Professional Documents
Culture Documents
Постојат голем број купувачи и продавачи, при што секој купува и продава само мал дел од
вкупната количина на производот на соодветниот пазар. Оттаму купувачите и продавачите не
можат да влијаат врз цените. Тие се мали фирми, немаат моќ, цената е дадена – прифаќање
на цени (price taker)
Продавачите нудат стандардизирани (хомогени) производи со ист квалитет.
Продавачите можат лесно, слободно да влезат или да излезат од пазарот – тоа претставува
целосна мобилност на факторите на производство.
Продавачите и купувачите имаат комплетни (перфектни) информации за цените на
производите и ресурсите (факторите на производство)
Овој тип пазарна структура не егзистира во реалниот живот. Често се нарекува чист пазар. Денес
блиску до оваа форма на пазарна структура е пазарот за жито или пазарот за компири, патлиџани и
др земјоделски производи.
Просечен приход е приходот што фирмата го остварува на единица производ. Тој се добива кога
вкупниот приход ќе се подели со со бројот на производи. Во услови на совршена конкуренција тој е
секогаш еднаков на пазарната цена на производот.
Просечниот трошок е трошок на единица производ. Тој исто така се добива со делење на вупните
трошоци со бројот на производи.
Фирмата што работи во услови на совршена конкуренција не е во можност да влијае врз висината на
маргиналниот приход (цената) со промена на обемот на производство и на понудената количина на
производи на пазарот. Но со промена на обемот на производство и понудената количина на
производи на пазарот,фирмата може да влијае врз висината на маргиналниот трошок. Кривата на
понудата на фирмата што работи во услови на совршена конкуренција, во основа се совпаѓа со
кривата на маргиналните трошоци. Велиме во основа бидејќи кривата на понудата е само еден дел
од кривата на маргиналните трошоци, односно само делот којшто се наоѓа над точката кадешто
кривата на маргиналните трошоци ја сече кривата на просечните варијабилни трошоци. Доколку се
случи пазарната цена на фирмата да падне толку ниско што нема да ги покрива ниту просечните
варијабилни трошоци, фирмата ќе мора да престане со производство. Според тоа под точката на
варијабилните трошоци нема да има никакво производство и никаква понуда. Затоа кривата на
понуда на фирма што работи во услови на совршена конкуренција е над точката каде што
маргиналните трошоци ги сечат просечните варијабилни трошоци.
Монопол – станува збор за крајниот, екстремен случај на непотполна конкуренција кога еден
единствен производител има потполна контрола врз целиот економски пазар. Пазарот на кој
монополистичкото претпријатие работи се вика монополски пазар.
Природен монопол – станува збор за економски сектори во кои извршувањето на дејноста бара
вложување на огромен капитал, поради што законот за економиите од обем не дозволува таа
дејност да ја извршуваат голем број на претпријатија. Природни монополи можат да бидат
претпријатијата во државна сопственост или приватни претпријатија. (енергија – електрична
енергија, гас, вода ; телекомуникации – поштенски услуги, радија, ТВ ; транспорт – авионски,
железнички, урбан јавен транспорт)
Олигопол претставува пазарна структура каде што мал број корпорации, продавачи имаат
доминантни позиции во вкупното производство и понуда на секторот. Разликуваме 2 типа на
олигопол: првиот тип произведуваат идентични или речиси идентични производи – челик од ист
квалитет или пак нафта (состојба на дуопол) , а кај вториот тип на олигопол мал број претпријатија
произведуваат исти производи, но со диференцирани својства и карактеристики – автомобиилски
корпорации (произведуваат автомобили со иста кубикажа и еднаков број коњски сили но со
различни карактеристики: боја, потрошувачка на бензин, бучност на моторот..)
Карактеристики на олигопол:
Пазарна структура во која постојат многу претпријатија кои продаваат производи коишто се
диференцирани. Не произведуваат исти по квалитет производи (производи од текстил,кожа, паста за
заби, козметички производи, шампони итн). Карактеристики: на пазарот доминираат голем број
независни продавачи – фирми, ограничено влијние во цената – секоја фирма може да формира цена
за секој негов производ ,Постои слободен влез и излез, произведуваат диференцирани производи.
