Name: Chin Marie M.

Manayon

Seksyon:FIL101-Xx2

SANAYSAY SA ORIENTASYON

Ang pagpasok sa kolehiyo ay nakakakaba bago pa man magsimula ang

pandemya lalo na nang tayo ay naharap sa ilang mga problema tungkol sa hindi pa
nagagawang bagong paraan ng pag-aaral online. Sa katunayan, ang sabihin na ito ay
medyo nakakapagpahina ng loob bilang isang mag-aaral ay higit na isang maliit na
pahayag. Hindi kami sanay na mag-aral nang mag-isa at hindi matatagpuan sa paligid
ng lugar na pinaka-kaaya-aya para sa pag-aaral. Gayunpaman, nakayanan natin ang
iba't ibang antas ng mga hamon noong nakaraang taon at ngayon ay muli tayong
pumailanlang nang walang hadlang habang ang isa pang kabanata ng ating buhay ay
nagsisimulang magbukas na nagdadala ng mga bagong pagkakataon para matuto at
mga bagong kapana-panabik na hamon na sa huli ay nangangailangan ng panibagong
pag-iisip at pananaw na mahalaga upang magtagumpay- at ito ang pinapaksa sa
panimulang programang pang-akademiko. Marami akong naging paborito at napagtanto
sa bawat araw ng orientasyon na siyang aking ibabahagi sa sanaysay na ito.

Bilang isang sophomore na mag-aaral sa unibersidad at sa loob ng ilang buwan

ng pananatili ko dito sa MSU, naging pamilyar na ako sa ilang aspeto ng kampus tulad
ng mga lokasyon ng iba't ibang kolehiyo o pagkakaroon ng ilang mga opisina sa gusali
ng administrasyon ngunit kahit ano pa man iyon ay isang puwang na sasabihin ko, kahit
papaano ay napunan sa pagbubukas ng seremonya. Para sa akin, talagang na-
appreciate ko ang Virtual Tour sa paligid ng MSU Campus dahil bukod sa ito ay
maganda at komprehensibong presentasyon, parang napuntahan ko na ang buong
parte ng unibersidad habang nanonood lang ako sa aking screen. Napagtanto ko na
maraming mga kapana-panabik na lugar sa MSU na hindi ko pa napupuntahan at tiyak
sa parehong paraan, marami pa ring dapat tuklasin at matutuklasan nang higit pa sa
nakikita ng mga mata na tanging isang mausisa at naghahanap na isipan lamang ang
makakatuklas.
 Higit pa rito, naisip ko bilang isang mag-aaral ay dapat akong maging masipag at
magpakita ng kahusayan sa aking pag-aaral dahil maraming mga oportunidad at
pribilehiyo sa iskolarship na ibinibigay ng unibersidad para sa mga karapat-dapat at
masisipag na mag-aaral. Kailangan ko lang maging responsable at gawin kung ano ang
kinakailangan upang maisakatuparan ang layunin na inilagay ng Diyos sa aking puso
dahil sa ngayon ay maaari akong magkaroon ng scholarship ngunit maaari akong
mawalan nito o pangarap ngunit hindi makakamit kung hindi ako magdedesisyon sa
unang lugar upang patuloy na magpagal anuman ang maaaring mangyari alam na ang
lahat ng mga sakripisyo ay magiging katumbas ng halaga sa huli. Hindi ako maaaring
makuntento sa mas kaunti dahil ako ay para sa mas malalaking bagay. Maaaring wala
akong ganap na kontrol sa aking paglalakbay bilang isang mag-aaral sa kolehiyo,
mahihirapan man ako, ngunit alam ko na ang tanging bagay na kailangan ko lang ay
ibigay ang aking makakaya at maging matatag sa halip na pahintulutan ang mga
pangyayari na makuha ang pinakamahusay sa akin.

Sa pangalawang araw ng orientasyon, napagtanto ko na tunay na walang mga

dahilan upang hindi matuto nang mahusay kahit na may mga paghihigpit at limitasyon
na dulot ng pandemya dahil ang mga materyales sa pag-aaral at mga mapagkukunan
ay naa-access kahit saan, maaaring ito ay harapan o online tulad ng library ng
unibersidad na laging nagbubukas ng pinto para sa mga taong naghahanap ng
kaalaman na nagbibigay ng mga aklat at tulong sa pinakamaginhawang paraan na
posible. Nakasalalay na lang sa ating mga estudyante kung gaano tayo kasipag at kung
paano natin susulitin ang bawat pagkakataon na ibinibigay sa atin upang maging
mahusay sa ating pag-aaral at sa huli ay maisakatuparan ang ating mga layunin sa
buhay.

