Kabanata V

Pangarap sa Gabing Madilim

Sakay ng kalesa, dumating si Ibarra sa Fonda de Lala.Kaagad na nagtuloy si Ibarra sa

kanyang silid at naupo sa isang silyon. Sa sinapit ng ama, gulong-gulo ang isip nito.
Maya-maya ginala niya ang paningin sa kalawakan ng himpapawid.Mula sa bintana,
natanaw niya ang isang maliwanag na bahay sa kabila ng ilog. Naririnig niya ang
kalansing ng mga kubyertos at pinggan. Dinig din niya ang tugtugin ng orkestra.Kung
nagmasid lamang ng husto sa bahay na iyon si Ibarra, makikita niya kung sinu-sino ang
naroroon.May isang magandang binibini na nababalot ng manipis nahabi,may suot na
diyamante at ginto. Ang mga umpukan naman ng mga Kastila, Pilipino, pari,
intsik,militar ay nakatuon lahat sa kagandahan ni Maria Clara. Giliw na giliw siláng
nakatingin sa dalaga, maliban sa isang batang Pransiskano na payat at putlain. Iba ang
kaniyang nadarama. Si Padre Sibyla ay siyang-siya sa pakikipag-usap sa mga dilag
samantalang si Donya Victoria ay matiyagang inaayos ang buhok ng dalagang
hinahangaan ng lahat.Dahil sa pagal ang isip at katawan ni Ibarra, sa paglalim ng gabi,
madali siyang nakatulog at nagising kinabukasan. Ang tanging hindi inabot ng antok ay
ang batang Pransiskano.
Kabanata 5 Pangarap Sa Gabing Madilim (Buod)
[baguhin]
Sakay ng kalesa, dumating si Ibarra sa Fonda deLala. (Ito ay isang uri ng panuluyan, na
tinutuluyan niya kapag siya ay nasa Maynila). Kaagad na nagtuloy si Ibarra sa kanyang
silid at naupo sa isang silyon.. Sa sinapit ng ama, gulong-gulo ang isip nito. Maya-maya
ginala niya ang paningin sa kalawakan ng himpapawid.
Mula sa bintana, natanaw niya ang isang maliwanag na bahay sa kabila ng ilog. Naririnig
niya ang kalansing ng mga kubyertos at pinggan. Dinig din niya ang tugtugin ng orkestra.
Kung nagmasid lamang ng husto sabahay na iyon si Ibarra, makikita niya kung sinu-sino
ang naroroon. May isang magandang binibini na nababalot ng manipis na habi,may suot
na diyamante at ginto. Sa likuran naman may mga anghel, pastol at dalagang nag-aalay
ng bulaklak. Ang mga umpukan naman ng mga Kastila, Pilipino, pari, intsik, militar ay
nakatuon lahat sa kagandahan ni Maria Clara. Giliw na giliw silang nakatingin sa dalaga,
maliban sa isang batang Pransiskano na payat at putlain.Dahil sa pagal ang isip at
katawan ni Ibarra, sa paglalim ng gabi, madali siyang nakatulog at nagising kinabukasan.
Ang tanging hindi inabot ng antok ay ang batang Pransiskan.

Dahil sa pagal ang isip at katawan ni Ibarra, sa paglalim ng gabi, madali siyang nakatulog
at nagising kinabukasan. Ang tanging hindi inabot ng antok ay ang batang Pransiskan.

Sa tinutuluyan ni ibarra maraming mga pagitain ang nasa kanyang isipan.Naging abalang lubha ang
kaniyang pagiisip sa malupit at malungkot na kapalang sinapit ng kanyang ama. Hindi na tuloy niya
napag-ukulan ng pasin ang mga tanawing nakapagpapasaya sa puso.