ยุทธภพออนไลน์

ตอนที่ 71 มือถือ

กุมภาสะดุง้ หยุดชะงักค่อยๆหันมามองเจ้าของเสี ยง

“มีอะไรเหรอทิพย์  “ กุมภาถามขึ้น

“ หน่วยความจำโทรศัพท์ของฉันอันเก่าหายไปไหน “   ทิพย์ถามขึ้น กุมภา คิดได้ยมิ้ แหย่ๆรี บเอา

กระเป๋ าเงินออกมาก่อนจะหยิบ การ์ดหน่วยความจำส่ งให้ ทิพย์ไป

“ นายไม่กินอะไรหน่อยเหรอ ฉันเลี้ยงเองก็ได้นะ “  ธารทิพย์พดู ขึ้น

“ ไม่ละขอใจ  ฉันไปก่อนนะ “ พูดจบก็ฉีกยิม้ ให้กบั ทิพย์ และ อ้อม

“ ตามใจ  “ อ้อมพูดขึ้น

“ เออ……แล้วนายจะกลับบ้านเลยเหรอ “ ทิพย์ถาม กุมภานิ่งคิดก่อนพูดว่า

“ ไม่ละว่าจะเดินเล่นแถวนี้ สกั พักแล้วค่อยกลับ ไปก่อนนะ “ กุมภาพูด

“ อืม….เดินดีๆด้วยละปล่อยเสน่ห์ผดิ ที่ซวยไม่รู้ดว้ ยนะ “ อ้อมพูดขึ้นยิม้ กวนๆเขา              

กุมภาพยักหน้า หันไปมองรอบข้างพบว่าสายตาหลายสิ บคู่แถวนี่ก ำลังจ้องมาที่เขาอยู่ กุมภายิม้

ให้สาวๆก่อนยกมือทักทายเช่นเคย…..สาวๆต่างหลบสายตาเป็ นแถวๆ กุมภา รี บจ้ำอ้าวออกจาก
โรงอาหารอย่างรวดเร็ ว
ทันทีที่ร่างกุมภาพ้นห้องอาหารไป กลุ่มสาวๆต่างกรู กนั ไปหาทิพย์และอ้อม

“ นิ่ทิพย์  เทพบุตรคนนั้นแฟน เธอ หรื อ ยายอ้อม “ เพื่อนสาวคนหนึ่งถามขึ้น ทิพย์เบ้ปากพูดว่า

“ ไม่ใช่ แฟนฉัน หรื อ ยายอ้อมหรอก แค่คนรู ้จกั นะ “ ทิพย์พดู

“ กรี๊ ดๆๆๆๆ “ กลุ่มสาวๆเพื่อนของทิพย์ร้องขึ้นพร้อมกัน จนสองสาวต้องปิ ดหู

“ ช่วยแนะนำให้ฉนั รู ้จกั หน่อยสิ “ กลุ่มเพื่อนสาวพูดขึ้น  ทิพย์ยมิ้ พูดว่าไม่ได้เหรอ ฉันไม่รู้จกั เขา

ดีนกั

“ หวงไว้ คนเดียวจะสิ ที่แท้กแ็ อบชอบเขาอยูล่ ึกๆใช่ไหมละ “ เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้น

“บ้าเหรอ……ถ้าฉันรู ้กบ็ อกพวกเธอแล้วละ “  กลุ่มเพื่อนๆยังคงมองเพื่อคาดคั้น ในที่สุดทิพย์ก็

ทนไม่ไหวเลยพูดขึ้นว่า

“ ชื่อกุมภา  เดชาชาญ   บอกแค่น้ ีพอใจไหม “ ทิพย์พดู อย่างเซงๆ

“ กรี๊ ดๆๆๆๆ “ พอบอกชื่อแค่น้ นั แหละ ทิพย์กบั อ้อมต้องปิ ดหูไว้แน่น เพราะทนแรงกรี๊ ดของ

พวกคุณเธอไว้ไม่ไหว

“ โห…….เป็ นลูกนักธุระกิจชื่อดังด้วย “ เพื่อนคนหนึ่งอุทานขึ้น               

เพื่อนๆหลายคนนัง่ ลงในโต๊ะของทิพย์ บ่นอุบ๊ ด้วยความเสี ยดายที่ไม่ได้ท ำความรู ้จกั เมื่อกี้น้ ี 

ทิพย์ กับ อ้อมได้แต่ส่ายหัวเซงๆ กับเพื่อนๆของเธอ

“ วาว……ไปได้โทรศัพท์มาจากไหนเหรอทิพย์สวยจังเลย มีรูปขึ้นด้วย “ เพื่อนสาวคนหนึ่งคว้า

โทรศัพท์ของทิพย์ที่วางอยูบ่ นโต๊ะไปดู

“ รู ปเธอนี่น่า…….อ้าว….แล้วผูช้ ายที่กอดเธอนี่เป็ นใครเนี่ย “ เพื่อนคนหนึ่งอุทาน ทิพย์หนั ขวับ

ไปหาเพื่อนๆ อย่าง งง

“ รู ปอะไร ใครกอดใครเหรอ “  ทิพย์พดู   ตอนนี้เพื่อนๆต่างแย่งโทรศัพท์ของทิพย์ไปดูเป็ นการ

ใหญ่

“ ไม่คิดเลยนะเนี่ยทิพย์จะมีแฟนแล้ว โห…….ดูดา้ นข้างนี่หล่อไม่ใช่เล่นๆเลยนะเนี่ย  กอดกันซะ

แนบแน่นขนาดนั้นว๊าย….. อิจฉาจังเลย พวกเรามาดูกนั เร็ ว ดาวคณะเรามีแฟนแล้วจ้าาาาาา
“ พอเพื่อนคนนั้นตะโกนบอกเพื่อนๆในโรงอาหารหลายสิ บคนก็เฮโลกันเขามาของดูโทรศัพท์
ทันที

“ เดี๋ยวๆฉันไม่เห็นรู ้เรื่ องเลยนะ “ ทิพย์พดู ขึ้น หันก่อนหันไปมองหน้า อ้อม ที่ก ำลัง กระพริ บตา
แบบ งง เช่นกันว่าเกิดอะไรขึ้น

“ ว๊าย…….โทรศัพท์ยายทิพย์เปลี่ยนรู ปได้ดว้ ย  มาดูเร็วรู ปนี้ ยงิ่ น่ารักใหญ่เลย “ เพื่อนคนที่ถือ

โทรศัพท์พดู     หลังจากนัน่ โทรศัพท์ของเธอก็แทบถูกทุกคนในโรงอาหารขอไปดู
ทิพย์พยายามขอโทรศัพท์คืนสุ ดชีวิต แต่เพื่อนๆก็กนั ไว้บอกว่า ทำโทษที่มีแฟนแล้วไม่ยอมบอก
เพื่อนๆ หญิงสาวไปแต่เดินมานัง่ ที่โต๊ะจ้องตากับอ้อม

“ ฉันว่าเธอโดน นายนัน่ แกล้งแล้ว “ อ้อมพูดขึ้น

“ ฉันรู ้แล้ว “ ทิพย์ตอบเซงๆ                

เธอนัง่ รอโทรศัพท์ของเธอที่ไปเที่ยวเล่นตามมือเพื่อนเกือบทั้งห้องอาหาร ในที่สุดมันก็กลับมา

หาเธอจนได้ ทิพย์มองภาพที่ฝาเครื่ องตาค้าง  ภาพที่เห็นเป็ นภาพที่เธอกอดกับ
กุมภานัน่ เอง   และได้ผา่ นการตัดต่อฝี มือระดับสุ ดยอด ดูแทบไม่รู้เลยว่าเป็ นการตัดต่อภาพ 
หน้าของเธอเห็นชัดแจ๋ วเลย ส่ วนหน้าเจ้ากุมภาเห็นแค่ครึ่ งเดียว  งานนี้มนั กะแกล้งเธอเอาคืน
ชัดๆ 
  ทิพย์ถอนหายใจพูดว่า

“ งานนี้ฉนั ตายแน่เลยอ้อม เป็ นข่าวในเกมส์ยงั ไม่เท่าไหร่ นะแต่นี่มนั ของจริ งนะเธอ “ ทิพย์ส่ง

โทรศัพท์ให้ ยายอ้อมพร้อมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

“โอ้โห……เธอไปสวีตกับหมอนี่ต้ งั แต่เมื่อไหร่ เนี่ย “ อ้อมพูดขึ้น

“ ยายอ้อม “ ทิพย์พดู ขึ้นมองหน้าเพื่อนสาวตาเขียวปัด หญิงสาวยิม้ แหย่ๆหุบปากนิ่ง แต่อยูๆ่ ทิพย์

ก็ลุกพรวดขึ้นทำให้ออ้ มถึงกับตกใจ

“ เป็ นไรเหรอ ทิพย์  “ อ้อมถามขึ้น

“ หมอนัน่ ยังไม่ได้กลับนี่ หึ …..ฉันไม่ยอมเหรอ “ พูดจบหญิงสาวก็วิ่งออกจากโรงอาหารไป

“ โอ้ย….ยายทิพย์จะไปไหนเนี่ย “ อ้อมพูดก่อนจะคว้าสมุด วิ่งตามไป 

หน้าคณะวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยนานาชาติ                 

ธารทิพย์ มองซ้ายมองขวาหาไอ้ตวั แสบกุมภา  แต่ ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของมัน

“ มันหายไปไหนขอมันนะ….ดูเถอะจับได้จะเล่นให้น่วมเลย“ ทิพย์พดู อย่างอารมณ์เสี ย

“ กุมภาคงกลับไปแล้วมั้ง “ อ้อมพูดแต่เธอหาสนใจไม่ยงั คงเดินหาต่อไป 

ที่ห่างไม่ไกลออกไป

“ พี่ชายค่ะ พี่ชายเรี ยนอยูท่ ี่นี่เหรอค่ะ “ เด็กสาวและเด็กชายตัวเล็กๆกลุ่มหนึ่งกำลังรุ มล้อมกุมภา

อยู่

“ ไม่ใช่หรอกครับ  พี่ชายแค่มาทำธุระแล้วนี้   อีกไม่นานพีช่ ายก็กลับแล้วละ “ กุมภาตอบ

“ แล้วพวกหนูละทำไมถึงเข้ามาเล่นที่นี่ได้ “ กุมภาถาม

“ ก็แม่หนูท ำงานที่นี่ หนูปิดเทอม เลยตามมาด้วยค่ะ “ เด็กหญิงตัวเล็กชาวญี่ปุ่นพูด

“ พี่ครับพี่พดู ได้กี่ภาษาเหรอครับทำไม่พี่ถึงพูดกับพวกเรารู ้เรื่ องหมดทุกคนเลยครับ “ เด็กชาย

ชาวอังกฤษถามเขา

“ พี่ พูดได้ 9 ภาษานะครับ “ กุมภาตอบ

“ โห…..ดีจงั เลยครับผมอย่าพูดได้อย่างพี่จงั นี่ผมใช้ภาษาใบ้กบั เพื่อนๆผมจนเหนื่อยแล้วนะครับ

เนี่ย “ เด็กชายชาวอังกฤษพูด กุมภาหัวเราะ           

เด็กต่างชาติต่างภาษาผลัดวนเวียนสอบถามเข้าตลอดเวลา นักศึกษาหญิงชายหลายคู่เดินผ่านมา
บ้างคู่ถึงกับก็หยุดดูอย่างทึ่งๆในความสามารถของกุมภา
“ พี่ชายครับทำไมเขาหยุดยืนมองพี่ชายกันละครับ “ เด็กชายคนหนึ่งพยายามพูดภาษาไทยถาม
ขึ้น

“ ก็เพราะพี่ชายหล่อไง “ เด็กหญิงคนหนึ่งพูดจบ    ก็มีเสี ยงสนับสนุนจากเด็กหญิงอีกสองคน

เด็กชายหันหน้าไปหากุมภาก่อนจะพูดภาษาของตัวเองว่า

“ โตขึ้นผมจะหล่อแบบพี่ชายบ้าง “ กุมภาถึงกับหัวเราะเบาๆ  เด็กสาวหันมามองก็จะขอให้แปล

คำถามของเด็กชายให้ฟังบ้าง กุมภาเลยแปลให้ฟัง เด็กหญิงมองหน้าเด็กหนุ่มหัวเราะกันฮ่าๆ
ๆ           

ทิพย์เดินหากุมภาไม่นานก็ประสบผลสำเร็ จ เธอเห็นกุมภานัง่ คุยกับ เด็กๆ ก็วงิ่ เข้าไปหาอย่าง

รวดเร็ ว กุมภาปรายตาขึ้นมองพอดี  เขาตกใจก่อนทำสี หน้าให้กบั เป็ นเหมือนเดิมทำใจดีสู้เสื อไว้

“ กุมภา “ ธารทิพย์ตะโกนใส่ หน้าเขาทันทีหลังจากมาถึง เด็กๆที่นงั่ คุยอยูก่ บั กุมภาถึงกับตกใจ

เกาะแขนกุมภาแน่นมอง ธารทิพย์ดว้ ยสี หน้าหวาดๆ ดูเธอจะรู ้สึกตัว รี บปรับสี หน้าเป็ นยิม้ แย้ม
ทันที
           

อ้อมวิ่งตามมาถึงพอดี  ยืนมองดูกมุ ภา ที่ก ำลังนัง่ คุยกับเด็กๆอยู่

“ ทิพย์ฉนั ว่าใจเย็นๆก่อนดีกว่านี่อยูต่ ่อหน้าเด็กๆนะ “ อ้อมพูด    

‘  โว้ย…..อะไรว่ะยายพวกนี้ ตามมาได้ไง ทีน้ ีจะทำไงเนี่ย ‘ กุมภาคิด 

“พวกพี่เป็ นใครเหรอค่ะ “   เด็กหญิงลูกครึ่ งจีนไทย พูดไม่ค่อยชัดพูดขึ้น กับ ทิพย์ที่ก ำลังยิม้ ให้
เธออยู่

“ เออ…….คือพี่เป็ น……เป็ นแฟนกับพี่ที่นงั่ อยูก่ บั น้องๆไงพี่อย่างจะของตัวแฟนพี่กลับไปได้

ไหมจ๊ะ “ ทิพย์พดู ขึ้นตะกุตะกัก  อ้อมถึงกับตาเหลือกโพรงหันหน้ามาหาทิพย์อย่างไม่เชื่อหูวา่
เธอจะพูดอะไรอย่างนี้ออกมาได้เช่นเดียวกับกุมภาที่เสี ยวสันหลังวาบ     
‘ ยายทิพย์มาแผนสูงอีกแล้ว    งานนี้ ตอ้ งให้เด็กๆช่วยไม่ง้ นั ฉันตายแน่ๆๆ ‘ กุมภาคิดในใจก่อน
จะพูดว่า 

“  นี่ ปลาทู คนที่ยนื อยูน่ นั่ เป็ นแฟนพี่เอง ชื่อ ธารทิพย์จา้   ไปเรี ยกพี่เขามานัง่ ด้วยกันกับพวกเรา
เร็ วเข้า “ กุมภาพูดกับลูกครึ่ งจีนกับไทยที่พอพูดไทยได้  งานนี้ เขาต้องรี บแก้สถานะการณ์หาก
เขาต้องไปกับทิพย์มีหวังศพไม่สวยแน่  
เด็กสาวพยักหน้าเดินไปหาทิพย์พดู เสี ยงใสว่า

“ พี่ทิพย์ มานัง่ คุยกับพวกเราสิ ค่ะ  “   พูดจบไม่รอให้ทิพย์ปฏิเสธ รี บจับมือหญิงสาวก่อนเดิน

จูงมือไปข้างๆ กุมภา

“ พี่นงั่ ลงสิ ค่ะ “   เด็กสาวกระตุกแขนเธอมองเธอตาใสซื่อยิม้ ทิพย์หนั ไปหาอ้อมเหมือนจะ

ร้องไห้ ก่อนหันไปหาเด็กหญิง พอเจอจ้องตาเด็กหญิงก็ใจอ่อนยอมนัง่ ลงแต่โดนดี

“ พี่สองคนเหมาะสมกันมากเลยค่ะ “ เด็กสาว ปลาทู พูดขึ้นพร้อมกับตบมือ หลังจากนั้นเด็กๆก็

พากันส่ งภาษาของแต่ละชาติมวั่ กันไปหมด ทิพย์พอจะฟังได้กม็ ีแค่ภาษาไทย
กับ อังกฤษ ส่ วนยายอ้อมที่ยนื อยูด่ ีกว่าทิพย์หน่อยฟังได้  3 ภาษานัน่ คือ ไทย อังกฤษ กับ จีน 

“ พี่เป็ นแฟนกันจริ งๆเหรอครับ ทำไมไม่เห็นเหมือนคนเป็ นแฟนกันเลยครับ “ เด็กชาวอังกฤษ

ถามขึ้น

กุมภายิม้ แหย่ๆหันไปมองทิพย์ที่ส่งสายตาโหดๆมาแต่ปากทำเป็ นยิม้ แย้มแจ่มใส

“ แล้วเป็ นแฟนเขาทำกันยังไงเหรอ “ ทิพย์ถามเด็กชายชาวอังกฤษ

“ เขาก็ตอ้ งสนิทกันนะสิ ครับ นี่มีอย่างที่ไหนอยูก่ บั พวกผมตั้ง 10 นาทีไม่คุยกันสักคำเลย “ พอ

เด็กชายพูดจบทิพย์ถึงกับกลืนน้ำลายหันหน้ามามอง กุมภา เพราะไม่รู้จะคุยอะไรกันกับ
กุมภาดี                 

อ้อมที่ยนื ดูอยูถ่ ึงกับกลัน่ หัวเราะแทบตาย งานนี้ เพื่อนเธอจะทำยังไงกับสถานะการณ์แบบนี้

เด็กชายชาวอังกฤษเดินอ้อมไปด้วยหลังก่อนจะจับมือของกุมภา ดึงไปจับที่เอวของ ธารทิพย์
หญิงสาวสะดุง้ หน้าเริ่ มเป็ นสี แดงก่ำ กุมภายิม้ แหย่ๆ พร้อมกับแบมืออีกข้างที่วา่ งอยูเ่ ป็ นเชิงว่า
เขาไม่ได้เป็ นคนทำนะเด็กเอามือของเขาไปจับเธอเอง                  

เด็กหญิงเมื่อเห็น เด็กชายชาวอังกฤษทำก็อย่างเล่นบ้าง เด็กสาวเชื้อสาย จีน ไทยลุกขึ้นยืน เดินไป

ข้างธารทิพย์ก่อนดันให้เธอขยับไปใกล้ๆ กุมภากว่านี้   เมื่อเห็นว่าทิพย์ฝืนตัวไว้
เด็กสาวจึงพูดว่า

“ ทำไมพี่ตอ้ งฝื นตัวด้วยค่ะ  พี่ขยับเข้าไปใกล้ๆพี่กมุ ภาสิ ค่ะ “ เด็กสาวพูดเสี ยงใสมองทิพย์อย่าง

งง  ทิพย์มองเด็กสาวไม่รู้จะทำไงดี จะโวยวายก็กลัวเสี ยภาพพจน์
เธอจึงจำใจขยับเข้าไปติดกับ กุมภา ที่นงั่ ยิม้ อยู่

“ ฝากไว้ก่อนเถอะ “ ทิพย์กะซิบบอก กุมภาเลิกคิว้ สูงก่อนหันไปคุยกับเด็กๆต่อ  เด็กชายชาว

อังกฤษเดินมาดูดา้ นหน้าก่อนส่ ายหัวไปมาวิ่งอ้อมกลับไปด้านหลังของกุมภาและ
ธารทิพย์อีกครั้ง ควรนี้ เด็กชายไปจับมือธารทิพย์ไปกอดเอวกุมภาบ้าง กุมภาสะดุง้ หันไม่มอง
ธารทิพย์ที่ตอนนี้ ท ำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้ว

“ นายทำอะไรซักอย่างสิ ฉันจะทนไม่ไหวอยูแ่ ล้วนะ “  ทิพย์กระซิบบอกเบาๆ ก่อนมองไปยัง

ยายอ้อมเพื่อขอความช่วยเหลือ   อ้อมยิม้ แบมือสองข้างเป็ นเชิงพูดว่า งานนี้ เธอเป็ นคนผูก
ประเด็นเองนะคงต้องแก้ไขเอาเอง
ฉันช่วยอะไรไม่ได้หรอก  ทิพย์เบ้ปากหันไปหากุมภา ที่ก ำลังหัวเราะท่าทางเธอ  ทิพย์หมัน่ ไส้
เลยใช้มือที่กอดเอวกุมภาบิดเอวเขาไปเต็มแรง กุมภาสะดุง้ หันหน้ามามอง
                 

ธารทิพย์ตีคิว้ ยัว่ อย่างเป็ นต่อเธอเพิ่มแรงบิดที่มือขึ้นอีกขึ้น กุมภายิม้ ก่อนใช้มือกระชับเอวเธอดึง

เข้ามากอดแน่น ธารทิพย์ตกใจหน้าเป็ นสี แดงอีกครั้ง เม้มปากเป็ นเส้นตรง
ก่อนจะหยุดการบิดที่เอวของกุมภา ๆยิม้ พร้อมกับลดแรงกอดลงเหมือนกัน

“ นี่ทิพย์เธออย่าไปจากนี่ไหมฉันบอกวิธีให้เอาไหม ง่ายๆเอง “ กุมภากระซิบบอกก่อนหันไปคุย

กันกับเด็กหญิงคนหนึ่งต่อ

“ บอกมาสิ “ ทิพย์กระซิบเบาๆ กุมภาหันไปพูดกระซิบต่อว่า

“ มันง่ายๆเลยนะ เธอก็ขอตัวจะไปทำธุระหรื อไปหาใครที่ไหนก็ได้แค่น้ ี “ กุมภากระซิบบอก 
ธารทิพย์นิ่งคิด ถ้าเธอทำแบบนี้ จริ ง ก็เท่ากับ ปล่อยกุมภาให้ลอยนวลนะสิ
แล้วที่ท ำมาตั้งแต่ตน้ ก็เสี ยเปล่านะสิ

“ ไม่…….ฉันไม่ท ำตามนายหรอกเพราะถ้าทำแบบนั้นก็เข้าแผนนายนะสิ “ ทิพย์กระซิบพูดตอบ

กลับไป กุมภาหันหน้ามามองพร้อมกับแบมือข้างที่เหลืออีกครั้งเป็ นเชิงว่า งั้นก็ช่วยไม่ได้นะ
  เธอก็รอจนเด็กพวกนี้ จะจากไปเองแล้วกัน               

ธารทิพย์นิ่งคิดก่อนจะคิดอะไรขึ้นมาได้หนั หน้ามายิม้ ให้กมุ ภาอย่างก่อนหวานพูดว่า

“ กุมภาค่ะ  พวกเรานัดกันวันนี้จะไปทานอาหารกันไม่ใช่เหรอค่ะ ทิพย์หิวแล้วค่ะ  แถมทิพย์เป็ น

โรคกระเพาะด้วยนะค่ะ กุมภาก็รู้ดีเกิดกินผิดเวลาทิพย์กจ็ ะปวดท้อง พวกเรารี บไปกันเถอะนะ
ค่ะ 
ปล่อยพวกเด็กๆเข้าเล่นกันแถวนี้ เถอะค่ะ “ ธารทิพย์ใช้สองมือเกาะแขนเขาพูดเสี ยงหวาน เด็กๆ
ต่างหันมามอง ส่ วนยายอ้อมมองการกระทำของเพื่อนตาค้าง  

‘  ยายทิพย์เล่นแผนไหนอีกเนี่ย แต่อย่างคิดนะว่ามันจะสำเร็ จ หุ หุ ‘ กุมภาคิดก่อนพูดว่า 

“ พวกเราจะทิ้งเด็กไปไม่ได้เหรอจ๊ะทิพย์  พวกเด็กๆหิ วกันไหม “    กุมภารี บส่งภาษาให้เด็กๆทุก

คนรู ้

“ หิ วค่ะ / ครับ "  เด็กๆร้องกันอย่างพร้อมเพียงเป็ นภาษาที่ตวั เองถนัด   ธารทิพย์ฟังภาษาอังกฤษ

ก็ ตีหน้ายุง่ ทันที

“ โธ่เสร็ จกัน…………ทีน้ ี จะจัดการกุมภาได้ยงั ไงดีเนี่ย “ ทิพย์มองอ้อมก่อนถอนหายใจ

เฮือก………                      

ตอนที่ 72 ทางรอดสุ ดท้ าย

อ้าวทุกคนพร้อมกันยังเอย
“
กุมภาถามเหล่าเด็กตัวน้อยยิม้ ๆ  
แต่ตามองไปยัง ธารทิพย์ ที่ก ำลังมองมาที่เขาหน้าบอกบุญไม่รับ                     
กุมภาโดนเด็กผูช้ ายพากันดึงให้เดินเร็ วๆ ขณะเดียวกันธารทิพย์ ก็โดนเด็กหญิงลูกครึ่ งจีนไทย ที่
ชื่อปลาทู กำลังดึงแขนให้เดินอยู่
    เธอไม่มีทางเลือกเลยพยักหน้าให้กบั อ้อม  ก่อนเดินตามหลังกุมภาไป  ในขณะที่เดินเธอก็คิด
แผนไปด้วย  ในที่สุดเธอก็คิดแผนที่จะจับกุมภาออก เธอ
ยิม้ ที่มุมปาก  
ทันใดนัน่ ทิพย์กร็ ้องขึ้น
“
โอ้ย
……..”
ยายทิพย์อยูก่ ก็ มุ ท้องทรุ ดตัวลงนัง่
“
กุมภา ฉันปวดท้อง พาฉันไปส่ งห้องพยาบาลที
“
ทิพย์พดู หน้านิ่ว 
กุมภารู ้ทนั ทียายนี่เล่นบทอีกแล้ว เขารี บหันไปหา อ้อมก่อนพูดว่า
“
อ้อมช่วยพาทิพย์ไปห้องพยาบาลหน่อยสิ ฉนั ไม่รู้จกั และ ฉันต้องพาเด็กไปทานข้าวด้วย
“
กุมภาพูด
“
ไม่ได้นะ
……..
นายเป็ นแฟนฉันนะ
…..
นี่นายคิดจะทิ้งฉันโดนไม่ดูแลใช่ไหม
“ 
พูดจบน้ำตาเริ่ มคลอเป้ า ทำตามองเขาด้วยสายตาตัดพ้องต่อว่า     
‘
โห
…..
สุ ดยอดรางวัลตุ๊กตาทองให้ไปเลย
‘ 
กุมภาคิด เด็กๆมองหน้ากันก่อนที่ปลาทู 
จะพูดขึ้นว่า  
“
พี่กมุ ภาค่ะพวกหนูไม่ไปแล้วค่ะ   
พี่ช่วยพี่ทิพย์ไปส่ งห้องพยายามก่อนนะค่ะ
“
กุมภาถอนหายใจเฮือกก่อนเดินไปที่ทิพย์ที่นงั่ กุมท้องอยู ่
ชายหนุ่มใช้แขนช้อนร่ างหญิงสาวขึ้นมาอุม้    
ทิพย์หน้าขึ้นสี แดงแต่กไ็ ม่ได้วา่ อะไร 
กุมภามองไปยังอ้อมที่ท ำทีหนั หน้าหนีไปทางอื่น
“
เดี๋ยวพวกหูพาไปนะค่ะ
“
ปลาทูพดู ยิม้ ๆก่อนจะเดินไปส่ งภาษามือให้เพื่อนๆ ไม่รู้จะพากันเข้าใจไหม แต่เด็กๆก็พากันเดิน
นำไปมี กุมภาอุม้ ทิพย์ เดินตาม และ อ้อมเดินอยูข่ า้ งๆกุมภา                 

