"ცელიბატი", როგორც ცნობილია, ეწოდება უქორწინებელ მღვდელს,

რომელიც, ამავე დროს, არ არის ბერი. ტერმინი მომდინარეობს ლათინური

სიტყვიდან "ცელებს" (caelebs), რაც ეტიმოლოგიურად ნიშნავს
"მარტოხელას", აქედან კი - "დაუქორწინებელს". მართლმადიდებელ
ეკლესიაში "ცელიბატობის" მაგალითები უძველესი დროიდანვე
არსებობდა, როგორც ეს საგანგებოდ გამოიკვლია დიდმა წმინდანმა
ფილარეტ დროზდოვმა, რომელმაც თვითვე მისცა ცელიბატობის ნებართვა
მოსკოვის სასულიერო აკადემიის რექტორს ალექსანდრე გორსკის. სწორედ
ამ შემთხვევეის გამო შეისწავლა წმ. ფილარეტმა ეს საკითხი და დაადგინა,
რომ ცელიბატობა მიღებული პრაქტიკა იყო ძველ ეკლესიაში.