ยุทธภพออนไลน์

ตอนที่ 11 คู่รักประจำเดือน

 ฉางฟงเดินทางอีกไม่ถึงชัว่ โมงก็เข้าสู่เมืองเริ่ มต้น

“ โชคดี แฮะ ไม่เละเท่าไหร่ ไม่คิดเลยว่า ใบเมาพันวัน มันจะมีผลในทางแบบนี้ ต่อไปจะใช้คง

ต้องระวังหน่อย”         

ฉางฟงมุ่งตรงไปยังร้านขายยา NPC

“ สวัสดีครับ ผมเอาเขากวาง กับ สมุนไพร มาขายครับ  “

“สวัสดีพอ่ หนุ่ม  มาๆเข้ามาสิ ได้มาเยอะไหมละ”

“ ก็ไม่เยอะเท่าไหร่ ครับ” ฉางฟงพูดจบ ก็ขน เขากวาง 29 เขา กับพืชสมุนไพรที่ใช้เป็ นส่ วนผสม

ของยาเพิ่มพลังออกมาสองกระสอบ”

“โอ……….ได้มาไม่นอ้ ยนี่พอ่ หนุ่ม  ” NPC เจ้าของร้านกดเครื่ องคิดเลขสักพักก็พดู ว่า

“ ทั้งหมด  12,000 หยวนเปลียว”  NPC ยิม้ เจ้าเล่ห์นิด ก่อนส่ งเงินให้กบั ฉางฟง ที่ฟังจำนวนเงิน
ที่ได้แล้วยิม้ ไม่หุบเลย

“ นี่พอ่ หนุ่มเมื่อเธอไปหาสมุนไพรมาขายให้ฉนั แล้วเท่ากับเธอทำตามเงื่อนไขการรับภาระกิจ

เธอยินดีรับภาระกิจจากฉันไหม” 

“งั้นเหรอ เอาเป็ นว่า……”

“ ผมรับแล้วกัน…….ไม่มีอะไรทำพอดีก ำลังอยากทำอะไรแก้เซงพอดี”
“ทันที  ที่พดู จบ หมอยา NPC ก็กดส่ งภาระกิจให้ฉางฟงทันที”       

ให้ท ำการหาสิ่ งของดังต่อไปนี้

1.       ให้หาดอกมังกร จากหุบเขาสายหมอก

“  โห……..ลุงฉันต้องไปหุบเขาสายหมอกเลยเหรอนัน่ มันไกลสุ ดๆเลยนะ แถวนั้นแทบไม่มีใคร

ไปเลยนะ”

“อย่าบ่นเลยน่า   ของดีมนั ก็ตอ้ งอยูไ่ กลๆอยูแ่ ล้ว”

2.       ให้หาเถาวัลย์หอม ในป่ าเซียง

“ อืม…….อันนี้คอ่ ยยังชัว่ หน่อย”

3.       ใบเมาพันวัน  จากหุบเขาซงซาน

“ อืม…….ไอ้น้ ีลุงเอาไปทำอะไรครับลุง” ฉางฟงถามอย่างสนใจ

“ฮ่าๆๆ อันสุ ดท้ายนี่ตามจริ งไม่เกี่ยวข้องกับส่ วนผสมหรอกเพียงแต่ จะเอาไปสกัดยาแก้พิษไว้

เมื่อคืนนี้ เห็นฝูงค้าวคางโจมตีแล้วคิดว่าคงต้องมีคนใช้ใบเมาพันวันแน่ๆ
ดังนั้นฉันเลยต้องการเอาใบพวกนั้นมาสกัดยากแก้พิษไว้ขายนะสิ “ ฉางฟงยิม้ ไม่ได้วา่ อะไร

“ แต่คนใช้ใบเมาพันวัน   นี้นะมันโหดไม่ใช่เล่นนะเนี่ย”

“หมายความว่าไงลุง”

“ก็คิดดูสิ ใช้ใบพวกนี้ กบั สัตว์อสูรระดับ 45  พอมันติดโหมดคลัง่ ก็เท่ากับยกระดับมันเป็ นราชา

กันทุกตัวนะสิ เมื่อวานนี้ ถา้ ใบไม้น้ นั ไม่หมดฤทธิ์ ก่อนรับลองตายกันอีกเยอะเลย”

“ แล้วลุงคิดว่าใครเป็ นคนทำหรื อ” ฉางฟงเย็บถาม

“ ไม่รู้หรอก แต่หมอนี่มนั ต้องสุ ดยอดแห่งปี ศาจแน่   พูดง่ายๆเลวสุ ดๆ”  ฉางฟงสะดุง้ แต่รีบเก็บ
อาหารอย่างรวดเร็ ว

“ แล้วลุงคิดว่าจะมีใครจับคนที่ท ำได้หรื อเปล่าครับ “

“โอ้ย…..เรื่ องนั้นฝันไปเถอะ คนที่รู้เรื่ องใบเมาพันวันนะ นอกจากฉัน เธอ ก็มีคนอีกหลายร้อย

คนรู ้จกั แล้วจะไปจับมือใครดมได้” ฉางฟงยิม้ ทันที เมื่อรู ้วา่ ความลับของเขาจะไม่มีวนั ที่ใครจะ
ได้รู้

“ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ จะต้องเดินทางไกลไปยังหุบเขาสายหมอกก่อน “

“ ไปดีมาดี  เจ้าหนู  รักษาชีวิตดีๆละ” ลุงหมอยายิม้ อย่างเจ้าเล่ห์

“ไง…พูดอย่างนั้นละลุง พูดยังกะจะมีอะไรรอฉันอยูอ่ ย่างนั้นแหละ “

“ไปเถอะ  ไปเถอะ  ไม่มีอะไรเหรอฉันก็แค่พดู ออกมาด้วยความเป็ นห่วงเท่านั้น”

“’งั้นฉันไปก่อนจะลุง แล้วเจอกันครับ” พูดจบฉางฟงก็เดินออกจากร้านไป ลุง NPC มองซ้าย

มองขวาก่อนปิ ดร้านนัง่ หัวเราะ

“ ค้าขายกับเจ้าหนุ่มนี่ก ำไลเห็นๆเลยโว้ย เขากวาง 10 เขาก็ หมื่นกว่าแล้ว นี่ต้ งั 29 เขา แถม

สมุนไพรหายากอีก ฮ่าๆๆๆๆๆ รอบนี้ก ำไลรอดพื้นเลย สิ้ นปี มีสิทธิที่บริ ษทั จะให้เราหยุดพักร้อน
ยาวโทษฐานทำกำไลให้บริ ษทั ได้งาม
ฮ่าๆๆๆๆ”            

ฉางฟง หลังจากออกจากร้านยาก็มุ่งตรงไปซื้ อ เลือด ยาเพิม่ พลัง ก่อนจะมุ่งหน้าออกจากเมือง

ทางประตูหลังเพื่อไปยังหุบเขาสายหมอก 

ที่ห่างไกลออกไปไม่เท่าไหร่ กลุ่มสี่ สาวกำลังเดินเข้าเมือง

“ โห……คนมาเมืองเริ่ มต้นเพิม่ ขึ้นเป็ นเท่าตัวเลยแฮะ “ ฟางฟาง พูด

“ โชคดีจงั นะเนี่ย เมืองเริ่ มต้นไม่มีอะไรเสี ยงหายเลย ฉันว่าไปเดินดูตลาดซื้ อเครื่ องประดับกันดี
กว่า ซวงซวง “

“ ใช่ๆ  ฉันสนับสนุนความคิดหยกหอม”

“ งั้นไปกันเถอะ คนยิง่ เยอะๆอยูด่ ว้ ยเดี๋ยวของหมด”             

สี่ สาวเดินเลือกซื้ อของในตลาดอย่างสบายอารมณ์ พวกเธอได้เครื่ องประดับคนละหลายชิ้น

นอกจากนี้ ยงั มีหนุ่มๆดอดมาขอเป็ นเพื่อนหลายคน แต่ทุกคนก็ปฏิเสธไป

“ นี่ฉนั ว่า ฉันรู ้สึกแปลกๆนะ ทำไมมีคนมองหยกหอมเยอะจังเลยนะ เธอนี่เสน่าห์แรงจริ งนะ  ซ

วงซวงพูดขึ้น “

“หยกหอม เบ้ปาก ไม่ได้พดู อะไร” ไม่ทนั ไรก็มีเด็กคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาหยกหอม

“ พี่สาวค่ะ” หยกหอม และทุกคนหยุดเดินหันมามองเด็กสาวที่เดินมาจับมือหยกหอม หยกหอม

ยิม้ นัง่ ลง

“ มีอะไรหรื อจ๊ะสาวน้อย”

“วาว……พี่สาวสวยจังเลย สวยกว่าในรู ้อีก” หยกหอม และ สามสาวถึงกับ งง หันไปมองหน้า

กัน

“ หนูขอให้พี่มีความสุ ขมากๆนะค่ะ แฟนพี่หน้ารักมากค่ะ โตขึ้นหนูจะหาให้ได้อย่างพีค่ ่ะ หนู

ไปก่อนค่ะ”

“ แฟน “  สี่ คนอุทานเสี ยงดังพร้อมกัน

“หรื อว่า…………….นักข่าวคนนั้น……..โธ่…..คราวนี้ ฉนั ตายแน่ๆ……แงๆๆๆ “ หยกหอมหัน

ไปกอด ฟางฟางร้องไห้โฮ

“ เป็ นอะไรไป หยกหอม “ สามสาวพูดพร้อมกัน

“ ก็นกั ข่าวคนที่ฉนั พูดให้ฟังไง สงสัยมันเอารู ปฉันไปลงข่าวนะสิ ”

“ว่าไงนะ…………” สามสาวอุทาน    ก่อนที่ฟางฟางจะบอกให้ทุกคนรออยูท่ ี่นี่ เธอวิ่งหายสัก

พักก็เดินหน้ามุย้

กลับมาพร้อมหนังสื อพิมพ์บนั เทิงประจำเมืองเริ่ มต้นฉบับหนึ่ง

“มีอะไรเหรอ ฟางฟาง ทำไมทำหน้าตาอย่างนั้นละ”

“เธอดูเองแล้วกัน ซวงซวง  แต่ หยกหอม ฉันว่าเธออย่าดูดีกว่านะ “

“ไม่…..ฉันจะดู” หยกหอมปฏิเสธเสี ยงแข็ง ฟางฟางได้แต่ส่งหนังสื อพิมพ์ให้กบั ซวงซวงเมื่อเธอ

มองดูหนังสื อพิมพ์กห็ นั ไปพูดว่า

“ ไม่เห็นมีข่าวอะไรเลยนี่”

“เปิ ดไปหน้าบันเทิงสิ ” ซวงซวง ค่อยๆเปิ ดไปหน้าบันเทิง และแล้วทั้งสามสาวก็อา้ งปากค้าง รู ป

เต็มหน้ากระดาษหนึ่งหน้า พร้อมมีของความเขียนกำกับ หยกหอมหน้าซีดเผือก

“ คู่รักประจำเดือน “ ซวงซวงอ่านเสี ยงดังก่อนมองรู ้ภาพเต็มหน้ากระดาษหนังสื อพิมพ์

“ ยายหยกหอม ทำไมเธอต้องทำหน้ามีความสุ ขยัง่ งั้นด้วยละเนี่ย”

“แง……ก็ตอนนั้นฉันกำลังเถียงกับมันอยูน่ ี่ มันมองว่าถ้าฉันไม่เงียบและยิม้ ให้มนั สวยๆมันจะ

จูบฉัน…..แงๆๆ

แล้วใครจะคิดว่า ไอ้นกั ข่าวบ้ามันจะถ่ายเอารู ปนี้ มาลง ดูสิ เห็นฉันเต็มหน้าเลย ส่ วนไอ้ฉางฟง

เห็นแค่ครึ่ งหน้าเองแถมตอนก้มหน้าด้วย  ฮือๆๆ ต่อไปฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเนี่ย
“

“ซวงซวง เธออ่านข้อความก่อนสิ แต่อย่างเพิง่ ช็อคนะ “

“ คู่รักประจำเดือนนี้     ภาพนี้เราถ่ายได้ที่หุบเขาซงซาน เป็ นภาพหวานชื่นของคู่หนุ่มหล่อ สาว
สวยที่มาเล่นเกมส์พร้อมกัน และเป็ นภาพที่หาชมไม่ได้ง่ายๆ  จากการสอบถามสาวๆที่เห็นภาพ
นี้ลว้ นพูดเป็ นเสี ยงเดียวกันว่าเป็ นภาพที่ประทับใจมาก
ทุกคนอย่างให้แฟนทำแบบนี้ กนั ทั้งนั้น เรามาดูภาพเต็มๆหลายๆภาพที่เขาหยอกล้อกันดีกว่าครับ
ต่อหน้า 3 “ ซวงซวงรี บเปิ ดไปหน้าสามทันที แล้วก็ตอ้ งตาโต ภาพอีกสิ บกว่าภาพในอิริยาบท
ต่างๆล้วนแต่เป็ นภาพหยอกล้อกันระหว่าง
ฉางฟง กับ หยกหอม

“ ฉันว่าเรื่ องของพวกฉันเทียบกับเธอแล้วเรื่ องฉันเป็ นเรื่ องเด็กๆไปเลย “ ฟางฟางพูดขึ้น              

หยกหอม ทรุ ดนัง่ อย่างอ่อนแรง  พูดเบาๆว่า

“ นี่ฉนั กลายเป็ นแฟนของหมอนั้น แล้วเหรอเนี่ยแถมคนรู ้กนั ไปทัว่ แล้วด้วย โฮ…..ฉันจะเอา

หน้าไปไว้ที่ไหนเนี่ย”

“ ฉันว่าเธอทำใจซะเถอะหยกหอม ทนเอาสักพักเดี๋ยวพวกที่เห็นรู ปนี้ กล็ ืมๆกันไปเองนั้นแหละ”

“ ใช่ๆ “ สามสาวพูดพร้อมกันพยายามปลอบใจเพือ่ นรัก

“ เอางี้ไหมเดี๋ยวพวกเรา ไปล่าสัตว์อสูรที่มนั ห่างไกลที่ไม่มีผคู้ นสักพัก คนในอินเตอร์เน็ตลืมกัน

เร็ วจะตาย พวกเรามากันอีกครั้งก็ไม่มีใครจำอะไรได้แล้วละ”

“เธอ พูดจริ งเหรอ ซวงซวง” หยกหอมถามขึ้น สามสาวรี บพยักหน้าเพื่อให้เพื่อนสบายใจ

“ งั้นเราจะไปที่ไหนดีละ ขอที่ไม่มีไอ้ฉางฟงสักพักนะ “ หยกหอม พูดขึ้น

“ เอางี้ไปโน่นเลย หุบเขาสายหมอก เดินกัน หนึ่งวันเป็ นอย่างต่ำกว่าจะถึง รับลองไปแล้วเธอจะ

ไม่อยากกลับมาเลยฉันเคยไปครั้งหนึ่งกับยาย ก้อย  โอ้ย บรรยากาศดีมากเลย
ตอนนั้นยายก้อยเร่ งให้เดินทางกลับไม่ง้ นั ฉันจะอยูส่ กั หลายวัน” ซวงซวง พูดขึ้น “

“ จริ งเหรอ……ช่วงนี้ฉนั ขอห่างตัววายร้ายสักหลายวันเพื่อชาร์ตไฟพวกเธอคงไม่วา่ ฉันนะ ”

หยกหอมพูดขึ้นแบบอ้อน เพื่อนสาว
“ ก็ได้เราจะพักความแค้นกับเจ้าตัวแสบ ปล่อยให้มนั มีชีวิตอยูอ่ ีกสักหลายวัน “ ฟางฟาง พูดขึ้น

“ หนึ่งอาทิตย์ต่อจากนี้ พวกเราจะเที่ยวให้สนุกเลย ฉิ งอี้ ขอสนับสนุนจ้า “

“ซวง ซวง ก็สนับสนุน 100 เปอร์เซนจ้า”

“งั้นพวกเราออกเดินทางกันเถอะ”

“เย้……”  สี่ สาวร้องพร้อมกัน

“ เฮๆๆ……พวกเราไปดูป้ายเชิญชวนเที่ยวเมืองเริ่ มต้น และ โปรโมทตอนรับผูเ้ ล่นใหม่และ

ต้อนรับวันวาเลนไทน์ เทศกาลแห่งความรัก ที่จะมาถึง  NPC ผูท้ ำโปรโมตรอบนี้ ไอเดียกระฉูด
จริ งๆ
“

“ วาว………พวกเราไปดูกนั หน่อยไหม” หยกหอมพูดขึ้น ทุกคนเห็นหยกหอมอาการดีข้ ึนแล้ว

จึงไม่อยากขัดใจ

“ ไปสิ ใครไปถึงก่อนชนะ  “  ซวงซวง พูดวิ่งนำไป

ป้ ายขนาดใหญ่ 8 คูณ 24  มีสปอร์ตไลท์ติดตั้ง ตลอดแผ่นป้ าย มีการประดับดอกไม้ลอ้ มรอบป้ าย

อย่างสวยงาม

ผูเ้ ล่นหลายสิ บคนยืนเข้าคิวถ่ายรู ปคู่กบั แฟนตัวเองหน้าป้ ายกันอย่างคึกคัก         

ซวงซวง วิ่งมาถึงคนแรกแต่เมื่อมองป้ ายถึงกับเบรคตัวโกร่ ง  อ้าปากค้าง

“ อะไรอีกละเนี่ย………ตายแล้ว จะให้ยายหยกหอมเห็นไม่ได้เป็ นอันขาด “ ซวงซวง หันหน้า

กลับเตรี ยมวิง่ ไปเบรคเพือ่ นๆที่วิง่ ออกจากประตูเมืองมา

“โธ่………..ไม่ทนั แล้ว     ยายหอม……ฉันไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว”       

ฟางฟาง  กับ  ฉิ งอี้หนั ไปมองป้ ายถึงกับตาโต  ส่ วนหยกหอม ยืนช็อคไปแล้ว ซวงซวงรี บวิ่งเข้า
มาประคองไว้

“ หมดกันแล้วฉัน……..ทำไมฉันถึงซวยขนาดนี้ รู ปมีเป็ นร้อยไม่เอา แต่ดนั ไปเอารู ปใน

หนังสื อพิมพ์บนั เทิงมาขึ้นป้ ายโปรโมตบ้าบออะไรเนี่ย  ดูสิเขียนอะไรก็ไม่รู้ แงๆๆๆๆๆๆๆๆ 
    แถมใหญ่กว่าเดิมทั้งหลายเท่า ที่น้ ีไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว  ”

“ ใครอยากมีความรักความสุ ขแบบคูน่ ้ ีตอ้ งมาฉลองที่เมืองเริ่ มต้น “

“ห้ามอ่านต่อนะยายฟาง ไม่ง้นั ฉันโกธรจริ งๆด้วย……แงง…..แง….ฉันไม่ยอม….ฉันไม่ยอม”

“เฮ…………..นั้นคนในภาพนี้ ไปขอเขาถ่ายรู ปเถอะพวกเรา” กลุ่มผูเ้ ล่นหันมาเห็นหยกหอมที่

ยืนอยูต่ ่างวิง่ เข้ามาหา

“ อยูไ่ ม่ได้แล้ว หยกหอม พวกเราเผ่นกันเถอะ “ ซวงซวง กับ ฉิ งอี้ใช้มือคล้องแขนคนละข้างของ

หยกหอม ที่ก ำลังงอแงอยู่ พากันวิ่งตัวปลิวเข้าไปในเมือง มี ฟางฟางวิ่งปิ ดท้าย
“

สี่ สาวเดินออกประตูเมืองด้านใต้ หยกหอมยังคงเดินเตะโน้นเตะนี่ตลอดทาง เพื่อนๆได้แต่ส่าย

หน้า

“ ทำใจ ซะเถอะหยกหอม ถึงซะว่าเป็ นกรรมเก่าของเธอกันนายนัน่ ”

“เธอ ก็พดู ได้สิ ฟางฟาง รู ปนั้นไม่ใช่เธอนี่”

“ ค่อยดูนะ ถ้าฉันจับมันได้ ฉันจะค่อยๆทรมานมันโดยวิธีของฉันแล้วค่อยฆ่าที่หลัง “ หยกหอม

ทำหน้าเหี้ ยมหักนิ้วเสี ยงดัง เพื่อนสาวถึงกับเสี ยวสันหลังวาบ เพราะทุกคนยังไม่เคยเห็น
หยกหอมฟิ วส์ขาดอย่างนี้มาก่อน

“ เอาเถอะเดี๋ยวพวกฉันจะช่วยอัดเจ้าตัวแสบนั้นด้วย “

“พวกเธอต้องสัญญากับฉันก่อนนะ  หาท้อเด็ดขาดถ้ายังไม่สามารถจับเจ้าฉางฟงได้ “ 
“จ้า……..” สามสาวพูดพร้อมกันในขณะที่ท้ งั สามสบตากันยิม้ ๆ  ก่อนที่ยงั ไม่มีเรื่ อง หยกหอม
พยายามกล่อมพวกเธอให้เลิกตามฆ่าฉางฟง แล้วไปเล่นทวีปอื่นกัน แต่ตอนนี้เธอกับกลายเป็ น
ตัวตั้งตัวตีที่จะจับตัวฉางฟงมาฆ่าเป็ นคนแรก 
กาลเวลาทำให้อะไร อะไรเปลี่ยนไปจริ งๆ  

ตอนที่ 12 เดินทางไกล

   ฉางฟงเดินมุ่งหน้าลงใต้ได้สามชัว่ โมงแล้วมันยังคงยิม้ แย้ม  ไม่ได้นึกถึงใครๆ ที่เจ้าตัวได้ก่อ

ความเดือดร้อนให้เลยแม้แต่คนเดียว ตอนนี้มนั กำลังเคลิ้มกับบรรยากาศที่มีแต่ป่าไม้ภูเขาสูง
สองข้างทางมีดอกไม้ข้ ึนเป็ นหย่อมๆ ส่ วนผูเ้ ล่นนานๆจะเดินสวนกันสักครั้ง  มันมาหยุดยืนอีก
ครั้งหน้าป้ ายที่เขียนว่า            

เขตต่อไปนี้ คือเขตอันตราย มีสตั ว์อสูรชุกชุมผูเ้ ล่นที่มีระดับต่ำกว่า 20 อันตรายมาก  ห้ามเข้าไป

โดยเด็ดขาด  ฉางฟงยืน งง สักพักจึงพูดขึ้น

“ ป้ ายบอกแบบนี้ จะเราเข้าไปได้ไงเนี่ย แบบนี้มีคนแกล้งเราชัวส์ ไม่อย่างนั้นหมอยา คนนั้นต้อง

บอกเราแล้วสิ หรื อไม่กค็ งไม่ให้เรามาปฏิบตั ิภาระกิจนี้ เพราะเราเพิ่งระดับ
16 เอง ”

“ สงสัย NPC เบอแล้วเขียนผิดไป “ 

“ เพือ่ ความถูกต้อง   เราต้องเป็ นผูเ้ ล่นเกมส์ที่ดี เมื่อเห็นอะไรผิดก็ตอ้ งแก้ให้ถูกต้อง  แต่ป้ายของ

NPC จะลงรหัสไม่ให้ท ำลายนี่น่า แล้วมันจะลบออกหรื อว่ะ แต่ลองหน่อยก็ไม่เสี ยหายนิ
“ พูดจบมันก็ใช้มีขดู ดูทนั ที ก่อนยืนดูสกั พัก

“ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแฮะแสดงว่าเราแก้ให้ได้ “   พูดจบมันก็คน้ หาสี ก่อนจัดแจงแก้ป้าย

ใหม่           
เขตต่อไปนี้ คือเขตอันตราย มีสตั ว์อสูรชุกชุมผูเ้ ล่นที่มีระดับต่ำกว่า 16  อันตรายมาก ห้ามเข้าไป
โดยเด็ดขาด     ลงชื่อ ผูผ้ ดุงความยุติธรรมที่ไม่ชอบเอยนามแก้ไขเมื่อวันที่…………….

“ มันต้องแบบนี้ ถึงจะถูกต้อง “  ฉางฟงมองป้ ายอย่างพึ่งพอใจยิม้ ๆก่อนเดินจากไป            

สองชัว่ โมงต่อมา สามสาวก็มาถึงป้ าย ซวงซวง ยืนมองดูอย่าง งง

“ เป็ นอะไรไปนะ ซวงซวง”

“ฉันว่าป้ ายนี้ มนั แปลกๆนะสิ “

“ ทำไมหรื อ ฉิงอี้ถาม “

“ก็ตอนที่ฉนั มากับยายก้อยมันไม่ได้เขียนแบบนี้ นี่น่า”

“แล้วมันเขียนยังไงละ “ หยกหอมถามขึ้น

“ ที่จ ำได้มนั เขียนว่า เขตต่อไปนี้ คือเขตอันตราย มีสตั ว์อสูรชุกชุมผูเ้ ล่นที่มีระดับต่ำกว่า 20

อันตรายมาก ห้ามเข้าไปโดดเด็ดขาด แค่น้ ีแหละ แล้วไอ้ที่ลงชื่อ
ผูผ้ ดุงอะไรเนี่ยไม่มีหรอก “

“เธอจำผิดรึ เปล่า ไม่มีใครแก้สมบัติของ NPC ได้เหรอจำป้ ายที่เราฟันทำลายได้ไหม ซวงซวง “

ฟางฟางพูดขึ้น

“ ฉันก็ไม่รู้อะ แต่มนั รู ้สึกคุน้ ๆการกระทำแบบนี้ ยงั ไงไม่รู้”

“ โธ่ อย่าไปสนใจเลยก็แค่ป้าย รี บไปกันดีกว่าฉันอยากนอนนับดาวพร้อมกับบรรยากาศแสน

สบายที่หุบเขาสายหมอกแล้ว “ หยกหอมพูดหลับตาฝัน  ก่อนที่ท้ งั สี่ จะเดินทางต่อ   

ทางด้านฉางฟงกำลังต่อสู้กบั อสูรอยู ่
“ อูย……สัตว์อสูรมันเยอะจริ งๆวุย้ อะไรว่ะ แม่งจะตามกินกูให้ได้ใช่ไหม “    ฉางฟงก้มหลบ
อสูร แมลงป่ องดำระดับ 25  ที่สบัดหางฟาดมาที่เขา   แมลงป่ องดำยกหางขึ้นสูงแทงใส่ ฉางฟง
ไม่ย้งั  
ฉางฟงใช้วิชานินจาหลบหลีกอย่างรวดเร็ ว

“ต้องตัดหางมันก่อน มันตัวเดียวเราต้องเสี ยเลือดไปสองขวดแล้วยังฆ่ามันไม่ได้เลย  แสบจริ งๆ

เจ้าหมอร้านขายยาแม่งไม่เตือนกันบ้างเลย  “            

ฉางฟงล้วงมือเข้าไปเอาเชือกในกระเป๋ ามิติ  ที่เขาทำเป็ นบ่วงไว้แล้ว ก่อนจะ หมุนบ่วงคล้ายการ

คล้องกระทิง เอาว่ะเดี๋ยวรู ้ใครหมู่ใครจ่า  อสูรแมลงป่ องดำยกหางขึ้นสูงอีกครั้ง 
ทันทีที่ฉางฟงเห็นเข้ารี บโยนบ่วงเข้าคล้องก่อนดึงแล้วรู ดรัดหางแมลงป่ องไว้ ฉางฟงรี บวิ่งไป
โยนปลายเชือกขึ้นไปบนต้นไม้ที่เป็ นง่าม ก่อนพลิกตัวไปอีกด้านรับปลายเชือกไว้แล้วออกแรง
วิง่ ไปยังต้นไม้อีกต้นเต็มกำลัง  
แมลงป่ องดำโดนเชือกรัดหางก่อนจะถูกฉางฟงลากขึ้นไปห้อยบนต้นไม้  แมลงป่ องดำดิ้นลนสุ ด
ชีวิต เพือ่ ที่จะให้ตวั มันหลุดจากบ่วง    ฉางฟง รี บมัดปลายเชือกกับต้นไม้อย่างทุลกั ทุเล
เพราะตัวมันหนักมาก 

“ เป็ นไง เจ้าอสูรแมลงป่ อง วันหลังหัดรู ้จกั เลือกคนสู้บา้ งนะ ไหนดูสิ แมลงป่ องกินได้ไหมว่ะ
ฉางฟงเปิ ดหนังสื ออ่านดู   ฮ่าๆๆๆ กินได้วะ่ แบบนี้ ประหยัดข้าวเที่ยวแล้วเรา
หลังจากนั้นฉางฟงระดมดาบฟันมันจนตาย

“ ผูเ้ ล่นฉางฟง ฆ่าอสูงแมลงป่ องดำระดับ 25 ได้เลื่อนระดับพื้นฐานอาชีพเป็ น ระดับ 18  ได้ท้งั

ทักษะอาชีพนักดาบ การฟันเลื่อนเป็ นระดับ 5 แทงเลื่อนเป็ นระดับ 5   ผูเ้ ล่นฉางฟงได้รับเงิน
800 หยวนเปลียว รับมีดสั้นระดับ 3 หนึ่งเล่ม รับสนับมือระดับ  3 หนึ่งเล่ม “            

ฉางฟงไม่รอช้าจัดการปดเชือกปล่อยร่ างของอสูรแมลงป่ องดำลงพื้น ก่อนจะใช้มีดชำแหละ เนื้อ

ส่ วนท้อง ออกมาไว้กอ้ นใหญ่  ตามด้วยรี ดพิษหางของมันเก็บไว้ในขวดที่ซ้ื อมาไว้
ฉางฟงจัดการปรุ งเนื้ อก่อนจะนำไปย่างไฟ ทักษะการทำอาหารของฉางฟงก็ถูกเลื่อนขึ้นไปเป็ น
ระดับ 5  ทักษะเครื่ องปรุ งก็เลื่อนเป็ นระดับ 5 เช่นกัน 

“ อูย……..งับๆๆๆ  จับ๊ ๆๆๆ  อะไรมันจะอร่ อยขนาดนี้ วะ่ เนี่ย ยังกะเนื้ อไก่ กลิ่นก็หอมสุ ดยอด
เลย ออฟไลน์เมื่อไหร่ จะลองไปซื้ อที่ตลาดมากินดูสิ เห็นทอดขายกันเยอะ 
ที่แท้มนั ก็อาหารสวรรค์นี่เอง ฮิ ฮิ“ 
“มาเที่ยวนี้คุม้ จริ งๆ ที่นี่ยงั กระซุปเปอร์มาเก็ตเลย   อยากกินสัตว์อะไรก็ไปล่าเอา สุ ดยอด สถาน
ที่ในฝัน ชักตื่นเต้นแล้วสิ ตัวต่อไปจะได้กินอะไร ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ”           

หลังจากบ้าอยูส่ กั พักฉางฟงก็เริ่ มออกเดินทางต่อ  แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนที่มนั เดินผ่านมาก่อนหน้านี้

ที่มวั แต่เดินแบบชมวิวทิวทัศน์    แต่ตอนนี้มนั เดินแบบช็อปซุบเปอร์มาเก็ต
สอดส่ องหาสัตว์อสูรที่พอจะกินได้ เวลานี้มนั ท่องชื่อสัตว์อยูใ่ นหัวของมันหลายร้อยตัวแล้ว แต่
จนแล้วจนรอดก็ไม่มีสตั ว์อสูรออกมาซักตัว             

