Maan Andrea C.

Joseph

Repleksyong Papel

Habang sinimulan kong mahasa ang aking mga kakayahan sa mundo ng edukasyon ay nakatagpo ako ng
isang desisyon na isali ang aking sarili sa STEM (Science Technology Engineering and Mathematics)
strand. Naniniwala ako na ang strand na ito ay makakatulong sa akin na gabayan sa buong taon ko sa
kolehiyo at siyempre tulungan akong maghanda para sa mas malawak na mga talakayan. Sinusubukan
kong patunayan sa sarili ko na kaya kong lumabas sa comfort zone ko, mahirap pero karapat-dapat sa
aking paghihirap sa buong senior year ko.

Ako ay isang mag-aaral na pumupunta sa klase bilang isang pagpipilian, alam ang mga pangmatagalang
layunin at resulta ng klase, naunawaan ang "Bakit" sa likod ng pag-aaral at ako ay hinamon. Dahil
maraming subjects sa strand namin, may mga pagkakataon kahit gaano kami(mga studyante) ka-dedikado
at nakakatutok; minsan, kailangan natin ng “brain break,” oras upang makipagtulungan o oras upang
maglakad-lakad. Todo ang inspirasyon ko at hindi ako makapaghintay na magpatuloy upang matuto nang
higit pa at mapabuti ang aking pag-aaral. Na-inspire akong pag-aralan ang aking strand, kahit na mahirap
para sa akin na balansehin ang aking buhay paaralan at personal na buhay dahil para sa akin bilang isang
unprivileged student kailangan ko ng karagdagang pagsisikap para maabot ko ang mga layunin ko sa
buhay.

Nasa kalagitnaan na ako ng pagtatapos ng Senior High; Maaari kong sabihin na hindi ako lubos na
humanga sa aking pagganap pero kinaya ko. Mabagal na pag-unlad ay umuunlad pa rin bagaman at ito ay
nag-uudyok sa akin na itulak nang mas mahirap. Ang pag-iisip tungkol sa aking kinabukasan ay
nakakatakot sa akin ngunit sa maliwanag na bahagi: Ako ay magiging sa aking sarili. Sa ngayon,
pahalagahan ko ang strand na ito bilang isang pagkakataon upang palawakin ang aking kaalaman at
paghandaan ang maaaring mangyari.