ფსიქიატრია

1. ასთენიური სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) აფექტური ლაბილურობისა;
*ბ) ფიქსაციური ამნეზიისა;
გ) ფსიქიკური განლევადობისა;
დ) ფიზიკური განლევადობისა.

2. სომატური დაავადების შემდგომი ასთენიური სინდრომი ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) სომატო-ვეგეტატიური დარღვევებისა;
ბ) ჰიპერესთეზიის, აწეული დაღლის და განლევადობისა;
*გ) ცნობიერების აშლილობისა;
დ) აფექტური ლაბილობის, დაქვეითებული გუნებ-განწყობის სიჭარბით.

3. ქალა-ტვინის ტრავმის შემდგომი ასთენიური სინდრომი ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) მენტიზმისა;
ბ) თავის ტკივილების და ვეგეტატიური დარღვევებისა;
გ) აფექტური ლაბილობისა;
დ) გამღიზიანებლური სისუსტისა.

4. ცნს-ის ათეროსკლეროზული ცვლილებების დროს ასთენიური სინდრომი

ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) დაქვეითებული გუნებ-განწყობის თვალცრემლიანობით და ეიფორიის
მონაცვლეობისა;
*ბ) ცნობიერების აშლილობისა;
გ) ხანგრძლივი დასვენების შემდეგ შრომისუნარის აღდგენისა;
დ) ხანგრძლივი გონებრივი და ფიზიკური შრომის მიმართ უნარის
დაკარგვისა;
ე) მკვეთრად გამოხატული დაღლილობისა.

5. კლასიკური დეპრესიული ტრიადა ხასიათდება:

ა) იდეატორული შეკავებით;
ბ) მოძრაობითი შეკავებით;
გ) ემოციური შეკავებით;
დ) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ე) ყველა ჩამოთვლილით.

6. დეპრესიული ტრიადისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
ა) იდეატორული შეკავებისა;
*ბ) მელანქოლური რაპტუსისა;
გ) მოძრაობითი შეკავებისა;
დ) დარდის აფექტისა.
7. დეპრესიული მოძრაობითი შეკავების ნიშნებს ეკუთვნის ყველა
ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) მიმიკის სიღარიბისა და მოძრაობათა შენელებისა;
ბ) დეპრესიული სტუპორის გამოვლინებისა;
გ) კუნთოვანი სისუსტის შეგრძნებისა;
*დ) აწეული მგრძნობელობისა.

8. დეპრესიის სომატურ ნიშნებს მიეკუთვნება:

ა) გახდომა;
ბ) ყაბზობა
გ) დისმენორეა;
*დ) ყველა ჩამოთვლილიდან;
ე) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.

9. მანიაკალური ტრიადა ხასიათდება:

ა) მოძრაობითი აგზნებით;
ბ) ასოციაციების აჩქარებით;
გ) აწეული გუნებ-განწყობით;
დ) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ე) ყველა ჩამოთვლილით;

10. მანიაკალური იდეატორული აგზნება შეიძლება გამოიხატოს ყველა

ჩამოთვლილი ნიშნებით, გარდა:
ა) იდეატორული აბნევისა;
ბ) გაფანტულობისა იდეათა ხტომით;
*გ) კონფაბულაციისა;
დ) ასოციაციების აჩქარების და ჰიპერმნეზიისა.

11. ჰიპომანიური მდგომარეობის ნიშნებია:

ა) ძილის დარღვევა;
ბ) აწეული გუნებ-განწყობა;
დ) აწეული აქტიურობა;
დ) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ე) ყველა ჩამოთვლილიდან.

12. ობსესიური სინდრომი ხასიათდება:

ა) გრძნობების, აზრების, მოგონებების, ლტოლვების, მოძრაობითი აქტების
სურვილის გარეშე წარმოქმნით;
ბ) უსუსურობით, მათი გადალახვისათვის ბრძოლაში;
გ) ავადმყოფურობის განცდით, კრიტიკული დამოკიდებულებით მათ
მიმართ;
*დ) ყველა ჩამოთვლილით;
ე) არც ერთი ჩამოთვლილით.

13. აბსტრაქტულ, განყენებულ აკვიატებებს მიეკუთვნება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ანტიპათიის აკვიატებული გრძნობისა;
ბ) დავიწყებულ სახელთა, ტერმინთა მეხსიერებაში აკვიატებული
კვლავწარმოქმნისა;
გ) სხვადასხვა სიტყვების ცალკეულ მარცვლებად აკვიატებული
დანაწილებისა;
დ) აკვიატებული თვლისა.

14. აკვიატებული ეჭვიანობა ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

*ა) ავადმყოფის დამშვიდებისა მრავალჯერადი შემოწმებით;
ბ) დაურწმუნებლობისა ჩადენილ ქცევათა სისწორესა და
დამთავრებულობაში;
გ) გადამოწმებისადმი სწრაფვისა;
დ) შესრულების სისწორესა და სიზუსტეში დაურწმუნებლობისა.

15. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით,

გარდა:
ა) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა;
ბ) საკუთარი სხეულის ცვლილებებთან დაკავშირებული, ხატოვნად
წარმოდგენილი განცდებისა;
გ) საკუთარი მე-ს შეცვლის, დაკარგვის ან გაორების გრძნობისა;
*დ) ცნობიერების დაკარგვისა.

16. მძიმე შემთხვევებში დეპერსონალიზაცია ვლინდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) გარემოს არარეალობის განცდისა;
ბ) როგორც გარე ზემოქმედებით ხელოვნურად შექმნილის აღქმისა;
გ) წარმოდგენების, მოგონებების, აზრების, განცდების გაუცხოებისა;
დ) მოძრაობების, ქცევების გაუცხოებისა.

17. დერეალიზაცია ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) სინამდვილის რეალურობის გრძნობის დაკარგვისა;
ბ) გარემოს არამკაფიოდ აღქმისა;
*გ) მოძრაობებისა და ქცევების გაუცხოებისა;
დ) გარემოს არარეალურობის განცდისა.

18. სენესტოპათიები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

*ა) საკუთარი სხეულის ფორმისა და ზომის დამახინჯებული აღქმისა;
ბ) სხვადასხვა ძალზე შემაწუხებელი და მტანჯველი შეგრძნებებისა სხეულის
სხვადასხვა ნაწილში;
გ) იპოქონდრიულ დარღვევებთან თანაარსებობისა და სომატური მეთოდებით
დადგენილი მიზეზების არარსებობისა;
დ) შეგრძნებების არაჩვეულებრივობის, უცნაურობისა;

19. იპოქონდრიული სინდრომი ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) სხვადასხვაგვარი ძალზე შემაწუხებელი და მტანჯველი შეგრძნებებისა;
*ბ) არარსებულ დაავადებაში ბოდვითი დარწმუნებისა;
გ) დათრგუნული გუნებ-განწყობისა, გამოწვეული სენესტოპათიებით და
აზრებით - განუკურნებელი დაავადების შესახებ;
დ) დაავადების არსებობაში დარწმუნებისა;
ე) საკუთარი ჯანმრთელობის მიმართ გაზვიდებული ყურადღებისა.

20. პარანოიალური იპოქონდრიის თავისებურებას წარმოადგენს ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) რაიმე დაავადებაში მყარი დარწმუნების და გადარწმუნების მცდელობისას
კვერულანტული აქტივობის გამოვლენისა.
ბ) გამოკვლევების დაჟინებული მოთხოვნისა;
გ) დაავადების დამამტკიცებელი სისტემის არსებობისა.
*დ) მტკიცებისა, რომ დაავადება განვითარდა ჰიპნოზის ზემოქმედების
შედეგად.

21. ფსიქოგენური გულყრა ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

*ა) გულყრისა - ტონური და კლონური ფაზით;
ბ) ფსიქოგენური განპირობების და გაძლიერება/გახანგძლივებისა - ხალხის
თავმოყრის დროს.
გ) ცნობიერების თანმხლები აშლისა;
დ) სხვადასხვაგვარი რთული, გამომხატველი მოძრაობებისა.

22. ფსიქოგენური მოტორული დარღვევები ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით,

გარდა:
ა) ბლეფაროსპაზმის, აფონიის და მუტიზმისა.
*ბ) ფსიქოგენური სიბრმავისა;
გ) სხვადასხვა ჰიპერკინეზების და ტიკებისა;
დ) ასტაზია-აბაზიის, ფუნქციური პარეზებისა და დამბლებისა;

23. ფსიქოგენური (დისოციაციური) სენსორული და მგძნობელობის

დარღვევები ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) მხედველობის ველის კონცენტრაციული შევიწროვებისა;
ბ) სხეულის უბნების ჰიპესტეზიის და ანესთეზიის;
გ) სმენის დაკარგვისა;
დ) ფსიქოგენური სიბრმავისა;
*ე) დარღვევათა “გაკეთებულობის” ხასიათისა.

24. ფსიქოგენური ბინდისებური ცნობიერება ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) არამყარი ბოდვისმაგვარი იდეების წარმოქმნის შესაძლებლობისა;
ბ) ფსიქომატრავმირებელი სიტუაციის ჟღერადობისა;
*გ) შეცვლილი ცნობიერების მთელი პერიოდის გახსენებისა;
დ) ცნობიერების დარღვევისა მკვეთრი ჰალუცინაციების მოზღვავებით.

25. ზეღირებულოვანი იდეების სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით,

გარდა:
*ა) მთლიანად მცდარი, არაკორეგირებადი მსჯელობებისა;
ბ) გამოხატული აფექტური დაძაბულობისა და გარკვეული პირობებისა და
დროის შემდეგ მათი გაფერმკრთალების და გაქრობისა;
გ) ავადმყოფთა ცნობიერებაში ამ მსჯელობათა დომინირებული ადგილის
დაკავებისა;
დ) რეალურ გარემოებათა, ნამდვილი ფაქტების საფუძველზე აღმოცენებული
მსჯელობებისა.

26. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) რეალობასთან აშკარა შეუსაბამობის მიუხედავად, შესწორების
შეუძლებლობისა;
ბ) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა;
*გ) დარწმუნების გზით გადაჯერებისა;
დ) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა.

27. ბოდვითი განწყობა ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) მოსალოდნელი კატასტროფის დაძაბული წინათგრძნობისა;
ბ) გარემოს მიერ სხვა აზრის შეძენისა;
*გ) ამ მდგომარეობის წარმოქმნისა ბოდვის „კრისტალიზაციის“ შემდეგ;
დ) აუხსნელი, მტანჯველი მოუსვენრობისა.

28. ინტერპრეტაციული ბოდვა (ახსნა-განმარტების ბოდვა) ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) გარე სამყაროს გრძნობადი შეცნობის დარღვევისა;
ბ) მამტკიცებელი ფაქტების ცალმხრივი ახსნისა, ყველა საწინააღმდეგო
ფაქტის იგნორირებით;
გ) მუდმივი შინაგანი მუშაობისა ბოდვის შინაარსზე;
დ) ბოდვის სისტემის აგებისა სუბიექტური ლოგიკის საფუძველზე.

29. გრძნობადი ბოდვა ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

*ა) მცდარი მსჯელობის გარემოებათა ჯაჭვით თანმიმდევრული გამაგრებისა;
ბ) ბოდვითი წარმოდგენების ფრაგმენტულობის, გაურკვევლობის,
არათანმიმდევრულობისა;
გ) წარმოსახვების, ფანტაზიების, ზმანებების სიჭარბისა;
დ) მტკიცებების, დასაბუთების თანმიმდევრული სისტემის არარსებობისა.

30. მწვავე ფანტასტიკური ბოდვის თავისებურებას არ წარმოადგენს:

ა) შიშის, ექსტაზის და პათეტიკის მონაცვლეობა;
*ბ) მხედველობის ველის კონცენტრაციული შევიწროვება;
გ) ანტაგონისტური, ინსცენირების, ინტერმეტამორფოზის ბოდვა;
დ) განცდათა გრანდიოზულობა, მეგალომანიურობა.

31. აფექტური ბოდვისთვის დამახასიათებელი არ არის:

ა) შინაარსის შედარებითი ლოგიკური თანმიმდევრულობა და ემოციურ
დარღვევებთან ერთად წარმოქმნა.
ბ) ფსიქიკური ქმედების შედარებით არაღრმა დარღვევები;
გ) პიროვნული შეუქცევადი ცვლილებების არარსებობა;
*დ) ჰიპერესთეზია და ასთენიზაცია.

32. ინსცენირების ბოდვას ახასიათებს შემდეგი:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ახლობლების სახით ვლინდებიან უცნობები, უცნობებში კი ახლობლებს
შეიცნობენ;
გ) გარშემო ყველაფერი იცვლება, გადაადგილდება, იცვლება
ირგვლივმყოფთა სახეები;
დ) გარშემო ყველაფერი სპეციალურად ხდება; სპექტაკლის გათამაშება
მიმდინარეობს;

33. ჰალუცინაციისათვის დამახასიათებელი არ არის:

ა) გარემოში პროეცირებული უნებურად წარმოქმნილი წარმოდგენები;
ბ) პროეცირების ხასიათით არ განირჩევა რეალური ობიექტებიდან;
*გ) ფიზიკური და ფსიქიკური განლევადობა;
დ) რეალური ობიექტის გარეშე წარმოქმნა და არარსებულის აღქმა.

34. ჰალუცინაციებისათვის დამახასიათებელია:

ა) წარმოდგენების უნებური წარმოქმნა და მათი პროეცირება სხეულის ხატის
გარეთ;
ბ) მკაფიობა, რეალური საგნებისაგან განურჩევლობა;
გ) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*დ) ყველა ჩამოთვლილი.

35. მხედველობითი ჰალუცინაციები შეიძლება იყოს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) უძრავი ან მოძრავი;
გ) უფერული ან ფერადი; უფორმო ან არამკაფიო ფორმის;
დ) ნატურალური, დაპატარავებული ან გადიდებული ზომის.

36. სმენითი ჰალუცინაციები იყოფა:

*ა) ყველა ჩამოთვლილის მიხედვით;
ბ) ხანგრძლივობის (უწყვეტი და ეპიზოდური) მიხედვით;
გ) შინაარსის (განურჩეველი, მუქარის, იმპერატიული და სხვა) მიხედვით;
დ) სირთულის (ელემენტარული -აკოაზმები და უფრო რთული) მიხედვით.

37. ტაქტილური ჰალუცინაციების დროს წარმოიშვება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) უცხო სხეულების გაჩენის შეგრძნება კანქვეშ;
დ) უცხო სხეულების გაჩენის შეგრძნება სხეულის ზედაპირზე;
ე) მწერების ცოცვის შეგრძნება სხეულზე (ფორმიკაცია).

38. ვისცერალური ჰალუცინაციებისათვის დამახასიათებელი არ არის:

ა) ცოცხალ არსებების შეგრძნება სხეულში;
ბ) უცხო სხეულების არსებობის შეგრძნება სხეულის შიგნით;
*გ) გაფანტულობა იდეათა ხტომით;
დ) საკუთარი შეგრძნებების ზუსტი აღწერის შესაძლებლობა.

39. ჰიპნაგოგიური ჰალუცინაციები ვლინდება შემდეგი სახით:

ა) უნებურად წარმოქმნილი ძილის წინ;
ბ) წარმოქმნილი მხედველობის მუქ ველზე;
გ) წარმოქმნილი დახურული თვალებით;
*დ) ყველა ჩამოთვლილი.

40. აფექტური ილუზიები ხასიათდებa:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) საღამოს საათებში გაძლიერებით;
გ) უფრო ხშირად შიშის, განგაშის დროს წარმოქმნით;
დ) პათოლოგიურად შეცვლილი აფექტის დროს წარმოქმნით;
ე) დამახინჯებული აღქმით, დაკავშირებული არაჩვეულებრივ ემოციურ
მდგომარეობასთან.

41. პედუნკულარული ჰალუცინოზი ხასიათდება:

ა) უფრო ხშირად შუამდებარე ტვინის ფეხების დაზიანებისას წარმოშობით;
ბ) მოძრავი მიკროსკოპული მხედველობითი ჰალუცინაციებით;
გ) უფრო ხშირად საღამოს დროს წარმოქმნით და შიშის შემაწუხებელი
შეგრძნებების არარსებობით;
*დ) ყველა ჩამოთვლილით.

42. ფსევდოჰალუცინაციებისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
ა) გაკეთებულობის ხასიათისა და ორგანიზმის შიგნით ინტერპროექციისა;
ბ) უსიცოცხლობის, უსხეულობის შეგრძნებისა;
*გ) ცნობიერების დარღვევის ნიშნებისა;
დ) არაკონკრეტულობის, არარეალურობისა.

43. ვერბალური ილუზიები ხასიათდება:

ა) ირგვლივმყოფების რეალური საუბრის შინაარსის შემცდარი აღქმით;
ბ) ნეიტრალურ საუბარში დანაშაულის, ლანძღვის, მუქარის აღქმით;
გ) უფრო ხშირად შფოთვის, ეჭვიანობის, შიშის ფონზე წარმოქმნით;
დ) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ე) ყველა ჩამოთვლილით.

44. ფუნქციური ჰალუცინაციები ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) რეალური, გარე გამღიზიანებლის არსებობისას წარმოქმნით;
დ) გარე გამღიზიანებელთან თანაარსებობით, მასთან შერწყმის გარეშე;
ე) გამღიზიანებლის მოქმედების შეწყვეტისას გაქრობით.

45. ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომი ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით,
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) დევნის და ზემოქმედების ბოდვის შერწყმით;
დ) ფსიქიკური ავტომატიზმებით და ჰალუცინაციებით;
ე) სხვადასხვა შინაარსით (ჯადოს, ჰიპნოზიდან დაწყებული დევნის
თანამედროვე მეთოდებამდე).

46. იდეატორული (ასოციაციური) ავტომატიზმები ვლინდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) მოჩვენებითი ზემოქმედებისა აზროვნების პროცესებსა და ფსიქიკური
მოქმედების სხვა ფორმებზე;
ბ) გუნებ-განწყობის, გრძნობების გაკეთებულობისა;
*გ) თანმხლები ცნობიერების აშლისა;
დ) აზრთა წართმევის, მენტიზმის, გახსნილობის ფენომენის, აზრთა
გახმოვანებისა.

47. კინესთეზიური (მოტორული) ავტომატიზმები ვლინდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) დარწმუნებისა, რომ მოქმედებებს წარმართავენ, ამოძრავებენ;
*ბ) აზრთა წართმევის, მოგონებათა გახსნისა;
გ) უმოძრაობის, გაშეშების შეგრძნებისა;
დ) მეტყველებით-მოძრაობითი ავტომატიზმებისა.

48. ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომს თან სდევს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) შიშის, განგაშის, დაბნეულობის აფექტი;
გ) ფსიქიკური ავტომატიზმების ყველა ფორმა;
დ) ბოდვითი აშლილობების სისტემატიზაციის ტენდენცია.

49. ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომი ხასიათდება:

ა) ბოდვითი აშლილობების სისტემატიზაციის ტენდენციით;
ბ) განვითარების მწვერვალზე ბოდვითი დეპერსონალიზაციის ხშირი
გამოვლინებებით;
გ) დაბნეულობის მკაფიო აფექტის არარსებობით;
დ) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ე) ყველა ჩამოთვლილით.

50. ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომის ჰალუცინაციური ვარიანტი არ

ხასიათდება:
*ა) თეატრალური პოზებით და დეკლამაციით;
ბ) ჰალუცინაციების სიჭარბით;
გ) ფსიქიკური ავტომატიზმების მნიშვნელოვანი ხვედრითი წონით;
დ) დევნისა და ზემოქმედების ბოდვის უმნიშვნელო ხვედრითი წონით.

51. ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომის ბოდვითი ვარიანტი

ხასიათდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ფსევდოჰალუცინაციების შედარებით სუსტი გამოხატვით;
დ) ფსიქიკური ავტომატიზმების დიდი ხვედრითი წონით;
ე) დევნის და ზემოქმედების ბოდვითი იდეების უპირატესობით.
52. პარაფრენიული სინდრომი ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ანტაგონისტური ბოდვისა;
ბ) ბოდვის ახალი ფაქტებით გამდიდრების; მიდრეკილებისა;
გაფართოებისაკენ;
გ) თვალნათლობისა, მტკიცებების შეუვალობისა;
*დ) გამონათქვამების სინამდვილესთან სიახლოვისა;
ე) განდიდების, დევნის, ზემოქმედების ფანტასტიკური ბოდვის, ფსიქიკური
ავტომატიზმების და აფექტის ცვლილებების შერწყმისა.

53. პარაფრენიიული სინდრომის ჰალუცინაციური ვარიანტი ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ჰალუცინაციების და ბოდვის ფანტასტიკური ხასიათის უპირატესობით;
დ) ჰალუცინაციების უპირატესობით ბოდვით იდეებთან შედარებით;
ე) ვერბალური ჰალუცინაციების მოზღვავებით.

54. კატატონიური სტუპორი ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) მეტყველების აკრძალვის, ნეგატივიზმისა;
ბ) ერთიდაიგივე პოზის ხანგრძლივად შენარჩუნებისა;
გ) კუნთთა ტონუსის აწევისა;
*დ) გამოხატული დეპრესიული აფექტისა;
ე) უმოძრაო, გაყინული, ამიმიური სახისა.

55. სტუპორი ცვლისებური მოქნილობით (კატალეფსიით) ვლინდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ნებისმიერი, მათ შორის, უცნაური - პოზის ხანგრძლივი შენარჩუნებისა;
ბ) კუნთთა ტონუსის თანდათანობითი ზრდისა;
*გ) პაციენტის ხშირი მოულოდნელი ვარდნისა, რასაც კუნთების ტონუსის
დაქვეითება იწვევს.
დ) უმოძრაობისა და ხმამაღალ საუბარზე რეაგირების არქონისა.

56. სტუპორი გაშეშებით ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) „ხორთუმის სიმპტომის“ გაჩენისა;
ბ) ემბრიონულ პოზაში ყოფნისა;
*გ) ფსიქომოტორული აჟიტაციისა;
დ) ერთი და იგივე პოზის შენარჩუნებისა კუნთთა ტონუსის მომატების
გამო.

57. რაპტუსი ვლინდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) იმით, რომ ადგილს ვერ პოულობენ, ყვირიან, თავს იზიანებენ;
დ) აგზნებებში, რომელიც უცაბედად წყდება შეკავებით;
ე) მოძრაობითი აგზნების ყველაზე გამოხატულ ფორმაში.

58. დეპრესიის დროს აგზნება ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

*ა) ავტომატური მორჩილებისა;
ბ) იმისა, რომ ავადმყოფები კვნესიან, ქვითინებენ, ცდილობენ
თვითდაზიანებას;
გ) მტანჯველი, აუტანელი დარდისა და გამოუვალი სასოწარკვეთისა;
დ) მოძრაობითი აგზნებისა.

59. შფოთვის დროს აგზნება ვლინდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) სხვადასხვაგვარად გამოხატული აჟიტაციით;
დ) შფოთვით, შიშით;
ე) საერთო მოძრაობითი მოუსვენრობით.

60. იმპულსიური აგზნება ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) მეტყველებაში სტერეოტიპების სიჭარბისა (ექოლალია, ვერბიგერაცია);
ბ) ხანმოკლე სტუპორული მდგომარეობებით შეწყვეტისა;
გ) აგრესიის, გამძვინვარებისა და ქცევათა მოულოდნელობისა;
*დ) პოზათა თეატრალურობისა.

61. ჰებეფრენიის დროს აგზნება ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) უადგილო, უკბილო ხუმრობებისა;
ბ) მოულოდნელი და აშკარად ჯამბაზური, „სულელური“ ქცევებისა;
გ) უგუნური, უაზრო ხარხარისა;
*დ) პაციენტის ხშირი მოულოდნელი ვარდნისა, კუნთების ტონუსის
დაქვეითების გამო.

62. იმპულსური მოქმედებები ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) არამოტივირებული და უაზრო მოქმედებისა;
ბ) უცაბედი და მიზანსწრაფული დაწყებისა;
გ) ფსიქიკური მოქმედების ღრმა დარღვევების დროს წარმოქმნისა;
დ) ცნობიერების კონტროლის გარეშე მოქმედებების ჩადენისა;
*ე) სხვათა ზემოქმედებით გაკეთებულობის ხასიათისა.

63. იმპულსური ლტოლვები ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

*ა) უაზრო მოძრაობითი აგზნებებისა;
ბ) ყველა საწინააღმდეგო აზრის, წარმოდგენის, სურვილების დათრგუნვისა;
გ) ლტოლვებისა, რომლებიც დროდადრო მწვავედ წარმოიქმნება და
იმორჩილებს ავადმყოფთა ქცევას;
დ) მათი ამოწურვის შემდეგ ლტოლვათა შესახებ არასრული,
არათანმიმდევრული მოგონებებისა.

64. ონეროიდული კატატონია ვლინდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ცნობიერების ონეროიდული შეცვლით;
დ) სტუპორით ცვლისებური მოქნილობით;
ე) ექსტატიური, იმპულსური, ჰებეფრენიული აგზნებით.
65. ლუციდური კატატონია მიმდინარეობს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ცნობიერების შეცვლის გარეშე;
დ) როგორც წესი, სტუპორით ნეგატივიზმითა და გაშეშებით;
ე) კატატონიური მდგომარეობით.

66. ცნობიერების აშლის სინდრომები ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით,

გარდა:
*ა) „გაკეთებულობის“ გრძნობისა;
ბ) აზროვნების დარღვევის, სრული ან ნაწილობრივი ამნეზიისა;
გ) დროში, ადგილში და გარემოში, ზოგჯერ საკუთარ თავში -
დეზორიენტირებისა;
დ) გარემოსაგან მოწყვეტის, გარემოში მომხდარის აღქმის გაძნელების ან
სრული შეუძლებლობისა;
ე) რეალური სამყაროს, როგორც გარეგანი, ისე შინაგანი კავშირების ასახვის
დარღვევისა.

67. დელირიუმი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) ვერბალური ჰალუცინაციების, მწვავე გრძნობადი ბოდვის, აფექტური
აშლილობების შესაძლებლობისა.
ბ) მძაფრად გამოხატული მოძრაობითი აგზნებისა და ცნობიერების
შეცვლისა;
გ) პარეიდოლიების და სცენისმაგვარი მხედველობითი ჰალუცინაციების
მოზღვავებისა;
*დ) კატატონიური ჩართვებისა.

68. მუსიტიური (მობუტბუტე) დელირიუმი ვლინდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) კარფოლოგიის (თეთრეულის უმიზნო, ნახევრადგაცნობიერებული
წიწკვნა) გამოვლენისა;
ბ) ქაოტური, უწესრიგო აგზნებისა ლოგინის ფარგლებში;
გ) გაუგებარი, დაუკავშირებელი ბუტბუტისა;
*დ) პროფესიული მოძრაობებისა;

69. პროფესიული დელირიუმი ვლინდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ღრმა დეზორიენტირებით გარემოში და ურეაქციობით გარემოზე;
დ) აგზნებით, ავტომატიზირებული მოძრაობითი აქტების სახით;
ე) ცნობიერების უფრო ღრმა აშლით, ვიდრე ჩვეულებრივი დელირიუმისას.

70. გაბრუება ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) ცნობიერების აშლისა, ნათელი ცნობიერების გაქრობით;
ბ) აზროვნების გაძნელების, შენელების, სიტუაციის მთლიანობაში აღქმის
გაძნელებისა ელემენტარული მოვლენების სწორად აღქმის დროს;
გ) ნაკლები მოძრაობისა, ასპონტანურობის და ყველა გარე გამღიზიანებელზე
გაღიზიანების ზღურბლის აწევისა;
*დ) გამოხატული ჰალუცინაციური და ბოდვითი ჩართვებისა.

71. ცნობიერების აშლის სტადიებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) კომა;
გ) სოპორი;
დ) სომნოლენცია;
ე) ობნუბილაცია.

72. ობნუბილაცია ვლინდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) ცნობიერების დაბინდვით, ცნობიერების პირბადით;
გ) რეაქციების, პირველ რიგში - მეტყველების, შენელებით;
დ) ერთი წუთიდან უფრო ხანგრძლივ დრომდე მიმდინარეობით.

73. სომნოლენცია ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) ძილ-ღვიძილის მდგომარეობისა;
ბ) მარტივ შეკითხვებზე სწორი პასუხებისა;
*გ) კონფაბულაციებისა;
დ) სპონტანური მეტყველების არარსებობისა;
ე) გარე გამღიზიანებლებით სიმპტომატიკის რამდენიმე ხნით შესუსტების
შესაძლებლობისა.

74. სოპორი ვლინდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ძლიერი გამღიზიანებლებით მხოლოდ სტერეოტიპული,
არადიფერენცირებული დაცვითი რეაქციების გამოწვევით;
დ) ავადმყოფთა უმოძრაობით (დახურული თვალებით და ამიმიით);
ე) პათოლოგიური ძილით.

75. ონეიროიდის განვითარების დასაწყისი შეიძლება გამოვლინდეს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ძილის დარღვევით, თავის ტკივილებით, უსიამოვნო შეგრძნებებით
გულის არეში;
დ) დაქვეითებული, ჭირვეულობის ელფერით, აფექტის სიჭარბით,
უმოტივო შფოთვით ან აწეული გუნებ-განწყობით;
ე) აფექტის ლაბილურობით.

76. ცნობიერების ბინდისებური აშლა ვლინდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ხანდახან გარემოს ეპიზოდური და არასწორი ასახვით, ჩვეული
ავტომატიზირებული მოქმედებების შენარჩუნებით;
დ) გარემოსაგან სრული მოწყვეტით;
ე) ნათელი ცნობიერების უცაბედი, ხშირად ხანმოკლე დაკარგვით.

77. ბინდისებური ცნობიერების პროდუქტიულ სიმპტომატიკას წარმოადგენს

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ადგილში და დროში ორიენტაციის შენარჩუნებისა;
ბ) ცნობიერების აშლის პერიოდში ჩადენილი მოქმედებების მიმართ
გაუცხოვებისა;
გ) გამოსვლის შემდეგ - ნაწილობრივი, რეტარდირებული ან სრული
ამნეზიისა;
დ) ხანგრძლივობისა რამდენიმე საათიდან რამდენიმე კვირამდე;

78. პაროქსიზმების პროდრომი, რომლებიც წარმოიშვებიან რამოდენიმე წამით

(წუთით, საათით, დღეებით) ადრე ხასიათდება არასპეციფიკური
აშლილობებით:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) სენესთოპათიური;
დ) აფექტური;
ე) ასთენიური.

79. დიდი გულყრის განვითარებისას არჩევენ:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ცნობიერების აშლის ფაზას (გაბრუება ან ბინდისებური ცნობიერება);
დ) კლონურ ფაზას;
ე) ტონურ ფაზას.

80. კონვულსიური ეპილეფსიური სტატუსი ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) შეცვლილი ცნობიერებით (გაბრუება, სოპორი ან კომა);
დ) რითმული ტონურ-კლონური აქტივობით;
ე) იშვიათად, უწყვეტი ტონური სერიული გულყრით.

81. არაეპილეფსიური გულყრა (უკრუნჩხვებო პაროქსიზმები) ხასიათდება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
გ) პიროვნების უეცარი და საყურადღებო ქცევითი, აღქმითი, აზრობრივი ან
შეგრძნებითი ცვლილებებებით;
დ) თან არ ახლავს თავის ტვინის ნეირონების არანორმალური და
გადაჭარბებული განტვირთვების ამსახველი ელექტროფიზიოლოგიური
ცვლილებები.

82. მეხსიერების დარღვევებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

*ა) ხელოვნური, გაკეთებული მოგონებებისა;
ბ) პარამნეზიისა;
გ) კონფაბულაციისა;
დ) ამნეზიისა;
ე) დისმნეზიისა.

83. რეტროგრადული ამნეზია ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) მეხსიერების დაკარგვისა იმ მოვლენებზე, გარემოებებზე, რომლებსაც
ადგილი ჰქონდათ ცნობიერების დაკარგვამდე;
ბ) მეხსიერების ამგვარი დაკარგვის სხვადასხვა ხანგძლივობისა;
*გ) მეხსიერების დაკარგვის და მიმდინარე მოვლენების დამახსოვრების
უნარის დაკარგვისა;
დ) მეხსიერების გამოვარდნისა იმ მოვლენებზე, რომლებიც უშუალოდ წინ
უძღოდნენ უგონო მდგომარეობას.

84. ფიქსაციური ამნეზია არ ხასიათდება:

*ა) მოგონებებში სიცარიელის შევსებით პროფესიასთან დაკავშირებული
მოვლენებით;
ბ) მეხსიერებიდან იმ მოვლენათა გამოვარდნით, რომლებიც უშუალოდ წინ
უძღოდნენ არსებულ მდგომარეობას;
გ) მიმდინარე ფაქტებზე მეხსიერების არარსებობით;
დ) დამახსოვრების უნარის დაკარგვით.

85. კონფაბულაცია წარმოადგენს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:

*ა) ხელოვნური, „გაკეთებული“ მოგონებებისა;
ბ) ცრუ მოგონებებისა;
გ) ჩვეულებრივი, ხშირად პროფესიასთან დაკავშირებული მოვლენებისა,
რომლებიც ავსებენ სიცარიელეს მოგონებებში;
დ) ნამდვილი, წარსულში მომხდარ მოვლენებისა, გადმონაცვლებულის
უახლოეს დროში.

86. ნებელობითი დარღვევები არ ვლინდება:

*ა) სურვილების დაკარგვით; ;
ბ) ნებელობის გაუკუღმართებით;
გ) ნებელობის არარსებობით;
დ) ნებელობითი აქტიურობის დაქვეითებით ან აწევით.

87. ჰიპობულია ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

*ა) კუნთთა ტონუსის მომატებისა;
ბ) ურთიერთობების შეზღუდვის და ღარიბი, გამომხატველობას მოკლებული
მეტყველებისა;
გ) ყურადღების დაქვეითების, აზროვნების გაღარიბებისა;
დ) ნებელობითი აქტიურობის დაქვეითების, სწრაფვათა სიღარიბის,
მოდუნების, უმოქმედობისა.

88. აბულია ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) სრული განურჩევლობის და უმოქმედობისა;
ბ) ურთიერთობების შეწყვეტისა;
*გ) მუტიზმისა;
დ) სურვილების და სწრაფვათა არარსებობისა.

89. ჰიპერბულია ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) მოჭარბებული ლაპარაკის, მოძრაობისა;
ბ) ინიციატივობისაკენ სწრაფვისა;
*გ) გაკეთებულობის გრძნობის;
დ) ნებელობითი აქტიურობის აწევის, სწრაფვათა გაძლიერებისა.

90. აზროვნების აჩქარება ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) იდეათა, წარმოდგენათა ხტომის, რბოლისა;
ბ) გრძნობადი წარმოდგენების აბსტრაქტულ იდეებთან უპირატესობისა;
*გ) ფუჭი მსჯელობისა;
დ) დასკვნების უფრო ზედაპირული ხასიათის, აზროვნების უკიდურესი
გაფანტულობისა;
ე) ასოციაციების რაოდენობის გამრავლებისა.

91. აზროვნების პროცესის შეკავება ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით,

გარდა:
ა) გონებრივი შესაძლებლობების შესუსტების შეგრძნებისა და აზროვნების
უნარის დაკარგვის გამო ჩივილებისა;
*ბ) მთავარის და მეორეხარისხოვანის გამიჯვნის გაძნელებისა;
გ) აზრების და წარმოდგენების ერთფეროვნების, მათი წარმოშობის
სიძნელისა;
დ) ასოციაციების შენელების, ასოციაციების რაოდენობის შემცირებისა;

92. დაუკავშირებელი აზროვნება (ინკოჰერენცია) ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) აზროვნებაში ქაოტურად წარმოშობილი, უაზრო კავშირებისა;
ბ) ელემენტარული განზოგადოების, ანალიზის, სინთეზის უნარის
დაკარგვისა;
*გ) მეტყველებისა - გრამატიკულად გამართული, ლოგიკურად აგებული
წინადადებებით;
დ) მეტყველების ასოციაციური კავშირების წარმოშობის უნარის დაკარგვის,
უწესრიგო სიტყვათა კრებულისა.

93. გაჭიანურებული აზროვნება ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) აზროვნების პროდუქტიულობის დაქვეითებისა;
*ბ) მეტყველების ასოციაციური კავშირების წარმოშობის უნარის დაკარგვისა;
გ) არსებითისა და არაარსებითის და/ან მთავარის მეორეხარისხოვანისგან
გამიჯვნის უნარის დაკარგვისა;
დ) ახალი ასოციაციების წარმოშობის შენელებისა.

94. აზროვნების შეჩერება (შპერუნგი) ვლინდება ყველა ჩამოთვლილით,

გარდა:
ა) ნათელი ცნობიერების დროს წარმოქმნისა;
ბ) ავადმყოფის უცაბედი გაჩუმების, აზრების ძაფის გაწყვეტისა;
*გ) ცნობიერების ხანმოკლე დარღვევის დროს წარმოქმნისა;
დ) აზრების მოულოდნელი შეჩერების, შეწყვეტისა.

95. პარალოგიური აზროვნება ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) აზროვნების ძირითადი ხაზიდან გვერდითზე გადანაცვლებისა;
ბ) ერთი ცნების სხვა ცნებით შეცვლისა; ასევე - შეუთავსებელ
გარემოებათა, მოვლენათა, დებულებათა შეკავშირებისა;
გ) საწინააღმდეგო იდეების გაერთიანებით ლოგიკური აზრის დაკარგვისა;
*დ) ერთი რომელიმე აზრის, წარმოდგენის ხანგრძლივი დომინირებისა.

96. ქვემოთ ჩამოთვლილი ემოციური დარღვევებიდან რომელი არის ნაკლებად

დამახასიათებელი შიზოფრენიისათვის?
ა) აპათია;
ბ) პარათიმია;
*გ) დისფორია;
დ) დეპრესიის და მანიის მონაცვლეობა.

97. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება

გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:
ა) შენელებული და/ან აჩქარებული აზროვნება;
*ბ) ბოდვითი იდეები;
გ) შპერუნგი;
დ) პერსევერაციები.

98. თუ ავადმყოფი კედლის ან იატაკის უსწორმასწორო ზედაპირზე, ხალიჩის

ორნამენტსა ან სურათზე არსებულ რეალურ გამოხატულებას აღიქვამს
ფანტასტიკურ ფიგურად - ეს შეიძლება იყოს:
ა) ჰიპნოგოგიური ჰალუცინაცია;
*ბ) პარეიდოლური ილუზია;
გ) აფექტური ილუზია;
დ) ფუნქციური ჰალუცინაცია;
ე) მხედველობითი ფსევდოჰალუცინაცია.

99. კორსაკოვის სინდრომის ძირითადი სიმპტომია:

ა) ბოდვითი იდეები;
ბ) სენესტოპათიები;
*გ) ფიქსაციური ამნეზია;
დ) ფსიქოგენური ამნეზია.

100. კორსაკოვის სინდრომისათვის არ არის დამახასიათებელი:

ა) ფსევდორემინესცენციები;
ბ) კონფაბულაციები;
*გ) რეტროგრადული ამნეზია;
დ) ფიქსაციური ამნეზია.

101. ზეღირებულოვანი იდეები ბოდვითი იდეებისაგან განსხვავებით:

ა) შეუღლებულია მეხსიერების უხეშ პათოლოგიასთან;
ბ) უფრო ხშირად ვითარდება 25 წლის ასაკამდე;
გ) უფრო ხშირია ქალებში, ვიდრე მამაკაცებში;
*დ) არ ხასიათდება სინამდვილის უხეში დამახინჯებით.

102. დისმორფომანია უხშირესად გვხვდება:

ა) ტრავმული ფსიქოზის დროს;
*ბ) ახალგაზრდა ასაკის შიზოფრენიის დროს;
გ) მორფინული აბსტინენციის დროს;
დ) რეაქტიული დეპრესიის დროს.

103. სიყვარულის ბოდვა (ეროტომანია) უფრო ხშირად აღინიშნება:

ა) მორფინული აბსტინენციის დროს;
ბ) თეთრი ცხელების დროს;
*გ) შიზოფრენიის დროს;
დ) ცნს-ის ტრავმული დაზიანების შემდეგ.

104. როცა ავადმყოფს ირგვლივმყოფთა ნეიტრალურ თემაზე საუბარში

„ესმის" მის საწინააღმდეგოდ მიმართული ხმები, ეს არის:
ა) სმენითი ჰალუცინაციები;
ბ) აკვიატებული იდეები;
გ) ბოდვითი იდეები;
*დ) ვერბალური ილუზია.

105. დისმორფოფობია გვხვდება:

ა) ეპილეფსიის დროს;
*ბ) შიზოფრენიის დროს;
გ) ნევრასთენიის დროს;
დ) ციკლოთიმიის დროს.

106. დისმორფომანიისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
ბ) ფიქსაცია საკუთარ განცდებზე;
გ) გუნება-განწყობის მკვეთრი დაქვეითება;
დ) არარსებული ან უმნიშვნელო ფიზიკური ნაკლის განცდა.

107. ნერვული ანორექსიის დროს გვხვდება შემდეგი სიმპტომები, გარდა:

ა) საჭმლის პროგრესული შეზღუდვისა;
*ბ) მოწამვლის ბოდვისა;
გ) მოტივისა: “გახდომა - აღნაგობის გაუმჯობესების გამო";
დ) კვებასთან დაკავშირებული ინტერესების შეზღუდვისა.

108. ონეროიდული მდგომარეობა, დელირიუმისაგან განსხვავებით:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილია სწორი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია;
გ) უფრო ხშირად გვხვდება შიზოფრენიის დროს;
დ) მიმდინარეობს საკუთარ პიროვნებაში ორიენტაციის დარღვევით;
ე) ხასიათდება კოსმოსური შინაარსის ჰალუცინაციური განცდებით.
109. ონეროიდის დროს, ცნობიერების ბინდისმაგვარი აშლილობისაგან
განსხვავებით, აღინიშნება:
ა) დისფორია;
ბ) ამნეზია;
*გ) ფანტასტიკური შინაარსის ჰალუცინაციური განცდები;
დ) ჭეშმარიტი ჰალუცინაციები;
ე) ფსიქომოტორული აგზნება.

110. თუ ორ ახლობელ და ერთად მცხოვრებ პირს აღენიშნება ფორმით და

შინაარსით მსგავსი ბოდვითი იდეები მაშინ სავარაუდოა, რომ ეს იქნება:
ა) დამოკიდებულების სენზიტიური ბოდვა;
ბ) ეროტომანია;
გ) პარაფრენიული ბოდვა;
*დ) ინდუცირებული ბოდვითი აშლილობა;
ე) იატროგენია.

111. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ

ჯგუფში?
*ა) ასტაზია-აბაზია.
ბ) ექოლალია, ექოპრაქსია, ექომიმია;
გ) ცვილისებური მოქნილობა;
დ) ჰაეროვანი ბალიშის სიმპტომი.

112. სინდრომი, რომელიც ხასიათდება ფიქსაციური ამნეზიით, ამნეზიური

აფაზიით, ამნეზიური დეზორიენტირებით, ფსევდორემინესციებით,
კონფაბულაციებით, ანტეროგრადული ამნეზიით -შეიძლება კვალიფიცირებულ
იქნას როგორც:
ა) პარციალური დემენცია;
ბ) ჰანზერის სინდრომი;
*გ) კორსაკოვის სინდრომი;
დ) პროგრესული ამნეზია.

113. ცნობიერების დელირიული შეცვლისათვის დამახასიათებელია:

ა) აუტოფსიქიკური ორიენტაციის მოშლა;
ბ) კატალეფსია;
*გ) მხედველობითი ჰალუცინაციები;
დ) ალოფსიქიკური ორიენტაციის შენახვა.

114. ზოგადი ფსიქიკური უმწეობა: მეხსიერების დაქვეითებით, მოფიქრება-

მოსაზრების გაძნელებით, სუსტსულოვნებით (ე.წ. ვალტერ-ბიუელის
ტრიადა) კვალიფიცირდება როგორც:
ა) ტოტალური დემენცია;
ბ) ფსიქოენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება;
*გ) ფსიქოორგანული სინდრომი;
დ) ფსიქოპათიისმაგვარი მდგომარეობა.
115. ამენციური მდგომარეობა მიმდინარეობს ქვემოთ ჩამოთვლილი
სიმპტომებით, გარდა:
ა) წყვეტილი ბოდვითი იდეების, არამდგრადი ჰალუცინაციური განცდების
და ცალკეული კატატონიური გამოვლინებებისა.
ბ) საწოლის ფარგლებში მოუსვენრობის მოვლენებისა;
გ) გაფანტულობისა და ინკოჰერენციისა;
*დ) სისტემატიზირებული, პარანოიდული ბოდვითი იდეებისა.

116. წყვეტილი აზროვნება ასოციაციურ რგოლთა გამოვარდნებით

დამახასიათებელია:
ა) ალკოჰოლური ფსიქოზისთვის.
*ბ) შიზოფრენიისთვის;
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობისთვის;
დ) ციკლოთიმიისთვის.

117. პარანოიასთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი ნიშანი, გარდა:

ა) ცოლ-ქმრული ღალატის ბოდვისა
ბ) რეფორმატორული ან განდიდების ბოდვისა;
*გ) ჰალუცინაციებისა;
დ) მომჩივნელობის ან დევნის ბოდვისა.

118. ცოლ-ქმრული ღალატის (ღაზოანობის) ბოდვა ყველაზე უფრო

დამახასიათებელია:
ა) შიზოფრენიისთვის;
ბ) პრესენილური ფსიქოზისთვის;
*გ) ალკოჰოლური პარანოიდისთვის;
დ) ალცჰაიმერის დაავადებისათვის.

119. ენდოკრინული დარღვევების დროს უპირატესად დამახასიათებელია

შემდეგი აშლილობები, გარდა:
ა) დისფორიების და/ან გუნება-განწყობის ცვალებადობისა;
*ბ) ბოდვითი იდეებისა;
გ) ფსიქიკური აქტივობის დაქვეითებისა;
დ) მიზიდულობებისა და ინსტიქტების გაუკუღმართებისა.

120. გულის ინფარქტის დროს ფსიქიკური მოშლილობანი მიმდინარეობს

ქვემოთ ჩამოთვლილი დარღვევებით, გარდა:
*ა) ტოტალური დემენციისა;
ბ) ასთენო-დეპრესიული მდგომარეობებისა;
გ) დეპრესიულ-ბოდვითი სინდრომისა;
დ) გაბრუებისა.

121. ინფექციური დაავადებით გამოწვეული ფსიქოზებისათვის

დამახასიათებელია:
*ა) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
ბ) გაბრუება;
გ) ჰიპნოგოგიური ჰალუცინაციები;
დ) დელირიული სინდრომი;
ე) ასთენიური სინდრომი.

122. თავის ტვინის სიმსივნეების დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ცნობიერების ბინდისებური აშლა და/ან გაბრუება;
გ) ეპილეფტიფორმული გულყრები;
დ) ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომი.

123. პაროქსიზმულად აღმოცენებული დერეალიზაციურ-დეპრესონალიზაციური

სინდრომი აღინიშნება ქვემოთ ჩამოთვლილი აშლილობების დროს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში;
ბ) თავის ტვინის სიმსივნეები;
გ) შიზოფრენიისას;
დ) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობებისას.

124. დაახლოებით 55-60 წ. ასაკიდან ავადმყოფს დაეწყო პროგრესირებადი

ამნეზია, რასაც დაერთო აფაზია, აპრაქსია და აგნოზია. განვითარდა
ტოტალური დემენციის სურათი. ასეთი კლინიკური სურათი უფრო
დამახასიათებელია შემდეგი დაავადებისათვის:
ა) რეაქტიული პარანოიდი;
*ბ) ალცჰაიმერის დაავადება;
გ) მოგვიანებული ასაკის შიზოფრენია;
დ) ტრავმული ფსიქოზი.

125. ფსიქიკური ავტომატიზმის სინდრომს არ ახასიათებს:

ა) მეტყველებით-მოძრაობითი (კინესტეტიკური) ჰალუცინაციები;
*ბ) ცნობიერების ამენციური აშლა;
გ) გაუცხოვების განცდა;
დ) აზრთა გახმოვანების ფენომენი.

126. დისფორია ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
ბ) ფიქსაციური ამნეზიით;
*გ) გაბოროტება-გაღიზიანებით;
დ) სმენითი ჰალუცინაციებით.

127. დერეალიზაციის სინდრომის კლინიკური სურათი ხასიათდება

უპირატესად:
ა) აგნოზიებით;
*ბ) გარე სამყაროს აღქმის დარღვევით;
გ) პარეიდოლური ილუზიებით;
დ) დისფორიით.

128. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ მიეკუთვნება

რეაქტიული პარანოიდის გამოვლინებებს?
ა) ინდუცირებული ბოდვა;
ბ) გზის პარანოიდი;
*გ) ფსიქიკური ავტომატიზმის სინდრომი;
დ) სმენადაქვეითებულთა ბოდვა;
ე) უცხოენოვან გარემოში მყოფ ადამიანთა ბოდვა.

129. რომელი ფსიქოზური მდგომარეობის დროს აქვს უფრო ხშირად ადგილი

სოციალურად საშიშ ქმედებას?
ა) ქრონიკული ალკოჰოლური ჰალუცინოზი;
ბ) ალკოჰოლური ეპილეფსია;
გ) ალკოჰოლური ენცეფალოპათია;
*დ) ალკოჰოლური პარანოიდი.

130. მანიის დროს ჰოსპიტალიზაცია ნაჩვენებია იმ შემთხვევაში, როცა

აღინიშნება:
ა) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
ბ) ასოციაციების ტემპის აჩქარება;
*გ) ფსიქომოტორული აგზნება დისფორიით;
დ) აწეული გუნება-განწყობა;
ე) არამყარი მეგალომანიური ბოდვა;

131. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ არის დამახასიათებელი

დისფორიისათვის?
ა) შიშის აფექტი და აგრესიული ტენდენციები;
*ბ) ფსევდორემინისცენციები;
გ) იპოქონდრიული ჩივილები;
დ) დაქვეითებული გუნება-განწყობა (გაბოროტება-გაღიზიანებით).

132. რა ეწოდება ტვინის პარკუჭების გაფართოებას ლიქვორის დიდი

მოცულობის გამო?
ა) აპლაზია;
ბ) მიკროცეფალია;
*გ) ჰიდროცეფალია;
დ) ჰიდროენცეფალია.

133. უპირატესად ტვინის ქერქის რომელი წილის მორფოლოგიურ

ცვლილებებია აპათიურ-აბულიური სინდრომის დროს?
ა) საფეთქლის წილი;
ბ) კეფის წილი;
*გ) შუბლის წილი;
დ) თხემის წილი.

134. რომელი დაავადებისათვის არის დამახასიათებელი ნერვული უჯრედების

ატროფია?
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პიკის დაავადება;
დ) ალცჰაიმერის დაავადება;
ე) სენილური დემენცია.

135. ცენტრალური ნეირონების ნეირომედიატორი - სეროტონინი

წარმოადგენს:
*ა) ამინომჟავების წარმოებულს;
ბ) ვიტამინების წარმოებულს;
გ) ტუტის წარმოებულს;
დ) მჟავის წარმოებულს.

136. რომელი ნეირომედიატორის აქტივობა ქვეითდება დეპრესიის დროს?

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) სეროტონინი;
გ) დოფამინი;
დ) ნორადრენალინი.

137. რომელი ნეირომედიატორის დონე იზრდება შიზოფრენიის დროს?

ა) ადრენალინი;
ბ) ნორადრენალინი;
*გ) დოფამინი;
დ) ოქსიტოცინი.

138. რომელი ნეირომედიატორის აქტივობა იზრდება მანიის დროს?

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ნორადრენალინი;
გ) სეროტონინი;
დ) დოფამინი.

139. ამილოიდური გროვები (ფოლაქები) ნეირონებში ახასიათებს:

ა) ეპილეფსიას;
ბ) შიზოფრენიას;
გ) პიკის დაავადებას;
*დ) ალცჰაიმერის დაავადებას.

140. თავის ტვინის რომელ ნაწილს ეხება ემოციური აშლილობები?

ა) ტვინის ღერო;
ბ) ნათხემი;
გ) მხედველობის ბორცვი;
*დ) ლიმბური არე.

141. თავის ტვინის რომელ წილშია განლაგებულია ბროკას ცენტრი?

ა) საფეთქლის წილში;
ბ) კეფის წილში;
გ) თხემის წილში;
*დ) შუბლის წილში.

142. თავის ტვინის რომელ წილშია განლაგებულია ვერნიკეს ცენტრი?

ა) კეფის წილში;
ბ) თხემის წილში;
*გ) საფეთქლის წილში;
დ) შუბლის წილში.

143. რას იწვევს ბროკას ცენტრის დაზიანება?

*ა) მოტორულ აფაზიას;
ბ) აგნოზიას;
გ) სენსორულ აფაზიას;
დ) აპრაქსიას.

144. რას იწვევს ვერნიკეს ცენტრის დაზიანება?

ა) მოტორულ აფაზიას;
ბ) აგნოზიას;
*გ) სენსორულ აფაზიას;
დ) აპრაქსიას.

145. ალცჰაიმერის დაავადების დროს ატროფია ვითარდება უპირატესად:

ა) ზურგის ტვინში;
ბ) ნათხემში;
*გ) ტვინის ქერქის თხემის წილში;
დ) ტვინის ქერქის შუბლის წილში.

146. პიკის დაავადების დროს ატროფია ვითარდება უპირატესად:

ა) ზურგის ტვინში;
ბ) ნათხემში;
გ) ტვინის ქერქის თხემის წილში;
*დ) ტვინის ქერქის შუბლის წილში.

147. მანიაკალურ მდგომარეობას შეიძლება მივაკუთვნოთ შემდეგი

გამოვლინებები:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი;
გ) ლტოლვილთა განმუხრუჭება;
დ) ძილის დარღვევა;
ე) აწეული მადა.

148. აკვიატებული შიში (ფობია) ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) შიშისა, რომელიც ყოვლისმომცველი, ინტენსიური და გადაულახავია და
მთლიანად იპყრობს ავადმყოფს;
*ბ) ავადმყოფს არ ესმის შიშის უსაფუძვლობა; არ აქვს უაზრობისა და
აბსურდულობის განცდა
გ) ყოველთვის არსებობს კონკრეტული შინაარსი
დ) ავადმყოფს ესმის განცდების უაზრობა, შიშის უსაფუძვლობა და
ცდილობს მოიშოროს ისინი

149. აუტიზმის, როგორც ბავშვებში პროტესტის რეაქციის გამოვლენას,

მიეკუთვნება შემდეგი ნიშნები:
*ა) ყველა სწორია;
ბ) მუტიზმი ერწყმის სხვა ნევროზულ აშლილობებს;
გ) მუტიზმი წარმოიშვება ფსიქიკურ ტრავმასთან დაკავშირებით;
დ) მუტიზმს საფუძვლად უდევს ზეღირებულოვანი განცდები (წყენა,
შელახული თავმოყვარეობა და სხვა).

150. ანტეროგრადული ამნეზია:

ა) მიმდინარეობს პროგრესული ტიპით
ბ) ვრცელდება მიმდინარე მოვლენებზე
გ) ვრცელდება მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის
დაწყების წინ
*დ) ვრცელდება მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის
დაწყების შემდეგ

151. სუბდეპრესიის ყველაზე უფრო დამახასიათებელ კლინიკური სიმპტომს

წარმოადგენს:
ა) თვითდანაშაულის ბოდვა
ბ) დერეალიზაცია
გ) დეპრესიულ-პარანოიდული სინდრომის დომინირება
დ) აუტიზმი
*ე) მოძრაობათა შენელება

152. ავადმყოფურ მდგომარეობებს, რომლის დროსაც დარღვეულია გარემოს

სწორი აღქმა, აზროვნების პროცესები, ემოციური რეაგირება და ნებელობითი
აქტები, რაც განაპირობებს გარემოში ადაპტაციისა და ქცევის გამოხატულ
დარღვევებს, უწოდებენ:
ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) პიროვნულ აშლილობებს;
გ) ნევროზებს;
*დ) ფსიქოზებს.

153. ფსიქოგენური ფაქტორებით გამოწვეულ ნერვული სისტემის ფუნქციურ

აშლილობებს, რომლის დროსაც შენარჩუნებულია კრიტიკა ავადმყოფობის
მიმართ ეწოდება:
ა) არც ერთი არ არის სწორი;
ბ) პიროვნული აშლილობები;
*გ) ნევროზები;
დ) ფსიქოზები.

154. მდგომარეობებს, რომლებიც ხასიათდებიან პიროვნების ხასიათობრივი

ანომალიებით, რაც ვლინდება ქცევით აქტებში, ეწოდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
*გ) პიროვნული აშლილობები;
დ) ნევროზი;
ე) ფსიქოზი.
155. გუნებ-განწყობის მერყეობა დიდი (ენდოგენური) დეპრესიის დროს,
ხასიათდება:
ა) დეპრესიის სიმპტომთა გაძლიერებით ღამის საათებში;
*ბ) დეპრესიის სიმპტომთა გაძლიერებით დილის საათებში;
გ) დეპრესიის სიმპტომთა გაძლიერებით საღამოს საათებში;
დ) დეპრესიის სიმპტომთა გაძლიერებით დღის საათებში.

156. „სხეულის სქემის დარღვევის" სიმპტომი მიეკუთვნება:

ა) აზროვნების პათოლოგიას;
*ბ) ფსიქოსენსორულ აშლილობებს;
გ) აღქმის პათოლოგიას;
დ) ცნობიერების აშლილობებს.

157. მოტორული და სენსორული აფაზია უფრო ხშირად გვხვდება:

ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
*ბ) ალცჰაიმერის დაავადების დროს;
გ) პრესენილური ფსიქოზების დროს;
დ) შიზოფრენიის დროს;
ე) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობის დროს.

158. "ჩაფხუტის" ტიპის თავის ტკივილი გვხვდება:

ა) პარანოიდული შიზოფრენიის დროს;
*ბ) ნევროზული რეგისტრის აშლილობების დროს;
გ) ალკოჰოლური დამოკიდებულების დროს;
დ) ეპილეფსიის დროს.

159. ეპილეფსიურ დიდ გულყრას, ფსიქოგენური გულყრისაგან განსხვავებით,

ახასიათებს
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ენის მოკვნეტა;
გ) უნებლიე შარდვა, დეფეკაცია;
დ) ტონურ-კლონური კრუნჩხვა.

160. დაუკავშირებელი აზროვნება უპირატესად გვხვდება:

ა) ობსესიურ კომპულსიური აშლილობის დროს
ბ) შიზოიდური პიროვნული აშლილობისას;
*გ) შიზოფრენიის დროს;
დ) ეპილეფსიის დროს.

161. ფსიქიკური დაავადების შემდგომ პიროვნულ ცვლილებებს მიეკუთვნება;

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ფსიქიკური პროცესების განლევადობა;
გ) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება;
დ) პიროვნების დისჰარმონია და სოციალური ფუნქციონირების ხანგრძლივი
პრობლემები.

162. რომელ დაავადებას ახასიათებს იასპერსის ტრიადა?

ა) პიროვნული აშლილობა;
ბ) ნევროზული რეგისტრის აშლილობები;
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობა;
*დ) რეაქტიული ფსიქოზები.

163. გაჭიანურებული აზროვნება უპირატესად გვხვდება:

ა) ენცეფალიტის დროს;
*ბ) ეპილეფსიის დროს;
გ) შიზოიდური პიროვნული აშლილობის დროს;
დ) შიზოფრენიის დროს.

164. რომელი სინდრომის დროს გვხვდება ვალტერ-ბუელის ტრიადა?

ა) ცნობიერების აშლის სინდრომების დროს;
*ბ) ფსიქო-ორგანული სინდრომის დროს;
გ) პარათიმიის (ჰებოიდური სინდრომი);
დ) კატატონიური სინდრომის დროს.

165. კორსაკოვის სინდრომი უპირატესად გვხვდება

ა) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობის დროს
*ბ) ქალა-ტვინის ტრავმების დროს
გ) მანიაკალური-დეპრესიული ფსიქოზის დროს
დ) შიზოფრენიის დროს

166. პარანოიალური იპოქონდრიის დროს:

ა) არც ერთი არ არის სწორი;
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ახდენს მოვლენების ცალმხრივ ინტერპრეტაციას;
დ) მოჰყავს სხვადასხვა მტკიცებულებები;
ე) ავადმყოფი დარწმუნებულია მძიმე დაავადების არსებობაში.

167. ფსიქოგენური სტუპორისათვის დამახასიათებელია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) შესაძლებელია პუერილიზმისა და ფსევდოდემენციის ელემენტების
ჩართვა;
გ) დემონსტრაციულობა;
დ) თანდათანობითი განვითარება;
ე) აფექტური ცვალებადობა.

168. ზეღირებულოვანი იდეები:

ა) ერცერთი არ არია სწორი;
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) თან ახლავს აფექტური დაძაბულობა;
დ) დომინირებს ავადმყოფის ცნობიერებაში;
ე) წარმოიქმნება რეალური ფაქტების საფუძველზე.

169. აჟიტირებული დეპრესიის დროს კლინიკურ სურათში სჭარბობს ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ყველა სწორია;
*ბ) მოტორული შეკავებისა;
გ) თვითბრალდების აზრებისა;
დ) შფოთვისა;
ე) მოტორული მოუსვენრობისა.

170. დეპრესიული სინდრომი შეიძლება განვითარდეს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) სომატური და ინტოქსიკაციური ფსიქოზების დროს;
გ) თავის ტვინის ორგანული დაავადების დროს;
დ) შიზოაფექტური აშლილობის დროს;
ე) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს.

171. ობსესიურ აშლილობებს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

*ა) "გაკეთებულობის" განცდისა;
ბ) თავსმოხვეულობის (პაციენტის სურვილი გარეშე არსებობის) განცდისა;
გ) კრიტიკის არსებობისა;
დ) მოტივთა ბრძოლისა.

172. ნეიტრალურ აკვიატებებს მიეკუთვნება:

ა) აკვიატებული თვლა;
*ბ) "გაკეთებულობის" განცდა;
გ) აკვიატებული ბრძნობა;
დ) აკვიატებული ნეიტრალური მოგონებები.

173. აკვიატებული მდგომარეობები შეიძლება შეგვხვდეს შემდეგი

დაავადებების სტრუქტურაში:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ფსიქოსთენიური წრის პერსონალური აშლილობის დროს;
გ) შიზოფრენიის დროს;
დ) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობის დროს.

174. იპოქონდრიული სინდრომის ვარანტებია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ბოდვითი იპოქონდრია;
გ) დეპრესიული იპოქონდრია;
დ) ობსესიური იპოქონდრია.

175. იპოქონდრიული სინდრომი უპირატესად გვხვდება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დეპრესიულ ფაზაში;
გ) შიზოფრენიის დროს;
დ) ნევროზული აშლილობების დროს.

176. ნეგატიური სიმპტომები უპირატესად გვხვდება:

ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) პიროვნული აშლილობის დროს;
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს;
*დ) შიზოფრენიის დროს;
ე) ეპილეფსიის დროს.

177. მხედველობითი ჰალუცინაციები უპირატესად გვხვდება:

ა) რეაქტიული ფსიქოზების დროს;
*ბ) ალკოჰოლიზმის დროს;
გ) ეპილეფსიის დროს;
დ) შიზოფრენიის დროს.

178. ცნობიერების ბინდისებური შეცვლა უპირატესად გვხვდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი არ არის სწორი;
ბ) დისოციციური აშლილობების დროს;
*გ) ეპილეფსიის დროს;
დ) შიზოფრენიის კატატონიური ფორმის დროს.

179. "რკინიგზის პარანოიდი" მიეკუთვნება:

ა) ემოციურად არასტაბილურ პიროვნულ აშლილობას;
ბ) შიზოფრენიის პარანოიდულ ფორმას;
გ) სომატიზირებულ აშლილობას;
*დ) რეაქტიულ პარანოიდს

180. გრძნობად ანუ ხატოვან ბოდვას ახასიათებს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) პირველადი ბოდვისაგან განსხვავებით, არ ემყარება "გაუკუღმართებული
ლოღიკის" შედეგად ჩამოყალიბებულ მსჯელობას;
გ) როგორც წესი, მეორადია;
დ) იგი თავიდანვე ჩნდება ჰალუცინაციურ, ილუზორულ, ემოციურ და
მოტორულ დარღვევებთან კომპლექსში.
ე) შედარებით რთული სტრუქტურა აქვს.

181. პირველადი ანუ ინტერპრეტაციული ბოდვა ვითარდება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) არცერთი ჩამოთვლილი არაა სწორი;
გ) რაციონალური, ლოგიკური აზროვნების დამახინჯების ხარჯზე;
დ) სპონტანურად, გარე სამყაროსა და საკუთარი განცდების არასწორი
ანალიზის შედეგად;
ე) პირველადად, აუტოქტონურად აღმოცენდება.

182. პირველადი ანუ ინტერპრეტაციული ბოდვისას დამახასიათებელია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა ერთისა (აღნიშნეთ არასწორი პასუხი):
ა) დამახასიათებელია მონოთემატურობა და სისტემატიზაცია;
*ბ) თავიდანვე ჰალუცინაციებთან, ემოციურ და სხვა რეგისტრის
აშლილობებთან ერთად განვითარება;
გ) მცდარი მსჯელობის განვითარება რაციონალური, ლოგიკური აზროვნების
დამახინჯების ხარჯზე;
დ) პირველადად და სპონტანურად განვითარება.
183. ჰიპერთიმიას მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) დისფორიის;
ბ) ექსტაზის;
გ) მანიაკალური მდგომარეობის;
დ) მორიის;
ე) ეიფორიის.

184. ფსიქოგენურ აგზნებას ახასიათებს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) თან ახლავს ძლიერი ვეტატაციური რეაქციები;
გ) გამოირჩევა ძლიერი ქაოსური მოტორული აფორიაქებით ცნობიერების
შევიწროების ფონზე;
დ) სიცოცხლისათვის საშიშ სიტუაციაში განვითარება;
ე) ძლიერი ემოციური შოკის შედეგად განვითარება.

185. მოტორული ანუ კატატონიური აგზნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი არაა სწორი;
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ახასიათებს "ექო სიმპტომები";
დ) გამოირჩევა უაზრო, უმიზნო, ქაოსური მოძრაობებით.

186. მიზანდასახულ მოქმედებათა დარღვევა ვლინდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი არ არის სწორი;
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ავტომატიზმით;
დ) იმპულსური მიზიდულობებით;
ე) იმპულსური მოქმედებებით;
ვ) მანერულობით.

187. ცნობიერების აშლას ახასიათებს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) მიმდინარე მოვლენებისა და ავადმყოფური განცდების არასრულყოფილი
დამახსოვრება;
გ) აზროვნების პროცესების ინკოჰერენცია;
დ) ადგილში, დროსა და საკუთარ თავში სხვადასხვა ინტენსივობის
დეზორიენტაცია;
ე) აღქმულის ფიქსაციის შესუსტება ან სრული გაქრობა;
ვ) რეალური გარემოდან გარიყვა და მისი ფრაგმენტული ასახვა.

188. კორსაკოვის სინდრომისათვის დამახასიათებელია ყველა, გარდა:

*ა) კატატონიური სტუპორისა;
ბ) კონფაბულაციების არსებობისა;
გ) დროში, ადგილში, გარემოში დეზორიენტაციისა.
დ) ფიქსაციური ამნეზიისა.
189. მთვარეულობასთან (ლუნატიზმი) დაკავშირებით ყველა მოსაზრება
სწორია გარდა:
ა) მიეკუთვნება პარასომნიებს და თან ახლავს ეპიზოდის სრული ამნეზია;
ბ) ჩნდება ღრმა ძილის დროს და არა-REM ძილის ფაზაში;
გ) გრძელდება რამდენიმე წამიდან ერთ წუთამდე, თუმცა, იშვიათად
შეიძლება 1 საათიც გაგრძელდეს;
დ) უპირატესად დამახასიათებელია 5-12 წლის ასაკისთვის;
*ე) ხშირად ქრება, როდესაც ადამიანი აღწევს, მოზარდის ან ზრდასრულის
ასაკს.

190. კატაპლექსიის შესახებ მართებულია შემდეგი (მონიშნეთ არასწორი

მოსაზრება):
ა) წარმოადგენს კუნთების სისუსტის უეცარ, გარდამავალ ეპიზოდს;
ბ) ძირითადად გრძელდება ერთი-ორი საათი;
გ) ცნობიერება შენახულია;
დ) გამომწვევი შეიძლება იყოს ძლიერი ემოცია (სიცილი, ტირილის ან
შიში);
*ე) როგორც წესი, ემორჩილება ფსიქოთერაპიულ მკურნალობას.

191. ენდოკრინული დაავადებების დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს

ფსიქოზური მდგომარეობა დელირიუმთან ერთად, ფსიქოზი ნათელი
ცნობიერების დროს ყველაზე ხშირად გვხვდება:
ა) ჰიპერკორტიციზმის დროს;
ბ) ჰიპოპარათირეოზის დროს;
*გ) ჰიპერპარათირეოზის დროს;
დ) ჰიპერთირეოზის დროს;
ე) ჰიპოთირეოზის დროს.

192. პრემენსტრუალურ სინდრომს ახასიათებს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი

სიმპტომი გარდა:
ა) დეპრესიისა;
ბ) დაძაბულობისა;
*გ) აწეული გუნებ-განწყობისა;
დ) გამღიზიანებლობისა;
ე) შფოთვისა.

193. საფეთქლოვანი ეპილეფსიის დროს აღინიშნება შემდეგი პიროვნების

მახასიათებლები გარდა:
ა) პარანოიდული იდეებისა;
ბ) მომატებული რელიგიურობისა;
გ) გუნებ-განწყობის მერყეობისა;
*დ) ჰიპერსექსუალურობისა;
ე) აკვიატებისა.

194. 35 წლის ასაკში პირველად აღმოცენებული ბოდვა, ანამნეზში

შიზოფრენიის ან სხვა ბოდვითი აშლილობების არსებობის გარეშე, გვაძლევს
საშუალებას უპირველეს ყოვლისა ვივარაუდოდ შემდეგი დიაგნოზი:
ა) დისოციაციური აშლილობა;
*ბ) ფსიქოაქტიური ნივთიერებების ბოროტად გამოყენება;
გ) ძილის დარღვევა;
დ) აგორაფობია.

195. ჰანტინგტონის დაავადება დაკავშირებულია ყველა ქვემოთ

ჩამოთვლილთან, გარდა:
ა) ტვინის ატროფიის;
ბ) პიროვნული თვისებების ცვლილების;
გ) დასაწყისის ზრდასრულ ასაკში;
*დ) მწვავე დასაწყისისა;
ე) უტოსომურ–დომინანტური, პროგრესული ნეიროდეგენერაციული
ბუნებისა.

196. მოხუცებულებში დემენციის ყველაზე ხშირი მიზეზია:

ა) თავის ტვინის არტერიების სკლეროზი;
ბ) ჰანთინგტონის დაავადება;
*გ) ალცჰაიმერის დაავადება;
დ) ჰიდროცეფალია ნორმალური წნევით;
ე) ტვინის მრავლობითი ინფარქტები.

197. რომელი მდგომარეობის დროს აღინიშნება ყველაზე ხშირად სიცილთან

დაკავშირებული კუნთოვანი ძალის უეცარი დაკარგვა?
ა) ისტერია;
ბ) კატატონია;
*გ) კატაპლექსია;
დ) ეპილეფსია.

198. ჰიპერვენტილაციური სინდრომის დროს ჩვეულებრივ გვხვდება შემდეგი

სიმპტომები, გარდა:
*ა) მხედველობითი ჰალუცინაციებისა;
ბ) უადგილო სიცილი ან ტირილისა;
გ) სისუსტისა;
დ) კარპოპედალური სპაზმი (მტევნისა და ტერფის კუნთების ძლიერი,
მტკივნეული შეკუმშვა);
ე) პირის გარშემო ჩხვლეტის შეგრძნება.

199. რომელი სიმპტომები გვხვდება პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ

შიდსით გამოწვეული დემენცია?
ა) ენცეფალოპათიის ნიშნები;
ბ) ქცევის აშლილობები;
გ) ნევროლოგიური დარღვევები;
დ) ინტელექტის პროგრესული შემცირება და შემეცნებითი ფუნქციების
მოშლა
*ე) ყველა სწორია.
200. ყნოსვითი ჰალუცინაციები შედარებით იშვიათია და ყველაზე ხშირად
გვხვდება დაავადებულებში:
ა) ვილსონის დაავადებისას;
ბ) რთული პარციალური გულყრებით;
*გ) ეპილეფსიით, გენერალიზებული გულყრებით;
დ) ნარკოლეფსიით;
ე) თხემის წილის სიმსივნით.

201. კუშინგის სინდრომის დროს ყველაზე ხშირი ფსიქიკური აშლილობაა:

ა) ისტერიული პიროვნული აშლილობა;
ბ) მანიაკალური სინდრომი;
გ) ფსიქოზი
*დ) დეპრესია

202. პაციენტებს ორგანული ფსიქიკური მოშლილობებით, ჩვეულებრივ,

აქვთ სიმპტომები, რომელიც ეხება:
*ა) ყველა პასუხი სწორია;
ბ) შემეცნებით სფეროს;
გ) ემოციას;
დ) პიროვნებას;
ე) ქცევას.

203. დელირიუმი ჩვეულებრივ ხასიათდება:

ა) ქცევითი დარღვევებით;
*ბ) აბნევით ცნობიერების ნაწილობრივ დაბინდვისა და სხვა
გამოხატულებებთან ერთად;
გ) დეპრესიული აფექტით;
დ) რეზონიორობით.

204. ალცჰაიმერის ტიპის პირველადი დეგენერაციული დემენციის დროს

სწორია შემდეგი გამონათქვამები:
ა) აქვს მოულოდნელი დასაწყისი
*ბ) ჩვეულებრივ იწყება 65 წლის მერე და გამოხატულია პიროვნებისა
და ქცევის ცვლილებები
გ) ინტელექტუალური შესაძლებლობების განლევა ჩვეულებრივ შემოიფარგლება
მნესტიკური ფუნქციების დაქვეითებით
დ) ხასიათდება რეზონიორობით.

205. რომელი მოსაზრებებია სწორი მხედველობით ჰალუცინაციების შესახებ?

*ა) არცერთი ზემოთ ჩამოთვლილი;
ბ) ხშირია პიროვნების შიზოტიპური აშლილობის დროს;
გ) შიზოფრენიის დროს უფრო ხშირია, ვიდრე ორგანული ფსიქიკური
აშლილობების დროს;
დ) ისინი პაციენტისთვის თითქმის ყოველთვის სასიამოვნო შინაარსისაა;
ე) შიზოფრენიის დროს უფრო ხშირია, ვიდრე სმენითი ჰალუცინაციები.
206. ქვემოთ ჩამოთვლილ დაავადებებიდან რომელს, შეუძლია გამოიწვიოს
პანიკური აშლილობებისთვის დამახასიათებელი (იდენტური) სიმპტომები:
ა) არცერთი პასუხია სწორი;
*ბ) ყველა პასუხი სწორია;
გ) აბსტინენცია, ბარბიტურატების ბოროტად გამოყენების დროს;
დ) კოფეინით ინტოქსიკაცია;
ე) ჰიპოგლიკემია;
ვ) ფეოქრომოციტომა.

207. პიროვნული აშლილობებისთვის დამახასიათებელია:

ა) ხშირად ხასიათდებიან 1 წლამდე რემისიებით;
*ბ) პირველი სიმპტომები ვლინდება მოზარდობის ხანაში;
გ) ადაპტაციის დარღვევები შეუმჩნეველია;
დ) იშვიათად იწვევენ სუბიექტურ ტანჯვას;
ე) მსუბუქი აშლლობაა რომელიც სწრაფად უმჯობესდება მკურნალობისას.

208. ენდოგენური ფსიქიკური დაავადებების დროს, დეპრესიის დღეღამურ

ცვალებადობას აქვს ტენდენცია:
ა) არარსებობს კანონზომიერება დღეღამურ ცვვლილებებთან;
ბ) დეპრესილული სიმპტომების დამძიმება ღამით;
*გ) დეპრესიული სიმპტომების დამძიმება დილით;
დ) დეპრესიული სიმპტომების დამძიმება საღამოს პერიოდში.

209. დელირიული სინდრომი როგორც წესი გვხვდება:

*ა) ალკოჰოლიზმის დროს;
ბ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს;
გ) ეპილეფსიის დროს;
დ) შიზოფრენიისას/

210. შიზოაფექტური აშლილობა ბიპოლარული აფექტური აშლილობისგან

ძირითადად განსხვავდება:
*ა) აფექტური ფაზური მიმდინარეობით და ბოდვითი იდეების
თანაარსებობით;
ბ) მანიაკალური და დეპრესიული ფაზების მონაცვლეობა შეცვლილი
ცნობიერების ფონზე;
გ) ცნობიერების აშლილობის არსებობა;
დ) კავშირი ფსიქომატრამვირებელ სიტუაციასთან.

211. კატატონიური სინდრომი ყველაზე ხშირად გვხვდება:

ა) ენცეფალოპათიების დროს;
ბ) თავის ტვინის ორგანული დაზიანების დროს;
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს;
დ) ეპილეფსიის დროს;
*ე) შიზოფრენიის დროს.

212. წყვეტილი აზროვნება ყველაზე ხშირად გვხვდება:

ა) შიზოიდური პიროვნული აშლილობის დროს.
ბ) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობის დროს
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს
დ) ეპილეფსიის დროს
*ე) შიზოფრენიის დროს

213. ნეგატიური სიმტომატიკა უპირატესად გვხვდება:

ა) პიროვნული აშლილობის დროს;
*ბ) შიზოფრენიის დროს;
გ) ნევროზების დროს;
დ) მოხუცებულობითი ფსიქოზის დროს;
ე) ეპილეფსიის დროს.

214. მხედველობითი ჰალუცინაციები ყველაზე ხშირად გვხვდება:

*ა) თავის ტვინის სისხლძარღვოვანი დაავადებების დროს;
ბ) მოხუცებულობითი ფსიქოზების დროს;
გ) ეპილეფსიის დროს;
დ) შიზოფრენიის დროს.

215. ფსევდოდემენციის სინდრომი ახასიათებს

ა) ნევროზს;
*ბ) რეაქტიულ ფსიქოზს;
გ) ინვოლუციურ ფსიქოზს;
დ) შიზოფრენიას.

216. ცნობიერების ბინდისებური აშლა ყველაზე ხშირად გვხვდება:

ა) ნევროზის დროს;
ბ) თავის ტვინის ორგანული დაზიანების დროს;
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს;
*დ) ეპილეფსიისას;
ე) შოზოფრენიისას.

217. რომელი ფსიქიკური დაავადებისათვის არის ტიპიური პიროვნების

ხასიათის ცვლილება მლიქვნელობის, პირფერობის, საუბრის დროს ალერსიანი
სიტყვების გამოყენებისკენ?
ა) პიროვნული აშლილობისთვის;
ბ) თავის ტვინის ორგანული დაზიანებისთვის;
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობისთვის;
*დ) ეპილეფსიისთვის;
ე) შიზოფრენისათვის.

218. "რკინიგზის პარანოიდი" მიეკუთვნება:

ა) დისოციალურ პიროვნულ აშლილობას;
ბ) პარანოიას;
გ) ინვოლუციურ პარანოიდს;
*დ) რეაქტიულ პარანოიდს;
ე) შიზოფრენიის პარანოიდულ ფორმას.
219. ავადმყოფს ენდოგენური ფსიქოზით სუიციდის ჩადენის მცდელობა
ყველაზე ხშირად აქვს
ა) კანონზომიერება არ ახასიათებს;
*ბ) დილით ადრე;
გ) დღის განმავლობაში;
დ) საღამოს;
ე) შუაღამეს.

220. რომელ პერიოდში აღმოცენდება მწვავე ალკოჰოლური ფსიქოზი?

*ა) აბსტინენციის პერიოდში;
ბ) ხანგრძლივი დროის განმავლობაში ალკოჰოლისგან თავის შეკავების
დროს;
გ) მძიმე ხარისხის ალკოჰოლური სიმთვრალის დროს;
დ) საშუალო ხარისხის ალკოჰოლური სიმთვრალის დროს;
ე) მსუბუქი ხარისხის ალკოჰოლური სიმთვრალის დროს.

221. ფსიქოორგანული სინდრომი დამახასიათებელია:

*ა) თავის თვინის ორგანული ად სისხლძარღვოვანი დაზიანებისათვის;
ბ) მოხუცებულობითი ფსიქოზისთვის;
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობისთვის;
დ) ეპილეფსიისთვის;
ე) შიზოფრენიისთვის.

222. ინდუცირებული ფსიქოზები მიეკუთვნება:

ა) ორგანულ ფსიქოზებს;
ბ) პარანოიდულ მდგომარეობებს;
გ) ინვოლუციურ ფსიქოზებს;
*დ) რეაქტიულ ფსიქოზებს;
ე) შიზოფრენიას.

223. რომელი დაავადების განსაკუთრებული კლინიკური ფორმაა

ციკლოთიმია?
ა) ეპილეფსიის;
*ბ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის;
გ) ნევროზის;
დ) ასთენიური პიროვნული აშლილობის;
ე) შიზოფრენიის.

224. რომელი ფსიქიკური დაავადებისთვისაა ყველაზე მეტად დამახასიათელი

კოტარის სინდრომი
ა) მოხუცებულობითი ფსიქოზი;
ბ) რეაქტიული დეპრესია;
*გ) ინვოლუციური დეპრესია;
დ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობა;
ე) შიზოფრენია.

225. სიმპტომი "დე-ჟა- ვუ", როგორც წესი, გვხვდება:

ა) ფსიქიკურად ჯანმრთელ ადამიანებში;
ბ) ნევროზების დროს;
*გ) ეპილეფსიის დროს;
დ) შიზოფრენიის დროს.

226. პათოლოგიური თრობა, როგორც წესი, აღმოცენდება:

ა) პიროვნული აშლილობის დროს;
ბ) ინტოქსიკაციური ფსიქოზების დროს;
*გ) თავის ტვინის ორგანული დაზიანების დროს;
დ) ეპილეფსიის დროს;
ე) შიზოფრენიის დროს.

227. ლიპმანის სიმპტომი დამახასიათებელია:

ა) ინვოლუციური ფსიქოზისთვის;
ბ) ინტოქსიკაციური ფსიქოზისთვის;
*გ) ალკოჰოლური ფსიქოზისთვის;
დ) ეპილეფსიისთვის;
ე) შიზოფრენიისათვის.

228. მანიაკალური სინდრომი ყველაზე ხშირად გვხვდება:

ა) არცერთი პასუხი არ არის სწორი;
ბ) ყველა პასუხი სწორია;
*გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს;
დ) პროგრესული დამბლის დროს;
ე) შიზოფრენიის დროს.

229. ჰანზერის სინდრომი მიეკუთვნება სინდრომებს, რომლების

დამახასიათებელია:
*ა) ისტერიული რეაქტიული ფსიქოზისთვის;
ბ) ეპილეფსიური ფსიქოზისთვის;
გ) რევმატიული ფსიქოზისათვის;
დ) ალკოჰოლური ფსიქოზისათვის;
ე) შიზოფრენიისთვის.

230. ფრეგოლის სიმპტომი როგორც წესი გვხვდება:

*ა) ნოზოლოგიურად არასპეციფიურია;
ბ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს;
გ) პარანოიის დროს;
დ) ეპილეფსიის დროს;
ე) შიზოფრენიის დროს.

231. "მცირე მასშტაბის" დანაკლისის ბოდვა, როგორც წესი, გვხვდება:

ა) გონებრივი განვითარების შეფერხების დროს;
ბ) რეაქტიული ფსიქოზის დროს;
*გ) ინვოლუციური ფსიქოზის დროს;
დ) შიზოფრენიის დროს
232. ფარული (მასკირებული) დეპრესია პათოგნომურია:
*ა) ნოზოლოგიურად არასპეციფიკურია;
ბ) ფსიქოგენური ფსიქიკური დაავადებებისთვის;
გ) ეგზოგენური ფსიქიკური დაავადებებისთვის;
დ) ენდოგენური ფსიქიკური დაავადებებისთვის.

233. "ბოდვისმაგვარი ფანტაზიების" სინდრომი, როგორც წესი, გვხვდება:

ა) ფსიქიკურად ჯანმრთელ პირებში;
ბ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს;
გ) ისტერიული ფსიქოზის დროს;
*დ) თეატრალიზებული (ისტერიული) პიროვნული აშლილობის დროს;
ე) შიზოფრენიის დროს.

234. ფსიქოსენსორული აშლილობის სინდრომისთვის დამახასიათებელია:

ა) ფსევდოჰალუცინაციები;
*ბ) სივრცის აღქმის დარღვევა;
გ) ამნეზია;
დ) ილუზიები;
ე) აგნოზიები.

235. ქვემოთ მოყვანილი განსაზღვრებიდან ფსევდოდემენციის შესახებ

რომელია სწორი?
ა) არცერთი ზემოთ ჩამოთვლილი;
ბ) შიზოფრენიის ერთ-ერთი ფორმაა;
გ) გონებრივი განვითარების შეფერხების ფორმაა;
*დ) ისტერიული ფსიქოზის ფორმაა.

236. აფექტურ-შოკური რეაქციისთვის დამახასიათებელია:

*ა) ფსიქოგენური სტუპორი ან აგზნება;
ბ) კლინიკური სურათი წარმოდგენილი ბოდვითი იდეებით;
გ) ვლინდება აბსტინენციის ფონზე;
დ) უფროხშირად გვხვდება ბავშვებში 5 წლის ასაკამდე;
ე) რამდენიმე კვირის ხანგრძლივობა.

237. ფსიქიკური ავტომატიზმის (კანდისკი-კლერამბო) სინდრომისათვის

დამახასიათებელია:
ა) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
ბ) ფსევდორემინისცენციები;
*გ) აზრთა გახმოვანების ფენომენი;
დ) ჭეშმარიტი მხედველობითი ჰალუცინაციები;
ე) პარანოიალური ბოდვა.

238. დისფორია არის:

ა) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი;
ბ) დემენციის გამოვლინება;
*გ) დეპრესია, გაბორეტება-გაღიზიანებით;
დ) შიზოფრენია ხშირი გამწვავებით;
ე) გონებრივი განვითარების შეფერხების ფორმა.

239. ობსესური სინდრომისათვის დამახასიათებელია:

*ა) სხვადასხვა აკვიატებები;
ბ) ორიენტაციის დარღვევა;
გ) ეიფორია;
დ) პარეიდოლიები;
ე) ტაქტილური ჰალუცინაციები.

240. რომელი სინდრომი არ შეიძლება გავაერთიანოთ სხვა სინდრომებთან

ერთ ჯგუფში?
ა) ონეროიდი;
*ბ) დემენცია;
გ) ამენცია;
დ) დელირიუმი;
ე) გაბრუება.

