รองเท้ าบูทหนังสีดายี่ห้อดังกระทบกับพื ้นกระเบื ้องทุกครัง้ ทีก่ ้ าวเดิน ร่างบางก้ มมองแผ่นกระดาษในมือก่อนจะหยุดอยูห่ น้ า

ประตูห้องพักห้ องหนึง่ แล้ วก้ มตัวสอดกระดาษแผ่นนันผ่

้ านช่องว่างใต้ ประตู กลีบปากงามกระตุกยิ ้ม

อีกไม่นานเกินรอ..

เสียงคนเดินแว่วผ่านหลังบานประตู ฮยอกแจรี บไขกุญแจประตูห้องถัดไปซึง่ เป็ นห้ องพักของตนเองแล้ วผลุบ

หายเข้ าไปอย่างรวดเร็ ว เสียงปิ ดประตูดงั ขึ ้นพร้ อมกันกับเสียงประตูเปิ ดของห้ องข้ างๆ ร่างบางย่อตัวลงเอาหลังพิงประตู
คอยฟั งเสียงโวยวายที่คาดว่าจะได้ ยินในไม่ช้า

สนุกแน่งานนี ้

----------------------------------
 --------------------

------

'คืนนี ้ที่เดิมนะจ๊ ะพ่อม้ าหนุม

่ จาก แม่เสือสาว'

หญิงสาวยืนมองกระดาษตัวสัน่ เป็ นเจ้ าเข้ า มือที่ถือกระดาษอยูค่ อ่ ยๆกาขยามันจนกลายเป็ นก้ อนกระดาษยับยู่

ยี่ หล่อนปามันลงพื ้นกระชากประตูเปิ ดก้ าวออกไปยืนหน้ าห้ องแล้ วตะโกนลัน่
 "อีเสือสาวห้ องไหนมิทราบ โผล่หวั ออกมาเดี๋ยวนี ้นะ!!!"

ผู้พกั อาศัยหลายคนเปิ ดประตูออกมาดูแต่ก็ไม่มใี ครยอมรับว่าตนเองคือ'แม่เสือสาว'ที่ลงนามในกระดาษ จีอา

แทบกรี๊ ดออกมาตรงทางเดิน หล่อนหมุนตัวกลับเข้ าไปในห้ องกระแทกประตูปิดเต็มแรง

เป้าหมายต่อไปคือคนรักของหล่อนเอง

"ซีวอน เรามีเรื่ องต้ องเคลียร์ กน

ั " เดินตรงเข้ าไปหาชายหนุม่ ที่นงั่ ดูโทรทัศน์อยูบ่ นโซฟา ซีวอนหันมามองแฟนสาว
อย่างงุนงง

"เคลียร์ เรื่ องอะไรกัน"

"แล้ วนี่อะไรล่ะ" ขว้ างก้ อนกระดาษใส่ ร่ างสูงหยิบมันขึ ้นมาคลีอ่ า่ นแล้ วหัวเราะร่วนยิ่งเพิม

่ ความโมโหให้ จีอามาก
ขึ ้นไปอีก
 "มันไม่ตลกนะ!" หล่อนตวาด ซีวอนหันมามองแล้ วยักไหล่

"ซีเรี ยสน่าที่รัก อาจจะแค่จดหมายหยอกเล่นสนุกๆก็ได้ " ดึงแขนจีอามานัง่ บนตัก หล่อนซุกหน้ าลงกับบอกกว้ าง

สอดแขนกอดเอวซีวอนเอาไว้ อย่างหวงแหน

"ฉันหวงซีวอนนี่นา"

"ฉันมาหาเธอทุกวันแถมเย็นก็ไปซ้ อมดนตรี ด้วยกันแบบนี ้จะเวลาไหนไปนอกใจล่ะฮึ" หอมแก้ มหญิงสาวดังฟอด

จีอาทาหน้ าเง้ างอดเอากาปั น้ ทุบบ่าคนหอมแก้ เขินไปหนึง่ ที

"ให้ มน
ั จริ งเถอะ ถ้ าจับได้ วา่ นอกใจล่ะก็ตายแน่"

"ไม่นอกใจหรอกน่า รับรองได้ เลย"

