შუა ყურის მწვავე ოტიტი

შუა ყურის მწვავე ოტიტი
სწორი კლინიკური ინფორმაცია, სწორად იქ, სადაც გჭირდებათ
ბოლო განახლება: May 15, 2020

სარჩევი
შეჯამება 3
საფუძვლები 4
განსაზღვრება 4
ეპიდემიოლოგია 4
ეტიოლოგია 4
პათოფიზიოლოგია 4
პრევენცია 5
მეორეული პრევენცია 5
დიაგნოზი 6
კლინიკური შემთხვევა 6
საფეხურებრივი დიაგნოსტიკური მიდგომა 6
რისკფაქტორები 7
ანამნეზისა და გასინჯვის ფაქტორები 8
დიაგნოსტიკური ტესტები 9
დიფერენციული დიაგნოზი 11
დიაგნოსტიკური კრიტერიუმი 11
მკურნალობა 13
მკურნალობის საფეხურებრივი მიდგომა 13
მკურნალობის დეტალების მიმოხილვა 14
მკურნალობის მეთოდები 16
აქტიურად ფორმირებადი 24
შემდგომი მეთვალყურეობა 25
რეკომენდაციები 25
გართულებები 26
პროგნოზი 26
გაიდლაინები 28
დიაგნოსტიკური გაიდლაინები 28
მკურნალობის გაიდლაინები 28
ლიტერატურა 30
გამოსახულებები 35
პახუსისმგებლობის უარყოფა 46
შეჯამება
◊ ვლინდება ყურების ტკივილით, გაღიზიანებით, სმენის დაქვეითებით, ანორექსიით, ღებინებით ან

ცხელებით, ჩვეულებრივ სასუნთქი გზების მიმდინარე ვირუსული ინფექციის ფონზე.
◊ ფიზიკალური გამოკვლევით ვლინდება დაფის აპკის გამობერილობა, შემღვრევა და

მობილურობის დაქვეითება. დაფის აპკი შეიძლება იყოს თეთრი, ყვითელი, ვარდისფერი ან
წითელი.
◊ დიაგნოზი ზოგადად სტანდარტული ოტოსკოპიით დგინდება. დამატებითი ტესტებია პნევმატური

ოტოსკოპია ან ტიმპანპომეტრია, რომლებიც ადასტურებენ გამონაჟონის არსებობას.
◊ მკურნალობა მოიცავს ტკივილის კონტროლს ანალგეტიკების გამოყენებით და შესაძლოა

ჩართული იყოს ანტიბიოტიკებიც.
◊ გართულებებს წარმოადგენს დაფის აპკის პერფორაცია და იშვიათად მასტოიდიტი, მეშვიდე

კრანიული ნერვის პარეზი ან სიგმოიდური სინუსის თრომბოზი.
შუა ყურის მწვავე ოტიტი საფუძვლები
განსაზღვრება
შუა ყურის მწვავე ანთება (AOM) არის ინფექცია, რომელიც მოიცავს შუა ყურს და ვირუსული
რესპირატორული დაავადების ხშირ გართულებას წარმოადგენს.
საფუძვლები
ეპიდემიოლოგია
ბავშვების 80%-ზე მეტს 2 წლის ასაკამდე ჰქონიათ AOM-ის სულ მცირე ერთი ეპიზოდი, მაქსიმალური
სიხშირით 6-დან 18 თვემდე.[1] [2] ანატომიური ანომალიების (მაგ. მგლის სასა, ენის გაორკაპება) ან
იმუნოლოგიური დეფიციტის მქონე ბავშვებში AOM უფრო ხშირია თანატოლებთან შედარებით. გარემოს
რისკ-ფაქტორები მოიცავს საბავშვო ბაღში სიარულს, და-ძმასათან ურთიერთობას, თამბაქოს ბოლით
სუნთქვას, ხელოვნურ კვებას, ბოთლით ჭამას ზურგზე წოლისას, მატყუარას წოვას. დაავადების სიხშირე
უფრო მაღალია ბიჭებში, AOM-ის ოჯახური ანამნეზის მქონე ბავშვებში და გარკვეულ ეთნიკურ ჯგუფებში
(ამერიკელ და ალიასკის ინდიელებში), რაც გენეტიკურ მიდრეკილებაზე მეტყველებს.
ეტიოლოგია
შუა ყურის ანთების შემთხვევების უმეტესობა რესპირატორული ვირუსებით არის გამოწვეული და
თვითგანკურნებადია. შუა ყურის ვირუსული და ბაქტერიული კოინფექცია მიუთითებს ორივეს როლზე მწვავე
ჩირქოვანი ოტიტის და ჩირქოვანი დაფის აპკის განვითარებაში.[3] AOM-ის გამომწვევი ყველაზე ხშირი
ბაქტერიებია Streptococcus pneumoniae (შემთხვევების დაახლოებით 40%-ში), არატიპირებადი Haemophilus
influenzae (შემთხვევების 25%-დან 30%-ში) და Moraxella catarrhalis (შემთხვევების 10%-დან15%-ში).[3] [4]
სამწუხაროდ, ეტიოლოგიური დიაგნოზი კლინიკის პირობებში ყოველთვის ვერ დგინდება.
პათოფიზიოლოგია
ნორმალურ პირობებში ევსტაქის მილის მუკოცილიარული და ვენტილაციური მოქმედება წმინდავს შუა
ყურში გადასულ ცხვირ-ხახის ფლორას. თუმცა, ზედა სასუნთქი გზების ვირუსებს შეუძლიათ ცხვირის,
ევსტაქის მილის და შუა ყურის გასავლების ინფიცირება, რაც იწვევს ამ პროცესების დაქვეითებას და
ანთებას. ამის შედეგად შეიძლება განვითარდეს AOM.[3] [5] [6] შუა ყურში ჩნდება გამონაჟონი და
ცხვირ-ხახის ბაქტერიები ამ გამონაჟონს აბინძურებენ.[7] შუა ყურის გამონაჟონი ხელსაყრელი გარემოა
ბაქტერიების გამრავლებისთვის, რასაც შედეგად მოჰყვება ორგანიზმის ჩირქოვანი, ანთებითი რეაქცია.
დაჩირქება და დაფის აპკზე ზეწოლა იწვევს ტკივილს და ცხელებას, რაც AOM-ის ტიპიურ სიმპტომებს
წარმოადგენს. უფრო მძიმე შემთხვევებში დაფის აპკი შეიძლება გაიხვრიტოს და განვითარდეს ჩირქოვანი
რინორეა. ანთებითმა პროცესმა შეიძლება ასევე დვრილისებრი მორჩი მოიცვას. საბედნიეროდ, AOM
ჩვეულებრივ თვითგანკურნებადია.
4 BMJ Best Practice-ის მოცემული PDF ფაილი ეფუძნება ინტერნეტ ვერსიას, რომელიც ბოლოს განახლდა: May 15, 2020.
"BMJ"-ის საუკეთესო პრაქტიკის თემები რეგულარულად ახლდება და მათი უახლესი ვერსიები
შესაძლებელია მოძიებულ იქნასbestpractice.bmj.com . ამ კონტენტის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს
პასუხისმგებლობის შეზღუდვის განაცხადი. © შპს "BMJ Publishing Group" 2020. ყველა უფლება დაცულია
შუა ყურის მწვავე ოტიტი პრევენცია
მეორეული პრევენცია
შემდეგი ქმედებები დაგვეხმარება ყურის შემდგომი ინფექციის თავიდან აცილებაში: ძუძუთი კვება ჩვილობის
დროს,[48] თამბაქოს ბოლის ზემოქმედების თავიდან აცილება, ბავშვის კვება აწეული თავით, მატყუარას
გამოყენების შეზღუდვა და როცა შესაზლებელია გაციების ვირუსებთან კონტაქტის შეზღუდვა.
პნევმოკოკური კონიუგირებული ვაქცინა ზომიერი ეფექტს ახდენს AOM-ის სიხშირეზე, განსაკუთრებით

პნევმოკოკის ვაქცინურ შტამებზე.[49] [50] [51] [52] [53] AOM-ის პრევენციის მიზნით ჩატარებული გრიპის
ვირუსის იმუნიზაციის კვლევები არადამაჯერებელია.[54] [55] [56] [57] [58]
გრიპის ვირუსის ინფექციის მკურნალობა ოსელტამივირით ხელს უშლის შუა ყურის ჩართვას პროცესში და
ამცირებს AOM-ის სიმპტომებს გრიპის სეზონების დროს.[59] [60] [61]
AOM-ის პროფილაქტიკისთვის ქსილიტის, შაქრის ალკოჰოლის გამოყენება სიროპის ან საღეჭი რეზინის

სახით არადამაჯერებელ შედეგებს იძლევა.[62] [63] [64] [65]
მიუხედავად იმისა, რომ AOM-ის პრევენციის მიზნით ანტიბიოტიკების გამოყენებას შეზღუდული სარგებელი
აქვს (ნამკურნალები პაციენტების რაოდენობა პრევენციის ერთ შემთხვევაზე 5-ს შეადგენს), ის სავარაუდოდ
გამოიწვევს რეზისტენტული ბაქტერიების სელექციას.[66]
პრევენცია
BMJ Best Practice-ის მოცემული PDF ფაილი ეფუძნება ინტერნეტ ვერსიას, რომელიც ბოლოს განახლდა: May 15, 2020.
5
შუა ყურის მწვავე ოტიტი დიაგნოზი
კლინიკური შემთხვევა
კლინიკური შემთხვევა #1
18 თვის ბავშვს 1 კვირის განმავლობაში აღენიშნება რინორეა, ხველა და ცხვირის შეგუბება. მშობლები
ამბობენ, რომ ბავშვი გაღიზიანებულია, მოუსვენრად სძინავს და ცუდად ჭამს. ღამით დაეწყო ცხელება.
ბავშვი დადის საბავშვო ბაღში და ორივე მშობელი ეწევა. გამოკვლევით ვლინდება ვირუსულ
რესპირატორულ ინფექციის ნიშნები, მათ შორის რინორეა და ცხვირში გაჭედილობა. ბავშვი
გაღიზიანებული და შეშინებულია, აქვს ცხელება. ოტოსკოპიით ჩანს გამობერილი, ერითემატოზული
დაფის აპკი და საორიენტაციო ნიშნების დაკარგვა.
[Fig-1]
სხვა გამოვლინებები
უფრო დიდი ასაკის ბავშვებში (რომელთაც ლაპარაკი შეუძლიათ) და ზრდასრულებში ანამნეზში
აღინიშნება ყურის ტკივილი. ზოგიერთ პაციენტს აღენიშნება სმენის დაქვეითება ან დაავადებულ
მხარეს ბუყბუყის შეგრძნება, გულისრევა, მადის დაქვეითება და მოუსვენარი ძილი. ისევე როგორც
ჩვილებში, გამოკვლევით ვლინდება ვირუსული რესპირატორულ ინფექციის ნიშნები, მათ შორის
რინორეა და ცხვირის გაჭედვა. სტანდარტული ოტოსკოპიით ჩანს გამობერილი დაფის აპკი, დიაგნოზის
სავალდებულო ნიშანი.
ზოგჯერ პაციენტებს აღენიშნებათ ჩირქოვანი ოტორეა, რაც მიუთითებს შუა ყურში დადებითი წნევის გამო
დაფის აპკი მთლიანობა დაირღვა.
[Fig-2]
დაფის აპკის გარღვევის შემდეგ ხშირ შემთხვევაში ყურის ტკივილის და დისკომფორტის სხვა სიმპტომები
მსუბუქდება. ჩირქოვანი ოტორეის დროს შეიძლება გართულდეს დაფის აპკის ვიზუალიზაცია.
შსახედაობით დაფის აპკი არის შემღვრეული და კნაძოვანი.
[Fig-3]
დიაგნოზი
საფეხურებრივი დიაგნოსტიკური მიდგომა