241. რომელ ფსიქოპათოლოგიურ გამოვლინებას ვერ გავაერთიანებთ ერთ

ჯგუფში?
ა) მხედველობითი აგნოზია;
*ბ) კლაუსტროფობია;
გ) ფსევდოჰალუცინაცია;
დ) დერეალიზაცია;
ე) ილუზია.

242. ბოდვის კლასიფიკაცია შესაძლებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილის მიხედვით.
ბ) სინდრომის.
გ) აფექტური ფონის.
დ) სტრუქტურის
ე) შინაარსის.

243. ბოდვით სინდრომებს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დისმორფომანიის.
გ) პარაფრენიული.
დ) პარანოიდული.
ე) პარანოიალური.

244. ბოდვით სინდრომებს არ განეკუთვნება:

*ა) დერეალიზაციის;
ბ) დისმორფომანიის;
გ) კოტარის;
დ) კაპგრას;
ე) ფსიქიკური ავტომატიზმის.

245. ფსიქიკური ავტომატიზმის სინდრომის სახეებია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) კინესთეზიური (მოტორული).
დ) სენსორული (სენესტოპათიური).
ე) იდეატორული (ასოციაციური).

246. ნევროზული რეგისტრის სინდრომებს მიეკუთვნება:

*ა) მანიაკალური
ბ) დერეალიზაცია-დეპერსონალიზაციის.
გ) დისოციაციური
დ) ობსესიები
ე) ასთენიური.

247. მხედველობით ჰალუცინოზებს მიეკუთვნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) პედუნკულარული.
დ) ვან-ბოგარტის.
ე) ბონეს.

248. პედინკულური ჰალუცინოზი უფრო ხშირად გვხვდება:

ა) ცერებრული ათეროსკლეროზისას.
*ბ) ტვინის ფეხების ორგანული დაზიანების დროს.
გ) თავის ტვინის შუბლის წილის დაზიანებისას.
დ) ეპილეფსიის დროს.
ე) შიზოფრენიის დროს.

249. ვან-ბოგარტის ჰალუცინოზი უფრო ხშირად გვხვდება:

ა) ტვინის ფეხების ორგანული დაზიანებისას.
*ბ) ენცეფალიტებისას.
გ) თავის ტვინის საფეთქლის წილის დაზიანების დროს.
დ) ეპილეფსიის დროს.
ე) შიზოფრენიის დროს.

250. ცნობიერების აშლის სინდრომებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

*ა) ბოდვითი აბნევის;
ბ) ამენციისა;
გ) ბინდისებური ცნობიერებისა;
დ) ონეიროიდისა;
ე) დელირიუმისა.

251. კატატონიური სტუპორის დროს არ გვხვდება:

*ა) ექო-სიმპტომები.
ბ) ნეგატივიზმი.
გ) მუტიზმი.
დ) დიუპრეს "ჰაეროვანი ბალიში".
ე) კატალეფსია.
252. იმპულსურ მოქმედებებს და მიზიდულობებს მიეკუთვნება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ტრიქოტილომანია.
გ) პირომანია.
დ) კლეპტომანია.
ე) დიფსომანია.
ვ) დრომომანია.

253. აგზნების ყველაზე ინტენსიურ ფორმას წარმოადგენს:

ა) ჰალუცინაციური.
*ბ) რაპტუსი.
გ) კატატონიური.
დ) მანიაკალური.
ე) ფსიქოგენური.

254. ამბულატორული ავტომატიზმისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
ბ) გამოხატული აფექტი.
გ) ბოდვები.
დ) ჰალუცინაციები.
*ე) ცნობიერების ბინდისებური აშლა.

255. ვალტერ-ბიუელის ტრიადა ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) აფექტების შეუკავებლობით.
გ) ორიენტაციის მძიმე მოშლით.
დ) მეხსიერების დაქვეითებით.

256. ეგზოგენურ-ორგანული ტიპის სინდრომებს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დელირიუმი;
გ) ამნეზიური;
დ) ფსიქოორგანული;
ე) გულყრითი.

257. ეგზოგენურ-ორგანული ტიპის სინდრომებია ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
*ა) ფსიქიკური ავტომატიზმისა.
ბ) ცნობიერების ბინდისებური აშლის.
გ) ამენციურის.
დ) ვერბალური ჰალუცინოზის.
ე) ნევროზისმაგვარის.

258. ენდოგენური ტიპის სინდრომებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ჰებეფრენიული.
გ) კატატონიური.
დ) ფსევდოჰალუცინაციები.
ე) ფსიქიკური ავტომატიზმი.

259. დერეალიზაციის სინდრომში არ შედის:

*ა) "სხეულის სქემის მოშლა".
ბ) "დეჟა ვუ" და "ჟამაის ვუ"-ს ფენომენი.
გ) დისმეგალოფსია.
დ) მაკროფსია.
ე) მიკროფსია.

260. რეაქტიული მდგომარეობებისათვის დამახასიათებელია შემდეგი

სინდრომები:
ა) ისტერიული;
ბ) ფსევდოდემენციური;
გ) ნევრასთენიული;
დ) ჰანზერის;
*ე) ყველა ჩამოთვლილი

261. ჩამოთვლილი სინდრომებიდან რომელი არ წარმოადგენს

ნოზოლოგიურად სპეციფიკურს?
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დეპრესიული.
გ) მანიაკალური.
დ) პარაფრენიული.
ე) პარანოიდული.
ვ) პარანოიალური.

262. ჩამოთვლილი სინდრომებიდან ნოზოლოგიურად არასპეციფიკურია

ყველა, გარდა:
*ა) ფსიქიკური ავტომატიზმისა.
ბ) დეპრესიულის.
გ) იპოქონდრიულის.
დ) ასთენიურის.
ე) პარანოიალურის.

263. ორგანული დაავადებებისათვის დამახასიათებელი სინდრომებია ყველა,

გარდა:
*ა) ფსევდოდემენციისა.
ბ) დელირის.
გ) ამნეზიურის.
დ) ფსიქოორგანულის.
ე) კორსაკოვის.

264. დელირიული სინდრომი უპირატესად დამახასიათებელია:

ა) ყველა ჩამოთვლილისათვის.
*ბ) ალკოჰოლიზმისათვის.
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობისთვის.
დ) ეპილეფსიისათვის.
ე) შიზოფრენიისათვის.

265. კატატონიური სინდრომი უფრო ხშირად გვხვდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილისას.
ბ) თავის ტვინის ორგანული დაზიანების.
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის;
დ) ეპილეფსიის.
*ე) შიზოფრენიის.

266. რომელი დაავადებებისათვის არის დამახასიათებელი იასპერსის ტრიადა?

ა) ფსიქოპათიების
ბ) ნევროზების.
გ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის
*დ) რეაქტიული ფსიქოზების.
ე) შიზოფრენიის.

267. კორსაკოვის სინდრომი გვხვდება ყველა ჩამოთვლილის დროს, გარდა:

ა) სომატოგენური ფსიქოზების.
*ბ) შიზოფრენიის.
გ) ალკოჰოლიზმის.
დ) ცერებრული ათეროსკლეროზის.
ე) ქალა-ტვინის ტრავმის.

268. ფსიქოორგანული სინდრომი დამახასიათებელია ყველა

ჩამოთვლილისთვის, გარდა:
ა) მოხუცებულობითი ფსიქოზების.
ბ) ცერებრული ათეროსკლეროზის.
გ) ქალა-ტვინის ტრავმების.
დ) ეპილეფსიის.
*ე) შიზოფრენიის.

269. რომელი ფსიქიკური დაავადებისათვის არის უფრო დამახასიათებელი

კოტარის სინდრომი?
ა) შიზოფრენიის;
ბ) რეაქტიული დეპრესიის.
*გ) ინვოლუციური მელანქოლიის.
დ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის.

270. ღაზოიანობის ბოდვა პათოგნომიურია:

*ა) არ არის ნოზოლოგიურად სპეციფიკური.
ბ) სომატოფორმული აშლილობებისთვის
გ) ინვოლუციური ფსიქოზებისათვის.
დ) ალკოჰოლიზმისათვის.
ე) შიზოფრენიისათვის.
271. კაპგრას სინდრომი შესაძლებელია განვითარდეს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილის დროს.
ბ) ასთენიური მდგომარეობის დროს.
გ) ინვოლუციური მელანქოლიისას.
დ) ენდოგენური დეპრესიის დროს.
ე) შიზოფრენიის დროს.

272. ლაკუნარულ დემენციას მიეკუთვნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ეპილეფსიური.
დ) ათეროსკლეროზული.
ე) ტრავმული.

273. ტოტალური დემენცია, როგორც წესი, ვითარდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილის დროს.
*ბ) ალცჰაიმერის დაავადების დროს.
გ) ქალა-ტვინის ტრავმების დროს.
დ) ეპილეფსიის დროს.
ე) შიზოფრენიის დროს..

274. ლაკუნარული დემენცია ვითარდება ყველა ჩამოთვლილის დროს,

გარდა:
ა) ქალა-ტვინის ტრავმების დროს.
*ბ) სენილური დემენციის დროს.
გ) ეპილეფსიის დროს.
დ) ცერებრული ათეროსკლეროზის დროს.

275. ნეგატიური სინდრომები ობლიგატურია:

*ა) შიზოფრენიისათვის.
ბ) პიროვნული აშლილობებისთვის
გ) ნევროზებისათვის.
დ) მოხუცებულობითი ფსიქოზებისათვის.
ე) ეპილეფსიისთვის.

276. პოზიტიურ ფსიქოპათოლოგიურ სინდრომებს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) პარანოიალური.
გ) ვერბალური ჰალუცინოზი.
დ) ნევროზული.
ე) აფექტური.

277. პოზიტიურ ფსიქოპათოლოგიურ სინდრომებს არ მიეკუთვნება:

*ა) ამნეზიური.
ბ) ცნობიერების აშლის.
გ) პარაფრენიული.
დ) პარანოიდული.
ე) კატატონიური.

278. ნეგატიურ სინდრომებს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ტოტალური ჭკუასუსტობა.
გ) პიროვნების რეგრესი.
დ) ფსიქოენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება.
ე) პიროვნების აუტიზაცია.

279. ნეგატიურ სინდრომებს არ მიეკუთვნება:

*ა) პარამნეზიები.
ბ) ფსიქოენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება.
გ) ანჰედონია
დ) კოგნიტიური დეფიციტი
ე) ამნეზიური სინდრომი

280. ჰებოიდური სინდრომი გვხვდება შემდეგი ნოზოლოგიის დროს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილის დროს.
ბ) პიროვნული აშლილობების
გ) თავის ტვინის ორგანული დაზიანებების.
დ) შიზოფრენიის.

281. კონტაქტისათვის ძნელადმისაწვდომ პაციენტთან კლინიკური საუბრის

დროს ბოდვითი აზრების გამოვლინებისათვის შეიძლება გამოვიყენოთ ყველა
ჩამოთვლილი ხერხი, გარდა:
*ა) ავადმყოფის მიერ ბოდვითი აზრების ირგვლივ საუბრისას თავის
არიდების შემთხვევაში დავემუქროთ სასჯელით.
ბ) ვესაუბროთ განყენებულ თემებზე;
გ) არაერთხელ მივუბრუნდეთ ჩვენთვის მნიშვნელოვან საკითხს;
დ) გავუმჟღავნოთ ჩვენს ხელთ არსებული ობიექტური ცნობები (იმ პირთა
მოხსენიების გარეშე, ვისგანაც ეს მოპოვებულია).

282. დაკვირვების მეთოდი გვაძლევს საშუალებას გამოვავლინოთ:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) აგრესიული მოქმედების გამოვლინების საშიშროება;
დ) ცვლილებები ავადმყოფის ფსიქიკურ მდგომარეობაში;
ე) დისიმულაცია;

283. ექსპერიმენტულ-ფსიქოლოგიური გამოკვლევა იძლევა საშუალებას

შემდეგი ამოცანების გადასაჭრელად:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქიკური მდგომარეობის დინამიკის ობიექტური შეფასება თერაპიის
პროცესში;
დ) ფსიქიკური დარღვევების ხარისხის შეფასება;
ე) ფსიქიკური პროცესების დარღვევათა შესახებ მონაცემების მიღება
დიაგნოზის დაზუსტებისათვის;

284. სისხლის მორფოლოგიური სურათის შესწავლა გვაძლევს საშუალებას

დავადგინოთ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფებრილური შიზოფრენიის დროს სპეციფიკური ცვლილებები;
დ) მედიკამენტური თერაპიის გართულება;
ე) ინფექციური პროცესი.

285. სისხლის ბიოქიმიური ანალიზი ტარდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ღვიძლის ფუნქციის დასადგენად - ფსიქოტროპული პრეპარატებით
მკურნალობისას;
დ) ლითიუმით მკურნალობის პროცესში მისი შემცველობის დასადგენად;
ე) სხვადასხვა ფსიქიკური დაავადებისათვის დამახასიათებელი ბიოქიმიური
ძვრების გამოვლინებისათვის.

286. ფსიქიატრიაში სისხლის სეროლოგიური გამოკვლევა ტარდება

ჩამოთვლილი დაავადების დიაგნოსტირებისათვის, გარდა:
ა) ტოქსოპლაზმოზის;
ბ) რევმატიზმის;
*გ) სიმსივნეების;
დ) შიდსის;
ე) ათაშანგის.

287. სისხლში ფსიქოტროპული პრეპარატების შემცველობის დადგენა საჭირო

ხდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პრეპარატის ჰიპერდოზირების გამოსარიცხად;
დ) ფსიქოტროპული პრეპარატებით მოწამვლაზე ეჭვის შემთხვევაში;
ე) პრეპარატის დღე-ღამური ეფექტური დოზის დასადგენად.

288. თავ-ზურგ-ტვინის სითხის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა ხდება ყველა

ჩამოთვლილი დაავადების დიაგნოზის დასადგენად, გარდა:
ა) ენცეფალიტების.
ბ) ტოქსოპლაზმოზის.
გ) ნერვული სისტემის ათაშანგის;
*დ) ტვინის სიმსივნეების;
ე) ტვინის აბსცესების;
ვ) მენინგიტების.

289. ცერებრალური ანგიოგრაფიის საშუალებით შეიძლება დავადგინოთ:

ა) შიგნითა სასმენი მილის გაფართოება.
ბ) მხედველობის ნერვის არხის გაფართოება;
გ) თითისებრი ჩანაჭდევები;
დ) თურქული კეხის კონფიგურაციის ცვლილება;
*ე) სისხლძარღვოვანი სურათის გაძლიერება.

290. ცვლილებები ეეგ-ზე დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი

დაავადებებისათვის, გარდა:
*ა) შიზოფრენიის;
ბ) ატროფიული დაავადებების;
გ) ეპილეფსიის;
დ) ტვინის სიმსივნეების;
ე) თავის ტვინის ორგანული და სისხლძარღვოვანი დაზიანებების.

291. კომპიუტერული ტომოგრაფიის მეთოდი გამოყენებულია ტვინის

პათოლოგიის დიაგნოსტირებისთვის ყველა შემთხვევაში, გარდა:
ა) თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლისას.
ბ) ტვინის ინფარქტების;
გ) ტვინის ატროფიული პროცესების;
დ) ტვინის სიმსივნეების;
*ე) მენინგიტების.

292. ფსიქიკურ დაავადებათა გენეტიკური კვლევის მეთოდები,

გამოყენებულია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დაავადების რისკის ხარისხის განსაზღვრისათვის შთამომავლობაში;
დ) ფსიქიკურ დაავადებათა პროგნოზირებისათვის;
ე) ფსიქიკურ დაავადებათა დიაგნოსტიკისათვის;

293. კვლევის ბიოქიმიურ მეთოდს საფუძვლად უდევს:

*ა) მემკვიდრეობითი მეტაბოლური დეფექტების გამოვლინება.
ბ) ადამიანის ქრომოსომების შემადგენლობის რაოდენობრივი და თვისობრივი
შესწავლა;
გ) აყვანილ ბავშვებში კლინიკური თავისებურებების შესწავლა;
დ) პრობანდის მემკვიდრეობის დაზუსტება;
ე) ტყუპებში კლინიკური თავისებურებების შესწავლა;

294. ფსიქიკური დაავადების მანიფესტაციის განსაკუთრებით მაღალი რისკია

ჩამოთვლილი ჯგუფებისათვის, გარდა:
ა) ავადმყოფის დიზიგოტური ტყუპის.
ბ) ავადმყოფის მშობლების;
*გ) ავადმყოფის ბიძების დეიდების და მამიდების;
დ) ავადმყოფის და-ძმებისათვის;
ე) ბავშვების რომელთაც ერთი ავადმყოფი მშობელი ჰყავთ;

295. პიკის დაავადებისათვის დამახასიათებელია თავის ტვინის

მორფოლოგიური ცვლილებები, გარდა:
ა) უჯრედთა ატროფიის და გამოვარდნის;
ბ) ტვინის თეთრ და რუხ ნივთიერებას შორის საზღვრების წაშლის;
გ) საფეთქლის წილების ატროფიის;
დ) შუბლის წილების ატროფიის;
*ე) თხემის წილების ატროფიის.

296. ავადმყოფობის ისტორია არის:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) იურიდიული დოკუმენტი;
დ) სამეცნიერო დოკუმენტი;
ე) სამედიცინო დოკუმენტი;

297. ანამნეზში ამა თუ იმ ფსიქიკური დარღვევის აღწერისას აუცილებელია

დადგინდეს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) აღნიშნული აშლილობის დამოკიდებულება სხვა ფსიქიკურ
აშლილობებთან;
დ) დროში განვითარების თავისებურებანი;
ე) მისი არსებობის ხანდაზმულობა.

298. გაწერის ეპიკრიზი ასახავს:

*ა) ანამნეზის მოკლე გადმოცემას, ფსიქიკურ სტატუსს მოთავსებისას და
დინამიკაში; სომატურ და ნევროლოგიურ სტატუსს, ცნობებს ჩატარებულ
გამოკვლევებზე და მკურნალობაზე საბოლოო დიაგნოზს და რეკომენდაციებს
სამკურნალო-აღდგენითი ღონისძიებების შესახებ სტაციონარიდან გაწერის
შემდგომ.
ბ) დაკვირვების პერიოდში მხოლოდ მკურნალობის დინამიკას;
გ) ავადმყოფის მდგომარეობაზე მხოლოდ დინამიურ დაკვირვებას
სტაციონარში ყოფნის პერიოდზე;
დ) ავადმყოფის მდგომარეობას მხოლოდ სტაციონარში მოთავსების და
გაწერის მომენტში;
ე) ავადმყოფის მდგომარეობას მხოლოდ გაწერის მომენტისათვის.

299. კატამნეზი გულისხმობს:

ა) ცხოვრებისა და ავადმყოფობის აღწერას მოცემულ სტაციონარში პირველი
მოთავსებისას;
*ბ) ცხოვრების და დაავადების გამოვლინებების აღწერას ნებისმიერი
სტაციონარიდან უკანასკნელად გამოწერის მომენტიდან;
გ) უკანასკნელი 5 წლის მანძილზე ცხოვრების და ავადმყოფობის,
გამოვლინების აღწერას;
დ) ცხოვრების და დაავადების მთელი ისტორიის აღწერას.

300. ფსიქოტროპული საშუალებებით პათოგენეზური თერაპიის პირობებს

განეკუთვნება:
ა) პრეპარატების დანიშვნის კლინიკური დასაბუთება და დიფერენცირებული
მიდგომა და ფსიქოტროპული მედიკამენტების სადღეღამისო დოზების
ინტენსიური და რაციონალური მიდგომა მკურნალობის პროცესში
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მკურნალობის კონტროლი დინამიკაში;
დ) ფსიქოტროპული მედიკამენტების სადღეღამისო დოზების ინტენსიური და
რაციონალური მიდგომა მკურნალობის პროცესში;
ე) პრეპარატების დანიშვნის კლინიკური დასაბუთება და დიფერენცირებული
მიდგომა.

301. ფსიქოტროპული საშუალებებით პათოგენეტიკური თერაპიის პირობებს

განეკუთვნებიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) თერაპიის პროცესში მუდმივი კონტროლი დინამიკაში;
დ) პრეპარატების დანიშვნისადმი დიფერენცირებული მიდგომა;
ე) პრეპარატის დანიშვნის კლინიკური დასაბუთება;

302. ფსიქოტროპულ პრეპარატებს შორის გამოიყოფა:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქოდისლეფსიური მედიკამენტები;
დ) ფსიქოანალეფსიური მედიკამენტები;
ე) ფსიქოლეფსიური მედიკამენტები.

303. ფსიქოანალეფსიური ჯგუფი შეიცავს:

ა) არც ერთ ჩამოთვლილს;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) ნოოტროპებს;
დ) ფსიქოსტიმულატორებს;
ე) ანტიდეპრესანტებს.

304. ანტიფსიქოზური მედიკამენტები იყოფა:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
გ) ბენზამიდის წარმოეუბლები
დ) ბუტიროფენონები;
ე) ფენოთიაზინები.

305. ანტიდეპრესანტებში შედის:

ა) არც ერთი მათგანი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მონოამინოქსიდაზას ინჰიბიტორები;
დ) ტრი- და ტეტრაციკლური ანტიდეპრესანტები;
ე) სეროტონინის უკუმიტაცების სელექციური ინჰიბიტორები.
306. ფსიქოტროპულ საშუალებათა კლასიფიკაციას საფუძვლად უდევს
პრინციპი:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ბიოქიმიური;
გ) ფსიქოტროპული პრეპარატების ემპირიული დაჯგუფება თერაპიული
მოქმედების ხასიათის შესაბამისად;
დ) მოქმედების ფარმაკოლოგიური მექანიზმი;
ე) მედიკამენტების ქიმიური სტრუქტურა.

307. ტიზერცინი უფრო ეფექტურად მიიჩნევა:

*ა) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილ მდგომარეობათა მკურნალობაში;
ბ) მანიაკალური აგზნების დროს;
გ) დეპრესიულ-პარანოიდული სტრუქტურის აგზნების დროს;
დ) მშფოთვარე-დეპრესიული აგზნების კუპირებისათვის;
ე) ონეიროიდულ-კატატონიური აგზნების კუპირებაში.

308. ტრიფლუოპერაზინის (ტრიფტაზინი) - ფენოთიაზინის რიგის

ანტიფსიქოზური წამლის ფსიქოტროპული აქტივობის სპექტრი გამოვლინდება
ყველა ჩამოთვლილში (აღნიშნეთ არასწორი პასუხი):
ა) ჰალუცინაციურ აშლილობაზე ელექტიურ ზემოქმედებაში;
ბ) ბოდვით სტრუქტურაზე ელექტიურ ზემოქმედებაში;
გ) გლობალურ ანტიფსიქოზურ მოქმედებაში;
*დ) სედაციურ ეფექტში;
ე) მასტიმულირებელ და მაენერგიზებელ ეფექტში.

309. ტრიფლუოპერაზინის (ტრიფტაზინი) მასტიმულირებელი აქტივობა (5-

15 მგრ სადღეღამისო დოზაში) ხშირად გამოვლინდება ჩამოთვლილ ნიშნებში,
გარდა:
ა) ძილის აშლილობა;
*ბ) თავის ტკივილები;
გ) შინაგანი მღელვარება;
დ) მოუთმენლობა;
ე) აწეული აგზნებადობა.

310. ტრიფტაზინით მკურნალობისათვის ნაჩვენებია აგრეთვე:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ინვოლუციური ფსიქოზები;
გ) სისხლძარღვოვანი ფსიქოზები;
დ) ეპილეფსიური ფსიქოზები;
ე) ორგანული ფსიქოზები;

311. პერიციაზინის (ნეულეპტილი) ფსიქოტროპული აქტივობის სპექტრი

მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) ელექტიური მოქმედებისა ფსიქოპათიისმაგვარ აშლილობებზე;
ბ) ელექტიური მოქმედებისა პიროვნულ აშლილობებზე;
გ) სუსტი ანტიფსიქოზური ეფექტისა;
დ) სედაციური ეფექტისა;
*ე) მასტიმულირებელი ეფექტის.

312. კლოზაპინის (ლეპონექსი, აზალეპტინი) ფსიქოტროპული აქტივობის

სპექტრი მოიცავს ყველა ჩამონათვალს, გარდა:
ა) ზოგადად მოქმედებისა პროცესის პროგრედიენტულობაზე;
ბ) მძლავრი ანტიფსიქოზური ეფექტისა;
გ) სედაციური ეფექტისა;
*დ) პარკინსონული ეფექტის გამოწვევისა;
ე) ჰიპნოზური ეფექტისა.

313. კლოზაპინით (ლეპონექსი, აზალეპტინი) მკურნალობა ნაჩვენებია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) გახანგრძლივებული კატატონიური სინდრომების;
დ) რეზისტენტული რეზიდუალური ჰალუცინაციური სინდრომის;
ე) გახანგრძლივებული რეზიდუალური ბოდვითი სინდრომების.

314. კლოზაპინით (ლეპონექსი, აზალეპტინი) მკურნალობა ნაჩვენებია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილის;
გ) მკურნალობისადმი რეზისტენტული შიზოფრენიის;
დ) რეკურენტული სუიცოდური ქცევების რისკის შემცირების მიზნით
შიზოფრენიის დროს;
ე) სუიცოდური ქცევების რისკის შემცირების მიზნით შიზოაფექტური
აშლილობებისას.

315. კლოზაპინით (ლეპონექსი, აზალეპტინი) მკურნალობის დროს

განვითარებულ გვერდით მოვლენებს ეკუთვნიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პირის ლორწოვანის სიმშრალე ან სიალორეა (ნერწყვის ჭარბი დენა);
დ) წონის მატება, ყაბზობა;
ე) ოფლიანობა და მსუბუქი ტრემორი,

316. ჰალოპერიდოლით მკურნალობა ნაჩვენებია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილის;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილის;
გ) ორგანული ფსიქოზების დროს;
დ) სიმპტომური ფსიქოზების დროს;
ე) სისხლძარღვოვანი ფსიქოზების დროს.

317. პროლონგირებული მოქმედების ნეიროლეფსიური მედიკამენტების ზოგად

დახასიათებას მიაკუთვნებენ ჩამოთვლილ თავისებურებებს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) რეციდივის პრევენციის შესანარჩუნებლად;
დ) ფარმაკოლოგიური ზემოქმედების არჩევითობა და დროში თანაბარი
განაწილება (ეფექტური დოზის ხანგრძლივი და თანაბარი შენარჩუნება);
ე) ფსიქოტროპული პრეპარატების უკონტროლო მიღებისაგან თავიდან
აცილება;

318. ფლუფენაზინ-დეკანოატი (მოდიტენ დეპო) ნაჩვენებია სამკურნალოდ:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შიზოფრენიის სხვადასხვა ფორმის დროს;
დ) ქრონიკული პარანოიდული ფსიქოზების დროს;
ე) ფსიქოპათოლოგიურ მდგომარეობათა დროს, რომელიც ხასიათდება
მოდუნებით, იპოქონდრიული სიმპტომატიკით, აპათიით

319. ფსიქოტროპული პრეპარატების მიერ განპირობებული ყველა გვერდითი

ეფექტი შეიძლება განხილული იქნას შემდეგ ჯგუფებად:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი არ არის სწორი;
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დაკავშირებული პრეპარატის მიმართ ორგანიზმის აწეულ
მგრძნობელობაზე;
დ) ნაწილობრივ ან მთლიანად დაკავშირებული პრეპარატის პირდაპირ
ზემოქმედებასთან;
ე) დაკავშირებული პრეპარატის ფარმაკოლოგიურ თვისებებთან.

320. გვერდით მოვლენებსა და გართულებებს შორის, რომლებიც

უკავშირდებიან ფსიქოტროპული პრეპარატის ფარმაკოლოგიურ თვისებებს,
გამოყოფენ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) დისტონიურ რეაქციებს;
დ) პარკინსონიზმს;
ე) აკათიზიას.

321. გვერდით მოვლენებსა და გართულებებს შორის, რომლებიც

უკავშირდებიან ფსიქოტროპული პრეპარატის ფარმაკოლოგიურ თვისებებს,
გამოყოფენ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) მწვავე დისკინეზიას;
დ) მოგვიანებით დისკინეზიას;
ე) აკინეზიას.

322. გვერდითი ეფექტები და გართულებანი დაკავშირებულნი

ფსიქოტროპული პრეპარატების ფარმაკოლოგიურ თვისებებთან შეიძლება
გამოვლინდეს შემდეგი სახის ვეგეტატიური აშლილობებით:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ბრადიკარდია;
დ) ტაქიკარდია;
ე) ჰიპოტონია.

323. გვერდითი ეფექტები და გართულებანი დაკავშირებული პრეპარატის

ფარმაკოლოგიურ მოქმედებასთან, გამოვლინდებიან შემდეგი სახის
აშლილობებით:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შარდის გამოყოფის მოშლა;
დ) კუჭნაწლავის ტრაქტის მოტორიკისა და სეკრეციის აშლილობა;
ე) პირის ღრუს ლორწოვანის სიმშრალე.

324. გვერდით ეფექტებსა და გართულებებს, რომელიც უშუალოდ არ

უკავშირდება ფსიქოტროპული პრეპარატების ფარმაკოლოგიურ მოქმედებას და
განპირობებულა არის სხვადასხვა მექანიზმებით მიეკუთვნებიან:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) თრომბოზები, თრომბოფლებიტები, თრომბოემბოლიები;
გ) ასპირაციული პნევმონიები;
დ) ჰიპოსტატიური პნევმონიები.

325. გვერდით ეფექტებსა და გართულებებს, რომელნიც უშუალოდ არ

უკავშირდებიან ფსიქოტროპული პრეპარატების ფარმაკოლოგიურ
ზემოქმედებას, მაგრამ უკავშირდებიან მათ მიმართ აწეულ მგრძნობელობას,
მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი.
ბ) ტოქსიკო-ალერგიული რეაქციები;
გ) აგრანულოციტოზი;
დ) ჰეპატიტები;
*ე) აკინეზურ-ჰიპერტონული პარკინსონიზმი.

326. მოგვიანებითი დისკინეზია შეიძლება გამოვლინდეს ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა ერთისა:
ა) ორალური ქორეისფორმის ათეტოიდური ჰიპერკინეზის სახით;
*ბ) აკათიზიები, ტასიკინეზიები;
გ) ტორსული სპაზმები და კრუნჩხვითი დისტონიები;
დ) ჰემიბალიზმის მოვლენით (კიდურებით უნებლიე გამკრავი მოძრაობანი);

327. მოგვიანებული დისკინეზიის აღმოცენების რისკ-ფაქტორებია ყველა,

გარდა:
ა) ფსიქოტროპულ პრეპარატების დოზების სწრაფი მატებისა 50-55
ასაკობრივ ჯგუფში, განსაკუთრებით პოსტმენოპაუზის პერიოდის ქალებში;
ბ) ფსიქოტროპული პრეპარატებით ხანგრძლივი მკურნალობისა;
გ) ფსიქოტროპულ პრეპარატთა მაღალი სადღეღამისო დოზებისა;
*დ) გამოხატული სედაციური მოქმედების მქონე სუმსი-ით მკურნალობისა.

328. ციკლოდოლი (ტრიჰექსიფენიდილი) წარმოადგენს ნეიროლეფსიურ

ექსტრაპირამიდულ აშლილობათა კორექტორს და ხასიათდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) გამოხატული ანტიპარკინსონული ეფექტით;
დ) გამოხატული პერიფერიული ქოლინოლიზური ეფექტით;
ე) გამოხატული ცენტრალური ქოლინოლიზური ეფექტით.

329. კორექტორებად გამოყენებული შეიძლება იქნას ჩამოთვლილი

მედიკამენტები, გარდა:
ა) კოფეინი;
ბ) მცირე ტრანკვილიზატორები;
*გ) ჰალოპერიდოლი;
დ) თიორიდაზინი;
ე) ტიზერცინი.

330. ფსიქოფარმაკოთერაპიის პროცესში კორექტორები დაინიშნება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ფსიქოტროპული პრეპარატისადმი გაძლიერებული მგრძნობელობისას;
გ) ზოგიერთი ატიპიური ნეიროლეპტიკის დანიშვნის დროს;
დ) მძლავრი მოქმედების ძველი თაობის ნეიროლეფსიური მედიკამენტებით
მკურნალობის დროს;
ე) აქტიური და მაღალი დოზებით თერაპიის პირველივე

331. ფსიქოფარმაკოთერაპიის პროცესში კორექტორები:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილია სწორი;
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) არ ახდენენ ზემოქმედებას ნეიროლეფსიურ პრეპარატთა ანტიფსიქოზურ
მოქმედებაზე (სამივე სავარაუდოა და დაუდგენელია);
დ) აძლიერებენ ნეიროლეფსიურ პრეპარატთა ანტიფსიქოზურ მოქმედებას;
ე) ამცირებენ ნეიროლეფსიურ პრეპარატთა ანტიფსიქოზურ მოქმედებას;

332. ტოქსიკომანია, დაკავშირებული ციკლოდოლის ჭარბ მიღებასთან,

უპირატესად უყალიბდება იმ პირებს რომელთაც აქვთარიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) შიზოფრენიის დიაგნოზი;
დ) ორგანული დაავადებება;
ე) პიროვნული აშლილობა.

333. ციკლოდოლის ბოროტად გამოყენების შედეგად გამოწვეული აშლილობის

კლინიკური სურათი ხასიათდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ფსიქოსენსორული დარღვევებით;
დ) ილუზორულ-ჰალუცინაციური სიმპტომატიკით;
ე) დროში და ადგილში ორიენტაციის მოშლით.
334. ციკლოდოლის ბოროტად გამოყენების შედეგად გამოწვეული კლინიკური
სურათი ხასიათდება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) მიდრიაზისა.
ბ) არტერიული წნევის აწევისას;
გ) ტაქიკარდიისა;
*დ) ჰიპერემიისა;
ე) კანისა და ლორწოვანის სიმშრალისა.

335. ციკლოდოლის ბოროტად გამოყენების შედეგად განვითარებული

აბსტინენციური სინდრომი ხასიათდება:
*ა) ყველა ჩამონათვალით;
ბ) ემოციური ლაბილობით და გამღიზიანებლობით;
გ) შრომის უნარის დაქვეითებით;
დ) გუნებ-განწყობის დაქვეითებით.

336. ციკლოდოლის ბოროტად გამოყენების შედეგად განვითარებული

ტოქსიკომანიის აბსტინენციური სინდრომი ხასიათდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ჩონჩხის კუნთების ტონუსის შეცვლით;
დ) ვაზოვეგეტატიური აშლილობებით;
ე) დისპეპსიური აშლილობებით.

337. ციკლოდოლური დელირიუმის კუპირებას ახდენენ:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ტრანკვილიზატორებით;
დ) დეზინტოქსიკაციური თერაპიით;
ე) ქოლისესთერაზის ინჰიბიტორის - მაგ.: ფიზოსტიგმინის 1 მლ 0,1%
ხსნარით 1-2 ჯერ დღეღამეში.

338. ფსიქოფარმაკოლოგიური დელირიუმის განვითარებას ხელს უწყობს

შემდეგი მიზეზები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სადღეღამისო დოზის უეცარი და სწრაფი შემცირება, როდესაც პაციენტი
იღებს სხვადასხვა ქოლინოლიზურ მედიკამენტებს;
დ) ქოლინოლოზურ მედიკამენტების მეტად გაზრდილი დოზები;
ე) რამდენიმე ქოლინოლიზური მედიკამენტის ერთდროული ხმარება.

339. ანტიდეპრესანტები განიყოფებიან:

ა) არ არის სწორი არც ერთი ჩამოთვლილთაგან;
*ბ) ყველა ჩამონათვალით;
გ) ბალანსირებული მოქმედების ანტიდეპრესანტებად;
დ) მასტიმულიზირებელ ანტიდეპრესანტებად;
ე) სედაციურ ანტიდეპრესანტებად.
340. ანტიდეპრესანტების კლასიფიკაცია შეიცავს:
ა) არც ერთი ჩამონათვალი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფერმენტ მონოამინოქსიდაზას ინჰიბიტორები;
დ) სამ- და ოთხციკლიან ანტიდეპრესანტებს;
ე) სეროტონინის უკუმიტაცების სელექციურ ინჰიბიტორებს.

341. იმიპრამინი (მელიპრამინი) არის ანტიდეპრესანტი, რომელიც ახდენს:

ა) არც ერთი ჩამონათვალი;
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
*გ) მასტიმულირებელ ეფექტს;
დ) ანტიფსიქოზურ ეფექტს;
ე) თიმოლეფსიურ ეფექტს.

342. მელიპრამინი არის ნაჩვენები სამკურნალოდ დეპრესიის ყველა შემდეგ

გამოვლინებისას, გარდა:
*ა) მშფოთვარე დეპრესიის დროს.
ბ) ადინამიური დეპრესიის;
გ) აპათიური დეპრესიის;
დ) ანესთეზიური დეპრესიის;
ე) დეპრესიული სტუპორის დროს

343. მელიპრამინი ნაჩვენებია დეპრესიების სამკურნალოდ, გარდა:

ა) სომატოგენური დეპრესიის დროს.
ბ) დეპრესიული მდგომარეობანი თავის ტვინის ორგანული დაზიანების
დროს;
გ) შიზოაფექტური ფსიქოზის დროს;
დ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს;
*ე) შიზოფრენიისას.

344. პირველად ამიტრიპტილინი ახდენს ზემოქმედებას დეპრესიის მეორად

ნიშნებზე როგორიცაა:
ა) არც ერთი ჩამონათვალი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დაძაბულობა;
დ) შფოთვა;
ე) შიშები.

345. ამიტრიპტილინი ნაჩვენებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
ბ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობა;
გ) დეპრესია და ეპილეფსია;
დ) შიზოაფექტური ფსიქოზის დროს

346. ამიტრიპტილინი ნაჩვენებია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამონათვალი;
გ) სისხლძარღვოვანი დეპრესიის;
დ) სომატოგენური დეპრესიის;
ე) თავის ტვინის ორგანული დაზიანების დროს არსებულ დეპრესიის.

347. სამციკლური ანტიდეპრესანტების მკურნალობის პროცესში განვითარებულ

გვერდით ეფექტებს განეკუთვნებიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან.
*ბ) ყველა ზემოაღნოშნული;
გ) კალიუმის ცვლის მოშლა;
დ) კბილების კარიესი;
ე) სხვადასხვა ვეგეტო-სისხლძარღვოვანი აშლილობანი.

348. მაო-ს (მონოამინოქსიდაზას) ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტები

მოიცავენ მთელ რიგ განმასხვავებელ ნიშნებს, რომელთაც ეკუთვნიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მთელ რიგ საკვებ პროდუქტებთან (ყველი, ტვინი, პარკოსანები)
შეუთავსებლობა;
დ) მთელ რიგ მედიკამენტებთან (ეფედრინთან, რეზერპინთან,
ტრიციკლურ, ანტიდეპრესანტებთან) შეუთავსებლობა;
ე) ტოქსიკურობა.

349. ტრანკვილიზატორების ჯგუფი ხასიათდება შემდეგი ზოგადი ნიშნებით:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) გამოხატული ანქსიოლიზური ზემოქმედებით;
დ) სუსტი ანტიდეპრესიული მოქმედება;
ე) გამოხატული სედაციური მოქმედება.

350. ტრანკვილიზატორების მოქმედებაში არჩევენ:

*ა) ყველა ჩამოთვლილს.
ბ) ძილისმომგვრელ მოქმედებას;
გ) ვეგეტატიურ მოქმედებას;
დ) კრუნჩხვის საწინააღმდეგო მოქმედებას;
ე) მიორელაქსაციურ მოქმედებას.

351. დიაზეპამის ფსიქოტროპული აქტივობის სპექტრი მოიცავს ყველა

ჩამოთვლილს, გარდა:
*ა) ანტიბოდვითი ეფექტისა;
ბ) ნაკლებად მყარი გულყრის საწინააღმდეგო ეფექტისა;
გ) ზომიერად გამოხატული მიორელაქსაციური ეფექტისა;
დ) შიშების საწინააღმდეგო ეფექტისა;
ე) შფოთვის საწინააღმდეგო ეფექტისა.

352. დიაზეპამის ფსიქოტროპული აქტივობის სპექტრი მოიცავს:

ა) არც ერთს ჩამოთვლილთაგან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) არამყარ ანტიკრუნჩხვით ეფექტს;
დ) მასტიმულირებელ ეფექტს;
ე) ანქსიოლიზურ ეფექტს.

353. დიაზეპამი ნაჩვენებია ქვემოთ ჩამოთვლილ ფსიქიკურ აშლილობათა

სამკურნალოდ, გარდა:
ა) ნევროზული სპექტრის აშლილობანი;
ბ) სომატოფორმული გამოვლინებანი;
გ) შფოთვისა და საფრთხის მოლოდინის დროს;
*დ) ინტერპრეტაციული ბოდვებისას.

354. ფენაზეპამის ფსიქოტროპული აქტივობის სპექტრი მოიცავს ყველა

ჩამონათვალ ეფექტს, გარდა:
ა) ვეგეტოტროპული (სუსტი).
ბ) კრუნჩხვის საწინააღმდეგო;
*გ) ფსიქოზურპროდუქტიულ სიმპტომებზე მოქმედებისა;
დ) ანქსიოლიზური (შიშის საწინააღმდეგო);
ე) მძლავრი სედუციურის.

355. ფენაზეპამით მკურნალობა ნაჩვენებია:

ა) ჩამოთვლილთაგან არც ერთი შემთხვევისას;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში;
გ) აფექტური აშლილობისას;
დ) სენესტო-იპოქონდრიული აშლილობის დროს;
ე) აკვიატებული შფოთვისა და შიშებისას.

356. ფენაზეპამით მკურნალობა ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილი დაავადებების

დროს, გარდა:
ა) რეზიდუალურ-ორგანული დაავადებების;.
ბ) ნევროზული აშლილობების;
გ) მეტალკოჰოლური ფსიქოზების;
*დ) შიზოფრენიის;
ე) ალკოჰოლური დამოკიდებულებისა

357. ქლორდიაზეპოქსიდის (ელენიუმი) ფსიქოტროპული აქტივობის სპექტრი

მოიცავს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილს.
ბ) ანტისტრესულ და ანტინევროზულ ეფექტს
გ) ანტიკრუნჩხვით ეფექტს;
დ) ანტინევროზულ ეფექტს;
ე) ანტისტრესულ ეფექტს.

358. ალპრაზოლამი ნაჩვენებია თუ გამოვიყენებთ:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ნევროზული დონის აფექტური აშლილობისას;
დ) ნევროზისმაგვარი მდგომარეობისას ზეღირებულოვანი იპოქონდრიული და
არაბოდვითი აშლილობებით;
ე) ნევროზული მდგომარეობისას ზეღირებულოვანი არაბოდვითი
იპოქონდრიული აშლილობებით.

359. ალპრაზოლამით მკურნალობა ნაჩვენებია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ქრონიკული ალკოჰოლიზმი;
დ) სტრესთან დაკავშირებული აშლილობები;
ე) შფოთვითი აშლილობები.

360. ფენიბუტით მკურნალობა ნაჩვენებია შემდეგ შემთხვევებში, გარდა:

ა) როგორც დამაწყნარებელი საშუალება ოპერაციის წინ.
ბ) სხვადასხვა ეთიოლოგიის ენაბლუობისა;
გ) ფსიქიკური და ფიზიკური ასთენიის ფენომენებისა;
*დ) მცირე გულყრებისა;
ე) ნევროზებისა.

361. დიაზეპამით მკურნალობის დროს განვითარებული გვერდითი ეფექტები

და გართულებანი:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) შესაძლებელია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მეტყველების, მხედველობის, მეხსიერების, მოძრაობის კოორდინაციის
დარღვევები;
დ) შარდის ბუშტის ატონია;
ე) ჰიპოტენზია და ბრადიკარდია.

362. ფენიბუტით მკურნალობის დროს განვითარებული გვერდით ეფექტები

და გართულებანი:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დიარეა;
გ) გულისრევა/ღებინება;
დ) თავბრუსხვევა;
ე) ძილიანობა (თვლემა).

363. ნიტრაზეპამის დიდი დოზებით მკურნალობის დროს განვითარებულ

გვერდითი ეფექტები და გართულებები მოიცავს ყველა ჩამონათვალს, გარდა:
ა) თავბრუსხვევისა;
ბ) ატაქსიისა;
გ) მოდუნებისა;
*დ) დელირიული სიმპტომებისა;
ე) ძილიანობისა დღისით.

364. ნიტრაზეპამის დიდი დოზებით მკურნალობის დროს განვითარებულ

გვერდით ეფექტებს მიეკუთვნება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ჭარბი ოფლიანობა;
დ) ტაქიკარდია;
ე) თავის ტკივილები.

365. ტრანკვილიზატორებით მკურნალობის პროცესში პროფილაქტიკურ

ზომებს მიეკუთვნებიან:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) არცერთი ჩამოთვლილი;
გ) დიდი დოზებისა და ხანგრძლივად დანიშვნისაგან თავშეკავება;
დ) მათი დანიშვნის დროს ასაკის გათვალისწინება;
ე) ტრანკვილიზატორების დანიშვნა მხოლოდ უტყუარი ჩვენების დროს.

366. ტრანკვილიზატორების მიღებით გამოწვეული გართულება ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) აღკვეთის სინდრომით;
დ) ფსიქოლოგიური დამოკიდებულებით;
ე) ტოლერანტობის მატებით.

367. დიაზეპამით გამოწვეული ტოქსიკომანია ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) სოციალურ-შრომითი ადაპტაციის დაქვეითებით;
გ) უხეში ფსიქოპათიისმაგვარი აშლილობებით და ასოციალური ქცევით;
დ) ინტელექტუალურ-მნესტიური აშლილობით.

368. ნოოტროპები ახდენენ ზემოქმედებას ცერებრალურ-ორგანული

უკმარისობის დროს შემდეგი მიმართულებით, გარდა:
ა) მნემოტროპულ მოქმედება.
ბ) ნოოტროპული ზემოქმედება;
გ) ანტიეპილეფსიური მოქმედება;
*დ) ანტიჰალუცინაციური ზემოქმედება;
ე) სიფხიზლისა და ცნობიერების დონის ამაღლება.

369. ნოოტროპები (მეტაბოლიტური მოქმედების პრეპარატები) ახდენენ

ზეგავლენას ცერებრალურ-ორგანული უკმარისობის დროს ქვემოთ ჩამოთვლილ
ეფექტებზე, გარდა:
*ა) ანტიბოდვითი მოქმედების.
ბ) ანტიდისკინეზური მოქმედების;
გ) ანტიპარკინსონული მოქმედების;
დ) ვაზოვეგეტატიური მოქმედების;
ე) ადაპტოგენური მოქმედების.

370. ნოოტროპებით მკურნალობის კლინიკური ჩვენებებია ჩამოთვლილები,

გარდა:
*ა) ყველა ჩამონათვალი.
ბ) თავის ტვინის ტრავმული და ინფექციური დაზიანებანი;
გ) თავის ტვინის ინფექციური დაზიანებანი;
დ) თავის ტვინის სისხლძარღვოვანი დაზიანებანი;
ე) თავის ტვინის ტრავმული დაზიანებანი.

371. ნოოტროპილის (პირაცეტამი) დანიშვნისათვის კლინიკურ ჩვენებებს

წარმოადგენს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სხვადასხვა გენეზისის ენდოგენური დეპრესიები ადინამიით;
დ) გონებრივი განვითარების შეფერხება;
ე) ატროფიული დაავადებანი.

372. ნოოტროპილის (პირაცეტამი) დანიშვნის კლინიკურ ჩვენებებად მიიჩნევა

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) მწვავე ეპილეფსიური ფსიქოზის.
ბ) სხვადასხვა ეთიოლოგიის კომატოზური მდგომარეობების;
გ) ინტოქსიკაციების;
დ) მეტალკოჰოლური ფსიქოზების (მათ შორის, თეთრი ცხელებაც);
ე) ქრონიკული ალკოჰოლიზმის (აბსტინენციური სინდრომი).

373. ლითიუმის მარილების დანიშვნის კლინიკური ჩვენებები შეიცავს ყველა

ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) ეპილეფსიის.
ბ) პიროვნული აშლილობის ფარგლებში აფექტური მერყეობისას;
გ) შიზოაფექტური ფსიქოზის;
*დ) შიზოფრენიის;
ე) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის.

374. ლითიუმის მარილები პრევენციის მიზნით გამოიყენება შემდეგ

პირობებში:
ა) არც ერთი არ არის სწორი.
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) რეგულარულად;
დ) უწყვეტად;
ე) მუდმივად (7-10 წელი).

375. ლითიუმის მარილების კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მაკუპირებელი

ან პრევენტიული თერაპიის დროს უნდა იყოს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი არ არის სწორი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია;
გ) არანაკლებ 0,4 mmol/L და არაუმეტეს 0,8 mmol/Lთუ გამოყენებულია
ლითიუმის ოქსიბუტირატი;
დ) არანაკლებ 0,4 mmol/Lდა არაუმეტეს 1,2 mmol/L პრევენტიული
მკურნალობისას;
ე) არანაკლებ 0, 6 mmol/L და არაუმეტეს 1,4 mmol/L მაკუპირებელი
თერაპიის შემთხვევაში.
376. ლითიუმის მარილებით მკურნალობის წინააღმდეგ ნაჩვენებია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ორსულობის პირველი სამი თვე;
დ) ენდოკრინული და ნივთიერებათა ცვლის მოშლილობანი;
ე) ალერგიები;

377. ლითიუმის მარილებით მკურნალობის პირველ 7-14 დღეში ნაადრევად

გამოვლენილ გვერდით ეფექტებში შედის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) გაშლილი თითების იოლი ტრემორებისა.
ბ) შარდვის გახშირებისა;
გ) ჭარბი წყურვილისა;
*დ) კრუნჩხვითი განტვირთვებისა;
ე) კუნთოვანი სისუსტის;

378. ლითიუმის მარილებით მკურნალობის პირველ 7-14 დღეში ნაადრევად

გამოვლენილ გვერდით ეფექტები ხასიათდებიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შარდვის გახშირებით;
დ) მოდუნებით და სისუსტით;
ე) აკომოდაციის მოცულობის შემცირებით;

379. ლითიუმის მარილებით მკურნალობის ნაგვიანევ გვერდით ეფექტებს

მიეკუთვნებიან ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილნი, გარდა:
*ა) დელირიოზული სიმპტომები.
ბ) შეშუპებანი წვივებში ტერფებში და იშვიათად სახისა;
გ) უშაქრო დიაბეტის სიმპტომების (წყურვილი ნიქტურია);
დ) წაშლილი მეტყველებისა;
ე) დიზართრიისა;

380. ლითიუმის მარილებით მკურნალობის გვიან განვითარებულ გვერდით

ეფექტებს მიეკუთვნებიან:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გულის რითმის აშლილობა (ექსტრასისტოლიები ნაწილობრივი
ბლოკადები);
გ) ჰიპოთირეოდიზმის მოვლენები;
დ) მყარი დიარეა;
ე) სხეულის მასის მატება.

381. ლითიუმის მარილებით მკურნალობის მოგვიანებულ განვითარებულ

გვერდით ეფექტებს მიეკუთვნებიან:
ა) არც ერთი ჩამონათვალიდან;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ეპილეფსიის მაგვარი გულყრები;
დ) კრუნჩხვები;
ე) კიდურების უხეში ტრემორი.
382. ლითიუმის მარილებით მკურნალობის დროს გამოვლენილი გვერდითი
ეფექტებისა და გართულებების პროფილაქტიკა ითვალისწინებს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ავადმყოფთა სომატიურ მდგომარეობაზე კონტროლს ლითიუმით
მკურნალობის დაწყების წინ და მკურნალობის პროცესში;
დ) ლითიუმის მარილებით მკურნალობის მონაცვლეობას სტაციონარიდან
დისპანსერულ პირობებში;
ე) გვიანი გვერდითი ეფექტების გამოვლენისთანავე ლითიუმის დოზის
შემცირებას ან აღკვეთას.

383. გამოხატული ლითიუმისმიერი ინტოქსიკაცია ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) კუნთოვანი სისუსტის ფონზე კუნთოვანი შეკრთომებით;
დ) ტრემორების გაძლიერებით;
ე) გულისრევითა და ღებინებით.

384. გამოხატული ლითიუმისმიერი ინტოქსიკაცია ხასიათდება შემდეგი

ნიშნებით, გარდა:
ა) ფართოდ გაშლილი ტრემორით.
ბ) ბრადიფსიქიზმით;
გ) შეკავებით და ძილიანობით;
დ) კანისა და ლორწვოვანი გარსების სიმშრალით;
*ე) დელირიული სიმპტომატიკით.

385. გამოხატული ლითიუმისმიერი ინტოქსიკაცია ხასიათდება ყველა ქვემოთ

ჩამოთვლილი ნიშნებით, გარდა:
ა) გულის რითმის აშლის.
ბ) მოტორული აგზნების;
გ) ცნობიერების აბნევის;
დ) წაშლილი, დიზართრიული მეტყველების;
*ე) დელირიული სიმპტომების.

386. გამოხატული ლითიუმისმიერი ინტოქსიკაცია ხასიათდება ყველა ქვემოთ

ჩამოთვლილი ნიშნებით, გარდა:
ა) სოპორის ან კომის განვითარება.
ბ) ოლიგურია;
*გ) ვერბალური ჰალუცინაციების გაჩენა;
დ) პათოლოგიური ნევროლოგიური რეფლექსების აღმოცენება;
ე) ბუდობრივი ნევროლოგიური სიმპტომების.

387. გამოხატული ლითიუმისმიერი ინტოქსიკაციის მკურნალობის მეთოდები

მოიცავენ:
ა) არც ერთ ჩამონათვალს.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) სუფრის მარილის ჭარბად გამოყენებას;
დ) უხვ და ყუათიან კვებას;
ე) ლითიუმის მარილების მიღების შეწყვეტას.

388. პროფილაქტიკის თვალსაზრისით, ლითიუმის გახანგრძლივებული

მოქმედების ვარიანტს (მაგალითად, პლენური) გააჩნია შემდეგი
უპირატესობანი, გარდა:
ა) დაავადების მიმდინარეობის სიმძიმის ხარისხისა;.
ბ) ლითიუმის პლაზმაში კონცენტრაციის დონის სტაბილურობისა;
გ) პრეპარატის ნაკლები დოზების საჭიროების;
*დ) ფსიქოპათოლოგიური სიმპტომატიკის გაძლიერების;
ე) გვერდითი ეფექტების ნაკლები სიძლიერით განვითარების.

389. ლითიუმის მარილებისა და კარბამაზეპინის ერთდროული გამოყენება

აძლიერებს ნეიროტოქსიკურ რეაქციების განვითარებას ავადმყოფებში:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ვისაც გააჩნია ლითიუმისა და კარბამაზეპინის აწეული მგრძნობელობა;
დ) ჰიპოთირეოიდიზმით;
ე) ორგანული პათოპლასტიკით.

390. პირებში, რომელთაც აღენიშნებათ ორგანული უკმარისობა,

ნეიროფსიქიკური რეაქციების განვითარების რისკი მაღალია ლითიუმის
მარილების კომბინაციაში დანიშვნისას ყველა ჩამოთვლილ ფსიქოტროპულ
მედიკამენტებთან, გარდა:
ა) ჰალოპერიდოლისა.
ბ) ტრიფტაზინისა;
*გ) დიაზეპამისა;
დ) ნეულეპტილისა;
ე) ტიზერცინისა.

391. კარბამაზეპინი (ფინლეფსინი) გამოიყენება ყველა ჩამოთვლილი

მდგომარეობის დროს, გარდა:
ა) სხვადასხვა ტიპის პიროვნული აშლილობანი.
ბ) კრუნჩხვითი გულყრები;
გ) გახანგრძლივებული აფექტური აშლილობების პრევენციული
მკურნალობისთვის;
*დ) ვერბალური ჰალუცინოზი;
ე) ფაზური აფექტური აშლილობები.

392. ფსიქოტროპული საშუალებებით მკურნალობის თანამედროვე მეთოდებად

მიიჩნევიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ინტერმიტირებული ტიპის მეთოდი;
დ) ზიგზაგისებრი მეთოდი;
ე) უწყვეტი მკურნალობის მეთოდი.
393. ფსიქოზური აშლილობების სამკურნალწამლო პათომორფოზი
ფსიქოტროპული პრეპარატებით მკურნალობის დროს გამოვლინდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) რეზისტენტული ფორმების რიცხვის მატებით;
დ) დადებითი ფარმაკოგენული ეფექტით;
ე) უარყოფით ფარმაკოგენურ ეფექტში (ძვრა ფსიქიკური აშლილობისა
ამბულატორიულ ფორმებისაკენ).

394. თერაპიული ზემოქმედება ფსიქოტროპული საშუალებებით

მიმდინარეობს:
ა) არ შეიძლება ზუსტი განსაზღვრა;
*ბ) მოქმედებს ყველა დონეზე;
გ) იძენს პათოგენეტიკურ თვისებებს;
დ) სინდრომალურ დონეზე;
ე) სიმპტომატურ დონეზე.

395. ისტორიულად, ბიოლოგიური თერაპია მოიცავს:

ა) ფსიქოანალიზი;
ბ) სუგესტიური ფსიქოთერაპია;
გ) ძილის დეპრივაცია;
დ) შრომათერაპია;
*ე) მალარიოთერაპია.

396. პირველი ფსიქოფარმაკოლოგიური მედიკამენტი - ქლორპრომაზინი,

წარმოებულია:
ა) ტრიციკლური ნაერთისაგან;
*ბ) ფენოთიაზინების ნაერთისაგან;
გ) ბუტიროფენონების ნაერთისაგან;
დ) თიოქსანტენის ნაერთისაგან;
ე) რაუვოლფის ნაერთისაგან.

397. განსაზღვრეთ ფსიქო-ფარმაკოთერაპიის ჩატარების ჩვენებები:

*ა) ყველა ქვემოთ აღნიშნული;
ბ) ავადმყოფის ინდივიდუალური თავისებურებანი;
გ) დაავადების მწვავე დასაწყისი;
დ) სიმპტომატიკის სიმძიმე;
ე) ნოზოლოგიური კუთვნილება.

398. ფსიქოზების ფარმაკოთერაპიის ჩვენების დასადგენად ექიმისაგან

მოითხოვება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დაავადების ნოზოლოგიური ბუნების განსაზღვრა;
გ) პრეპარატის გვერდითი მოვლენების ცოდნა;
დ) მეთვალყურეობა სინდრომის დინამიურობაზე;
ე) დაავადების სიმპტომების გამოყოფა.
399. უპირატესად სედაციური მოქმედების ნეიროლეფსიურ პრეპარატებს
მიეკუთვნება:
*ა) ლევომეპრომაზინი (ტიზერცინი);
ბ) რისპერიდონი
გ) არიპიპრაზოლი;
დ) ტრიფლუოპერაზინი (ტრიფტაზინი).

400. უპირატესად მასტიმულირებელი მოქმედების ნეიროლეფსიურ

პრეპარატებს მიეკუთვნება:
ა) ლევომეპრომაზინი (ტიზერცინი);
ბ) ქლორპრომაზინი;
გ) დროპერიდოლი;
*დ) სულპირიდი (ეგლონილი).

401. უპირატესი სედატიური მოქმედებით ანტიდეპრესანტებს მიეკთვნება:

ა) სიდნოკარბი.
ბ) ფლუოქსეტინი (პროზაკი);
გ) იმიპრამინი;
დ) პირაზიდოლი;
*ე) ამიტრიპტილინი.

402. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი ითვლება

მაბალანსირებელი მოქმედების ანტიდეპრესანტად?
ა) ეგლონილი.
*ბ) პირაზიდოლი;
გ) ნიალამიდი;
დ) ამიტრიპტილინი;
ე) იმიპრამინი

403. ქვემოთ ჩამოთვლილი ანტიდეპრესანტებიდან რომელს გააჩნია

ტრიციკლური სტრუქტურა?
ა) სერტრალინი.
ბ) პირაზიდოლი;
გ) მაპროტილინი (ლუდიომილი);
*დ) ამიტრიპტილინი.

404. რომელი პრეპარატი მიეკუთვნება ნორმოთიმურ ჯგუფს?

ა) ნორტრიპტილინი.
ბ) მაპროტილინი;
*გ) კარბამაზეპინი;
დ) ნორტრიპტილინი;
ე) ამინაზინი.

405. აფექტური აშლილობების გამწვავებათა პრევენციისთვის გამოიყენება

შემდეგი პრეპარატები:
*ა) ნორმოთიმიკები.
ბ) ტრანკვილიზატორები;
გ) ნოოტროპები;
დ) ანტიდეპრესანტები;
ე) ნეიროლეფსიური პრეპარატები.

406. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი მიეკუთვნება

ბენზოდიაზეპინის ნაწარმებს?
*ა) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
ბ) არც ერთი მათგანი;
გ) ნიტრაზეპამი;
დ) ლორაზეპამი;
ე) ფენაზეპამი.

407. ბენზოდიაზეპინებით მკურნალობის უკუჩვენებებია:

ა) არც-ერთი მათგანი.
ბ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
*გ) მიასთენია;
დ) ღვიძლის მწვავე უკმარისობა;
ე) თირკმლის მწვავე უკმარისობა.

408. ქვემოთ ჩამოთვლილი ტრანკვილიზატორებიდან მაღალ დოზებში

რომელს შეუძლია გამოიწვიოს ცნობიერების შეცვლა?
*ა) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
ბ) ლიბრიუმი (ელენიუმი);
გ) ლორაზეპამი;
დ) ნიტრაზეპამი;
ე) დიაზეპამი;

409. აღკვეთის სინდრომს (ტრანკვილიზატორების მიღების მკვეთრი შეწყვეტა)

თან სდევს:
ა) არცერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი იშვიათად ვლინდება;
გ) ეპილეფსიური გულყრები;
დ) პარანოიდული ბოდვა;
ე) დელირიული მდგომარეობა.

410. პირაცეტამი დიდ დოზებში (2000 მგ) გამოიყენება შემდეგ

მდგომარეობათა კუპირების მიზნით:
ა) ოპიოიდური ნარკომანია;
ბ) ალკოჰოლური აბსტინენცია;
გ) ცნს-ის ტრამვის ნარჩენი მოვლენები;
*დ) თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლა.

411. კლინიკაში რომელი პრეპარატის გამოყენებისას არ ვხვდებით

ნევროლოგიურ მოვლენებს?
ა) ატიპიური ანტიდეპრესანტები.
*ბ) ნოოტროპული საშუალებები;
გ) ნორმოთიმიკები;
დ) ტრანკვილიზატორები;
ე) ნეიროლეფსიური საშუალებები;

412. ჯანმრთელი ადამიანების ფსიქოტროპული პრეპარატებით ინტოქსიკაცია

ხდება:
ა) არც ერთი მათგანი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შემთხვევით;
დ) არასწორი დანიშნულებისას;
ე) სუიციდის მიზნით მიღებისას.

413. დაასახელეთ ერთ-ერთი სიმპტომი, რომელიც არ გვხვდება

ნეიროლეფსიური საშუალებებით მოწამვლის შემთხვევაში:
ა) ცნობიერების აშლა;
ბ) კუნთების დისკინეზია;
გ) ტონიური სპაზმები;
დ) ტრემორი;
*ე) ეიფორია.

414. ტრიციკლური ანტიდეპრესანტით მოწამვლის შემთხვევაში შეიძლება

გვქონდეს შემდეგი კარდიოლოგიური გართულებები:
*ა) პარკუჭთაშორისი ბლოკადა.
ბ) სისტოლური შუილი გულის მწვერვალზე;
გ) აორტაზე მეორე ტონის აქცენტი;
დ) ბრადიკარდია;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი;

415. მაო-ს ინჰიბიტორების მიღება შეუთავსებელია შემდეგ პროდუქტთან

ერთად:
ა) პურ-ფუნთუშეული.
*ბ) ყველი;
გ) ძროხის ხორცი;
დ) ცოცხალი თევზი;
ე) ვაშლი.

416. რა პერიოდის შემდეგ ინიშნება ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები მაო-ს

ინჰიბიტორების მოხსნის შემდეგ?
ა) არასოდეს ინიშნება.
ბ) მეორე დღეს;
გ) ერთი თვის შემდეგ;
*დ) 2 კვირა;
ე) 3 დღე.

417. ტოქსიკური ნივთიერებების გამოსადევნად კუჭის გამორეცხვა საჭიროა:

ა) მოწამვლიდან 12 სთ-ის შემდეგ.
ბ) პირველ ორ საათში;
გ) არ ხდება;
*დ) მოწამვლის დროისაგან დამოუკიდებლად;
ე) მოწამლისთანავე.

418. ბენზოდიაზეპინის აქტივობა გამოიწვევა სპეციფიური ბენზოდიაზეპინური

რეცეპტორებით, რომლებიც განლაგებულია:
ა) არც ერთი მათგანი.
*ბ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
გ) ჰიპოთალამუსში;
დ) ნათხემში;
ე) თავის ტვინის კეფის არეში.

419. ლითიუმის მარილების მიღებისას განვითარებული ნევროლოგიური

თანამოვლენების კუპირება ხდება:
ა) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
გ) მკურნალობის შეწყვეტით;
დ) პრეპარატის დოზის შემცირებით;
ე) ბეტა-ბლოკერებით.

420. მაო-ს ინჰიბიტორების და ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების

ერთდროული დანიშვნა გამოიწვევს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილ გართულებას.
ბ) ჰიპერთერმიას;
გ) არითმიის შეტევებს;
დ) თვალის შიდა წნევის მწვავე მომატებას;
ე) ჰიპერტონულ კრიზს.

421. ანტიდეპრესანტებით მკურნალობისას სუიციდურ ქმედებათა მატება

განპირობებულია:
ა) დაავადების დაწყების ასაკით.
ბ) ვეგეტატიური აშლილობის გაძლიერებით;
გ) ეიფორიით;
*დ) მოტორული შეკავების შემცირებით;
ე) გაძლიერებული ვიტალური სევდით.

422. რა შემთხვევაში ინიშნება ანტიდეპრესანტები:

ა) თეთრი ცხელებისას.
ბ) პროგრესული დამბლისას (მარაზმის სტადიაში);
გ) ეპილეფსიური ჭკუასუსტობა;
დ) შიზოფრენიის კატატონიური ფორმა;
*ე) ციკლოთიმია

423. რომელი ოფტალმოლოგიური უკუჩვენება აქვს ანტიდეპრესანტებს?

ა) ამავროზი.
ბ) მხედველობის ნერვის ნევრიტი;
გ) სტრაბიზმი;
*დ) გლაუკომა;
ე) კატარაქტა.

424. ფსიქოტროპული პრეპარატებით მკურნალობისას უპირატესად როდის

ინიშნება კორექტორი?
ა) ინიშნება ყველა ზემოთ ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
ბ) საერთოდ არ ინიშნება;
*გ) ნევროლოგიური არასასურველი თანამოვლენების წარმოქმნისას;
დ) ერთდროულად ნეიროლეფსიურ საშუალებათა მიღებისთანავე;
ე) ნეიროლეფსიურ საშუალებათა მიღებამდე.

425. ნეიროლეფსიურ საშუალებათა მიღებისას უპირატესად გვხვდება შემდეგი

სახის ფსიქიკური ხასიათის თანამოვლენები:
ა) ფსიქოპათიისმაგვარი აშლილობანი.
ბ) მანიაკალური სინდრომი;
*გ) დეპრესია;
დ) კატატონური სინდრომი;
ე) დელირიუმი.

426. ნეიროლეფსიურ საშუალებათა აღკვეთის სინდრომი მოიცავს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილს.
ბ) არცერთ მათგანს;
გ) ფსიქიკურ აშლილობებს;
დ) ნევროლოგიურ გამოვლინებებს;
ე) ვეგეტატიურ აშლილობებს.

427. პრეპარატი, რომლის მიღებასაც არ ახასიათებს ნევროლოგიური

თანამოვლენები:
ა) ქვეთიაპინი.
ბ) ქლორპრომაზინი;
გ) ლევომეპრომაზინი;
*დ) ეგლონილი (სულპირიდი);
ე) ქლორპროტიქსენი.

428. ამოირჩიეთ ყველაზე ძლიერი ანტიფსიქოზური ფართო სპექტრის

ნეიროლეფსიური მედიკამენტი:
*ა) ლეპონექსი.
ბ) ამინაზინი;
გ) ტრიფტაზინი;
დ) არიპიპრაზოლი;
ე) ჰალოპერიდოლი;

429. ამიტრიპტილინით მკურნალობის გართულებებს მიეკუთვნება:

ა) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.
ბ) ეპილეპტიფორმული გულყრები;
*გ) ცნობიერების დელირიული შეცვლა;
დ) დისკინეზია;
ე) აკატიზია.

430. რომელი სიმპტომები განეკუთვნება ნეიროლეფსიური მედიკამენტების

ნევროლოგიურ თანამოვლენებს?
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დისკინეზია;
გ) ტასიკინეზია;
დ) აკათიზია;
ე) პარკინსონიზმი.

431. ლითიუმის მარილებით მკურნალობის პროცესში რა უწყობს ხელს

ლითიუმით ინტოქსიკაციის განვითარებას?
ა) არც ერთი ქვემოთ აღნიშნული.
*ბ) ყველა ზემოთ აღნიშნული;
გ) თირკმლის ფუნქციის უკმარისობა;
დ) დეჰიდრატაცია;
ე) უმარილო დიეტა.

432. შინაგან ორგანოთა რომელი სისტემა ზიანდება ყველაზე მეტად

ნეიროლეფსიური მედიკამენტების დოზის გადამეტებისას?
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი;
გ) გულსისხლძარღვთა სისტემის მწვავე უკმარისობა;
დ) ჰემატო-ენცეფალური ბარიერის განვლადობის შესუსტება;
*ე) ღვიძლის ფუნქცია.
ვ) თირკმლების გამომყოფი ფუნქცია.

433. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატთაგან რომელი არ არის უკუნაჩვენები

ავტოსატრანსპორტო საშუალებათა მძღოლებისა და პირებისათვის რომელთა
პროფესიონალური საქმიანობა დაკავშირებულია სწრაფ რეაქციასთან:
*ა) ბუსპირონი.
ბ) დიაზეპამი;
გ) ლორაზეპამი;
დ) ნიტრაზეპამი.

434. ტრანკვილიზატორებით მკურნალობა შედარებით ნაკლებად ეფექტურია:

ა) აკვიატებულ მდგომარეობათა ნევროზისას.
ბ) ისტერიულ მდგომარეობათა ნევროზის დროს;
გ) ნევროზის მაგვარი შიზოფრენიისას;
*დ) შიზოფრენიის ბოდვითი ფორმის დროს;
ე) ნევრასთენიისას.

435. ტრანკვილიზატორთა უმეტესობისათვის სპეციფიკური გვერდითი

ეფექტია:
ა) დისპეპსიური მოშლილობანი.
ბ) არტერიული წნევის მომატება;
გ) აკომოდაციის დარღვევა;
*დ) კუნთთა ტონუსის დაქვეითება;
ე) ექსტრაპირამიდული გართულებები.

436. ქვემოთ ჩამოთვლილ პრეპარატთაგან რომლებს აქვთ ექსტრაპირამიდულ

გვერდით მოვლენათა მაკორეგირებელი თვისებები:
ა) ქლორპროტიქსენი.
*ბ) მიდოკალმი;
გ) ეგლონილი;
დ) ამიტრიპტილინი;
ე) მელიპრამინი.

437. ქვემოთ ჩამოთვლილ პრეპარატთაგან რომელი შეიძლება გამოვიყენოთ

დისკინეზიური კრიზების კუპირებისათვის ბუტიროფენონებით მკურნალობის
პროცესში?
ა) ტრიფლუოპერაზინი;.
ბ) მელიპრიმინი;
გ) ქლორპრომაზინი;
*დ) კლოზაპინი (ლეპონექსი);
ე) ლევომეპრომაზინი.

438. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან მანიაკალური აგზნების დროს ყველაზე

უფრო ეფექტურია:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ჰალოპერიდოლ-დეკანოატი;
გ) ამიტრიპტილინი;
დ) ტრიფლუოპერაზინი;
*ე) ჰალოპერიდოლი.

439. მანიაკალური აგზნების დროს უკუნაჩვენებია:

ა) ოლანზაპინნი.
ბ) დიაზეპამი;
*გ) კლომიპრამინი;
დ) ლითიუმის მარილები;
ე) რისპერიდონი.

440. ვიტალური, დიდი დეპრესიების დროს გამოიყენება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) პაროქსეტინი;
გ) ციტალოპრამი;
დ) სერტრალინი;
ე) იმიპრამინი

441. ჩამოთვლილი ნეიროლეფსიური საშუალებებიდან რომელს ეძლევა

უპირატესობა დეპრესიების მკურნალობის დროს?
ა) ტრიფლუოპერაზინი;
ბ) ჰალოპერიდოლი;
გ) ქლორპრომაზინი
*დ) ქვეთიაპინი.

442. ნევრასთენიის დროს ნაჩვენებია მკურნალობა:

*ა) ყველა ზემოთ ჩამონათვალი.
ბ) ფსიქოსტიმულატორები;
გ) ტრანკვილიზატორები;
დ) ვიტამინები;
ე) ფსიქოთერაპია.

443. კარბამაზეპინი (ტეგრეტოლი) გამოიყენება შემდეგი დაავადებების

რეციდივების პროფილაქტიკისათვის:
ა) არც ერთი აღნიშნული.
ბ) შიზოფრენიის პარანოიდული ფორმა;
გ) პიკის დაავადება;
*დ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობა;
ე) სომატოფორმული აშლილობა.

444. შფოთვით დეპრესიული მდგომარეობის დროს ავადმყოფს უმჯობესია

დაენიშნოს ინექციის სახით:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან;
*ბ) ამიტრიპტილინი;
გ) ჰალოპერიდოლი;
დ) ამინაზინი;
ე) მოდიტენ-დეპო.

445. ჰიპნოზის დროს თქვენს ავადმყოფს განუვითარდა ტიპური ფსიქოგენური

გულყრა წამოყვირებით, სლუკუნით, კრუნჩხვებით. თქვენი სავარაუდო
ტაქტიკა:
ა) აძლევთ საგულე საშუალებებს.
ბ) სტოვებთ ოთახს, რათა ავადმყოფი დამშვიდდეს დამოუკიდებლად;
*გ) იმპერატიული ტონით მიმართავთ ავადმყოფს, რათა დამშვიდდეს;
დ) აძლევთ ანტიკონვულსიურ პრეპარატებს;
ე) ყურადღების მიუქცევლად აგრძელებთ სეანსს.

446. რაციონალური ფსიქოთერაპია - ესაა ავადმყოფზე ზემოქმედება:

ა) ფსიქოთერაპიულ მეთოდთა და ფსიქოფარმაკოლოგიურ საშუალებათა
კომპლექსური გამოყენებით.
ბ) თვითშთაგონების მეშვეობით;
გ) მელოთერაპია (მუსიკოთერაპია);
*დ) ლოგიკურად არგუმენტირებულ განმარტებათა მეშვეობით;
ე) შთაგონების მეშვეობით (ჰიპნოზური).

447. ოპიუმის ჯგუფის პრეპარატებით გამოწვეული ნარკომანიის მკურნალობის

დროს ნაჩვენებია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მდგომარეობის მიხედვით დოზების შემცირება ან იშვიათ შემთხვევაში
მათი მცირე რაოდენობით გაზრდა;
გ) ნარკოტიკის დოზის შემცირება და შემდეგი შეწყვეტა;
დ) ნარკოტიკულ საშუალებათა სრული შეწყვეტა;
ე) ნარკოტიკის დოზების თანდათანობით შემცირება;

448. ასტაზია-აბაზიის დროს ყველაზე უფრო ეფექტურია:

ა) ნეიროლეფსიური საშუალებების მცირე დოზები.
ბ) ტრანკვილიზატორები;
გ) აუტოტრენინგი;
*დ) სუგესტიური ფსიქოთერაპია;
ე) რაციონალური ფსიქოთერაპია;

449. ფსიქოთერაპია ყველაზე უფრო ეფექტურია შემდეგი მდგომარეობების

დროს:
ა) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
ბ) მწვავე ალკოჰოლური ფსიქოზი;
*გ) ფსიქოგენიები;
დ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დეპრესიული ფაზა;
ე) შიზოფრენიის ბოდვითი ფორმა.

450. ფსიქოტროპული საშუალებები ქიმიური სტრუქტურისა და მოქმედების

სპექტრის მიხედვით იყოფა შემდეგ ჯგუფებად:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ფსიქოსტიმულატორები და ნოოტროპები;
გ) ანტიდეპრესანტები;
დ) ტრანკვილიზატორები;
ე) ნეიროლეფსიური პრეპარატები.

451. ნეიროლეფსიური პრეპარატების შესახებ მართებულია შემდეგი:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ამცირებენ აფექტურ დაძაბულობას;
გ) ხსნიან ფსიქომოტორულ აგზნებას;
დ) ხელს უწყობენ ჰალუცინაციური და ბოდვითი სიმპტომების
რედუცირებას;
ე) ახასიათებთ ანტიფსიქოზური მოქმედება.

452. ტრანკვილიზატორების ჯგუფს მიეკუთვნება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ბენზოდიაზეპინის რიგის ნაწარმები (დიაზეპამი, ფენაზეპამი და ა. შ.
);
გ) დიფენილმეთანის ნაწარმები (ამიზილი და ა. შ. );
დ) ტრიმეთოქსიბენზოიდის მჟავას ნაწარმებს (ტრიოქსაზინი და ა. შ. );
ე) პროპანდიოლის ნაწარმებს (მეპრობამატი და ა. შ. ).

453. ჰალოპერიდოლის ფსიქოტროპული აქტივობის სპექტრი მოიცავს ყველა

ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) ანტიმანიაკალური ეფექტი
ბ) ანტიბოდვითი ეფექტი
გ) ანტიჰალუცინაციური ეფექტი
*დ) ანტიეპილეფსიური ეფექტი

454. ქლორპრომაზინი ნაჩვენებია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ქრონიკული ფსიქოზებისას
გ) მწვავე ბოდვითი, მანიაკალური და ჰიპომანიაკალური მდგომარეობის
დროს
დ) ფსიქომოტორული აგზნებისას

455. სონაპაქსის შერჩევითი ანტიფსიქოზური მოქმედება მიმართულია:

ა) არც ერთი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა
გ) იპოქონდრიების, აკვიატებების, ფობიების, სენესტოპათიების წინააღმდეგ
დ) შფოთვის, შიშის, დაძაბულობის მოსახსნელად

456. სონაპაქსი (თიორიდაზინი) გამოიყენება:

ა) არც ერთი არაა სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) ნევროზისმაგვარი მდგომარეობების დროს
დ) ბავშვებსა და მოხუცებში ც. ნ. ს. -ის ორგანული უკმარისობის ფონზე

457. სონაპაქსი (თიორიდაზინი):

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) აქვს რბილი თიმოანალეფსიური გავლენა
გ) არ აქვს სომატო-ვეგეტაციური გვერდითი ეფექტები
დ) აქვს დამამშვიდებელი მოქმედება მასტიმულირებელი კომპონენტებით,
უსიამოვნო სუბიექტური შეგრძნებების გარეშე
ე) არ იწვევს შეკავებას, მოდუნებას, ემოციურ ინდიფერენტულობას

458. ეტაპერაზინი გამოიყენება:

*ა) ყველა სწორია
ბ) როგორც ღებინების საწინააღმდეგო საშუალება
გ) ჰანტინგტონის ქორეისა და ექსტრაპირამიდული ჰიპერკინეზიებით
მიმდინარე სხვა დაავადებების დროს
დ) აკვიატებებით მიმდინარე ნევროზის დროს
ე) ნევროზისმაგვარი, აფექტური და ფსიქოპათიისმაგვარი დარღვევებით
მიმდინარე შიზოფრენიის დროს

459. სენესტო-იპოქონდრიული და აკვიატებული მდგომარეობების დროს

იყენებენ ყველა ჩამოთვლილ პრეპარატს, გარდა:
*ა) ჰალოპერიდოლი
ბ) ეგლონილი
გ) ფლუვოქსამინი
დ) კლომიპრამინი
460. ეგლონილი (სულპირიდი) გამოიყენება შემდეგი მდგომარეობების
სამკურნალოდ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) დეპრესიულ-პარანოიდული მდგომარეობებისას
დ) ობსესიურ-ფობიკურ და იპოქონდრიული დარღვევებისას
ე) შფოთვითი და შფოთვით-დეპრესიული მდგომარეობებისას

461. ციკლოდოლის ბოროტად გამოყენების შედეგად განვითარებული

ტოქსიკომანიის აბსტინენციური სინდრომი ვლინდება:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) კუნთებსა და სახსრებში ტკივილის შეგრძნებით
გ) მომატებული კუნთოვანი ტონუსით
დ) კრუნჩხვითი შეკრთომებით
ე) შფოთვით, ტრემორით
ვ) გამღიზიანებლობით

462. ტრანკვილიზატორებით გამოწვეული ტოქსიკომანია ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით
ბ) სოციალურ-შრომითი დეზადაპტაციით
გ) ფსიქოპათიური ცვლილებებით
დ) ინტელექტუალურ-მნესტიური აშლილობით
ე) სუსტად გამოხატული ფსიქიკური დამოკიდებულების (დაქვემდებარების)
განვითარებით
ვ) გუნებ-განწყობის მკვეთრი ცვალებადობით

463. ნეიროლეფსიური პრეპარატები იწვევენ შემდეგი სახის გართულებებს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) სომატურ
გ) ვეგეტატიურ
დ) ფსიქიკურ
ე) ნევროლოგიურ

464. ლითიუმის მარილებისა და კარბამაზეპინის ერთობლივი გამოყენება

აძლიერებს შემდეგი სახის ნეიროტოქსიკური გამოვლინების სიხშირეს, გარდა:
ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
*ბ) ვერბალური ფსევდოჰალუცინაციები
გ) ტრემორი და ნათხემისებრი აშლილობები
დ) სისუსტე და ძილიანობა
ე) ცნობიერების აბნევა

465. ნეიროლეფსიური პრეპარატების ნევროლოგიურ გართულებებს

მიეკუთვნება:
*ა) სწორია ყველა
ბ) ძილის ციკლის დარღვევა
გ) პარკინსონიზმის სინდრომები
დ) დისკინეზია
ე) აკატიზია

466. ტრანკვილიზატორებს აქვთ:

*ა) სწორია ყველა
ბ) კრუნჩხვის საწინააღმდეგო მოქმედება
გ) მიორელაქსაციური მოქმედება
დ) სედაციური მოქმედება
ე) ანქსიოლიზური მოქმედება

467. ტრანკვილიზატორების ანქსიოლიზური ეფექტის მისაღებად უმჯობესია:

ა) არცერთი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა
გ) საჭიროა ამ პრეპარატის ეფექტური დოზის მოძებნა
დ) რომელიმე ერთი მედიკამენტით მანიპულირება

468. ხანდაზმულ ავადმყოფებში, ბავშვებსა და სომატურად დაავადებულებში

უპირატესობა ენიჭება:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) იმ მედიკამენტს, რომელიც არ გამოყოფს აქტიურ მეტაბოლიტებს
გ) იმ მედიკამენტს, რომელსაც არ ახასიათებს ორგანიზმში კუმულირების
უნარი
დ) იმ მედიკამენტს, რომელსაც ახასიათებს ნახევრად დაშლის ხანმოკლე
პერიოდი

469. ტრანკვილიზატორებს უნარი შესწევთ:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) იმოქმედონ ცნს -ის ლიმბურ და რეტიკულურ ფორმაციაზე, რაც
განაპირობებს მათ დამამშვიდებელ მოქმედებას
გ) ზემოქმედება მოახდინონ ნეიროვეგეტატიურ და ნეიროჰორმონიულ
ფუნქციებზე
დ) იმოქმედონ თავის ტვინის ქერქზე (ამჟღავნებენ შემაკავებელი მოქმედების
უნარს)
ე) დააკნინონ ზურგის ტვინის პოლისინაფსური რეფლექსები, რაც
განაპირობებს ჩონჩხის კუნთების ცენტრალურ რელაქსაციას, კუნთოვანი
ტონუსის შემცირებას

470. ტრანკვილიზატორებით მკურნალობის პროცესში განვითარებულ პირველი

ჯგუფის თანამოვლენებს მიეკუთვნება:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) მოტორული ფუნქციების დათრგუნვა
გ) პირის სიმშრალე, თავბრუ, ატაქსიური მოვლენები
დ) ალერგიული გამონაყარი
ე) დისპეფსიური აშლილობები

471. დიაზეპამით გამოწვეული მიჩვევა ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილი

ნიშნებით:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) აღკვეთის სინდრომით
გ) ფსიქოლოგიური დამოკიდებულების ფორმირებით
დ) ტოლერანტობის მატებით

472. ტრანკვილიზატორების შეწყვეტის დროს (თუ განუწყვეტლივ იღებდა 4

და მეტ თვეს) განვითარებული ნეიროვეგეტატიური მოვლენები ვლინდება:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ვეგეტაციური აშლილობებით
გ) ეპილეფტიფორმული გულყრებით
დ) უძილობით, შფოთვით
ე) აღქმის დარღვევებით

473. ატარაქსი (ჰიდროქსიზინი) გამოიყენება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ბავშვთა ფსიქიატრიაში - ეროტიზმისა და პათოქარაქტეროლოგიური
დარღვევების სამკურნალოდ
გ) ბავშვთა ასაკში შიშების, დაძაბულობის, მოტორული მოუსვენრობის
სამკურნალოდ
დ) შიშის, შფოთვის და სენესტო-იპოქონდრიული ჩივილების სამკურნალოდ

474. კლონაზეპამი (ანტილეფსინი) ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილი

მდგომარეობის დროს, გარდა:
*ა) შიზოფრენიის დროს
ბ) მცირე გულყრების, საფეთქლის ეპილეფსიის, მიოკლონიების დროს
გ) ეპილეფსიური სტატუსის დროს
დ) ეპილეფსიური ენცეფალოპათიისას.