ตลอดทางเด็กร้องคุย้ กันโหวกเหวกทำให้นกั ศึกษาที่นงั่ อยูใ่ นที่ต่างๆพากันหันมามองที่ กุมภากัน

ใหญ่  
ตอนนี้ทิพย์เริ่ มสำนึกแล้วว่า ที่ตวั เองทำไปมันผิดมหันต์จริ งๆ
“
นายเดินให้มนั เร็วๆหน่อยสิ
“
ทิพย์บ่นอุบ๊
“
อ้าว
……
โทษฉันไม่ได้นะ พวกเด็กๆเขาเดินช้านี่
“
กุมภาพูดยิม้ ๆ ยังไม่ทนั ขาดคำ ก็มีกลุ่มเพื่อนของทิพย์เดินเข้ามาหา
“
อ้าวทิพย์เป็ นอะไรไป
…..”
เพื่อนหญิงคนหนึ่งถาม
“
พี่ทิพย์ปวดท้องค่ะ    
พีๆ่ อย่างเพิง่ ถามนะค่ะ พี่กมุ ภาที่เป็ นแฟนที่ทิพย์ตอ้ งรี บพาไปส่ งห้องพยาบาลค่ะ
“
เด็กหญิง ปลาทู พูดขึ้นเพื่อนๆต่างหันไปมอง กุมภาตาเดียว ตอนนี้ทิพย์ถึงกับอ้างปากตาค้างไป
เลย ส่ วนอ้อมได้แต่เอามือตกศรี ษะเบาๆ
“
ทิพย์มีแฟนแล้ว
….. “
เพื่อนๆอุทานพร้อมกันหันหน้าจ้องมองกุมภาที่ก ำลังยิม้ หวานให้เพื่อนเธอทุกคน
“
โห
……
หาแฟนได้โคตรหล่อเลยอะเพื่อนเรา
“
งานนี้ คงต้องมีหนุ่มคณะอื่น อกหักหลายคนแน่ๆ เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้น
“
จะยืนคุยกันถึงเมื่อไหร่ เนี่ย คนป่ วยต้องไปห้องพยาบาลนะค่ะ
“
ปลาทูพดู ขึ้นเสี ยงไม่ค่อยชัด 
ทำให้ทุกคนสะดุง้ กุมภา โค้งหัวให้ เพื่อนๆของทิพย์ ก่อนจะรี บก้าวขาตามกลุ่มเด็กๆไป อย่าง
รวดเร็ ว
“
ว้า
……
อิจฉายายทิพย์จงั เลย ทำไงถึงจะมีแฟนหล่อสุ ดใจขาดดิ้นแบบนี้ มงั่ จัง
“ 
เพื่อนคนหนึ่งพูดก่อนจะพากันมองตามหลังไปด้วยความอิจฉา                         
กุมภาอุม้ ธารทิพย์ เดินอย่างอารมณ์ดี ผิดกับธารทิพย์ที่ตอนนี้ แทบอย่างจะร้องไห้โฮ 
อยูๆ่ ก็มีแฟนโดนไม่ทนั ตั้งตัว มองไปหายายอ้อม ขานั้นก็ได้แต่แบมือเป็ นเชิงว่าช่วยอะไรไม่
ได้               
ธารทิพย์มองกุมภานิ่ง ก่อนจะอ้าปากกัดที่หวั ไหล่เขา
“
อูย
……..
ทิพย์มนั เจ็บนะ  
กัดฉันทำไมเนี่ย
“
กุมภาพูด ทิพย์อา้ ปากปล่อยก่อนพูดว่า
“
ฉันอยากจะกัดมีอะไรไหม
“
ทิพย์พดู หน้าบึ้ง
“
ไม่มีอะไร แต่ฉนั เจ็บนะสิ
“
กุมภาพูดหน้าเบ้ ทิพย์ไม่สนใจกัดไปอีกสองสามแผล กุมภากัดฟันกรอดๆ หันไปทางอ้อมพูดว่า
“
อ้อมจ๋ า
…..
ช่วยบอกเพื่อนเธอหน่อยสิ เลิกกัดฉันได้แล้ว  
ฉันไม่ใช่ขนมปังนะ
“
กุมภาพูด
“
ไม่
…….
มันเป็ นเรื่ องของนายที่จะต้องแก้เองฉันไม่เกี่ยว
“
อ้อมพูดลอยหน้าลอยตา
“
จำไว้เลยยายอ้อม ถึงทีฉนั จะแกล้งให้เข็ดเลย
“
กุมภาพูดเบาๆ แต่ยายอ้อมดันได้ยนิ หันขวับจ้องมองกุมภา
ตาเขียวปัด  
กุมภาเห็นยิม้ แหย่ๆรี บจ้ำอ้าวแซงหน้าเธอไปอย่างรวดเร็ ว            
ไม่นานเด็กๆก็พากุมภาเดินมาถึงห้องพยาบาล กุมภารี บอุม้ ทิพย์ไปวางที่เตียง ก่อนทำทีจะเดินไป
เรี ยกอาจารย์ที่ประจำห้องพยาบาลมาดู ทิพย์รีบคว้าแขนกุมภาไว้ทนั ที กุมภาหันมามอง
“
นี่กมุ ภานายจะทิ้งฉันใช่ไหม
….” 
กุมภาหันหน้ามามองทิพย์ 
งง แต่กต็ อ้ งกระจ่างเมื่อทิพย์หนั ไปหาเด็กๆก่อนพูดว่า 
“
ดูสิ ปลาทู กุมภาจะทิ้งพี่ไว้ในห้องพยาบาลคนเดียว
“ 
กุมภา มองยายทิพย์อ้ ึงๆ
“
พี่อยูท่ ี่นี่แหละค่ะเดียวหนูไปตามให้เอง
“ 
ปลาทูพดู ก่อนวิ่งไปตามอาจารย์ในห้องให้ออกมาดู ธารทิพย์
“
นี่ออ้ ม ฉันว่าเพื่อนเธอ จะออกแอคติ้งมากไปแล้วนะ
“
กุมภาหันไปพูดกับอ้อมเบาๆ
“
ไม่รู้ไม่ช้ ี
“
อ้อมพูด
“
มาแล้วค่ะ คุณหมอมาแล้ว
“
ปลาทู เดินจูงมือ อาจารย์ประจำห้องพยาบาลเดินเข้ามา
“
อ้าว
…..
ธารทิพย์เป็ นอะไรเหรอ
“
อาจารย์ถามขึ้น
“
เธอปวดท้องครับช่วยตรวจให้เธอหน่อยครับเดียวผมกับเด็กๆจะออกไปรอด้านนอก
“
กุมภารี บพูดเมื่อสบโอกาส ทิพย์รีบออกแรงบีบแขนกุมภาไว้แน่น
“
เดี๋ยวอาจารย์จะตรวจท้องเธอนะ 
ให้ทุกคนออกไปก่อนดีไหม ธารทิพย์
“
“
ดีครับ เดี๋ยวผมจะรี บพาเด็กๆออกไปเลยครับ
“
กุมภาพูดอย่างดีใจเมื่ออาจารย์คุมห้องพยาบาลพูดขึ้น 
แต่ทิพย์หาได้ปล่อยมือกุมภาไม่ยงั คงจับเขาแน่นก่อนจะตัดสิ นใจพูดขึ้นว่า
“
อาจารย์ค่ะให้แฟนหนูอยูด่ ว้ ยได้ไหมค่ะ
“
ธารทิพย์เอยขึ้น กุมภามองธารทิพย์ตาโตก่อนหันไปมองอาจารย์
“
โห
…..
ดาวมหาลัยคณะวิทยาศาสตร์มีแฟนแล้วเหรอเนี่ย อาจารย์ไม่อยากเชื่อหู เลยนะเนี่ย 
“
อาจารย์พดู  
ธารทิพย์หน้าแดงก่ำเป็ นลูกตำลึงสุ ก รี บหลบสายตาอาจารย์ที่มองเธอยิม้ ๆ
“
ตกลงให้แฟนหนู อยูด่ ว้ ยนะค่ะอาจารย์
“
ทิพย์พดู อ้อมแอ้ม อาจาย์ยมิ้ พร้อมกับพูดว่า
“
โห
…..
อะไรจะหวงกันขนาดนั้นเนี่ย แต่มนั ก็น่าอยูห่ รอก 
มีแฟนหล่อแบบนี้   
เป็ นอาจารย์ๆก็คงทำเหมือนกัน คิ 
คิ
“
อาจารย์สาวห้องพยาบาลพูดจบก็ใช้มือปิ ดปากหัวเราะ
“
ตกลงอาจารย์ให้แฟนหนูอยูด่ ว้ ยได้ใช่ไหมค่ะ
“
ธารทิพย์พดู ขึ้น อาจารย์เลิกคิ้วขึ้นสูงอมยิม้ ก่อนตอบว่า
“
ไม่ได้จ๊ะ
……
เราเป็ นผูห้ ญิงนะจะเปิ ดท้องให้ผชู้ ายดูได้ไงถึงจะเป็ นแฟนกันก็เถอะ
“
อาจารย์พดู ยิม้ ๆ
“
ถูกต้องครับอาจารย์พดู ถูกเลยครับ งั้นผมขอตัวออกไปรอข้างนอกเลยนะครับ
“
กุมภารี บพูดขึ้น   
ธารทิพย์หน้าเสี ย งานนี้ถา้ เจ้ากุมภาหลุดรอดไปเธอก็ขาดทุนย่อยยับเลยนะสิ เมื่อคิดได้ทิพย์รีบ
กำมือบีบแขนกุมภาแน่นเข้าไปอีก  
พร้อมกับมองไปหาอ้อมเพื่อหาทางออก 
อ้อมถอนหายใจเดินเข้ามาใกล้ๆกุมภาก่อนจะล็อคแขนไว้พดู ว่า
“
เธอไม่ตอ้ งห่วงนะทิพย์รับรองแฟนเธอ หนีไปกิ๊กสาวที่ไหนไม่ได้แน่นอน  
ถ้าไปฉันจะอัดให้น่วมเลย
“
พูดจบก็กอดแขนกุมภาแน่น กุมภาหันไปมองหน้าซีดเลย 
อาจารย์หอ้ งพยาบาล มองกุมภา ทิพย์ และ อ้อม งง  
ยิง่ เห็นยายอ้อมกอดแขนกุมภาซะแน่น ยิง่ งง ไปใหญ่แต่กไ็ ม่ได้พดู อะไร
“
ฝากดูแลกุมภาให้ดีนะ อ้อมเพราะเรายังมีคดีตอ้ งสะส่ างกันอยู่
“
ทิพย์พดู เสี ยงเย็นๆ ทำให้กมุ ภาเสี ยวสันหลังวาวๆทีเดียว 
ตึกคณะวิทยาศาสตร์ ห้องวิทยาศาสตร์  
301 
“
นี่ฟางฟางจะทำหน้าเบื่อโลกไปถึงไหน
“
ก้อยที่นงั่ อยูด่ า้ นข้างพูดขึ้น
“
จนกว่าจะได้แก้แค้นหมอนัน่
“
ฟางฟางพูดขึ้น
“
แล้วเธอจะไปหาหมอนัน่ ที่ไหนชื่อก็ไม่รู้จกั
“
ก้อยพูดขึ้น
“
แต่หมอนัน่ มีนดั กับพวกเราอีก 
วันเสาร์ที่จะมาถึงนี้ ไง
“
ส้มจีนเดินเข้ามาหาทั้งสองพูดขึ้น
“
แล้วเธอคิดว่ามันจะมาหาเราเหรอ ในเมื่อเราอัดมันซะขนาดนั้นนะ
“
ฟางฟางพูดขึ้น
“
ไม่รู้สิ แต่ฉนั มีความรู ้สึกว่ายังไงก็ตอ้ งได้เจอหมอนัน่ อีกแน่นอน
“
ส้มจีนพูด
“
เดามัว่ อีกแล้ว 
ยายส้มจีนนี่
“
“
ไม่ได้มวั่ นะ ฟางฟาง เห็นไหมเมื่อกี้ตอนก่อนจะเข้าโรงอาหารฉันก็เตือนแล้วนะว่าจะมีเรื่ อง
“
ส้มจีนพูดยิม้ ๆ
“
เอาเถอะ
…..
ถึงวันก็รู้เอง 
แล้วพวกยายอ้อมไปไหนแล้วละทำไมไม่เห็นเลย
“
ฟางฟางพูด
“
ไม่รู้สิ แต่เห็นเขาว่ายาย ทิพย์มีแฟนแล้ว ฉันละตกใจ แทบตายตอนนี้ กก็ ำลังหาตัวอยู่
“
ส้มจีนพูดขึ้น
“
เธอทำไมไม่โทรหายายทิพย์ละ 
“
ยายก้อยพูดขึ้นแทน
“
โทรแล้ว 
โทรจนขี้เกียจจะโทรแล้ว
“
ส้มจีนพูดเซงๆ
“
เธอโทรหายายอ้อมสิ ยายนัน่ ต้องอยูก่ บั ธารทิพย์แน่ๆ
“
“
โทรแล้วย่ะ
…
ยายฟาง 
แต่คุณเธอก็ไม่เปิ ดมือถือเหมือนกัน ไม่รู้มีลบั ลมคมในอะไรกันหรื อเปล่า
“
ส้มจีนพูด
“
แต่ฉนั สงสัยนะ ถ้ายายทิพย์มีแฟน ทำไม่พวกเราไม่รู้ 
อยูด่ ว้ ยกันทุกวัน  
แท้ๆ
“
ฟางฟางพูด
“
ฉันก็ยงั งง อยูน่ ี่แหละ แต่เพื่อนๆตั้งหลายคนนะที่พดู
“
ส้มจีนพูดขึ้น
“
ฉันว่าเรารอที่นี่แหละ ไม่นานยายสองคนนัน่ ก็คงขึ้นมากแล้ว เพราะใกล้เวลาที่คณะจะเรี ยก
ประชุมแล้ว
“
ก้อยพูดขึ้นบ้าง สองสาวพยักหน้าก่อนจะพากันไปคุยเรื่ องอื่นกัน 
ห้องพยาบาลรวม มหาวิทยาลัยนานาชาติ 
กุมภาเดินออกมานอกห้องพยาบาล  
เขาพยายามแกะแขนยายอ้อมให้หลุดออกจากแขนเขา
“
อ้อม 
ปล่อยฉันนะ เธอไม่อายเหรอที่มาเกาะแขนฉันซะแน่นแบบนี้
“
กุมภาพูดเพื่อให้เธออายจะได้ปล่อยแขนเขาและมันจะเป็ นโอกาสให้เขาชิ่งหนีไปได้
“
พอดีฉนั เป็ นคนหน้าหนานะ 
อีกอย่าเพื่อนฉันฝากฝังแล้วต้องทำให้สำเร็ จ ไม่ตอ้ งมาพูดดีเลย ยังไงนายก็ไม่สามารถดิ้นหลุด
จากมือฉันไปได้เหรอน่า
“
อ้อมพูด    
ก่อนเอามือไปประสานกับมือกุมภาที่หอ้ ยอยู่ กุมภาใจหายวาบแต่กส็ ายไปเสี ยแล้ว อ้อมกำมือ
ล็อคประสานเข้ากับล่องนิ้วกุมภาอย่างแนบแน่น ทำให้โอกาสที่จะสลัดหลุดเป็ นศูนย์ทนั ที
“
อ้อม เธอทำอะไรนะนี่ต่อหน้าเด็กนะ เธอจะจีบแฟนเพือ่ นเหรอ
“
กุมภาถามเบาๆ
“
ใช่มีปัญหาอะไรไหม 
ก็เพื่อนฉันอนุญาตนี่
“
อ้อมพูดขึ้นยิม้ ๆ กุมภามองไปยังเด็กๆที่พากันมองพวกเขาอย่าง สนใจ
“
พีค่ ่ะ จับมือแบบนี้ กบั แฟนพี่ทิพย์มนั ไม่ดีนะค่ะ
“
ปลาทูพดู ขึ้นเบา สำเนียงไทยไม่คอ่ ยชัด 
อ้อมนิ่งคิดก่อนพูดว่า
“
พี่กมุ ภา ของพวกหนูนะเป็ นคนเจ้าชูจ้ ะชอบมีแฟนหลายๆคน ตามจริ งพี่กเ็ ป็ นแฟนพี่กมุ ภานะ 
พี่ทิพย์ไม่อยากบอก เฉยๆนะ
“
พอยายอ้อมพูดออกมา กุมภาแทบสลบเลย   
‘
ยายบ้าอ้อมพูดออกมาได้ไงว่ะเนี่ย 
‘ 
กุมภาคิด 
“
จริ งเหรอค่ะพี่กมุ ภา 
“ 
ปลาทูท ำตาโต 
หันมาถาม ทำให้เด็กๆพีพ่ อฟังภาษาไทยออกบ้างหันมามองเพื่อรอฟังคำตอบ
“
พีข่ อ
………
โอ้ยเจ็บนะยายอ้อม
“
กุมภาร้องเสี ยหลง ไม่ร้องได้ไงยายนี้ เล่นกัดที่ตน้ แขนเขาอย่างแรง ก่อนจะปล่อยมือที่ประสาน
กับมือเขาแล้วเอื้อมมือไปกอดเอวกุมภาไว้แทน 
พร้อมกับพูดว่า
“
นี่ไงจ๊ะหลักฐาน 
ไม่ตอ้ งไปถามพี่กมุ ภาหรอก 
ถ้าคนไม่เป็ นแฟนกันจะกอดกันได้ไง จริ งไหนค่ะ
“
ยายอ้อมกอดเขาซะแน่น พร้อมพูดจีบปากจีบคอ 
เขาถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย ได้แต่จอ้ งมองมองยายอ้อมอึ้งๆ นี่ขนาดเห็นว่ายายทิพย์กล้าแล้วนะ
ทำอย่างนั้น  
แต่เจอยายอ้อมทำนี่หนาวไปเลยเขา 
ในขณะที่เขาคิดเด็กชาวคนหนึ่งก็พดู ขึ้นว่า 
“
ผมว่าผมกลับไปหาแม่แล้วครับพี่กมุ ภา
“
เด็กชายชาวอังกฤษส่ งภาษาพูดกับกุมภา
“
แล้วไม่ไปทานอาหารด้วยกันแล้วเหรอ
“
กุมภาส่ งภาษาตอบกลับไป
“
ไม่แล้วละครับ ใกล้ถึงเวลาที่แม่พวกเราจะมารับแล้วครับ 
เราต้องกลับไปที่เดิมครับ
“
เด็กชายตอบก่อนหันไปชี้ใส่ นาฬิกาตัวเอง พร้อมกับทำมือทำไม้ให้เพื่อนๆดู ทุกคนพยักหน้า พูด
ล่ำลา กุมภา และ อ้อม ก่อนพากันวิ่งจูดหายไป 
ตอนนี้หน้าห้องพยาบาลเหลือแค่ เขากับยายอ้อมยืนอยูส่ องคนเท่านั้น 
กุมภาคิดสนุกจึงหันหน้าไปพูดกับอ้อมว่า
“
นี่ออ้ มเธออยากกอดฉันใช่ไหมเนี่ย   
เด็กไปหมดแล้วยังกอดฉันซะแน่นเลย
“
กุมภาพูดยัว่ ขึ้น อ้อมชะงัก หันหน้าไปมองสบตากับกุมภาหน้าขึ้นสี แดงก่ำอย่างรวดเร็ว  
เธอรี บปล่อยมือที่กอดเอวเขา ก่อนจะล็อคแขนเขาไว้ตามเดิม
‘“
โห
…..
เธอนี่ปล่อยฉันไปไม่ได้เหรออ้อม
“
“
ไม่ได้ เกิดปล่อยนายไปฉันก็โดนยายทิพย์ด่านะสิ
“
“
แต่เธอมากอดแขนฉันอย่างนี้ชื่อเสี ยงเธอจะเสี ยหายนะ ดูสิ คนแถวโน้นมองมาที่เรากันใหญ่แล้ว
“
กุมภาพูดจบก็ช้ ีไปยังกลุ่มคนที่อ่านหนังสื ออยูต่ ามที่ต่างๆแต่ตาจ้องมายังพวกเขา อ้อมหน้าขึ้นสี
อีกครั้งไม่กล้าหันหน้าไปทางอื่นอีก  
ทั้งอ้อมและกุมภายังไม่ทนั ได้คิดวางแผนต่อไป 
ประตูหอ้ งพยาบาลก็เปิ ดออก
..
“
ครื้ น

ตอนที่ 73 คุมจอมแสบรอเพือ่ น

กุมภา เงยหน้าขึ้นมองคนที่เปิ ดประตูออกมาเช่นเดียวกับอ้อม แต่เมื่อเธอเห็นว่าเป็ นใครก็รีบก้ม

หน้าต่ำ อาจารย์สาวมองดูท้งั สองดูเหมือนจะอึ่งนิดๆ ก่อนจะพูดว่า
“ ธารทิพย์ยงั คงกลับไปไม่ได้นะ ต้องนอนพักอีกประมาณ ครึ่ งชัว่ โมง ตอนนี้อาจารย์ให้น ้ำเกลือ
เธออยู่ “  

“ ครึ่ งชัว่ โมงเหรอค่ะ “ อ้อมเงยหน้าถามอ้าปากค้าง  

‘ โธ่……..ชีวิตฉันต้องกอดแขนกุมภาอีกตั้งครึ่ งชัว่ โมงเลยหรื อเนี่ย ‘ อ้อมคิด 

“ พวกเธอก็ตามสบายนะอาจารย์ไม่รบกวนพวกเธอหวานกันแล้วละ  แต่…..” อาจารย์สาวหันมา

มองกุมภา

“ นายนี่สุดยอดจริ งๆเลยนะเนี่ย ฉันยอมรับนับถือจากใจจริ งเลย “ แล้วค่อยมารับแฟนเธอนะ

อาจารย์สาวพูดยิม้ ๆก่อนจะปิ ดประตูหอ้ งพยาบาล 

“ โอ้ย……เจ็บนะอ้อมบิดเอวฉันทำไมเนี่ย “  กุมภาร้องเสี ยงหลงหันไปมองอ้อม

“ ไม่รู้…..ฉันอยากจะทำมีปัญหาไหม นี่แน่ะ  นี่แน่ะ  นี่แน่ะ “ ยายอ้อมยังบิดเอวเขาย้ำๆอีกหลาย

ครั้ง  กุมภาได้แต่กลั้นความเจ็ดปวดไว้พดู ว่า

“ อ้อมจ๋ า……กุมภาผิดไปแล้ว ปล่อยกุมภาไปเถอะนะ…..น้าาา “ กุมภาเริ่ มใช้ไม้อ่อนเผือ่ จะได้

ผล

“ ไม่ตอ้ งมาเล่นละครหรอกกุมภา ฉันจะรู ้มุขของนายดี แต่มนั ใช้กบั ฉันไม่ได้หรอก นะ “ อ้อม

พูดยิม้ ๆ

“ โธ่…….แล้วเธอจะเอายังไง “  กุมภาพูด

“ ไม่เอายังไง  เอาเป็ นว่าไปนัง่ หวานกันที่โต๊ะใต้ตน้ ไม้โน้นแล้วกัน รอ แค่ครึ่ งชัว่ โมงเองฉันก็

หมดภาระแล้ว “ ยายอ้อมพูดเหมือนเป็ นเรื่ องธรรมดาก่อนจะลากกุมภาไปยังตำแหน่งเก้าอี้ที่เธอ
หมายตาไว้

“ นี่ออ้ มเธอไม่อายคนเขาเลยเหรอทั้งลากทั้งกอดแขนฉันหน้าตาเฉยเนี่ย “ กุมภาถามขึ้นเพื่อให้

อ้อมเกิดความอายรี บปล่อยแขนจากเขา  กุมภากำลังจ้องหาโอกาสนั้นอย่างใจจดใจจ่อ
แต่เมื่ออ้อมพูดขึ้น ก็ท ำให้เขาแทบหงายหลังที่เดียว
“ ฉันจะอายทำไม  ในเมื่อนายก็หล่อจะตาย  ใครๆเขาก็อิจฉาฉันทั้งนั้นแหละ ไม่เชื่อนายมองดู
กลุ่มสาวๆสิ มองมาที่ฉนั ตาเดียวเลยนะ “ พูดจบยังยิม้ ยัว่ ๆเขาอีก     ไม่เพียงแค่น้ นั
ยายอ้อมยังเล่นแรงเอาหัวมาซบกับแขนเขาอีก คนที่อายงานนี้ กลับกลายเป็ นเขาเสี ยมากกว่า
แล้ว              

หลังจากไปถึงโต๊ะว่าง   ยายอ้อมก็ดนั เขานัง่ ลงที่เก้าอี้ก่อนจะใช้สองแขนกอดแขนเขาไว้แน่น 

กุมภาได้แต่ท ำสี หน้าเซงๆ ก่อนพูดว่า

“ นี่ออ้ ม เมื่อกี้ได้ยนิ ว่า ธารทิพย์เป็ นดาวคณะ และดูจากหน้าตาพวกเธอก็คงจะเป็ นด้วยกันแน่ๆ 

เธอมาทำแบบนี้ มนั ทำให้ชื่อเสี ยเธอเสี ยหายนะ “ กุมภาพูดขึ้นเบาๆ

“ เสี ยงก็ช่างสิ   นี่เป็ นเรื่ องของฉันคนอื่นไม่เกี่ยวนี่ “ อ้อมพูดยิม้ ๆ

“ตกลงยังไง….ก็จะไม่ปล่อยฉันใช่ไหมเนี่ย “ กุมภาถามขึ้น

“ ไม่  “    ยายอ้อมตอบลอยหน้าลอยตา  กุมภามองไปรอบๆเห็นคนเริ่ มจะไม่ค่อยสนใจเขาแล้ว

งานนี้ ถา้ ทำอะไรพิเศษไป      ยายอ้อมคงจะไม่ขายหน้าเท่าไหร่ หรอกมั้ง  ตอนนี้เขาต้องเอาตัว
เองให้รอดไว้ก่อนถ้าเกิดให้ยายทิพย์ออกจากห้องพยาบาลมาร่ วมมืออีกคนเมื่อไหร่
 โฮ…..ไม่อยากคิดเลยว่าเขาต้องเจ็บหนักแน่ๆ คิดถึงยายสองคนที่อดั เขาตอนอยูใ่ นโรงอาหารยัง
สยองอยูเ่ ลย นี่ถา้ เก่งกว่านี้สกั 2  ขั้น เขาคงนอนแทบเท้าเธอแล้ว สู้นะสู้ได้แต่ให้รับอย่างเดียวนี้
ไม่ไหว
คิดจบก็มองไปรอบๆเพื่อหาจังหวะดีๆ  ตอนนี้ยายอ้อมก็เอาแต่นงั่ ยิม้ ทำเป็ นทองไม่รู้ร้อน  กุมภา
นัง่ มองรอบๆสักพักพบว่า นักศึกษาที่อ่านหนังสื อใต้ตน้ ไม่เริ่ มไม่มีใครมองมาที่พวกเขาแล้ว
กุมภารี บฉวยโอกาสหันหน้าไปยังยายอ้อมที่ก ำลังฮัมเพลงเบาๆก่อนจะก้มหน้าลงไปหอมแก้ม
เธอฟอดหนึ่ง    อ้อมหยุดฮัมเพลงกึก……….. ค่อยๆหันหน้ามามองเขาตาเหลือกโพรง  