ด้านสี่ สาว

“ ระวัง!………ฉิ งอี้ “ ซวงซวงร้องตะโกนเสี ยงดัง  ฉิ งอี้กระโดนพุง่ หลบม้วนตัวไปด้านข้าง

หลบการฟาดหางของอสูรงูเห่ายักษ์ระดับ  40 อย่างหวุดหวิด

“ พวกเราระวังตัวด้วยฉันฟันที่ล ำตัวมัน ลำตัวมันแข็งมากฟันไม่เข้า “ หยกหอมพูดขึ้น

“ พวกเรามีทางเดียว  ต้องหาทางจู่โจมที่ทอ้ งของมันเท่านั้น “ ซวงซวงพูดไปใช้ดาบฟันต่อสู้กบั

หัวงูที่พยายามฉกใส่ เธอ

“ ซวงซวง ล่อมันไปแถวโขดหิ นด้านนั้น ฉันจะหาช่องว่างระหว่างหิ นจัดการมัน “ หยกหอมร้อง

เสี ยงดังก่อนวิง่ นำไป     ฟางฟาง รี บเข้ามาช่วย ซวงซวง ต่อสู้และหลอกล่อให้มนั ตามมาพวกเธอ
ไป
ส่ วนฉิ งอี้ค่อยคุมเชิงอยูห่ ่างๆเพื่อไม่ให้เกิดการผิดพลาด พอถึงเนินหิ นที่มีหินก้อนใหญ่เรี ยงเป็ น
ชั้นๆวางกองกันมากมาย ซวงซวง กับ ฟางฟาง รี บกระโดดขึ้นไป อสูรงูเห่ายักษ์กต็ ามขึ้นไป
อย่างไม่ลดละ

“ หยกหอม เร็ วๆเข้า ฉันกับ ฟางฟาง ไม่ถนัดสู้บนนี้นะ “

“ เดี๋ยวๆทนอีกหน่อยฉันใกล้ถึงตัวมันแล้ว “ หยกหอมรี บแทรกตัวไปตามช่องหิ นในที่สุดเธอก็

มาอยูใ่ ต้ร่างมันเตรี ยมตัวตายได้แล้วไอ้งูบา้   skill ทักษะพิเศษ เพลงดาบ
พายุดาบ หยกหอมร้องเสี ยงดังก่อนจะแทงไปที่ทอ้ งงูเห่ายักษ์เต็มแรง
“ แควก…..ซูมๆๆๆ “ เสี ยงท้องโดนฉี กและทะลุออกมากอีกด้าน

“กี้ๆๆๆๆ…. แซกกกกกก….. “ งูเห่ายักษ์พลิกตัวร้องอย่างโหยหวน ตอนนี้สี่สาวต่างทุ่มท่าพิเศษ

ประเคนลงไปสู่ร่างงูไม่นานมันก็สิ้นฤทธิ์

ผูเ้ ล่น ซวงซวง หยกหอม ฟางฟาง ฉิ งอี้ ร่ วมกลุ่มกันฆ่าสัตว์อสูรงูเห่ายักษ์ระดับ 40 ตาย

ผูเ้ ล่น ซวงซวง ได้รับทักษะอาชีพนักดาบ การฟันเลื่อนเป็ นระดับ 7  การแทงเลื่อนเป็ นระดับ 6

ผูเ้ ล่น หยกหอม ได้รับทักษะอาชีพนักดาบ การฟันเลื่อนเป็ นระดับ 7 การแทงเลื่อนเป็ นระดับ 6

ผูเ้ ล่น ฟางฟาง ได้รับทักษะอาชีพนักดาบ การฟันเลื่อนเป็ นระดับ 5

ผูเ้ ล่น ฉิงอี้ ได้รับทักษะอาชีพนักดาบ การแทง เลื่อนเป็ นระดับ 6

ผูเ้ ล่นทั้งหมดได้รับเงิน 1,500 หยวนเปลียว  ได้ดาบยาว ระดับ 3 หนึ่งเล่ม ได้กระเป๋ ามิติหนังงูแท้

ใส่ ไอเท็มได้ 500 ช่อง 1 ใบ ได้เกาะแขน 1 คู่   ได้รองเท้าหนัง
1 คู่ และได้เขี้ยวงู 2 เล่ม 

“ ถึงจะใช้เลือดไปถึง  5 ขวด แต่กค็ มุ ้ ค่ากับของที่ได้มานะ “ ซวงซวง พูดขึ้น

“ ใช่ ฟางฟาง เก็บของทั้งหมดไว้ก่อนนะแล้วค่อยไปแบ่งกันที่หลัง “ ฟางฟางพยักหน้าก่อนเดิน

ไปเก็บของทั้งหมดไว้ในกระเป๋ ามิติ

“ ไปพวกเราเดินทางต่อกันเถอะเสี ยเวลามานานแล้ว เดี๋ยวจะค่ำเสี ยก่อน “ ทุกคนพยักเห็นด้วย

กับ ซวงซวง พากันเดินตามกันไปอย่างระมัดระวัง  

ด้านชายหนุ่มผูโ้ ดดเดี่ยวยังเดินกระฟัดกระเฟี ยด เพราะเขายังหาของกินอันใหม่ไม่ได้

“ อะไรกัน ไหนเขียนไว้ก่อนเข้ามาว่า อันตรายแถวนี้ มีสตั ว์อสูรชุกชุม เดินมาหลายชัว่ โมงแล้ว

เห็นแต่เจ้าแมลงป่ องตัวเดียวที่เหลือก็สตั ว์อสูรระดับ 10-15 เท่านั้น
NPC  นี่ข้ ีคุยจริ งๆ โว้ยแน่จริ งออกมาสิ วะ่ “ ฉางฟงกระโดดกระทีบเท้าร้องเสี ยงดังด้วยความ
โมโหหิ ว   และแล้วเสี ยงในหัวก็ดงั ขึ้น

“ สัตว์อสูรระดับราชา สโตน์ฮาร์ด ระดับ 68 ปรากฏ “  พื้นหิ นที่ฉางฟง กระทืบเริ่ มเคลื่อนไหว

ทำให้ฉางฟงเสี ยหลักตกกลิ้งลงมาที่พ้ืนด้านล่าง   ฉางฟงยืนมองมันถึงกับอ้างปากตาค้างเมื่อเห็น
ขนาดของมัน

“ โอ…..เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่เพิม่ เคยเห็น ใหญ่ขนาดตึก 3 ชั้นเลยมัง่ เนี่ย เฮๆๆ เดี๋ยวๆๆๆ ตั้ง

ตัวก่อน “

“ ตูม…..โครม…..โครม” ฉางฟงม้วนร่ างหลบลูกหิ นที่มีขนาดใหญ่เท้าล้อรถยนต์หลายก้อนที่

มันพ่นออกมาจากปาก ของอสูรระดับ ราชา สโตนฮาร์ด

“ ไม่ไหวแล้ว…..   ขอโทษครับพี… ่ ที่ไปรบกวนการนอนของพี่…..ผมขอโทษ….   ผมขอตัวไป

ก่อน…นะครับ “ พูดจบก็ติดเกียร์หมาโกยอ้าวหนีไปอย่างรวดเร็ ว สโตน์ฮาร์ดเคลื่อนที่ตามสัก
พักมันก็หยุดเนื่องจากตัวใหญ่เคลื่อนที่ชา้ ไม่สามารถไล่ตามฉางฟงที่วิง่ เร็ วยังกระติดจรวดทัน 

“ อูย……รอดแล้วเรายังเสี ยวไม่หายเลย เกือบตายแล้วไหมละ ช้าอีกนิดเดี๋ยวโดนฝังใต้หินแน่ๆ

“  ฉางฟงมานัง่ หอบหายใจที่ทุ่งหญ้ามีตน้ ไม้ข้ ึนสลับไปมา ห่างจากจุดที่สโตนฮาร์ดอยูเ่ กือบ
1 กิโล ทันใดนั้นฉางฟงก็ตอ้ งตกใจอีกครั้ง

“ แซก….ตึงๆๆๆ….ตึงๆๆ”

“ อสูรหมูป่าแรดดำ ระดับ 35 ปรากฏ “ ฉางฟงตาเหลือกค้างหมูป่าสี ด ำตัวใหญ่เท่ารถยนต์ก ำลัง

วิ่งเข้ามาหาเขา

“ คราวนี้ ตายแน่ตู” ฉางฟง รี บมองซ้ายมองขวาหาตัวช่วย

“ ไม่มีตวั ช่วย วิง่ ก่อนละว่ะ” ฉายฟงตัดสิ นใจก่อนที่อสูรหมูป่าแรดดำจะเข้าถึงตัว ฉางฟง วิ่ง

สลับ ซ้ายขวา ระหว่างต้นไม้ โดยเลือกวิง่ ไปทางที่มีตน้ ไม้มากที่สุด 
หมูป่าแรดดำแทบไม่สนใจต้นไม้ที่ขวางหน้ามันเลย ฉางฟงวิ่งไปที่ไหน ต้นไม้จะราบเป็ นหน้า
กอง ฉางฟงหันกลับไปมองด้านหลังในขณะที่วิ่งอยู่
“ อูย….ยังจะตามมาอีก “ ฉางฟงมือกำดาบแน่นเร่ งความเร็ ววิง่ ฝี เท้าขึ้นไปอีก ก่อนจะบังเอิญมอง
ไปเห็นก้อนหิ นขนาดใหญ่หลายก้อนวางเรี ยงกันอยู่

“ เอาว่ะ…..ยังไงวิง่ แบบนี้ กไ็ ม่รอดอยูด่ ีเสี่ ยงหน่อยก่อนตายแล้วกัน “ ฉางฟงตัดสิ นใจวิ่งหนีออก

จากป่ าตรงไปยังแท่นหิ นขนาดใหญ่ อสูรหมูป่าแรดดำก็วิ่งตามฉางฟงเต็มที่
ระยะห่างเริ่ มใกล้เข้าไปเรื่ อยๆ ในที่สุดก็จ้ ีเหลือช่องว่าอยูส่ องเมตรเท่านั้น ฉางฟงมองไปด้าน
หน้า   ตอนนี้แทนหิ นห่างเขาแค่ 8  เมตร เขาวิ่งเต็มฝี เท้าโดยไม่หนั ไปมองด้านหลังเลยพอถึงก็ใช้
เท้ากระโดดเหยียบแท่นหิ นไต่ข้ ึนไปหลายเมตรก่อนตีลงั กากลับหลังกลางอากาศ

“ ตูม……กี้ๆๆๆๆๆ” ร่ างอสูรหมูแรดดำวิ่งชนเขากับแท่นหิ นเต็มกำลัง เลือดที่หวั มันพุง่ กระฉุด

ร่ างทรุ ดลง ฉางฟงหลังจากตีลงั กาลงมายืนก็ไม่ปล่อยโอกาสให้เสี ยไป

“skill ทักษะพิเศษ ดาบควงสว่าน “ 

“ซวบๆๆๆๆ”  ดาบของฉางฟงแทงเข้าไปในตัวอสูรหมูแรดดำสุ ดด้ามดาบ เขาเงยหน้าขึ้นมอง

อุทานเสี ยงดัง 

“ อุย้ ……ขอโทษทีวะ่ ลืมเล็ง ผิดรู ไปหน่อย เต็มๆรู ตูเลย “ พูดจบฉางฟงดึงดาบออกมา 

“ ซวบ….จูด…. “ ทันทีที่ฉางฟงดึงดาบออกก็มีน ้ำพุง่ ตามออกมาอย่างแรง ราดใส่ ฉางฟงเต็มตัว  

“ อี้…..ขี้ท้ งั นั้นเลย….. ซวยเลยตูน ้ำขี้มนั เสื อกพุง่ ตามออกมาโดนเต็มๆเลย “ ฉางฟงทรุ ดนัง่ ลง 
ภายในหัวของฉางฟงก็ดงั ขึ้น 

ผูเ้ ล่นฉางฟง ได้ฆ่าอสูรหมูแรดดำ ระดับ 35 ตาย

ผูเ้ ล่นฉางฟง ได้เลื่อนระดับทักษะพื้นฐานอาชีพเป็ นระดับ 20

ผูเ้ ล่นฉางฟง ได้รับทักษะของอาชีพนินจา ทักษะหลบหลีกเลื่อนเป็ นระดับ 5

ผูเ้ ล่นฉางฟง ได้รับทักษะของอาชีพนักดาบ ทักษะการแทงเลื่อนเป็ นระดับ 6

ผูเ้ ล่นฉางฟง ได้รับเงิน 1,000 หยวนเปลียว ได้รับ เขี้ยวหมูป่าแรดดำ 1 คู่ ได้รับ มีดสั้น ระดับ 2
หนึ่งเล่ม ได้รับเสื้ อเกาะอกระดับ 3 หนึ่งอัน

“ โอ้ย……บัดซบจริ งๆ ไม่ดีใจเลยที่ฆ่ามันได้   เหม็นชิบเลย ไปล้างตัวที่ไหนละเนี่ยคราวนี้ ”

ฉางฟงบ่นอย่างเซงๆ    

ตอนที่ 13 ตกปลา

“ อูยยย……..แหล่งน้ำอยูแ่ ถวหนายยยยยยยยย……จะทนไม่ไหวววววววแว้วว…. เหม็น

ชิบบบบบบเลย”       

ฉางฟงยังคงเดินหาแหล่งน้ำเพื่อล้างตัวอยูห่ ลายนาที พร้อมกับบ่นไปด้วย

“ เจอแว้ววววววววว…..ลุยโลดดดดดดดด….ย๊าาากกกกกกกก“  ฉางฟงดีใจวิง่ ไปยังแหล่งน้ำ

พร้อมกระโดนลอยตัวตีลงั กาสกูลม้วนหน้าด้วยท่าที่เขาคิดว่าสวยที่สุดและทำได้ดีที่สุดในชีวิต 

“ ตูมมมมม…..โอ๊ววววววววเจ็บโว้ยยยยยย……ซวยชิบน้ำตื้นนี่หว่า “  ล้ำน้ำลึกแค่หนึ่งคืบทำ
ให้ฉางฟงที่กระโดดตีลงั กาลงไปถึงกับดิ้น เพราะหลังฟาดลงหิ นเต็มๆ               

ฉางฟงใช้เวลาล้างตัวเกือบครึ่ งชัว่ โมง ก่อนจะหาเสื้ อผ้ามาใส่ ใหม่ส่วนของเก่าทิ้งไปตามระเบียบ

ฉางฟงเอาแผนที่มากางดู

“ เดินมาได้สกั 70 เปอร์เซนต์แล้วแฮะ  อีกไม่นานก็ถึงหุบเขาสายหมอกแล้วสิ เนี่ย อีกสี่ ชวั่ โมงจะ

ค่ำแล้วต้องรี บซะแล้ว “ หลังจากนั้นฉางฟงจึงออกเดินทางต่อ                  
ด้านสี่ สาว ก็ยงั คงไล่ฆ่าสัตว์อสูรระดับต่ำ อย่างสนุกสนาน  โดยหารู ้ไม่วา่ อีกไม่นานจะต้องเจอ
กับ

ปรมาจารย์อสูรฉางฟง  ซึ่งกำลังอยูห่ ่างพวกเธอไม่ถึง 20 กิโล 

ที่ห่างออกไปจากฉางฟงไม่ไกลเท่าไหร่ มีผเู้ ล่นชาวยุทธกลุ่มหนึ่งกำลังเดินทางไปเที่ยวหุบเขา

สายหมอกเหมือนกันประกอบไปด้วย  ชาย 3 คน  หญิง  3 แต่เป็ นเด็กผูห้ ญิง
1 คน รวมอยูใ่ นกลุ่ม ด้วยลักษณะการแต่งกายก็พอจะรู ้วา่ ฝ่ ายชายเป็ นผูเ้ ล่นมาระยะหนึ่งแล้ว
ส่ วนฝ่ ายหญิงนั้นเพิง่ จะเริ่ มเล่นเกมส์

“ ส้มเช้ง  อย่าดื้อวิ่งซนสิ เดี่ยวไปเจอสัตว์อสูรจะทำไง “

“จะทำไง ก็ให้พวกพีๆ่ ช่วยนะสิ ค่ะ หนูมาเที่ยวจะให้หนูอยูเ่ ฉยๆได้ไง “

“ คิดผิดหรื อเปล่าเนี่ยที่ซ้ื อเครื่ องเกมส์อีกเครื่ องให้ยาย ส้มเช้ง  พี่สาว ส้มโอ หันไปบ่นกลับเพื่อน

หญิง “

“ เธอก็อย่าไปว่าน้องนักเลย มีพวกฉันมาด้วยปลอดภัย 100 เปอร์เซ็นต์ ชายผูเ้ ล่นคนหนึ่งพูดขึ้น”

“ ขอให้จริ งเถอะ ซาอิ  อย่าเอาแต่คุยทำให้ได้ดว้ ยละ “

“ฮ่าๆๆๆๆ เธอห่วงเกินไปแล้ว มีพวกฉัน ซาอิ   เคย์มะ กับ  เอียน รับรองไม่มีใครทำอะไรน้อง

เธอได้เหรอน่า “

“คุย อีกแล้ว   เบื่อคนคุยจริ งๆ ซิ่วจู่ เพื่อนสาวอีกคนพูดขึ้น “ 

“หิ ววววววว…….หิ วววววว……อีกแล้วโว้ย    ทำไมช่วงนี้หิวบ่อยจัง สงสัยต่อสู้หกั โหม เลย

ต้องการพลังงานไปชดเชยมาก   แต่เราเดินมาใกล้ถึงแล้วนี่น่าหยุดพักแถวนี้ สกั หน่อยแล้วกัน 
แถวนี้มีแม่น้ำแฮะ เอาเบ็ดไปตกปลา มาย่างกินดีกว่ายังไม่เคยกินปลาย่างในเกมส์เลยไม่รู้รสชาติ
จะเป็ นไง

ฉางฟง รี บค้นหาเบ็ดในกระเป๋ าก่อนจะไปนัง่ ตกปลาอยูข่ า้ งริ มธารอย่างมีความสุ ข 

ผูเ้ ล่นอีกกลุ่มที่อยูเ่ หนือ ฉางฟงขึ้นไป 1 กิโล

“ อย่างไปเล่นไกลนะ ส้มเช้ง เดี๋ยวเราจะเดินทางต่อกันแล้ว”

“ค่า พี่ “ เด็กสาวรับปากก่อนจะวิ่งไล่ผเี สื้ อตัวสวยไปมาอย่างสนุกสนาน

“ ตกลงเราจะไปตั้งแคมพักกันที่ไหนหรื อ ซาอิ “

“ ก็คงเดินอีกประมาณ 1 กิโลนะ เราจะตั้งแคมป็ เชิงเขา หุบเขาสายหมอก  แล้วพรุ่ งนี้ถึงจะเข้าไป

ในหุบเขาสายหมอก “

“ ทำไมไม่เข้าไปวันนี้ เลยละ “  ซิ่วจู่ถามขึ้น

“ ไม่ได้หรอก ตอนกลางคืน นะสัตว์อสูรระดับสูง ออกมาเยอะอันตราย เดี๋ยวจะได้วิง่ ป่ าราบนะสิ

“

ในขณะที่ทุกคนคุยกัน ส้มเช้ง ที่วิ่งไล่ผเี สื้ อไปไกล้ล ำธารโดยที่ทุกคนไม่ได้สงั เกต มองส้มเช้ง

เลยในขณะนั้น เด็กสาวได้สะดุดหิ นก้อนใหญ่

“ ว๊าย………ตูม……..พี่จ๋าช่วยยยยยส้มเช้งด้วยยยค่าาาา แค็กๆๆๆ “  ส้มโอ หันมามองตามเสี ยง

รี บลุกขึ้นยืนก่อนวิ่งมายังริ มธาร พร้อมเพื่อนๆ

“ ส้มเช้ง…….ส้มเช้ง    ซาอิ  ช่วยส้มเช้งด้วย น้องฉันลอยไปโน้นแล้ว “ ส้มโอ ร้องเสี ยงหลง

หน้าซีดเผือก ทุกคนต่างวิง่ ตาม

“ ไม่ทนั แล้ว   ส้มโอ เราคงรอเพื่อให้ ส้มเช้งติดต่อมาอีกที “ ซาอิ พูดขึ้นเบาๆ

“ ไม่…..น้องฉันต้องไม่เป็ นไร   ฉันไม่น่ามาเที่ยวที่นี่เลย  ฉันเป็ นห่วงน้อง “

“เอาน่า  ตอนนี้สถานะของน้องเธอยังอยูย่ งั ไม่เป็ นไร เออ…..ถ้าสถานะหายไปพวกเราจะใช้

คาถากลับบ้านทันที “
“เธอสบายใจได้น่า ไม่มีอะไรเหรอมันแค่เกมส์นะ” ส้มโอ ตาแดงกอด ซิ่วจู่ ร้องไห้  เพื่อนผูช้ าย
สามคนได้แต่ยนื มองตาปริ บๆ  ไม่กล้าพูดอะไรเพราะว่าโม้ไว้มาก 

ด้านไอ้ตวั แสบกำลังตกปลาอยูพ่ ร้อมกับร้องเพลงอย่างสบายแต่มีหงุดหงิดนิดหน่อย 

ฉันนัง่ ตกปลาอยูร่ ิ มตะลิ่ง……ตึง…ตึง…ตึง……  - o –

แปลกใจฉันจริ งปลาไม่กินเหยือ่ ……..ตึง……ตึง…..ตึง……  -  o  -

นัง่ ตกอยูน่ านจนฉันนึกเบื่อ……ตึง…..ตึง…..ตึง…. -  o  -

ปลาไม่กินเหยือ่ หน้าแปลกใจ………ตึง…..ตึง……ตึง…….. – o –         

หลังจากร้องเพลงรอบที่ร้อยจบ สายเบ็ดก็กระตุกอย่างแรง

“เย้……..เพลงเพาะ ปลาติดเบ็ดแล้วโว้ย….ฉางฟงลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้น 

“ เพือ่ ความไม่ประมาณต้องทำตามทฤษฏี อันดับแรกดึงเบ็ดทดสอบปลาสู้เบ็ดไหม “ ฉางฟงเริ่ ม

กระตุกเบ็ดดู

“ ถ้ามันไม่สู้แสดงว่าปลายอมให้เราจับแล้ว และสาวเบ็ดอย่างรวดเร็ วได้เลยไม่ตอ้ งไปสนข้อ

ปฏิบตั ิอื่นๆอีก “

“ OK……….”  ดึงแล้วหมุนลอกได้เลย

“ …..มาซะดีๆๆๆเจ้าปลาเอยยยยย  “ ฉางฟงเมื่อลากปลามาติดฝั่งแล้วก็ยกขึ้นสุ ดแรง ก่อนจะจ้อง

มองปลาอย่าง งง  ……  0 – o…….

“ ปลา ในเกมส์นี่มนั หน้าเหมือนเด็กจังว่ะ   เอาว่ะแต่กน็ ่ากินดี “ ฉางฟงยกเบ็ดสูงขึ้น เบ็ดที่เกี่ยว

ปลาหน้าตาเหมือนเด็กก็มาอยูต่ รงหน้า  ปลาตัวนั้นเงยหน้าขึ้นจ้องตากับ
ฉางฟง ก่อนจะพูดว่า

“ สวัสดีค่าาาา”
“ตายละหว่า…….ปลาพูดได้ ….  0 – o “ 

“หนูไม่ใช่ปลาค่าาา   หนูตกน้ำลอยมาจากด้านโน้นค่าาาาา “

“เย้…….ได้ภูติแล้วโว้ย ตัวน่ารักด้วย” ฉางฟงใช้มือรวบร่ างเด็กสาวเข้ามากอดก่อนหอมแก้มซ้าย

ขวา เด็กสาวถึงกับอ้าปากค้างหน้าแดงก่ำ

“ ตกลงเธอเป็ นภูติชื่ออะไร  ฉันอยากได้ภูตินานแล้ว ฉางฟงกอดเด็กสาวแน่น “

“พี่ชายปล่อยหนูก่อนค่าาาาาา”

“ไม่ปล่อยเดี๋ยวเธอจะหนีไป”

“โอ้ย…..หนูไม่ใช่ภูตินะค่ะ หนูเป็ นผูเ้ ล่นค่าาาาาา “

“ไม่เชื่อเหรอ ……ผูเ้ ล่นอะไรไปอยูใ่ นน้ำ…..ทำสัญญาภูติกบั ฉันเดี๋ยวนี้ นะ……ฉันไม่ปล่อยเธอ

เหรอ….. เธอเป็ นภูติชนิดไหนเหรอ ทำไมน่ารักจัง หรื อว่าเธอเป็ นภูติน ้ำ…..ต้องใช่แน่ๆเลย  
เย้…..ได้ภูติแล้วน่ารักด้วย ฉางฟงไม่สนอะไรเอาแต่กอดเด็กสาวแน่น “

“พี่ชายหนู….ไม่ใช่ภูติจริ งๆ น่ะ……ทำยังไงถึงจะเชื่อเนี่ย…… “ ฉางฟงตอนนี้ ได้ของเล่นใหม่

ไม่สนว่าเด็กสาวจะ

พูดอะไรเอาแต่อุม้ พลิกซ้ายพลิกขวาสำรวจดู

“ พี่ชายดูนาฬิกาหนูสิ……หนูมีนาฬิกายืนยันสถานะของผูเ้ ล่นนะ” ฉางฟงจึงชะงักค้างมองดู

“ เป็ นผูเ้ ล่นจริ งๆด้วยหว่า……..แบบนี้ กอ็ ดเลยเด่…..เรา….นึกว่าโชคดีได้ภูติซะแล้ว….โธ่”

“คิ คิ  พี่ชายนี่ตลกจัง”  ฉางฟงมองหน้าเด็กสาวก่อนพูดว่า

“ ตกลงแล้วเธอเป็ นใคร “
“ หนูชื่อ ส้มเช้งค่าาาาา “

“แล้วไงมาอยูก่ ลางป่ าคนเดียวได้”

“หนูมากับพี่ และ เพื่อนพี่ค่า แต่หนูเดินพลาดตกน้ำค่าา ไม่รู้เหมือนกันทำไมมาติดเบ็ดพี่ได้ค่า

าาา” ฉางฟงจับเด็กสาวสบัดไปมาเพื่อให้น ้ำที่เปี ยกแห้ง

“ว้า….พี่ชายหนูไม่ใช้ตุ๊กตานะค่าาาาาาา”

“ แฮะๆขอโทษ ลืมตัวไปหน่อย “ ฉางฟงอุม้ เด็กสาวเดินไปนัง่ ที่กอ้ นหิ นใหญ่ 

ทันทีน้ นั เสี ยงนาฬิกาที่ขอ้ มือเธอก็ร้องดังสัน่

ตี๋ดๆๆ…..ตี๋ดๆๆๆ…..ตี๋ดๆๆๆ        

ส้มเช้งตาโต ก่อนกดรับอย่างรวดเร็ ว

“ พี่ส้มโอค่ะ นี่ส้มเช้งเองค่าาาาา”

“ส้มเช้ง  เป็ นไงบ้าง ตอนนี้อยูท่ ี่ไหน อยูน่ ิ่งๆนะอย่างไปไหนเดี๋ยวพี่จะไปรับ รู ้ไหมพี่ห่วงเธอ

มากเลย”

“ไม่ตอ้ งห่วงหรอกค่ะพี่มีพชี่ ายใจดีช่วยหนูไว้ “

“ งั้นเหรอ แล้วตอนนี้ ส้มโออยูท่ ี่ไหนพี่จะไปหา”

“ไม่รู้ค่าาา”

“ส้มเช้งลองถามพี่ชายคนนั้นดู” ส้มเช้งหันมาหาฉางฟง

“บอกพี่สาวเธอไม่ตอ้ งมาเหรอเดี๋ยวจะพาเธอไปส่ งเอง “

“พี่ส้มโอ ได้ยนิ แล้วใช่ไหมค่ะพี่ชายจะพาส้มโอไปส่ ง”

“เออ…..ขอบคุณมากๆค่ะ ตอนนี้พวกฉันพักอยูแ่ ล้วแอ่งกะทะ ก่อนถึงทางเขาหุบเขาสายหมอก
นะค่ะ “

“เข้าใจแล้ว เดี๋ยวพาไปส่ ง”

“ขอบคุณมากๆนะค่ะ”

“ไม่เป็ นไร “

“เท่านี้นะค่ะพี่ส้มโอ “

“แล้วเจอกัน ส้มเช้ง “

“ค่าาาาาา”   

ฉางฟงเอื้อมมือไปอุม้ เด็กสาวขึ้นมา เด็กสาวหน้าขึ้นสี แดงแป๋ ด พูดเบาๆว่า

“ พี่ชายหนูเดินเองได้ค่าาาาาา”

“ไม่เอา…..จาาาาอุม้ ”

“ง่าาาาาาา” เด็กสาวกำลังจะอ้าปากประท้วง แต่เห็นท่าทีของฉางฟง ก็เลย ก่อนปล่อยให้ฉางฟ

งอุม้ ต่อไป

“ ยังไม่ถามพี่ชื่อเลยนะค่าาาา”

“พี่ชื่อ ฉางฟงจ้าาาาา”

“พีม่ าที่นี่คนเดี๋ยวเหรอค่ะ “

“ใช่แล้ว พี่มาทำภาระกิจของร้านขายยาจ้าาา”
“โห…….มาทำคนเดี๋ยวเก่งจังเลยค่าาาาา”

“แล้ว ส้มเช้ง มากันสองคนกลับพี่สาวเหรอ “

“ ไม่ค่าาาา  ส้มเช้ง มากับเพื่อนพี่สาวอีก 4 คนค่าาา”

“โห…..มากันเยอะเหมือนกันนะเนี่ย”

“แต่กว่าจะมาถึงนี่ ทุกคนก็ตอ้ งสู้กบั สัตว์อสูรมาตลอดทางเลยค่าาาเกือบไม่รอดก็หลายครั้งค่า

าาา”

“  แต่พี่สิเก่งจัง  มาคนเดี๋ยวยังมาถึงที่นี่ได้ “

“ก็พี่อจั ฉริ ยะไง…..ฮ่าๆๆๆๆ”

“ไม่ค่อยโม้เลยนะพี่ชาย  คิ คิ คิ “          

ฉางฟงคุยกับส้มเช้งอย่างสนุกสนานไม่นานก็มาถึงตำแหน่งที่ พี่สาวส้มเช้งบอก พอเธอเห็น ส้ม

เช้งเธอวิ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ ว ฉางฟงก็ปล่อยตัวเด็กสาวลงพื้น ส้มโอวิ่งเข้ามากอดน้องสาว
ร้องไห้ใหญ่เลย

“ พี่ส้มโอ   อย่างร้องไห้สิ เดี๋ยวส้มเช้งร้องไห้ดว้ ยนะค่ะ “ เธอรี บเช็ดน้ำตายิม้ บางๆให้กบั น้อง

สาว เพื่อนๆพี่สาวเธอต่างถามไถ่เรื่ องราวจนเธอต้องตอบหัวหมุนไปหมด

“ ขอแนะนำให้รู้จกั ค่าาา พี่ฉางฟง นี่พี่ส้มโอ พี่สาวของส้มเช้งเองค่าาาา” ฉางฟงมองเธอนิ่งก่อน

จะพูดว่า

“ ยินดีที่รู้จกั ครับคุณส้มโอ  มีใครเคยบอกไหมครับว่าคุณเป็ นคนที่น่ารักและสวยมากที่เดี๋ยวครับ