Карактеристики:
Картел – група на претпријатија кои избираат заедничка цена која ги максимизира вкупните
индустриски профити. Кателот настанува кога олигополистичките претпријатија јавно, отворено, се
договараат за меѓусебно ограничување на конкуренцијата. Претпријатијата се договараат за:
производните квоти што одделните претпријатја можат да ги понудат на пазарот, за висината на
цената по којашто ќе го продаваат производот и за деловите на пазарот на кој одделните
претпријатија ке ги пласираат своите производи – т.н регионална поделба на пазарот. Доколку
претпријатијата цврсто де придржуваат до договорот резултатот ке биде ограничено производство и
понуда, висока цена и високи профити. Картелот е штетен бидејќи предизвикува економска
неефикасност и монополизација на пазарните структури.
Теоријата на игра ја дефинира играта како состојба во којашто учесниците донесуваат интелигентни
одлуки кои во основа се меѓузависни. Примена на теоријата на игра во економијата е најчеста во
анализата на однесувањето на фирмите во олигополистичката пазарна структура. Учесниците во
играта се олигополистичките фирми кои редовно се принудени при донесување на значајни деловни
одлуки да ги предвидат, антиципираат, потезите, реакциите на своите конкуренти. Притоа
олигополистичките фирми се соочуваат со бројни дилеми, слични на дилемите на затвореникот,
една специфична ситуација којашто се третира во теоријата на игра и којашто економистите ја
користат за да се објасни самата суштина на теоријата.
Џон Неш е автор на концептот наречен Нешова рамнотежа. Овој концепт се однесува на т.н
некооперативни игри – состојба кога олигополистичките фирми меѓусебе не соработуваат, односно
не се договараат за обемот на производство и висината на цените. Нешовата рамнотежа настапува
кога секој од играчите ја избира најдобрата можна стратегија при даден избор на другиот играч.
Се претпоставува дека во економскиот живот учествуваат два тима економски субјекти: фирми и
домакинства. Фирмите произведуваат и продаваат најразновидни добра и услуги. Но за да
произведуваат добра и услуги, тие мораат постојано да купуваат фактори на производство: земја,
труд, капитал. Значи фирмите истовремено се јавуваат и како продавачи на добра и услуги и како
купувачи на фактори на производство. Домаќинствата за да ги задоволат најразновдните потреби
(храна, облека, трајни потрошни добра, здравствени услуги..) мораат постојно да купуваат
најразновидни добра и услуги. Тие тоа го прават со помош на доходот, парите, што ги добиваат со
продавање на факторите на производство кои се во нивна сопственост. Значи, домаќинствата
истовремено се јавуваат и како купувачи на добра и услуги и како продавачи на фатори на
производство. Тоа значи дека фирмите и домаќинствата меѓусебе комуницираат, стапуваат во
интеракција,преку пазарот на добра и уџлуги и преку пазарот на фактори напроизводство. На
пазарот на добра и услуги фирмите се јавуваат во улога на продавачи а домаќинствата како
купувачи. На пазарот на фактори на производство домаќинствата се продавачи а фимите купувачи.
Економската наука користи строга ригорозна истражувачка процедура што се вика научен метод.
Истражувачката процедура опфаќа три фази:
Опсервирање, набљудување на економсиот феномен
Развивање на модел, односно теорија што ја изразува суштината на феноменот
Тестирање на теоријата и нејзино потврдување или отфрлање
33. Микроекономија и макроекономија – поим, карактеристики и разлики
Инпутите најчесто ги дефинираме како добра и услуги што ги користат претпријатијата во процесот
на производство. Со различна комбинација на различни инпути можат да се произведат
најразновидни добра и услуги. Аутпутите се добрата и услугите што се добиваат во процесот на
производство со комбинација на инпутите. Тие директно одат во потрошувачка. Инпутите уште ги
нарекуваме ФАКТОРИ НА ПРОИЗВОДСТВО. Се делат на три широки категории: земја труд и капитал.