AOM-ის დიაგნოზის დამადასტურებელი ანამნეზის ფაქტორები განსხვავდება პაციენტის ასაკის მიხედვით.
უფრო დიდი ასაკის, ვერბალურ ბავშვებში დაავადებას წინ უსწრებს ვირუსული რესპირატორული ინფექცია,
რომელსაც შედეგად მოჰყვება მწვავე ოტალგია. პრე-ვერბალურ ბავშვებში ძირითადი ფაქტორებია
ცხელება ან ყურის ტკივილზე მიმანიშნებელი სისტემური სიმპტომები, როგორიცაა გაღიაიზანება, ტირილ,
ძილის დარღვევა, ღებინება ან მადის დაქვეითება.
AOM ზრდასრული სუბიექტების 1%-ზე ნაკლებში გვხვდება. ბავშვებთან შედარებით ზრდასრულებს უფრო
სწრაფად უვითარდებათ ყურის ტკივილი, სმენის დაქვეითება, ყელის ტკივილი და ოტორეა. მიუხედავად
ამისა, საწყისი დიაგნოზიდან 2 თვის შემდეგ ზრადსრულებს შუა ყურის პერსისტენტული გამონაჟონის
ან ინფექციების უფრო მაღალი მაჩვენებლები აქვთ ბავშვებთან შედარებით.[14] ბაქტერიოლოგია და
მკურნალობა ისეთივეა, როგორც ბავშვებში.
გამოკვლევა
ფიზიკალური გამოკვლევის დროს აღმოჩენილი, დიაგნოზისთვის დამახასიათებელი ნიშნებია დაფის
აპკის გამობერვა, შეწითლება და შემღვრევა.[15] [16]
[Fig-1]
ნეიტრალურ პოზიციაში ნორმალური დაფის აპკი ეკვრის ცენტრალურ ბორცვს და ჩაქუჩის ლატერალურ
მორჩს ანტეროსუპერიორულ კვადრანტში.
[Fig-4]
ამასთან ერთად, ანტერიოინფერიორულ კვადრანტში შეინიშნება სინათლის კონუსი. AOM-ის დროს

დაფის აპკი გამოიბერება (ბლითის ნიშანი), ფარავს აღნიშნულ ადგილებს და ამახინჯებს ან ასუსტენს
სინათლის კუნუსს.[17]
[Fig-5]
გარე სასმენი მილის დათვალიერება და დაფის აპკის ვიზუალიზაცია AOM-ის დიაგნოსტიკის მიღებული
სტანდარტული მეთოდია. ზოგ შემთხვევაში ყურის გოგირდი ხელს უშლის დაფის აპკის ვიზუალიზაციას.
ამიტომ გარე სასმენი მილი ყურის გოგირდისგან უნდა გაიწმინდოს. თუ დაფის აპკის ვიზუალიზაცია
შეუძლებელია, საჭიროა პაციენტის მართვის სტრატეგიის შემუშავება.
ანალიზები
ტესტები ჩვეულებრივ საჭირო არ არის.
ტიმპანოცენტეზი და შუა ყურის სითხის ასპირატის ბაქტერიული კულტურა ეტიოლოგიური დიაგნოსტიკის

მეთოდებია. თუმცა, ტიმპანოცენტეზი ტექნიკურად რთული პროცედურაა და ოტოლარინგოლოგის
ჩარევას საჭიროებს; ამასთან ერთად, კულტურის პასუხის მიღებამდე პაციენტის მდგომარეობა
სავარაუდოდ გაუმჯობესდება. ტიმპანომეტრია ან აკუსტიკური რეფლექტომეტრია გამოიყენება შუა
ყურის გამონაჟონის დასადასტურებლად, თუმცა ამის საჭიროება იშვიათად დგება, რადგან დიაგნოზი
ჩვეულებრივ ოტოსკოპიით დგინდება.[16]
რისკფაქტორები
ძლიერი
საბავშვო ბაღები
• ობსერვაციულმა კვლევებმა დაუკავშირეს ეს ფაქტორი AOM-ის განვითარებას. ამ რისკფაქტორმა
შეიძლება გაზარდოს რესპირატორულ ვირუსების ზემოქმედება/ექსპოზიცია ბავშვზე. დაუდგენელია,
შეამცირებს თუ არა ამ რისკ ფაქტორის მოდიფიცრება დაავადების რისკს.[2] [8] [9]
უფროსი და-ძმა
• ობსერვაციულმა კვლევებმა დაუკავშირეს ეს ფაქტორი AOM-ის განვითარებას. ამ რისკფაქტორმა
შეიძლება გაზარდოს რესპირატორულ ვირუსების ზემოქმედება/ექსპოზიცია ბავშვზე. დაუდგენელია,
შეამცირებს თუ არა ამ რისკ ფაქტორის მოდიფიცრება დაავადების რისკს.[1] [2] [5] [8] [9] [10]
ახალგაზრდა ასაკი
• ობსერვაციულმა კვლევებმა დაუკავშირეს ეს არამოდიფიცრებადი ფაქტორი AOM-ის
განვითარებას.[1] [9] [11]
7
ოჯახური ანამნეზი
• ობსერვაციულმა კვლევებმა დაუკავშირეს ეს არამოდიფიცრებადი ფაქტორი AOM-ის განვითარებას.
ამერიკის და ალასკის ინდიელები

განვითარებას.[12]
ხელოვნური კვება
• ობსერვაციულმა კვლევებმა დაუკავშირეს ეს ფაქტორი AOM-ის განვითარებას. დაუდგენელია,
შეამცირებს თუ არა ამ რისკ ფაქტორის მოდიფიცრება დაავადების რისკს.[1] [2] [8] [9]
ჭამა ზურგზე წოლისას (ბოთლით)

შეამცირებს თუ არა ამ რისკ ფაქტორის მოდიფიცრება დაავადების რისკს.[1]
დაბალი სოციალურ-ეკონომიკური სტატუსი

შეამცირებს თუ არა ამ რისკ ფაქტორის მოდიფიცრება დაავადების რისკს.[2] [8]
ქალა-სახის ანომალიები
• ანატომიური ანომალიების (მაგ. მგლის სასა, ენის გაორკაპება) მქონე ბავშვებში AOM უფრო ხშირია
თანატოლებთან შედარებით.
იმუნოლოგიური დეფიციტი
• იმუნოლოგიური დეფიციტის მქონე ბავშვებში AOM უფრო ხშირია თანატოლებთან შედარებით.
სუსტი
მამრობითი სქესი

განვითარებას.[1] [2] [8]
მატყუარას გამოყენება
შეამცირებს თუ არა ამ რისკ ფაქტორის მოდიფიცრება დაავადების რისკს.[13]
თამბაქოს ბოლის სუნთქვა

შეამცირებს თუ არა ამ რისკ ფაქტორის მოდიფიცრება დაავადების რისკს.[1] [2] [9]
ანამნეზისა და გასინჯვის ფაქტორები

ძირითადი დიაგნოსტიკური ფაქტორები
რისკ-ფაქტორების არსებობა (ხშირი)
• ძირითადი ფაქტორებია მამრობითი სქესი, დაბალი ასაკი, რესპირატორულ ვირუსებთან კონტაქტი
(მაგ. საბავშვო ბაღში სიარული, უფროსი და-ძმა), პოზიტიური ოჯახური ანამნეზი, ამერიკელი ან
ალასკის ინდიელის ეთნიკური წარმოშობა.
ოტალგია (ხშირი)
• ოტალგია არასპეციფიკური სიმპტომია, რომელიც აუცელებელია უფროსი ასაკის ბავშვებში და
ზრდასრულებში AOM-ის დიაგნოზის დასადგენად.
წინ უსწრებს ზედა სასუნთქი გზების სიმპტომებს (ხშირი)

• ზედა სასუნთქი გზების სიმპტომები, შეიძლება იყოს მიმდინარე ან ალაგებული, და არასპეციფიკურია.
დაფის აპკის გამობერვა (ხშირი)

• ჩირქოვანი გამონადენი შუა ყურიდან და დაფის აპკის რელიეფის არ არსებობა და დამახასიათებელი
რგოლისებური ან გამოდრეკილი დაფის აპკი (დადებითი წნევის მტკიცებულება) არის პათოგნომური.
[Fig-1]
[Fig-5]
მირინგიტი (ხშირი)
• დაფის აპკის ერითემა არასპეციფიკური ნიშანია და შეიძლება აღინიშნებოდეს ტირილის, ცხელების
ან სხვა ოტოლოგიური მდგომარეობების დროს, როგორიცაა შუა ყურის ანთება გამონაჟონით, გარე
ყურის ანთება და დაფის აპკის რეტრაქცია.
[Fig-6]
სხვა დიაგნოსტიკური ფაქტორები

გაღიზიანებადობა (ხშირი)
• გაღიზიანება არასპეციფიკური სიმპტომია და ხშირია პატარა ბავშვებში. ტირილი შეიძლება 1 საათი
გაგრძელდეს.
ძილის დარღვევა (ხშირი)
• მოუსვენარი ძილი არასპეციფიკური სიმპტომია.
ცხელება (ხშირი)
• ცხელება არასპეციფიკური ნიშანია.
მადის დაქვეითება (იშვიათი)

• მადის დაქვეითება არასპეციფიკური სიმპტომია.
დიაგნოსტიკური ტესტები
პირველი რიგის კვლევები
კვლევა შედეგი
საწყისი ტესტის არარსებობა კლინიკური დიაგნოზი
• ჩვეულებრივ, ტესტები არ არის საჭირო.
9
სხვა გასათვალისწინებელი კვლევები
კვლევა შედეგი
ტიმპანომეტრია ბრტყელი (B) ტალღა
(დაბალი შესაბამისობა)
• ჩვეულებრივ საჭირო არ არის, მაგრამ შეიძლება დაადასტუროს შუა
ყურის გამონაჟონი. მისი სარგებელი შეზღუდულია, თუ დაფის აპკი
სრულად არ ჩანს.
აკუსტიკური რეფლექტომეტრია იცვლება ხელსაწყოს
მიხედვით
• ჩვეულებრივ საჭირო არ არის, მაგრამ შეიძლება დაადასტუროს შუა
ყურის გამონაჟონი. მისი სარგებელი შეზღუდულია, თუ დაფის აპკი
სრულად არ ჩანს.
ბაქტერიული კულტურა პათოგენური ბაქტერიების
ზრდა
• შეიძლება გაკეთდეს ტიმპანოცენტეზის დროს ან ჩირქოვანი
ოტორეის შემთხვევაში.
დიფერენციული დიაგნოზი
მდგომარეობა განმასხვავებელი ნიშნები / დიფერენციული

