Поезијата на Константин Миладинов

Константин Миладинов бил најмал и млад од браќата. Ова му

овозможило лесно школување заради неговиот брат Димитар
Миладинов бидејки го зел под своја закрила. Се запишал и
студирал во Москва во 1857 и ги напишал повеќето од неговите
песни таму. Напишал 15 песни од кои опфаќале интимна лирика,
љубовна лирика, социјална лирка и рефлексивна лирика.
Тој никогаш не можел да се научи на таа суровна ладна клима но
со помошта на неговите стихови тоа го инспирирало да ги
напише песните „T’га за југ“ „Бисера“ и „Шупељка“. е песна во
која поетот ја искажува својата тага за изминатото детство и се
сеќава како свирел со шупелка по зелени ледини,  а со другарите
во младоста свирел и играл. Во вториот дел на песната, ја
искажува својата ја искажува неговата желба да се врати дома,
под ладна сенка, без врева и другари, сам со себе и својата
татковина и нејзината убавина, да свири на шупелката „как ке ме
учит срцево“.Бисера е поема каде авторот ја опишува нејзината
убавина велејќи дека нејзиното грло е стопати поубаво и побело
од бисерите што ги носи.Во стиховите е искажана неговата
љубов која ја чувствува кон момата Бисера и копнее да ја види.
Т'га за југ е песна во која авторот, кој живее во Москва, ја
искажува својата желба барајќи орелски крилја за да се врати во
неговиот дом бидејки неможејќи да се адаптира на студената
клима. Тој исто така го отпечати „Зборникот на браќата
Миладиновци“ со помош на брата му Димитар Миладинов.
Константин, пресреќен што животната цел. Тој имал огромно
значење за литература и историја на македонија. Му помагал на
брат му Димитар во собирањето на народните песни кој се
најдрагоценото богатство на македонскиот народ. Покрај тоа
што тој успеал да го издаде најголемото дело на македонската
литература, тој бил основоположник на македонската уметничка
поезија