 ----------------------------------

--------------------

------

ท่วงทานองเพลงดาเนินเรื่ อยมาใกล้ ถงึ จุดจบ มือเบสประจาวงปิ ดท้ ายเพลงด้ วยเสียงเบสทุ้มต่าเคล้ าเสียงกลอง

รัวกระหน่า นักร้ องนาลากเสียงเรื่อยยาวเพิม่ ความมีสสี นั ให้ กบั ท่อนสุดท้ ายก่ อนที่ทกุ อย่างจะสิ ้นสุดลงพร้ อมด้ วยรอยยิ ้ม

"ยอดเยี่ยม!" คยูฮยอนเอ่ยพลางถอดสายกีตาร์ ออกจากตัวแล้ ววางกีตาร์ พงิ ผนังเอาไว้

 "วันนี ้ร้ องเพลงเสียงแปร่ งๆนะจีอา" ฮยอกแจพูดขึ ้น แม้ ปากถามแต่ตากลับมองอยูท
่ ี่เบสของตนเอง เกิดความ
เงียบขึ ้นสักพักก่อนที่ร่างบางจะเงยหน้ าเมื่อไม่ได้ ยินคาตอบจากเพื่อนสาวซึง่ เป็ นนักร้ องประจาวง

จีอาเม้ มปากสะบัดค้ อนส่งให้ มือกลอง ก้ าวยาวๆไปกระแทกตัวนัง่ บนโซฟาแล้ วพูดเสียงฉุน "ก็ไอ้ จดหมายบ้ านัน่
คอยกวนใจฉันน่ะสิ!"

"จดหมายอะไร"

จีอาไม่ยอมตอบ ฮยอกแจและคยูฮยอนมองหน้ ากันแล้ วหันไปหาซีวอน ร่างสูงยักไหล่ทาหน้ าไม่ร้ ูไม่ชี ้เป็ นเหตุให้

สองสหายต้ องหันมามองหน้ ากันอีกครัง้

"ซีวอน แกเล่าแทนจีอาดิ๊" คยูฮยอนสัง่ ซีวอนล้ วงกระเป๋ าหยิบเจ้ าก้ อนกระดาษกลมๆโยนไปให้

"อ่านเอา"
 คยูฮยอนคลีก่ ้ อนกระดาษออกอ่านก่อนจะหัวเราะพรื ด ฮยอกแจรี บคว้ าไปดูบ้าง แล้ วก็ได้ ผลลัพธ์ไม่ตา่ งกัน สอง
สหายเบสกีตาร์ กอดคอกันหัวเราะจนน ้าตาเล็ด จีอากระทืบเท้ าอย่างไม่พอใจ

"ไม่ตลกนะยะ! นังบ้ าที่ไหนก็ไม่ร้ ู บงั อาจมาเหยียบจมูกฉันถึงขนาดนี ้ คอยดูนะฉันไม่ปล่อยมันไว้ แน่"

"แล้ วรู้ คนทาหรื อไง" ฮยอกแจถามยิ ้มๆ จีอาพ่นลมหายใจออกทางจมูกดังพรื ด

"ถ้ ารู้ ฉน
ั จะมานัง่ โมโหอยูน่ ี่ไหมล่ะ"

"ว่าไงครับพ่อม้ าหนุม
่ รู้จกั แม่เสือสาวเจ้ าของกระดาษหรื อเปล่า" คยูฮยอนหันไปถามซีวอนแล้ วก็ได้ คาตอบ
กลับมาคือการยักไหล่เช่นเคย มือกีตาร์ เลยได้ แต่ทาหน้ าเซ็ง

"ไม่ได้ เรื่ องเลยว่ะ"

 "มือกลองวงเราเสน่ห์แรงเว้ ย มือกีตาร์ หน้ าเห่ยต้ องทาใจ" ฮยอกแจพูดพลางหัวเราะ คยูฮยอนหน้ าบูด

"แกมีเสน่ห์ตายล่ะไอ้ มือเบสกุ้งแห้ ง"

การปะทะคารมระหว่างมือเบสและมือกีตาร์ ดาเนินไปดังเช่นทุกวันหลังซ้ อมเสร็ จ จีอานัง่ นิ่งอยูส่ กั พักก็ลกุ ขึ ้นยืน