სიმპტომები კვლევები
შუა ყურის ანთება • ჩვეულებრივ, შუა ყურის • ოტოსკოპიით ამ პაციენტებს
გამონაჟონით გამონაჟონი ასიმპტომურია. აქვთ ნებისმიერი ფერის
გამონაჟონი, აირი-სითხის
დონეებით ან ბუშტუკებით და
დაფის აპკის ნორმალური
ნიშნებით.
[Fig-7]
მირინგიტი • ამ პაციენტებს შეიძლება არ • ოტოსკოპიით აღინიშნება

ჰქონდეთ შუა ყურისთვის ერითემა და დაფის
დამახასიათებელი აპკის გახვრეტა
სიმპტომები. ნეიტრალურ პოზიციაში,
შუა ყურის ანთების სხვა
მახასიათებლების გარეშე.
[Fig-6]
[Fig-8]
მასტოიდიტი • დვრილისებრ მორჩთან • დიაგნოზი დგინდება

აღინიშნება შეშუპება, კლინიკურად, მხოლოდ
ერითემა და მომატებული ანამნეზსა და გასინჯვით
მგრძნობელობა. მოპოვებული მონაცემების
საფუძველზე. მძიმე
სიმპტომების ან
გაურკვეველი დიაგნოზის
დროს საჭიროა კტ
სკანირება (აბსცესის
გამოსარიცხად).
ქოლესტეატომა • პაციენტს შეიძლება • დიაგნოზი ეფუძნება
აღენიშნებოდეს ოტორეა ანამნეზსა და
ტკივილის გარეშე და სმენის კლინიკურ მონაცემებს.
დაქვეითება. დაფის აპკის გამოსახულებითი კვლევა
შემღვრევის შედეგად იშვიათადაა საჭირო.
შეიძლება შეცდომით [Fig-9]
დაისვას AOM-ის დიაგნოზი.
დიაგნოსტიკური კრიტერიუმი
მწვავე (ჩირქოვანი) შუა ყურის ანთება
ამერიკის პედიატრიის აკადემიის მიერ შემუშავებული AOM-ის კრიტერიუმები:[18]
• დაფის აპკის ზომიერი ან ძლიერი გამობერილობა, ან

• დაფის აპკის მსუბუქი გამობერილობა და ბოლო დროს დაწყებული ყურის ტკივილი ან დაფის აპკის
ძლიერი ერითემა.
ეს კრიტერიუმები უფრო მკაცრ მიდგომას გულისხმობს, ვიდრე სხვა გაიდლაინები, რომელბშიც შუა ყურის
გამონაჟონი საკმარისი ნიშანია მდგომარეობის დიაგნოსტირებისთვის. კვლევამ აჩვენა, რომ ბევრი ბავშვი
11
უბრალო გაციების დროს აკმაყოფილებს AOM-ის ნაკლებად მკაცრ კრიტერიუმებს, მაშინაც კი როცა ისინი
ექიმს არ მიმართავენ.[19]
შუა ყურის მწვავე ოტიტი მკურნალობა
მკურნალობის საფეხურებრივი მიდგომა

ამ ხშირი მდგომარეობის სტანდარტულად მართვის სასარგებლოდ მეტყველი მონაცემების დიდი ნაწილი
მცირე სარგებელზე მიუთითებს ან არასაკმარისია. ზოგადი კლინიცისტების და სპეციალისტების მიდგომები
სიმძიმის სხვადასხვა ხარისხის შემთხვევაში შეიძლება განსხვავდებოდეს.
ანალგეზია
AOM-ის მკურნალობა მოითხოვს ტკივილის კონტროლს, რადგან ყურის ტკივილი მთავარი ფაქტორია
როგორც მშობლებისთვის, ასევე ბავშვებისთვის. ზოგადად, ამისთვის მარტივი ანალგეტიკები
გამოიყენება.
პარაცეტამოლმა და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულმა პრეპარატებმა (NSAID) ყურის

ტკივილის ხანმოკლე გაყუჩების უკეთესი ეფექტი აჩვენეს პლაცებოსთან შედარებით, თუმცა იბუპროფენის
და პარაცეტამოლის შესადარებლად მონაცემები არასაკმარისია. გაურკვეველი რჩება, არის თუ არა
იბუპროფენის და პარაცეტამოლის კომბინაცია უფრო ეფექტური, ვიდრე თითოეული ეს პრეპარატი
ცალ-ცალკე.[20]
არასაკმარისი მონაცემებია AOM-ის დროს ანტიჰისტამინებისა და შეშუპების/გაჭედვის საწინააღმდეგო

პრეპარატების (დეკონგესტანტები)სასარგებლოდ.[21]
დაუყოვნებელი ანტიბიოტიკოთერაპია
ტკივილის კონტროლის მიღწევის შემდეგ ექიმმა და ოჯახმა უნდა განიხილოს ანტიბიოტიკოთერაპიის
საჭიროება. პერორალური ანტიბიოტიკები მკურნალობის საფუძველს წარმოადგენს, თუმცა
ამ პრეპარატების ჭარბმა გამოყენებამ გამოიწვია ანტიბიოტიკების მიმართ რეზისტენტობის
ჩამოყალიბება.[22] შესაბამისად, პერორალური ანტიბიოტიკებით მკურნალობა უნდა დაიწყოს მხოლოდ
მას შემდეგ, რაც დადასტურდება AOM-ის დიაგნოზი.[23]
1990-იანები წლების მონაცემები აჩვენებს, რომ ანტიბიოტიკები ზომიერ ეფექტს ახდენენ პაციენტის
მდგომარეობაზე.[24] [25] არათანმიმდევრული დიაგნოსტიკური კრიტერიუმების გამო ანტიბიოტიკების
ეფექტი AOM-ზე რთული საინტერპრეტაციოა. თუმცა, კიდევ ორმა ბოლოდროინდელმა კვლევამ
აჩვენა, რომ როცა დიაგნოსტიკის კრიტერიუმად გამოიყენებოდა დაფის აპკის გამობერილობა,
ანტიბიოტიკოთერაპიას ნაკლები კლინიკური წარუმატებლობა და კლინიკური ქულების ზომიერი
გაუმჯობესება მოჰყვებოდა პლაცებოსთან შედარებით.[26] [27] მეტა-ანალიზის თანახმად, კლინიკური
გამოჯანმრთელების მაჩვენებლები, განსაკუთრებით სიმპტომების შემსუბუქება, მკურნალობის 1 დღის
შემდეგ მსგავსია პლაცებოსა და ანტიბიოტიკის ჯგუფში, მაგრამ 1 კვირის შემდეგ უფრო მაღალია
ანტიბიოტიკის ჯგუფში.[28] ანტიბიოტიკები საშუალოდ 1 დღით ამცირებდნენ გამოჯანმრთელების
პერიოდს; ყოველ 1 გამოჯანმრთელებულ ბავშვზე 10-20-ს ესაჭიროებოდა ანტიბიოტიკის მიღება, ხოლო
დამატებითი ზიანის გამო პაციენტების რაოდენობა 1 გამოჯანმრთელებულზე (NNT) შადგენდა 14-
ს.[28] შემოსავლის მაღალი დონის მქონე ქვეყნებში ანტიბიოტიკები ყველაზე სასარგებლოა 2 წლამდე
ბავშვებში ორმხრივი AOM-ით (NNT = 4) ან ბავშვებში AOM-ით და ოტორეით (NNT = 3).[28]
ანტიბიოტიკები ინიშნე ეტაპობრივად.[29] ანტიბიოტიკიო თერაპიაში ძირითადია ამოქსიცილინით

მკურნალობა. მიუხედავად იმისა, რომ ოპტიმალური ანტიბიოტიკოთრაპია ცალსახა არ არის,
მკურნალობა
არსებობს ვარაუდი, რომ ამოქსიცილინი ან ამოქსიცილინ/კლავულანატი უპირატესია მთელ რიგ სხვა

ანტიბიოტიკებთან შედარებით.[25] [30] [31]
AOM-ის მკურნალობის ოპტიმალური ხანგრძლივობა დადგენილი არაა. თერაპიის სტანდარტული

10-დღიანი კურსი გამომდინარეობს სტრეპტოკოკული ფარინგოტონზილიტის მკურნალობის
13
ხანგრძლივობიდან. რამდენიმე კვლევა და ამერიკის პედიატრიის აკადემია (AAP) უპირატესობას ანიჭებს
2 წლამდე ბავშვებში სტანდარტულ 10-დღიან თერაპიას უფრო ხანმოკლე კურსებთან შედარებით. 6-დან
23 თვემდე ბავშვების მკურნალობის ხაგრძლივობა 10 დღეს უნდა შეადგენდეს.[32] 2 წელზე მეტი ხნის
ბავშვების მკურნალობის ოპტიმალური ხანგრძლივობა ნაკლებად ცალსახაა. AAP-ის რეკომენდაციით
პერორალური ანტიბიოტიკების 7-დღიანი კურსი თანაბრად ეფექტურია 2-დან 5 წლამდე ბავშვებში
AOM-ის მსუბუქი ან ზომიერი სიმპტომებით, მაშინ როცა 6 და მეტი წლის ბავშვებში მსუბუქი ან ზომიერი
სიმპტომებით 5-7-დღიანი კურსი საკმარისია.[18]
თუ პაციენტის მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა, შეიძლება საჭირო გახდეს მეორე ან მესამე რიგის

პრეპარატი.[29]
ანტიბიოტიკოთერაპიის გადავადება
ანტიბიოტიკოთერაპიის გადავადება შესაძლებელია 6 თვის ან უფრო მაღალი ასაკის ჯანმრთელ
პაციენტებში, რომელთა შემდგომი დაკვირვება პრობლემას არ წარმოადგენს, განსაკუთრებით თუ
დიაგნოსტიკური კრიტერიუმები შეუსაბამოა ან დიაგნოზი არ არის სრულად დადასტურებული. ეს
მიდგომა გულისხმობს ტკივილის სასწრაფო მართვას საწყისი დაკვირვების 2-3 დღიანი პერიოდის
განმავლობაში. რამდენიმე კვლევამ აჩვენა ანტიბიოტიკების უსაფრთხოების მიზნით დაავადების
განვითარების მიხედვით დანიშვნის სარგებელი,[33] ან დალოდების ტაქტიკა[33] [34] როცა ექიმი
გამოწერს ანტიბიოტიკს და აუხსნის მშობლებს, რომ მისი გამოყენება დაიწყონ მხოლოდ მაშინ, თუ
ბავშვის სუბიექტური მონაცემები არ გაუმჯობესდებაა 48-72 საათის განმავლობაში. ამ კვლევებმა აჩვენა,
რომ შემდგომში ამ დანიშნულებების მხოლოდ ორი მესამედი სრულდებოდა, ხოლო დაუყოვნებელი
და გადავადებული მკურნალობის ჯგუფებში პაციენტების შედეგები არ განსხვავდებოდა. 2 წლამდე
ბავშვები ორმხრივი დაავადებით[35] ან დაფის აპკის ძლიერი გამობერილობით[36] შეიძლება ნაკლებად
ეფექტურად რეაგირებდნენ ამ მიდგომაზე.
ასეთმა მიდგომამ შეიძლება შეამცირის არასაჭირო ანტიბიოტიკების მიღება, ანტიბიოტიკების გვერდითი

