IVAN ALFRED B.

LOBRES GAS 12 WEBER

Ang wika ay sentro ng edukasyon at empowerment. Sa pamamagitan ng pagbibigay ng access sa de-

kalidad na edukasyon sa parehong Filipino at katutubong wika, mabibigyan natin ng kapangyarihan ang
mga indibidwal na maging aktibong kalahok sa lipunan.

Ang edukasyon sa sariling wika ay hindi lamang isang pangunahing karapatan, ngunit pinahuhusay din
nito ang epektibong pag-aaral at paglago ng isip. Binibigyang-daan nito ang mga indibidwal na ganap na
maunawaan at makisali sa mga materyal na pang-edukasyon, pinapataas ang kanilang mga
pagkakataong magtagumpay at pataas na kadaliang kumilos. Sa pamamagitan ng pagkilala at pagsuporta
sa paggamit ng Filipino at mga katutubong wika sa edukasyon, makakapagtatag tayo ng isang mas
inklusibo at patas na sistema ng edukasyon na walang iwanan. Ang wika ay gumaganap ng isang
mahalagang papel sa pagpapatibay ng mga bono sa komunidad, na nagbibigay-daan sa mga indibidwal
na ipahayag ang kanilang mga iniisip, damdamin, at mga mithiin, na nagpapatibay ng isang pakiramdam
ng pag-aari at pagkakaisa sa loob ng isang komunidad. Sa pamamagitan ng pagtataguyod ng paggamit ng
parehong Filipino at katutubong wika, maaari tayong lumikha ng isang mas inklusibong lipunan kung
saan nararamdaman ng lahat ang pagpapahalaga at paggalang. Ang pakiramdam ng pag-aari ay
mahalaga para sa pagtataguyod ng kapayapaan at seguridad habang nililinang nito ang
pagkakaunawaan, pakikiramay, at pagtutulungan ng magkakaibang grupo. Ang wika ay nagsisilbing tulay
na nag-uugnay sa mga indibidwal, nagwasak sa mga hadlang sa kultura at nagtatayo ng mga relasyon
batay sa paggalang at pag-unawa sa isa't isa. Ang Filipino at katutubong wika ay hindi lamang
kasangkapan sa komunikasyon; kinakatawan nila ang esensya ng pagkakaiba-iba ng kultura ng ating
bansa, katarungang panlipunan, at inklusibong pag-unlad. Sa pamamagitan ng pagkilala sa kahalagahan
ng pagkakaiba-iba ng wika at pagtataguyod ng paggamit ng parehong Filipino at katutubong wika,
maaari tayong mag-ambag sa pag-unlad ng kapayapaan, seguridad, at isang mas inklusibong lipunan.
Ang pangangalaga at pagtataguyod ng mga katutubong wika ay mahalaga para sa pagprotekta sa
pamana ng kultura at pagtataguyod ng pagkakapantay-pantay, mga bono sa komunidad, at indibidwal
na empowerment. Sa pamamagitan ng pagkilala at pangangalaga sa mga wikang ito, napapanatili natin
ang pagkakaiba-iba at yaman ng kulturang Pilipino. Mahalagang isulong ang paggamit ng mga
katutubong wika upang itanim ang pagmamalaki at pakiramdam ng pagiging kabilang sa mga katutubo,
igiit ang kanilang mga karapatan, at mapanatili ang kanilang kultural na pamana. Sa isang multikultural
na lipunan tulad ng Pilipinas, ang pagkakaiba-iba ng wika ay mahalaga para matiyak ang pantay na
pagkakataon para sa lahat ng mga mamamayan. Sa pamamagitan ng paghikayat sa paggamit ng Filipino
at mga katutubong wika sa mga tungkulin ng pamahalaan at mga serbisyong pampubliko, maaari nating
tulay ang agwat sa pagitan ng mga komunidad at itaguyod ang pagiging inklusibo. Ang inklusibong
pamamaraang ito ay nagtataguyod ng katarungang panlipunan sa pamamagitan ng pagpapadali sa
komunikasyon, pakikilahok, at pag-access sa mga kinakailangang serbisyo para sa lahat ng wika, anuman
ang kanilang pinagmulan.

