Professional Documents
Culture Documents
შოთა რუსთაველის ვეფხისტყაოსანი
შოთა რუსთაველის ვეფხისტყაოსანი
პირველი რამ, რაც ყველაზე შესამჩნევია ავთანდილის ხასიათში , არის ის რომ მას
უზომოდ უყვარს მოყვასი და ერთგულია მის მიმართ. როგორც პოემიდან ვხედავთ
ავთანდილი მეფის მიმართაც კი ურჩობს და მზად არის მიატოვოს ყველაფერი
განსაცდელში მყოფი მეგობრის დასახმარებლად. სანდო და სინდისიერია ამიტომ არ
არღვევს პირობას.
ავთანდილი მისი გაპარვის მიზეზს და თხოვნას რომ მიუტევოს მეფემ საქციელი , ამტკიცებს
გონივრული არგუმენტებით რაც ასევე მიანიშნებს მის სიბრძნეზე და
გაწონასწორებულობაზე. ავთანდილმა იცის რომ სიბრძნე პრაქტიკულად თუ არ გამოიყენა
ის არაფერია.
ავთანდილის სიბრძნე ასევე ჩანს იმაშ რომ ის იცნობს ადამიანის ბუნებას და გააზრებული
აქვს ადამიანის დანიშნულება. იცის რომ ღმერთმა იცის რა არის კარგი ადამიანისთვის და
ადამიანს ეძლევა არჩევანი კარგის გასაკეთებლად. მან ასევე იცის რომ სიკვდილი
გარდაუვალია
ამიტომ აკეთებს იმას რაც მიაჩნია სწორად, რაც დაუგროვდება საუკუნო საგზლად .
მოყვრისთვის დახმარების არ გაწევა ისეთივე ორპირობა გამოვა როგორც გაპარვა .
სიკეთის ნაკლებობა ბოროტებაა, ავთანდილი კი გმობს ყოველგვარ ბოროტებას. ის
სასიკვდილოდ მიდის პირობის შესასრულებლად.