ეფექტების სიხშირე, გააუმჯობესოს ანტიბიოტიკების ეფექტი და შეამციროს ჯანდაცვის დანახარჯები,[37]
თუმცა გაურკვეველია მისი ეფექტი AOM-ის ისეთ იშვიათ გართულებებზე, როგორიცაა მასტოიდიტი.
ტიმპანოცენტეზი
ტიმპანოცენტეზი ამცირებს წნევას შუა ყურის სივრცეში და ამსუბუქებს ყურის ტკივილს.[38] [39]
შესაბამისად, ეს პროცედურა სასარგებლოა პაციენტებისთვის პერსისტენტული დაავადებით, როცა
ანტიმიკრობული თერაპია უშედეგოა, ან როცა საჭიროა ტკივილის სასწრაფო გაყუჩება.
ტიმპანოცენტეზი მოიცავს გარკვეულ რისკებს, როგორიცაა დაფის აპკის და შუა ყურის სტრუქტურების
ტრავმა, ან ანესთეზიასთან დაკავშირებული რისკები.
მკურნალობის დეტალების მიმოხილვა

ყურადღება: ფორმულაციები/შეყვანის გზები და დოზირება შეიძლება განსხვავდებოდეს მედიკამენტთა
დასახელებებს, ბრენდებს, ფორმულარებსა და ლოკაციებს შორის. მკურნალობის რეკომენდაციები
სპეციფიკურია პაციენტთა ჯგუფისთვის. იხილეთ: see disclaimer
საწყისი ( შეჯამება )
საეჭვო AOM
1-ლი პერორალური ან რექტული ანალგეზია
დამხმარე ანტიბიოტიკოთერაპიის გადავადება

თერაპია
მწვავე ( შეჯამება )
დადასტურებული AOM
პლუს ანტიბიოტიკთერაპია
ანტიბიოტიკები უშედეგოა ან პლუს ტიმპანოცენტეზი

სახეზეა ძლიერი ტკივილი
15
მკურნალობის მეთოდები
ყურადღება: ფორმულაციები/შეყვანის გზები და დოზირება შეიძლება განსხვავდებოდეს მედიკამენტთა
დასახელებებს, ბრენდებს, ფორმულარებსა და ლოკაციებს შორის. მკურნალობის რეკომენდაციები
სპეციფიკურია პაციენტთა ჯგუფისთვის. იხილეთ: see disclaimer
საწყისი
საეჭვო AOM

პირველადი ვარიანტები
» პარაცეტამოლი: ბავშვებში: 10-15 მგ/

კგ პერორალურად/რექტულად ყოველ
4-6 საათში ერთხელ, საჭიროებისამებრ,
მაქსიმალური დოზა 75 მგ/კგ/დღეში
-და/ან-
» იბუპროფენი: ბავშვებში: 5-10 მგ/კგ
პერორალურად ყოველ 6-8 საათში
ერთხელ, საჭიროებისამებრ, მაქსიმალური
დოზა 40 მგ/კგ/დღეში
» ტკივილის კონტროლი უმნიშვნელოვანესია

მდგომარეობის მართვის დროს.
» საჭიროების შემთხვევაში, შეიძლება

გამოყენებული იქნეს რექტალური შეყვანის
პრეპარატები. სანამ არ გაქრება სიმპტომები.[40]
» პერორალურმა პარაცეტამოლმა და
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულმა
პრეპარატებმა (NSAID) AOM-ის მქონე ბავშვებში
ყურის ტკივილის ხანმოკლე გაყუჩების უკეთესი
ეფექტი აჩვენეს პლაცებოსთან შედარებით,
თუმცა იბუპროფენის და პარაცეტამოლის
შესადარებლად მონაცემები არასაკმარისია.
გაურკვეველი რჩება, არის თუ არა იბუპროფენის
და პარაცეტამოლის კომბინაცია უფრო
ეფექტური, ვიდრე თითოეული ეს პრეპარატი
» არასაკმარისი მონაცემები არსებობს

AOM-ის დროს ანტიჰისტამინებისა და
შეგუბების საწინააღმდეგო პრეპარატების
სასარგებლოდ.[21]
» ზოგჯერ რეკომენდებულია ანალგეტიკური

ყურის წვეთები (მაგ. ანტიპირინი/ბენზოკაინი);
თუმცა, ზოგიერთ ქვეყანაში ისინი
ხელმისაწვდომი არ არის.[41]
დამხმარე ანტიბიოტიკოთერაპიის გადავადება
თერაპია
მკურნალობა რეკომენდებულია ზოგიერთი
პაციენტისთვის, პაციენტის კონკრეტულ ჯგუფში
» ამოქსიცინილი: ბავშვებში: 80-100 მგ/

კგ/დღეში პერორალურად, დაყოფილ

დოზებად, ყოველ 12 საათში ერთხელ, 10
დღის განმავლობაში
ან
17
» ამოქსიცილინ/კლავულანატი: >3
თვის ბავშვებში: 80-100 მგ/კგ/დღეში
პერორალურად, დაყოფილ დოზებად,
ყოველ 12 საათში ერთხელ, 10 დღის
განმავლობაში
დოზა მიეკუთვნება ამოქსიცილინის
კომპონენტს.
მეორეული ვარიანტები
» ცეფდინირი: >6 თვის ბავშვებში: 14 მგ/კგ/

დღეში 10 დღის განმავლობაში
ან
» ცეფუროქსიმი: ბავშვებში: 30 მგ/კგ/დღეში

პერორალურად, დაყოფილი დოზებით,
მესამეული ვარიანტები
» აზიტრომიცინი: ≥6 თვის ბავშვებში: 10

მგ/კგ/დღეში პერორალურად (სწრაფი
გამოყოფის) პირველ დღეს, შემდეგ 5 მგ/
კგ/დღეში 4 დღის განმავლობაში; ან 10
გამოყოფის) 3 დღის განმავლობაში; ან
30 მგ/კგ/დღეში პერორალურად (სწრაფი
გამოყოფის), ერთჯერადად; ან 60 მგ/კგ/
დღეში (გახანგრძლივებული გამოყოფის)
ერთჯერადად
ან
» ცეფტრიაქსონი: ბავშვებში: 50 მგ/კგ/

დღეში კუნთებში/ინტრავენურად 3 დღის
» ანტიბიოტიკოთერაპიის გადავადება
შესაძლებელია 6 თვის ან უფრო მაღალი ასაკის
ჯანმრთელ პაციენტებში, რომელთა შემდგომი
დაკვირვება პრობლემას არ წარმოადგენს,
განსაკუთრებით თუ დიაგნოსტიკური
კრიტერიუმები შეუსაბამოა ან დიაგნოზი არ არის
სრულად დადასტურებული.
» რეკომენდებულია ანალგეზია და 2-3 დღიანი

დაკვირვება. თუ დაკვირვების პერიოდის
ბოლოს სიმპტომები კვლავ სახეზეა, უნდა
დაიწყოს ანტიბიოტიკოთერაპია.[33] [34] ასეთმა
მიდგომამ შეიძლება შეამცირის არასაჭირო

ანტიბიოტიკების მიღება, ანტიბიოტიკების
გვერდითი ეფექტების სიხშირე, გააუმჯობესოს
ანტიბიოტიკების ეფექტი და შეამციროს
ჯანდაცვის დანახარჯები,[37] 2 წლამდე ბავშვები
ორმხრივი დაავადებით[35] ან დაფის აპკის
ძლიერი გამობერილობით[36] შეიძლება
ნაკლებად ეფექტურად რეაგირებდნენ ამ
მიდგომაზე.
» ანტიბიოტიკები ინიშნება საფეხურებრივად,

დაწყებული პირველი რიგის
ანტიბიოტიკებით.[29] მიუხედავად იმისა,
რომ ოპტიმალური ანტიბიოტიკოთრაპია
ცალსახა არ არის, არსებობს ვარაუდი, რომ
ამოქსიცილინი ან ამოქსიცილინ/კლავულანტი
უპირატესია მთელ რიგ სხვა ანტიბიოტიკებთან
შედარებით.[25] [30] [31]
» AOM-ის მკურნალობის ოპტიმალური

ხანგრძლივობა დადგენილი არაა.
თერაპიის სტანდარტული 10-დღიანი
კურსი გამომდინარეობს სტრეპტოკოკული
ფარინგოტონზილიტის მკურნალობის
ხანგრძლივობიდან. რამდენიმე კვლევა
და ამერიკის პედიატრიის აკადემია (AAP)
უპირატესობას ანიჭებს 2 წლამდე ბავშვებში
სტანდარტულ 10-დღიან თერაპიას უფრო
ხანმოკლე კურსებთან შედარებით. 6-დან 23
თვემდე ბავშვების მკურნალობის ხაგრძლივობა
10 დღეს უნდა შეადგენდეს.[32] 2 წელზე მეტი
ხნის ბავშვების მკურნალობის ოპტიმალური
ხანგრძლივობა ნაკლებად ცალსახაა. AAP-ის
რეკომენდაციით პერორალური ანტიბიოტიკების
7-დღიანი კურსი თანაბრად ეფექტურია 2-დან 5
წლამდე ბავშვებში AOM-ის მსუბუქი ან ზომიერი
სიმპტომებით, მაშინ როცა 6 და მეტი წლის
ბავშვებში მსუბუქი ან ზომიერი სიმპტომებით 5-7-
დღიანი კურსი საკმარისია.[18]
» თუ პაციენტის მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა,

შეიძლება საჭირო გახდეს მეორე ან მესამე
რიგის პრეპარატი.[29]
» ციპროფლოქსაცინი შესაძლოა გამოყენებულ

იქნას ბეტალაქტამებზე ალერგიის მქონე
პაციენტებში. ერთ-ერთმა კვლევამ აჩვენა,
რომ გახანგრძლივებული გამოყოფის
აზითრომიცინის ერთჯერადი დოზა AOM-ის
მქონე ბავშვებში ისევე ეფექტურია, როგორც
ამოქსიცილინ/კლავულანატის 10-დღიანი
კურსი.[19] შესაძლებელია აზითრომიცინის
სხვადასხვა კურსის გამოყენება.
19
მწვავე
დადასტურებული AOM

» პარაცეტამოლი: ბავშვებში: 10-15 მგ/

კგ პერორალურად/რექტულად ყოველ
4-6 საათში ერთხელ, საჭიროებისამებრ,
მაქსიმალური დოზა 75 მგ/კგ/დღეში
-და/ან-
» იბუპროფენი: ბავშვებში: 5-10 მგ/კგ
პერორალურად ყოველ 6-8 საათში
ერთხელ, საჭიროებისამებრ, მაქსიმალური
დოზა 40 მგ/კგ/დღეში
» ტკივილის კონტროლი უმნიშვნელოვანესია