“

ส้มโอ ตะลึงค้าง หน้าค่อยๆกายเป็ นสี แดง ก่อนจะหลบสายตาฉางฟง ส่ วนเพื่อนๆที่มาด้วยถึงกับ

อ้าปากค้าง ไม่คิดว่าเพื่อนใหญ่พอทักทายกันก็จีบเลย  มีแต่ส้มเช้งคนเดี๋ยวที่หวั เราะงอหาย
ตอนที่ 14 หนีอสู รอินทรีย์ตาทอง

“ เออ……คือยินดีที่รู้จกั ค่ะ คุณฉางฟง “

“ว้า…….เรี ยกแบบนั้นมันห่างเหิ นเกินไปนะ  เรี ยกพี่ฟง ก็ได้ ดูสะนิดกว่ากันเยอะเลย “

“ค่ะพีฟ่ ง “ ส้มโอ ตอบหน้าแดงก่ำ

“ แล้วเบอร์โทร ส้มโอ เบอร์อะไรครับ “

“หา……เออ…….คือ…….”ส้มโอเริ่ มก้มหน้าตอบไม่ออก

“อะแฮม….แค๊กๆๆ….แค็กๆๆ” สามหนุ่มไอ กันใหญ่ จนฉางฟงหันไปมองและอ่านสามหนุ่ม

ออกว่าคิดอะไรอยู่

“ เออ…….พวกคุณอะไรติดคอเหรอ จะให้ฉนั ช่วยงัดออกมาไหน ” เจอมุขนี้ สามหนุ่มถึงกับอ้า

ปากค้าง

ส่ วน ส้มเช้ง กับ ซิ่วจู่ หัวเราะเสี ยงดัง

“ เอ้……ฉันทำอะไรตลกเหรอ ฉางฟงแกล้งทำหน้า งง  ” ส้มเช้ง กับซิ่วจู่ ยิง่ หัวเราะดัง ส่ วนส้ม

โอหัวเราะเบาๆ

“ แล้วพวกคุณชื่ออะไรบ้างละ“ ฉางฟงหันไปหา ซิ่วจู่ก่อน

“ ฉันซิ่วจู่ ค่ะ  นั้นเพื่อนฉัน คน ซ้าย ซาอิ คนกลางเคย์มะ และคนขวา เอียน ค่ะ “

“ ยินดีที่รู้จกั ทุกคนนะ “ ซิ่วจู่ยมิ้ รับ แต่อีกสามหนุ่มดูเหมือนจะไม่ยนิ ดีเท่าไหร่ เลย

“ พี่ฟง จะเดินทางมาคนเดี๋ยวเหรอค่ะ “

“ อื้อ…..พี่รับภาระกิจมาทำนะ ส้มโอ “

“ ภาระกิจอะไรค่ะ”

“ หาดอกมังกร บนหุบเขาสายหมอกนะ”

“โห……อันตรายมานะค่ะ  ขอโทษนะค่ะ…..พี่ฟงอยูร่ ะดับไหนแล้วค่ะ

“ แฮะๆพี่เพิง่ เล่นไม่นานตอนนี้ อยูร่ ะดับ  20 เอง“

“ ระดับ 20 “ ทั้งหมดอุทานเสี ยงดัง

“ นายรอดมาได้ไงเนี่ย” ซาอิ ถามขึ้น

“ ก็ไม่เห็นมีอะไรที่จะลำบากนี่ “

“ ฉันว่านายกลับไปดีกว่านะ บนหุบเขาสายหมอกนะ ไม่หมูเหมือนอยูแ่ ถวนี่นะ มันหิ นสุ ดๆเลย

ละ”

“งั้นเหรอ ไม่มีปัญหา สำหรับฉัน สู้ได้กไ็ ป  สู้ไม่ได้กถ็ อย  แต่คิดอีกทีถา้ ได้  ส้มโอ ไปด้วย สู้
ขาดใจเลยละ พูดเสร็ จก็ส่งตาหวานมาให้ส้มโอ  ที่หน้าเริ่ มแดงอีกครั้ง

“ ไม่ได้ “ สามหนุ่มตะโกนขึ้นพร้อมกัน และสี หน้าเริ่ มแสดงอาการไม่พอใจ  ฉางฟงสังเกตเห็น

เลยพูดว่า

“ พูดล้อเล่นน่า  ฉันนิยมฉายเดียวมากว่าไปเป็ นกลุ่ม “

“เอาเป็ นว่าฉัน คงต้องไปแล้วนะ  ส้มโอ  “

“ แล้วพีฟ่ งจะพักที่ไหนเหรอค่ะ “
“คงแถว เชิงเขานะ ส้มโอ “

“ งั้นพีฟ่ งดินทางไปกับพวกเราก็ได้นะค่ะ พวกเราจะไปไปเที่ยวแถวนั้นพอดีค่ะ “ ฉางฟง มองดู

สามหนุ่มที่ตอนนี้ เริ่ มอยูไ่ ม่สุข ยิง่ ทำให้เขาอย่างแกล้งพวกนี้ ข้ ึนไปอีก

“ ก็ดีนะ  ตอนนี้พยี่ งั อย่างสนิทสนมกับส้มโอให้มากกว่านี้ “ ฉางฟงทำเสี ยงหล่อ

“หา…..” สามหนุ่มถึงกับกำหมัดแน่น  ส่ วนส้มโอหน้าแดงก่ำก้มหน้านิ่งไม่กล้ามองเขาเลย ซิ่วจู่

เดินเขามากระซิบเขาเบาๆว่า

“ พอแล้วมัง่ ค่ะพีฟ่ ง ดูเหมือนพี่จะแกล้งพวกผูช้ ายจนคลัง่ หมดแล้ว “    ฉางฟงหันไปมอง ยืนมือ

ไปจับคางเธอเขย่าเบาๆ  พร้อมพูดเบาๆว่า

“ แหม……เรานี่ฉลาดจริ งๆนะ “ ส้มโอ  กับ สามหนุ่มมอง ฉางฟง กับ ซิ่วจู่ อย่างสงสัยว่าคุย

อะไรกัน

“ นี่พวกพีๆ่ จะเล่นกันอีกนานไหม ส้มเช้งเซงแล้วนะ ไม่มีคนสนใจส้มเช้งเลย “ ฉางฟงเดินไปหา

ก่อนจะอุม้ เธอขึ้นมาหอมแก้มซ้ายขวา กอดเธอไว้หลวมๆ  ทุกคนที่เห็นต่างอ้าปากค้าง
เด็กหญิงหน้าแดงก่ำ ซุกหน้ากับบ่าไหลของฉางฟงด้วยความอาย 

“ อ้าว……มัว่ ตะลึงอะไรกัน ไม่ไปกันเหรอ “ ฉางฟงพูด  ทั้งหมดจึงได้สติกบั มา

“ เดี๋ยวฉันนำไปเอง “ ซาอิ พูดขึ้นเดินขึ้นไปด้านหน้าพร้อมกับสองหนุ่มที่ไม่ค่อยจะญาติดีกบั

ฉางฟงเท่าไหร

ส้มเช้ง เงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉางฟงเบาๆว่า

“ พี่ชายค่ะที่หลังอย่าหอมแก้ม ส้มเช้งต่อหน้าคนอื่นอีกนะค่ะ ส้มเช้งอายมากเลยค่ะ “

“ ฮ่าๆๆ “ ฉางฟงหัวเราะ พูดว่า

“ ได้ ต่อหน้าพี่ไม่หอมก็ได้ แต่ลบั หลัง หอมได้ใช่เปล่า “

“ พี่แกล้ง ส้มเช้ง อะ “ เด็กสาวกอดคอยิม้ อย่างร่ าเริ ง

“ ดูเหมือนน้องเธอจะติด  พี่ฟงแล้วนะเนี่ยดูสิกอดคอเขาซะแน่นเลย “ ซิวจู่พดู ขึ้น

“ แต่พี่ฟงนะไม่ธรรมดานะ เธอนะอย่างไปหลงคารมณ์เชี่ยวนะ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน “

“จ้ารู ้แล้วจ้า  คุณแม่ซิวจู่ “

ไม่นานทั้งหมดก็มาถึงจุดหมายปลายทาง เคย์มะ ซาอิ และ เอียน ต่างกางเต้น  ก่อนจะหาฟื นมา

ทำเป็ นกองไฟ

ส่ วนฉางฟง หลังจากกางเต้นเสร็ จก็มานัง่ อ่านหนังสื อสมุนไพรและศึกษา วิธีเก็บดอกมังกร  และ

ศึกษาบริ เวณที่มนั ออกดอกจะได้ไม่เสี ยเวลาในการหา ส้มเช้ง ตอนนี้นอนหลับอยูอ่ อ้ มกอดเขา  
ฉางฟงมองดูสม้ เช้ง เขาคิดว่าเขาอย่างให้ส้มเช้งเป็ นน้องเขาจริ งๆ ฉางฟงเคยคุณกับแม่วา่ เขา
ตั้งแต่เด็กเขาอยากมีนอ้ งเป็ นผูห้ ญิงหรื อชายก็ได้แต่แม่บอกว่าแม่มีไม่ได้แล้ว
เขาก็เลยต้องกลายเป็ นลูกคนเดียว ในขณะที่ฉางฟงคิดเพลินๆ  ส้มเช้งก็ตื่นขึ้นมา

“ พี่ชาย พาส้มเช้งไปเดินเล่นหน่อยสิ “ ฉางฟงยิม้ อุม้ เด็กสาวเดินออกจากบริ เวณที่พกั ไป  ฉางฟง

พาส้มเช้งเดินไปเรื่ อยๆ เนื่องจากเริ่ มค่ำแล้วทำให้มีเสี ยงร้องต่างๆมากมาย
ส้มเช้งกอดคอฉางฟงแน่น

“ กลัวเหรอส้มเช้ง “

“ค่าาาา ส้มเช้งว่าพวกเรากับดีกว่าค่าาาาา “ ฉางฟงยิม้ ก่อนจะหันหลังเดินกลับ พอดีกบั มองไป

เจอสัตว์อสูรตัวหนึ่งมันมีสีแดงตาสี ทองดูเหมือนจะเป็ นลูกนกอะไรสักอย่าง
ฉางฟงเดินไปใกล้ๆใช้ไฟฉายส่ องดู

“ ตัวอะไรน่ารักจังเลย “ ส้มเช้งเอยขึ้น

“งั้นเราเอามันกลับไปด้วยไหม”

“มันจะดีหรื อค่ะพี่ชาย “
“ไม่รู้เหมือนกันไม่ลองไม่รู้  “  พูดจบก็ใช้มืออีกข้างอุม้ ลูกนกอสูรขึ้นมาให้ ส้มเช้งถือไว้ มันตัว
ขนาดไก่โตเต็มที  มันร้องเสี ยงดังส้มเช้งใช้มือลูบหัวมันเบาๆ

“แกก…..แกก…..แกก “ เสี ยงร้องดังสนัน่ ไปทั้งป่ า ฉางฟงหันไปมองรอบตัวถอนหายใจ

“ รี บไปกันเถอะ ส้มเช้งอยูแ่ ถวนี้ไม่ดีแน่ “ ฉางฟงรี บออกจากป่ ากลับไปยังที่พกั

ทุกคนกำลังนัง่ เล่นอยูห่ น้ากองไฟ ฉางฟงเดินเขามานัง่ ข้างๆ ส้มโอ เรี ยกสายตาไม่พอใจจากสาม

หนุ่มทันที

“นัน่ ตัวอะไรนะ “ ส้มโอถาม ส้มเช้ง

“ ไม่รู้ค่าาาาา พี่ฉางฟงเก็บมันมาจากป่ า”

“ไหนดูสิ “  ส้มโอ รับเจ้าลูกสัตว์อสูร ไปสำรวจดู

“ มันเป็ นนกนะ แต่เป็ นนกอะไรเนี่ย”  

“สัตว์อสูรอินทรี ตาทอง ตายห่า “ เคย์มะร้องตะโกนสุ ดเสี ยงหน้าซีดเผือก

“แกก…..แกก…..แกก “ เสี ยงร้องดังจนแสบหูทุกคนหันไปมองบนท้องฟ้ าถึงกับใจหายวาวใน

หัวของทุกคนมีเสี ยงดังขึ้น

สัตว์อสูรระดับราชา อินทรี ตาทอง ระดับ 65 ปรากฏ  ทุกคนยืนตัวแข็งทื่อ ฉางฟงรู ้สึกตัวก่อน

เพื่อน จับเอาลูกนกที่อยูใ่ นมือส้มโอ ก่อนหันไปทางเคย์มะ

“เคย์มะ “ เคย์มะหันมาหา

“รับไป” พูดจบก็โยน ลูกนกอินทรี ตาทองให้กบั เคย์มะ ที่หลงยกมือรับ

“ขอบใจนะ “ พูดจบก็ไม่รอใครแล้วมือหนึ่งรวบร่ าง ส้มเช้ง อีกมือคว้าเอว ส้มโอ อุม้ ทั้งสองคน

วิ่งออกไปจากบริ เวณนั้น
“ เฮ้…….” เคย์มะอุทานรี บโยนลูกนกไปยัง ซิ่วจู่ที่ยนื ตาค้างอยูเ่ ธอรับลูกนกก่อนจะตะโกนเสี ยง
ดัง

“ไอ้บา้ เคย์มะ  โยนมันมาทางฉันทำไมเอาคืนไป “  ลูกนกถูกโยนไปยัง ซาอิที่เผลอรับ

“ แกก…..แกกก….แกกก  “ อสูรระดับราชา อินทรี ตาทอง โฉบเข้ามาอย่างรวดเร็ ว แต่ละคนพุง่

ตัวไปคนละทาง

“ โครม……เคย์มะโดนกระแทกจากปี กมันปลิวไปไกลถึง 10 เมตรกระแทกเขากับเต้นท์พวกเขา

จนพัง “                

สัตว์อสูรระดับราชา อินทรี ตาทอง ร่ างสูงใหญ่ขนาดสี่ เมตรตัวเท่ากับช้างที่ใหญ่เต็มที่ปรากฏต้อง

สายตา ซิ่วจู่ถึงกับคลานหนีอย่างรวดเร็ ว มันหันไปมอง ซาอิ ที่อุม้ ลูกของมันอยูอ่ ย่างเอาเรื่ อง
ทั้งซาอิ กับ เอียนได้สติต่างวิง่ หนีสุดชีวิต  สัตว์อสูรระดับราชาใช้สองขาวิง่ ตามไปจิก ปี กกระพือ
พัดตลอดเวลา

“ ไอ้ ซาอิ มึงจะอุม้ ลูกของมันวิ่งมาทำเหี้ ยอะไร” ซาอิตอ้ งนี้ หน้าซีดเผือกหันมามอง เอียนก่อน

พูดว่า

“งั้นมึงช่วยเอาไปที ซาอิ โยนให้ เอียนรับไว้ “

“เฮ้……ไอ้บา้ " เอียนจำใจต้องรับไว้ เพราะเกิดทำลูกมันตายมีหวังทุกคนในที่นี่ไม่รอดแน่ “ 

เอียน ไม่รู้จะทำไงได้แต่วงิ่ หลบไปหลบมาก่อนวิ่งตรงไปหา เคย์มะ ที่ก ำลังลุกออกมาจากเต้นท์
ที่พงั

“เคย์มะรับไป “ มันไม่รอเคย์มะตอบยัดลูกนกใส่ มือเคย์มะเลย เคย์มะอ้างปากค้างมองอสูรระดับ

ราชาพุง่ ร่ างเข้าหาตน เอียนเห็นเคย์มะกำลังตะลึงทำอะไรไม่ถูกรี บดึงมือวิง่ ต่อไป

“ เฮ้…….มึงวิง่ ไปทางอื่นไม่ได้เหรอว่ะทำไมต้องวิง่ มาทางกูดว้ ย” ซาอิร้องลัน่ ทุ่ง ก่อนทั้งสามจะ

วิ่งไปด้วยกันมี อสูรอินทรี ตาทองไล่ตามหลัง  อสูรอินทรี ตาทองไม่กล้าที่จะโจมตีท้ งั สามด้วย
ด้วยความรุ นแรง 
เพราะห่วงลูกของมันมันจึงทำได้แค่ไล่จิกทั้งสาม          
ด้านฉางฟงไม่สนใจด้านหลังเลย หลังจากอุม้ ส้มเช้ง กับ ส้มโอ แล้วก็วงิ่ หน้าตั้งหนีอย่างเดียว มา
หยุดอีกที่กไ็ ม่รู้พาสองพีน่ อ้ งวิง่ มาไกลแค่ไหนแล้ว ฉางฟงปล่อยทั้งสองลงนัง่ คว้าไฟฉายมาสอง
ดูท้ งั สอง

“อ้าวส้มโอ  ทำไมหน้าแดงก่ำแบบนั้นละ “

“ก็พี่นะสิ อยูๆ่ ก็อุม้ ส้มโอ วิง่ ออกมา ส้มโอก็อายนะสิ เธอตอบอ้อมแอ้ม “

“ พี่ขอโทษ พี่ตกใจเห็นนกนั้น กับเห็น ส้มเช้ง กับ ส้มโอ ยืนตัวแข็ง พี่กเ็ ลยอุม้ หนีท้งั สองคนนะ
สิ “

“ไม่รู้วา่ พวกนั้นจะเป็ นไงบ้างนะค่ะพี่ชาย “ ส้มเช้งถาม

“ ไม่รู้เหมือนกัน แต่เสี ยงมันยังร้องอยูต่ รงค่ายเราเลย “

“ส้มโอ เป็ นห่วง ซิ่วจู่ อยากกลับไปดูค่ะ “

“ เอางั้นก็ได้ “  พูดจบ ดึงส้มเช้งขึ้นมาอุม้ อีกมือรวบเอว ส้มโอ เข้ามากอดก่อนออกแรง ยกขึ้น

บ่าพาดบ่าแบบตอนมา “

“ ว๊าย……ส้มโอร้องเสี ยงดัง” รี บใช้มือโอบรอบคอ ฉางฟงไว้

“พีฟ่ ง…….คือส้มโอเดินเองได้ ไม่ตอ้ งอุม้ แล้วค่ะ “

“ เออ…..โทษทีเผลอตัวไปหน่อย……  O – 0”  (มันทำเนียล )            

ฉางฟงจึงค่อยๆปล่อยร่ างเธอ  ส้มโอกอดคอฉางฟงที่ตวั สูงกว่าเธอมากก่อนโหนตัวลงยืนข้างๆ

ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำพร้อมหลบสายตาของฉางฟงที่จอ้ งเป็ นพันละวัน

“ มองอะไรพี่ฟงไปได้แล้ว “ เธอดันตัวฉางฟงให้เดินนำไปก่อน ส่ วนส้มเช้งที่เกาะอยูบ่ นบ่าฉาง

ฟงอีกข้างหัวเราะร่ า ด้วยความขำท่าทีพี่สาว

“ไม่ตอ้ งมาหัวเราะเลย เดี๋ยวเถอะส้มเช้ง “              

“ โอ้ย…..ฉันจะวิ่งไม่ไหวอยูแ่ ล้วนะ “

“ เคย์มะ โว้ยวายขึ้น”

“เอางี้พวกเราวิง่ อยูท่ ี่แจ้งแบบนี้ ไม่ได้แล้ว เข้าป่ ากันเถอะค่อยหาวิธีปล่อยลูกมันโดยที่พวกเรา

ปลอดภัย “  ซาอิ รี บวิง่ นำเข้าป่ าไป มีอสูรอินทรี ตาทองไล่จิกตามไปติดๆ         

ฉางฟงมาถึงที่พกั ก็เห็น ซิ่วจู่นงั่ ตัวสัน่ อยูห่ ลังเต้นท์ที่พกั ของเธอ

“ ซิ่วจู่ “ ส้มโอร้องเรี ยก เธอหันมามองทำตาโต พร้อมกับวิง่ มากอดเพื่อนสาวร้องไห้โฮ ทำให้ส้ม

โอต้องปลอบโยนอยูน่ าน

“ พี่ฟงนะ พีฟ่ ง  ทิ้งกันได้ “ ซิ่วจู่คอ้ นตาเขียว

“แฮะๆขอโทษทีตอนนั้นคิดไม่ทนั คว้าได้สองคนก็วงิ่ เลยอะ  แล้วพวกนั้นกับเจ้าอสูรอินทรี ตา

ทองไปไหนแล้วละ “

“สามคนนั้นวิ่งล่อมันเข้าป่ าไปแล้ว   แต่เสี ยงมันร้องของ อสูรระดับราชาตัวนั้นเงียบไปนานแล้ว

นะค่ะ เดี๋ยวลองติดต่อพวกนั้นดู “

“ เคย์มะอยูด่ ีไหม “

“ ยายซิ่วจู่ถามอะไรบ้าๆ “ มาช่วยพวกฉันหน่อยติดอยูใ่ นก้อนหิ น เจ้านกนั้นมันบังเอิญเตะก้อน

หิ นปิ ดทางออกพวกฉัน “

“แล้วนายอยูแ่ ถวไหนละ “

“แถวกองหิ นสูงๆรู ปร่ างคล้ายปราสาทนะ พวกเธอมีคนเป็ นอะไรไหม “

“ไม่มีเหรอ เดี๋ยวจะไปช่วยรออยูแ่ ถวนั้นละ “ ซิ่วจู่พดู ตัดบทก่อนพากันไปช่วยสามคนนัน่       

อูยเจ็บระบมไปหมดทั้งตัวเลย สามหนุ่มเมื่อกลับถึงที่พกั ก็นอนลงบนพื้นอย่างหมดแรง ร่ างกาย
มีแผลเต็มไปหมด เสื้ อผ้าขาดแทบไม่มีชิ้นดีเลย ผมขาดเป็ นหย่อมๆ

“ นี่ฉางฟง ที่หลังของร้องอย่าไปอุม้ ตัวอะไรมาเด็ดขาดเลยนะ “ ซาอิ พูดขึ้น  

ฉางฟงหัวเราะพูดว่า

“ขอโทษที   บังเอิญมือใหม่เลยพลาดไปหน่อย “

“เชื่อเขาเลยมือใหม่ แต่ได้สติก่อนเพื่อนแถมโยนขี้มาให้ฉนั อีก” เคย์มะบ่นอุบ๊

“ อ้าว……ดื่มยา กับ เลือดก่อน เดี๋ยวจะเดี้ยงซะก่อน “  ซิ่วจู่พดู ก่อนเดินเข้ามาพร้อมกัน ส้มโอ 

และ ส้มเช้ง

ฉางฟงจึงขอตัวไปนัง่ เล่นที่เต้นท์ตวั เองก่อน มี ส้มเช้งเดินตามไปด้วย

ครึ่ งชัว่ โมงต่อมา เด็กหญิงก็นอนหนุนตัก ฉางฟงหลับไปอย่างอ่อนเพลีย ส่ วนฉางฟงยังคงจุด

ตะเกียงนัง่ อ่านหนังสื อไปเงียบๆ 

ส้มโอ กับ ซิ่วจู่กเ็ ดินเข้ามาหา

“ แหม  สนิทกับยังกระพี่นอ้ งกันเลยนะเนี่ย “  ซิ่วจู่พดู ฉางฟงหันไปหาพูดว่า

“ พอดีพี่อยากจะเข้าไปเล่นบ้านส้มโอนะ แต่ไม่รู้จกั ใครเลยต้องเข้าทาง ส้มเช้งนะ “ ฉางฟงปราย

ตาไปหาส้มโอ เธอหน้าขึ้นสี แดง เคลื่อนตัวไปอยูห่ ลัง ซิ่วจู่ดว้ ยความอาย

“ แหมพี่นี่ระวังนะเกิด ส้มโอ หลงรักพีข่ ้ ึนมาจริ งๆพี่จะยุง่ นะ “

“ เฟี ย…..ยายบ้าซิ่วจู่พดู อะไร “ ส้มโอเอยเสี ยงเข้ม

“ เอาละ พี่เลิกล้อเล่นแล้วละ  พวกเธอมีอะไรเหรอ “

“ มาเรี ยกไปกินข้าวค่ะ “
“งั้นไปสิ    สาวน้อยตื่นได้แล้ว ฉางฟงสะกิดส้มเช้งเบาๆ เธอค่อยๆลืมตาขึ้น “

“ มีอะไรเหรอพีช่ าย “

“กินข้าวนะสิ ไปลุกได้แล้ว เด็กหญิงลุกขึ้นยืน หันไปมองพี่สาวยิม้ ๆ ก่อนจะรี บจูงมือ ฉางฟงวิง่

ไป “

“เห็นไหม น้องเธอติด พี่ฟงยังกระตังเม พรุ่ งนี้แยกกัน ส้มเช้งจะทำหน้ายังไงเนี่ย “  

ทางฝั่งสี่ สาว                   

เนื่องจากฆ่าสัตว์อสูรมากไปหน่อยทำให้เกิดความเหนื่อยล้า  และคิดว่าถึงจะเดินไปถึงเนินเขา
สายหมอกก็ไม่ได้อะไรอยูด่ ี เพราะมันค่ำแล้ว อะไรก็มองไม่เห็น ดังนั้นจึงคิดว่าพักที่แอ่งกะทะ
นี่แหละพรุ่ งนี้ค่อยเดินทางต่อ  พวกสาวๆก็ยงั ไม่รู้วา่ ตอนนี้พวกเธออยูห่ ่างจากฉางฟงเพียง 1
กิโลเท่านั้น               

หลังจากทานอาหารเสร็ จทั้งหมดมานัง่ เล่นรอบกองไฟกัน  สามหนุ่มไปซุบซิบกันก่อนปรายตา

มายังเขาเป็ นเชิงวางแผน ฉางฟงคิดว่าพวกนี้คงจะวางแผนเอาคืนเขาแน่ๆ

“หุ หุ หุ คิดจะแกล้งตูเหรอ  ไม่มีทางซะละ “            

เอาละทุกคนต่อไปจะเป็ นรายการแสดงของผูช้ ายหนึ่งในพวกเราต้องออกมาเต้นระบำให้ทุกคน

ดู เราจะหาผูแ้ พ้คนสุ ดท้ายโดยเราจะมาเปายิงฉุบกันในหมู่ผชู้ ายสี่ คน           

คิคิ  ดูพวกมันนี่มาแผนสูงงานนี้ ตอ้ งชิงลงมือก่อน   ฉางฟงเก็บเศษไม้มาสี่ อนั ลุกขึ้นประกาศ

ทันที  โดยพูดว่าจะมีผโู้ ชคดี 1 คนในหมู่ผชู้ ายของเรา ที่จะทำหน้าที่สงั่
คนที่แพ้เต้นรำท่าที่ตวั เองชอบ  ในมือนี้มีไม้กิ่งไม้ความยาวสามนิ้วอยู่ 3 อัน อีกหนึ่งอันยาว 2 นิ้ว
พวกเราจะจับคนละอันถ้าคนไหนได้ไม้ส้ ันแสดงว่าคนนั้นจะเป็ นผูส้ งั่
สามหนุ่มมองหน้ากันไม่คิดว่าฉางฟงจะคิดอะไรมาเสริ มด้วย  แผนที่เตรี ยมซ้อมมาเลยต้องล่ม
ทุกคนเดินไปฉับไม้ที่ในมือฉางฟงคนละอัน อย่างจำใจ
“ สามนิ้ว “ เคย์มะ พูด

“ สามนิ้ว “ ซาอิ พูด ทุกคนต่างลุน้ หันไปดู เอียนที่ก ำลังลุน้ ไม้ของตัวเองสุ ดชีวิตก่อนจะทำ

สี หน้านิ่ว

“ สามนิ้ว “ เอียน พูดขึ้น

“ แบบนี้ ไม่ตอ้ งบอกก็รู้ฉนั ชนะ เอาละเดี๋ยวฉันจะไปคิดท่าเต้น  ก่อนพวกนายก็เป่ ายิงชุบกันนะ

ใครแพ้กเ็ ตรี ยมเต้น

ทั้งสามได้แต่ถอนหายใจ 

“หุ หุ หุ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับเรา “

“ ตัวใครตัวมันแล้วนะโว๊ย “ ฉางฟงได้ยนิ เคย์มะพูดเบาๆ ทำให้เข้ายิม้ ที่มุมปาก

และคนซวยก็คือ ซาอิ นั้นเอง

ฉางฟง สัง่ ให้ ซาอิ เต้นท่าลิง   ตามด้วยระบำฮาวาย  ตามด้วยท่าอุบาทอีกหลายท่า 

“ พี่ฉางฟงนี่ดวงดีนะ ไม่โดนออกไปเต้น “

“พี่เขาไม่ได้ดวงดีเหรอ  พี่แกนะรู ้วา่ สามคนนั้นจะแกล้งแกเลยชิงเอาความได้เปรี ยบก่อนนะสิ “

“ ฉันไม่เขาใจ “

“เธอเห็นไม้ที่ทุกคนจับไหม ตามจริ งมันยาวเท่ากันทุกอัน แม้แต่อนั สุ ดท้ายที่พฟี่ งถืออยูก่ ย็ าว

เท่ากับคนอื่น แต่เขาได้เปรี ยบตรงที่เปิ ดเป็ นคนสุ ดท้าย ทันทีที่คนที่สามจับได้ไม้ยาว
พีฟ่ งจึงทำท่าว่าตัวเองได้ไม้ส้ ันและประกาศว่าตัวเองเป็ นผูช้ นะ เพื่อเบียงเบนประเด็นไม่ให้ใคร
ขอดูไม้ของเขา  “

“ เป็ นอย่างนี้เองเหรอ “ ส้มโอหัวเราะ แต่กไ็ ม่ได้พดู อะไร  หลังจากนั้นทุกคนก็นงั่ ดู ซาอิ  เต้น

อย่างสนุกสนาน 
เช้าวันต่อมา        

ส้มเช้งขอแลกชื่อกับเขาในช่องสื่ อสารเช่นเดียวกับส้มโอ และ ซิ่วจู่  เขาต้องไปปฏิบตั ิภาระกิจ

ส่ วน กลุ่มของเคย์มะ จะไปเที่ยวทางฝั่งตะวันตกที่มีทะเลหมอก ทั้งหมดจึงแยกทางกัน
หลังจากศึกษาเส้นทางฉางฟงถึงกับกุมขมับ เพราะเขาดันเข้าผิดทาง ทางเดินทางขึ้นไปฝั่งนี้จะ
ต้องข้ามเขาหลายลูกที่เดียว เพื่อความปลอดภัยเข้าจะต้องเดินย้อนกับไปที่
แอ่งกะทะก่อนจับเส้นทางอีกเส้นเพื่อเดินขึ้นไปทางฝั่งด้านเหนือของหุบเขาสายหมอก เมื่อ
วางแผนใหม่เสร็ จก็เริ่ มเดินทางอีกครั้ง 

ทางด้านสี่ สาวยังคงนอนยังไม่ตื่นเพราะเมื่อคืนกว่าจะพากันหลับได้กป็ าเข้าเกือบสว่าง  เหตุ