475. ბრომაზეპამი (ლექსოტანილი):

*ა) სწორია ყველა
ბ) ფსიქოსედაციური ეფექტით ჩამორჩება დიაზეპამს
გ) აქვს განმამუხრუჭებელი აქტივობა (გამააქტივებელ მოქმედებას იჩენს
შეკავებულ მდგომარეობებისას)
დ) მოქმედებს ობსესიურ-ფობიკურ სინდრომზე
ე) ავლენს ანქსიოლიზურ მოქმედებას

476. ბრომაზეპამი (ლექსიტანილი) გამოიყენება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) იმ ავადმყოფების სამკურნალოდ, რომლებიც არიან შეკავებულნი
მდგომარეობებში
გ) იპოქონდრიული და ფსიქოსომატური სიმპტომების დროს
დ) ლარვირებული დეპრესიის სამკურნალოდ

477. ფენაზეპამით გამოწვეულ გვერდით მოვლენებს მიეკუთვნება ყველა

ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) განმამუხრუჭებელი (გამააქტივებელი) მოქმედება
ბ) თავბრუსხვევები
გ) კუნთოვანი სისუსტე
დ) სომნოლენცია
ე) მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევა

478. ფენიბუტი გამოიყენება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ქირურგიული ჩარევისა და მტკივნეული დიაგნოსტიკური გამოკვლევების
დროს
გ) უძილობისა და მოუსვენარი ძილის დროს
დ) ბავშვებში ენაბლუობისა და ტიკების დროს
ე) ასთენიური და შფოთვით-ნევროზული მდგომარეობისას

479. ფენიბუტი გამოიყენება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ზღვის ავადმყოფობის თავიდან აცილების მიზნით, რყევის დაწყებამდე 1
საათით ადრე 0,25-0,5 გ.
გ) სისხლძარღვოვანი და ტრავმული გენეზის ვესტიბულარული
ანალიზატორის დისფუნქციით გამოწვეული თავბრუსხვევების დროს
დ) ინფექციური გენეზის ვესტიბულარული აპარატის დისფუნქციით
გამოწვეული თავბრუსხვევის დროს
ე) ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის კუპირებისათვის

480. ნეიროლეფსიური მედიკამენტების მოქმედებაში გამოიყოფა:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ნეიროტროპული მოქმედება
გ) მასტიმულირებელი მოქმედება
დ) ანტიფსიქოზური ზემოქმედება
ე) დამამშვიდებელი ეფექტი

481. ნეიროლეფსიური პრეპარატებისათვის დამახასიათებელია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ნევროლოგიური გართულებები
გ) ფსიქოსედაციური ზემოქმედება
დ) ფსიქოზის პოზიტიურ სიმპტომთა რედუცირების უნარი
ე) სხვადასხვა გენეზის ფსიქომოტორული აგზნების კუპირების უნარი

482. ოლანზაპინი (ზიპრექსი):

ა) არც ერთი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) ავლენს ქცევის დარღვევის რედუცირებას
დ) ანტისეროტონინული მოქმედებით 2-ჯერ უფრო ძლიერია ლეპონექსზე
ე) ზემოქმედებას ახდენს დოფამინურ (დ-2 და დ-1) რეცეპტორებზე მათი
ბლოკირების გზით

483. ოლანზაპინის (ზიპრექსი):

ა) არც ართი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა
გ) მცირე დოზები ზეგავლენას ახდენენ ნეგატიურ სიმპტომებზე
დ) საშუალო და დიდი დოზები უზრუნველყოფენ ანტიფსიქოზურ აქტივობას
პოზიტიური ფსიქოპათოლოგიური სიმპტომების მიმართ

484. ოლანზაპინი (ზიპრექსი) ეფექტურია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) თვითდაზიანებისა და აგრესიული ტენდენციების სამკურნალოდ
გ) ასოციალური ქცევებისა და აფექტური რეაქციების
დ) ჰიპერაქტივობის
ე) ბავშვთა აუტიზმის

485. ოლანზაპინით (ზიპრექსი) მკურნალობის პროცესში ყველაზე ხშირი

თანამოვლენებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა ერთისა:
*ა) დიარეა
ბ) აკათიზიისმაგვარი და მედიკამენტური პარკინსონიზმის სუსტად
გამოხატული თანამოვლენები
გ) ყაბზობა
დ) უძილობა

486. რისპერიდინი:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ამცირებს ექსტრაპირამიდული თანამოვლენების განვითარებას
გ) ამცირებს ფსიქიკური აშლის როგორც მწვავე, ისე ნეგატიურ სიმპტომებს
დ) ხასიათდება ორმხრივი აქტივობით ანუ გააჩნია ანტისეროტონინული და
ანტიდოფამინერგიული აქტივობა

487. რისპერიდინი (რისპერიდოლი) ახდენს:

ა) ერც ერთი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) განურჩევლობისა და აპათიის რედუცირებას
დ) პოზიტიური ფსიქოპათოლოგიური სიმპტომების რედუცირებას

488. სულპირიდის (ეგლონილი) გვერდით ეფექტებს მიეკუთვნება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ძალზე იშვიათია ადრეული დისკინეზიები
გ) ჰიპერპროლაქტინემია, გამოხატული ამენორეითა და გინეკომასტიით
დ) სხეულის მასის გაზრდა.

489. სულპირიდის "განმამუხრუჭებელი" ეფექტი ვლინდება:

ა) არც ერთი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) გუნება-განწყობის აწევაში
დ) ინტერპერსონალური კომუნიკაციების სტიმულირებაში
ე) ფსიქომოტორულ გააქტივებაში

490. ქვემოთ ჩამოთვლილი ანტიდეპრესანტებიდან რომელია ე.წ. ატიპური?

ა) ნორტრიპტილინი
*ბ) ფლუოქსეტინი (პროზაკი)
გ) აზაფენი
დ) ამიტრიპტილინი (ელავილი)

491. ქვემოთ ჩამოთვლილ პრეპარატებიდან რომელია ატიპური

ანტიდეპრესანტი?
ა) ლევომეპრომაზინი
*ბ) ფლუვოქსამინი
გ) ამიტრიპტილინი
დ) პირაზიდოლი
ე) მელიპრამინი

492. ტრანკვილიზატორებიდან რომელი არ იძლევა ტოლერანტობას (მიჩვევის

ფენომენი)?
ა) ნიტრაზეპამი
ბ) გრანდაქსინი
*გ) ბუსპირონი
დ) ქლორდიაზეპოქსიდი
ე) დიაზეპამი

493. ანტიდეპრესიული, სედაციური და ანქსიოლიზური კომბინიური

მოქმედება ახასიათებს:
ა) თიანეპტინს
ბ) პაროქსეტინს
*გ) ტრაზოდონს
დ) სერტრალინს

494. ჩანაცვლებული ბენზამიდის ეტალონურ ნაწარმს სულპირიდს

ანტიფსიქოზურ მოქმედების სპექტრში გააჩნია:
ა) არცერთი მათგანი
*ბ) ყველა მათგანი
გ) ნოოტროპული და ანტიდეპრესიული
დ) ანტიპარკინსონული
ე) ნეიროლეფსიური.

495. ატიპური (სეროტონინული) ანტიდეპრესანტებით მკურნალობისთვის

პირდაპირ ნაჩვენებია:
ა) არცერთი მათგანი
*ბ) ყველა მათგანი
გ) პრემენსტრუალური აშლილობანი
დ) ქცევითი აშლილობანი
ე) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობანი
ვ) დიდი დეპრესია

496. ატიპური ანტიფსიქოზური მედიკამენტებით მკურნალობის ჩვენებას

წარმოადგენს:
ა) არც ერთი მათგანი
*ბ) ყველა მათგანი
გ) აპათიურ-აბულიური სინდრომი
დ) ქრონიკული ჰალუცინოზი
ე) შეტევისმაგვარად მიმდინარე აფექტურ-ბოდვითი სინდრომი
ვ) მწვავე ჰალუცინაციურ-ბოდვითი სინდრომი

497. ატიპიურ ანტიფსიქოზურ მედიკამენტებს მიეკუთვნებიან, გარდა:

ა) ყველა მათგანი
*ბ) პერფენაზინი (ტრილაფონი)
გ) კლოზაპინი (აზალეპტინი)
დ) ქვეტიეპინი (სეროქველი)
ე) ოლანზაპინი (ზიპრექსა)
ვ) რისპერიდოლი (რისპოლეპტი)

498. რა ძირითადი განსხვავებაა ატიპიურ ანტიფსიქოზურ მედიკამენტებსა და

კლასიკურ ნეიროლეფსიურ მედიკამენტების მოქმედებებს შორის?
ა) მოქმედებენ ძირითადად ნეიროპეპტიდებზე
ბ) მოქმედებენ ძირითადად მუსკარინულ რეცეპტორებზე
გ) მოქმედენ ძირითადად აცეტილქოლინურ რეცეპტორებზე
*დ) მოქმედებენ ძირითადად სეროტონინულ რეცეპტორებზე
ე) ძირითადად მოქმედებენ დოფამინურ რეცეპტორებზე

499. ობსესიურ-კომპულსიური სინდრომის სამკურნალოდ არჩევითი

მნიშვნელობის ტრანკვილიზატორებია:
ა) დიაზეპამი
ბ) მედაზეპამი
*გ) ალპრაზოლამი
დ) ფენაზეპამი
ე) ოქსაზეპამი

500. ატიპიური ანტიფსიქოზური მედიკამენტებისათვის დამახასიათებელია

სხვადასხვა პროფილის ფსიქოტროპული აქტივობა:
ა) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი
*ბ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
გ) ანტიდეპრესიული მოქმედება
დ) მანიაკალური სინდრომის რედუცირება
ე) ნეგატიურ სიმპტომთა რედუცირება აგზნების გარეშე

501. ატიპიური ანტიფსიქოზური მედიკამენტების მოქმედების ძირითადი

უბნებია უპირატესად:
ა) ნიგროსტრიალური სისტემა
*ბ) ლიმბიური სისტემა
გ) თავის ტვინის ქერქი

502. ობსესიურ-კომპულსიური სინდრომის სამკურნალოდ არჩევითი

მოქმედების ანტიდეპრესანტებია:
*ა) უპირატესად კლომიპრამინი და ფლუვოქსამინი
ბ) ყველა ჩამოთვლილი
გ) ფლუოქსეტინი
დ) აგომელატინი
ე) იმიპრამინი

503. ატიპური ანტიფსიქოზური პრეპატები უპირატესად იძლევიან შემდეგი

სახის გვერდით მოვლენებს:
*ა) ბულიმიას
ბ) წყურვილის გაძლიერებას
გ) დეპრესიას
დ) აკათიზიას
ე) მედიკამენტურ პარკინსონიზმს

504. ოლანზაპინით მკურნალობის აბსოლუტურ უკუჩვენებად მიიჩნევა:

*ა) შაქრიანი დიაბეტი
ბ) პარენქიმულ ორგანოთა დაავადებანი
გ) დეპრესიული სინდრომი
დ) მანიაკალური სინდრომი
ე) ფსიქმოტორული აგზნება

505. კლასიკური ანტიფსიქოზური მოქმედების ნეიროლეფსიური

მედიკამენტების მოქმედების მექანიზმი განსხვავდება ე. წ. ატიპიური
ანტიფსიქოზური მედიკამენტების მოქმედებისაგან:
ა) მხოლოდ თერაპიული ეფექტის სიმძლავრით და გვერდითი მოვლენების
ინტენსივობით
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით
გ) დაავადების სტრუქტურაში პროდუქტიულ ან ნეგატიურ სიმპტომთა
სიჭარბით
დ) გვერდითი მოვლენების ინტენსივობით
ე) თერაპიული ეფექტის სიმძლავრით

506. თიანეპტინი (კოაქსილი, სტაბლონი) ნაჩვენებია:

*ა) ყველა მათგანის დროს
ბ) აკვიატებულ აშლილობების
გ) აპათიური დეპრესიის
დ) ასთენო-დეპრესიული სინდრომის
ე) ნევროტიული დეპრესიის

507. აგრესიული ქცევების რედუცირებისათვის რეკომენდირებულია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ნატრიუმის ვალპროატი
*გ) დიაზეპამი
დ) კარბამაზეპამი
ე) ლითიუმი

508. ტკივილის ფენომენის შესამსუბუქებლად გამოიყენება შემდეგი

ფსიქოტროპული მედიკამენტები:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ნატრიუმის ვალპროატი
გ) კლონაზეპამი
დ) ამიტრიპტილინი
ე) კარბამაზეპამი

509. მონოამინოქსიდაზას ინჰიბიტორებით მკურნალობიდან, კლასიკურ

ნორადრენალინერგულ ტრიციკლიურ ანტიდეპრესანტებით მკურნალობაზე
გადასვლისას საჭიროა დროის ინტერვალი:
ა) არც ერთი დღე
*ბ) 14 დღე
გ) 7 დღე
დ) 3 დღე
ე) 1 დღე

510. რომელი კლასის ანტიდეპრესანტებით მკურნალობა მოითხოვს

სპეციალურ დიეტას საკვებში თიამინის შემცველობის გამო (ხაჭო, ყველი,
ტვინი და ა. შ. ):
ა) სეროტონინერგიული ანტიდეპრესანტები
ბ) ტეტრაციკლიური ანტიდეპრესანტები
*გ) ფერმენტ მაოს ინჰიბიტორები
დ) ტრიციკლიური ანტიდეპრესანტები
ე) ბიციკლიური ანტიდეპრესანტები
ვ) მონოციკლური ანტიდეპრესანტები

511. ანტიდეპრესანტები ან თიმოანალეპტიკები უპირატესად მოქმედებს:

ა) დეპრესიულ-ბოდვით აგზნებაზე.
ბ) შინაგან დაძაბულობაზე.
*გ) ხასიათის პათოლოგიურ დაქვეითებაზე.
დ) ბოდვით მდგომარეობაზე.
ე) ჰალუცინაციურ სინდრომზე.

512. ფსიქოანალეპტიკების კლასს მიეკუთვნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ნოოტროპები.
დ) ფსიქოსტიმულატორები.
ე) ანტიდეპრესანტები.

513. ენდოგენური დეპრესიების მკურნალობის ძირითად საშუალებებად

ითვლება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ელექტო-შოკური თერაპია.
დ) მაო-ს ინჰიბიტორები.
ე) ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები.
514. ანტიდეპრესანტების მოქმედება ნეიროდინამიკურ სისტემაზე:
ა) ყველა ჩამოთვლილი არასწორია.
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.
გ) დოფამინერგულია.
დ) სეროტონინერგულია.
ე) ნორადრენალინერგულია.

515. მედიატორ სერიტონინის უმეტესი ნაწილი იმყოფება:

ა) ცნს-ში.
ბ) გულში.
გ) ფილტვებში.
*დ) ნაწლავებში.

516. ანტიდეპრესანტებს შეუძლია შემდეგი ქრონიკული სომატური

დაავადებების გამწვავება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილის.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილის.
გ) გულის რითმის დარღვევის.
დ) გლაუკომის.
ე) პროსტატიტის.

517. სედატიური ანტიდეპრესანტების ჯგუფში შედის:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) მირტაზაპინი
დ) ტრაზოდონი
ე) მიანსერინი.
ვ) ამიტრიპტილინი.

518. ზოლოფტი (სერტრალინი) ნაჩვენებია დეპრესიების სამკურნალოდ,

გარდა:
ა) სომატოგენური დეპრესიისას.
ბ) ალკოჰოლური აბსტინენციების დროს არსებული დეპრესიული
მდგომარეობისას.
გ) შიზოაფექტური ფსიქოზების.
დ) მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზისას.
*ე) პარანოიდული შიზოფრენიისას.

519. ზოლოფტი (სერტრალინი) ავლენს:

ა) ყველა არასწორია.
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ანტიფობიკურ ეფექტს.
დ) მასტიმულირებელ ეფექტს.
ე) თიმოანალეფსიურ ეფექტს.

520. ზოლოფტი (სერტრალინი) ნაჩვენებია შემდეგი ტიპის დეპრესიის

სამკურნალოდ:
*ა) ყველა ჩამოთვლილის.
ბ) ადინამიური დეპრესიის.
გ) ანესთეზიური დეპრესიის.
დ) აპათიური დეპრესიის.
ე) შეკავებითი დეპრესიის.

521. ზოლოფტი (სერტრალინი), როგორც მასტიმულირებელი

ანტიდეპრესანტი, ავლენს:
*ა) სწორია თიმოანალეფსიურ და მასტიმულირებულ.
ბ) ანტიჰალუცინაციურ ეფექტს.
გ) მასტიმულირებულ ეფექტს.
დ) თიმოანალეფსიურ ეფექტს.
ე) გამოხატულ სედაციურ ეფექტს.

522. ზოლოფტი (სერტრალინი) დეპრესიის ტრიადაზე გავლენას ახდენს

შემდეგი თანმიმდევრობით:
ა) ვიტალური ანტიდეპრესიული ეფექტი;
ბ) მოტორული შეკავება;
გ) იდეატორული შეკავება;
*დ) ყველა სწორია.

523. ზოლოფტი (სერტრალინი) ნაჩვენებია: 1) ბიპოლარული აფექტურის

აშლილობის დროს; 2) სომატოფორმული დეპრესიისას; 3) ობსესიურ
კომპულსიური აშლილობის დროს
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) 2;3
გ) 1 და 3
დ) 2

524. ზოლოფტი (სერტრალინი) უკუნაჩვენებია იმ ავადმყოფებში, ვისაც

აქვს:
ა) ღვიძლის ციროზი და პიელონეფრიტი
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) პიელონეფრიტი.
დ) პროსტატის ჰიპერტროფია.
ე) ღვიძლის ციროზი.

525. ფლუოქსეტინის (პროზაკის) ფსიქოტროპულ მოქმედებაში არჩევენ: 1)

თიმოანალეფსიურ ეფექტს; 2) სედაციურ მოქმედებას; 3) ანტიბოდვით
ეფექტს; 4) მასტიმულირებელ ეფექტს.
*ა) 1;2;4
ბ) 4
გ) 3
დ) 1 და 2

526. ფლუოქსეტინით (პროზაკი) მკურნალობა ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილი

მდგომარეობის დროს, გარდა:
ა) ბიპოლარული აფექტური აშლილობისა
*ბ) კატატონიური შიზოფრენიისა.
გ) ინვოლუციური დეპრესიებისა.
დ) ფობიკურ-ობსესიური ნევროზისა.
ე) ატიპური დეპრესიისა.

527. ციტალოპრამი არის სუსტი მასტიმულირებელი ანტიდეპრესანტი,

რომელსაც ახასიათებს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი
გ) ანქსიოლიზური ეფექტი.
დ) თიმოანალეფსიური ეფექტი.
ე) თიმოლეფსიური ეფექტი.

528. ციტალოპრამისათვის დამახასიათებელია ზემოქმედება დეპრესიის

ობლიგატურ ნიშნებზე: 1) ვიტალურ დეპრესიაზე; 2) მოტორულ შეკავებაზე;
3) იდეატორულ შეკავებაზე.
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) 1;2;3
გ) 1 და 3
დ) 2

529. ციტალოპრამი ნაჩვენებია დეპრესიების სამკურნალოდ, გარდა:

ა) სომატოგენური დეპრესიისა.
ბ) ნევროზული დეპრესიისა.
გ) ინვოლუციური დეპრესიისა.
*დ) ეპილეფსიური ფსიქოზისა.
ე) ბიპოლარული აფექტურის აშლილობისა.

530. "ატიპური დეპრესიები" ხასიათდება შემდეგი თავისებურებებით:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ობსესიურ-ფობიკური აშლილობები.
დ) სომატო-ვეგეტატიური აშლილობები.
ე) შფოთვითი მდგომარეობა.

531. სელექტიური სეროტონინერგული ანტიდეპრესანტები გამოიყენება

შემდეგი ნევროზული დონის დეპრესიული მდგომარეობებისას:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) მომატებული შფოთვიანობა.
დ) იპოქონდრიული მდგომარეობები.
ე) ობსესიურ-ფობიკური მდგომარეობები.

532. პაროქსიზმული პანიკური აშლილობები მოიცავს:

ა) ყველა არასწორია.
ბ) სწორია ყველა
გ) აფექტურ-ჰალუცინაციურ სინდრომს.
დ) აფექტურ-დეპრესიულ მდგომარეობებს.
*ე) ვეგეტატულ-ორთოსტატიურ კრიზებს.

533. ანტიდეპრესანტების ბიოლოგიურ-თერაპიული ეფექტურობის

პრედიქტორებია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) თირეოტროპული ჰორმონის დათრგუნვის ტესტი.
დ) დექსამეტაზონური ტესტი.
ე) ამფეტამინური ტესტი.

534. ანტიდეპრესანტების გამოყენებისას ქოლინოლიზური გვერდითი

მოვლენები ხასიათდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) შარდის ბუშტის ატონიით.
დ) ტაქიკარდიით.
ე) ლორწოვანი გარსების სიმშრალით.

535. რისპერიდონის ფსიქოტროპული აქტივობის სპექტრი მოიცავს ყველა

ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) სედაციური ეფექტისა.
*ბ) ანტისპაზმური ეფექტისა.
გ) მასტიმულირებელი ეფექტისა.
დ) მძლავრი ანტიფსიქოზური ეფექტისა.
ე) სედაციური ეფექტისა.

536. რისპერიდონით მკურნალობა ნაჩვენებია:

ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) შიზოფრენიის დროს;
დ) ბიპოლარული აშლილობისას;
ე) აუტიზმის დროს გამოვლენილი გამღიზიანებლობის დროს.

537. რისპერიდონის სამკურნალოდ ნაჩვენებია:

ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) შიზოფრენიის რეკურენტული მიმდინარეობისას.
დ) შიზოფრენიის უწყვეტი მიმდინარეობისას.
ე) შიზოტიპური აშლილობისას.

538. რისპერიდონი იწვევს შემდეგ გვერდით მოვლენებს: 1) ძილიანობას;

2) აგზნებას; 3) ორთოსტატიულ ჰიპოტონიას
ა) ყველა სწორია.
*ბ) 1;3
გ) 3
დ) 2
ე) 1

539. რისპერიდონის თერაპიული ეფექტურობა ვარიაბელურია შემდეგი

დოზების დროს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილის დროს.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილის დროს.
გ) 8-12 მგ/დღე-ღამეში.
დ) 4-6 მგ დღე-ღამეში.
ე) 2 მგ/დღე-ღამეში.

540. რისპერიდონით მკურნალობა ნაჩვენებია:

ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) შიზოიდური პიროვნული აშლილობის დროს - დეკომპენსაციის ფაზაში.
დ) ორგანული შიზოფრენიისმაგვარი აშლილობის დროს
ე) აფექტური ფსიქოზებისას.

541. ატიპურ ნეიროლეპტიკებს მიეკუთვნება შემდეგი პრეპარატები: 1)

ქლორპრომაზინი; 2) რისპოლეპტი; 3) ოლანზაპინი
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
*ბ) 2;3
გ) 3
დ) 2 და 1

542. ოლანზაპინის ფსიქოტროპული აქტივობის სპექტრი მოიცავს:

ა) არც ერთ ჩამოთვლილს.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს.
გ) სედაციურ ეფექტს.
დ) ძლიერ ანტიფსიქოზურ მოქმედებას.
ე) მასტიმულირებელ ეფექტს.

543. ოლანზაპინით მკურნალობა ნაჩვენებია:

ა) ყველა არასწორია.
ბ) ყველა სწორია.
გ) ნევრასთენიის დროს.
დ) სომატიზირებული აშლილობის დროს.
*ე) ქრონიკული ბოდვითი აშლილობების დროს.

544. ოლანზაპინით მკურნალობისათვის ნაჩვენებია შემდეგი სახის აგზნებები:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ჰალუცინაციურ-ბოდვითი აგზნება.
დ) ფსიქომოტორული აგზნება.
ე) მანიაკალური აგზნება.

545. ნეიროლეპტიკების კორექტორებს მიეკუთვნება შემდეგი მედიკამენტები:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ბიპერიდინი (აკინეტონი).
დ) ორფენადრინი (დისიპალი).
ე) ტრიჰექსოფენიდონი (ციკლოდოლი).

546. ციკლოდოლის (ტრიჰექსოფენიდონი) ზედოზირებისას შესაძლებელია

აღინიშნებოდეს შემდეგი მოვლენები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ცნობიერების ონეიროდული აშლა.
დ) ცნობიერების ბინდისებური აშლა.
*ე) ცნობიერების დელირიული აშლა.

547. ფენოთიაზინის ჯგუფში შედის შემდეგი პრეპარატები:

ა) არიპიპრაზოლი
ბ) სულპირიდი.
*გ) ტრიფლუოპერაზინი.
დ) რისპერიდონი

548. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან პიპერიდინულ ჯგუფში შედის:

ა) არიპიპრაზოლი
ბ) სულპირიდი.
გ) ტრიფლუოპერაზინი.
დ) რისპერიდონი
*ე) პროპერიციაზინი (ნეულეპტილი).

549. უპირატესი სედაციური ეფექტით ხასიათდება შემდეგი ნეიროლეპტიკები:

1) ქლორპრომაზინი; 2) აზალეპტინი; 3) არიპიპრაზოლი
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) 1;2
გ) 3
დ) 2 და 3

550. რომელი პრეპარატები მიეკუთვნება ნორმოთიმიკების ჯგუფს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ნატრიუმის ვალპროატი.
დ) კარბამაზეპინი.
ე) ლითიუმი.

551. აფექტური აშლილობების პროფილაქტიკურ მკურნალობაში გამოიყენება

შემდეგი პრეპარატები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) კარბამაზეპინი.
გ) ნატრიუმის ვალპროატი.
დ) ლითიუმი.
ე) ლამოტრიჯინი

552. ნევროლოგიურ არასასურველ თანამოვლენებს პრაქტიკულად არ იწვევს

შემდეგი ნეიროლეპტიკები: 1) ლეპონექსი (კლოზეპინი); 2) ეგლონილი
(სულპირიდი); 3) ლევოპრომაზინი (ტიზერცინი)
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) 1;2
გ) 3
დ) 2
ე) 1

553. ნეიროლეპტიკების დანიშვნის მომენტიდან უახლოესი გვერდითი

მოვლენები აღმოცენდება:
ა) ერთი თვის შემდეგ.
ბ) ორი კვირის შემდეგ.
გ) ერთი კვირის შემდეგ.
*დ) სამი დღე-ღამის შემდეგ.
ე) ერთი დღე-ღამის შემდეგ.

554. ნეიროლეპტიკების დანიშვნის შემდეგ ადრეული გვერდითი მოვლენები

გამოვლინდება:
ა) ორი თვის შემდეგ.
ბ) სამი კვირის შემდეგ.
*გ) ერთი კვირის შემდეგ.
დ) სამი დღე-ღამის შემდეგ.
ე) ერთი დღე-ღამის შემდეგ.

555. ნეიროლეპტიკების დანიშვნის შემდეგ მოგვიანებითი გვერდითი

მოვლენები გამოვლინდება:
ა) ერთი წლის შემდეგ.
*ბ) ერთი თვის შემდეგ.
გ) ორი კვირის შემდეგ.
დ) სამი დღე-ღამის შემდეგ.
ე) ერთი დღე-ღამის შემდეგ.

556. ნეიროლეპტიკის დანიშვნის მომენტიდან აღმოცენებული უახლესი

გვერდითი მოვლენებისათვის დამახასიათებელია:
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) ექსიმოტორული კრიზები.
დ) ოკულოგირული კრიზები.
ე) ტორტიკოლიზი (კისერმრუდობა).

557. ნეიროლეპტიკებით თერაპიის დაწყებიდან აღმოცენებული ადრეული

გვერდითი მოვლენებისთვის დამახასიათებელია:
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) აკაირია.
დ) ტაქიკინეზია.
ე) აკატიზია.

558. ნეიროლეპტიკებით თერაპიის დაწყებიდან აღმოცენებული მოგვიანებითი

გვერდითი მოვლენებისთვის დამახასიათებელია:
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) დისკინეზია.
დ) ჰიპომიმია.
ე) კუნთოვანი ტონუსის რიგიდობა.

559. ნეიროლეპტიკებით თერაპიისას ინიშნება კორექტორები:

ა) ერთდროულად ნეიროლეპტიკებთან;
*ბ) ნევროლოგიური გვერდითი მოვლენების გაჩენისას;
გ) საერთოდ არ ინიშნება
დ) ყველა არასწორია.

560. ფსიქიკურად ჯანმრთელ პირებში ნეიროლეპტიკები იწვევენ:

ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) ემოციურ განურჩევლობას.
დ) აზროვნების შენელებას.
ე) მოძრაობის შეკავებას.

561. ნეიროლეპტიკებით მკურნალობისას ფსიქიკურ გვერდით მოვლენებს

მიეკუთვნება:
ა) ეიფორია და თავის ტკივილი;
*ბ) დეპრესია და/ან დელირი
გ) ეიფორია და მეგალომანიური გამონათქვამები;
დ) არც ერთი ჩამოთვლილი.

562. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის კლინიკური სურათი

ხასიათდება:
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) დისკინეზიით.
დ) ცნობიერების დარღვევით.
ე) ჰომეოსტაზის შეცვლით.

563. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის დროს ჰომეოსტაზის შეცვლა

არ გამოიხატება:
ა) სისხლში მატულობს ლეიკოციტების რაოდენობა;
*ბ) სისხლში კრეატინ-ფოსფოკინაზას (კფკ) დონის მკვეთრი კლებით;
გ) ჰიპერთერმიით და დისემინირებული სისხლძარლივშიდა შედედების
სინდრომით;
დ) არტერიული წნევის ცვალებადობით.

564. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის დროს ცნობიერების

დარღვევა გამოიხატება: 1) ჰალუცინატორულ-პარანოიდული აბნევით; 2)
სოპოროზული მდგომარეობით; 3) კომატოზური მდგომარეობით.
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) 2;3
გ) 3
დ) 2 და 1

565. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის დროს კუნთოვანი ტონუსის

დარღვევები ხასიათდება: 1) კუნთოვანი ტონუსის მომატებით; 2)
დისკინეზიებით; 3) მუტიზმით
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) 1;2
გ) 3
დ) 2 და 3

566. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის მკურნალობა მოითხოვს:

ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) სიმპტომურ მკურნალობას;
დ) სითხის ბალანსის შენარჩუნებას და პაციენტის გაგრილებას;
ე) ნეიროლეპტიკების მოხსნას.

567. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის დროსმომატებული კუნთთა

ტონუსის არადიფერენცირებული თერაპია ტარდება შემდეგი პრეპარატებით:
ა) ბენჰექსოლი
ბ) ტრაზოდონი
*გ) დიაზეპამი
დ) ოლანზაპინი

568. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის არასპეციფიური თერაპიის

მიზანია:
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) ელექტროლიტური ბალანსის აღდგენა.
დ) სისხლის კოაგულაციური მაჩვენებლების აღდგენა.
ე) ჰემოდინამიკის აღდგენა.

569. ცნს-ის სტიმულატორების გამოყენებისას უკუჩვენებებია: 1) უძილობა;

2) ფსიქომოტორული შეკავება; 3) აჟიტირებული დეპრესია.
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) 1;3
გ) 3
დ) 2 და 1
570. ცნს-ის სტიმულატორების გამოყენებისას სომატური გვერდითი
მოვლენებია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ჰიპერტენზია.
დ) ტაქიკარდია.
ე) არითმია.

571. ცნს-ის სტიმულატორების ზედოზირებისას ფსიქიკური მდგომარეობა

გამოიხატება: 1) დელირიუმით; 2) ჰალუცინაციურ-პარანოიდული
სინდრომით; 3) ასთენიური მდგომარეობით
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) 1;2
გ) 3
დ) 2
ე) 1

572. ცნს-ის სტიმულატორების მოქმედების სპექტრი ხასიათდება:

ა) ანტიჰალუცინატორული ეფექტით.
ბ) ანქსიოლიზური ეფექტით.
*გ) მასტიმულირებელი ეფექტით.
დ) ანტიდეპრესიული ეფექტით.
ე) ანტიბოდვითი ეფექტით.

573. ტეტრაციკლურ ანტიდეპრესანტებს მიეკუთვნება შემდეგი პრეპარატები:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) მირტაზაპინი (რემერონი).
დ) მიანსერინი (ლერივონი).
ე) მაპროტილინი (ლუდიომილი).

574. სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიურ ინჰიბიტორებს მიეკუთვნება

შემდეგი პრეპარატები, გარდა:
ა) პაროქსეტინი.
ბ) ციტალოპრამი.
*გ) მირტაზაპინი
დ) ფლუოქსეტინი
ე) სერტრალინი

575. მაო-ს შეუქცევად ინჰიბიტორებს მიეკუთვნება შემდეგი პრეპარატები:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ფენელზინი.
დ) ტრანილციპრამინი.
ე) ნიალამიდი.

576. მაო-ს ინჰიბიტორებს მიეკუთვნება შემდეგი პრეპარატები, გარდა:

ა) ფენელზინი
*ბ) ტრაზიდონი.
გ) სელეგილინი
დ) რაზაგილინი

577. დეპრესიის მკურნალობის დროს ანტიდეპრესანტების შეცვლის

კლინიკური მაჩვენებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) დეპრესიის კლინიკური სურათის გართულება არასასურველი
თანამოვლენებით
დ) დეპრესიული სიმპტომატიკის რეზისტენტობა
ე) დეპრესიული სიმპტომატიკის შენელებული რედუცირება (8 კვირაზე მეტ
პერიოდში)

578. ნატრიუმის ვალპროატი რეკომენდებულია შემდეგი ფსიქიკური

დაავადებების დროს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) შიზოფრენიის მარტივი ფორმა
გ) ალცჰაიმერის დაავადება.
*დ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობა
ე) ბოდვითი აშლილობა.

579. ნატრიუმის ვალპროატი, როგორც პროფილაქტიკური საშუალება,

რეკომენდებულია:
ა) ყველა არასწორია.
*ბ) ყველა სწორია.
გ) დეპრესიული ნევროზის დროს.
დ) ტრავმული ეპილეფსიის დროს.
ე) ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დროს.

580. ქალა-ტვინის ტრავმის დროს თავის ტვინის დაზიანების მიხედვით,

გამოყოფენ:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) კომპრესიას;
გ) კონტუზიოს;
დ) კომოციოს.

581. ქალა-ტვინის ტრავმის მსუბუქი ხარისხის დროს ვლინდება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ცუდი თვითგრძნობის არარსებობა მწვავე პერიოდში დამახასიათებელი
ზოგად ცერებრალური სიმპტომების გამოვლინება.
ბ) ტრავმის მომენტში რეტროგრადული ამნეზიისა;
გ) სწრაფად გამავალი ასთენიისა;
*დ) ცნობიერების გათიშვისა რამოდენიმე საათის განმავლობაში;
582. ქალა-ტვინის ტრავმის საშუალო ხარისხის დაზიანების დროს ვლინდება
ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) მრავალმხრივი ცერებრალურ-ორგანული ხასიათის ჩივილებისა
დამახსოვრების დაქვეითებით, რეპროდუქციის გაძნელებით
*ბ) მსუბუქი ხარისხის ასთენიისა მწვავე პერიოდში;
გ) რეტროგრადული ამნეზიისა რომელიც მოიცავს ტრავმის წინა დღეების
მოვლენებს, რიგ შემთხვევაში ანტეროგრადული ამნეზიით;
დ) შემდგომი ომნუბილაციისა 1-2 სთ-დან 1-2 დღემდე -
ხანგრძლივობით;
ე) ცნობიერების გათიშვისა რამოდენიმე წუთიდან რამოდენიმე საათამდე
(ტრავმის მომენტში).

583. მძიმე ქალა-ტვინის ტრავმის დროს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მწვავე პერიოდში გვხვდება ფსიქო-ორგანული სინდრომის გამოვლინება;
დ) მუდმივი მნესტიური აშლილობები (ანტეროგრადული. რეტროგრადული,
ფიქსაციური ამნეზია);
ე) ვითარდება სოპორი ან კომა რამოდენიმე დღე-ღამის ხანგრძლივობით;

584. თავის ტვინის კომოციოს მწვავე პერიოდისათვის დამახასიათებელია

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ლოკალური ნევროლოგიური სიმპტომებისა (დამბლები, პარეზები,
ჰიპერესთეზიები, ანესთეზიები).
ბ) ასთენიისა;
გ) ვაზომოტორულ-ვეგეტატიური აშლილობებისა;
დ) გულისრევის, პირღებინებისა;
ე) თავბრუსხვევისა;

585. კონტუზიის მწვავე პერიოდისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ქერქული კეროვანი აშლილობები;
დ) მენინგიალური სიმპტომები;
ე) ლოკალური ნევროლოგიური სიმპტომები;

586. პოსტტრავმული ასთენიის ხარისხზე მიუთითებს:

ა) სომატური ჩივილების სიჭარბე.
ბ) სუსტსულოვნება;
გ) ზედაპირული ძილი;
დ) ჰიპერესთეზია;
*ე) გამოხატული ადინამიური კომპონენტი;

587. პოსტტრავმულ ასთენიას ჩვეულებრივ ერწყმის:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ნისტაგმი და კონვერგენციის უნარის დაქვეითება;
დ) პირღებინება გულისრევა;
ე) თავის ტკივილები თავბრუსხვევასთან ერთად;

588. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდის დელირიუმისთვის

დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ლუციდური (ნათელი) პერიოდები ფსიქოზის მიმდინარეობისას;
დ) მრავლობითი მხედველობითი ჰალუცინაციები შიშისა და შფოთვის
აფექტით;
ე) ვითარდება უპირატესად ალკოჰოლის ჭარბად გამომყენებლებში ან
დამატებითი სხვა მავნე ფაქტორების ზემოქმედებით;

589. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდის ონეროიდისათვის

დამახასიათებელია ყველა, გარდა:
*ა) ონეიროიდული მდგომარეობის არაერთჯერადი აღმოცენება ქალა-ტვინის
ტრავმის მწვავე პერიოდის განმავლობაში.
ბ) ეიფორიული ექსტაზის ეფექტი;
გ) ხშირია მეტამორფოპსიები და სხეულის სქემის მოშლა;
დ) აღმოცენდება მწვავე პერიოდის პირველ დღეებში მსუბუქი ძილიანობის,
ხანმოკლე ქაოტური აგზნების ფონზე;
ე) მწვავე ტრავმული ფსიქოზების შედარებით იშვიათი ფორმაა ;

590. კორსაკოვის სინდრომი ქ/ტ ტრავმის მწვავე პერიოდში ხასიათდება

ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) კორსაკოვის სინდრომი აღმოცენდება ქ/ტ მსუბუქი (კომოციო) ტრავმის
შემდეგ;
ბ) შესაძლებელია პირველ ხანებში თან ახლდეს ცნობიერების დელირიული
შეცვლის სიმპტომები;
გ) გამოხატული რეტროგრადული ამნეზიისა, რომელიც მიუთითებს მის
მდგომარეობაზე;
დ) აღმოცენებისა უშუალოდ გაბრუების პერიოდის ან ცნობიერების აშლის
(დელირიული, ბინდისებური) შემდეგ;
ე) ხანგრძლივი მიმდინარეობისა, რამოდენიმე კვირიდან 2-3 თვემდე;

591. კორსაკოვის სინდრომი ქალა-ტვინის მწვავე ტრავმის პერიოდში

ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) კონფაბულაციების შინაარსი დამოკიდებული არა რის აფექტთან და
ტრავმის შემთხვევასთან.
*ბ) ცნობიერების შეცვლა “რაუშის" სიმპტომებით;
გ) ცვალებადი აფექტი - აწეული ექსპანსიური და დაბნეულ
“იპოქონდრიული";
დ) კონფაბულაციები;
ე) ფიქსაციური ამნეზია, რეტროგრადული და ნაკლებად ანტეროგრადული
ამნეზია;
592. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდის აფექტური აშლილობანი
ხასიათდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილთ.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილთ;
გ) დისფორიებით დეპრესიებით;
დ) მანიის მწვავე განვითარებით;
ე) იშვიათი აღმოცენებით.

593. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდის მანიაკალური

მდგომარეობისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) პროდუქციული აგზნებისა;
ბ) ეიფორიული ფონისა;
გ) მანიისა ცნობიერების აბნევით, ფრაგმენტული ბოდვითა და
ჰალუცინაციებით;
დ) კონფაბულაციებისა;
ე) მორიას მაგვარი აშლილობისა.

594. ქალა-ტრავმის მწვავე პერიოდის დეპრესიული მდგომარეობა ხასიათდება

ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) გამოხატული ვიტალური კომპონენტისა;
ბ) ცნობიერების ბინდისებური შეცვლის უცაბედი განვითარებისა;
გ) იპოქონდრიული შეფერადებისა;
დ) შფოთვისა და შიშისა;
*ე) აფექტის დისფორიული შეფერადებისა.

595. ქალა-ტვინის ღია ტრავმის მწვავე პერიოდში შესაძლებელია,

გამოვლინდეს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მენინგიტები ან მენინგოენცეფალიტები;
დ) მორიისმაგვარი ან ფსევდოპარალიზური მდგომარეობა;
ე) კორსაკოვის სინდრომი;
ვ) ცნობიერების ბინდისებური აშლა.

596. თავის ტვინის ბაროტრავმის (მსუბუქი ხარისხის) მწვავე პერიოდის

ფსიქიკური დარღვევები ვლინდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) სურდომუტიზმი სიტყვების გამოთქმის გაძნელებით;
დ) ვეგეტატურ-ვესტიბულური აშლილობებით;
ე) არაღრმა ასთენიით.

597. თავის ტვინის მძიმე ხარისხის ბაროტრავმის მწვავე პერიოდის

ფსიქიკური დარღვევები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) გამოხატული ვეგეტატიური და ვესტიბულური დარღვევებისა.
ბ) ჰიპერესთეზიისა;
გ) ფსიქო-ფიზიკური დისკომფორტისა მტანჯველი განცდით,
გამღიზიანებლობით და დისფორიით;
*დ) ადინამიური ასთენიისა;
ე) მდგომარეობის გაუარესებისა დღის საათებში, განსაკუთრებით დილით.

598. თავის ტვინის მძიმე ხარისხის ბაროტრავმის ფსიქიკური დარღვევები

ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) სურდომუტიზმისა.
ბ) სიზმრებისა საშინელებათა თემატიკით;
გ) უძილობისა;
დ) ხატოვანი მენტიზმისა ჩაძინების წინ;
*ე) ფსიქიკური ავტომატიზმის სინდრომისა.

599. თავის ტვინის ბაროტრავმის მწვავე პერიოდის სიმპტომთა

რედუცირებისას (30 წლამდე ასაკისა) აფექტურ დარღვევებს ახასიათებს ყველა
ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) დისფორიული გამოვლინებებისა;
ბ) იმპულსური ქცევებისა;
*გ) დეპრესიისა აპათიითა და მოდუნებით;
დ) ლტოლვათა განმუხრუჭებისა;
ე) გუნება-განწყობის ფონის აწევისა უდარდელობით.

600. თავის ტვინის ბაროტრავმის დროს ცნობიერების ბინდისებური აშლა

ხასიათდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გამოხატული ვაზო-ვეგეტატიური დარღვევებით;
დ) ბრუტალური ქცევით;
ე) მკვეთრი მოტორული აგზნებით;

601. ქალა-ტვინის ტრავმის შორეული შედეგები დამოკიდებულია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) თერაპიის ეფექტურობაზე;
გ) პაციენტის პრემორბიდულ თავისებურებებსა და ასაკზე;
დ) ტრავმის სიმძიმეზე;
ე) ტრავმის ლოკალიზაციაზე;

602. ტრავმული ასთენია გამოვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) განაწყენიანობისა.
ბ) თავის ძალებში დაურწმუნებლობისა;
გ) ფსიქო-ფიზიკური გადაღლილობისა;
*დ) განურჩევლობისა საკუთარი მდგომარეობის მიმართ;
ე) გამღიზიანებადობისა;

603. ტრავმული ასთენიის მქონე ავადმყოფების მდგომარეობის გაუარესება

შეიძლება იყოს განპირობებული ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ფსიქიური ტრავმებით.
*ბ) არასწორი კვებით;
გ) ამინდის შეცვლისას ბარომეტრული წნევის მკვეთრი ცვალებადობით;
დ) გადაღლით;

604. ტრავმული დაავადების დროს ცნობიერების ბინდისებური აშლა

ვითარდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დამატებითი სომატური მავნე ფაქტორების ზეგავლენით რაც კავშირში არ
არის პაროქსიზმთან;
გ) უეცრად მწვავედ;
დ) უშუალოდ გულყრების შემდეგ;
ე) უპირატესად მაშინ როცა სჭარბობს კრუნჩხვითი პაროქსიზმები.

605. ეპილეპტომორფული აშლილობით მიმდინარე ტრავმული დაავადების

დროს შესაძლებელია შემდეგი დინამიკა (უპირატესად არაკრუნჩხვითი
პაროქსიზმების დროს)
ა) აღინიშნება ცნობიერების ბინდისებური აშლა გულყრებთან კავშირის,
გარეშე.
*ბ) პაროქსიზმების გასადავების ფონზე პიროვნების ცვლილებები
განისაზღვრება ფსიქოპათიისმაგვარი აშლილობებით (ცირკულარობის
მოვლენები);
გ) პიროვნების სტრუქტურაში მჟღავნდება ეპილეპტოიდური ხაზები;
დ) პაროქსიზმები იძენს უფრო პოლიმორფულ ხასიათს.

606. ტრავმულ ენდოფორმულ ფსიქოზებს მიეკუთვნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პარანოიდული ფსიქოზები;
დ) ჰალუცინაციურ-ბოდვითი ფსიქოზები;
ე) აფექტური ფსიქოზები;

607. ტრავმული აფექტური ფსიქოზების დროს:

ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ცნობიერების დაბინდვა მონოპოლარული დეპრესიების დროს შეიძლება
გამოვლინდეს როგორც პირველ ასევე შემდგომი შეტევების დროს;
გ) ცნობიერების დაბინდვა მანიების და ბიპოლარული ფსიქოზების დროს
შესაძლებელია გამოვლინდეს მხოლოდ პირველი შეტევისას;
დ) პირველი შეტევა ყველაზე მსუბუქია;
*ე) პირველი შეტევა ყველაზე მძიმეა და თან ახლავს ცნობიერების აშლა;

608. ტრავმული დაავადებების დროს დეპრესიები:

ა) აუცილებლად თან ახლავს დისმნეზიური ჭკუასუსტობა
ფსევდოპარალიზული სიმპტომებით.
ბ) არასოდეს ახლავს ზეღირებულოვანი და იპოქონდრიული ბოდვითი
იდეები;
გ) უფრო ხშირად ვითარდება მწვავედ;
*დ) ხშირად ვითარდება თანდათანობით და თან ახლავს დისფორია და
ცრემლიანობა;

609. ტრავმული მანიები:

ა) თან ახლავს უმნიშვნელო ორგანული დეგრადაცია.
ბ) ახალგაზრდა ავადმყოფების კლინიკური სურათი რთულდება ბოდვითი
კონფაბულაციებითა და განდიდების მანიით;
*გ) ხშირად ვითარდება მწვავედ და ახასიათებს კლინიკური გამოვლინებების
ლაბილურობა;
დ) ხშირად ვითარდება თანდათანობით.

610. ტრავმული ჰალუცინაციურ-ბოდვითი ფსიქოზების დროს ფსიქიკური

ავტომატიზმები ვლინდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ხატოვანი მენტიზმით;
დ) გახსნილობის სიმპტომით;
ე) სმენითი ფსევდოჰალუცინაციებით.

611. ტრავმული ჰალუცინაციურ-ბოდვითი ფსიქოზებისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) კანდინსკის სინდრომის კინესტეზიური ვარიანტისა.
ბ) ჰიპერმეტამორფოზის;
გ) დაბნეულობისა;
დ) ვერბალური ილუზიებისა;
ე) ვერბალური ჰალუცინოზისა.

612. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდში ჰალუცინაციურ პარანოიდული

ფსიქოზების მკურნალობისთვის გამოიყენება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) გრანდაქსინისა.
ბ) არიპიპრაზოლისა;
გ) ტრიფტაზინისა;
დ) რისპერიდონისა;
ე) ოლანზაპინისა.

613. ქალა-ტვინის ტრავმის შემთხვევაში სტაციონარიდან გამოწერის შემდეგ

ავადმყოფები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მოერიდონ ფსიქო-ფიზიკურ გადაღლას;
დ) გადატანილი ფსიქოზის შემთხვევაში უნდა იყვნენ ფსიქიატრის
დაკვირვების ქვეშ;
ე) უნდა დარჩნენ ნევროლოგის ყურადღების ქვეშ 6-12 თვე.

614. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდის გავლის შემდეგ

სარეაბილიტაციო ღონისძიებები შეიცავს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ოჯახურ ფსიქოთერაპიას;
დ) შრომით პერეორიენტირებას (დროებითი ან ხანგრძლივი);
ე) ავადმყოფობის სოციალური აქტივობის სტიმულაციას.

615. ქალა-ტვინის ტრავმის შორეულ პერიოდში ავადმყოფთა

შრომისუნარიანობა შეზღუდულია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) კეთილთვისებიანად მიმდინარე ტრავმული ეპილეფსიის დროს;
დ) ფსიქოპათიზაციის სინდრომის დროს ინტელექტის დაქვეითების გარეშე;
ე) მყარი ასთენიის დროს.

616.ტრავმა და დადგენილია:
*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მსუბუქი ცერებროასთენიური და ფსიქოორგანული დარღვევები;
დ) იშვიათი ეპილეპტოფორმული გამოვლინებანი;
ე) ფსიქოპათიისმაგვარი სინდრომი.

617. შეურაცხადია ავადმყოფები რომლებმაც გადაიტანეს ქალა-ტვინის ტრავმა

და აღენიშნებათ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მძიმე დისფორიები;
დ) ტრავმული ფსიქოზები;
ე) გამოხატული დემენცია.

618. ქალა-ტვინის ტრამვის მწვავე პერიოდის დროს შესაძლებელია

ბინდისებური ცნობიერების შემდეგი ვარიანტები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი
გ) ეპილეპტიფორმული აგზნება ჰალუცინაციებითა და ბოდვებით
დ) ძილიანობა უმოძრაობით
ე) გარეგნულად მოწესრიგებული თანამიმდევრული ქცევები

619. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდის ფსიქოზებია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) აფექტური ფსიქოზები
გ) კორსაკოვის სინდრომი
დ) ბინდისებური ცნობიერება
ე) დელირიუმი

620. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდის დელირიუმი ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) შეიძლება აღმოცენდეს დამატებითი მავნე ფაქტორის ზემოქმედებით
ბ) ნათელი შუალედებით (პერიოდული შეწყვეტით)
*გ) აღმოცენებით, როგორც წესი, დილის ან დღის საათებში
დ) ხშირი აღმოცენებით გაბრუების ან კონფაბულაციური აბნევის შემდეგ

621. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდში კონფაბულაცია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) კონფაბულაციის შინაარსი შეიძლება დაკავშირებული იყოს იმ
მოვლენასთან, რომელმაც ტრავმა გამოიწვია
გ) შეიძლება იყოს იპოქონდრიული შინაარსის
დ) შეიძლება იყოს ექსპანსიური შინაარსის

622. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდის ფსიქოზებს მიეკუთვნება ქვემოთ

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ტრავმული ეპილეფსიისა
ბ) კორსაკოვის სინდრომისა
გ) აფექტური ფსიქოზებისა
დ) ტრავმული დელირისა

623. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდში პაროქსიზმული მდგომარეობა

ხასიათდება:
ა) არც ერთი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) სხვადასხვა ფსიქოსენსორული აშლილობებით
დ) სხვადასხვა ჰიპერკინეზიებით
ე) უპირატესად პარციალური და აბორტული ეპილეპტიფორმული
გულყრებით

624. მსუბუქი ქალა-ტვინის ტრავმის საწყისი პერიოდის დასრულებისას

შესაძლებელია ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ზოგადი ჩივილები ცუდ თვითგრძნობაზე
*ბ) გამოხატული რეტროგრადული ამნეზია
გ) გარდამავალი ასთენია
დ) გაბრუება ან ობნუბილაცია

625. საშუალო სიმძიმის ქალა-ტვინის საწყისი პერიოდის დასრულებისას

შეიძლება გამოვლინდეს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) გამოხატული ასთენია ადინამიური კომპონენტით
გ) ანტეროგრადიული ამნეზია
დ) გამოხატული რეტროგრადიული ამნეზია

626. ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდში პროგნოზულად ცუდი ნიშანია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი არ არის სწორი
ბ) ყველა ჩამოთვლილი
გ) პაროქსიზმული დარღვევები
*დ) გამოხატული კორსაკოვის სინდრომი
627. ქალა-ტვინის ბროტრავმის მწვავე პერიოდის რედუცირებისას
(მოწიფულობის ასაკში) აფექტურ დარღვევებს ახასიათებს ყველა
ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) იპოქონდრიული ჩივილები, მასიური ვაზო-ვეგეტატიური დარღვევებით
*ბ) ლტოლვათა განმუხრუჭება, იმპულსიური ქცევები
გ) დათრგუნული, დაძაბული აფექტი
დ) გაღიზიანების, გაბოროტების აფექტი

628. საშუალო სიმძიმის ქალა-ტვინის ბროტრავმის საწყისი პერიოდის

დასრულებისას შესაძლებელია:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) მყარი ვაზოვეგეტაციური და ვესტიბულური დარღვევები
გ) გამოხატული ჰიპერესთენია
დ) ასთენია ადინამიური კომპონენტით

629. ქალა-ტვინის შორეული შედეგები შეიძლება გამოვლინდეს ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ტრავმული ეპილეფსიისა
*ბ) ტრავმული დელირიუმისა
გ) ტრავმული დემენცია
დ) ტრავმული ასთენიისა

630. ტრავმული ცერებრასთენია ხასიათდება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ვაზო-ვეგეტაციური აშლილობები
გ) ემოციური ლაბილობით
დ) ფიზიკური და ფსიქიკური განლევადობით

631. ტრავმული ცერებრასთენია ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) ჰიპერესთეზიისა
*ბ) მეხსიერების გამოხატული დაქვეითებისა
გ) გამღიზიანებლობისა
დ) ყურადღების კონცენტრაციის დაქვეითებისა

632. ტრავმული ეპილეფსიის დროს შესაძლებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილია სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) ცნობიერების ბინდისებური შეცვლის პაროქსიზმები
დ) გულყრის გარეშე პაროქსიზმები
ე) გენერალიზებული ან ჯექსონის ტიპის გულყრები

633. ქალა-ტვინის ტრავმის შორეული პერიოდის აფექტური ფსიქოზები

ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა ერთისა:
ა) უფრო ხშირია მანიაკალური შეტევები
ბ) მიმდინარეობს ბიპოლარულად
*გ) მიმდინარეობს მხოლოდ დეპრესიული შეტევებით
დ) უფრო ხშირად ვითარდება ქალებში
634. ტრავმული დემენცია ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ეიფორიული ან დისფორიული გუნებ-განწყობისა;
*ბ) სიმპტომების უკუგანვითარებისკენ მიდრეკილებისა;
გ) გამოხატული მნესტიური დარღვევებისა;
დ) კრიტიკის მკვეთრი დაქვეითებისა.

635. ქალა-ტვინის ტრავმის შორეული პერიოდის ფსიქოზურ აშლილობებზე

გავლენას ახდენს:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დამატებითი მავნე ფაქტორები;
გ) პიროვნების პრემორბიდული თავისებურებანი;
დ) პიროვნების ასაკი;
ე) ქალა-ტვინის ტრავმის სიმძიმე.

636. მსუბუქი თავის ქალის ტრავმის დროს აღინიშნება ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
*ა) შორეული პერიოდისათვის დამახასიათებელია მყარად გამოხატული
ფსიქოსინდრომი.
ბ) შორეული პერიოდის დარღვევები არ გვხვდება ან არის მხოლოდ
ცერებრალურ-ორგანული ჩივილების სახით (თავის ტკივილები).
გ) რეტროგრადული ამნეზია გრძელდება მხოლოდ ტრავმის მომენტზე ან მის
უახლოეს საათებზე.
დ) შემდგომი გაბრუება აღწევს მხოლოდ ობნუბილაციას და გრძელდება
საათები, მაქსიმუმი - დღე-ღამე.
ე) ცნობიერების დაკარგვა გრძელდება წამები ან წუთები.

637. საშუალო სიმძიმის ქალა-ტვინის ტრავმის დროს აღინიშნება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) შორეულ პერიოდში ჩვეულებრივია ცერებრალურ-ორგანული ჩივილები,
ასთენია
გ) რეტროგრადული ამნეზია გრძელდება არა მხოლოდ ტრავმის პერიოდზე,
წინა დღეებსა და კვირეებზეც. შესაძლებელია მსუბუქი ფიქსაციური ამნეზიაც
დ) შემდგომი გაბრუება ვლინდება გამოხატული სომნოლენციით რამოდენიმე
დღის განმავლობაში
ე) ცნობიერების დაკარგვა რამოდენიმე წუთიდან რამოდენიმე საათამდე

638. მძიმე ქალა-ტვინის ტრავმის დროს აღინიშნება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) შორეული შედეგების პერიოდში ორგანული ფსიქოსინდრომი
გ) ხშირია თავის ქალას ტრავმები და ქალასშიგა სისხლჩაქცევები
დ) გამოხატული მნესტიური დარღვევები რეტროგრადული, ანტეროგრადული
და ფიქსაციური ამნეზიის სახით
ე) სოპორი და კომა. ნათელ ცნობიერებზე გადასვლის პერიოდი
შენელებულია, იგი შეიძლება შეიცვალოს მოძრაობითი აგზნების პერიოდებით
639. ნევროზული რეგისტრის აშლილობების დროს პროგნოზის დამძიმების
ტენდენცია დაკავშირებულია შემდეგ მომენტებთან:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) აღინიშნება პიროვნებული ცვლილებები;
გ) სოციალურ თანადგომას არ აქვს ადგილი;
დ) სოციალური პრობლემები მდგრადია და არ გააჩნიათ პერსპექტივა;
ე) სიმპტომები დაავადების დაწყებისთანავე გამოხატულია მძიმე ფორმით.

640. ავადმყოფური მდგომარეობის "ნევროზული აშლილობით"

კვალიფიკაციის შემთხვევაში საჭიროა გამოირიცხოს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დემენცია (საწყის ეტაპზე);
გ) შიზოფრენია;
დ) რეკურენტული დეპრესიული აშლილობა;
ე) სომატური დაავადება.

641. ნევროზული აშლილობების სამკურნალო ღონისძიებებში შედის:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) მოქმედებანი, მიმართული პაციენტისა და მის ირგვლივმყოფთა შორის
ურთიერთობის გაუმჯობესებისაკენ;
გ) სხვადასხვა საშუალებები, მიმართული პრობლემათა გადაწყვეტისაკენ;
დ) მკურნალობა, მიმართული სიმპტომების შემსუბუქებასა და მოხსნისაკენ.

642. სომატოფორმული აშლილობების ჯგუფს ეკუთვნის ფსიქოგენური

ფაქტორებით განპირობებული შემდეგი აშლილობები: 1) სომატიზირებული;
2) კონვერსიული; 3) იპოქონდრიული; 4) დისმორფოფობიული
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) 1;3
გ) 4
დ) 3
ე) 1 და 2

643. შფოთვით-ფობიკურ აშლილობებში შედის:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) აგორაფობიები
გ) სოციალური ფობიები
დ) სპეციფიური (იზოლირებული) ფობიები

644. აგორაფობიის დიაგნოსტიკურ კრიტერიუმებში შედის ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა ერთისა:
*ა) აღინიშნება გუნებ-განწყობის სადღეღამისო მერყეობა
ბ) მკვეთრად არის გამოხატული ფობიკური სიტუაციებიდან განრიდება
გ) შფოთვა და შიში, რომელიც უმთავრესად მოიცავს ღია სივრცესა ან
ბრბოში ყოფნას, მარტო მგზავრობას
დ) ვეგეტატიური სიმპტომები, რომლებიც წარმოადგენენ შფოთვის პირველად
გამოვლინებებს
645. სოციალური ფობიის დიაგნოსტიურ კრიტერიუმებში შედის ყველა
ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) აღინიშნება ჰიპერერგაზია;
ბ) ფობიკური სიტუაციებიდან განრიდება მკვეთრადაა გამოხატული;
გ) შფოთვა და შიში შემოიფარგლება მხოლოდ გარკვეული სოციალური
სიტუაციებით;
დ) ფსიქოლოგიური განცდა ქცევითი და ვეგეტატიური სიმპტომები,
რომლებიც წარმოადგენენ შფოთვის პირველად გამოვლინებას.

646. სპეციფიკური (იზოლირებული) ფობიების დიაგნოსცირების დროს

საჭიროა გამოირიცხოს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) დისმორფოფობია
გ) ბოდვითი აშლილობები
დ) იპოქონდრიული აშლილობები

647. დისოციაციური (ისტერიული) ამნეზია, როგორც წესი, არ ვლინდება

შემდეგში:
*ა) გუნებ-განწყობის ფონი დეპრესიულია
ბ) ავადმყოფის პოზიცია ტრავმული სიტუაციის მიმართ მშვიდი ან
განურჩეველია
გ) ამნეზია სელექციურია
დ) ამნეზია ფოკუსირდება ტრავმულ მოვლენებზე

648. ცნობიერების დისოციაციური (ისტერიული) შეცვლა ვლინდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) დემონსტრატიულობითა და თეატრალობით
გ) ფსიქოტრავმულ სიტუაციაზე კონცენტრირებით და მისი "ხელახალი
განცდით"
დ) ცნობიერების შევიწროებით

649. ფსევდოდემენციისთვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ვითარდება ფსიქოტრავმული სიტუაციის ზეგავლენით
გ) არასწორი პასუხები და მოქმედებები
დ) უმარტივესი ცოდნის მოჩვენებითი დაკარგვა
ე) ცნობიერების შევიწროება

650. დისოციაციური ამნეზიის დროს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) არ გააჩნია ორგანული საფუძველი
გ) დაავადებას წინ უძღვის ფსიქომატრავმირებელი სიტუაცია
დ) შენახულია ახალი ინფორმაციის ათვისების უნარი
ე) პაციენტი ხვდება საკუთარ მდგომარეობას
ვ) მეხსიერების დაკარგვა, როგორც წესი, უეცარია

651. კონვერსიული აშლილობა მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა ერთისა:

ა) ის ექვემდებარება მკურნალობის მრავალ სახეს
*ბ) ის უფრო ხშირად გვხვდება მაღალი სოციალურ-ეკონომიური წრის
წარმომადგენლებში
გ) უფრო ხშირად აღინიშნება ქალებში
დ) შეიძლება განვითარდეს ნებისმიერ ასაკში - ბავშვობიდან
მოხუცებულობამდე

652. დისოციაციური (ისტერიული) ფუგა ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) დავიწყებული მოვლენების აღდგენა შესაძლებელია ჰიპნოზური
ზემოქმედებით;
გ) გადატანილი ავადმყოფის მიერ ძირითადად ამნეზირებულია;
დ) ავადმყოფი ასრულებს საკმაოდ რთულ, მაგრამ მისთვის ჩვეულ
მოქმედებებს;
ე) ცნობიერების შევიწროვებით.

653. ისტერიული ბინდისებრი ცნობიერების დროს ადგილი აქვს ყველა

ჩამოთვლილს, გარდა ერთისა:
*ა) 1-2 კვირის ხანგრძლივობა;
ბ) შემდგომი სრული ამნეზიისა;
გ) აღქმის პათოლოგიისა (ხშირად მრავლობითი მხედველობითი
ჰალუცინაციები);
დ) ფსიქომატრავმირებელი ფაქტორის არსებობისა.

654. დისოციაციური (ისტერიული) ფუგის დიაგნოსტირების დროს საჭიროა

გამოირიცხოს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დრომომანია;
გ) ეპილეპტიფორმული სინდრომი;
დ) ამბულატორიული ავტომატიზმები.

655. დისოციაციური (ისტერიულ) მოტორულ აშლილობებს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) დისოციაციური ტრანსი
გ) დისოციაციური (ისტერიული) სტუპორი
დ) დისოციაციური (ისტერიული) ფუგა

656. პანიკური აშლილობები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

*ა) შესაძლებელია შეტევის დაწყების წინასწარგანსაზღვრა;
ბ) აღინიშნება რეალურობის შეგრძნებისა და თვითკონტროლის დაკარგვა;
გ) შიში და განგაში არ შემოისაზღვრება გარკვეული სიტუაციით ან
გარემოებით;
დ) დაუძლეველი შიშის, განგაშის განმეორებადი შეტევები.

657. გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) ვეგეტატიური ჰიპერაქტივობით;
გ) მოტორული დაძაბულობით;
დ) მდგრადი, გენერალიზებული, "არაფიქსირებული" შიშითა და
შფოთვით.

658. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობები ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ავადმყოფი ცდილობს წინააღმდეგობა გაუწიოს მათ;
გ) ავადმყოფისათვის ისინი შემაწუხებელი და დამამძიმებელია;
დ) განმეორებადი აზრების, წარმოდგენებისა და ქმედებების არსებობით.

659. ობსესიური აშლილობების დიაგნოსტიურ კრიტერიუმებს წარმოადგენს

შემდეგი:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ავადმყოფი, ხშირად უშედეგოდ, მაგრამ ეწინაარმდეგება მათ.
გ) აზრები, წარმოდგენები და მოქმედებები ავადმყოფის მიერ აღიქმება,
როგორც საკუთარი
დ) განმეორებადი და მყარი აზრები, წარმოდგენები, მოგონებები,
რომლებიც აღმოცენდება ავადმყოფის ნება-სურვილის გარეშე

660. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობების დიაგნოსცირებისათვის საჭიროა

გამოირიცხოს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ორგანული ფსიქოზური აშლილობა;
გ) ჟილ-დერა ტურეტის სინდრომი;
დ) შიზოფრენია;
ე) ფობიკური და დეპრესიული აშლილობები.

661. სომატოფორმული აშლილობები ხასიათდება შემდეგი მონაცემებით:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) სიმპტომების არსებობა არ დგინდება შესაბამისი გამოკვლევებით:
გ) სამედიცინო გამოკვლევების ჩატარების მუდმივი მოთხოვნა;
დ) ფიზიკურ სიმპტომთა განმეორებადი აღმოცენება;
ე) ანამნეზში სტრესული მოვლენებისა ან გადაუჭრელი პრობლემების
არსებობა.

662. სომატოფორმული აშლილობების დიაგნოსცირების დროს უნდა

გამოირიცხოს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) კვებითი აშლილობები
გ) სქესობრივი დისფუნქციები
დ) დისოციაციური აშლილობები
ე) იპოქონდრიული ბოდვა

663. სომატიზირებული აშლილობების დისგნოსცირების კრიტერიუმებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) სომატური სიმპტომები და მათგან განპირობებული ქცევა იწვევს
ავადმყოფის სოციალური და ოჯახური ფუნქციონირების დარღვევას.
გ) სიმპტომთა არსებობა არ მტკიცდება სათანადო გამოკვლევებით.
დ) მრავლობითი და ვარიბელური სომატური სიმპტომები, რომლებიც
გრძელდება 2 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში.

664. სომატიზირებული აშლილობების დიაგნოსცირებისას უნდა გამოირიცხოს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ბოდვითი აშლილობები.
გ) აფექტური (დეპრესიული) და შფოთვითი აშლილობები.
დ) სომატური დაავადებები.

665. იპოქონდრიულ აშლილობათა ვარიანტებს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) იპოქონდრიული მდგომარეობები სომატური დაავადების დროს.
გ) იპოქონდრიული სინდრომი ფსიქოზების დროს.
დ) იპოქონდრიული ხასიათის აკვიატებული მდგომარეობები.
ე) ფსიქოგენური იპოქონდრიული რეაქცია.

666. იპოქონდრიული აშლილობები მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:

*ა) დისმორფომანია.
ბ) ნოზოფობია.
გ) დისმორფოფობია (არაბოდვითი)
დ) იპოქონდრიული ნევროზი.

667. სომატოფორმულ ვეგეტატიურ დისფუნქციებს მიეკუთვნება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) და კოსტას სინდრომი.
*ბ) დისმორფოფობია.
გ) ნეიროცირკულარული ასთენია.
დ) პიროსპაზმი.

668. ნევრასთენია ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) ვეგეტატიური აშლილობებითა და ძილის დარღვევით.
გ) მუდმივი გადაღლილობისა და გამოფიტვის შეგრძნებით.
დ) გამღიზიანებლობითა და ანჰედონიით.
ე) გონებრივი და ფიზიკური შრომისუნარიანობის დაქვეითებით.

669. ნევრასთენიის დიაგნოსცირებისას უნდა გამოირიცხოს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) შფოთვითი აშლილობები.
გ) დეპრესიული აშლილობები.
დ) სომატოფორმული აშლილობები.
ე) ფსიქასთენია.
ვ) ვირუსისშემდგომი ასთენიური სინდრომი.

670. აგორაფობია ხასითდება შემდეგით:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) უხშირესად გვხვდება 20-დან 30 წ-მდე ასაკში.
გ) ზოგჯერ თან ერთვის მარტოობის შიში.
დ) უმთავრესად ახლავს პანიკური შეტევები.
ე) უხშირესად გვხვდება ქალებში.

671. მიუნჰაუზენის სინდრომი წარმოადგენს:

*ა) სიმულაციურ აშლილობას.
ბ) სომატოფორმულ აშლილობას.
გ) თ/ტვ ორგანულ დაავადებას.
დ) ენდოკრინულ ასლილობას.

672. ობსესიურ-კომპულსიურ აშლილობებს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
ა) ერთნაირი სიხშირით გვხვდება ქალებსა და მამაკაცებში.
ბ) ავადმყოფი აკვიატებებს აღიქვამს როგორც გადამეტებულს ან უაზროს.
გ) აშლილობა იწყება პუბერტატულ ან ახალგაზრდა ასაკში.
*დ) შფოთვა მატულობს კომპულსიური ქცევის შესრულების შემდეგ.
ე) ავადმყოფი ცდილობს დაძლიოს აკვიატებული აზრები და იმპულსები სხვა
აზრებითა და ქმედებებით.

673. სომატიზირებული აშლილობებისათვის მართებულია ყველა

ჩამონათვალი, გარდა:
ა) უხშირესად გავრცელებულია დაბალი სოციალური ჯგუფების
წარმომადგენელთა შორის.
ბ) ხასიათდება მრავალრიცხოვანი სომატური აშლილობებით.
*გ) უხშირესად გვხვდება მამაკაცებში.
დ) მას უწოდებენ ბრიკეს სინდრომს.

674. შფოთვითი აშლილობა ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) თან ახლავს ვეგეტატიური ნერვული სისტემის ჰიპერაქტივობით
გამოწვეული სომატური სიმპტომები.
გ) შფოთვის მტანჯველი, მძიმე სუბიექტური განცდით.
დ) შფოთვა და განგაში, რომელიც არ არის გამოწვეული კონკრეტული,
რეალური საფრთხით.

675. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი იწვევს პანიკური აშლილობის

მსგავს სიმპტომებს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) აბსისტენცია ბარბიტურატების არასამკურნალო მიზნით გამოყენების
დროს.
გ) კოფეინით ინტოქსიკაცია.
დ) ჰიპოგლოკემია.
ე) ფეოქრომოციტომა.

676. ჩამოთვლილთაგან რომელი ფობია შემოიფარგლება კონკრეტული

სიტუაციებით
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
*ბ) სპეციფიური (იზოლირებული) ფობიები
გ) სოციალური ფობია
დ) აგროფობია

677. ჩამოთვლილთაგან რომელი შფოთვითი აშლილობა ხასიათდება

დამცირებისა და უხერხულობის ირაციონალური შიშით?
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) სოციალური ფობია.
გ) სპეციფიკური ფობია.
დ) აგორაფობია.

678. რომელი აშლილობების დროს გვხვდება ე.წ. "ფლეშბეკ"-ები?

ა) დისმორფოფობიული აშლილობა.
*ბ) პოსტტრავმული სტრესული აშლილობა.
გ) დისოციაციური ფუგა.
დ) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა.

679. ჩამოთვლილთაგან რომელი აშლილობის დროს შეიძლება აღენიშნებოდეს

ახალგაზრდა პაციენტს ფსიქომატრავმირებელი სიტუაციის ფონზე ნაწილობრივი
სიბრმავის ეპიზოდები?
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) დისმორფოფობია.
გ) პოსტტრავმული სტრესული აშლილობა.
*დ) დისოციაციური (კონვერსიული).

680. კონვერსია წარმოადგენს ემოციური აშლილობების ტრანსფორმაციას

შემდეგი ეკვივალენტების სახით:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მოტორული ეკვივალენტი.
გ) ვეგეტატიური ეკვივალენტი
დ) სენსორული ეკვივალენტი.

681. თავის ტვინის სიმსივნის განვითარების დაწყებით ეტაპზე შეიძლება,

გამოვლინდეს ყველა ფსიქიკური აშლილობა, გარდა:
ა) პათოლოგიური ძილიანობის.
*ბ) მწვავე ვერბალური ჰალუცინოზის;
გ) მეხსიერების აშლის;
დ) ყურადღების დაქვეითების;
ე) აზროვნების ტემპის შენელების;

682. საფეთქლის წილის სიმსივნის დროს აღმოცენდება ყველა ფსიქიკური

აშლილობები, გარდა:
ა) ცნობიერების სიზმრისებური აშლისა;
ბ) სმენითი ჰალუცინაციებისა;
გ) მხედველობითი ჰალუცინაციებისა;
დ) ყნოსვითი ჰალუცინაციებისა;
*ე) აკინეტიკურ-აბულიური სინდრომისა.

683. ტვინის ღეროს სიმსივნის დროს გვხვდება ყველა სხვა სახის ფსიქიკური
აშლილობა, გარდა:
ა) მიზიდულობათა განმუხრუჭებისა.
ბ) აფექტის ლაბილობისა;
გ) თავისებური ჩამციებლობისა;
*დ) ჰალუცინაციური პაროქსიზმებისა;
ე) აქტივობის დაქვეითებისა;

684. მეზოდიენცეფალური არის სიმსივნისათვის დამახასიათებელია ყველა

სხვა ფსიქიკური აშლილობა, გარდა:
*ა) ისტერიული აშლილობებისა.
ბ) დეპრესიული სინდრომისა მოდუნების უპირატესობით;
გ) აპათიის;
დ) ძილიანობისა;
ე) კორსაკოვის სინდრომისა;

685. თავის ტვინის სიმსივნის დროს თვალის ფსკერზე გამოხატულია შემდეგი

დამახასიათებელი ნიშნები:
ა) მხედველობის ნერვის დისკის გაფერმკთალება.
ბ) ვენური სისხლსავსეობა;
გ) ანგიოსკლეროზი;
*დ) მხედველობითი ნერვის შეგუბებითი დვრილები;

686. თავის ტვინის სიმსივნის დროს ლიქვორის მხრივ დამახასიათებელია:

ა) რძემჟავას შემცველობის მომატება.
ბ) შაქრის შემცველობის მომატება;
გ) ვასერმანის დადებითი რეაქცია;
დ) ლიმფოციტების დიდი რაოდენობა;
*ე) ცილოვან-უჯრედოვანი დისოციაცია.

687. თავის ტვინის სიმსივნეების დროს ეეგ-ზე გვხვდება შემდეგი

ცვლილებები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ადგილობრივი ელექტრონული აქტივობის არარსებობა;
დ) ელექტრულ რხევათა სწრაფი განმუხტვები;
ე) ნელი მაღალამპლიტუდიანი ტალღები;

688. თავის ტვინის სიმსივნის დროს ტარდება ყველა შემდგომი თერაპია,

გარდა:
*ა) ოქსიგენოთერაპიის.
ბ) ქიმიოთერაპიის;
გ) რენტგენოთერაპიის;
დ) ნეიროქირურგიული მკურნალობის;
ე) სიმპტომური მკურნალობის.
689. თავის ტვინის სიმსივნის სიმპტომური მკურნალობა მოიცავს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებებს;
დ) დეჰიდრატაციას;
ე) ჩვენების მიხედვით ფსიქოტროპული საშუალებების გამოყენებას.

690. თავის ტვინის სიმსივნით დაავადებულთა შრომისუნარიანობა,

განისაზღვრება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) ფსიქიკური აშლილობების თავისებურებებით;
გ) სიმსივნური პროცესის ხასიათით;
დ) დაავადების სტადიით.

691. თავის ტვინის სიმსივნით დაავადებულთა რეაბილიტაცია მიმართულია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შრომითი რეადაპტაციისაკენ;
დ) ავადმყოფთა სოციალური რეადაპტაციისაკენ;
ე) ნაწილობრივ ან სრულად დაკარგული ფსიქიკური ფუნქციების
აღდგენისაკენ;

692. ავადმყოფები თავის ტვინის სიმსივნით მიჩნეულია შეურაცხადად. თუ

არსებობს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დემენციის ნიშნები;
დ) დაშაულის ჩადენის მომენტში ფსიქოზური აშლილობები;
ე) დანაშაულის ჩადენის მომენტში ცნობიერების აშლის ნიშნები;

693. თავის ტვინის სიმსივნეების დროს ფსიქიკური დარღვევები ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი
გ) შესაძლებელი გახანგრძლივებული ფსიქიკური აშლილობით
დ) ფრაგმენტულობით
ე) ცვალებადობით (მერყეობით)

694. თავის ტვინის სიმსივნეების დროს ფსიქიკური დარღვევების ხასიათი

დამოკიდებულია:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი არ არის სწორი
გ) ლოკალიზაციაზე
დ) სიმსივნის ზრდის ტემპზე
ე) სიმსივნის ბუნებაზე
695. სენილური დემენციის დასაწყის პერიოდში ფსიქოპათიისმაგვარი
აშლილობა მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:
*ა) ფსიქიკური ავტომატიზმის სინდრომისა;
ბ) ეჭვიანობისა;
გ) ემოციური სიჩლუნგისა;
დ) ეგოცენტრიზმისა;
ე) ინტერესების წრის შეზღუდვისა.

696. პიროვნების სენილური ცვლილება მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა

ერთისა:
ა) შთაგონებადობა.
ბ) ეჭვიანობა;
*გ) შფოთვა, შიში ახლობლების კეთილდღეობასთან დაკავშირებით;
დ) სიძუნწე;
ე) პირქუშობა და ბუზღუნი.

697. სენილური დემენციის დასაწყისში აღსანიშნავია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ინტერესების წრის შეზღუდვა;
დ) ჯიუტობა და რიგიდულობა;
ე) მიზიდულობათა განმუხრუჭება.

698. გამოხატული სენილური დემენციის დროს სახეზეა ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
ა) ახალი კავშირების დამყარების შეუძლებლობისა;
ბ) ავადმყოფური მდგომარეობის შეფასებისას კრიტიკის დაკარგვის;
გ) ფსევდორემინისცენციებისა;
დ) პროგრესიული ამნეზიისა;
*ე) მასიური კეროვანი სიმპტომატიკისა.

699. ფსიქოპათიისმაგვარი სენილური დარღვევებისათვის დამახასიათებელი

ნიშნებია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გამოხატული ეგოცენტრიზმი;
დ) შთაგონებადობა და ადვილი დამყოლიანობა საკუთარი ინტერესების
საზიანოდ;
ე) ეჭვიანობა ახლობლებთან ურთიერთობაში;

700. სენილური დემენციის დასაწყის სტადიაში (ფსიქოპათიისმაგვარი

სინდრომით) ადგილი აქვს ყველა ზემოთ ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) აქტიური ყურადღების შესუსტების.
ბ) დემენციის ნიშნების არარსებობის;
*გ) ტოტალური დემენციის;
დ) პიროვნების დაქვეითების;
ე) დისმნეზიური გამოვლინებების;
701. თავის ტვინის ატროფიული პროცესებისათვის დამახასიათებელია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა შემთხვევაში ყალიბდება ინტელექტის ფუნქციების, გამოხატული
დაქვეითება;
გ) ძირითადი დაავადებით გამოწვეული ლეტალური ფინალი;
დ) არ არის გამორიცხული დაავადების მწვავე დასაწყისი;
ე) დაავადების თანდათანობითი დაწყება პროცესის შეუქცევადი
პროგრედიენტული მიმდინარეობით;

702. ატროფიული პროცესი შეიძლება გრძელდებოდეს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მიიღოს "ჭენების" ხასიათი;
დ) 5-8 წელი;
ე) 20 წელი და მეტი.

703. ფიზიოლოგიური და პათოლოგიური მოხუცებულობის პროცესის

დიფერენცირების სიძნელე დაკავშირებულია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სენილური დემენციის დასაწყისში აღნიშნული გამოვლინების დიდი
მსგავსებით ფიზიოლოგიურ მოხუცებულობასთან;
დ) აღნიშნული გამოვლინებების ასაკობრივი შეფერადებით;
ე) მოხუცებულობისას ფსიქოპათიისმაგვარი აშლილობების სიხშირით;

704. სენილური დემენციის დროს ფსიქოზის განვითარება დაკავშირებულია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პიროვნების პრემორბიდულ ხასიათობრივ თავისებურებებთან;
დ) მემკვიდრეობით დატვირთვასთან;
ე) დემენციის ჩამოყალიბების ტემპთან.

705. მოხუცებულობითი დემენციის (ე. წ. მარტივი ფორმისათვის)

დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მარაზმის თანდათანობითი განვითარება და სიკვდილი;
დ) ქერქული კეროვანი დაზიანების ცალკეული ნიშნები;
ე) გლობალური დემენცია.

706. სენილური დემენციისაგან განსხვავებით ალცჰაიმერის დაავადების

დროს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მნიშვნელოვანია აპრაქსიის ხვედრითი წილი;
დ) არ ვითარდება მოხუცებულობითი დელირი;
ე) ფსიქიკურ პროცესთა რღვევის უფრო სწრაფი ტემპია;

707. ალცჰაიმერის დაავადებისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დაავადების განვითარების გარკვეული სტერეოტიპი;
დ) დაავადების საშუალო ხანგრძლივობა 8-9 წელია;
ე) უფრო ხშირად ავადდებიან ქალები;

708. კეროვანი სიმპტომებიდან ალცჰაიმერის დაავადებისათვის აუცილებელს

წარმოადგენს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) აგნოზია;
დ) აპრაქსია;
ე) აფაზია.

709. ალცჰაიმერის დაავადების დასაწყისში აღინიშნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დისმნეზიის მოვლენები;
დ) ფსიქოპათიისმაგვარი გამოვლინებები;
ე) პირქუში, დაქვეითებული გუნება-განწყობა;

710. ალცჰაიმერის დაავადების დასაწყისში შეიძლება განვითარდეს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქოპათიისმაგვარი სინდრომი;
დ) ფსიქოგენურად შეფერადებული დეპრესია;
ე) ფსიქოზი ბოდვითი სინდრომით;

711. ალცჰაიმერის დაავადების შემდეგი ვარიანტებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი არასწორია;
გ) პრესენილურ ასაკამდე;
დ) მოხუცებულობით ასაკში;
ე) დასაწყისით პრესენილურ ასაკში.

712. ალცჰაიმერის დაავადების დროს აუცილებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) აკალკულია;
დ) ალექსია;
ე) აგრაფია.

713. ავადმყოფური მდგომარეობის კრიტიკული შეფასება ალცჰაიმერის

დაავადების დროს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი არასწორია;
ბ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია;
გ) არ არის დაავადების არცერთ ეტაპზე;
დ) დაავადების ფინალში;
ე) დამახასიათებელია პროცესის მიმდინარეობის ყველა ეტაპზე.

714. ალცჰაიმერის დაავადების დროს აუცილებელ სიმპტომებს წარმოადგენს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) აფაზიის ყველა სახე;
დ) აგნოზია;
ე) აპრაქსია.

715. დეპრესია ალცჰაიმერის დაავადების დროს გვხვდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დაავადების კლინიკური გაშლის სტადიაში;
დ) ფინალურ (გამოსავალ) სტადიაში;
*ე) დასაწყის სტადიაში;

716. ბოდვითი ფსიქოზები ალცჰაიმერის დაავადების დროს უპირატესად

წარმოდგენილია:
ა) დეპრესიულ-პარანოიდული სინდრომით;
ბ) პარაფრენიული ბოდვით;
გ) პარანოიდული ბოდვით;
*დ) ნაკლებსისტემური ეჭვიანობის და დანაკლისის შინაარსის ბოდვით.

717. პიკის დაავადებისათვის დამახასიათებელია ატროფიული პროცესი:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი ლოკალიზაციებიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) თხემის წილების;
დ) საფეთქლის წილების;
ე) შუბლის წილების;

718. კრიტიკის დაქვეითება პიკის დაავადების დროს ვლინდება:

ა) მასიური კეროვანი აშლილობების შემდგომ.
ბ) მეხსიერების გამოხატული დაქვეითების შემდგომ;
გ) შორსწასულ შემთხვევებში;
დ) დაავადების კლინიკური გაშლის პერიოდში;
*ე) ინიციალურ ეტაპზე;

719. პიკის დაავადებისათვის დამახასიათებელია:

ა) განრისხების მანია.
ბ) მობუზღუნე დეპრესია;
გ) მანიაკალური აბნევა;
დ) ფსიქოგენური დეპრესია;
*ე) უაზრო უცნაური ეიფორია (მორია);
720. პიკის დაავადების დროს აღინიშნება ყველა ჩამოთვლილი,
გამოვლინებები, გარდა:
*ა) ჩამოყალიბებული ფსიქოგენური რეაქციები.
ბ) არაინტენსიური აგრაფია, ალექსია, აკალკულია;
გ) გამოხატული აპრაქსია;
დ) მნიშვნელოვანი მეტყველებითი აშლილობები;
ე) ინტელექტის უმაღლესი ფუნქციების და კრიტიკის სრული დაკარგვა;

721. პიკის დაავადების დროს ფსიქოზები:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მოგვიანებულ ეტაპზე ბოდვითი სინდრომის სახეცვლილება რჩება
არააქტუალური სტერეოტიპული მეტყველებითი პროდუქციების, ზოგჯერ
ერთეული სიტყვების სახით;
გ) მწვავე ფსიქოზები იშვიათობაა;
დ) ადრეულ ეტაპებზე ჩამოუყალიბებელი პარანოიალური სინდრომების
სახით;
ე) გვხვდება უფრო იშვიათად ვიდრე სხვა ატროფიული პროცესების დროს;

722. პიკის დაავადების მარაზმის (ფინალურ) სტადიაში:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მეტყველების ტოტალური დარღვევა;
გ) გამოხატულია პარკინსონისმაგვარი აშლილობები;
დ) სახეზეა გლობალური დემენცია;
ე) ძნელია მისი გამიჯვნა ალცჰაიმერის დაავადებისაგან;

723. პიკის დაავადება უნდა დიფერენცირებული იქნას:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პროგრესული დამბლისაგან;
დ) ალცჰაიმერის დაავადებისაგან;
ე) შიზოფრენიისაგან;

724. პიკის დაავადების შიზოფრენიასთან დიფერენციაცია განპირობებულია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ექოლალიებით;
დ) ასპონტანობით;
ე) ემოციური სიჩლუნგის განვითარებით;

725. ჰიპერკინეზები ჰანთინგტონის ქორეის დროს გამოიხატულია:

ა) მხოლოდ დაავადების გამოსავალ სტადიაში.
ბ) მხოლოდ დაავადების გაშლის პერიოდში;
გ) მხოლოდ დასაწყისში;
*დ) დაავადების ნებისმიერ სტადიაში.
726. ფსიქიკური აშლილობების (დაავადების დასაწყისში) მკურნალობისათვის
ატროფიული ჯგუფის დაავადებების დასაწყის პერიოდში, გამოიყენება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მცირე ანტიდეპრესანტები;
დ) მცირე ნეიროლეფსიური საშუალებები;
ე) ტრანკვილიზატორები.