ЗЕМЈАТА или природните ресурси во основа се дарови на природата. Тука влегуваат обработливите
земјишни површини, земјата како фактор врз кој се подигаат, се лоцираат, фабричките згради,
железничките пруги, куќите.. ТРУДОТили човечките ресурси се сведуваат на трошење на физичите и
умствените способности на луѓето во економските процеси, односно во продукцијата на
најразновидни добра и услуги. Луѓето за да можат да произведуваат мораат да имаат соодветни
квалификации, знаења, умеења итн. КАПИТАЛОТ или произведените ресурси го сочинуваат
најразлични произведени добра кои служат за производство на други добра и услуги. Тука влегуваат
алатите и машините, опремата во производствените хали и сл. И четвртион фактор на производство
е ПРЕТПРИЕМНИШТВОТО. Овој фактор на производство е поврзан со активноста на претприемачите.
Претприемачите се сопственици на капитал, односно на мали фирми кои се способни : да
воведуваат иновации во производството и врз таа основа да ги фиференцираат своите производи во
однос на конкуренцијата, да превземаат ризик и да вршат алокација на ресурсите.
Во услови кога ресурсите се релативно ретки и ограничени, општеството најпрвин мора да одлучи
ШТО ЌЕ ПРОИЗВЕДУВА, односно кои видови добра и услуги ќе ги проиведува и во колкава количина.
Дали да се произведуваат повеќе добра за широка потрошувачка или пак повеќе инвестициони
добра? Дали да се произведат повеќе трајни потрошни добра или пак повеќе храна и облека? КАКО
ЌЕ СЕ ПРОИЗВЕДУВА е многу битно, тоа е врзано со многу дилеми: какова технологија ќе се користи
при производство на различни добра и услуги, намодерна висока или пониска? ЗА КОГО ДА СЕ
ПРОИЗВЕДУВА е третото прашање, општеството треба да одлучи кој ќе ги ужива плодовите од
производството, односно каква ќе биде распределбата на доходот. Дали ке имаме општество со
малку богати и многу сиромашни, значи со типично неправична распределба или општество без
големи социјални разлики.
Пазарни економии – пазарот претставува институција т.е механизам кој воспоставува врска помеѓу
купувачите и продавачите на различни добра и услуги. Произведителот само одлучува како ке го
употеби својот капитал, каква фирма ке основа, што и колку ке произведува и каде ќе продава со цел
максимизација на профитот. Потрошувачот сам одлучува кои производи и услуги ке ги купи и од ког
ке купи, каде ке се работи и сл. Пазарот ја остварува функцијата на автоматси регулатор меѓу
производството и потрошувачката во рамки на пазарната економија. Пазарен неуспех се случува
кога пазарот не успева ефикасно и рационално да ги алоцира ресурсите и да обезбеди соодветно
решавање на проблемите при што е неопходна државна регулација на економскиот раст. Пазарниот
неуспех може да биде предизвикан од: монополи, екстерналии, асиметрични информации, јавни
добра. Екстерналиите претставуваат позитивно или негативно влијание од активностите на едно
лице или фирма врз благосостојбата на другите. Негативни ексттерналии – загадување на животната
средина (вода воздух) од страна на фабриките кои испуштаат гасови и отпадни води, како и
загадување на воздухот од густ сообраќај. Позитивни екстерналии – образовен процес, иновации..
Пазарна моќ – претставува способност на едно лице или фирма да има прекумерно влијание врз
пазарните цени. (еден сопственик, монополот има пазарна моќ врз продажбата на одредено добро.
Потребно е државна регулација).
Прво, претпоставката дека законот за опаѓачките приноси доаѓа до израз само доколку еден фактор
на производство (инпут) е променлив, а сите други фактори на производство се фиксни, треба да се
надополни со уште еден елемент: променливиот фактор на производство секогаш е од ист квалитет.
Во нашиот пример каде што трудот е променлив капитал, тиа би значело дека во производството се
додаваат, се ангажираат дополнители работници со исти квалификации.
Трето, законот на опаѓачки приноси на долг рок во основа не се потврдува главно поради дејството
на новите технологии.
Кривата на еднакви можности ги покажува различните комбинации на труд и земја кои можат да се
употребат за да се произведат ХХ исти единици на производ.
49. Кога доаѓаат до израз економиите од обем и какви видови економиии од обем
постојат?