เพราะหยอกล้อกันสนุกเกินไปทำให้ไม่ง่วงนอน  3 โมงเช้า ซวงซวงตื่นขึ้นมาก่อนเพื่อน 
เธอเดินออกไปจากบริ เวณที่พกั เพื่อเดินดูทิวส์ทศั น์แถวนี้   ซวงซวงนัง่ จ้องมองหมอกหนาที่ลอ้ ม
รอบหุบเขาสายหมอกอยู่ พร้อมกับรับลมเย็นๆที่มาปะทะหน้า เธอกำลังหลับตาปล่อยจิตรับกับ
บรรยากาศอยูๆ่ เธอก็ได้ยนิ เสี ยงคนเดินผิวปากทำให้อดหันไปมองไม่ได้
ก่อนที่หวั ใจเธอจะเต้นอย่างแรง ซวงซวงสะบัดศีรษะ เพื่อปรับโฟกัสตาอีกครั้ง แต่มนั ก็เป็ น
เหมือนเดิน

“ฉางฟง”  ฉางฟงมาทำอะไรที่นี่  แต่

“ คิ คิ คิ ถึงเวลาเอาคืนแล้ว พูดจบก็วงิ่ ออกมาจากข้างทางขว้างหน้าฉางฟงไว้  ฉางฟงถึงกับสะดุง้

ตาเหลือกมอง ซวงซวงอย่างตะลึง

“ ซวงซวง “ เธอมาทำไมที่นี่

“ ไม่ตอ้ งพูดแล้ว วันนี้ นายไม่รอดแน่ “ พูดจบก็ชกั ดาบออกมา ฉางฟงกลืนน้ำลายคำใหญ่  ถอย

หลังกรู

ฉางฟงชักดาบออกมาถือเช่นกัน

“ นายมัน ระดับต่ำคิดว่าจะมาสู้ระดับอย่างฉันได้หรื อ ยอมให้จบั ดีๆไม่ดีกว่าหรื อ “

“ไม่ละสุ ดที่รัก นี่คิดจะจับแฟนได้ลงคอหรื อ “  ฉางฟงรี บใช้แผนแหย่ให้ ซวงซวงขาดสติ

“ ไอ้ฉางฟง ใครเป็ นแฟนนายพูดมันดีๆนะ “

“ ก็ ซวงซวง ไง พวกเรานอนกอดกันตั้งหนึ่งคืน จะไม่เรี ยกว่าแฟนแล้วจะให้เรี ยกว่าอะไร “

“ซวงซวง กระทืบเท้าอย่างขัดใจ พูดว่า

“ ไม่จบั แล้ว ฉันจะฆ่านายตรงนี้ แหละ “   พูดจบก็พงุ่ เข้ามาโจมตีอย่างรวดเร็ ว

“ว๊ากกกกก………” .ฉางฟงร้องลัน่ วิง่ หนีเป็ นการใหญ่

“หยุดเดี๋ยวนี้ จะเจ้าฉางฟง”

“บ้าเปล่าที่รัก……..หยุดก็โดนฆ่าสิ ”  ฉางฟงวิง่ หลบไปมาระหว่างต้นไม้อย่างรวดเร็ วตะโกน

บอก

“ไอ้บา้ ……หยุดพูดมัว่ ๆนะ นี่แนะ” ซวงซวง ฟันดาบ ฉางฟงก้มหัวหลบในขณะวิ่งรอดอย่าง

หวุดหวิด                

ฉางฟงใช้วิชานินจาหลบหลีกการบุกของ ซวงซวงสุ ดชีวิต  เขาคงจะเอาแต่หนีอย่างเดี๋ยวไม่ได้

แล้วเพราะเจ้าหล่อนเล่น จี้ติดเขาตลอดไม่นานคงพลาดแน่ วิธีเดี๋ยวต้องสู้ก่อนค่อยหาวิธีเอารอด
เข้าวิง่ อ้อมต้นไม่ขนาดใหญ่ก่อนจะเริ่ มตั้งท่าสู้ 

ฉางฟงใช้มือหนึ่งถือดาบอีกมือล้วงไปหยิบเชือกในกระเป๋ ามิติเขาทำเป็ นบ่วงรู ดสั้นๆไว้แล้ว

ตอนนี้เหลือแต่โอกาสพอที่จะให้เขาคล้องตัว ซวงซวงด้วยเชือก ฉางฟงตั้งดาบรับไว้
ซวงซวงยิม้ หัวเราะพุง่ ตัวเข้าปะทะตรงๆ

“ แชง…..แชง “ เสี ยงดาบปะทะกันดังสนัน่ ซวงซวง บุกฟันเข้าหา ฉางฟงอย่างบ้าคลัง่ พลัง

ป้ องกันของฉางฟงลดลงอย่างรวดเร็ ว เพียงแค่ 5 นาที พลังป้ องกันลดเหลือ 1,200
จุด

“ บอกไว้ก่อนนะถ้านายไม่โต้กลับฉันนายจะตายฟรี “
“ ปัญหาของฉันคือไม่ท ำร้ายคนรักนะสิ ต้องโทษว่าฉันซวยเองที่คนรักจะฆ่าฉัน “

“ ไอ้บา้   ฉางฟงหยุดพูดเดี๋ยวนี้ นะ ฉันไม่ใช่คนรักของนาย “ ซวงซวง โกธรจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง

บุกใส่ ฉางฟงเต็มที่

ฉางฟงต้านไว้อย่างสุ ดกำลังตอนนี้ เขาได้แผลจาก ซวงซวงหลายแผลแล้ว ในขณะสู้ฉางฟง

พยายามอ้อมไปด้านหลังเธอเพื่อกอดล็อคตัวเธอไว้หรื อหาจังหวะใช้เชือก ดูเหมือนเธอจะรู ้จุด
ประสงค์ท ำให้เธอไม่ยอมต่อสูค้ ลุกวงใน

“ คิดจะเล่นแผนกับฉันเหรอ อย่างหวังเลย ฉางฟง “ ฉางฟงยังคงใจเย็นรับการปะทะดาบของเธอ

ตอนนี้เขากำลังรอโอกาสเสี่ ยงเพียงครั้งเดียวจะรู ้ผลแพ้ชนะทันที ถ้าเขาเสี่ ยงแพ้เขาจะตายหรื อ
ถูก
ซวงซวงจับ  แต่ถา้ ชนะเขาก็จะรอดและสามารถจับซวงซวงได้

“ สนุกจริ งๆ ฉางฟง ถ้านายไม่สู้เอาแต่ป้องกันแบบนี้ ฉันไม่ตอ้ งใช้ท่าไม้ตายก็ชนะนายได้อย่าง

สบาย “ ซวงซวงพูดอย่างประมาทในฝี มือของฉางฟง

“ ถ้าสุ ดที่รักชนะแฟนได้กล็ องทำดูสิจ๊ะ “ ฉางฟงพูดยัว่ เพื่อให้ ซวงซวงโกธรซึ่งทำให้เธอรี บร้อน

ในการสู้และมันจะทำให้เธอขาดความรอบคอบในการใช้ดาบ ถึงตอนนั้นมันก็จะเป็ นทีของเขา

“ปากหมา….ตายซะเถอะ ซวงซวงบันดาลโทษะบุกแทงซ้ายแทงขวา “

“ถึงเวลาเสี่ ยงดวงแล้วจะหมู่หรื อจ่า ก็ตอนนี้แหละ ทันทีที่ ซวงซวงพุง่ ดาบตรงเข้ามา  ฉางฟง

ปล่อยดาบเบี่ยงตัวเล็กน้อย อ้าแขนขึ้นหลบคมดาบที่พงุ่ เข้ามาก่อนจะใช้แขนหนีบไว้
ฉางฟงก้าวไปหนึ่งก้าวรู ดตัวตามตามดาบเขาประชิดตัว ซวงซวง เขารี บยืน่ หน้าไปจูบที่ริมฝี ปาก
ซวงซวงอย่างแผ่วเบา เป็ นเหตุให้เธอชะงักค้างอย่างตกใจปล่อยดาบหลุดจากมือ
ฉางฟงไม่ปล่อยโอกาสหลุดมือใช้บ่วงที่ก ำอยูอ่ ีกมือคล้องเธอก่อนดึงรู ดให้แน่น ฉางฟงอ้อมไป
กอดเธอจากทางด้านหลัง

“ ปล่อยฉันนะไอ้บา้ ฉางฟง  “  ตอนนี้เธอหน้าแดงก่ำด้วยความอายสุ ดๆ

“นี่อยูเ่ ฉยๆนะถ้าไม่หยุดโว้ยวายจะจับจูบอีก” คำขู่ได้ผล ซวงซวงเบ้ปากหุบปากนิ่ง ฉางฟงมัด

เธออย่างแน่นหนาก่อนจะอุม้ เธอขึ้น จะพาฉันไปไหน
“ ไปแต่งงานกัน “ ฉางฟงตอบแบบกวนๆ

“ไอ้บา้ พูดดีๆนะ ฉันไม่ไป แงๆๆๆ  ปล่อยฉันเดียวนี้ “ ซวงซวงทั้งร้องทั้งตะโกน  ฉางฟงยิม้ ก่อน

ก้มหน้าลงไปใกล้ๆริ มฝี ปากเธอ หญิงสาวตาเหลือกพูดอย่างรวดเร็ ว

“ หยุดนะฉางฟงฉันไม่โว้ยวายแล้ว  “

“สัญญานะ ถ้าผิดคำพูดฉันจะจูบเลยนะ “  ซวงซวงเบ้ปาก ฉางฟงก้มหน้าลงใหม่เธอร้องลัน่

“ตกลง ฉันสัญญาแล้วจะไม่โว้ยวาย “ ดีง้ นั ออกเดินทางได้แล้ว ฉางฟงดื่มยาเพิม่ กำลังส่ วนเลือด

ถูกรันอัตโนมัติแล้ว

“แล้วเพื่อนฉันละ “ อยูๆ่ ซวงซวงก็พดู ขึ้น

“พวกเราเดินทางซักชัว่ โมงค่อยติดต่อไปยังเพื่อนเธอ” พูดจบก็เดินไปยังทางแยกที่จะไปด้าน

เหนือของ หุบเขาสายหมอก ระหว่างที่เดิน ซวงซวงถามขึ้นว่า

“ นายมาทำอะไรที่นี่หรื อ”

“ทำภาระกิจร้านขายยา “

“ นายมาคนเดียว”

“ใช่”

“ฉันว่านายต้องบ้าแน่เลย นายนะรอดถึงตรงนี้ กด็ ีถมไปแล้ว จะขึ้นหุบเขาสายหมอกคนเดียวนะ

กับบ้านเก่าแน่“

“ใครว่าฉันจะไปคนเดียว “ ซวงซวงทำหน้า งง

“ นายมีคนอื่นมาด้วยเหรอฉันทำไมไม่เห็น”
“ก็คนที่ฉนั กำลังอุม้ อยูไ่ ง “ ซวงซวงอึ่งไปเลย

“ คนรักกันก็ตอ้ งไปด้วยกันสิ จะทิ้งกันได้ไง “ ฉางฟงพูดยัว่

“ หึ ……..นายพูดยังไงก็ได้สิถือไพ่เหนือกว่าฉันนี่ “

“แหม……สมกับเป็ นเพื่อนหยกหอมจริ งๆ แม้แต่ค ำพูดก็เหมือนกันเดะเลย” แต่กม็ ีอีกอย่างนะที่

ไหมเหมือนกัน

“อะไร” ซวงซวง ถามอย่างอยากรู ้

“ คือฉันสงสัยอยูอ่ ย่าง ตัวเธอก็เล็กแต่ท ำไมหนักกว่า ยายหยกหอมละ หรื อว่าเธอ  อ้วนกว่า”

“ไม่ตอ้ งมายุง่ กับความอ้วนฉันเลย   รู ้ไหมผูห้ ญิงนะเข้าเกียจคนที่ถามเรื่ องความอ้วนที่สุดเลย “

ก่อนจะสะบัดหน้าไปอีกทาง ฉางฟงเห็นอาการเธอถึงกับหัวเราะ

“ นี่ซวงซวง ถามจริ งๆสิ เธอมีแฟนยัง “

“ฉันจะมีไม่มีไม่เกี่ยวกับนาย ไม่ตอ้ งมายุง่ กับฉัน “

“ไม่รู้สิ แต่ตอนนี้ฉนั เป็ นเจ้าของกฎ ถ้าฉันถามเธอว่าเธอมีแฟนยัง เธอต้องบอกว่ามีชื่อ ฉางฟง “

“แหวะ…..ไม่มีทาง”

“ เธอมีแฟนยัง”

เงียบ………………….ฉางฟงก้มหน้าลงไป ซวงซวงตาเหลือกตอบอย่างรวดเร็ ว

“ มีแล้วชื่อฉางฟง “ ไม่ได้ยนิ เลยว่าไงนะ พูดใหม่สิ ฉางฟงแกล้งถาม

“ มีแล้วชื่อ  ฉางฟง ฉางฟง ฉางฟง เอาพอใจหรื อยัง “

“อืม…..พอใจแล้ว “
“ คนบ้า…..อะไรไม่รู้เล่นเป็ นเด็กๆอยูไ่ ด้ “  ซวงซวงบ่นเบาๆ

“ เอ๋ …..เมือกี้เธอว่าอะไรนะ “

“เปล่าฉันไม่ได้วา่ อะไร นี่ “

“นี่ฉางฟง นายอย่ามัดข้อเท้าฉันได้ปะ “

“ไม่มดั เท้าเธอก็วิ่งหนีฉนั นะสิ  แต่ถา้ เธออย่างให้ฉนั แก้มดั ข้อเท้าให้เธอต้องทำอะไรให้ฉนั อย่าง

หนึ่งก่อน”

“ทำอะไร”

“หอมแก้มฉันครั้งหนึ่ง “

“ บ้า……..ไม่มีทางเหรอ” ซวงซวงหน้าแดงก่ำ

“งั้นก็ถือว่าฉันไม่ได้พดู ไม่เป็ นไร “  ซวงซวงนิ่งคิดทันที ถ้าเกิดข้อเท้าเป็ นอิสระก็สามารถที่จะ

หลบหนีได้ อีกอย่างก็แค่หอมแก้มเองไม่มีใครเห็นซะหน่อย ในขณะที่เดินอยูด่ ีๆ
ซวงซวงก็พดู ขึ้นว่า 

“ ฉางฟง……..ฉันจะหอมแกล้มนายก็ได้ “

“เสี ยใจด้วยนะซวงซวง หมดช่วงโปรโมชัน่ แล้ว  แต่ถา้ ยังอยากได้เงื่อนไขเดิมอยูก่ ต็ อ้ งเลือกโปร

โมชัน่ ใหม่ ต้องหอมแก้มฉันทุกสิ บนาทีครั้ง “ ซวงซวงอ้างปากค้างก่อนจะเบ้ปาก………แต่กจ็ ำ
ใจต้องรับปากจนได้ 
เพื่ออิสระภาพของเธอ

“ เอาหน้าเน่าๆของนายลงมาสิ “

“เสี ยใจด้วยนะซวงซวง  เธอต้องใช้แขนที่ถูกมัดคล้องคอฉันดึงตัวขึ้นมาหอมเอง”

“ก็ได้แต่นายห้ามผิดสัญญานะ “ ฉางฟงพยักหน้ายิม้ ๆ ซวงซวงหลบสายตาของฉางฟงก่อนใจใช้
แขนคล้องคอดันตัวขึ้นมาหอมแก้มฉางฟง เธอทิ้งตัวลงไปนอนในอ้อมแขนเหมือนเดิม หน้าเธอ
ตอนนี้แดงเหมือนลูกตำลึงสุ ก
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยหอมแกล้มใครเลยแม้แต่ครั้งเดียว

ฉางฟง เดินพาเธอเข้าข้างทาง แกะเชือกที่ผกู ข้อเท้าให้เธอ  ฉางฟงจ้องมองเธอยิม้ ๆ

“ มองอะไร หันหน้าไปทางอื่นเดียวนี้ นะ “

“หันไปให้โง่สิ พอหันไปเธอก็เผ่นแนบนะสิ “ ซวงซวงถอดหายใจฮึดฮัด

“เอาละติดต่อไปหาสามสาวนัน่ ได้แล้ว ตามสบายเลยนะจะพูดอะไรก็ได้ฉนั ให้เธอตามสบายจะ

เรี ยกเพื่อนมาช่วยหรื ออะไรก็ได้ “

“ เธอจะติดต่อใครฉันจะกดให้ “

“ ฉิงอี้ “ ฉางฟงกดเชื่อมระบบการสื่ อสารก่อนจะติดต่อไปยังฉิ งอี้

“ นายไปที่อื่นก่อนได้ปะ “ ฉางฟงยักไหล่เดินออกมายืนดูห่างๆ

“ ซวงซวง ยายบ้าเธอไปอยูท่ ี่ไหนมาพวกฉันเป็ นห่วงเธอนะทำไมไปไหนมาไหนไม่บอกไม่

กล่าวแถมปิ ดระบบการสื่ อสารด้วย “

“ ฉันโดนฉางฟงจับมา”

“ว่าไงนะ “

“เธอฟังไม่ผดิ เหรอฉันโดน ไอ้บา้ ฉางฟงจับมา มันจะเอาฉันขึ้นหุบเขาสายหมอกด้วย พวกเธอมา

ช่วยฉันด้วย ทางฝั่งด้านเหนือนะ

“ได้ๆเลิกกันเดี๋ยวฉันจะรี บไปเดี๋ยวนี้ แหละ “ ฉิ งอี้พดู ก่อนจะวางสายไป

“ นายตายแน่เพื่อนฉันจะมาช่วยแล้ว “
“ ที่รักรู ้สึกจะคิดอะไรตื้นๆนะ ทางเข้าหุบเขาทางทิศเหนือนะมันมีทางเดียวจริ งแต่ดูดา้ นหน้าสิ
มันแยกออกเป็ น 13 ทาง  ถ้าไม่ได้อ่านแผนที่ดีๆนะดูไม่ออกหรอกว่าเส้นไหนมันจะมุ่งขึ้นเขา
จริ งๆ“

“แล้วทำไมนายไม่บอกฉันก่อนล่วงหน้า” อ้าวแล้วกันทำไมจะไปบอกคนที่จะมาขัดความสุขของ
ฉัน      ที่จะได้อยูก่ บั ที่รักสองคนละ  ฉางฟงพูดยัว่ เป็ นเหตุให้ ซวงซวงเต้นเป็ นเจ้าเข้า

“ บ้า……..ไอ้บา้ ฉางฟง ไอ้บา้ ฉางฟง ไอ้บา้ ฉางฟง “ ซวงซวงตะโกนเสี ยงดัง

“ นี่ซวงซวง โบราณเขาบอกไว้วา่ ถ้าถูกผูห้ ญิงด่า แสดงว่าผูห้ ญิงรักนะ เธอรู ้ไหม “

“ไม่รู้โว๊ย………..รู ้แต่วา่ ถ้าฉันหลุดไปได้ฉนั สับนายไม่เลี้ยงแน่” 

“ว้า……..จะฆ่ากันอีกแล้ว” แต่วา่ ซวงซวงตอนนี้ มนั ครบ สิ บนาทีแล้ว   และเลยไปหลายวินาที

แล้วด้วย ฉางฟงเดินเข้าไปใกล้ๆก่อนจะเอียงแก้มพร้อมทำแก้มป่ อง

“โอ้ย……..ทำไมฉันต้องมาตกในสภาพนี่ดว้ ย ซวงซวงบ่น หันหน้ามองซ้ายมองขวาเพื่อให้

แน่ใจว่าไม่มีคนเห็น

ก่อนจะยืน่ หน้าไปหอมแก้มฉางฟงอย่างรวดเร็ ว หน้าเธอตอนนี้ ข้ ึนสี แดงอีกครั้ง               

ฉางฟงพา ซวงซวงเดินไปหยุดหน้าเส้นทางขึ้นเขาทั้ง 13 เส้นทาง ซวงซวงมองอย่างสนใจ ฉางฟ

งบอกให้ซวงซวงนัง่ รอก่อนจะไปหยิบไม้ท่อนใหญ่ขา้ งทางใช้ดาบตัดแบ่งครึ่ งเริ่ มทำการเขียน
ข้อความ
ด้วยสี ที่เตรี ยมมาด้วย ซวงซวงมองอย่างสนใจ 

ทางขึ้นหุบเขาสายหมอก ก่อนทำลูกศรชี้ไปยังเส้นทาง 1 ใน 13 สาย ซวงซวงนิ่งเงียบอยูน่ านเลย

ถามขึ้นว่า

“ นั้นนายทำอะไรนะ “  ฉางฟงยิม้ หัวเราะพูดว่า

.” ต้อนรับเพือ่ นเธอไง “  ซวงซวงทำตาโต

“ หมายความว่า…..นายจะล่อเพื่อนฉันไปอีกทาง”

“ใช่แล้ว…….แหมที่รักรู ้แผนอีกแล้ว”

“แล้วบอกได้ไหมว่า ทางนั้นไปไหน “ ฉางฟงยิม้ พูดเบาๆว่า บอกตอนนี้ กไ็ ม่สนุกสิ   เดี๋ยวเราไป

นัง่ ดูเพือ่ นเธอข้างบนนัน่ จะได้เห็นชัดๆ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก่อนยิม้ อย่างเจ้าเล่ห์

ตอนที่ 15 กับดักของฉางฟง

    ฉางฟงพา ซวงซวงเดินอ้อมขึ้นไปบนเนินเขาก่อนค่อยๆลัดเลาะมายังบริ เวณด้านหน้าที่เป็ น

ชานของเนินคล้ายหน้าผาสูงจากพื้นประมาณ 10 เมตร ถ้ามองลงไปด้านล่างก็จะเห็นตำแหน่ง
เดิมที่พวกเขาเดินขึ้นมาเมื่อกี้น้ ีบริ เวณนี้มีพ้นื ที่วา่ งอยู่
3 เมตร ฉางฟงใช้เชือกมัด ซวงซวงกับต้นไม้ที่เกิดบริ เวณนั้นก่อนจะใช้ผา้ มัดปากเพื่อไม่ให้แผน
แตก ซวงซวงดิ้น จนต้นไม้โยกไปโยกมาเล็กน้อย

“ นี่ซวงซวง เลิกดิ้นได้แล้ว   ต้นไม้ใหญ่ขนาดนี้ มนั ไม่สะเทือนหรอก  ตกลงจะดูดีๆๆ หรื อจะอยู่

ในอ้อมกอดฉันถึงจะเงียบและอยูเ่ ฉยๆ   ซวงซวงสบัดหน้าหนี   ฉางฟงก็ไม่ได้สนใจเธออีก
เอาแต่สอดส่ องหาสามสาวว่ามาตามหา

ซวงซวง หรื อยังเขารอเพียง 20 นาที ร่ างสามสาวก็ปรากฏขึ้น เขาไปหลบหลังพุม่ ไม้ไม่นานนัก

เธอทั้งสามก็มาหยุดอยูท่ ี่ป้าย ที่ฉางฟงเขียนขึ้น         

ซวงซวงพยายามดิ้นรนเพือ่ ให้เพื่อนๆรู ้วา่ ตัวเองถูกมัดอยูบ่ นนี้ ฉางฟงหันไปมองถอนหายใจ

คลานไปนัง่ ใกล้ๆ พูดเบาๆว่า

“ ซวงซวง ฉันหมดความอดทนกับเธอแล้วนะ ถ้าดิ้นอีกครั้งจะจับจูบปากให้รู้แล้วรู ้รอดเลย”  พูด

จบ ซวงซวงหน้าแดงก่ำ หยุดการเคลื่อนไหวทันที ฉางฟงจึงหันกลับไปจ้องมอง
สามสาวต่อ พวกเธอดูใจร้อนสุ ดๆเพียงตกลงกันไม่ถึงนาทีกพ็ ากันวิ่งไปตามทางที่ลูกศรชี้ ก่อน
เข้าป่ าบริ เวณนั้นไป

“ เอาละที่น้ ีกน็ บั 1  ถึง 100  “ ฉางฟงพูด ในขณะปลดผ้าที่ปิดปาก  ซวงซวง ออก  เธอจ้องมอง

ฉางฟงอย่างเอาเรื่ อง

“ นายทำอะไรเพื่อนฉัน “

“ เดี๋ยวก็รู้” ยังพูดไม่ทนั จบ ทั้งสองก็ได้ยนิ เสี ยงร้อง

“ กรี ดดดดดดด…..กรี ดดดดดดด…….กรี ดดดดดดดดดด”

“ ไอ้บา้ ฉางฟง นายทำอะไรเพื่อนฉันปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ นะ”

“ฉันไม่ได้ท ำอะไร นะเพียงแต่เพื่อนเธอบุกเข้าไปในดง อสูรทากดูดเลือดระดับ 2 แค่น้ นั เอง “

“ ทากดูดเลือด “ ซวงซวงอุทานหน้าซีดเผือกยังไม่ทนั ได้พดู อะไรต่อก็ได้ยนิ เสี ยงร้องดังลัน่

“ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย……ฉันติดอยูบ่ นต้นไม้ ใครก็ได้ช่วยฉันออกจากที่น้ ี ที “

“ฉางฟงปล่อยฉันนะฉันจะไปช่วยเพื่อน”

“ก็ได้เดี๋ยวจะไปส่ งถึงทางเข้าป่ าเลย ฉันคิดไม่คิดเลยนะว่าเธอจะไม่กลัว ทาก “ พูดจบก็ท ำทีแก้

เชือกที่ฝกู เธอกับต้นไม้ ก่อนหันไปพูดกับซวงซวงอีกครั้ง

“ ตกลงจะไปจริ งเหรอ “ ฉางฟงหันไปจ้องตา ซวงซวง ที่รีบหลบสายตาพูดเบาๆว่า

“ นายไปช่วยเพื่อนฉันหน่อยสิ “ ซวงซวงพูดเสี ยงอ่อยๆ

“ ก็ได้ “  ซวงซวงจ้องมอง ฉางฟงตาโตก่อนยิม้ ที่มุมปากและหายไปอย่างรวดเร็ วเมื่อเจ้าตัวพูด

ขึ้นว่า

“ แต่ตอนนี้มนั เลย 10 นาที ที่เราตกลงไปนานแล้วนะซวงซวง “

“ หา “ ซวงซวงอุทาน

“ ไอ้บา้ …..ฉางฟง อุตสาคิดว่านายดูดีข้ ึนมานิดหน่อยแล้วเชียว “ ฉางฟงนัง่ ลงเอนกายไปพิงกับ

บ่าไหล่ซวงซวงฉี กยิม้ พูดเบาๆว่า

“ ตกลงเอาไง “  ซวงซวงถอนหายใจ ก่อนจะยืน่ หน้าเข้าไปใกล้ๆแก้มของฉางฟงใช้ริมฝี ปากแตะ

เบาๆที่แก้มฉางฟงก่อนหันหน้าหนีอย่างรวดเร็ ว ฉางฟงหันมามอง ซวงซวง ที่ใบหน้าแดงก่ำเป็ น
ลูกตำลึงสุ ก

“หันมามองทำไม ไปช่วยเพื่อนฉันได้แล้ว ไอ้บา้ ฉางฟง “

“ รับบรรชาครับองค์หญิง “ พูดจบยิม้ ที่มุมปากก่อนเดินจากไป ซวงซวงหันไปมองถอนหายใจ

อย่างโล่งอก 

“ โอ้ย…..ฮื่ออๆๆๆ ใครก็ได้ช่วยฉันที ฉันไม่อยากตายแบบนี้ๆๆๆแงๆๆๆๆๆ “  เสี ยงร้องไห้ดงั

สนัน่ หวัน่ ไหว  ฉางฟงถึงกับอึ่งไปเลย ไม่คิดว่าสาวๆจะกลัวกันขนาดนี้ อีกอย่างเขาคิดว่า
สาวๆจะพากันใช้มว้ นคาถากลับบ้านมากกว่าจะปี นต้นไม้หนี ยิง่ คิดเขายิง่ งง   ฉางฟงเปิ ด
กระเป๋ ามิติผสมยาสมุนไพรสักพักก่อนจะนำไปทาที่รองเท้า มันเป็ นยากันปลิง ทาก
ตะขาบ แมงมุมพิษ สัตว์พวกที่มีขนาดเล็ก ไม่ให้เข้าใกล้ตวั เขา ฉางฟงลุกขึ้นหันไปมอง ซวงซวง
ที่จอ้ งมองเขาอยูเ่ ขาโบกมือให้เธอ ซวงซวงกับสะบัดหน้าหนีไปอย่าง งอนๆ 
ฉางฟงยิม้ ก่อนเดินเข้าป่ าไป

“ แงๆๆๆ  ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย ฮือๆๆๆ ฉันกลัว ทาก แงๆๆๆ” เสี ยงโว้ยวายบนต้นไม้ยงั ดังไม่

หยุด “

“ นึกว่าใครร้องไห้เหมือนเด็กๆ ที่แท้ก็ ฟางฟาง นี่เอง “ หญิงสาวที่ก ำลังร้องไห้อยูบ่ นต้นไม้

ลืมตามองดู ก่อนจะทำตาโตอุทานดังลัน่

“ ฉางฟง “

“ทำไมเธอไม่ใช้มว้ นคาถากลับบ้านไปละ แล้วเพื่อนๆเธอไปไหนหมดแล้ว “

“พวกนั้นใช้มว้ นคาถากลับบ้านไปแล้ว แต่ของฉันดันทำหลุดมือนะสิ “

“คิ คิ เลยต้องกายมาเป็ นนางไม้ร้องไห้กระจองอแงอยูท่ ี่นี่สินะ “

“ไอ้บา้ ฉางฟง เรายังมีบญั ชีตอ้ งคิดกันอยูน่ ะ “

“ แต่ตอนนี้ฉนั ถือไพ่เหนือกว่านะ เธอว่าไหม” หญิงสาวไม่พดู ได้แต่เม้มริ มฝี ปากจนเป็ นเส้นตรง

ก่อนสะบัดหน้าหนีไป

“ ตกลง เธอคงไม่ตอ้ งการความช่วยเหลือแล้วฉันไปดีกว่า” ฉางฟงหันหน้ากลับไป ฟางฟาง

ใจหายวาบรี บพูดว่า

“เดี๋ยวฉางฟง “ ฉางฟงหันมายิม้ อย่างเจ้าเล่ห์พดู ว่า

“ อะไรหรื อ “

“ ช่วยฉันหน่อยสิ   ฉันกลัวทากนะ นายไม่โดนมันดูดเลือดแสดงว่านายมียาป้ องกันทากใช่ไหม”

“ คำตอบคือใช่  และตอบต่อไปด้วยว่า ไม่ให้ยมื เพราะเกิดให้ยมื เมื่อเธอออกจากป่ านี้ ได้  เธอก็

ฆ่าฉันหรื อไม่กจ็ บั ฉันไปทรมาน แล้วใครจะโง่ให้เธอยืมละ “ ฟางฟาง หน้ามุ่ย
ทำปากขมุบขมิบบ่นคนเดียว

“ ฉันไปดีกว่า” พูดจบก็แกล้งหันหลังให้อีกครั้ง ฟางฟางร้องเรี ยกอย่างรวดเร็ ว

“ฉางฟง ช่วยฉันหน่อยนะฉันสัญญาจะไม่ฆ่านายวันนี้…. อุย๊ …..ไม่ใช่ฉนั ขอโทษพูดผิดไป

หน่อย”

“นัน่ เห็นไหม ลายเธอออกมาแล้ว แต่เอาเถอะถ้าเธอทำตามฉัน เธอจะได้ออกไปและกลับสู้เมือง