727. ატროფიული პროცესების მკურნალობა დაავადების მოგვიანებულ

პერიოდში მოიცავს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სიმპტომური მკურნალობა;
დ) კვების ორგანიზაცია;
ე) ზოგადი მოვლა.

728. ნელი ტემპით მიმდინარე ატროფიული პროცესების დროს

რეაბილიტაციური ღონისძიებანი შემდეგია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) საოჯახო საქმიანობაში ახლობლებისთვის დახმარება;
დ) თვითმომსახურების ორგანიზაცია;
ე) შესაძლებლობების გათვალისწინებით სამუშაოს შერჩევა;

729. ატროფიული პროცესების დასაწყის პერიოდში ავადმყოფი შეიძლება

იყოს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შრომისუუნარო, რომელიც საჭიროებს მოვლა-პატრონობას;
დ) შრომისუუნარო;
ე) შეზღუდულად შრომისუნარიანი.

730. ატროფიული ჯგუფის დაავადების დროს შემთხვევის სასამართლო

ფსიქიატრიული შეფასება დამოკიდებულია იმაზე არის თუ არა:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ატროფიული პროცესებისათვის დამახასიათებელი გამოვლინებები. მათი
სიღრმე ხარისხი;
დ) ფსიქოზური აშლილობანი;
ე) ასაკობრივი ფსიქიკური ცვლილებები.

731. პიკის დაავადებისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
ა) უპირატესად ადრეული დასაწყისი 45-50 წლის ასაკში
ბ) უპირატესი ლოკალიზაცია შუბლისა და საფეთქლის წილებში
გ) დაავადების ხანგრძლივობა 5-7 წელი
*დ) უპირატესად გვიანი დასაწყისი 60-65 წლის ასაკში
732. პიკის დაავადებისათვის დამახასიათებელი გამოვლინებაა
*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი
ბ) ყველა ჩამოთვლილი
გ) დაავადების საწყისი ეტაპიდანვე ჭარბად არ ვლინდება უხეში პიროვნული
ცვლილებები
დ) დაავადების საწყისი ეტაპიდანვე ზიანდება ინტელექტის
"ინსტრუმენტული" ფუნქციები და ფსიქიკის ავტომატიზირებული მოქმედებები
ე) გახანგრძლივებული ინიციალური ეტაპი ფსიქოზური გამოვლინებებით

733. ალცჰაიმერის დაავადება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილია სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) ვლინდება კეროვანი სიმპტომატიკით თავის ტვინის ქერქის დიფუზიური
დაზიანების ფონზე
დ) ვლინდება აფაზიით, აგნოზიით, აპრაქსიით
ე) იწყება უფრო ადრე, ვიდრე „მოხუცებულობითი ჭკუასუსტობა“

734. პიკის დაავადება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) საბოლოოდ ყალიბდება ფსიქიკური და ფიზიკური მარაზმი
გ) ამ დაავადების დროს უპირატესად ზიანდება შუბლის წილი (იშვიათად
საფეთქლის)
დ) ავადმყოფი მიდრეკილია "უკბილო ხუმრობებისაკენ", აღენიშნება
გრამაფონის ფირფიტის სიმპტომი
ე) ვლინდება აპათიური ცვლილებებით ან განმუხრუჭებით
ვ) იწყება 45-60 წლის ასაკში

735. ეპილეფსია-ქრონიკული დაავადებაა, რომელიც ხასიათდება შემდეგი

ნიშნებით:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პიროვნების ტიპიური ცვლილებით;
დ) მრავალფეროვანი პაროქსიზმული დარღვევებით;
ე) ადრეული დასაწყისით (ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი);

736. ეპილეფსიის პირველ პაროქსიზმამდე რამოდენიმე წლით ადრე

დაწყებული ეპიზოდური შეტევების ხასიათის პროდრომალური
გამოვლინებებია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ძილის დარღვევები;
გ) დისფობიები;
დ) გულისრევა;
ე) თავბრუსხვევა;
ვ) თავის ტკივილები.

737. ეპილეფსიის პროდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) გარკვეული ლოკალიზაციის თავის ტკივილები პარესთეზიებით.
*ბ) ხშირი აბსანსები;
გ) იდეატორული პაროქსიზმები (ნაძალადევი აზრები, აზროვნების ტემპის
აჩქარება ან შენელება);
დ) ვეგეტატიური პაროქსიზმები;
ე) ცალკეული კუნთების მიოკლონური შეკრთომები.

738. პაროქსიზმების პროდრომი ხასიათდება სპეციფიკური გამოვლინებებით

(აურებით) რომელთაც აქვთ მრავალფეროვანი კლინიკური, გამოვლინებები
(პენფილდის აურების კლასიფიკაცია) და მოიცავს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილს;
ბ) იმპულსურ აურას;
გ) სენსორულ აურას;
დ) ფსიქიკური აურათა ჯგუფს.

739. სენსორული აურა მოიცავს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) ყნოსვით აურას;
დ) სმენით აურას;
ე) მხედველობით აურას.

740. სენსორული აურა შეიძლება მოიცავდეს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილის.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) ყნოსვით აურას;
დ) სომატო-სენსორულ (სენესტოპათიურს) აურას.

741. მცირე გულყრებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

ა) იმპულსური (მიოკლონური) გულყრების.
ბ) რეტროპულსური გულყრების;
გ) პროპულსური (აკინეზიური) გულყრების;
დ) აბსანსების;
*ე) ჯექსონის პარციალური გულყრების;

742. პროპულსიური შეტევებისთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
*ა) უფრო ხშირია გოგონებში და უპირატესად ვითარდება დღისით;
ბ) დამახასიათებელია ადრეული ასაკის ბავშვთა ასაკისათვის (4 წლამდე);
გ) ელვისებური შეტევები;
დ) სალამ-შეტევები;
ე) თავის ქნევა (თავის კანტური), კორტნა;

743. რეტროპულსური შეტევები ვითარდება შემდეგი სახით:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) რუდიმენტული რეტროპულსიური შეტევებით;
გ) კლონური შეტევებით;
დ) უფრო ხშირია გოგონებში, ვითარდება გამოღვიძებისას და არასოდეს
ძილის დროს;
ე) ვითარდება 4-დან 12 წლამდე;

744. იმპულსური შეტევები აღმოცენებული 10-23 წლის ასაკში ხასიათდება

შემდეგი ნიშნებით:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) ცნობიერების ხანმოკლე დაკარგვით;
დ) ზოგ შემთხვევებში უცაბედი დაცემით;
ე) კუნთების ცალკეული ჯგუფის უცაბედი შეკრთომებით ან ბიძგისმაგვარი
მოძრაობებით;

745. უკრუნჩხვო პაროქსიზმებს ცნობიერების ღრმა აშლით მიეკუთვნება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ამბულატორული ავტომატიზმები.
ბ) ცნობიერების ბინდისებური აშლის ორიენტირებული ვარიანტი;
გ) ცნობიერების ბინდისებური აშლის ჰალუცინაციური ვარიანტი;
*დ) აბსანსები;
ე) ცნობიერების ბინდისებური აშლის ბოდვითი ვარიანტი;

746. ამბულატორულ ავტომატიზმს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
ა) ფუგების.
ბ) ტრანსების;
*გ) აბსანსების;
დ) როტაციული ავტომატიზმების;
ე) ამბულატორული ავტომატიზმისა უიშვიათესი ქაოსური მოძრაობითი
აგზნებებით;

747. აფექტური უკრუნჩხვო პაროქსიზმები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით,

გარდა:
*ა) რამოდენიმე თვიდან რამოდენიმე წლამდე ხანგრძლივობის.
ბ) საათიდან - რამოდენიმე დღემდე ხანგრძლივობის;
გ) იშვიათად განვითარებულ ჰიპომანიაკალურ ან მანიაკალურ
პაროქსიზმების;
დ) დეპრესიული უკრუნჩხვო პაროქსიზმების სიხშირის;
ე) უცაბედი აღმოცენების და გაქრობის;

748. პიროვნების ცვლილება ეპილეფსიის დროს ვლინდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) აფექტის პოლარულობით (აფექტის წებოვნებით, უარყოფით განცდებზე
გაჭედვით ერთის მხრივ და მეორე მხრივ ექსპლოზიურობით);
გ) მეხსირების (რეპროდუქციის) დაქვეითებით;
დ) გაჭირვებული აზროვნებით;
ე) ყველა ფსიქიური პროცესის შენელებით, ტორპიდულობით;
749. მწვავე ეპილეფსიურ ცნობიერების დაბინდვის გარეშე მიმდინარე
ფსიქოზებს მიეკუთვნება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მანიაკალური მდგომარეობები;
დ) სხვადასხვა ტიპის დეპრესიები;
ე) მწვავე პარანოიდი;

750. მწვავე ეპილეფსიურ ფსიქოზებს ცნობიერების აშლით მიეკუთვნება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) კატატონური ფსიქოზები.
ბ) ეპილეფსიური სტუპორი.
გ) ეპილეფსიური დელირი;
დ) ეპილეფსიური ონეროიდი;
ე) ცნობიერების ბინდისებური მდგომარეობა, რომელიც არ არის
დაკავშირებული გულყრასთან;

751. ქრონიკული ეპილეფსიური ფსიქოზები ვლინდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) კატატონიური აშლილობებით;
დ) ჰალუცინაციურ-პარანოიდული მდგომარეობებით;
ე) პარანოიდული მდგომარეობებით.

752. ბოდვით აშლილობებს პარანოიდული ეპილეფსიური ფსიქოზის დროს

შეიძლება ჰქონდეს შემდეგი თემატიკა:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დევნის ბოდვა;
დ) დამოკიდებულების ბოდვა;
ე) რელიგიური შინაარსის ბოდვა;

753. მოგვიანებითი ეპილეფსია ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) მისი კავშირი ქალა-ტვინის ტრავმებთან, არტერიულ ჰიპერტენზიასთან და
თავის ტვინის ატროფიასთან.
*ბ) პიროვნების გამოხატული ცვლილებები;
გ) იშვიათი გულყრები;
დ) ნაკლებად გამოხატული პროგრედიენტულობა.

754. ფარული (ფსიქიკური) ეპილეფსია ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) კრუნჩხვითი პაროქსიზმებით (კატალეფსია, დისფორიული შეტევები,
დეპერსონალიზაციული აშლილობები);
დ) მკაფიო შემაშინებელი ჰალუცინაციებით და ბოდვით;
ე) ცნობიერების აშლის ხანმოკლე შეტევებით, მოტორლი აგზნებითა და
დამანგრეველი ტენდენციებით.
755. საფეთქლის (ფსიქომოტორული) ეპილეფსიის კლინიკური
თავისებურებები ხასიათდება შემდეგი ნიშნებით, გარდა:
ა) უკრუნჩხო პაროქსიზმებით მიმდინარე ბინდისებური მდგომარეობის
სხვადასხვა ვარიანტებისა.
*ბ) პაროქსიზმულად განვითარებული კატალეფსიის შეტევისა;
გ) შეტევის მრავალფეროვანი სტრუქტურით გამოხატული აურა;
დ) გენერალიზებული და არაგენერალიზებული პაროქსიზმებისა;
ე) პიროვნების ღრმა და ტიპიური ცვლილებებისა;

756. რეფლექტორული ეპილეფსიის კლინიკური თავისებურებები ხასიათდება

შემდეგი ნიშნებით:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მემკვიდრეობითი წინასწარგანწყობით;
დ) თავის ტვინის მომატებული კრუნჩხვითი აქტივობით;
ე) კრუნჩხვითი და არაკრუნჩხვითი პაროქსიზმებით რომლებიც აღმოცენდება
შინაგანი ორგანოების სხვადასხვა ანალიზატორების, გაღიზიანებით;

757. ეპილეფსიის მკურნალობის ზოგადი პრინციპები შემდეგია -მკურნალობა

უნდა იყოს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ხანგრძლივი;
გ) დინამიური;
დ) კომპლექსური;
ე) ინდივიდუალური.

758. კარბამაზეპინის მოქმედებაში არჩევენ:

ა) არცერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ანტიდეპრესიულ (მატონიზირებელ) მოქმედებას;
დ) დამამშვიდებელ მოქმედებას;
ე) სუსტ ანტიკრუნჩხვით მოქმედებას.

759. რეაბილიტაციური ღონისძიებები ეპილეფსიის დროს მოიცავს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ავადმყოფისათვის მისაწვდომი სპორტის სახეობით დაკავებას;
დ) ოჯახში კოლექტივში კეთილსასურველი ფსიქოლოგიური კლიმატის
შექმნას;
ე) პროფესიის სწორ არჩევას ინდივიდუალური შესაძლებლობების,
გათვალისწინებით.

760. სასამართლო-ფსიქიატრიული ექსპერტიზის საგანი ეპილეფსიის დროს

ხდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ეპილეფსიური ფსიქოზები;
გ) ამბულატორული ავტომატიზმების მოვლენები;
დ) ცნობიერების ბინდისებური მდგომარეობა;
ე) დისფორია.

761. ეპილეფსიით დაავადებულთა შეურაცხადობა დგინდება

საზოგადოებრივად საშიში მოქმედებების ჩადენისას შემდეგი მდგომარეობების
დროს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მწვავე და ქრონიკული ეპილეფსიური ფსიქოზები;
დ) ამბულატორული ავტომატიზმის მდგომარეობანი;
ე) ცნობიერების ბინდისებური მდგომარეობა.

762. ეპილეფსიით დაავადებულთა შეურაცხადობა დგინდება

საზოგადოებრივად საშიში მოქმედებების ჩადენისას შემდეგი მდგომარეობების
დროს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილის დროს.
ბ) ეპილეფსიური ფსიქოზების შემთხვევაში;
გ) უკრუნჩხო პაროქსიზმებისას;
დ) გენერალიზებული და მცირე შეტევების დროს;
ე) დისფორიები (სასამართლო ფსიქიატრიული შეფასება დამოკიდებულია
დისფორიის სიღრმეზე).

763. ეპილეფსიის ფორმებს მიეკუთვენება ყველა, გარდა:

ა) ფარული (ფსიქიკური) ეპილეფსია;
*ბ) ფსევდოეპილეფსია.
გ) ლატენტური ეპილეფსია;
დ) ოლიგოეპილეფსია;
ე) რეფლექტორული ეპილეფსია;

764. მცირე სასკოლო ასაკის ეპილეფსიით დაავადებულებში ფსიქიკური

დარღვევები უპირატესად ვლინდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) ჩამციებლობითა და ამორჩევითი კონტაქტებით;
გ) მომატებული პედანტურობით;
დ) აფექტის არამდგრადობითა და დისფორიებისადმი მიდრეკილებით;

765. პიროვნების ტიპიური ეპილეფსიური ნიშნები უფრო გამოხატულია:

*ა) ჭაბუკთა ასაკში.
ბ) მოზარდთა ასაკში;
გ) სკოლის ასაკში;
დ) სკოლამდელ ასაკში;

766. ეპილეფსიით დაავადებულებში ინტელექტუალურ-მნესტიური

დარღვევები (ფსიქიკური პროცესების ტორპიდულობა, რიგიდობა,
გაჭიანურებული აზროვნება, მეხსიერების დაქვეითება და სხვა) უფრო
შესამჩნევი ხდება:
*ა) ჭაბუკურ ასაკში.
ბ) უმცროსს სასკოლო ასაკში;
გ) სკოლის ასაკში;
დ) სკოლამდელ ასაკში;

767. შეტევა უნებლიე აზრების და წარმოდგენების სახით, ფსიქიკური

პროცესების გაუცხოება, აკვიატებულია აზრების მოჭარბება პუბერტატული
ასაკის ბავშვებში უნდა დავახასიათოთ, როგორც:
*ა) იდეატორული.
ბ) ილუზორული;
გ) ჰალუცინაციური;
დ) აფექტური.

768. ეპილეფსიური დემენციისას აღინიშნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ოლიგოფაზია;
გ) მეხსიერების დაქვეითება და ფსიქიკური პროცესების ტორპიდულობა,
დ) კონკრეტულ-აღწერილობითი, წებოვანი, ტკეპნითი აზროვნება;
ე) მოდუნება, პასიურობა, ასპონტანურობა, ჩლუნგი შემგუებლობა
ავადმყოფობასთან.

769. გულყრების გარეშე მიმდინარე ეპილეფსია ხასიათდება:

ა) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
გ) პუერილიზმით;
დ) აკვიატებებით;
*ე) პაროქსიზმულად აღმოცენებული ცნობიერების შეცვლით.

770. ადრეული ასაკის ეპილეფსიისათვის უმეტესად დამახასიათებელია:

*ა) ყველა აღნიშნული.
ბ) ვისცერალური გულყრები;
გ) იმპულსური გულყრები;
დ) რეტროპულსიური გულყრები;
ე) პროპულსიური გულყრები;

771. ბავშვთა ასაკში განვითარებული ეპილეფსიური ეკვივალენტის ერთ-ერთი

ხშირი ფორმაა:
ა) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
გ) ცნობიერების ბინდისებური აშლა ჰალუცინაციებით;
*დ) დისფორიები;
ე) განსაკუთრებული მდგომარეობა.

772. ქვემოთ მოყვანილიდან რა არის უფრო ხშირად დიენცეფალური

(ჰიპოთალამური) ეპილეფსიური გულყრის დროს?
ა) რეტროგრადული ამნეზია.
ბ) კომა;
*გ) ვეგეტატიური დარღვევები (ცვლილებები ვაზომოტორული სფეროს
მხრივ -კანის ჰიპერემია ან გაფითრება; ჰიპერჰიდროზი, "ბატის კანი",
გულის რითმის დარღვევა);
დ) "მოცელილივით" დაცემა;
ე) ჰალუცინაციური აურა.

773. ათეროსკლეროზის საწყის ეტაპზე აღინიშნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გამღიზიანებლობა;
დ) ადვილად დაღლა;
ე) თავის ტკივილები.

774. სისხლძარღვოვანი ფსიქოსინდრომისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ტალღისებური მიმდინარეობა;
დ) ასთენიური გამოვლინებები;
ე) დისმნეზიური დარღვევები;

775. სისხლძარღვოვანი ფსიქიკური დაავადების კლინიკა მოიცავს:

ა) არც ერთ ჩამოთვლილს.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) ფსიქოზურ სინდრომებს;
დ) დემენციის გამოვლინებებს;
ე) ნევროზისმაგვარ სინდრომებს;

776. ათეროსკლეროზის ფსევდონევრასთენიური სტადიის დროს აღინიშნება

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ავადმყოფობის შეგრძნების დაკარგვისა.
ბ) ძილის დარღვევისა;
გ) თავბრუ;
დ) ყურებში ხმაურისა;
ე) თავის ტკივილებისა;

777. ათეროსკლეროზის ფსევდონევრასთენიული სტადიის დროს შეიძლება

გამოვლინდეს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ავადმყოფობის შეგრძნება;
დ) მსუბუქი დისმნეზიური დარღვევები;
ე) ძილის დარღვევა;

778. ათეროსკლეროზის საწყის სტადიაში აღინიშნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) თავბრუ;
დ) ყურებში ხმაური;
ე) თავის ტკივილები;

779. ხანდაზმულებში ვასკულური პათოლოგიის დროს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ძლიერდება შფოთვიანი გუნებ-განწყობა;
დ) ხშირია იპოქონდრიული გამონათქვამები;
ე) ძლიერდება ფსიქასთენიური ხაზები.

780. თავის ტვინის სისხლძარღვოვანი დაავადებით გამოწვეულია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ისტერიული რეაქციებისადმი მიდრეკილება;
დ) აგზნებადობა;
ე) შფოთიანი გუნება-განწყობილება.

781. ათეროსკლეროზულ ფსიქოზებს ახასიათებთ ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
*ა) გამოკვეთილი ფსიქოპათოლოგიური სურათისა.
ბ) გამოვლინებისა ძირითადად ღამით;
გ) განმეორებადობისა;
დ) ძლიერი აგზნებისა;
ე) ხანმოკლეობისა.

782. მწვავე ათეროსკლეროზული ფსიქოზები მიმდინარეობს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სისხლძარღვოვანი აბნევით;
დ) ცნობიერების აშლის სხვადასხვა სინდრომის მონაცვლეობით;
ე) ცნობიერების აშლის რუდიმენტული გამოვლინებით.

783. ლაკუნალური ვასკულური დემენციის დროს დარღვეულია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დროში ორიენტაცია;
გ) ქრონოლოგიური დათარიღება;
დ) არჩევითი რეპროდუქცია;
ე) დამახსოვრება.

784. ცერებროვასკულური დაავადების შედეგად განვითარებული დემენცია

ხასიათდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) უხეში დეზორიენტაციით;
დ) კონფაბულაციებით;
ე) ფიქსაციური ამნეზიით.
785. კლასიკური ლაკუნალური ათეროსკლეროზული დემენციის დროს
დარღვეულია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დროში ორიენტაცია;
გ) ქრონოლოგიური დათარიღება;
დ) არჩევითი რეპროდუქცია;
ე) დამახსოვრება;

786. თავის ტვინის ათეროსკლეროზის დროს განვითარებული დემენცია

ხასიათდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) უხეში დეზორიენტაციით;
დ) კონფაბულაციებით;
ე) ფიქსაციური ამნეზიით.

787. ჰიპერტონიული დაავადების საწყის პერიოდში განასაკუთრებით,

გამოხატულია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შფოთიანი გუნება-განწყობილება;
დ) ძლიერი თავის ტკივილები თავბრუსხვევით;
ე) ასთენიური გამოვლინებანი გამღიზიანებლობით.

788. სისხლძარღვოვანი დემენციის ფსევდოტუმოროზული ფორმის დროს

აღინიშნება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სიტუაციის აღქმისა და გააზრების გაძნელება;
დ) ადინამია;
ე) გაბრუების სხვადასხვა ხარისხი.

789. სისხლძარღვოვანი ფსიქოზების დროს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) შეიძლება მნიშვნელობა ჰქონდეს გენეტიკურ ფაქტორებს;
გ) ფსიქიკური დარღვევები შეიძლება დამოკიდებული იყოს სისხლძარღვოვანი
პროცესის ხასიათზე;
დ) პათოგენეზი არ არის ბოლომდე ნათელი;
ე) ეთიოლოგიურ ფაქტორს წარმოადგენს ძირითადი სისხლძარღვოვანი
დაავადება.

790. ათეროსკლეროზის საწყის სტადიაზე გამოვლენილი ფსიქიკური

დარღვევებისას საჭიროა:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შრომის, დასვენების და კვების რეჟიმის მოწესრიგება;
დ) ზოგადგამაჯანსაღებელი თერაპია;
ე) ძირითადი სისხლძარღვოვანი პროცესის მკურნალობა.

791. ათეროსკლეროზული ფსიქიკური დარღვევების საწყის სტადიაზე

საჭიროა:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ვიტამინოთერაპია;
დ) ნოოტროპების გამოყენება;
ე) დატვირთვის შეზღუდვა.

792. ათეროსკლეროზული ფსიქიკური დარღვევების საწყის სტადიაზე

ნაჩვენებია:
*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ტრანკვილიზატორების მაღალი დოზებით გამოყენება;
დ) ანტიდეპრესანტების მაღალი დოზით მკურნალობა;
ე) დიდი ნეიროლეპტიკების დანიშვნა.

793. ჰიპერტონული დაავადების გაშლილ სტადიაში გამოვლენილი ფსიქიკური

დარღვევების სამკურნალოდ გამოყენება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქოტროპული პრეპარატების შერჩეული კომბინაციები;
დ) ფსიქოტროპული პრეპარატების მცირე დოზები;
ე) ნოოტროპები.

794. ჰიპერტონული დაავადების გაშლილ სტადიაში გამოვლენილი ფსიქიკური

დარღვევების სამკურნალოდ საჭიროა:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) არ შეიძლება ფსიქოტროპული პრეპარატების დიდი დოზების გამოყენება;
დ) არტერიული წნევის სისტემური კონტროლი;
ე) სომატური მდგომარეობის სისტემური კონტროლი.

795. სისხლძარღვოვანი გენეზის მწვავე ფსიქოზის სამკურნალოდ საჭიროა:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქოტროპული პრეპარატების ფრთხილად შერჩეული კომბინაციების
დანიშვნა მდგომარეობის გათვალისწინებით;
დ) აგზნების ფრ|თხილად კუპირება (მოსალოდნელი გართულებების
გათვალისწინებით);
ე) თერაპევტის და ნევროპათოლოგის სასწრაფო კონსულტაცია.

796. სისხლძარღვოვანი ფსიქოზებით დაავადებულთა შრომისუნარიანობა

დამოკიდებულია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ასაკზე;
დ) პროფესიაზე;
ე) დაავადების სტადიაზე.

797. სისხლძარღვოვანი ფსიქიკური დაავადების საწყის სტადიაზე ავადმყოფები

შეიძლება იყვნენ:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) საკითხი შრომისუნარიანობის შესახებ წყდება დაავადების ინტენსივობის
მიხედვით;
გ) საკითხი შრომისუნარიანობის შესახებ წყდება პროფესიის მიხედვით;
დ) ნაწილობრივ შრომისუნარიანნი;
ე) დროებით არაშრომისუნარიანნი.

798. სისხლძარღვოვანი გენეზის ფსიქიკური დარღვევებისას ავადმყოფები:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შეურაცხადნი არიან დემენციის დროს;
დ) შეურაცხადნი არიან ფსიქოზურ მდგომარეობაში;
ე) შერაცხადნი არიან ფსიქოზური შეტევის არარსებობისას.

799. სისხლძარღვოვანი ფსიქიკური დარღვევებისას რეაბილიტაციურ

ღონისძიებებს მიეკუთვნება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ინსულტის შემდგომ პერიოდში ნევროპათოლოგებთან და თერაპევთებთან
შეთანხმებული ღონისძიებების გატარება;
გ) გამოხატულ სტადიაზე შესაფერი შრომითი საქმიანობის ორგანიზება;
დ) საწყის სტადიაზე რეჟიმის შერჩევა და დამატებითი დასვენება.

800. ეპიდემიური ენცეფალიტის მწვავე სტადიაში წარმოდგენილია ყველა

ფსიქიკური აშლილობა, გარდა:
*ა) ვერბალური ჰალუცინოზი.
ბ) აპათიკო-ადინამიური მდგომარეობის;
გ) ფსიქოზური აგზნება;
დ) ცნობიერების აშლის სახეები (გაბრუება, დელირიუმი, ონეროიდი);
ე) პათოლგიური ძილიანობა (ლეთარგია);

801. ეპიდემიური ენცეფალიტის მწვავე სტადიის დელირიუმისთვის

დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შიშისა და განგაშის აფექტი, ილუზორული შეცნობის გამოვლინებებით;
დ) სმენითი ელემენტალური ჰალუცინაციები;
ე) მხედველობითი ჰალუცინაციები ხან შემაშინებელი ან ზმანებისმაგვარი,
ხან კი ელემენტარული;

802. ეპიდემიური ენცეფალიტის დაავადების მწვავე და ქრონიკულ სტადიებს

შორის ინტერვალში შეიძლება შეგვხდეს ყველა სხვა აშლილობა, გარდა:
ა) ფსიქიკური პროცესების შენელების.
*ბ) იდეომოტორული აგზნების;
გ) ადინამიის;
დ) სურვილების სისუსტის;
ე) ფსევდონევრასთენიულის;

803. ფსევდონევრასთენიული აშლილობები ეპიდემიური ენცეფალიტის მწვავე

და ქრონიკულ სტადიებს შორის ვლინდება ყველა სხვა სახის აშლილობით,
გარდა:
ა) გუნება-განწყობის დაქვეითების დისფორიულობის ელფერით.
ბ) გამღიზიანებლობის;
გ) ძილის დარღვევის;
დ) გადაღლის;
*ე) მოუსვენრობის;

804. ეპიდემიური ენცეფალიტის ქრონიკული სტადიისთვის დამახასიათებელია

ყველა, გარდა:
ა) პაროქსიზმული აშლილობების;
ბ) შიზოფორმული ფსიქოზების;
*გ) დემენცია;
დ) “ბარდიფრენია";
ე) პარკინსონიზმის;

805. ეპიდემიური ენცეფალიტის მწვავე სტადიაში ტარდება შემდეგი

მკურნალობა:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) სიმპტომატიური საშუალებებით;
გ) დეზინტოქსიკაციით;
დ) კორტიკოსტეროიდებით;
ე) რეკონვალესცენტების შრატის შეყვანა;

806. ტკიპისმიერი ენცეფალიტის დროს ტარდება ყველა სამკურნალო

ღონისძიება, გარდა:
ა) განმეორებითი ლუმბალური პუნქციის.
ბ) დეგიდრატაციის;
*გ) ნეიროქირურგიული მკურნალობის;
დ) გამა-გლობულინის შეყვანის;
ე) რეკონვალესცენტების შრატის შეყვანის;

807. კოღოს (ზაფხულ-გაზაფხულის) ენცეფალიტის მწვავე სტადიაში

წარმოდგენილია აშლილობები, გარდა:
ა) აწეული ძილიანობისა.
*ბ) ჰანზერის სინდრომის;
გ) ეპილეპტიფორმული აგზნების;
დ) დელირიული და ამენციური ცნობიერების აშლის;
ე) გაბრუებისა, გარდამავალი სოპორში და კომაში;
808. პაროტიტული ენცეფალიტის დროს შესაძლებელია შემდეგი ფსიქიკური
აშლილობანი:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ბინდისებური მდგომარეობანი;
დ) დელირიუმი;
ე) სოპორში ან კომაში გარდამავალი გაბრუება;

809. ავადმყოფები ენცეფალიტის მწვავე სტადიაში ითვლებიან:

*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შრომისუნარიანად;
დ) შრომისუნარის ნაწილობრივად დაკარგულად ინვალიდობის მესამე
ჯგუფის დადგენით;
ე) შრომისუნარის მყარად დაკარგულად ინვალიდობის მეორე ჯგუფის
დადგენით;

810. ავადმყოფები ენცეფალიტის ქრონიკულ სტადიაში ითვლებიან სამხედრო

სამსახურისათვის ვარგისად:
*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მხოლოდ აპათო-ადინამიური აშლილობების არსებობისა;
დ) მხოლოდ ფსიქოპათიის მსგავსი აშლილობების არსებობისა;
ე) პარკინსონიზმის უმნიშვნელო გამოხატულების დროს;

811. ბავშვებში და მოზარდებში რეზიდუალურ-ორგანული გენეზის ნერვულ-

ფსიქიკური აშლილობათა კლინიკურ სურათში არ არის წარმოდგენილი:
*ა) ჭეშმარიტი აუტიზმი.
ბ) მეტყველების მოშლა;
გ) მიზიდულობათა განმუხრუჭება;
დ) ემოციურ-ნებითი არამდგრადობა და იმპულსურობა;
ე) ინტელექტუალური ფუნქციების დარღვევა;

812. ნეიროსიფილისი:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) წარმოდგენილია ადრეული-თავის ტვინის სიფილისისა და შედარებით
მოგვიანებული-პროგრესული დამბლის სახით;
დ) აერთიანებს თავის ტვინის სიფილისსა და პროგრესულ დამბლას;
ე) ვითარდება მკრთალი სპიროქეტით დასნებოვანების შედეგად;

813. თავის ტვინის სიფილისის დროს არჩევენ შემდეგ კლინიკურ ფორმებს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გუმოზურ;
გ) სისხლძარღვოვან;
დ) მენინგო და მენინგოენცეფალიტურ;
ე) ნევრასთენიული;
814. ნეიროსიფილისის II-III სტადიზე შეიძლება განვითარდეს ყველა
ჩამოთვლილი ფორმა, გარდა:
ა) გამოხატული ნევროლოგიური დარღვევები (ეპილეპტიფორმული
გულყრები, თავის ტვინის ნერვების დაზიანება, გულისრევა, ღებინება,
გაბრუება და სხვა);
*ბ) ნევრასთენიური;
გ) გუმოზური;
დ) სისხლძარღვოვანი;
ე) მენინგო და მენინგოენცეფალიტური;

815. სიფილისური ნევრასთენია ვლინდება ყველა ჩამოთვლილი

სიმპტომებით, გარდა:
*ა) აწეული გუნება-განწყობისა უზრუნველობის ელფერით;
ბ) ჰიპერსთეზიისა;
გ) თავის ტკივილისა;
დ) ადვილი დაღლილობისა;
ე) გამღიზიანებლობისა;

816. სიფილისური ნევრასთენიის დროს შესაძლებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გუგის რეაქციის დარღვევები და დადებითი სეროლოგიური რეაქციები
სისხლში;
დ) დეპრესიული აშლილობები;
ე) იპოქონდრიული აშლილობები;

817. სიფილისის III სტადიაში შეიძლება აღმოცენდეს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მსუბუქი მენინგიალური სიმპტომები;
დ) დარღვევები ქალა-ტვინის ნერვების მხრივ;
ე) ეპილეპტოფორმული გულყრები;

818. მესამე სტადიის დასაწყისში შეიძლება გაჩნდეს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ამნესტიური აშლილობები;
დ) დელირიული ეპიზოდები შიშის თანხლებით;
ე) ქალაშიდა წნევის მომატების ნიშნები;

819. სიფილისური მენინგიტისა და მენინგოენცეფალიტის დროს გვხვდება

ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომები, გარდა:
*ა) ექოლალიისა და ექოპრაქსიისა.
ბ) მეხსიერების და აღქმის დარღვევისა;
გ) ღებინებისა;
დ) თავბრუსხვევისა;
ე) თავის ტკივილისა;

820. ეპილეპტიფორმული სიფილისი ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გულყრების განვითარებით, მეხსიერების დარღვევის, ასთენიის
ცერებრალურ-ორგანული ჩივილების ფონზე;
დ) გულყრის შემდეგ ბინდისებური ცნობიერების შესაძლებელი,
განვითარებით;
ე) ჯეკსონის ტიპის გულყრებით შესაძლებელი გადასვლით
გენერალიზებულში;

821. სიფილისური ჰალუცინოზი ხასიათდება:

ა) ვისცერალური ჰალუცინაციებით.
ბ) გემოვნებითი ჰალუცინაციებით;
გ) ყნოსვითი ჰალუცინაციებით;
დ) მხედველობითი სცენისმაგვარი ჰალუცინაციებით წითელი ან ლურჯი
შეფერილობის;
*ე) ვერბალური ჰალუცინაციებით მუქარისა ან იმპერატიული შინაარსის;

822. სიფილისური პარანოიდი ვლინდება:

ა) კანდინსკის სინდრომის იდეატორული ვარიანტით.
ბ) მელანქოლიური პარაფრენიით;
გ) მწვავე ფანტასტიკური ბოდვით;
დ) გამომგონებლობის რეფორმატორობის სისტემატიზირებული ბოდვები;
*ე) დევნის, მოწამვლის, განადგურების, მცირედ სისტემატიზირებელი
ბოდვები;

823. სიფილისურ ფსიქოზებს პროლონგირებული მიმდინარეობით აკუთვნებენ:

ა) მწვავე ჰალუცინოზს.
*ბ) სიფილისურ პარანოიდს და ჰალუცინოზს;
გ) ამენციურ ფსევდოპარალიზს;
დ) ამენციური აბნევის და გაბრუების მდგომარეობებს;
ე) დელირიულ მდგომარეობებს;

824. პროგრესული დამბლისაგან სიფილისური ფსევდოპარალიზის

შემთხვევები განსხვავდებიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) არაპროგრედიენტული მიმდინარეობით სპონტანური რემისიებისადმი
ტენდენციით;
დ) ტოტალური დემენციის არარსებობით;
ე) ნაკლებად გამოხატული სეროლოგიური ცვლილებებით;

825. თავის ტვინის სოლიტარული გუმის მნიშვნელოვანი ზომების დროს

ვითარდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ინსულტები ეპილეფტიფორმული გულყრებით;
გ) ძლიერი თავის ტკივილები და ცვლილებები თვალის ფსკერზე;
დ) დელირიული ეპიზოდები;
ე) ფსიქომოტორული აგზნება;

826. თავის ტვინის სიფილისისათვის დამახასიათებელია ყველა სიმპტომები,

გარდა:
ა) მსუბუქ შემთხვევებში პიროვნების ორგანული დაქვეითება ან
ფსიქოპატიზაცია.
ბ) დაავადების პროგრესირების შესაძლებელი შეჩერება;
*გ) მსუბუქ შემთხვევებში ტოტალური ჭკუასუსტობის განვითარება;
დ) მძიმე შემთხვევებში ლაკუნარული დემენციის განვითარება;
ე) დაავადების პროგრედიენტული განვითარება გამოხატული
ფსიქოორგანული სინდრომით;

827. სისხლძარღვოვანი სიფილისის ფსევდოპარალიზური (შუბლის ვარინტი)

ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, აგარდა:
*ა) ტოტალური დემენცია;
ბ) ნევროლოგიური სიმპტომატიკა (ინსულტები, აფაზია, აპრაქსია,
ეპილეფსიური გულყრები);
გ) ნაკლებად გამოხატული სეროლოგიური რეაქციები;
დ) არაპროგრედიენტული მიმდინარეობა, სპონტანური რემისიებისადმი
მიდრეკილება;

828. ფსიქიკური აშლილობები თანდაყოლილი სიფილისის

(არაპროგრედიენტული ფორმის) დროს გამოვლინდება:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ეპილეფტიფორმული აშლილობით;
გ) აპოპლექტიფორმული აშლილობებით;
დ) სიფილისური მენინგიტებით და მენინგოენცეფალიტებით;
*ე) გონებრივი განვითარების სხვადასხვა ხარისხის შეფერხებით
ფსიქოპათიისმაგვარი მდგომარეობით;

829. აშლილობები თანდაყოლილი სიფილისის (პროგრედიენტული ფორმის)

დროს ვლინდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ეპილეპტიფორმული აშლილობებით;
დ) აპოპლექტიფორმული და ეპილეპტიფორმული აშლილობებით;
ე) სიფილისური მენინგიტებით და მენინგოენცეპალიტებით;

830. სიფილისური მენინგიტისა და სხვა ეტიოლოგიის მენინგიტების

დიფერენციალური დიაგნოზისათვის მნიშვნელოვანია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სიფილისისათვის დამახასიათებელი გუგის სიმპტომები;
დ) წინასწარ ნევრასთენიული პერიოდის არსებობა;
ე) სეროლოგიური მონაცემები;

831. აპოპლექტიფორმული (აპოპლექსიური) სიფილისის და ცერებრალური

ათეროსკლეროზის დიფერენციალური დიაგნოზის დროს მნიშვნელობა აქვს:
ა) ინსულტის წინამორბედი ნევრასთენიის პერიოდს.
ბ) ნევროლოგიური დარღვევების ხასიათს (დამბლა პარეზი აფაზია);
გ) ცნობიერების დაბინდვის აღმოცენების ფაქტს ინსულტის შემდგომ
პერიოდში;
დ) ინსულტების თანდათანობით დამძიმების ფაქტს;
*ე) სეროლოგიურ მონაცემებს;

832. გუმოზური სიფილისის და სხვა მოცულობითი პროცესების

დიფერენციალური დიაგნოზის დროს მნიშვნელობა აქვს:
ა) ფსევდოტუმოროზული სინდრომის არსებობას.
*ბ) სეროლოგიურ მონაცემებს;
გ) ეხო -ე.ე.გ.-ის მონაცემებს;
დ) ე.ე.გ.-ის მონაცემებს;
ე) კომპიუტერული ტომოგრაფიის მონაცემებს;

833. თავის ტვინის სიფილისის დროს ფსიქოპარმაკოთერაპია ტარდება შემდეგ

შემთხვევაში:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ენდოფორმული დარღვევებისას;
დ) ფსიქოპათიისმაგვარი დარღვევებისას;
ე) ცნობიერების აშლისას;

834. თავის ტვინის სიფილისის პროფილაქტიკა მდგომარეობს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) დასნებოვნებიდან მკურნალობის შემდეგ 3 წლის განმავლობაში ლიქვორის
დინამიურ გამოკვლევაში;
დ) სიფილისის ადრეულ ინტენსიურ მკურნალობაში;
ე) სიფილისით დასნებოვნების ადრეულ გამოვლინებაში;

835. თავის ტვინის სიფილისის დროს მკურნალობის შემდეგ ავადმყოფმა

შეიძლება ყველაზე უფრო მეტად შეინარჩუნოს შრომისუნარიანობა:
ა) ენდოფორმული ფსიქოზების დროს.
ბ) თავის ტვინის გუმების დროს;
გ) სიფილისური ფსევდოდამბლის დროს;
დ) ნეიროსიფილისის სისხლძარღვოვანი ფორმის დროს;
*ე) სიფილისური ნევრასთენიის შემთხვევაში;

836. პროგრესული დამბლის სინონიმებად ითვლება შემდეგი ტერმინები:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სიფილისური გვიანი ფსიქოზი;
დ) მეტალუესური ფსიქოზი;
ე) ბეილის დაავადება;

837. პროგრესული დამბლისთვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დამახასიათებელი სეროლოგიური რეაქციები სისხლსა და თავზურგტვინის
სითხეში;
გ) პარალიზური ჭკუასუსტობა;
დ) პროგრესირებადი პიროვნული ცვლილებები;
ე) ინიციალური ფსევდონევრასთენიული სიმპტომები;

838. პროგრესული დამბლის დასაწყისი სტადია წარმოდგენილია ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) სრული კრიტიკის შენარჩუნება თავისი მდგომარეობის მიმართ.
ბ) გახანგრძლივებული (მანიაფორმული, დეპრესიული, იპოქონდრიული)
ფსიქოზები;
გ) მწვავე ეგზოგენური ტიპის სინდრომები;
დ) დასაწყისის ფსიქოორგანული სინდრომები;
ე) სომატური ჩივილები და დარღვევები;

839. პროგრესული დამბლის გაშლილი სტადია ხასიათდება:

ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ძლიერი თავის ტკივილით;
გ) ფსევდოტუმოროზული სინდრომით;
დ) პარალიზური ნევრასთენიით;
*ე) ჭკუასუსტობის გამოხატული სიმპტომებით და პროგრესული დამბლის
ცალკეული ფორმების განვითარებით;

840. პროგრესული დამბლის მარტივი ფორმისათვის დამახასიათებელია:

ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) აფექტური აშლილობანი;
გ) კატატონია;
დ) ჰალუცინაციურ-პარანოიდული დარღვევები;
*ე) ფსიქოზური სიმპტომების არარსებობა და პროგრესულ პარალიზისათვის
სპეციფიკური დემენციის თანდათანობით ზრდა;

841. პროგრესული დამბლის ექსპანსიური ფორმისათვის დამახასიათებელია

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) იდეატორული აჩქარება ინტელექტუალური პროდუქტიულობით.
ბ) კრიტიკის სრული დაკარგვა;
გ) განდიდების მანია უაზრო შინაარსით;
დ) გუნებ-განწყობის ფონის აწევა ეიფორიულ-კეთილგანწყობილებიდან
მრისხანებამდე;

842. პროგრესული დამბლის დეპრესიული ფორმა ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ნიჰილისტური ბოდვითი იდეებით;
დ) იპოქონდრიული ჩივილებით;
ე) შფოთვიან-დეპრესიული აფექტით;

843. პროგრესული დამბლის იუვენილური ფორმა ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) სწრაფი ლეტალური გამოსავალისა.
ბ) თანმხლები ენდოკრინული აშლილობებისა;
გ) დემენციური ფორმის ხშირი გამოვლინებისა;
დ) 10-15 წლის ასაკში განვითარებისა;
ე) თანდაყოლილი სიფილისის საფუძველზე განვითარებისა;

844. პროგრესული დამბლის ლისაუერის ფორმის დროს აღინიშნება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) სწრაფად განვითარებადი დემენციისა (პროგრესული დამბლის სხვა
ფორმებთან შედარებით).
ბ) აპოპლექტიფორმული და ეპილეპტოფორმული გულყრებისა;
გ) აპრაქსიის;
დ) აგნოზიის;
ე) აფაზიის;

845. პროგრესირებადი დამბლის დიფ. დიაგნოსტირებისას მოხუცებულობით

ასაკში განვითარებული სენილური ან სისხლძარღვოვანი დემენციებისაგან
მნიშვნელობა აქვს შემდეგს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ავადმყოფობის მიმდინარეობის თავისებურებებს;
დ) ნევროლოგიური სტატუსის გამოკვლევას;
ე) ზურგის ტვინის სითხის გამოკვლევას;

846. პროგრესული დამბლის დროს ნევროლოგიური სიმპტომატიკის

თავისებურებანი მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:
*ა) რადიკულიონევრიტებისა.
ბ) ხელწერის მოშლისა;
გ) დიზართრიისა;
დ) არგილ-რობერტსონის სინდრომისა;

847. პროგრესული დამბლის დროს ნევროლოგიური სიმპტომატიკის

თავისებურებანი მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:
*ა) პოლინეიროპათიებისა.
ბ) ენის ფიბრილარული მოძრაობებისა;
გ) ეპილეპტოფორმული გულყრებისა;
დ) ნიღბისმაგვარი სახისა;

848. პროგრესული დამბლის დროს სომატური აშლილობანი გამოვლინდება

ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ძვლების სიმყიფისა.
*ბ) ჰიპერტრიქოზისა;
გ) კუნთების ატროფიისა;
დ) შეშუპებებისა;
ე) კიდურების ციანოზისა;

849. პროგრესული დამბლის მკურნალობის ჩატარების მიუხედავად

შესაძლებელია დარჩეს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქოზური გამოვლინებანი;
დ) ფსიქოორგანული სინდრომი;
ე) პიროვნებისა და ინტელექტის მყარი ორგანული დაქვეითება;

850. პროგრესული დამბლის დამახასიათებელი კლინიკური გამოვლინებაა:

ა) კეთილსაიმედო პროგნოზი.
ბ) ობსესიები;
*გ) მეგალომანიური ბოდვითი იდეები;
დ) ონეროიდი;
ე) ფსევდოდემენცია;

851. თავის ტვინის ათაშანგის დროს უპირატესად ზიანდება:

ა) ყველა ხსენებული.
ბ) არც ერთი ხსენებული;
გ) პერიფერიული ნერვიული სისტემა;
დ) ზურგის ტვინი;
*ე) თავის ტვინის სისხძარღვები ან გარსები;

852. თავის ტვინის ათაშანგის დიაგნოზისათვის მნიშვნელოვანია შემდეგი

პარაკლინიკური მაჩვენებლები:
ა) ყველა ხსენებული.
*ბ) სეროლოგიური რეაქციები;
გ) თავის ქალის რენტგენოგრაფია;
დ) ელექტროენცეფალოგრაფია;
ე) ღვიძლის ფუნქციური სინჯები;

853. პროგრესული დამბლის დროს აღინიშნება:

ა) ყველა ხსენებული.
ბ) არცერთი ხსენებული;
გ) კორსაკოვის სინდრომი;
დ) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი;
*ე) არჯილ-რობერტსონის სიმპტომი;

854. პროგრესული დამბლის დროს პირველ რიგში ზიანდება:

ა) ყველა ხსენებული.
ბ) ზურგის ტვინი;
*გ) ტვინის ქსოვილი;
დ) თავის ტვინის გარსები;
ე) თავის ტვინის სისხლძარღვები;

855. თავის ტვინის სიფილისი:

ა) არც ერთი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) ვითარდება დაინფიცირებიდან 5-6 წლის შემდეგ
დ) ხასიათდება კლინიკური სურათის გამოხატული პოლიმორფიზმით
ე) გამოწვეულია ტვინის მეზოდერმული სტრუქტურების დაზიანებით

856. არჩევენ თავის ტვინის სიფილისის შემდეგ ძირითად ვარიანტებს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ჰალუცინაციურ-პარანოიდული ფორმა
გ) სიფილისის ეპილეფტიფორმული ვარიანტი
დ) მწვავე ლუესური მენინგიტი
ე) სიფილისის აპოპლექსიფორმული ვარიანტი
ვ) სიფილისური ნევრასთენია

857. სიფილისური ნევრასთენიისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
გ) გამოხატული ნევროლოგიური სიმპტომები: სიელმე, ანიზოკორია,
მენინგიალური ნიშნები, რიგ შემთხვევებში აფაზია და აპარაქსია
დ) უძილობა და გუნება-განწყობის დაქვეითება
ე) გამღიზიანებლობა, ფსიქიკური განლევადობა, მეხსიერების დაქვეითება

858. სიფილისის აპოპლექსიფორმული ვარიანტი:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) სრულდება პარციალური ჭკუასუსტობით
გ) ვლინდება პოლიმორფული ნევროლოგიური სიმპტომატიკის ფონზე
დ) გამოვლინდება ინსულტებისათვის დამახასიათებელი ც. ნ. ს. -ის
კეროვანი დაზიანების ნიშნებით
ე) განპირობებულია სისხლძარღვების დაზიანებით

859. სიფილისის ეპილეფტიფორმული ვარიანტის კლინიკური სურათი

ვლინდება:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) მეხსიერების დაქვეითებით და ჭკუასუსტობის განვითარებით
გ) დისფორიული გუნება-განწყობით
დ) ცნობიერების ეპიზოდური ბინდისმიერი შეცვლით
ე) გულყრითი განტვირთვებით

860. ლუესური ფსიქოზის ჰალუცინაციურ-პარანოიდული ფორმა ხასიათდება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) სახისა და ენის ასიმეტრიით, ანიზოკორიით, ფტოზით
გ) დეპრესიული გუნებ-განწყობით, დისფორიით
დ) ჰიპოქონდრიული, განდიდების, თვითბრალდების ბოდვითი იდეებით
ე) ტაქტილური, ვისცერული, ყნოსვითი ჰალუცინაციებით
ვ) სმენითი და მხედველობითი ჰალუცინაციებით, დევნის ბოდვითი
იდეებით

861. სიფილისის აპოპლექსიფორმული ვარიანტების დროს ვლინდება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ტოტალური ჭკუასუსტობა
ბ) გამღიზიანებლობა, სუსტსულოვნება, ცნობიერების აშლის ეპიზოდები
გ) მეხსიერების მნიშვნელოვანი დაქვეითება
დ) აპრაქსია, ფსევდობულბარული მოვლენები
ე) დამბლა, პარეზი, აგნოზია, აფაზია

862. მწვავე ლუესური მენინგიტი ხასიათდება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) იშვიათად ეპილეფსიფორმული გულყრებით
გ) იშვიათად ცნობიერების გაბრუებით ან დელირიუმის ეპიზოდებით
დ) მენინგიალური ნიშნების არსებობით
ე) თავის ტკივილით, თავბრუსხვევით, პირღებინებით, ტემპერატურის
მატებით

863. ქრონიკული მენინგიტისა და მენინგო-ენცეფალიტისათვის დამახასიათე-

ბელია:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) კონვერგენციისა და აკომოდაციის მოშლა
გ) ანიზოკორია, გუგათა დეფორმაცია
დ) გამოხატული აფაზია, აპრაქსია, გარდამავალი ჰემი და მონოპლეგია
ე) გუნება-განწყობის დეპრესიული ფონი
ვ) თავის ტკივილი, გამღიზიანებლობა, აფექტური რეაქციებისადმი
მიდრეკილება

864. პროგრესული დამბლა:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) სრულდება ღრმა ჭკუასუსტობით
გ) იგივე ბეილის დაავადებაა
დ) ხასიათდება ხანგრძლივი ინკუბაციური პერიოდით
ე) წარმოადგენს თავის ტვინის პარენქიმის დაზიანების შედეგს

865. პროგრესული დამბლის ნევრასთენიული სტადია ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) დაავადების კლინიკური სურათის გაშლით
ბ) თვითკრიტიკისა და სირცხვილის გრძნობის დაკარგვით
გ) სქესობრივი თავშეუკავებლობით
დ) სოციალური პასუხისმგებლობის დაქვეითებით
ე) მყარი ასთენიური ჩივილებით

866. პროგრესული დამბლის მე-2 სტადიაში ადგილი აქვს:

ა) არც ერთი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა
გ) დაავადების კლინიკური სურათის გაშლას
დ) აწეულ გუნება-განწყობას, სექსუალურ თავშეუკავებლობას
ე) ჭკუასუსტობის თანდათანობით განვითარებას
ვ) ინტელექტუალური ფუნქციების დაქვეითებას

867. პროგრესული დამბლის კლინიკურ სურათში გამოყოფენ შემდეგ

კლინიკურ ფორმებს:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) აჟიტაციური ფორმა
გ) მარტივი ანუ დემენციური ფორმა
დ) დეპრესიული ფორმა
ე) ექსპანსიური ანუ მანიაკალური ფორმა

868. პროგრესული დამბლის კლინიკურ სურათში გამოყოფენ შემდეგ

კლინიკურ ფორმებს:
*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) იუვენილური ფორმა
გ) ლისაუერის დამბლა
დ) ტაბოპარალიზური ფორმა
ე) პარანოიდული ფორმა
ვ) ცირკულარული ფორმა

869. პროგრესული დამბლის მარაზმის სტადიაში:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) შეცვლილია ტროფიკა, ვითარდება ტროფიკული წყლულები,
სისხლჩაქცევები
გ) სახეზეა ნევროლოგიური სიმპტომატიკა
დ) მეტყველება დიზართრიული, გამოხატულია ლოგოკლონია
ე) ავადმყოფი ვერ ერკვევა გარემოში
ვ) ყალიბდება ღრმა ჭკუასუსტობა

870. გერონტოლოგიური ფსიქიატრია შეისწავლის:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგანს.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) ხანშიშესულ ასაკის ადამიანთა ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითეხებს;
დ) მოხუცებულობით ასაკში განვითრებულ ფსიქიკურ აშლილობებს;
ე) ხანდაზმულ ასაკში განვითრებულ ფსიქიკურ აშლილობებს;

871. პრესენილურ ანუ ინვოლუციურ პერიოდში ვლინდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) პლასტიკურობის დაკარგვა;
გ) ინიციატივის შეცვლა რაციონალური განსჯით;
დ) ინტერესების გარკვეული შეზღუდვა;
ე) პიროვნების ქარაქტეროლოგიურ თავისებურებათა გამწვავება;

872. ინვოლუციურ ასაკში განვითარებულ აფექტურ პათოლოგიის დროს

დროს აღინიშნება დეპრესიის შემდეგი სახეები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) იპოქონდრიული ფობიებით;
დ) დისფორიული ხაზებით;
ე) შფოთიანი;

873. ინვოლუციურ ასაკში განვითარებულ აფექტურ პათოლოგიის დროს

აღინიშნება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) აჟიტაცია;
დ) კოტარის ნიჰილისტური ბოდვა;
ე) ოჯახის დაღუპვის ბოდვა;

874. ინვოლუციურ ასაკში განვითარებულ აფექტურ პათოლოგიის დროს

აღენიშნება:
ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) მხოლოდ გუნება-განწყობის დაქვეითება და გარდაუვალი უბედურებისა
და კატასტროფის შიში;
*გ) ფსიქომოტორული აქტივაცია;
დ) თვითბრალდების, თვითდამცირების, ცოდვიანობის ბოდვითი იდეები;
ე) გარდაუვალი უბედურებისა და კატასტროფის შიში;
ვ) გუნება-განწყობის დაქვეითება;

875. ინვოლუციურ ასაკში განვითარებულ აფექტურ პათოლოგიის დროს

შორეულ ეტაპზე აღინიშნება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) კოტარის ბოდვის გამოვლენა;
დ) კლინიკური სურათის შედარებითი სტაბილიზაცია;
ე) აჟიტაციის ხარისხის შემცირება;

876. ინვოლუციურ ასაკში განვითარებული ბოდვითი ფსიქოზების

მიმდინარეობა:
ა) პერიოდულია.
ბ) შეტევისმაგვარია;
გ) ფაზურია;
*დ) ქრონიკული და ტალღისებურია;

877. ინვოლუციურ პერიოდში განვითარებულ პარანოიდის გაშლილი სტადიის

სამკურნალოდ, გამოიყენება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მწვავე ბოდვითი მდგომარეობის გამო ჰოსპიტალიზაცია და
მეთვალყურეობა;
დ) აგზნების შემთხვევაში მისი კუპირების ღონისძიებანი;
ე) დიდი ნეიროლეპტიკების საშუალო დოზები;
878. ინვოლუციური პერიოდში განვითარებული პარანოიდის დროს
ავადმყოფები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ბოდვის გავრცელების სფროს მიღმა ინარჩუნებენ სოციალურ კავშირებს;
დ) ორიენტირებულნი არიან ყოფით საკითხებში;
ე) უვლიან თავს;

879. რა არის დამახასიათებელი ათეროსკლეროზული ჭკუასუსტობისთვის?

*ა) ყველა ხსენებული.
ბ) კრიტიკის დაქვეითება ან უკრიტიკობა;
გ) სუსტსულოვნება;
დ) გუნება-განწყობის დეპრესიული ფონი;
ე) ასთენიური სიმპტომატიკა;

880. რა არის დამახასიათებელი სისხლძარღვოვანი დეპრესიისათვის?

*ა) ყველა ხსენებული.
ბ) არასრულღირებულოვნობის გრძნობა;
გ) სუსტსულოვნება;
დ) დისმნეზიური მოშლილობანი;
ე) ასთენიური სიმპტომატიკა;

881. ავთვისებიანი პრესენილური კატატონია (კრეპელინის დაავადება)

*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) სტუპორით, კახექსიით, ლეტალური გამოსავლით;
გ) ონეროიდულ-ბოდვითი მდგომარეობით;
დ) ფსიქო-მოტორული აგზნებით და დაუკავშირებელი მეტყველებით;
ე) მწვავე აჟიტირებული დეპრესიით;

882. შიზოფრნიით უფრო ხშირად ავადდებიან:

ა) ერთნაირად ყველა ასაკობრივ პერიოდში.
ბ) მოხუცებულობის პერიოდში;
გ) ზრდასრულ ასაკში;
*დ) მომწიფების ასაკში;

883. შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი ფსიქიკური

აშლილობა, გარდა:
*ა) გულყრითი სინდრომისა.
ბ) ჰალუცინაციურ-ბოდვითი მდგომარეობის;
გ) ბოდვითი მდგომარეობისა;
დ) ნევროზისმაგვარი აშლილობისა;

884. შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელ აშლილობებს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ფსევდოჰალუცინაციები;
გ) აზრთა გამოვლინების ფენომენი;
დ) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი;

885. შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელ პიროვნების ცვლილებების

მიეკუთვნება
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ფსიქიკურ პროცესთა ინტეგრაციის დარღვევა;
გ) მზარდი ინტროვერტულობა;
დ) ემოციური გასადავება;
ე) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება;

886. შიზოფრენიის ავთვისებიან ფორმებს ახასიათებს:

ა) ფსიქოზის მანიფესტაციიდან, გამოსავალი მდგომარეობის სწრაფი
ჩამოყალიბება და გამოსავალი მდგომარეობის სიმძიმე
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გამოსავალი მდგომარეობის სიმძიმე;
დ) პოზიტიურ გამოვლინებათა პოლიმორფულობა;
ე) ფსიქოზის მანიფესტაციიდან გამოსავალი მდგომარეობის სწრაფი
ჩამოყალიბება;
ვ) ავადმყოფობის დაწყება ნეგატიური სიმპტომებით;

887. ავთვისებიანად მიმდინარე შიზოფრენიის დროს გვაქვს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ბოდვითი სინდრომების ერთმანეთზე გადაშრევება;
დ) ბოდვითი სინდრომების ნაკლებსისტემურობა;
ე) ბოდვითი სინდრომების დაუსრულებლობა;
ვ) ბოდვითი ეტაპების სწრაფი განვითარება;

888. შიზოფრენიის მარტივი ფორმის დროს სახეზეა:

ა) აფექტური სინდრომები.
ბ) ბოდვითი სინდრომები;
*გ) სიმპლექს-სინდრომი;
დ) კატატონიური სინდრომი;
ე) ჰებეფრენიული სინდრომი;

889. ჩვეულებრივი პუბერტატული კრიზისაგან სიმპლექს სინდრომი,

განსხვავდება:
*ა) ემოციური რეაგირების სისუსტით, არაადექვატურობით ე. წ.
მეტაფიზიკური ინტოქსიკაციის ფენომენით.
ბ) გამოხატული აფექტური რეაქციებით;
გ) მსჯელობებში მაქსიმალიზმით;
დ) ნეგატივისტური დამოკიდებულებით მშობლების მიმართ;

890.პარანოიდული ფორმის შიზოფრენიის დასაწყისი უფრო ხშირია:

ა) მოგვიანებულ ასაკში (სიბერეში).
ბ) ინვოლუციის ასაკში;
*გ) ზრდასრულ ასაკში;
დ) ბავშვობის ასაკში;

891. პარანოიდული შიზოფრენიის დასაწყისში დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პიროვნების ცვლილებები - გარიყულობა გარე სამყაროსაგან, აუტიზაცია,
რიგიდულობა, ემოციურ რეაქციათა დიაპაზონის შევიწროება;
დ) არამყარი ეპიზოდური ბოდვითი იდეები;
ე) ნევროზისმაგვარი (მაგ. უცნური აკვიატებები) გამოვლინებები;

892. პარანოიდული შიზოფრენიის მეტ-ნაკლებად ტიპიურ შემთხვევებში

დაავადების დინამიკაში აღინიშნება სინდრომთა ცვლის შემდეგი
თანმიმდევრობა:
ა) ჰალუცინაციური სინდრომი - პარაფრენიული სინდრომი.
ბ) პარანოიალური სინდრომი - ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომი -
ონეიროიდული კატატონია;
*გ) პარანოიალური სინდრომი - პარანოიდული სინდრომი - პარაფრენიული
სინდრომი;
დ) პარაფრენიული სინდრომი - პარანოიდული სინდრომი - კანდინსკი-
კლერამბოს სინდრომი;

893. პარანოიდული შიზოფრენიის დროს კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი

წარმოდგენილია უპირატესად შემდეგი გამოვლინებებით:
ა) ჭეშმარიტი ჰალუცინაციებით.
*ბ) ფსევდოჰალუცინაციებით;
გ) სენესტოპათიური ავტომატიზმი;
დ) მოტორული ავტომატიზმი;
ე) იდეატორული ავტომატიზმი;

894. პარანოიდული შიზოფრენიის დროს შიეძლება განვითარდეს შემდეგი

სახის პარაფრენიული სინდრომი:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსევდოჰალუცინაციური პარაფრენია;
დ) კონფაბულატორული პარაფრენია;
ე) ექსპანსიური პარაფრენია;

895. პარანოიდული შიზოფრენიის გამოსავალი მდგომარეობა არის:

ა) ნეგატივისტური ჭკუასუსტობა.
ბ) მობუტბუტე ჭკუასუსტობა;
*გ) შიზოფაზია;
დ) მანერული ჭკუასუსტობა;

896. პარანოიდული შიზოფრენიის გამოსავალი მდგომარეობა ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) ნეოლოგიზმებით;
გ) შინაარსობრივად დაუკავშირებელი ცნებების სწორ გრამატიკულ ფორმებში
მოქცევით;
დ) ბოდვითი სისტემის რღვევით;
ე) მონოლოგის სიმპტომით;

897. პარანოიალური სინდრომი შიზოფრენიის დროს უფრო ხშირად

ვითარდება იმ პირებში, რომელთა ხასიათობრივი თვისებები შემდეგია:
ა) ადვილად აგზნებადობა.
ბ) შფოთვა, იჭვნეულობა საკუთარ შესაძლებლობებში დაურწმუნებლობა;
გ) ინტროვენტულობა, განსაკუთრებით მორიდებულობა, თვითშეფასების
დაქვეითება;
დ) პედანტურობა, წესრიგის დაცვისადმი ზედმეტი მომთხოვნელობა;
*ე) ჰიპერაქტიურობა, სიმართლის მაძიებლობა;

898. ფებრილური შეიძლება იყოს:

ა) შიზოფრენია მანიაკალური სიმპტომების პრევალირებით .
ბ) შიზოფრენია დეპრესიული სიმპტომების პრევალირებით .
გ) შიზოფრენია ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სიმპტომების პრევალირებით
.;
დ) შიზოფრენია დეპრესიულ-პარანოიდული სიმპტომების პრევალირებით;
*ე) შიზოფრენია ონეიროიდულ-კატატონიური სიმპტომების პრევალირებით
.;

899. ბავშვთა ასაკში განვითარებულ შიზოფრენიას ახასიათებს ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) პათოლოგიური ფანტაზიების.
*ბ) სისტემატიზირებული ინტერპრეტაციული ბოდვის;
გ) ბოდვისმაგვარი ფანტაზიების;
დ) ობსესიების;
ე) ფობიების;

900. მოზარდთა ასაკში განვითარებული შიზოფრენიისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი სინდრომი, გარდა:
*ა) პარანოიალური ბოდვები სისტემატიზაციის მაღალი ხარისხით.
ბ) მეტაფიზიკური ინტოქსიკაციის;
გ) ჰებოიდური სინდრომის;
დ) დისმორფოფობიის;
ე) ნერვული ანორექსიის;

901. ბავშვთა ასაკში დაწყებული შიზოფრენიის დროს პიროვნების

ცვლილებებია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქოპათიის მაგვარი გამოვლინებების შერწყმა ფსიქიკურ
მოუმწიფებლობასთან;
დ) განვითარების გაუკუღმართება ფსიქიკური და ფსიქო-ფიზიკური
ინფანტილობის ტიპით;
ე) ფსიქიკური განვითარების შეფერხება.

902. შიზოფრენიის დროს რეკომენდირებულია რეაბილიტაციის ყველა

ჩამოთვლილი პრინციპი, გარდა:
ა) მდგომარეობის გაუმჯობესებასთან ერთად შვებულებებისა და ღია კარების
რეჟიმი.
ბ) სამსახურსა და ცხოვრების ჩვეულ რეჟიმში დაბრუნების განწყობის
გამომუშავება;
გ) შეტევის უკუგანვითარების პარალელურად რეჟიმის შერბილება;
*დ) განყოფილებაში შრომათერაპიაზე ძირითადი აქცენტის გადატანა;
ე) ავადმყოფთა დახურულ პალატებში წოლითი რეჟიმით ყოფნის ვადების
მაქსიმალური შემცირება;

903. შიზოფრენიის მარტივი ფორმის დროს რეკომენდირებულია

რეაბილიტაციის შემდეგი სახეები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ადექვატური შრომითი მოწყობა კლინიკური გამოვლინებებისა და
პიროვნების თავისებურებების გათვალისწინებით;
დ) პიროვნების შრომითი დაყენებების აქტივიზაცია;
ე) ავადმყოფთა ჰოსპიტალიზაცია სანატორულ განყოფილებებში ან დღის
სტაციონარში;

904. შიზოფრენიის ავთვისებიანი ფორმების დროს რეაბილიტაცია მოიცავს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მუშაობას სამკურნალო სახელოსნოებში;
დ) ჰოსპიტალიზმის მოვლენის გადალახვას;
ე) შრომათერაპიას განყოფილების პირობებში;

905. შიზოფრენიით დაავადებულებში ჰოსპიტალიზმის მოვლენა

დაკავშირებულია ყველა ჩამოთვლილთან, გარდა:
ა) ნეიროლეფსიურ საშუალებათა ხანგრძლივ მიღებასთან დაკავშირებით
განვითარებულ დეპრივაციასთან.
ბ) უმოქმედობა და შთაბეჭდილებების ნაკლებობასთან;
გ) კონტაქტების ნაკლებობა;
*დ) სხვა სულით ავადმყოფებთან ურთიერთობასთან;
ე) ფსიქიატრიული საავადმყოფოს განყოფილებებში ხანგრძლივ
ერთფეროვნულ ცხოვრებასთან;

906. მოზარდთა ასაკში განვითარებულ და ავთვისებიანად მიმდინარე

შიზოფრენიის დროს:
ა) ავადმყოფებს შეუძლიათ მუშაობა ჩვეულებრივ სამრეწველო საწარმოებში
ფსიქიატრიული დისპანსერის დაკვირვებით და თერაპიის კორექციით.
ბ) ავადმყოფებს უმეტესწილად შენარჩუნებული აქვთ შრომისუნარიანობა;
გ) ავადმყოფს უნდა გაუფორმდეს II ან III ჯგუფის ინვალიდობა;
*დ) ავადმყოფი უნდა გაფორმდეს I ან II ჯგუფის ინვალიდად
შრომათერაპიის სახელოსნოში მუშაობის უფლებით;

907. შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი

ფსიქოპათოლოგიური გამოვლინება, გარდა:
ა) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითებისა.
*ბ) ამნეზიებისა;
გ) ემოციური არაადექვატურობასა;
დ) სენესტოპათიურ-იპოქონდრიული სინდრომისა;
ე) ყურადღების პათოლოგიისა;

908. შიზოფრენიისათვის პროგნოზულად კეთილსაიმედოა:

*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) აზროვნების პათოლოგია: ფილოსოფიური ინტოქსიკაცია, აუტიზმი,
რეზონიორობა;
გ) ემოციური გასადავება დაავადების დასაწყისში;
დ) უცნაური არაადექვატური ქცევები;
ე) დაავადების დაწყება ადრეულ ასაკში;

909. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რას აქვს ყველაზე მეტი პროგნოზული

მნიშვნელობა შიზოფრენიის დროს?
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
*ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი;
გ) სქესი;
დ) ეროვნება;
ე) განათლების დონე;

910. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ არის დამახასიათებელი

შიზოფრენიის კატატონიური ფორმისათვის?
ა) მუტიზმი.
*ბ) ფსევდორემინისცენციები;
გ) ნეგატივიზმი;
დ) ექოსიმპტომები;
ე) იმპულსურობა;

911. შიზოფრენიის ობლიგატორული სიმპტომებია:

ა) ეიფორია.
ბ) კონფაბულაციები;
გ) მხედველობითი ჰალუცინაციები;
დ) მუტიზმი;
*ე) სმენითი ჰალუცინაციები;

912. გრეტერის ფორმის შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ალკოჰოლური ფსიქოზური დებიუტი.
ბ) ადგილი აქვს ფსიქოორგანულ სინდრომი;
გ) ახასიათებს სეზონურობა;
დ) ფსიქოტრავმა;
ე) დასაწყისი ბავშვთა ასაკში;

913. შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია ყველა ფსიქოპათოლოგიური

გამოვლინება, გარდა:
ა) აპათიკურ-აბულია სინდრომისა.
ბ) კატატონიური სტუპორისა;
*გ) პარამნეზიური დარღვევებისა;
დ) ასოციაციური პროცესის დარღვევისა მენტიზმის ფორმით;
ე) იპოქონდრიული განცდებისა;

914. ბავშვთა ასაკის (8-12 წწ. ) შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია

ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) პათოლოგიური ფანტაზირებისა;
*გ) ერთი და იგივე შინაარსის ღამის შიშები;
დ) სტერეოტიპული მოძრაობები;
ე) ფსიქოპათიისმაგვარი ქცევები;

915. მოზარდთა ასაკში განვითრებული შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია

ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი სინდრომი, გარდა:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
*ბ) მატერიალური დანაკლისის ბოდვის;
გ) ნერვული ანორექსიის;
დ) მეტაფიზიკური ინტოქსიკაციის;
ე) ჰებოიდური;

916. შიზოფრენიის ე. წ. იშვიათ, ატიპიურ ფორმებს მიეკუთვნება:

ა) ჰებეფრენიული ფორმა.
*ბ) ჰიპერტოქსიური ფორმა;
გ) კატატონიური ფორმა;
დ) ბოდვითი ფორმა;
ე) მარტივი ფორმა;

917. ჰებეფრენიული ფორმისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ბავშვური ავადმყოფური სიცელქე;
გ) არაკეთილსაიმედო პროგნოზი;
დ) უწყვეტი მიმდინარეობა;
ე) დაწყება პუბერტატულ ასაკში;

918. შიზოფრენიის მარტივი ფორმისათვის ნაკლებადაა დამახასიათებელი:

*ა) ანტაგონისტური ბოდვითი იდეები.
ბ) ემოციური სიცივე;
გ) აუტიზმი;
დ) ინტერესების შეზღუდვა;
ე) “ფილოსოფიური (მეტაფიზიკური) ინტოქსიკაცია”;
919. შიზოფრენიისას ფებრილურ მდგომარეობის დროს რეკომენდირებულია
მკურნალობის ჩატარება:
ა) აგლომელატინით:
ბ) კლოზაპინით;
*გ) ეგთ (ელექტრო გულყრითი თერაპია);
დ) სტელაზინით;
ე) ჰალოპერიდოლით;

920. შიზოფრენიის დროს ელექტროშოკი ყველაზე უფრო ეფექტურია:

ა) ჰებეფრენიული ფორმის დროს.
*ბ) მაღალი ტემპერატურით მიმდინარე კატატონიის ფორმის შემთხვევაში;
გ) მარტივი ფორმის დროს;
დ) პარანოიდული ფორმის დროს;
ე) კატატონიური მდგომარეობის დროს;

921. ტერმინი ''შიზოფრენია'' ეკუთვნის:

ა) პინელს.
ბ) ბონჰოფერს;
*გ) ბლეილერს;
დ) კრეჩმერს;
ე) კრეპელინს;

922. დაავადება ~დემენცია პრეკოქს~ (ნაადრევი ჭკუასუსტობა) აღწერილია:

ა) კალბაუმის მიერ.
*ბ) კრეპელინის მიერ;
გ) კანდინსკის მიერ;
დ) ბლეილერის მიერ;
ე) პინელის მიერ;

923. შიზოფრენიის პარანოიდული ფორმისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დამოკიდებულების ბოდვითი იდეები;
გ) მეგალომანიური ბოდვითი იდეები;
დ) აზრთა გახმოვანების ფენომენი;
ე) ფსევდოჰალუცინაციები;

924. შიზოფრენიის პარანოიდული ფორმის მკურნალობის დროს გამოიყენება:

ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქოთერაპია;
დ) პირობითრეფლექსური თერაპია;
*ე) ნეიროლეფსიური საშუალებანი;

925. შიზოფრენიის პარანოიდული ფორმის დროს ხშირია:

ა) არც ერთი აღნიშნული.
*ბ) დამოკიდებულების ბოდვითი იდეები;
გ) ცვილისებრი მოქნილობა;
დ) ფსიქიკური ანესთეზია;
ე) ჭეშმარიტი მხედველობითი ჰალუცინაციები;

926. შიზოფრენიის შორსწასულ შემთხვევებში შეიძლება ჩამოყალიბდეს:

ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*გ) სტრუქტურული ჭკუასუსტობა;
დ) აპერცეპციული ჭკუასუსტობა;
ე) ორგანული ტიპის ჭკუასუსტობა;

927. შიზოფრენიის მარტივი ფორმის კლინიკურ სურათში წამყვანია:

ა) ყველა ჩამოთვლილი.
*ბ) ემოციური გასადავება;
გ) ბოდვითი სინდრომი;
დ) ვერბალური ჰალუცინიზი;
ე) დეპრესია;

928. ჩამოთვლილ სიმპტომათაგან რომელია უფრო სპეციფიური

შიზოფრენიისათვის:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) სუსტსულოვნება;
გ) მანიაკალური სინდრომი;
*დ) ამბივალენტობა;
ე) დისფორია;

929. შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ინტრაფსიქიკური ატაქსია;
გ) აუტიზმი;
დ) ემოციური გასადავება;
ე) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება;

930. აზროვნების პათოლოგიის რომელი სახე გვხვდება შიზოფრენიის დროს?