Sa pangatlong araw naman, ang aking pangunahing natutunan tungkol sa

Research Agenda at Ethics na paksa ay ang kahalagahan ng integridad at kasipagan
bilang isang mananaliksik. Oo, ito ay nangangailangan ng oras at pagsisikap ngunit ang
mga benepisyo na maaani ay tiyak na sulit. Gaya ng lagi nating naririnig, ang tagumpay
ay pinakamatamis kapag pinaghirapan ito.
 Sa aking pagmuni-muni naman ng mga lektura sa ika-4 na araw ng IAP,
napagtanto ko ang kahalagahan ng paggawa ng mga organisadong plano o pagsunod
sa isang karaniwang istraktura upang matiyak na tumpak at kalidad ang mga resulta
nang hindi binabawasan ang istilo at pagka-orihinal. Ang pinakamahalagang bagay ay
ang mga kinakailangang impormasyon ay kumpleto at komprehensibong ipinakita sa
isang organisadong paraan, maliwanag at ang layunin ng papel ay naipapahayag nang
lubusan at maigsi. Hindi lamang ito nalalapat sa pagsulat ng mga papeles sa
pananaliksik kundi pati na rin sa totoong mundo. Dapat nating tiyakin na hindi lamang
tayo umiiral ngunit sa halip ay humihinga tayo ng hangin nang may layunin, at
ipinapahayag natin ang ating layunin sa mundo sa pamamagitan ng ating mga pagpili
sa bawat segundo ng ating buhay. Kinukumpirma ba ng ating mga aksyon ang ating
layunin o sinasalungat ito? Dapat nating tiyakin na ang ating buhay ay organisado sa
paraang nagbibigay-daan sa atin na malinaw na maiparating ang ating mensahe sa
mundo. Sa ganang akin, lubos akong naniniwala na ang bawat isa sa atin ay isang
liham at dapat tayong magpasiya na maging isang pampatibay-loob o isang babala, isa
na nagpapatibay o sumisira.

Gayundin, hindi ko nais na laktawan ang panayam tungkol sa pagsusuri sa

gramatika dahil ito ay isa sa pinakamahusay na napanood ko. Mula sa lecture,
napagtanto ko na talagang hindi imposibleng gawing masaya at interaktib ang pag-aaral
online. Naramdaman ko ang dedikasyon ng guro sa kanyang trabaho. Tunay na kapag
ang pagsinta ay inihain sa hapag, nagbibigay lamang ito ng buhay at kagandahan sa
lahat. Ang ganitong uri ng simbuyo ng damdamin ay ang nais ko ring magkaroon, isa na
nasusunog at pagkatapos ay nagliliwanag sa mga madilim na lugar, nag-iiwan ng mga
kumikinang at naglalabas ng pinakamahusay sa lahat ng bagay. Namangha ako sa uri
ng pag-iisip na mayroon si Prof. Alonto at naging inspirasyon ko ito na magkaroon din
ng ibang diskarte sa aking pag-aaral at gawin itong masaya at mas makabuluhan.
Samakatuwid, ang pag-aaral para sa akin ay hindi dapat maging isang pasanin ngunit
isang pribilehiyo, isang pagkakataon sa halip na isang hadlang at isang plataporma
hindi isang pader na pumipigil sa akin na gawin o ipahayag kung ano ang tunay kong
kinahihiligan. Kung maaari ko lang ilabas ang apoy sa loob ko-halimbawa ang paggawa
ng mga gawain sa klase nang masigasig sa halip na basta lang makapasa,
matutuklasan ko ang kabuuan ng aking potensyal at higit sa lahat ay makakapagbigay
ako ng inspirasyon sa iba.
Sa pagtatapos ng panimulang programang pang-akademiko, hindi naman nagtatapos
ang mga natutunan. Sa panghuling araw, mayroon din akong ilang mga realisasyon na
mahalaga rin para sa akin bilang isang mag-aaral. Una ay ang kapayapaan ay isang
pag-iisip, ito ay hindi isang pangwakas na layunin ngunit isang pang-araw-araw na
pagtugis at tungkulin ng lahat na panindigan. Pangalawa, ang pag-aaral ay nagsisimula
sa isang taos-puso at nakatuong desisyon na maghanap ng kaalaman upang
malampasan ang mga problema sa online na mga klase. Ang sigasig na ito ay
maaaring ipakita sa pamamagitan ng pagiging technologically adaptive, paggamit ng
time management, pagpapanatiling motivated sa sarili, pag-iwas sa mga distractions,
pagsunod sa sariling istilo ng pag-aaral, virtual na pakikipag-ugnayan, paghahanap ng
tulong, pagkilala sa feedback, pagtiyak ng privacy at seguridad ng data at paghahanap
ng psychosocial na suporta. Pangatlo, bilang mga mag-aaral dapat nating maingat na
pangalagaan ang ating kalusugang pangkaisipan at matutunan kung paano
pamahalaan ang stress.

Sa pangkalahatan, marami akong natutunan mula sa orientasyon. Tunay na ang pag -

aaral sa kolehiyo ay mapaghamon subalit basta't ako'y magpupursige at manatiling
matatag, magagawa kong makamit ang tagumpay at makarating sa dulo ng may
kahusayan. Bilang isang mag-aaral, tungkulin ko ang maging responsable at maging
isang inspirasyon para sa kinabukasan ng susunod pang mga henerasyon.