เริ่ มต้น เธอจะทำตามฉันไหม “

“ได้ๆ   บอกมาสิ “
“เอานี่เชือกมัดขาตัวเองไว้ก่อน.”  ฉางฟงโยนเชือกให้ ฟางฟาง เธอรับเชือกก่อนทำตามอย่างจำ
ใจ

“ เสร็ จแล้ว “ เธอพูด ฉางฟงพยักหน้าก่อนจะปี นขึ้นไปนัง่ ข้างๆเธอ ใช้เชือกอีกเส้นมันมือของ

เธอไว้ ฟางฟางก็ยอมแต่โดยดี เสร็จแล้วฉางฟงก็ชอ้ นยกร่ างเธอขึ้นอุม้ ฟางฟางร้องเสี ยงหลงดิ้น
จนฉางฟงเกือบตกต้นไม้

“ เลิกดิ้นได้แล้วถ้าไม่อมุ ้ แล้วเธอจะออกไปยังไง “  ได้ผล ฟางฟาง หยุดดิ้นทันทีจอ้ งมองฉางฟง

ๆ ก็จอ้ งมองตอบไม่ถึงนาที ฟางฟางก็ทนไม่ไหวรี บหันหน้าหนีเพราะตอนนี้ หน้าเธอแดงก่ำแล้ว

“ ไอ้บา้ ฉางฟง “ ฟางฟางพูดเบาๆ ฉางฟงยิม้ ผิวปากเป็ นเพลงนัง่ เล่นไปเรื่ อยๆจน ฟางฟางต้องพูด

ขึ้น

“ ฉางฟง นายพาฉันออกไปได้แล้ว นายอุม้ ฉันอยูน่ านแล้วนะ “

“ ฟางฟาง ตอนนี้ฉนั อยากได้ก ำลังใจนะ ช่วยหอมแก้มฉันสักครั้งหน่อยสิ “  ฟางฟางตกใจทำตา

โต

“ ไอ้บา้ ฉางฟง ไม่มีทางฉันไม่มีวนั ทำอย่างนั้นเด็ดขาด ไอ้บา้ ไอ้บา้ ไอ้บา้ “ พูดจบก็ใช้ฟันกัดที่

ไหล่ฉางฟงจนร้องลัน่ ป่ า ฉางฟงหันหน้าไปหาเธอเพื่อประท้วง ส่ วนฟางฟางหันหน้ากับมาเพื่อ
เยอะเย้ย
ทันใดนั้นด้วยช่วงเวลาและจังหวะที่เหมาะสม ปากเจ้ากรรมทั้งสองดันประกบกันพอดี ฟางฟาง
ช็อคตาเหลือกโพรง เช่นเดียวกับ ฉางฟงที่ยงั ไม่ได้ต้ งั ตัวจูบค้างนิ่งกับฟางฟางเกือบสิ บวินาที
ฟางฟางได้สติรีบดันปากเธอออกซุกหน้าลงกับบ่าไหล่ของฉางฟงด้วยความอายสุ ดจะอาย ฉางฟ
งก็พดู อะไรไม่ออกได้แต่หนั กับไปหน้าแดงก่ำ ทั้งสองไม่มีใครกล้าพูดก่อนเอาแต่นงั่ อยูเ่ กือบ
5 นาที ฉางฟงเลยพูดว่า

“เออ……เดี๋ยวฉันจะกระโดดลงไปนะ เธอใช้มือคล้องคอฉันไว้ดีๆนะ ฉางฟงพูดโดยไม่กล้าหัน

ไปมอง ฟางฟาง “
“อื้อ……ฟางฟางตอบเบาๆ ใช้มือทั้งสองที่ถูกมัดคล้องคอ ฉางฟง โดยไม่หนั ไปมองฉางฟง เธอ
เอาแต่ซุกหน้าลงบนบ่าฉางฟง  ฉางฟงโดนลงจากต้นไม้ ด้วยความกลัว ฟางฟางหดตัวใช้มือกอด
คอฉางฟงแน่น
ฉางฟงปรายตาไปมองเห็นฟางฟางหลับตาปี๋ กลั้นหายใจเป็ นช่วงๆ ฉางฟงเลยรู ้วา่ เธอกลัวทาก
สุ ดๆจริ งๆ               

ฉางฟงอุม้ ฟางฟางเดินออกจากป่ า หันไปมอง ซวงซวงที่จอ้ งมาอยูอ่ ย่างเอาเรื่ อง ฉางฟงอุม้ เธอ

เดินตามทางที่เคยพาซวงซวงขึ้นไป ไม่นานเขาก็เดินมาถึง ข้างบน ซวงซวงจ้องหน้าเขาก่อนร้อง
เรี ยกฟางฟาง
อย่างเป็ นห่วง ฟางฟางรี บหันไปมองอุทานเสี ยงดัง

“ ซวงซวง “ พูดจบรี บเอามือที่คล้องคอฉางฟงออก

“ฉางฟง นายทำลุ่มลามกับฟางฟางหรื อเปล่า “

“เปล่าฉันไม่ได้ท ำ / เปล่าเขาไม่ได้ท ำ “ ทั้งสองพูดอย่างพร้อมเพียงกัน

“ ปล่อย ฟางฟางเดี๋ยวนี้นะ “ ซวงซวงร้องเสี ยงดังทำให้ฉางฟงที่มวั คิดถึงฉากวาบวิว้ ของตัวเอง

กับฟางฟางอยูต่ กใจปล่อยมือที่อมุ ้ ฟางฟาง ร่ างเธอร่ วงลงกระแทกพื้นทันที

“ว๊ายๆๆๆ ตุบ….โอ๊ยๆ ไอ้……ไอ้….ไอ้บา้ ฉางฟง อูย…..ฉันเจ็บนะปล่อยบ้าอะไรสูงขนาดนี้ “

ฉางฟงได้สติรีบนัง่ ลงพูดอย่างรวดเร็ว

“ ขอโทษเป็ นอะไรหรื อเปล่า ฟางฟาง “

“ ไม่ตอ้ งมาจับต้องฉันเลย อูย ก้นฉันพังหมดแล้ว ฮือๆๆ เจ็บจะตาย “ ฉางฟงรี บเชือกที่มดั เท้าให้

กับ ฟางฟาง ก่อนจะไปแก้เชือกที่ฝกู ซวงซวงกับต้นไม้ก่อนจะแก้เชือกที่มดั เท้าเธอออก 
ซวงซวงรี บลุกเดินไปหา ฟางฟาง

“ เธอไม่เป็ นไรใช่ไหมฉันเป็ นห่วงเธอแทบตาย “

“ฉันก็เป็ นห่วงเธอ ซวงซวง “ ทั้งสองกอดกันก่อนนัง่ คุยกันอยูพ่ กั ใหญ่ สักพัก ซวงซวงจะเอยขึ้น

กับเขา
“ ตกลงนายจะเอายังไงกับพวกฉัน “ และแล้วคำตอบที่ท ำให้เธออึ่งไปสนิท

“ ฉันจะส่ งพวกเธอกับไปเมืองเริ่ มต้น “ ฉางฟงเดินเข้ามาหาจับมือ ซวงซวงขึ้น

“ นายจะทำอะไรซวงซวง “ ฟางฟางพูดขึ้นจ้องตาฉางฟงเขม่ง ฉางฟงชี้ไปยังนาฬิกา ไม่รอให้เธอ

พูดต่อ ฉางฟงก็กดไปหา ฉงอี้ ก่อนพูดว่า นัดกันสิ วา่ ไปเจอกันที่ไหน ซวงซวงพยักหน้า

“ ซวงซวงเหรอ เธอสบายดีไหม ตอนนี้ฉนั กำลังหาทางกลับไปช่วย ฟางฟางอยู่ ฟางฟางติดอยูใ่ น

ป่ าทากนะสิ “

ฉิ งอี้ พูดมาอย่างร้อนใจ

“ ฉิงอี้ฟังฉันก่อน ฉันกับฟางฟางปลอดภัยแล้วกำลังจะกลับ ตอนนี้เธออยูส่ ่ วนไหนของเมืองเริ่ ม

ต้น “

“อยูท่ ี่ร้านขายเลือด เซียงโหล นะ “

“ เดี๋ยวซักพักฉันจะไปที่น้ นั นะ รอพวกฉันด้วย “

“ ได้ฉนั จะรอที่นี่ ฉิ งอี้ตอบอย่างดีใจ “

“ พูดจบ ซวงซวง ก็หนั มามอง ฉางฟง ที่ยนื ม้วนคาถากลับบ้านให้ “

“ซวงซวง กับ  ฟางฟางจ้องมอง ฉางฟงก่อนเอามือที่ถูกฝูกเชือกรับม้วนคาถามา “

“ เอารี บกลับไปได้แล้วนะ “ พูดจบก็ลุกขึ้นหันหลังให้กบั สองสาวมองไปยังป่ าด้านหน้าอย่าง

สบายอารมณ์               

ฉางฟงรอสองสาวเอยคาถากับบ้านแต่กไ็ ม่ได้ยนิ สักที ทันใดนั้นเหตุการณ์ที่ไม่หน้าเกิดขึ้นก็เกิด

ขึ้น
“ผัว่ ….ตับบ…..โอ้ยยย….อ๊าาาาาาาาา “  ร่ างของฉางฟงลอยบินจากบนเนินเขาพุง่ ลงสู่ดา้ นล่าง
อย่างรวดเร็ วสูง

“ ตุบ..ตุบ….โอ้ยยยยยยย….อ๊าาากกก “ ร่ างฉางฟงหล่นลงบนพื้นที่สูงจากเนินเกือบ 10 เมตร

ก่อนกลิ้งไปอีกหลายเมตร ฉางฟงกัดฟันมองขึ้นไปบนเนิน

“ ลอยเท้านี้ ฝากเอาคืนในสิ่ งที่ท ำกับฉันวันนี้ “ สองสาวพูดอย่างพร้อมเพียงกันราวกับนัดกันไว้

“ยัยบ้า ฟางฟาง ซวงซวง เธอทำบ้าอะไรเนี่ย ถีบฉันลงมาทำไม  ฉันช่วยเธอไว้นะ”

“ไม่เกี่ยว “ ซวงซวง พูดขึ้น

“ความแค้นของเรายังคงอยู่ วันนี้นายโชคดีโดนแค่น้ ี “ ฟางฟางพูดขึ้นยิม้ ๆอย่างสะใจ

“ จำไว้เลย พวกฉันจะตามฆ่านายให้ได้ ไม่วา่ นายจะไปทวีปไหนก็ตาม ฉันจะทำให้นายขายหน้า

ด้วยไม่วา่ จะใช้วิธีใด  “ ซวงซวงพูดขึ้นยิม้ ที่มุมปาก

“ โธ่ …..พวกไม่เห็นคุณคน นี่พลังป้ องกันฉันลดตั้ง 800 จุดเชี่ยวนะ นี่ถา้ พลังป้ องกันไม่ข้ ึนมี
หวังฉันตายอีกครั้งแน่ “

“สมน้ำหน้า “ สองสาวพูดพร้อมกันหัวเราะร่ าด้วยความสะใจ ก่อนจะพูดคาถากลับบ้าน ร่ างของ

ทั้งสองก็หายไป ทิง้ ให้ฉางฟงนอนเจ็บใจอยูด่ า้ นล่าง ฉางฟงหลังจากสองสาวไปแล้วตัวเองกินยา
เพิ่มพลังกับเลือด ก่อนจะมานัง่ บ่นคนเดียวด้วยความเซง

นี่ถา้ รู ้วา่ ยาย ฟางฟาง กับ ซวงซวง จะถีบเขาตกหน้าผาอย่างไม่ใยดี เขาจะจับสองสาวขึ้นเขาไป

ด้วยและแกล้งให้เข็ดเลย ฉางฟงโกธรกระฟัดกระเฟี ยดอยูน่ านกว่าจะอารมณ์ดีข้ ึน
ค่อยเอาแผนที่ออกมานัง่ ศึกษาสักพักจึงเริ่ มเดินขึ้นเขาไป

ตอนที่ 16 ตะลุยหุบเขาสายหมอก
ด้านสองสาวหลังจากหายตัวกลับไปยังเมืองเริ่ มต้น

“ ซวงซวง ฟางฟาง   เสี ยงเรี ยกของหยกหอม กับ  ฉิ งอี้  ดังขึ้นเมื่อร่ างทั้งสองปรากฏ

“ เป็ นไรไหม ซวงซวง ฟางฟาง อ้าวแล้วใครมันมัดมือเธอไว้เนี่ย “

“ ก็เจ้าบ้า ฉางฟงนะสิ “ ฟางฟาง พูดฉุนๆ

“ ฉางฟง “ ฉิ งอี้ อุทาน

“ อย่าบอกนะว่าหมอนัน่ เป็ นคนไปช่วย ฟางฟาง และ ส่ งพวกเธอกลับมา “

“ ใช่ “ ฟางฟาง ตอบหน้ามุ่ย

“ หมายความว่าพวกเธอดีกนั แล้ว และจะเลิกตามฆ่าเจ้าฉางฟงแล้วใช่ไหม “ หยกหอม พูดเบาๆ

“ ใครว่า “ แค้นครั้งนี้ตอ้ งชำระ สองสาวพูดพร้อมกันอย่างไม่ได้นดั หมาย หยกหอมเงยหน้าก่อน

พูดเบาๆว่า

“มันช่วยพวกเธอนะ “

“ ไม่รู้ละการช่วยของมันทำให้ฉนั แทบมุดแผ่นดินหนีทุกครั้ง “ ซวงซวงพูดขึ้น

“ ใช่ “ ฉันไม่ยอมเด็ดขาดที่ ถึงพวกเธอจะยอมฉันก็จะไปสู้ไอ้บา้ ฉางฟงคนเดียว ฟางฟางพูดหน้า

บึง  หยกหอมยิม้ เช่นเดียวกับ ฉิงอี้ เพราะพวกเธอก็คิดเช่นเดียวกับสองสาว
ถึงจะไม่รู้กต็ ามว่าเจ้าตัวแสบฉางฟงมันไปทำอะไรกับสองสาวมาถึงกับทำให้สองสาวออกปาก
ขนาดนั้น แต่กค็ ิดว่าคงโดนมาไม่ต่างจากพวกเธอเท่าไหร่ เป็ นแน่  

หยกหอมแก้เชือกให้ ซวงซวง กับ ฟางฟางเสร็ จทั้งหมดก็พากันไปทานอาหารกัน ส่ วนเรื่ องที่คุย

กันก็หนีไม่พน้ การวางแผนจัดการไอ้ตวั แสบฉางฟงรอบใหม่ โดยหารู ้ไม่วา่ พวกเธอเองก็เริ่ ม
สนุกกับการไล่ล่าฉางฟงในเกมส์น้ ี อย่างไม่รู้ตวั           
อ้าวมารวมกันที่นี่ทุกคน ทั้งสมาชิกจากสมาคมนักฝี กสัตว์กบั สมาคมพรานป่ า เหมาเจี๋ย รอง
หัวหน้าสมาคมนักฝึ กสัตว์ ประกาศขึ้นสมาชิกเกือบ 100 คนจากสองสมาคม เดินมายืนรวมกัน

พวกเรา เดินทางมาที่นี่กเ็ พื่อจะฝึ กฝนตนเองให้แต่ละคนเลื่อนระดับจนถึงระดับ 30 ก่อนที่จะถูก

ส่ งตัวไปเล่นยังทวีปอื่นที่เป็ นทวีปหลักของพวกเรา เพือ่ ที่จะให้ระดับเพิ่มขึ้นได้เร็วยิง่ ขึ้นวันนี้
พวกเราสองสมาคมจึงได้จบั มือกันเพื่อที่จะได้บรรลุวตั ถุประสงค์ตามที่พวกเราสองสมาคมได้ต้ งั
จุดมุ่งหมายไว้
และคนที่อยูข่ า้ งผมคือรองหัวหน้าสมาคมพรานป่ า จางอี้  กำหนดเวลาในการฝึ กของพวกเราคือ
5 วัน วันนี้ เป็ นวันแรกเราจะให้ผฝู้ ึ กสัตว์ที่มีความชำนาญเข้าป่ าไปจับสัตว์ออกมาก่อน

“ ขอโทษครับท่านรองหัวหน้าผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ “

“ เชิญถามได้เลยครับ “

“ผมอย่างถามว่าตอนนี้พวกเราอยูแ่ ถวไหนของหุบเขาสายหมอกครับ “

“ อยูท่ างฝั่งทิศตะวันออกเฉี ยงเหนือของหุบเขาสายหมอกครับ  การมาที่นี่จะต้องต้องเอาคนมีระ

ดับสูงๆมาด้วยและต้องมาเป็ นกลุ่มอย่างน้อยๆก็ 5 -  6 คน ไม่อย่างนั้นได้ตายกันแน่นอนครับ
“ เหมาเจี๋ยอธิบาย

“ แล้วถ้าวันนี้ พวกเราเจอสัตว์อสูรระดับราชาที่เก่งๆจะทำไงครับ “ ผูเ้ ล่นคนหนึ่งถามขึ้น

“เรื่ องนั้นไม่ตอ้ งห่วงพวกเรามีคนที่มีระดับสูงๆมากันหลายคน แค่สตั ว์อสูรไม่กี่ตวั ไม่พอมือ

หรอกครับ “

“ แล้วถ้าเราเกิดเจอฝูงแตนระดับ 2 แบบครั้งที่แล้วละครับ ผมยังเสี ยวไม่หาเลย เพราะผมโดนซะ

ตายคาที่เลยครับ “ เหมาเจี๋ยกลืนน้ำลายคิดถึงฉางฟงก่อนพูดว่า

“ ทุกคนสบายใจได้เรื่ องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้นอีกทางเราได้เตรี ยมการป้ องกันทุกอย่างไว้หมด

แล้ว “ เอาละครับแยกย้ายกันไปเริ่ มฝึ กได้เลยครับ เหมาเจี๋ยประกาศ ทุกคนต่างแยกย้ายกัน
ไป                        
ด้านฉางฟง มุ่งหน้าขึ้นสูงยอดเขาเพื่อหาตำแหน่งบ่อพักมังกร  ตลอดทางก็มีอุปสรรคเล็กๆ
น้อยๆไม่ได้มีอะไรน่ากลัวอย่างที่เขาคิดแต่ตน้ เขาใช้เวลาเกือบสองชัว่ โมงก็มาถึงตำแหน่งที่
ต้องการแต่กต็ อ้ งถอยหลังกรู  
ฉางฟงค่อยๆโผ่หน้าออกไปจากแง่หิน บนภูเขาที่เรี ยกว่าบ่อพักมังกรเป็ นลานขนาดใหญ่ปูพ้นื
ด้วยกิ่งไม้ตน้ ไม้รวมถึงใบไม้ ภายในบ่อพักมังกรมีมงั กรสี แดงเพลิงไม่ต ่ำกว่า
100  ตัว แต่ละตัวล้วนมีความยาวต่ำๆคือ 4 เมตร ภายในบ่อพักมักกรยังแบ่งออกเป็ นหลายๆรัง
แต่ละรังจะมีมงั กรอีกรังละ 10-15 ตัว ฉางฟงสังเกตเห็นการต่อสู้ภายในรัง
ไม่วา่ จะสู้กนั อย่างไรรังอื่นจะไม่เข้ามายุง่ คล้ายมีการแบ่งเขตการปกครองกันอย่างชัดเจน ทันทีที่
ฉางฟงหันไปมองรังหนึ่งที่ประกอบไปด้วยมังกรตัวใหญ่ 1 ตัวมีขนาด
9 เมตร หนักประมาณ3 ตันได้   และ เห็นมังกรตัวไม่ใหญ่อีก 10 กว่าตัว มีขนาดความยาว 4
เมตร หนักประมาณ  1 ตันได้

ตัวใหญ่เดินอย่างองอาจ ตัวเล็กทุกตัวล้วนเดินเข้าไปคอเคลียเหมือนกับการทำความเคารพ
หัวหน้า หรื อพูดง่ายๆคือการเลียแข้งเลียขานั้นเอง  ฉางฟงสังเกตรอบๆรังเขาก็มองไปเห็น
ดอกมักกรที่ข้ ึนภายในรังมังกร  ฉางฟงถึงกับหนักใจ ไม่รู้จะใช้วิธีไหนที่จะเข้าไปเอาได้ แม้
ตำแหน่งที่เขาหลบซ้อนอยูจ่ ะห่างกันแค่ 20 กว่าเมตรก็ตาม

แต่ถา้ เขาก้าวออกไปก็ตอ้ งโดนฝูงมังกรฆ่าแน่ๆ  ฉางฟงยังคงนอนหลบอยูใ่ นแง่หินเพื่อหา

โอกาสไปเอาดอกมังกรออกมา   แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถไปเอาได้ มังกรตัวใหญ่ในฝูง
ร้องเสี ยงดัง
ฉางฟงจ้องมองมัน ๆ กระพือปี กก่อนจะโผบินขึ้นฟ้ าไป

“ ไอ้ตวั ใหญ่ ไปแล้ว แต่กเ็ หลืออีกตั้งเยอะจะเข้าไปเอาได้ยงั ไง ว่ะ ตู “                        

ฉางฟงเอามือก่ายหน้าผาก นี่ถา้ เขาเอาเท้าก่ายได้คงทำแล้ว ฉางฟงเอามือลูบหน้าตัวเอง ก่อนจะ

ชะงักค้าง เขาตาเหลือกโพรงโดดขึ้นนัง่ อย่างลืมตัว

“โป๊ ก……อูยยยย เจ็บ  “                        

ฉางฟงทรุ ดลงไปกุมหัวด้วยความเจ็บปวดจะร้องก็ไม่กล้าร้องกลัวมังกรรู ้ได้แต่อดกลัน่ ไว้ ด้วย

ความดีใจเกินเหตุที่หาวิธีการได้เอาดอกมังกรได้แล้วแต่ดนั ลุกเร็ วไปหน่อยหัวเลยฟาดกับหิ น
ด้านบน
ฉางฟงค่อยๆคลานออกจากตำแหน่งที่ซุ่มดู เขาถอดเป้ ไว้แถวนี้ ก่อนมองหาที่วา่ งในบริ เวณนี้ สุด
เขาก็เจอที่วา่ งห่างออกไปหลายร้อยเมตร  ฉางฟงรี บมุ่งหน้าไปยังที่วา่ งนั้นทันที

“ เราต้องแปลงร่ างเป็ นมังกร “                         

ฉางฟงพูดจ้องมองแหวนที่ได้ในการทำภาระกิจของลุงแด็ก  หวังว่ามันจะเป็ นของจริ งนะ ฉางฟง

หลับตาคิดถึงมังกรตัวที่บินออกไปก่อนหมุนแหวนไปทางซ้าย เขาค่อยๆลืมตาขึ้น

“ ฮ่าๆๆๆๆ กลายเป็ นมังกรแล้วโว้ย “ ฉางฟงร้องเสี ยงดัง

“ไหนดูสิท ำอะไรได้บา้ ง “ ฉางฟงลองกระพือปี กก่อนบินขึ้นไป

“เฮ้ๆๆๆ  “ ร่ างเขาพุง่ ไปชนต้นไม้อย่างแรง จนหักไปเป็ นแทบ

“ตายละหว่าบินไม่เป็ นทำไงดีเนี่ย “ ฉางฟงใช้เวลาตั้งหลักอยูน่ าน  ในที่สุดเขาก็พอจะบินได้บาง

ถึงจะบินเอียงๆก็ตาม

“ เอาวะมีเวลาไม่มาก รี บไปเด็ดดอกมังกรแล้วเผ่น“                        

พูดจบก็กระพือปี กบิน เอียงไปเอียงมาก่อนจะถึงบ่อพักมังกร ฉางฟงบินตรงไปที่รังของเจ้าตัวที่

เขาปลอมแปลงอยู่ เหล่ามังกรตัวเล็กร้องกันเซงแซ่  ฉางฟงค่อยๆบินลงก่อนเดินต้วมเตี้ยมตรงไป
ยังดอกมังกร
ระหว่างทางมีมงั กรเอาหัวมากระแทกเขาหลายที บางตัวก็เอาร่ างกายมาสี กบั เขา 

“ อูย้ …..อึดอัดโว้ยแม่งจะมาคอเคลียอะไรตูวะ่ ลำคาญโว้ย “ พูดจบก็ใช้เท้าข้างหนึ่งยันสมนาคุณ

เจ้ามังกรที่เข้ามาคอเคลียปลิ้วกระเด็นไป ส่ วนปี กก็ฟาดไปอีกตัวหนึ่งจนหัวทิ่มพื้น

“เจอแล้วดอกมังกร “ ฉางฟงใช้ปากคาบดึงทั้งโพนก่อนจะโยนไปยังตำแหน่งที่เป้ เขาวางอยู่

“ตุบ “ ตำแหน่งถูกต้องอย่างแม่นยำ

ฉางฟงหันตัวไปเพื่อจะออกจากที่นี่ให้เร็ วที่สุด แต่แล้วก็ตอ้ งตะลึง มังกรสิ บกว่าตัวมันส่ ายหัวไป

มาส่ งเสี ยงร้องแปลกๆ ก่อนจะเดินมาล้อมเขาเอาไว้ สองตัวด้านข้างพยายามใช้สีขา้ งถูกบั ตัวเขา
ฉางฟงไม่เข้าใจมันสื่ อความหมายอะไร ได้แต่ใช้เท้าเตะเจ้าพวกตัวเล็กนั้น     ดูเหมือนมันจะไม่
สนใจพอตัวหนึ่งกระเด็นออกไปอีกตัวหนึ่งก็จะเข้ามาแทน ฉางฟงใช้ปีกปัดตบเหล่ามังกรตัวเล็ก
หลายครั้ง
มันก็ยงั เดินเข้ามาคลอเคลียเขาเหมือนเดิม 

“หรื อว่ามันเห็นเราเป็ นตัวเมีย” ฉางฟงคิดในใจอย่างตื่นเต้น

“ตายละช่วงนี้เป็ นช่วงที่มงั กรขยายพันธุ์  ชิบหายแล้ว ตูซวยแล้ว “ ฉางฟงอุทานเขาใช้ปีกดันเจ้า

มังกรที่มาลุมล้อมเขาอย่างสุ ดกำลัง พร้อมกับวิง่ วนไปรอบๆรัง แต่ดว้ ยขนาดที่ใหญ่โตขาที่ส้ นั
ทำให้เคลื่อนไหวช้ามาก

“ไม่ไหวพวกมันเยอะจริ งวุย้ “ ฉางฟงก้มหัวลงคาบลำต้นไม้ขนาดใหญ่ก่อนสะบัดฟาดไปมารอบ

ตัวพื่อเปิ ดช่องว่าง

“ ตุบ….โครม….ตุบ …..โครม “ มังกรที่โดนลำต้นไม้ฟาดกระเด็นไปไกล หลายตัวที่อยูใ่ กล้ๆ

รี บวิง่ เข้าคลอเคลียแทนพวกที่กระเด็นออกไป  ฉางฟงรี บเดินออกห่างกระพือปี กรี บบินขึ้นไป
บนท้องฟ้ า
เพราะถ้าอยูช่ า้ อีกนิดมีหวังเขากลายเป็ นแม่มงั กรแน่  เหล่ามังกรตัวผูต้ ่างมองมาที่เขามันเริ่ มพา
กันบินขึ้นเหมือนกัน

“ โธ่…..มันจะตามมาทำไมอีกว่ะ” ฉางฟงที่บินเอียงซ้ายเอียงขวาอยูบ่ ่น

“เราต้องสลัด ไอ้พวกมังกรชีกอพวกนี้ ให้เร็ วที่สุด “   พูดจบก็เพิ่มความเร็ วในการหนี ฉางฟงใช้

เวลากว่าครึ่ งชัว่ โมงก็สลัดพวกมันที่บินตามไม่ได้

“โอ้ยจะทำยังไงดีวะ่ เนี่ย “  ฉางฟง บินออกไปทางทิศตะวันออกเฉี ยงเหนือ เพื่อหาทางหลบหลีก

ฝูงมักกรที่บินตามมา 

ด้านสมาคมฝึ กสัตว์ กับ สมาคมพรานป่ า กำลังสนุกสนานกับการฝึ กสัตว์กลุ่มผูเ้ ล่นต่างหัวเราะ

กันอย่างสนุกสนาน

“ หัวหน้าดูบนท้องฟ้ าสิ นัน่ ตัวอะไรนะ “  ผูเ้ ล่นคนหนึ่งถาม เหมาเจี๋ย

“ ไม่มีอะไรหรอกน่า ก็คงเป็ นนกยักษ์อะไรทำนองนี้ น้ นั แหละ “  เหมาเจี๋ยที่ก ำลังทำเชือกดักสัตว์
พูดขึ้น

“ แต่วา่ หัวหน้า ตัวมันเป็ นสี แดงนะ “

“ นกหลายประเภทก็เป็ นสี แดง “ เหมาเจี๋ยตอบกลับ

“ มันมีปีก และ มีกรงเล็บด้วยนะครับ “

“นกก็ตอ้ งมีปีกมีกรงเล็บสิ วะ่ “ เหมาเจี๋ยเริ่ มตอบอย่างมีอารมณ์

“ มันมาเป็ นฝูงด้วยครับ”

“ นกเวลามันหากินก็ตอ้ งไปเป็ นฝูงสิ วะ่ โง่ไปได้ “

“ ผมรู ้แล้วครับว่ามันตัวอะไร “

“เออ……รู ้กด็ ีแล้ว เอาเป็ นว่าฉันสัง่ ให้นายไปจับไอ้นกตัวนั้นมาฝึ ก นายจะได้มีประสบการณ์

มากขึ้น “

“ผมจับมังกร ได้ใช่ไหมครับ “ เหมาเจี๋ยหัวเราะพูดว่า

“จะบ้าเหรอ ไปจับมังกรก็มีแต่ตายกับตายนะสิ ถ้าเห็นมันให้เผ่นเร็ วที่สุด “ พูดจบก็มองดูผเู้ ล่นที่

พูดด้วยกำลังยืนตัวแข็งอยู่

“งั้นตัวที่ก ำลังบินมานั้นมันคือมังกรใช่ไหมครับ “ ผูเ้ ล่นชี้ดว้ ยมืออันสัน่ เทา เหมาเจี๋ยหันไปมอง

อย่างเซงๆ และเขาก็ตอ้ งเบิกตาค้างร้องตะโกนสุ ดเสี ยง

“พวกเราเตรี ยมตัวมังกรบุก “ เหล่าผูเ้ ล่นต่างหันขึ้นไปมองท้องฟ้ าหลายคนถึงกับกรี ดเสี ยงร้อง

โดยเฉพาะกลุ่มผูห้ ญิง 

“ โอ้ย…..ทำไม่อาทิตย์น้ ี มนั ซวยจังว่ะ “ เหมาเจี๋ยบ่น

เหล่าสัตว์อสูรเลี้ยงของผูฝ้ ึ กสัตว์ต่างร้องขูค่ ำรามดังลัน่              

ฉางฟงมองเห็นกลุ่มผูอ้ ยูด่ า้ นหน้าไม่ไกล ถึงกับตาเหลือกโพรง จะบินหลบเลี่ยงหนีไปอีกทางก็

ต้องใช้เวลามาก จะยกตัวบินสูงขึ้นก็ท ำไม่เป็ น

“ มังกรจะโจมตีเรา ผูเ้ ล่นระวังตัวด้วยใครระดับอ่อนให้ใช่มว้ นคาถากับบ้านไปก่อน เหมาเจี๋ย

