Ang Administrasyon ni

Pangulong Benigno “Noynoy”

Aquino III

Noong Setyembre
taong 2009 inihayag ni dating
Pangulong Aquino ang kanyang
kandidatura sa 2010 presidential
race. Ang kanyang ina, na para
sa marami ay isang sagisag ng
demokratikong pamamahala sa
Pilipinas, ay namatay noong nakaraang buwan, isang kaganapan na
tumaas ang profile ni Aquino at nagsilbing katalista para sa kanyang
naghahangad ng mas mataas na tungkulin. Bagaman ang kanyang mga
kalaban sa pagkapangulo ay may kasamang mga bihasang pulitiko tulad
ni Joseph Estrada, na dating naglingkod bilang pangulo ng Pilipinas
(1998-2001), si Aquino ay itinuring na front-runner mula noong sumali
siya sa karera. Sa halalan na ginanap noong Mayo 10, nanalo si Aquino
sa pagkapangulo sa isang malawak na margin.

Mga Hamon sa Pamumuno.

Ang punong tagumpay sa tahanan ni Aquino ay ang pagtatapos ng
isang kasunduan sa kapayapaan sa Moro Islamic Liberation Front
(MILF) noong Oktubre 2012. Ang kasunduan ay nangako ng isang
makabuluhang halaga ng awtonomiya sa isang rehiyon na may
karamihang Muslim sa katimugang Mindanao at tila natapos ang apat na
dekada ng nakamamatay na hidwaan. Ang paglago ng ekonomiya sa
Pilipinas ay malakas sa panahon ng administrasyon ni Aquino, ngunit
ang kawalan ng trabaho ay nanatiling mataas, at pinangatwiran ng mga
politiko ng oposisyon na ang mga pinuno at elitista lamang ang
nagbenepisyo.

Naharap din si Aquino sa pagpuna sa mabagal na pagtugon ng

kanyang gobyerno sa Super Typhoon Haiyan, na pumatay sa humigit
kumulang 8,000 katao at lumipat ng higit sa 800,000 nang tumama ito sa
Pilipinas noong Nobyembre 2013. Ang pinakamalaking isyu sa
patakarang panlabas ng termino ni Aquino sa katungkulan ay ang lalong
masigasig na pustura ng China sa South China Sea. Humingi ng hatol
ang Pilipinas mula sa Permanent Court of Arbitration sa The Hague
upang linawin ang pagmamay-ari ng isang bahura na inangkin ng Tsina
sa kabila ng katotohanang nakalagay ito sa loob ng teritoryo ng
Pilipinas. Bagaman nagpasiya kalaunan ang korte na ang China ay
walang paghahabol sa bahura at ang mga aksyon ng Tsina ay naging
isang paglabag sa soberanya ng Pilipinas, binalewala ng China ang
desisyon. Sa pagtatapos ng termino ni Aquino, sinuportahan nito si
Manuel (“Mar”) Roxas na kahalili niya mula 2016. Si Roxas, ang apo ni
Pres. Si Manuel Roxas, ay kumatawan sa pagtakbo sa pagka-presidente,
ngunit pumangalawa lamang sa ngayo’y Pangulong Rodrigo Duterte.
Pinalitan ni Duterte si Aquino bilang pangulo noong ikaw-30 ng Hunyo,
2016.
 Ang Administrasyon ni Pangulong Rodrigo Roa Duterte

Si Pangulong Rodrigo Roa Duterte ay nahalal bilang alkalde noong taong 1988, at muling
napili sa posisyon na iyon ng dalawang beses sa sumunod na dekada. Dahil sa mga paghihigpit
sa termino, siya ay pinagbawalang tumakbo uli noong 1998, ngunit matagumpay siyang tumakbo
para sa isang puwesto na kumakatawan sa Davao sa House of Representatives ng Pilipinas. Nang
matapos ang terminong iyon taong 2001, bumalik siya sa Lungsod ng Davao at muling nahalal
na alkalde. Dahil sa pagkakaroon ng “term limit” noong 2010, siya ay nahalal na bise alkalde, at
ang kanyang anak na si Sara Duterte ay nagsilbing alkalde. Noong 2013 bumalik si Pangulong
Duterte sa tanggapan ng alkalde, sa pagkakataong ito ay kasama na ang kanyang anak na si
Paolo ("Pulong") na nagsisilbing bise alkalde.

Mga Positibong Pangyayari.

Sa kanyang higit sa dalawang dekada

bilang alkalde ng Lungsod ng Davao, binago
ng kontrobersyal na pulitiko ang lungsod
mula sa isang lugar ng kawalan ng batas sa
isa sa mga pinakaligtas na lugar sa Timog-
silangang Asya.

