Klasa X Ms. B.

Sinani

TRAGJEDI APO KOMEDI – MIGJENI

Çiftet antonimike që realizojnë kontraste të forta – mbi të cilat realizohet dilema:

a. E mira – e keqja “Gjini njerëzore asht...Shenjti dhe Katili...”;

b. Hidhërimi – gëzimi “Ting-tung-tang- janë tingujt e zemrës.... kryqëzimin e udhëve”;

c. Shpirti – trupi “Një krijesë e dorës së mbrapse... tragjedia e kufomës”;

d. Madhështia – vogëlsia “Tragjedia e njeriut asht në ndjenjën... e imtësisë së tij”

FIGURAT LETRARE

a. Paralelizmi “Dora me pasion të ndezun, lëmon telat e kitarës, ngadalë-ngadalë, pak shpejt, shpejt, ma shpejt,
shumë shpejt, e thonjtë. epshkapërthyese plagosin kitarën, jo, por gjini ... dhe njeriu!”

b. Shkallëzimi: “Dora lëmon telat e kitarës, ngadalë-ngadalë, pak shpejt, shpejt, ma shpejt, shumë shpejt”.

c. Epiteti: kompozita shkapërthyese.

Interpretimi: Paralelizmi, epiteti, shkallëzimi dhe mjete morfologjike të shprehësisë janë në funksion të
përshkallëzimit të tonit që arri deri në revoltë. Përshkallëzimi ka funksion emocional, por nxit dhe imagjinatën e
lexuesit.

Qeshu, palaço, përsëritet tri herë.

Në këtë moment është e rëndësishme që mësuesi/ja të bëjë një përmbledhje të veçorive të gjuhës, mjeteve
stilistike, stilit dhe cili është qëllimi i përdorimit.

Migjeni me këtë skicë është i revoltuari ndaj realitetit. Ai (autori) zbulon para lexuesit fatin e njeriut në
përpjekje për mbijetesë, indinjohet, revoltohet dhe denoncon.

Ting-tang-tung - fi llon ironia. Pika kulmore: Bërtasin me britmë ngadhënjyese Sarkazma: Qeshju, palajço,
ndërsa zemra të pëlcet.
Klasa X Ms. B. Sinani