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) შპერუნგი;
გ) სიმბოლური აზროვნება;
დ) პარალოგია;
ე) შიზოფაზია;

931. შიზოფრენიის ავთვისებიანად მიმდინარე ფორმები იწყება უფრო

ხშირად:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მოხუცებულობის ასაკში;
გ) 25-30 წლის ასაკში;
*დ) ყრმობის ასაკში;
ე) მოგვიანებულ ასაკში;
932. შიზოფრენიის პარანოიდულიფორმის დროს შეიძლება ჩამოყალიბდეს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) პარანოიალური ბოდვითი სინდრომი;
გ) მანიჰეისტური ბოდვითი სინდრომი;
დ) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი;
ე) კაპგრას სინდრომი;

933. ქვემოთ ჩამოთვლილი ემოციური დარღვევებიდან რომელი არის

ნაკლებად დამახასიათებელი შიზოფრენიისათვის?
ა) აპათია.
ბ) პარათიმია;
*გ) დისფორია;
დ) დეპრესია;
ე) მანიაკალური მდგომარეობა;

934. მანიაკალური სინდრომები ვითარდება ქვემოთ ჩამოთვლილი ყველა

დაავადებისას, გარდა:
*ა) ნევროზებისა.
ბ) თავის ტვინის ორგანული დაავადებებისა;
გ) ეპილეფსიისა;
დ) შიზოფრენიისა;
ე) ბიპოლარული ფსიქოზისა;

935. ბიპოლარული აფექტური აშლილობისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პროგრედიენტულობის არარსებობა;
დ) ფაზები აფექტურ სინდრომთა სახით;
ე) მიმდინარეობის პერიოდულობა;

936. ბიპოლარული აფექტური აშლილობის (F- 31) ფსიქოზის

მიმდინარეობის ძირითად ტიპებს წარმოადგენენ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ბიპოლარული;
დ) მონოპოლარული მანიაკალური;
ე) მონოპოლარული დეპრესიული;

937. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის ძირითად დამახასიათებელ ნიშანს

წარმოადგენს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) პიროვნული ცვლილები.
გ) მიმდინარეობის პერიოდულობისა;
დ) მიმდინარეობის ფაზური ხასიათისა;
ე) მიმდინარეობისა აფექტური მდგომარეობებით;

938. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის გამოხატული დეპრესიული

ფაზისთვის დამახასიათებელია ყოველივე ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) აპათიისა.
ბ) დეპრესიული ანესთეზიის;
*გ) ამნეზია;
დ) თვითბრალდების აზრებისა;
ე) დეპრესიული ტრიადის არსებობისა;

939. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის გამოხატული დეპრესიული

ფაზისათვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) უძილობისა.
ბ) დეპრესიული ანესთეზიისა;
გ) შფოთვის განცდისა;
*დ) ოპტიმისტური აზრები;
ე) დაქვეითებული გუნება-განწყობისა;

940. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის გამოხატული დეპრესიული

ფაზისათვის დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სუიციდური აზრები;
დ) მადის არარსებობა;
ე) მოძრაობითი შეკავება;

941. სუიციდურად საშიშ მდგომარეობებს განეკუთვნება ყველა ქვემოთ

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) სტუპოროზული დეპრესიებისა.
ბ) ცრემლიანი დეპრესიებისა;
გ) დეპრესიისა თვითბრალდების აზრებით;
დ) შფოთვიანი დეპრესიებისა;
ე) ანესთეზიური დეპრესიისა;

942. სუიციდურ საშიშროებას წარმოადგენს ქვემოთ ჩამოთვლილი ყველა

მდგომარეობა, გარდა:
ა) დეპრესიისა ფობიებით;
ბ) აჟიტირებული დეპრესიისა;
გ) დეპრესიისა დეპრესიული ბოდვით;
*დ) ფსიქასთენიური დეპრესიისა;

943. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის გამოხატული მანიაკალური

ფაზისათვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) მიზიდულობათა განმუხრუჭებისა.
ბ) ძილის დარღვევისა;
გ) გადაფასების აზრებისა;
*დ) შფოთვის განცდისა;
ე) მანიაკალური ტრიადის არსებობისა;

944. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის გამოხატული მანიაკალური

ფაზისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) აზრების გადაფასება.
*ბ) ჰიპომნეზიისა;
გ) იდეატორული აგზნებისა;
დ) მოძრაობითი აგზნებისა;
ე) გუნება-განწყობის აწევისა;

945. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის გამოხატული მანიაკალური ფაზა

ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ჰიპერმნეზიისა;
*ბ) თვითდამცირების აზრებისა;
გ) მრავალსიტყვიანობისა;
დ) გაფანტულობისა;
ე) მადის გაძლიერებისა;

946. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზისას დეპრესიის სომატურ ნიშნებს

განეკუთვნებიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გახდომა;
დ) ამენორეა;
ე) ყაბზობა;

947. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის გამოხატული დეპრესიული ფაზის

სომატურ ნიშნებს განეკუთვნებიან:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დისმენორეა;
გ) გახდომა დაბერების გარეგნული იერით;
დ) ბრადიკარდია;
ე) მადის დაქვეითება (ან არარსებოაბა);

948. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზისას დეპრესიის ინიციალურ სტადიათა

სომატურ თავისებურებებს წარმოადგენს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) მადის დაქვეითებისა.
ბ) ძილის გაძნელებისა;
გ) ადვილად დაღლილობისაა;
*დ) გუნება-განწყობის საგრძნობი დაქვეითებისა;
ე) ფიზიკური დისკომფორტის გრძნობისა;

949. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზისას გამოხატული დეპრესიის სომატურ

თავისებურებებს წარმოადგენენ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ამენორეა;
დ) ყაბზობა;
ე) ძილის გამოხატული დარღვევები;
950. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის დეპრესიული ფაზის მწვერვალზე
აღინიშნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი სომატური გამოვლინება, გარდა:
*ა) ავადმყოფთა გარეგნული "გაახალგაზრდავებისა".
ბ) სხეულში დისკომპორტის განცდისა;
გ) გახდომისა;
დ) ენაზე ნადების გაჩენისა;
ე) კანის სიფერმკთალისა;

951. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის მანიაკალური ფაზის სომატურ

თავისებურებებს განეკუთვნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) დაბერებისა.
ბ) სახის კანის ჰიპერემიისა;
გ) ტაქიკარდიისა;
დ) მადის გაძლიერებისა;
ე) ძილის დარღვევებისა;

952. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის მანიაკალური ფაზის სომატურ

თავისებურებებს წარმოადგენენ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პულსის გახშირება;
დ) დაღლილობის შეგრძნების არარსებობა;
ე) ჩახლეჩილი ხმა;

953. ციკლოთიმიის კლინიკისთვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მასკირებულ აფექტურ მდგომარეობათა სიხშირე;
დ) პროგრედიენტულობის არარსებობა;
ე) ფაზათა ფარგლებში აფექტურ დარღვევათა მცირე ინტენსივობა;

954. ციკლოთიმურ დეპრესიათა ვარიანტებს წარმოადგენენ:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქასთენიური დეპრესია;
დ) ფობიკური დეპრესია;
ე) შფოთვით სუბდეპრესია;

955. ციკლოთიმიური დეპრესიები შეიძლება იყოს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ძილის გამოხატული დარღვევით;
გ) სევდის გრძნობის გარეშე;
დ) არაინტენსიური ჰარმონიული დეპრესიული ტრიადით;
ე) საკუთარი არასრულფასოვნების აზრებით;

956. ლარვირებულ დეპრესიათა ძირითად დამახასიათებელ ნიშანს

წარმოადგენს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) დეპრესიის სომატური ნიშნების ხშირი არსებობისა.
გ) აფექტური კომპონენტის მცირე ინტენსივობისა;
დ) სხვადასხვაგვარ "ნიღაბთა" გამოვლინებების გამოხატულობისა;
*ე) აფექტური კომპონენტის გამოხატულობისა;

957. ლარვირებულ დეპრესიას ახასიათებს ყოველივე ქვემოთ ჩამოთვლილი

სიმპტომი, გარდა:
*ა) ჰიპერმნეზიისა.
ბ) გამღიზიანებლობისა;
გ) ძილის დარღვევისა;
დ) პერიოდულობისა;
ე) ლარვირებული მდგომარეობის განვითარების სეზონურობისა;

958. ლარვირებულ დეპრესიათა დიაგნოზი შეიძლება დაისვას შემდეგ ნიშანთა

საფუძველზე:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) სომატური დაავადების ტრადიციული თერაპიის უშედეგობისა;
გ) სომატური დაავადების დიაგნოზის უსაფუძვლობისა;
დ) მიმდინარეობის ფაზურობისა და პერიოდულობისა;
ე) გენეტიკური განპირობებულობისა;

959. შენიღბული (მასკირებული) დეპრესიათა დიაგნოსტიკა გამართლებულია,

როცა აღინიშნება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დადებითი ეფექტი ანტიდეპრესანტთა გამოყენებისას ;
გ) სომატური პათოლოგიის ინტენსივობის სადღეღამისო მერყეობა
დ) მოცემული სიმპტომებით გარკვეული სომატური დაავდებების
დადასტურების შეუძლებლობა;

960. ლარვირებულ დეპრესიათა სომატური ვარიანტებისას აღინიშნება

ყოველივე ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) აფექტური რადიკალის თანდათანობითი გამოვლენისა.
ბ) დიაგნოსტიკის ტრადიციულ მეთოდთა არაეფექტურობისა;
გ) ტრადიციული თერაპიის უშედეგობისა;
დ) კლინიკური სურათის სომატური დაავადების ნიშანთა ლოკალიზაციის და
გაჩენის დროის უჩვეულობისა;
*ე) სომატური დაავადების სურათის ტიპიური იმიტაციისა;

961. ლარვირებულ დეპრესიათა ვეგეტატიური ვარიანტისათვის

დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დეპრესიის სომატური ნიშნების არსებობა;
დ) ვეგეტატიურ მოშლილობათა მნიშვნელოვანი გამოხატულება;
ე) აფექტური რადიკალის მცირე გამოხატულება ან არარსებობა;
962. ლარვირებულ დეპრესიათა ალგიური ვარიანტისათვის დამახასიათებელია
ყოველივე ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) სიმპტომთა სადღეღამისო მერყეობებისა.
ბ) სხვადასხვაგვარი ალგიებისა;
*გ) გუნება-განწყობის ოპტიმისტური ხასიათისა;
დ) გამღიზიანებლობისა;
ე) ძილის დარღვევისა;

963. ენდორეაქტიული დისთიმიათა თავისებურებებს განეკუთვნება ყოველივე

ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) საკუთარი სომატური კეთილდღეობის მიმართ ზეღირებულოვანი
დამოკიდებულებისა.
ბ) დეპრესიული ეგოცენტრიზმის, საკუთარი თავის მიმართ სიბრალულისა;
*გ) თვითბრალდების მასიური აზრების არსებობისა;
დ) ფსიქოპათიისმაგვარი, ხშირად ისტერიული ელფერისა;
ე) დეპრესიის დისთიმიური ხასიათისა;

964. ბიპოლარული ფსიქოზისა და ციკლოთიმიის დეპრესიულ ფაზათა

მკურნალობისას:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მხედველობაში მიიღება სტრუქტურის სიმარტივე ან სირთულე;
დ) მხედველობაში მიიღება აფექტის ხასიათი;
ე) მნიშვნელობა აქვს ფაზის სტრუქტურას;

965. მწვავე დეპრესიულ მდგომარეობათა გადაუდებელი თერაპიის

ღონისძიებებს წარმოადგენს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ამბულატორიული მკურნალობისა.
ბ) უმკაცრესი მეთვალყურეობისა (სუიციდის შესაძლებლობა);
გ) გადაუდებელი ჰოსპიტალიზაციისა;
დ) ყველა ჩამოთვლილი;

966. აფექტური ფსიქოზისას სარეაბილიტაციო ღონისძიებებს განეკუთვნება

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) შრომა-გასწორების კოლონიაში აუცილებელი გაგზავნისა.
ბ) უფრო თავისუფალ რეჟიმზე თანდათანობითი გადაყვანისა;
გ) შრომითი საქმიანობაში თანდათანობით ჩაბმისა;
დ) ჯგუფური (ოჯახური) ფსიქოთერაპიისა;
ე) ინდივიდუალური ფსიქოთერაპიისა;

967. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზით დაავადებულნი დროებით

შრომისუუნარონი არიან დაავადების ყველა სტადიაზე, გარდა:
ა) ფაზიდან გამოსვლის დასაწყისისა.
ბ) ფაზის დებიუტისა;
გ) ფაზიდან ფაზაში გადასვლის პერიოდისა (გამოხატული შერეული
მდგომარეობისას);
*დ) რემისიის მდგომარეობისა;
ე) ფაზის მწვერვალისა;

968. ფსიქიურად ავადმყოფებში სუიციდური ქცევის რისკ-ფაქტორებს

წარმოადგენს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) მოტორული შეკავების მცირე გამოხატულებისა მასიური დეპრესიის
ფონზე.
*ბ) გამოხატული მოტორული შეკავებისა;
გ) თვითბრალდების მასიურ აზრთა არსებობისა;
დ) სუიციდურ აზრთა არსებობისა;

969. სუიციდური ქცევის რისკ-ფაქტორებს შეიძლება წარმოადგენდნენ:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დეპრესიის სტრუქტურაში პრერაპტუსულ მდგომარეობათა გაჩენა;
დ) დეპრესიის ინტენსიურობის სადღეღამისო მერყეობანი;
ე) დეპრესიის ინტენსიურობის სეზონური მერყეობანი;

970. სუიციდური ქცევის რისკი განპირობებულია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) არაადეკვატური სარეაბილიტაციო-თერაპიული ტაქტიკით;
დ) დეპრესიის სტრუქტურით;
ე) დეპრესიის სიმძიმით;

971. ფსიქიურად ავადმყოფებში აღინიშნება სუიციდთა შემდეგი ტიპები:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გაფართოებული;
დ) ჭეშმარიტი, განპირობებული სუიციდური აზრებით;
ე) დემონსტრატიული;

972. სუიციდური ქცევა შეიძლება ვლინდებოდეს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) სუიციდურ განზრახვათა და მათი დისიმულაციის ფორმით;
დ) თვითმკვლელობისკენ სწრაფვის ფორმით;
ე) მყარ სუიციდურ გამონათქვამთა ფორმით;

973. სუიციდთა პროფილაქტიკა მდგომარეობს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილში,

გარდა:
*ა) აუცილებელი ჰიგიენური ღონისძიებებისა.
ბ) აუცილებლობის შემთხვევაში - ფსიქოთერაპიულ ღონისძიებათა
კომპლექსისა;
გ) ადექვატურ ზომათა (ჰოსპიტალიზაციის, ადექვატური თერაპიის, მკაცრი
მეთვალყურეობის დაწესების) მიღებისა;
დ) მდგომარეობის სუიციდური საფრთხის ხარისხის შეფასებისა;
ე) ავადმყოფთა ფსიქიური მდგომარეობის ადექვატური კვალიფიკაციისა;
974. სუიციდთა პროფილაქტიკა მდგომარეობს:
ა) არც ერთში ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილში;
გ) აუცილებელი მკურნალობის დანიშვნაში;
დ) ფსიქოთერაპიულ ღონისძიებებში;
ე) სტრესულ სიტუაციათა თავიდან აცილებაში ან შერბილებაში;

975. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის დეპრესიული ფაზის დროს

ჰოსპიტალიზაცია აუცილებელია მაშინ, როდესაც აღინიშნება:
ა) არც ერთ ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სუიციდური აზრები;
დ) თვითბრალდების აზრები;
ე) ვიტალური სევდა;

976. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის დეპრესიული ფაზისათვის

დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მოძრაობა-მოქმედებათა შენელება;
დ) ასოციაციური პროცესის შენელება;
ე) გუნება-განწყობის დაქვეითება;

977. ავადმყოფს აღენიშნება შრომის უნარის დაქვეითება, უიმედობის,

უპერსპექტივობის განცდა, თვითბრალდება, თვითდამცირება, რაც
მიუთითებს:
ა) კორსაკოვის სინდრომზე.
ბ) ფსიქოორგანულ სინდრომზე;
გ) ასთენიურ მდგომარეობაზე;
*დ) დეპრესიულ მდგომარეობაზე;
ე) აპათიურ მდგომარეობაზე;

978. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სმენითი ჰალუცინაციები;
*დ) მიმდინარეობის ციკლური ხასიათი;
ე) რემისიების არსებობა;

979. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის მანიაკალური ფაზის დროს

კლინიკურ სურათში ადგილი აქვს შემდეგ გამოვლინებებს:
ა) პუერილიზმი.
ბ) ონეროიდი;
*გ) ჰიპერმნეზია;
დ) პერსევერაციები;
980. ჩამოთვლილ სიმპთომთაგან რომელი გვხვდება ბიპოლარული აფექტური
ფსიქოზის დეპრესიული ფაზის დროს?
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ემოციური ლაბილობა;
გ) პარათიმია;
დ) ამბივალენტობა;
*ე) ანჰედონია;

981. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის დეპრესიული ფაზის კლინიკისათვის

დამახასიათებელია:
ა) ფსიქომოტორული აგზნება.
ბ) დამოკიდებულების ბოდვითი იდეები;
გ) პარათიმია;
*დ) სუიციდალური აზრები;
ე) ცვილისებრი მოქნილობა;

982. კლასიკურად მიმდინარე ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის კლინიკურ

სურათში უფრო ხშირად გვხვდება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
*გ) ჰიპერმნეზიები;
დ) შიზოფაზიები;
ე) პერსევერაციები;

983. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის დროს ხშირია შემდეგი სინდრომები:

*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) კორსაკოვის სინდრომი;
დ) კაპგრას სინდრომი;
ე) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი;

984. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის მანიაკალური ფაზისათვის

დამახასიათებელია:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მენტიზმი;
გ) ჰემუნგი;
*დ) იდეათა ქარიშხალი;
ე) შპერუნგი;

985. კლასიკური მანიაკალური ფაზის დროს არ გვხვდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) კაპგრას სინდრომი;
გ) იპოქონდრიული ბოდვა;
დ) მენტიზმი;
ე) ემოციური ანესთეზია;
986. ჩამოთვლილი ფსიქოპათოლოგიური გამოვლინებებიდან რომელია
დამახასიათებელი ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზისათვის?
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) მელანქოლია;
გ) პარათიმია;
დ) ამბივალენტობა;

987. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის დეპრესიული ფაზისათვის

დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) მანიჰეისტური ბოდვა;
გ) მატერიალური დანაკლისის ბოდვა;
*დ) თვითბრალდება, თვითდამცირება, დანაშაულის ბოდვითი იდეები;
ე) ღაზოიანობის ბოდვა;

988. ბიპოლარული აფექტური ფსიქოზის კლინიკურ სურათში გვხვდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) პარალოგია;
გ) მენტიზმი;
*დ) ჰემუნგი;
ე) შპერუნგი;

989. ფსიქიკური აშლილობის პათოგენეზი ენდოკრინული დაავადებების დროს

განპირობებულია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) სხვადასხვა სომატური აშლილობებით;
დ) ცნს-ზე ჰორმონული დარღვევების უშუალო ზეგავლენით;
ე) თავის ტვინის ორგანული დაზიანებით;

990. ენდოკრინული დაავადებების დროს ფსიქიკური აშლილობები შეიძლება

იყოს წარმოდგენილი:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მწვავე ფსიქოზებით;
დ) ამნეზურ-ორგანული სინდრომით;
ე) ფსიქოპათიის მაგვარი სინდრომით;

991. ფსიქოენდოკრინული სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით,

გარდა:
*ა) კატატონიური აშლილობებით.
ბ) მიზიდულობათა და ინსტინქტთა ცვლილებით;
გ) ემოციურად მნიშვნელოვან სტიმულზე რეაგირების შეცვლით;
დ) ფსიქიკური აქტივობის დაქვეითებით;

992. აკრომეგალიის დროს აღინიშნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გუნებ-განწყობის აშლილობანი;
დ) მიზიდულობათა დარღვევები;
ე) ფსიქიკური აქტივობის დაქვეითება;

993. აკრომეგალიისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი,

გამოვლინება, გარდა:
ა) ეიფორიით - მოძრაობათა ჰიპერაქტივობის გარეშე.
ბ) მოდუნება - ასპონტანობის;
*გ) სქესობრივი გაუკუღმართება ჰიპერსექსუალობით;
დ) მადისა და წყურვილის მერყეობის;

994. ფსიქიკური აშლილობა ჰიპოთირეოზის დროს წარმოდგენილია ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) შიზოფრენიის მაგვარი ფსიქოზების.
ბ) ეგზოგენურ-ორგანული ფსიქოზების;
*გ) უძილობის;
დ) ბრადიფრენიის;
ე) მეხსიერების და ინტელექტის აშლილობების;

995. ფსიქიკური აშლილობები კრეტინიზმის დროს გამოხატულია:

ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ჰიპერსექსუალიზმით და ვუაიერიზმით;
გ) სიცივისადმი დაბალი ტემპერატურის გაძლიერებული მოთხოვნილებით;
*დ) გონებრივი ჩამორჩენილობით ფსიქიკურ ფუნქციათა ტორპიდულობით;

996. კლიმაქტერული სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

*ა) აპათო-ადინამიური სინდრომის.
ბ) მასიური ვეგეტატიური აშლილობების;
გ) ძილის დარღვევის;
დ) ფსიქიკური აქტივობის მერყეობის;
ე) აფექტური ლაბილობის;

997. ადისონის დაავადებისათვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთ

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ცნობიერების აშლის მდგომარეობის.
ბ) ორგანულ-ამნეზიური სინდრომის;
*გ) აფექტური ლაბილობის;
დ) გახანგრძლივებული დეპრესიული მდგომარეობის;
ე) ძილის მოთხოვნილების მომატება;

998. ფსიქიკური აშლილობანი შაქრიანი დიაბეტის დროს ძირითადათ

ვითარდება:
ა) ინსულინორეზისტენტულ შემთხვევებში.
ბ) ე. წ. "მსუქანთა" დიაბეტის დროს;
გ) ლატენტური დიაბეტის დროს;
დ) დაავადების ნებისმიერი სიმძიმისას;
*ე) მხოლოდ მძიმე შემთხვევებში;

999. ფსიქიკური აშლილობა ჰიპოგლიკემიური სინდრომის დროს ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილით.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) გარდამავალი პაროქსიზმული ხასიათით;
დ) ფსიქო-მოტორული აგზნებით;
ე) ცნობიერების პათოლოგიით;

1000. ფსიქიკური აშლილობანი კორტიკოსტეროიდებითა და ადრენო-

კორტიკოტროპული ჰორმონით მკურნალობის პროცესში შეიძლება
წარმოდგენილი იყოს ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) დეპერსონალიზაციის.
ბ) ფსიქოზური მდგომარეობის;
გ) ძილიანობის;
დ) ფსიქო-მოტორული აგზნების;
ე) ეიფორიის;

1001. ფსიქიკურ აშლილობათა მკურნალობა ენდოკრინული დაავადებების

დროს ტარდება ყველა ჩამოთვლილი მეთოდით, გარდა:
*ა) ინსულინოკომატოზური თერაპიით.
ბ) ფსიქოთერაპიით;
გ) ფსიქოფარმაკოთერაპიით;
დ) ჰორმონალური მკურნალობით;
ე) იმ სომატური მიზეზების მოხსნით რითაც გამოწვეულია ენდოკრინული
ძვრები;

1002. ფსიქიკურ აშლილობათა ფსიქოპარმაკოთერაპია ენდოკრინულ

დაავადებათა დროს შეიძლება ჩატარდეს ყველა ჩამოთვლილი საშუალებებით,
გარდა:
*ა) ნორმოთიმიული საშუალებების (ლითიუმის მარილები, ფინლეფსინი).
ბ) ანტიდეპრესანტების;
გ) ტრანკვილიზატორების;
დ) ე. წ. მცირე ნეირილეფსიური პრეპარატების;
ე) ე. წ. დიდი ნეიროლეფსიური პრეპარატების;

1003. ეგზოგენური ტიპის რეაქციების შესახებ არსებული კონცეფციის არსი

შემდეგში მდგომარეობს:
ა) ნებისმიერი ეგზოგენური ტიპის რეაქცია ფარული ენდოგენური
დაავადების გამოვლინებას წარმოადგენს.
ბ) ნებისმიერი ეგზოგენური მავნე ფაქტორი ეგზოგენური ტიპის ფსიქიკურ
რეაქციას იწვევს;
გ) ყოველ ეგზოგენურ მავნე ფაქტორს თავისი რეაქციის ტიპი შეესაბამება;
დ) ერთიდაიგივე ეგზოგენური მავნე ფაქტორი იწვევს სხვადასხვა ტიპის
რეაქციებს;
*ე) სხვადასხვა სახის ეგზოგენური მავნე ფაქტორი იწვევს ერთნაირი ტიპის
რეაქციებს;
1004. სიმპტომური ფსიქოზების სტრუქტურას განსაზღვრავს ჩამოთვლილი
ფაქტორები, გარდა:
*ა) სოციალური გარემოსი.
ბ) სომატური დაავადებების ეტიოლოგიისა;
გ) ასაკისა;
დ) სქესისა;
ე) კონსტიტუციური თავისებურებებისა;

1005. ავადმყოფის ასაკი გავლენას ახდენს:

ა) ჩამოთვლილთაგან არც ერთზე.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილზე;
გ) სიმპტომური ფსიქოზის გამოსავალზე;
დ) სიმპტომური ფსიქოზის სტრუქტურაზე;
ე) სიმპტომური ფსიქოზის გაადვილებაზე;

1006. კონსტიტუციურ-გენეტიკური ხასიათის თავისებურებანი გავლენას

ახდენს:
ა) ჩამოთვლილთაგან არც ერთზე.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილზე;
გ) სიმპტომური ფსიქოზის ხანგრძლივობაზე;
დ) სიმპტომური ფსიქოზის ადვილად წარმოქმნის შესაძლებლობაზე;
ე) სიმპტომური ფსიქოზის სტრუქტურაზე;

1007. არაინტენსიური მაგრამ ხანგრძლივად მოქმედი მავნე ფაქტორის

ზეგავლენის შედეგად უფრო ხშირად შესაძლოა განვითარდეს ყველა
ჩამოთვლილი ფსიქოპათოლოგიური მდგომარეობა, გარდა:
ა) მანიისა.
ბ) ჰალუცინაციურ-პარაფრენიული მდგომარეობისა;
*გ) დელირიუმისა;
დ) დეპრესიისა;

1008. გაბრუების მდგომარეობისთვის დამახასიათებელია ყველაფერი

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) გარემომცველი ვითარების მთლიანობაში სწორი გაგებისა.
ბ) გარემოში დეზორიენტაციისა;
*გ) დაუკავშირებელი აზროვნებისა;
დ) ასოციაციური პროცესის გაძნელებისა;
ე) გარემო გამღიზიანებლების აღქმის გაძნელებისა;

1009. დელირიუმისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი ფსიქიკური

აშლილობა, გარდა:
ა) მოტორული აგზნებისა.
ბ) აფექტური აშლილობებისა;
*გ) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომისა;
დ) მხედველობითი ჰალუცინაციებისა;
ე) პარეიდოლიისა;
1010. მუსიტიური დელირიუმისათვის დამახასიათებელია ყველაფერი
ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) კონფაბულაციებისა.
ბ) კარფოლოგიის სიმპტომისა;
გ) გარეშე გამღიზიანებლებზე რეაქციის უქონლობისა;
დ) დაუკავშირებელი (უაზრო) ბუტბუტისა;
ე) საწოლის ფარგლებში აგზნებისა;

1011. პროფესიული დელირიუმისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) უსიტყვო აგზნება;
დ) ავტომატიზირებული მოტორული აგზნების მოქმედებათა პრევალირება
ჰალუცინაციებთან შედარებით;
ე) ცნობიერების დაბინდვის უფრო ღრმა ხარისხი ვიდრე ტიპიური
დელირიუმის დროს;

1012. ამენციისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი ფსიქიკური

აშლილობა, გარდა:
ა) კარფოლოგიის სიმპტომისა.
*ბ) უხვი სცენებისმაგვარი მხედველობითი ჰალუცინაციებისა;
გ) საწოლის ფარგლებში აგზნებისა;
დ) ინკოჰერენციისა;
ე) დაბნეულობისა;

1013. ეპილეპტიფორმული აგზნებისათვის დამახასიათებელია ყველაფერი

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) შიშის აფექტისა.
ბ) მკვეთრი მოტორული აგზნებისა;
*გ) კარფოლოგიის სიმპტომისა;
დ) ცნობიერების ბინდისებური შეცვლისა;
ე) უეცარი დასაწყისის;

1014. სიმპტომური ფსიქოზების დროს ტრანზიტორული კორსაკოვის

სინდრომიხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ასთენიური მოვლენებისა.
ბ) ყოფითი შინაარსის კონფაბულაციებისა;
გ) დროსა და გარემოში დეზორიენტაციისა;
*დ) პროგრესირებადი ამნეზიისა;
ე) ფიქსაციური ამნეზიისა;

1015. ორგანული ფსიქოსინდრომისთვის (ფსიქოორგანული სინდრომისთვის)

დამახასიათებელია:
ა) ჩამოთვლილთაგან არც ერთი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ნების დაქვეითება;
დ) განსჯის (საზრისიანობის) უნარის დაქვეითება;
ე) მეხსიერების დაქვეითება;

1016. ფსიქოორგანული სინდრომის ასთენიური ვარიანტისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი ფსიქიკური აშლილობა, გარდა:
ა) აფექტური ლაბილობისა.
ბ) ჰიპერესთეზიებისა;
*გ) აგრესიულობისა;
დ) გამღიზიანებლობითი სისუსტისა;
ე) განლევადობისა;

1017. ფსიქოორგანული სინდრომის ექსპლოზიური ვარიანტისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი ფსიქიკური აშლილობა, გარდა:
ა) პარანოიალური ზეღირებულოვანი წარმონაქმნებისაკენ მიდრეკილებისა.
ბ) აგრესიულობისა;
გ) ფეთქებადობისა;
*დ) ასპონტანურობისა;
ე) გაღიზიანებადობისა;

1018. ფსიქოორგანული სინდრომის ეიფორიული ვარიანტი ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილი ფსიქიკური აშლილობებით, გარდა:
ა) ლტოლვათა მოჭარბებისა.
ბ) საკუთარი მდგომარეობის მიმართ კრიტიკის მკვეთრი დაქვეითებისა;
გ) უთავბოლობისა;
*დ) მეხსიერების დარღვევისა ფიქსაციური ამნეზიის ტიპით;
ე) აწეული გუნებ-განწყობის ფონისა ეიფორიული ელფერით;

1019. ფსიქოორგანული სინდრომის აპათიური ვარიანტისათვის

დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გამოხატული დისმნესტიური აშლილობანი;
დ) გარემოსადმი განურჩევლობა;
ე) ასპონტანურობა;

1020. მიოკარდიუმის ინფარქტის მწვავე სტადიაში შესაძლოა შეინიშნებოდეს

ფსიქიკური აშლილობანი:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მოტორული აგზნება;
დ) დელირიული და ამენციური მდგომარეობანი;
ე) შიში, შფოთვა, მოუსვენრობა;

1021. მიოკარდიუმის ინფარქტის ქვემწვავე სტადიაში შესაძლოა

შეინიშნებოდეს ყველა ჩამოთვლილი ფსიქიკური აშლილობა, გარდა:
ა) იპოქონდრიული ფიქსაციისა.
*ბ) იმპულსური ლტოლვებისა;
გ) ეიფორიისა უხეში უკრიტიკობით;
დ) ცნობიერების ობნუბილაციისა;
ე) სენესტოპათიებისა;

1022. ავთვისებიანი სიმსივნეების დროს შესაძლებელია ყველა ჩამოთვლილი

ფსიქიკური აშლილობა, გარდა:
ა) ენდოფორმული ფსიქოზებისა.
ბ) დელირიული ან ამენციური მდგომარეობებისა;
გ) რეაქტიული დეპრესიისა;
*დ) შიზოფაზიისა;
ე) ასთენიისა;

1023. ურემიის დროს შესაძლებელია განვითარდეს ყველა ჩამოთვლილი

ფსიქიკური აშლილობა, გარდა:
ა) გაბრუებისა.
*ბ) კატატონური სტერეოტიპიებისა;
გ) ენდოფორმული ფსიქოზებისა;
დ) ფსიქოზებისა ცნობიერების დაბინდვით;
ე) ასთენიისა;

1024. რევმატიზმის დროს შესაძლოა ყველა ჩამოთვლილი ფსიქიკური

აშლილობა, გარდა:
ა) ორგანული ფსიქოსინდრომისა.
ბ) ენდოფორმული ფსიქოზებისა;
გ) ფსიქოზებისა ცნობიერების დაბინდვით;
*დ) ემოციური ნიველირებისა;
ე) ნევროზულ-ფსიქოპათიისმაგვარი აშლილობებისა;

1025. ვირუსული პნევმონიების დროს შესაძლოა შეინიშნებოდეს ყველა

ჩამოთვლილი ფსიქიკური აშლილობა, გარდა:
ა) დეპრესიისა პარანოიდული ბოდვით.
ბ) დეპრესიისა გრძნობადი ბოდვით;
გ) დეპრესიისა;
*დ) შუბლის წილის სინდრომისა;
ე) ფსიქოზებისა ცნობიერების დაბინდვით;

1026. გრიპის დროს შესაძლოა ყველა ჩამოთვლილი ფსიქიკური აშლილობა,

გარდა:
*ა) დემენციისა.
ბ) აჟიტირებული დეპრესიისა;
გ) ფსიქოზებისა ცნობიერების დაბინდვით;
დ) დერეალიზაციისა;
ე) ასთენიისა;

1027. შ. ი. დ. ს. -ის დროს შესაძლოა იყოს ფსიქიკური აშლილობანი:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დემენცია;
დ) იპოქონდრიული ფიქსაცია;
ე) რეაქტიული დეპრესია;

1028. ინფექციური ჰეპატიტის დროს შესაძლოა იყოს ყველა ჩამოთვლილი

ფსიქიკური აშლილობანი, გარდა:
*ა) ჰიპერმნეზიისა.
ბ) ისტერიული აშლილობებისა;
გ) ექსპლოზიურობისა;
დ) ემოციურ-ჰიპერესთეზიული სისუსტისა;
ე) დეპრესიისა დისფორიული ელფერით;

1029. ა.კ.თ.გ. -თი და კორტიზონით ინტოქსიკაციის დროს შესაძლებელია

ყველა ჩამოთვლილი ფსიქიკური დარღვევა, გარდა:
ა) ტრანზიტორული კორსაკოვის სინდრომისა.
ბ) ფსიქოზებისა ცნობიერების დაბინდვით;
გ) დეპრესიისა შფოთვითა და აჟიტაციით;
*დ) პარანოიალური ბოდვისა;
ე) მანიისა მოტორული აგზნებით;

1030. ასთმატოლით ინტოქსიკაციის დროს ვლინდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) მწვავე ვერბალური ჰალუცინოზი;
გ) დელირიუმი, მცირე ზომის მხედველობითი ჰალუცინაციებით;
დ) ძილიანობა;
ე) ასთენია;

1031. ბარბიტურატებით ინტოქსიკაციის დროს შესაძლო ფსიქიკური

დარღვევაა:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ცნობიერების ამენციური დაბინდვა;
გ) ცნობიერების დელირიული შეცვლა;
დ) გაბრუება;
ე) მოტორული აგზნება;

1032. ნეიროლეპტიკებით ინტოქსიკაციისას შესაძლებელია ფსიქიკური

დარღვევები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ძილის დარღვევა;
დ) აპათო-ადინამიური სინდრომი;
ე) დეპრესია;

1033. ბენზოლითა და ნიტრობენზოლით ინტოქსიკაციისათვის

დამახასიათებელია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ამონასუნთქ ჰაერში მწარე ნუშის სუნი;
გ) მაღალი ლეიკოციტოზი;
დ) ცნობიერების დელირიული დაბინდვა;
ე) სოპორსა და კომაში გარდამავალი გაბრუება;

1034. დარიშხანით ინტოქსიკაციისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ღვიძლისა და ელენთის მკვეთრი გადიდება;
დ) სისხლიანი ღებინება;
ე) სოპორსა და კომაში, გარდამავალი გაბრუება;

1035. ვერცხლისწყლით ქრონიკული ინტოქსიკაცია იწვევს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილს;
ბ) ტრემორს;
გ) ატაქსიურ სიარულსა;
დ) დიზართრიას;
ე) ფსიქოპათიისმაგვარ აშლილობებს;

1036. ტყვიით ინტოქსიკაციისას შესაძლებელია განვითარდეს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი;
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ორგანული ფსიქოსინდრომი;
დ) ეპილეპტიფორმული აგზნება;
ე) დელირიუმი;
ვ) ასთენია;

1037. ფოსფორითა და ფოსფოროორგანული შენაერთებით

ინტოქსიკაციისათვისა დამახასიათებელია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) შეუჩერებელი ღებინების ნივრის სუნით;
გ) სინათლის შიშისა;
დ) გაბრუება გარდამავალი სოპორში;
ე) ასთენია;

1038. სხივური ზემოქმედებისათვის უპირატესად დამახასიათებელია შემდეგი

ფსიქიკური აშლილობანი:
ა) დისმნესტიური.
ბ) ბოდვითი;
გ) აფექტური;
*დ) ასთენიური;
ე) ისტერიული;

1039. მწვავე სიმპტომური ფსიქოზების მკურნალობის ძირითადი პრინციპები

მოიცავს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სომატური მდგომარეობის სიმძიმის შესაბამისად ფსიქოტროპული
საშუალებებით კორექციას;
დ) ძირითადი დაავადების მკურნალობას;
ე) დეზინტოქსიკაციური თერაპიის გამოყენებას;

1040. პროტრაგირებული სიმპტომური ფსიქოზების მკურნალობის ძირითადი

პრინციპები მოიცავს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ძირითადი დაავადების მკურნალობას;
დ) შედარებით დაბალი დოზების გამოყენებას;
ე) მდგომარეობის ფსიქოპათოლოგიური სტრუქტურიდან გამომდინარე
ფსიქოტროპული საშუალებების გამოყენებას;

1041. სომატოგენური ბუნების მყარი ასთენიის მქონე ავადმყოფთა

რეაბილიტაცია მოიცავს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სოციალური კავშირების აღდგენას;
დ) რაციონალურ შრომითმოწყობას;
ე) სამკურნალო-გამაჯანსაღებელ ღონისძიებათა კომპლექსს;

1042. ოპიატებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი,გარდა:

ა) ოპიუმი
ბ) პრომედოლი
*გ) ამფეტამინი
დ) მორფინი
ე) ჰეროინი

1043. ნარკოტიკის არარეგულარული მიღების საბაბი შეიძლება იყოს ყველა

ჩამოთვლილი,გარდა:
*ა) აბსტინენციური სინდრომის არსებობა
ბ) სომატური მოტივაცია
გ) ფსიქოლოგიური მოტივაცია
დ) სიტუაციური მოტივაცია

1044. ნარკომანიის დიაგნოზის ძირითადი ნიშნებია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ფიზიკური დამოკიდებულების განვითარება
გ) ფსიქიკური დამოკიდებულების განვითარება
დ) ტოლერანტობის ცვლილება ფსიქოაქტიური პრეპარატის მიმართ

1045. ც. ნ. ს. სტიმულატორების დიდი დოზებით მიღებისას ვლინდება

ყველა ჩამოთვლილი,გარდა:
ა) მხედველობითი და ტაქტ. ჰალუცინაციები
*ბ) აუტიზაცია
გ) აგრესიულობა
დ) აჟიტაცია

1046. ოპიომანიის მკურნალობა მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:

ა) ფსიქოთერაპიული მეთოდების გამოყენებას
*ბ) ელექტრო-კრუნჩხვითი თერაპიას
გ) მეტადინით ჩანაცვლების მკურნალობას
დ) დეზინტოქსიკაციურ მკურნალობას

1047. ტერმინი "ნარკოტიკული ნივთიერება" თავის თავში მოიცავს შემდეგ

კრიტერიუმებს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილს.
ბ) იურიდიულ;
გ) სოციალურ;
დ) სამედიცინო;

1048. ტერმინი "ნარკოტიკული" გამოიყენება:

ა) არც ერთის მიმართ.
ბ) ორივე ჩამოთვლილის მიმართ;
გ) იმ ნივთიერების ან სამკურნალო პრეპარატების მიმართ რომლებიც იწვევენ
დამოკიდებულებას;
*დ) იმ ნივთიერებების ან სამკურნალო პრეპარატების მიმართ რომლებიც
კანონით მიჩნეულნი არიან ნარკოტიკულ ნივთიერებებად;

1049. ამჟამად ნარკომანიისათვის დამახასიეთებელი ტენდენციებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ნარკოტიკების მიღების ახალი გზების გამოვლენა;
გ) ნარკოტიკების მომხმარებელ ქალთა რაოდენობის ზრდა;
დ) ნარკოტიკების კომბინირებული მიღება;
ე) ნარკოტიკების ახალი ფორმის გამოჩენა მათი ცვლა;

1050. უფრო ხშირად ნარკომანია ყალიბდება პირებში:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილით;
გ) სოციალური ადაპტაციის დარღვევით;
დ) პიროვნული დევიაციებით;
ე) აღზრდის დეფექტით;

1051. ნარკომანიით დაავადებულთათვის პრემორბიდში დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ნევროზული რეგისტრის სხვადასხვა ფსიქოპათოლოგიური აშლილობები;
გ) სოციალური ადაპტაციის გაძნელება;
დ) პერინატალური და ადრეული პოსტნატალური პათოლოგიები;
ე) ფსიქიური ინფანტილიზმის ხაზები;

1052. ნარკომანიის პათოგენეზში წამყვანია:

*ა) "ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ცვლილებები ოპიატურ რეცეპტორებში;
გ) სეროტონინის მეტაბოლიზმის მოშლა;
დ) ნევრული უჯრედების მემბრანებში კალციუმის იონთა მიგრაციის
დარღვევა;
ე) კატექოლამინური სისტემის ფუნქციის დარღვევა;

1053. ნივთიერების ნარკოგენობა განისაზღვრება ყველა ჩამოთვლილით,

გარდა:
ა) ფსიქიკური და სოციალური ინვალიდიზაციის ხარისხით;
ბ) ტოლერანტობის სიმაღლით;
*გ) ნივთიერების სხნადობით;
დ) დამოკიდებულების წარმოქმნის სისწრაფით;

1054. დაავადების ჩამოყალიბებისას ნარკომანებში შეიმჩნევა ყველა

ჩამოთვლილი ეიფორიის ფორმები, გარდა:
ა) მატონიზირებელი.
ბ) მასტიმულირებელი;
გ) ენერგოზირებული;
*დ) არატრანსფორმირებული;

1055. სპეციფიურ ნარკომანიულ სინდრომებს განეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ფიზიკური დამოკიდებულების;
გ) ფსიქიკური დამოკიდებულება;
დ) რეაქტიულობის შეცვლა;

1056. ნარკოტიკისადმი ფსიქიკური ლტოლვის გამწვავებას ხელს უწყობს

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ახალი ძლიერი მისწრაფების აღმოცენება.
ბ) ნარკოტიკების შესახებ საუბარი;
გ) იმ ადამიანებთან შეხვედრა რომელთანაც ერთად ღებულობდნენ
ნარკოტიკებს;
დ) არასასიამოვნო სომატური შეგრძნებანი;
ე) კონფლიქტები რომლებიც არ არიან დაკავშირებული ნარკოტიზაციასთან;

1057. ოპიატები იხმარება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი ხერხებით.
ბ) ინჰალაციით მოწევის სახით;
გ) კანქვეშ ინტრავენურად;
დ) პერორალურად;

1058. ოპიატებით მწვავე ინტოქსიკაციის ყველაზე დამახასიათებელ

ვეგეტატიურ ნიშნებად ითვლება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ხველის რეფლექსის შენარჩუნება.
ბ) კოორდინაციის დარღვევის და არტიკულაციის არარსებობა;
გ) ლორწოვანი გარსის და კანის სიმშრალე;
დ) სახის კანის სიფერმკრთალე და ქავილი (განსაკუთრებით ცხვირის
წვერის);
ე) მიოზი. სინათლეზე გუგის რეაქციის მოდუნება ან არარსებობა;

1059. ოპიატებით მწვავე ინტოქსიკაციის მდგომარეობისას აღინიშნება ყველა

ჩამოთვლილი ნიშნები, გარდა:
*ა) ნაწლავების მოტორიკის გაზრდა.
ბ) გულის რითმის გაიშვიათება და სუნთქვის დათრგუნვა;
გ) ტკივილისადმი ამტანობის გაზრდა;
დ) ხველის რეფლექსის დათრგუნვა;
ე) ჰიპოთერმია და ჰიპოტენზია;

1060. ოპიატური ეიფორიის განსაკუთრებულ მახასიათებლებად ითვლება

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ფსიქომოტორული აჟიტაცია.
ბ) სითბოს ტალღისებური გავრცელება სხეულში;
გ) უდარდელობის განცდა;
დ) სიმშვიდის რელაქსაციის სასიამოვნო მოთენთილობის განცდა;
ე) სიმსუბუქის სიხარულის სომატური სიამოვნების განცდა;

1061. ოპიატების მიღების შეწყვეტისას ფსიქიური დისკომფორტი ვლინდება

ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) თავის ტკივილით.
*ბ) ყურადღების გაფანტულობით;
გ) შრომისუნარიანობის დაქვეითებით;
დ) გუნება-განწყობის არამოტივირებული ცვლილებით;
ე) აუხსნელი დაუკმაყოფილობით;

1062. აბსტინენტური სინდრომი ვითარდება ოპიატების მიღების შეწყვეტიდან

საშუალოდ:
ა) 72 სთ.
*ბ) 36 სთ;
გ) 20 სთ;
დ) 10 სთ-ის შემდეგ;

1063. ოპიატური ნარკომანიის II სტადიის ჩამოყალიბებაზე მეტყველებს

ყველა, გარდა:
*ა) კრუნჩხვითი შეტევებისა.
ბ) მუდმივი ასთენიისა მოდუნებისა, განლევადობისა;
გ) მედიკო-სოციალური შედეგებისა;
დ) ნარკოტიკის მიღების არარეგულარობისა;
ე) ნარკოტიკის მატონიზირებელი მოქმედებისა;

1064. ოპიატების ქრონიკული ინტოქსიკაციის გარეგან გამოვლინებებად

ითვლება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) კანის სიფერმკრთალე და აქერცვლა;
გ) თმებისა და ფრჩხილების მტვრევადობა;
დ) კარიესის განვითარება კბილების უმტკივნეულო დაცვენა;
ე) ნაადრევი დაბერება;

1065. ოპიუმის კუსტარულად დამზადებული პრეპარატებით გამოწვეული

ნარკომანიისათვის დამახასიათებელია ყველა, გარდა:
ა) კუსტარულად მიღებული ოპიანტების სხვა ნარკოტიკული და
არანარკოტიკული ნივთიერებების ერთდროული მიღება.
*ბ) აბსტინენტური სინდრომის ფორმირება 5-6 თვის განმავლობაში;
გ) ქიმიურად დამუშავებული ოპიუმის პრეპარატების მიღების პრაქტიკული
არარსებობა;
დ) 1-5 ინტრავენური მიღების შემდეგ ლტოლვის ფორმირება;
ე) მწვავე ინტოქსიკაციის ატიპიური გამოვლენა;

1066. ოპიატების კუსტარულად დამზადებული პრეპარატებით გამოწვეული

მწვავე ინტოქსიკაციისათვის (ნარკოტიკული თრობა) დამახასიათებელია
ყველა, გარდა:
ა) თავში ბიძგის დარტყმის შეგრძნება.
ბ) მოძრაობის, სიარულის, საუბრის მოთხოვნილება;
*გ) მოთენთილობა უდარდელობის განცდა;
დ) აწეული შრომისუნარიანობის შეგრძნება;
ე) ძალების მოზღვავების შეგრძნება;

1067. ჰაშიშის მიღების ყველაზე იშვიათი ხერხი:

ა) პერორალური მიღება.
ბ) მოწევა;
*გ) ღეჭვა;

1068. ჰაშიშით მწვავე ინტოქსიკაციის ნიშნებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) პარესთეზიები;
გ) პირის სიმშრალე;
დ) სკლერების ინიცირება;
ე) სახის ჰიპერემია;

1069. კანაბის პრეპარატებით გამოწვეული მწვავე ინტოქსიკაცია ხასიათდება

ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) გულის რევით;
*ბ) ჰიპერსალივაციით;
გ) თავის ტკივილით;
დ) წყურვილით;
ე) პირის სიმშრალის გრძნობის გაძლიერებით;

1070. ჰაშიშის ინტოქსიკაციიდან გამოსვლისას აღინიშნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ჰიპოტონია;
გ) მომატებული მადა;
დ) სისუსტე მოდუნება;
ე) სიფერმკრთალე;
1071. კანაბის პრეპარატების პერედოზირებისას ინტოქსიაკაცია ხასიათდება
ყველა, გარდა:
*ა) აპათო-აბულიური მოშლილობანი.
ბ) ჰალუცინაციები;
გ) ცნობიერების აბნევა;
დ) პანიკური რეაქციები;
ე) დეპერსონალიზაცია;

1072. ჰაშიშის პრეპარატების პერედოზირებისას დეკომპენსაციის ნიშნებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ტუჩების და პირის სიმშრალე;
გ) ტრემორი;
დ) ჰიპერტენზია;
ე) ტაქიკარდია;

1073. ქრონიკული ჰაშიშური ფსიქოზის კლინიკა ხასიათდება ყველა, გარდა:

ა) მანიაკალური აშლილობებისა.
*ბ) კატატონური აშლილობების;
გ) პარაფრენიული სინდრომის;
დ) დევნის ბოდვის;
ე) ჰალუცინაციურ-პარანოიდული აშლილობების;

1074. ქრონიკული ჰაშიშური ფსიქოზის ზოგად ნიშნებს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) აქტიური ფსიქოპათოლოგიური სიმპტომატიკის სიმცირე;
გ) სომატო-ვეგეტატიური აშლილობანი;
დ) ლაბილურობა;
ე) აფექტური დაძაბულობა;

1075. ჰაშიშური აბსტინენციას ახასიათებს:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სენესტოპათიები;
დ) გამღიზიანებლობა;
ე) დისფორია;

1076. ჰაშიშური აბსტინენციის ვეგეტო-სომატური დარღვევები ხასიათდება

ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) ძილიანობისა.
ბ) ტაქიკარდიისა;
გ) შემცივნებისა;
დ) მთქნარებისა;
ე) მიდრიაზისა;

1077. ჰაშიშური ნარკომანიის გვიანი პერიოდის მუდმივ ნიშნებად ითვლება

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) უხეში ანტისოციალური ქცევები.
ბ) აპათია;
*გ) ალერგია;
დ) ფიზიკური და ფსიქიური განლევა;
ე) ინტელექტუალურ შესაძლებლობების დაქვეითება;

1078. ჰაშიშური ნარკომანიის დროს ავადმყოფის გარეგნობაში აღსანიშნავია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი. .
ბ) ნაადრევი დაბერება;
გ) თმის, ფრჩხილების, კბილების მტვრევადობა;
დ) სახეზე უხეში ნაოჭები;
ე) სახის კანი მომწვანო ელფერით;

1079. ჰაშიშით ქრონიკული ინტოქსიკაციის უპირატესი დამახასიათებელი

შედეგებია:
*ა) ანემიის განვითარება.
ბ) უხეში სომატური დარღვევები;
გ) იმუნური სისტემის დათრგუნვა;
დ) რეპროდუქციური ფუნქციის დარღვევა;
ე) ფილტვის კიბოს სიხშირის მომატება;

1080. ჰაშიშური ნარკომანიის სპეციფიურ გართულებად ითვლება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ბრადიდიფსია;
*დ) ამოტივაციური სინდრომი;
ე) ალერგია;

1081. ბარბიტურატებით ინტოქსიკაციის საწყისი ნიშნებია ყველა, გარდა:

*ა) ფრენისა და უწონადობის შეგრძნება.
ბ) შეგრძნება იმისა რომ თვალის წინ ყველაფერი ირევა;
გ) თვალების დაბნელება;
დ) "რბილი დარტყმის" შეგრძნება თავში;
ე) წუთიერი გაბრუება;

1082. ბარბიტურატებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს ფსიქოპათოლოგიური

დარღვევებს მიეკუთვნება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გარემოს გააზრებული აღქმის გართულება;
გ) განმუხრუჭება;
დ) ემოციური ფონის არამდგრადობა;
ე) უმიზეზო მხიარულება;

1083. ბარბიტურატებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს ნევროლოგიური

დარღვევებიდან გვხვდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დიპლოპია;
გ) მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევა;
დ) დიზართრია;
ე) ლატერალური ნისტაგმი;

1084. ბარბიტურატებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს სომატო-ვეგეტატიური

მოშლილობები ვლინდება:
ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) ბრადიკარდიით;
*გ) ჰიპოტონიით;
დ) ცხელი ოფლით;
ე) ჰიპერსალივაციით;

1085. ბარბიტურატებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს პერედოზირების

ნიშნებია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ციანოზი;
გ) ხშირი ზედაპიური სუნთქვა;
დ) პულსის გახშირება;
ე) არტერიული წნევის მკვეთრი დაცემა;

1086. პირებში რომლებიც დიდი ხნის განმავლობაში ღებულობენ საძილე

საშუალებებს დამოკიდებულების განვითარების ზღვრულ ნიშნებად ითვლება
ყველა, გარდა:
*ა) დამშვიდება საძილე საშუალებების მიღების შემდეგ;
ბ) საძილე საშუალებების ეიფორიული მოქმედება;
გ) საძილე საშუალებების მიღება დღის საათებში;

1087. ორგანიზმის რეაქცია საძილე საშუალებების არაფიზიოლოგიური

დოზების მიღებისას ვლინდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) ნერწყვდენით;
გ) ღებინებით;
დ) სლოკინით;

1088. ბარბიტურალური დელირიუმი ალკოჰოლურისაგან განსხვავდება:

ა) ყველა ჩამოთვლილით ;
*ბ) ეპილეპტოფორმული შეტევებით რომელიც ძილში არ გადადის;
გ) ემოციური გასადავებით;
დ) მკვეთრად შეფერადებული ჰალუცინატორული აღქმებით;
ე) უფრო მცირე მოტორული აქტივობით;

1089. ბარბიტურომანიის დროს მზარდი კომპულსიური ლტოლვისას

აღინიშნება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) გუგების გაფართოვება;
გ) ოფლიანობა;
დ) პულსის და სუნთქვის სიხშირის ლაბილობა;
ე) არტერიული წნევის ცვალებადობა;

1090. ბარბიტურომანიის გართულებებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
*ა) დაავადების მეორე სტადიაში განვითარება.
ბ) ნარკოტიკული დამოკიდებულების განვითარების სწრაფი ტემპი;
გ) შენიღბული სიმპტომატიკა;
დ) ადრეული გამოვლინება;

1091. ბარბიტურომანიით დაავადებულთა გარეგნული სახისათვის

დამახასიათებელია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ცხვირის არეში, შუბლზე ჩირქოვანი გამონაყარი;
გ) კანის ცხიმოვანი ნადები;
დ) ნიღბისებურობა;
ე) სახის შეშუპება;

1092. ბარბიტურული ენცეფალოპათიის ტიპიურ დამახასიათებელ ნიშნებად

მიიჩნევა:
*ა) ყურადღების კონცენტრაციის მკვეთრად შემცირება.
ბ) მეხსიერების უხეში დარღვევები;
გ) შენელებული მეტყველება მცირე სიტყვათა მარაგით;
დ) გაგების შენელება;

1093. ბენზოდიაზეპინებით თრობის მდგომარეობა ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) სახის ჰიპერემია.
ბ) მოძრაობათა კოორდინაციის დარღვევა;
გ) ჭარბი მეტყველება;
დ) მოუსვენლობა;
ე) ეიფორია;

1094. ტრანკვილიზატორებით (ბენზოდიაზეპინებით) თრობის მდგომარეობის

დამახასიათებელი სომატო-ნევროლოგიური გამოვლინებებია ყველა, გარდა:
ა) ლორწოვანი გარსების სიმშრალე.
*ბ) კუნთოვანი ტონუსის მომატება;
გ) გუგების გაფართოება და სინათლეზე მათი რეაქციის მოდუნება;
დ) კანის საფარველის სიფერმკრთალე;
ე) დიზართრია პერსევერაცია;

1095. ტრანკვილიზატორებით ტოქსიკომანია შიზოფრენიით დაავადებულებში

ხასიათდება შემდეგი თავისებურებებით, გარდა:
ა) სპონტანური რემისიებით.
*ბ) აბსტინენციური სინდრომის ტიპიურობით;
გ) გამოვლინდება ნარკოტიზაციის განსხვავებული მოტივაციით;
დ) ფსიქიკური ლტოლვის ნაკლები ინტენსიობით;
ე) ატიპიური მიმდინარეობით;
1096. ტრანკვილიზატორებით თრობის მდგომარეობა ალკოჰოლიზმით
დაავადებულებში ხასიათდება:
ა) კონფლიქტურობით.
ბ) თრობის მდგომარეობის ამნეზიით;
*გ) კრუნჩხვითი შეტევებით;
დ) ბრუტალობით;
ე) გამოხატული დისფორიით;

1097. ტრანკვილიზატორებით ტოქსიკომიისას აბსტინენტური სინდრომი

გამოვლინდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) კანის სიფერმკრთალით;
გ) დაძაბულობით;
დ) სახის და კიდურების კუნთების ფიბრილარული თრთოლვით;
ე) თავის ტკივილი უძილობით;

1098. ტრანკვილიზატორებით ტოქსიკომანიისას აბსტინენტური სინდრომის

ფსიქოპათოლოგიურ ნიშნებია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ტრანკვილიზატორების მიმართ პათოლოგიური ლტოლვა;
გ) უკმაყოფილება, გაბოროტება;
დ) დათრგუნული მდგომარეობა;
ე) განგაშის მდგომარეობა, მოუსვენლობა;

1099. ტრანკვილიზატორებით ტოქსიკომანიისას აბსტინენტური სინდრომის

სომატურ ნიშნებად ითვლება ყველა, გარდა:
*ა) მსხვილი სახსრების ტკივილი.
ბ) სიფერმკრთალე;
გ) ანორექსია ღებინება;
დ) ტაქიკარდია;
ე) ორთოსტატიკური ჰიპოტენზია;

1100. ტრანკვილიზატორებით ტოქსიკომანიისას აბსტინენტური სინდრომის

ნევროლოგიურ ნიშნებად ითვლება ყველა, გარდა:
ა) კრუნჩხვითი შეტევები, დელირიუმი.
ბ) წვრილი ტრემორი;
გ) მუცლის რეფლექსების არარსებობა;
*დ) მიოზი;
ე) ჰორიზონტალური ნისტალგმი;

1101. ტრანკვილიზატორებით ტოქსიკომანიისას ავადმყოფების, გარეგნობაში

აღინიშნება ყველა ნიშნები, გარდა:
*ა) ენის მოყავისფრო ნადები.
ბ) არამყარი სიარული, მოძრაობები;
გ) სახის რუხი-მომწვანო ელფერი;
1102. ტრანკვილიზატორებით ქრონიკული ინტოქსიკაციის ნევროლოგიური
სიმპტომო-კომპლექსი ხასიათდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) მუცლის რეფლექსების დაქვეითებით ან არარსებობით;
გ) ჰორიზონტალური ნისტაგმით, კონვერგენციის პრაქტიკულად არასებობით;
დ) რომბერგის პოზაში წონასწორობის დარღვევით;
ე) გამოწეულ ხელებზე თითების წვრილი ტრემორით;

1103. კოკაინის გამოყენების გზებია შემდეგი, გარდა:

ა) სხვა ნარკოტიკებთან ერთად.
*ბ) შინაგანი პერორალური მიღება;
გ) კანქვეშა კუნთებში;
დ) ინტრავენური ჰეროინთან კომბინაციით;

1104. კოკაინით ინტოქსიკაციის სიმპტომებს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) გამღიზიანებლობა მოუსვენლობა;
გ) ჰიპერაქტიურობა;
დ) აწეული შესაძლებლობების შეგრძნება;
ე) გამოხატული ეიფორია;

1105. კოკაინომანები სხვა ნარკომანებთან შედარებით უფრო ხშირად

ღებულობენ სხვა ნარკოტიკებსაც რადგანაც კოკაინის გამოყენების დროს
აღსანიშნავია:
ა) ვითარდება მძიმე აბსტინენტიური სინდრომი.
ბ) კოკაინი ძალიან სწრაფად იშლება ორგანიზმში;
*გ) ინტოქსიკაციის შემცირებისას ვითარდება არასასიამოვნო ფსიქიკური და
სომატური დარღვევები;
დ) არასაკმარისად გამოხატული ეიფორია;

1106. ინტოქსიკაციის შემცირებისას კოკაინომანს უვითარდება ყველა შემდეგი

ფსიქოპათოლოგიური მოშლილობანი, გარდა:
*ა) ცნობიერების დარღვევა.
ბ) დისფორია;
გ) განგაშის მდგომარეობა;
დ) გამღიზიანებლობა;

1107. კოკაინური ნარკომანიის დროს ფსიქოზები:

ა) ვითარდება იშვიათად.
ბ) საერთოდ არ ვითარდება;
*გ) ვითარდება ხშირად;

1108. კოკაინური ფსიქოზების კლინიკაში უფრო ხშირად აღინიშნება:

ა) სენესტოპათიები და პარესთეზიები.
*ბ) მწვავე დეპრესიული რეაქციები;
გ) მწვავე პარანოიდული რეაქციები;
დ) მრავლობითი მკვეთრი ჰალუცინაციები;
1109. ჰალუცინოგენებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი ნივთიერება,
გარდა:
ა) მესკალინი.
ბ) მეკისტიცინი;
*გ) მეტადონი;
დ) ფსილობიცინი;
ე) ლიზერგინის მჟავის ნაწარმები;

1110. ჰალუცინოგენების მიღების ხშირი გზებია:

ა) ინჰალაციური.
*ბ) პერორალური;
გ) კანქვეშა;
დ) ინტრავენური;

1111. ჰალუცინოგენებით მწვავე ინტოქსიკაციის აშკარა ეფექტებს

მიეკუთვნება:
ა) ვეგეტატიური დარღვევები.
ბ) სომატური დარღვევები;
გ) ქცევითი რეაქციები;
*დ) ფსიქოპათოლოგიური დარღვევები;

1112. ჰალუცინოგენებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს სომატურ დარღვევებს

მიეკუთვნება:
ა) ტაქიკარდია და არტერიული წნევის მომატება.
ბ) ნერწყვის და ცრემლის დენა;
*გ) ტემპერატურის დაქვეითება;
დ) სიცხის შეგრძნება;

1113. ჰალუცინოგენების მიღებისას ფიზიკური დამოკიდებულება ვითარდება:

ა) სისტემატიური მიღებიდან ნახევარი წლის შემდეგ.
*ბ) არ ვითარდება;
გ) მოკლე ვადაში;

1114. საწარმოო და საყოფაცხოვრებო ქიმიური ნივთიერებების საერთო

თვისებებია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სწრაფი აორთქლებადობა;
დ) მაღალი ტოქსიურობა;
ე) ცხიმებში კარგი ხსნადობა;

1115. საწარმოო და საყოფაცხოვრებო ქიმიურ ნივთიერებათა მოქმედების

მექანიზმისათვის დამახასიათებელია:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ღვიძლში მეტაბოლიზმის დაშლის პროდუქტების ნაღვლის ბუშტში,
გადასვლით;
*გ) ფილტვების სისხლძარღვოვანი ქსელიდან შესვლა და შემდეგ უშუალოდ
თავის ტვინში შეღწევა;
დ) ქსოვილებში დაგროვება და სისხლში შემდგომი არსებობა;

1116. საყოფაცხოვრებო და საწარმოო ქიმიური საშუალებებით მწვავე

ინტოქსიკაციის დინამიკაში არჩევენ ფაზებს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ჰალუცინაციური და ილუზორული დარღვევები;
გ) ცნობიერების დარღვევა;
დ) ეიფორიული კომპონენტის ჭარბობა;
ე) სომატო-ვეგეტატიური მოშლილობანი;

1117. საყოფაცხოვრებო და საწარმოო ქიმიური საშუალებებით მწვავე

ინტოქსიკაციისას ავადმყოფს უვითარდება შემდგომი სიმპტომები:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ტაქიკარდია;
გ) სუნთქვის გახშირება;
დ) სახის ჰიპერემია;
ე) გუგების გაფართოვება ინიცირებული სკლერები;

1118. საყოფაცხოვრებო და საწარმოო ქიმიური საშუალებების მიღების

შემდგომ ნარჩენ მოვლენებს მიეკუთვნება ყველა, გარდა:
*ა) ფაღარათი.
ბ) პირში მწარე გემო, გულისრევა, წყურვილი, მუცლის ტკივილი,
შარდვის გაძნელება;
გ) თავბრუსხვევა;
დ) მოდუნება, სისუსტე, ძილიანობა;

1119. საყოფაცხოვრებო და საწარმოო ქიმიური საშუალებების ინჰალაციური

მოხმარების შედეგი შეიძლება იყოს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ღვიძლის, თირკმლის ნეკროზი, მიოკარდიოდისტროფია;
გ) ფსიქიკური და ფიზიკური განვითარების შეჩერება;
დ) ტოქსიკური ენცეფალოპათია;
ე) უხეში ფსიქოპატომაგვარი ქცევები;

1120. საყოფაცხოვრებო და საწარმოო ნივთიერებების მომხმარებელთა

გარეგნობაში შეიმჩნევა:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ნესტოების და პირის კუთხეების ირგვლივ კანის და ლორწოვანი,
გარსების გაღიზიანება;
გ) თვალების ირგვლივ სილურჯე;
დ) სახის სიფერმკრთალე;

1121. იმ ავადმყოფთა ჯგუფში, რომლებიც ღებულობენ ქოლინოლიტიური

მოქმედების მედიკამენტებს, ჭარბობენ პირები:
ა) ასაკთან დამოკიდებულება არ აღინიშნება.
ბ) ხნიერი ასაკის;
გ) საშუალო ასაკის;
*დ) ახალგაზრდა ასაკის;

1122. ციკლოდოლით მწვავე ინტოქსიკაციის კლინიკაში გამოყოფენ შემდეგ

ფაზებს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ცნობიერების შევიწროებით;
დ) ჰალუცინატორული;
ე) ეიფორიული;

1123. ციკლოდოლური სიმთვრალის ეიფორიული ფაზის კლინიკა ვლინდება

ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) აღქმის ჰალუცინატორული და ილუზორული ცვლილებანი.
ბ) სასიამოვნო მოთენთილობის ტალღები;
გ) სხეულის სიმძიმის შეგრძნება, განსაკუთრებით კიდურების დისტალურ
დისტალურ ნაწილებში;
დ) მეტყველების აჩქარება;
ე) არამოტივირებული სიმხიარულე;

1124. ციკლოდოლური თრობის მდგომარეობის გაღრმავებისას ვითარდება

ყველა ნიშნები, გარდა:
*ა) მიოზი.
ბ) "დაკარგული სიგარეტის" ფენომენი;
გ) ლორწოვანი გარსების სიმშრალე კანის საფარველის ჰიპერემია;
დ) აღქმის ილუზორულ-ჰალუცინატორული ცვლილებები;
ე) ადგილში დროში ორიენტაციის დარღვევა;

1125. ციკლოდოლური სიმთვრალის სომატო-ნევროლოგიური დარღვევები

ვლინდება შემდეგში:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ნისტაგმი;
გ) მიდრიაზი;
დ) ლორწოვანი გარსების სიმშრალე კანის ჰიპერემია;

1126. ტოქსიკომანია ცენტრალური ქოლინოლიტიკებით (ციკლოდოლი

დიმედროლიპიპოლფენი) ხასიათდება ქვემოთ ჩამოთვლილის ფორმირებით,
გარდა:
ა) აბსტინენტური სინდრომით.
*ბ) კომპულსიური ლტოლვით;
გ) ტოლერანტობის ზრდით;
დ) ფსიქიკური ლტოლვით;

1127. იატროგენული ნარკომანიის და ტოქსიკომანიის განვითარების

პირობებით პირობად ითვლება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) არასათანადო ჩვენებით დანიშნული;
გ) გამაბრუებელი ნივთიერებების ხანგრძლივი მიღება;
დ) გამაბრუებელი ნივთიერებების ხანმოკლე მიღება თვითმკუნალობის
მიზნით;

1128. იატროგენული ნარკომანიის დროს ნარკოტიკისადმი ლტოლვის

თავისებურებად ითვლება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ფსიქიკური დისკომფორტის მასკირება. ფსიქიკური მდგომარეობის
ცვლილების ახსნა ტკივილის შეგრძნების ზრდით;
გ) ფსიქიკური დისკომფორტის სიმპტომების მცირედი გამოხატულება;
დ) სწრაფვა ნარკოტიკის არა ინტოქსიკაციური არამედ ტკივილგამაყუჩებელი
ეფექტისადმი;

1129. იატროგენული ნარკომანიით დაავადებულთა მკურნალობის

მიზანშეწონილობა დამოკიდებულია ყველა ჩამოთვლილზე, გარდა:
*ა) ნარკოტიკული ნივთიერების სახე.
ბ) სომატური დაავადების კომპენსირებულობის ხარისხი;
გ) სიცოცხლის ხანგრძლივობის პროგნოზი;

1130. ეფედრინული ნარკომანიისთვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) მიღების მოტივად ითვლება ამხანაგების მიბაძვა, განსხვავებულ
შეგრძნებათა ძიება;
გ) პირველ მიღებას აქვს როგორც წესი ჯგუფური ხასიათი;
დ) ეფედრინის პირველი მიღებისას მათ უკვე მიღებული აქვთ სხვა
ფსიქოაქტიური ნივთიერებები;
ე) ავადდებიან უმეტესად ახალგაზრდები;

1131. ეფედრინით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს ფსიქოპათოლოგიური

დარღვევები ვლინდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) ერთგვაროვანი და არაპროდუქტიული მოქმედება;
გ) ასოციაციური პროცესების აჩქარებით;
დ) დერეალიზაციით;
ე) დეპერსონალიზაციით;

1132. ეფედრინით მწვავე ინტოქსიკაციისას აღინიშნება ნევროლოგიური

დარღვევები, გარდა:
ა) მყესთა რეფლექსების შესუსტება ან არარსებობა.
ბ) ჰორიზონტალური ნისტაგმი;
გ) აკროჰიპერჰიდროზი;
*დ) გუგების შევიწროება;
ე) გუგების რეაქცია სინათლეზე მკვეთრად დაქვეითებულია ან არ არსებობს;

1133. ეფედრინული ნარკომანიისას დროს აღინიშნება შემდეგი სომატო-

ნევროლოგიური დარღვევები:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) გამოხატული ჰიპომიმია;
გ) გუგების შევიწროება;
დ) ნისტაგმი;
ე) არტერიული ჰიპოტონია;

1134. ეფედრინული ნარკომანიისას მწვავე ინტოქსიკაციური ფსიქოზები

ხასიათდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) განვითარების მოულოდნელი დასაწყისით;
გ) მწვავე დარღვევების კუპირებიდან 1-2 კვირის განმავლობაში ბოდვითი
განწყობის შენარჩუნებით;
დ) კლინიკური სურათის გამეორებადობითა და ერთგვაროვნებითა;
ე) რამდენიმე საათიდან რამოდენიმე დღემდე ხანგრძლივობით;

1135. ეფედრონული ნარკომანიისას ავადმყოფებს უვითარდებათ კანის

შემდეგი ცვლილებები, გარდა:
*ა) მომატებული ტურგორი.
ბ) სახეზე და ზურგზე ვულგარული ჩირქოვანი გამონაყარი;
გ) მრავალრიცხოვანი პიგმენტური ლაქები;
დ) კანის სიფერმკრთალე მონაცისფრო ელფერით;

1136. ეფედრონული ნარკომანიისას ავდმყოფის გარეგნობა ხასიათდება

შემდეგი ნიშნებით, გარდა:
ა) ადრეული გამელოტება.
ბ) სუსტი ჩახლეჩილი ხმა;
*გ) სხეულის წონის საგრძნობი მომატება;
დ) ავადმყოფურად ბრწყინავი ჩაცვენილი თვალები;

1137. ეფედრონული ნარკომანიისას ფილტვების შეშუპება ლეტალური,

გამოსავლით უფრო ხშირად ვითარდება შემდეგი თანმხლები დაავადების
შემთხვევაში:
ა) არტერიული ჰიპერტენზია.
ბ) მიოკარდიტი;
გ) ტუბერკულოზი;
*დ) რესპირატორული ინფექცია;

1138. თამბაქოსადმი პათოლოგიური ლტოლვის აქტუალიზაცია ვლინდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) ვეგეტო-სისხლძარღვოვანი მოშლილობებით;
გ) გემოვნებითი და ყნოსვითი მოშლილობების წარმოშობით;
დ) ცნობიერებაში თამბაქოს მოწევის სურვილის აზრის მუდმივი არსებობით;

1139. თამბაქოს წევის შეწყვეტისას აღინიშნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ძილის დარღვევა;
გ) შრომისუნარიანობის დაქვეითება;
დ) გამღიზიანებლობა შინაგანი დაძაბულობა;
ე) არტერიული წნევის ცვლილებები;
ვ) თავის ტკივილი თავბრუ;

1140. ჩვევის სახით განვითარებული თამბაქოს წევა ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) წევის დამოუკიდებელი შეწყვეტა.
*ბ) ტოლერანტობის ზრდა;
გ) თამბაქოს წევის ჩვევის ტრადიციების მქონე მიკროსოციალური, გარემოს
შენარჩუნება;
დ) თამბაქოს წევისადმი ფორმირებული ლტოლვის ნიშნების არარსებობა;

1141. თამბაქოსადმი დამოკიდებულების მკურნალობისას გამოიყენება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ფსიქოთერაპია.
*ბ) ნეიროლეპტიკებით თერაპია;
გ) ავერსიული თერაპია;
დ) რეფლექსოთერაპია;
ე) ნიკოტინშემცვლელი თერაპია;

1142. ნარკომანიის და ტოქსიკომანიის მკურნალობა მოიცავს მთელ რიგ

ეტაპებსრომელთა შორისაა:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ფსიქიკური დამოკიდებულების ძირითადი სიმპტომოკომპლექსის,
გამოვლენა და წინამდებარე რეციდივების განსაზღვრა;
გ) სომატური და ფსიქიკური ფუნქციების დარღვევის აღდგენა ქცევის
კორექცია;
დ) ინტოქსიკაციის მოხსნა აბსტინენტური მოვლენების კუპირება;

1143. ოპიატური ნარკომანიისას აბსტინენტური სინდრომის კოპირებისათვის

ავადმყოფს უნიშნავენ ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) ფიზიოთერაპიული მკურნალობა მოწყობილობით.
ბ) თიაპრიდი;
*გ) ნარკოტიკული ნივთიერება;
დ) კლოფელინი;
ე) პიროქსანი;

1144. ბარბიტურატული ნარკომანიისას აბსტინენტური სინდრომის კუპირებისა

ეფექტურ საშუალებად ითვლება:
ა) პიროქსანი.
ბ) ვიტამინები;
გ) გლუკოზა;
*დ) შენაცვლებითი თერაპია ბარბიტურატებით;

1145. საყოფაცხოვრებო და საწარმოო ქიმიურ ნივთიერებებით გამოწვეულ

ტოქსიკომანიისას აღდგენითი თერაპია ტარდება ყველა ჩამოთვლილით,
გარდა:
ა) ნოოტროპებით.
ბ) ვიტამინების კომპლექსი;
*გ) ფსიქოსტიმულატორებით;
დ) ბიოსტიმულატორებით;
ე) ფოსფორის შემცველი პრეპარატებით;

1146. პათოლოგიურ თრობას ახასიათებს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) შეტევის დამთავრებისას ძილი და სრული ამნეზია
გ) გაბოროტების,განრისხების აფექტი
დ) მწვავე ფსიქო-მოტორული აგზნება
ე) ცნობიერების ხანმოკლე ბინდისმაგვარი შეცვლა

1147. პათოლოგიური თრობა ვითარდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი არ არის სწორი
*ბ) სწორია ყველა
გ) ვითარდება მწვავედ
დ) თრობის ყოველგვარი ფიზიკური და ფსიქიკური ნიშნების გარეშე
ე) ალკოჰოლის უმნიშვნელო რაოდენობით (50-100 გ) მიღების შემდეგ

1148. ქრონიკული ალკოჰოლიზმის მკურნალობის მეთოდებია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ფსიქოსოციალური თერაპია(ოჯახურ, და სხვ. )
გ) აუტოსუგესტური(აუტოტრენინგი) თერაპია
დ) სუგესტური(ჰიპნოზური) თერაპია
ე) ფსიქოფარმაკოთერაპია

1149. გაი-ვერნიკეს ენცეფალოპათიას ახასიათებს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ეპილეფსიფორმული გულყრების განვითარება
გ) ფიზიკური განლევა
დ) მეხსიერების მკვეთრი შესუსტება
ე) ინტელექტუალური ფუნქციების დაკნინება

1150. კორსაკოვის ფსიქოზს ახასიათებს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ყალიბდება ალკოჰოლის სისტემატიური და ხანგრძლივი მიღების ფონზე
გ) პოლინევრიტი
დ) კორსაკოვის ამნეზიური სინდრომი

1151. ალკოჰოლური პარანოიდის დროს უპირატესად გვხვდება:

ა) იპოქონდრული ბოდვა
ბ) მეგალომანური ბოდვა
*გ) ღაზოიანობის(ცოლ-ქმრული ღალატის ბოდვა)
დ) კოტარის ბოდვა

1152. ქრონიკულ ალკოჰოლურ ფსიქოზებს მიეკუთვნება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) გაუ-ვერნიფეს ენცეფალოპათია
გ) კორსაკოვის ფსიქოზი
დ) ალკოჰოლური პარანოიდი
ე) ქრონიკული ალკოჰოლური ჰალუცინოზი

1153. მწვავე ალკოჰოლურ ჰალუცინოზს ახასიათებს ყველა

ჩამოთვლილი,გარდა:
*ა) "ხმები" ძირითადად სასიამოვნო, მეგალომანური შინაარსის
ბ) "ხმები" ძირითადად მუქარის, ბრალდების შინაარსის
გ) ჭეშმარიტი სმენითი ჰალუცინაციების მოზღვავება
დ) აბსტინენციის ფონზე დაწყება

1154. თეთრი ცხელების სომატური გართულებებია:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ოფლიანობა
გ) ტრემორი
დ) ტაქიკარდია
ე) ღვიძლის მწვავე დისფუნქცია

1155. ლიპმანის სიმპტომს მიეკუთვნება:

ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) საუბარი გამორთული ტელეფონით
*გ) მხედველობითი ჰალუცინაციები თვალის კაკლებზე ზეწოლის შედეგად
დ) ცარიელი ქაღალდის "წაკითხვა"

1156. აშაფენბურგის სიმპტომს მიეკუთვნება:

ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) არარსებული ტექსტის წაკითხვა
გ) მხედველობითი ჰალუცინაციები თვალის კაკლებზე ზეწოლის შედეგად
*დ) საუბარი გამორთული ტელეფონით

1157. თეთრ ცხელებას ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი,გარდა:

ა) შიშის აფექტი
ბ) ფსიქომოტორული აგზნება
*გ) სმენითი და მხედველობითი ფსევდოჰალუცინაციების მოზღვავება
დ) შემზარავი სმენითი და მხედველობითი ჰალუცინაციების მოზღვავება

1158. თეთრი ძირითადათ ცხელება ვითარდება:

*ა) ალკოჰოლის მიღების შეწყვეტიდან 2-3 დღის შემდეგ და აბსტინენციის
ფონზე
ბ) ალკოჰოლის მიღების შეწყვეტიდან 1 თვის შემდეგ
გ) ნასვამ მდგომარეობაში
დ) ალკოჰოლის მიღების შეწყვეტიდან 2-3 კვირის შემდეგ

1159. ალკოჰოლის ტოქსიკური ზემოქმედების შედეგად ყალიბდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) იმპოტენცია
გ) გასტრიტი
დ) ციროზი
ე) ქრონიკული ჰეპატიტი
ვ) მიოკარდიტი

1160. ქრონიკულ ალკოჰოლიზმს ახასიათებს:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) პიროვნების დეგრადაცია
გ) ფსიქიკური და ფიზიკური დამოკიდებულება
დ) ალკოჰოლისადმი პათოლოგიური ლტოლვა

1161. ალკოჰოლიზმის ჭარბი მიღება ანუ ყოფითი ლოთობა ხასიათდება

ყველა ჩამოთვლილით,გარდა:
ა) არ არის გამოხატული აბსტინენციური სინდრომი
ბ) ალკოჰოლის მიღება ხდება ყოველგვარი საბაბის და მიზეზის გარეშე
*გ) დაკავშირებულია ყოფით საბაბთან
დ) ალკოჰოლის რეგულარული მიღება

1162. ალკოჰოლის ზომიერი მიღება ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით,გარდა:
ა) ტოლერანტობა სასმელის მიმართ არ იცვლება
*ბ) აბსტინენციური სინდრომის არსებობისა
გ) ალკოჰოლის არარეგულარული მიღებისა
დ) ალკოჰოლის მცირე რაოდენობის მიღებისა

1163. ალკოჰოლისადმი პირველადი პათოლოგიური მიზიდულობისათვის

დამახასიათებელია:
ა) ალკოჰოლისადმი სწრაფვა ფსიქიკური აშლილობის ფონზე
ბ) ავადმყოფის უუნარობა შეწყვიტოს სპირტიანი სასმელების მიღება
*გ) ალკოჰოლიზმით დაავადებულთა მისწრაფება ალკოჰოლისადმი
ინტოესიკაციური რეაქციის გარეშე

1164. ალკოჰოლისადმი პათოლოგიური მიზიდულობისთვის დამახასიათებელი

სომატო_ვეგეტატიური ნიშნებია
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ოფლიანობის;
გ) წყურვილის შეგრძნება;
დ) მადის ცვლილება;
ე) საერთო სისუსტის შეუძლოდ ყოფნის შეგრძნებისა;

1165. ალკოჰოლისადმი პათოლოგიური მიზიდულობის აქტუალიზაციის დროს

ყველაზე ხშირად გვხვდება ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილების შემდეგი
ნიშნები, გარდა:
*ა) ინტერესთა გადართვისა ჰობის ტიპზე.
ბ) უმიზეზო დაძაბულობის;
გ) განლევადობის მომატების;
დ) ძილის მოშლის სიზმრებში ალკოჰოლური თემატიკის გაჩენით;
ე) გუნებ-განწყობის არამდგრადობის;

1166. ალკოჰოლისადმი სიტუაციურად განპირობებული პირველადი

მიზიდულობა ხასიათდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) ალკოჰოლის მიღების წინ გუნებ-განწყობის ცვლილებით;
გ) სიტუაციებთან კავშირით (ოჯახური პროფესიული);
დ) დაავადების დაწყებით სტადიაზე გამოვლინებით;

1167. სპონტანურად აღმოცენებული პირველადი მიზიდულობის სიმპტომის

დროს გვხვდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;.
ბ) შინაგანი ფიზიკური სიმძიმის შეგრძნება
გ) მადის შეცვლის;
დ) ალკოჰოლის გამოყენებასთან დაკავშირებული სიტუაციების ძებნა;
ე) ალკოჰოლურ გამღიზიანებლობის საპასუხოდ გამოცოცხლება;

1168. ალკოჰოლისადმი პირველადი პათოლოგიური მიზიდულობის სიმპტომის

წინა პერიოდია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) მორალურ-ეთიკური ნორმების დაქვეითება;
გ) ალკოჰოლის მიუღებლობის შემთხვევაში ბოროტი აგრესიულობა;
დ) პირში სპირტის გემო, კუჭში წვის შეგრძნება;
ე) დალევის გამოკვეთილი სურვილი;

1169. ალკოჰოლისადმი პირველადი პათოლოგიური მიზიდულობის სიმპტომის

მოსაზღვრე მდგომარეობების დროს გვხვდება
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ფსიქიკური მდგომარეობის მკვეთრი გაუარესება გამოფხიზლებასთან
ერთად;
გ) სულიერი დისკომფორტის მოხსნა ალკოჰოლის მიღებით;
დ) კავშირი აფექტური ხშირად დეპრესიულ მდგომარეობებთან;

1170. ნასვამ მდგომარეობაში ალკოჰოლისადმი პათოლოგიური მიზიდულობის

სიმპტომი (რაოდენობრივი და სიტუაციური კონტროლის დაკარგვით)
ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) სოციალურ-ეთიკურ წინააღმდეგობებთან კავშირში ალკოჰოლის,
გამოყენების შეწყვეტის უნარი.
ბ) ალკოჰოლის შეძენა ნებისმიერი საშუალებით;
გ) ალკოჰოლის მიღების დროის და ადგილის მიღებული ნორმების
უგულველყოფით;
დ) ალკოჰოლისადმი გადაულახავი მიზიდულობის აღმოცენება ალკოჰოლის
უმნიშვნელო (რომელმაც შეიძლება არც კი გამოიწვიოს თრობა) დოზის
მიღების შემდეგაც;
1171. ალკოჰოლიზმის დროს ფიზიკური დამოკიდებულების სინდრომისათვის
დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ფსიქიკური აშლილობის მოხსნის მიზნით ალკოჰოლის გამოყენება
(ალკოჰოლისადმი მისწრაფება გამოზარხოშების მიზნით).
ბ) ეფექტური დაძაბულობის მოხსნისადმი მისწრაფება;
*გ) ადრინდელი შრომისუნარის დაბრუნების სურვილი;
დ) ალკოჰოლის გამოყენება მძიმე ფიზიკური მდგომარეობის მოსახსნელად
წინა ალკოჰოლური ექსცესის შემდეგ;
ე) გამოზარხოშებისადმი ინტენსიური სწრაფვა;

1172. ფორმირებადი ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის სტრუქტურაში

უპირატესია აშლილობათა ჯგუფი:
ა) ნევროლოგიური.
ბ) ფსიქოორგანული;
*გ) ვეგეტატიურ-ასთენიური;
დ) ფსიქიური;

1173. ალკოჰოლური აბსტინენციური სინდრომისათვის მიმდინარე

ვეგეტატიურ-სომატური ნევროლოგიური აშლილობებით დამახასიათებელია
შემდრომი, გარდა:
ა) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ნორმალური ფუნქციონირების დარღვევა.
ბ) გენერალიზებური ტრემორის;
*გ) მეხსიერების მოშლა;
დ) დისპეპსიური გამოვლინებანი;
ე) ჰიპერჰიდროზის;

1174. გაშლილი ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) მეხსიერების მოშლა.
ბ) ჰიპერტენზია ტკივილები გულის არეში;
გ) მშფოთვარე-პარანოიდული დაყენება;
დ) გენერალიზებული ტრემორის;
ე) გამოხატული ჰიპერჰიდროზის;

1175. ალკოჰოლური აბსტინენციური სინდრომისათვის გულყრითი

კომპონენტით აუცილებელია არსებობა შემდეგი სიმპტომების, გარდა:
ა) თავის ტკივილის.
ბ) გუნებ-განწყობის შფოთვიან-სევდიან ფონზე;
გ) გაშლილი ან აბორტული კრუნჩხვითი შეტევები;
*დ) ეჭვიანობის იდეები;
ე) ტრემორის;

1176. ალკოჰოლური აბსტინენციური სინდრომი განსხვავდება

ბარბიტურატიული ნარკომანიის აბსტინენციური სინდრომისაგან ყველა
ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) მუდმივად გულყრითი მზაობის არსებობით.
ბ) ვეგეტაციები აშლილობების არსებობით;
გ) აფექტის დაძაბულობით დისფორიულობით;
დ) კლინიკური გამოვლინების სიმძიმით;
ე) ფორმირების ვადებით;

1177. ალკოჰოლიზის დროს პიროვნული ცვლილებები განპირობებულია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) ფსიქორეაქტიული მომენტებით;
გ) ინდივიდის პრემორბიდული ქარაქტეროლოგიური თავისებურებებით;
დ) ალკოჰოლის და მისი მეტაბოლიტების ტოქსიკური მოქმედებით;

1178. ალკოჰოლური დეგრადაციისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) მორალურ-ზნეობრივი ფასეულობების დაკარგვით;
გ) ინტელექტუალურ-მნესტიკური დაქვეითება;
დ) ემოციური გასადავების ფონზე ოჯახური და საზოგადოებრივი
ურთიერთობის გაქრობა;

1179. ალკოჰოლური დეგრადაცია მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს,

გამოკლებით:
ა) კრიტიკული დამოკიდებულებების დაკარგვა ალკოჰოლის ბოროტად,
გამოყენებისა და თავისი მდგომარეობისადმი.
ბ) ფსიქოპათიისმაგვარი გამოვლინებებით;
*გ) აზროვნების აშლა გახლეჩილობის ფორმით;
დ) ეთიკური ნორმების უგულებელყოფა;
ე) მეხსიერების და ინტელექტის მყარი ცვლილებები;

1180. ალკოჰოლური დეგრადაციისათვის ფსიქოპათიისმაგვარი სიმპტომებით

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გამოკლებით:
ა) დისფორიის ტიპის გუნებ-განწყობის პერიოდულად აღმოცენებული
აშლილობები.
ბ) მომაბეზრებელი გულახდილობა სხვა ადამიანის ცუდად მოხსენიება;
*გ) მიმდინარე მოვლენებზე მეხსიერების გამოხატული აშლილობები
(ფიქსაციური ამნეზია);
დ) უხეში ცინიზმი უტაქტობა;
ე) აგზნებადობა აგრესიული ქცევებით;

1181. ალკოჰოლური დეგრადაციისათვის ქრონიკული ეიფორიით (ბლეილერის

მიხედვით) დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) მეტყველება შაბლონური გამოთქმებით და სტერეოტიპული ხუმრობებით.
ბ) გულახდილობა, გარშემომყოფებთან გულახდილობამდე;
გ) კრიტიკის მკვეთრი დაქვეითება თავისი მდგომარეობისა და,
გარშემომყოფების მიმართ;
*დ) აზროვნების გახლეჩილობა;
ე) უდარდელი გუნებ-განწყობა;

1182. ალკოჰოლიზმის დროს გულის შეგუბებითი უკმარისობის ადრეული

გამოვლინებებია:
ა) აკროციანოზი.
ბ) ქვემო კიდურების პასტოზურობა და შეშუპება;
გ) კარდიული სინდრომი;
*დ) ფიზიკური დატვირთვისას ტაქიკარდია და ქოშინი;

1183. ღვიძლის ალკოჰოლური დაზიანებისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) პორტალური ტიპის ღვიძლის ციროზი;
გ) ცხიმოვანი დისტროფია;
დ) ჰეპატოციტების მარცვლოვანი დისტროფია;

1184. მწვავე ალკოჰოლური ჰეპატიტისათვის დამახასიათებელია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ღვიძლის გადიდება.
*ბ) ჰიპერგლიკემია;
გ) პარენქიმატოზური სიყვითლის;
დ) ზოგადი ინტოქსიკაციის;
ე) დისპეპსიური აშლილობების;

1185. ღვიძლის ალკოჰოლური ციროზისათვის დამახასიათებელია ყველა

ჩამოთვლილი დარღვევა, გარდა:
ა) სისხლძარღვოვანი ვარსკვლავები კანზე.
*ბ) სისხლის შრატში ბილირუბინის დონის დაქვეითების;
გ) სიმწარის გემო პირში;
დ) ყრუ ტკივილის მუცლის მარჯვენა ზემო კვადრატში;

1186. ალკოჰოლის მოგვიანებით ეტაპებზე კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის

დარღვევებს შორის უპირატესია:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ქრონიკული ენტეროკოლიტები;
*გ) ჰიპო- და ანაციდური გასტრიტები;
დ) კუჭის წყლულოვანი დაავადება;

1187. ალკოჰოლიზმის დროს თირკმლის დაზიანება კლინიკურად ვლინდება

ყველა ჩამოთვლილის სახით, გარდა:
*ა) ნეფროზის.
ბ) პიელონეფრიტის;
გ) ქრონიკული ნეფრიტის;
დ) თირკმლის მწვავე უკმარისობის;

1188. ალკოჰოლიზმით დაავადებულებებში თირკმლის უკმარისობა

(ტოქსიკური ნეფრონეკროზი) ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) დაავადების სწრაფი მიმდინარეობის.
ბ) მიკროჰემატურიის;
გ) მინიმალური პროტეინურიის;
*დ) ალკოჰოლიზმის მცირე დოზებით მიღების შემდეგ განვითარებით;
1189. ალკოჰოლური ეტიოლოგიის ქრონიკული ნეფრიტი გამოვლინდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) თირკმლისგარეშე ალკოჰოლური გამოვლინებები (ჰეპატიტი
პანკრეატიტი);
გ) არტერიალური ჰიპერტენზიის;
დ) ჰიპერიმუნოგლობულინემიის;
ე) ორმხრივი ჰემატურიის;

1190. ალკოჰოლიზმის დროს კანის საფარველის ცვლილებებს აკუთვნებენ

ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) სისხლძარღვოვანი ვარსკვლავების და დეპიგმენტაციის უბნების.
*ბ) მელანომის;
გ) ტროპიკული წყლულების;
დ) სახის კანის ჰიპერემიას;
ე) კანის ზედაპირული სისხლძარღვების გაფართოებით;

1191. ალკოჰოლიზმის დროს ნევროლოგიურ სურათში პათოენეტიკური

გამოვლინებაა:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ჰიდროცეფალური სინდრომი;
გ) ქალასშიგა წნევის მომატება;
დ) ეთანოლით მიღებული ტოქსიური და დესტრუქიული ეფექტი;

1192. ალკოჰოლიზმის დროს ვეგეტო-სისხლძარღვოვანი დისტონია,

გამოვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ადვილად გადაღლის.
ბ) აწეული გამღიზიანებლობის;
გ) მაჯის და არტერიული წნევის ლაბილურობის;
დ) ჰიპერჰიდროზის;
*ე) მომატებული ძილიანობის;

1193. გარდამავალ ნევროლოგიურ აშლილობებს გამოზარხოშების სინდრომის

სტრუქტურაში აკუთვნებენ ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) ალკოჰოლური პოლინევროპათიას.
*ბ) ნათხების ფუნქციის დარღვევის;
გ) კრუნჩხვითი გამოვლინებებს;
დ) ვეგეტატიური დისფუნქცია;
ე) ტრემორის;

1194. მარტივი ალკოჰოლური თრობის მსუბუქი ხარისხის ნიშნებისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ვეგეტატიური რეაქციების გამოვლენას კანის ჰიპერემიის სახით.
*ბ) ასოციაციურ პროცესთა შენელებას;
გ) მოძრაობის კოორდინაციის მსუბუქ მოშლას;
დ) სამეტყველო-მამოძრავებელი აქტივობის მომატება;
ე) ფსიქიკური და ფიზიკური კომფორტის შეგრძნება;
1195. საშუალო ხარისხის მარტივი ალკოჰოლური თრობისათვის
დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) წარმოდგენათა ერთფეროვნების ყურადღების გადაცვლების, გაძნელება
ტორპიდულობა.
*ბ) უნებლიე შარდვა;
გ) მეტყველების დიზართრიულობა;
დ) ასოციაციური პროცესების შენელება და გაძნელება;
ე) მოტორიკის ფუნქციური მოშლა;

1196. ალკოჰოლური მძიმე ინტოქსიკაციის გავლის შემდეგ რამდენიმე დღის,

განმავლობაში ადგილი აქვს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილს.
ბ) მომატებული ოფლიანობას;
გ) ღამის ძილის მოშლას;
დ) ანორექსიას;
ე) ადინამიური ასთენიას;

1197. პათოლოგიური თრობის ეპილეპტოიდური ფორმის მიმართებაში სწორია

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) მთვრალის ქცევის დამოკიდებულებით გარემო სიტუაციაზე.
ბ) ღარიბი მეტყველებითი პროდუქციებით;
გ) უპირატესად გააფრთებული გაბოროტების და სიშმაგის ეფექტით;
დ) მოძრაობათა სტერეოტიპით;
ე) ინტენსიური მამოძრავებელი აგზნებით ჩვეულებრივ უაზრო და ქაოტური
აგრესიული მოქმედებების ფორმით;

1198. ალკოჰოლიზმის პროდრომალური პერიოდისათვის დამახასიათებელია

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ემოციური მდგომარეობის აწეულობის და მდგრადობის.
*ბ) ალკოჰოლზე ორგანიზმის დამცველობითი რეაქციების დაკარგვის;
გ) ალკოჰოლის მასტიმულირებელი ეფექტის გამოვლენის;
დ) ფსიქოფიზიკური აქტივობის მომატების;

1199. ალკოჰოლისადმი შეცვლილი რეაქტიულობის სინდრომი ხასიათდება:

ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დოზის გადაჭარბებისას განვიტარებული ალკოჰოლის მომართ ზიზღის
არარეგულარული გრძნობა;
*გ) ღებინების რეფლექსის დაკარგვა;
დ) ტოლერანტობის ზრდა 2-3-ჯერ;

1200. ალკოჰოლიზმის, როგორც დაავადების დასაწისისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) რაოდენობრივი კონტროლის დაქვეითების.
*ბ) ჩაძინების გაძნელების;
გ) ტოლერანტობის გაზრდის;
დ) დაცვითი ღებინების რეფლექსის დაკარგვის;
ე) ალკოჰოლისადმი სიტუაციურად განპირობებული პირველადი
პათოლოგიური ლტოლვის;

1201. რაოდენობრივი კონტროლის დაქვეითების სიმპტომისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გამოკლებით:
*ა) ალკოჰოლის დოზის შედარებითი კონტროლი ავადმყოფისათვის
მნიშვნელოვან სიტუაციის აღმოცენებისას.
ბ) ალკოჰოლის მარტოდ მიღების სურვილის გაჩენა;
გ) სასმელის სახისადმი განურჩეველი დამოკიდებულება;
დ) თრობის ფონზე დალევის გაგრძელების სურვილის გაჩენის;