ตวัดสายตาส่งค้ อนใส่ซีวอนหนึง่ ทีแล้ วก้ าวฉับๆออกจากห้ องซ้ อมไปทิ ้งให้ สามหนุม่ ทีเ่ หลือทาหน้ าเหวอ

"สงสัยคืนนี ้แกได้ ง้อจนหมดแรงแน่เลยว่ะซีวอน" คยูฮยอนพูดยิ ้มๆ เอี ้ยวตัวหลบเมื่อไม้ กลองลอยมาหาแถมยัง

เล็งตาแหน่งกลางหน้ าผาก มือกีตาร์ อารมณ์ดีโยนไม้ กลองกลับไปให้ เพื่อนแล้ วหยิบกระเป๋ าสะพายพร้ อมกีตาร์ ของตนมา
ถือไว้

"กลับพร้ อมกันไหมฮยอกแจ แวะกินบะหมี่กน

ั "

"แกไปก่อนเถอะฉันอยากแกะทานองเพลงอีกหน่อย"
 "ตามใจ ไปละเว้ ยซีวอน ฮยอกแจ" ร่ าลาเสร็ จก็เดินออกจากห้ องตามจีอาไปอีกคน

ฮยอกแจเดินไปล็อกประตูห้องซ้ อมดนตรี แล้ วกลับมานัง่ อ่านโน้ ตเพลงบนโซฟา ซีวอนเทสต์เสียงกลองพลางแกะ

โน้ ตเพลงใหม่ทเี่ พิ่งได้ มา

กระดาษยับยูย่ ี่ต้นเหตุความขุน่ มัวของจีอาปลิวตามแรงลมมากระทบกับเท้ าของฮยอกแจ ร่างบางหยิบขึ ้นมา

อ่านอีกครัง้ แล้ วยิ ้มกว้ าง วางมันไว้ บนโซฟาแล้ วลุกไปหาร่างสูงที่ยงั คงขะมักเขม้ นกับการตีกลอง

ฮยอกแจปั ดมือของซีวอนข้ างที่หนั เข้ าหาตัวออกแล้ วตวัดขานัง่ คร่อมซีวอนเอาไว้ โดยหันหน้ าเข้ าหากันทังที
้ ่ซี
วอนยังคงนัง่ อยูบ่ นเก้ าอี ้ตีกลอง แขนเพรี ยวคล้ องคอร่างสูงไว้ หลวมๆ ริ มฝี ปากเผยอยิ ้มยัว่ ยวน ซีวอนหยุดตีกลองทันควัน
โยนไม้ กลองทิ ้งลงพื ้นแล้ วกอดเอวฮยอกแจไว้ แทน

"ร้ ายนักนะแม่เสือสาว" ซีวอนเอ่ย ฮยอกแจหัวเราะคิก

 "เดี๋ยวพ่อม้ าหนุม
่ ลืมนัดไงล่ะ แม่เสือสาวก็ต้องเตือนความจากันหน่อยสิจริ งไหม" โน้ มตัวขบปลายจมูกอีกฝ่ าย
เบาๆและถูกมือหนาบีบจมูกคืน

"เล่นเตือนกันแบบนี ้ก็เหนื่อยแก้ ตวั แย่"

"แล้ วชอบหรื อเปล่า.." กระซิบถามเสียงแผ่ว นัยน์ตาทอประกายด้ วยความต้ องการ ร่ างกายสัน

่ ระริ กเมื่อมือของ
ซีวอนสอดเข้ าไปใต้ เสื ้อลูบไล้ ผิวเนื ้อเนียน

"จะชอบกว่านี ้..ถ้ าแม่เสือสาวยอมควบม้ าให้ สกั ที" ร่ างสูงกระซิบกลับ ร่ างบางโน้ มตัวไปจุมพิตแก้ มอีกฝ่ ายหนึง่

ทีแล้ วเอ่ยคาที่ซวี อนแทบจะกดให้ หายซ่า

"ควบหลายๆทีเลยก็ได้ "

เสื ้อแขนยาวเนื ้อดีถกู ถอดลงไปกองกับพื ้น ร่างบอบบางท่อนบนเปลือยเปล่าอวดผิวเนือ้ ขาวผ่องให้ อีกฝ่ ายได้ ยล