ตึกคณะวิทยาศาสตร์   ห้องวิทยาศาสตร์  301 

“ อะไรกันเนี่ยอีก 10 นาทีอาจารย์กเ็ รี ยกประชุมเรื่ องงานเลี้ยงตอนเย็นแล้ว ยายอ้อม กับ ยายทิพย์

ยังไม่โผ่เลย สองคนนี้ อะไรของเขานะ “  ฟางฟางบ่นขึ้น
“ ใช่ยายสองคนนั้นจะเกิดเรื่ องอะไรหรื อเปล่า  พวกเราไปตามหากันไหม “ ส้มจีนพูดขึ้น  แต่ยงั
พูดไม่ทนั จบก็มีเสี ยงของเพื่อนคนหนึ่งพูด

“ ข่าวด่วน ยายทิพย์มีแฟนแล้ว โคตรหล่อเลยพวกเรา แถมตอนนี้ ยงั อ้อนแฟนให้อมุ ้ ไปห้อง

พยาบาลอีกนะ” ฉันเห็นมากับสองตาไม่มีผดิ พลาดแน่ข่าวนี้

“ เธอว่ายังไงนะ ที่เธอพูดมาเป็ นความจริ งเหรอ “ ฟางฟางลุกขึ้นถามเพื่อนคนนั้นอย่างตะลึง

เพื่อนหญิงหันมาหาฟางฟางก็พดู ว่า

“ นี่ฟางฟางเธอไม่รู้เรื่ องเลยเหรอ พวกเธอนะพักทีเดียวกันนะ และอยูด่ ว้ ยกันตลอดเลยนะ “

เพื่อนคนนั้นพูดขึ้นและยังไม่ได้พดู อะไรต่อ    เพื่อนอีกคนหนึ่งก็วงิ่ เขามาหาพูดว่า

“ ข่าวใหม่ด่วนล่าสุ ด  ยายอ้อมมีแฟนแล้ว ตอนนี้เห็นนัง่ ซบกันกับแฟน   ที่สวนหย่อม   หน้า

ห้องพยาบาลนะพวกเรา “ เพื่อนคนที่มาส่ งข่าวพูดไปหอบหายใจด้วยความเหนื่อยไป              

ส้มจีน เม้มปากไม่รอฟังคำเพื่อนพูดต่อดึงแขน ฟางฟางวิง่ ออกจากห้องทันที

“ ส้มจีนเราจะไปไหนเหรอ “

“ ไปดูให้เห็นกับตานะสิ   ยายสองคนนี้ มนั น่านักนะ มีแฟนแล้วยังมาปกปิ ดพวกเราที่เป็ นเพื่อน

สนิทอีก “  ส้มจีนพูดอย่างหัวเสี ย

“ งั้นเราจะไปห้องพยาบาลเหรอ “

“ ใช่แล้วฟางฟาง เราจะไปห้องพยาบาล   ยังไงพวกนั้นก็ตอ้ งอยูท่ ี่น้ นั แน่นอนตอนนี้ “ ส้มจีนพูด

ก่อนจะพากันรี บเดินมุ่งตรงไปยังห้องพยาบาล 

หน้าห้องพยาบาล               

อ้อมหันมามองกุมภาอ้างปากค้างหน้ากลายเป็ นสี แดงก่ำ กำหมัดซ้ายซัดเขาที่ทอ้ งกุมภาเต็มแรง

“ ตุบ…….โอ้ยๆๆ” กุมภา กุมท้อง ร้องลัน่ ทันที  อ้อมยังกำหมัดทุบเขาที่แผ่นหลังของกุมภาอีก
หลายครั้ง

“ พอแล้วจ้าาาา……” กุมภาพูดหันไปจับมืออ้อมเอาไว้แน่น

‘ ถ้านายทำบ้าๆอีกครั้งฉันจะฆ่านายเลยค่อยดู  “  พูดจบ อ้อมก็สะบัดหน้าที่แดงก่ำหนีไปอีกทาง

อย่างรวดเร็ ว แต่มือยังคงกอดกุมภาแน่น                

กุมภามองมือหญิงสาวที่เกาะเขายังกะปลาหมึกอย่างอ่อนอกอ่อนใจ นี่เขาจะไม่สามารถ สู้ยาย

อ้อมได้เลยแม้แต่นิดเดียวเลยหรื อเนี่ย แผนที่จะสร้างความตะลึงให้กบั ยายอ้อมเพื่อให้เธอปล่อย
มือล้มเหลวอย่างไม่เป็ นท่า
แล้วโดนทุบซะน่วมเลยเขา  กุมภายังคงคิดหาทางรอดเพื่ออิสระภาพของตัวเองต่อโดยการพูดยัว่
ต่อไป

“ แก้มใครเมื่อกี้ หอมๆๆ   อยากหอมอีกสักครั้งจังเลย “ กุมภากระซิบที่หูออ้ มเบาๆ

“ ไอ้บา้ “ อ้อมที่หน้าแดงก่ำพูดโดยไม่หนั มามองเขา

“ บ้าก็ยอม……..จะโดนทุบอีกกี่ครั้ง….ฉันก็จะยอม…แต่….ขออีกสักครั้ง…..แล้วจะไม่ลืม
พระคุณ……..นี้เลย “ กุมภาฮัมเพลงข้างหูออ้ มเบาๆพยายามยัว่ ให้เธอโกธรให้ได้ ได้ผลอ้อมหัน
มาตีหน้ายักษ์ใส่ เข้าก่อนจะพูดให้เขาเสี ยวสันหลังเบาๆว่า

“ นายไม่ตอ้ งคิดเลยว่าฉันจะสติแตกตามที่นายยัว่ หรอกนะ   แผนตื้นๆแค่นี่ฉนั อ่านออกหมดนัน่

แหละ  จูบแรกของฉันในชีวิตจริ งให้แก่ผชู้ ายที่กล้าหอมแก้มฉันโดยที่ฉนั ไม่เต็มใจนี้  
ฉันจะให้นายรับผิดชอบด้วยอะไรดีนา้   ฟันหน้าซักสองซี่เป็ นไง ดูสินายยังจะยังหล่ออีกไหม  “ 
อ้อมพูดฉี กยิม้ แบบเย็นๆ กุมภา ถึงกับเหงื่อออกเลย  ถึงจะตะงิดๆที่เธอบอกว่า
จูบแรกของฉันในชีวิตจริ งก็ตาม  

‘ อ่อย…..เวรแล้วตู……สร้างความแค้นสะสมทั้งสองคนเลยงานนี้ ฉนั ตายแน่ๆ จะหนีกค็ งไม่พน้

เพราะ อีกไม่ถึงอาทิตย์กต็ อ้ งเจอกันที่บา้ นพ่อใหม่ อีกเหมือนเดิมจะรอดไหมว่ะเนี่ย
‘   กุมภาคิดในใจ                              

แต่อยูๆ่ เขาก็ตอ้ ง งง ทันทีเมื่อยายอ้อมก็รีบปล่อยมือเขา  เขาหันไปมองเธออย่างแปลกใจ

“ อ้าว…….หยกนภา มายืนทำอะไรตรงนี้   เธอเป็ นหัวเรี่ ยวหัวแรงหลักที่จดั งานเลี้ยงเย็นนี้ นี่….
ไปได้แล้วมันใกล้จะถึงเวลานัดประชุมแล้ว……อืม….แล้วนัน่ ใครนะที่ยนื ข้างเธอไม่เคยเห็น
หน้ามาก่อน
“ อาจารย์คณะวิทยาศาสตร์หญิงชาวอังกฤษสูงอายุคนหนึ่งพูดขึ้นพร้อมกันมองรอดแว่นมาที่
กุมภา

“ สวัสดีครับ  ท่านอาจารย์ ผมกุมภา    เดชาชาญครับ  เป็ นเพื่อนของ หยกนภา นะครับ “

“ โอ……ยินดีที่รู้จกั นะ  ลูกชายนักธุระกิจดังชื่อดังของเมืองไทย ฉัน ศจ. ดร. มากาเร็ ต   แกน

นอส หัวหน้าภาควิชาวิทยาศาสตร์   “ อาจารย์หญิงชาวอังกฤษพูดพร้อมกับส่ งมือให้จบั ตาม
ธรรมเนียม

“ ยินดี ที่รู้จกั เช่นกันครับ ท่าน ศาตราจารย์ ดอกเตอร์ มากาเร็ ต  แกนนอส   “ กุมภาพูดพร้อมยืน

มือออกไปจับเช่นกัน

“ ถ้าเดาไม่ผดิ เธอคือคนๆ เดียวกัน ที่ ดร.พิศาล และ ดร.ราศินี  พูดถึง ให้ฉนั ฟัง บ่อยๆ แน่ๆ เธอ
รู ้จกั ท่านทั้งสองใช่ไหม “

“ ใช่แล้วครับ    ครับท่านอาจารย์ ดร. พิศาล คงจะเผาผมไว้มากเลยนะครับเนี่ย “  ศจ.ดร. มากา

เร็ ตยิม้ พูดว่า

“ ไม่เลยหนุ่มน้อย  ส่ วนใหญ่จะชมเธอจนโอเวอร์มากกว่า ไว้เปิ ดเทอมจะเชิญเธอมาเป็ นวิทยากร

พิเศษสักวัน ไม่ทราบเธอยินดีที่จะรับคำเชิญไหม “

“ เป็ นเกียรติอย่างยิง่ ครับท่าน ศจ.ดร. มากาเร็ ต  “ อาจารย์ชาวอังกฤษฉี กยิม้ พูดว่า

“ เป็ นอย่างที่ ดร. พิศาลพูดจริ งๆ แล้วฉันจะมีจดหมายไปหาเธออีกครั้ง  แต่วนั นี้ใกล้เริ่ มประชุม

แล้วฉันคงต้องรี บไปก่อนนะพ่อหนุ่ม “ ศจ.ดร.  มากาเร็ ต   พูดขึ้นยิม้ ๆก่อนจะปรายตาไปยัง
อ้อมที่ยนื ฟังอยูอ่ ย่าง งง

“ ไปพร้อมกันกับฉันเลยนะ หยกนภา “  อ้อมหันหน้ามาหากุมภาตีหน้ายุง่ ไม่รู้จะทำไง ก่อนหัน

ไปพูดกับอาจารย์ตวั เองว่า
“ คือว่า…..เพือ่ นหนู ธารทิพย์ยงั อยูใ่ นห้องพยาบาลเลยค่ะ พอดีเธอปวดท้องนะค่ะ ไว้ให้หนูไป
พร้อมกับเพื่อน

ไม่ได้เหรอค่ะอาจารย์   “

“ ธารทิพย์ปวดท้องเหรอ  ศจ.ดร. มากาเร็ ตนิ่งคิด “ กุมภาเห็นช่องรอดแล้วรี บเสนอความคิด

ทันที

“ อาจารย์ให้ หยกนภา ไปกับท่านอาจารย์เถอะครับ เรื่ องของ ธารทิพย์เห็นอาจารย์หอ้ งพยาบาล

ว่าไม่หนักหนาอะไร แต่เมื่อเธอออกมาแล้วผมจะพาไปส่ งที่คณะเองครับ อย่าให้หยกนภาเสี ย
งานเลยครับ
“ กุมภาพูดอย่างสุ ภาพเอยเสี ยงเรี ยบๆ  อ้อมถึงกับหันหน้ามามองจ้องตาเขาตาเขียวกัดฟันกรอดๆ

“ ดีเหมือนกัน  งั้นช่วยฝากดูแล ธารทิพย์ดว้ ยนะ  ฉันไปก่อนนะ กุมภา “ ศจ.ดร. มากาเร็ ตพูด

ก่อนหันไปทางอ้อมที่ท ำหน้ายุง่ มองกุมภาอย่างเสี ยดาย อีกนิดเดียวเธอก็จะได้แก้แค้นแล้วเชี่ยว
ไม่น่าเลย

“ ไปกันเถอะ หยกนภา “ ศจ.ดร. มากาเร็ ตพูดจบก็เดินนำหน้าไป  กุมภาตีคิ้วล้อเลียน อ้อม ๆ เดิน

ไปข้างๆก่อนกระทืบเท้าใส่ หลังเท้ากุมภาอย่างแรง   แล้วรี บวิ่งตาม อาจารย์ของตัวเองไป  
กุมภาทรุ ดตัวลงนัง่ กุมเท้าด้วยความเจ็บปวด    ส่ วนยายอ้อมวิง่ ไปไกลแล้วพร้อมหันหน้ากลับมา
แลบลิ้นใส่ เขา แถมด้วยการส่ งจูบล้อเลียนให้อีกด้วย 

“ ยายบ้า…….จำไว้เลยยายอ้อม “ กุมภามองตามหลังอ้อมพร้อมส่ ายหน้า  ก่อนจะหันไปเจอ ยาย

สองสาวที่มีเรื่ องกันที่โรงอาหารกำลังเดินตรงมาห้องพยาบาล

“ เวร……แล้วยายสองคนนี่มาห้องพยาบาลทำไม  “ พูดจบก็รีบหาที่หลบทันที   

ห้องพยาบาล มหาลัยนานาชาติ 

“ แถวนี้   ไม่เห็นเจอยายอ้อมเลยนี่   ไหนมาว่ายายอ้อมมานัง่ คุยกับแฟนที่นี่  ข่าวโคมลอยละมัง่

เนี่ย “ ฟางฟางพูดขึ้น
“ ไปดูยายทิพย์ในห้องพยาบาลก่อนดีกว่า “ ส้มจีนพูดก่อนค่อยๆเปิ ดประตูเข้าไป  กุมภาหลบอยู่
หลังต้นไม้ที่ห่างออกไปเกือบ 30 เมตรเลยไม่ได้ยนิ ทั้งสองคุยกัน 

“ พวกนัน่ เข้าไปในห้องพยาบาลแล้ว ตกลงเราจะทำยังไงต่อไปดีเนี่ย “ กุมภาพูดเบาๆ 

‘ จะเผ่นไปที่อื่นเลยหรื อจะไปเยาะเย้อต่ออีกสักรอบดีหว่าเรา ‘ กุมภาคิด แต่วา่ ไปเกิดซวยไปเจอ

ยายสองคนนัน่ อีกจะทำไง  เอาว่ะ ไปแอบดูหน่อยก็ดี เราคงไม่ซวยถึงขนาดนั้นหรอกมัง่              

กุมภาพูดจบก็ค่อยๆเดินอ้อมอย่างระมัดระวังเป็ นพิเศษ ไม่นานเขาก็เดินมาถึงหน้าห้องพยาบาลที่

ฟางฟางกับส้มจีนเดินเข้าไปเมื่อกี้นี่ 

‘ จะแอบดูดีไหมว่ะเนี่ยชักเสี ยวๆแล้วสิ    แต่เอาวะคงไม่เป็ นไรหรอกน่า   ‘  กุมภาคิด  (ความคิด

ฝ่ ายมารดำเห็นด้วยและสนับสนุนเต็มที่)

‘ อย่าเลย ถ้าเกิดซวยเจอสองสาวนัน่ จะทำไง ‘  อีกความคิดค้านขึ้นในหัว  (นัน่ คือว่าคิดฝ่ ายมาร

ขาว)

‘ ไม่เป็ นไรเหรอน่า แค่แบบดูแป๊ บเดียว ยังไงก็คงไม่ถูกจับได้ประจวบเหมาะพอดีเหรอน่า ‘

ความคิดแรกเถียงขึ้นทันที (ฝ่ ายมารดำ)

‘ กุมภา นายเป็ นคนกล้าที่จะทำนะ   นายจะปอดแหกกับเรื่ องแค่น้ ีเหรอ ‘ เจ้าความคิดที่แรกพูด

โน้มน้าวใจต่อ  (ฝ่ ายมารดำ)

‘ เขาไม่ได้เรี ยกปอดแหกแต่เขาเรี ยกว่า การไม่เสี่ ยง ที่จะพาไปสู่ ความซวยต่างหากละ   ‘ ความ

คิดที่สองเถียงกลับอย่างไม่ยอมลดละ (ฝ่ ายมารขาว )

‘ พูดแบบนี้ แก่หาเรื่ องข้านี่หว่ามารขาว แบบนี้แกกับฉัน   ชกกันให้รู้แพ้รู้ชนะไปเลย ใครชนะก็

ทำตามนั้น ‘ ฝ่ ายมารดำพูด

‘ พูดแบบนี้ กส็ วยเซ่……….งั้นลุยกันเลย ‘  พูดจบทั้งสองมารดำขาว ก็ตะรุ มบอลสู้กนั ในหัวของ

กุมภาทันที  ส่ วนกุมภายังยืนเบอๆอยูห่ น้าห้องพยาบาล ก่อนจะได้ยนิ เสี ยงประตูเปิ ดออก
“ครื้ น……..!!……………….”  

ตอนที่ 74 เมื่อกุมภาคิดอยู่เฉยๆ

กุมภาตกใจลืมตัวถอยหลังไปหลายก้าว

“ เป็ นอะไรหรื อเปล่าค่ะ “  นักศึกษาหญิงสาวคนหนึ่งที่เปิ ดประตูออกมาจากห้องพยาบาลถาม

ขึ้น  กุมภา งง งันวูบหนึ่งจึงพูดว่า

“ ไม่มีอะไรครับ ผมขอโทษที่ยนื ขว้างทางนะครับ ผมไปก่อนนะครับ “  พูดจบก็ยมิ้ ให้หญิงสาว

ก่อนรี บเดินออกจากบริ เวณนั้นไป กุมภาไปหยุดเดินอีกที  เขาก็เกือบเดินถึงรถของเขาที่จอดไว้
ข้างสนามบาสแล้ว

“ รออยูท่ ี่นี่ดีกว่าวูย……ไม่ตอ้ งเสี่ ยงโดนอัด “  กุมภาพูดจบก่อนเดินขึ้นไปนัง่ เล่นบนอัศจรรย์

สนามบาส  

ห้องพยาบาล 

“ ยายทิพย์ตกลงเธอมีแฟนแล้วใช่ไหม “ ฟางฟางถามขึ้น ทิพย์มองฟางฟาง กับ  ส้มจีน ก่อนจะ

พูดว่า

“ พวกเธอเชื่อฉันไหมละ “ สองสาวลังเลอยูค่ รู่ หนึ่งก่อนพยักหน้าพร้อมกัน ทิพย์จึงพูดขึ้นว่า

“ ยังไม่มี…….นัน่ คือคำตอบฉันสำหรับพวกเธอ …….แต่ถา้ เป็ นคนอื่นมันก็เป็ นตามที่พวกเขา

เห็นนัน่ แหละ” 

ธารทิพย์ตอบ
“ เอาเป็ นว่าเขาคนนั้นเป็ นแฟนหลอกๆของฉันแล้วกัน   พูดแค่น้ ีพวกเธอคงเข้าใจนะ “ ธารทิพย์
พูดขึ้น ที่เธอพูดแบบนี้ กเ็ พราะ กุมภานั้นจะต้องกลายไปเป็ นลูกบุญธรรมของพ่อ
ฟางฟาง และ พ่อ ส้มจีน นัน่ เองจึงไม่อยากที่จะพูดอะไรแรงๆออกไป อีกอย่าง ทั้งฟางฟาง และ
ส้มจีน  ก็สนใจกุมภาอยู่ คิดว่าไม่พดู อะไรที่มนั กระทบกับกุมภา ดีกว่า

“ งั้นจะไปประชุมได้ยงั    ทิพย์  “ ฟางฟางถามขึ้น

“ ได้สิ  เดี๋ยวไปลาอาจารย์ก่อนพวกเธอรอที่นี่นะ “ ทิพย์พดู กับทั้งสองพร้อมกันเดินไปด้วย

“ เออ….ทิพย์ พวกเรากำลังตามหายายอ้อมด้วย   เพื่อนๆว่า ซบไหล่อยูก่ บั แฟนแถวหน้าห้อง

พยาบาลนะ “ ส้มจีนพูดขึ้น ธารทิพย์ที่ก ำลังเดินอยูห่ ยุดขากึก…….แทบหัวทิ่ม 
หันไปมองสองสาวพูดว่า

“ เกิดอะไรขึ้นเหรอ “

“ ก็เพื่อนในห้องเรานะสิ เห็นยายอ้อมหวานซบไหล่กนั กับผูช้ ายอยูห่ น้าห้องพยาบาลแต่เมื่อพวก

เรามาถึงก็ไม่เห็นยายอ้อมเลยอะ แล้วเธอเห็นยายอ้อมไหมทิพย์ “ ฟางฟางถามขึ้น 

‘  โห………ยายอ้อมลงทุนจังแฮะ งานนี้ไม่รู้ไปอยูท่ ี่ไหนแล้วสิ กุมภามันยิง่ ตัวแสบอยูด่ ว้ ย ‘

ธารทิพย์คิด 

“ นี่ทิพย์ ฉันถามเธอไม่ได้ยนิ เหรอ “  ฟางฟางพูดขึ้น

“ ห่ะ……เออ….ไม่เห็นนี่  ฉันเข้าไปหาอาจารย์ก่อนนะ  “ พูดจบทิพย์กเ็ ดินหายไปในห้องด้าน

ใน

“ ยายทิพย์นี่สงสัยน้ำเกลือยังไม่ละลายทัว่ ตัว   รู ้สึกว่าคุณเธอจะเบอๆพิกล “ ฟางฟางพูดส่ ายหน้า

ไปมาก

“ เถอะน่ายายทิพย์มนั ก็เป็ นแบบนี้ มาแต่ไหนแล้วไรแล้ว “ ส้มจีนพูดตัดบท ไม่นานทิพย์กเ็ ดิน

กลับมา

“ ไปกันได้แล้ว “ ทิพย์พดู ก่อนเดินนำออกจากห้องไป  เธอปรายตาไปทัว่ บริ เวณหน้าห้อง  

‘ อ้อมไปไหนเนี่ย  หรื อโดนนายนัน่ แกล้งวิง่ หนีไปแล้ว  ไม่หรอกน่า อ้อมไม่ใช่คนอ่อนแอ
ขนาดนั้นนี้น่า ‘ ธารทิพย์คิดในใจ

“ ทิพย์มวั คิดอะไรอยูเ่ ดินเร็ วๆหน่อยสิ เหลือแค่นาทีเดียวเท่านั้นจะเริ่ มประชุมแล้วนะ “ ส้มจีน

พูดก่อนดึงแขนธารทิพย์วิ่งไป มีฟางฟาง วิ่งตามหลัง 

ที่สนามบาสเก็ตบอล 

“ติ๊ด….ติ๊ด….ติ๊ด”  เสี ยงโทรศัพท์ดงั ขึ้น กุมภายกขึ้นมองดู

“ อิน #ไอ้บา้ กุมภารับสายด้วย# “ กุมภาอ่านเบอร์ชื่อที่ยายอิน  ทันทึกชื่อตัวเองก่อนส่งโทรศัพท์

ให้เขา ๆถึงกับหัวเราะออกมาอย่างขำๆ ก่อนจะกดรับ

“ ว่าไงจ๊ะที่รัก “

“ ไอ้บา้ …..ใครเป็ นที่รักนาย……เออ..นายยังอยูท่ ี่นี่ไหม ถ้าอยูไ่ ปเดินเล่นอีกสักรอบนะฉันต้อง

อยูป่ ระชุมอีกครึ่ งชัว่ โมงนะ”

“ ได้จ๊ะที่รัก เพื่อที่รัก กุมภายอมทุกอย่าง “

“ แว่ะ…แค่นี่นะ “

“ จ้า จุ๊บๆๆ “ กุมภาพูดก่อนวางสายไป พร้อมกันนัง่ หัวเราะอย่างสนุกสนาน 

หน้าห้องประชุมชั้น 5    ตึกคณะวิทยาศาสตร์  

“ อมยิม้ อะไรหรื อ  อาจารย์คนใหม่ “ ศจ.ดร. มากาเร็ ต เดินเข้าหาพร้อมพูดขึ้น

“ ไม่มีอะไรค่ะ   ศจ. ดร.  มากาเร็ ต “ อินพูดยิม้ ๆ

“ งั้นเหรอ งั้นเราเข้าไปหาพวกนักเรี ยนกัน จะได้แนะนำตัวอย่างเป็ นทางการซะที  “ ศจ.ดร. มา

กาเร็ ตพูด
“ ค่ะ  ศจ.ดร. มากาเร็ ต “ อินรับคำก่อนเดินเข้าห้องประชุมไป 

ที่สนามบาสเก็ตบอล  
                   กุมภานัง่ มองนักศึกษาชายกำลังกำลังเล่นบาสกันอยู ่ อย่างสบายอารมณ์ เสี ยงเชียร์
ของกองเชียร์เริ่ มดังขึ้นจากทั้งสองฝั่ง    เมื่อนานๆเข้า  
เขาก็เริ่ มจะเบื่อก่อนจะไปนัง่ เล่นเกมส์ที่มือถือแทน โดยหารู ้ไม่วา่ อีกไม่กี่นาทีขา้ งหน้าความซวย
จะมาเยือนเขาอีกครั้ง  ในขณะเล่นเกมส์เพลินๆก็มีนกั ศึกษาหญิงสามคนขึ้นอัศจรรย์มานัง่ ข้างๆ
กุมภา    กุมภา หันหน้าไปมองก่อนจะหันกลับมาเล่นเกมส์ต่อไป เพราะอัศจรรย์ไม่ใช่ของเขา
ใครจะนัง่ ที่ไหนก็ได้

“ นี่นายชื่ออะไรเหรอ “ หญิงสาวคนที่นงั่ ใกล้ๆเขาพูดขึ้น กุมภาหันหน้าไปมองเห็นเป็ นหญิง

สาวผมสั้นหน้าตาน่ารักคนหนึ่งก่อนจะหันมามองเกมส์พดู ว่า

“ ชื่อ กุมภาครับ แต่วา่ มีธุระอะไรกับผมหรื อครับ “   กุมภาหาได้รับคำตอบ   แต่ดนั ได้รับคำถาม

กลับมาแทน

“ คุณเรี ยนอยูท่ ี่คณะไหนหรื อค่ะ   ลืมแนะนำตัวฉัน ชื่อ  น้ำค่ะ “

“ ยินดีที่รู้จกั ครับ ผมไม่ได้เรี ยนที่นี่ ดังนั้นผมจึงไม่มีคณะสังกัดครับ “ กุมภาตอบ ในขณะตายัง

สนใจแต่เกมส์อย่างเดียว

“ คิ คิ คุณนี่มีอารมณ์ขนั จังนะค่ะ “

“ งั้นเหรอครับ “ กุมภาพูดจบก็นิ่งไป เพราะตอนนี้ เขากำลังจะทำสถิติเกมส์ งูนอ้ ยหรรษา สำเร็ จ

ใหม่แล้ว

“ น้ำ “ เสี ยงเรี ยกดังขึ้นจากด้านล่างของอัศจรรย์

“ ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้สนใจนาย  อย่างมายุง่ กับฉันได้ไหม ฉันขอร้องละนะ   ต้นไม้ “ น้ำพูด

อย่างเซงๆ

“ เธอคงชอบไอ้หล่อที่นงั่ ข้างเธอสิ นะ “ ต้นไม้พดู ขึ้นอย่างอารมณ์เสี ย

“ ถ้าเกิดว่าใช่แล้วจะทำไม นี่มนั เรื่ องส่ วนตัวของฉันนะ “ น้ำพูดขึ้น

“ เฮ…..ไอ้หล่อ  นายอยากมีเรื่ องกับฉันใช่ไหม “ ต้นไม้เริ่ มพาลหาเรื่ องคนอื่น แต่กมุ ภาหาหาได้

