Biag ni Lam-ang

NARRATOR
 Sina Don Juan at Namongan ay mag-asawa na taga- Nalbuan. Sa kanyang paglilihi,nakagiliwang
kainin niNamongan ang mga hilaw na sampalok,pias (kamias), at daligan (balimbing), gayundin
ang mga hinog nabayabas,dalanghita at buko o murang niyog.Gustons-gusto rin niya ang
talaba,hipon,mga pagkain-kabibe,at mga damongdagat.
Namongan:
 Wow ang daming prutas, salamat Juan.. mmmmmm ang sasarap!
Narrator:
 Sa ikapitong buwan ng kanyang pagbubuntis,humiling si Namongan sa kanyang asawa ng
balitang,isang uri ngpapag na mataas ang dakong ulunan.
Namongan:
 Juan maaari mo ba akong igawa ng maayos na mahihigaan. Narito ang larawan ng nais ko.
Narrator:
 Sa pamamagitan ng kidlat at kulog,naputol ni Don Juan ang mga kailangan kawayan sa paggawa
ngbalitang.Upang hindi na mahirapan sa pagbubuhat,inutusan niya ang mga kawayang
magpauna na sa kanyang patungo sakanilang looban.
Don Juan:
 Sa bisa ng aking kapangyarihan inuutusan ko kayo, mga kawayan mauna na kayo sa looban.
Kawayan:
 Masusunod aming kamahalan, bilis mauna na tayo sa looban!May iba pang inihanda si Don Juan
ang panggatong,tapayan,kalan,palayok,at panggamot ng mga dahon-lahat ay kailangansa
panganganak ni Namongan.Pagkaraan ng paghahanda,Humayo na so Don Juan upang
makipaglaban sa mga kaawayna igorot,
Don Juan
: Mahal na kabiyak ako muna ay aalis upang makipaglaban sa ating mga kaaway. Tandaan mo na
ginagawa koito para sa ating buong tribo.
Namongan
: Mag- iingat ka Juan!Naway patnubayan ka ng mahal na Bathala. Hihintayin ko ang iyong
pagbabalik.
Narrator:
 Ngunit hindi na siya nakita mula noon.
Namongan
: Ahhhhh manganganak na yata ako! Tulonggggg!tulungan nio ako!
Narrator 
:Nagmamadali ang isang matandang maninisidna si Marcos na tumulong kay Namongan.
Marcos:
 Naku! Manganganak ka na nga! Sige kaya mo yan! Ayan malapit na, lalabas na siya!
Narrator:
 Matagumpay na isinilang si Lam-ang,sa tulong ng matandang maninisid na si Marcos,
Katribo:
 Aba ! tingnan nio ang saggol marunong na agad siya magsalita.
Narrator:
 Siya ang pumili ng kanyang pangalan at ang kanyang ninong sa binyag.ang matandang si Gibuan
.
Lam- ang:
 Ina ako ba talaga ay lehitimo ninyong anak o isa lamang bastador.
Namongan
: Huh ! huwag mong isipin yan Lam- ang dahil ikaw ay tunay naming anak ng iyong ama.
Narrator:
 Dahil sa pag- uusisa, walang nagawa ang ina at pinagtapat ang matagal na pagkawala ng
kanyang ama.
Lam- ang:
 ( Nalungkot) Bakit ang tagal niya bago bumalik? Ano na kaya ang nangyari sa aking ama?
Narrator:
 Nang mabatid ang pagtungo ng ama sa bundok,naisip niya na tungkulin niyang tiyakin ang
naging kapalaran ngama.Nagpaalam siya sa ina, noon ay wala pa siyang isang taong gulang,
naglakbay siya ng mag- isa sa mga lambak,gulod, bundok at parang hanggang sa marating niya
ang pook na kinaroroonan ng tribu na kaayaw ng kanyang ama.Nakitaniiya roon ang ulo ng
kanyan ama. Sinasayawan ng mga kasapi ng tribu ng paikot- ikot.Tribo ng mga Igorot: Magbunyi,
magbunyi! Nakamit natin ang tagumpay!
Lam- ang:
 Hayun ang aking ama! Walang mga awa pinugutan nila ng ulo ang aking ama.
Narrator:
 Nagalit si Lam- ang at ubod lakas siyang sumigaw.
Lam-ang:
 Magsitigil kayo!!!! Ako ang anak na pinugutan ninyo ng ulo! Humanda kayo sa aking
paghihiganti!!!!Tribo ng mga igorot: ( Nagulat) Huh sino yun. Sino ka? Hahaha ang lakas ng loob
mo! Nag- iisa ka lang laban sa buonaming tribu. Umuwi ka na lang dahil mamamatay ka din
katulad ng iyong ama.
Lam-ang:
 (Sumigaw muli) Ibalik ninyo ang buhay ng aking ama. Hinahamon ko ang inyong buong tribu sa
isang labanan.
Narrator:
 Tinanggap ang hamon, kaya pinaulanan ng mga ito si Lam-ang ng mga sibat ngunit nasalo
naman niyang lahatang mga iyon,natalo ni Lam-ang ang mga Igorot.Umagos sa ilog Vigan ang
dugo ng mga ito. Kinuha ni Lam- ang angkanyang ama at inilibing ito ng maayos.Bumaba sa
bundok si Lam-ang na nanlalagkit at dumingdumi ang buhok.Naisipanniyang linisin ang kamalig
ng palay ng ama na hindi nagagawa sa loob ng siyam na taon.Pagkaraan. sa tunog
nglonggangan(gong).ipinatawag niya ang kanyang mga kaibigan babae upang patulong sa mga
ito sa paliligo sailog.Amburayan.Nang mahugasan na ang kanyang buhok,nalason ang tuibig at
naguunahan sa pagsampa sa pangpangang mga isda,banagan at mga igat.