Sa pamamagitan ng pagsusuri sa epekto ng wika sa iba't ibang aspeto ng lipunan, mauunawaan natin
ang transformative power ng linguistic diversity sa paglikha ng isang patas at inklusibong bansa. Malaki
rin ang papel na ginagampanan ng wika sa paghubog ng ating kultura at pagkakakilanlang Pilipino, na
nagsisilbing repleksyon ng ating pinagsasaluhang karanasan, paniniwala, at pambansang katangian. Sa
Pilipinas, kung saan mayroong iba't ibang grupong etniko, ang wika ay may malaking papel sa
pagtataguyod ng kapayapaan, seguridad, at katarungang panlipunan.

Ang pagsasama at pagkilala sa kapwa Filipino at katutubong wika sa ating lipunan ay napakahalaga para
sa kapayapaan at pagkakaisa. Kapag pinagtibay natin ang isang karaniwang wikang pambansa,
pinatitibay nito ang ating pagkakaisa bilang isang bansa. Ang karaniwang wikang ito ay nagbibigay-daan
para sa komunikasyon at pag-unawa sa magkakaibang mga indibidwal, na nagbibigay-daan sa atin na
magsama-sama at harapin ang mga hamon bilang isang bansa. Ang linguistic inclusivity ay nagbibigay ng
kapangyarihan sa mga indibidwal na malayang ipahayag ang kanilang mga opinyon, ideya, at damdamin,
na lumilikha ng isang lipunang pinahahalagahan at iginagalang ang magkakaibang pananaw. Bukod dito,
ang paggamit ng ating wika ay may mahalagang papel sa pagtiyak ng seguridad at katatagan ng ating
lipunan. Ang pinag-isang pambansang wika ay nagtatatag ng isang malakas na sistema ng komunikasyon,
nagpapalakas sa ating mga institusyon at nagbibigay ng pakiramdam ng seguridad sa mga mamamayan.
Ang wika ay hindi lamang isang paraan ng komunikasyon, ngunit isa ring pangunahing bahagi ng ating
pagkakakilanlan, na nagbibigay sa atin ng pakiramdam ng pag-aari at pagpapahusay ng ating
pangkalahatang kagalingan.

Ang paggamit ng ating mahalagang katutubong wika ay hindi lamang nagsisilbing isang paraan ng
komunikasyon ngunit gumaganap din ng isang papel sa pagpapaunlad ng isang mas inklusibong lipunan
na nagtataguyod ng mga prinsipyo ng katarungang panlipunan. Ang pagkakaroon ng wikang pambansa
na kinikilala ng lahat ay nagbibigay-daan sa mga tao mula sa lahat ng pinagmulan, kabilang ang mga
marginalized na grupo, na ipahayag ang kanilang sarili at mag-ambag sa lipunan. Tinitiyak ng linguistic
unity na ito ang pantay na pagkakataon at benepisyo para sa lahat, anuman ang kanilang katayuan sa
lipunan. Ang wika ay gumaganap ng isang mahalagang papel sa pagtataguyod ng pagkakapantay-pantay
at pagkakaisa, na humahantong sa isang lipunan na nagpapahalaga sa katarungang panlipunan.

Ang Filipino at mga katutubong wika ay may higit na kahalagahan kaysa sa mga kasangkapang pangwika.
Ang mga ito ay isang mahalagang bahagi ng ating pagkakakilanlang Pilipino, na nagpapatibay ng isang
pakiramdam ng pagkakaisa, proteksyon, at pantay na aplikasyon ng pagiging patas sa lipunan. Kapag
niyayakap at ginagamit natin ang ating mga katutubong wika, tayo ay aktibong nag-aambag sa
pagpapatibay ng ating bansa at nagbibigay daan para sa isang lipunang yumabong nang sagana at
nagpapakita ng kahanga-hangang kagandahan.