1202. ალკოჰოლური ამნეზიისათვის შესაძლებელია ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
ა) მოტორიკის პათოლოგიის არარსებობით.
*ბ) ცნობიერების მოშლით;
გ) ალკოჰოლიზმის იმ ეტაპზე აღმოცენებით რომელიც ხასაიათდება
ტოლერანტობის თვალსაჩინო ზრდით;
დ) ავადმყოფთა საკმარისად სწორი ქცევის ეპიზოდებში რომლებიც
შემდგომში ამნეზირებულია;

1203. ლოთობის მუდმივი ფორმისათვის დაბალი ტოლერანტობით

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) პრაქტიკულად მუდმივ არაღრმა თრობის მდგომარეობაში ავადმყოფების
ყოფნის.
*ბ) გუნებ-განწყობის დეპრესიული ფონის უპირატესობა;
გ) გამოვლინების დრო - დაავადების შირსწასული შემთხვევები;
დ) გადასვლის უფრო სუსტ სპირტიან სასმელებზე;
ე) ალკოჰოლის გამოყენების წყვეტილი დოზებით დღეღამის (ღამის
პერიოდის ჩათვლით) მანძილზე;

1204. ალკოჰოლური დელირიუმი ყველაზე ხშირად აღმოცენდება:

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) აბსტინენციური სინდრომის დამთავრების შემდეგ;
გ) აბსტინენციის, გამოზარხოშების სინდრომის სიმაღლეზე;
დ) ალკოჰოლის მრავალდღიანი ბოროტად გამოყენების დამთავრების პირველ
დღეებში;

1205. ალკოჰოლური დელირიუმის დროს ტიპიურია ყველა ჩამოთვლილი

სომატოვეგეტატიური აშლილობები, გარდა:
ა) სუბფებრილური ტემპერატურის.
*ბ) თვალისშიგა წნევის მომატების;
გ) ტაქიპნოეს;
დ) არტერიული წნევის არამდგრადობის;
ე) ტაქიკარდიის;

1206. კლასიკური დელირიუმის დროს შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს

ყველა ჩამოთვლილ ნევროლოგიურ აშლილობებს, გარდა:
ა) ჰიპერრეფლექციას.
*ბ) კუნთოვანი ჰიპოტონიის;
გ) ანიზოკორიის;
დ) ატაქსიის;
ე) ტრემორის;

1207. ალკოჰოლური დელირიუმიდან გამოსვლისას ადგილი აქვს ყველა

ჩამოთვლილი აშლილობებს, გარდა:
ა) დეპრესიული სინდრომის.
*ბ) კრუნჩხვითი სინდრომის;
გ) რეზიდუალური ბოდვის;
დ) ასთენიური სინდრომის;

1208. გადატანილი პროფესიული დელირიუმის შემდეგ შეიძლება აღმოცენდეს

ყველა შემდეგი გარდამავალი სინდრომები, გარდა:
*ა) კრუნჩხვითი სინდრომის.
ბ) ფსევდოპარალიზური სინდრომის;
გ) კორსაკოვის სინდრომის;
დ) ტრანზიტორული დისმნესტიური სინდრომის;

1209. მუსიტირებული ბუტბუტა დელირიუმისათვის ალკოჰოლიზმით

დაავადებულებში დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) გარემოში ორიენტირების შენახვის.
ბ) ქორეაფორმული აცეტოზისმაგვარი ჰიპერკინეზების;
გ) საწოლის ფარგლებში აგზნების;
დ) რეალობისაგან მოწყვეტის;

1210. ტერმინი ალკოჰოლური ენცეფალოპათია შემოიღო:

ა) ორივე ავტორმა.
ბ) არცერთმა ავტორთაგანმა;
*გ) პ. შილდერმა;
დ) ლ. ბენდერმა;

1211. ალკოჰოლური ენცეფალოპათიის პროდრომალურ პერიოდში ძირითად

ფსიქიკურ აშლილობებს წარმოადგენს:
ა) დისმორფოფობია.
ბ) ობსესიები;
გ) დეპერსონალიზაცია;
*დ) ასთენია;
ე) დეპრესია;

1212. კორსაკოვის სინდრომის დროს ფსიქიკური სფეროს აშლილობების

კლინიკური სურათი წარმოდგენილია ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) ანტაგონისტურ მეგალომანიურ ბოდვა.
ბ) კონფაბულაციის;
გ) ორიენტაციის მოშლის;
დ) ამნესტიური აშლილობების;
1213. ჰაიე-ვერნიკეს მწვავე ალკოჰოლური ენცეფალოპათიების დროს
შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს ყველა ჩამოთვლილ აშლილობას, გარდა:
ა) ამენციისმაგვარი მდგომარეობა.
ბ) რედუცირებული დელირიუმის გამოვლენა;
*გ) შიზოფრენიისმაგვარი აშლილობები (დეპრესიულ-ბოდვითი აშლილობები
ვერბალური ჰალუცინოზი);
დ) მოტორული აგზნება სტერეოტიპული მოქმედებებით;

1214. ჰაიე-ვერნიკეს მწვავე ალკოჰოლურ ენცეფალოპათიას ახლავს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მხედველობის ველის შევიწროება;
გ) დიპლოპია;
დ) ნისტაგმი;
ე) ორალური ავტომატიზმის სიმპტომები;

1215. ალკოჰოლური ფსევდოდამბლის დროს შეინიშნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ეიფორიის და უდარდელობის;
გ) კრიტიკის არსებობა საკუთარი მდგომარეობის მიმართ;
დ) მსჯელობათა დონის მკვეთრი დაქვეითება;

1216. ალკოჰოლურ ფსევდოდამბლას ახლავს შემდეგი ნევროლოგიური

აშლილობები, გარდა:
*ა) მენინგალური ნიშნების.
ბ) ნევრიტების;
გ) დიზართრიის;
დ) ტრემორის;

1217. მარკიაფავი-ბინიამის ალკოჰოლური ენცეფალოპათიისთვის

დამახასიათებელია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) კორსაკოვის სინდრომი;
გ) გაბრუების სინდრომი;
დ) მძიმე ალკოჰოლური დეგრადაციის დემენციით;

1218. ალკოჰოლური პელაგრა აღმოცენდება ვიტამინების ნაკლებობასთან

კავშირში:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი სწორია, გარდა დ.
ბ) E;
გ) B12;
დ) B1 და B6;
ე) PP;

1219. ალკოჰოლური პელაგრის დებიუტისათვის დამახასიათებელია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ზეღირებულოვანი იდეები.
ბ) ძილის მოშლა;
გ) თავის ტკივილები;
დ) გამღიზიანებლობა;
ე) თავბრუსხვევა;

1220. ალკოჰოლური ენცეფალოპათიის დროს ბერი-ბერის სურათით

ნევროლოგიური აშლილობები გამოვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) ტერფის მგრძნობელობის დაქვეითებით.
*ბ) ქვედა კიდურების ტონუსის მომატება;
გ) ქვედა კიდურების კუნთების ატროფიით;
დ) აქილევსის რეფლექსის დაქვეითებით ან გაქრობით;
ე) მუხლის რეფლექსების დაქვეითებით ან გაქრობით;

1221. კლასიკური ალკოჰოლური ჰალუცინოზის დაწყებით გამოვლინებებს

შორის როგორც წესი შესაძლებელია აღმოჩენა ყველა ჩამოთვლილის, გარდა:
ა) ფუნქციური ჰალუცინაციების.
*ბ) დიფუზური ბოდვითი განწყობის;
გ) ექსტრაკამპური ჰალუცინაციები;
დ) ფონეზის;
ე) აკოაზმის;

1222. ქრონიკული ალკოჰოლური ჰალუცინოზის სტრუქტურაში ფსიქიკური

ავტომატიზმების ძირითადი თავისებურებები ფსიქიკური ავტომატიზმებით და
ბოდვის პარაფრენიული ცვლილებებით:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგანი.
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) იდეატორული კომპონენტი აღმოცენდება სხვებზე იშვიათად;
დ) სენსორული კომპონენტი გამოირჩევა სირთულით და
მრავალფეროვნებით;
ე) აღმოცენდება დაავადების დასაწყისიდანვე;

1223. ალკოჰოლური ეჭვიანობის ბოდვის ძირითად ნიშნებს წარმოადგენს

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ბოდვითი კონფაბულაციების აღმოცენება.
ბ) რეტროსპექტული ბოდვის არსებობა;
გ) ვერბალური ილუზიების გამოვლენა;
*დ) ბოდვის სისტემატიზაცია;

1224. მოხუცებულობითი ასაკის ალკოჰოლიზმის კლინიკური სურათისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) აბსტინენტური სინდრომის არსებობა.
*ბ) თრობისას ექსპლიზურობის არსებობა;
გ) გამოზარხოშების სინდრომის სტრუქტურაში სომატური აშლილობების
უპირატესობის;
დ) გაბმით სმის შემოკლების და გაიშვიათების;
ე) ალკოჰოლის მიმართ ლტოლვის და ტოლერანტობის შემცირების;
1225. მოხუცებულობითი ასაკის ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომისთვის
დამახასიათებელია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) დეპრესიული თვითბრალდების იდეები, სუიციდალური ტენდენციები;
გ) ძილის მოშლა;
დ) არტერიული წნევის მკვეთრი ცვლილება სისხლძარღვოვანი კრიზები;
ე) შაკიკის მსგავსი თავის ტკივილები, თავში ხმაური;

1226. მოგვიანებითი ასაკის ალკოჰოლური აბსტინენციური სინდრომი

ხასიათდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით;
ბ) მეხსიერების და ინტელექტის, გარდამავალი მოშლით;
გ) დეპრესიას და ძილის მოშლის გახშირებით;
დ) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის აშლილობებით;

1227. მოგვიანებით ასაკში დაწყებულ ალკოჰოლიზმს ახასიათებს:

ა) ერთიანი შეხედულებების არარსებობა;
ბ) ალკოჰოლური ცვლილებების ადრეული გამოვლინებათა აჩქარებით;
*გ) კლინიკური განვითარების შენელება - პირველადი სტადიის სიმპტომთა
დონეზე;

1228. ქალებში ალკოჰოლიზმის განვითარების რისკი იმატებს ყველა

ჩამოთვლილი პრემორბიდული თავისებურებების დროს, გარდა:
ა) ისტერიულობის.
*ბ) შიზოიდურობის;
გ) აგზნებადობის;
დ) აფექტური ლაბილობის;
ე) არამდგრადობის;

1229. ალკოჰოლიზმი ქალებში შედარებით სწრაფად ვითარდება ასაკობრივ

ჯგუფში:
ა) 50 წელს .
ბ) 30-50 წელი;
გ) 25-30 წელი;
*დ) 17-25 წელი;

1230. ალკოჰოლიზმით დაავადებულ ქალებში თრობის მდგომარეობა,

გამოვლინდება ყველა ჩამოთვლილითთ, გარდა:
ა) სუიციდალური მცდელობის და თვითდაზიანება.
*ბ) ბოდვითი განწყობა;
გ) აგზნებადობის თვალცრემლიანობა;
დ) აგრესიული მოქმედება;
ე) გამოხატული ისტერიული ქცევა;

1231. მამაკაცთა ალკოჰოლისაგან განსხვავებით ქალებში:

ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა დ.
ბ) ხშირად ვითარდება ფსიქოზები;
გ) უარესია მკურნალების შედეგი;
დ) სომატური პათოლოგია მძიმეა და ვითარდება უფრო სწრაფად;
*ე) დაავადება ფორმირდება აჩქარებულად;

1232. ალკოჰოლიზმით დაავადებულებში რემისიის დროს შეიძლება,

გამოვლინდეს ყველა ჩამოთვლილი აშლილობები, გარდა:
ა) ვეგეტატიური.
ბ) აფექტურობის;
გ) ფსიქოპათიისმაგვარის;
*დ) ფსევდოდემენცია;

1233. ინდივიდუალურ-ფსიქოლოგიურ ფაქტორს რომელიც, გავლენას ახდენენ

რემისიის ხანგძლივობაზე ეკუთვნის
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ქცევის მოტივაციის, გარდაქმნა;
გ) ალკოჰოლური ანოზოგნოზიის გამოხატულება;
დ) ავადმყოფის დაყენებას მკურნალობაზე;

1234. ცნება რეციდივი ალკოჰოლიზმის დროს მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს,

გარდა:
ა) ალკოჰოლის გამოყენებას თავისი ფსიქიკური მდგომარეობის,
გასაუმჯობესებლად რომელსაც მოჰყვება ავადმყოფური სიმპტომების,
განვითარება.
*ბ) ალკოჰოლის გამოყენებას რომელსაც არ მოსდევს ავადმყოფობის
სიმპტომების განვითარება;
გ) ალკოჰოლის მიღების განახლებას გამოწვეულს ალკოჰოლისადმი
პირველადი პათოლოგიური ლტოლვის აქტუალიზაციით;

1235. აუტოგენური ტრენინგის ჩატარების ჩვენებას წარმოადგენს ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ასთენიური მდგომარეობების.
ბ) ძილის მოშლის;
*გ) პარანოიდული რეაქციების;
დ) ჰიპერტონული დაავადების;
ე) ნევროზების;

1236. ფსიქომაკორეგირებელ ფაქტორებს რომლებიც მოქმედებენ ჯგუფური

ფსიქოთერაპიის პროცესში აკუთვნებენ ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) უკუკავშირის.
ბ) თვითგახსნის;
გ) ჰეტეროსუგესტიის;
*დ) ეგოცენტრიზმის დაქვეითების;
ე) ჯგუფთან ერთიანობის გრძნობის;

1237. ძირითად ამოცანას რომელიც წყდება ჯგუფური თერაპიის ფარგლებში

წარმოადგენს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მნიშვნელოვანი ფასეულობების იერარქიის გადაფასება;
დ) მოშლილი ფუნქციების ვარჯიში;
ე) კომუნიკაციური მოქმედების ელემენტების დამუშავება;

1238. ზოგადსომატური პოლიკლინიკის ფსიქოთერაპიული კაბინეტის

ძირითად ამოცანას წარმოადგენს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ერთიც და მეორეც;
გ) ფსიქოთერაპიული მეთოდების სამედიცინო დახმარების აღმოჩენა
აუცილებლობის შემთხვევაში - მედიკამენტური და ფიზიკური მეთოდების
მკურნალობასთან კომბინაციაში;
დ) ავადმყოფების საკონსულტაციო-დიაგნოსტიკური შერჩევა კაბინეტში
მკურნალობისათვის;

1239. ფსიქონევროლოგიური დისპანსერის ფსიქოთერაპიულ კაბინეტში

ტარდება ყველა მომდევნო ავადმყოფთა კონტიგენტის მკურნალობა, გარდა:
ა) ავადმყოფების პიროვნული აშლილობებით.
*ბ) ავადმყოფების მანიფესტირებული ფსიქიკური აშლილობების;
გ) პირების მწვავე რეაქციით სტრესზე და ადაპტაციური რეაქციებით;
დ) ავადმყოფების ფსიქოგენური ეტიოლოგიის სომატური ფუნქციების
აშლილობებით;
ე) ავადმყოფების ნევროზული აშლილობებით;

1240. ალკოჰოლიზმის სტრესოფსიქოთერაპიის გამოყენების აბსოლუტური

უკუჩვენებაა:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) აბსინენციური სინდრომი;
გ) ალკოჰოლიზმის გამოსავალი სტადია;
*დ) დელირიული მდგომარეობა;

1241. ფსიქოთერაპიული დახმარების ორგანიზაციისათვის ამჟამად

დამახასიათებელია ყველა შემდგომი ტენდენცია, გარდა:
ა) ამბულატორული ფსიქოთერაპიული დახმარების დომინირება.
*ბ) სტაციონარულ ფსიქოთერაპიული დახმარების დომინირება;
გ) ჩანერგვა ზოგადსომატურ სამკურნალო-პროფილაქტიკურ
დაწესებულებებში;
დ) მოსახლეობასთან მომსახურების მიახლოება როგორც ტერიტორიული ისე
სოციალურ-ფსიქოლოგიურ დამოკიდებულებაში;

1242. ლიპმანის ფენომენი გვხვდება:

ა) ყველა ხსენებული.
ბ) ალკოჰოლური ენცეფალოპათიის დროს;
*გ) ალკოჰოლური დელირიუმის დროს;
დ) კორსაკოვის ფსიქოზის დროს;
ე) ალკოჰოლური პარანოიდის დროს;
ვ) ალკოჰოლური ეპილეფსიის დროს;
1243. მწვავე ალკოჰოლური ფსიქოზისათვის არ არის დამახასიათებელი:
*ა) ყველა ხსენებული.
ბ) კანდინსკის-კლერამბოს სინდრომი;
გ) ნიჰილისტური ბოდვა;
დ) მეგალომანიური ბოდვა;

1244. ჩამოთვლილი დაავადებიდან უფრო ხშირად რომელთან გვიხდება

პათოლოგიური თრობის დიფერენციაცია?
ა) პიკის დაავადება.
ბ) ინვოლუციური დეპრესია;
გ) ციკლოფრენია;
*დ) ეპილეფსია;
ე) შიზოფრენია;

1245. ალკოჰოლური დელირიუმის კუპირებისათვის გამოიყენება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ტრანკვილიზატორები;
გ) შარდმდენი საშუალებები;
დ) ჰემოდეზის ინტრავენური შეყვანა;
ე) B და C ჯგუფის ვიტამინების შეყვანა;

1246. ქვემოთ ჩამოთვლილი მეთოდებიდან რომელი გამოიყენება ქრონიკული

ალკოჰოლიზმის მკურნალობისათვის?
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
*გ) მასენსიბილიზირებელი თერაპია;
დ) ელექტრო-კრუნხხვითი თერაპია;
ე) ატროპინო-კომატოზური თერაპია;

1247. ქრონიკული ალკოჰოლიზმის დროს მკურნალობისათვის გამოიყენება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პირობითრეფლექსური თერაპია;
დ) მასენსიბილიზირებელი თერაპია;
ე) ფსიქოთერაპია;

1248. ალკოჰოლური აბსტინენციის კუპირება ხდება:

ა) ელექტრო-კრუნხხვითი თერაპია.
ბ) ანტიდეპრესანტები;
გ) ფსიქოსტიმულატორები;
*დ) ჰემადსორბცია;
ე) ნეიროლეფსიური საშუალებების შეყვანით;

1249. პათოლოგიური თრობის ძირითადი სიმპტომებია:

ა) დაქვეითებული გუნება-განწყობა.
ბ) კოორდინაციის დარღვევა;
*გ) ცნობიერების ბინდისებური აშლა;
დ) ეიფორია;
ე) ჭეშმარიტი მხედველობითი ჰალუცინაციები;

1250. ტერმინი გონებრივი ჩამორჩენილობა:

ა) აერთიანებს ადრეულ ბავშვობაში და პუბერტატულ პერიოდში
წარმოქმნილი დემენციის შემთხვევებს.
*ბ) აერთიანებს თანდაყოლი გონებრივი განვითარების შეფერხებასა და
ნაადრევად წარმოქმნილი დემენციის შემთხვევებს;
გ) გაიგივებულია ტერმინთან ნაადრევად შეძენილი ჭკუასუსტობა;
დ) გაიგივებულია ტერმინთან დემენცია;

1251. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების დროს

შესაძლებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ფსიქიკური ფაქტორების მოქმედებით გამოწვეული დეკომპენსაციის
პერიოდებისა.
ბ) კომპენსაციის პერიოდებისა;
გ) ასაკობრივი კრიზების მოქმედებით გამოწვეული დეკომპენსაციის
პერიოდებისა;
დ) ევოლუციური დინამიკისა;
*ე) პროგრედიენტობის ნიშნებისა;

1252. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხებას შეიძლება

მიეკუთვნოს:
*ა) ჩამოთვლილი მტკიცებიდან არც ერთი.
ბ) ყველა ზემო ხსენებული მტკიცება;
გ) ფიზიკური დეფექტებით განპირობებული განვითარების მეორადი
შეფერხებანი;
დ) თავის ტვინის ორგანული დაზიანების ნარჩენი მოვლენები დემენციასთან
ერთად;
ე) თანდაყოლილი ან ბავშვობაში აღმოცენებული პროგრესული დაავადებები
რომელთაც მივყავართ ჭკუასუსტობამდე;

1253. მსუბუქ გონებრივ ჩამორჩენილობას შეესაბამება კოეფიციენტი (I):

ა) 40-59.
ბ) 40-49;
გ) 60-79;
დ) 70-89;
*ე) 50-69;

1254. მემკვიდრეობითი დაავადებები გონებრივი ჩამორჩენილობით იყოფა:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილთაგან;
გ) პოლიგენურად დეტერმინირებული დარღვევებით გამოწვეულად;
დ) მონოგენური დეფექტით გამოწვეულად;
ე) ქრომოსომული აბერაციებით განპირობებულად;
1255. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების მქონე
პირთათვის დამახასიათებელ კლინიკურ გამოვლინებებს მიეკუთვნება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) არასაკმარისი მეხსიერება როგორც აღდგენის ისე დამახსოვრების დროს;
გ) მიზანმიმართული ყურადღების სისუსტე;
დ) აბსტრაქტული აზროვნების სისუსტე;

1256. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების მქონე

დაავადებულთა მეტყველებისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი
თავისებურება, გარდა:
ა) წინადადების (ფრაზების) არასწორი გრამატიკული დაწყობის.
ბ) დიზართრიის;
*გ) ნეოლოგიზმების გამოყენების;
დ) სიტყვის მნიშვნელობის არასწორი აზრობრივი გამოყენების;
ე) ნაკლებადგამოხატულების ერთმარცვლიანობის;

1257. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების მქონე

პირებისათვის დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ემოციის მცირე დიფერენცირება;
დ) მიმიკისა და ჟესტიკულაციის სიღარიბე;
ე) შენელებული უხერხული მოძრაობები;

1258. ფენილკეტონურით დაავადებულთათვის დამახასიათებელია:

ა) ჭკუასუსტობის პროგრესირებისადმი მუდმივი ტენდენცია სტაბილიზაციის
პერიოდების გარეშე.
ბ) ჰიპერპიგმენტაცია;
გ) თავის ქალის სახის ნაწილის განუვითარებლობა;
*დ) დეპიგმენტაცია და თაგვის სუნი;

1259. კლაინფელტერის დაავადებისათვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთ

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ავადმყოფებში საკუთარი არასრულფასოვნების განცდის არსებობის.
ბ) იმბეცილობის ხარისხის ინტელექტუალური უკმარისობასთან თანხვედრა;
გ) შერეული სქესის თვისებების არსებობის და ჰიპოგენიტალიზმის;
დ) ზედმეტი X ქრომოსომის არსებობის;
ე) განვითარების მხოლოდ მამაკაცებში;

1260. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების მქონე

დაავადებულებში შესაძლებელია ფსიქოზის შემდეგი ვარიანტები:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ჰალუცინაციურ-ბოდვითი;
დ) მოძრაობითი დარღვევების უპირატესობით;
ე) აფექტური დარღვევების უპირატესობით;
1261. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების დროს არსებულ
ფსიქოზთა საერთო თავისებურებაა ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ფსიქოზის სიმპტომთა კვალიფიკაციის სირთულის.
*ბ) მდგომარეობის თანდათანობითი დამძიმების;
გ) კლინიკური სურათის სიმარტივე და ერთფეროვნების;
დ) ავადმყოფური განცდების მიმართ პრიმიტიული და ღარიბი,
გამონათქვამების;
ე) პროდუქციული სიმპტომატიკის რუდიმენტურობის და ფრანგმენტაროპბის;

1262. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების მქონე პირებს,

განსხვავებით ადრეული რეზიდუალურ-ორგანული დემენციიით
დაავადებულებისაგან აღენიშნებათ ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ჭკუასუსტობის ნიშნების გაღრმავების არარსებობისა.
ბ) ნევროლოგიური რეზიდუალურ-ორგანული სიმპტომატიკისა;
გ) ეპილეპტიფორმული გამოვლინებისა;
დ) ფსიქოპათიისმაგვარი გამოვლინებისა;
ე) ცერებრასთენიისა;

1263. სპეციფიკური თერაპია შესაძლებელია თანდაყოლილი გონებრივი

განვითარების შეფერხების მქონე იმ პირ თა შემთხვევაში რომლთა
დაავადებაც განპირობებულია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) თანდაყოლილ ტოქსოპლაზმოზით;
გ) თანდაყოლილ სიფილისით;
დ) ენდოკრინოპათიით;
ე) ენზიმოპათიით;

1264. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების მქონე პირთა

სიმპტომური თერაპია მოიცავს ყველა ჩამოთვლილის, გარდა:
*ა) ჰორმონული და ანტიბაქტერიული თერაპიის.
ბ) კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპიის;
გ) სედატიური თერაპიის;
დ) ზოგადგამამაგრებელი თერაპიის;
ე) დეჰიდრატაციული თერაპიის;

1265. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების მქონე

დაავადებულთა რეაბილიტაცია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მოიცავს მზრუნველობას უფრო ჭკუასუსტი პაციენტების მიმართ;
დ) მოიცავს სწავლებასა და შრომითმოწყობას;
ე) ხორციელდება იმ დაწესებულებათა ქსელში რომლებიც
დეფერენცირებულია ავადმყოფების ფსიქიური განუვითარებლობის, გამოხატვის
და ასაკის მიხედვით;

1266. მეთოდი რომელიც გამოიყენება ნაყოფის ნივთიერებათა ცვლის და

გენთა დეფექტის მაქსიმალურად ადრეული დიაგნოსტიკისატვის:
*ა) ამნიონის სითხისა და ქორიონის უჯრედების გამოკვლევა.
ბ) ორსულის სისხლის ბიოქიმიური გამოკვლევა;
გ) მშობლების რეზუს-ფაქტორის განსაზღვრა;

1267. თანდაყოლილი გონებრივი განვითარების შეფერხების მქონე ბავშვების

თამაშებისათვის ტიპიურია:
ა) სპეციფიკის არარსებობა.
*ბ) პრიმიტიული და მანიპულაციური ხასიათი;
გ) ზეღირებულოვანი ხასიათი;

1268. თანდაყოლილი გონებრივი განვითრების შეფერხებასა და დემენციის

დიფერენციაციული დიაგნოსტიკის ძირითადი კრიტერიუმები დაფუძნებულია
ქვემოთ ჩამოთვლილიდან ყველა, გარდა:
*ა) სომატურ ანომალიათა თავისებურების.
ბ) ინტელექტუალური დარღვევების პროგრედიენტულობის არსებობა ან
არარსებობა;
გ) ჭკუასუსტობის გამოვლინებამდე ნორმალური ინტელექტის არსებობა ან
არარსებობა;
დ) ჭკუასუსტობის გამოვლინების დრო (ასაკი);

1269. ჰარმონიული ინფანტილიზმის დროს უპირატეს დარღვევად ითვლება:

ა) ჰიპერდინამიური სინდრომი.
ბ) შრომისუნარიანობის დარღვევა;
*გ) პიროვნული მოუმწიფებლობა;
დ) მექანიკური მეხსიერების დარღვევა;

1270. ორგანული ინფანტილიზმი მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:

ა) ფსიქოპათიისმაგვარი დარღვევების.
ბ) პიროვნული მოუმწიფებლობის;
გ) ფსიქოორგანული სინდრომის;
*დ) აზროვნების კონკრეტიზაციის;

1271. ფსიქიკური განვითარების პარციალური შეჩერების პათოგენეზის

ძირითადი ელემენტები:
ა) აზროვნების პერსევერაციები.
ბ) მოქმედებაზე ნებითი კონტროლის მექანიზმების დარღვევა;
*გ) უმაღლესი ქერქული ფუნქციების დარღვევა;

1272. ენცეფალოპათიური ფორმის ინტელექტუალურ უკმარისობაში წამყვანი

დარღვევაა:
ა) აფექტური არამდგრადობა.
*ბ) ფსიქოორგანული სინდრომი;
გ) ჰიპერდინამიური სინდრომი;

1273. გრძნობის ორგანოების პათოლოგიასთან დაკავშირებული

ინტელექტუალური უკმარისობის კლინიკაში წამყვანი რგოლია:
ა) ნებითი თვისებების განუვითარებლობა.
*ბ) სენსორული სისტემების დეფექტები;
გ) ცოდნის უკმარისობა;

1274. ინტელექტუალური კოეფიციენტი ყველაზე მაღალია:

ა) ორგანული ინფანტილიზმის დროს.
*ბ) ჰარმონიული ინფანტილიზმის დროს;
გ) ბავშვთა ნაადრევი აუტიზმის დროს;

1275. ინტელექტუალური კოეფიციენტი ყველაზე დაბალია:

ა) ნევროპატიით გართულებული ინფატილიზმის დროს.
ბ) მიკროსოციალურ-პედაგოგიური ხელმიშვებულობის;
*გ) ორგანული ინფანტილიზმის დროს;

1276. ნოოტროპებისა და ფსიქოსტიმულატორების გამოყენება

მიზანშეწონილია ინტელექტუალური უკმარისობის შემდეგი ფორმების დროს:
*ა) ყველა შემთხვევაში.
ბ) ორგანული ინფანტილიზმი;
გ) მიკროსოციალურ-პედაგოგიური ხელმიშვებულობა;
დ) ბავშვთა ნაადრევი აუტიზმი;

1277. საჯარო სკოლებში შეუძლიათ ისწავლონ ბავშვებმა:

ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მოსაზღვრე ინტელექტუალური უკმარისობის ენციფალოპათიური ფორმით;
*გ) ჰარმონიული ინფანტილიზმით;
დ) ორგანული ინფანტილიზმით;

1278. 6-7 წლის ასაკში განვითარებული ფობიების მიზეზი შეიძლება იყოს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ფობიკური ნევროზი;
გ) სკოლამდელ ასაკში განვითარებული შიზოფრენია;
დ) გონებრივი განვითარების ჩამორჩენილობა;
ე) მშობლებთან დაშორება;

1279. ბავშვთა ნაადრევი აუტიზმის ნიშნებია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სტერეოტიპულობა;
დ) მეტყველების როგორც კომუნიაციის საშუალების მოშლა;
ე) ირგვლივმყოფებთან კონტაქტის დამყარების მკვეთრი გაძნელება;

1280. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ ეკუთვნის ბავშვთა ნაადრევ

აუტიზმს?
*ა) კომუნიკაბელური მეტყველება.
ბ) სტერეოტიპულობა;
გ) გარემოს ცვლილებებისადმი ზემგრძნობელობა;
დ) საკუთარ თავში ხაკეტვა;
ე) ემოციური სიცივე;
1281. ბავშვთა ნაადრევი აუტიზმის ხელშემწყობი პირობებია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) პათოლოგიური ფიქსაცია;
გ) “მეს" სისუსტე;
დ) ადრეული ფსიქოგენური ტრავმატიზმი;
ე) დედა-შვილის სიმბიოზური კავშირი;

1282. დაუნის დაავადებისათვის უპირატესად დამახასიათებელია:

ა) დაგვიანებული ინვოლუცია.
ბ) ეპილეფსიური გულყრები;
გ) ბოდვითი იდეები;
დ) ჰიპერსექსუალობა;
*ე) ჰიპოგენიტალიზმი;

1283. ჭეშმარიტი (მემკვიდრეობითი) მიკროცეფალიისათვის

დამახასიათებელია:
ა) ეპილეპტიფორმული გულყრები.
ბ) ტლანქი ორგანული სიმპტომატიკის არსებობა;
*გ) თავის ქალის ტვინოვანი ნაწილის განუვითარებლობა;
დ) დიფერენცირებული მოძრაობის უნარი;
ე) ჰარმონიული ინფანტილიზმი;

1284. ბაზედოვის დაავადებისათვის დამახასიათებელია, გარდა:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ნევრასთენიული სინდრომი;
დ) გამღიზიანობლის ზღურბლის აწევა;
*ე) ბრადიკარდია;

1285. გონებრივი განვითარების შეფერხებისათვისთანდაყოლილი ათაშანგის

ფონზე დამახასიათებელია:
*ა) ყველა ხსენებული.
ბ) “ვენერას ყელსაბამი";
გ) ბუდისებრი სიქაჩლე;
დ) ჰუტხინსონის ტრიადა;
ე) ეპილეპტიფორმული გულყრები;

1286. ტოქსოპლაზმოზურიით გამოწვეული თანდაყოლილი გონებრივი

განვითარების შეფერხებისათვის დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი ხსენებული.
*ბ) ყველა ხსენებული;
გ) ტვინში პათოლოგიური პროცესი ეპილეპტიფორმული გულყრებით;
დ) ჰიდროცეფალია;
ე) თვალის დაზიანება;
1287. ფენილკეტონურიურიით გამოწვეული თანდაყოლილი გონებრივი
განვითარების შეფერხებისათვის დამახასიათებელია:
*ა) ყველა ხსენებული.
ბ) გონებრივი განვითარების მკვეთრი ჩამორჩენილობა;
გ) ექოლალია ექოპრაქსია;
დ) შარდის მკვეთრი სუნი;
ე) პიგმენტაციას მოკლებული კანი და თმები;

1288. ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქიკური განვითარების შეფერხება გვხვდება

ყველა ჩამოთვლილის დროს, გარდა:
ა) „ოლიგოფრენიის“
*ბ) ფსიქოპათიის
გ) მოტორული განვითარების შეფერხების
დ) მომწიფების პარციალური შეფერხების და ასინქრონიის
ე) ფსიქო-ფიზიკური ინფანტილიზმის

1289. ბავშვთა და მოზარდთა ასაკში მოხუცებულის გარეგნული იერი

"ნაადრევი სიბერე" გვხვდება, გარდა:
ა) შიზოფრენიის
ბ) დიაბეტის
გ) ევნუხოიდიზმის
დ) სიმონდსის კახექსიის
*ე) ჰიპოფიზარული ნანიზმის

1290. სპირტიან სასმელებისადმი მოზარდთა შეჩვევის ფსიქიკური

მოტივაციიდან უპირატესად უნდა გამოიყოს:
ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
ბ) მიბაძვის მოტივი
გ) დათრობის მოტივი
დ) უარყოფითი განცდებისაგან განტვირთვის მოტივი
*ე) ემანსიპაციის და დამოუკიდებლობის მოტივი
ვ) სიამოვნების მიღების მოტივი

1291. მოზარდთა სიმპტომური ლოთობა იყოფა:

*ა) ადიქციური მოტივი
ბ) "ნევროზულ" ფორმად
გ) "რეაქტიულ" ფორმად
დ) "სოციალურ" ფორმად

1292. ბავშვთა და მოზარდთა ნეირო-ფსიქიკური რეაგირებიდან ემოციური-

იდეატორული რეაგირება დამახასიათებელია:
*ა) 13-16 წლის ასაკისათვის
ბ) 11-12 წლის ასაკისათვის
გ) 7-10 წლის ასაკისათვის
დ) 4-6 წლის ასაკისათვის
1293. ბავშვთა და მოზარდთა ნეირო-ფსიქიკურ რეაგირებიდან
ფსიქომოტორული რეაგირება დამახასიათებელია:
ა) 13-16 წლის ასაკისათვის
ბ) 7-12 წლის ასაკისათვის
*გ) 4-10 წლის ასაკისათვის
დ) 0-3 წლის ასაკისათვის

1294. ბავშვთა და მოზარდთა ასაკში ზოგადი ("ჭეშმარიტი") ნევროზები

უპირატესად გვხვდება:
*ა) 13-16 წლის ასაკში
ბ) 10-12 წლის ასაკში
გ) 4-6 წლის ასაკში
დ) 3-4 წლის ასაკში

1295. ფსიქოტრავმული ფაქტორებიდან უპირატესად რომელი ფაქტორი იწვევს

აფექტურ, ინტელექტუალურ და ხშირად ფსიქომოტორულ რეაქციების
განვითარების სრულ ან ნაწილობრივ შეფერხებას?
ა) გახანგრძლივებული სტრესული ფაქტორი
ბ) აღზრდის დეფექტი
გ) ოჯახური ეპიზოდური კონფლიქტები
*დ) ემოციური დეპრივაცია

1296. ბავშვთა ასაკში ტვინის ფუნქციონალურ სისტემის სისუსტეს, ე.წ.

სისტემური ნევროზების აღმოცენებას განაპირობებს:
ა) რეზიდუალური ორგანიული პათოლოგია
*ბ) ნევროპათია
გ) აღზრდის დეფექტი
დ) ფსიქო-ტრავმული ფაქტორები

1297. ბავშვთა ასაკში ფსიქოგენური რეაქცია შეიძლება განხილულ იქნეს,

როგორც:
*ა) სიტუაციური რეაქცია
ბ) არაფსიქოზური ფორმა
გ) ფსიქოზური ფორმა

1298. ბავშვთა და მოზარდთა ასაკში მწვავე აფექტურ-შოკურ რეაქციებს

ახასიათებთ:
*ა) ჰიპერკინეზები - სტუპორული მდგომარეობა და ძლიერი პანიკური შიში
ბ) კატატონიური გამოვლინებანი
გ) ძლიერი პანიკური შიში
დ) ყველა ჩამოთვლილი

1299. შოკური ფსიქიკური ტრავმის ქვემწვავე პერიოდში ბავშვებსა და

მოზარდებში გვხვდება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) პრიმიტიულ რეაქციათა განმუხრუჭება
გ) დევიაციური ქცევის აფექტური ლაბელობით, აგრესიულობით
დ) ცნობიერების აშლის ბინდისებური, აფექტურად შევიწროებული,
მოციმციმე ტიპის გამოვლინება
ე) ასთენიური მდგომარეობისა

1300. შიშის ნევროზის დროს ბავშვთა და მოზარდთა ასაკში შიშის თემატიკა

ძირითადად დაკავშირებულია ავადმყოფობისა და სიკვდილის აზრთან და
წარმოდგენასთან, რაც ხშირად ღებულობს ზეღირებულოვან ფორმას,
გვხვდება:
ა) პუბერტალურ ასაკში
*ბ) პრეპუბერტალურ ასაკში
გ) პირველ სასკოლო ასაკში
დ) სკოლამდელ ასაკში

1301. ბავშვთა ასაკში განვითარებული ნევროზული დონის ფსიქიკური

აშლილობები უპირატესად ვლინდება:
*ა) ემოციური აშლილობით
ბ) მოძრაობითი (მათ შორის მეტყველებითი ფუნქციის) აშლილობით
გ) სომატოვეგეტატიურ აშლილობებით

1302. ბავშვთა ენაბორძიკობა (ლოგონევროზი), როდესაც ვითარდება

თანდათანობით, თითქმის შეუმჩნევლად, ცოტად თუ ბევრად გამოხატულ
მეტყველებით ფუნქციის დაგვიანებით განვითარების ფონზე, ფსიქიკურ
ტრავმაზე მითითების გარეშე, ახასიათებს:
ა) ორგანიული ენაბორძიკობა
*ბ) ნევროზისმაგვარ ენაბორძიკობას
გ) ნევროზულ ენაბორძიკობას

1303. ბავშვთა ასაკში ქორეოფორმული ტიკების ნაძალადეობა, მათი

დათრგუნვის შეუძლებლობა ნებით, მოძრაობათა დიდი საფართე (და არა -
ლოკალურობა), დაცვითი ხასიათის მიზანშეწონილი კომპონენტების
უქონლობა, ახასიათებს:
ა) ბავშვთა ცერებრალურ დამბლას
ბ) ქორეას
გ) ნევროზულ ტიკებს
*დ) სხვადასხვა სახის ორგანულ ჰიპერკინეზებს

1304. რომელი ასაკიდან ითვლება ენურეზი პათოლოგიურ მდგომარეობად:

ა) 10 წლიდან
ბ) 6 წლიდან
*გ) 4 წლიდან

1305. რომელ დაავადებაზე მიუთითებს ენურეზის გამოვლინება როგორც

დღისით, ისე ღამით, რომელსაც თან სდევს მოძრაობითი ფუნქციების
დარღვევა, ქვედა კიდურების მგრძნობელობის მოშლა, ტროფიკული
დარღვევები, ენკოპრეზი:
ა) ბავშვთა ცერებრალურ დამბლაზე
*ბ) ზურგის ტვინის ნევროლოგიურ დაავადებაზე.
გ) ნევროზისმაგვარ აშლილობაზე
დ) ნევროზულ მდგომარეობაზე

1306. ენურეზის დროს დიფერენციალური დიაგნოზი ტარდება:

ა) ქარაქტეროლოგიურ (ფსიქოგენურ) რეაქციების ფორმებიდან პროტესტის
რეაქციასთან
ბ) ეპილეფსიასთან
*გ) ზურგის ტვინის ნევროლოგიურ დაავადებებთან
დ) უროლოგიურ და ენდოკრინოლოგიურ დაავადებებთან

1307. მოზარდთა ასაკში რეაქტიული დეპრესიის ექვივალენტებია, გარდა:

*ა) ისტერიული ექვივალენტის
ბ) ასთენო-აპათიური ექვივალენტის
გ) იპოქონდრიული ექვივალენტის
დ) დელინკვენტური ექვივალენტის

1308. მოზარდთა ასაკში მწვავე ტრანზიტორული რეაქტიული ფსიქოზების

ფორმებია, გარდა:
*ა) კატატტონიური სინდრომის
ბ) ბოდვითი სინდრომის
გ) ცნობიერების აშლის განსაკუთრებული მდგომარეობა "ემოციური
სტუპორი"
დ) მწვავე რეაქტიული სტუპორის
ე) მწვავე ტრანზიტორული ბინდისებური მდგომარეობის

1309. მოზარდთა ინდუცირებული ფსიქოზური აშლილობა წარმოადგენს

სახესხვაობას:
ა) კონფორმული პიროვნების რეაქტიული ფსიქოზის
ბ) რეაქტიული ფსიქოზის
*გ) რეაქტიული პარანოიდის
დ) ისტერიული აშლილობის

1310. მოზარდთა ასაკში ისტერიული ფსიქოზი უპირატესად ვითარდება:

ა) კონფორმული აკცენტუაციის ფონზე
ბ) ეპილეპტოიდური აკცენტუაციის (ფსიქოპათიის) ფონზე
*გ) ისტერიული აკცენტუაციის (ფსიქოპათიის) ფონზე
დ) შიზოიდური აქცენტუაციის (ფსიქოპათიის) ფონზე

1311. სასკოლო ჩვევების გამომუშავების დარღვევის ფორმები, გარდა:

*ა) დისკალკულია
ბ) ენაბორძიკობა
გ) ალალია
დ) დისგრაფია
ე) დიზლექსია

1312. ბავშვთა და მოზარდთა ასაკში უპირატესად აღმოცენდება შიზოფრენია:

*ა) პუბერტალურ ასაკში
ბ) პრეპუბერტალურ ასაკში
გ) პირველ სასკოლო ასაკში
დ) სკოლის წინა ასაკში

1313. ბავშვთა და მოზარდთა შიზოფრენიის შემთხვევებში პროცესის დაწყების

სიმწვავე უპირატესად გამოხატულია:
ა) პოსტპუბერტალურ პერიოდში
*ბ) პუბერტალურ პერიოდში
გ) პრეპუბერტალურ პერიოდში
დ) ბავშვთა ასაკში

1314. მოზარდთა სპეციფიკური ფსიქოპათოლოგიური სინდრომებია, გარდა:

*ა) ნევროპათიული
ბ) ტრანზიტორული სექსუალური დევიაციის სინდრომი
გ) პათოლოგიური გატაცების ("პათოლოგიური ხობი") სინდრომი
დ) "მეტაფიზიკური" ინტოქსიკაციის სინდრომი
ე) დისმორფობიული და დისმორფომანიის სინდრომი
ვ) ანორექსიული სინდრომი
ზ) გებოიდური სინდრომი

1315. მოზარდთა ტრანზიტული სექსუალური დევიაცია ვლინდება ყველა

ჩამოთვლილი სახით, გარდა:
*ა) ნეკროფილიის
ბ) მოზარდთა ტრანზიტორული ჰომოსექსუალიზმის
გ) მოზარდთა პრომისკუიტეტის
დ) ადრეული სექსუალური ცხოვრების
ე) ონანიზმის
ვ) ჭეშმარიტი და ცრუ პერვერზიების

1316. მოზარდთა ასაკში ენდორეაქტიულ ფსიქოზის აღმოცენებაში ძირითად

როლს თამაშობს:
ა) რეზიდუალური ორგანული ფონი
*ბ) ენდოკრინული და ფსიქოგენური ფაქტორი
გ) ფსიქოგენური ფაქტორი
დ) ენდოკრინული ფაქტორი

1317. მოზარდთა ენდორეაქტიული ფსიქოზის აღმოცენებაში წამყვანია:

ა) რეზიდუალურ ორგანულ ფონი
ბ) ემოციურ-შოკურ ზემოქმედება
*გ) მკვეთრად განსაზღვრულ ფსიქოგენიას - "კლიტე-გასაღების" მექანიზმით
დ) ყველა ფსიქოგენია

1318. ნერვული ანორექსია ითვლება:

ა) რთული გენეზის თავისებურ ნოზოლოგიურ ფორმად
ბ) სხვადასხვა დაავადების სინდრომად
გ) ფსიქასთენიის გამოვლინებად
*დ) ფსიქოსომატურ აშლილობად
1319. მოზარდთა ასაკში ისტერიულ გამოვლინებებს ახასიათებს ყველა
ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ბოდვისმაგვარი ფანტაზიებისა
*ბ) კატატონიური გამოვლინებებისა
გ) მწვავე ჰალუცინაციური სინდრომისა
დ) ფსევდოდემენციური სინდრომისა ხანდახან პუერილიზმთან ერთად
ე) ისტერიული ბინდისებური მდგომარეობისა

1320. პუბერტალურ პერიოდში ორგანიულ ფსიქოზს ახასიათებს:

ა) კატატონიური გამოვლინებანი
ბ) მწვავე ბოდვითი სინდრომი
გ) ბინდისებური მდგომარეობანი, ონეროიდი
*დ) მწვავე შეტევები გაბრუების ტიპის ცნობიერების შეცვლით

1321. მოზარდთა ასაკში დაწყებული შიზოფრენიის რეციდივების მიზეზები:

ა) ფსიქოგენური ფაქტორის ზემოქმედება
ბ) ეგზოგენური ფაქტორების (თავის ტრავმები, ტოკსიური-ინფექციები)
ზემოქმედება
გ) თვით ავადმყოფური პროცესის სპონტანური აღდგენა
*დ) შემანარჩუნებელი თერაპიის უეცარი შეწყვეტა

1322. ნეგატიურ დიზონტოგენეზურ სიმპტომებს ეკუთვნის ყველა, გარდა:

*ა) ტემპერამენტის შეფერხება.
ბ) მოტორული ინფანტილიზმი.
გ) მეტყველების შეფერხება.
დ) აზროვნების შეფერხება.

1323. ფსიქიკური დაავადების მიზეზებსა და პირობებს ადრეულ ასაკში

მიეკუთვნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) სოციალური ფაქტორი.
ბ) ტოქსიური ფაქტორი.
გ) იმუნოლოგიური ფაქტორი.
დ) ინფექციური ფაქტორი.
ე) გენეტიკური ფაქტორი.

1324. ასაკობრივი მოწყვლადობის კრიტიკული პერიოდებია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) 16-18 წელი.
ბ) 12-15 წელი.
გ) 7-8 წელი.
დ) 2-4 წელი.

1325. ფსიქო-მოტორული დონის რეაქციებს ადრეულ ასაკში ეკუთვნის ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) შიშები.
ბ) მუტიზმი.
გ) ენაბორძიკობა.
დ) ტიკები.

1326. აფექტურ-რესპირატორული შეტევები ნევროზულ ბავშვებში უფრო

ხშირად გვხვდება:
ა) არც ერთში.
ბ) ორივეში.
გ) გოგონებში.
*დ) ბიჭებში.

1327. აფექტური დარღვევები სკოლამდელ და უმცროს სასკოლო ასაკის

ბავშვებში დეპრესიული ნევროზის დროს გამოიხატება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) თვალცრემლიანობით.
გ) იპოქონდრიულობით.
დ) შიშებით.
ე) შფოთვით.

1328. უმცროსი ასაკის ბავშვებში ნევროზული რეაქციების დროს

ფსიქოთერაპიული მეთოდებიდან გამოიყენება:
ა) კორექციული ფსიქოთერაპია.
ბ) ოჯახური ფსიქოთერაპია.
გ) ჯგუფური ფსიქოთერაპია.
*დ) თამაშის ფსიქოთერაპია.

1329. ნევროზულ ენაბორძიკობას თან ერთვის:

ა) ყველა ჩამოთვლილი.
*ბ) ენურეზი.
გ) ტიკები.
დ) ძილის დარღვევა.
ე) გუნებ-განწყობის ცვალებადობა.
ვ) შიშები.

1330. ნევროზული ტიკების განვითარებას წინ უძღვის:

ა) იმუნოლოგიური ფაქტორი.
ბ) ინფექციური ფაქტორი.
გ) გენეტიკური ფაქტორი.
*დ) ფსიქომატრავმირებელი ფაქტორი.

1331. ძილის ნერვოზული დარღვევა გამოიხატება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) ძილის დროს სიარულით და ძილში ლაპარაკით.
გ) შუაღამის შიშებით.
დ) ძილის სიღრმის მოშლით.
ე) ჩაძინების პერიოდის მოშლით.

1332. ნერვული ანორექსია გამოვლინდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გუნებ-განწყობის დაქვეითებით ჭამის დროს.
გ) ღებინებით.
დ) ღებინების რეფლექსით.
ე) გულისრევის შებგძნებით.
ვ) გახანგრძლივებული ღეჭვის აქტით.

1333. ღამის ენურეზი გამოხატულია უმეტესად:

ა) ბიჭებში და გოგონებში თანაბრად.
ბ) გოგონებში.
*გ) ბიჭებში.

1334. ღამის ენურეზის მკურნალობის მეთოდებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) სამკურნალო ფიზკულტურა
გ) დიეტოთერაპია.
დ) ფიზიოთერაპია.
ე) მედიკამენტური თერაპია.
ვ) ფსიქოთერაპია.

1335. ენკოპრეზი გამოხატულია უმეტესად:

ა) ბიჭებში და გოგონებში თანაბრად.
ბ) გოგონებში.
*გ) ბიჭებში.

1336. პასიური პროტესტის გამოხატვის ფორმებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მუტიზმი.
გ) სუიციდური მცდელობები.
დ) სახლიდან წასვლა.
ე) ჭამის აკრძალვა.

1337. მწვავე სიმპტომური ფსიქოზებისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გააზრების გაძნელება
გ) განცდათა გაღარიბება.
დ) აღქმის პროცესის შეზღუდვა.
ე) მცირეხნიანი დელირიუმი.
ვ) ცნობიერების დაბინდვა.

1338. ფსიქო-ორგანული სინდრომი ადრეული ასაკის ბავშვებში

გამოხატულია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) ვეგეტატიური რეაქციების არამდგრადობით.
გ) გაღიზიანებადობით.
დ) ინტელექტუალური ინტერესების შეზღუდვით.
ე) სიტყვათა მარაგის სიღარიბით.
ვ) მეტყველების შეფერხებით.

1339. ტიკებისმაგვარი ორგანული ჰიპერკინეზების (ჟილ დელა ტურეტის

დაავადება) დროს სახეზეა:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მეტყველების დარღვევა.
გ) დაუკავშირებელი წამოძახილები.
დ) კოპროლალია.
ე) ექოლალია და ექოპრაქსია.
ვ) კუნთთა უნებლიე შეკუმშვა.

1340. გონებრივი განვითარების თანდაყოლილი შეფერხებს დროს

გამოვლენილი ფსიქოზური სიმპტომებიდან ყველაზე ხშირად გვხვდება:
ა) სმენითი ჰალუცინაციები.
ბ) სისტემატიზირებული ბოდვა.
*გ) აფექტური და ფსიქომოტორული აშლილობები.

1341. ბავშვთა ასაკში ჩამოყალიბებული ჭკუასუსტობის დიაგნოზირებისას

ეყრდნობიან:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ნევროლოგიურ გამოკვლევებს.
გ) ციტოგენეტიკურ და ლაბორატორიულ მონაცემებს.
დ) ინტელექტუალური დეფექტის ხარისხის განსაზღვრას.

1342. ქრომოსომული აბერაციების განვითარებას ხელს უწყობს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მშობლების (განსაკუთრებით დედის) ასაკი.
გ) ქიმიური პრეპარატები და ზოგიერთი ფიზიოთერაპიული მეთოდები.
დ) ენდოკრინული დარღვევები.
ე) მძიმე ინფექციები და ინტოქსიკაციები.
ვ) მაიონიზირებელი რადიაცია.

1343. კანერის დაავადებისათვის დამახასიათებელია, გარდა:

*ა) ფაქიზი მოძრაობები.
ბ) შიშები.
გ) ჰიპერესთეზიები სინათლის, სმენით ტემპერატურულ და ტაქტილურ
გამღიზიანებლებზე.
დ) თავის თავში განსვლა.
ე) ემოციური გასადავება.

1344. შიზოფრენია ბავშვთა ასაკში გამოხატულია უპირატესად:

ა) ბიჭებში და გოგონებში თანაბრად.
ბ) გოგონებში.
*გ) ბიჭებში.

1345. შიზოფრენია ბავშვთა ასაკში გამოხატულია უპირატესად:

ა) ორივე თანაბრად.
ბ) პროდუქტიული სიმპტომატიკა.
*გ) ნეგატიური სიმპტომატიკა.

1346. ბავშვთა ასაკის შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია უპირატესად:

ა) კატატონიური სინდრომი.
ბ) ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომი.
გ) რუდიმენტული ბოდვითი აშლილობანი.
*დ) ნევროზისმაგვარი და ფსიქოპათიისმაგვარი აშლილობანი.

1347. აზროვნების გაძნელება მცირე გონებრივი დაძაბულობის დროს,

ფსიქიკური აქტივობის დაქვეითება, მუდმივი თავის ტკივილი, უძილობა,
სწრაფი დაღლილობა, აზრის მოკრების უუნარობა, "სიცარიელე თავში",
"აზრთა მოზღვავება" მეტყველებს:
ა) პიროვნების გარემოსთან ადაპტაციის დარღვევაზე.
ბ) იპოქონდრიულ მდგომარეობაზე.
გ) ფსიქიკურ დარღვევებზე პუბერტატული კრიზის დროს.
*დ) შიზოტიპურ აშლილობაზე.

1348. დამოკიდებულების იდეების სიჭარბე, გამოხატული უნდობლობით და

ეჭვიანობით, ავადმყოფები ამტკიცებენ, რომ მათ ბავშვები სკოლაში ცუდად
ექცევიან, მასზე ლაპარაკობენ, რაღაცას უმზადებენ, იზრდება ბოდვაში
ჩართულ ადამიანთა რიცხვი, დავალებაში ერთვება ცალკეული სმენითი
ჰალუცინაციები და ფსიქიკური ავტომატიზმები, ფსევდოჰალუცინაციები, ამ
შემთხვევაში უნდა ვიფიქროთ:
ა) სისტემატიზირებულ ბოდვაზე.
ბ) დამოკიდებულების ბოდვით იდეებზე.
გ) პათოლოგიურად მიმდინარე პუბერტატულ კრიზზე.
*დ) პარანოიდულ შიზოფრენიაზე.

1349. მოზარდებში შიზოფრენია გამოვლინდება ქცევისა და ხასიათობრივი

ცვლილებებით შემდეგი სახით, გარდა:
*ა) ისტერიული ტიპით.
ბ) შფოთვითი ტიპით.
გ) ობსესიურ კომპულსიური ტიპით.
დ) შიზოიდური ტიპით.

1350. შიზოაფექტური ფსიქოზების დროს მანიაკალური მდგომარეობა ყველაზე

ხშირად გამოხატულია:
ა) ტიპიური (მხიარული მანიით)
ბ) აბნევის მანიით.
გ) მრისხანე მანიით.
*დ) პარანოიდული მანიით.

1351.მოზარდებში შიზოაფექტური ფსიქოზები დეპრესიული ტიპით

გამოხატულია, გარდა:
*ა) გუნებ-განწყობის დღე-ღამური ცვლილება.
ბ) სუიციდური მცდელობები.
გ) დეპერსონილიზაცია და დერეალიზაცია.
დ) თვითბრალდების ბოდვა.
ე) აზროვნების შეფერხება.
ვ) შფოთვა.
ზ) შიშები.

1352. ავთვისებიანად მიმდინარე შიზოფრენიის მანიფესტაცია ძირითადათ

ხდება შემდეგ ასაკობრივ ჯგუფებში, გარდა:
*ა) 10-12 წ.
ბ) 13-15 წ.
გ) 16-18 წ.

1353. ავთვისებიანად მიმდინარე შიზოფრენია ბავშვთა და მოზარდთა ასაკში

წარმოდგენილია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გამოსავალი მდგომარეობის ნაადრევი ფორმირება.
გ) თერაპიისადმი მაღალი რეზისტენტობა.
დ) ამორფულის ფონზე პოლიმორფული სიმპტომების სიჭარბე.
ე) პროგრესიული მიმდინარეობა.
ვ) ნეგატიურ სიმპტომებით დაწყება და შემდეგ პროდუქტიული სიმპტომების
მოჭარბება.

1354. შიზოაფექტური აშლილობების დროს პიროვნული ცვლილებები

გამოხატულია უპირატესად:
ა) ჭკუასუსტობა.
ბ) აპათიკო-აბულიური სინდრომი.
გ) ასთენიური დეფექტი.
*დ) ემოციური დეფექტი.

1355. ბავშვთა ასაკში ეპილეფსიის დროს ფსიქიკური ცვლილებები

წარმოდგენილია, გარდა:
*ა) მნესტიური ფუნქციების დარღვევები.
ბ) ინსტინქტებისა და ნებითი სფეროს პათოლოგიური ცვლილებები.
გ) საერთო ინტერესების კონცენტრაცია საკუთარ მოთხოვნებზე.
დ) აფექტის პოლარულობა.
ე) ემოციურ-ნებითი ხასიათის ცვლილებები.

1356. რომელი სიმპტომის მიხედვით შეიძლება მოვახდინოთ დიფერენციაცია

შიზოფრენიით დაავადებულსა და ორგანული სინდრომით დაავადებულს
შორის?
ა) დაავადების თანდათანობით დაწყება.
*ბ) მხედველობითი ჰალუცინაციები.
გ) სმენითი ჰალუცინაციები.
დ) ტანგენციალური აზროვნება.
ე) ცნობიერების აბნევა.
1357. რომელ ქვემოთ ჩამოთვლილი მდგომარეობები ასოცირდება სიცილთან
კუნთური ტონუსის დაქვეითების დროს?
ა) ისტერია.
ბ) ნარკოლეფსია.
*გ) კატალეფსია.
დ) ეპილეფსია.
ე) კატატონია.

1358. რომელი მდგომარეობაა დამახასიათებელი ორგანული ფსიქიკური

დარღვევებისთვის:
ა) დეპრესია, განდიდების ბოდვა, ძილის დარღვევა.
ბ) დეპრესია, მხედვ. ჰალუცინაციები, აზროვნების დარღვევა.
გ) დეპრესია, სმენითი ჰალუცინაციები, დეზორიენტაცია.
დ) ფსიქიკის დარღვევა - სმენითი ჰალუცინაციებითა და აზროვნების
დარღვევით.
*ე) ფსიქიკის დარღვევა - დეზორიენტაციით, მეხსიერების დაკარგვით.

1359. რა ახასიათებთ ბავშვებს ყურადღების დარღვევის დროს:

ა) არიან ფრთხილები, არ იღებენ მონაწილეობას საშიშ თამაშებში.
ბ) მრავალსიტყვიანობენ.
*გ) იჩენენ სიჯიუტეს დამოუკიდებელი მუშაობისადმი.
დ) მოუსვენრობა, დაუოკებლობა.

1360. გონებრივად ჩამორჩენილი ბავშვის ექსპერტიზა გულისხმობს:

*ა) ფსიქოლოგიურ ტესტირებას.
ბ) სისხლისა და შარდის ანალიზი მეტაბიოლიტებზე.
გ) ნევროლოგიურ გამოკვლევას.
დ) ფიზიკურ გამოკვლევას.

1361. რა იგულისხმება MMPI-ში:

ა) მიდრეკილებათა სპეციალური ტესტი.
*ბ) პიროვნული ტესტი.
გ) ინტელექტუალური ტესტი.
დ) პროექციული ტესტი.
ე) სუბიექტური ტესტი.

1362. 7 წლის გოგონა ტონზილექტომიისათვის სტაციონირებისას ყვირის,

ტირის, რომ ოთახში "დიდი დათვია". როცა შუქი აანთეს, აღმოჩნდა, რომ
იქვე დგას პალტოგადაფარებული დიდი სავარძელი. რა ეწოდება ამ
გამოვლენას?
ა) დისოციაციური რეაქცია.
ბ) დეჯა ვუ სინდრომი.
*გ) ილუზია.
დ) ჰალუცინაცია.
ე) ბოდვა.
1363. ჩამოთვლილი დაავადებათა დიაგნოსტირებაში კომპიუტერული
ტომოგრაფია რა შემთხვევაშია ინფორმატიული:
ა) ღამის აპნოე.
*ბ) ალცჰაიმერის დაავადება.
გ) პანიკური დარღვევები.
დ) შიზოფრენია.
ე) ბიპორალური აშლილობა.

1364. ნეგატიურ-დიზონტოგენეზურ სინდრომს მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ჰეშოიდური სინდრომი.
გ) ბავშვთა ნაადრევი აუტიზმი.
დ) ნევროპათია.
ე) ფსიქიკური ინფანტილიზმი.
ვ) ჭკუასუსტობა.

1365. ნევროზული აკვიატებული ქმედებების (ტიკების) პათოგენეზში

ძირითადია:
ა) თავის ტვინის ორგანული დაზიანება.
ბ) ორგანული სახის დაზიანებანი მამოძრავებელ სისტემაში.
*გ) პათოლოგიური პირობითრეფლექსიური კავშირი მამოძრავებელ
სისტემაში.

1366. 11 წლის ბიჭი, რომელსაც დედა მძიმე ავადმყოფი ჰყავდა და ელოდა

რთული ოპერაცია, კრიტიკულად განეწყო თავისი ვარცხნილობისადმი - "თუ
ხელს თავზე 3-ჯერ არ გადავისვამ, დედა მომიკვდება" - რომელ დარღვევას
მიეკუთვნება ეს?
ა) ნევროზისმაგვარი ტიკები.
ბ) რიტუალი შიზოტიპური აშლილობის დროს.
*გ) ნევროზული აკვიატებული შიშები.

1367. უფრო ხშირად რითი ვლინდება ადრეული ასაკის ბავშვებში ფსიქო-

მოტორული პაროქსიზმული აშლილობანი:
*ა) ორალური ავტომატიზმებით.
ბ) პერიოდულობით.
გ) გამოვლენის სტერეოტიპურობით.
დ) წარმოქმნისა და შეწყვეტის მოულოდნელობით.

1368. რომელი სიმპტომია ბავშვთა ასაკში სპეციფიკური ფსიქომოტორული

ავტომატიზმებისათვის?
ა) ქცევის არამოტივირებული დარღვევა.
ბ) ამბულატორული ავტომატიზმები.
*გ) ძილში სიარული და ძილში ლაპარაკი.

1369. ბულიმია ბავშვთა ასაკში ეტევა ფსიქოპათიისმაგვარი მდგომარეობის

ჩარჩოებში და განპირობებულია:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) შიშითა და შფოთვით.
გ) გუნებ-განწყობის ცვალებადობის დეპრესიული ელემენტით.
დ) ფსიქომატრავმირებელი სიტუაციით.
ე) თავის ტვინის სხვადასხვა გენეზის ორგანული დაზიანებით.

1370. მოზარდების დევიაციურ ქცევაში, რომელიც აწეულ სექსუალურ

მოთხოვნილებაში გამოიხატება, ვხვდებით:
*ა) ყველა ჩამოთვლილს.
ბ) პრომისკუიტეტს.
გ) პეტინგს.
დ) ონანიზმს.

1371. ბავშვთა ასაკში დეპრესიული სინდრომის სპეციფიკური ნიშნებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გუნებ-განწყობის დღე-ღამური ცვლილება.
გ) დაბალი ხმა.
დ) მოხუცებულის სიარული.
ე) სახის ტანჯული გამოხატულება.

1372. დეპრესიული მდგომარეობა საშ. სასკოლო ასაკის ბავშვებში ატარებს

გამოხატულ სქესობრივ განსხვავებებს - ქცევის მოშლით, აწეული
გამღიზიანებლობით, სენზიტიურობით, აგრესიულობით, დისფორიული
კომპონენტით, რომელი სქესითვის არის დამახასიათებელი ეს სიმპტომები:
ა) ორივესათვის.
ბ) გოგონებისთვის.
*გ) ბიჭებისთვის.

1373. მოზარდებში კოტარის, ნიჰილისტურ-დეპრესიული ბოდვა გვხვდება:

ა) ფსიქასთენიური ფსიქოპათიის დროს.
ბ) ასთენიური ფსიქოპათიის დროს.
გ) იპოქონდრიული ნერვოზის დროს.
*დ) შიზოფრენიის დროს.

1374. ტიპიური დისფორიები მოზარდებში გვხვდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
ბ) ფსიქოპათიების დროს.
გ) ეპილეფსიის დროს.
დ) თავის ტვინის ორგანული დაავადებების დოს.

1375. 13 წლის გოგონას აქვს უსიამოვნო შეგრძნება ზურგში - გახერხვისა და

დაჭიმვის შეგრძნება, განაცხადა, რომ ზურგზე კუზი ამოუვიდა, სტკივა
ტვინი, რომ თვალები უელმდება და ორბიტებიდან უვარდება, ზოგჯერ
ეჩვენება, რომ იხრჩობა, ყელში მოძრაობენ ჭიები, რომელი დაავადების
მაჩვენებელია აღნიშნული ჩივილები:
ა) თავის ტვინის ორგანული დაზიანებით გამწვეული ფსიქიური აშლილობის
დაავადების.
ბ) ისტერიული ნევროზის.
გ) იპოქონდრიული ნევროზის.
*დ) შიზოფრენიის.

1376. ასთენო-აპათიური ექვივალენტი დეპრესიების დროს გამოხატულია

უმოქმედობით, მოდუნებით, ინტერესების დაკარგვით, ქცევითი რეაქციების
დათრგუნვით, ყურადღების კონცენტრაციის დაქვეითებით, გუნებ-განწყობის
დაქვეითებით, ცუდი მოსწრებით. ეს ვარიანტი უფრო ხშირად გვხვდება:
ა) იპოქონდრიული ნევროზის დროს;
ბ) ფსიქოასთენიური ნევროზის დროს;
გ) პიროვნების დამოკიდებულებითი აშლილობისს დროს;
*დ) ენდოგენური ფსიქიკური დარღვევების დროს;

1377. მანიაკალური და ჰიპომანიაკალური მდგომარეობა მოზარდებსა და

ბავშვებში გვხვდება:
ა) არც ერთ ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
გ) ციკლოთიმიის დროს.
დ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობების დროს.
ე) შიზოაფექტური ფსიქოზის დროს.

1378. ბავშვთა ასაკში ჰალუცინაციების მკაფიოობა, კონკრეტულობა,

დეტალთა მრავალფეროვნება დამახასიათებელია:
ა) არც ერთი დასახელებულისთვის
ბ) ყველა ჩამოთვლილისთვის
გ) ვანერის სინდრომისათვის.
დ) შიზოფრენიული ფსიქოზისათვის.
*ე) ეპილეფსიური ფსიქოზისათვის.

1379. ბავშვთა ასაკში აღქმის პათოლოგიიდან რომელი გვხვდება იშვიათად:

ა) ჭეშმარიტი მხედველობითი ჰალუცინაციები.
ბ) ჭეშმარიტი სმენითი ჰალუცინაციები.
გ) ტაქტილური ჰალუცინაციები.
*დ) სმენითი ფსევდოჰალუცინაციები.

1380. 11 წლის გოგონას, რომელიც განსაკუთრებული მონდომებითა და

პასუხისმგებლობით გამოირჩეოდა კლასში, გარკვეული წარუმატებლობის
შემდეგ ეწყება მდგომარეობა, რომლის დროს მისდაუნებურად ახსენდება და
ვერ იცილებს ოროსანი მოსწავლის პასუხებს, მათ სახეებს. ამას მოჰყვა
ხელების ქნევა, მზერა სხვადასხვა მიმართულებით, რითაც ის ახერხებს
უსიამოვნო წარმოდგენებისგან თავის დახსნას, როგორ შეიძლება იქნეს
კვალიფიცირებული აღნიშნული:
ა) კატატონური სინდრომი.
ბ) ავტომატიზმის სინდრომი.
გ) დეპრესიული სინდრომი.
*დ) აკვიატების სინდრომი.
1381. 3 წლის ბიჭი არ იჩენს ინტერესს არანაირი სათამაშოს მიმართ,
ირგვლივმყოფებთან კონტაქტს არ ამყარებს, ერთობა ფეხსაცმელების
გადაწყობით, მათი თანმიმდევრობით დალაგებით. აღენიშნება შიში,
განმარტოვებულია. ხშირია სტერეოტიპიური მოძრაობები. რასთან გვაქვს საქმე
ა) არც ერთ ჩამოთვლილთან
ბ) ეპილეფსიასთან
გ) გონებრივი განვითარების შეფერხებასთან
*დ) ბავშვთა ადრეულ აუტიზმთან - კანერის სინდრომთან.

1382. 8 წლის გოგონა ჰოსპიტალიზირებული ტონზილექტომიასთან

დაკავშირებით, ღამე შიშUთ იღვიძებს და ყვირის რომ მის პალატაში “დიდი
დათვია". პალატაში შემოსული სანიტარი ანთებს სინათლეს და აღმოჩნდა
რომ, ეს სარკმელზე დადებული ქურქია. რა არის ეს?:
ა) დისოციალური რეაქცია.
ბ) “უკვე ნანახის" ფენომენი.
*გ) ილუზია.
დ) ჰალუცინაცია.
ე) ბოდვა.

1383. დელირიული სინდრომი ბავშვებში გვხვდება მხოლოდ:

ა) 0-1 წლიდან.
ბ) 2-3 წლიდან.
*გ) 4-5 წლიდან.

1384. უფრო ხშირად დელირიული სინდრომის ხანგრძლივობა ბავშვებში

არის:
ა) 5-7 დღე.
ბ) 3-4 დღე.
*გ) 1-2 დღე.

1385. გაშლილი ონიეროიდული სინდრომი ბავშვებში გვხვდება:

ა) სკოლამდელ პერიოდში.
ბ) ადრეულ სასკოლო პერიოდში.
*გ) პუბერტალურ პერიოდში.

1386. ონიეროიდული სინდრომი ბავშვებსა და მოზარდებში გვხვდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
ბ) შიზოფრენიის შეტევის დროს.
გ) ინტოქსიკაციების დროს.
დ) ინტრაკრანიალური გართულებების დროს.
ე) ინფექციური დაავადებების დროს.

1387. კანდინსკი-კლერამბის ფსიქიკური ავტომატიზმის სინდრომი

დასრულებული სახით ბავშვებში შეიძლება იყოს:
ა) 7-8 წლიდან.
ბ) 10-11 წლიდან.
გ) 12-13 წლიდან.
*დ) 14-15 წლიდან.

1388. 8 წლის გოგონას რაიმე მნიშვნელოვანი მიზეზის გარეშე ღამე არ

სძინავს, იქცევა უცნაურად _ თითქოს რაღაცას აკვირდება, თავისთვის
ჩაციცინებს; განმარტოვდა, შეკითხვებზე არ პასუხობს, ან პასუხები მოკლეა.
შეიძულა დედა, არ იკარებს მას რაზე შეიძლება ვიფიქროთ?
ა) არც ერთ ჩამოთვლილზე.
ბ) ყველა ჩამოთვლილზე.
*გ) ბავშვთა ასაკის შიზოფრენიაზე.
დ) გონებრივი განვითარების შეფერხებაზე
ე) დეპრესიაზე.

1389. მოზარდებისათვის დამახასიათებელია რთულ სინდრომთა კომპლექსი:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ჰალუცინაციურ-ბოდვითი.
გ) მანიაკალურ-ბოდვითი.
დ) ონეროიდული-კატატონიური.
ე) დეპრესიულ-პარანოიდული.

1390. დიდი ეპილეფსიური გულყრებისთვის დამახასიათებელია ყველა

ჩამოთვლილი გარდა:
ა) უეცრად დაწყებისა.
*ბ) 20 წუთამდე ხანგრძლივობისა.
გ) ტონური და კლონური კრუნჩხვისა.
დ) კომისა.

1391. ეპილეფსიური გულყრითი სინდრომი შეიძლება შეგვხვდეს შემდეგი

დაავადების დროს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი შემთხვევაში.
ბ) ეპილეფსიის დროს.
გ) მემკვიდრული დაავადების - ნეიროლიპიდოზის, ლეიკოდისტროფიის.
დ) თავის ტვინის სიმსივნის, კისტის, ანევრიზმის.

1392. ეპილეფსიისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ინტერკურენტულ მავნებლებზე ნაკლები დამოკიდებულება.
გ) შეტევათა წარმოშობის სპონტანურობა.
ე) შეტევათა წარმოშობის სტერეოტიპურობა.

1393. ეპილეფსიური ჭკუასუსტობა გამოწვეულია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) ეპილეფსიური კერების ხშირი იშემიით.
გ) ტვინის შეშუპებით.
დ) ხშირი ეპილეფსიური გულყრებით.

1394. თავის ტვინის სისხლძარღვოვან დაავადებებს ბავშვებში მიეკუთვნება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ანგიოდისტონიური პაროქსიზმი.
გ) თავის ტვინის ინფექციური და ინფექციურ-ალერგიული დაზიანებები.
დ) სისხლძარღვთა თანდაყოლილი ანომალიები.

1395. პიკნოლეფსიისათვის დამახასიათბელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) პროგნოზულად კეთილსაიმედოა.
გ) ახასიათებთ ბავშვებს 9-10 წლის ასაკში.
დ) მიმდინარეობის სერიულობა დღე-ღამეში 100-200.
ე) რთული აბსანსები რეტროპულსური კომპონენტით.

1396. საქართველოში სუიციდის მაღალი მაჩვენებელია:

ა) ყველა პასუხი არასწორია
*ბ) სქესობრივი მომწიფების ასაკში და გოგონებში 2-3-ჯერ უფრო ხშია
ვიდრე ვაჟებში
გ) გოგონებში 2-3-ჯერ უფრო ხშია ვიდრე ვაჟებში
დ) სქესობრივი მომწიფების ასაკში.
ე) ადრეული სკოლის ასაკში.

1397. ჩამოთვლილთაგან რომელი ასახავს ყველაზე სრულყოფილად

ინტელექტუალობის კოეფიციენტს (IQ):
ა) სმენითი სწავლების შესაძლებლობა.
ბ) მომავალი შემეცნებითი პოტენციალი.
გ) შემეცნებითი გამოცდილება, რომელიც განპირობებულია გარემოთი.
*დ) შემეცნებითი შესაძლებლობა მოცემული მომენტისათვის.

1398. რომელი მონაცემებით უნდა ვიხელმძღვანელოთ ინტელექტუალური

კოეფიციენტის (IQ) გამოთვლისას:
ა) ინტელექტუალური ასაკი და ფსიქიატრიული ისტორია.
ბ) ქრონოლოგიური ასაკი და განათლების დონე.
გ) ინტელექტუალური ასაკი და განათლების დონე.
*დ) ინტელექტუალური ასაკი და ქრონოლოგიური ასაკი.

1399. მოზარდის ინტელექტუალური სტატუსის შემოწმებისას გამომცდელმა

დასვა შეკითხვა: "რა არის საერთო მაგიდასა და სკამს შორის", პასუხი
ასეთია "ორივეს აქვს ფეხები". ასეთი პასუხი მიგვითითებს:
ა) პასიურ-აგრესიულ ქცევაზე.
ბ) იდიოსინკრაზიაზე.
გ) არასწორ აზროვნებაზე.
დ) აბსტრაქტულ აზროვნებაზე.
*ე) კონკრეტულ აზროვნებაზე.

1400. ფსიქიკური სტატუსის გამოკვლევისას სტანდარტულ სქემაში შედის

ყველა, გარდა:
*ა) დაავადების დასაწყისისა.
ბ) ავადმყოფის გუნება-განწყობისა და აფექტისა.
გ) ავადმყოფის მეტყველებისა და აზროვნებისა.
დ) ავადმყოფის ქცევისა.
ე) ავადმყოფის ძილის მოდელისა.

1401. გონებრივი განვითარების დონის დადგენისას ბავშვებში ძირითადია:

ა) სისხლისა და სარდის ანალიზი მეტაბოლიტებზე.
ბ) ც.ნ.ს-ის გამოკვლევა.
გ) ფიზიკური გამოკვლევა.
*დ) ფსიქოლოგიური ტესტირება.

1402. პასუხების ინტერპრეტაცია ბავშვებში რორშახის ტესტით კვლევისას

ყველაზე უფრო ინფორმაციულია:
ა) ინტელექტუალური კოეფიციენტის (IQ) გაზომვისას.
ბ) პიროვნებათაშორისი ურთიერთობის გარკვევისას.
გ) პიროვნების აღწერისას.
*დ) შიზოფრენიის დიაგნოსტირებისას.

1403. ფსიქიატრიაში ე.ე.გ. გამოკვლევა აუცილებელია:

ა) დეპრესიული მდგომარეობის დროს.
ბ) აკვიატებული მდგომარეობის დროს
გ) პანიკური აშლილობის დროს.
*დ) გულყრითი მდგომარეობის დროს.

1404. ფსიქოანალიზის თანამედროვე თეორიის თანახმად ნარცისიზმი

ბავშვებში არის:
ა) ხასიათის პათოლოგიური თვისება, დედის ალერსს მოკლებულ ბავშვებში.
ბ) პირველად აღინიშნება სქესობრივი მომწიფების ფაზაში.
გ) ჭარბი მასტურბაციისათვის დამახასიათებელი.
*დ) ნებისმიერი ბავშვის ფსიქიკის განვითარების ეტაპი.

1405. პიაჟე განსაკუთრებით ცნობილია თავისი თეორიებით, შემდეგ

ფსიქიკურ პროცესებთან დაკავშირებით.
ა) ცნობიერება.
ბ) მოტორული ფუნქციები.
გ) აფექტური პროცესები.
*დ) კოგნიტური ფუნქციების განვითარება.

1406. როცა ვსაუბრობთ ძილში სიარულზე, რომელი მტკიცებულებაა

მართებული:
*ა) იმ შემთხვევაში, თუ ძილში სიარული იწყება უფროს ასაკში, ხშირად
გამოიკვეთება ამ დარღვევის ფსიქოლოგიური მიზეზები.
ბ) ძილში სიარული ბავშვებში პოტენციურად საშიშია და ითხოვს
განსაკუთრებულ დამოკიდებულებას ბავშვის დაცვის მიზნით.
გ) ძილში სიარული ბავშვებში არ ასოცირდება პიროვნულ აშლილობასთან.
დ) ბავშვების 15%-ს 5-დან 12 წლამდე ერთხელ მაინც ჰქონია ეს
შემთხვევა.

1407. ნერვული ანორექსიისთვის დამახასიათებელია შემდეგი, გარდა:

ა) გასუქების შიში.
*ბ) უფრო ხშირა ვაებში.
გ) დაავადების პიკი მოდის მოზარდობის ასაკზე.
დ) ამენორეა.
ე) წონაში კლება 15% და მეტი.

1408. რომელ ასაკობრივ ჯგუფებში გვხვდება უფრო ხშირად დემენცია:

*ა) 65 წლის ზევით.
ბ) 45-დან 65 წლამდე.
გ) 25-დან 45 წლამდე.
დ) 10-დან 25 წლამდე.
ე) 10 წლამდე.

1409. ერთი ოჯახის ქალთა პრემენსტრუალური სინდრომის გამოკვლევამ

აჩვენა:
ა) როცა გოგონა ტოვებს სახლს, სიმპტომები ქრება.
ბ) ქალების 5-10%-ს აქვს მძიმე სიმპტომები.
გ) სიმპტომები ხშირდება სიცოცხლის IV დეკადაში.
*დ) გოგონებში ხშირია განმეორება ყველა იმ სიმპტომის, რომელიც დედას
ჰქონდა.

1410. რითი განსხვავდება ღამის საშინელება ღამის კოშმარისაგან?

ა) როგორც წესი, ასოცირდება ბავშვთა ფსიქოლოგიურ დაღვევებთან.
ბ) გაძნელებულია მათი გახსენება.
გ) ასოცირდება მნიშვნელოვან ავტონომიურ ცვლილებებთან.
*დ) ვხვდებით ბავშვებში უფრო ხშირად, ვიდრე მოზრდილებში.

1411. რითი ხასიათდება კლეინე-ლევინის სინდრომი?

ა) დაქვეითებული გუნებ განწყობით.
ბ) ჰიპერსექსუალობით და გაძლიერებული მადით.
გ) მოზარდობის ასაკში დასაწყისით.
*დ) ძილიანობის პერიოდული შეტევებით.

1412. ზ. ფროიდის რომელი მტკიცებულება ასახავს ბავშვის სექსუალური

განვითარების თეორიას??
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ნევროზების განვითარება დაკავშირებულია ფსიქოსექსუალური
განვითარების დარღევევებთან.
გ) ყველაზე ადრეული სექსუალური აქტივობის ზონაა ტუჩები, პირის ღრუ,
ენა.
დ) სექსუალობა ვლინდება ნაადრევი ბავშვობის ასაკში.

1413. ჩამოთვლილი მტკიცებულებებიდან რომელი ხსნის უკეთ ბავშვთა

ენაბორძიკობას?
ა) ენაბორძიკობის ოჯახური შემთხვევები ხშირად გვხვდება.
ბ) პათოლოგია უფრო ხშირად გვხვდება გოგონებში, ვიდრე ბიჭებში.
*გ) ეს ბავშვები ხშირად თვითონ იკურნებიან.
დ) ამ ბავშვებს ხშირად აქვთ ობსესიურ-კომპულსიური ხასიათობრივი
თავისებურებანი.

1414. ფსიქოანალიზური კონცეპციის თანახმად ოიდიპოს (კასანდრას)

კომპლექსის თაობაზე ყველა მტკიცებულება სწორია, გარდა::
ა) აღინიშნება როგორც ვაჟებში, ესე გოგონებში.
ბ) მოსდევს შფოთვას კასტრაციულ ფენომენთან დაკავშირებით.
*გ) გვხვდება მხოლოდ ნევროზული რეაქციებისადმი მიდრეკილ ბავშვებში.
დ) მას ჩვეულებრივ ენაცვლება იდენტიფიკაცია ამავე სქესის მშობლებთან.
ე) ოიდიპოს კომპლექსი ვლინდება ფალოსურ და ლატენტურ სტადიებს
შორის (3-5 წ ასაკი).

1415. ყველა ჩამოთვლილი დაკავშირებულია მენსტრუაციის წინმსწრებ

სინდრომთან, გარდა::
ა) დეპრესია.
ბ) დაძაბულობა.
*გ) აწეული გუნება-განწყობა.
დ) გამღიზიანებლობა.
ე) განგაში, შფოთვა.

1416. ჩამოთვლილი დებულებებიდან რომელია მართებული ბავშვთა

აუტიზმთან დაკავშირებით დროს:
ა) ასეთ ბავშვებს უვითარდებათ პათოლოგიური მიჯაჭვულობა
უფროსებისადმი.
ბ) გამოვლინდება, როგორც წინააღმდეგობა გარემოს მინიმალურ
ცვლილებებთან.
*გ) როგორც წესი, არ არის გაიგივებული ენობრივ აშლილობებთან.
დ) შეიძლება შეგვხვდეს სიცოცხლის პირველ თვეებში.

1417. “ცვილისებრი მოქნილობა" პაციენტის გამოკვლევისას მიუთითებს:

*ა) შიზოფრენიაზე.
ბ) ალკოჰოლურ დერილიურ მდგომარეობზე.
გ) კოკაინურ ინტოქსიკაციაზე.
დ) მანიაკალურ მდგომარეობაზე.
ე) ალკოჰოლურ ჰალუცინოზზე.

1418. განვითარების ანომალიები იმ შემთხვევებში, როდესაც დედა

ორსულობის პერიოდში ხშირად, ბოროტად იყენებდა ალკოჰოლს, მოიცავს
შემდეგს, გარდა:
ა) გულის მანკები.
*ბ) განსაკუთრებით მშვიდი და ჰიპოაქტიური ქცევა.
გ) ფსიქიური განვითარების შეფერხება.
დ) მიკროცეფალია და ზედა ყბის ჰიპოპლაზია.
ე) დაბადებისას მცირე წონა.

1419. ფსიქოსექსუალური განვითარების ლატენტური ფაზა:

ა) ეს არის ინდენტიფიკაციის კრიზისი.
ბ) თანატოლებთან კონტაქტსა და შეჯიბრში ჩაბმა.
გ) ფორმირდება იგივე სქესის მშობლებთან ინდენტიფიკაცია.
*დ) მოსდევს ოიდიპოს კომპლექსის ფორმირებას.

1420. ფსიქოანალიზის თეორიის თანახმად რით ხასიათდება

ფსიქოსექსუალური განვითარების ანალური ფაზა 1-3 წლის ასაკში?
ა) ყველა სწორია
ბ) მხოლოდ ბრძოლა, წინააღმდეგობა არსებულ წესრიგთან - კვების
ჰიგიენურ ნორმებთან დაკავშირებით და სწრაფვა დამოუკიდებლობისადმი
გ) დეპრესიული ეპიზოდი.
დ) სწრაფვა დამოუკიდებლობისადმი.
*ე) ბრძოლა, წინააღმდეგობა არსებულ წესრიგთან - კვების ჰიგიენურ
ნორმებთან დაკავშირებით.

1421. რომელი ფუნქცია არ განიცდის ჰიპოთალმუსის გავლენას?

ა) შიში.
ბ) სექსუალური ქცევა.
*გ) მეხსიერება.
დ) მადა.
ე) ძილი.

1422. მოზარდებში რიგიდული კატატონიური სტუპორი ხასიათდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილით.
ბ) პასიური ზემოქმედებით კუნთთა ტონუსის უფრო მეტად დაჭიმვისას.
გ) კუნთთა უკიდურესი დაძაბულობით.
დ) მუდმივი გარინდებით ემბრიონალურ პოზაში.

1423. მოზარდებში ონიეროიდული სტუპორი და სუბსტუპორი გვხვდება:

ა) სტრესზე მწვავე რეაქციისას.
ბ) რეაქტიული ფსიქოზებისას.
გ) ფსიქოორგანული სინდრომისას.
*დ) შიზოაფექტური ფსიქოზებისას.

1424. ახალგაზრდა ასაკში დაწყებული და ავთვისებიანად მიმდინარე

შიზოფრენია ხასიათდება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გამოხატული დეფექტი.
გ) რუდიმენტული სინდრომების არსებობა.
დ) ავადმყოფობის სწრაფი განვითარება.
ე) ნეგატიური სიმპტომატიკის სიჭარბე.
ვ) დასაწყისი პრე და პუბერტატულ პერიოდში.