ประกาศลัน่ “   

ทันทีที่ฉางฟงมาถึงระดับการยิงเหล่าสมาคมพรานป่ าก็ระดม ธนูโจมตีทนั ที

“ตายละหว่า  เสื อกมีสมาคมพรานป่ าด้วย “ ฉางฟงพยายามหาวิธีที่จะเพิ่มเพดานบินให้สูงขึ้นเพื่อ

หลีกเลี่ยงการปะทะ แต่เนื่องจากบินไม่เก่งแถมเพดานบินไม่เพิ่มขึ้นเลย 
ทำให้ลูกธนูที่ถูกยิงมาแทงถูกปี กของเขา ฉางฟงร้องลัน่

“อ๊ากๆๆๆ “  ร่ างของเขาร่ วงลิ่วตกลงจากท้องฟ้ าทันที

“ตูม….โครม” เสี ยงร่ างฉางฟงตกลงใส่ ตน้ ไม้บริ เวณนั้นหัก  เสี ยงร้องแสดงความดีใจที่สามารถ

ยิงมังกรตกได้ของเหล่าสมาคมพรานป่ าดังกระหึ่ ม  ฉางฟงนอนอยูบ่ นพื้นมองดูเหล่ามังกรตัวผูท้ ี่
บินตามมาร้องเสี ยงดังจนแสบแก้วหูไปหมดพวกมันพ่นไฟอย่างบ้าคลัง่
เข้าจู่โจมเหล่าสมาคมพรานป่ า และ สมาคมฝึ กสัตว์  สงครามย่อยๆก็เริ่ มขึ้น

ฉางฟงไม่รู้วา่ มันดุเดือดขนาดไหนรู ้แต่วา่ เละแน่นอน              

ฉางฟงยกขาด้านที่มีแหวนติดที่นิ้วเท้าขึ้นขนาดแหวนมันใหญ่ข้ ึนตามร่ างกายอัตโนมัติ ฉางฟง

ใช้เล็บสะกิดหมุนหัวแหวนไปทางขวาร่ างเขาก็กลับกลายเป็ นฉางฟงเหมือนเดิม
ตอนนี้ที่แขนเขาเต็มไปด้วยเลือด พลังป้ องกันลดเหลือเพียง 500 จุดเท่านั้น เขาเงยหน้ามอง
ท้องฟ้ าเห็นมังกรตัวใหญ่ก่รู ้องเสี ยงดัง ฉางฟงจำได้วา่ เป็ นตัวที่เขาปลอมเป็ นมันนั้นเอง
เหล่ามังกรตัวผูต้ ่างส่ งเสี ยงรับก่อนจะพากันรวมตัวบินกลับรังไป              

ฉางฟงลุกขึ้นพยุงตัวลากร่ างกายเดินไปยังทุ่งโล่งเพือ่ หาผูเ้ ล่นที่เหลือรอดอยูเ่ พื่อขอยืมเลือดและ

ยาเพิม่ พลังแต่เขาก็ตอ้ งผิดหวังเมื่อพบแต่ความว่างเปล่า ทุกคนต่างใช้มว้ นคาถากับบ้านไปหมด
แล้ว 
ตัวเขาตอนนี้ กลายเป็ นสี แดงเนื่องจากเสี ยเลือดมาก  เขาสอดสายตาไปทัว่ บริ เวณพบชุดเกาะของ
ผูเ้ ล่นวางกระจายกันอยูเ่ กือบ 30 ชุด ยาพื้นพลังและเลือดตกอยูท่ ี่พ้ืนนับสิ บขวด
ฉางฟงดีใจรี บเดินไปหยิบขึ้นมาดื่ม ไม่นานร่ างก็เรื องแสงหายเป็ นปกติ

“โอ้ย…..เกือบไม่รอด แล้วเรา “ ฉางฟงที่หายเป็ นปกติมองพื้นที่รอบบริ เวณที่เกิดการต่อสู้กนั

ถอนหายใจ 

“ขอโทษนะทุกคน  ไม่ใช่ความผิดฉันนะ พวกนายมันบ้าไปเองที่ยงิ ฉันทั้งๆที่ฉนั ไม่ได้ท ำอะไร

ทำให้มงั กรชีกอพวกนั้นนึกว่าพวกนายยิงตัวเมียของพวกมันตายจึงทำให้มนั โกธร  
ฉันถือว่าพวกนายกับฉันไม่ติดค้างกันนะ  พวกที่ตายก็อโหสิ ให้ฉนั ด้วยและกัน “  พูดจบก็เก็บยา
พื้นพลังกับเลือดสองสามขวดที่ตกอยูแ่ ถวนั้นใส่ ในอกเสื้ อเดินจากไป

ตอนที่ 17 โด่ งดัง สำเร็จ ศูนย์ เสีย และความหวังของเด็กหญิง

        หลังจากนั้นฉางฟงก็ตอ้ งวุน่ วายในการหาตำแหน่งแรกที่เขาขึ้นหุบเขาสายหมอกอีกครั้ง

เพราะตอนนี้ เขาไม่รู้อยูท่ ี่ไหน   ฉางฟงเสี ยเวลาเป็ นชัว่ โมงกว่าจะหาเจอ  

ทางด้านสี่ สาวๆนัง่ ทานอาหารกันอย่างอร่ อย

“ ตกลงพวกเราจะเอายังไงกันต่อ ในเมื่อเจ้าตัวแสบมันก็ยงั อยูห่ ุบเขาสายหมอก “

“ไม่ตอ้ งทำอะไร เลย หยกหอม  เราก็อยูแ่ ถวนี้แหละ ไม่นานหมอนัน่ ก็โดนมังกรฆ่าและส่ งกับ

มาที่น้ ี อยูด่ ี  ถึงตอนนั้นระดับของหมอนั้นก็ลดลง จับก็ง่ายขึ้น จะทรมานหรื อนำไปต้มยำอะไรก็
สบายพวกเรา
“ ซวงซวงพูด

“ แล้วถ้าเกิดฉางฟงมันไปเอา ดอกมังกรได้ละ “ ฉิงอี้ถามขึ้น ทั้งสี่ มองหน้ากันก่อน ฟางฟางจึง

เอยขึ้น
“ เจ้าฉางฟงมันไปรับภาระกิจของร้านขายยา เคยมีเพื่อนเราคนหนึ่งบอกว่าจะต้องไปเอาตัวยา
สองอย่าง หนึ่งคือ ดอกมังกร  สองเถาวัลย์หอมในป่ าเซียง  ส่ วนอย่างที่สามนี่แล้วแต่เจ้าของร้าน
ยาจะเรี ยกร้อง
ดังนั้นพวกเราคงไม่อาจรู ้ได้วา่ ที่เจ้าฉางฟงจะไปคือที่ไหน  ดังนั้นหัวข้อที่สองนี่น่าสนใจที่สุด  มี
ความเป็ นไปได้วา่ มันจะไปยังป่ าเซียงแน่นอน  ถ้าจะจับเจ้าปลาไหลนี่ตอ้ งจับที่ป่าเซียง
“

“ ก็ดีไปป่ าเซียงกัน ถึงเจ้าฉางฟงไม่ได้ไปก็ถือว่าไปตีสตั ว์อสูรแถวนั้นแก้เซง “ ฉิ งอี้ พูดขึ้น

“กรี ด…………” อยูๆ่ ผูเ้ ล่นหญิงคนหนึ่งก็ร้องขึ้น  สี่ สาวตกใจหันไปหาอย่างรวดเร็ว

“ พี่ผหู้ ญิง พี่ผหู้ ญิงคนนั้น ที่อยูใ่ นป้ ายนี่น่า “ เด็กสาวอายุสิบสี่ สิบห้า สิ บกว่าคนชี้มือมายัง กลุ่ม
ของ ซวงซวง

ก่อนจะเฮโลเข้ามารุ มล้อม หยกหอม ที่ยงั งง กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“ พี่ค่ะขอลายเซนต์ดว้ ยค่าาาาา รู ้ไหมหนูชอบพี่มากเลยนะค่ะหนูอยากเจอพี่มานานแล้วค่าาาา “

เด็กสาวต่างดึงแขน หยกหอม เพื่อขอถ่ายรู ป 

“ กลุ่มของพี่เนี่ยมีแต่คนสวยสุ ดๆทุกคนเลยนะค่ะ หนูละอิจฉาพวกพี่จริ งๆ “ เด็กสาวคนหนึ่งพูด

ขึ้น สี่ สาวได้แต่ยมิ้ แหย่ๆ

“ เออ……พี่ค่ะพี่ผชู้ ายคนที่อยูใ่ นรู ปไม่มาด้วยเหรอค่ะ  โห……หล่อโดนใจพวกหนูมากเลยค่า

าาาา  แถมเป็ นสุ ภาพบุรุษสุ ดๆเลยค่าาาาา   พวกพี่คงจะรักกันมากนะค่ะเห็นพี่มองตาเขาซะหวาน
ซึ้งเลย 
หนูเก็บไปฝันตั้งหลายวัน จริ งๆนะค่ะ  หนูละอิจฉาพี่สุดๆเลยค่าาาา “ เด็กสาวคนหนึ่งพูด  สี่ สาว
ถึงกับทำหน้าปูเลี่ยนเลย   

สุ ภาพบุรุษ     แวะ…..ไอ้บา้ ไอ้ตวั ลามก ฉางฟงนี่นะ   สี่ สาวคิดในใจอย่างพร้อมเพียงกัน 

“ เขาไปไหนค่ะพี่สาวคนสวย “ เด็กสาวอีกคนเกาะแขนทำตาใสซื่อถาม หยกหอม ๆ มองเพือ่ นๆ

ก่อนตอบเก้ๆกังๆว่า
“ พอดีเขาติดเรี ยนนะค่ะ “

“ กรี ดพี่ชายคนนั้นเป็ นเด็กเรี ยนด้วย…..ขนาดปิ ดเทอมยังเรี ยนพิเศษเลยเธอ   กรี ดๆๆๆๆ “ สเป็

กชั้นเลยเธอ   เด็กสาวกรี ดร้องจนร้านอาหารแทบแตก  สี่ สาวอ้างปากค้าง
ไม่รู้จะทำไง  ผูเ้ ล่นด้านนอกเริ่ มรู ้วา่ หยกหอมเป็ นคนใน

ภาพถ่ายหน้าเมืองเริ่ มต้น   เริ่ มมามุ่งดูกนั มากขึ้น  เด็กสาวต่างงัดเอารู ปที่พวกเธอถ่ายกับภาพของ

หยกหอมกับฉางฟงออกมาให้ หยกหอมเซ็นชื่อให้  เธอหันไปมองเพื่อนถึงกลืนน้ำลายคำใหญ่
แต่กย็ อมเซ็นแต่โดยดี เนื่องจากยิง่ เซ็นคนยิง่ มาเยอะ ทำให้สี่สาวยิง่ ตะลึงอ้าปากค้าง 

หยกหอม ถึงกับ สะกิด ซวงซวง บอกว่ารี บเคลียร์บิลอยูไ่ ม่ได้แล้ว กว่าจะออกจากกลุ่มเด็กสาว

ได้ ทั้งสี่ กเ็ กือบจะบ้าตาย เล่นดึงพวกเธอไปถ่ายรู ปด้วยยังกระตุ๊กตายาง         

ไอ้บา้ ฉางฟง ไอ้บา้ ฉางฟง  เพราะมันคนเดียวฉันเลยตกอยูใ่ นสภาพนี้ แงๆๆๆๆๆ  ทุกคนรับรู ้วา่

ฉันเป็ นแฟนมันหมดเมืองเลยแงๆๆๆๆๆๆๆๆ  เด็กสาวอย่างฉันหมดกันหนุ่มในฝัน
ต่อไปไม่มีใครมากล้าจีบฉันแน่ๆ ไอ้ฉางฟงเพราะมันคนเดียวเลย หยกหอม เตะกิ่งไม้ตามทางมัว่
ไปหมด ฉิงอี้ กับ ฟางฟาง ต้องกระโดดหลบหลายครั้ง ซวงซวง มองอาการเพื่อนสาวอย่างขำๆ

“ แล้วทำไมไม่บอกเด็กสาวพวกนั้นไปเล่าว่าไม่ใช่แฟนกันเป็ นการเข้าใจผิด “  หยกหอมหันมา

มองหน้าบึ้ง

“ แล้วเธอจะให้ฉนั ทำลายความฝันของเด็กสาวพวกนั้นหรื อ ฉันทำใจไม่ได้นะ  “

“งั้นแสดงว่าเธอยอมรับเป็ นแฟนหมอนั้นจริ งๆนะสิ “

“ ไม่ “ หยกหอมพูดตะเบงเสี ยงหน้าแดงก่ำ

“ จ้า….ใจเย็นๆหยกหอม เราต้องเก็บความแค้นไว้เมื่อเราจับเจ้าฉางฟง ได้ค่อยละบายให้เต็มที่

เลยว่าไง “    ซวงซวงเอยยิม้ ๆเพื่อดับอารมณ์โกธรของเพื่อนสาว หยกหอม
กระทืบเท้าร้องตะโกนดังๆ
“ ไอ้บา้ ฉางฟง  ฉันจะตามล้างตามผลาญนายทุกที่ในเกมส์น้ี เลย “  เพือ่ นสาวอีกสามคนได้แต่
ถอนหายใจ พร้อมกับคิดว่า แกตายแน่ๆเจ้าฉางฟง ลองหยกหอม ฟิ วส์ขาดแบบนี้ ละก็…..
บรื้ อ…..ไม่อย่างจะคิดเลย                         

ด้านฉางฟง ที่ไม่รู้เรื่ องรู ้ราวเลยว่าตัวเองโดนคาดโทษไว้สาหัสขนาดไหน  และแทบไม่รู้เรื่ องรู ป

ของตัวเองเลยยังคงมุ่งหน้าไปยังจุดหมายคือแง่หินที่เขาเคยซ่อนตัวอยู่
ฉางฟงใช้เวลาไม่นานก็มาถึงจุดหมาย มันมุดเข้าไปค่อยๆใช้มือลากกองดอกไม้มงั กรกอใหญ่
เข้าไปในที่มนั ซ่อนตัว

“ โห…..ได้มาจมเลยเรา “

“ เจ็ดดอก เอาไปส่ งภาระกิจ 1 ดอกและเกินอีก 6 ดอกคงขายได้เงินเยอะเอาการเหมือนกันแฮะ “

พูดจบมันก็เอาถังแช่เย็นเก็บวัตถุออกมาจากกระเป๋ ามิติก่อนนำดอกมังกรทั้งเจ็ดไปเก็บไว้ 
มันล้วงเอาม้วนคาถากับบ้านออกมาก่อนจะชะงักค้าง

“ อืม…..อยูเ่ ที่ยวที่นี่สกั วันดีกว่าว่ะ จะได้พกั ผ่อนไปด้วย “ พูดจบก็เก็บม้วนคาถากลับเข้ากระเป๋ า

ไป และรี บเผ่นออกจากแถวนั้นทันที “ 

ด้านสมาคมฝึ กสัตว์          

“ นี่เหมาเจี๋ยนายทำบ้าอะไรเนี่ย ไปรับคนครั้งแรกก็ฉิบหายครั้งแล้ว  มาครั้งนี้กฉ็ ิ บหายอีกรู ้ไหม

ครั้งนี้พวกเราเสี ยเงินกับม้วนคาถากลับบ้านเท่าไหร่ 1 ม้วน  1000
หยวนเปลียว  ครั้งนี้เราใช้มว้ นคาถาไป 68 ม้วน ใช้เงินไปถึง 68,000 หยวนเปลียว นี่ยงั ไม่คิดค่า
เสี ยหายอื่นๆเช่น น้ำยาพลัง น้ำยาเลือด ม้วนคาถาอื่นๆ ระเบิดแสง
ระเบิดเพลิง รวมถึงค่าประสบการณ์ และ ระดับของแต่ละคนที่ลดลงจากการตายอีก อีกอย่าง
สัตว์อสูรที่อุตส่ าไปจับมายากๆทั้งนั้นตายหมดเลย นายคิดว่าเล็กน้อยหรื อแบบนี้ นะ
“   หัวหน้าสมาคมนักฝึ กสัตว์สาวประจำเขตเมืองเริ่ มต้นกระแทกเสี ยงอย่างมีอารมณ์

“ มันหลีกเลี่ยงไม่ได้จริ งๆนะ ฉันก็ไม่รู้วา่ ทำไมฉันถึงซวยขนาดนี้   เธอไม่เป็ นฉันไม่รู้เหรอ  ครั้ง

แรกเจอไอ้บา้ นั้นก็เหลือทนแล้ว มาครั้งนี้เจอมังกรอีก เธอคิดว่าฉันอยากเจอนักหรื อ
“
“เอาเถอะเอาเถอะ เราเป็ นเพื่อนกันมานานแล้ว ฉันก็ไม่อยากจะว่านายเท่าไหร่ เหรอแต่เพื่อนๆที่
ทวีปหลักสิ มนั ด่าฉันเข้ามาทางจดหมายตลอดเลย “

“ เอาเป็ นว่านายเดินทางกลับไปทวีปหลักก่อนเดี๋ยวด้านนี้ ฉนั จะให้นอ้ งสาวฉันที่มาจากทวีปหลัก

มาจัดการเอง ดูสิมนั จะมีปัญหาอีกไหม “  เหมาเจี๋ยมองหน้าเพื่อนสาว ก่อนอุทานว่า 
ปิ งปิ ง นะเหรอ  หญิงสาวพยักหน้า เหมาเจี๋ยได้แต่ เดินคอตกออกไปจากห้อง  

ป่ าเซียง

“ ถึงซะทีเอาไงดี “ ฉิ งอี้พดู ขึ้น

“อันดับแรกต้องหาตำแหน่งที่เถาวัลย์หอมอยูก่ ่อน “ ซวงซวงพูด

“ ตามด้วยสำรวจเส้นทางที่หมอนั้นจะเดินทางเข้ามา “

“ และอีกอย่างนะฟางฟาง ต้องวางกับดัก “

“ดี เริ่ มหาตำแหน่งเถาวัลย์ก่อนดีกว่า “ หยกหอมพูดขึ้น

“ แล้วไอ้เถาวัลย์นี่มนั หน้าตายังไง “

“ไม่ตอ้ งห่วงฉันจำได้ติดตาเลยไอ้เถาวัลย์หอมรู ปร่ างประหลาดนั้นนะ  เพือ่ นฉันเคยเอาให้ดู ฟาง

ฟาง พูดขึ้น “

“ แล้วมันเป็ นยังไงละ “

“คิ คิ  พวกเธอดูปับก็รู้ทนั ที เถาวัลย์จะเป็ นรู ปขวดน้ำหอมนะสิ และเป็ นทั้งเครื อด้วยนะ อีกอย่าง
มันมีกลิ่นหอมด้วย เป็ นไงง่ายไหม “

“อืม…..ถ้ามันเด่นขนาดนั้นก็แยกกันหาเลย จำไว้อย่าออกกันไปไกล้เกิน 500 เมตรนะ ใครเจอ

อะไรตะโกนดังๆด้วย “

“ OK “  สี่ สาวพูดพร้อมกันก่อนแยกกันไปหา  
ด้านฝั่งตะวันตกของหุบเขาสายหมอก

“ ส้มเช้งมานัง่ ทำอะไรที่นี่นะ “

“ส้มเช้งคิดถึงพี่ฉางฟงค่าาาาา “

“แหมไวไฟจังนะ เด็กน้อย คิดถึงหนุ่มๆแล้วหรื อ “ ซิ่วจู่นงั่ อยูใ่ กล้ๆพูดขึ้น เด็กสาวหันไปมอง

ส้มโอ กับ ซิ่วจู่พดู ดังๆว่า

“ ไวไฟก็ดี ไม่ไวไฟก็ดี นี่ถา้ ส้มเช้ง อายุเท่าพี่สม้ โอหรื อพี่ซิ่วจู่ ละก็จีบพี่ฉางฟงมาเป็ นแฟนนาน

แล้วค่าาาา “

“ ส้มเช้ง พูดอะไรนะ นี่เราจะแก่แดดเกินไปแล้วนะ “

“โธ่…..แค่พดู เล่นเองพี่ส้มโอ ไม่น่าจะโกธรขนาดนี้ ดว้ ย “

“ แต่ส้มเช้งอยากให้ พี่ชาย มาด้วยจริ งๆนะ  อยูก่ บั พี่ เอียน พี่เคย์มะ พี่ซาอิ ไม่เห็นสนุกเลยน่าเบื่อ
จะตาย  วันๆเอาแต่ล่าสัตว์อสูรไม่เหมือนพี่ฉางฟง เล่านิทานให้
ส้มเช้งฟังตั้งหลายเรื่ อง แถมคุยสนุกด้วย “

“ตกลงนี่เราเป็ นแฟนคลับพี่ฉางฟง ว่างั้นเถอะ “

“ใช่…ถ้ามีจะสมัครเป็ นคนแรกด้วย “

“ อ้าว…..สาวๆมาทานอาหารได้แล้ว “ เสี ยง เอียน ตะโกนดังมาจากที่ไกลออกไป

“ กินข้าว อีกและ วันนี้กินไปสามรอบและ ส้มเช้งจะอ้วนตัวกลมและเนี่ย “  ส้มโอ กับ ซิ่วจู่ มอง

หน้าส้มเช้งที่ท ำหน้าเบื่อหน่ายสุ ดๆ ถึงกับหัวเราะออกมา

หนึ่งชัว่ โมงต่อมา     
ฉางฟงเดินลงจากเข้ามาอย่างสบายใจ ในหัวกำลังคิดถึงว่าจะไปเที่ยวไหนดี ระหว่างด้านตะวัน
ตกไปดูทะเลหมอกที่พวกของส้มโอ พากันไปเที่ยวกับบึงมรณะที่ห่างจะจุดที่เข้ายืน่ ไปทางเหนือ
8 กิโล

“ ไปบึงมรณะชื่อน่าสนใจ ขอไปเที่ยวหน่อยดีกว่า” พูดจบก็มุ่งหน้าเดินทางทันที 

ตี๋ดๆๆ  ตี๋ดๆๆๆๆ

ฉางฟงมองดูโทรศัพท์อย่างแปลใจว่าใครโทรเข้ากันเขาไม่มีเพื่อนอยูใ่ นเกมส์น้ ี นี่น่า

“ ส้มเช้ง  เองนึกว่าใคร “  ฉางฟงยิม้ อย่างอารมณ์ดีกดรับสายทันที

“ว่าไงเอย ส้มเช้ง “

“วาวพีช่ าย ส้มเช้งคิดถึงพี่จงั เลยค่าาาาา พี่ชายอยูท่ ี่ไหนค่าาาา “

“พี่ก ำลังไปบึงมรณะนะ  “

“ หาพี่จะไปบึงมรณะเหรอไปทำไมน่ากลัวจะตาย “

“พี่ไปเที่ยวนะ “

“ หา  ไปเที่ยวบึงมรณะนี่นะ พี่ไม่กลัวเหรอค่าาาาา “

“ ไม่กลัวเหรอส้มเช้ง สนุกตื่นเต้นดีออก “

“ว้าอยากไปด้วยจังกำลังเซงๆอยูด่ ว้ ย พีม่ ารับส้มเช้งได้ไหมค่ะ “

“ คงไม่ได้เหรอจ้า   เอาไว้ขากลับพี่จะไปหาส้มเช้งแล้วกัน “

“จริ งนะค่าาาาา พี่อย่าโกหกหนูนะหนูโกธรจริ งๆด้วย”

“จ้าาาา “
“ แล้วพี่ไปเอาดอกมังกรได้แล้วเหรอค่ะ “

“ได้แล้วจ้าาาา   แค่นี่นะส้มเช้ง พอดีมีสตั ว์อสูรมากวนพี่นะ“

“ค่าาาาาพี่ชายแล้วเจอกันค่าาาา” เด็กสาวกดวางโทรศัพท์นงั่ อมยิม้ อยูห่ น้ากองไฟคนเดียว  ส้มโอ

ซิ่วจู่และ กลุ่มเคย์มะ เดินเข้ามานัง่ ด้วย

“แน้….เป็ นไรไปนะเรานัง่ ยิม้ คนเดียวอารมณ์ดีเชี่ยวนะ “ ส้มโอพูดขึ้น

“แน่นอนค่าาาาาต้องอารมณ์ดีอยูแ่ ล้ว ส้มเช้งได้คุยกับพี่ชายแล้ว พี่ชายบอกว่าหลังจากไปเที่ยว

บึงมรณะจะมาหาส้มเช้งที่นี่ “

“ บึงมรณะ “  ทุกคนอุทานอย่างพร้อมเพียงกัน

“ ทำไมค่ะพี่ชายไม่เห็นจะกลัวเลยค่าาา “

“หมอนัน่ ไปที่น้ นั มันต้องบ้าแน่ๆๆ “ ซาอิพดู ขึ้น

“แล้วดอกมังกรละหมอนั้นหาได้แล้วเหรอ “

“ได้แล้วค่าาาาา “

“ได้แล้ว” ทุกคนอุทานพร้อมกันอย่างเหลือเชื่อ

“ ใช่……ได้แล้ว ส้มเช้งมัน่ ใจว่าไม่มีสิ่งใดที่พี่ชายของส้มเช้งคิดทำแล้วทำไม่ได้ “  และพี่ชาย

ต้องกับมาจากบึงมรณะได้โดยไม่เป็ นอะไร……………….
ตอนที่ 18 สองด่ านที่แตกต่ าง 

ฉางฟงมุ่งหน้าสู่บึงมรณะ ต้องผ่านดงอสูรทากดูดเลือดระดับ 2 ที่ทอดยาวมาจากภูเขาที่ฉางฟง

วางกับดักกลุ่มสี่ สาว   นอกจากนี้ ยงั ต้องเดินผ่านป่ าอสูรแมลงมุมพิษระดับ
5   ฉางฟงเดินผ่านป่ าทั้งสองโดยไม่ได้รับอันตรายใดๆ เนื่องจากเขามียาสมุนไพรที่ได้ท ำไว้ใน
ตอนที่เขาไปช่วย ฟางฟาง

“ ผ่านป่ านี้ กค็ งถึง  ป่ าดำ เป็ นป่ าแห่งความตายสิ นะ “                    

ทันทีที่ฉางฟงก้าวเท้าเข้าสู่ ป่าดำ  ฉางฟงปรายตาสำรวจจนทัว่ ก่อนจะดึงดาบออกมาถือไว้

บริ เวณทางเข้าเต็มไปด้วยเศษปราสาทที่พงั ทลายตัวปราสาทเต็มไปด้วยเถาวัลย์ 
ฉางฟงสังเกตก็พอจะรู ้ได้เลยว่าแทบไม่มีคนกล้าเข้ามาในป่ าดำนี้หรื อมีกค็ งน้อยยิง่ นัก แม้แต่เขา
ถ้าไม่ถือดีวา่ ตัวเองรู ้เรื่ องยาสมุนไพรที่ใช้ป้องกันสัตว์อสูรระดับต่ำๆแบบเป็ นฝูง
ก็คงไม่กล้าที่จะย่างกายเข้ามาที่นี่เด็ดขาด  ฉางฟงสังเกต รู ปปั้ นรู ปต่างๆที่เป็ นรู ปมนุษย์ก ำลังคา
ระวะเทพเจ้าในท่าต่างๆ อย่างสนใจ

“ เป็ นรู ปปั้ นที่หน้าสนใจที่เดียว “ ฉางฟงพูดก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆ  มองสำรวจมองจนพอใจ

ก่อนจะเริ่ มเดินทางต่อ                    

ฉางฟง เดินไปอีกไม่ถึงร้อยเมตรก็ตอ้ งหยุดยืนด้วยความตกใจ เสี ยงในหัวฉางฟงดังขึ้น สัตว์อสูร

ระดับเทพเจ้า งูเห่าเทพเจ็ดสี ปรากฏ มันทำให้ฉางฟงรู ้สึก งง  กลับชื่อที่ทางระบบประกาศ
ก่อนใช้สมองประมวลเรื่ องทั้งหมด  ตอนนี้เขายืนอยูห่ ่างจากพญางูที่แผ่แม่เบี้ยตัวใหญ่มากตัว
หนึ่งประมาณ 10 เมตร มันกำลังจ้องมองมาทางเขาอยู่ โดยไม่มีทีทางจะจู่โจมเขาก่อน 
ฉับพลันฉางฟงคิดไปถึงรู ปปั้ นการคาราวะเทพเจ้าชุดแรก 

“ การสักการะเทพเจ้าเพื่อเปิ ดทางไปสู่ ป่ามรณะ   นั้นก็คือรู ปปริ ศนาที่หนึ่ง “ ฉางฟงพูดเบาๆ

ก่อนตัดสิ นใจเดินไปยังตำแหน่งแท่นยืนตามรู ปปั้นที่หนึ่งที่เข้าจำได้ 
ฉางฟงคุกเข่าลงข้างหนึ่งก้มหน้าพูดด้วยเสี ยงอันดังว่า 

“ ข้าแต่เทพผูป้ ราณี ข้าขอสักการะแด่ท่านผูเ้ ป็ นใหญ่ในป่ าแห่งนี้ ขอท่านจงเปิ ดทางสู่ บึงมรณะ

แด่ขา้ ด้วย “                     
เกิดแสงเรื องรองขึ้นทัว่ ตัวของหูเห่าเทพ มันผงกหัวมองฉางฟงก่อนจะเอยปากคุยกับเขา 

“ เจ้าเป็ นคนแรกที่รู้ธรรมเนียมปฏิบตั ิ  และได้กล่าวคำพูดตามที่ได้จารึ กบนแผ่นหิ นหน้ารู ปปั้ น

นั้นได้  ทำให้เจ้ารอดจากความตายไปได้  แต่เจ้าก็จะต้องเจอปัญหาอีกสองข้อที่รอให้เจ้าไปตอบ
อยู่
ถ้าเจ้าพลาดนั้นคือความตายแต่ถา้ เจ้าทำสำเร็ จเจ้าจะได้รับภูติ ที่ไม่มีใครเคยได้รับมาก่อนตั้งแต่
เกิดโลกแห่งเกมส์ออนไลน์มา 

“ภูติที่ไม่มีใครเคยได้รับ มันคือภูติอะไรหรื อท่าน”  ฉางฟงถามอย่างสนใจ 

“ เสี ยใจด้วยข้าไม่สามารถพูดได้มากกว่านี้  มันนอกเหนือจากสิ่ งที่ขา้ รู ้ เจ้าเดินผ่านป่ านี้ เข้าไป

ด้านในได้แล้ว ด่านที่สองรอเจ้าอยู ่ ข้าบอกเจ้าได้อย่างเดียว  
เจ้ามาถูกทางแล้ว “

“หมายความว่า”  ฉางฟงพูดค้างไว้ 

“ สิ่ งที่เจ้าได้เรี ยนรู ้จากสิ่ งนั้นสิ่ งที่เจ้าทำให้ตวั เองผ่านข้าไปได้คือคำตอบทั้งหมดในการผ่านด่าน

อีกสองด่าน โชคดีเจ้าหนุ่ม “                 

เกิดแสงเรื องรองอีกครั้งงูเห่าเทพก็กลายเป็ นรู ปปั้ นหิ นไปทันที

“ หมายความว่ามันคือปริ ศนาอีกสองสิ่ งที่เราต้องทำตามสิ นะ  รู ปปั้ นที่สองแปลว่าสิ่ งที่เราจะเจอ