สนใจไม่    ยังไม่รู้ตวั ด้วยซ้ำว่ามีคนกำลังหาเรื่ องเขาอยู ่   เมื่อไม่ได้ยนิ เสี ยงตอบรับจากกุมภา
ยิง่ ทำให้ ต้นไม้โกธรเข้าไปอีก

“ นายอย่าไปยุง่ กับเขาเลย    นายไปเล่นบาสของนายเถอะฉันกับเขาเพิ่งรู ้จกั กันเมื่อกี้น้ ีเอง และ

ไม่เคยรู ้จกั กันมาก่อน “ น้ำรี บพูดขึ้นเพราะกลัวกุมภารับเคราะห์เพราะเธอ

“ เย้……….ทำลายสถิติแล้ววุย้ ….”   กุมภาลุกขึ้นยืนกำหมัดชูข้ ึน ทำให้ น้ำ ที่นงั่ ข้างๆถึงกับ

ตกใจ

“ ตกลงไอ้หล่อนี่      มันไม่ฟังที่ฉนั พูดตั้งแต่ตน้ หรื อเนี่ย “ ต้นไม้ใกล้ฟิวส์ขาดหันไปคุยกับ

เพื่อนๆ ก่อนจะหันไปหากุมภาที่สติกลับมาจากเล่นเกมส์แล้ว

“ เฮ…..ไอ้หล่อนายเรี ยนที่คณะไหนว่ะ “  กุมภาหันไปมอง น้ำ กับเพื่อนทั้งสองอย่าง งง ก่อนหัน

ไปมอง นักบาส 5 คนที่ยนื มองเขาอยูด่ า้ นล่าง

“ เออ…..ขอโทษนะฉันไม่ได้เรี ยนที่นี่เหรอ แค่มาทำธุระนะ  เดี๋ยวก็คงกลับแล้วละ “ กุมภาพูด

“ นายจีบยาย น้ำหรื อเปล่า “ ต้นถามเสี ยงดังจนเหมือนตะคอก  ใส่ กมุ ภา

“น้ำ "  กุมภาทวนคำ  ก่อนจะนึกขึ้นได้วา่ คือคนที่อยูข่ า้ งๆ

“ เออ…..คนนี้ เหรอ “ กุมภาถามขึ้น  ในขณะที่ตน้ ไม้ใกล้ฟิวส์จะขาดแล้วเพราะคิดว่ากุมภา

แกล้งปั่นหัวตัวเองเล่น

“ แก่นงั่ คุยกับเธอชัดๆยังมาทำตีรวนอีก  แบบนี้ มนั หาเรื่ องชัดๆนี่ “ ต้นไม้ตะคอกใส่ กมุ ภา ทำให้

เขาอารมณ์เสี ยทันที

“ พูดกับนายนี่ฉนั เซงว่ะ…..ก็ฉนั เพิง่ นึกชื่อเธอออก  และ เพราะเธอก็เพิ่งบอกฉันเมื่อไม่กี่นาทีน้ ี

เองว่ะ  และฉันก็ตอบนายดีๆแล้ว รวนตรงไหนว่ะ “ กุมภาเริ่ มเหลืออดพูดขึ้น
“ แกอยากมีเรื่ องกับฉันเหรอ “ ต้นไม่พดู ขึ้น

“ ไม่อยากมี “ กุมภาตอบ

“ งั้นแกไสหัวไปจากมหาลัยฉันเดียวนี้ เลย ไม่ง้ นั แกเจ็บตัวแน่ๆ “ ต้นไม้พดู ขึ้นจนเพื่อนๆต้องมา

ตบไหล่หา้ มไว้   กุมภามองยิม้ ๆก่อนพูดว่า

“   เรื่ องไปจากมหาลัยฉันไปแน่นอนอยูแ่ ล้ว แต่ฉนั ยังติดธุระอยู ่ คงยังไปไม่ได้  แต่ถา้ ทำธุระ

เสร็ จแล้ว จะไปเองโดยไม่ตอ้ งไสหัวว่ะ “  ต้นไม้ หน้าแดงก่ำด้วยความโกธรกำหมัดแน่นจ้อง
มองกุมภาอย่างกินเลือกกินเนื้อ

“ เอาเถอะฉันไม่ชอบมีเรื่ องกับคนโดนไม่จ ำเป็ นเท่าไหร่    ฉันจะไปจากสนามบาสเก็ตบอลของ

พวกนายแล้วกัน แค่น้ ีนายคงจะพอใจนะ “ พูดจบกุมภาก็ลุกขึ้นเดินลงจากอัศจรรย์เฉี ยดข้างกาย
ต้นไม้ไป

“ เดี๋ยว “ ต้นไม้พดู ขึ้น กุมภาหยุดกึก ค่อยๆหันหน้ามาหาอย่างเซงๆ

“ เอามีอะไรว่ามา ฉันจะได้ไปธุระของฉันต่อ “ กุมภาพูดเสี ยงเย็น

“ ฉันอยากให้นายไสหัวไปเดี๋ยวนี้ ไม่ง้ นั นายจะเจ็บตัว” ต้นไม้พดู ยิม้ ๆคิดว่าตัวเองเป็ นต่อเต็มที่

กุมภามอง ต้นไม้อย่างสมเพศ พูดว่า

“ ฉันจะไปก็ต่อเมื่อฉันต้องการจะไปเท่านัน่ ไม่มีใครหน้าไหนมาห้ามฉันได้เหรอ  ฉันไปละ “

พูดจบก็หนั หน้าเดินไปทันที                    

ต้นไม้โดนคำพูดสวนมาก็ฟิวส์ขาดทันทีวิ่งเข้าหา พร้อมกระโดดลอยตัว   กระถีบกุมภาให้หวั ทิ่ม

เดินไปเลย กุมภาปรายตามองก่อนจะหมุนหลบพร้อมกับวาดขาเตะเข้าเต็มแรง

“ ผัว่ ……..ซวบ “ แข้งซ้ายหวดเข้าแผ่นหลัง ต้นไม้เสี ยงดัง   ทำให้ตวั เขาโดนแรงกระแทกหัวทิ่ง

ลงพื้นก่อนกลิ้งไปหลายตลบ  เพื่อนๆต้นไม่ต่างกรู กนั เขามาหาเขาแต่ยงั ไม่ท ำอะไร
“ ฉันไม่ได้กลัวพวกนายหรอกนะ เพียงแต่ฉนั จะถามสั้นๆว่าฉันผิดอะไรแค่น้ นั   แต่ถา้ พวกนาย
จะไม่ตอบและจะรุ มก็ไม่วา่ กันฉันพร้อมเสมอ “ กุมภาหน้าสงบนิ่งพูดเสี ยงเรี ยบ
               

เพื่อนนักบาสต่างวิ่งไปพยุง ต้นไม้ลุกขึ้น ต้นไม้เช็ดเลือดที่ปากกระแทกเพื่อนที่มาพยุงสองคน

กระเด็นออกไป ก่อนจะวิ่งเขามาหากุมภาอีกครั้ง เพื่อนๆ นักบาสของ ต้นไม้ต่างรู ้ตวั รี บถอยออก
ไปยืนห่างๆ 
ต้นไม้รัวหมัดใส่ กมุ ภาไม่ย้งั     กุมภา ใช้สายตาจ้องที่หมัด ต้นไม้ตาไม่กระพริ บ ก่อนจะโยกเอว
หลบไปมาอย่างรวดเร็ ว    

‘ เชอะทำคุยระดับความเร็วหมัดยังสู้พวกผูห้ ญิงไม่ได้เลย ‘ กุมภาคิด 

“ ฉันไม่ค่อยมีเวลาเล่นกับนายขอจบเกมส์แล้วกันนะ “ กุมภาพูดจบ ก็หลบหมัดขวาที่เหวี่ยงเข้า

มาหมายต่อยที่ปรายคางเขา ก่อนจะกระทุง้ เข่าเข้าที่ลิ้นปี่ ของ ต้นไม้

“ ตุบ…..” ร่ างต้นไม้สะท้าน สะดุง้ เฮือก ใช้มือกุมท้องตัวงอ กุมภา ยกขาขึ้น 90 องศา เหนือ

ก้านคอของ ต้นไม้

เกรงขาทิ้งน้ำหนักตัวไปที่ปรายเท้าก่อนฟาดลงบนต้นคอ ต้นไม้ที่ก ำลังกุมท้องอยูอ่ ย่างแรง

“ตับ…...” ร่ างต้นไม้ร่วงลงสู่พ้ืนสลบไปทันที  เพื่อนๆ นักบาสและ นักเรี ยนที่อยูแ่ ถวนั้น รวมถึง

น้ำ และ เพื่อนอีกสองคนต่างยืนตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“ ต่อไปก็ข้ ึนอยูก่ บั พวกนายแล้วนะว่าจะสู้กบั ฉันไหม  ถ้าไม่สู้กม็ าเอาเพื่อนนายไปห้องพยาบาล 

นอนพักสักชัว่ โมงก็พ้ืนแล้ว “  กุมภาพูดเสี ยงเรี ยบไม่แสดงอาการตื่นเต้นเลยแม้แต่นอ้ ย
สักพักเพื่อนนักบาส    ของต้นไม้จึงพูดขึ้น

“ นายไปเถอะมันเป็ นความผิดของเพื่อนฉันเอง ที่ไปหาเรื่ องนายก่อน น้ำเล่าให้เราฟังแล้ว

ขอโทษแทนเพื่อนเราด้วยนะ “ นักบาสคนหนึ่งพูดขึ้น

“ ขอบใจมาก ที่เข้าใจฉัน ถ้าหมอนี่พดู รู ้เรื่ องเหมือนนายก็คงไม่เกิดเรื่ องแบบนี้ เหรอ “ กุมภาพูด

ขึ้นยิม้ ๆ ทันใดนัน่ โทรศัพท์ของเขาก็ดงั ขึ้นพอดี
“ ติ๊ด….ติ๊ด…..ติ๊ด “ กุมภารี บเปิ ดมือถือดูวา่ ใครโทรเขา

“ อิน # ไอ้บา้ กุมภารับสายด้วย# “ กุมภายิม้ ก่อนกดรับสาย

“ ดีจา้ อิน ที่รัก “   

“ รักบ้ารักบอ อะไรมารับฉันที่หน้าตึกวิทยาศาสตร์ได้แล้ว มาเร็ วๆด้วยนะ “

“ ว้า….รู ้สึกน้ำเสี ยงหงุดหงิดนะที่รักมีอะไรหรื อเปล่า “

“ ไม่ตอ้ งถามให้มาด่วนแล้วกันแค่นี่นะเปลืองเงิน “ พูดจบ อินก็วางสายไปเลย

“ ว้า…..โมโหอะไรของเขานะ “ พูดจบก็ฉีกยิม้ หัวเราะอย่างอารมณ์ดี                   

การเปลี่ยนแปลงอารมณ์ในพริ บตาอยูใ่ นสายตาของ นักบาส  ที่ก ำลังนวดตามคอของต้นไม้แทน

การเอาไปส่ งห้องพยาบาลอยู่ น้ำจ้องมองกุมภาตาไม่กระพริ บ  กุมภาเก็บโทรศัพท์ใส่ กระเป๋ า
ก่อนหันไปยิม้ ให้กบั ทุกคนในที่น้ นั พร้อมกับพูดว่า

“ เอาเป็ นว่าฉันขอโทษทุกคนแล้วกันนะ   ฝากขอโทษนายที่สลบด้วยละ  เพื่อนหญิงฉันโทรมา

ตามแล้วคงต้องไปรี บก่อนเพราะถ้าช้าจะโดนเธอฉี กเป็ นชิ้นๆ พูดจบก็กระโดดข้ามรั้วไปยังรถ
เบนซ์ของตัวเองก่อนจะขับออกไปอย่างรวดเร็ ว……………….. 

ตอนที่ 75 งานเลีย้ งต้ อนรับครู ใหม่ (ตอนที่ 1)

“ วาว…….หมอนัน่ เป็ นใครเหรอน้ำ หุ่นเท่ห์สุดๆ   หล่อแบบโคตรๆ     เก่งแบบเวอร์อีกต่างหาก

ไม่เห็นกับตาฉันไม่เชื่อเลยนะเนี่ย    แถมดูท่าทางรวยสุ ดๆด้วย 
“ ไม่รู้เหมือนกันสิ พร  ฉันรู ้เพียงแค่เขาชื่อกุมภา  แต่กไ็ ม่รู้วา่ เขาเรี ยนที่ไหนอยูด่ ี “  น้ำพูดแต่ตา
ยังมองท้ายรถกุมภาที่วิ่งไปยังไม่ลบั ตา

“ งั้นเธอสนใจเขาละสิ “ พร พูดขึ้น

“ ก็ มีนิดหน่อย แต่ดูท่าเราคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วละ “ น้ำพูดขึ้น

“ อย่างเพิ่งพูดแบบนั้นสิ เรื่ องทุกอย่างมันแล้วแต่โชคชะตานะว่าไหม “ พร พูดหันไปมองเพื่อน

ยิม้ ๆ

“ ถูกของเธอ  สักวันฉันอาจได้พบและเป็ นเพื่อนกับเขาก็ได้ใครจะไปรู ้จริ งไหม “ น้ำหันกับมา

มองเพื่อนยิม้ ๆก่อนที่ท้งั สามจะหันไปมอง ต้นไม้ที่ยงั ทำท่า เบอๆอยู ่
ซึ่งทำให้ท้ งั สามอดหัวเราะกับท่าทางนั้นไม่ได้ 

หน้าตึกคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนานาชาติ        

กุมภาขับรถเขามาจอดที่หน้าตึกคณะวิทยาศาสตร์อย่างนุ่มนวล เขาเห็น อินธิรา ยืนอยูก่ บั หนุ่มๆ

สามคน  เป็ นวัย 20 กว่า  2  คน และ 30 กว่าอีก 1  คน กุมภาเปิ ดประตูรถออกมา
อิน ก็วงิ่ เข้ามาเกาะแขนเขาทันที

“ ที่รักค่ะมาช้าจังเลยค่ะ อินรอตั้งนานไปทำอะไรอยูท่ ี่ไหนค่ะ “ เธอพูดพร้อมขยิบตาให้เขาด้วย

เป็ นเชิงว่าเล่นละครช่วยหน่อยนะ    กุมภาฉี กยิม้ ทำเนียนต่อทันที 
กุมภาถือโอกาส รวบร่ าง อินธิรา เข้ามากอดหน้าตาเฉย ก่อนพูดว่า

“ ไม่ได้เจอกันแค่ 2 ชัว่ โมงคิดถึงมากเลยรู ้ไหม จ๊ะที่รัก “ กุมภาพูด

“ กุมภา นายเอาเปรี ยบฉันนี่ ฉันไม่ได้ให้นายกอดฉันอย่างนี้นะ      ปล่อยฉันได้แล้วฉันอายเด็ก

นักเรี ยนที่มองดูอยูน่ ะ “ อิน พูดข้างหูเขา หญิงสาวตอนนี้ หน้ากลายเป็ นสี แดงก่ำแล้ว  
กุมภายิม้ ก่อนจะปล่อยเธอ มองไปยังสามหนุ่มที่อา้ ปากค้างกับสิ่ งที่เห็นเมื่อกี้น้ ีอยู่ อินธิรา มอง
ไปยังสามหนุ่มยิม้ แหย่ๆ ก่อนหันไปทำตาเขียวใส่ กุมภาที่แสดงละครเกินเหตุ

“ เชิญขึ้นรถครับที่รัก “ กุมภาพูดยิม้ ๆ  อิน หันไปโบกมือให้กบั สามหนุ่มก่อนจะก้าวเข้าไปใน

รถกุมภา กุมภาปิ ดประตูวิ่งอ้อมไปประจำที่นงั่ คนขับก่อนจะขับรถออกไป
“ ตุบ…….โอ้ย  อิน เธอทุบหมัดฉันทำไมเนี่ย   “  กุมภาแกล้งพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น

“ เนียนนักนะ    ถือโอกาสเอาเปรี ยบฉันเลยนะเผลอไม่ได้เลย “   อินพูดเสี ยงเขียว กุมภาอมยิม้

“ ไม่ตอ้ งมาอมยิม้ เลย “  อินพูดแบบ งอน ก่อนสะบัดหน้าไป

“ ไม่เอาน่า   อย่างงอนสิ อิน  ตกลง………จะให้ฉนั มารับกี่โมงละ “ กุมภาพูด

“ หกโมง…...” อินพูด

“ แล้วเธอจะ ไปแต่งตัวที่ไหน ฉันจะได้ไปส่ ง “ กุมภาถามขึ้น

“ งานนี้ไม่ตอ้ งแต่งตัวให้มากเหรอ  เออ…..ฉันมีอะไรให้นายด้วยนะ “ อินธิรา ส่งของสิ่ งหนึ่งให้

เขา กุมภามองก็จะพูดว่า

“ เอาหน้ากาก…..มาให้ฉนั ทำไม “  กุมภาถามอย่าง งง

“ ก็ให้นายใส่ ไง……ไม่รู้พวกที่จดั งานต้อนรับฉันคิดยังไงให้ทุกคนใส่ หน้ากากไปงาน  ส่ วนการ

แต่งตัวก็ให้ใส่ ธรรมดาที่สุด หรื อใครจะแต่งสวยๆไปก็ได้ นัดเจอกันที่หอ้ งประชุมชั้น
5  สองทุ่ม นะ “ อินพูด   

‘  หุ หุ หน้ากาก   ดีจงั …….. อิ อิ งานนี้ รอดจากยายทิพย์กบั ยายอ้อมแล้วนะสิ เนี่ย  คิดหาทางหนี

ไม่เข้างานตั้งนานอยูๆ่ สวรรค์กบ็ นั ดาล ทางเลือกสุ ด  perfect  มาให้อีก
เยีย่ มจริ งๆ ‘  กุมภาคิดในใจ 

“ ทำหน้าแบบนั้นนายคิดพิเลน  อะไรอีก “ อินพูดขึ้นดุๆ กุมภาสะดุง้ หันไปมองอิน ยิม้ ๆพูดว่า

“ ไม่มี……ไม่ได้คิดอะไรเลย “ กุมภาตอบ

“ เชื่อตายละ “ อินธิราพูดก่อนหันไปมองทางอื่น  

‘ ยายอินนี่หน้ากลัวจริ งๆ  วันหลังต้องปรับสี หน้าให้เนียนๆซะแล้ว ‘ กุมภาคิดต่อ 

“ นี่กมุ ภานายรู ้จกั ศจ.ดร.  มากาเร็ ต ด้วยเหรอ “ อิน ถามขึ้น

“ ก็รู้เพิ่งรู ้จกั เมื่อไม่กี่ชวั่ โมงนี้นี่เองละ “ กุมภาตอบในขณะขับรถ

“เออ……. แล้ว  คนที่นายรู ้จกั นะ หยกนภา เป็ นใครเหรอ “  อินถามต่อ

“เอ………….ถามทำไมเหรอ หรื อว่า…………..เริ่ มหึงฉันแล้วสิ “ กุมภาพูดช้าๆหันไปเลิกคิ้ว

สูงให้ อิน เธอหน้าขึ้นสี พดู ว่า

“ ไอ้บา้ …..ฉันแค่ถามเฉยๆ ไม่ได้หึง ซักหน่อย ไม่ตอบก็ได้ ฉันไม่สนใจหรอก “ อินพูดพร้อม

สะบัดหน้าไปอีกทาง

“ ว้า…..งอนอีกแล้ว  เอาไว้เจอหน้ากันจังๆจะแนะนำให้รู้จกั แล้วกันนะ อิน  อธิบายไปก็ไม่ชดั

เท่ากับทำความรู ้จกั เองหรอกน่า “ กุมภาพูด

“ เชอะ….ไม่อยากรู ้จกั หรอก “ อินพูด กุมภามอง อินธิรายิม้ ๆไม่ได้พดู อะไรต่อ 

หมู่บา้ นแกรนวิลล่า             

กุมภา ขับรถเข้าไปในหมู่บา้ นหรู ก่อนจะจอดที่หน้าประตูทางเข้าหมู่บา้ น

“อ้าว……คุณกุมภาเหรอครับ นี่คงมากินข้าวกับ ดร.พิศาลอีกสิ ครับเนี่ย “ ยามเฝ้ าหน้าประตูพดู

ยิม้ ๆ

“ วันนี้ ไม่ใช่ครับน้ายาม  เออ…….รอเดียวนะครับ ผมชื้อของมาให้นา้ ด้วย “ กุมภาเปิ ดฝากระ

โปรงท้ายรถ ก่อนเดินลงไปหยิบถุงกระดาษถุงใหญ่มายืน่ ให้ยามหน้าหมู่บา้ น
ยามยิม้ ทำหน้าแหย่ๆ พูดว่า

“ ผม ไม่กล้าจะรับแล้วนะครับคุณกุมภา แค่ที่คุณกุมภาให้ตลอดปี ที่ผา่ นมา ผมก็เกรงใจจะแย่

แล้ว “ น้ายามพูดกุมภายิม้ พูดว่า

“ รับไปเถอะน่าน้า  ไม่ตอ้ งคิดมาก “ กุมภาพูดยิม้ ๆส่ งถุงกระดาษให้กบั น้ายาม

“ ขอบคุณมากครับ คุณกุมภา ผมและครอบครัวจะไม่ลืมการช่วยเหลือของคุณเลย ไอ้ตวั เล็กผม
แข็งแรงดีแล้วนะครับ  “ น้ายามพูด กุมภายิม้ พยักหน้าไม่ได้ตอบอะไร  เข้าเดินขึ้นรถก่อนจะขับ
ออกไปอย่างช้าๆ 
อินธิรา เห็นการกระทำทั้งหมดเริ่ มคันปาก  อดที่จะถามไม่ได้  เลยถามขึ้นว่า

“ กุมภา นายช่วยอะไรน้ายามคนนั้นเหรอ “

“ เออ…..ไม่มีอะไรเหรอเรื่ องเล็กๆน้อยๆ ไม่ตอ้ งไปสนใจหรอก “ กุมภาตอบยิม้ ๆ

“ ถามแค่น้ ีกบ็ อกไม่ได้ เชอะ “ อินพูดก่อนสะบัดหน้าไปอีกทาง งอนๆ  เหมือนเดิม           

ไม่นานกุมภาก็ขบั รถเข้ามาในบริ เวณบ้านของ อินธิรา ควรบอกว่า   คฤหาสถ์ มากกว่า  ใน

บริ เวณบ้านเนื้ อที่เกือบ 3 ไร่   บ้านสี ขาวขนาดใหญ่ต้ งั อยูต่ รงกลางบนเนื้ อที่ท้งั หมด 
ด้านหน้า คฤหาสถ์ตกแต่งสวนให้เป็ นสไตล์ ญี่ปนุ่ ด้านข้างคฤหาสถ์ ขุดเป็ นบ่อขนาดใหญ่มี
เรื อนไม้ทรงไทยชั้นเดียวอยูก่ ลางบ่อน้ำ 

“ ถึงบ้านแล้วครับเชิญเลยครับ “ กุมภาพูดพร้อมกับเปิ ดประตูรถให้                 

อินธิราก้าวออกมาจากรถ กุมภาปิ ดประตูรถพูดว่า

“  ฉันไปก่อนนะ อิน แล้วจะมารับ “  พูดจบก็โบกมือ ให้ ฉี กยิม้ เดินอ้อมหน้ารถกลับไปยังที่นัง่

คนขับ ก่อนจะค่อยๆขับรถเคลื่อนออกไป  อินธิรามองจนรถกุมภาพ้นบริ เวณบ้านเธอแล้วเธอจึง
เดินเข้าบ้านไป 

คอนโดมิเนียม ห้องของสาวๆ 

“ ยายอ้อม………บอกมาเดี๋ยวนี้ เลย แฟนเธอคนนั้นเป็ นใคร “ ฟางฟางกำลังจับอ้อมมานัง่ คาด

คั้น

“ ฉันยังไม่มีแฟนนะ “ อ้อมรี บเถียง

“ เธอไม่ตอ้ งมาโกหกเลยยายอ้อม  มีเพื่อนๆเห็นกันหลายคน ทำไมต้องปิ ดพวกฉันด้วย เราเป็ น
เพื่อนรักกันนะ เธอทำแบบนี้ หมายความว่าไง “ ส้มจีนพูดขึ้นอย่างโกธรๆ

“ นี่ยายทิพย์อย่าเอาแต่นงั่ หัวเราะช่วยเหลือกันหน่อยสิ อย่างลืมแฟนฉันกับแฟนเธอมันคนๆ

เดียวกันนะ “ อ้อมพูดเพื่อผลักภาระไปยังทิพย์อีกคน ทิพย์ตาเหลือกพูดว่า

“ อ้าว….แล้วกันโยนมาให้ฉนั ทำไม ที่เธอไปซบแขนหมอนัน่ ฉันไม่เกี่ยวนะ “ ทิพย์รีบพูด

“ ไม่รู้ละมันเป็ นความผิดของเธอตั้งแต่หลอกว่าปวดท้องแล้ว “ อ้อมเถียงขึ้น

“ หยุดๆ………ไม่ตอ้ งเถียงกันทั้งสองคนเลย บอกมาเดี๋ยวนี้วา่ มันเกิดอะไรขึ้น “ ฟางฟางพูด 

อ้อมกับ ทิพย์หนั ไปมองหน้ากัน ก่อนที่ทิพย์จะพูดขึ้นว่า

“ ไม่มีอะไรหรอกน่า พวกฉันแค่แกล้งหมอนัน่ เล่น แต่บงั เอิญตัวเองซวยแทนแค่นนั่ เอง “

“ ฉันจะเชื่อเธอดีได้ไหมเนี่ย “ ฟางฟางพูดขึ้น

“ เชื่อได้ 100 เปอร์เซ็นต์เต็ม  ถ้าฉันมีแฟนรับรองต้องบอกพวกเธอก่อนเพื่อนแน่นอน “ ทิพย์พดู

“เอาเถอะ  ครั้งนี้จะไม่ถามอะไรมากความอีกแล้ว…..  แต่อย่างให้ฉนั จับได้นะว่าพวกเธอสองคน

แอบซุกซ่อนแฟนไว้ไม่บอกพวกฉัน  ไม่ง้นั มีเรื่ องแน่ “ ส้มจีนพูดขึ้น

“ จ้า…..” สองสาว อ้อม กับ ทิพย์ พูดพร้อมกัน

“ แต่ตกลงวันนี้จะใส่ ชุดอะไรไปดี “ ทิพย์รีบพูดออกนอกประเด็นเดิมไป 

“ ฉันคิดว่าจะใส่ ชุดเสื้ อยืดกางเกงยีนนี่แหละ สะดวกดี “  อ้อมพูด

“ อืม  ฉันด้วย “ ส้มจีนพูด

“ ฉันขอใส่ กระโปรงดีกว่า “ ฟางฟางพูด

“ แต่ฉนั จะใส่ ชุดสูท ควงกับฟางฟางดีไหม “ ทิพย์พดู ขึ้น

“ ดีเลยทิพย์ อิ อิ  วันนี้จะได้ควงกับทิพย์ “ ฟางฟางเดินไปเกาะแขนพูดขึ้นยิม้ ๆ

“ เอาตามนี้ พวกเรารี บไปอาบน้ำกันเถอะ เดี๋ยวจะไปช้า “ อ้อมพูดก่อนที่ทุกคนจะแยกกันไปแต่ง