1425. უსიამოვნო სიცილი, უაზრო ხითხითი, “ველური" ხარხარი, როელიც

მაყურებელში იწვევს არა ღიმილს, არამედ დამთრგუნველ, მძიმე
შტაბეჭდილებას, ავადმყოფი სწორად ვერ აფასებს სიტუაციას, თითქოს
მოწყვეტილია ირგვლივმყოფებისა და გარემოსთან. რომელი სინდრომი
ხასიათდება ამ სინმპტომებით?
ა) ყველა აღნიშნული.
ბ) ისტერიული პუერილიზმი.
გ) მანიაკალური სინდრომი.
*დ) ჰებეფრენიული სინდრომი.

1426. ასთენოანერგიული სინდრომში (გლატცელ-ჰუბერის სინდრომში)

წამყვანია:
ა) სენესტოპათია.
ბ) დეპერსონალიზაცია.
*გ) აზროვნების მართვის დარღვევა.

1427. ასთენიური აბნევა მოზარდებში გვხვდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ფსიქოორგანული სინდრომი.
დ) შიზოფრენია.
ე) ინფექციური ფსიქოზები.

1428. აპათოაბულიური სინდრომი მოზარდებში გამოხატულია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) აზროვნების დარღვევით.
გ) აქტივობის დაქვეითებით.
დ) ირგვლივმყოფებისადმი განურჩევლობით.
ე) ემოციური სიცხოველის დაკარგვით.

1429. მყარი ექსტრაპირამიდული დარღვევები, რომელიც გრძელდება

ნეიროლეპტიკების მოხსნის შემდეგ, უფრო ხშირად გამოხატულია:
*ა) ხანშიშესულებში.
ბ) ახალგაზრდებში.
გ) მოზარდებში.

1430. ექსტრაპირამიდული გართულებისას ნაჩვენებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დიაზეპამი.
გ) კოფეინის.
დ) გაბაპენტინი.

1431. რომელ ასაკშია ყველაზე მეტად გამოხატული ქლორპრომაზინის

დეპრესოგენული მოქმედება:
ა) ხანშიშესულებში.
ბ) ახალგაზრდებში.
*გ) მოზარდებში.

1432. დისლალია ხასიათდება:

ა) დაქვეითებული სმენის დროს მეტყველების დარღვევით.
*ბ) ნორმალური სმენისა და სამეტყველო აპარატის შენარჩუნებული
ინერვაციის პირობებში ბგერათწარმოთქმის დარღვევით;
გ) მეტყველების ტემპის და რიტმის დარღვევით;

1433. ყბა-სახის ანომალია განაპირობებს:

*ა) მექანიკურ დისლალიას.
ბ) მოტორულ ალალიას;
გ) სენსორულ ალალიას;

1434. რინოდალია-ხმის ტემბრის და ბგერათწარმოქმნის დარღვევა,

განპირობებულია:
*ა) სამეტყველო აპარატის ანატომიურ-ფიზიოლოგიური დეფექტით.
ბ) თავის ტვინის სამეტყველო ცენტრების ორგანული დაზიანებით;
გ) ფონემატიური სმენის მოშლით;
დ) მეტყველების განვითარების შეფერხებით;

1435. დიზართრია განპირობებულია:

ა) სამეტყველო აპარატის ინერვაციის უკმარისობით.
*ბ) სამეტყველო აპარატის ანატომიურ-ფიზიოლოგიური დეფექტით;
გ) ფსიქიკური განვითარების პირველადი შეფერხებით;

1436. ალალიას საფუძვლად უდევს მეტყველების განუვითარებლობა

შედეგად:
*ა) ადრეული პოსტნატალური პერიოდის თავის ტრავმა.
ბ) ფსიქიკური ტრავმისა;
გ) ფსიქიკური დეპრივაციისა;

1437. დისლალიის და დისგრაფიის პათოლოგიით ბავშვების სწავლება

მიზანშეწონილია:
*ა) სამეტყველო (ლოგოპედიური) სკოლის სპეციალურ კლასში.
ბ) დამხმარე სკოლაში;
გ) გამოსასწორებელ კლასებში;
დ) მასობრივ სკოლაში;

1438. ენაბორძიკობა აღმოცენებული ფსიქიური ტრავმის შედეგად შეიძლება

შეფასდეს როგორც:
ა) დიზონტოგენეზური.
ბ) ნევროზისმაგვარი ენცეფალოპათიური;
*გ) ნევროზული;

1439. ელექტიური მუტიზმი დამახასიათებელია უპირატესად:

ა) ჭაბუკობის ასაკი.
ბ) მოზარდთა ასაკისათვის;
გ) საშუალო სასკოლო ასაკისათვის;
*დ) სკოლამდელი და უმცროსი სასკოლო ასაკისათვის;

1440. ელექტიური მუტიზმი მიეკუთვნება:

ა) ნეგატიურ-დიზონტოგენურ სინდრომებს.
*ბ) პროდუქტიულ-დიზონტოგენურ სინდრომებს;
გ) ნეგატიურ ფსიქოპათოლოგიურ სინდრომებს;
დ) პროდუქტიულ ფსიქოპათოლოგიურ სინდრომებს;

1441. ტოტალური მუტიზმი გვხვდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ენდოგენური დეპრესიების დროს;
გ) სტრესზე რეაქციის დროს;
დ) კატატონიურ და კატატონიისმაგვარ მდგომარეობათა დროს;

1442. ალალიას აღმოცენება უკავშირდება:

ა) ქერქის სამეტყველო ზონების დაზიანებას 3 წლის შემდგომ.
*ბ) 3 წლამდე ქერქის სამეტყველო ზონების დაზიანებას;
გ) ადრეულ ასაკში დაწყებულ ენდოგენურ დაავადებას;
დ) ადრეული ასაკის ფსიქიკურ ტრავმას;

1443. მოტორული აფაზია ბავშვებში ხასიათდება:

ა) ამორჩევითი სიმუნჯით.
ბ) ტოტალური მუტიზმით;
გ) მიმართული სიტყვის შინაარსის გაგების უნარის დაკარგვით;
*დ) სიტყვის შინაარსში წვდომის შესაძლებლობისას მეტყველების უნარის
დაკარგვით;

1444. თერაპიისადმი ყველაზე რეზისტენტულია:

ა) არსებითი განსხვავება არა არის.
ბ) ნევროზის მაგვარი ენაბორძიკობა;
*გ) რეზიდუალურ-ორგანიულ ფონზე განვითარებული ენაბორძიკობა;
დ) ნევროზული ენაბორძიკობა;

1445. რეციდიულობისკენ მიდრეკილია უპირატესად:

ა) არსებითი განსხვავება არ არის.
ბ) ნევროზისმაგვარი ენაბორძიკობა;
*გ) რეზიდუალურ-ორგანულ ფონზე განვითარებული ენაბორძიკობა;
დ) ნევროზული ენაბორძიკობა;

1446. მკურნალობის ძირითადი მეთოდი რეზიდუალურ-ორგანულ ფონზე,

განვითარებული ნევროზული ენაბორძიკობისას მოიცავს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მედიკამენტურ მკურნალობას;
გ) ფსიქოთერაპიას;
დ) ლოგოპედიურ მუშაობას;

1447. ყველაზე სარისკო ასაკი ენაბორძიკობის განვითარებისთვის არის:

ა) 9-15 წელი.
ბ) 6-8 წელი;
*გ) 2-5 წელი;

1448. ენაბორძიკობა გვხვდება უპირატესად:

ა) ერთნაირი სიხშირით.
ბ) გოგონებში;
*გ) ბიჭებში;

1449. პიროვნული აშლილობებისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამონათვალიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) თავისებური უპირატესად აფექტური აზროვნების სიჭარბე;
დ) ემოციურ-ნებითი დისჰარმონია;
ე) პიროვნების მყარი ანომალიები;

1450. პიროვნული აშლიობის დროს, პიროვნების თავისებურებებს

მიეკუთვნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ენდოგენურ, გარეგნულად არამოტივირებულ ქცევებს.
ბ) არასაკმარისი უნარი მუდმივად ცვალებად გარემოს შეუფარდოს თავისი
მოქმედება;
გ) ტენდენცია სიძნელეების შეხვედრისას განავითაროს რეაქტიული
აშლილობანი;
დ) აფექტური მერყეობა;
ე) თვითკონტროლისა და თავდაჭერის უნარის სისუსტე;

1451. პ. განუშკინის მიხედვით პიროვნული აშლილობის ძირითად

დამახასიათებელ ნიშნებს წარმოადგენენ:
ა) არც ერთი ჩამონათვალიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სოციალური ადაპტაციის უნარის მნიშვნელოვანი მოშლა;
დ) ქარაქტეროლოგიური დარღვევების სიმყარე;
ე) ქარაქტეროლოგიური დარღვევების ტოტალურობა;

1452. ისტერიული წრის პიროვნული აშლილობებისათვის დამახასიათებელია

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) გარშემომყოფების მიერ მისი აღიარებისადმი დაუოკებელი სწრაფვა.
ბ) უპირატესობის დემონსტრირება;
*გ) ტენდენცია თვითანალიზისადმი;
დ) სწრაფვა ორიგინალობისადმი;
ე) მისწრაფება თავი წარმოაჩინოს მნიშვნელოვან პიროვნებად, როგორც
საკუთარი თავის ისე გარშემომყოფთათვის;

1453. ისტერიული წრის პიროვნული აშლილობების თავისებურებებს

მიაკუთვნებენ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პოზიორობის სიცრუის და განზრახ გაზვიადებისადმი მიდრეკილება და
სწრაფვა;
დ) ქცევებში თეატრალობა და პრანჭვა;
1454. ისტერიული წრის პიროვნული აშლილობების თავისებურებანია ყველა
ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) გარეგან გამოვლინებათა თეატრალობა გროტესკული სახითი,
ეგოცენტრიულობა.
ბ) ემოციების გარეგნული გამოხატვის სიმკვეთრე და სიმძაფრე;
გ) ემოციების ზერელობა და არამდგრადობა;
*დ) აუტიზმი;

1455. შიზოიდური წრის პიროვნული აშლილობების დროს არსებული

აუტიზმის გამოვლინებას მიაკუთვნებენ:
ა) არც ერთი ჩამონათვლიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ემოციური ცხოვრების უცნაურობა;
დ) ინტელექტუალური მოქმედების უცნაურობა;
ე) შინაგანი სამყაროს ჩაკეტვა გარშემომყოფებისათვის;

1456. შიზოიდური ჩაკეტილობისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ურთიერთობის დამყარების სურვილის დაქვეითება;
დ) კონტაქტების დამყარების უუნარობა ან სურვილის უქონლობა;
ე) გარშემომყოფთაგან განდგომა;

1457. შიზოიდური წრის პიროვნული აშლილობებისათვის დამახასიათებელია:

ა) არც ერთი ჩამონათვალიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ემოციური რეზონანსის სისუსტე;
დ) არ ძალუძს განიცადოს სხვისი წყენა და შეშფოთება;
ე) არ ძალუძს გაიზიაროს სხვათა დარდი ან სიხარული;

1458. პარანოიდური წრის პიროვნული აშლილობის თავისებურებებს

მიეკუთვნება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გადაჭარბებული თვითშეფასება, ეგოცენტრიზმი, საკუთარი ღირსების
გადაჭარბებული წარმოდგენა;
გ) ჩამციებლობა რომელიც გადაიზრდება სიჯიუტეში;
დ) ერთდაიგივე აზრებზე და აფექტებზე შეჩერება;
ე) ფსიქიკის მცირედი პლასტიურობა;

1459. პარანოიდული წრის პიროვნული აშლილობების დროს აზროვნების

თავისებურებებს წარმოადგენენ:
ა) არც ერთი ჩამონათვალი.
*ბ) ყველა ჩამონათვალი;
გ) ცალმხრივად შენიშნული და აღქმული ფაქტების ხარჯზე
ჩამოყალიბებული აზროვნება;
დ) მიდრეკილება ზეღირებულოვანი იდეების ჩამოყალიბებისადმი;
ე) აზროვნების ცალმხრივობა იდეათა სიმწირისა და სუბიექტივიზმის
ფონზე;

1460. პარანოიდული წრის პიროვნული აშლილობების დამახასიათებელი

ნიშნებია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) აწეული თვითშეფასება, ეგოცენტრიზმი;
დ) პირქუშობა, გულღრძოობა;
ე) უნდობლობა, იჭვნეულობა, მზაობა, ყველაში დაინახოს
არაკეთილმოსურნე;

1461. პიროვნული აშლილობის დინამიკის გამოვლინებას წარმოადგენს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) განვითარება;
გ) რეაქციები;
დ) ფაზები;
ე) კომპენსაცია დეკომპენსაცია და სტაბილიზაცია;

1462. ფაზები პიროვნული აშლილობის დროს:

ა) ჩამოთვლილები არ არის სწორი.
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მყარი ფაზები ადასტურებენ უფრო ღრმა დარღვევებსაც;
დ) არ არის გამორიცხული მათი კავშირი გარე ქმედებასთან,
გამღიზიანებელთან, ფსიქოგენური ზემოქმედებასთან, მენსტრუალურ
ციკლთან, სომატიურ დაავადებებთან, ამინდის ცვლილებასთან და ა. შ. ;
ე) წარმოიშობიან გარეგანი მიზეზის გარეშე, აუტოქტონურად;

1463. პიროვნული აშლილობის დროს შეიძლება შემდეგი სახის ფაზების

გავითარება:
ა) არც ერთ ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მძიმე აფექტური;
დ) დისთიმიური;
ე) წაშლილი;

1464. პიროვნული აშლილობის დროს ე. წ. წაშლილი ფაზები

ა) ყველა ჩამოთვლილი არ არის სწორი.
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) აფექტურ მერყეობას აქვს უმნიშვნელო ამპლიტუდა და დიდი
დამოკიდებულება გარემო ფაქტორებთან;
დ) შესაძლებელია თან ერთვოდეს ნაკლებად გამოხატული აფექტური
აშლილობებიდეკომპენსაციის გარეშე;
ე) შეიძლება განმეორდეს მრავალჯერ სიცოცხლის მანძილზე;

1465. პიროვნული აშლილობის დროს ფსიქოპათოლოგიური რეაქციები

წარმოადგენენ:
ა) არც ერთს ჩამონათვალიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილს;
გ) მისი ქარაქტეროლოგიური ხაზების მნიშვნელოვან გაძლიერების ძირითად
კომპონენტს;
დ) წარმოადგენს გარეგან მიზეზზე უშუალოდ დაკავშრებულ პასუხს;
ე) საკმარისად მწვავედ აღმოცენებულ პიროვნულ თავისებურებათა
რაოდენობრივ გამოვლინებას;

1466. პიროვნული ანომალიის განვითარებაში იგულისხმება:

ა) არც ერთი ჩამონათვალი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) კონსტიტუციური ტრანსფორმირებული და პათოლოგიური, განვითარება;
დ) პიროვნების შედარებითი მყარი ცვლილებები;
ე) სხვადასხვა რეაქციები რომელნიც აფიქსირებენ კლინიკურ,
გამოვლინებებს;

1467. სიმძიმის ხარისხის მიხედვით პიროვნული აშლილობები განიყოფიან:

ა) ყველა ჩამოთვლილი სწორი არ არის.
*ბ) ყველა ჩამონათვალი;
გ) ღრმა-ფსიქოპათიის დროს პათოლოგიური განვითარების ვარიანტები;
დ) გამოხატული-ხშირი დეკომპენსაციებით;
ე) მსუბუქი-კარგი კომპენსატორული მექანიზმებით;

1468. პიროვნების ჰიპერთიმიული აქცენტუაცია ხასიათდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
*ა) გამღიზიანებლობა და დისფორიულობა.
ბ) ფუქსავატობა, ჰედონიზმი ცხოვრების სირთულისა და სერიოზულობაში
გაურკვევლობა და ძნელად წვდომა;
გ) ენერგიულობა, აქტივობა დაბრკოლების გადალახვაში, აზროვნების
სწრაფი ძვრადობა და მოხერხებულობა;
დ) კარგი თვითგრძნობა და შინაგანი კომფორტის განცდა;
ე) კარგი გუნებგანწყობა ოპტიმიზმი და რწმენა თავის ძალებში;

1469. მშოფთვარე-იჭვნეული აქცენტუანტები ხასიათდებიან ყველა

ჩამონათვალით, გარდა:
ა) თავისი შვილებისა და ახლობლებისადმი გადაჭარბებული მეურვეობა.
ბ) მიდრეკილება თვითშეფასების დაკნინებისადმი საკუთარი ნაკლების,
გაზვიადებისადმი და თავის ძალებში დაურწმუნებლობა;
*გ) პრობლემების განდევნისა და სიცრუის აწეული უნარი;
დ) გამუდმებითი შეგრძნება, რომ მის საკუთარ და ახლობლების
ჯანმრთელობას ელის საშიშროება;
ე) გამოირჩევიან ძლიერი შთაბეჭდილებიანობით და გული წყდებათ
უმნიშვნელო წვრილმანზე;

1470. პედანტური ტიპის აქცენტუანტი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილითნ,

გარდა:
ა) მისთვის დამახასიათებელი გადამოწმებისა და კვლავ გადამოწმების ჩვევა.
ბ) წარმოუდგენელი გადაუწყვეტელობა, რაიმე სერიოზული, სასწრაფოდ
შესასრულებელი საქმის დროს;
გ) აცილების მექანიზმების უქონლობის გამო, ყველაფერს ანდომებს
ხანგრძლივ მოფიქრებას და ზედმიწევნით გულდასმით სწავლობს;
*დ) ზეღირებულოვანი წარმონაქმნების ადვილი აღმოცენებით;
ე) ზედმიწევნით კეთილსინდისიერებით, პედანტიზმით, ზედმეტი
აკურატულობით. ალტრუისტული მორალური დაყენებით;

1471. დემონსტრატიული აქცენტუანტების თავისებურებას მიაკუთვნებენ ყველა

ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) მათ ძალუძთ ითამაშონ ის როლი რომელიც მოცემულ სიტუაციაშია
საჭირო ახასიათებთ პლასტიურობა.
ბ) მათ გააჩნიათ უნარი გაერკვენ სხვათა ფსიქოლოგიაში მოერგონ სხვებს;
*გ) მიდრეკილება თვითანალიზისადმი;
დ) მათთვის უცხოა სირცხვილის განცდა, უდიდესი კმაყოფილებით
ღებულობენ ირგვლივ მყოფთა მხრიდან მათდამი აწეულ ინტერესს;
ე) განდევნის აწეული უნარი საკუთარი სიცრუის დაჯერება აღიარების
მოთხოვნილება;

1472. ეპილეფტოიდურ აქცენტუანტებს მიეკუთვნებიან ისინი რომელთაც

აღენიშნებათ:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მიდრეკილება აქონ საკუთარი თავი და ღირსებანი საკუთარი მე-ს მიმართ
თავისებური ზემგრძნობელობა;
გ) ასეთი პირებისათვის კარიერიზმი და პატივმოყვარეობა ხდება რეალურად
წამყვან მამოძრავებელ ძალად;
დ) ეგოისტური აფეთქების სიჭარბე, გაძლიერებული პატივმოყვარეობა
გულღრძოობა შურისმაძიებლობა მიდრეკილება კარიერიზმისადმი;
ე) ჰიპერტროფირებული სიჯიუტე აფექტის პათოლოგიური სიმყარე;

1473. ინტროვერსიული აქცენტუანტები ხასიათდებიან იმით რომ მათ

აღენიშნებათ:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ტენდენცია აუტიზაციისადმი;
გ) ყოველგვარი გადაწყვეტილების მიღება ყოველმხრივი აწონ-დაწონვის და
წინასწარი მოფიქრების შემდეგ;
დ) მიდრეკილება მოვლენათა სინთეზური და მაშტაბური აღქმისადმი და,
განზოგადოებისადმი;
ე) წარმოდგენათა სიჭარბე უშუალოდ აღქმაზე და შეგრძნებებზე;

1474. ექსტრავერსიული აქცენტუანტებისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ისინი ადვილად ექცევიან გარშემომყოფთა ზეგავლენის ქვეშ ხდებიან
თავიანთი გარემოცვის რუპორებად;
გ) აშკარა მიმართება იქითკენ რაც ხდება გარეთ, გარეშე გამღიზიანებლებზე
უშუალო რეაქცია;
დ) მიმართულება უშუალოდ აღქმის და არა წარმოდგენების მხარეზე;
1475. დიაგნოზის " პიროვნების ანომალიური განვითარება" - კრიტერიუმად
ითვლება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გარემოს საკმარისი ხანგრძლივობის დამღუპველი ზეგავლენა და
შესაბამისი აქცენტუაცია;
დ) მიდრეკილება დეზადაპტაციისადმი;
ე) შეფარდებითი ტოტალურობა და შეფარდებითი სტაბილობა;

1476.სტრესზე რეაქციის დროს ჰიპერკინეზულ გამოვლინებებს მიეკუთვნება

შემდეგი:
ა) არ არის სწორი არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გარემოში ორიენტაცია დარღვეულია (ცნობიერების ველის შევიწროვება ან
ისტერიული, სომნაბულური შეცვლა);
დ) სწრაფად მატებადი შფოთვისა და შიშის ფონზე აღმოცენდება ქაოსური
ფსიქომოტორული აგზნება მოუწესრიგებელი მოძრაობებით;
ე) ავადმყოფის ქცევა კარგავს მიზანდასახულობას;

1477. სტრესზე რეაქციის დროს ჰიპოკინეზურ გამოვლინებებს მიეკუთვნება

შემდეგი:
ა) არცერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დუნე-აპათიური სტუპორი;
დ) სტუპორი ჰალუცინაციურ-ბოდვითი სიმპტომებით;
ე) აფექტოგენური სტუპორი;

1478. სტრესზე რეაქციის დროს ფსიქოგენური პარანოიდები აღმოცენდება

მაშინ როდესაც სახეზეა:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) სომატიური მავნე ფაქტორები;
დ) არსებული მდგომარეობის თავისებურება, როგორც დამატებითი
ფაქტორი;
ე) ფსიქოგენური ფაქტორები;

1479. ფსიქიკის პოსტრეაქტიული შეცვლა-გამოვლინება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) პოსრეაქტიულ ემოციურ ლაბილობაში;
დ) პოსტრეაქტიული ასთენო-დეპრესიულ მდგომარეობაში;
ე) ხანმოკლე ასთენიაში;

1480. ფსიქოგენურ რეაქციებს და ფსიქოზების მიმდინარეობისა და,

გამოსავალის ვარიანტებს ეკუთვნიან:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქოგენური პარანოიალური განვითარების შესაძლებლობა;
დ) მწვავე მოვლენების გავლის შემდეგ შესაძლებელია გამწვავდეს
ქარაქტეროლოგიური თვისებები;
ე) მწვავე მიმდინარეობა სრული გამოჯანმრთელებით ხანმოკლე ასთენიის
შემდეგ;

1481. ფსიქოგენური რეაქციებისა და ფსიქოზების მკურნალობა:

*ა) მხედველობაში იღებს ყველა ჩამონათვალს.
ბ) მხედველობაში მიიღება პიროვნების ტიპი, ფსიქიკური ტრავმის ხასიათი
და რეაქტიული მდგომარეობის აღმოცენების მექანიზმი;
გ) თერაპიულ ტაქტიკას განსაზღვრავს ფსიქოგენიის სიმწვავე და კლინიკური
სურათის თავისებურება;
დ) ფსიქოთერაპიულ და სოციალურ ღონისძიებათა ფართო წრის
(ფსიქოტროპულ და სხვა სახის მედიკამენტების, ფიზიო და შრომა-თერაპიის)
მეთოდების ჩართვა მკურნალობაში;

1482. ფსიქოგენური რეაქციების და ფსიქოზების დროს გადაუდებელი

დახმარება მოიცავს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ნეიროლეფსიური პრეპარატების და ტრანკვილიზატორის გამოყენება;
დ) ფსიქოზის კუპირებისათვის მედიკამენტების პარენტერალურად შეყვანა
კუნთენში;
ე) ავადმყოფის დაკავების აუცილებლობა სრულ იმმობილიზაციამდე;

1483. ნევროზები წარმოადგენენ:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) შედარებით კეთილთვისებიანად მიმდინარეს (ანუ პათოლოგიური
აშლილობის აღდგენითი ტენდენციებით);
დ) ფსიქოგენურად აღმოცენებულს;
ე) ნერვო-ფსიქიკურ აშლილობას;

1484. ნევროზების ფსიქოგენურ სიტუაციაში აღმოცენება და მიმდინარეობა

მოიცავს ყველა ჩამონათვალს, გარდა:
ა) კორელაციური ურთიერთობა ნევროზის კლინიკას და პიროვნების
ძირითად თავისებურებას შორის.
ბ) კორელაციური ურთიერთობა ნევროზის კლინიკა ფსიქომატრავმირებელ
სიტუაციასა და პიროვნების განცდებს შორის;
გ) ფსიქოგენურ მდგომარეობათა დინამიკასა და ფსიქომატრავმირებელ
სიტუაციას შორის ურთერთკავშირი;
*დ) კორელაციურ კავშირს ნევროზის კლინიკასა და ფსიქოორგანულ
აშლილობათა შორის;
ე) კონფლიქტოგენის ურთიერთკავშირს ნევროზთა აღმოცენების დროსთან;
1485. ნევროზების დროს ბიოლოგიური ბუნების ეთიოლოგიურ ფაქტორთა
შორის მიუთითებენ:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) გადატანილი სისტემური დაავადებანი როგორც სენსიბილიზატორი რაც
აძლიერებს ფსიქოტრავმის მოქმედებას;
დ) ანამნეზში მითითებული დედის პათოლოგიური ორსულობაზე ან სხვა
სახის მავნე პათოლოიური ფაქტორები;
ე) მემკვიდრეობით და კონსტიტუციურ თავისებურებებს;

1486. ნევროზების სოციალური ბუნების ეთიოლოგიურ ფაქტორთა შორის,

განიხილავენ:
ა) არც ერთი ჩამონათვალიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მშობლების ოჯახების თავისებურებებს;
დ) პროფესიისა და შრომითი საქმიანობის მანევროზებელ ზემოქმედებას;
ე) ოჯახური მდგომარეობისა და აღზრდის ზოგიერთ თავისებურებებს;

1487. ძირითად ნევროზულ სინდრომებად მიიჩნევა ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
ა) ნერვული ანორექსიის.
ბ) ნევროზული დეპრესიის;
*გ) ფსიქოორგანული;
დ) ასთენიურ-იპოქონდრიული;
ე) ფობიკურ-ობსესიური;

1488. ნევროზული ფობიკური სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამონათვალით,

გარდა:
ა) სხვადასხვა ფობიების სიჭარბე სიკვდილის შიში.
ბ) გარკვეულ სიტუაციებში გამწვავებებით;
გ) გამოკვეთილი ფაბულის არსებობით;
*დ) რთული ფსიქოლოგიურად გაუგებარი რიტუალებით;

1489. ნევროზული ობსესიები გამოვლინდებიან:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) კონტრასტული აკვიატებების სიხშირით;
დ) აკვიატებული იჭვნეულობა, მოგონებებით, წარმოდგენებით;
ე) აკვიატებული საფრთხეების სიჭარბე;

1490. ნევროზული ასთენიური სინდრომი გამოვლინდება ჩამოთვლილი,

გარდა:
ა) ძილისა აშლილობით.
ბ) სენსო-მოტორული და აფექტიური აშლილობებით;
გ) ვეგეტატიური აშლილობება;
*დ) ცნობიერების მსუბუქი აშლილობა;
ე) გამღიზიანებლობითი სისუსტე, ჰიპერესთეზია, ჰიპოსთეზია;
1491. ნევროზული ჰიპოქონდრია გამოვლინდება ყველა ჩამონათვალით,
გარდა:
ა) შფოთვიანი ეჭვიანობით ხასიათობრივ თვისებათა გამძაფრება.
ბ) დაქვეითებული გუნება-განწყობა;
*გ) უსიამოვნო შეგრძნებათა შეგრძნებებში "გაკეთებულობის" განცდის
არსებობით;
დ) გაუთავებელი ჩივილები უსიამოვნო შეგრძნებებზე, რაც უხშირესად
ორგანიზმში მიმდინარე ფიზიოლოგიურ პროცესებთან არის დაკავშირებული;
ე) საკუთარი ჯანმრთელობის ორგანიზმის ცალკეულ სისტემების მუშაობის
მიმართგანსაკუთრებული ყურადღება;

1492. ნევროზული ანორექსია წარმოადგენს:

ა) არც ერთ ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ეს დაავადება უფრო ხშირია გოგონებში ვიდრე ბიჭებში;
დ) მდგომარეობას, გამოვლინებულს გაცნობიერებულ წინააღმდეგობაში
მიიღოს შეზღუდულად საჭმელი, წონაში დაკლების მიზნით თითქმის საჭმლის
მიღებისაგან სრული უარის თქმით;
ე) პათოლოგიურ მდგომარეობას წარმოშობილს მოზარდის ასაკში;

1493. ნევროზული ვეგეტატიური დისტონიის დროს სიმპათიკოტონური

ხასიათის სიმპტომთა უპირატესობისას დამახასიათებელია ყველა
ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) უპირატესად კანის სიმკრთალის სიმშრალის და კიდურების, გაცივება.
ბ) ტემპერატურის აწევის ტენდენცია;
გ) არტერიული წნევის აწევა;
დ) პულსის აჩქარება;
*ე) წითელი განფენილი დერმოგრაფიზმი;

1494. პარასიმპათიური ნევროზული ვეგეტოდისტონიის დროს

დამახასიათებელია შემდეგი სახის გამოვლინებანი:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) კანის გაწითლება;
გ) ნაწლავების პერისტალტიკისა და ნერწყვის დენის გაძლიერება;
დ) არტერიული წნევისა და სხეულის ტემპერატურის დაქვეითება;
ე) პულსის შენელება;

1495. ნევროზული ვეგეტატიური კრიზები ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) უპირატესად სიმპათო-ადრენალინურ, ვაგო-ინსულარულ ან შერეული
ხასიათით;
დ) სხვადასხვა ხანგძლივობით ჩამოყალიბების სტერეოტიპულობის
უქონლობით;
ე) ემოციურ დაძაბულობასთან კავშირით;
1496. ნევროზული სიმპათო-ადრენალინური კრიზები ხასიათდება ყველა
ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) კიდურების გაცივების შეგრძნების წაშლით და დაბუჟებით.
ბ) კანის სიმკრთალით;
*გ) ცნობიერების დაკარგვით და კრუნჩხვებით;
დ) ტკივილისა და უსიამოვნო შეგრძნებით გულის არეში;
ე) პულსის გახშირებით და არტერიული წნევის მომატებით;

1497. ნევროზული ვაგო-ინსულარული კრიზები გამოვლინდებიან ყველა

ჩამონათვალში, გარდა:
ა) კანის საფარის ჰიპერემია ალები და ჭარბი ოფლისდენა.
ბ) ეპიგასტრიუმში უსიამოვნო შეგრძნება და პერისტალტიკის, გაძლიერება;
გ) ჰაერის უკმარისობის შეგრძნება და ზოგჯერ მოხრჩობის განცდა;
*დ) გულისღონების სტერეოტიპული განმეორება, გარკვეული
პერიოდულობით;
ე) გულის განლევის, გამოვარდნების და გულმკერდის არეში დაწოლის
შეგრძნებაში;

1498. ნევროზული თავის ტკივილებისათვის რომელშიაც უპირატესად

მონაწილეობენ ნერვკუნთოვანი აშლილობანი დამახასიათებელია ყველა აქ
ჩამონათვალი, გარდა:
ა) ხშირი თანხვედრა შფოთვასთან და იპოქონდრიულობასთან.
ბ) თავის ტკივილები გამუდმებული პერიოდული გაძლიერებით
განსაკუთრებით შემცივნების დროს;
*გ) თავის ქალას შიგნით ხმაურის შეგრძნება;
დ) თავის ქალას მფარავი კანის მტკივნეულობა და დაბუჟების შეგრძნება;
ე) გარეგან ზეწოლის შეგრძნება მოჭერის დაჭიმვის თავის ქალაზე მოჭერის
შეგრძნება (ჩაფხუტის დახურვის);

1499. ნერვოზული თავის ტკივილებისათვის რომელშიაც უპირატესად

მონაწილეობენ ნეირო-სისხლძარღვოვანი აშლილობანი დამახასიათებელია ყველა
ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) წარმოშობა დღე-ღამის გარკვეულ დროსი პაროქსიზმების ტიპით.
ბ) მათი კავშირი ემოციურ აშლილობასთან;
გ) ასეთებს თან ერთვის ვეგეტატიური აშლილობებანი გულის რევა
თავბრუსხვევა და მცირეოდენი შეშუპებები იქ სადაც შეიგრძნობა მფეთქავი
ტკივილი;
დ) მფეთქავი ხასიათი (თავში ფეთქავს და საფეთქლებში უკაკუნებს);

1500. ნევროზული სექსუალური აშლილობანი ხშირია ნევროზების სხვადასხვა

ფორმებში:
ა) ყველა ჩამოთვლილი არ არის სწორი.
*ბ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ქალებში - სქესობრივი ლტოლვის დაქვეითება, ანორგაზმია, ორგაზმის
დისკომფორტი და ვაგინინიზმი;
დ) მამაკაცებში - ერექციისა და ეიაკულაციის აშლილობა და სქესობრივი
ლტოლვის დაქვეითება;
1501. ნევროზულ კარდიოლოგიური სინდრომისათვის დამახასიათებელია
ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) სედაციური ნივთიერებების და ფსიქოთერაპიის უფრო მეტი ეფექტიურობა
ვიდრე სპაზმოლიზური პრეპარატების გამოყენებით.
ბ) ემოციურ დაძაბულობასთან დაკავშირებული;
გ) მუდმივი ტკივილი ან გახანგძლივებული საათობით;
დ) სხვადასხვანაირი ტკივილის შეგრძნება გულის არეში უფრო ხშირად
ლოკალიზებული გულის მწვერვალის მიდამოში;
*ე) ფიზიკური დატვირთვის დროს გულის არეში მკვეთრი ტკივილის
გამოვლენა, რომელიც გადაეცემა მარცხენა ბეჭში;

1502. სუნთქვის რიტმის ნევროზული აშლა გამოვლინდება ყველა

ჩამოთვლილის სახით, გარდა:
ა) სუნთქვაზე მუდმივი კონტროლის წარმოება და სუნთქვის რიტმის
დარღვევის შეგრძნების გამო შფოთვის წარმოქმნა
ბ) სუნთქვის გაჩერების შეგრძნების გაჩენა და საერთოდ უნებლიედ
სუნთქვის წარმოების უნარის დაკარგვა;
გ) ჰიპერვენტილაციის შედეგად შეგრძნებათა გარკვეული კომპლექსის, გაჩენა
როგორიცაა მსუბუქი თავბრუსხვევები, გულის რევის შეგრძნება და
ჩასუნთქვის მოთხოვნილების უქონლობა;
*დ) სუნთქვის ხელოვნურობის შეგრძნების წარმოშობა;
ე) სრულყოფილი სუნთქვის შეგრძნების დაკარგვა რომლის, გადასალახავადაც
პაციენტი აჩქარებს სუნთქვით მოძრაობებს;

1503. სუნთქვის რიტმის ნევროზული აშლილობა ე. წ. "ძაღლის სუნთქვის"

სახით გამოვლინდება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ბრონქული ასთმის შეტევების ობიექტური ნიშნების არსებობა.
ბ) ბრონქიალური ასთმის იმიტაცია;
გ) წარმოქმნა ფსიქიკური დაძაბულობის მომენტში;
დ) ხშირი ზერელე სუნთქვა;

1504. ნევროზული ლარინგოსპაზმი ხასიათდება ყველა ჩამონათვალით,

გარდა:
*ა) აზრი რომ მსგავსი შეტევები სხვისი ნებით სრულდებოდეს.
ბ) ყველაფერი ამის განმეორებადობა ჭამის დროს (ცდილობენ თავი შეიკავონ
და საჭმელის მისაღებად შეიმუშაონ განსაკუთრებული რიტუალი);
გ) მოხრჩობის განცდის შეტევის აღქმა რომელსაც თან სდევს შიში;
დ) მწვავე დაწყება, ხშირად ფსიქოტრავმის შემდეგ ყელში საჭმელის გავლა
პროცესში უეცარი შიში ან უსიამოვნო საუბრის პროცესში;
ე) ხორხის კუნთების სტატიკური შეკუმშვები რომელიც ხელს უშლის ჰაერის
თავისუფალ გასვლას სასუნთქ გზებში;

1505. საყლაპავის ფუნქციის ნევროზული აშლილობა. გამოვლინდება ყველა

ჩამოთვლილით, გარდა:
ა) შფოთვის, შიშის და იპოქონდრიული გამოვლინებების გაჩენა ჭამის წინ.
*ბ) მოწამვლის ან მოჯადოების აზრების მიერთებით;
გ) პოლიმორფული შეგრძნებების მიერთება საყლაპავში საგნის არსებობის
მსუბუქი შეგრძნება განსაკუთრებით ცხარე საკაზმებით შენელებულ და
ზედმიწევნით ცხელი კერძის მიღებისას;
დ) საჭმლის მიღებამდე საყლაპავში უცხო საგნის არსებობის შეგრძნება;
ე) საყლაპავის სპაზმი საჭმლის მასის შეჩერებით და გულმკერდის უკანა
ნაწილში უსიამოვნო შეგრძნებებით;

1506. ნევროზული გასტრალგიისათვის დამახასიათებელია ყველა

ჩამონათვალი, გარდა:
ა) ფსიქოგენურ-ემოციური ფაქტორების როლი.
ბ) მათ წაროშობაში იატროგენიის როლი;
გ) შეგრძნებების პოლიმორფულობა და განუსაზღვრელობა;
*დ) საჭმელის მიღების დროსთან დამოკიდებულება;
ე) ეპიგასტრიუმში უსიამოვნო შეგრძნებების (სიმძიმის, გახეთქვის,
გადავსების და ტკივილების) გაჩენა;

1507. ნაწლავების ფუნქციის ნევროზული აშლილობებისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ნაწლავებში უსიამოვნო შეგრძნებები (უმარტივესი სენესტოპათია).
ბ) ნაწლავთა კრიზების წარმოშობა პერისტალტიკის ქარიშხალი სტრესულ
სიტუაციაში;
გ) მწვავე ემოციურ დაძაბულობის დროს ფსიქოგენური დიარეა;
დ) სხვადასხვა აშლილობათა ერთდროული თანხვედრა როგორიცაა
ნაწლავების სეკრეტორული მოტორული და სენსორული ფუნქციები;
*ე) ნაწლავების არასწორ მუშაობასთან დაკავშირებით, აზრი
გარშემომყოფებისაგან დაცინვის შესახებ;

1508. ფსიქოგენური გენეზის მოძრაობით აშლილობებს განეკუთვნება:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ჰიპერკინეზები აფონია და მუტიზმი;
დ) პარეზები და დამბლები;
ე) ისტერიული გულყრითი განტვირთვები;

1509. ფსიქოგენური გენეზის სენსორულ დარღვევებს და მგრძნობელობის

აშლილობებს მიეკუთვნება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მგრძნობელობის აშლილობა (ანესთეზიები, ჰიპერესთეზიები,
პარესტეზიები);
დ) სმენის დაკარგვა, ფსიქოგენური სიყრუე და სურდომუტიზმი;
ე) მხედველობის მოშლილობა (მხედველობის კონცენტრირებული ველის
შევიწროება): დიპლოპიები და პოლიოპიები, მაკროფსიები და მიკროფსიები
და ა. შ. ;

1510. ნევრასთენიის მიზეზია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

*ა) გამოხატული ისტერიული ხასიათის არსებობა.
ბ) ხასიათის დამამუხრუჭებელი ხაზების არსებობა, მაგრამ ზოგჯერ
ჰარმონიულ პიროვნებებშიც კი;
გ) ძნელად გადასაწყვეტ ამოცანასთან შებმისას მისაღწევ მიზანზე უარის
თქმა;
დ) დაღლილობა, გადაღლილობა, ორგანიზმის შინაგანი რიტმის მოშლა;
ე) წინააღმდეგობა პიროვნების მოთხოვნილებასა და შესაძლებლობას შორის;

1511. ნევრასთენიასა და ფსევდონევრასთენიას შორის დიფერენციალური

დიაგნოზი ემყარება შემდეგ მახასიათებლებს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ეგზოგენულ დაავადებებისათვის დამახასიათებელ ვეგეტატიურ
ცვლილებები;
დ) ხანმოკლე ტრანზიტორულ ფსიქოზის სიმპტომები;
ე) ცენტრალურ ნერვულ სისტემის ორგანული დაზიანების ნიშნები;

1512. ნევრასთენიის დროს კლინიკურად გამოვლენილ ნევროზულ

სინდრომებისა და სომატოვეგეტატიურ აშლილობათა თავისებურებებს
მიეკუთვნება:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ვეგეტატიური დისტონიები და ორგანოთა ნევროზები;
დ) თავის ტკივილის ძილის დარღვევის და სექსუალურ აშლილობათა ყველა
გამოვლინების (ნაადრევი ეიაკულაცია, ერექციის შესუსტება, სექსუალური
ლტოლვის დაქვეითება, ანორგაზმია და ა. შ. ) სხვადასხვა ვარიანტი;
ე) ასთენიურ, დეპრესიულ და იპოქონდრიული სინდრომი;

1513. ისტერიული გულყრებისათვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთ

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) დემონსტრატიულობა.
ბ) ვნებიანი პოზები და ჟესტიკულაცია;
გ) დაცემა ისეთნაირად, რომ სხეულის დაზიანება არ ხდება;
*დ) ტონური კრუნჩხვები და გულყრის შემდგომი გაბრუება;
ე) ცნობიერების შევიწროვება - რაპორტის დამყარების შესაძლებლობით;

1514. ე. წ. "მცირე ისტერიული" გულყრებისათვის დამახასიათებელია

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ე.წ. “გულის წასვლის" მდგომარეობა.
ბ) გაწითლება ან გაფითრება, სუნთქვის გაძნელება, აუცილებლობა დაჯდეს
ან დაწვეს;
გ) ცუდად გახდომის გრძნობა, სუნთქვის გახშირება, სხეულის ცახცახი;
დ) ქვითინისა და ხარხარის შეტევები თეატრალური ჟესტიკულაცია;
*ე) აბსანსები;

1515. ნევროზების მიმდინარეობა და პროგნოზი ხასიათდება:

ა) არც ერთი ჩამონათვალიდან.
*ბ) ყველა ჩამონათვლით;
გ) ნევროზულ გავითარებაში გადაზრდით;
დ) რედუცირებული და გაჭიანურებული მიმდინარეობებით;
ე) იშვიათი და შედარებით ხანმოკლე მდგომარეობებით;

1516. ნევროზების მკურნალობა ითვალისწინებს:

ა) არც ერთი ჩამონათვალიდან.
*ბ) ყველა ჩამონათვლით;
გ) ზოგად გამამაგრებელი მკურნალობა, ფიზიოთერაპია, სანატორულ-
კურორტულ მკურნალობა;
დ) მედიკამენტურ მკურნალობას და ფსიქოთერაპიას;
ე) კომპლექსურ ხასიათს;

1517. ნევროზების მედიკამენტური თერაპია მოიცავს:

ა) არც ერთს ჩამონათვალიდან.
*ბ) ყველა ჩამონათვალს;
გ) ნევროზული დეპრესიების დროს ნაჩვენებია რბილი ან
დამაბალანსირებელი აქტივობის ანტიდეპრესანტები;
დ) გახანგძლივებულ ნერვოზულ მდგომარეობათა დროს პრეპარატების
შერჩევა დამოკიდებულია პაციენტის ინდივიდუალურ მგრნობელობაზე;
ე) მწვავე ნევროზული რეაქციის დროს ეფექტურია ბენზოდიაზეპინის
ნაწარმების ან ნეიროლეფსიურ პრეპარატების ინტრავენური წვეთოვანი წესით
შეყვანა;

1518. ნევროზების რეაბილიტაციის საკითხებში უნდა იყოს მხედველობაში

მიღებული:
ა) არც ერთი ჩამონათვალიდან.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) მედიკამენტური სოციოთერაპიის და ფსიქოთერაპიის შეთავსება;
დ) გახანგძლივებულ მდგომარეობაში საჭიროა შემსუბუქდეს დესოციალიზაცია
და შრომით საქმიანობაში ჩაბმა;
ე) როგორ წესი პროგნოზი დადებითია რადგან მდგომარეობა არის
აღდგენადი;

1519. აფექტურ - შოკური რეაქციებს ბავშვთა ასაკში თან ერთვის:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი კომპონენტების შერწყმა ერთდროულად.
ბ) ფსიქომოტორული და სომატო-ვეგეტატიური აშლილობანი;
გ) ცნობიერების აფექტურად შევიწროება ან ბინდისებრი შეცვლა;
დ) პანიკური შიშები;

1520. აფექტურ-შოკური რეაქციების გახანგძლივებული მიმდინარეობა მყარ

სისტემურ დაზიანებებთან ან ნევროზულ შიშებთან ერთად დამახასიათებელია:
ა) ახალგაზრდა (სიჭაბუკის) ასაკში.
ბ) მოზარდი ასაკისათვის;
გ) სასკოლო ასაკისათვის;
*დ) სკოლამდელ და უმცროსს სასკოლო ასაკისათვის;
1521. ისტერიული ფსიქოზები ბავშვებში და მოზარდებში მიმდინარეობს
ძირითადად როგორც:
*ა) ნებისმიერი ჩამოთვლილი აშლილობებიდან.
ბ) ფსევდოდემენციისა და პუერილიზმის ხანმოკლე მდგომარეობის სახით;
გ) აფექტურად შევიწროებულ ცნობიერებით და სიზმრისებრი განცდებით;
დ) ცნობიერების ბინდისებური (სომნამბულური) აშლა;

1522. პიროვნებასთან შერწყმული, აფექტურად დატვირთული კავშირი

ფსიქომატრავმირებელ სიტუაციასთან დაკავშირებული მდგომარეობა რომელიც
განაპირობებს ბავშვის ქცევას დამახასიათებელია:
ა) ბოდვითი შიშებისათვის.
*ბ) ზეღირებულოვანი შიშებისათვის;
გ) აკვიატებული შიშებისათვის;
დ) არადიფერენცირებული პროთოპათიური შიშებისათვის;

1523. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობის დიაგნოზი პირველად შეტანილ

იქნა შემდეგ კლასიფიკაციაში:
ა) ყველა მოყვანილ კლასიფიკაციაში.
ბ) DSM-IV-ში;
*გ) DSM -III-ში;
დ) DSM -II-ში;
ე) DSM -I-ში;

1524. როგორი მიმდინარეობით ხასიათდება პოსტტრავმული სტრესული

აშლილობა:
*ა) ყველა აღნიშნული.
ბ) რეზიდუალური;
გ) რეკურენტული;
დ) გვიან განვითარებული;
ე) ქრონიკული;
ვ) მწვავე;

1525. რომელი ფაქტორები ახდენენ ზეგავლენას პოსტტრავმული სტრესული

აშლილობის მიმდინარეობაზე:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) სხვა დაავადებები;
გ) პიროვნული მახასიათებლები;
დ) ოჯახური მდგომარეობა;
ე) სტრესის ტიპი და ხანგრძლივობა;
ვ) სოციალური მხარდაჭერა;
ზ) თავდაცვის მექანიზმები;

1526. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობის გამომწვევი სტრესორის ქვეშ

იგულისხმება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მოვლენა რომელსაც შეუძლია ადამიანში გამოიწვიოს დისტრესის
დამახასიათებელი სიმპტომები;
გ) მოვლენა რომელიც სცილდება ნორმალური ადამიანური გამოცდილების
ფარგლებს. ;

1527. რომელ ფსიქომატრავმირებულ მოვლენას შეუძლია პოსტტრავმული

სტრესული აშლილობის გამოწვევა:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) გაუპატიურება;
გ) ომი;
დ) ბუნებრივი კატაკლიზმები;
ე) უბედური შემთხვევა;

1528. თუ სტრესორის მოქმედება ერთჯერადი და ხანმოკლეა პოსტტრავმული

სტრესული რეაქციის სიმპტომები უნდა ალაგდეს:
ა) არაუმეტეს 1 თვის განმავლობაში.
ბ) არაუმეტეს 1 კვირის განმავლობაში;
*გ) არაუმეტეს 3 დღის განმავლობაში;

1529. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) უპერსპექტივობის განცდა;
გ) ემოციური სპექტრის შევიწროება;
დ) ფსიქოგენური ამნეზია;
ე) მატრავმირებელი სტიმულებისათვის თავის არიდება;

1530. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობებისას ვხვდებით:

*ა) ყველა ჩამოთვლილს.
ბ) ფიზიოლოგიურ რეაქტიულობას ტრავმული მოვლენის ზოგიერთი ასპექტის
შეხსენებისას;
გ) კრთომას გარეგან გამღიზიანებლებზე;
დ) გადაჭარბებულ სიფხიზლეს;
ე) კონცენტრაციის გაძნელებას;
ვ) განრისხების აფექტს;
ზ) ინსომნიას;

1531. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობების სამკურნალოდ

აუცილებელია:
*ა) ინდივიდუალური თერაპიული გადაწყვეტილების მიღება.
ბ) კომბინირებული თერაპია;
გ) ფარმაკოთერაპია;
დ) არამედიკამენტური თერაპია;

1532. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობის ფარგლებში განვითარებული

მძიმე შფოთვითი სიმპტომატიკის კუპირებისათვის მიზანშეწონილია
პრეპარატთა შემდეგი ჯგუფების გამოყენება:
ა) ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები.
*ბ) ბენზოდიაზეპინის რიგის ტრანკვილიზატორები;
გ) ნოოტროპები;
დ) ნეიროლეფსიური საშუალებები;
ე) კარბამაზეპინი;
ვ) ლითიუმის მარილები;

1533. მსუბუქად მიმდინარე მწვავე პოსტტრავმული სტრესული აშლილობისას

მიზანშეწონილია საექიმო ჩარევა მოხდეს:
ა) ფსიქოანალიზით.
ბ) ოჯახური ფსიქოთერაპიის სახით;
გ) მედიკამენტურად;
*დ) განმამტკიცებელი ფსიქოთერაპიის სახით;

1534. რა ფაქტორები უწყობს ხელს ინდივიდში პოსტტრავმული სტრესული

აშლილობის სიმპტომების აღმოცენებას?
*ა) ყველა აღნიშნული.
ბ) სხვა ტიპის ნევროზული რეგისტრის აშლილობები;
გ) ასთენია;
დ) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა;
ე) პიროვნული მახასიათებლები;

1535. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობის დროს ადგილი აქვს:

*ა) ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილს;
ბ) ოპიოიდური სისტემის დისრეგულაციას;
გ) ჰიპოფიზი-პიტუიტარულ-ადრენოკორტიკული აქსისის ცვლილებებს;
დ) მომატებულ ნორადრენერგულ აქტივობას;

1536. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობის კლინიკურ სურათში შესაძლოა

გამოვლინდეს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) განრისხების აფექტი;
გ) ყურადღების კონცენტრაციის გაძნელება;
დ) ნაწილობრივი ან სრული ფსიქოგენური ამნეზია;
ე) სტრესორთან ასოცირებული რემინისცენციები.

1537. პოსტტრავმული სტრესული რეაქცია შესაძლოა განვითარდეს უშუალოდ

სტრესორის მოქმედების შემდეგ:
ა) ერთი თვის განმავლობაში.
ბ) ერთი კვირის განმავლობაში;
*გ) ერთი საათის განმავლობაში;

1538. პოსტტრავმული სტრესული რეაქციის დიაგნოსტიკურ კრიტერიუმებში

აღინიშნება სრული თანხვედრა შემდეგი აშლილობის ზოგიერთ ძირითად
კრიტერიუმებთან:
ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა;
გ) შფოთვით-ფობიკური აშლილობა;
*დ) გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა;
ე) პანიკური აშლილობა.
1539. ნევროზის დროს შეიძლება განვითარდეს შემდეგი სინდრომები:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ასთენიური;
გ) დეპრესიული;
დ) ფობიური;
ე) იპოქონდრიული;

1540. ნევროზების სპეციფიური პათოგენური მექანიზმი უპირატესად არის:

ა) მემკვიდრეობითი ფაქტორი.
ბ) სომატური დაავადებები;
გ) ალკოჰოლური ინტოქსიკაცია;
*დ) ფსიქიკური ტრავმა;
ე) თავის ტვინის ტრავმული დაზიანება;

1541. ნევრასთენიის დამახასიათებელი კლინიკური გამოვლინებაა:

ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ბოდვა;
დ) ეიფორია;
*ე) ჰიპერესთეზია;

1542. ისტერიული რეაქციების უშუალო მიზეზი უფრო ხშირად არის:

ა) ტოქსიკომანია.
*ბ) ფსიქიკური ტრავმა;
გ) თავის ქალის ტრავმა;
დ) ისტერიული წრის ფსიქოპათია;
ე) თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლა;

1543. ჩამოთვლილი სიმპტომოკომპლექსებიდან რომელი არ მიეკუთვნება

ისტერიულ ფსიქოზებს?
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ჰანზერის სინდრომი;
გ) პუერილიზმი;
*დ) ობსესიური სინდრომი;
ე) ფსევდოდემენცია.

1544. ფსიქოგენური სტუპორისათვის დამახასიათებელია:

ა) თანდათანობით განვითარება.
ბ) იმპულსურობა;
გ) კატალეფსია;
*დ) მოძრაობათა სრული შეკავება;
ე) ხანგრძლივი მიმდინარეობა რამდენიმე კვირის მანძილზე;

1545. ჩამოთვლილიდან რა არის დამახასიათებელი რეაქტიული

მდგომარეობისათვის?
ა) არცერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) დადებითი პროგნოზი;
დ) ორგანიზმის წინასწარი განწყობა;
ე) ფსიქიკური ტრავმა;

1546. ბავშვებში ღამის ძილის დროს პერიოდულად განმეორებადი შიშები

შეიძლება შეგვხვდეს:
ა) არც ერთ ხსენებულ შემთხვევაში.
*ბ) ყველა ხსენებულ შემთხვევაში;
გ) ეპილეფსიის დროს;
დ) ბავშვთა ფობიურ-შფოთვითი აშლილობები;
ე) შიზოფრენიის დროს.

1547. ფანტაზირებისადმი მეტისმეტი მიდრეკილება ბავშვებში გვხვდება:

*ა) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
ბ) შიზოფრენიის დროს;
გ) პიროვნების ქარაქტეროლოგიური რეაქციების დროს;
დ) პიროვნების პათოქარაქტეროლოგიური ჩამოყალიბებისას;
ე) პათოქარაქტეროლოგიური რეაქციების დროს;

1548. ფსიქოსექსუალური ორიენტაციის დარღვევებს ობიექტის ასაკის მიმართ

მიეკუთვნება:
ა) ფეტიშიზმი
ბ) ტრანსსექსუალიზმი
*გ) გერონტოფილია
დ) ნარცისიზმი

1549. ფსიქოსექსუალური ორიენტაციის დარღვევებს ობიექტის ასაკის მიმართ

მიეკუთვნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) გერონტოფილია
*ბ) ნეკროფილია
გ) ეფებოფილია
დ) პედოფილია

1550. სქესობრივი იდენტიფიკაციის დარღვევებს მიეკუთვნება:

ა) ექსჰიბიციონიზმი
ბ) ვუაიერიზმი
*გ) ტრანსსექსუალიზმი
დ) ტრანსვესტიზმი
ე) ჰომოსექსუალიზმი

1551. საწინააღმდეგო სქესის ტანსაცმლის გადაცმის ძლიერი მოთხოვნილება

არის:
ა) ბისექსუალიზმი
ბ) ნეკროფილია
გ) ჰომოსექსუალიზმი
*დ) ტრანსვესტიზმი
ე) ფეტიშიზმი

1552. ნარცისიზმი არის:

ა) არც ერთი დასახელებული პასუხი სწორი არ არის
*ბ) საკუთარი სხეულით ტკბობისადმი მიდრეკილება
გ) უსულო სხეულის მიმართ სექსუალური ლტოლვა
დ) სექსუალური ლტოლვა იდენტური სქესის მიმართ
ე) სექსუალური ლტოლვა საწინააღმდეგო სქესის მიმართ

1553. პიგმალიონიზმის ცნების ქვეშ იგულისხმება:

ა) არც ერთი დასახელებული პასუხი სწორი არ არის
ბ) საკუთარი სხეულით ტკბობისადმი მიდრეკილება
*გ) სექსუალური ლტოლვა ქანდაკების მიმართ
დ) სექსუალური ლტოლვა გვამის მიმართ
ე) სექსუალური ლტოლვა მოზარდების მიმართ

1554. ექსჰიბიციონიზმი არის:

ა) სექსუალური სიამოვნების მიღება სხვა ადამიანების სექსუალური
აქტივობის, გაშიშვლებული სხეულის ან გახდის პროცესის ცქერით
ბ) სექსუალური ლტოლვა მიცვალებულების მიმართ
*გ) საწინააღმდეგო სქესის წარმომადგენლების წინაშე სასქესო ორგანოების
გაშიშვლებისადმი ლტოლვა
დ) საკუთარი სხეულით ტკბობისადმი მიდრეკილება

1555. ექსჰიბიციონიზმის შემთხვევები უმეტესად გვხვდება:

ა) თანაბრად როგორც მამაკაცებში, ასევე ქალებში
ბ) ქალებში
*გ) მამაკაცებში

1556. ფროტერიზმის ცნების ქვეშ იგულისხმება:

ა) ამა თუ იმ სქესის წარმომადგენლების წინაშე სასქესო ორგანოების
გაშიშვლებისადმი ლტოლვა.
*ბ) სექსუალური სიამოვნების მიღება ბრბოში სხვა ადამიანის სხეულთან
ხახუნით
გ) სექსუალური ლტოლვა ქანდაკების მიმართ
დ) სექსუალური სიამოვნების მიღება სხვა ადამიანების სექსუალური
აქტივობის, გაშიშვლებული სხეულის ან გახდის პროცესის ცქერით
ე) საკუთარი სხეულით ტკბობისადმი მიდრეკილება

1557. ვუაიერიზმის ცნების ქვეშ იგულისხმება:

ა) არც ერთი დასახელებული პასუხი სწორი არ არის
ბ) საკუთარი სხეულით ტკბობისადმი მიდრეკილება
გ) უსულო სხეულის მიმართ სექსუალური ლტოლვა
*დ) სექსუალური სიამოვნების მიღება სხვა ადამიანების აქტივობის,
გაშიშვლებული სხეულის ან გახდის პროცესის ცქერით
ე) სექსუალური სიამოვნების მიღება ბრბოში სხვა ადამიანის სხეულთან
ხახუნით
1558. ჩამოთვლილი პარაფილიებიდან ყველას სახელწოდება წარმოდგება
პრობლემური პიროვნებების გვარებიდან, გარდა:
ა) ბერტრანიზმი
*ბ) ფროტერიზმი
გ) სადიზმი
დ) მაზოხიზმი

1559. ფსიქოგენური სექსუალური დისფუნქციების გამომწვევი შეიძლება იყოს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) მოსაზღვრე ფსიქიკური მდგომარეობები
გ) პარტნიორული პრობლემები
დ) ტრავმული გამოცდილება
ე) სიტუაციური ფაქტორები

1560. ერექციული დისფუნქციის ფსიქოგენურ ბუნებაზე მიუთითებს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ერექციული პრობლემები მხოლოდ გარკვეულ პარტნიორებთან ან მხოლოდ
გარკვეულ სიტუაციებში
გ) ერექციის არსებობა სიტუაციაში, როცა გამორიცხულია კოიტუსის
ჩატარების შესაძლებლობა
დ) ერექციის არსებობა პრეკოიტალურ პერიოდში
ე) ერექციის გამოვლინება ძილში და მასტურბაციის დროს

1561. ფსიქოანალიზური თეორიის თანახმად ტრანსფერის მექანიზმი:

ა) ჩვეულებრივ ვლინდება პაციენტის ძილის პროცესში
*ბ) წარმოადგენს პაციენტის მიერ წარსულში არსებული ურთიერთობების
გადმოტანის არაცნობიერ გამოვლინებას
გ) ართულებს პაციენტის წარსულის რეკონსტრუქციას
დ) ხელს უშლის თერაპიულ პროცესს
ე) გვხვდება მხოლოდ თერაპევტისა და პაციენტის ურთიერთობაში

1562. კოგნიტიური ფსიქოთერაპიის დროს გამოიყენება ყველა ჩამოთვლილი

მეთოდი, გარდა:
ა) ირაციონალური განწყობების გამოვლენა
*ბ) სიზმრების ახსნა
გ) ბიჰევიორალური მეთოდები
დ) დირექტიული მითითებები

1563. სისტემატიური დესენსიბილიზაციის ბიჰევიორალური ფსიქოთერაპიული

მეთოდი შეიცავს ყველა ჩამოთვლილ მეთოდს, გარდა:
ა) წარმოსახული სიტუაციების გათამაშება
ბ) იერარქიის შედგენა
გ) რელაქსაციური ტრენინგი
*დ) ქვეცნობიერი პროცესების ინტერპრეტაცია
ე) საშინაო დავალებები
1564. ფსიქოანალიზის თანახმად სექსუალური შინაარსის სიზმრები,
რომლებიც შეიცავს თერაპევტის ხატს:
ა) მიანიშნებს სხვა თერაპევტისათვის პაციენტის გადაცემის აუცილებლობას
ბ) იშვიათად გვხვდება ფსიქოთერაპიის პროცესში
გ) მიუთითებს სექსუალური შეურაცყოფის არსებობაზე წარსულში
*დ) ხშირად გამოხატავს არაცნობიერ სურვილებს, დაკავშირებულს
გადატანის მექანიზმთან
ე) აღნიშნავს სერიოზული ფსიქოპათოლოგიის არსებობას

1565.”გადატანის ნევროზის” განვითარება ფსიქოანალიზური თერაპიის დროს:

ა) ჩვეულებრივ წარმოადგენს პუბერტალური ავტორიტეტების მიმართ ასაკის
პროტესტის განმეორებას
*ბ) სასარგებლოა თერაპიული პროცესისათვის
გ) ვითარდება მხოლოდ ნევროზის მძიმე ფორმების დროს
დ) აღინიშნება მკურნალობის საბოლოო სტადიაში

1566. ფსიქოანალიზური ფსიქოთერაპიის დროს კონტრტრანსფერის

განვითარება:
ა) ნიშნავს, რომ ფსიქოთერაპევტს პაციენტი არ მოსწონს
ბ) ნიშნავს, რომ ფსიქოთერაპევტი ძალზედ ნევროტიზირებულია
გ) წარმოადგენს სხვა თერაპევტისათვის პაციენტის გადაცემის აუცილებლობას
*დ) წარმოადგენს გარდაუვალ მოვლენას
ე) ზიანს აყენებს თერაპიულ პროცესს

1567. კოგნიტიური ფსიქოთერაპია უპირატესად ყურადღებას ამახვილებს:

ა) პროექციულ იდენტიფიკაციებზე
ბ) გადატანის ფენომენზე
*გ) მცდარ იდეებსა და დაყენებებზე
დ) არაცნობიერ და განდევნილ მოგონებებზე

1568. ქალთა ანორგაზმიის კურსი მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:

ა) კოიტუსის აკრძალვას მკურნალობის ადრეულ ეტაპზე
*ბ) ქმარი არ უნდა მონაწილეობდეს თერაპიულ სეანსებში მკურნალობის
პროცესის დამთავრებამდე
გ) მასტურბაციის გზით ორგაზმის მიღწევას
დ) სექსუალური თემატიკის ლიტერატურის გაცნობას და ამ თემაზე ახსნა-
განმარტების მიცემას

1569. რომელი ფსიქოთერაპიული მეთოდის ვარიანტად შეიძლება მივიჩნიოთ

სექსთერაპია:
ა) ჯგუფური თერაპია
*ბ) ბიჰევიორალური თერაპია
გ) ფსიქოანალიზური თერაპია
დ) ეგზისტენციალური თერაპია

1570. რომელი შეხედულებაა სწორი ფსიქოანალიზური თერაპიის პროცესში

გამოყენებული პრინციპების შესახებ:
*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი სწორი არ არის
ბ) თერაპევტმა უნდა შეარბილოს სექსუალური თემები
გ) უნდა ვეცადოთ ავიცილოთ თავიდან გადატანის მექანიზმი
დ) ფსიქოთერაპევტი უნდა იყოს მამაკაცი, თუ პაციენტი ქალია
ე) ფსიქოთერაპევტი და პაციენტი უნდა იყვნენ ერთი სქესის

1571. ტრადიციული ფსიქოანალიზი გამოიყენება შემდეგი მდგომარეობების

სამკურნალოდ, გარდა:
ა) ზოგიერთი პერვერზიები
*ბ) ფსიქოზური აშლილობები
გ) პიროვნული აშლილობები
დ) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობები
ე) კონვერსიული აშლილობები

1572. ჯგუფური ფსიქოთერაპია მოწოდებულია განახორციელოს ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) შეცვალოს ქცევა ჯგუფური მოდელების შესაბამისად
*ბ) განავითაროს "ბაზალური" ნდობა
გ) განავითაროს ჯგუფზე მიკუთვნებულობის გრძნობა
დ) უჩვენოს პაციენტებს, რომ მათი პრობლემები არ არის უნიკალური
ე) ქცევის ახალი მოდელების დასწავლა

1573. ფსიქოანალიზური ფსიქოთერაპიის ძირითადი აქცენტი კეთდება ყველა

ჩამოთვლილზე, გარდა:
ა) ინფანტილური სექსუალური განვითარება
ბ) სიზმრის ახსნა
გ) ფსიქოლოგიური დაცვითი მექანიზმების გათვალისწინება
*დ) სიმპტომთა ფენომენოლოგია
ე) ქცევის არაცნობიერი მოტივაცია

1574. ვაგინიზმის გამომწვევი ფსიქოლოგიური ფაქტორები შეიძლება იყოს

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) დისმორფოფობია
ბ) ინტრაფსიქიკური და ინტერპერსონალური პრობლემები
გ) ზოგადად ტკივილისადმი შიში
დ) მეუღლის გამოუცდელობა და გაუბედაობა
ე) დეფლორაციის დროს პარტნიორის აგრესიული ქცევა

1575. ვაგინიზმის ფორმებია: 1. ფობიკური ვარიანტი 2. ისტერიული

ვარიანტი 3. პარანოიდული ვარიანტი.
ა) სწორია 1 და 3
*ბ) სწორია 1 და 2
გ) სწორია 3
დ) სწორია 2
ე) სწორია 1

1576. ვირგოგამიის მიზეზი შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

ა) წყვილის სექსუალური კულტურის დაბალი დონე
*ბ) ანორგაზმია
გ) ვაგინიზმი
დ) სწრაფი ეაკულაცია
ე) ერექციული დისფუნქცია

1577. წარუმატებლობის მოლოდინის სინდრომი შეიძლება განვითარდეს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი სწორია
ბ) მხოლოდ სექსუალურად გამოცდილ ქალებში
გ) მხოლოდ სექსუალურად გამოცდილ მამაკაცებში
დ) მხოლოდ სექსუალურად გამოუცდელ ქალებში
ე) მხოლოდ სექსუალურად გამოუცდელ მამაკაცებში

1578. წარუმატებლობის მოლოდინის სინდრომის კლინიკური გამოვლინება

შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) სწრაფი ეაკულაციის შიში
*ბ) ლიბიდოს გაქრობის შიში
გ) ორგაზმის მიუღწევლობის შიში
დ) ერექციის გაქრობის შიში

1579. ნეიროლეფსიური პრეპარატების გვერდითი მოვლენები უხშირესად

შეიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) ეაკულაციის შეფერხება
ბ) ამენორეა
გ) გალაქტორეა
*დ) სწრაფი ეაკულაცია

1580. ალკოჰოლიზმს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი დარღვევა, გარდა:

ა) მენსტრუალური ციკლის დარღვევა
ბ) ლიბიდოს დაქვეითება
*გ) ტესტოსტერონის დონის მომატება მამაკაცებში
დ) ორგაზმის აშლილობა
ე) ერექციული დისფუნქცია

1581. ფსიქოლოგიური ერექციული დისფუნქციისათვის დამახასიათებელია

ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) მასტურბატორული ერექციის უკეთესი ხარისხი კოიტალურ ერექციასთან
შედარებით
ბ) წარუმატებლობის მოლოდინის განცდა
გ) ერექციის ხარისხის მერყეობა სხვადასხვა პარტნიორთან
*დ) დილის ერექციის გაქრობა
ე) უეცარი დასაწყისი

1582. ქალის უნარი, განიცადოს ორგაზმი, ხშირად ქვეითდება შემდეგი

სომატური დაავადებებისას, გარდა:
ა) ჰიპოთირეოზი
ბ) შაქრიანი დიაბეტი
გ) პირველადი ჰიპერპროლაქტინომა
*დ) ქრონიკული ქოლეცისტიტი

1583. ყველა ჩამოთვლილი შეხედულება ტრანსვესტიზმთან დაკავშირებით

სწორია, გარდა:
ა) მასტურბაცია ხშირად უკავშირდება საწინააღმდეგო სქესის ტანსაცმელის
გადაცმის ფანტაზიას
ბ) არ აღენიშნებათ სურვილი ოპერაციული გზით სქესის შეცვლისა
გ) დარღვევა უპირატესად იწყება ბავშვთა და მოზარდთა ასაკში
დ) ახასიათებს სექსუალური ლტოლვა და აღმგზნები ფანტაზიები
საწინააღმდეგო სქესის ტანსაცმელში გადაცმისა
*ე) იგი არ გვხვდება მამაკაც ჰომოსექსუალებს შორის

1584. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნივთიერებებიდან ეაკულატორულ დარღვევებს არ

იწვევს:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი
ბ) ალკოჰოლი
*გ) მარიხუანა
დ) ჰეროინი
ე) კოკაინი

1585. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნივთიერებებიდან ერექციულ დარღვევებს

იწვევს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) მორფინი
გ) მარიხუანა
დ) ჰეროინი
ე) კოკაინი

1586. ფსიქოგენური ერექციული დისფუნქციისათვის დამახასიათებელია: 1.

ერექციის ხარისხის თანდათანობითი შესუსტება 2. წარუმატებლობის
მოლოდინის განცდა 3. ერექციის ხარისხის მერყეობა სხვადასხვა
პარტნიორთან 4. დილის ერექციის გაქრობა
ა) სწორია 2, 4
ბ) სწორია 3, 4
*გ) სწორია 2, 3
დ) სწორია 1, 4
ე) სწორია 1, 2

1587. ადამიანის სექსუალურობის რომელი ასპექტია ძირითადი:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) კულტურული
გ) ქცევითი
დ) ფსიქოსოციალური
ე) ბიოლოგიური
1588. კოიტალური ანორგაზმიის მიზეზი შეიძლება იყოს ყველა
ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) უნდობლობა
ბ) დაბალი თვითშეფასება
*გ) ინტელექტის დონე
დ) პარტნიორებს შორის არასაკმარისი სულიერი სიახლოვე
ე) შფოთვა

1589. ქალთა ორგაზმის რომელი ვარიანტი ითვლება სრულყოფილად?

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ეროტიული სიზმრის თანხმლები ორგაზმი
გ) ვაგინალური
დ) კლიტორალური
ე) მასტურბატორული

1590. რა შინაარსის შიშები გვხვდება უპირატესად სექსოლოგიურ პრაქტიკაში:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ვენეროფობია
გ) ჰომოფობია
დ) ონანოფობია
ე) კოიტოფობია

1591. რა შინაარსის კომპლექსები გვხვდება უპირატესად სექსოლოგიურ

პრაქტიკაში:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ნარცისტული კომპლექსი
გ) დონ-ჟუანის კომპლექსი
დ) მცირე ზომის მკერდის კომპლექსი
ე) მიკროპკნისის კომპლექსი

1592. ე. წ. ფსევდოიმპოტენციის დამახასიათებელი ნიშნებია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) კოიტუსის ტექნიკის და პარტნიორის ქცევის არასწორი შეფასება
*ბ) ორგაზმის გაფერმკთალებაზე მწვავე განცდა
გ) სექსუალური გამოვლინებების ფიზიოლოგიურ მერყეობაზე არაადექვატური
პიროვნული რეაქცია
დ) წარმოსახული ნაკლის საკუთარ თავზე მიწერა
ე) საკუთარი თავისადმი გადაჭარბებული მოთხოვნების წაყენება

1593. ნევროზული გენეზის სექსუალური დისფუნქციების ფორმირებაში

მნიშვნელოვანი როლი ენიჭება:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) სომატიური დაავადებების ფონს
გ) პიროვნულ-ხასიათობრივ თავისებურებებს
დ) სქესობრივი კონსტიტუციის ტიპს
1594. სექსოლოგიურ პრაქტიკაში გვხვდება სექსუალური შინაარსის
ფსიქოზური რეგისტრის შემდეგი მდგომარეობები, გარდა:
ა) იპოქონდრიული ბოდვა
*ბ) კატატონიური სინდრომი
გ) ღაზოიანობის ბოდვა
დ) ეროტიული ბოდვა
ე) წახდენილობის ბოდვა

1595. თანამედროვე ფსიქოანალიზური თეორია იზიარებს შეხედულებას, რომ

ნარცისიზმი წარმოადგენს:
ა) ოიდიპოს კომპლექსის პირველი ნიშანი
ბ) ყველაზე ხშირი მიზეზია ჰიპერსექსუალურობის
*გ) პიროვნების განვითარების ნორმალურ ეტაპს
დ) პათოლოგიურ მდგომარეობას

1596. ჩამოთვლილი ფსიქოლოგიური დაცვითი მექანიზმებიდან რომელი არ

წარმოადგენს ნევროზულს:
ა) რეაგირება
ბ) იზოლაცია
გ) რაციონალიზაცია
*დ) სუბლიმაცია
ე) განდევნა

1597. ფსიქოლოგიური დაცვითი მექანიზმებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

ა) იზოლაცია
ბ) რაციონალიზაცია
*გ) იდენტიფიკაცია
დ) სუბლიმაცია
ე) განდევნა

1598. პიროვნების ნარცისისტულ აშლილობას მიეკუთვნება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) საკუთარი "მე"-ს გადაფასება
*ბ) გამოხატული ემპათიის გრძნობა
გ) მანიპულაციური ქცევა
დ) განსაკუთრებულობის შეგნება
ე) განდიდების თემაზე ფანტაზიები

1599. ფობიები შეიძლება თან ახლდეს ყველა ჩამოთვლილ მდგომარეობას,

გარდა:
ა) ნერვული ანორექსია
ბ) ობსესიური აშლილობა
*გ) სოციოპათია
დ) დეპერსონალიზაცია
ე) ციკლოთიმია
1600. პრემენსტრუალური სინდრომისათვის დამახასიათებელია ყველა
ჩამოთვლილი სიმპტომები, გარდა:
ა) დეპრესია
ბ) შინაგანი დაძაბულობა
*გ) აწეული გუნებგანწყობა
დ) გაღიზიანებადობა
ე) შფოთვა

1601. ფსიქიკურ ავადმყოფებში მედიკამენტური მკურნალობის ფონზე

ლიბიდოს დაქვეითების უპირატესი მიზეზია:
ა) ჰიპოთირეოზი
ბ) ღვიძლის ციროზი
გ) ქრონიკული პროსტატიტი
*დ) ჰიპერპროლაქტინემია
ე) ტუბერკულოზი

1602. ფსიქიურ დაავადებებისას ჰიპერპროლაქტინემიის ყველაზე ხშირი

მიზეზია:
ა) ორსულობა
ბ) ორალური კონტრაცეპტივების ხმარება
*გ) ნეიროლეფსიური პრეპარატებით მკურნალობა
დ) ჰიპოთირეოზი
ე) ღვიძლის ციროზი

1603. ვაგინიზმის დამახასიათებელი ნიშნებია:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) ბარძაყის კუნთების რეფლექტორული შეკუმშვა
გ) მენჯის კუნთების კრუნჩხვით-სპასტიური შეკუმშვა
დ) საშოს კარიბჭის კუნთების კრუნჩხვით-სპასტიური შეკუმშვა

1604. ვაგინიზმის გამომწვევი უპირატესი ფაქტორია:

ა) ნევროლოგიური
ბ) სისხლძარღვოვანი
*გ) ფსიქოგენური
დ) ანატომიური
ე) ენდოკრინული

1605. ვაგინიზმის გამომწვევი სომატური ფაქტორები შეიძლება იყოს ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
*ა) ინფანტილური საშვილოსნო
ბ) ვულვის და საშოს ანთებითი დაავადებები
გ) საშოს შესავლის სიმშრალე
დ) რიგიდული საქალწულე აპკი

1606. დაასახელეთ დემენციის ამსახველი დიაგნოსტიკური კატეგორია რომლის

გამომწვევი მიზეზი არ არის არც ცერებროვასკულარული დემენცია, არც
ალცჰაიმერის დაავადება
*ა) ოთხივე ჩამოთვლილი დაავადება.
ბ) დემენცია განვითარებული ჰუნთინგტონის დაავადების დროს;
გ) დემენცია განვითარებული პარკინსონის დაავადების დროს;
დ) დემენცია განვითარებული კრეიტცფელდტ-იაკობის დაავადების დროს;
ე) პიკის დაავადების დროს განვითარებული დემენცია;

1607. დაასახელეთ, რა სინდრომი იგულისხმება დსკ-10-ის დიაგნოსტიკურ

კატეგორიაში - ორგანული ამნეზიური სინდრომი რომელიც არ არის
გამოწვეული ალკოჰოლით ან სხვა ფსიქოტროპული ნივთიერებების მიღებით:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) დისოციაციური ამნეზია;
გ) სხვა ფსიქოტროპულ ნივთიერებებით განპირობებული კორსაკოვის
სინდრომი;
დ) ალკოჰოლით განპირობებული ან არასპეციფიკური კორსაკოვის
სინდრომი;
*ე) კორსაკოვის არაალკოჰოლური სინდრომი;

1608. დაასახელეთ, რომელი დაავადება იგულისხმება დიაგნოსტიკურ

კატეგორიაში - ტვინის დაზიანებით და დისფუნქციით, აგრეთვე სომატური
დაავადებით გამოწვეული სხვა ფსიქიკური აშლილობანი.
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ალცჰაიმერის დაავადება;
*გ) ეპილეფსიური ფსიქოზი;
დ) ჰუნთინგტონის დაავადება;
ე) პიკის დაავადება;

1609. დაასახელეთ ის ქვეთავი (დიაგნოსტიკური კატეგორია) რომელიც

შედის დსკ-10-ის თავში - თავის ტვინის დაზიანებით და დისფუნქციით,
აგრეთვე სხვა სომატური დაავადებებით გამოწვეული ფსიქიკური აშლილობები
*ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ორგანული ბუნების (აფექტური) აშლილობანი;
გ) (შიზოფრენიის მაგვარი) ორგანული ბოდვითი აშლილობა;
დ) ორგანული კატატონური დარღვევა;
ე) ორგანული ჰალუცინოზი;

1610. დაგვისახელეთ კლინიკური მდგომარეობის ან სინდრომის მაჩვენებელი

დიაგნოსტიკური კატეგორია (გამოსახული დსკ-10-ის კოდის მე-5 ნიშნით),
რომელიც ფსიქოაქტიურ ნივთიერებათა მოხმარებით შეიძლება განვითარდეს.
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) მოხსნის სინდრომი დელირიუმით;
გ) მოხსნის სინდრომი;
დ) ამნეზიური სინდრომი;
ე) წამალზე დამოკიდებულების სინდრომი.

1611. დაგვისახელეთ კლინიკური მდგომარეობის ან სინდრომის მაჩვენებელი

დიაგნოსტიკური კატეგორია (გამოსახული დსკ-10-ის კოდის მე-5 ნიშნით),
რომელიც არ შეიძლება განვითარდეს ფსიქოაქტიური ნივთიერებათა
მოხმარებით:
ა) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) მოხსნის სინდრომი დელირიუმით;
გ) მოხსნის სინდრომი;
*დ) დელირიუმი, რომელიც თან ერთვის დემენციას;
ე) წამალზე დამოკიდებულების სინდრომი.

1612. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელ სიმპტომს ან სიმპტომებს უნდა

მიექცეს ყურადღება პარანოიდული შიზოფრენიის დიაგნოზის დასმისას.
*ა) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) აზრთა გახსნილობის ფენომენი;
გ) ექო აზრები;
დ) მუქარის ან იმპერატიული შინაარსის სმენითი ჰალუცინაციები;
ე) დევნის ბოდვა;

1613. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია არ

შედის დსკ-10-ის თავში - შიზოფრენია:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი დიაგნოსტიკური კატეგორია.
ბ) არადიფერენცირებული შიზოფრენია;
*გ) შიზოტიპური აშლილობა;
დ) რეზიდუალური შიზოფრენია;
ე) პოსტშიზოფრენიული დეპრესია;

1614. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი კატეგორიები ან აშლილობის

ფორმები არ შედის დსკ-10-ის თავში - ხანგრძლივი ბოდვითი აშლილობანი:
*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი დიაგნოსტიკური კატეგორია.
ბ) პარანოიდული შიზოფრენია;
გ) პარანოიდული რეაქცია;
დ) ფსიქოგენური პარანოიდული ფსიქოზი;
ე) პარანოიდული პერსონოლოგიური აშლილობანი;

1615. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი სიმპტომი ან სიმპტომები

გვხვდებიან კატატონიური შიზოფრენიის დროს:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომთაგანი.
ბ) აქტიური ან პასიური ნეგატივიზმი;
გ) დეზორგანიზებული აზროვნება და მეტყველება;
დ) შიზოფრენიული კატალეფსია;
ე) სტუპოროზული მდგომარეობა;

1616. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რა პერიოდი იგულისხმება მწვავე და

გარდამავალი (ტრანზიტორული) ფსიქოზური აშლილობების დროს
განვითარებული პათოლოგიური კლინიკური მდგომარეობის ხანგრძლივობაში:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი დროის მონაკვეთი.
ბ) ორი თვე;
გ) სამი თვე;
დ) ერთი თვე;
*ე) ორი კვირა ან მასზე მცირე დრო;

1617. თუ შეიძლება მიუთითეთ რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია ან

კატეგორიები შედის დსკ-10-ის თავში - შიზოაფექტური აშლილობა:
*ა) ყველა ჩამოთვლილი დიაგნოსტიკური კატეგორია.
ბ) სხვა შიზოაფექტური აშლილობა;
გ) შერეული ტიპის შიზოაფექტური აშლილობა;
დ) დეპრესიული ტიპის შიზოაფექტური აშლილობა;
ე) მანიაკალური ტიპის შიზოაფექტური აშლილობა;

1618. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია ან

კატეგორიები არ შედის დსკ-10-ის თავში შიზოაფექტური აშლილობა:
ა) არცერთი ჩამოთვლილი დიაგნოსტიკური კატეგორია.
*ბ) მანია ფსიქოზური სიმპტომებით;
გ) შერეული ტიპის შიზოაფექტური აშლილობა;
დ) დეპრესიული ტიპის შიზოაფექტური აშლილობა;
ე) მანიაკალური ტიპის შიზოაფექტური აშლილობა;

1619. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია ან

კატეგორიები არ შედის დსკ-10-ის თავში - ბიპოლარული აფექტური
აშლილობა:
*ა) არცერთი ჩამოთვლილი დიაგნოზი.
ბ) დისთიმია;
გ) ციკლოთიმია;
დ) მანიაკალური ეპიზოდი;
ე) დეპრესიული ეპიზოდი;

1620. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია ან

კატეგორიები არ შედის დსკ-10-ის თავში დეპრესიული ეპიზოდი:
ა) არცერთი ჩამოთვლილი დიაგნოზი.
*ბ) რეკურენტული დეპრესიული აშლილობა;
გ) დეპრესიული რეაქციის ერთადერთი ეპიზოდი;
დ) ენდოგენური დეპრესიის ერთადერთი ეპიზოდი;
ე) ფსიქოგენური დეპრესიის ერთადერთი ეპიზოდი;

1621. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია არ

შედის დსკ-10-ის დიაგნოსტიკურ ბლოკში ემოციური (აფექტური)
აშლილობანი:
*ა) შერეული შფოთვითი ან დეპრესიული აშლილობა.
ბ) ბიპოლარული აფექტური აშლილობა;
გ) ხანგრძლივი აფექტური აშლილობა;
დ) რეკურენტული დეპრესიული აშლილობა;
ე) დეპრესიული ეპიზოდი;

1622. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია არ

შედის დსკ-10-ის დიაგნოსტიკურ ბლოკში - ნევროზული, სტრესთან
დაკავშირებული და სომატოფორმული აშლილობანი
ა) რეაქციები მწვავე სტრესზე და ადაპტაციის დარღვევები.
*ბ) სექსუალური დისფუნქცია, რომელიც არ არის გამოწვეული ორგანული
დარღვევებით ან ავადმყოფობით;
გ) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობანი;
დ) დისოციაციური (კონვერსიული) აშლილობა;
ე) შფოთვით-ფობიკური აშლილობანი;

1623. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რა იგულისხმება ფსიქიკურ აშლილობაში

მწვავე სტრესული რეაქციის სახელწოდებით:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი მდგომარეობა.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობა;
გ) ბრძოლით მწვავე გადაღლა;
დ) მწვავე ფსიქიკური შოკი;
ე) მწვავე კრიზისული რეაქცია.

1624. თუ შეიძლება მიუთითეთ რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია ან

კატეგორიები არ შედის დსკ-10-ის თავში - სომატოფორმული აშლილობანი:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი დიაგნოზი.
ბ) სხვა სომატოფორმული აშლილობანი;
გ) ჰიპოქონდრიული აშლილობანი;
დ) სომატიზირებული აშლილობანი;
*ე) ნევრასთენია.

1625. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორიები არ

შედის დსკ-10-ის თავში - სხვა ნევროზული აშლილობანი:
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი აშლილობა.
*ბ) ნერვული ანორექსია;
გ) სხვა სპეციფიური ნევროზული აშლილობანი;
დ) დეპერსონალიზაცია-დერეალიზაციის სინდრომი;
ე) ნევრასთენია.

1626. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორიები

შედის დსკ-10-ის დიაგნოსტიკურ ბლოკში - "მოზრდილთა პიროვნული და
ქცევითი აშლილობები":
*ა) ყველა ჩამოთვლილი დიაგნოზი.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი დიაგნოზი;
გ) ხანგრძლივი პიროვნული ცვლილებები, რომლებიც არ არის გამოწვეული
ცნს-ის დაზიანებით ან დაავადებით;
დ) შერეული და სხვა პიროვნული დარღვევები;
ე) სპეციფიკური პიროვნული დარღვევები.

