EKO-PABULA

Salaysay o kuwento ito na ang

pangunahing
tauhan ay mga hayop. Bahagi ito
ng
kuwentong-bayan na madalas ay
ibinabahagi
sa mga bata para aliwin at
magbigay ng aral.
Ang mga hayop na pangunahing
tauhan dito
ay nagtataglay ng simbolo sa mga
katangian
at ugali ng tao. Ayon kina
Arrogante, Dizon,
Maglagui, at Fregil (1991),
halimbawa sa mga
katangian ng hayop na
kumakatawan sa pag-
uugali ng mga tao ay ang ahas para
sa
pagiging taksil; unggoy na
naglalarawan ng
isang taong tuso; pagong na
nagsasabi
tungkol sa pagiging makupad;
pagiging
matiyaga naman ang imahe ng
kalabaw;
palaka para sa taong mayabang at
marami
pang iba (p. 89)
EKO-PABULASalaysay o kuwento ito na ang pangunahingtauhan ay mga hayop. Bahagi ito ngkuwentong-
bayan na madalas ay ibinabahagisa mga bata para aliwin at magbigay ng aral.Ang mga hayop na
pangunahing tauhan ditoay nagtataglay ng simbolo sa mga katangianat ugali ng tao. Ayon kina
Arrogante, Dizon,Maglagui, at Fregil (1991), halimbawa sa mgakatangian ng hayop na kumakatawan sa
pag-uugali ng mga tao ay ang ahas para sapagiging taksil; unggoy na naglalarawan ngisang taong tuso;
pagong na nagsasabitungkol sa pagiging makupad; pagigingmatiyaga naman ang imahe ng
kalabaw;palaka para sa taong mayabang at maramipang iba (p. 89)

Sinasabi na ang pangangaral ng

pabula sa pamamagitan ng
paggamit ng mga
hayop bilang metapora ng
katangian ng tao
ay paraan upang maiwasan na
makasakit ng
damdamin. Ito ay paraan para
hindi lumabas
na pinagalitan ang
pinagkukuwentuhan nito
bagkus isang pangangaral lamang.
Sa
ganitong pananaw, ang pabula
bilang anyo
ng eko-panitikan ay magagamit rin
bilang
lunsaran ng representasyon ng
kapaligiran.
Ang paggamit sa mga hayop
bilang tauhan
ay magsisilbing katangian ng
kalikasan na
magsalita at magpahayag ng mga
nangyayari
tungkol at kaugnay sa kalagayan
ng
kalikasan, kapaligiran, at higit sa
lahat ng
ating mundo.
Sinasabi na ang pangangaral ngpabula sa pamamagitan ng paggamit ng mgahayop bilang metapora ng
katangian ng taoay paraan upang maiwasan na makasakit ngdamdamin. Ito ay paraan para hindi
lumabasna pinagalitan ang pinagkukuwentuhan nitobagkus isang pangangaral lamang. Saganitong
pananaw, ang pabula bilang anyong eko-panitikan ay magagamit rin bilanglunsaran ng representasyon
ng kapaligiran.Ang paggamit sa mga hayop bilang tauhanay magsisilbing katangian ng kalikasan
namagsalita at magpahayag ng mga nangyayaritungkol at kaugnay sa kalagayan ngkalikasan, kapaligiran,
at higit sa lahat ngating mundo.

Ano ang Pabula?Ang pabula ay isang maikling kuwento nakaraniwang ginagamit upang ipahayag angmga
aral sa pamamagitan ng mga hayopbilang mga tauhan.Ang salitang “pabula” aynagmula sa salitang Latin
na “fabula,” na angibig sabihin ay “kuwento” o “kwento.”Sapamamagitan ng mga hayop bilang
mgatauhan, ang pabula ay naglalaman ngmalalim na kahulugan at mga aral na dapattandaan ng mga
mambabasa.Ang mgapabula ay karaniwang naglalaman ng mga katangiang pantao at pag-uugali
nanaipapakita sa mga hayop. Sa pamamagitanng pagpapahayag ng mga katangian at kilosng mga hayop,
tinutulungan tayo ng mgapabula na maunawaan ang mga aral sa isangmas malinaw at kawili-wiling
paraan.

