, ağaç veya fildişinden değişik
boyutlarda olabilir.

Şamisen Japonya’ ya Çin’ den Ryukyu Krallığı (Okinawa) yoluyla 16. yy da girmiştir. Tek ya da
grup olarak başka Japon sazları ile de çalınabilir.