ตัว 

ที่คอนโดมิเนียม ห้องกุมภา     

ชุดที่จะใส่ ไปร่ วมงานครั้งนี้กมุ ภา เลือกเปลี่ยนไปใส่ เสื้ อเชิ้ตแขนยายสี ขาว การเกง สแล็คสี ขาว  
เขาหยิบหน้ากากสี ด ำขึ้นมาปิ ดโครงหน้าเผยให้เห็นแค่ริมฝี ปากมาลองสวมดู
 กุมภายิม้ ที่มุมปากพูดว่า

“ ต่อให้ สิ บ ยายทิพย์ หรื อ ยายอ้อมก็จ ำเขาไม่ได้แน่ๆ ถ้าเจอกันขอเพียงดัดเสี ยงนิดหน่อย ก็

รอดตัวอย่างสบาย อีกอย่างคงไม่ซวยไปนัง่ โต๊ะเดียวกับ สองสาวนัน่ แน่นอน
“  กุมภาพูดคนเดียวยิม้ ๆ 

หมู่บา้ นแกรมวิลล่า 

หน้าคฤหาสถ์บา้ นตระกูล อัครลักษณ์  

“ นี่อิน  จะเดินไปเดินมาอีกนานไหมลูก “ ดร.พิศาลพูดขึ้นยิม้ ๆ

“ ก็หมอนัน่ นานมานี่ค่ะ “ อินพูด

“ ก็ลูกนัดกุมภา หกโมงเย็นไม่ใช่เหรอ เหลือเวลาอีกตั้งครึ่ งชัว่ โมงแนะ “   ดร. ราศินี แม่ของ อิน
ธิรา ที่นงั่ เล่นอยูก่ บั ดร.พิศาลพูดขึ้น

“ คนเราก็ตอ้ งรู ้จกั มาก่อนเวลาสิ ค่ะแม่ เผือ่ มีเหตุฉุกเฉิ นจะได้ไปงานทัน “ อินพูดขึ้น

“ งั้นลูกก็ลองโทรถามดูสิ   ว่ากุมภาขับมาถึงไหนแล้ว “ ดร.พิศาลพูดขึ้น

“ ไม่เอาหรอกค่ะ เดี๋ยวตานัน่ จะว่าหนูสนใจเขา “ อินธิราตอบอ้อมแอ้ม ดร.พิศาล กับ ดร.ราศินี

หัวเราะขึ้นพร้อมกันมองดูลูกสาวตัวเองยิม้ ๆ
“พ่อ กับ แม่ แกล้งอินอะ “ หญิงสาวพูดเม้มปากเป็ นเส้นตรง

“ อ้าว……พ่อ กับ แม่ ยังไม่ได้พดู อะไรเลยนะ อินจะว่า พ่อ กับ แม่แกล้งได้ไง “ ดร.พิศาลพูด 
อินกำลังจะเถียงต่อเสี ยงโทรศัพท์กด็ งั ขึ้นพอดี

“ ติ๊ด….ติ๊ด……ติ๊ด “  อินธิรา มอง พ่อ กับ แม่ ก่อนจะเปิ ดโทรศัพท์ข้ ึนดูหน้าจอว่าเป็ นใครโทร
เข้า แต่พอรู ้วา่ เป็ นใครหญิงสาวก็เดินเลี่ยงออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ ว

“ ตอนนี้อยูไ่ หนแล้ว  นี่มนั จะหกโมงแล้วนะ “ อินธิราพูดเสี ยงเข้ม

“ อย่าอารมณ์เสี ยสิ ที่รัก ตอนนี้ก ำลังขับรถเข้าไปจอดรับที่รักที่หน้าคฤหาสถ์แล้วละครับ “ กุมภา

พูดยิม้ ๆ

“ หยุดเรี ยกว่าที่รักได้แล้ว ฉันไม่ชอบเดี๋ยวคนอื่นเข้าใจผิด “ อินธิราแวดกับมา

“ จ้า……ถ้าไม่จ ำเป็ นจะไม่เรี ยกที่รักก็แล้วกัน  อิ อิ “

“ กุมภา “ อินธิราตะโกนเข้าไปในสายอย่างเหลืออด

“ OK……ไม่เรี ยกก็ได้ถึงหน้าบ้านแล้วเดี๋ยวจะเข้าไปหานะ “  กุมภาพูดก่อนจะวางสายไป 

ในห้องนัง่ เล่น

“ สวัสดีครับท่านอาจารย์ท้ งั สอง “ กุมภายกมือไหว้ ดร.พิศาล กับ ดร.ราศินี พยักหน้ารับไหว้

ยิม้ ๆ กุมภาหันไปยิม้ ให้กบั หญิงสาวที่ยนื อยูข่ า้ งๆ  กุมภาถึงกับจ้องมองเธอตาไม่กระพริ บที่
เดียว   
 อินธิรา  อยูใ่ นชุดกระโปรงสี ขาว   เสื้ อแขนสั้นที่ทอเป็ นลูกไม้ท้ งั ชุด…..ทำให้เธอดูเด่นสวย
สะดุดตามาก……อินธิราเผลอไปสบตากับ กุมภาถึงกับหน้าขึ้นสี แดงก่ำ
ทันที…………………………..
ตอนที่ 76 งานเลีย้ งต้ อนรับครู ใหม่ (ตอนที่ 2)

“ มองอะไรหันไปทางอื่นเดี๋ยวนี้ นะ “ อินธิราพูดขึ้นเมื่อเห็นกุมภาจ้องเธอตาไม่กระพริ บ กุมภา

เลิกคิ้วสูงยิม้ ๆก่อนหันไปหา ดร.พิศาล กับ ดร.ราศินี ที่หวั เราะกับคำพูดของลูกสาวสุ ดที่รักอยู่

“ อาจารย์แม่ สบายดีไหมครับ ช่วงนี้ผมไม่คอ่ ยได้เห็นอาจารย์แม่เลยนะครับ “ กุมภาหันไปพูด

อย่างสุ ภาพกับ ดร.ราศินี      อินธิรา ลอบมองกุมภาโดนไม่ให้เขาจับได้  

‘  หมอนี่หล่อโคตรๆเลยแฮะ  นี่ถา้ ไม่ติดท่าทางเจ้าชู ้ กับพูดจากกวนโอยตลอดเนี่ย….จะดีกว่านี้

มาก คนอะไรก็ไม่รู้พดู เล่นได้ท้ งั วัน ‘  อินธิราคิดในใจ  ก่อนจะเอียงหูฟังการสนทนาของกุมภา 

“ สบายดีจ๊ะกุมภา   ช่วงนี้เห็น พิศาลเขาบอกว่าช่วงนี้ เธอไม่ได้เข้าไปทำงานที่ไหนเลยนี่ เกิด

อะไรขึ้นเหรอ เห็นแต่บอกว่าขอหยุดยาว หลายที่บ่นกันใหญ่เลย “ ดร.ราศินี
พูดขึ้น

“ โห……ไม่ถึงขนาดนัน่ เหรอครับ อาจารย์แม่ ขาดผมไปคนเดียว แถมเป็ นแค่ลูกจ้างพิเศษด้วย

พวกเขาไม่เดือดร้อนอะไรหรอกครับ  ที่จริ งผมหยุดเพราะรู ้สึกเหนื่อยๆนะครับ  
“ กุมภาพูดยิม้ ๆ  อินธิรา เริ่ มจะสงสัยแล้วว่ากุมภา ทำงานอะไรกันแน่     ไหนว่ายังเรี ยนอยู ่ ตอน
นี้เธอเริ่ มเอาเรื่ องของกุมภาทั้งหมดมาประติดประต่อกัน แต่กไ็ ม่ได้เรื่ องอะไร
งานนี้ ถา้ มีโอกาสจะต้องถามพ่อให้รู้เรื่ องขอหมอนี่แน่ๆ

“ เอาเถอะ….. ว่างๆค่อยมานัง่ คุยกันนะกุมภา  วันนี้เธอคงต้องรี บไปแล้วละก่อนจะโดน อินธิรา

ฉี กอกเป็ นชิ้นๆโทษฐานมารับเธอช้า “ ดร. ราศินีพดู ยิม้ ๆ อินธิราตาเบิกโพรงพูดว่า

“ แม่อะ……..พูดอะไรก็ไม่รู้ อินไปรอที่รถดีกว่า “   พูดจบก็เดินจ้ำอ้าวออกไปอย่างรวดเร็ ว

พร้อมเสี ยงหัวเราะของคนทั้งสามไล่หลังไป                  

กุมภาใช้เวลาไม่ถึงนาทีกเ็ ดินตามอินธิราออกมา หญิงสาวยืนหน้าบึ้งอยูท่ ี่รถ  กุมภาเดินไปเปิ ด

ประตูให้ก่อนจะผายมือเชิญเธอเข้าไปนัง่ อินธิรากระแทกส้นเท้าสองครั้งก่อนจะก้าวเข้าไปนัง่
กุมภารี บปิ ดประตูรถ  เดินยิม้ ๆไปยังที่นงั่ คนขับ ไม่นานรถก็เคลื่อนตัวออกจาก คฤหาสถ์ตระกูล
อัครลักษณ์                  
ในขณะขับรถ กุมภาก็ไม่ได้พดู อะไรเอาแต่ยมิ้ อย่างเดียวจน อินธิราเริ่ มจะหมัน่ ไส้ กดเปิ ดเพลง
ฟังเสี ยงดัง     กุมภาหันไปยิม้ ให้ไม่ได้พดู อะไร ยิง่ ทำให้เธอหงุดหงิดไปใหญ่  
กุมภาเห็นหญิงสาวอึดอัดเลยเอื้อมมือไปหรี่ เสี ยงเพลงลงก่อนจะปิ ดกระจกรถออกพร้อมกับพูด
ว่า

“ วันนี้ อิน แต่ชุดได้น่ารักมากเลยนะ “  หญิงสาวหันไปมองกุมภาก่อนจะหันไปอีกทางพูดว่า

“ ไม่เกี่ยวกับนายนี่ ฉันแต่งตัวยังมันก็เรื่ องของฉัน “  แต่กมุ ภา มองผ่านเงาสะท้อนในกระจก

หน้ารถ  พบว่าเธอยิม้ ที่มุมปากเล็กน้อย กุมภาจึงรู ้วา่ เธออารมณ์ดีข้ ึนมาบ้างแล้ว
เขาจึงถามต่อไป

“ ตกลงอินจะเริ่ มไปสอนเมื่อไหร่ เหรอ  “  เธอนิ่งคิดก่อนพูดว่า

“ ก็อีกประมาณ 1 เดือนกว่าๆนะ “  งั้นเหรอ แล้วช่วงปิ ดเทอมยังไม่มาสอนเธอจะทำอะไร

“ ก็เล่น……………..” อินธิราพูดค้าง…..เกือบหลุดบอกกุมภาว่าเล่นเกมส์ เธอไม่อยากให้มีใครรู ้

เรื่ องนี้

“หื อ……เล่นอะไรหรื อ “ กุมภาหันมาถาม งง

“ ก็เล่นอยูก่ บั ลูกแม่บา้ นนะ เพิง่ สามขวบเองนะกำลังน่ารักเลย “ อินธิราเริ่ มเฉไฉไปที่อื่น กุมภาก็

ไม่ได้ติดใจอะไรยังคงขับรถต่อไป 

เส้นทางไป มหาวิทยาลัยนานาชาติ

“ โอ้ย………ยายบ้าทิพย์ท ำไมไม่รู้จกั เติมน้ำมันไว้เยอะๆ จะบ้าตายน้ำมันหมดบนทางด่วน  ทีน้ ี

จะทำยังไง  “ ฟางฟางบ่นอุบ๊

“ ฉันขอโทษ…ฉันลืมเติมน้ำมันไปจริ งๆ “ ทิพย์มองเพื่อนอย่างสำนึกผิด

“ นี่มนั บนทางด่วนนะ  เราจะทำยังไงกันดี “ ส้มจีนพูดย้ำคำพูดฟางฟาง

“ โทรบอกพ่อฉันให้คนเอาน้ำมันมาส่ งที่นี่ดีไหม “ ฟางฟางพูด

“ ดีนะมันดี ……แต่มนั เสี ยเวลานานนะฟางฟาง กว่าคนของพ่อเธอจะมางานเลี้ยงก็เริ่ มไปแล้ว “
อ้อมพูดอย่างเซงๆ ส่ วนยายทิพย์นงั่ สำนึกผิดอยูข่ า้ งรถ 

กุมภากำลังขับรถบนทางด่วนอย่างช้าๆไม่ได้เร่ งรี บอะไร

“ กุมภา ด้านหน้ามีกลุ่มผูห้ ญิงรถเสี ยอยู ่   เดี๋ยวจอดถามเขาหน่อยนะ ว่าจะให้ช่วยอะไรไหม “  

อินพูด

“ อืมได้สิ “  กุมภา ค่อยๆชะลอรถเข้าไปจอดหลังรถ   กลุ่มสาวๆ โดนทิ้งระยะห่างประมาณ 5

เมตร

“ นายอยูน่ ี่นะเดี๋ยวฉันเข้าไปถามดูหน่อย “ พูดจบ   อินก็เปิ ดประตูเดินลงจากรถ ไปหากลุ่มสาวๆ

กลุ่มนัน่ ทันที     

กุมภามองไปยังกลุ่มสาวๆอย่างสนใจ  และเขาก็ตอ้ งตาเหลือกโพลง

“ เวรแล้ว………..ยายอ้อม …..นัน่ ยายทิพย์ “ กุมภาตกใจจนหลงไปบีบแตรถเข้า

“ ปรี ดๆๆๆๆๆๆ  “  สาวๆต่างหันมามองที่กมุ ภาทุกคนเลย แล้วกุมภาก็ตอ้ งช็อคอีกครั้ง

“ ยายพวกที่อยูโ่ รงอาหารนี่นา้ …………………………..”   

“ เป็ นอะไรของเขาเนี่ย ไม่รู้บีบแตทำไม “ อินธิราหันกลับไปมอง         

เมื่อรู ้วา่ ผิดพลาดกุมภารี บเปิ ดกระจกรถโบกมือบอกว่าไม่ได้เป็ นอะไร ส่ วนหัวใจเต้นอย่าง

รวดเร็ ว

อินธิราพยักหน้า ก่อนเดินไปหากลุ่มสาวๆ

“ มีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ “ อินธิราถามขึ้น

“ อ้าว……..อาจารย์อิน นี่ค่ะ” หยกนภา อุทานเสี ยงดัง

“ใช่จริ งๆด้วย “  ฟางฟางกับส้มจีนพูดพร้อมกัน

“ งั้นพวกเราก็ไปงานเลี้ยงทันแล้วนะสิ เนี่ย อาจารย์ค่ะพวกหนูขอติดรถไปด้วยได้ไหมค่ะ “ ฟาง

ฟางรี บพูดขึ้นเร็ วจี๋

อินธิรายิม้ พูดว่า

“ ได้สิ...ทำไมจะไม่ได้ละ  ยังไงก็ตอ้ งไปงานเดียวกันอยูแ่ ล้ว “

“ ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ “ ส้มจีนพูดขึ้น 

ในรถของกุมภา

“ โอ้ยตายแล้ว…….ตูจะทำไงดีวะ่ เนี่ย  เจอหน้ากันมีหวังตายๆ ตายสถานเดียว อะไรมันจะดวงจู๋

ขนาดนี้ วะ่ เนี่ย “ กุมภาบ่นอุบ๊ รี บใช้สมองอันน้อยนิดคิดเพื่อแก้ปัญหาให้เร็ วที่สุด 

กลุ่มสาวๆที่รถ

“ เดี๋ยวอาจารย์ขอตัวไปบอกเพือ่ นอาจารย์ก่อนนะ พวกเธอรออยูท่ ี่นี่แป๊ บเดียว “ อินธิราพูด

“ ค่ะอาจารย์  “ สาวๆรับคำอย่างพร้อมเพียงกันโดยไม่ได้นดั หมาย……^ 0 ^

ที่รถของกุมภา

“ เวรแล้ว… ตายแน่ทีน้ ี  อิน ก็ก ำลังเดินกลับมาแล้ว คิดๆคิดให้ออกสิ วะ่ “ กุมภาพูดกับตัวเอง

เบาๆ

“ ใช่แล้ว หน้ากาก…….ไม่……ไม่มนั ไม่เนียนพอ ต้อง ให้แนบเนียนกว่านั้น “ กุมภาพูดเบาๆ

กับตัวเองพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงและเร็ ว     อินธิรา ก็ใกล้เดินมาถึงรถแล้ว
ทันทีที่กมุ ภาก้มลงมองโทรศัพท์เข้าก็คิดอะไรได้             
กุมภาคว้ายางรัดของหน้ารถ  รวบผมก่อนมัดไว้ที่ดา้ นหลัง   ตามด้วยการรี บคว้าโทรศัพท์มาถือ
ก่อนจะรี บใช้มือซ้ายยกขึ้นทำทีโทรศัพท์ กุมภาเปิ ดประตูรถออกไปอย่างรวดเร็ว 
พร้อมกับหันข้างให้กบั กลุ่มสาวๆ กุมภา พยายามบีบช่องว่างระหว่างแขนให้เป็ นรู เล็กที่สุดเท่าที่
จะทำได้   กุมภาปรายตามองไปยัง อินธิรา ที่ใกล้จะเดินมาถึงเขาพอดี
กุมภารี บทำทีคุยโทรศัพท์

“ ว่าไง จอร์น นายสบายดีไหม ฉันสบายดีเมื่อไหร่ จะมาเที่ยวเมืองไทย “ กุมภาพูดภาษาอังกฤษ

เร็ วจี๋ อินธิรา มาใกล้ๆยืนมองกุมภาที่คุยโทรศํพท์อยู่ กุมภาปรายตาไปมองก่อนพูดว่า

“ พวกเขาเป็ นใครละ “  อินธิรามองเขาก่อนจะพูดว่า

“ ก็ไม่มีอะไรหรอก  พวกเขาเป็ นนักเรี ยนของฉันนะ  “ กุมภาเริ่ มแกล้งถามต่อว่า

“ แล้วพวกเขามีอะไรให้เราช่วยไหม “

“พวกเธอ ขอติดรถเราไปด้วยนะนายจะว่าไง “ อินธิราพูดขึ้น

“ เอางี้สิ  อิน เธอก็ขบั รถของฉันไปก่อน โดนให้สาวๆนัง่ ไปด้วย ส่วนรถของพวกเธอก็ให้เสี ยบ

กุญแจค้างไว้ เดี๋ยวฉันจัดการให้แล้วจะตามไปที่หลัง “ กุมภาพูดขณะยกหูโทรศัพท์คา้ ง  
อิน กำลังจะค้านความคิดเขา ๆกุมภารี บยกมือเบรคเธอ ก่อนพูดขึ้นว่า

“ ไม่มีอะไร จอร์น พอดีฉนั คุณกับเพื่อนสาวอยูน่ ะ  นายถือหูไว้แบบนั้นแหละเดี๋ยวเราค่อยคุยกัน

ต่อ “ กุมภาพูดจบก็หนั ไปหา อินธิรา พร้อมกับกับผายมือให้กบั อินธิราเข้าไปขับรถได้เลย 
หญิงสาวนิ่งคิดก่อนจะพยักหน้าเข้าไปนัง่ ขับรถแทนเขา  กุมภารี บหันหลังให้กบั กลุ่มสาวๆ
ทันที                 

รถกุมภาที่ อินธิรา ขับ ค่อยๆเคลื่อนมาจอดข้างๆ รถของทิพย์

“ ทุกคนขึ้นรถได้แล้ว เดี๋ยวไปด้วยกันกับอาจารย์ได้เลย “ อินธิราพูด

“ แล้วเพื่อนอาจารย์ละค่ะ “ ฟางฟางพูดขึ้น
“ ไม่เป็ นไรหรอก    เขาบอกว่าให้พวกเธอทิ้งกุญแจไว้ในรถ  แล้วไปกับ อาจารย์  ส่ วนเรื่ องรถ
พวกเธอเดี๋ยวเขาจะจัดการให้เอง ไม่ตอ้ งห่วง “ อินธิราพูด  สาวๆต่างพยักหน้าก่อนพากันเดินขึ้น
รถไป

“ ไม่ลืมอะไรนะสาวๆ “ อินธิราพูด

“ ไม่ลืมคะอาจารย์ไปได้เลยค่ะ “ ฟางฟางพูดขึ้น อินธิรา ยิม้ ก่อนพยักหน้า               

รถกุมภาที่อินธิราขับเคลื่อนออกไปอย่างช้าๆ ก่อนเร่ งเครื่ องวิง่ ไปตามทางด่วนอย่างรวดเร็ ว  กุม

ภาค่อยๆปรายตามองก่อนจะหันไปมองหลังรถที่เกือบลับตาแล้ว

“ อูย….เกือบไม่รอดแล้วเรา “ กุมภาถอนหายใจทรุ ดลงนัง่ บนพื้นทางด่วนอย่างหมดแรงเพราะ

ลุน้ มากไปหน่อย

“ โทรศัพท์หาอาชาติชายดีกว่า “ กุมภาพูดเบาๆ ก่อนจะกดโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว

“ สวัสดีครับอาชาติชาย  “

“ ว่าไงหลานชาย “ อาชาติชายพูดขึ้น

“คือผมขอลบกวน อาช่วยส่งคนเอาน้ำมัน เบนซิน มาให้ผมที่ทางด่วนสายใหม่ ได้ไหมครับ รถ

ผมน้ำมันหมดไม่รู้จะไปเติมที่ไหนครับ “ กุมภาพูด

“ แล้วนายอยูท่ างด่วนสายใหม่ช่วงไหนละ “ อาชาติชายถามต่อ

“ เป็ นส่ วนต่อเติมใหม่ทางไปรังสิ ตครับอา “

“ OK……รอสักครึ่ งชัว่ โมง  เดี๋ยวไปถึง “

“ ขอบคุณมากครับ “ พูดจบกุมภาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก 

ในรถของกุมภา
“ ยังไม่รู้จกั ชื่อพวกเธอเลยชื่ออะไรกันบ้างเหรอจ๊ะ “ อินธิราถามขึ้น

“ หนูชื่อ ธารทิพย์ค่ะ อาจารย์ “ ทิพย์พดู ขึ้นก่อน

“ ฉันว่าพวกเธออย่าเรี ยกคำนำหน้าว่าหนูเลยนะ อาจารย์คิดว่าอายุ พวกเธอกับอาจารย์คงห่างกัน

แค่ปีสองปี เองนะ “ อินธิราพูดยิม้ ๆ

“ ได้ค่ะอาจารย์ ได้ซา้ ยหลังรถชื่อว่า เจนจิรา ค่ะ ชื่อเล่นว่าฟางฟางค่ะ “ ทิพย์แนะนำ  อินธิรา 

ปรายตาไปมองกระจกมองหลังทันทีเมื่อทิพย์พดู จบ 

‘ คงจะไม่บงั เอิญขนาดนัน่ หรอกมัง่ ‘ อินธิรา    คิดไปถึง ฟางฟางในเกมส์ที่เธอเล่น ก่อนจะละ

สายตามองไปยังถนนด้านหน้าต่อ 

“ คนตรงกลางชื่อ  สายพิน ค่ะ ชื่อเล่นว่า ส้มจีนค่ะ “

“ ยินดีที่ได้รู้จกั นะ ส้มจีน “ อินธิราพูดขึ้น

“ เช่นกันค่ะอาจารย์ “ ส้มจีนพูดยิม้ ๆ

“ ส่ วนคนที่อยูด่ า้ นขวา ชื่อว่า หยกนภาค่ะ ชื่อเล่นว่า อ้อมค่ะ  “ ทิพย์พดู จบ อินธิรา สะดุง้ ก่อนรี บ
ทำตัวให้เป็ นปกติ  

‘  คนนี้หรื อที่เป็ นเพือ่ นกับกุมภา ‘  อินธิรา คิดในใจ

“ ครบทุกคนแล้วค่ะอาจารย์   “  ทิพย์ตอบอย่างยิม้ แย้ม   อินธิรานิ่งคิดก่อนจะพูดขึ้นว่า

“ ทุกคนหน้าตาสวยๆทั้งนั้นเลยมีแฟนกันหรื อยังเอย “   สาวๆต่างหัวเราะ ฟางฟางเลยพูดขึ้นว่า

“ ยังไม่มีค่ะ…..แต่…เอ…..ที่ไม่มีคือหนูกบั ส้มจีนค่ะ  แต่ อ้อม กับ ทิพย์มีแล้วค่ะ มีวนั นี้ เองค่ะ “

ฟางฟางได้ทีจดั การใส่ ไฟทันที

“ โห……..เล่นแก้คือกันยังงี้เลยเหรอเนี่ย “ ทิพย์พดู ขึ้นอย่างเซงๆ

“ หรื อว่าเธอจะไม่ยอมรับว่ามีแฟน  วันนี้คณะเราเขาเห็นกันตั้งหลายคน “ ส้มจีนพูดขึ้น

“ ยอมรับก็ได้  แต่วนั นี้เท่านั้นนะ พรุ่ งนี้เป็ นโสดเหมือนเดิม “ ทิพย์พดู ขึ้น

“ แล้วอ้อมละ “  อยูๆ่ อินธิราก็พดู ขึ้น สามสาว ต่างหันไปมองอินธิรา ก่อนจะหันกลับมามองที่

อ้อม   ว่าจะตอบยังไง

“ เออ…….ยังไม่มีค่ะอาจารย์ เป็ นโสดค่ะ “ อ้อมพูดยิม้ ๆ

“ อย่าไปเชื่อค่ะอาจารย์ วันนี้มีคนเห็นยายอ้อม ซบไหล่หนุ่มคนหนึ่งด้วยค่ะ “ ฟางฟางพูดขึ้น

“ ซบไหล่ “ อินธิราพูดเน้นเสี ยง  สามสาวต่างหันมามอง อินธิรา ก่อนที่ ส้มจีนจะรี บพูดว่า

“ ค่ะอาจารย์ ซบไหล่ค่ะไม่ผดิ แน่ เพือ่ นๆที่เห็นพูดเหมือนกันทุกคนเลยค่ะ “

.” งั้นเหรอ ตกลง ก็มีแต่หยกนภาสิ นะที่มีแฟนแล้ว “ อินธิราพูด

“ อ้อม ยอมรับก็ได้ค่ะว่ามีแฟน   แต่มีแค่วนั นี้วนั เดียวเท่านั้น  และก็เหมือนกับยายทิพย์ พรุ่ งนี้ก็

เป็ นโสดแล้ว “

อ้อมพูดขึ้นยิม้ ๆ

“ โสด “ อินธิรา พูดย้ำ

“ ก็ แฟนจัดตั้งนี้ค่ะ  อยูไ่ ด้แค่วนั เดียวค่ะ “ อ้อมพูดยิม้ ๆ

“ วันเดียว “ อินธิราพูดตาม

“ เอาง่ายๆดีกว่าค่ะอาจารย์จะได้ไม่ งง  พูดง่ายๆคือเป็ นโสดค่ะไม่มีแฟน 100 เปอร์เซ็นแน่นอน

ค่ะ” อ้อมพูด

“แล้วอาจารย์ละค่ะ มีแฟนหรื อยัง “ ฟางฟางพูดขึ้น

“ถามแปลกๆฟางฟาง เธอก็เห็นคนเมื่อกี้แน่ๆอยูแ่ ล้ว หุ่นก็ดี แถมใจดีดว้ ย  เมื่อกี้พวกเราก็ไม่ได้
เขาไปทักด้วยสิ แต่ดูไกลๆคงจะหล่อมากเป็ นแน่ คนดีแบบนี้ ทิพย์เดาว่าเป็ นแฟนอาจารย์แน่นอน
ใข่ไหมค่ะอาจารย์อิน “ ทิพย์พดู อินธิรากลืนน้ำลายพูดว่า

“เออคือ………….  