მდგომარეობის მართვის დროს.
» საჭიროების შემთხვევაში, შეიძლება

გამოყენებული იქნეს რექტალური შეყვანის
პრეპარატები. სანამ არ გაქრება სიმპტომები.[40]
» პერორალურმა პარაცეტამოლმა და
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულმა
პრეპარატებმა (NSAID) AOM-ის მქონე ბავშვებში
ყურის ტკივილის ხანმოკლე გაყუჩების უკეთესი
ეფექტი აჩვენეს პლაცებოსთან შედარებით,
თუმცა იბუპროფენის და პარაცეტამოლის
შესადარებლად მონაცემები არასაკმარისია.
გაურკვეველი რჩება, არის თუ არა იბუპროფენის
და პარაცეტამოლის კომბინაცია უფრო
ეფექტური, ვიდრე თითოეული ეს პრეპარატი
» არასაკმარისი მონაცემებია AOM-ის

დროს ანტიჰისტამინებისა და შეშუპების/
გაჭედვის საწინააღმდეგო პრეპარატების
(დეკონგესტანტები)სასარგებლოდ.[21]
» ზოგჯერ რეკომენდებულია ანალგეტიკური

ყურის წვეთები (მაგ. ანტიპირინი/ბენზოკაინი);
თუმცა, ზოგიერთ ქვეყანაში ისინი
ხელმისაწვდომი არ არის.[41]
პლუს ანტიბიოტიკთერაპია
მკურნალობა რეკომენდებულია ყველა
» ამოქსიცინილი: ბავშვებში: 80-100 მგ/

კგ/დღეში პერორალურად, დაყოფილ

დოზებად, ყოველ 12 საათში ერთხელ, 10
დღის განმავლობაში
ან
მწვავე
» ამოქსიცილინ/კლავულანატი: >3
თვის ბავშვებში: 80-100 მგ/კგ/დღეში
პერორალურად, დაყოფილ დოზებად,
დოზა მიეკუთვნება ამოქსიცილინის
კომპონენტს.
მეორეული ვარიანტები
» ცეფდინირი: >6 თვის ბავშვებში: 14 მგ/კგ/

დღეში 10 დღის განმავლობაში
ან
» ცეფუროქსიმი: ბავშვებში: 30 მგ/კგ/დღეში

პერორალურად, დაყოფილი დოზებით,
მესამეული ვარიანტები
» აზიტრომიცინი: ≥6 თვის ბავშვებში: 10

გამოყოფის) პირველ დღეს, შემდეგ 5 მგ/
კგ/დღეში 4 დღის განმავლობაში; ან 10
გამოყოფის) 3 დღის განმავლობაში; ან
30 მგ/კგ/დღეში პერორალურად (სწრაფი
გამოყოფის), ერთჯერადად; ან 60 მგ/კგ/
დღეში (გახანგრძლივებული გამოყოფის)
ერთჯერადად
ან
» ცეფტრიაქსონი: ბავშვებში: 50 მგ/კგ/

დღეში კუნთებში/ინტრავენურად 3 დღის
» ანტიბიოტიკოთერაპიის გადავადება
შესაძლებელია 6 თვის ან უფრო მაღალი ასაკის
ჯანმრთელ პაციენტებში, რომელთა შემდგომი
დაკვირვება პრობლემას არ წარმოადგენს,
განსაკუთრებით თუ დიაგნოსტიკური
კრიტერიუმები შეუსაბამოა ან დიაგნოზი არ არის
სრულად დადასტურებული.
» რეკომენდებულია ანალგეზია და 2-3 დღიანი

დაკვირვება. თუ დაკვირვების პერიოდის
ბოლოს სიმპტომები კვლავ სახეზეა, უნდა
დაიწყოს ანტიბიოტიკოთერაპია.[33] [34] ასეთმა
მიდგომამ შეიძლება შეამცირის არასაჭირო

ანტიბიოტიკების მიღება, ანტიბიოტიკების
გვერდითი ეფექტების სიხშირე, გააუმჯობესოს
ანტიბიოტიკების ეფექტი და შეამციროს
ჯანდაცვის დანახარჯები,[37] 2 წლამდე ბავშვები
ორმხრივი დაავადებით[35] ან დაფის აპკის
21
მწვავე
ძლიერი გამობერილობით[36] შეიძლება
ნაკლებად ეფექტურად რეაგირებდნენ ამ
მიდგომაზე.
» ანტიბიოტიკები ინიშნება საფეხურებრივად,

დაწყებული პირველი რიგის
ანტიბიოტიკებით.[29] მიუხედავად იმისა,
რომ ოპტიმალური ანტიბიოტიკოთრაპია
ცალსახა არ არის, არსებობს ვარაუდი, რომ
ამოქსიცილინი ან ამოქსიცილინ/კლავულანტი
უპირატესია მთელ რიგ სხვა ანტიბიოტიკებთან
შედარებით.[25] [30] [31]
» AOM-ის მკურნალობის ოპტიმალური

ხანგრძლივობა დადგენილი არაა.
თერაპიის სტანდარტული 10-დღიანი
კურსი გამომდინარეობს სტრეპტოკოკული
ფარინგოტონზილიტის მკურნალობის
ხანგრძლივობიდან. რამდენიმე კვლევა
და ამერიკის პედიატრიის აკადემია (AAP)
უპირატესობას ანიჭებს 2 წლამდე ბავშვებში
სტანდარტულ 10-დღიან თერაპიას უფრო
ხანმოკლე კურსებთან შედარებით. 6-დან 23
თვემდე ბავშვების მკურნალობის ხაგრძლივობა
10 დღეს უნდა შეადგენდეს.[32]
» თუ პაციენტის მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა,

შეიძლება საჭირო გახდეს მეორე ან მესამე
რიგის პრეპარატი.[29]
» ციპროფლოქსაცინი შესაძლოა გამოყენებულ

იქნას ბეტალაქტამებზე ალერგიის მქონე
პაციენტებში. ერთ-ერთმა კვლევამ აჩვენა,
რომ გახანგრძლივებული გამოყოფის
აზითრომიცინის ერთჯერადი დოზა AOM-ის
მქონე ბავშვებში ისევე ეფექტურია, როგორც
ამოქსიცილინ/კლავულანატის 10-დღიანი
კურსი.[19] შესაძლებელია აზითრომიცინის
სხვადასხვა კურსის გამოყენება.
ანტიბიოტიკები უშედეგოა ან პლუს ტიმპანოცენტეზი
სახეზეა ძლიერი ტკივილი
მკურნალობა რეკომენდებულია ყველა
» ეტიოლოგიურ დიაგნოზთან ერთად
ტიმპანოცენტეზი ამცირებს წნევას შუა ყურის
სივრცეში და ამსუბუქებს ყურის ტკივილს.[38]
[39] შესაბამისად, ეს პროცედურა სასარგებლოა
პაციენტებისთვის პერსისტენტული დაავადებით,
როცა ანტიმიკრობული თერაპია უშედეგოა, ან
როცა საჭიროა ტკივილის სასწრაფო გაყუჩება.
» ეს პროცედურა სპეციალურ კვალიფიკაციას

მოითხოვს, შეიძლება მტკივნეული იყოს და
მოიცავს გარკვეულ რისკებს, როგორიცაა
დაფის აპკის და შუა ყურის სტრუქტურების
ტრავმა, ან ანესთეზიასთან დაკავშირებული
რისკები.
23
აქტიურად ფორმირებადი
პრობიოტიკები
პრობიოტიკები შემოთავაზებული იყო AOM-ის პრევენციის მიზნით, თუმცა მონაცემები ამის სასარგებლოდ
არასაკმარისია.[42] მიუხედავად იმისა, რომ ლიტერატურის მიმოხილვით აღმოჩნდა გარკვეული კვლევები,
რომლებიც მეტყველებს პრობიოტიკების სასარგებლოდ შუა ყურის ანთების პრევენციასა და მართვაში,
ავტორები აღნიშნავენ, რომ საჭიროა მეტი დამადასტურებელი კვლევა პრობიოტიკების ეფექტიანობისა და
უსაფრთხოების შესახებ დასკვნის გაკეთებამდე.[43]
ნაზალური სპრეი
ალფა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკის ნაზალური სპრეი ამცირებს AOM-ის რეციდივებს ბავშვებში, რომლებიც
ყურის ინფექციებისადმი არიან მიდრეკილები.[44]
შუა ყურის მწვავე ოტიტი შემდგომი მეთვალყურეობა
რეკომენდაციები
მონიტორინგი
შემდგომი მეთვალყურეობა
AOM-ის დიაგნოზის მქონე პაციენტების რუტინული დაკვირვება სიმპტომების ალაგების შემდეგ
საჭიროარ არის. 48-72 საათის შემდეგ პერსისტენტული სიმპტომების მქონე პაციენტებს შეიძლება უფრო
ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების მიღება დასჭირდეთ.
პაციენტის განათლება
მკურნალობის ყველაზე მნიშვნელოვანი ასპექტია ტკივილის კონტროლი პარაცეტამოლით ან
იბუპროფენით. ხშირად ყურის ინფექცია ანტიბიოტიკების გამოყენებას მოითხოვს. მშობლებმა
დანიშნულების მიხედვით უნდა მისცენ ბავშვებს ანტიბიოტიკები, რათა არ მოხდეს ყურის ინფექციის
რეციდივი რეზისტენტული ბაქტერიებით. თუ სიმპტომები დიაგნოზის დასმიდან 2-3 დღის მანძილზე არ
უმჯობესდება, პაციენტმა კვლავ უნდა მიმართოს ექიმს. ყურის ინფექცია არ საჭიროებს ბავშვის ჩვეული
ყოველდღიური აქტივობების შეზღუდვას. როცა ცხელება გაივლის და ბავშვი თავს უკეთ იგრძნობს, ის
შეიძლება დაბრუნდეს სკოლაში ან საბავშვო ბაღში. თუ დაფის აპკის მთლიანობა დაირღვა, ბავშვისთვის
უკუნაჩვენებია ცურვა. ყურის ინფექციის დროს თვითმფრინავით მგზავრობამ შეიძლება გაამწვავოს
ტკივილი.
25
გართულებები
გართულებები ქრონოლოგია ალბათობა

ბულოზური მირინგიტი მოკლევადიანი დაბალი
ზოგჯერ დაფის აპკზე AOM-ის ეპიზოდის დროს ვითარდება ბულები. ბულოზური კერები ჩანს
ოტოსკოპიით.
[Fig-10]
ბულები გაიწოვება ფონური ინფექციის ანტიბიოტიკოთერაპიის შედეგად.
მწვავედ პერფორირებული დაფის აპკი ჩირქოვანი ოტორეით მოკლევადიანი დაბალი
შეიძლება განვითარდეს დაფის აპკის პერფორაცია. ოტოსკოპიით ჩანს დაზიანებული მხარის ჩირქოვანი
ოტორეა.
[Fig-2]
ჩირქოვანი AOM-ის შედეგად განვითარებულ სპონატურ ოტორეას მკურნალობენ ანტიბიოტიკებით.