Si Ubal at si Baw AnalysisAng pagsusuri ng ekokritisismo sa kwento ng"Si Ubal at si Baw" ay maaaring
magtuon saugnayan ng mga tauhan at kalikasan, pati narin sa mga temang pang-ekolohiya namakikita sa
kwento. Narito ang ilang aspetona dapat isaalang-alang sa pagsusuri:

1. Ugnayan ng Tao at Kalikasan:

Pamamahalang Pansaka: Ang kwento ayumiikot sa mga pagsasaka ng mga tauhan,na nagpapakita ng
malalim na ugnayan ngtao sa lupa. Ang ugnayang ito ay mahalagasa pag-unawa sa buhay ng mga tauhan
at sakanilang pag-depende sa kalikasan.

2. Ekolohikal na Disimbala:

Hindi Pantay na Pagbabahagi ng Yaman:Ang di-pantay na pagbabahagi ng mgayaman (tulad ng laki ng

kagamitan sapagsasaka at dami ng binhi) ng Datu aynaglalantad ng sosyal at ekolohikal nakawalan ng
kasapatan. Ang kawalan ng patasna pagkakabahagi ay nagpapakita ngpagsasamantala sa likas na yaman,
kungsaan may mga tao na may sapat na yamanhabang ang iba naman ay naghihirap sakakulangan.

3. Simbolismo at Kalikasan:

Pagsusunog ng Tuyong Damo: Ang pag-susunog ng tuyong damo ay maaaringmagsimbolo ng

degradasyon ng kalikasan.Ang pagkilos na ito, na maaaring tingnanbilang paraan ng paglilinis ng lupa
para sasakahan, ay nagpapakita ng kakulangan sapagkaunawa sa susing konsepto ng
wastongpamamahala ng kalikasan at pagpapreserbang kalikasan.

4. Panlilinlang at Panloloko:

Kasakiman ng Tao at Epekto sa Kalikasan:Ang panlilinlang at panloloko ni Ubal para sapansariling

kapakinabangan ay nagpapakitang kasakiman ng tao. Ang kasakiman na itoay nagdudulot ng
pagsasamantala sakalikasan, tulad ng nakikitang gawain ni Ubalna pagkuha ng higit pang yaman kaysa
sakinakailangan. Ito'y tumutukoy sa mgasitwasyon sa totoong buhay kung saan angkasakiman ng tao ay
nagdudulot ng sobrang.

5. Paghihiganti at Katarungan ngKalikasan:

Simbolikong Pagbabago: Ang pagiginggwapo ni Baw at ang paglabas ng isangmagandang kabayo ay
maaaring magsimbolong kakayahan ng kalikasan na magbago atmaghanap ng katarungan. Sa dulo, ang
mgataong nagpapakumbaba sa kalikasan (si Baw)ay naipagkalooban, samantalang ang mgataong
nagsamantala at nag-panlilinlang (siUbal) ay kinastigo ng seryosong kaparusahan.Ang pagbabagong ito
ay maaaring tingnanbilang paraan ng kalikasan upang ibalik angbalanse at katarungan.

6. Kayabangan ng Tao at Kalikasan:

Kayabangan ng Datu: Ang kayabangan ngDatu at ang pag-aakalang siya ay higit sakanyang mga
nasasakupan, na nagdudulotng maling paghatol at hindi makatarungan, aymaaaring tingnan bilang
kritisismo sakayabangan ng tao at ang mgakonsekuwensiyang dala nito. Angkayabangang ito ay madalas
na nagdudulotng degradasyon ng kalikasan dahil sa mgapasyang ginagawa nang walang pag-unawasa
kumplikasyon ng kalikasan.

7. Pagbabagong-loob at Ugnayan saKalikasan:

Pagkakasundo sa Kalikasan: Angpagkatanto ng Datu sa kanyang pagkakamaliat ang pagtanggap kay Baw
bilang tamangtagapagmana ay nagpapakita ngpagkakasundo sa kalikasan. Ipinapakita nitoang ideya na
ang harmoniya ay maaaringmaibalik kapag kinikilala ng tao ang kanilangugnayan sa kalikasan at
nagtatrabaho silanang magkasama nito, hindi laban dito.Sa buod, ang "Si Ubal at si Baw" aynagbibigay
ng mahahalagang aral hinggil saugnayan ng tao at kalikasan, sa ekolohikal nakawalan ng kasapatan, sa
mga epekto ng gawain ng tao sa kalikasan, at sa potensyalng pagbabagong-loob at harmoniya kapagini-
respeto at nauunawaan ng tao ang naturalna mundo. Ang kwento ay naglalarawan ngisang babala, na
nag-udyok sa mgamambabasa na mag-isip hinggil sa kanilangugnayan sa kalikasan at ang kahalagahan
ngpananatili sa kalikasan nang may kaisipangpang-ekolohiya