Disyembre 17, 1990 Dearest Angeli,

Sa Kyoto, wala akong natanggap na sulat mula sa iyo. Ngayon ay narito na kami sa Tokyo.

Hindi na nila ako ikinukulong dito ngayon. I've learned to play their gamme, Angeli. Makasasalungat ka
ba sa daluyong? Mananalo ka ba sa bagyo, buhawi, at lindol? Ano nga ba ang sinabi sa atin noong araw
ni Mrs. Mina sa klase natin sa Filipino-iyon bang tungkol sa kawayan na kaya hindi nababali ay sapagkat
nakikibagay sa hampas sa hangin? Kaya kasama na ako ngayon ng marami sa pamamasyal dito sa Tokyo.
Sa tokyo Tower. Sa panood sa Kokusai Theater. Sa Ginza Shopping Center. At sa bawat lakad ay may
nakikilalang bagong porokyano.

Iba na ang nangangasiwa sa amin dito. Hindi na si Yamaoka-san.Taijun Tokaida naman. Jun angtawag
namin sa kanya. Mas mabait at moderno kaysa kay Yama. Sa tingin ko, kanya-kanya silang destino sa
network nila rito sa Japan.

Hayagan na rin ako ngayon nakasulat at tumanggap ng sulat. Kasi nga, sumusunod na ako sa kanilang
palakad. Natuto nang maging kawayan.

Hanggang ngayon, ang alam ni Itay, Inay, at lahat diyan ay cultural dances ang ginagawa ko rito, kaya
mag-iingat ka sana sa pakikipag-usap diyan. Tanging ikaw, ang nakakalam ng baho ko. Itago mo itong
sikreto habang buhay, hane?

Alam mo, Angeli, hindi na ako umiiyak ngayon. Hindi na kao napapaiyak, pilitin ko man. Kasama na ako
ng mga babae ritong panay ang hagikhikan, lalo na kung pinag-uusapan ang iba't ibang bisyo ng aming
mga parokyano. Paminsan minsan ko na lamang naiisip si Saito. Ipagtatanong ko rito sa Tokyo. Pero
bakit pa? Sa nangyaring ito sa akin, hindi na rin ako dapat balikan ni Saito, di ba?

May bago kaming kasama rito, batang-bata at maganda. Galing sa Bangladesh. lyak nang iyak-parang
ako noong araw. Sabi ko, masasanay rin siya. Naalala kasi ang nobyong naiwan sa Dacca. Sabi ko,bakit
naman babalikanpa niya iyon matapos mag-graduate dito sa Japan? Nagtawanan ang mga kasama
namin. Pati naman akonapatawa, Angeli. Talagang kumakapal na ang balat ko, pati konsiyensya. Biro
mong napatawa ako sa pag-iyak ng Bangladesh na iyon, mabuti pala iyon, kasi ... hindi ka na nasasaktan.
Taka pala, Angeli, habang isinulat ko ito, napatingin ako sa petsa: Diyembre 17. Hindi ba ngayon ang
simula noong nagsisimbang-gabi tayo riyan, kasama Jim, pati barakada natin sa haiskul? Nakakabuo tayo
hanggang noche buena, di ba? Ikaw ang aantok-antok sa simbahan. Ang takaw mo sa tulog, kaya ka
tumaba nang ganyan. Pagkasimba natin, tuloy tayosa bibingkahan nina Puala. Pag-uwi natin, ang lamig
ng simoy ng hangin, at ... malinis. Malinis.

Angeli, bakit na naman ba ako biglang nalulungkot? Matagal na akong hindi nalulungkot, bakit ngayo'y ...
A, husto na nga! Wala nang pasko para sa akin.

Love,

Am

(bahagi ng "Limang Liham" ni Genoveva Edroza-Matute)

Ano ang mahihinuhang relasyon nina Amy at Angeli?

Nagmamahalang magkapatid

Matalik na kaibigan

Magpinsang malayo D. Mag-penpa

ano ang trabaho ni Amy?

cultural dancer B. ordinaryong OFW

 C. prostitute D. tindera

Alin sa mga pangungusap na ito ang higit na nagpapaliwanag ng pagbabago sa katauhan ni Amy?