პერფორაცია ჩვეულებრივ სწრაფად ხორცდება.
მასტოიდიტი მოკლევადიანი დაბალი
მასტოიდიტი ძალიან იშვიათად გვხვდება.[45] ეს გართულება ვითარდება, როცა შუა ყურის

ბაქტერიული ანთება გადადის დვრილისებრ მორჩზე, რომელიც ესაზღვრება შუა ყურს. მასტოიდიტი
კარგად რეაგირებს პარენტერალურ ანტიბიოტიკებზე; ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება დასჭირდეს
ოტოლარინგოლოგთან გადამისამართება.
შუაყურის ანთება გამონაჟონით ცვლადი მაღალი
პაციენტების 50%-ს ხანგრძლივად ექნება სითხე შუა ყურში, რომელსაც ეწოდება შუა ყურის ექსუდაციური
ანთება.
[Fig-7]
ამ დაავადებამ შეიძლება გამოიწვიოს სმენის გარდამავალი დაქვეითება, თუმცა ზოგადად ის

ასიმპტომურია და არ მოითხოვს არც რუტინულ დაკვირვებას და არც მკურნალობას.[46] შემთვევების
უმეტესობა 3 თვის განმავლობაში განიკურნება.[47]
ქრონიკულად პერფორირებული დაფის აპკი ცვლადი დაბალი
მაშინ როცა დაფის აპკის მწვავე პერფორაცია ბუნებრივად თან სდევს AOM-ის ეპიზოდების მნიშვნელოვან
რაოდენობას, ქრონიკული პერფორაცია, რომელიც 3 თვის მანძილზე ვერ ხორცდება, ნაკლებ
სავარაუდოა, რომ თავისით განიკურნოს.[45]
[Fig-11]
პროგნოზი
AOM-ის მქონე ნამკურნალებ პაციენტებს შესანიშნავი პროგნოზი აქვთ. ანალგეზიის და/ან ანტიბიოტიკების
დაწყების შემდეგ პაციენტების უმეტესობა სწრაფად, 2-3 დღეში უკეთ ხდება.. აბსოლუტური უმრავლესობა
ასიმპტომური ხდება კლინიკური დიაგნოზის დასმიდან 1 კვირის განმავლობაში, არჩეული მკურნალობის
მიუხედავად. პაციენტების მცირე რიცხვს უვითარდებათ რეზისტენტული ან განმეორებითი ინფექცია.
შემდგომი თერაპიის შედეგად ასეთი პაციენტებიც გამოჯანმრთელდებიან. იშვიათად პაციენტებს
უვითარდებათ განმეორებითი ინფექცია, რომელიც ტიმპანოსტომური მილის ჩადგმას საჭიროებს.
გრძელვადიანი გართულებები იშვიათია.
27
შუა ყურის მწვავე ოტიტი გაიდლაინები
დიაგნოსტიკური გაიდლაინები
ჩრდილოეთ ამერიკა
Management of acute otitis media in children six months of age and older
გამომცემელიCanadian Paediatric Society ბოლო გამოცემა: 2016
Clinical practice guideline: the diagnosis and management of acute otitis media
გამომცემელიAmerican Academy of Pediatrics; American Academy of ბოლო გამოცემა: 2013 (re-
Family Physicians affirmed in 2019)
Otitis media
გამომცემელიUniversity of Michigan Health System ბოლო გამოცემა: 2013 (minor
interim revision in 2014)
Clinical practice: otitis media

გაიდლაინები
გამომცემელიHendley JO, Division of Pediatric Infectious Diseases, ბოლო გამოცემა: 2002

University of Virginia Health System, Charlottesville
მკურნალობის გაიდლაინები
ევროპა
Fever in under 5s: assessment and initial management

გამომცემელიNational Institute for Health and Care Excellence ბოლო გამოცემა: 2019
Otitis media (acute): antimicrobial prescribing

Respiratory tract infections (self-limiting): prescribing antibiotics

შუა ყურის მწვავე ოტიტი გაიდლაინები
ჩრდილოეთ ამერიკა
Management of acute otitis media in children six months of age and older
გამომცემელიCanadian Paediatric Society ბოლო გამოცემა: 2016
Clinical practice guideline: the diagnosis and management of acute otitis media
გამომცემელიAmerican Academy of Pediatrics; American Academy of ბოლო გამოცემა: 2013 (re-
Family Physicians affirmed in 2019)
Otitis media
გამომცემელიUniversity of Michigan Health System ბოლო გამოცემა: 2013 (minor
interim revision in 2014)
Acute otitis media and otitis media with effusion

