Არგუმენტირებული ესე

Საზოგადოების ნაწილი მიიჩნევს, რომ შესაძლოა ადამიანმა ცოდნა და

ინტელექტი სხვისი ჩაგვრის და ძალაუფლების მოპოვების ინრუმენტად
გამოიყენოს.
Ჩემი აზრით, მოცემული ებულება სრულ ჭეშმარიტებას შეესაბამება, რადგან
მსოფლიო ისტორიაში ამის არაერთი მაგალითი არსებობს.
Უძლეველი იმპერატორების უმრავლესობა გამოირჩეოდა ერუდიციითა და
განსწავლულობით, თუმცა უმეტესი მათგანის მიზანი სწორედ ადამიანებისა და
სამყაროს მართვა იყო. Გავიხსენოთ ადოლფ ჰიტლერი, რომლის
შესაძლებლობებზე და ინტელექტზე საზოგადოება დიდი ხანია აღარ დავობს.
Თუმცა ისტორიაში ის დამკვიდრდა დიქტატორად, რომელმაც
ღვთისგანმინიჭებული “ტალანტები” საზოგადოებისა და უფლის
საწინააღმდეგოდ გამოიყენა.
Ჩემთვის ერთ-ერთ გამორჩეულად საყვარე რომანში “ყვავილები
ელჯერნონისთვის” ლენიგი კიზი ამბობს, რომგანათლებას ადმიანური სითბოს
გარეშე გახვრეტილი გროშის ფასი აქვს.მეც ასე ვფიქრობთუ წაკითხული
წიგნი”იმაზე უკეთეს არ გხდის, ვიდრე წაკითხვამდე იყავი” მაშინ ყველანაირ
აზრს კარგავს მისი კითხვა და განათლების მიღება. “დიდოსტატის მარჯვენის
ერთ-ერთი პერსონაჟი, ფარსმან სპარსი, თავისი სიბრძნით აღფრთოვანებას
იწვევს მკითხველში, მაგრამ მისი პიროვნება ცალსახად უარყოფითია. მისი
სურლი”ავგეას თავლადაა” ქცეული და საბოლოო ჯამში ნეგატიურ პერსონაჟთა
სიაშია. “ იყავით გველივით ბრძენი, მაგრამ მტრედივით უმანკო’’ გვასწავლის
სახარება.
Ერთი სიტყვით, არსებობენ ადამიანები, რომლებიც ცონას დაგანათლებას
ადამიანებზე ძალაუფლების მოსაპოვებლად იყენებენ, მაგრამ მათი
ძალისხმევა ერუდიციის დონის ასამაღლებლად “სიზიფეს შრომაა” და მეტი
არაფერი.