ร่างสูงไล้ ปลายนิ ้วแตะสัมผัสจากคอเรี ยวระหงไปจนถึงหน้ าท้ องแบนราบแล้ ววกกลับขึ ้นมาทักทายเม็ดนูนสีออ่ น
 "ใจคอจะทาบนนี ้เลยหรื อไง" ฮยอกแจถามพลางถอดเสื ้อของซีวอนออก คนถูกถามกระตุกยิ ้ม

"ไม่ทาบนนี ้แล้ วจะให้ ทาบนไหนล่ะ"

"อืม..." แสร้ งทาท่าคิด "ทาตัวบนซีวอนดีไหม"

"นัน
่ มันของตายอยูแ่ ล้ วแม่เสือสาว"

"รู้ ตวั แล้ วก็ยอมให้ ควบดีๆเถอะน่าพ่อม้ าหนุม

่ "

คาพูดก๋ากัน่ ผิดกับหน้ าตาสวยหวานทาเอาซีวอนยิ่งหมัน่ เขี ้ยว ร่างสูงปลดกระดุมรูดซิปกางเกงยีนส์ของฮยอก

แจแล้ วถอดมันออกไปพร้ อมกางเกงชันใน
้ รองเท้ าบูทหัวแหลมคูใ่ จถูกร่างบางสะบัดออกจากเท้ าไปกองอยูบ่ นพื ้นอย่างไม่
ใยดี
 มือเรี ยวลูบไล้ ใบหน้ าหล่อเหลาอย่างรักใคร่ ถึงในตอนนี ้ซีวอนจะคบหากับจีอาแต่ก็ใช่วา่ เขาจะยอมยุติ
ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับซีวอนที่มีมาก่อนทีจ่ ะฟอร์ มวงนี ้ขึ ้นมาเสียอีก จีอาเป็ นดาวเด่นของวงเพราะเสียงดีและหน้ าตา
น่ารักทาให้ พวกเขาต้ องทาทุกวิถีทางเพื่อดึงตัวหล่อนไว้ กบั วง เมื่อหล่อนสารภาพรักกับซีวอนแล้ วซีวอนก็จาใจคบอย่างเสีย
มิได้

แต่ก็อย่างว่า..ชิ ้นปลามันแสนอร่อยใครจะปล่อยให้ หลุดมือ

ริ มฝี ปากหยักตามมางับนิ ้วทังห้

้ าทีเ่ อาแต่เกลีย่ เล่นอยูบ่ นใบหน้ าตน เจ้ าของนิ ้วหัวเราะคิกคักคอยดึงนิ ้วหนีแต่ก็
ยังยอมให้ งบั อยูด่ ี เอาไปเอามาจากงับเริ่ มเปลีย่ นเป็ นดูดเบาๆแทน ฮยอกแจชักมือกลับทาแก้ มป่ องแล้ วดึงแก้ มซีวอนจนยืด
ออกทังสองข้
้ าง

"ขี ้แกล้ งดีนกั คอยดูนะจะควบจนม้ าตัวนี ้หมดแรงไปเลย"

 "รอให้ ควบจนจะทนไม่ไหวอยูแ่ ล้ วสิ" มือหนารูดซิปกางเกงของตนออกปลดปล่อยความต้ องการออกมาให้ ร่าง

บางได้ ยลโฉม ฮยอกแจอมยิ ้มเลือ่ นมือไปสัมผัสกับความแข็งแกร่งนันแล้

้ วขยับเบาๆพอหยอกเย้ า

กลีบปากอิ่มแตะสัมผัสแผ่วเบากับกลีบปากของอีกฝ่ ายชัว่ ครู่ก่อนจะประกบแน่นมอบจุมพิตดูดดื่ม มือหนาฟ้ อน

เฟ้ นไปทัว่ ร่างงามในขณะที่นิ ้วเรียวสอดเข้ าไปในเรื อนผมดกดาขยุ้มมันเต็มแรงด้ วยอารมณ์ใคร่พดั โหม

จุมพิตร้ อนแรงไล่ไปตามลาคอและเนินไหล่ ตีตรารอยรักจานวนนับไม่ถ้วนเพื่อบอกให้ ร้ ูวา่ ร่างบางเป็ นของใคร

