ปกากญอ

บวงสรวง

นงคราญ
อาราธนา
พฤกษา
 คาอ่าน
ปะ - กา – กะ - ยอ
เป็นกลุ่มชาวกะเหรี่ยงที่มีวัฒนธรรมเป็นเอกลักษณ์
พื้นที่แถบลุ่มน้าต่าง ๆ บริเวณเทือกเขาตะนาวศรี

คาอ่าน
บวง – สวง
แปลว่า ก. บูชาเทวดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ด้วยเครื่องสังเวย
และดอกไม้ธูปเทียน เป็นต้น

คาอ่าน
นง - คราน
แปลว่า น. นางงามหรือสาวงาม
 คาอ่าน
อา - ราด - ทะ - นา
แปลว่า ก. เชื้อเชิญ, นิมนต์, อ้อนวอน,
ใช้แก่พระภิกษุสามเณรและสิ่งศักดิ์สท
ิ ธิ์

คาอ่าน
พรึก - สา
แปลว่า น. ต้นไม้
 คาอ่าน
ฤทธี อ่านว่า ริ ด-ที
ไม่มีความหมาย

คาอ่าน
ศัสตรา อ่านว่า สัด-ตรา
แปลว่าน. ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง อาวุธต่าง ๆ. (ส.)

คาอ่าน
เสนหา อ่านว่า สะ-เน-หา
แปลว่าน. ความรัก, ความพัวพัน,
ความดูดดื่ม (เหมือน เสนห, เสน่หา).
 คาอ่าน
กรรมสิ ทธิ์ อ่านว่า กา-มะ-สิ ด
แปลว่า (๑) น. ความเป็นเจ้าของทรัพย์ (๒) (กฎ) สิทธิทั้งปวงที่ผู้
เป็นเจ้าของมีอยู่เหนือทรัพย์สิน ในอันที่จะใช้สอย จำหน่าย ได้ดอกผล
ติดตามและเอาคืน รวมทั้งขัดขวางมิให้ผู้อื่นสอดเข้าเกี่ยวข้องกับทรัพย์สิน
นั้นโดยมิชอบด้วยกฎหมาย.

คาอ่าน
บิณฑบาต อ่านว่า บิน-ทะ-บาด
แปลว่า (๑) น. อาหาร (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร)
(๒) ก. กิริยาที่พระภิกษุสามเณรรับของที่เขานำมาใส่บาตร,
โดยปริยายหมายถึง กิริยาที่พระภิกษุสามเณรขอหรือขอร้อง

คาอ่าน
มหัศจรรย์ อ่านว่า มะ-หัด-สะ-จัน
แปลว่า ว. แปลกประหลาดมาก, น่าพิศวงมาก,
ผิดปรกติวิสัยของธรรมชาติ.
 คาอ่าน
จักรวาล อ่านว่า จัก-กะ-วาน
แปลว่า น. เทือกเขาในนิยาย เป็นกำแพงล้อมรอบโลกและ
เป็นเขตกั้นแสงสว่างกับความมืด, บริเวณโดยรอบของโลก, ทั่วโลก.