คือนางพญาผึ้งระดับเทพสิ นะ” เมื่อฉางฟงเดินใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีกเ็ ดินทางไปถึงด่านที่สองแต่
ก็ตอ้ งยืน
งง    เมื่อมองหานางพญาผึ้งเทพแต่หายังไงก็ไม่เห็น

“ นางพญาผึ้งเทพ   ไม่มี……0o0……ทำไมเห็นแต่เก้าอี้กบั โต็ะหว่า……ทำไม……ไม่มี “

“ฉันอยูน่ ี่ “   เสี ยงไม่ได้รับเชิญดังขึ้น

“ ไหน……ไหน……อยูไ่ หน “  ฉางฟงหันมองซ้ายมองขวาก่อนพูด

“อยูน่ ี่โว้ย……….นายแหกตาดูซะมัง่ สิ “ เสี ยงประหลาดยังคงดังตอบ

“แหกแล้ว….แต่ไม่เห็นโว้ย…….อยูไ่ หนวะ”  ฉางฟงเริ่ มมีอารมณ์ ………

“อย่าโว้ยสิ วะ่ …..ฉันเทพนะโว้ย…..”  เสี ยงประหลาดตะโกนกลับมา

“ ก็อยูไ่ หนละว่ะ……ตูไม่เห็นนิโว้ย” ฉางฟงเหลืออดแหกปากกลับ

“ บัดซบจริ งๆเลย……ข้าออกจะหุ่นเท่ห์เสื อกไม่เห็น “  เสี ยงประหลาดดังขึ้น                

ฉางฟงมองหาไปทัว่ แต่กค็ งหาเจ้าของเสี ยงไม่เห็นอยูด่ ี

“โห…..หน้าตาขี้เหล่แล้วยังเสื อกตาถัว่ อีก  อยูห่ น้านายนี่ไง  “  ฉางฟงเพ่งตามองไปยังโต๊ะหน้า

แท่นที่นงั่ ของนางพญาผึ้งเทพ  แล้วก็ตอ้ งทำให้เขาอ้าปากค้าง……ตะลึง

“ ผึ้งเด็ก…เซ็นเดียวเองมัง่ เนี่ย……”  ฉางฟงพูดก่อนรี บดึงแว่นขยายมาส่ องดู  

“ อยากบอกนะว่านายคือคนที่พดู กลับฉัน “  ฉางฟงถาม

“ใช่……มีไรเปล่า……. ชื่อฉันจอร์ดบุช ผูท้ ี่เป็ นสุ ดยอดผึ้งชายหนุ่มที่ เท่ห์ หล่อ หุ่นดี สาวสาวก
รี ดสนัน่   ที่สุดในเมืองผึ้งในขณะนี้ …..ไม่ได้โม้นะ นี่เป็ นเรื่ องจริ ง…แต่วา่ ……
เด็กน้อยเจ้าชื่อไร “ ฉางฟงอึ่งอยูพ่ กั ใหญ่เลยตอบว่า

“ ข้าชื่อฉางฟง  เป็ นชายหนุ่มที่ เท่ห์ หล่อ หุ่นดี สาวสาวกรี ดสนัน่ ที่สุดในโลกนี้   ฮ่าๆๆ…”
‘เกทับมัน ‘

“ บัดซบจริ งๆ ข้าบอกชื่อเสี ยงเรี ยงนามข้าใหม่แล้วกันก่อนหน้านี้ ขา้ พูดเล่น …… ข้า จอร์ดบุช ผู้

เป็ นผึ้งชายหนุ่มที่ เท่ห์ หล่อ หุ่นดี สาวน้อยสาวใหญ่ต่างกรี ดสนัน่
 ทัว่ ทั้งจักรวาลนี้ ไม่มีใครหล่อเกินหน้าเกินตาข้าแม้แต่คนเดียว “

“ไม่……ข้าฉางฟง  เป็ นชายหนุ่มที่ เท่ห์ หล่อ หุ่นดี สาวสาวกรี ดสนัน่ ที่สุดในกาแลคซี่น้ ี   ฮ่าๆ
ๆๆ “
“ข้ามัง่ ……ข้า จอร์ดบุช เป็ นผึ้งหนุ่มที่ เท่ห์ หล่อ หุ่นดี สาวสาวกรี ดสนัน่ ที่สุดใน  ซุปเปอร์ของ
ซุปเปอร์ของกาแลคซี่น้ี “ 

“ โธ่……แค่น้ ีนึกว่าเจ๋ งเหรอไง….มาดูของข้าใหม่……” ฉางฟงยังคงโต้เถียงกับผึ้งอยูพ่ กั ใหญ่

ก่อนจะเหนื่อยและหยุดไปเอง

“ เอาเถอะข้าขี้เกียจเถียงกับไอ้ข้ ีเหล่อย่างเจ้าแล้ว……บอกจุดประสงค์ของเจ้ามา “

“ข้าไม่ได้มาพบไอ้ลูกผึ้งหลงตัวเองอย่างเจ้านี่น่า ข้าต้องการพบนางพญาผึ้งที่ท ำหน้าที่เฝ้ าประตู

ที่สอง “ ฉางฟงพูดขึ้น

“ งั้นก็ไม่ตอ้ งพูดอะไรแล้ว นายมาหาฉันเองหละ “ จอร์ดบุช ตอบ ฉางฟงอึ่งอ้าปากค้างอยูพ่ กั

ใหญ่จึงเอยขึ้น

“นางพญาผึ้งเทพ เป็ นผูห้ ญิงไม่ใช่เหรอ ทำไมกายเป็ นผึ้ง ผูช้ ายได้ละ “ ฉางฟงถามต่อ

“ อย่าเซ้าซี้น่า……..แม่ฉนั ติด meeting รอบดึกกลับเพื่อนเก่า ฉันเป็ นลูก ที่เป็ นรัชทายาทอันดับ

1 เลยต้องมาทำ งานโอทีแทน …….  get ยัง “

“ ทำงานโอทีแทน ”  ฉางฟงทวนคำพูด ฉางฟงกำลังจะอ้างปากถามต่อ

“หยุด……ฉันขี้เกียจอธิบาย ฉันมีเวลาให้นายแค่ 5 นาที เพราะฉันเสี ยเวลากับนายมานานแล้ว

ฉันมีเดทกับเชอรี่ กิ๊กฉันด้วย “  ฉางฟงถอดหายใจกับผึ้งเด็กที่เอาแต่ใจจึงเดินไปยังแทนบูชา
คุกเข่าลงพร้อมกับกล่าวว่า

“ ข้าแต่…..”

“ หยุด………..เจ้าทำบ้าอะไร “ เจ้าผึ้ง จอร์ดบุชถาม

“ อ้าว……ก็ท ำตามแบบรู ปปั้ นด้านนอกไง มันเป็ นกุญแจผ่านไปไม่ใช่เหรอ “

“ เจ้านี่  มันโง่งี่เง่าไร้สาระสิ้ นดี “         

‘ โธ่ตู…..โดนมันหลอกด่าอีกแล้ว ‘

“ แล้วจะให้ท ำไงครับท่านผูย้ งิ่ ใหญ่ญญญญญ “ ฉางฟงถามเสี ยงยาน

“ ไอ้กดเกณฑ์ไร้สาระนั้นอย่างไปสนใจเลย…มันโบราณและ  ไม่เขากับวัยเก๋ าอย่างข้า เอาเป็ นว่า

ข้าจะถามคำถามเจ้าแล้วกัน ตอบได้กผ็ า่ นไปได้เลย แต่ตอบผิดตาย “       

‘ โธ่…..นึกว่าตูกลัวเหรอ ไอ้ผ้ งึ จิ๋ว ‘

“ ตายละเหลือเวลาแค่ 3 นาทีเอง เชอรี่ จา้ รอสักนิดนะจ๊ะ “ เจ้าจอร์ดบุชพูดพร้อมส่ ายก้นไปมา

“ถามมาได้แล้วท่าน” ฉางฟงเส้นเลือดศรี ษะเริ่ มโป่ งพอง

“อะแฮม….ได้ๆ เอาคำถามที่ขา้ คิดว่ายากที่สุด ข้าใช้เวลาคิดยาวนานมาก  เจ้าฟังให้ดี มีโอกาสแค่

ครั้งเดียว “        

ฉางฟงกลืนน้ำลายคำใหญ่ก่อนตั้งใจฟัง         

“โจทย์น้ ี เป็ นโจทย์ทางคณิ ตศาสตร์ ที่ขา้ คิดขึ้นเองเลยนะ จะเล่าให้ฟังมันเริ่ มตั้งแต่สมัยข้า……”

‘  อีกและ ‘

“ ท่านครับ…..ท่านมีเวลาเหลือแค่สองนาทีนะครับ “  ฉางฟงพูดประชด

“โอ้ย…..ขอโทษ แหมข้าลืมตัวไปหน่อย  เอาถามแล้ว 1 + 1 = ? “

‘………………………………….0o0…………………………………’   ฉางฟง

‘………………………………………..0-0………………………………….’  ฉางฟง

“นี่เจ้าโง่  เจ้าเป็ นอะไรไปนะเห็นอ้าปากค้างแต่เมื่อกี้แล้ว “  จอร์ดบุชถามขึ้น

‘…………………………………………………* - *…………………………’  ฉางฟง

“ เฮ้ย……..ข้าก็รู้…………..นี่มนั อาจจะเป็ นคำถามที่ยากเกินไปสำหรับเจ้า แต่ท ำไงได้งานก็เป็ น

งานนะ ข้าคงไม่อาจจะถามคำถามที่ง่ายๆให้เจ้าได้

เงียบ…………………………* - *   ฉางฟง

“ ในเมื่อเจ้าตอบไม่ได้  ข้าก็คงต้อง……..”

“ คำตอบคือ 2 คำท่าน “  ฉางฟงตอบเสี ยงดังฟังชัด

“ 2 “   จอร์ดบุชทวนคำก่อนเบิกตาค้าง และค่อยๆยิม้ ออกมา

“เยีย่ ม เจ้าตอบได้ถูกต้อง ไม่คิดเลยว่า ด้วยสมองอันเล็กน้อยและงี่เง่าของเจ้าจะ มีรอยหยักขึ้นมา

บ้าง “ จอร์คบุชพูดพร้อมยกนิ้วเท้าให้เป็ นเชิงชมเชย

“ เอ๋ ……..หรื อว่าคำถามของข้ามีปัญหาหรื อเปล่าเนี่ย “  จอร์คบุช ทำท่าคิด        

ฉางฟงตาเหลือกที่พดู ว่า

“ เปล่าเลยครับท่านจอร์ดบุช  มันเป็ นคำถามที่ดีมาก  ข้าต้องเค้นสมองแทบตายกว่าจะตอบ

คำถามนี้ ได้  ข้าไม่คิดเลยว่าท่านจอร์ดบุชจะยิง่ ใหญ่ขนาดนี้ ที่ขา้ ตอบถูกก็อาศัยการเดากว่า
50 เปอร์เซนต์ที่เดียว “

“เจ้าพูดจริ งหรื อ “

“ไม่ผดิ ท่านรัชทายาท จอร์ดบุช ท่านสมแล้วที่เป็ น 1 ไม่เป็ น 2 รองใคร “

“ฮ่าๆๆๆ   แหมเจ้านี้ พดู ถูกใจข้าจริ งๆ “        

ฉางฟงกลืนน้ำลายอีกครั้ง รอดูผลที่ได้ประจบสอพอไป
“อ้าวผ่าน……….  ข้าไม่สงสัยความสามารถของเจ้าอีกแล้ว ฉางฟง “ จอร์ดบุชเอยชื่ออย่างสนิท
สนมครั้งแรกที่คุยกัน  ฉางฟงฉี กยิม้ พูดว่า

“ ขอบคุณครับท่านจอร์ดบุช รัชทายาทผูย้ งิ่ ใหญ่เหนือสามโลก เหนือโลกา เหนือ จักรวาล” ฉาง

ฟงกล่าวยกยอปอปั้ นต่อ

“เอาละพอแล้ว พอแล้ว  เจ้ายกย่องข้าจนข้าจะลอยได้โดยไม่ตอ้ งใช้ปีกแล้ว “        

ฉางฟงฉี กยิม้ ทำความเคารพอย่างนพนอบ

“เอาละเมื่อเจ้าผ่านด่านข้าได้แล้ว ก็จะเข้าสู่ด่านที่สาม เป็ นด่านสุ ดท้าย เจ้าบอกมันไปเลยว่าเป็ น

เพื่อนซี้ขา้ แล้วเจ้าจะผ่านไปได้โดยสะดวก “  ฉางฟงได้ยนิ อย่างนั้นมันแทบจะก้มลงกราบเท้า
จอร์ดบุชที่เดียว

“เอาละหมดเวลาของข้าแล้ว ข้าไปละ “ พูดจบก็หายร่ างไปอย่างไรร่ องลอย            

ฉางฟงจึงเริ่ มเดินทางตามประตูที่จอร์ดบุชได้เปิ ดไว้ให้ต่อไป

ตอนที่ 19 ด่ านสามปะทะธิดาเทพโพเชดอน

     ฉางฟงเดินอย่างสบายใจเข้าสู่ ด่านที่ 3  แต่เพียงเขาก้าวขาก้าวแรกเข้าไปก็ตอ้ งหยุดเมื่อได้

รับคำสัง่  

“ เจ้ามนุษย์เจ้าผ่านด่านไอ้เด็กเวรนั้นมาแล้วหรอก……มันคิดยังไงให้เจ้าผ่านเข้ามาเนี่ย
“                    
ฉางฟงหันไปบังลังก์หลังแท่นบูชาเห็นหญิงสาว คนหนึ่งนัน่ อยูเ่ ธอมีผมสี เขียวตาสี เขียว ดวง
หน้ารู ปไข่  แต่เธอไม่มีขาเพียงแต่มีเกร็ ดและหางคล้ายปลา  เขาก็ยงั งง
ก่อนพูดว่า

“ข้ามาหา  ท่านเทพโพเซดอน ผูท้ ี่ปกปักษ์รักษาบึงมรณะ “

“พ่อข้าไม่อยูเ่ หมือนกัน  ไป meeting พร้อมยายราชินีผ้ ึงนะ “

“ พ่อคุณ “

“ ใช่ ฉันก็เลยต้องมานัง่ ที่นี่แทนพ่อหนึ่งวันนะสิ “ ข้าชื่อ ซินเวีย เป็ นธิดาของเทพโพเซดอน เจ้า

ละ “

“ ข้าชื่อฉางฟง “ ฉางฟงกำลังคิดจะบอกว่าเป็ นเพื่อนรักกับจอร์ดบุช แต่กร็ ู ้สึกสังหรณ์ใจยังไงจึง

ไม่กล้าบอก “

“ เจ้าคงมุ่งหน้ามาที่จะทดสอบรับภูติสินะ “

“ไม่……   ฉันแค่มาเที่ยว “

“หา…..เจ้าจะบ้าเหรอ    แล้วเจ้าเดินผ่านปราสาทเข้ามาทำไม เขาไม่เขียนป้ ายบอกเหรอ “

“ฉันเดินมาก็ไม่เห็นมีนี่ “

“ข้าว่าเจ้าขาดความรอบคอบมากกว่า “พูดจบเธอก็โบกมือสองครั้งจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ก็
ปรากฏโดยในจอมีรูปเขากำลังเดินเข้ามา ภาพฉายซูมเข้าไปหลังพุม่ ไม้มนั มีขอ้ ความที่เขียนว่า
ทดสอบรับภูติเดินตรงไป        จะไปบึงมรณะทิศใต้เลี้ยวขวาแต่ถา้ จะไปใจกลางบึงมรณะต้อง
ผ่านการทดสอบเท่านั้น

“โธ่   เล่นซ่อนไว้แบบนี้ ใครจะไปเห็น  “

“ เอาเถอะยังไงก็ผา่ นมา 2  ด่านเหลือแค่ด่านฉันนายก็จะได้รับภูติแล้ว “

“งั้นเจ้า จะทดสอบข้ายังไง “

“ขอบอกไว้ก่อนนะ ไอ้การกล่าวอะไร ตามบันทึกโบราณนะเป็ นของพ่อข้าๆไม่ชอบใช้กฏแบบ

นี้เหรอแต่ขา้ มีปัญหาอย่างให้เจ้าช่วยข้าหน่อย “         

ยังไม่ทนั ได้พดู อะไร ประตูหินด้านข้างก็เปิ ดออก ข้างในเต็มไปด้วยสัตว์ดุร้าย ด้านหนึ่งเป็ น

มังกร 5 ตัวที่ถูกขังอยูใ่ นกรงกำลังขู่ค ำรามอยู่ อีกด้านหนึ่งด้านนอกก็เป็ นสัตว์อสูรจำพวกหมีด ำ
เสื อดำ เสื อขาว แรด  กำลังเปล่งคำรามใส่ เหล่ามังกรเต็มที่ “

“ เจ้าจะทำยังไงก็ได้ให้พวกมันหยุดเห่าหอนซะทีเสี ยงของพวกมันลำคาญไปถึงใต้บาดาลเลย “

“เอานี่   “  เงือกสาว ซินเวีย โยนแท่งแก้วให้เขา

“ นี่เป็ นกุญแจเข้าไปในกรงพวกมัน  แต่ขอบอกนะกุญแจนี้ ใช้ได้เฉพาะกรงเวทภายนอกเท่านั้น “

“ หมายความว่าไง “ ฉางฟงถาม

“ อ้าว กรงเวทด้านนอกข้าก็ให้กญ ุ แจเข้าไปแล้ว  ด้านในก็ถา้ เจ้าจะไปจัดการให้มงั กรหุบปากเห่า

หอนเจ้าก็แค่ใช้ก ำลังพังกรงเขาไปก็สิ้นเรื่ อง “ ซินเวียยิม้ เหี้ ยมหลังพูดจบ

“ มันไม่โหดไปหน่อยเหรอ  ข้าระดับ 20  แค่น้ นั นะ “

“เรื่ องของเจ้าข้าไม่เกี่ยว “

“เจ้ามันเงือกใจร้าย ใจดำ “

“อย่ามาด่าข้านะ เจ้าบ้า เจ้ามีสิทธิอะไรมาด่าข้า ข้าเป็ นองค์หญิงเชียวนะ “

“องค์หญิงไม่มีเหตุผลข้าก็ไม่สนเหมือนกัน “

“ เจ้ากล้าสามหาวกับข้าเหรอ “
“ แล้วจะทำไม “   ฉางฟงลอยหน้าลอยตาพูด  ตอนนี้เขาคิดว่ายังไงก็ตายใครจะบ้าไปห้ามไม่ให้
สัตว์อสูรกลุ่มใหญ่ทะเลาะกันได้ ทั้งที่ตวั เองระดับแค่ 20  ต่อให้ระดับซัก
100 ก็เถอะยังทำไม่ได้เลย ยังไงก็ตายอยูแ่ ล้วกวนยายบ้านี่ซะเลย

“ไอ้ฉางฟง  เจ้านี่วอนหาเรื่ องข้าใช่ไหม “

“เจ้านัน่ แหละหาเรื่ องข้า “ เงือกสาวโกธรจนตัวสัน่ ทันใดหางนางที่เป็ นคีบปลาก็กลายเป็ นขา 

นางลุกขึ้นมองฉางฟงก่อนจะร้องเสี ยงดัง

“กรี ด…..กรี ดด……กรี ดดด “   เงือกสาวกรี ดร้องใช้เท้ากระแทกพื้นอย่างไม่พอใจ

“  เจ้าๆ  ตั้งแต่ขา้ เกิดมายังไม่มีใครด่า หรื อ กล้าว่าข้าแม้แต่คนเดียว  “   เธอกัดฟันกรอดๆ  ฉางฟ

งกระโดดถอยหลังไปสองก้าว

“เย็นไว้  เย็นไว้  “ เงือกสาวพูดเบาๆกับตัวเอง ฉางฟงกลืนน้ำลายเอือก เขาชักสงสัยแล้วสิ นี่เขา

คุยกับ AI  หรื อคุยกับคนจริ งๆกันแน่

“เอาเถอะ  ข้าให้เวลาเจ้าหนึ่งชัว่ โมง  ถ้าทำให้มนั เงียบไม่ได้  ถึงตอนนั้นข้าจะเชือดเจ้าด้วยมือ

ของข้าเอง “ เงือกสาวพูดจบก็หกั มือเสี ยงดังก่อนเดินสะบัดหน้าไปทางบึงน้ำอย่างงอนๆ
ฉางฟงมองตามเธอจน กระโดดลงน้ำไป

“ อะไรว่ะเนี่ย AI นี่งอนเป็ นด้วยเหรอว่ะ เกิดมาเพิง่ เคยเห็น “ ฉางฟงเลิกสนใจนางมองแท่งแก้ว

ในมืออย่างเซง

ก่อนจะโยนลงพื้นอย่างไม่ใยดี

“ ยังไงก็ตาย  แล้วจะโง่เข้าไปทำไม ไปนอนเล่นริ มน้ำดีกว่า “ พูดจบก็ลม้ ตัวลงนอนฉางฟงนอน

คิดอะไรเพลินๆนึกไปถึงสี่ สาวก็อดหัวเราะไม่ได้

“ ตอนนี้พวกนั้นกำลังทำอะไรอยูท่ ี่ไหนนะ  สงสัยคงโกธรเราหัวฟัดหัวเหวี่ยงแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ “ 

ฉางฟงนอนไม่หลับเลยไปนัง่ มองกรงสัตว์ดูพวกมันคำรามแข่งกัน ก่อนจะค่อยๆยิม้ ออกมาที่ละ
น้อย
“ ฮ่าๆๆๆ ให้เราหยุดพวกมันไม่ให้ค ำรามนะเหรอ  เรื่ องง่ายๆทำไมคิดนานนักว่ะ แบบนี้ สนุกแน่
“ พูดจบฉางฟงก็เดินไปหยิบแท่งแก้ว ก่อนเปิ ดเป้ หยิบธนูออกมาก่อนล้วงไปเอาธนูหวั ติดระเบิด
เพลิงออกมา 
ฉางฟงคาบลูกดอกเพลิงไว้ในปาก เขามีเวลาเพียงเสี้ ยวนาที เมื่อเข้าไปจะต้องยิงให้ลูกธนูไปปักที่
กรงให้ได้ ทันทีที่กรงเวทเปิ ดฉางฟงใช้มือดึงสลักที่หวั ธนูออกก่อนเหนี่ยวสายประทับเล้งแล้ว
ปล่อยลูกธนูอย่างรวดเร็ ว

“ บึม……” เสี ยงระเบิดดังพร้อมเพลิงลุกไหม้กรงไม้ที่ขงั มังกร    อสูรเสื อดำตัวหนึ่งมันหันเห็น

เขาพอดีมนั จึงวิง่ เข้ามาหาเข้าเพื่อจู่โจม   ฉางฟงทิ้งธนูกระโดดออกจากกรงเวททันทีฉิวเฉี ยดกับ
มันที่เกือบถึงตัวเขาแล้ว 
เสี ยงร่ างมันเข้าปะทะกรงเวทอย่างแรงดังสนัน่                                     

ฉางฟงยืนมองกรงไม้ที่ก ำลังถูกมังกรทำลายออกมา มันโกธรมากที่มีคนมาเผากรงของมันสัตว์

อสูรที่ข่กู นั เริ่ มพุง่ เข้าปะทะกันอย่างต่อเนื่อง ไม่ถึงสิ บนาที ไม่ตอ้ งบอกก็รู้วา่ ด้านไหนจะชนะ
ฝูงสัตว์อสูรที่ไม่ใช่มงั กรตายเรี ยบ ส่ วนมังกรตายไปหนึ่งตัว 

“ แค่น้ ีกเ็ รี ยบร้อย ไม่เห็นจะยากให้พวกมันสู้กนั เอง เราไม่ตอ้ งไปทำอะไรเลย “   พูดจบก็

กระโดดขึ้นไปนอนบนโต๊ะหน้าแทนพิธีหลับไปอย่างสบายอารมณ์                 

เวลาผ่านไปยาวนานเท่าไหร่ ไม่รู้ แต่ตอนนี้มนั เหมือนโลกกำลังจะแตกออกเป็ นเสี่ ยงๆเพราะ

เสี ยงกรี ดของคุณเธอ

“กรี ดๆๆๆๆๆ……….   นายทำบ้าอะไรเนี่ย  สัตว์เลี้ยงของพ่อฉันตายเกือบหมดเลย “

“อ้าว ก็เธอบอกว่าทำยังไงก็ได้ให้พวกมันเงียบไง “

“แต่ฉนั ไม่ได้บอกให้ฆ่ามันนะ “

“ ก็ไม่ได้บอกไงถึงฆ่า “

“ แงๆๆๆๆๆ  ตายแน่ฉนั ทีน้ ี …..พ่อฉันเอาฉันตายแน่ พ่อยิง่ รักสัตว์พวกนั้นอยูด่ ว้ ย แงๆๆๆ “ ฉาง

ฟงมองดูเงือกสาวร้องไห้ฟมู ฟาย
“ ช่วยไม่ได้นี่ใครบอกให้เธอตั้งกฏบ้าๆแบบนี้ “

“ ไอ้บา้ เพราะนายนั้นแหละ แงๆๆๆพ่อด่าตายแน่ๆๆ “

“โอ้ย…..ลำคาญโว้ย  เอาแท่งบ้านี่คืนไปด้วย “ ฉางฟงโยนคืนแท่งแก้วอย่างไม่สนใจ  เงือกสาว

มองก่อนเตะคืนไปให้ฉางฟงอย่างโกธรๆ

“โอ้ย…..ยายบ้าฉันเจ็บนะเตะมาได้ไง  อูยเลือดไหลออกมาด้วย เธอ….เธอยายบ้าาา” ฉางฟงเต้น

ผางๆอย่างไม่พอใจ  เงือกสาวเห็นว่าตัวเองทำให้ฉางฟงเจ็บก็คลายความโกธรลงบ้างเดินเข้ามา
พูดเยาะเย้ยทันที

“ฝี มือกระจอกแค่รับแท่งแก้วที่เตะกลับไปก็ไม่ได้  วันนี้ฉนั จะส่ งนายกลับบ้านเก่าเอง “ เธอพูด

เสี ยงเหี้ ยมยืนยิม้ อยูห่ น้าฉางฟงที่ก ำลังกุมหัวอยู่ ฉางฟงเห็นเข้าจึงเอามือเปื้ อนเลือดกระแทกหน้า
ฝากนาง

“แปะ …… “ ลอยเลือดประทับเต็มหน้าผากเธอ ฉางฟงกระโดดถอยหลังเพื่อตั้งท่าเตรี ยมสู้  แต่

ไม่ยกั กระเห็นเธอขยับตัว ซินเวีย เอามือค่อยๆแตะหน้าฝากก่อนจะเลื่อนมือลงมาดูเธอตาเหลือก
โพรง

“ กรี ด…..กรี ด…..กรี ด……” ไอ้บา้ เอาเลือดนายมาใส่ ฉนั ทำไมแงๆๆๆๆๆ ฉันไม่อยากไปกับมัน

แงๆๆๆ“

“ฉางฟงอ้าปากค้าง เมื่อเสี ยงในหัวดังขึ้น “

“ผูเ้ ล่นฉางฟงได้ท ำพันธะสัญญากับภูติระดับเทพ ซินเวีย ธิดาเงือกเทพโพเซดอน  แต่ยงั ไม่

สามารถรับไปเป็ นภูติประจำตัวได้เนื่องจากผูเ้ ล่นยังอยูใ่ นระดับ 20  และภูติของผูเ้ ล่นที่ท ำพันธะ
สัญญาเป็ นภูติตระกูลระดับสูงสุ ดคือเทพ
ไม่สามารถผนึกได้   เมื่อผูเ้ ล่นเลื่อนระดับถึงระดับ 30  ภูติจะถูกส่ งไปเป็ นภูติประจำตัวท่านโดย
อัตโนมัติ “

“ หมายความว่ายายนี่ตอ้ งไปเป็ นภูติ ประจำตัวฉัน โอ….พระเจ้ามายก๊อด…..คราวนี้ ตูตายแน่ “

‘โธ่…..ได้ภูติอะไรไม่ได้ดนั ได้ยายธิดาจอมเพี้ยนไปเป็ นภูติ นรกรออยูเ่ ห็นๆเลย  ฉางฟงคิด ‘

“ อ้ากกกกกกกก…..ใครมาบังอาจทำลายลูกสุ ดที่รักกกกกกของข้าาาาาาาาาาาา “ เสี ยงตะโกนดัง

ไปทัว่

“ แงๆๆๆๆพ่อมาแล้ว ฉันซวยแน่ๆๆๆๆๆ  “ ธิดาเงือกฟูมฟาย  ฉางฟงยังไม่ได้ท ำอะไร เทพโพเซ

ดอนที่ร่างกายเป็ นสี ทองตัวสูงถึง 4 เมตรถือทวนขนาดใหญ่กม็ าปรากฏอยูต่ ่อหน้าเขา
เขาถึงกับตัวแข็งค้างไปเลย

“ เทพโพเซดอนมองทั้งสองส่ ายหน้าก่อนจะโบกมือดูผลงานที่ท้ งั สองก่อเรื่ องจากจอมอนิเตอร์ “

“ ท่านพ่อข้าผิดไปแล้ว ท่านถอนพันธะสัญญาภูติให้ขา้ หน่อยนะ  ซินเวีย เอยต่อบิดา“

“ไม่ได้เหรอ และไม่มีใครทำได้ดว้ ย ข้าเตือนเจ้าแล้วว่าอย่าไปโดนเลือดของใคร และอย่างเล่น

อะไรแผงๆ เห็นไหมทีน้ ี เจ้าจะทำไง “

“เจ้าหนุ่ม “

“ครับท่านเทพ “ ฉางฟงตอบอย่างเจียมตัว เพราะรู ้วา่ ถ้าตอบกวนตีนมีหวังไปนรกแน่ๆๆ

“เอาเป็ นว่าข้าจะไม่เอาผิดกลับเจ้าและให้เจ้าผ่านด่านข้าไปได้ “ ฉางฟงอุทาน

“จริ งเหรอครับ ขอบคุณมากครับ “

“เจ้าอย่าเพิ่งดีใจไป  เจ้าจะต้องหาสัตว์ต่างๆที่มงั กรของข้าฆ่าตายมาคืนข้า “

“หา”

“ ไม่ตอ้ งหา……..ข้าจะไม่ก ำหนดระยะเวลาเพราะข้าได้ส่งคนไปคุมเจ้าแล้ว “

“แล้วเป็ นใครหรื อท่านเทพ “ ฉางฟงถามอย่าง งง

“ อ้าว…..ถามโง่ๆอีกแล้วก็ลูกสาวข้าไง จำไว้นะห้ามรังแกนางถ้าข้ารู ้จะตามไปเหยียบเจ้าให้
แบนเลย “

ฉางฟงมองไปยัง ซินเวีย ที่เลิกร้องไห้แล้ว มองเขาตาเขม่ง

“ เจ้าจำคำพูดของพ่อข้าไว้ ถ้าเจ้ารังแกข้าจะให้พอ่ กระทืบเจ้าเลย “ ฉางฟงมองเทพโพเซดอน

อย่างหวาดๆ นี่ถา้ เป็ นงั้นจริ ง มีหวังได้เลิกเล่นเกมส์น้ ี แน่

‘ เฮ……เรามีทางแก้นี่น่า เราก็เล่นเกมส์แบบไม่ให้ระดับถึง 30  ก็สิ้นเรื่ อง อุวะ๊ ฉลาดจริ งๆ นาย