ไม่นานนักผิวขาวก็เต็มไปด้ วยรอยช ้าสีแดงอมม่วง

ฮยอกแจจิกผมด้ านหลังของซีวอนให้ ร่างสูงแหงนคอขึ ้นแล้ วกดจูบทีใ่ ต้ คาง ปลายลิ ้นดุนดันริ มฝี ปากขบเม้ มจน
เกิดรอย หนาใจแล้ วก็ปล่อยให้ ซวี อนกลับมามอบความสุขให้ ตนเองเช่นเดิม

แผ่นหลังบางแอ่นโค้ งเมื่อมือหนาลูบไล้ ไปตามกระดูกสันหลัง จงใจกดลงที่กระดูกสะบ้ าซึง่ เป็ นจุดไวสัมผัสทา

เอาร่างบางสะดุ้งเฮือกตวัดค้ อนส่งให้ ไปหนึง่ ที
 ถึงทีฮยอกแจเป็ นคนรุกบ้ าง ร่างบางเบียดสะโพกเข้ าหาความแข็งแกร่งกดส่ายไปมาพอให้ อีกฝ่ ายได้ ถกู ปลุก
กระตุ้น หรี่ ตามองม้ าหนุม่ ที่ทาหน้ าเหมือนพร้ อมจะออกวิ่งได้ ทกุ เมื่อแล้ วหัวเราะคิกคักด้ วยความชอบใจ ปั ดมือหนาที่มา
ป้วนเปี ย้ นอยูแ่ ถวด้ านหลังออก

"เกมนี ้ฉันเป็ นคนคุม อย่าลืมสิ"

ม้ าหนุม่ สะบัดหน้ าพรืดทาท่าไม่พอใจ แม่เสือสาวในคราบจ๊ อกกี ้หัวเราะอีกครัง้ สองมือกอบเอาแก้ มอีกฝ่ ายมา

กองอยูบ่ นโหนกแก้ มหอมซ้ ายทีขวาทีก่อนทีจ่ ๊ อกกี ้จะถูกม้ าในสังกัดกระชากไปจูบเสียเอง

ยิ่งสะโพกกลมกลึงขยับมากเท่าไรก็ยงิ่ เสียดสีกบั ส่วนสาคัญของซีวอนมากเท่านัน้ ร่างสูงกัดฟั นอดกลันอารมณ์

้
ให้ กบั บทรักที่ดาเนินไปไม่ถงึ ไหน ฮยอกแจไม่ยอมปรนเปรอให้ เขาและไม่ยอมให้ เขาปรนเปรอ ร่างบางเอาแต่หยอกล้ อพอ
ให้ ร้ ูสกึ แล้ วก็จากไป

"อย่าทาหน้ าแบบนันซี
้ ่~" ฮยอกแจเอ่ย ซีวอนขมวดคิ ้ว

"แกล้ งกันนี่นา ยัว่ มากๆแบบนี ้พอดีใจขาดตาย"

 "ก็ลองตายให้ ดสู "ิ โน้ มหน้ าลงมาประชิด จุมพิตริ มฝี ปากหยักอย่างรักใคร่ ก่อนจะปล่อยให้ ร่างสูงทาตามใจ

ปรารถนา

มือหนาประคองเอวบางยกขึ ้นแล้ วเริ่ มต้ นบทรักด้ วยนิ ้วตน ร่างบางกัดฟั นแน่นรับรู้ถึงสิง่ แปลกปลอมที่เล็ดลอด
เข้ าไป เสียงหวานครางครึมในลาคอก่อนจะหลุดร้ องออกมาเมื่อนิ ้วที่สองและสามตามไปติดๆ

จมูกและริ มฝี ปากของร่างสูงระรานไปทัว่ ใบหน้ าลามลงมาจนถึงอก ปลายลิ ้นถูกส่งออกมาทักทายยอดอกสลับ

ขบกัดเพิม่ ความเสียวกระสัน ร่างงามบิดส่ายด้ วยความรัญจวน

นิ ้วยาวละห่างเหลือเพียงความรู้สกึ วูบโหวงไร้ สงิ่ เติมเต็ม ฮยอกแจปรื อตามองซีวอนที่สง่ ยิ ้มเจ้ าเล่ห์พร้ อมกับยัก