"Hindi na kao ikinukulong dito ngayon"

"Hindi na ako napapaiyak, pilitin ko amn"

"Iba na ang nangangasiwa sa amin dito" D. "Hayagan na ako ngayonng nakasulat."

Ano ang kahulugan ng dalayong, bagyo, buhawi, at lindol sa liham na ito ni Amy?

Mga masasamang pangyayaring pangkalikasan

Mga mapamuksang bahagi ng panahon

Mga natural na kalamidad sa kapaligiran D. Mga problema at pagsubok sa buhay

Ano ang kahulugan ng porokyano sa pangungusap na ito:

"At sa bawat lakad ay may nakikilalang bagong porokyano."

Kababayang bagong kakilala

Kasamahan sa simbahan
Kustomer sa pagbili ng aliw

Mamimili ng mga ordinaryongpanimula

Inihambing ni Amy ang sarili sa kawayan. Bakit?

Nababati na niya nang payuko ang mga Hapones

Nakatatawa na siya tulad nila C. Natuto na siyang makisama

D. Marunong na siyang sumayaw.

Nang sabihin ni Amy na "Tanging ikaw, Angeli, ang nakakaalam ng bobo ko," ano ang tinutukoy niyang
"baho"?

Di maganda niyang ugali.

Masangsang na amoy ng katawan

Marumi niyang hanapbuhay

Pakiki-live in sa Hapon

"Itago mo itong sikreto haabng buhay, hane?" Sa pangun gusap na ito, ano ang layunin ni
Amy?

A. mag-utos

B. magmungkahi

C. makiusap

D. manghikayat

"Paminsan-minsan ko na lamang si Saito.

Ipagtatanong ko rito sa Tokyo. Pero bakit pa?

Sa nangyaring ito sa akin, hindi na rin ako dapat balikan ni Saito, di ba?" ano ang tono ng pahayag na ito?

Kawalan ng pag-asa

Kawalan ng pagpapahalaga sa sarili

Kawalan ng pagmamahal

Kawalan ng tiwala sa kapwa

Sino si Saito sa buhay ni Amy?

dating alalay B. dating kaibigan

C. dating manedyer D. dating nobyo

26."Pati naman ako napatawa, Angeli. Talagang kumakapal na ang balat ko." Ano ang kahulugan nito?

Talagang katawa-tawa ako. C. Manhid na ako

Nakakahiya ang aking balat. D. Walang pakiramdam ang balat ko.

Talaga kayang makapal na ang balat ni Amy? Bakit?

Oo. Naramdaman niya iyon.

Oo,siya ang nakakaalam noon

Hindi, nalinis pa rin siya sa ginawa ng iba

Hindi, alam pa rin niyang mali ang ginawa niya.

Ano ang damadaming namamayani kay Amy nang sabihin niyang "Pag-uwi natin, ang lamig ng simoy ng
hangin, at ... malinis, Malinis."

Pananbik sa kanyang pag-uwi

Katuwaan sa malamig na simoy ng hangin

Kalungkutan sa pagkaalaalang "marami" na siya

Masamang-loob dahil hindi niya nasasamyo ang malamig na simoy ng hangin sa kanilang pook

"Matagal na akong hindi nalulungkot, bakit nagyo'y ... A, husto na nga! Wala nang pasko para sa akin."

Ano ang tono ng pahayag?

Kalungkutan at pagtataka

Pagkainis at kawalang pag-asa C. Pagkasuya at pagwawalang-bahala D. Pagkagalit sa sarili.

Anong katotohanan sa kasalukuyan ang higit na ipinakita sa tekstong ito?

Iba't iabng gawain ng OWF

Pagiging biktima ng kapalaran ng OFW

Pakikipagsapalaran ng OFW

Tagumpay at kabiguan ng OFW

Kaugnay ng Panitikan at Panitikang Pilipino (Tanong #3-5)