BATI MÜZİĞİ ÇALGILARI

Batı Müziği Yaylı Çalgıları

Yaylı çalgılar bir orkestranın en önemli öğesidir. Yayla sürtündüğünde

titreşen tellerden oluşan tahta çalgılardır. Diğer bir adı da "keman
ailesi"dir.

 Keman: Yaylı çalgıların en küçüğüdür. Soprano ses verir.

 Viyola: Kemandan biraz daha büyük, tınısı daha lirik bir çalgıdır.
Alto ses verir.
 Çello (Viyolonsel): Sesi insan sesine en yakın olan çalgı olarak da
bilinir. Bir ucu yere dayanarak çalınır. Tenor ses verir.

 Kontrbas (veya sadece Bas): Yaylı çalgılar arasında en büyük

olanıdır (Boyu bir insan boyuna ulaşır). Bas ses verir.
 Avrupa'da yaylı çalgılar "telli çalgılar" olarak adlandırılır ve
böylece bu aileye arp da eklenir.

 Arp: Çoğunlukla Klasik Batı Müziğinde kullanılan en eski telli bir

müzik aletidir.Bir yayla ok atılırken gerilip bırakılan yay kirişi
bir tınlama sesi çıkarır. Tek telli olan yaya değişik uzunluklarda
teller ekleyip onların gerginlikleriyle oynayarak değişik sesler
çıkarıldı. Sonraları sesi yükseltmeye elverişli bir gövde(tını
kutusu) eklenince gerçek bir çalgı yapılmış oldu. Orkestralarda
kullanılan dik konuma tutulan arp, çağdaş orkestra çalgıları
arasında telleri yalnızca parmakla çekilerek çalınan tek çalgıdır.
Arpın 47 teli ve yedi pedalı vardır. Pedalların yardımıyla tellerin
sesi değiştirilebilir.
 Batı Müziği Üflemeli Çalgıları

 Flüt: Bir tahta üflemelidir. 19. yüzyılda tahtadan imal edilirken

günümüzde metalden imal edilmekte olan konser flütü (yan flüt), tatlı
ve sakinleştirici bir ses çıkarır.

 Obua: Çift kamışlı tahta üflemelidir. Barok dönemden beri

orkestraların en popüler çalgılarındandır. Keskin ve acıklı bir sesi
vardır. Orkestralarda obuanın yanı sıra biraz daha kalın ses
veren korangle (İngiliz kornosu) da kullanılır.
 Klarnet: Sert ve dayanıklı ağaçlardan genellikle
de abanoz ağacından yapılan üflemeli bir çalgı türüdür.
Ayrıca metalden yapılanları da vardır. Tek kamışlı tahta üflemelidir.
19. yüzyılda kullanılmaya başlanmıştır. Hafif boğukça fakat parlak bir
ses çıkarır. Orkestrada normal klarnetten daha kalın ses
çıkaran basklarnet de kullanılır.

 Fagot: Çift kamışlı tahta üflemelidir. Gizemli ve kadifemsi bir

sesi vardır.

 Pikolo: Orkestralarda flütün yanı sıra kısaca pikolo diye

adlandırılan pikolo flüt de kullanılır. Pikolo, küçük anlamına gelir. Pikolo
flüt, normal flütten daha kısadır ve daha ince ses çıkarır.
 Saksofon: Çoğunlukla “S” biçiminde pirinçten üretilen, ağzındaki
kamış vasıtasıyla ses çıkaran bir çalgıdır. 1840’li yıllarda, Adolphe
Sax tarafından tasarlanmıştır. Saksofon genellikle pop ve caz müziği
ile ilişkilendirilse de, önceleri klasik batı müziği ve ordu müziği çalgısı
olarak tasarlanmıştı.

 Trombon: Sürgülü bakır üflemelidir. Trompetten daha kalın ses

çıkarır. Sesi biraz daha boğuktur. İlk olarak 15. yüzyılda
kullanılmıştır.
 Trompet: Pistonlu bakır üflemelidir. Parlak ve coşkulu bir sesi
vardır.

 Tuba: En kalın sesli bakır üflemelidir. Kornonun daha büyüğü

sayılabilir. Pistonludur.

 Korno: Pek çok yerinden bükülmüş çok uzun bir borudan oluşur.
Dairesel bir şekle, boğuk bir sese sahiptir.
 Batı Müziği Vurmalı Çalgıları
Tokmak veya baget gibi cisimlerle vurularak titreştirilen çalgılardır.
Orkestranın en arkasında bulunurlar.

 Zil: İki dairesel bakır levhadan oluşur, birbirlerine çarpılarak

ses çıkartılır.

 Çelik Üçgen: Bir metal çubuğun üçgen şekli oluşturacak şekilde

bükülmesiyle yapılır. Küçük bir sopayla vurularak kısa ama etkili
bir çın sesi verir.

 Tef: Yuvarlak bir tahta kasnağın bir veya iki yanına deriden bir
örtü geçirilerek yapılır ve parmak vuruşlarıyla çalınır. Her
vuruşta, kasnaktaki ince pirinçten 4-8 çift küçük zil tınlar.
 Trampet: Dairesel bir metal gövdenin iki tarafına gerilmiş
deriden ve bir derinin hemen altındaki gerili kirişlerden oluşur.
Bagetle vurulduğunda deriler kirişlerle titreşir ve güçlü, keskin
bir pat sesi çıkar.

 Gong: Uzak Doğu ülkelerinden, Batı' ya geçmiş bir müzik

çalgısıdır. Çeşitli büyüklüklerde olanları ve çeşitli sesler
verenleri vardır. Özellikle, korkunç ve ürkünç etkiler için
kullanılır. Çok pahalı olduğundan sadece büyük orkestralarda
kullanılır.
 Davul (bateri): Fransızcadan gelmiş bir kelimedir. Vurmalı
çalgılar takımına denir. Şarkılarda ritim tutmaya yarar.
Standart bir bateri, genellikle 5 parça davul ve 3 parça zilden
oluşur.

Batı Müziği Tuşlu Çalgıları

 Piyano: Tuşlu bir çalgıdır.Tuşlarına basıldığında, sahip olduğu

karmaşık çekiçli mekanizma sayesinde tellere vurarak ses veren
klavyeli çalgı. Yapım biçimi ile duvar (konsol) ve kuyruklu (salon /
konser) adı verilen çeşitleri vardır. Piyano çalan kişiye piyanist
veya piyano sanatçısı denir.
 Akordeon: Bir körüğü harekete geçirmekle oluşan hava,
etkilediği serbest metal dillerinin titreşmesiyle ses çıkaran
havalı çalgıdır.