คิ ้วให้ แล้ วค่อยๆทิ ้งตัวลงครอบครองความแข็งแกร่งทีละนิด ถึงแม้ จะได้ รับการเตรี ยมพร้ อมมาก่อนหน้ าแต่ก็ใช่วา่ ในรูปการ
แบบนี ้ร่างกายของเขาจะรับไหว การกระทาหยุดค้ างเพียงครึ่ง ใบหน้ าหวานซุกซบกับบ่ากว้ างหอบหายใจระบายความ
เจ็บปวด
 ร่างสูงขบกรามแน่น แรงบีบรัดจากส่วนกลางกาลังทาเขาแทบระเบิด เมื่อร่างบางยังไม่ยอมเป็ นฝ่ ายสานต่อเห็น
ทีเขาจะต้ องทาเอง มือหนาจับเอวบางไว้ มนั่ แล้ วกดลงเต็มแรง เสียงกรี ดร้ องดังขึ ้นพร้ อมกับน ้าตาที่หลัง่ ริ น ร่างสูงจูบซับ
น ้าตาเป็ นเชิงปลอบประโลมพลางขยับร่างบางให้ เริ่ มบทรักแบบเต็มรูปแบบเสียที

ไม่นานนักเสียงกรี ดร้ องก็แปรเปลีย่ นเป็ นเสียงครวญครางแห่งความสุข ร่างกายถาโถมเข้ าหากันครัง้ แล้ วครัง้ เล่า
เม็ดเหงื่อผุดพรายขึ ้นตามไรผมและลาตัว มือเรี ยวประคองใบหน้ าหล่อเหลาเอาไว้ แล้ วจุมพิตร้ อนแรงระบายอารมณ์
เส้ นทางรักจวนเจียนถึงจุดหมายเต็มที

ม้ าหนุม่ กระตุกเฮือกเมื่อแม่เสือสาวแสนร้ อนแรงเร่งจังหวะเร็ วขึ ้นเรื่ อยๆ ผิวเนื ้อเสียดสีทาเอาซีวอนแทบคลัง่ ชาย

หนุม่ ครางเสียงต่าเอ่ยชมฮยอกแจไม่ขาดปากในขณะที่ร่างบางเร่งเร้ าให้ ตนเองและคนรักไปถึงจุดหมายตามต้ องการ

และแล้ วทุกอย่างก็จบลง...

ฮยอกแจซบหน้ าลงกับบ่าของซีวอนอย่างเหนื่อยอ่อน ริ มฝี ปากงามหอบเผยอกอบโกยอากาศเข้ าปอดให้ ได้ มาก

ที่สดุ เกมรักทีเ่ ขาเป็ นคนดาเนินเองนันถึ
้ งแม้ จะสุขล้ นแต่ก็เหนื่อยแทบขาดใจ ซีวอนรอจนฮยอกแจหายเหนื่อยจึงยกร่างบาง
ให้ ยืนขึ ้น ประคองร่างอ่อนระทวยไปยังโซฟาแล้ วแต่งตัวให้
 "ไปต่อกันที่ห้องนายนะ"

----------------------------------

--------------------

------

แสงแดดยามเช้ าลอดผ่านรอยแยกของผ้ าม่านเข้ ามาราไร ร่างบางพลิกตัวหันหลังให้ แดดป่ ายมือหาร่างสูงที่ตระ

คองกอดกันมาตลอดคืน ทว่าสิง่ ที่สมั ผัสได้ คือความว่างเปล่า ฮยอกแจปรื อตาขึ ้นมองตรงหน้ าก่อนจะลืมขึ ้นเต็มตาเพื่อมอง
หาซีวอน
 ซีวอนหันมายิ ้มให้ เมื่อเห็นว่าฮยอกแจตื่นแล้ ว ร่างสูงนัง่ ลงบนขอบเตียงฝั่ งข้ างคนตัวเล็กแล้ วรับร่างบางเข้ ามาใน
อ้ อมกอด ขโมยความชื่นใจยามเช้ าจากปรางนวล

"ต้ องกลับแล้ วนะ"

"อยูด
่ ้ วยกันอีกหน่อยไม่ได้ หรื อ จีอาไม่สงสัยหรอกน่า" เอ่ยขอเสียงออดอ้ อน ในใจนึกเคืองหญิงสาวที่อยูห่ ้ อง
ติดกัน หากไม่มีจีอาสักคนเขาและซีวอนก็คงไม่ต้องมัวปกปิ ดให้ ยงุ่ ยากแบบนี ้