ตอนที่ 77 งานเลีย้ งต้ อนรับครู ใหม่ (ตอนที่ 3)

“ ไม่ใช่เหรอจ๊ะเป็ นเพื่อนกันนะ “ อินธิราพูดยิม้ ๆ

“ ว้า……..นึกว่าใช่แล้วซะอีก “  ทิพย์พดู ขึ้น อินธิรายิม้  

‘ ซบไหล่เหรอ..หึ หึ….นิสยั เจ้าชูน้ ี่ คงไม่ผดิ ตัวมั้ง…เดี๋ยวถึงงานลองถามหมอนัน่ ดู…อย่างรู ้

จริ งๆว่าจะตอบยังไง ‘ อินธิราคิด อย่างสนุกเมื่อนึกถึงสี หน้าคนบางคน 

“ อาจารย์ ไม่ผอ่ นคันเร่ งเหรอค่ะจะถึงทางบังคับแล้วค่ะ “ ฟางฟางพูดขึ้น อินธิรา สะดุง้ เล็กน้อย

“ เออ…..โทษที อาจารย์ไม่ค่อยชำนาญทางนะ “ อินธิราพูดยิม้ แหย่ๆ

“ เป็ นเรื่ องธรรมดาค่ะ แบบอ้อมก็เวลาคิดอะไรเพลินๆก็มกั วิง่ รถเลยจุดนี้ ประจำเลยค่ะ “ อ้อมพูด

ยิม้ ๆ อินธิรามองผ่านกระจกมองหลังไปที่ อ้อมยิม้ ๆ 

ในเกมส์ ยุทธภพ ออนไลน์  เมืองหลัก         

เมืองหลักในเกมส์ ยุทธภพ ออนไลน์ แบ่งออกได้ เป็ น  10  เมือง ได้แต่ จงหนาน  หนานถัง  ซี
ป๋ อ  หูกวง   ซีอ้ ี   หยางชุน   โซหยง    หยางโจว   เสี ยนสง และ  กวนจง               
จงหนาน หนานถัง  หยางชุน อยูท่ างด้านเหนือของทวีปหลัก ติดทะเลแดง พื้นที่ส่วนใหญ่เป็ น
ภูเขาสูงและมีสตั ว์อสูรระดับราชาอยูม่ ากมาย โดยเฉพาะที่ทะเลแดง                

ซีป๋อ  ซีอ้ ี   หูกวง อยูท่ ิศตะวันออกติดตัวเทือกเขาซีอาน พื้นที่สูงชัน มีทุ่งหญ้าและมีพ้ืนที่ราบ

จำนวนมาก ดังนั้นเมืองทั้งสามนี้ จึงมีผเู้ ล่นอยูม่ ากกว่าเมืองอื่น                

กวนจง อยูท่ ิศตะวันออกเฉี ยงเหนือ เป็ นเมืองที่ใหญ่ที่สุด เป็ นเมืองที่ทุกคนใฝ่ ฝันจะได้ไปเป็ น

ใหญ่เป็ นโตที่เมืองนี้   ผูเ้ ล่นระดับสูงส่ วนใหญ่จะอยูเ่ มืองนี้ และเกือบทุกสมาคมจะตั้งสาขาที่
เมืองนี้แทบทั้งสิ้ น                

เสี ยนสง อยูท่ ิศใต้ เป็ นเมืองที่มีเนื้ อที่กว้างใหญ่ที่สุด แต่กเ็ ป็ นเมืองที่ถูกสัตว์อสูรโจมตีบ่อยที่สุด

เหมือนกัน ดังนั้นเมืองนี้ จึงไม่ค่อยมีชาวยุทธมาอาศัยอยูม่ ากนัก    
               

หยางโจว  อยูท่ ิศตะวันตก  เป็ นเมืองที่มีทพั ยากรมากมายกว่าเมืองอื่นๆเรี ยกว่าเมืองสวรรค์ของ

พวกอาชีพพ่อค้าเลยที่เดียว  ใครต้องการสิ นค้าชนิดใดให้มาหาที่เมืองนี้ มีต้ งั แต่
สากกระเบือยันเรื อรบทางน้ำเลยที่เดียว                

สุ ดท้ายคือเมือง โซหยง  อยูต่ รงกลางของทุกเมืองเป็ นเปรี ยบเหมือนประตูที่เชื่อมไปยังที่ต่างๆ

เมืองนี้จะเต็มไปด้วยแหล่งบันเทิงต่างๆ อย่างครบคัน แต่เนื่องจากเป็ นเมืองที่ไม่ใหญ่ท ำให้มีขอ้
จำกัดหลายอย่าง 

เมืองกวนจง

โรงเตี้ยม จอมยุทธบ้าที่สุด 

“ รี ออน   ที่นายว่ามามันเกินที่ฉนั จะเชื่อได้วะ่ “ ธุลีดินพูดขึ้น

“ อันนี้มนั ก็แล้วแต่พี่นะ ไอ้ฉนั นี่เห็นมากับสองตาจริ งๆ “ รี ออนพูดขึ้น ธุลีดินส่ ายหน้าพูดว่า

“ นายคิดว่าคนเก่งแบบนั้น ทำไม่อยูเ่ กาะเริ่ มต้น  และทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยนิ ชื่อมันเลยว่ะ “

“ ไม่รู้เหมือนกัน แต่อาจจะเป็ นพวกไปฝึ กในป่ าโหดๆ    หรื อเป็ นพวกผูเ้ ล่นที่ออกมาจาก

ทะเลแดงที่เขาล่ำลือกันนะ “  รี ออนพูดขึ้น

“ ไม่น่าเป็ นไปได้นะ ในยุทธจักร เกมส์ออนไลน์   นอกจาก   เทพกระบี่เวรตะไล      นักดาบคลัง่

รักยม      จอมปราชญ์อาวุธ   เทพเหนือฟ้ าเจี้ยนสง  ที่มีระดับ 80  เท่านั้นที่เข้าไปในทะเลแดง
และออกมาได้โดนไม่เป็ นไร
ส่ วนฉันที่อยูใ่ นระดับ 60  ไปได้แต่ครึ่ งทางก็ตอ้ งกลับแล้ว   ส่ วนเจ้าฉางฟง ที่นายพูดมา  ถ้ามัน
เข้าไปแล้วกลับออกมาได้โดนไม่เป็ นไรมันก็ตอ้ งมีชื่อเสี ยงเหมือนกับพวกนั้นแล้วสิ
“ ธุลีดินพูด

“ แต่ที่ฉนั เห็นมันเป็ นเรื่ องจริ งไม่ได้แต่งนิยายนะพี่ “

“ ไม่รู้โว้ย……ท่าดาบเหี้ ยอะไร    ท่าดาบผ่าจักรวาล ไม่เคยได้ยนิ เลยว่าเกมส์น้ ี มีท่าลับนี้ดว้ ย

และถ้าอนุภาคมันรุ นแรงแบบที่นายว่ามันก็ยงิ่ ต้องมีชื่อเสี ยง  
อีกอย่างถ้ามันเก่งอย่างนั้นจริ งๆ  งานนี้ ไอ้เทพกระบี่เวรตะไล มันแจ้นไปท้าประลองเป็ นคนแรก
แล้ว ขานี้มนั บ้าประลองที่สุด ไม่รอจนถึงนายไปเห็นหรอกฉันว่า “ ธุลีดินพูดขึ้น

รี ออนถอนหายใจพูดขึ้นว่า

“ มันก็ยากจะเข้าใจนะพี่ แต่ผมก็ยนื ยันว่าที่ผมเห็นมันเป็ นของจริ งแน่นอน “ รี ออนยังพูดย้ำอีก

ครั้ง

“ เอางี้ ฉันมีวิธีพิสูจน์  “ ธุลีดินพูดยิม้ ๆ

“ พิสูจน์ยงั ไงพี่ “

“ นายเอาเงินนี้ ไปสมาคมนักฆ่า จ้างใครก็ได้ไปสักสามคนให้ไปฆ่ามันดูสิ แล้วให้ไอ้พวกนักฆ่า

นัน่ รายงานผลการต่อสู้ให้พวกเราฟังดีไหม รี ออน “  รี ออนนิ่งคิดก่อนพูดว่า

“ ตามใจ แล้วพี่จะได้รู้วา่ ที่ฉนั พูดมามันเป็ นความจริ ง “ รี ออน รับถุงเงินจาก ธุลีดิน ก่อนเดินออก

จากร้านไป
“ เฮ……..ลืมถามเรื่ องสำคัญไปเรื่ องปิ งปิ ง เป็ นยังไงบ้างว่ะ “ ธุลีดินร้องถาม แต่เจ้ารี ออนก็เดิน
ออกจากโรงเตี้ยมจอมยุทธบ้าที่สุดไปแล้ว

“ เอาว่ะเดี๋ยวค่อยถามมันก็ได้ “ ธุลีดินลำพึงก่อนหันไปกินอาหารต่อ 

สมาคมนักฆ่า หนานไห่กวน 

“ สวัสดีครับ ผมรี ออน   จากสมาคมนักฝึ กสัตว์มาติดต่อจ้างนักฆ่าครับ “

“ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ   บี  เจ้าค่ะ ยินดีที่รู้จกั ต้องการนักฆ่าระดับไหนเหรอค่ะ    แล้วเป้ าหมายที่

ต้องการสังหารเป็ นใครค่ะ “

“ มีกฎระเบียบอะไรหรื อเปล่าครับ “ รี ออนพูด

“ มีเจ้าค่ะ “

“  กฎข้อแรก จำนวนเงินค่าจ้างขึ้นอยูก่ บั ความยากง่ายของงาน “

“ ข้อสอง       เมื่อทางเราประเมินราคาแล้ว   ห้ามต่อราคาค่ะถือว่าราคานี้ สิ้นสุ ดแล้วเจ้าค่ะ “

“ ข้อสาม      เมื่อเราฆ่าใครแล้ว จะไม่รับฆ่าคนเดิมซ้ำค่ะ”

“ ข้อสี่    ถ้าไม่เข้าใจให้กลับไปอ่านข้อหนึ่งใหม่เจ้าค่ะ”

“ ตกลง ต้องการฆ่าใครหรื อเจ้าค่ะ “

“ ผมต้องการฆ่าคนชื่อ  ฉางฟง  ตอนนี้คาดว่าอยูท่ ี่เมืองเริ่ มต้น จ้างนักฆ่าระดับไหนไม่รู้ แล้วแต่

สมาคมจะจัดให้“ รี ออนพูด

“ เออ……ขอโทษนะค่ะ ฉางฟงนี้ เป็ นใครเหรอค่ะอยูร่ ะดับเท่าไหร่ ค่ะ ทำไมฉันไม่เคยได้ยนิ ชื่อ

เลยค่ะ “ หญิงสาวผูร้ ับงานชื่อ บี ถามยิม้ ๆ
“ เออ…..เรื่ องระดับคือว่าไม่ทราบครับ “ รี ออนตอนแรกจะบอกก่อนจะเปลี่ยนใจไม่บอก เพื่อ
พิสูจน์เรื่ องที่เขาเห็นอีกครั้ง

“ อืม….อยูเ่ มืองเริ่ มต้นคงจะเป็ นมือใหม่…..ค่าใช้จ่ายทั้งหมด 20,000 หยวนเปลียวค่ะ “ รี ออนพ

ยักหน้าเปิ ดถุงเงินก่อนจะนับเงินส่ งให้ หญิงสาวคนนั้น

“ ภายใน 1 เดือนต่อจากนี้เราจะส่ งข่าวให้เป็ นระยะๆค่ะ “ หญิงคนนั้นพูดยิม้ ๆก่อน สอบถามชื่อ

ผูจ้ า้ งวานและส่ งข้อความรับงานอย่างเเป็ นทางการให้แก่รีออน
"เมื่อเราจัดทีมนักฆ่าแล้วจะติดต่อกับไปที่คุณรี ออนอีกครับเพื่อสอบถามลักษณะผูท้ ี่จะให้สงั หาร
นะค่ะ "
" ครับ    เมื่อทางคุณพร้อมแล้วก็โทรหาผมได้เลยครับ " รี ออนพูด

“ ขอบคุณมากนะค่ะที่ใช้บริ การสมาคมของเราค่ะ “ รี ออนพยักหน้าก่อนเดินออกมา

“ แล้วพี่ธุลีดินจะได้รู้วา่ ที่ฉนั พูดมามันเป็ นเรื่ องจริ ง “ รี ออนพูดก่อนเดินหายเข้าตลาดของเมือง

ไป 

ทางด่วนรังสิ ตสายใหม่

“ สวัสดีครับอาชาติชาย  ผมไม่คิดนะครับว่าอาจะมาเอง “ กุมภาพูด

“ พอดีอาจะกลับบ้านแล้ว ก็เลยให้คนรถขับอ้อมมาด้านนี้ เลย “

“ นี่รถใครนะ  “

“ รถเพื่อนนะครับ  “ กุมภาพูด

“ เอากุญแจมาเลยเดี๋ยวให้คนขับรถฉันจัดการให้ “ กุมภายิม้ ส่ งกุญแจให้คนขับรถอาชาติชายก่อน

หันมาคุยกับอาชาติชายต่อ

“ เออ…..กุมภาวันจันทร์หน้า ช่วยไปหาฉันหน่อยนะ พอดีอย่างให้ช่วยเจาะระบบอะไรนิด

หน่อยนะ “ ชาติชายพูดขึ้น
“ ไม่มีปัญหาครับถ้าจะให้เล่นงานพวกเว้นตะไลนัน่ ผมยินดีรับใช้ครับ “ กุมภาพูด

“ ขอบใจนายมากนะ ถ้าไม่ได้เธอช่วย ฉันก็คงจะไม่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างรวดเร็ วอย่างนี้ “

อาชาติขายพูดกุมภามองหน้าอายิม้ ๆ

“ เสร็ จแล้วครับท่าน “ คนขับรถส่งกุญแจให้กมุ ภา พร้อมพูดเบาๆ

“ ฉันไปก่อนนะแล้วเจอกันวันจันทร์หน้า “  อาชาติชายพูด ก่อนเดินขึ้นรถไป กุมภาถอนหายใจ

ก่อนขึ้นรถของทิพย์แล้วขับออกไป 

ตึกคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนานาชาติ              

ทุกคนต่างดึงหน้ากากของตัวเองออกมาสวมใส่ ก่อนเดินเข้างานไป

“ อาจารย์จะไปนัง่ แถวไหนเหรอค่ะ “ ทิพย์พดู ขึ้น

“ ตอนแรกก็คงไปนัง่ กับท่านอาจารย์ในคณะก่อนนะ “ อินธิราพูดขึ้น

“ อาจารย์อิน อย่างลืมมานัง่ โต๊ะกับพวกเรานะค่ะ “ ฟางฟางพูดขึ้น

“ จ้า…….แล้วอาจารย์จะไปนัง่ ด้วยจ๊ะ “  อินธิราพูดจบก็ยมิ้ ก่อนเดินแยกไปอีกทาง 

ครึ่ งชัว่ โมงต่อมา กุมภาก็ขบั รถเข้ามาจอดหน้าตึกคณะวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยนานาชาติ  

“ ถึงซะที  “ กุมภาพูดก่อนดึงหน้ากากขึ้นมาใส่ ลงรถแล้วเดินขึ้นตึกไป

“ ห้องประชุมอยูช่ ้ นั  5 ก็ที่นี่สินะ “ กุมภาเดินไปถึงหน้างาน เห็นนักศึกษาหลายคนกำลังยืนคุย

กันอยูท่ ้ งั หญิงและชายกุมภาเดินไปยังโต๊ะลงทะเบียน

“ เออ…ผมเป็ นเพื่อนของอาจารย์ อินธิรานะครับ“ นักศึกษาคนนั้นมองกุมภายิม้ ๆก่อนพูดว่า

“ เชิญเลยครับ โต๊ะที่อาจารย์นงั่ อยูด่ า้ นซ้ายหน้าติดกับหน้าเวทีครับ “  นักศึกษาคนนั้นบอก
พร้อมกับส่ งดอกไม้สีชมพูให้ติดที่กระเป๋ า กุมภารับมาติดก่อนเดินเข้าห้องประชุมสถานที่จดั งาน
ไป                    

กุมภาก้าวเข้ามาในห้องประชุม ตอนนี้กลายเป็ นที่โล่งมีโต๊ะอาหาร เกือบ  50 โต๊ะ ทั้งห้องเต็มไป

ด้วยนักเรี ยนเดินขวักไขว่เต็มไปหมด กุมภาปรายตามองหาโต๊ะ ตำแหน่งที่อินธิรานัง่ ทันที
แต่เขาก็ตอ้ งส่ ายหัวไปมาเพราะหาอินธิราไม่เจอ   แต่เอาเถอะตอนนี้ เขาเห็นโต๊ะเป้ าหมายแล้ว
กุมภาเดินตรงไปยังโต๊ะนั้นทันที                    

โต๊ะที่อินธิรานัง่ นัน่ ประกอบไปด้วย คนหลายคนเขาไม่รู้จกั เลยนอกจาก ศจ.ดร. มากาเร็ ต คน

เดียวเท่านั้น

“ สวัสดีครับ ศจ.ดร. มากาเร็ ต  “ กุมภาพูดขึ้น  ศจ.ดร. มากาเร็ ตยิม้ พูดว่า

“ สวัสดีกมุ ภา  นัง่ ก่อนสิ   อินธิรา เดินไปทำความรู ้จกั กับนักเรี ยนอยูเ่ ดี๋ยวก็คงกลับมา “

“ ศจ.ดร.มากาเร็ ตรู ้ได้ไงครับว่าเป็ นผม  “ กุมภาถามอย่างแปลกใจ

“ อ้าว……ก็อินธิราเป็ นคนบอกชื่อเธอไง ฉันก็นึกออกและจำได้ทนั ที  “  ศจ.ดร. มากาเร็ ตพูดขึ้น

“ งั้นเหรอครับ “ กุมภาพูดพร้อมกับนัง่ ลงโต๊ะตรงข้ามกับ ศจ.ดร. มากาเร็ ตพอดี             

กุมภามองไปยังชายหนุ่มอีกสามคนพบว่าคือคนที่เขาเจอที่หน้าตึกพร้อมกับ อินธิรานัน่ เอง  ชาย

หนุ่มทั้งสามจ้องมองเขา ด้วยสายตาไม่เป็ นมิตรเท่าไหร่ กุมภา รู ้วา่ สามคนนี้ คงไม่พอใจเขา
เนื่องจากคิดว่าเขาเป็ นแฟนกับ
อินธิรา คนที่ตวั เองสนใจนัน่ เอง             

กุมภามองหาอินธิรา  ก่อนเห็นเธอกำลังเดินคุยอยูก่ บั นักศึกษาโต๊ะท้ายๆ ก่อนจะหันมาหา

ศจ.ดร. มากาเร็ ต ที่ก ำลังมองมาที่เขาพอดี ก่อนพูดว่า
" เธอกับอินธิราเป็ นอะไรกันเหรอ................................."
ตอนที่ 78 งานเลีย้ งต้ อนรับครู ใหม่ (ตอนที่ 4)

“เออ...เป็ นแฟน ครับ…”  กุมภาตอบรับ   ศจ.ดร. มากาเร็ ต พยักหน้ายิม้ ๆไม่ได้ถามอะไรต่อ

กุมภาหันไปมองสามหนุ่มที่ก ำลังเอียงหูฟังคำตอบอยู ่ กุมภาจึงจำเป็ นต้องสวมรอยไปก่อน  
             

หลังจากนัน่ กุมภาพยายามพูดให้นอ้ ยที่สุด เพื่อจะได้ไม่ผดิ สังเกต  ไม่นาน อินธิรา ก็เดินกับมานัง่

ข้างๆกุมภา

“ อาจารย์อิน คบกับกุมภาเป็ นแฟนนานแล้วหรื อยังครับ “ อยูอ่ าจารย์หนุ่มคนหนึ่งก็ถามขึ้น “

อินธิราหันไป มองกุมภาๆพยักหน้าเบาๆ เธอจึงหันไปตอบ

“ ก็หลายปี แล้วค่ะ” อินธิราพูด

“แล้วคุณกุมภาตอนนี้ ท ำงานอยูท่ ี่ไหนครับ “ อาจารย์หนุ่มคนนั้นถามต่อ กุมภายิม้ ก่อนตอบว่า

“ ตอนนี้ยงั ไม่ได้ท ำงานเรี ยนยังไม่จบนะ “

“ เรี ยนยังไม่จบ “ อาจารย์หนุ่มพูดขึ้น

“ แล้วมีอะไรแปลกหรื อครับ “ กุมภายังพูดยิม้ ๆ

“ไม่มีอะไรหรอกครับ…..”  อาจารย์หนุ่มคนนั้นมองกุมภายิม้ ๆก่อนจะหันไปคุยกันในกลุ่มตัว

เองสามคน

“ กุมภา เราไปนัง่ โต๊ะกลุ่มของทิพย์ดีกว่า “

“หา……” กุมภาอุทาน
“ มีอะไรหรื อ……..หรื อว่ามีอะไรปิ ดบังฉันไว้อยู่ …….เอ๋ ……..มีนกั ศึกษาคนหนึ่งชื่อ อ้อม ด้วย
นะ “ อินธิราพูดเบาๆที่ขา้ งหูกมุ ภา เขาถึงกับสะดุง้ หันไปมอง อินธิรา

“ โอ…..กุมภาตกใจเป็ นด้วยแฮะ “ อินธิราพูดขึ้นก่อนจะพูดต่อไปว่า

“ ตกลงนายมีความสัมพันธ์ยงั ไงกับเธอ บอกมาตามตรงเดี๋ยวนี้     ทำไม  อ้อมถึงมาซบแขนนาย

ได้ “ อินธิราพูดเบาๆที่ขา้ งหูกมุ ภาต่อ  กุมภาหันมายิม้ พูดสวนกลับไปว่า

“ นี่อิน  หึ งฉันเหรอ “

“บ้า…….ใครหึ งนาย…..”  อินธิรา เม้มปาก ก่อนพูดว่า

“ ฉันแค่สงสัย และอยากรู ้เท่านั้น  “ กุมภานิ่งคิด ก่อนจะยิม้ ออกมากระซิบว่า

“ สถานะการณ์ของเธอก็ไม่ค่อยดีนะ เอางี้ ฉันจะแสดงบท แฟนเธอให้ถึงที่สุด  เธอก็หา้ มพูด

อะไรที่ท ำให้ฉนั เดือดร้อน ต่างคนต่างมีผลประโยชน์ ตกลงไหม “ อินธิรา มอง
กุมภาทำหน้าบึ้งอย่างขัดใจ แต่กมุ ภาก็รู้วา่ เธอตกลงแล้ว                  

ตอนนี้กมุ ภารู ้สึกอารมณ์ดีอย่างที่สุด  หันไปยิม้ ให้กบั อินธิรา ที่ก ำลังนัง่ หาวิธีเอาคืน กุมภาอยู่
ไม่นานเธอก็คิดออกหันไปพูดกับกุมภาว่า

“ กุมภา กลุ่มยายทิพย์ จะให้ฉนั ไปนัง่ ด้วย เราไปด้วยกันนะ “ ไม่รอกุมภาปฏิเสธเธอรี บลุกขึ้น

ก่อนพูดเสี ยงดังว่า

“ ที่รัก…..ตามใจ อิน หน่อยนะ….ไปไม่นานหรอก “ พูดจบก็ใช้มือดึงกุมภาให้ลุกขึ้น กุมภามอง

ทุกคนบนโต๊ะอึ้งๆ ศจ.ดร. มากาเร็ ต และ คนอื่นอีกสองคนที่เป็ นชาวต่างชาติไม่ได้แสดงอาการ
ใด
เพราะฟังภาษาไทยไม่ค่อยออกแต่ สามหนุ่มนี่สิ อ้าปากค้างเลย กุมภาได้แต่กลืนน้ำลายพร้อมกับ
ก้าวเดินไปข้างหน้าโดยอัตโนมัติเพราะแรกดึงของ     อินธิรา 

เกมส์ยทุ ธภพ   ออนไลน์ เมือง กวนจง   สมาคมนักฆ่า หนานไห่กวน

“ เมื่อกี้น้ ีมี คนจากสมาคมนักฝึ กสัตว์มาว่าจ้างให้ฆ่าคนที่ชื่อ ฉางฟง “ ผูเ้ ล่นหญิงอาชีพนักฆ่าชื่อ 
บี พูดขึ้น

“ มันเป็ นใครหรื อ “ เพื่อนชายคนหนึ่งถามขึ้น

“น่าจะเป็ นผูเ้ ล่นใหม่  เพราะชื่อก็ไม่เคยได้ยนิ เลย  จิน  “ บีพดู ขึ้น.