გამომცემელიClinical Practice Guidelines and Protocols in British Columbia ბოლო გამოცემა: 2010
გაიდლაინები
Clinical practice: otitis media
გამომცემელიHendley JO, Division of Pediatric Infectious Diseases, ბოლო გამოცემა: 2002
University of Virginia Health System, Charlottesville
29
შუა ყურის მწვავე ოტიტი ლიტერატურა
ძირითადი ნაშრომები
ლიტერატურა
• Uhari M, Mantysaari K, Niemela M. A meta-analytic review of the risk factors for acute otitis media. Clin
Infect Dis. 1996 Jun;22(6):1079-83. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
• Lieberthal AS, Carroll AE, Chonmaitree T, et al. The diagnosis and management of acute otitis media.
Pediatrics. 2013 Mar;131(3):e964-99. [Erratum in Pediatrics. 2014 Feb;133(2):346.] სრული ტექსტი
აბსტრაქტი
• National Institute for Health and Care Excellence. Respiratory tract infections - antibiotic prescribing:
Prescribing of antibiotics for self-limiting respiratory tract infections in adults and children in primary care.
July 2008 [internet publication]. სრული ტექსტი
• Vouloumanou EK, Karageorgopoulos DE, Kazantzi MS, et al. Antibiotics versus placebo or watchful waiting
for acute otitis media: a meta-analysis of randomized controlled trials. J Antimicrob Chemother. 2009
Jul;64(1):16-24. აბსტრაქტი
• Spiro DM, Tay KY, Arnold DH, et al. Wait-and-see prescription for the treatment of acute otitis media: a
randomized controlled trial. JAMA. 2006 Sep 13;296(10):1235-41. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
1. Teele DW, Klein JO, Rosner B. Epidemiology of otitis media during the first seven years of life in children in
greater Boston: a prospective, cohort study. J Infect Dis. 1989;160:83-94. აბსტრაქტი
2. Paradise JL, Rockette HE, Colborn DK, et al. Otitis media in 2253 Pittsburgh-area infants: prevalence and
risk factors during the first two years of life. Pediatrics. 1997;99:318-333. აბსტრაქტი
3. Heikkinen T, Thint M, Chonmaitree T. Prevalence of various respiratory viruses in the middle ear during
acute otitis media. N Engl J Med. 1999;340:260-264. აბსტრაქტი
4. Pitkaranta A, Virolainen A, Jero J, et al. Detection of rhinovirus, respiratory syncytial virus, and
coronavirus infections in acute otitis media by reverse transcriptase polymerase chain reaction. Pediatrics.
1998;102:291-295. აბსტრაქტი
5. Sanyal MA, Henderson FW, Stempel EC, et al. Effect of upper respiratory tract infection on eustachian tube
ventilatory function in the preschool child. J Pediatr. 1980;97:11-15. აბსტრაქტი
6. Winther B, Hayden FG, Arruda E, et al. Viral respiratory infection in schoolchildren: effects on middle ear
pressure. Pediatrics. 2002;109:826-832. აბსტრაქტი
7. Gehanno P, Lenoir G, Barry B, et al. Evaluation of nasopharyngeal cultures for bacteriologic assessment of
acute otitis media in children. Pediatr Infect Dis J. 1996;15:329-332. აბსტრაქტი
8. Kero P, Piekkala P. Factors affecting the occurrence of acute otitis media during the first year of life. Acta
Paediatr Scand. 1987 Jul;76(4):618-23. აბსტრაქტი
9. Uhari M, Mantysaari K, Niemela M. A meta-analytic review of the risk factors for acute otitis media. Clin
Infect Dis. 1996 Jun;22(6):1079-83. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
10. Casselbrant ML, Mandel EM, Kurs-Lasky M, et al. Otitis media in a population of black American and white
American infants, 0-2 years of age. Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 1995 Aug;33(1):1-16. აბსტრაქტი
11. Casselbrant ML, Mandel EM, Fall PA, et al. The heritability of otitis media: a twin and triplet study. JAMA.
1999 Dec 8;282(22):2125-30. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
12. Curns AT, Holman RC, Shay DK, et al. Outpatient and hospital visits associated with otitis media among
American Indian and Alaska Native children younger than 5 years. Pediatrics. 2002 Mar;109(3):E41-1.
სრული ტექსტი აბსტრაქტი
13. Niemela M, Pihakari O, Pokka T, et al. Pacifier as a risk factor for acute otitis media: A randomized,
controlled trial of parental counseling. Pediatrics. 2000 Sep;106(3):483-8. აბსტრაქტი
14. Culpepper L, Froom J, Bartelds AI, et al. Acute otitis media in adults: a report from the International
Primary Care Network. J Am Board Fam Pract. 1993 Jul-Aug;6(4):333-9. აბსტრაქტი
15. Halsted C, Lepow ML, Balassanian H, et al. Otitis media. Clinical observations, microbiology, and evaluation
of therapy. Am J Dis Child. 1968 May;115(5):542-51. აბსტრაქტი
16. Shaikh N, Hoberman A, Rockette HE, et al. Development of an algorithm for the diagnosis of otitis media.
Acad Pediatr. 2012 May-Jun;12(3):214-8. აბსტრაქტი
17. Schwartz RH, Stool SE, Rodriguez WJ, et al. Acute otitis media: toward a more precise definition. Clin
Pediatr (Phila). 1981 Sep;20(9):549-54. აბსტრაქტი
18. Lieberthal AS, Carroll AE, Chonmaitree T, et al. The diagnosis and management of acute otitis media.
Pediatrics. 2013 Mar;131(3):e964-99. [Erratum in Pediatrics. 2014 Feb;133(2):346.] სრული ტექსტი
19. Arguedas A, Soley C, Kamicker BJ, et al. Single-dose extended-release azithromycin versus a 10-day regimen
of amoxicillin/clavulanate for the treatment of children with acute otitis media. Int J Infect Dis. 2011
Apr;15(4):e240-8. აბსტრაქტი
20. Sjoukes A, Venekamp RP, van de Pol AC, et al. Paracetamol (acetaminophen) or non-steroidal anti-
inflammatory drugs, alone or combined, for pain relief in acute otitis media in children. Cochrane Database
Syst Rev. 2016 Dec 15;(12):CD011534. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
21. Chonmaitree T, Saeed K, Uchida T, et al. A randomized, placebo-controlled trial of the effect of
antihistamine or corticosteroid treatment in acute otitis media. J Pediatr. 2003 Sep;143(3):377-85.
22. National Institute for Health and Care Excellence. Respiratory tract infections - antibiotic prescribing:
Prescribing of antibiotics for self-limiting respiratory tract infections in adults and children in primary care.
July 2008 [internet publication]. სრული ტექსტი
31
23. Vouloumanou EK, Karageorgopoulos DE, Kazantzi MS, et al. Antibiotics versus placebo or watchful waiting
for acute otitis media: a meta-analysis of randomized controlled trials. J Antimicrob Chemother. 2009
Jul;64(1):16-24. აბსტრაქტი
24. Burke P, Bain J, Robinson D, et al. Acute red ear in children: controlled trial of non-antibiotic treatment in
general practice. BMJ. 1991 Sep 7;303(6802):558-62. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
25. Rosenfeld RM, Vertrees JE, Carr J, et al. Clinical efficacy of antimicrobial drugs for acute otitis media:
metaanalysis of 5400 children from thirty-three randomized trials. J Pediatr. 1994 Mar;124(3):355-67.
26. Tähtinen PA, Laine MK, Huovinen P, et al. A placebo-controlled trial of antimicrobial treatment for acute
otitis media. N Engl J Med. 2011 Jan 13;364(2):116-26. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
27. Hoberman A, Paradise JL, Rockette HE, et al. Treatment of acute otitis media in children under 2 years of
age. N Engl J Med. 2011 Jan 13;364(2):105-15. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
28. Venekamp RP, Sanders SL, Glasziou PP, et al. Antibiotics for acute otitis media in children. Cochrane
Database Syst Rev. 2015 Jun 23;(6):CD000219. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
29. Hendley JO. Clinical practice. Otitis media. N Engl J Med. 2002 Oct 10;347(15):1169-74. აბსტრაქტი
30. Courter JD, Baker WL, Nowak KS, et al. Increased clinical failures when treating acute otitis media with
macrolides: a meta-analysis. Ann Pharmacother. 2010 Mar;44(3):471-8. აბსტრაქტი
31. Casey JR, Block SL, Hedrick J, et al. Comparison of amoxicillin/clavulanic acid high dose with cefdinir in the
treatment of acute otitis media. Drugs. 2012 Oct 22;72(15):1991-7. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
32. Hoberman A, Paradise JL, Rockette HE, et al. Shortened antimicrobial treatment for acute otitis media in
young children. N Engl J Med. 2016 Dec 22;375(25):2446-56. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
33. Little P, Gould C, Williamson I, et al. Pragmatic randomised controlled trial of two prescribing strategies for
childhood acute otitis media. BMJ. 2001 Feb 10;322(7282):336-42. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
34. Spiro DM, Tay KY, Arnold DH, et al. Wait-and-see prescription for the treatment of acute otitis media: a
randomized controlled trial. JAMA. 2006 Sep 13;296(10):1235-41. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
35. Rovers MM, Glasziou P, Appelman CL, et al. Predictors of pain and/or fever at 3 to 7 days for children with
acute otitis media not treated initially with antibiotics: a meta-analysis of individual patient data. Pediatrics.
2007 Mar;119(3):579-85. აბსტრაქტი
36. Tähtinen PA, Laine MK, Ruohola A. Prognostic factors for treatment failure in acute otitis media. Pediatrics.
2017 Sep;140(3):e20170072. აბსტრაქტი
37. Sun D, McCarthy TJ, Liberman DB. Cost-effectiveness of watchful waiting in acute otitis media. Pediatrics.
2017 Apr;139(4):e20163086. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
38. Bluestone CD. Role of surgery for otitis media in the era of resistant bacteria. Pediatr Infect Dis J. 1998
Nov;17(11):1090-8. აბსტრაქტი
39. Block SL. Tympanocentesis: why, when and how. Contemp Pediatr. 1999;16:103-27.
40. Bertin L, Pons G, d'Athis P, et al. A randomized, double-blind, multicentre controlled trial of ibuprofen
versus acetaminophen and placebo for symptoms of acute otitis media in children. Fundam Clin Pharmacol.
1996;10(4):387-92. აბსტრაქტი
41. US Food and Drug Administration. FDA news release: FDA takes action against unapproved prescription ear
drop products. July 2015 [internet publication]. სრული ტექსტი
42. Hatakka K, Blomgren K, Pohjavuori S, et al. Treatment of acute otitis media with probiotics in otitis-
prone children-a double-blind, placebo-controlled randomised study. Clin Nutr. 2007 Jun;26(3):314-21.
43. Niittynen L, Pitkäranta A, Korpela R. Probiotics and otitis media in children. Int J Pediatr Otorhinolaryngol.
2012 Apr;76(4):465-70. აბსტრაქტი
44. Marchisio P, Santagati M, Scillato M, et al. Streptococcus salivarius 24SMB administered by nasal spray
for the prevention of acute otitis media in otitis-prone children. Eur J Clin Microbiol Infect Dis. 2015
Dec;34(12):2377-83. აბსტრაქტი
45. Bluestone CD. Clinical course, complications and sequelae of acute otitis media. Pediatr Infect Dis J. 2000
May;19(5 suppl):S37-46. აბსტრაქტი
46. Koopman L, Hoes AW, Glasziou PP, et al. Antibiotic therapy to prevent the development of asymptomatic
middle ear effusion in children with acute otitis media: a meta-analysis of individual patient data. Arch
Otolaryngol Head Neck Surg. 2008 Feb;134(2):128-32. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
47. American Academy of Family Physicians, American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery,
and American Academy of Pediatrics Subcommittee on Otitis Media With Effusion. Otitis media with
effusion. Pediatrics. 2004 May;113(5):1412-29. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
48. Bowatte G, Tham R, Allen KJ, et al. Breastfeeding and childhood acute otitis media: a systematic review and
meta-analysis. Acta Paediatr. 2015 Dec;104(467):85-95. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
49. Eskola J, Kilpi T, Palmu A, et al. Efficacy of a pneumococcal conjugate vaccine against acute otitis media. N
Engl J Med. 2001 Feb 8;344(6):403-9. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
50. Kyaw MH, Lynfield R, Schaffner W, et al; Active Bacterial Core Surveillance of the Emerging Infections
Program Network. Effect of introduction of the pneumococcal conjugate vaccine on drug-resistant
Streptococcus pneumoniae. N Engl J Med. 2006 Apr 6;354(14):1455-63. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
51. Pavia M, Bianco A, Nobile CG, et al. Efficacy of pneumococcal vaccination in children younger than 24
months: a meta-analysis. Pediatrics. 2009 Jun;123(6):e1103-10. აბსტრაქტი
52. Fortanier AC, Venekamp RP, Boonacker CW, et al. Pneumococcal conjugate vaccines for preventing
acute otitis media in children. Cochrane Database Syst Rev. 2019 May 28;(5):CD001480. სრული ტექსტი
33
53. Pichichero M, Kaur R, Scott DA, et al. Effectiveness of 13-valent pneumococcal conjugate vaccination for
protection against acute otitis media caused by Streptococcus pneumoniae in healthy young children: a
prospective observational study. Lancet Child Adolesc Health. 2018 Aug;2(8):561-8. აბსტრაქტი
54. Clements DA, Langdon L, Bland C, et al. Influenza: a vaccine decreases the incidence of otitis media in 6- to
30-month-old children in day care. Arch Pediatr Adolesc Med. 1995 Oct;149(10):1113-7. აბსტრაქტი
55. Belshe RB, Gruber WC. Prevention of otitis media in children with live attenuated influenza vaccine given
intranasally. Pediatr Infect Dis J. 2000 May;19(5 suppl):S66-71. აბსტრაქტი
56. Hoberman A, Greenberg DP, Paradise JL, et al. Effectiveness of inactivated influenza vaccine in preventing
acute otitis media in young children: a randomized controlled trial. JAMA. 2003 Sep 24;290(12):1608-16.
სრული ტექსტი აბსტრაქტი
57. Jansen AG, Sanders EA, Hoes AW, et al. Effects of influenza plus pneumococcal conjugate vaccination
versus influenza vaccination alone in preventing respiratory tract infections in children: a randomized,
double-blind, placebo-controlled trial. J Pediatr. 2008 Dec;153(6):764-70. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
58. Norhayati MN, Ho JJ, Azman MY. Influenza vaccines for preventing acute otitis media in infants and
children. Cochrane Database Syst Rev. 2017 Oct 17;(10):CD010089. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
59. Winther BB. Impact of oseltamivir treatment on the incidence and course of acute otitis media in children
with influenza. Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 2010 Jun;74(6):684-8. აბსტრაქტი
60. Hayden FG. Influenza virus and rhinovirus-related otitis media: potential for antiviral intervention.
Vaccine. 2000 Dec 8;19(suppl 1):S66-70. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
61. Gibbs D. Oseltamivir effective for reducing influenza duration in children. Am Fam Physician. 2010 Nov
1;82(9):1140-1. სრული ტექსტი
62. Tapiainen T, Luotonen L, Kontiokari T, et al. Xylitol administered only during respiratory infections failed
to prevent acute otitis media. Pediatrics. 2002 Feb;109(2):E19. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
63. Hautalahti O, Renko M, Tapiainen T, et al. Failure of xylitol given three times a day for preventing acute
otitis media. Pediatr Infect Dis J. 2007 May;26(5):423-7. აბსტრაქტი
64. Azarpazhooh A, Lawrence HP, Shah PS, et al. Xylitol for preventing acute otitis media in children up to 12
years of age. Cochrane Database Syst Rev. 2016 Aug 3;(8):CD007095. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
65. Danhauer JL, Johnson CE, Corbin NE, et al. Xylitol as a prophylaxis for acute otitis media: systematic review.
Int J Audiol. 2010 Oct;49(10):754-61. აბსტრაქტი
66. Leach AJ, Morris PS. Antibiotics for the prevention of acute and chronic suppurative otitis media in
children. Cochrane Database Syst Rev. 2006 Oct 18;(4):CD004401. სრული ტექსტი აბსტრაქტი
შუა ყურის მწვავე ოტიტი გამოსახულებები
გამოსახულებები
ნახაზი 1: ოტოსკოპიით ჩანს გამობერილი და ერითემატოზული დაფის აპკი და საორიენტაციო ნიშნების
დაკარგვა.
ექიმი არმენგოლის პირადი კოლექციიდან
35
გამოსახულებები შუა ყურის მწვავე ოტიტი გამოსახულებები
ნახაზი 2: ჩირქოვანი ოტორეა, რაც მიუთითებს დაფის აპკის გარღვევაზე

ნახაზი 3: კვანძოვანი დაფის აპკი
37
ნახაზი 4: ნორმალური დაფის აპკი ეკვრის ცენტრალურ ბორცვს და ჩაქუჩის ლატერალურ მორჩს
ანტეროსუპერიორულ კვადრანტში. LM = ჩაქუჩის ლატერალური მორჩი; I = გრდემლი; U = ბორცვი; LR =
სინათლის რეფლექსი; A = დაფის აპკის რგოლი; PI = უკანა-ქვედა კვადრანტი
ნახაზი 5: შუა ყურის ჩირქოვანი გამონაჟონი და დაფის აპკის საორიენტაციო ნიშნების დაკარგვა და
დამახასიათებელი რგოლისებრი შესახედაობა
39
ნახაზი 6: მირინგიტის დროს ოტოსკოპიით აღინიშნება ერითემა და დაფის აპკის გახვრეტა ნეიტრალურ
პოზიციაში
ნახაზი 7: შუა ყურის ექსუდაციური ანთება აირი-სითხის დონეებით ან ბუშტუკებით და დაფის აპკის
ნორმალური ნიშნებით
41
ნახაზი 8: შდარებისთვის მოყვანილია ნორმალური შესახედაობის დაფის აპკი მირინგიტის განვითარებამდე