"วันนี ้ต้ องเข้ าบริ ษัทน่ะ เมื่อกี ้นี ้พี่ซงึ ฮวานโทรมาเห็นว่าจะคุยเรื่ องอัลบัมแรกของพวกเรา"
้

"โทรหาด้ วยนะ"

"ครับผม รับรองว่าจะรายงานทุกความเคลือ่ นไหวเลย"

 ฮยอกแจยิ ้มบางๆยอมให้ ซวี อนหอมแก้ มอีกทีก่อนที่ร่างสูงจะเปิ ดประตูเดินออกจากห้ องไป ร่างบางคว้ าเสื ้อคลุม
ที่พาดอยูบ่ นเก้ าอี ้ข้ างเตียงมาสวมใส่ แหวกม่านเปิ ดประตูระเบียงหลับตาซึมซับความอบอุน่ ของแสงแดดแห่งอรุณรุ่ง

ช่วงเวลาแห่งความสุขมักสวยงามเสมอ...

----------------------------------

--------------------

------
 ฮยอกแจเดินควงแขนกับซีวอนมาตามทางเดินในคอนโดมิเนียม หลังคุยธุระที่บริ ษัทเสร็จแล้ วซีวอนได้ โทรมา
ชวนฮยอกแจออกไปเที่ยวซึง่ ฮยอกแจก็ตอบตกลง ร่างบางคล้ องแขนซีวอนไว้ หลวมๆในขณะที่มืออีกข้ างของซีวอนหิ ้วของ
พะรุงพะรัง

"เข้ าห้ องไปก่อนนะ ขอเวลาแป๊ ปนึง" ฮยอกแจกระซิบ ด้ วยความที่ถือของหนักซีวอนจึงเลือกที่จะเดินเข้ าไปรอใน

ห้ อง

กุญแจห้ องที่ลอ็ กเอาไว้ บอกให้ ฮยอกแจรู้วา่ ขณะนี ้จีอาไม่ได้ อยูใ่ นห้ องพักของตนเอง ร่างบางหยิบสมุดโน้ ต
ขนาดพกพาออกมาเขียนข้ อความบางอย่างก่อนจะฉีกมันออกมาแล้ วสอดเข้ าไปใต้ ประตู

อีกไม่นานต้ องมีเรื่ องสนุกอีกแน่

เสียงลิฟต์เปิ ดออกทาให้ ฮยอกแจหันไปดูแล้ วรี บเผ่นเข้ าห้ องตนเองไปเมื่อเห็นว่าหญิงสาวที่ก้าวออกมาจากลิฟต์

คือจีอา ทันทีที่เข้ ามาในห้ องร่างบางก็รีบแนบหูกบั บานประตูเพื่อฟั งเสียงว่าจีอากาลังทาอะไร
 เสียงหยิบกุญแจ..

เสียงกดรหัสเปิ ดประตู..

เสียงบิดกลอน..

....

'อีกแล้ วหรื อนี่! โผล่หวั ของแกออกมาเดี๋ยวนี ้นะอีเสือสาว!!!!'

ฮยอกแจหัวเราะคิกคักเมื่อได้ ยินเสียงจีอาโวยวาย เสียงตะโกนที่ดงั เข้ ามาถึงในห้ องและอาการขาแบบสะใจของฮยอก

แจนันบอกให้
้ ซีวอนรู้วา่ แม่เสือสาวสุดแสบของเขาจะต้ องไปแกล้ งอะไรหล่อนอีกแน่ๆ
 "ไปทาอะไรอีกล่ะหืม?" เอ่ยถามเมื่อฮยอกแจมานัง่ ตัก คนถูกถามหัวเราะอีกครัง้ ก่อนจะตอบหน้ าตาเฉย

"ก็แค่ชมว่าพ่อม้ าหนุม
่ สุดยอดเลยแค่นนเอง"
ั้

มาก็มาทีหลังแถมยังเป็ นตัวขวางให้ พวกเขาต้ องทาอะไรแบบหลบๆซ่อนๆอีก

ขอฮยอกแจแกล้ งหน่อยเถอะน่า...

END.