Константни економии од обем имаме тогаш кога промените на сите инпути (фактори на
производство) доведуваат до пропорционален пораст на вкупното производство. Ако инпутите се
зголемат за 10% тогаш и производството ке порасне за 10%.на пр. ако 10 работници работат на 10
машини и произведуваат 100 кошули дневно, порастот на инпутите за 50% (значи ангажирање на
уште 5 нови машини 5 работници) ќе предизвика и пропорционален пораст на производството од
50% односно вкупно производство од 150 кошули дневно.
Опаѓачки економии од обем имаме тогаш кога промените во инпутите имаат за резултат
подпропорционален пораст на вкупното производство. Доколку на пример при проиводство на
пченица, користеното земјиште, опремата, ѓубривото, бројот на работници, количината на воа и др
инпути пораснат за 10%, а вкупното производство за 5% велиме дека дејствува законот за опаѓачките
економии од обем.
Растечки економии од обем имаме тогаш кога промените во инпутите имаат за резултат
надпропорционален пораст на вкупното производство. На пр. ако инпутите пораснат за 10% вупното
производство ќе се зголеми за 15%. Ова значи дека продуктивноста по единица инпут се зголемила
за 5%.
**Со окрупнување на претпријатијата доаѓаат до израз економиите од обем и поради фактот што т.н
фиксни трошоци по единица производ намалуваат. Станува збор за трошоци врзани за плаќање на
закупнини на згради, за опремата, за плаќање камати на кредитите, значи за трошоци кои
претпријатието би морало да ги прави дури и под претпоставка дека нема да работи и произведува.
56. Што претставува кривата на вкупните просечни трошоци на долг рок? Каква е
нејзината аналитичка вредност?
На долг рок сите фактори на производство се варијабилни. Оттука сите трошоци на производство се
исто така варијабилни. Тоа значи дека на долг рок фирмите можат да купат нови машини и опрема
кои ке го зголемат аутпутот. Тоа обично води кон намалување на просечните вкупни трошоци.
Кривата на вкупни просечни трошоци на долг рок ги покажува најниските трошоци на производство
за различни нивоа на аутпут при дадена технологија и дадени цени на факторите.
Економскиот профит е поширок поим кој покрај експлицитните трошоци за кои претпријатието
прави конкретни парични издатоци, ги вклучува и имплицитните опортунитетни трошоци.
Економскиот профит заради фактот што ги вклучува и опортунитетните трошоци секогаш е помал од
сметководствениот профит.
Индивидуална побарувачка за определено добро претставува количина на доброто што едно лице
сака и е способно да ја плати во определен временски период. Факторите што ја условуваат
побарувачката за доброто се:
Зошто со покачување на цената бараната количина се намалува: тоа е така од две причини. Прво
заради ефектот на супституција –замена на едно добро со друго на пр. струја за нафта, говедско месо
за пилешко итн. Второ заради ефектот на доходот – покачувањето на цената на доброто се сведува
на осиромашување на потрошувачите затоа ако порасне цената на месото потрошувачите ке
купуваат и трошат помалку месо. Ако се намали цената поинаку стојат работите. Поевтинувањето на
добрата ја зголемува потрошувачката.
Под понуда се подразбира количината на одредено добро што претпријатијата сакаат и се способно
да ја произведат и продадат за определен временски период. Односот помеѓу пазарната цена на
едно добро и количината на доброто што произведителите, претпријатијата сакаат да ја произведат
и продадат, цетерис парибус, ни ја дава кривата на понудата. Факоторите што ја условуваат понудата
се: профитот, цената на доброто, цената на другите фактори на производство, технологијата, цената
на другите добра што се во врска со доброто Х, и други релеванти факти.
Пазарната рамнотежа се постигнува во точката каде што купувачите се подготвени по дадената цена
да ги откупат сите понудени количини, а продавачите се подготвени по истата цена да ги продадат
сите произведени количини од соодветното добро.
Es =_________________________________________________________
Промена на цените во %
Фактори кои ја детерминираат еластичноста на понудата се: времето што на претпријатието му стои
на располагање за промена на производство и понудата во зависност од промената на цената,
производствените можности на секторот и мобилноста на ресурсите.