ฉางฟง ฮ่าๆๆ ‘

“ เจ้ากำลังคิดทะเล้นอะไรอยู่ ฉางฟง “ ฉางฟงได้สติหนั กับไปมองเธอพูดว่า

“ ไม่มี ไม่มี ฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น “

“ สี หน้านายบ่งบอกออกมาอย่างชัดเจน คงวางแผนหลบเลี่ยงอะไรสักอย่าง ไม่ง้นั ก็วางแผน

แกล้งฉันละสิ “      

‘   แหมยายนี้ ฉลาดเป็ นกรดต้องระวังตัวซะแล้วเราพลาดมีสิทธิซวย ‘

“เอาละเอาละเลิกเถียงกันได้แล้ว ไปเอาภูติของนายที่ถ ้ำด้านโน่นได้แล้ว ส่ วนลูกสาวข้าเมื่อถึง

เวลา ข้าจะไปส่ งให้ถึงมือเจ้าเอง “

“ครับท่านเทพ “  โอ……ไปส่ งให้ถึงมือเลยเหรอว่ะเนี่ย  ตายแน่ตูไม่น่าเข้ามาที่นี่เลย

“นั้นคิดอะไรอีกแล้ว ฉางฟง นายคิดหาทางแกล้งฉันใช่ไหม ท่านพ่อค่ะกระทืบมันเลยค่ะ เดี๋ยว

หนูช่วยอีกแรงนะค่ะ “

“เดี๋ยวๆยายบ้าฉันไม่ได้คิดอะไรเลยนะ “

“โห…..ดูสิค่ะท่านพ่อข้ายังไม่ได้ไปอยูก่ บั มันเลยมันก็เรี ยกข้าว่ายายบ้าไปแล้ว แงๆๆๆๆ ตืบมัน

เลยค่ะ “ ฉางฟงหน้าซีดหนักไปใหญ่ดนั หลุดปากด่าไปเต็มๆ นี่จะรอดตีนเทพเปล่าเนี่ย
                
เทพโปรเซดอนกับมองฉางฟงยิม้ ๆ พูดว่า

“ ไปได้แล้วละ ฉางฟง “

“ครับท่านเทพ “ พูดจบก็รีบจ้ำอ้าวหนีไปอย่างรวดเร็ ว พร้อมกับได้ยนิ เสี ยงงอแงของธิดาเงือก

ตามหลักไปด้วย             

ฉางฟงเดินมาอยูท่ ีหน้าทางเข้าถ้ำ ด่านที่สามนี่มนั โคตรยากเลย  เกือบตายแล้วไหมละ เอาเถอะยัง

ไงก็จะได้ภูติที่ดีกว่ายายบ้าธิดาเงือกนั้นแล้ว คงจะพอเอาไปสู้ยายบ้าธิดาเงือกนั้นได้
ฉางฟงเดินเข้าไปด้านในไม่นานก็เจอกับแท่นบูชามีศิลาสี ม่วงตั้งอยู่ บนโต๊ะมีขอความระบุวา่ ภูติ
ที่เก่ง และแปลกประหลาดที่สุดในเกมส์ออนไลน์

“ วาว…….ภูติที่เก่งและแปลกประหลาดที่สุดในเกมส์ออนไลน์ “ คงเป็ นหญิงเก่ง  สาวสวยหุ่น

สุ ดยอดนางแบบแน่ๆ ภูติตวั แรกของเราสุ ดยอดอะไรขนาดนั้น  ฉางฟงยืนเหมออยูน่ านพร้อมกับ
น้ำลายไหลเป็ นทางก่อนจะใช้แขนเสื้ อเช็ดปาก

“แหะๆๆ ฝันดีไปหน่อยแต่คงไม่ต่างจากฝันเท่าไหร่ แน่ๆ เริ่ มทำพันธะสัญญาเลยละกันอย่างเห็น

สาวสาวเต็มทนแล้ววุย้ .” พูดจบก็ใช้มีดสันจิ้มที่นิ้วเบาๆก่อนเอาไปป้ ายใส่ ศิลา
ทันใดก็เกิดแสงสว่างไสวไปทัว่ ห้อง

“ ผูเ้ ล่นฉางฟงได้ท ำพันธะสัญญากับภูติระดับเทพ  อินดี้  ที่เป็ นเจ้าแห่งเวทมนต์ เนื่องจากมี

แหวนแห่งเทพจึงสามารถผนึกภูติ อินดี้ลงแหวนได้ ทันทีที่เสี ยงจบก็เกิดแสงสว่างจ้าอีกครั้งก่อน
จะหายไปเหลือแสงเพียงเบาบางที่เกิดจากแหวนเท่านั้น
“ ฉางฟงเอื้อมมือไปรับไว้

“ฮ่าๆๆๆๆ ในที่สุดก็ได้รับภูติสุดยอดสมใจแถมสามารถผนึกได้ดว้ ย ไหนร้องเรี ยกออกมาซิ “

“ภูติ อินดี้ จงปรากฏกายต่อหน้าข้าได้แล้ว “ พูดจบก็มีแสงสว่างพุง่ ออกมาจากแหวน ฉางฟง

หัวใจเต้นแรงอย่างตื่นเต้น   ในที่สุดมันก็ได้เห็นภูติ ตนแรกของตนแล้ว 
ตอนที่ 20 ภูติของฉางฟง

 แต่แล้วฉางฟงก็ตอ้ งนิ่งงั้นเมื่อภูติที่ออกมาดันเป็ นไข่ไปซะเนี่ย แต่ดว้ ยแสงออร่ าที่เปล่งประกาย

ออกจากไข่ท ำให้ฉางฟงได้แต่ยนื่ ดูเฉลยๆ

“มันเกิดอะไรขึ้นกันนี่ “ ฉางฟงนัง่ จ้องมองโดยไม่กล้าแตะต้องไข่เป็ นเวลานานจนเขาเริ่ ม

หงุดหงิด

“ ไข่บา้ อะไรว่ะทำไมมันนานฟักจังว่ะ “

“ตกลงภูติตูจะกายเป็ นตะกวดซะละมั้งเกิดเอามันไปด้วย อายคนเข้าตาย หรื อว่ามันจะเป็ น นก

ยักษ์หว่า แต่มนั เป็ นภูตินิ  ไข่บา้ นี่คงไม่ออกมาเป็ นสัตว์หน้าตาประหลาดหรอกน่า“
ทันทีที่ฉางฟงพูดจบเปลือกไข่เริ่ มแตกออกที่ละน้อย 

ฉางฟงมองอย่างสนใจ ไม่นานลอยแตกก็ระเบิดออก

“ ตูม…….” ร่ างหญิงสาวคนหนึ่งนัง่ กุมมืออยู่ ผมเธอสั้นสี เงิน ผิวขาว ปี กที่หลังค่อยๆกางออกที่

ละน้อย  ในขณะสาวน้อยที่อยูใ่ นเปลือกไข่ยงั หลับตาอยู ่   ในขณะฉางฟงกำลังจ้องมองร่ างหญิง
สาวในเปลือกไข่กลับเปล่งประกายแสงออร่ าสี น ้ำเงินสดใส
ฉับพลับ ฉางฟงถึงกับอ้าปากตาค้างในสิ่ งที่เข้าได้เห็น

“เทพธิดา หรื อนี่ สวยจริ งๆ “ ฉางฟงลำพึงเบาๆ   ตอนนี้ร่างหญิงสาวตรงหน้ากลับเปลี่ยนไปเป็ น

อีกคนที่สวยที่สุดเท่าที่ฉางฟงเคยเห็นมา เธอใส่ ผา้ บางเบาสี ขาวสะอาดตา
ผมเธอสะท้อนกับแสงออร่ าผนวกกับกลับช่วงเวลาที่อาทิตย์ลบั ขอบฟ้ าไปแล้วทำให้เธอดูเหมือน
เทพธิดาลงมาให้พรแก่เหล่ามนุษย์กไ็ ม่ปาน  ( เป็ นไงบรรยายเห็นภาพไหม )

“ คนนี้หรื อคือภูติของเรา “ ฉางฟงค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆอย่างช้าๆเขาจ้องมองใบหน้าที่งดงาม

นั้นแทบตาไม่กระพริ บ เหลือระยะอีกสองเมตรเท่านั้น ยิง่ มองใกล้ๆยิง่ ตะลึงในความงามของเธอ
อีกเมตรเดียวทันทีแสงออร่ าก็เปล่งประกายอีกครั้งแสงสี ฟ้ากับกระจายมากยิง่ ขึ้นร่ างของหญิง
สาวที่เห็นกลับกลายเป็ นหญิงสาวผมสี ม่วงที่ยนื ถือดาบหลับตาอยู่ ฉางฟงมองอย่าง
งง หญิงสาวสองคนก่อนหน้านี้ หายไปไหนและคนสุ ดท้ายเป็ นใครกันแน่ ฉางฟงเอื้อมมือไปจะ
สำผัส เธอกับลืมตา ดวงตาเธอกับเป็ นสี แดงเหมือนใส่ คอนแทคเลนห์  ไม่ทนั ที่ฉางฟงจะทำ
อะไร
เมื่อหญิงสาวเห็นมือแปลกประหลาดยืน่ มาจะจับเธอ เธอมองจ้องฉางฟงพร้อมทั้งดึงดาบออกมา
อย่างรวดเร็ ว ฉางฟงเห็นรี บดีดตัวถอยหลังแต่ชา้ ไปแล้ว หญิงสาวเคลื่อนร่ างตามเตะเข้าที่หลัง

ฉางฟงเต็มที

“ตุบ….โครม….อ๊าาากๆๆๆๆ “ ฉางฟงทรุ ดลงกระอักเลือดออกมา ก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่

ยืนหน้าบึงอยู่

“ยายบ้า   ฉันนายของเจ้านะ อูยเจ็บ “ หญิงสาวมองฉางฟงยิม้ พูดว่า

“ นายหรื อคือคนทำพันธะสัญญากับฉัน “

“ก็มีอยูค่ นเดียวไม่ใช่ม้ งั “

“ตอบกวนดีนี่เจ้านะ “ หญิงสาวพูดขึ้น

“ ก็ยงั ไม่กวนโอ้ยเท่าเจ้าหรอกเจอหน้าปับก็ทกั ทายกันด้วยแข้งเลย  “

“ข้าอินดี้ “

“เออ….จะอินอะไรก็อินเถอะ ทำไมข้าถึงซวยอย่างนี้มีภูติแต่ละตัวชอบนิยมความรุ นแรงทั้งนั้น

ยัยเทพธิดานั้นเอย แถมยังเจ้านี่อีก “

“ จะบ่นทำไมนักหนา จะให้นวดให้อีกครั้งไหม “

‘โด…..ดูพดู เข้าไม่มีความเป็ นกุลสตรี เลย แบบนี้จะหาแฟนได้ยงั ไงเนี่ย “

“ หุบปากเจ้าไปเลย หาแฟนได้ ไม่ได้ไม่เกี่ยวกับเจ้า เดี๋ยวเถอะวอนโดนอัดซะแล้ว “

“อะไรเพิม่ เกิดทำเป็ นซ่า รู ้ง้ ีไม่ท ำให้เกิดก็ดี “

“บ่นอะไร “

“ ข้าอยากบ่นนี่มีปัญหาอะไรไหม “ ฉางฟงพูด

“ เอาเถอะข้าไม่ถือสาเจ้าก็ได้ยงั ไงเจ้าก็เป็ นนายข้า “

“รู ้กด็ ี เดี๋ยวจับยัดใสแหวนตลอดไปเลย “  อินดี้หนั มาทำตาเขียว

“ กล้าเหรอ “

“กล้าสิ ถ้าเธอไม่เชื่อฟังฉันจะให้เธอไปอยูใ่ นแหวนแล้วเอาไปฝังดิน กระทืบซ้ำ ไม่ให้ใครเจอ

แหวนนี่อีกเลย “ การขูข่ องฉางฟงดูจะได้ผลเธอหน้า งอ ก่อนจะเลิกเถียงไป

“ เอาละฉันพูดเล่นเฉยๆ ฉันมีเรื่ องอยากจะถามเธอ “ ฉางฟงยิม้ พูดขึ้น

“ถามอะไร “

“ ก่อนที่เธอจะปรากฏตัวฉันเห็นผูห้ ญิงอีกสองคน พวกนั้นเป็ นใครและหายไปไหน “ อินดี้หนั

มามองผมก่อนจะพูดขึ้นว่า

“ ใน 1 สัปดาห์ พวกเราจะสลับร่ างกันสามคน “  ฉางฟงอ้าปากค้าง

“ หมายความว่าไง “

“มันเป็ นความบังเอิญที่มนต์บทหนึ่งได้ผนึกเราทั้งสามให้อยูใ่ นร่ างเดียวกัน หนึ่งสัปดาห์จะเป็ น

ของฉัน 3 วัน ของพวกเธออีกคนละสองวัน “

“ แล้วจะเรี ยกชื่อทั้งเธอและพวกเธอว่าอะไรบ้าง “

“  อินดี้คือฉัน มีซามีน  และ ซีเรี ย  “  ด้วยเหตุที่วา่ ฉันอยูภ่ ายนอกได้นานกว่าคนที่เหลือ ตอนทำ

สัญญาจึงระบุชื่อฉันนำ ภูติสาวเอยขึ้น
“ OK………มีชื่อ อินดี้… ซามีน และ  ซีเรี ย “

“เออ…..ยังมีอีกคน”

“ หายังมีอีกคน “

“ใช่คือมันเป็ นภูติผชู้ าย ชื่อ เนฟนะ  “

“ เนฟ “

“มันจะออกมาทุกๆวันที่ 15 ของเดือน และมันก็เป็ นน้องของ ซีเรี ยด้วย “

“ OK    ก็ไม่เห็นเป็ นไรนี่ “

“ฉันว่า ทุกวันที่ 15 นายผนึกมันไว้ดีกว่าฉันหวังดีนะที่เตือนนาย เพราะมันเป็ นตัวก่อเรื่ องตัวเอ้

เลย “

“ หุ หุ หุ ดีฉนั ชอบมันซะแล้วละ อยากให้ถึงวันที่ 15 เร็ วๆจัง “ อินดี้ มองฉางฟงตาค้าง

“เออ….แล้วเมื่อกี้ฉนั ทำไมไม่เห็นร่ างเจ้าเนฟเลยละ “

“ก็มนั ออกมาได้แค่วนั เดียวในหนึ่งเดือน  ช่วงที่มนั แสดงตัวมันอยูใ่ นไข่เลยแวบเดียวนายสังเกต

ไม่เห็นหรอก “

“แล้วพวกเธอเป็ นใครบ้างละ ฉันหมายถึงสื บเชื้อสายอะไรพวกนี้ นะ “ ฉางฟงถาม

“ ฉันเป็ นธิดาเทพแห่งความมืด คนที่สองเป็ นธิดาเทพแห่งสายลม และคนสุ ดท้ายเป็ นธิดาเทพ

แห่งรัตติกาลเช่นเดียวกับ เนฟ  “

“ ตกลงพวกเธอเป็ นลูกเทพหมดเลยเหรอเนี่ย “

“ใช่แล้วถ้านายรังแกฉันๆจะฟ้ องพ่อด้วย“
“หมายความว่าไง “

“พ่อฉันก็จะมาจัดการกับนายนะสิ “

“ โอ้ย……ทำไมต้องฟ้ องพ่อด้วย…พวกลูกเทพนี่เป็ นไง คนก่อนก็คนหนึ่งแล้วคนนี้ อีกคน ตูจะ

รอดไหมเนี่ย “

“ ไม่ตอ้ งบ่น “ หญิงสาวพูดเชิดปาก

“ไม่บ่นก็ได้ แต่ท ำไมเธอถึงได้ฉายาว่าเป็ นจอมเวทละ “ ฉางฟงถามอย่างสงสัย

“ นายนี่โง่ อีกแล้ว พวกฉันร่ างสี่ ร่าง ฉันใช้เวทสายความมืด อีกคนใช้เวทสายลม อีกคนใช้เวท

รัตติกาลและก็แสง ไง “

“ นี่ขอถามอะไรหน่อยสิ ถ้าฉันพูดกับเธออีกสี่ คนจะได้ยนิ ไหม “

“ ได้ยนิ สิ พวกเรามีจิตใจสัมพันธ์กนั นี่ “

“ งันถ้าเกิดฉันบอกว่าชอบเธอ พวกนั้นก็ได้ยนิ หมดนะสิ “ หญิงสาวทำตาโตหน้าแดงก่ำ

“ไอ้บา้ ……อย่าพูดมัว่ ๆนะ  นายแกล้งฉันๆจะฟ้ องพ่อคอยดู “

“เดี๋ยวๆ ฉันแค่ยกตัวอย่างให้ฟัง” ฉางฟงพูดส่ ายหัวอย่างเซงๆ ตอนนี้เขาพูดได้เต็มปากเลยว่ากลัว

เทพสุ ดๆเพราะแค่คิดถึง เทพโพเซดอนแล้ว  เทพองค์อื่นคงไม่ต่างกันเท่าไหร่ เป็ นแน่

“แล้วไป….ถ้าพูดแบบนี้ อีกละก็….ตาย” เด็กสาวชักดาบออกมาจ่อคอฉางฟง

“ เฮ….เฮ….ฉันเป็ นเจ้านายเธอนะ มีที่ไหนเอามีจ่อเจ้านายตัวเอง “ ฉางฟงพูดในขณะยกมือขึ้น

สูง หญิงสาวฮึดฮัดอย่างไม่พอใจก่อนเก็บดาบ

“นี่ อินดี้ ฉันอยากไปเที่ยวบึงมรณะนะเธอพาฉันไปหน่อยสิ “ หญิงสาวมองหน้าฉางฟงพยักหน้า

ก่อนเดินนำไป
พอถึงด้านหน้าปากถ้ำ ฉางฟงตกใจกระโดดเข้าไปหลบหลัง อินอี้อย่างรวดเร็ว

“ นี่ นายอย่างมาจับเอวฉันนะ “ ฉางฟงชี้มือไปที่ หญิงสาวอีกคน ไม่ใช่ใคร ธิดาเทพโพเซดอน

นัน่ เอง

“ อ้าว…..ซินเวีย ทำไมมายืนอยูท่ ี่นี่ละ “  อินดี้ถามหญิงสาวตรงหน้า

“ ก็มารอไอ้บา้ ที่หลบอยูห่ ลังเธอไง “ พ่อฉันบอกให้มาพามันไปเที่ยวบึงให้ทวั่ ๆ

“ มารอ “ อินดี้หนั มอง ฉางฟง ก่อนจะถามว่า

“ ทำไมต้องรอ เจ้านี่ดว้ ยมันเรื่ องอะไรหรื อ “

“ก็ มันทำสัญญากับฉันนะสิ “

“หา  หมายความว่า”

“ใช่ ฉันมันซวยเอง ไอ้บา้ นี้ เอาเลือดมาตบใส่ หน้าผากฉัน “ อินดี้หนั มามองฉางฟงพูดว่า

“ ตกลงนายจะเหมาทำสัญญากับลูกเทพทุกคนเลยใช่ไหมเนี่ย “ อินดี้มองหน้าฉางฟงอย่างเหลือ
เชื่อ

“ พูดบ้าๆน่า  ภูติบา้ ๆบอๆอย่างพวกเธอใครจะอย่างไปทำสัญญาด้วย….” สองสาวหน้าแดงก่ำ

“ อุย้ ขอโทษฉันลืมตัวไปหน่อย ” อินดี้ชกั ดาบออกมา ส่ วนซินเวียเรี ยกดาบออกมาถือเช่นกัน

“ ไอ้บา้ ….ตาย.” สองสาวพูดพร้อมกัน  ฉางฟงตาเหลือกวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว                     

ฉางฟงนอนดูดวงดาวอย่างเพลิดเพลิน ข้างๆมี อินดี้ กับ ซินเวียที่นงั่ คุยกันอยู ่ ดูท้ งั สองคนเป็ น

เพื่อนกัน เขาเลยปล่อยให้ท้ งั สองคุยกันโดนไม่ไปรบกวน (กลัวตาย)

“ แบบนี้ ค่อยดีข้ ึนมาหน่อย ฉันไม่คิดว่าภูติที่ท่านพ่อพูดถึงจะเป็ นพวกเธอนะเนี่ย “   ซินเวีย พูด

กับ อินดี้ 
“ ใช่จะได้อยูร่ ่ วมกันเหมือนตอนเรี ยนรู ้การเป็ นภูติเลยนะ “ อินดี้พดู ขึ้น 

“ ฉันไม่เข้าใจทำไม พวกเธอถึงได้ไปไปสถิตในศิลาอันเดียวกันได้ละ “ ไม่รู้เหมือนกันตอนนั้น

ฉันไปเที่ยวถ้ำพร้อมกับ อีกสองคนนั้น แต่เดี๋ยวมีเจ้าเนฟ อีกคน มันตามพีม่ นั ไปด้วย
และมันนัน่ แหละตัวก่อเรื่ องซี้ซ้ วั ไปอ่านมนต์คาถาผนึกภูติในร่ างเดียวกัน กว่าพวกฉันจะร้อง
ห้ามทัน  มันสายไปเสี ยแล้ว  ฉันติดต่อกับท่านพ่อและเล่าทุกอย่างให้ฟังพ่อบอกว่ามันเป็ นความ
ซวยของพวกฉันเอง
แถมยังบอกว่าดีจะได้มีเพื่อนเล่น แต่ฉนั ว่ามันก็ดีอยูห่ รอกแต่ไม่ตอ้ งมี ไอ้เนฟ ติดสอยห้อยตาม
มาด้วย “

“ เฮ้ๆ ออกมาเดี๋ยวนี้นะฟิ งเกอร์ “ อยูๆ่ อินดี้กร็ ้องขึ้นก่อนจะล้วงมือเข้าไปดึงเจ้าตัวประหลาด

ออกมาจากอกเสื้ อ

“นี่อินดี้เอาฉันออกมาทำไมกำลังนอนนุ่มๆอยูเ่ ลย “

“ ไอ้ตวั ลามก ไปตายซะ”   พูดจบก็ขว้างไปสิ่ งที่อยูใ่ นมือไปอย่างรวดเร็ ว ร่ างของตกลงตกหน้า

ฉางฟงพอดี มันลุกขึ้นมามองฉางฟง

“หวัดดีฉางฟง“ ฉางฟงมองมัน งง

“นายนี่มนั สัตว์อสูรจิ้งหรี ดระดับต่ำสุ ดๆนี่….แต่เอ๋ …..นายทำไมพูดได้ละ แล้วทำไมรู ้จกั ฉันด้วย

“

“ จะให้อธิบายยังไงดีละ ฉันแค่บงั เอิญเกาะหลังซีเรี ยอยูใ่ นขณะไอ้เนฟ มันอ่านคาถา ต่อมาก็รู้วา่

พูดได้ และอยูใ่ นโลกอีกโลกหนึ่งมี สามสาว กับ ไอ้เนฟ เป็ นเพื่อน 
“

“หมายความว่านายเป็ นสัตว์เลี้ยงอสูรของฉันสิ นะ “

“ไม่ใช่เหรอ  ฉันเป็ นสัตว์อสูรเลี้ยง ของใครไม่ได้เพราะระดับต่ำเกินไป “

“ งั้นถ้านายไม่มีที่ไป ก็มาเป็ นเพื่อนกับฉันไหม “

“เพื่อนเหรอ” ฟิ งเกอร์ยนื สองขา มองดูฉางฟง งง

“ ตกลงไหม “ ฉางฟงถาม มันค่อยๆฉี กยิม้ พยักหน้าหงึกๆก่อนจะกระโดดขึ้นไปนัง่ บนหัวฉาง

ฟง

“ นายอยูข่ า้ งนอกได้กี่วนั ละ “ ฉางฟงถาม

“ อยูไ่ ด้ตลอด จะเข้าไปในแหวน หรื อ จะออกมาเมื่อไหร่ กไ็ ด้ “

“ เยีย่ มไปเลย ฉันว่านายนี่นิสยั คล้ายๆฉันนะ “ ฉางฟงพูด

“ใช่  นิสยั ลามก สงสัยจะเหมือนกันเดะเลย “ อินดี้หนั มาแวดๆใส่ ขณะ ซินเวียคอยสนับสนุน

เป็ นลูกคู่

“ นี่ฟิงเกอร์นายว่าผูห้ ญิงพวกนี้ งี้งอนเอาแต่ใจ และเจ้าอารมณ์ไหม “  ฉางฟงถามเบาๆ

“ยัย อินดี้นะสุ ดๆ แต่อีกสองคนก็อีกคนละอารมณ์ยกเว้นเจ้า เนฟ ขานั้นมันบ้ามากกว่า “ ฟิ งเกอร์

พูด

“ คนละอารมณ์ หมายความว่าไง “ ฉางฟงพูดขมวดคิว้

“เดี๋ยวนายก็รู้ แต่ฉนั ชอบ ซีเรี ยอะ นิสยั ดี คุยเพาะ ดังนั้นส่ วนใหญ่ฉนั จึงติดอยูก่ บั ซีเรี ย “

“แล้ว ซามีน ละ “ 

“ ยายนั้นเหรอก็คุยดีนะ แต่ฉนั เจ็บตัวเพราะยายนั้นประจำ “ ฉางฟงยิง่ งง หนักเข้าไปใหญ่ก ำลัง

จะอ้าปากถามต่อ

“ ฉันว่านายไม่ตอ้ งถามฉันเหรอ เดี๋ยวนายก็จะรู ้เองแหละ  “ ฉางฟงขี้เกียจเซ้าซี้ เลยไม่ถามมันต่อ 

“ นี่ ฉางฟง “ ฉางฟงหันไปมอง ซินเวียที่เรี ยกเขา

“ อะไรยายเงือกบ้อง “  ธิดาเงือกหน้า งอ เขย่าแขน อินดี้

“ไม่ตอ้ งไปขอร้องฉางฟงมัน  เดี๋ยวอินดี้ท ำเอง เพราะยังไงระดับของฉางฟงมันก็ข้ ึนอยูก่ บั การฆ่า

สัตว์อสูรของพวกเราด้วย แล้วฉันจะคุยกับพวกเพื่อนๆให้ช่วยกันเลื่อนระดับเร็ วๆ
“ ซินเวียยิม้ ออกมาอย่างดีใจ

“โห……มีรวมหัวกันด้วยแฮะ แต่เธอลืมอะไรหรื อเปล่า การที่เธอจะออกมาได้ตอ้ งอาศัยฉันนะ

จ๊ะ สาวๆ “  งานนี้ ได้ผลสองสาวเงียบกริ บ เม้มปากเป็ นเส้นเดียว ส่ วนเจ้าฟิ งเกอร์หวั เราะฮ่าๆ
ดิ้นอยูบ่ นหัวเขา

“ซินเวีย เมื่อรู ้วา่ จะได้อยูก่ บั เพื่อนกลุ่มเดียวกันกับตอนเรี ยน รี บปรับสี หน้าอ้อนทันที เพื่อจุด

ประสงค์ของตัวเอง “ เธอลุกขึ้นก่อนเดินมานัง่ ใกล้ๆฉางฟง

“ฉางฟงฉันขอร้องนะ ฉันอยากมาอยูก่ บั เพื่อนของฉัน “ เงือกสาเขย่าแขนทำหน้าอ้อนสุ ดฤทธ์

ฉางฟงถึงกับอ้าปากค้าง กับท่าทีที่เปลี่ยนไปราวกับหน้ามือเป็ นหลังเท้าเลย 
ฟิ งเกอร์มอง ซินเวียก่อนไต่ลงไปยังหูฉางฟงพูดเบาๆว่า

“ อาการแบบนี้ กะหลอกใช้……ตับ…..” ฉางฟงเห็นนิ้วเรี ยวสวยอยูข่ า้ งหูพร้อมเสี ยงลมผ่านหู

วูบหนึ่ง “ เพียงแค่น้ ีกร็ ู ้วา่ ฟิ งเกอร์ เจอดัชนีพิฆาตไปแล้ว

“ นี่นายเหนื่อยไหม ฉันนวดให้นะ .  ไม่รอฉางฟงปฏิเสธ มือสองข้างก็นวดบนไหล่เขา 

“ ยายเงือกนี่ออ้ นได้แผนสูงจริ งๆ….แบบนี้ ตอ้ งแหย่ให้ตะบะแตก “

“ นี่ ซินเวีย ขอนอนหนุนตักหน่อยสิ “

“ ไอ้ฉางฟง “ อินดี้ที่นงั่ อยูไ่ ม่ไกลแวดขึ้นทันที

“ ถ้าลำบากใจ ไม่ตอ้ งก็ได้นะ “ ฉางฟงพูดลอยหน้าลอยตา แต่กต็ อ้ งตกใจเมื่อซินเวียดึงหัวไหล่

มันกดลง ศรี ษะของฉางฟงก็หนุนอยูบ่ นตักนุ่มๆของ ซินเวีย  ฉางฟงหน้าขึ้นสี ทนั ที

“ ซินเวีย “ อินดี้อุทาน
ตกลงจะช่วยฉันใช่ไหม ซินเวียก้มหัวลงมองจ้องตาฉางฟง ผมสี เขียวและหอมของเธอลากอยูท่ ี่
หน้าเขาฉางฟงถึงกับทำอะไรไม่ถูก

“ นายตกลงนะ เธอถามย้ำ “ ฉางฟงไม่กล้าปฏิเสธได้แต่พยักหน้า

“ นายต้องสัญญากับฉันก่อนนะ เธอเอานิ้วก้อยยกขึ้น “ ฉางฟงไม่รู้จะทำไงเลยยกนิ้วก้อยขึ้นไป

เกี่ยวกันนิ้วของเธอ ก่อนจะเกิดแสงขึ้น

“อย่าฉางฟง “ ฟิ งเกอร์ที่คลานมาถึงด้านหน้าฉางฟงร้องห้ามเสี ยงหลง  แต่กส็ ายไปเสี ยแล้วนิ้ว

ฉางฟงเกิดเป็ นสัญญาลักษณ์เงือกขึ้น

“ เย้…..สำเร็ จแล้ว  “ ซินเวียลุกขึ้นอย่างรวดเร็ ว ศีรษะฉางฟงหลุดฟาดลงพื้นเสี ยงดัง

“ ตุ๊บ……อูย……ยายบ้าลุกก็ไม่บอกก่อน “ เจ้าฟิ งเกอร์กระโดดขึ้นมานัง่ บนอก พูดว่า

“ ฉางฟงเจ้าซวยแล้ว  นางทำพันธะสัญญาใจกับเจ้า “

“หมายความว่าไง “

“หมายความว่านายต้องทำตามที่นายคิดเมื่อกี้นี่นะสิ ถ้าไม่ท ำภายในหนึ่งเดือนนายจะเจ็บปวด

ตามร่ างกายเหมือนมีอะไรมาทิ่มแทง “ ฉางฟงกลืนน้ำลายหันไปมอง ซินเวียที่ยนื ยิม้ อย่าง
อารมณ์ดีอยูด่ า้ นข้างเขา

‘ ลูกเทพพวกนี้มนั ตัวร้ายชัดๆ สู้ไม่ได้กใ็ ช้วิธีออ้ นก่อนใช้วิธีมดั มือชกอย่างเหนือชั้น   AI เกมส์น้ ี

ทำไมมันเก่งจังวะ ‘  ฉางฟงคิดในใจ