“ งั้นก็ไม่ตอ้ งรายงานให้หวั หน้าสมาคมทราบ ให้ ทศ ลอย กับ บอย ไป จัดการแล้วกัน พวกนั้นก็

ระดับ 36 กันแล้วไปสามคนจัดการคนๆเดียวที่เมืองเริ่ มต้นคงไม่มีปัญหาแน่ๆ”
จินพูดขึ้น

“ งั้นเดียวเรี ยก สามคนนัง่ มาหาพวกเราเลยดีกว่านะ” บีพดู ก่อนกดติดต่อกับนักฆ่าสามคนอย่าง

รวดเร็ ว 

งานเลี้ยงคณะวิทยาศาสตร์            

อินธิรา ใช้มือกอดแขนกุมภาแน่นพร้อมลากตัวมายังโต๊ะที่มีกลุ่มของทิพย์นงั่ อยู่

“ อิน……ฉันไม่อยากไป…..ปล่อยฉันเถอะนะ “ กุมภาพูดเบาๆเสี ยงอ้อนวอนสุ ดๆ

“ ไม่ ฉันต้องเอานายไปนัง่ ด้วยให้ได้  แต่ฉนั สัญญานะจะไม่บอกให้ อ้อมรู ้วา่ นายคือกุมภา “ พูด

จบก็หวั เราะเบาๆมองกุมภาตาวาว……..กุมภารู ้ได้ทนั ทีวา่ อินธิรา เล่นเขาแล้ว 

โต๊ะกลุ่มสาวๆ          

กุมภาโดน อินธิรา ลากมาจนถึงโต๊ะ สาวๆทุกคนหันมามอง กุมภาที่โดน อินธิราเกาะแขนแน่น

อยู่ อินธิราเมื่อเห็นสาวๆจ้องมองเธอ ๆจึงรู ้สึกตัวรี บปล่อยมือหน้าขึ้นสี แดง

“ เชิญนัง่ เลยค่ะอาจารย์ อิน “ ฟางฟางพูดขึ้น

“ ขอบใจจ้า” อินธิราพูดพร้อมดึงแขนกุมภา ให้นงั่ ลงก่อนตัวเองจะนัง่ ลงเก้าอี้ขา้ งๆ กุมภาส่ ง

กุญแจให้ กับ อินธิราพร้อมส่งซิก เป็ นเชิงว่าให้คืนให้หน่อย  อินธิรา
อมยิม้ รับกุญแจมา หันไปยืน่ ให้ทิพย์
“ ขอบคุณมากค่ะอาจารย์แล้วค่าใช้จ่ายละค่ะ “ ทิพย์พดู

“เรื่ องนี้คงต้องถามเพื่อนอาจารย์เองนะ “  อินธิราพูดพร้อมหันมาหา กุมภายิม้ ๆ ค่อยดูวา่ เขาจะ

แก้ตวั ยังไง

“ ไม่เป็ นไรครับเรื่ องเล็กน้อยค่าใช้จ่ายผมคงรับไม่ได้ “ กุมภาพูดเสี ยงนุ่มๆนิ่งๆ จน อินธิรา

เกือบกลัน่ หัวเราะไว้ไม่อยู่

“ เออ………ขอโทษนะค่ะ คุณชื่อะไรหรื อค่ะ “ ทิพย์ถามต่อ

“ เออ…..ชื่อ….ชื่อ “ กุมภากัดฟันกรอดๆหันไปมอง อินธิราที่ก ำลังอมยิม้ ลุน้ ว่าเขาจะบอกว่ายัง

ไง

“ ขื่อพัน ครับ “ กุมภารี บพูดชื่อออกมา พูดจบก็ปรายตาไปมอง อินธิรา ที่ก ำลังกุมท้องกลัน่

หัวเราะเต็มที่

“ชื่อ พัน สิ นะค่ะ เห็นอาจารย์อินบอกว่าเป็ นน้อง อาจารย์ หนึ่งปี อายุกเ็ ท่ากับพวกเราเลยสิ ค่ะ
เนี่ย” ทิพย์พดู กุมภายิม้ พยักหน้าพร้อมกันหันไปหาอินธิรา                   

กุมภา ยืน่ หน้าไปกระซิบข้างหูของอินธิรา พูดเบาๆว่า  ฝากไปก่อนเธอยายอิน  เดี๋ยวฉันจะเอาคืน

เธอให้ได้ค่อยดู     อินธิราหันมายิม้ ยืน่ หน้าไปกระซิบกับคืนว่า

“ อย่าฝากไว้นานนักนะ  มันจะเน่าซะก่อน อีกอย่าง ชื่อดีนะ ที่ต้ งั นะ กุมภาพันธ์   คิ คิ ๆๆๆๆ “

อินธิรา พูดจบหัวเราะเบาๆ กุมภาได้แต่กดั ฟันกรอดๆ ก่อนหันไปมองทิพย์

“ คุณพัน  จะแนะนำเพื่อนๆให้รู้จกั นะค่ะ “ ทิพย์พดู ขึ้นในขณะที่กมุ ภามองเธอพอดี

“ ครับ “ กุมภารับคำ

“ เริ่ มจากฉันเลยแล้วกัน ฉัน ธารทิพย์ค่ะ ชื่อ เล่น ทิพย์ “

“ ครับยินดีที่รู้จกั ครับทิพย์ “ กุมภาพูดเสี ยงนุ่มๆ

“ ฉัน  เจนจิรา  ชื่อเล่น ฟางฟางค่ะ” กุมภาสะดุง้ หันหน้าไปมอง   

‘ เป็ นไปไม่ได้หรอกน่า……..ชื่อคงเหมือนกันโดนบังเอิญ ‘ กุมภาคิดก่อนพูดว่า 

“ ยินดีที่รู้จกั ครับ “

“ฉัน หยกนภา ชื่อเล่น อ้อมค่ะ  ยินดีที่รู้จกั ค่ะคุณพัน  “

“ยินดีที่รู้จกั ครับ อ้อม “

“ ฉันชื่อ  สายพิน ชื่อเล่น ส้มจีนค่ะ ยินดีที่รู้จกั ค่ะคุณ พัน “

“ เช่นกันครับ “ กุมภาพูด                 

ก่อนที่ทุกคนจะทันได้พดู อะไรกันอีก เสี ยงประกาศบนเวทีกด็ งั ขึ้น

“ ขอให้ อาจารย์ใหม่ อินธิรา ขึ้นมาแสดงตัวเพื่อกล่าวอะไรเล็กๆน้อยๆกับเหล่านักศึกษาด้วยค่ะ

“ พิธีกรหญิงพูดเสี ยงดัง

“ รออยูท่ ี่นี่ก่อนนะคุณพัน  แล้วอย่าทำให้แผนตัวเองแตกก่อนละ คิ คิ “ อินธิรากระซิบข้างๆหู

เขาเบาๆ ก่อนจะเดินจากไป 

เกมส์ ยุทธภพ  ออนไลน์   สมาคมฝึ กสัตว์ เมืองกวนจง 

“ รี ออน พูดเรื่ องของ ปิ งปิ ง  ให้ฉนั ฟังหน่อยสิ ฉนั อยากรู ้นะ  “ ธุลีดินพูด

“มันก็เป็ นอย่างที่บอก ก่อนหน้านี้ แหละ   พี่ธุลีดิน อีกอย่างเอารู ปนี้ไปดูพี่จะได้ตดั ใจได้ซะที “ รี

ออนพูดก่อนส่ งรู ปถ่ายให้กบั ธุลีดินรับไปดู

“ รู ปอะไรไม่เห็นมีอะไรเลยนี่ “ ธุลีดินมองดูผา่ นๆ ก่อนหันไปพูดกับ รี ออน

“ ดูรูปหญิงสาวคนนัน่ ดีๆสิ พี่ธุลีดิน “ ธุลีดินมองดูก่อนจะเบิกตาค้าง

“ ปิ งปิ ง……..” ธุลีดินอุทานสุ ดเสี ยง

“ใช่ รู ปผูห้ ญิงคนนั้นคือ ปิ งปิ ง ส่ วนหนุ่มคนนั้นก็คือ ฉางฟง แต่เห็นหน้ามันไม่ค่อยชัดนะ ผม

บอกพี่ได้อย่างเดียวว่า หมอนัน่ หล่อมากๆ “ รี ออนเน้นย้ำคำสุ ดท้ายให้ธุลีดินได้ยนิ ชัดๆจะได้
ตัดใจซะ

“ โธ่….ปิ งปิ ง ไม่น่าไปชอบมันเลย “ ธุลีดินลำพึง

“ ผมว่าพี่ถอดใจซะเถอะ แล้วเรื่ องนักฆ่าไปสัง่ ยกเลิกเลยดีกว่า “ รี ออนพูด

“ หึ หึ ไม่มีวนั ซะละ ฉันจะต้องพิสูจน์ฝีมือกับมันให้ได้ ว่าใครเก่งกว่ากัน และอย่างรู ้วา่ ทำไม

ปิ งปิ งถึงไปชอบมันได้ “ ธุลีดินพูด

“ เรื่ องนั้นผมบอกให้พฟี่ ังก็ได้ เพราะว่ามันเก่งแบบสุ ดยอด  และมันหล่อแบบโคตรๆ  ไง “ รี ออ

นเน้นย้ำที่ละคำให้ได้ยนิ ชัดๆ ธุลีดินหันหน้าไปมองก่อนจะพูดว่า

“ เรื่ องหล่อ ไม่ตอ้ งย้ำมากๆก็ได้ ฉันรู ้วา่ หน้าตาของฉันกับมันห่างกันนิดหน่อย ฉันยังพอยอมรับ

ได้ “ ธุลีดินพูด  

‘ ไอ้พี่ธุลีดินเอย หน้าตานายยังกระปลาพะยูน  เสื อกดันบอกว่าห่างมันนิหน่อย เวร…แท้ๆ ‘ รี ออ

นมองส่ ายหน้าด้วยความเซงๆ 

“ ส่ วนเรื่ องที่สอง ที่วา่ มันเก่งแบบโคตรๆ  ฉันเรื่ องนี้ ฉนั ยอมมันไม่ได้เด็ดขาด   ยังไงก็ตอ้ งได้
ปะทะฝี มือกันดูก่อนถ้าฉันแพ้ถึงจะยอมรับทั้งกายและใจ เรื่ องนักฆ่า
รอฟังรายงานจากพวกนั้นด้วยนะ ถ้าเป็ นเรื่ องจริ ง ฉันจะได้เตรี ยมตัวรับมือมันถูก  มันมาเมือง
กวนจง เมื่อไหร่ เราจะได้เห็นดีกนั “ ธุลีดินพูด ส่วน รี ออนมอง ธุลีดินอย่างอ่อนอกอ่อนใจ 

สมาคมนักฆ่า หนานไห่กวน 

“ มีอะไรรี บด่วนเหรอพี่ จิน เรี ยกมาทำไม กำลังฉลองกันได้ที่เลย “ ทศพูดขึ้น

“ แค่ สู้ชนะแล้วฆ่าพวก ระดับ 45 สองคนพร้อมกัน ก็ดีใจขนาดนี้ แล้ว เกิดฆ่าระดับ 50 ได้จะไม่
ฉลองกัน 3 วัน 3 คืน เลยเหรอ “ จินพูด

“ โธ่พี่ นิดหน่อยน่า เรี ยกมาแบบนี้ คงมีอะไรให้ไปทำอีกแน่ๆ  ผมเดาถูกใข่ไหม “ ลอยพูดขึ้น

บ้าง

“ ก็ได้  แต่ไอ้ บอยไปไหนแล้วเนี่ย “ จินพูดขึ้น

“มันติดธุระนะพี่ “ ทศพูดยิม้ ๆ

“ ธุระตามรับใช้สาวที่มนั จีบอยูใ่ ช่ไหมละ “ จิน พูดประชด

“ เอาเถอะน่าพี่จิน เดียวผมไปเล่าให้มนั ฟังเองพี่แจ้งงานมาเลยแล้วกัน “ ทศพูด จิน ถอนหายใจ

ก่อนพูดว่า

“ งานคือสังหาร คนชื่อฉางฟง ตอนนี้มนั อยูท่ ี่เมืองเริ่ มต้น เบาะแสตอนนี้ บี ได้สงั่ ให้คนของเรา

สื บดูแล้ว  นายออกเดินทางไปดูพ้ืนที่ก่อนเลย “ จินพูด

“ คนที่จะสังหารครั้งนี้ ระดับ มันสูงไหม “  ทศพูด

“ ไม่ได้ขอ้ มูลจากลูกค้าเลย แต่คิดว่าไม่น่าสูงเท่าไหร่ เพราะยังอยูเ่ มืองเริ่ มต้น “ จินพูด

“ ก็น่าจะใช่ตามพี่จิน คาดการณ์ เพราะชื่อของมันพวกเรายังไม่เคยได้ยนิ เลย “ ลอยพูดขึ้นบ้าง

“ แต่พวกนายก็อย่าประมาทนะ “ จินพูด

“ ไม่ตอ้ งห่วงเหรอพี่ พวกเราไปกันตั้ง 3 คน มันไม่รอดอยูแ่ ล้ว “ ลอยพูดยิม้ ๆ

“ เออ…….อย่าให้พลาดแล้วกัน “ จินพูดขึ้น

“ งั้นพวกผมไปนะครับพี่จิน “ ทศพูดขึ้น
“แล้วเจอกันอีก 1 เดือนข้างหน้า “ จิน พูดยิม้ ๆ  ลอย กับ ทศ พยักหน้ายิม้ ก่อนเดินออกจาก
สมาคมนักฆ่าไป 

คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนานาชาติ ห้องประชุมที่จดั งานเลี้ยง                 

หลังจากที่อินธิรา ได้กล่าวขอบคุณทุกคนเธอก็เดินกลับมาที่โต๊ะที่กลุ่มทิพย์นงั่ อีกครั้ง ส่ วน

กุมภาตั้งแต่ อินธิรา เดินออกจากโต๊ะก็แทบจะไม่สบตาใครๆในโต๊ะเลย
เขาไม่เอยปากก่อนแม้แต่ค ำเดียว เพื่อตัดปัญหา

ที่จะเกิดขึ้นโดนไม่ได้ต้ งั ใจ  อินธิราเดินมานัง่ ข้างๆเข้าก่อนพูดว่า

“  อ้อมมานัง่ แทนที่ฉนั หน่อยสะ ฉันที่อะไรจะคุยกับ ส้มจีนหน่อยนะ “ อินธิราพูด กุมภาหัน

หน้าขวับไปหา อินธิราอย่างรวดเร็ว…….อินธิราฉี กยิม้ ก่อนทำเป็ นไม่สนใจเขาลุกขึ้นจากที่นงั่

‘  ตายแน่ๆ  ยายอ้อมเคยอยูใ่ กล้ๆเขามาก่อน มีสิทธิที่จะจำสายตาเขาได้ ยายอินธิรา ทำเรื่ องอีก

แล้ว ‘ กุมภาคิด  

ตอนที่ 79 งานเลีย้ งต้ อนรับครู ใหม่ (ตอนที่ 5)

ยายอ้อมเดินมานัง่ ส่ งยิม้ ให้เขาก่อนจะนัง่ ลงแทนที่ อินธิรา   ส่ วน อินธิราไปนัง่ ข้าง ทิพย์ พอนัง่

เสร็ จแทนที่จะคุยกับทิพย์  เธอกับหันหน้าจ้องเขาแทนแล้วฉี กยิม้ อย่างเจ้าเล่ห์อีกตามหาก  

‘ อ๊ากกกกกก……..ยายอินธิราเล่นแบบนี้ บา้ ไปแล้ววววว….นี่กะให้เขาโดนจับได้ชดั ๆ ‘ กุมภา

คิด 

“ เออ….พัน ไม่กินอะไรหน่อยเหรอค่ะ “ อ้อมถามขึ้น

“ ครับ….” กุมภาตอบรับ   ก่อนใช้มือหยิบกุง้ มาแกะเปลือกทาน ตอนนี้เขาต้องหาอะไรทำเพื่อจะ
ได้หลีกเลี่ยงการพูดคุยหรื อสบตากับ อ้อมให้ได้มากที่สุด

“ พัน   ชอบกินกุง้ เหรอค่ะ เหมือนกัน อ้อมเลยค่ะ “ อ้อมพูดยิม้ ๆใช้มือเอื้อมไปหยิบกุง้ มากินบ้าง

“ครับ เป็ นอาหารโปรดผมเลยครับ “ กุมภาดัดเสี ยงนุ่มๆตอบเบาๆ  ตอนนี้ยาย อิน กำลังสนทนา

อยูก่ บั ทิพย์แต่สายตานะจับที่เขากับ ยายอ้อม  หลังจากนั้นไม่นาน กุมภาเห็นว่า
อ้อมไม่ได้แสดงท่าทางสงสัยเขาแม้แต่นิดเดียว กุมภา เริ่ มคุยกับเธอมากขึ้นจนกลายเป็ นการคุย
กันเหมือนปกติ

“ นี่ค่ะ เนื้อกุง้ เดี๋ยวอ้อมช่วยแกะให้นะค่ะ “ เธอพูดพร้อมส่ งเนื้อกุง้ ใส่ จานเขา

“ ขอบคุณมากครับ “ กุมภาตอบยิม้ ๆ  มองไปยัง อินธิรา ที่มองเขาอย่างเซงๆเพราะแผนเธอที่วาง

ไว้ไม่เป็ นไปตามที่เธอคิด                 

ฟางฟาง เริ่ มจะหันมามองเขาหลายครั้ง  บ้างครั้งก็จะจ้องเขานานๆ กุมภา คิดว่าเธอน่าจะเริ่ ม

สงสัยเขาบ้างแล้ว แต่ยงั ไม่กล้าพูดอะไร กุมภาจึงทำใจดีสู้เสื อหันไปมองเธอ
ก่อนจะพูดว่า

“ มีอะไรเหรอครับ ฟางฟาง เห็นมองผมอยูน่ านแล้ว “ กุมภาพูดจบ ฟางฟางหน้าขึ้นสี นิดหน่อย

ก่อนรี บพูดว่า

“ โอ๋ ……..ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เพียงแค่คุณ พัน มีลกั ษณะคล้ายคนที่ ฟางฟางรู ้จกั นะค่ะ “  ฟาง
ฟางพูด

“เอ๋ ……ใครเหรอครับ ฟางฟาง “ กุมภาถามเสี ยงนุ่มยิม้ ๆ

“ตอนนี้ไม่คล้ายแล้วค่ะ        เพราะหมอนัน่ นะกวนสุ ดๆเลยค่ะ  แต่ พัน ไม่เหมือนกันค่ะ “ ฟาง

ฟางพูดตอบ

“ ผมเป็ นยังไงเหรอครับ  ที่วา่ ไม่เหมือนกันนะ “ กุมภาถามกับอย่างอยากรู ้

“ ก็…..พัน มีบุคลิกเรี ยบๆค่ะส่ วนหมอนัน่ กวนสุ ดๆ…….นอกจากนี้ พนั ยัง พูดจาสุ ภาพกว่าหมอ
นัน่ ราวฟ้ ากับดิน เลยค่ะ “ ฟางฟางพูดยิม้ ๆ

“ งั้นเหรอครับ “ กุมภาพูดยิม้ ๆ  ก่อนที่กมุ ภาจะได้พดู อะไรต่อ อินธิราก็พดู ขึ้นว่า

“ ขอบใจมากนะอ้อม ขออาจารย์เปลี่ยนที่กลับที่เดิมหน่อยนะพอดีมีเรื่ องจะพูดกับ พัน นะจ๊ะ “

“ค่ะอาจารย์ “  อ้อมพูดก่อนลุกขึ้นหลีกทางให้กบั อินธิรา  หลังจากอินธิรานัง่ ก็ยนื่ หน้าเข้าไป

ใกล้ๆ กุมภา กระซิบเบาๆว่า

“ เก่งดีนี่กมุ ภา สามารถเอาตัวรอดได้ “ กุมภา ยืนหน้าไปใกล้ๆ อินธิรา ก่อนพูดว่า

“ ตอนนี้เป็ นทีของเธอ….ถ้าเป็ นทีฉนั เหมือนไหร่ ละก็ …หุ หุ หุ “  กุมภาพูดค้างไว้    อินธิรา หัน

หน้ามาหาเขาช้าๆ ใช้มือปิ ดปากหัวเราะ  ก่อนจะกระซิบเบาๆว่า

“ นายจะทำอะไรฉันได้   ตอนนี้ฉนั เป็ นต่อนายทุกอย่าง “ อินธิราพูด  กุมภาเลิกคิ้วสูงฉี กยิม้ เล็ก

น้อยไม่พดู อะไร ด้วยท่าทางแบบนี้ ท ำให้ อินธิราอดหมัน่ ไส้กมุ ภาไม่ได้ 
เธอจึงยืน่ มือไปบิดที่เอวของกุมภาอย่างแรง

“ โอ้ย….อิน…..มันเจ็บนะ  มาบิดเอวฉันทำไมเนี่ย “ กุมภาร้องและพูดเบาๆ

“ ไม่รู้….. ฉันอยากจะบิด….มีปัญหาอะไรไหม  “  อินธิรา พูด ส่ วนกุมภาได้แต่อ้ งึ ๆ…พูดอะไร

ไม่ออก เขานิ่งคิดหาวิธีเอาคืน อินธิราสักครั้ง  และกุมภาก็คิดออกจนได้

“ เออ….ขอโทษทุกคนด้วยนะครับ พอดีก่อนจะมา ศจ.ดร. มากาเร็ ตอยากจะคุยกับ อินธิรา  เรื่ อง

สำคัญบ้างอย่างนะครับเดี๋ยวผมขอตัวเธอไปก่อนนะครับ พูดจบไม่รออินธิรา ปฏิเสธแก้ตวั   
กุมภารี บลุกขึ้นพร้อมกับ ดึงแขนเธอลุกขึ้นตาม อินธิรากำลังจะอ้างปากจะพูดอะไร   กุมภารี บใช้
มือโอบเอวเธอ พร้อมดันตัวเธอให้เดินออกจากโต๊ะกลุ่มของทิพย์ไปอย่างรวดเร็ ว

“ อาจารย์ กับ พัน มีอะไรแปลกๆนะว่าไหม “  ฟางฟางพูดขึ้น

“ สองคนนี้ อาจกำลังดูใจกันอยูก่ ไ็ ด้  ที่บอกว่าเป็ นเพื่อนนะอาจเป็ นการพูดเผือ่ ไว้เฉยๆ “ ทิพย์พดู
ขึ้น

“ ฉันเห็นด้วยกับยายทิพย์นะ “ ส้มจีนพูดขึ้น

“ แต่ฉนั ไม่เห็นด้วย      ดูเหมือนทั้งสองกำลังแกล้งกันมากกว่า  “  อ้อมพูดก่อนชี้ให้เพือ่ นๆดู อิน

ธิรา ที่ก ำลังถูกกุมภา บังคับให้เดินกลับไปที่โต๊ะ ศจ.ดร. มากาเร็ ต  
ทั้งสี่ มองตามทางหลังทั้งสองไปพร้อมคิด ในใจไปคนละทาง 

โต๊ะ ศจ.ดร. มากาเร็ ต        

กุมภาโอบเอว อินธิราไม่ยอมปล่อย เขาเลื่อนเก้ากี้ให้อินธิรา  ก่อนจะดันให้อินธิรานัง่ ลง เธอหัน

มามองเขาเม้มปากเป็ นเส้นตรง   กุมภาเลื่อนเก้าอี้ของตัวเองไปใกล้ๆเธอก่อนจะนัง่ ลงตามแถม
เอามืออ้อมด้านหลังไปโอบเอว
อินธิรา หน้าตาเฉย หญิงสาวสะดุง้ รี บหน้ามามองกุมภาหน้าขึ้นสี แดงก่ำ   กุมภาทำไม่รู้ไม่ช้ ี ก่อน
เอนศรี ษะเข้าไปพูดใกล้ๆว่า

“ สามหนุ่มมองเธออยูน่ า้ าา…..เกิดผิดพลาดอะไร ฉันรับรองว่าพวกนี้ ตอ้ งไปเฝ้ าเธอเช้า กลางวัน

เย็น สามเวลาแน่ๆ “กุมภาพูดยิม้ ๆ ได้ผล อินธิรา ถอนหายใจยาวๆ ทำสี หน้า
เซงสุ ดๆ             

สามหนุ่มมองด้วยกุมภาด้วยความอิจฉา     ศจ.ดร. มากาเร็ ต มอง กุมภา กับ อินธิรายิม้ ๆ ก่อนจะ

พูดว่า

“ สงสัยว่า ดร. พิศาล คงจะได้ลูกเขยเก่งซะแล้วนะ “  อินธิรา หันหน้าไปมอง ศจ.ดร. มากาเร็ ต

หน้าเธอกลายเป็ นสี แดงก่ำอีกครั้ง พร้อมกับรี บก้มหน้าต่ำไม่กล้าสบตากับ
ศจ.ดร. มากาเร็ ตอีก  

‘ ตายแน่เลยคราวนี้ เกิด ศจ.ดร. มากาเร็ ต ไปบอกพ่อ มีหวัง……..ไม่อยากคิดแล้ว ‘ อินธิราคิด

ก่อนจะสะดุง้ เมื่อกุมภาดึงร่ างเธอกระชับเข้ามาหาเขา เธอรี บหันไปพูดอย่างรวดเร็ว 

“ กุมภา ปล่อยฉันนะ …ฉันอาย ศจ. นะ นายไม่อายบ้างเลยเหรอ “ อินธิราถามเบาๆ

“ ไม่รู้ไม่ช้ ี  เพราะฉันไม่ได้อยูท่ ี่มหาลัยนี้ “ กุมภากระซิบตอบพร้อมลอยหน้าลอยตา   อินธิราม
องหน้ากุมภาอย่างเซงๆ งานนี้ เธอโดนเอาคืนแล้วหรื อเนี่ย ต่อไปจะโดนอะไรอีกเนี่ย
หมอนี่ยงิ่ บ้าๆอยูด่ ว้ ยเธอคิด 

“ คุณกุมภา ครับ นัง่ ติดอาจารย์ อิน แบบนั้นมันไม่ดีนะครับ “ อาจารย์หนุ่มคนเดิมพูดขึ้น กุมภา

มองก่อนพูดว่า

“ มันไม่ดีตรงไหนละอาจารย์ แฟนกันเขาก็ท ำกันแบบนี้ ท้ งั นั้น จริ งสิ ผมลืมไปอาจารย์คงยังไม่

เคยมีแฟนสิ นะ เลยไม่รู้วา่ วิธีการโอบเอวแบบนี้ ถือเป็ นการแสดงออก ให้คนอื่นรู ้วา่  
ทั้งคนโดนโอบและคนโอบ ต่างเป็ นแฟนกัน  นอกจากนี้ การโอบเอวยังบ่งบอกอย่างอื่นได้ดว้ ย
นะครับ อาจารย์รู้ไหมครับ ว่ามันบอกถึงอะไร “ สามหนุ่มตีหน้านิ่วเมื่อกุมภาพูดถึงตอนนี้

อาจารย์หนุ่มคนเดิมจึงพูดขึ้นว่า

“ มันบอกถึงอะไร “  กุมภาหัวเราะก่อนพูดว่า

“  มันจะบอกให้พวกที่คิดจะจีบเธอ ว่า เธอมีคแู่ ล้ว อย่างเห่า หรื อรอเครื่ องบินให้เสี ยเวลาเลย “

สามอาจารย์หนุ่มถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความโกธร

“ แต่การโอบกอดนี่มนั ผิดธรรมเนียมไทยนะ “ อาจารย์หนุ่มคนนั้นพูดเถียงต่อ

“ โอ……เรื่ องนั้นผมเข้าใจดีครับ  แต่เผอิญวันนี้ งานเลี้ยงเป็ นแบบฝรั่งนะครับ แถมจัดใน

โรงเรี ยน นานาชาติอีก วันนี้ ผมเลยถือโอกาสหวานกันให้หนักๆหน่อยนะครับ “
กุมภาไม่รู้จะตอบยังไงเลยเลื้อยคำพูดไปเรื่ อยๆแก้ขดั ไปก่อน              

อินธิรา ได้ยนิ การสนทนาของกุมภาและอาจารย์หนุ่มทั้งหมดทำให้เธอต้องกลัน่ หัวเราะเต็มที

และพยายามมองไปดูการแสดงบนเวทีมากๆเข้าไว้    เพราะกลัวกลัน่ หัวเราะไม่อยู ่

“ แล้วคุณคิดอย่างไงกับคนที่มีแฟนแก่กว่าตัวเองละ “ อาจารย์หนุ่มถามต่อ

“ อืม……..จะคิดทำไมให้มนั หนักหัวละครับ   ความรักคือความรักไม่มีการแบ่งแยกครับ

สำหรับผมไม่มีความหมายอะไรทั้งสิ้ น “ กุมภาพูดยิม้ ๆ  อาจารย์หนุ่มอึ้งไปสักพัก
ก่อนจะหันไปคุยกันเองและเลิกสนใจเขาไป 
เกมส์ ยุทธภพ   ออนไลน์  ท่าเรื อเมืองหยางโจว 

“ นี่ บี เธอจะไปกับพวกเราจริ งๆเหรอ “ ทศ พูดขึ้น

“ ก็จริ งนะสิ ……. แต่ฉนั ไม่ได้ไปฆ่าผูเ้ ล่นเหมือนนายหรอกนะทศ     จิน ให้ฉนั ไปสำรวจดูเกาะ

เริ่ มต้นเพื่อหาทางตั้งเครื อข่ายสอดส่ อง บุคคลที่ลูกค้าต้องการฆ่าต่างหากละ 
ตอนนี้ข่าวสารที่ถูกส่ งกลับมาจากเมื่อเริ่ มต้นไม่ค่อยจะได้รับเท่าไหร่ เนื่องจากสมาคมเราส่ งคน
ไปประจำที่เมืองเริ่ มต้นน้อย “ บีพดู ขึ้น

“ ก็เมืองเริ่ มต้น ไม่ค่อยมีใครเขาจ้างพวกเราฆ่าผูเ้ ล่นกันหรอก  ที่นนั่ มันมีแต่พวกเริ่ มเล่นเกมส์ท้ งั