ნახაზი 9: ქოლესტეატომის ოტოსკოპიური სურათი
43
ნახაზი 10: ბულოზური მენინგიტის ოტოსკოპიური სურათი

ნახაზი 11: ქრონიკულად პერფორირებული დაფის აპკის ოტოსკოპიური სურათი
45
შუა ყურის მწვავე ოტიტი პახუსისმგებლობის უარყოფა
პახუსისმგებლობის უარყოფა
წინამდებარე კონტენტი განკუთვნილია სამედიცინო პერსონალისთვის ამერიკის შეერთებული შტატებისა
და კანადის ფარგლებს გარეთ. შპს BMJ Publishing Group Ltd ("BMJ ჯგუფი") ცდილობს უზრუნველყოს
რომ მოწოდებული ინფორმაციის ზუსტი და თანამედროვეა, ამათან, ჩვენ არ ვიძლევით გარანტიას, რომ
ის არ იქნება დამოკიდებული ჩვენს ლიცენზიანტებზე, რომლებიც დაკავშირებული არიან კონკრეტულ
კონტენტთან ან სხვაგვარად აქვთ წვდომა მასზე. BMJ ჯგუფი არ ახდენს რომელიმე მედიკამენტის ან
მკურნალობის მეთოდის მხარდაჭერას ან პოპულარიზაციას და არც პაციენტების დიაგნოზირებას. მედიცინის
მუშაკებმა უნდა გამოიყენოს საკუთარი პროფესიონალური განსჯა ამ ინფორმაციის გამოყენებისას და
პაციენტების მომსახურებისას, ხოლო აქ წარმოდგენილი ინფორმაცია არ უნდა იქნას განხილული ამგვარი
განსჯის ჩამნაცვლებელად.
წინამდებარე ინფორმაცია არ ისახავს მიზნად ყველა შესაძლო დიაგნოსტიკური მეთოდის, მკურნალობის,

შემდგომი მეთვალყურეობის, მედიკამენტების, უკუჩვენებებისა ან გვერდითი მოვლენების განხილვას.
ამასთან, სტანდარტები და პრაქტიკები მედიცინაში მუდმივად იცვლება, მას შემდეგ, რაც ახალი მონაცემები
ხელმისაწვდომი ხდება, და თქვენ უნდა განიხილოთ სხვადასხვა წყაროები. მკაცრად გირჩევთ, რომ
მომხმარებლებმა დამოუკიდებლად მოახდინონ მითითებული დიაგნოზის, მკურნალობებისა და შემდგომი
კონსულტაციების ვერიფიკაცია და უზრუნველყონ, რომ ის შეესაბამება თქვენს პაციენტებს თქვენს
რეგიონში. ამასთან, გამოწერილ მედიკამენტებთან მიმართებაში, გირჩევთ, რომ გაეცნოთ პროდუქტის
ანოტაციას, რომელიც თან ახლავს ყველა მედიკამენტს, წამლის გამოყენების პირობების შემოწმების და
დოზირების გრაფიკის ან უკუჩვენებების იდენტიფიცირებისა და მათში ცვლილებების შესახებ ინფორმაციის
მისაღებად, განსაკუთრების თუ დანიშნული მედიკამენტი ახალია, ან ვიწრო თერაპიული დიაპაზონი აქვს.
თქვენ ყოველთვის უნდა შეამოწმოთ, რომ გამოწერილი მედიკამენტები ლიცენზირებულია შესაბამისი
მდგომარეობისთვის და შესაბამისი დოზებით თქვენს რეგიონში. ეს ინფორმაცია წარმოდგენილია
"როგორიც არის" და კანონით განსაზღვრულ საფუძველზე BMJ ჯგუფი და მისი ლიცენზიანტები არ
კისრულობენ რაიმე პასუხისმგებლობას ამ ინფორმაციის გამოყენებაზე ჯანდაცვის სფეროში.
იხილეთ ჩვენი ვებგვერდის სრული პირობები.
კონტაქტი
პახუსისმგებლობის უარყოფა
+ 44 (0) 207 111 1105

support@bmj.com
BMJ
BMA House
Tavistock Square
London
WC1H 9JR
UK
ავტორები:
// ავტორები:
Carlos E. Armengol, MD
Pediatric Associates of Charlottesville PLC
Assistant Clinical Professor of Pediatrics, University of Virginia Health System, Charlottesville, VA
განმარტებითი მონაცემები: CEA is an author of a reference cited in this topic.
// მადლიერება:
Dr Carlos E. Armengol would like to gratefully acknowledge the late Professor J. Owen Hendley, a previous
contributor to this topic.
განმარტებითი მონაცემები: JOH declared that he had no competing interests.
// რეცენზენტები:
Ozgur Yigit, MD
Chief
ENT Department, Istanbul Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
განმარტებითი მონაცემები: OY declares that he has no competing interests.
Peter Bull, MB FRCS

Retired Consultant Paediatric Otolaryngologist
Formerly at Sheffield Children's Hospital, Sheffield, UK
განმარტებითი მონაცემები: PB declares that he has no competing interests.
Richard Schwartz, MD
Clinical Professor of Pediatrics
Georgetown University and George Washington University School of Medicine, Professor of Pediatrics, Medical
College of Virginia, Clinical Professor, University of Virginia Medical College, Charlottesville, VA
განმარტებითი მონაცემები: At the time of the peer review, RS declared no competing interests. We have been
informed that Dr Schwartz is now deceased.

შუა ყურის მწვავე ოტიტი

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

შუა ყურის მწვავე ოტიტი

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

შუა ყურის მწვავე ოტიტი

სწორი კლინიკური ინფორმაცია, სწორად იქ, სადაც გჭირდებათ

ბოლო განახლება: May 15, 2020

◊ ვლინდება ყურების ტკივილით, გაღიზიანებით, სმენის დაქვეითებით, ანორექსიით, ღებინებით ან

◊ ფიზიკალური გამოკვლევით ვლინდება დაფის აპკის გამობერილობა, შემღვრევა და

◊ დიაგნოზი ზოგადად სტანდარტული ოტოსკოპიით დგინდება. დამატებითი ტესტებია პნევმატური

◊ მკურნალობა მოიცავს ტკივილის კონტროლს ანალგეტიკების გამოყენებით და შესაძლოა

◊ გართულებებს წარმოადგენს დაფის აპკის პერფორაცია და იშვიათად მასტოიდიტი, მეშვიდე

პნევმოკოკური კონიუგირებული ვაქცინა ზომიერი ეფექტს ახდენს AOM-ის სიხშირეზე, განსაკუთრებით

AOM-ის პროფილაქტიკისთვის ქსილიტის, შაქრის ალკოჰოლის გამოყენება სიროპის ან საღეჭი რეზინის

საფეხურებრივი დიაგნოსტიკური მიდგომა

ამასთან ერთად, ანტერიოინფერიორულ კვადრანტში შეინიშნება სინათლის კონუსი. AOM-ის დროს

ტიმპანოცენტეზი და შუა ყურის სითხის ასპირატის ბაქტერიული კულტურა ეტიოლოგიური დიაგნოსტიკის

ამერიკის და ალასკის ინდიელები

ჭამა ზურგზე წოლისას (ბოთლით)

დაბალი სოციალურ-ეკონომიკური სტატუსი

• ობსერვაციულმა კვლევებმა დაუკავშირეს ეს არამოდიფიცრებადი ფაქტორი AOM-ის

თამბაქოს ბოლის სუნთქვა

ანამნეზისა და გასინჯვის ფაქტორები

წინ უსწრებს ზედა სასუნთქი გზების სიმპტომებს (ხშირი)

დაფის აპკის გამობერვა (ხშირი)

სხვა დიაგნოსტიკური ფაქტორები

ძილის დარღვევა (ხშირი)

მადის დაქვეითება (იშვიათი)

სხვა გასათვალისწინებელი კვლევები

მდგომარეობა განმასხვავებელი ნიშნები / დიფერენციული

მირინგიტი • ამ პაციენტებს შეიძლება არ • ოტოსკოპიით აღინიშნება

მასტოიდიტი • დვრილისებრ მორჩთან • დიაგნოზი დგინდება

• დაფის აპკის ზომიერი ან ძლიერი გამობერილობა, ან

მკურნალობის საფეხურებრივი მიდგომა

პარაცეტამოლმა და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულმა პრეპარატებმა (NSAID) ყურის

არასაკმარისი მონაცემებია AOM-ის დროს ანტიჰისტამინებისა და შეშუპების/გაჭედვის საწინააღმდეგო

ანტიბიოტიკები ინიშნე ეტაპობრივად.[29] ანტიბიოტიკიო თერაპიაში ძირითადია ამოქსიცილინით

არსებობს ვარაუდი, რომ ამოქსიცილინი ან ამოქსიცილინ/კლავულანატი უპირატესია მთელ რიგ სხვა

AOM-ის მკურნალობის ოპტიმალური ხანგრძლივობა დადგენილი არაა. თერაპიის სტანდარტული

თუ პაციენტის მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა, შეიძლება საჭირო გახდეს მეორე ან მესამე რიგის

ასეთმა მიდგომამ შეიძლება შეამცირის არასაჭირო ანტიბიოტიკების მიღება, ანტიბიოტიკების გვერდითი

მკურნალობის დეტალების მიმოხილვა

1-ლი პერორალური ან რექტული ანალგეზია

დამხმარე ანტიბიოტიკოთერაპიის გადავადება

1-ლი პერორალური ან რექტული ანალგეზია

ანტიბიოტიკები უშედეგოა ან პლუს ტიმპანოცენტეზი

1-ლი პერორალური ან რექტული ანალგეზია

» პარაცეტამოლი: ბავშვებში: 10-15 მგ/

» ტკივილის კონტროლი უმნიშვნელოვანესია

» საჭიროების შემთხვევაში, შეიძლება

» არასაკმარისი მონაცემები არსებობს

» ზოგჯერ რეკომენდებულია ანალგეტიკური

» ამოქსიცინილი: ბავშვებში: 80-100 მგ/

კგ/დღეში პერორალურად, დაყოფილ

» ცეფდინირი: >6 თვის ბავშვებში: 14 მგ/კგ/

» ცეფუროქსიმი: ბავშვებში: 30 მგ/კგ/დღეში

» აზიტრომიცინი: ≥6 თვის ბავშვებში: 10

» ცეფტრიაქსონი: ბავშვებში: 50 მგ/კგ/

» რეკომენდებულია ანალგეზია და 2-3 დღიანი

მიდგომამ შეიძლება შეამცირის არასაჭირო

» ანტიბიოტიკები ინიშნება საფეხურებრივად,

» AOM-ის მკურნალობის ოპტიმალური

» თუ პაციენტის მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა,

» ციპროფლოქსაცინი შესაძლოა გამოყენებულ

1-ლი პერორალური ან რექტული ანალგეზია

» პარაცეტამოლი: ბავშვებში: 10-15 მგ/

» ტკივილის კონტროლი უმნიშვნელოვანესია

» საჭიროების შემთხვევაში, შეიძლება