Mga Puna ng Kritiko.

Ang malupit na taktika ng
pakikipaglaban sa krimen ay nakakuha sa
kanya ng mga palayaw na "The Punisher" at
"Duterte Harry" (sa pagtukoy sa character na
pelikulang Dirty Harry, ang walang-awang
mabisang inspektor ng pulisya na ipinakita ng
aktor na si Clint Eastwood), ngunit ang mga kritiko tulad ng Amnesty International and Human
Rights Inaangkin ni Watch na responsable si Duterte sa higit sa 1,000 extrajudicial killings. Sa
halip na tanggihan ang mga nasabing paratang, niyakap niya ang mga ito. Ang mga pangkat ng
kamatayan na nagsagawa ng pagpatay ay nagpatakbo nang walang parusa na nagpapahiwatig ng
opisyal na parusa, at lantaran na pinuri ni Duterte ang kanilang mga pamamaraan at ang
maliwanag na mga resulta. Sa paraang iyon nalinang niya ang imahe ng isang magaspang na
pistol-toting vigilante sa mga buwan bago ang halalan sa pagka-pangulo. Ang kanyang
antiestablishment message ay naganap sa isang Pilipinong publiko na pagod sa opisyal na
katiwalian, at ang kanyang brash over-the-top retorika na humantong sa paghahambing sa kanya
sa US Republican na pangulo ng pangulo na si Donald Trump.

Mga Isyu sa Karapatang Pantao.

Noong ika-30 ng Hunyo, taong 2016, si Pangulong Duterte ay pinasinayaan bilang
pangulo ng Pilipinas. Sa kanyang unang anim na buwan sa opisina, higit sa 6,000 katao ang
napatay sa kaniyang "war on drugs." Ang isang bahagi ng mga pagkamatay na iyon ay naganap
sa pangunguna ng mga pulis. Ang labis na nakararami ay extrajudicial killings ng mga death
squad. Ang mga serbisyong punerarya ng Metro Manila ay pinigilan nang lampas sa kapasidad,
at daan-daang mga hindi kilala o hindi inaangkin na mga katawan ang isinilid sa mga libingang
pang-masa. Ang mga organisasyon ng karapatang pantao at mga opisyal ng Roman Catholic ay
nagsalita laban sa pagdanak ng dugo, ngunit tumugon si Pangulong Duterte sa pamamagitan ng
pag-akusa sa simbahan ng katiwalian at pang-aabusong sekswal sa mga bata.

Nang magpahayag ng pag-aalala ang mga pamahalaang Kanluranin sa talamak na

pagbabantay, sinabi ng Pangulo na ang West ay
maaring mag-alok lamang sa Pilipinas ng
"double talk," at hangad niyang palakasin
ang ugnayan sa Russia at China.
Sinuspinde ng Estados Unidos ang
pagbebenta ng 26,000 assault rifles sa
Pilipinas bilang resulta ng pag-abuso
sa karapatang pantao, at noong Mayo
2017, nakipagtagpo si Pangulong
Duterte kay Russian Pres. Vladimir
Putin upang talakayin ang inaasahan ng
isang kasunduan sa armas. Habang si
Pangulong Duterte ay nasa Moscow, isang
serye ng nakamamatay na sagupaan ang sumabog sa Marawi sa pagitan ng mga tropang Pilipino
at mga mandirigmang Islamista na konektado sa Islamic State in Iraq and Levant (ISIL;
tinatawag ding ISIS). Binawasan ni Duterte ang kanyang biyahe at idineklara ang isang estado
ng batas militar na sumasaklaw sa buong isla ng Mindanao. Bagaman nakuha muli ng puwersa
ng gobyerno ang Marawi at tinanggal ang himagsikan, ang deklarasyon ay inabot hanggang sa
katapusan ng 2019, na ginawang pinakamahabang panahon ng batas militar sa Pilipinas mula pa
noong panahon ni Marcos.

Administrasyon sa Gitna ng Pandemya.

Tulad din ng ibang gobyerno sa daigdig na nakikipagpunyagi sa sakit na coronavirus
2019 (Covid-19), ang laban ng administrasyong Duterte laban sa nakamamatay na virus ay hindi
nagsimula nang maganda, ngunit muling nagsimula ang pagpapabuti matapos na muling mai-
calibrate ang diskarte nito sa pamamagitan ng pagbalanse ng mabisang kontrol ng sakit, pati na
rin ang mga gastos sa socioeconomic.