นั้น “  ลอยพูดขึ้นบ้าง

“ ที่ฉนั ไปครั้งนี้กเ็ พื่อไปเที่ยวเสี ยมากกว่าอยูแ่ ต่ในสมาคม เซงจะตาย “ บี พูดขึ้น

“ เธอไม่อยากเซง ….. ก็รับงานฆ่าผูเ้ ล่นแบบพวกฉันสิ “ ลอยพูดขึ้น

“ไม่เอาละ ฉันไม่อยากฆ่าคนเท่าไหร่ “ บี พูดขึ้น

“ แต่เธอก็ฆ่าไปแล้วหลายคนด้วยนะ “ บอยพูดขึ้น

“ ที่ฉนั ฆ่า ล้วนเป็ นคนไม่ดี……และสมควรโดนสัง่ สอน “ บีพดู ขึ้น

“ .ฉันว่า  ถ้าสมาคมเรามีความคิดจะรับงานโดนคำนึงถึงรายละเอียดย่อยๆแบบเธอ   พวกเราก็คง

ปิ ดสมาคมกันพอดี “ ทศพูดขึ้น บี กำลังจะเอยปากเถียง บอยก็พดู แทรกขึ้น

“ เลิกพูดกันก่อน……..เรื อจะออกแล้ว “ บอยพูด ก่อนก้าวนำขึ้นเรื อไป ส่ วนเพื่อนๆ ก็รีบก้าวขา

เดินตามขึ้นเรื ออย่างรวดเร็ ว 

คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนานาชาติ                    

นักศึกษาในงานพากันทะยอยกลับบ้านเกือบหมดแล้ว กุมภา มองไปรอบๆ ตอนนี้เขาต้องถือ
โอกาสกลับบ้านด้วยเลย เพราะถ้ากลับเป็ นพวกสุ ดท้ายเกิดไปเจอพวกยายทิพย์ ตอนถอด
หน้ากากจะซวยอีก
                        

ตอนนี้หลายคนในงานเริ่ มพากันถอดหน้ากากกันหมดแล้ว รวมถึง สามอาจารย์หนุ่มด้วยกุมภา

สะกิด อินธิรา ก่อนกระซิบบอกว่า

“ อิน  พวกเรากลับกันเถอะ “  อินธิราหันมามองเขายิม้ ๆเพราะรู ้วา่ เขาตอนนี้ กลัวอะไร เธอจึงพูด

ขึ้นว่า

“ ฉันว่าจะอยูเ่ ป็ นคนสุ ดท้ายค่อยจะกลับนะ “   กุมภาสะดุง้ มอง อินธิราก่อนจะยืน่ หน้าเขาไป

ใกล้ๆกระซิบว่า

“ก็ได้…..ถ้าเธอไม่กลับเดี๋ยวนี้     ฉันจะทำยิง่ กว่าการกอดเฉยๆนะ พูดจบก็เคลื่อนริ มฝี ปากไป

ใกล้ๆข้างแก้มขาวเนียนของเธอเป็ นการขู่ไปด้วย อินธิรา ตาเหลือกเอนกายหนีทนั ที
กุมภาหันเราะก่อนโยกตัวกลับมานัง่ ตัวตรงเหมือนเดิม   ส่ วนอินธิราหน้าบึ้ง…บอกบุญไม่รับ

“ ตกลงว่าไง “ กุมภากระซิบถามต่อ

“ ตามใจนายก็แล้วกัน” เธอตอบแบบไม่เต็มใจนัก กุมภาพยักหน้า ก่อนหันไปเรี ยก .ศจ.ดร.   มา

กาเร็ ต

“ ศจ. ดร. มากาเร็ ตครับ “  

“ มีอะไรหรื อ กุมภา “ ศจ.ดร. มากาเร็ ตพูดขึ้น

“ พอดีผมมีธุระครับ…..อย่างจะขอตัวกลับก่อนและขอพาอินธิรา กลับไปพร้อมกันด้วยนะครับ “

“ ตามสบายเลย กุมภา นี่งานก็จะเลิกแล้ว เดี๋ยวฉันก็จะกลับแล้วเหมือนกัน “  ศจ.ดร. มากาเร็ ตพูด

“ งั้นผมลากลับเลยนะครับ “ กุมภาพูดก่อนจะลุกขึ้นยกมือไหว้อาจารย์ทุกคนไม่เว้นแม้กระทั้ง
สามหนุ่มที่มองอย่างเคืองๆอยู่                 
อินธิรา จำเป็ นต้องลุกขึ้นอย่างไม่มีทางเลี่ยง ก่อนจะหันไปกระซิบกุมภาเบาๆ

“ กุมภาฉันอยากไปบอกพวกยายทิพย์ก่อนนะได้ไหม “ อินธิราพูด

“ ได้ ไม่มีปัญหา “ กุมภาพูดยิม้ ๆ อินธิราจึงหันไปพูดกับ ศจ.ดร. มากาเร็ ต และอาจารย์คนอื่นๆ

สักพักก่อนจะพากันเดินไปยังกลุ่มของทิพย์ที่ก ำลังนัง่ คุยกันอยู่ กุมภาเพื่อป้ องกันไม่ให้อินธิรา
เล่นตุกติก   
เขาจึงใช้มือกอดเอว อินธิราไว้หลวมๆ  เธอเบ้ปาก เป็ นเชิงไม่ค่อยจะพอใจ แต่กไ็ ม่ได้วา่ อะไรเขา

“เออ….ทิพย์เดี๋ยวอาจารย์ขอตัวกลับก่อนนะ “ อินธิราพูดขึ้น สี่ สาวมองมาทาง อินธิรา และ

กุมภา ก่อนพากันไปจ้องมองมือกุมภาที่เกาะที่เอวอินธิราอยู ่ อินธิราหน้าขึ้นสี ทนั ทีใช้ศอก
กระทุง้ สี ขา้ งเขา
เป็ นเชิงบอกว่าเอามือออกไปก่อน  กุมภายิม้ ก่อนปล่อยมือออกจากเอวหญิงสาว

“  เออ…ค่ะอาจารย์เดี๋ยวพวกหนูกจ็ ะกลับเหมือนกันแล้วค่ะ “ ทิพย์พดู

“ งั้นลากันตรงนี้ เลยนะ “ อินธิราพูดขึ้น

“ ค่ะอาจารย์ สี่ สาวพูดพร้อมกัน “

“ แล้วค่อยเจอกันใหม่นะครับ “ กุมภาพูดยิม้ ๆ

“ เช่นกันค่ะ พัน   “ ทิพย์พดู ขึ้น ก่อนที่กมุ ภาจะหันไปลาหญิงสาวที่เหลือ อินธิราก็พดู ขึ้น

“ แล้วพันจะไม่เปิ ดหน้าให้ ลูกศิษย์ฉนั ดูหน่อยเหรอ ว่าหน้าตาเป็ นยังไง  “  อินธิรา ยิงหมัดตรง

ฮุบใส่ กมุ ภาเต็มๆ กุมภาถึงกับหันขวับไปมองตาเหลือกโพลง พร้อมกับเห็นแววตาที่บ่งบอกว่า
นายตายแน่
  

‘  เวรแล้ว……………..ว่าแล้วยายอิน คงต้องหาวิธีเอาคืนเขาจนได้ ‘  กุมภาคิดอย่างหนักใจ

ก่อนจะมีเสี ยงพูดแทรกขึ้นว่า
“ ใช่ค่ะ…….จะได้รู้จกั กันไว้เจอกันจะได้ทกั ทายกัน “ อ้อมพูดขึ้น  

ตอนที่ 80 งานเลีย้ งต้ อนรับครู ใหม่ (ตอนที่ 6)

“ ใช่ๆ  พวกเราก็อยากเห็นหน้า พันเหมือนกัน “ ฟางฟาง พูดขึ้นอย่างรวดเร็ ว  ทิพย์ กับ ส้มจีนก็

มองมายังเขาทันที                     

กุมภา หัวใจเต้นเร็ วเหงื่อไหลออกมาที่มือ เขาหันหน้าไปมอง   อินธิรา ที่อมยิม้ มองเขาด้วย

สายตาเยาะเย้อ  ก่อนพูดว่า

“ กุมภา  รี บเปิ ดหน้าให้ลูกศิษย์ฉนั เห็นเร็ วๆซิ เราจะได้รีบกลับกันไง “   กุมภา กัดฟันกรอดๆ 

‘ ยายตัวแสบ อินธิรา  ทำฉันได้แสบจริ งๆนะ งานนี้คงไม่มีทางเลือกอีกแล้วสิ นะ ‘  กุมภาคิดก่อน

จะหันไปมองสี่ สาวที่ยนื นิ่งรออยู ่

“ ทำเป็ นเด็กๆไปได้รีบดึงหน้ากากออกได้แล้ว  จะได้รีบกลับกัน “ อินธิราแกล้งดุ กุมภา 

‘  เอาวะตายเป็ นตาย  จะโดนรุ มอัดหรื อเปล่าเดี๋ยวก็รู้กนั แล้ว ‘ กุมภาคิด ก่อนเอามือเตรี ยมดึง

หน้ากากออก 

“ ขอโทษนะค่ะ ใครเป็ นเจ้าของรถทะเบียน  ทบ. 5555  กรุ ณาช่วยเคลื่อนรถด้วยค่ะพอดีรถของ

ท่านจอดขวางทางรถคันอื่นนะค่ะ “    กุมภาที่ก ำลังจะดึงหน้ากากออกหยุดกึกทันที 
รี บพูดขึ้น

“ ขอโทษครับเป็ นรถของผมเองครับ เดี๋ยวผมจะไปเอาออกให้เดี๋ยวนี้ ละครับ “ กุมภาตะโกนขึ้น

ก่อนหันมาพูดกับสี่ สาว
“ ทุกคน   ไว้โอกาสหน้าค่อยเจอกันนะ    ผมคงต้องรี บไปเอารถออกให้เขาแล้ว ไปกันเถอะ อิน
“ พูดจบไม่รอ

อินธิราตอบรับรี บคว้าข้อมือ เธอหันหลังเดินออกไปอย่างรวดเร็ ว

“ เสี ยดายเลย ไม่เห็นหน้าซะแล้ว “ ฟางฟางบนอุบ๊

“ แหมดูเหมือน ฟางฟาง จะสนใจอย่างเห็นหน้า พัน มากกว่าคนอื่นๆนะเนี่ย “ อ้อมพูดขึ้น

“ ใช่กฉ็ นั อยากเห็นจริ งๆนี่    หรื อพวกเธอไม่อยากเห็นหน้าเขา “   ฟางฟางพูดขึ้น ทุกคนไม่ได้

พูดตอบเพียงแต่หวั เราะเบาๆ 

ที่หน้าตึกคณะวิทยาศาสตร์ รถกุมภา           

กุมภารี บเอากุญแจรถที่อยูก่ บั อินธิรา  ก่อนจะไปขับรถที่ขวางทางรถคันอื่นเคลื่อนออกอย่าง

รวดเร็ ว   เขานำรถไปจอดที่ขา้ งตึกวิทยาศาสตร์ที่ไกลออกไปราว 30 เมตรแทน
บริ เวณนั้นไม่มีรถอยูแ่ ล้วทำให้เขาเลี้ยวเข้าจอดได้อย่างสบาย กุมภาเดินลงจากรถ ก่อนจะเดิน
ตรงไปหา อินธิราที่ยนื รออยูไ่ กลๆ

“ กลับกันเถอะอิน “ กุมภาบอกเมื่อเดินไปใกล้ๆเธอแล้ว แต่ดูเหมือนเธฮจะไม่ค่อยไว้ใจกุมภาเท่า

ไหร่ เพราะเมื่อกุมภาเดินไปใกล้ๆเธอก็ถอยหลังไปด้วย พร้อมทำหน้าตื่นๆ

“ เป็ นอะไรของเธอประสาทหรื อเปล่า “ กุมภาพูด อินธิราเห็นว่าตัวเองกังวลเกินเหตุ รี บปรับ

สี หน้าเป็ นปกติ

“นายเดินนำไปสิ “  อินธิราพูด กุมภาพยักหน้าเดินนำไป                

ไม่นานกุมภา กับ อินธิรา ก็เดินไปถึงรถ กุมภา เปิ ดประตูรถให้อินธิรา ๆ ยิม้ ก่อนจะเดินอ้อมตัว

กุมภาพร้อมกับก้าวขึ้นรถไป แต่เรื่ องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น               

กุมภาใช้มือคว้าเอวบางของอินธิราเข้ามากอดไว้ อินธิราตกใจร้องลัน่
“ กุมภานายจะทำอะไรนะ “  กุมพาใช้มือข้างหนึ่งดันประตูรถปิ ด ก่อนจะใช้ตวั ดันอินธิราไปติด
กับตัวรถ

“นายจะทำอะไรฉันกุมภา “  อินธิราพูดอย่างตกใจ

“ แล้ว อิน คิดว่าฉันจะทำยังไง กับคนที่แกล้งฉันละ “ กุมภาพูดยิม้ ๆ

“ แกล้งอะไรฉันไม่ได้แกล้งนายซะหน่อย ปล่อยฉันนะ…..เดี๋ยวใครมาเห็นเขา “  อินธิราพูดเร็วจี๋

“ เสี ยใจด้วยนะ……ตรงนี้ มนั มืด.. พวกมาจอดรถแถวนี้ กก็ ลับไปกันหมดแล้ว “  กุมภาพูดเบาๆ

“ นายจะทำอะไรฉัน “ อินธิราถามย้ำอีกครั้ง                

ตอนนี้กมุ ภาใช้มือโอบเอวอินธิราไว้แน่น เพราะรู ้พิษสงของเธอดีถา้ เขาปล่อยช่องว่าแม้แต่นิด

เดียวเป็ นอันว่าเขาต้องเจ็บตัวเพราะเธอแน่ๆ

“ อยากรู ้กไ็ ด้  ฉันจะบอกให้….ฉันว่า….จะขอจูบที่ปากเสี ยๆ ของ อิน หน่อยนะเพราะเมื่อกี้

ทำให้ฉนั เกือบไม่รอด “ กุมภาพูดจบ หญิงสาวตกใจตาเหลือกโพลง หัวใจเต้นอย่างรวดเร็ ว
หน้าเป็ นสี แดงก่ำ ในช่วงเวลานี้ เธอต้องรี บหาวิธีเอาตัวรอดไม่ให้โดนจูบก่อน  อินธิรา ก็ใช้สอง
มือกอดกุมภาแน่นพร้อมซุกหน้าลงกับอกของเขา 

“ นี่อิน อย่างกอดฉันแน่นสิ ปล่อยฉันก่อนนะ “ กุมภาพูด

“ ไม่….นายไม่ตอ้ งมาหลอกฉัน   ฉันไม่มีวนั ปล่อยหรอก “   อินธิรากอดกุมภาแน่นกว่าเดิมอีก

เมื่อเขาพยายาม

ดันตัวเธอออกห่าง

“ เออ…..อิน…ปล่อยฉันก่อนนะ ตอนนี้นกั ศึกษาของเธอยืนมองอยูน่ ะ” กุมภาพูดเบาๆ

“ นายไม่ตอ้ งมาหลอกฉัน..แถวนี้นายบอกว่าไม่มีคนนี่ ..แล้วจะมีนกั ศึกษาได้ไง “ อินธิราเถียง

กลับ
“ ฉันพูดจริ งๆนะ อิน เธอหันไปมองสิ “ กุมภาพูดเบาๆ

“ ฉันพูดจริ งๆนะ “ กุมภาย้ำอีกครั้ง                    

อินธิรา เลยค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองเขา   กุมภาปรายตาบอกให้เธอหันไปมองด้านหลัง   อินธิรา

ค่อยๆหันไปมองอย่างระมัดระวังกุมภา เมื่อเธอหันไปเห็นนักศึกษาเกือบ 20
คนกำลังยืนมองมาที่เธอ พร้อมอมยิม้ อยู ่   หน้าของ อินธิราก็กลายเป็ นสี แดงก่ำทันที เธอรี บผลัก
ร่ างกุมภาออกอย่างรวดเร็ ว

“ กรี ดๆๆๆๆ ….เฮๆๆๆๆ “ เสี ยงนักศึกษาหญิงและชายร้องดังสนัน่

“ แหมอาจารย์อิน หวานกันจังเลยนะครับ “  นักศึกษาหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น

“ แฟนอาจารย์โคตรหล่อเลยค่ะ  ……….หนูอิจฉาอาจารย์โคตรๆเลย “ นักศึกษาสาวพูดขึ้น

“ เออ…..คือมันไม่ได้เป็ นอะไรอย่างที่เธอคิดนะ “ อินธิราพูดแก้ตวั อย่างรวดเร็ ว

“ แหมอาจารย์อย่าอายเลยค่ะ  ภาพมันฟ้ องเห็นๆอยูน่ ะค่ะ “ นักศึกษาคนหนี่งพูด

“ ใช่ค่ะอาจารย์พวกหนูกม็ ีแฟนกันเกือบทุกคนแล้ว อาจารย์ตามสบายนะค่ะ พวกหนูไปก่อนละ

“ นักศีกษาคนหนึ่งพูดก่อนจะพากันชักชวนกันจากไป ไม่วายปรายตามายิม้ ให้กบั
กุมภา และ อินธิรา               

อินธิราถึงกับเข่าอ่อนทรุ ดตัวลงนัง่  

‘ งานนี่ชื่อเสี ยงเธอต้องย่อยยับ แน่ๆ เพราะเจ้ากุมภาคนเดียวเลย ‘ คิดจบก็หนั ไปมองกุมภาที่ยนื

พิงรถยิม้ ๆอยู่

อินธิรา ลุกขึ้น….เดินไปหากุมภาก่อนพูดว่า

“ เพราะนายคนเดียวเลยเห็นไหม  “ อินธิราพูด

“โทษ ฉันได้ไง เธอกอดฉันเองนะ ฉันก็บอกเธอแล้วว่ามีคนมา “ กุมภาพูดยิม้ ๆ

“ ไม่ตอ้ งมายิม้ เลย “ พูดจบก็ก ำหมัดทุบที่แขนกุมภาหมัดหนึ่งอย่างแรง

“ โอ้ย…….อินมันเจ็บนะ “ กุมภาร้องเสี ยงหลง

“ แบบนี้ มนั ต้องทุบเยอะๆ  “ อินธิราพูดยังไม่ทนั จบ กุมภาก็วิ่งหนีออ้ มไปอยูด่ า้ นตรงข้ามของรถ

ซะแล้ว

“หยุดนะ วันนี้ฉนั จะต้องทุบนายอย่างน้อยให้ได้สิบหมัดไม่ง้ นั ฉันนอนไม่หลับแน่ “อินธิราพูด

จบก็วิ่งไล่กมุ ภาอย่างรวดเร็ ว ไล่กนั อยูเ่ กือบสิ บนาที กุมภาเลยใจอ่อนยอมให้เธอทุบไปหลายที

“ อิน นี่มนั เกิน 10 หมัดแล้วนะ  ฉันช้ำหมดทั้งตัวแล้วนะ “ กุมภาบ่นอุบ๊  อินธิราหอบหายใจ

มองค้อนกุมภาก่อนพูดว่า

“วันนี้ฉนั ให้นายติดหนี้ ฉนั ไว้ก่อน…แล้วฉันจะเอาคืนนายอีกที่หลัง…..ไปเปิ ดประตูรถไปได้

แล้ว “ อินธิราพูด

“ ครับ คุณหนูอิน “  กุมภาพูดยิม้ ๆก่อนเเดินไปเปิ ดประตูรถให้เธอ อินธิราเดินไปยังรถก่อนก้าว

ขึ้นไปนัง่

“ปิ ดประตูรถให้ดว้ ยคนรถ “  อินธิราพูด กุมภายิม้ ปิ ดประตูรถให้ก่อนวิ่งอ้อมไปนัง่ ยังที่คนขับ

“ นัง่ ดีๆ คาดเข็มขัดด้วยนะครับคุณหนู “ กุมภาพูด อินธิรายังนัง่ ลอยหน้าลอยตาทำหูทวนลม

กุมภาถึงกับส่ ายหน้าพร้อมกันพูดว่า

“ แบบนี้ คงต้องช่วยแล้วละ “  ยังไม่ทนั ทีกมุ ภาจะได้ขยับตัว อินธิรารี บดึงเข็มขัดขึ้นมารัดอย่าง

รวดเร็ ว ทำให้กมุ ภาหัวเราะทันที

“ ไม่ตอ้ งมาหัวเราะเลย….เกิดปล่อยให้นายช่วยฉัน  นายก็จะถือโอกาสเอาเปรี ยบฉันอีกนะสิ ใคร

จะโง่ “ อินธิราพูดขึ้น

“ งั้นเหรอ……” กุมภาพูดจบก็ขบั รถออกไปอย่างช้าๆ 

หน้าตึกวิทยาศาสตร์  

“ รี บขึ้นมาได้แล้ว ทุกคน “ ทิพย์พดู

“ จะรี บไปไหนย่ะ…หรื อจะไปหาฉางฟงเหรอ “ ส้มจีนพูดขึ้น

“ ยายส้มจีน….เดี๋ยวเถอะ “ ทิพย์พดู ขึ้น ส้มจีนแลบลิ้นใส่ ก่อนจะพากันขึ้นไปนัง่ บน

รถ                 

รถของทิพย์ เคลื่อนออกจากหน้าตึกวิทยาศาสตร์ไปอย่างรวดเร็ว 

“ นี่พวกเราวันนี้ กลับถึงห้องจะเข้าไปในเกมส์กนั เลยไหม “ ฟางฟางพูด

“ ฉันว่าไว้พรุ่ งนี้ตอนเช้าๆค่อยเขาไปในเกมส์ดีกว่านะ “ ทิพย์พดู

“ ฉันเห็นด้วย “ ส้มจีนพูด

“ ส่ วนฉันไม่มีความเห็นแล้วแต่พวกเธอ “  อ้อมพูด

“ แล้วไอ้เรื่ อง ฉางฟง จะทำไง เราจะไปตามหามันที่ไหน “ ฟางฟางพูดขึ้น

“ ไม่ตอ้ งห่วงหรอกน่า คิดว่ามันคงอยูท่ ี่เมืองเริ่ มต้นอีกนานระดับของมันอย่างน้อยๆก็ตอ้ งอยูเ่ มื่อ

งเริ่ มต้น ไม่ต ่ำกว่า 7 วันในโลกแห่งความจริ ง “  ส้มจีนพูดขึ้น

“ แล้วนี้ ผา่ นไปกี่วนั แล้วละ “ ทิพย์ถามขึ้น

“ ถ้านับที่วนั พรุ่ งนี้กจ็ ะเข้าวันที่ 3  ของโลกจริ ง “ ฟางฟางพูด

“ แล้วเราจะจัดการมันยังไงเมื่อเจอมัน “ ทิพย์พดู

“  ถ้าพวกเราคนใดคนหนึ่งสู้กบั มัน  อาจจะสู้มนั ไม่ได้  แต่ไม่ใช่ฝีมือพวกเราต่ำกว่ามัน แต่พวก

เราแพ้เล่ห์กลของมันมากกว่า  ดังนั้นถ้าจะแยกหาตัวมันต้องไปเป็ นคู่
เวลาสู้กต็ อ้ งสู้กบั มันพร้อมกันทั้งสองคน    เราจึงจะสามารถจับมันได้ “  ส้มจีนพูดขึ้น
“ แล้วถ้าเธอจับมันได้เธอจะทำยังไง ฟางฟาง “ ทิพย์ถามขึ้นก่อน

“ หุ หุ หุ ต้องจับมันมาทรมาน ฉันเตรี ยมวิธีจดั การมันไว้แล้วขอให้จบั ตัวมันให้ได้ก่อนเถอะ“ 

ฟางฟางพูด

“ ส่ วนฉันไม่ทรมานมันหรอกแต่ฉนั จะอัดมันจนตายไปเลย “ อ้อมพูดเสี ยงดัง

“ เออ…..แล้วเรื่ องป้ ายเธอจะทำไงอ้อม “  ทิพย์พดู

“ โอ้ย…..เรื่ องป้ ายอย่าพูดให้ฉนั เซงเลย….คงไม่มีทางแก้ไขหรอก “ อ้อมพูดขึ้น

“ แล้วเราจะแบ่งทีมกันตามหามันยังไงดี “ ส้มจีนพูดขึ้น

“ เอางี้ ฉัน กับ ทิพย์ แบ่งเป็ นทีมหนึ่ง  และ ส้มจีน กับ ฟางฟาง อีกทีมหนี่ง “  อ้อมพูดขึ้น ทุกคน
พยักหน้าเห็นพ้องด้วย

“ แล้วเราจะแบ่งพื้นที่ตามหา  หมอนัน่ ยังไงดี “  ฟางฟางถาม

“ ฉัน กับ ทิพย์ จะไปป่ าซงซานแล้วกัน “ อ้อมพูดขึ้น

“ งั้นฉัน กับ ฟางฟางจะไป หุบเขาสายหมอก “ ส้มจีนพูด

“ถ้าใครจับตัวมันได้แล้ว  ให้โทรศัพท์บอกอีกทีมทันที “ ทิพย์พดู ขึ้น  ทุกคนพยักหน้าเห็นชอบ

หลังจากนั้นทั้งสี่ กไ็ ม่ได้คุยกันเรื่ องนี้อีกตลอดทาง ที่เดินทางกลัง
คอนโดของพวกเธอ  

บ้านตระกูลอัครลักษณ์                    

กุมภาขับรถเข้าไปหน้าจอดหน้า คฤหาสน์ ตระกูลอัครลักษณ์ ก่อนจะเดินลงไปเปิ ดประตูให้ อิน

ธิรา

“ เชิญคุณหนูลงได้แล้วครับ “ กุมภาพูดขึ้น อินธิราฉี กยิม้ พูดว่า

“ ไม่มีเศษเหรี ยญนะ เอาไว้วนั หลังจะทิปให้ “

“ ไม่อยากได้เงินอ่า…ขอเป็ นอย่างอื่นได้เปล่า “ กุมภา พูดจบก็ท ำแก้มป่ อง อินธิรา มองกุมภา

ส่ ายศรี ษะพูดว่า

“ บ้าไม่สิ้นสุ ดเลยนะนาย “ พูดจบก็สะบัดหน้าเดินเข้าบ้านไป กุมภาได้แต่หวั เราะตามหลังก่อน

พูดว่า

“ นี่อิน ไม่เชิญฉันเข้าไป กินน้ำหน่อยเหรอ “

“ แว่ะ……….ถ้าฉันทำแบบนี้ ฉนั ก็โง่นะสิ …ที่ปล่อยให้หมาป่ า….เอ้ย..ไม่ใช่ตอ้ งบอกว่า

หมาบ้า….เข้าบ้านไปเอาเปรี ยบตัวเองถึงในบ้าน “ อินธิราพูดจบ ก็แลบลิ้นก่อนพูดต่อไปว่า

“ กลับบ้านไปได้แล้ว เรื่ องพ่อ กับ แม่ ฉันจะลาให้เอง “    กุมภาฟังจบถึงกับส่ ายหัว พร้อมกับ
หัวเราะออกมา

“ งั้นฉันไปละ นอนหลับฝันดีนะ….เออ…อย่าเอาแต่ฝันถึงฉันละ อิ อิ “  กุมภาพูด

“ ไอ้บา้ ……..” อินธิรา จ้องมองตาเขียวมาแต่ไกล  กุมภาเห็นท่าไม่ดีรีบวิง่ ไปขึ้นรถขับออกไป

อย่างรวดเร็ ว

อินธิราส่ ายหัวก่อนเดินเข้าบ้านไป