თავი 22

1.კონსტანტინეს ადგილსამყოფელის აღწერა

2.ეკუთვნოდა რატის/გაიქცა სარკინოზებთან
3.მეფე გიორგიმ უბოძა ხურორთმოძღვრის ხარისხი 
4.მხევალი ნონაი ცხოვრობდა ამ ადგილას
5.ქვეწარმავლებით იყო სავსე
6.ნინოი აპირებდა მონაზვნად აღკვეცას/სასახლის დატოვებას
7.როცა ტყვე კონსტანტინე მოიყვანეს დარჩა და შვილივით უვლიდა
8.არსკიძეს არ ჰქონდა მეურნეობის ნიჭი/მხოლოდ ნახაზებით კავდებოდა
9.ეზოსმოძღვარი-ამბროსის ენაჭარტალობის თავიდან ასაცილებლად წირვაზე წასვლა
10.მელქისედეკის ქადაგებაზე შეყრილი ხალხი(ბრბოსგან გაჭყლეტილი თოთო ბავშვი
11.შორენას ხილვა და ვარდისახარისა და არსკიძის დიალოგი
12.შეხვედრის დათქმა

თავი 23
1.ხუროთმოძღვართუხუცესის სასამართლოში მოწოდებამ დიდი მითქმა-მოთქმა
აღძრა
2. მარიამ დედოფლის ცუდი დამოკიდებულება ფარსმანის მიმართ
3. მარიამ დედოფლის წადილი-მთელი საქართველო ეკლესიად და
მონასტრად ექცია; არა მარტო საქართველო და სომხეთი, მთელი ქვეყანა.
4.მარიამის დაღონება წმ გიორგის გაპარვის გამო(საფრთხის მომასწავლებლად მიაჩნდა)
5.მარიამის და კათალიკოსის კარგი დამოკიდებულება ბიზანტიისადმი
6.ბიზანტიასთან სჯულის ერთიანობით დაბრმავებულმა თავისი სამეფო გადასცა
ბასილი კეისარს სენაქერიმმა, სომხეთის მეფემ.
7.სპასალარს არ მოსწონდა ფარსმანი/თავს იკავებდა რადგან ხანჯლის წრთობის საიდუმლო
იცოდა
8.გარდა ამისა, არც საქართველოში, არც წინა აზიაში ფარსმანზე უფრო დიდი
მცოდე ციხეთმშენებლობისა ზვიად სპასალარს არ ეგულებოდა.
---------
1.გიორგი მეფის ღელვა ფარსმანის სასამართლოზე(3-ჯერ გადაავადა/27მარტს დაინიშნა)
2.კეისარის მიერ ბერი ზაქარიას შეპყრობა(თითქოს მართლაც გაეგზავნოს თითქოს წითელი
წაღები
კომნინისათვის გიორგი მეფეს.)
3. არ გათქვა საიდუმლო/ენა მოაჭრეს
4.გიორგისა და სპასალარის დიალოგი
5.თუ კათალიკოსმა შორენას აფხაზეთში გაგზავნა მოინდომა უთხარი რომ გირშელს
მიათხოვებენ-თქო შორენას, ყველისციხის პატრონს, დედიჩემის დისწულს.

თავი 24
1,სპასალარის მისვლა კათალიკოსთან
2.კათალიკოსის ეჭვები-უწესო დედათა მოყვარულიაო გიორგი. კოლონკელიძეს თვალები
დაუბნელა,
მისი მხოლოდშობილი ქალი ხურსისეულ სასახლეში გადაიყვანა და ხარჭადა ჰყავსო.
3.ღართისაკარის ციხის შეკეთების მომიმიზება თავის გასამართლებლად
4. შორენას გათხოვების ამბის თქმა კათალიკოსისთვის და ეჭვების გაქარწყლება
5.ვარდისახარის და ფარსმანის შეუღლების გადაწყვეტილება(რათა ხმლის საიდუმლო
ეთქმევინებინა)
6კათალიკოსის დათანხმება

თავი 25
1.გირშელის სტუმრობა სასახლეში
2.პურობა
3.ბაღში გიორგისა და გირშელის სეირნობა( ირმების ხილვა)
4.მდაბიოს ტანისამოსის გადაცმევა და საღრეოდ გაბოისთანწასვლა

თავი 26
1.ხურსისეულ სასახლამდე მისვლა

2.ფხოველი დიაცის შეგებება(შორენა ზედაზენს წაიყვანა ათანასე ბერმა/ვარდისახარი იყო

მხოლოდ სახლში)
3. გაბოისთან მისვლა(გირშელისა და მეფე გიორგის შეჯიბრება სასმელში)
4.გირშელის დათრობა

თავი 27
1.მეფის წასვლა ხურსისეულ სასახლეში
2.ვარდისახარის დახვედრა და დიალოგი
3.გლახუნას კბენა მარჯვენა მკერდზე

თავი 28
1. მას შემდეგ, რაც ფარსმან სპარსს აჰყარეს პატივი, არსაკიძე გახდა
ხუროთმოძღვარი მეფისა.
2.უნდოდა მეფისთვის ფხოვში წასვლის ნება ეთხოვა მაგრამ ვერ ბედავდა(სვეტიცხოველი არ
ჰქონდა დამთავრებული)
3.მელქისედეკი მაინც ეჭვებით უყურებდა/ყველა წვრილმანში წარმართულ ნაბიჯს ხედავდა
4.ვარდისახარის მისვლა  არსაკიძესთან
5. ვარდისახარის  მიერ შორენას დედის-გურანდუხტის საიდუმლოს გამხელა არსაკიძისთვის-
შორენა და არსაკიძე არ იყვნენ და-ძმანი /არსაკიძის და კოლონკელიძის ასული პირიმზე იყო
რომელიც აკვანშივე გარდაიცვალა
6.არსაკიძის მიერ ვარდისახარის ნაკბენის ხილვა
7. გიორგი მეფესთან ღალატის გაგება და ვარდისახარის გაგდება

თავი 29
1.არსაკიძის მიერ შორენას ნახვის სურვილი
2.შორენასა და ვარდისახარის შედარება არსაკიძის მიერ-
ოდნავ ტლანქი, თითქმის მამაკაცური ხელები ჰქონდა ვარდისახარს, როცა თმას
გადაიწევდა, საკმაოდ მოზრდილი, მოყვითალო ყურები გამოუჩნდებოდა ხოლმე, ხმა
ჰქონდა ბოხი, იგიც მამაკაცური ოდნავ.
ფაქიზი იყო შორენა, როგორც ქერუბიმის ფრთენი და სევდიანი, როგორც
ყინცვისის მჭმუნვარე ანგელოსი.