Евгениј Онегин-роман во стихови од Александар Пушкин

Белешка за авторот
Александар Сергеевич Пушкин е руски романсиер, поет и драматург
роден на 6 јуни 1799 година во Москва. Важи за еден од најдобрите
руски поети, а го паметиме како татко на модерната руска
литература. Тој е основоположник на современиот руски јазик и еден
од првите писатели што почнал да пишува на говорен јазик, што
покажува отстапувања од литературата на романтизмот, која била
најраспространета во тоа време. Карактеристиките на неговиот стил
се спој на романтични елементи, драма и сатира.Потекнува од
благородничко семејство. Во раното детство го оставиле да го
одгледуваат земјоделците Никита Козлов и Арина Р. Јаковљева. Во
1811 година, неговото семејство го испратило да учи во ликејот во
Царско село кај Каридрад. Веќе тогаш почнал да пишува.Негови
најпознати дела се: „Евгеније Онегин“, „Борис Годунов“, „Пика дама“,
„Бајка о златном петлиќу“, „Цигани“ и „Бајка за рибар и риба“
Починал на 29 јануари 1837 година од последици на ранет во двобој.

Анализа на делото-Евгениј Огенин

Евгеније Онегин е роман на рускиот автор Александар Сергеевич
Пушкин, кој бил еден од првите писатели што пишувал на говорен
јазик и кој исто така се смета за основоположник на руската
современа литература. Пушкин ја комбинира руската култура со
западноевропската традиција, чие влијание е видливо и во овој
роман. Работел на романот повеќе од седум години и се смета за
негово најдобро дело, како и едно од најважните дела на руската
литература. Бројот на стихови во овој роман е 5600, а секоја песна се
состои од голем број строфи. Ваквите строфи, кои содржат
четиринаесет јамбиски стихови, може да се поделат на три катрена и
еден стих и да се римуваат според принципот на abab ccdd efe
gg.Интересно е што Пушкин напишал девет поглавја додека го
пишувал романот, но по некои делови на крајот ги цензурирал,
намалувајќи ги на осум. Романот беше објавен во делови, односно се
печатеше песна по песна. Романот бил завршен во 1831 година, а
само две години подоцна, за прв пат бил целосно објавен. Покрај тоа
што е напишан во стих, романот содржи и две вметнати букви.
Првото е писмото на Татјана до Евгениј во кое таа му ја признава
љубовта, а кој останува рамнодушен кон неа. Второто писмо е во
последната песна, и е испратено до Татјана. Кај Евгениј разбудила
нови страсти, но приказната сега е обратна - Татјана е мажена жена и
има обврски кон сопругот, па го отфрла и го напушта. Пушкин ги
опишува малите луѓе, нивните животи, обичаите и начинот на кој ги
поминуваат деновите. Романот го следи главниот лик Евгениј Онегин,
за кого на почетокот учиме речиси сè, од семејните околности,
финансиската состојба, работите што ги сакал, начинот на
облекување. Ја следиме неговата промена од одење во големиот
град до пензионирање на село заради мир. Трансформацијата на
ликот е проследена со трагични настани, а неговото патување е
прекинато од Пушкин, па не знаеме дали ќе има значителни
промени.Ликот на Евгениј потсетува на класичен романтичен херој
кој ги разбира сите неправди во животот и бегството го бара во
книгите. Тој не може да избега од својата трагична судбина која сè
уште го придружува во животот. Неговиот немирен дух не го
напушта, а сè што прави е проследено со траг од трагедија. Тој не
припаѓа на општество кое често го отфрла и отфрла. Нему му е
здодевно во град и, конечно, на село. Тој не може да ја најде својата
цел или начин да придонесе за општеството. Видлива е и неговата
рамнодушност кон се. Тој е склон да ужива и не може да избега од
својата природа дури и кога неговата девојка искрено призна љубов.
Тој е зачетник на излишен тип на карактер.Има и бројни адаптации
на ова дело, од филмови до балети и опери, а неговите стихови се
толку имитирани. Впечатокот што Евгениј Онегин го остави на руската
литература е неоспорен.

Кратка Анализа
Вид на делото: роман во стих
Време на дејствување: 19 век
Локација: Русија (село, Санкт Петербург, Москва)
Тема на делото: животот на Евгениј Онегин кога претрпел различни
страдања, неговото размислување и положба во општеството;
љубовта што Татјана ја чувствува кон него и тој кон неа; рушење на
бариерите за општествените конвенции
Идејата на делото: ако навистина сакаме некого, треба да го
признаеме тоа; не треба да чекаме последен момент за да
преземеме акција

Анализа на Ликови
Ликови:Евгениј Огенин,Владимир Ленски,Олга,Татјана Ларинова
Евгениј Огенин
Главниот лик на романот, кој се грижи за изгледот, поради што
секогаш внимателно ја избира облеката. Покрај облеката, тој
поминува многу време и на уредувањето на својот дом. Во младоста,
тој поминувал време на излегување, танцување, бил страствен и се
интересирал за жените. Во еден момент престанува да се интересира
за сè, па се свртува кон книгите и студирањето, му станува мрачен и
му здосадува животот во градот, па се сели на село. Таму го
запознава Владимир Ленски, со кој станува неразделен пријател, но
поради додворувањето на својата вереница Владимир го кани на
дуел. Во дуелот Евгениј го убива Ленски, што го обележува до крајот
на животот. Потоа бил немирен и не можел да го извади од глава
својот починат пријател. За време на животот на село тој не ѝ ја
возвратил љубовта на девојката Татјана која му пишала, а потоа
среќата се врти и тој е оној кому љубовта не се возвраќа.
Владимир Ленски
Пристигнува во селото и се интересира за Евгениј со кој станува
добар пријател. Тие ги посетуваат своите соседи, сестрите Олга и
Татјана. Тој се вљубува во Олга и двајцата се венчаат. На именденот
на Татјана се собра друштвото и ја виде Олга како танцува со Евгениj.
Полуде од љубомора, се плашеше дека Олга повеќе не го сака. Тoj го
кани на дуел во кој го губи животот.
Олга
Прекрасна девојка која ги освои срцата на многумина, но на крајот му
ветува љубов на Владимир Ленски. Беше поубава од сестра и, повеќе
се дружеше и повеќе се забавуваше. Кога нејзиниот вереник починал
во дуел, таа не тагувала премногу и набрзо се омажила за друг.
Татјана
Постара сестра која не личеше на Олга. Поголемиот дел од времето
го поминувала во читање, повлечена и тивка, а најмногу сакала да го
поминува сама. Таа му ја признала љубовта на Евгениј, но тој не и ја
возвратил таа љубов што и нанела голема болка. Кога била во
Москва, чувствувала дека таму не припаѓа и копнеела по книгите и по
својата татковина.