1627. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორიები

შედის დსკ-10-ის დიაგნოსტიკურ ბლოკში - "მოზრდილთა პიროვნული და
ქცევითი აშლილობები":
*ა) ყველა ჩამოთვლილი დიაგნოზი.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი დიაგნოზი;
გ) მოზრდილთა დაუზუსტებელი პიროვნული და ქცევითი აშლილობანი;
დ) მოზრდილთა პიროვნული და სხვა ქცევითი აშლილობანი;
ე) სექსუალურ განვითარებასთან და ორიენტაციასთან დაკავშირებული
ფსიქოლოგიური და ქცევითი აშლილობანი;

1628. თუ შეიძლება მიუთითეთ რომელი აშლილობები იგულისხმება

დიაგნოსტიკურ კატეგორიაში - "პიროვნების პარანოიდული აშლილობა":
ა) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობა.
*ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი მდგომარეობა;
გ) პარანოიდული მდგომარეობა;
დ) პარანოია;
ე) ღაზოიანობა;

1629. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი აშლილობები იგულისხმება

დიაგნოსტიკურ კატეგორიაში - "პიროვნების პარანოიდული აშლილობა":
*ა) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობა.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი მდგომარეობა;
გ) პიროვნების სენზიტიური პარანოიდული აშლილობა;
დ) კვერულანტური პიროვნება;
ე) პიროვნების ექსპანსიური პარანოიდული აშლილობა;

1630. თუ შეიძლება მიუთითეთ რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორიები

შედის დსკ-10-ის თავში - "სპეციფიური პიროვნული დარღვევები":
*ა) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობა.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი მდგომარეობა;
გ) პიროვნების დისოციალური აშლილობა;
დ) პიროვნების შიზოიდური აშლილობა;
ე) პიროვნების პარანოიდული აშლილობა;

1631. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორიები

შედის დსკ-10-ის თავში - "სპეციფიკური პიროვნული დარღვევები":
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი მდგომარეობა.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობა;
გ) პიროვნების ანანკასტური აშლილობა;
დ) პიროვნების შიზოიდური აშლილობა;
ე) პიროვნების ისტერიული აშლილობა;

1632. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორიები

შედის დსკ-10-ის თავში - "სპეციფიკური პიროვნული დარღვევები":
*ა) არც ერთი ჩამოთვლილი მდგომარეობა.
ბ) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობა;
გ) სხვა მყარი პიროვნული ცვლილებები;
დ) ფსიქიკური დაავადების შემდგომი გახანგრძლივებული პიროვნული
ცვლილებები;
ე) კატასტროფის შემდგომი გახანგრძლივებული პიროვნული ცვლილებები;

1633. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორიები

შედის დსკ-10-ის თავში - "ხასიათობრივი და იმპულსური აშლილობები":
*ა) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობა.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი მდგომარეობა;
გ) პათოლოგიური ქურდობა, კლეპტომანია;
დ) პათოლოგიური პირომანია;
ე) პათოლოგიური აზარტული თამაშები;

1634. რა სახის დარღვევები შედის დიაგნოსტიკურ კატეგორიაში - "სხვა

სპეციფიური პიროვნული აშლილობები":
*ა) ყველა ჩამოთვლილი აშლილობა.
ბ) არც ერთი ჩამოთვლილი მდგომარეობა;
გ) ნარცისიზმის ტიპის პიროვნული აშლილობა;
დ) უმწიფარი პიროვნული აშლილობა;
ე) პიროვნების ექსცენტრული პერსონოლოგიური აშლილობა;

1635. რა იგულისხმება დიაგნოსტიკურ კატეგორიაში - "დაუზუსტებელი

გონებრივი ჩამორჩენილობა"
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი მდგომარეობა.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობა;
გ) გონებრივი განვიტარების შეფერხება, რომელიც სხვაგვარად არ არის
დაზუსტებული;
დ) გონებრივი სუბნორმა, რომელიც სხვაგვარად არ არის დაზუსტებული;
ე) გონებრივი დეფიციტი, რომელიც სხვაგვარად არ არის დაზუსტებული;

1636. რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია არ შედის დსკ-10-ის

დიაგნოსტიკურ ბლოკში - "ფსიქოლოგიური განვითარების დარღვევები"
*ა) სხვა გონებრივი ჩამორჩენილობა.
ბ) განვითარების შერეული სპეციფიური დარღვევები;
გ) მოტორული ფუნქციის განვითარებასთან დაკავშირებული სპეციფიური
აშლილობა;
დ) სასკოლო ჩვევების განვითარებასთან დაკავშირებული სპეციფიური
აშლილობანი;
ე) მეტყველების და ენის სპეციფიური აშლილობანი;

1637. რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორია შედის დსკ-10-ის დიაგნოსტიკურ

ბლოკში - "ფსიქოლოგიური განვითარების აშლილობანი":
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ფსიქოლოგიური განვითარების დაუზუსტებელი აშლილობა;
დ) ფსიქოლოგიური განვითარების სხვა აშლილობანი;
ე) განვითარების ზოგადი აშლილობანი;

1638. რომელი პათოლოგიური მდგომარეობები შედიან დიაგნოსტიკურ

კატეგორიაში - "განვითარების ზოგადი აშლილობანი"
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) რეტის სინდრომი;
დ) ატიპიური აუტიზმი;
ე) ბავშვთა აუტიზმი;

1639. რომელი პათოლოგიური მგომარეობები შედის დიაგნოსტიკურ

კატეგორიაში - "განვითარების ზოგადი აშლილობანი"
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ასპერგერის სინდრომი;
დ) ჰიპერაქტიური აშლილობა თანმხლები გონებრივი ჩამორჩენილობით და
სტერეოტიპული მოძრაობებით;
ე) ბავშვთა სხვა დეზინტეგრაციული აშლილობა;

1640. რომელი დიაგნოსტიკური კატეგორიები შედის დსკ-10-ის

დიაგნოსტიკურ ბლოკში - "ბავშვთა და მოზარდთ ასაკში დაწყებული ქცევითი
და ემოციური აშლილობანი"
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ქცევისა და ემოციების შერეული აშლილობანი;
დ) ქცევის აშლილობა;
ე) ჰიპერკინეტიკური აშლილობა;

1641. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი აშლილობები შედის

დიაგნოსტიკურ კატეგორიაში - "ქცევის აშლილობები"
ა) არც ერთი ჩამოთვლილი.
*ბ) ყველა ჩამოთვლილი;
გ) ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა;
დ) არასოციალიზირებული ქცევის აშლილობა;
ე) ქცევის აშლილობა, შემოფარგლული ოჯახური კონტექსტით;

1642. თუ შეიძლება მიუთითეთ, რომელი პათოლოგიური მდგომარეობა არ

შედის დიაგნოსტიკურ კატეგორიაში - "სხვა ქცევითი და ემოციური
აშლილობანი განვითარებული ბავშვებსა და მოზარდებში":
ა) ენაჩლუნგობა.
ბ) ჩვილთ და ბავშვთა კვების აშლილობა;
გ) არაორგანული ენკოპრეზი;
*დ) გარდამავალი (ტრანზიტორული) ტიკები;
ე) არაორგანული ენურეზი;

1643. შერაცხადობის ცნება შეეხება შემდეგ ასპექტებს:

*ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) პირის ფსიქიკურ მდგომარეობას დანაშაულის ჩადენის დროს
გ) პირის უნარს უხელმძღვანელოს თავის მოქმედებებს დანაშაულის ჩადენის
დროს
დ) პირის უნარს გააცნობიეროს თავისი მოქმედებების ფაქტობრივი ხასიათი
ან მართლწინააღმდეგობა დანაშაულის ჩადენის დროს

1644. 10 სიტყვის დამახსოვრება, ანდაზების აზრის განმარტება, 100 – დან

7 ან 9 – ის გამოკლება (კრეპელინის ცდა), საკუთარი სახელის, გვარის,
პროფესიის დასახელება, წელიწადის თვეების ჩამოთვლა პირიქით –
ზემოხსენებული ტესტები გამოიყენება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილ
შემთხვევაში, გარდა:
ა) აქტიური ყურადღების გამოსაკვლევად;
ბ) შრომისუნარიანობის და ნერვულ-ფსიქიკური განლევადობის
გამოსავლენად;
*გ) ღრმა დემენციის მქონე პაციენტის კოგნიტური ფუნქციების შესასწავლად;
დ) შიზოფრენიისას და გონებრივი განვითარების შეფერხებისას.

1645. გაუცხოების განცდა, ავადმყოფობის შეგრძნება, უსიამოვნო აზრებისგან

განთავისუფლების სურვილი, გუნება – განწყობის დაქვეითებული ფონი,
საკუთარი მდგომარეობის მიმართ კრიტიკა - ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
დამახასიათებელია:
ა) ბოდვითი იდეებისათვის;
ბ) აკვიატებული იდეებისათვის;
გ) ზეღირებულოვანი იდეებისათვის;
*დ) ფობიებისათვის.

1646. ზემოქმედების ბოდვა, ფსევდოჰალუცინაციები, მენტიზმი,

გახსნილობის სიმპტომი -ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სინდრომი
დამახასიათებელია:
*ა) კანდინსკი – კლერამბოს სინდრომისთვის;
ბ) ცნობიერების შეცვლის სინდრომისთვის;
გ) კაპგრას სინდრომისთვის;
დ) დეპრესიული სინდრომისთვის.

1647. რეტროგრადული ამნეზია, გარემოში დეზორიენტაცია, ფიქსაციური

ამნეზია, ანტეროგრადული ამნეზია, კონფაბულაციები - ყველა ზემოთ
ჩამოთვლილი დამახასიათებელია:
ა) ფსიქოორგანული სინდრომისათვის;
ბ) პარაფრენიული სინდრომისათვის;
გ) დელირიუმისთვის;
*დ) კორსაკოვის სინდრომისათვის.

1648. ზემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი ვითარდება რიბოს კანონის

მიხედვით?
ა) ანტეროგრადული ამნეზია;
ბ) რეტროგრადიული ამნეზია;
გ) ფიქსიციური ამნეზია;
*დ) პროგრესირებადი ამნეზია.

1649. კონფაბულაციები, ფსევფორემინესცენციები, კრიპტომნეზიები,

კონფაბულატორული აბნევა - ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი მიეკუთვნება:
ა) დისმნეზიას;
ბ) ჰიპერმნეზიას;
გ) ამნეზიას;
*დ) პარამნეზიას.
1650. წერა – კითხვის, ანგარიშის დასწავლის უნარი, დამოუკიდებელი
ცხოვრების, პროფესიული საქმიანობის უნარი, შთაგონებადობა,
მიმბაძველობა, ძირითადი და კონკრეტული ცნებები, გუნება-განწყობის
ეიფორიული – უდარდელი ან დისფორიული ტიპები, ყველა ჩამოთვლილი
გვხვდება შემდეგი დიაგნოზის დროს:
*ა) მსუბუქი გონებრივი ჩამორჩენილობა;
ბ) მძიმე გონებრივი ჩამორჩენილობა;
გ) ღრმა გონებრივი ჩამორჩენილობა
დ) პერსონოლოგიური და ქცევითი აშლილობები

1651. მეტყველება სუსტად განვითარებული, ელემენტალური ცნებების

გამოყენებით მსჯელობა, თვითმომსახურების ელემენტალური ჩვევები,
სპეციალიზებულ სკოლაში სწავლა, ტენდენცია ასოციალური, აგრესიული
ქცევებისადმი, ყველა ჩამოთვლილი გვხვდება შემდეგი დიაგნოზის დროს:
ა) მსუბუქი გონებრივი ჩამორჩენილობა;
*ბ) გამოხატული გონებრივი ჩამორჩენილობა;
გ) მძიმე გონებრივი ჩამორჩენილობა
დ) ეპილეფსია

1652. ინტელექტუალური პროცესის განუვითარებლობა, მეტყველება

განვითარებული არ აქვს, გარემოში ორიენტაციისა და ადეკვატური
რეაგირების უნარი არ აქვს, ქცევები არამოტივირებული და იმპულსური,
ემოციები პრიმიტიული. ყველა ჩამოთვლილი გვხვდება შემდეგი დიაგნოზის
დროს:
ა) მსუბუქი გონებრივი ჩამორჩენილობა;
ბ) გამოხატული გონებრივი ჩამორჩენილობა;
*გ) მძიმე გონებრივი ჩამორჩენილობა
დ) ეპილეფსია

1653. სამკურნალოდ გამოყენებული ჰალოპერიდოლი ბიოქიმიურ დონეზე

იწვევს:
ა) კატექოლამინების მიტაცების დარღვევას
ბ) დოფამინური რეცეპტორების სტიმულაციას
*გ) დოფამინური რეცეპტორების ბლოკირებას
დ) აცეტილქოლინის რეცეპტორების ბლოკირებას
ე) სეროტონინის რეცეპტორების ბლოკირებას

1654. აბსტრაქტული აზროვნების უნარი, მანიქეისტური ბოდვა,

ფსევდოჰალუცინაციები, ჭეშმარიტი სმენითი ჰალუცინაციები, აქტიურობის,
ნებელობის დაკარგვა - ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი გვხვდება შემდეგი
დიაგნოზის დროს:
ა) ეპილეფსია;
*ბ) შიზოფრენია;
გ) ბოდვითი აშლილობები;
დ) აფექტური აშლილობები.
1655. დელირიუმი, ობნუბილაცია, ბინდისებური ცნობიერება, ამენცია,
გაბრუება -დამახასიათებელია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილისათვის, გარდა:
ა) ქალა – ტვინის ტრამვით გამოწვეული ფსიქიკური აშლილობები;
ბ) სისხლძარღვოვანი პათოლოგიით გამოწვეული ფსიქიკური აშლილობები;
გ) ინფექციური ფსიქოზები;
*დ) შიზოფრენია.

1656. სისხლის ბიოქიმიური ანალიზი ტარდება:

ა) ღვიძლის ფუნქციის დასადგენად - ფსიქოტროპული პრეპარატებით
მკურნალობისას;
ბ) ლითიუმით მკურნალობის პროცესში მისი შემცველობის დასადგენად;
გ) სხვადასხვა ფსიქიკური აშლილობისათვის დამახასიათებელი ბიოქიმიური
ძვრების გამოსავლენად;
*დ) ყველა ჩამოთვლილის დროს
ე) არც ერთი ჩამოთვლილი

1657. თავზურგტვინის სითხის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა ხდება ყველა

ჩამოთვლილი დაავადების დიაგნოზის დასადგენად, გარდა:
ა) ენცეფალიტის;
ბ) მენინგიტის;
გ) ნერვული სისტემის ათაშანგის;
*დ) ტვინის სიმსივნეების;
ე) ტვინის აბსცესის.

1658. ცერებრალური ანგიოგრაფიის საშუალებით შეიძლება დავადგინოთ:

*ა) სისხლძარღვოვანი სურათის გაძლიერება;
ბ) მხედველობის ნერვის არხის გაფართოება;
გ) თითისებრი ჩანაჭდევები;
დ) თურქული კეხის კონფიგურაციის ცვლილება;
ე) შიგნითა სასმენი მილის გაფართოება.

1659. 23 წლის მამაკაცი კლინიკაში მიდის მაღალი ტემპერატურით (38°C).

ცხელება გრძელდება 2 კვირის განმავლობაში, აქვს მუდმივი ხველა და ერთ
თვეში წონაში დაიკლო 8 კგ-მდე. იგი აღნიშნავს, რომ გასული თვის
მანძილზე გახდა გულმავიწყი და რომ მისი აზროვნება "ყოველთვის არ არის
ნათელი." მანქანის მართვის დროს იგი ორჯერ “დაიკარგა". რომელი
შემდეგი დიაგნოსტიკური ტესტი იქნება ყველაზე სასარგებლო ამ პაციენტის
დიაგნოზის დასადგენად?
*ა) აივ-ანტისხეულების ტესტი;
ბ) ღვიძლის ფუნქციური სინჯები;
გ) ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციური ტესტები;
დ) ეეგ;
ე) ყბა-სახის რენტგენი.

1660. ზრდასრული მამაკაცი, რომლის ინტელექტუალური კოეფიციენტი

უდრის 35-49 ქულას, სავარაუდოდ იფუნქციონირებს:
ა) 18 თვის ბავშვის დონეზე
ბ) 1 -3 წლის ბავშვის დონეზე
*გ) 6-9 წლის ბავშვის დონეზე
დ) მესამე- მეექვსე კლასის დონეზე
ე) მეშვიდე- მეცხრე კლასის დონეზე

1661. ქალი, 36 წლის, ფსიქიატრს მიმართავს ჩივილებით: უკიდურესი

გადაღლილობა, მეხსიერების და გუნებ-განწყობის მკვეთრი დაქვეითება.
ფიზიკური დათვალიერებისას ყურადღებას იპყრობს კანის გამუქება -
მოყავისფრო-ბრინჯაოსფერი პიგმენტაცია განსაკუთრებით - იდაყვებსა და
იღლიებში, აგრეთვე - პირის ლორწოვან გარსზე. სავარაუდოდ, ამ სურათის
მიზეზია:
*ა) ჰიპოკორტიზოლიზმი
ბ) ჰიპერკორტიზოლიზმი
გ) ფეოქრომოციტომა
დ) ჰიპოთირეოზი
ე) ჰიპერთირეოზი

1662. ფსიქიკურ აშლილობათა გენეტიკური კვლევის მეთოდები,

გამოყენებულია:
ა) ფსიქიკურ აშლილობათა დიაგნოსტიკისათვის
ბ) ფსიქიკურ აშლილობათა პროგნოზირებისათვის
გ) აშლილობის რისკის ხარისხის განსაზღვრისათვის შთამომავლობაში
*დ) ყველა ჩამოთვლილი
ე) არც ერთი ჩამოთვლილი.

1663. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის დროს გართულებები

შეიძლება იყოს (აღნიშნეთ ზედმეტი):
ა) ასპირაციული პნევმონია
*ბ) ჩიყვი
გ) ნეკროზული კოლიტი და პარალიზური ილეუსი
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი
ე) სეფსისი

1664. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის დროს ლაბორატორიული

კვლევებით ვლინდება (აღნიშნეთ ზედმეტი):
*ა) ცვლილებები თავზურგტვინის სითხეში
ბ) კრეატინფოსფოკინაზისა და ლაქტატდეჰიდროგენაზის აქტივობის მომატება
გ) აზოტემია
დ) ლეიკოციტოზი (10-40 ათ/მკლ)

1665. ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი ვლინდება სიმპტომების

ტეტრადით. ქვემოთ მოყვანილი სიმპტომებიდან რომელია ზედმეტი?
ა) ჰიპერთერმია
*ბ) დეპერსონალიზაცია-დერეალიზაციური სინდრომი
გ) კუნთების გენერალიზებული რიგიდულობა
დ) ცნობიერების აბნევა ან დათრგუნვა (კომამდეც კი)
ე) ვეგეტატიური დარღვევები (პროფუზული ოფლდენა, ტაქიკარდია,
არტერიული წნევის მერყეობა, სიალორეა, შარდის გამოყოფის პრობლემები)

1666. ექიმი საჭიროდ მიიჩნევს, რომ ქრონიკული დეპრესიული პაციენტის

გამოსაკვლევად გამოიყენოს მინესოტას მრავალფაზიანი პიროვნული კითხვარი
(MMPI), რადგან მკურნალობის შედეგი ისეთი არაა, როგორც ეს
მოსალოდნელი იყო. ჩვეულებრივ, მინესოტას მრავალფაზიანი პიროვნული
კითხვარი (MMPI) უნდა გამოიყენოს , როცა:
ა) აფასებს პაციენტის არაცნობიერ ფიქრებს და ემოციებს
ბ) საზღვრავს პაციენტის ინტელექტს
გ) აკონტროლებს დეპრესიული სიმპტომების სიმძიმეს
დ) ორაზროვან შემთხვევაში ეხმარება დიაგნოსტიკაში
*ე) აფასებს პაციენტის რწმენას, მოლოდინს და ემოციურ სტატუსს

1667. მეტყველების და კონსტრუქციული შესაძლებლობების დარღვევები

მიუთითებს ცნს-ში დაზიანების ლოკალიზაციაზე. დააკავშირეთ მოცემული
სიმპტომი - კონსტრუქციული აპრაქსია - დაზიანების სავარაუდო
ლოკალიზაციასთან.
ა) ტვინის მარცხენა ნახევარსფეროს კეფის და თხემის წილები
ბ) თავის ტვინის წინა წილი
გ) თავის ტვინის უკანა წილი
დ) საფეთქლის წილი
*ე) თხემუკანა უბანი

1668. 25 წლის მამაკაცი ფსიქიატრიული პათოლოგიის გამო თავს ანებებს

სწავლას. ფსიქიკური სტატუსის შეფასების დროს მას სთხოვენ განმარტოს
ანდაზის მნიშვნელობა: "შუშის სახლში მცხოვრებმა ქვა არ უნდა ისროლოს."
პაციენტის პასუხობს, "იგი გატეხავს ფანჯრებს." ამ პაციენტის დიაგნოზი,
სავარაუდოდ, არის:
ა) დისთიმია
ბ) კონვერსიული აშლილობა
გ) ეპილეფსია
დ) პიროვნული აშლილობა
*ე) შიზოფრენია

1669. 40 წლის ქალბატონი ამბობს, რომ დაკარგა მადა, სძინავს ცუდად და

დაკარგა ინტერესი ჩვეული საქმიანობის მიმართ. დიაგნოზის დასმისთვის
ეფექტური იქნება:
ა) მელატონინის დონის განსაზღვრა
*ბ) დექსამეტაზონის დათრგუნვის ტესტი
გ) თირეოიდური ჰორმონების განსაზღვრა
დ) ნორმალური ზრდის ჰორმონის განსაზღვრა

1670. 50 წლის მამაკაცი ამბობს, რომ უკანასკნელი რამდენიმე თვის

განმავლობაში განიცდის ინტენსიურ შფოთვას და დაიკლო წონაში 10 კგ-მდე.
პაციენტი ასევე უჩივის შეხურების შეგრძნებას და გულისცემის გახშირებას.
დიაგნოზის დასმისთვის ეფექტური იქნება:
ა) მელატონინის დონის განსაზღვრა
ბ) დექსამეტაზონის დათრგუნვის ტესტი
*გ) თირეოიდური ჰორმონების განსაზღვრა
დ) ნორმალური ზრდის ჰორმონის განსაზღვრა

1671. აგნოზიის შესახებ მართებულია ყველა გამონათქვამი, გარდა ერთისა:

ა) აგნოზია მიუთითებს ასოციაციური ველების დაზიანებაზე პირველადი
სენსორული რეცეპციული ზონების ირგვლივ.
ბ) ნებისმიერი თხემის წილის დაზიანებამ შეიძლება გამოიწვიოს
კონტრალატერალური ასტერეოგნოზია, აგრაფოგნოზია და ატოპოგნოზია
გ) სენსორული უყურადღებობა და ანოზოგნოზია უფრო ხშირია მარჯვენა
თხემის წილის დაზიანებისას
დ) მხარეობის ცნებების გადანაცვლება და თითების აგნოზია დომინანტური
ჰემისფეროს თხემის წილის დაზიანებისას
*ე) აგნოზიის დასადგენად აუცილებელია ვექსლერის სკალის გამოყენება

1672. დადებითი და უარყოფითი სინდრომების სკალა (PANSS) ეფექტურად

გამოიყენება:
*ა) შიზოფრენიისას
ბ) შფოთვითი აშლილობის დროს
გ) პიროვნული აშლილობების დროს
დ) პოსტტრავმული სტრესული აშლილობისას.

1673. მეტყველების და კონსტრუქციული შესაძლებლობების დარღვევები

მიუთითებს ცნს-ში დაზიანების ლოკალიზაციაზე. დააკავშირეთ მოცემული
სიმპტომი - ექსპრესიული დისფაზია - დაზიანების სავარაუდო
ლოკალიზაციასთან.
ა) ტვინის მარცხენა ნახევარსფეროს კეფის და თხემის წილები
*ბ) თავის ტვინის წინა წილი
გ) თავის ტვინის უკანა წილი
დ) საფეთქლის წილი
ე) თხემუკანა უბანი

1674. მეტყველების და კონსტრუქციული შესაძლებლობების დარღვევები

მიუთითებს ცნს-ში დაზიანების ლოკალიზაციაზე. დააკავშირეთ მოცემული
სიმპტომი - აფაზია/ალექსია - დაზიანების სავარაუდო ლოკალიზაციასთან:
*ა) ტვინის მარცხენა ნახევარსფეროს კეფის და თხემის წილები
ბ) თავის ტვინის წინა წილი
გ) თავის ტვინის უკანა წილი
დ) საფეთქლის წილი
ე) თხემუკანა უბანი

1675. ფსიქიკური დარღვევები თავის ტვინის სიმსივნეების დროს

დამოკიდებულია ყველა ფაქტორზე, გარდა:
ა) სიმსივნის ზრდის ტემპის
ბ) სიმსივნის ტიპის
გ) სიმსივნის ლოკალიზაციის
*დ) პაციენტის ასაკის

1676. საფეთქლის წილის სიმსივნეების დროს შესაძლოა გამოვლინდეს

შემდეგი ფსიქიკური და ნევროლოგიური სიმპტომები (აღნიშნეთ არასწორი
პასუხი):
ა) მეხსიერების პრობლემები
*ბ) ნერვული ბულიმია
გ) მარტივი პარციალური გულყრა (ყნოსვითი, გემოვნებითი, დეჟა-ვიუ)
დ) რთული პარციალური გულყრა (ავტომატიზირებული ქცევა)

1677. 23 წლის ქალი მიდის ექიმთან. ძირითადი ჩივილია დეპრესიული

განწყობა ბოლო 6 თვის განმავლობაში. ის აცხადებს, რომ აქვს ძილიანობა
და ვერ ახერხებს გამოძინებას. იკლო ენერგიამ, უჭირს ყურადღების
კონცენტრაცია. იგი აღნიშნავს, რომ მან მოიმატა წონაში 10კგ-ზე მეტი, და
სისხლნაჟღენთები უფრო ადვილად აჩნდება, ვიდრე ადრე. გარეგანი
დათვალიერებით შეინიშნება მრავალი შინდისფერი სტრია მუცელზე, აქვს
პროქსიმალური კუნთების სისუსტე და პერიფერიული ხედვის დაკარგვა. მრტ-
ზე ნანახია ტვინის სიმსივნე. რომელ შემდეგ უბანში არის სავარაუდოდ
სიმსივნური კერა?
ა) შუბლის წილი
ბ) ნათხემი
გ) თალამუსი
*დ) ჰიპოფიზი
ე) ტვინის ღერო

1678. 23 წლის პროფესიონალი კალათბურთელი არის გაღიზიანებული,

პირქუში და აღენიშნება მისთვის არადამახასიათებელი განრისხების
ეპიზოდები. თამაშიდან ორჯერ გააძევეს უხეშობისათვის. მას ხშირად
"უკეთებენ ჯადოს", რომლის დროსაც შეიგრძნობს დამპალი კვერცხის სუნს
და თავი „სიზმარში ჰგონია“. დააკავშირეთ კლინიკური სიმპტომები ცნს-ში
სიმსივნის სავარაუდო ლოკალიზაციასთან:
ა) შუბლის წილი
*ბ) საფეთქლის წილი
გ) ჰიპოფიზი
დ) კეფის წილი
ე) თხემის წილი

1679. შემდეგი კვლევებიდან, რომელია რეკომენდებული დემენციის მქონე

პაციენტების ლაბორატორიული შეფასებისათვის?
ა) თავზურგტვინის სითხის ანალიზი, მათ შორის, ბეტა-ამილოიდის
შემცველობაზე
*ბ) კომპიუტერული ან მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია
გ) ელექტროენცეფალოგრაფია
დ) ვასერმანის რეაქცია ან სხვა სეროლოგიური კვლევები
ე) ლითიუმის შემცველობა სისხლში
1680. პაციენტი 68 წლის. 14 თვეა შემპარავად, თანდათან დაუქვეითდა
მეხსიერება, სახეზეა ინტელექტუალური შესაძლებლობების დაქვეითება,
ორიენტაცია ნაწილობრივ დარღვეულია. მდგომარეობის გაუმჯობესება არ
ხდება. ეეგ-ს ცვლილებები არ აღენიშნება. სავარაუდო დიაგნოზი:
ა) დელირიუმი
*ბ) დემენცია
გ) დეპრესია
დ) შიზოფრენია
ე) ადაპტაციის დარღვევები

1681. ალცჰაიმერის დაავადების ეპიდემიოლოგიის შესახებ სწორია ყველა

დებულება, გარდა ერთისა. აღნიშნეთ არასწორი პასუხი:
ა) ყველაზე ხშირი ფორმაა დემენციებს შორის (80%-მდე)
*ბ) კარგად ემორჩილება ელექტრო-კონვულსიურ თერაპიას
გ) ინციდენტობა (ავადობა) 65წ-ზე მეტი ასაკის პოპულაციაში შეადგენს
5%-ს და 85წ-ზე მეტი ასაკის მოსახლეობაში 15-25%-მდე.
დ) უფრო ხშირია ქალებში, ვიდრე მამაკაცებში
ე) სიცოცხლის მოსალოდნელი ხანგრძლივობა დიაგნოზის დადგენიდან –
საშუალოდ 8 წელი
ვ) პაციენტთა 40%-ს აქვს ოჯახურ ანამნეზში ალცჰაიმერის დაავადება

1682. ალცჰაიმერის დაავადებისათვის მართებულია შემდეგი

მტკიცებულებები.აღნიშნეთ არასწორი პასუხი:
*ა) დაავადებულთა შორის ჭარბობს მამრობითი სქესი
ბ) 90-95 წლის ასაკის პოპულაციაში გავრცელება დაახლოებით 39%
გ) 60-69 წლის ასაკის პოპულაციაში გავრცელება დაახლოებით 1%
დ) დაავადების საშუალო ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების
დაწყების ასაკზე.
ე) სიკვდილის მიზეზთა შორის ყველაზე ხშირია ასპირაციული პნევმონია

1683. 32 წლის მამაკაცი ბარძაყის მოტეხილობით მოთავსებულია

საავადმყოფოში მას შემდეგ, რაც იგი ავტოკატასტროფაში მოხვდა. მესამე
დღეს იგი ეუბნება ექთანს, რომ ჩაესმის დედის ხმა, რომელიც ეუბნება, რომ
თავი დაიცვას მოსალოდნელი საფრთხისაგან. იგი ასევე აღნიშნავს, რომ
„გვერდითი ხედვით გრძნობს რაღაც მოძრაობას“. იგი აცხადებს, რომ ასეთი
რამ არასდროს მომხდარა. ფიზიკური მონაცემები: არტ.წნევა - 160/90
mmHg; სუნთქვა - 12 წთ-ში, პულსი - 110 წთ და ტემპერატურა - 38,10C.
რომელია სავარაუდო დიაგნოზი?
*ა) დელირიუმი
ბ) ხანმოკლე ფსიქოზური აშლილობა
გ) შიზოფრენია
დ) შიზოაფექტური აშლილობა
ე) სუბდურალური ჰემატომა

1684. მოგვიანებითი ეპილეფსია ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

ა) მისი კავშირისა ქალა-ტვინის ტრავმებთან, არტერიულ ჰიპერტენზიასთან
და თავისტვინის ატროფიასთან.
 *ბ) პიროვნების გამოხატული ცვლილებებისა
გ) იშვიათი გულყრებისა
დ) ნაკლებად გამოხატული პროგრედიენტობისა
ე) დაწყებისა 30 წლის ზემოთ

1685. 70 წლის ქალმა შვილის თანხლებით მიმართა კლინიკას შემეცნებითი

ფუნქციების შესაფასებლად. შვილი აღნიშნავს, რომ დედას მოკლევადიანი
მეხსიერების პრობლემები დაეწყო 10 თვეა. პაციენტი 10 თვის წინ დაეცა და
მას შემდეგ დაიწყო ერთი და იგივე კითხვების დასმა. პაციენტი 4 თვის წინ
კვლავ დაეცა, ხოლო 2 თვის წინ აღენიშნა თავბრუსხვევის ეპიზოდი. ამ
ინციდენტების შემდეგ შენიშნეს მეხსიერების დაქვეითება, გახდა ეჭვიანი
რძლის მიმართ, დაიწყო მარაგების გაკეთება. მან დაკარგა ინტერესი
ყოველდღიური საქმიანობის მიმართ და საჭმლის მომზადებისას ავიწყდება
რეცეპტი. ვაჟი ეხმარება ფინანსების მართვაში. ანამნეზში - ჰიპერტენზია,
შაქრიანი დიაბეტი, კორონარული არტერიების დაავადება, ოსტეოართროზი და
ოსტეოპოროზი. კტ სკანირებით მრავლობითი ლაკუნარული ინფარქტული
კერები მარჯვენა ბაზალური განგლიასა და მარცხენა ნათხემის არეში.
რომელია სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) კრეიცფელდტ-იაკობის დაავადება
ბ) ჰანთინგტონის ქორეა
*გ) სისხლძარღვოვანი (მულტიინფარქტ) დემენცია
დ) ფსევდოდემენცია
ე) ვილსონის დაავადება

1686. ცერებრალური ათეროსკლეროზის დროს ასთენოდეპრესიული

სიმპტომების განვითარებისას სევდიან გუნებ-განწყობას ახასიათებს ყველა
ჩამოთვლილი თავისებურება, გარდა ერთისა. აღნიშნეთ არასწორი პასუხი:
ა) ძლიერდება საღამოს საათებში
*ბ) უპირატესად გამოხატულია დილის საათებში
გ) თან ახლავს უსიამოვნო სომატური შეგრძნებები
დ) ძლიერდება უმნიშვნელო ფსიქომატრავმირებელ სიტუაციებში
ე) ახასიათებს პესიმისტური გამონათქვამები

1687. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობა ხასიათდება შემდეგი

მიმდინარეობით, გარდა:
*ა) სეზონური
ბ) რეზიდუალური
გ) რეკურენტული
დ) გვიან განვითარებული
ე) ქრონიკული
ვ) მწვავე

1.ტოლერანტობის განვითარება ვლინდება შემდეგით (არასწორი პასუხი)

ა. პიროვნებას უვითარდება აღკვეთის მდგომარეობა
ბ. ადამიანი სასურველი ეფექტის მისაღწევად უფრო მეტი რაოდენობის ნივთიერებას
მოიხმარს
ც.პიროვნება ვეღარ აკონტროლებს ფსიქოაქტიური ნივთიერების მიღებას
დ.პიროვნება ინარჩუნებს მნიშვნელოვან სოციალურ პროფესიულ და რეკრეაციულ
აქტივობას
2.მწვავე ალკოჰოლურ ჰალუცინოზს ახასიათებს ყველა ჩმოთვლილი გარდა
ა. ხმები- ძირითადად მუქარის ან ბრალდების შინაარსის
ბ. ჭეშმარიტი ჰალუცინაციების მოზღვავება
გ.ხმები- ძირითადად სასიამოვნო მეგალომანიური შინაარსისაა
დ. აბსტინენციის ფონზე დაწყება

3.ჰალუცინაცია წარმოადგენ
ა.საგნის მცდარ დამახინჯებულ აღქმას
ბ.შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
გ.ყველა ჩმოთვლილი
დ.უობიექტო აღქმას

4.შიზოფრენიის ნეგატიური სიმპტომებია

ა.ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება
ბ. ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
გ. აუტიზმი
დ.ემოციური გასადავება

5.შიზოფრენიის კატატონიური ფორმისთვის არ არის დამახასიათებელი

ა. ნეგატივიზმი
ბ. იმპულსურობა
გ.კონფაბულაციები
დ.ექოსიმპტომები

6.როდესაც სუბიექტს ჰგონია, რომ მთელი სამეზობლო მასზე ჭორაობს ან რომ მედიაში
გაკეთებული განცხადება მას ეხება ეს წარმოადგენს
ა.დამოკიდებულების ბოდვას
ბ.დევნის ბოდვას
გ.განდიდების ბოდვას

7.შიზოფრენიის პარანოიდული ფორმის დროს ზშირია

ა. ფსიქიკური ანესთეზია
ბ.დამოკიდებულების ბოდვითი აზრები
ც.არცერთი ჩმოთვლილი
დ. ცვილისებრი მოქნილობა

8. 74 წლის ქალი საავადმყოფოშია 3 დღე . ოჯახის გადმოცემით პაციენტს მეხსიერების

პრობლემები თანდათან მოემატა გასული წლის განმავლობაში . ქალი მანქანის მართვის
დროს რამდეჯერმე დაიკარგა , თუმცა ნაცნობ ადგილებში მოძრაობდა . მას უჭირდა
ყოველდღიური საქმიანობის განხორციელებაც. პაციენტი ვერ ხვდება რომ მასზე
ლაპარაკობენ და ჩვეულებრივზე მეტადაა მიძინებული ექიმთან გასაუბრებისას კი
იძინებს. დეზორიენტირებულია დროსა და ადგილში და ვერავის ცნობს იგი არ ჭამს და
არ სვამს მედიკამენტებს. მეოთხე დილით პაციენტი არ ადგა საწოლიდან ღვიძავს და
მიჩერებია სუფთა კედელს . სასიცოცხლო ნიშნები ფიზკიური გამოკლევა ,
ელექტროკარდიოგრაფია და ყველა ალბორატორიული ანალიზი ნორმის ფარგლებშია .
აირჩიეთ ერთი
ა. ობსესიურ კომპულსური აშლილობა
ბ.დემენცია დელირიუმით
გ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
დ. შიზოფრენია

9. 47 წლის მამაკაცი უმაღლესი განათლებით უმუშევარია ბოლო 17 წლის

განმავლობაში. თითქმის 10 წლის წინ მან განუცხადა მშობლებს რომ გადაწყვიტა
ცოლად შეერთო მაღალჩინოსანის ქალიშვილი რომელსაც ის უყვარს. სიყვარულის
სესახებ ინფორმაციას აწვდიან ხმები . პაციენტი წავიდა საპატარძლოს დედის ოფისში
და სთხოვა მათი ქორწინების კურთხევა . როდესაც უშიშროების სამსახურმა
დაატოვებინა ოფისი მისი ქცევა გაუარესდა და მოიცა მან ფსიქომოტორული აგზნება .
ფიზიკური და სიტყვიერი აგრესიის შემდეგ პოლიციამ და სასწრაფომ მოათავსეს
ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში .პაციენტმა უარი თქვა მკურნალობაზე. მას მიაჩნია რომ
შუარიანი ადამიანების მხარდაჭერით იგი დააშორეს საყვარელ ქალს რომელიც აზრების
მეშვეობით ესაუბრება. კაცი თავს მიიჩნევს პოლიტიკურ მსხვერპლად რომელიც
ყოვლისშემძლე საპატარძლოს მამამ საპატიმროში გამოკეტა
ა. ობსესიურ კომპულსიური აშლილობა
ბ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
ც.შიზოფრენია
დ. დემენცია დელირიუმით

10. ორთა ბოდვის ( ინდუცირებული ) დროს არის

ა. არასპეციფიური ან ცვალებადი სუბიექტური ჩივილები
ბ. მთლიანი კიდურის მოძრაობის უნარის დაკარგვა
ც. ორი ან მეტი ადამიანის მიერ მჭიდრო ემოციური კავსირით გაზიარებული ბოდვითი
ასლილობა
დ. გუნებ-განწყობის ენერგიის და აქტიურობის დაქვეითება

11. ფსიქოაქტიურ ნივთიერებათა მიმართ ტოლერანტობის განვითარება ვლინდება

შემდეგით (არასწორი პასუხი)
ა. პიროვნება ინარჩუნებს მნიშვნელოვან სოციალურ პროფესიულ ან რეკრეაციულ
აქტივობებს
ბ.ადამიანი სასურველი ეფექტის მისაღწევად უფრო მეტი რაოდენობის ნოვთიერებას
მოიხმარს
ც. პიროვნებას უვითარდება აღკვეთის მდგომარეობა
დ.პიროვნება ვეღარ აკონტროლებს ფსიქოატიური ნივთიერების მიღებას

12.ალცჰაიმერის დაავადების დროს ( არასწორი პასუხი)

ა. გამოხატულია სოციალური ეტიკეტის იგნორირება
ბ. ზიანდება ინიციატივის გამოჩენა და ნაცნობი საქმიანობის გაძღოლის უნარები
ც. მეხსიერების დაქვეითება ადრეულ სტადიაზე შეინიშნება
დ. პირველი სიმპტომია ჰალუციანაციები

13.სტიმულატორების შესახებ მართებული არ არის შემდეგი

ა.ამფეტამინის დიდი რაოდენობით მიღებამ შეიძლება განმეორებადი სტერეოტუპული
ქცევა გამოიწვიოს
ბ. მოხმარების შემდეგ პიროვნება დუნდება და უჭირს მოძრაობა
ც. სტიმულატორები გუნება განწყობაზე სწრაფად მოქმედებს
დ.სტიმულატორები იწვევს უძილობას ანორექსიას ტუჩების პირისა და ცხვირი
სიმშრალეს
14.დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთლილით გარდა
ა. ცნობიერების აშლილობებისა
ბ.თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა
ც. პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
დ. თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა

15.დელირიუმი დემენციისგან განსხვავებით ( არასწორი )

ა. იწყება სწრაფად მოულოდნელად
ბ. ახასიათებს მხედველობითი ჰამუცინაციები
ც. გრძელდება რამდენი საათი ან დღე
დ. ცნობიერება ნათელია

16.შიზოფრენიით უფრო ხშირად ავადდებიან

ა. ზრდასრულ ასაკში
ბ. ერთნაირად ყველა ასაკში
ც. მომწიფების ასაკში
დ. მოხუცებულობის პერიოდში

17. შიზოფრენიის დამახასიათებელი უპირატესი სიმპტომია

ა. სწორია პირველი და მესამე
ბ. ბოდვითი აზრები
გ. ყველა სწორია
დ. ფსევდოჰალუცინაციები
ე. ნეგატიური სიმპტომები

18. კანაბისის შესახებ არ არის მართებული შემდეგი

ა. კანაბისი აწევას კი არ იწვევს არამედ აძლიერებს მის მიღებადმე არსებულ გუნება
განწყობას
ბ. მირების შემდეგ ესთეტიური სიამოვნება მძაფრდება
ც. კანაბისით გამოწვეული ინტოქსიკაცია საშიში არაა მანქანით მართვისას
დ. მისი ზემოქმედება ვარირებს დოზის პიროვნების მოლოდინებისა და გუნება
განწყობის მიხედვით

19. ბოდვა ეწოდება

ა. პათოლოგიურ ნიადაგზე აღმოცენებულ სინამდვილესთან შეუსაბამო არაკორეგირებად
მცდარ მსჯელობას
ბ. შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
ც. აზრებს რომელთაც აქვთ ნაძალადეობის თავს მოხვევის და პიროვნებისათვის
უცხოობის განცდა

20.შიზოფრენიის მარტივი ფორმისთვის ნაკლებადაა დამახასიათებელი

ა. ინტერესების შეზღუდვა
ბ. ბოდვითი აზრები
ც. აუტიზმი
დ. ემოციური სიცივე
1) პაციიენტი 28 წლის, მეხსიერების დაკარგვის ეპიზოდით, შეამჩნიეს მეზობელ
ქალაქში, სადაც გაიზარდა თუმცა კომუნიკაციის დამყარება ვერ შეძლეს არ
რეაგირებდა საკუთარ სახელზე. იმავე საღამოს დამ ჩააკითხა და წაიყვანა,
რამდენიმე დღეში მიიყვანეს ექიმთან, პაციენტი ვერ იხსენებს ზემოთხსენებულ
ეპიზოდებს. მონიშნეთ სავარაუდო დიიაგნოზი:
ა)ბიპოლარული აშლილობა
ბ)დისოციაციური ფუგა
გ)ეპილაფსია
დ)შიპოფრენია
2)საავადმყოფოში მოათავსეს 56 წლის ქალი. იგი ავლენს აგრესიულობას
პერსონალის მიმართ, ილანძღება, ხმარობს არანორმატიულ ლექსიკას თითქმის
2 კვირაა არ ძინავს, ბევრს ლაპარაკობს და სწრაფად ლაპარაკობს, აქვს აზრღა
მოზღვავება, განდიდების აზრები. თვითმკვლელობის აზრევს არ გამოთქვამს.
წარსულში 4-ჯერ იწვა სტაციონარში, მაგალითად 33 წლის ასაკში ჰქონდა
დაქვეითებული გუნება-განწყობილება,შფოთა და პარანოია, რამაც გამოიწვია
მისი პირველი ჰოსპიტალიზაცია. 44 წლის ასაკში მან თვითმკვლელობა სცადა
აცეტამინოფენის დოზის გადაჭარბებით:
ა)ნარცისული პიროვნული აშლილონა
ბ)ბიპოლარული აფექტური აშლილობა
გ)შიზოფრენია
დ)სხეულის დისმორფული აშლილობა
3)74 წლის ქალი საავადმყოფოშია 3 დღე. ოჯახის გადმოცემით პაციენტს
მეხსიერების პრობლემები თანდათან მოემატა გასული წლის განმავლობაში.
მანქანის მართვის დროს იგი რამდენჯერმე დაიკარგა, თუმცა ნაცნობ
ადგილებში მოძრაობდა.ქალს უჭირდა ყოველდღიური საქმიანობის
განხორციელებაც. პაციენტი ვერ ხვდება, რომ მასზე ლაპარაკობენ და
ჩვეულებრივზე მეტადაა მიძინებული, ექიმთან გასაუბრებისას კი იძინებს.
დეზორიენტირებულია დროსა და ადგილში და ვერავის ცნობს. იგი არ ჭამს და
არ სვავს მედიკამენტებს. მეოთხე დილით, პაციენტი არ ადგა საწოლიდან,
ღვიძავს და მიშტერებია სუფთა კედელს. პულსი,წნევა, ეკგ და
ლაბორატორიული ანალიზები-ნორმის ფარგლებში
ა)შიზოფრენია
ბ)დემენცია დელირიუმით
გ)დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
დ)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
4)ქალმა (31 წლის) მოგმართათ გულის არეში ტკივილის თავბრუსხვევის და
სუნთქვის გაძნელების ჩივილებით რაც 10-15 წთ გრძელდება. ბოლო 3 თვის
მანძილზე პაციენტს 6 მსგავსი ეპიზოდი ჰქონდა. ჩატარებული კვლევებით
გამოირიცხა გულის და ნევროლოგიური პათოლოგია. მონიშნეთ სავარაუდო
დიაგნოზი:
ა)აგორაფობია
ბ)პანიკური აშლილობა
გ)გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა
დ)სომაფორმული აშლილობა
5)უშუქობის გამო 50 წლის ქალი რამდენიმე საათით გაიჭედა ლიფტში. მას არ
ახსოვს
ის საათები რომელიც ლიფტში დაჰყო. დასვით დიაგნოზი
ა)სპეციფიკური ფობია
ბ)დისოციაციური ამნეზია
გ)აგორაფობია
დ)ნარცისული პიროვნული აშლილობა
6)ახალგზარდა ქალი ემერჯენსში მოიყვანეს ორი თვის განმავლობაში მესამედ
მრავლობითი თვითმიყენებული ჭრილობებით ხელებსა და ფეხებზე. მორიგე
რეზიდენტი ასუფთავებს და ახვევს ჭრილობებს და მოთმინებით ისმენს
პაციენტის ჩივილებს მის თერაპევტზე მის ფსიქიატრსა და ოჯახის წევრებზე.
კლინიკიდან გასვლის მომენტში პაციენტი ეუბნება რეზიდენტს რომ ის არა
საუკეთესო ექიმი ვინც მას ოდესმე შეხვდა და ერთადერთი ვისაც ნამდვილად
ესმის მისი ტკივილი დასვით დიაგნოზი:
ა)დისოციაციური ამნეზია
ბ)აგორაფობია
გ)ნარცისული პიროვნული აშლილობა
დ)სპეციფიკური ფობია
ე)ემოციურად არასტაბილური(მოსაზღვრე) პიროვნული აშლილობა
7)ახალგაზრდა დიასახლისი დარწმუნებულია რომ მას სერიოზულად
ამახინჯებს რეალურად არსებული ზომიერი აკნე. მან ასეულობით ლარი
დახარჯა კანის მოვლის საშუალებებზე და დერმატოლოგიურ
კონსულტაციებზე. მან ასევე ჩაიტარა სამი დერმოაბეაზია მაგრამ დღესაც
თვლის რომ მონსტრს ჰგავს. დასვით დიაგნოზი:
ა)ნარცისული პიროვნული აშლილობა
ბ)კონვერსიული აშლილობა
გ)სხეულის დისმორფული აშლილობა
დ)სპეციფიკური ფობია
8)სამედიცინო შემოწმებაზე მოდის 57 წლის მამაკაცი,რომელიც უარყოფს
ალკოჰოლ- და წამალდამოკიდებულებას. ის ამბობს, რომ იგი სვავს ორ ცალ
ლუდს კვირაში ორ-სამჯერ. კატეგორიულად აცხადებს რომ ბოლო 2 წლის
განმავლობაში არ მიუღია ხუთი ან მეტ ჭიქაზწ მეტი არცერთ სადღესასწაულო
სუფრაზე. გამონათქვამს აზრს რომ ოჯახუს წევრები ცუდად ეპყრობიან და
მეუღლესთან აქვს მუდმივი კონფლიქტი რადგან ცოლი ღალატობს მაგრამ ჯერ
ვარ გამოიჭირა ის აცხადებს რომ სვამს მისი ჯანმრთელობისთვის და რომ ეს
კონტროლის ქვეშაა
ა)დემენცია ალცჰაიმერის ტიპის
ბ)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
გ)ალკოჰოლური პარანოიდი
დ)შიზოფრენია
9)მამაკაცი 32 წლის ფსიქოლოგთან ვიზიტის დროს ითხოვს რომ მოუხსნას
შფოთვა. ის ასევე აღწერსცმხედველობის გაორების შეგრძნებას ტკივილს
ცხვირის ნესტოებთან საღამოობით ესმის ზღვის ტალღების ხმა, თანმხლები
პირის გადმოცემით შეინიშნება კრუნჩხვებიც ჩამოთვლილი პასუხებიდან
რომელია ყველაზე სწორი?
ა)დისოციაციური ფუგა
ბ)კონვერსიული აშლილობა (შერეული ფორმა)
გ)აგორაფობია
დ)გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა
10)47 წლის მამაკაცი უმაღლესი განათლებით უმუშევარია ბოლო 17 წლის
განმავლობაში.თითქმის 10 წლის წინ მან განუცხადა მშობლებს რომ გადაწყვიტა
ცოლად შეერთო მაღალჩინოსანის ქალიშილი (გოგონა გათხოვილია მყარ
ქორწილებაში) რომელსაც ის უყვარს სიყვარულის შესახებ ინფორმაციას
აწვდიან ხმები პაციენტი წავიდა საპატარძლოს დედის ოფისში და სთხოვა მათი
ქორწინების კურთხევა. როდესაც უშიშროების სამსახურმა დაატოვებინა ოფისი
მისი ქცევა გაუარესდა და მოიცა მან ფსიქომოტორული აგზნება. ფიზიკური და
სიტყვიერი აგრესიის შემდეგ (იმუქრებოდა ირგვლივმყოფთა მოკვლით)
პოლიციამ და სასწრაფომ მოათავსეს ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში. პაციენტმა
უარი თქვა მკურნალობაზე მას მიაჩნია რომ შუარი ადამიანების მხარდაჭერით
იგი დააშორეს საყვარელ ქალს რომელიც აზრების მეშვეობით ესაუბრება. კაცი
თავს მიიჩნევს პოლიტიკურ მსხვერპლად რომელიც ყოვლისშემძლე
საპატარძლოს მამამ საპატიმროში გამოკეტა
ა)დემენცია-ალცჰაიმერის ტიპის
ბ)შიპოფრენია
გ)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
დ)დემენცია დელირიუმით
11)მამაკაცი განსაკუთრებულად შფოთავს ცოლ-შვილს საფრთხოების გამო იგი
იშვიათად ტოვებს მათ მარტო როდესაც შორსაა (მაგალითად სამსახურში)
ყოველ საატში ურეკავს ამის გამო მან უკვე დაკარგა ერთი სამუშაო და ცოლი
დაემუქრა რომ მიატოვებს თუ ფსიქიატრს არ მიმართავს ექვსი თვის წინ
სიმპტომები რომელიც მრავალი წელი აქვს გაუუარესდა როცა ცოლი
სერიოზულ ავტოავარიაში მოჰყვა კაცი აღწერს განმეორებად თავმმოხვეულ
აზრებს: საფრთხე ექნება ცოლ-შვილს და ის მათთან არ იმყოფება რომ დაიცვას
მამაკაცმა იცის რომ ეს აზრები სულელურია და მისი გონებიდან მოდის და რომ
რეალური საფრთხე არ არსებობს. მაგრამ არ შეუძლია წინააღმდეგობა გაუწიოს
სურვილს რომ დარეკოს მათთან და დარწმუნდეს რომ საფრთხე არ ემუქრებათ
ალკოჰოლს და ნარკოტიკს არ იღებს დამთავრებული აქვს უმაღლესი აქვს
სააპასუხისმგებლო სამუშაო რომელსაც იგი ასრულებს კარგად:
ა)დემენცია დელირიუმით
ბ)შიზოფრენია
გ)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
დ)დემენცია ალცჰაიმერის ტიპის
12)კარგი ფიზიკური ჯანმრთელობის მქონე 91 წლის ქვრივი ქალი ოჯახის
ექიმტან ვიზიტისას უჩივის რომ ბოლო პერიოდში ბევრი რამ ავიწყდება
ქალიშვილი აღნიშნავს რომ დედის აზროვნებასა და ქცევაში ცვლილება და
შენიშვნა გასული ორი წლის განმავლობაშ. დედას ავიწყდება ყველაზე მარტივი
რამ როგორიცაა ღუმელის გამორთვა ან სად ინახავს საბუღებს. ერთხელ წყალი
მოშვებული დატოვა და სახლი დატბორა ზოგჯერ ვეშლები მის დაში რომელიც
ოცი წლის წინ გარდაიცვალა როდესაც ვცდილობ ავუხსნა ვინ ვარ მე დედა
ღიზიანდება და აცხადებს: ვცდილობ ავრიო ანამნეზში ინსულტი, ფსიქიკური
მდგომარეობის მოულოდნელი ცვლილება ან მოტორული ან სენსორული
ფუნქციის დაკარგვა არ აქვს გასაუბრებისას. გასაუბრებისას არის სასიამოვნო
სოციალურად მისაღები დისტრესის ნიშნების გარეშე იგი ასახელებს მიმდინარე
წელს მაგრამ თვე და დღე ვერ გაიხსენა. 3 წუთის შემდეგ გაიხსენა სამიდან ერთი
სიტყვა ახსოვს სახელმწიფოს ძველი მეთაურები მაგრამ არ ახსოვს ამჟამინდელი
ხელისუფლების გვარები
ა)დემენცია დელირიუმით
ბ)შიზოფრენია
გ)დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
დ)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
13)46 წლის გათხოვილ ქალს აღენიშნება უძილობა, თავის ტკივილი კუნთების
დაძაბულობა და ზურგის ტკივილი. იგი აღწერს ამნორს რომ ჰქონოდა
ხანგრძლივი პერიოდები როცა მუდამ ცხოვრებისეულ სიტუაციაზე ფიქრობდა
განსაკუთრებით ღელავდა ჯანმრთელობაზე ფინანსებზე და სამსახურზე
შფოთვა მოემატა როცა მოზარდუ შვილი სასწავლებლად სახლიდან წავიდა
ქალი ყოველდღიურად სვამს ცოტა ალკოჰოლს დაძსბულობის შესამცირებლად
და დასაძინებლად. გასული წლის განმავლობაში ის ბევრჯერ ექვია სამედიცინო
სერვისებს ფიზიკური სიმპტომების გამო
ა)გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა
ბ)პანიკური აშლილობა
გ)აგორაფობია
დ)ობსესიურ-კომპულსური აშლილობა
14)ქალი 26 წლის ბანკის თანამშრომელი ქმარს დაშორდა 4 თვის წინ. ძმა
დააპატიმრეს ერთი თვის წინ. გადავიდა მშობლებთან ერთი თვის წინ.
თანდათანობით გაუარესდა მისი ფუნქციონირება იპოვნეს დაბნეული
რკინიგზის სადგურში . ჟიტირებულია აქვს ჰალუცინაციები ხმები აძლევენ
კომენტარებს მისი ქცევის შესახებ. უბრძანებენ მოიკლას თავი. იმკურნალა
საავადმყოფოში გაეწერა დედის მეთვალყურეობის ქვეშ, 6 თვის შემდეგ კვლავ
საავადმყოფოში მოხვდა ჩივილებით: შფოთვა, უძილობა და სმენითი
ჰალუცინაციები. დარწმუნებულია რომ დედა აპირებს ზიანი მიაყენოს
აკონტროლებს ტელევიზია სხვები მის აზრებს კითხულობენ. გასულ პერიოდში
3 კვირა ჰქონდა მანიაკალური სიმპტომები: იყო ენერგიული, შოპინგობდა, ღამე
არ ეძინა, ფეხით გადიოდა მრავალ კილომეტს, დარწმუნებული იყო რომ
ღმერთი ელაპარაკებოდა. გრძნობდა ვიღაცის შეხებას რაც სექსუალურ აგზნებას
იწვევდა დარწმუნებული იყო რომ ის ყველაას მკურნალია
ა)დემენცია ალცჰაიმერის ტიპის
ბ)პარანოიდული პიროვნული აშლილობა
გ)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
დ)დემენცია დელირიუმით
ე)შიზოფრენიული სპექტრის აშლილობა
15)ავტოავარიიდან 6 თვის შემდეგ რომელშიც ქალი მსუბუქად დაზიანდა ხოლო
მანქანის მძღოლი გარდაიცვალა ქალს კვლავ აღენიშნება მანქანების შიში და
თავს არიდებს ტრანსპორტით გადაადგილებას რომელია სავარაუდო დიაგნიზი
ა)პანიკური აშლილობა
ბ)მწვავე რეაქცია სტრესზე
გ)ტრანსპორტირების ფობია
დ)პოსტრავმული სტრესული აშლილობა

16)ევა, 15 წლის მე-10 კლასის მოსწავლე, სკოლაში სულ ჩუმად იყო. თავს
არიდებდა თითქმის ყველა სოციალურ სიტუაციას რაც დაკავშირებული იყო
სახლიდან გასვლასთან. სახლში იყო ყოველთვის მშვიდი.ეს პრობლემა
გაძლიერდა ბოლო წლებში მაგრამ არსებობდა 4 წლის ასაკიდან.
წარმოდგენილია სოციალური უნარების დეფიციტი მათ შორის პირდაპირი
მზერისთვის თავის არიდება სახლში ევა ყოველთვის საუბრობდა მაგრამ ცოტას
დედა ამბობს რომ სახლში იმედგაცრუებულები არიან რადგან არ ასრულებს
ოჯახის თხოვნებს(მაგ, არ საუბრობს შეუსრულებელ დავალებაზე უჭირს
საკუთარი საკვების შეკვეთა როდესაც კაფეში მიჰყავთ..)
ა)სოციალური ფობია
ბ)აგორაფობია
გ)ნერვული ანორექსია
დ)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
17)27 წლის ქალის ძირითადი ჩივილებია ადვილად დაღლა და პირის ღრუში
მტკივნეული წყლული. ფიზიკურმა გამოკვლვამ გამოავლინა სხეულის მასის
ინდექსი 17,2 უკანა სასაზე აქვს ღრმა წყლული, კბილების ეროზია და
პარატოიდური ჯირკვლების შეშუპება. შრატში კალიუმის დონე 2,6 მმოლ/ლ და
ბიკარბონატის დონე 34 მმოლ/ლ. პაციენტი დღეში რამდენჯერმე ჭარბად
იკვებება და ხელოვნურად იწვევს ღებინებას
ა)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
ბ)ნერვული ბულიმია
გ)ნერვოზული ანორექსია
დ)შიზოფრენია
18)შუახნის განქორწინებული კაცი გახდა შესამჩნევად თბილი ნაკლებად
კრიტიკული უფრო მიმდობი და უფრო ღია სხვა ადამინების მიმართ მას
შემდეგ, რაც მეორედ დაქორწინდა და მეორე შვილი(საყვარელი ქალიშვილი)
შეეძინა. მიუხედავად იმისა, რომ იგი კვლავ ემოციურად გულგრილია ზოგჯერ
შეიძლება იყოს სარკასტულიც და სხვებიც დაამციროს, მას შესამჩნევად
გაუუმჯობესდა დამოკიდებულება მეგობრების, კოლეგების და ოჯახის
წევრების მიმართ
ა)დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
ბ)პარანოიდული პიროვნული აშლილობა
გ)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
დ)შიზოფრენია
19)ქალი 28 წლის აღნიშნავს ბოლო 6 თვის განმავლობაშ ეკლესიასთან გავლისას
ან ტაძარში აქვს უხამსი აზრები წმინდანების და ღმერთის შესახებ. იგი
აღნიშნავს რომ ვერ ახერხებს აზრებისგან განთავისუფლებას და განიცდის
უკიდურეს დისკომფორტს და შფოთვას. შფოთვას ანეიტრალებს მხოლოდ
პირჯვარის რამდენიმეჯერ გადასახვა თუმცა მოკლე პერიოდში კვლავ
უბრუნდება აზრები და უჩნდება შიში რომ აღნიშნულის გამო დაისჯება.
რომელია სავარაუდო დიაგნოზი?
ა)ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
ბ)კონვერსიული აშლილობა
გ)შიზოაფექტური აშლილობა
დ)ბიპოლარული აშლილობა
20)20 წლის მამაკაცს ბოლო 2 თვის მანძილზე ეწყება მოულოდნელი შეტევები
გულის აჩქარებით ოფლიანობით საკუთრ სხეულზე კონტროლის დაკარგვის
შეგრძნებით. შეტევები ეწყება სხვადასხვა სიტუაციაშ ძირითადად სახლის
გარეთ, თუმცა პაციენტი ვერ ახერხებს მათ წინასწარ განსაზღვრას. ინტენსივობა
ცვალებადია თუმცა ბოლოს 1 თვის მანძილზე აღნიშნავს 5 მსგავს შეტევას.
დაასახელეთ შესაძლო დიაგნოზი
ა)სოციალური ფობია
ბ)პანიკური აშლილობა
გ)აგორაფობია
დ)გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა

1.ტოლერანტობის განვითარება ვლინდება შემდეგით (არასწორი პასუხი)

ა. პიროვნებას უვითარდება აღკვეთის მდგომარეობა
ბ. ადამიანი სასურველი ეფექტის მისაღწევად უფრო მეტი რაოდენობის ნივთიერებას
მოიხმარს
ც.პიროვნება ვეღარ აკონტროლებს ფსიქოაქტიური ნივთიერების მიღებას
დ.პიროვნება ინარჩუნებს მნიშვნელოვან სოციალურ პროფესიულ და რეკრეაციულ
აქტივობას

2.მწვავე ალკოჰოლურ ჰალუცინოზს ახასიათებს ყველა ჩმოთვლილი გარდა

ა. ხმები- ძირითადად მუქარის ან ბრალდების შინაარსის
ბ. ჭეშმარიტი ჰალუცინაციების მოზღვავება
გ.ხმები- ძირითადად სასიამოვნო მეგალომანიური შინაარსისაა
დ. აბსტინენციის ფონზე დაწყება

3.ჰალუცინაცია წარმოადგენ
ა.საგნის მცდარ დამახინჯებულ აღქმას
ბ.შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
გ.ყველა ჩმოთვლილი
დ.უობიექტო აღქმას

4.შიზოფრენიის ნეგატიური სიმპტომებია

ა.ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება
ბ. ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
გ. აუტიზმი
დ.ემოციური გასადავება

5.შიზოფრენიის კატატონიური ფორმისთვის არ არის დამახასიათებელი

ა. ნეგატივიზმი
ბ. იმპულსურობა
გ.კონფაბულაციები
დ.ექოსიმპტომები

6.როდესაც სუბიექტს ჰგონია, რომ მთელი სამეზობლო მასზე ჭორაობს ან რომ მედიაში
გაკეთებული განცხადება მას ეხება ეს წარმოადგენს
ა.დამოკიდებულების ბოდვას
ბ.დევნის ბოდვას
გ.განდიდების ბოდვას

7.შიზოფრენიის პარანოიდული ფორმის დროს ზშირია

ა. ფსიქიკური ანესთეზია
ბ.დამოკიდებულების ბოდვითი აზრები
ც.არცერთი ჩმოთვლილი
დ. ცვილისებრი მოქნილობა

8. 74 წლის ქალი საავადმყოფოშია 3 დღე . ოჯახის გადმოცემით პაციენტს მეხსიერების

პრობლემები თანდათან მოემატა გასული წლის განმავლობაში . ქალი მანქანის მართვის
დროს რამდეჯერმე დაიკარგა , თუმცა ნაცნობ ადგილებში მოძრაობდა . მას უჭირდა
ყოველდღიური საქმიანობის განხორციელებაც. პაციენტი ვერ ხვდება რომ მასზე
ლაპარაკობენ და ჩვეულებრივზე მეტადაა მიძინებული ექიმთან გასაუბრებისას კი
იძინებს. დეზორიენტირებულია დროსა და ადგილში და ვერავის ცნობს იგი არ ჭამს და
არ სვამს მედიკამენტებს. მეოთხე დილით პაციენტი არ ადგა საწოლიდან ღვიძავს და
მიჩერებია სუფთა კედელს . სასიცოცხლო ნიშნები ფიზკიური გამოკლევა ,
ელექტროკარდიოგრაფია და ყველა ალბორატორიული ანალიზი ნორმის ფარგლებშია .
აირჩიეთ ერთი
ა. ობსესიურ კომპულსური აშლილობა
ბ.დემენცია დელირიუმით
გ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
დ. შიზოფრენია

9. 47 წლის მამაკაცი უმაღლესი განათლებით უმუშევარია ბოლო 17 წლის

განმავლობაში. თითქმის 10 წლის წინ მან განუცხადა მშობლებს რომ გადაწყვიტა
ცოლად შეერთო მაღალჩინოსანის ქალიშვილი რომელსაც ის უყვარს. სიყვარულის
სესახებ ინფორმაციას აწვდიან ხმები . პაციენტი წავიდა საპატარძლოს დედის ოფისში
და სთხოვა მათი ქორწინების კურთხევა . როდესაც უშიშროების სამსახურმა
დაატოვებინა ოფისი მისი ქცევა გაუარესდა და მოიცა მან ფსიქომოტორული აგზნება .
ფიზიკური და სიტყვიერი აგრესიის შემდეგ პოლიციამ და სასწრაფომ მოათავსეს
ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში .პაციენტმა უარი თქვა მკურნალობაზე. მას მიაჩნია რომ
შუარიანი ადამიანების მხარდაჭერით იგი დააშორეს საყვარელ ქალს რომელიც აზრების
მეშვეობით ესაუბრება. კაცი თავს მიიჩნევს პოლიტიკურ მსხვერპლად რომელიც
ყოვლისშემძლე საპატარძლოს მამამ საპატიმროში გამოკეტა
ა. ობსესიურ კომპულსიური აშლილობა
ბ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
ც.შიზოფრენია
დ. დემენცია დელირიუმით

10. ორთა ბოდვის ( ინდუცირებული ) დროს არის

ა. არასპეციფიური ან ცვალებადი სუბიექტური ჩივილები
ბ. მთლიანი კიდურის მოძრაობის უნარის დაკარგვა
ც. ორი ან მეტი ადამიანის მიერ მჭიდრო ემოციური კავსირით გაზიარებული ბოდვითი
ასლილობა
დ. გუნებ-განწყობის ენერგიის და აქტიურობის დაქვეითება

11. ფსიქოაქტიურ ნივთიერებათა მიმართ ტოლერანტობის განვითარება ვლინდება

შემდეგით (არასწორი პასუხი)
ა. პიროვნება ინარჩუნებს მნიშვნელოვან სოციალურ პროფესიულ ან რეკრეაციულ
აქტივობებს
ბ.ადამიანი სასურველი ეფექტის მისაღწევად უფრო მეტი რაოდენობის ნოვთიერებას
მოიხმარს
ც. პიროვნებას უვითარდება აღკვეთის მდგომარეობა
დ.პიროვნება ვეღარ აკონტროლებს ფსიქოატიური ნივთიერების მიღებას

12.ალცჰაიმერის დაავადების დროს ( არასწორი პასუხი)

ა. გამოხატულია სოციალური ეტიკეტის იგნორირება
ბ. ზიანდება ინიციატივის გამოჩენა და ნაცნობი საქმიანობის გაძღოლის უნარები
ც. მეხსიერების დაქვეითება ადრეულ სტადიაზე შეინიშნება
დ. პირველი სიმპტომია ჰალუციანაციები

13.სტიმულატორების შესახებ მართებული არ არის შემდეგი

ა.ამფეტამინის დიდი რაოდენობით მიღებამ შეიძლება განმეორებადი სტერეოტუპული
ქცევა გამოიწვიოს
ბ. მოხმარების შემდეგ პიროვნება დუნდება და უჭირს მოძრაობა
ც. სტიმულატორები გუნება განწყობაზე სწრაფად მოქმედებს
დ.სტიმულატორები იწვევს უძილობას ანორექსიას ტუჩების პირისა და ცხვირი
სიმშრალეს

14.დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთლილით გარდა

ა. ცნობიერების აშლილობებისა
ბ.თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა
ც. პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
დ. თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა

15.დელირიუმი დემენციისგან განსხვავებით ( არასწორი )

ა. იწყება სწრაფად მოულოდნელად
ბ. ახასიათებს მხედველობითი ჰამუცინაციები
ც. გრძელდება რამდენი საათი ან დღე
დ. ცნობიერება ნათელია

16.შიზოფრენიით უფრო ხშირად ავადდებიან

ა. ზრდასრულ ასაკში
ბ. ერთნაირად ყველა ასაკში
ც. მომწიფების ასაკში
დ. მოხუცებულობის პერიოდში

17. შიზოფრენიის დამახასიათებელი უპირატესი სიმპტომია

ა. სწორია პირველი და მესამე
ბ. ბოდვითი აზრები
გ. ყველა სწორია
დ. ფსევდოჰალუცინაციები
ე. ნეგატიური სიმპტომები

18. კანაბისის შესახებ არ არის მართებული შემდეგი

ა. კანაბისი აწევას კი არ იწვევს არამედ აძლიერებს მის მიღებადმე არსებულ გუნება
განწყობას
ბ. მირების შემდეგ ესთეტიური სიამოვნება მძაფრდება
ც. კანაბისით გამოწვეული ინტოქსიკაცია საშიში არაა მანქანით მართვისას
დ. მისი ზემოქმედება ვარირებს დოზის პიროვნების მოლოდინებისა და გუნება
განწყობის მიხედვით

19. ბოდვა ეწოდება

ა. პათოლოგიურ ნიადაგზე აღმოცენებულ სინამდვილესთან შეუსაბამო არაკორეგირებად
მცდარ მსჯელობას
ბ. შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
ც. აზრებს რომელთაც აქვთ ნაძალადეობის თავს მოხვევის და პიროვნებისათვის
უცხოობის განცდა

20.შიზოფრენიის მარტივი ფორმისთვის ნაკლებადაა დამახასიათებელი

ა. ინტერესების შეზღუდვა
ბ. ბოდვითი აზრები
ც. აუტიზმი
დ. ემოციური სიცივე
1) ნერვული ბულემიის შესახებ მართებული არ არის შემდეგი:
ა) სასურველი წონის შენარჩუნების მიზნით ავადმყოფი იწვევს პირღებინებას
ბ) ხასიათდება საკვების ხშირი და ჭარბი მიღებით; წონის ზედმეტი კონტროლით
გ) შეიძლება წინ უსწრებდეს ნერვული ანორექსიის ეპიზოდები
დ)აუცილებლად წინ უწრებს ცნობიერების შეცვლის ეპიზოდი
2) მწვავე რეაქცია სტრესზე ძირითადად გამოიხატება ( შემოხაზზეთ არასწორი
პასუხი )
ა) არაადექვატური რეაქციების სტიმულებზე
ბ) ზემოქმედების ბოდვითი აზრებით
გ) გარემოს ცნობიერი აღქმის შესუსტებით
დ) აგზნებით და ზორიენტაციით
3) გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობის დამახასიათებელი სიმპტომებია:
ა) სტუპორის მდგომარეობა და კატალეფსია
ბ) უცნაური შეცვლილი და დეზორგანიზებული ქცევა
გ) ნერვიულობა, კანკალი, კუნთების დაჭიმულობის შეგრძება, ოფლიანობა,
თავბრუსხვევა, ტაქიკარდიადეზორგანიზებული აზროვნება და მეტყველება
4) გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობისთვის მართებული აარ არის შემდეგი
მოსაზრება
ა) ემართება მოსახლეობის დაახლოებით 50 %
ბ) როგორც წესი იწყება ბავშობაში, მაგრამშესაძლოა გამოვლინდეს უფრო გვიან ასაკში
გ) ასოცირებულია დეპრესიასთან და ნივთიერებების ბოროტ გამოყენებასთან
დ) მამაკაცების/ქალების შეფარდება არის 2:3
5) აგორაფობია არის:
ა) შიში, უმეტესად დაკავშირებუული ბუნებრივ მოვლენებთან და სიტუაციებთან
ბ)ისეთ ადგილებში ყოფნის შიში, საიდანაც პანიკის შემთხვევაში გაქცევა გაჭირდებოდა
გ)დაჩაგვრის, კრიტიკის ან სიმორცხვის შიში
6) ბიპოლაარული აშლილობის დიაგნოზი ემყარება
ა) ელექტროენცეფალოგრამას
ბ) კლინიკურ ინტევიუს და შეფასებას
გ) ყველა ჩამოთვლილს
დ) მრტ და კტ კვლევებს
ე) სისხლისსაერთო და ბიოქიმიურ ანალიზს
7) ბიპოლარული აშლილობისთვის სწორია შემდეგი მოსაზრება
ა)ხასიათდება მანიისა და დეპრესიის პერიოდული ეპიზოდებით
ბ) ყველა სწორია
გ)მხოლოდ 2 პასუხია სწორი
დ) იწვევს გუნებ განწყობის ენერგიის და პიროვნების ფუნქციონირების უკიდურეს
ცვლილებებს
ე) დაავადება ერთნაერად ვლინდება მამაკაცებსა და ქალებში

8) ფსიქოგენური ზურგის, კბილილს ან თავის ტკივილი მიეკუთვნება

ა) ქრონიკულ სომატოფორმულ ტკივილს
ბ)ქცევით დარღვევებს
გ)შიზოფრენიას
დ) ბიპოლარულ აშლილობას
9) დეპრესიის ტიპიური სიმპტომი არ არის
ა) ინტერესისა და აქტივობის სემცირება
ბ) ხალისიანი და ბედნიერი გამწყობილება
გ) ენერგიის დაკარგვა და გახანგრძლივებული სევდა
დ) დანაშაულისა და უიმედობის განცდა
10) ადაპტაციის დარღვევების შესახებ მართებული არ არის შემდეგი
ა) ხასითდება მეორადი ენდოკრინული ცვლილებით
ბ) აძნელებს სოციალურ ურთიერთობებსა და საქმიანობას
გ)წარმოადგენს სუბიექტური დისტრესისა დაემოციური აშლილლობის მდგომარეობას
დ) აღმოცენდება მნიშვნელოვანი ცხოვრებისეული ან სტრესული სიტუაციების მიმართ
ადაპტაციისას
11) სომატო-მორფული აშლილობის დროს არის
ა) გუნებ განწყობის ენერგიის და აქტიურობის დაქვეითება
ბ) არასპეციფიკური ან ცვალებადი სუბიექტური ჩივილები (მაგ : მოვლითი ტკივილი,
წვის შეგრძნება)
გ) ორი ან მეტი ადამიანის მიერ მჭირდრო ემოციური კავშირით გაზიარებული
ბოდვითი აშლილობა
დ)მთლიანი კიდურის ან მისი ნაწილის მოძრაობის უნარის დაკარგვა
12) ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა (ოკა) არის ფსიქიკური აშლილობა
რომელიც ხასიათდება (აღნიშნეთ ზედმეტი)
ა)გრძნობების, აზრების, ხატების, ლტოლვების, და მოძრაობითი აქტების სხვათა
სურვილის გარეშე წარმოქმნით
ბ)მადის პათოლოგიური მომატებით
გ) კრიტიკული დამოკიდებულებით მათ მიმართ
დ) უსუსურობით, მათი გადალახვისათვის ბრძოლაში
 13) იზოლირებული(სპეციფიური) ფობია არის
ა)ისეთი ადგილების მიმართ შიში საიდანაც პოანიკისწ შემთხვევაში გაქცევა
გაჭირდებოდა
ბ) შფოთვა ატარებს მუდმივ ხასიათს და დაკავშირებული არ არის რაიმე
განსაკუთრებულ გარემოებასთან
გ) შიში უმეტესად დაკავშირებულია, ცხოველებთან, ბუნებრივ მოვლენებთან და
სიტუაციებთან
დ)შიში რომ ხალხი აკვირდება , დაჩაგვრის შიში, კრიტიკის ან სიმორცხვის შიში.
14) აკვიატებულ მდგომარეობათა დროს გვხვდება ყველა გარდა ერთისა
ა) ანორექცია
ბ) განმეორებადი ქცევები და ხატები
გ) აკვიატებული თვლა

15) იპოვეთ მართებული მოსაზრება სოციალური ფობიის შესახებ

ა) ყველა პასუხი სწორია
ბ) იგი ჩვეულებრივ მოზარდობის ადრეულ პერიოდში იწყება
გ) სოციალური ფობია ერთნაერი სიხსირით გვხვდება ქალებსა და მამაკაცებში
დ) სოციალური ფობიის დროს შიში შეიძლება იყოს იზოლირებული (
შემოიფარგლებოდეს გარკვეული სოციალური სიტუაციით ) ან დიფუზური
(მოიცავდეს რამდენიმე სიტუაციას ერთდროულად)
16) მანიას ახასიათებს
ა) ყველა ჩამოთვლილი
ბ) უსაზღვრო ენერგია
გ) ეიფორიის მდგომარეობა
დ) იდეები ძალიან სწრაფად და ძალიან ბევრი მოდის
ე) მხოლოდ ორია სწორი პასუხი

17) პანიკური აშლილობის დროს ადგილი აქვს (აღნისნეთ ზედმეტი)

ა) მაჯის, სუნთქვის აჩქარებას
ბ) თავბრუსხვევას და ოფლიანობასს
გ) ბოდვით აზრებს
დ) მოულოდნელ და განმეორებად შფოთვის შეტევებს
18) პტსა ხასიათდება ყველა ნიშნით გარდა შემდეგისა
ა) ყურადღებისა და კონცენტრაციის უნარის შესუსტება
ბ) ტრავმული მოვლენების განმეორებითი განცდა
გ) აზრების წართმევის განცდა
დ) ემოციური გაუცხოვება, ,,, გაყინვა“
19) დისოციააციური ამნეზია შეიძლება განვიტარდეს ყველა ჩამოთვლილის დროს
გარდა
ა) სომატიზირებული აშლილობისას
ბ) პიკის დემენციისას
გ) პოსტტრავმული სტრესული აშლილობისას
დ) მწვავე სტრესული აშლილობისას
20) რა არის კონვერსიული აშლილობა ?
ა) სიმპტომების აღმოცენება გაუცნობიერებლად და უნებლიედ ( არამიზანდასახულად)
ბ)სიმპტომების წარმოჩინება გაცნობიერებულად მაგრამ უნებლიედ
გ) სიმპტომების გაცნობიერებული და მიზანდასახული წარმოჩინება მეორადი
სარგებლილს მირების მიზნით
დ) სიმპტომების აღმოცენება არაცნობიერად მაგრამ წინასწარ განზრახულად
ე) სიმპტომების გაცნობიერებული და მიზანდასახული წარმოჩინება პირველადი
სარგებლის მირების მიზნით.

1. პაციენტი 28 წლის მეხსიერების დაკარგვის ეპიზოდით, შეამჩნიეს მეზობელ

ქალაქში, სადაც გაიზარდა, თუმცა კომუნიკაციის დამყარება ვერ შეძლეს, არ
რეაგირებდა საკუთარ სახელზე, იმავე საღამოს დამ ჩააკითხა და წაიყვანა,
რამოდენიმე დღეში მიიყვანეს ექიმთან, პაციენტი ვერ იხსენებს ზემოხსენებულ
ეპიზოდს, მონიშნეთ სავარაუდო დიაგნოზი:

ა. ბიპოლარული აშლილობა
ბ. დისოციაციური ფუგა
გ. შიზოფრენია
დ. ეპილეფია

2. ახალგაზრდა დიასახლისი დარწმუნებულია, რომ მას სერიოზულად ამახინჯებს

რეალურად არსებული ზომიერი აკნე. მან ასეულობით ლარი დახარჯა კანის
მოვლის საშუალებებზე და დერმატოლოგიურ კონსულტაციებზე. მან ასევე
ჩაიტარა სამი დერმოაბრაზია, მაგრამ დღესაც თვლის რომ „მონსტრს“ ჰგავს.
დასვით დიაგნოზი.

ა. კონვერსიული აშლილობა
ბ. სპეციფიკური ფობია
გ. ნარცისული პიროვნული აშლილობა
დ. სხეულის დისმორფული აშლილობა

3. ავტოავარიიდან 6 თვის შემდეგ, რომელშიც ქალი მსუბუქად დაზიანდა, ხოლო

მანქანის მძღოლი გარდაიცვალა, ქალს კვლავ აღენიშნება მანქანების შიში და
თავს არიდებს ტრანსპორტით გადაადგილებას. რომელია სავარაუდო
დიაგნოზი:

ა. მწვავე რეაქცია სტრესზე

ბ. პანიკური აშლილობა
გ. პოსტტრავმული სტრესული აშლილობა
დ. ტრანსპორტირების ფობია

4. ქალი 26 წლის, ბანკის თანამშრომელი, ქმარს დაშორდა 4 თვის წინ, ძმა

დააპატიმრეს ერთი თვის წინ, გადავიდა მშობლებთან ერთი თვის წინ,
თანდათანობით გაუარესდა მისი ფუნქციონირება. იპოვეს „დაბნეული“
რკინიგზის სადგურში, აჟიტირებულია, აქვს ჰალუცინაციები. ხმები აძლევენ
კომენტარებს მისი ქცევის შესახებ. უბრძანებენ მოიკლას თავი. იმკურნალა
საავადმყოფოში. გაეწერა დედის მეთვალყურეობის ქვეშ. 6 თვის შემდეგ კვლავ
საავადმყოფოში მოხვდა ჩივილებით: შფოთვა, უძილობა და სმენითი
ჰალუცინაციები. დარწმუნებულია, რომ დედა აპირებს, ზიანი მიაყენოს,
აკონტროლებს ტელევიზია, სხვები მის აზრებს კითხულობენ, გასულ პერიოდში
3 კვირა ჰქონდა მანიაკალური სიმპტომები: იყო ენერგიული, შოპინგობდა, ღამე
არ ეძინა, ფეხით გადიოდა მრავალ კილომეტრს, დარწმუნებული იყო, რომ
ღმერთი ელაპარაკებოდა. გრძნობდა ვიღაცის შეხებას, რაც სექსუალურ აგზნებას
 იწვევდა. დარწმუნებული იყო, რომ ის ყველას მკურნალია.

ა. დემენცია ალცჰეიმერის აშლილობა

ბ. შიზოფრენიული სპექტრის აშლილობა
გ. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
დ. პარანოიდული პიროვნული აშლილობა
ე. დემენცია დელირიუმით

5. 46 წლის გათხოვილ ქალს აღენიშნება უძილობა, თავის ტკივილი, კუნთების

დაძაბულობა და ზურგის ტკივილი, იგი აღწერს ამნონს, რომ ჰქონდა
ხანგრძლივი პერიოდები როცა მუდამ ცხოვრებისეულ სიტუაციაზე ფიქრობდა,
განსაკუთრებით ღელავდა ჯანმრთელობაზე, ფინანსებზე და სამსახურზე.
შფოთვა მოემატა, როცა მოზარდი შვილი სასწავლებლად სახლიდან წავიდა,
ქალი ყოველდღიურად სვამს ცოტა ალკოჰოლს დაძაბულობის შესამცირებლად
და დასაძინებლად. გასული წლის განმავლობაში ის ბევრჯერ ეწვია სამედიცინო
სერვისებს ფიზიკური სიმპტომების გამო

ა. პანიკური აშლილობა
ბ. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
გ. გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა
დ. აგორაფობია

6. 20 წლის მამაკაცს, ბოლო 2 თვის მანძილზე ეწყებოდა მოულოდნელი შეტევები,

გულის აჩქარებით, ოფლიანობით, საკუთარ სხეულზე კონტროლის დაკარგვის
შეგრძნებით, შეტევები ეწყებოდა სხვადასხვა სიტუაციაში, ძირითადად სახლის
გარეთ, თუმცა პაციენტი ვერ ახერხებს მათ წინასწარ განსაზღვრას, ინტენსივობა
ცვალებადია, თუმცა ბოლო 1 თვის მანძილზე აღნიშნავს 5 მსგავს შეტევას.
დაასახელეთ შესაძლო დიაგნოზი:

ა. აგორაფობია
ბ. გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა
გ. სოციალური ფობია
დ. პანიკური აშლილობა

7. შუახნის განქორწინებული კაცი გახდა შესამჩნევად თბილი, ნაკლებად

კრიტიკული, უფრო მიმდობი და უფრო ღიაა სხვა ადამიანების მიმართ მას
შემდეგ, რაც მეორედ დაქორწინდა და მეორე შვილი („საყვარელი ქალიშვილი“)
შეეძინა. მიუხედავად იმისა, რომ კვლავ ემოციურად გულგრილია, ზოგჯერ
შეიძლება იყოს სარკასტულიც და სხვებიც დაამციროს, მას შესამჩნევას
გაუუმჯობესდა დამოკიდებულება მეგობრების, კოლეგების და ოჯახის
წევრების მიმართ.

ა. შიზოფრენია
ბ. პარანოიდული პიროვნული აშლილობა
გ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
დ. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა

8. ახალგაზრდა ქალი ემერჯენსში მოიყვანეს ორი თვის განმავლობაში მესამედ

 მრავლობითი თვითმიყენებული ჭრილობებით ხელებსა და ფეხებზე. მორიგე
რეზიდენტი ასუფთავებს და ახვევს ჭრილობებს და მოთმინებით ისმენს
პაციენტის ჩივილებს მის თერაპევტზე, მის ფსიქიატრსა და ოჯახის წევრებზე.
კლინიკადან გასვლის მომენტში პაციენტი ეუბნება რეზიდენტს, რომ ის არის
საუკეთესო ექიმი, ვინც მას ოდესმე შეხვდა და ერთადერთი, ვისაც ნამდვილად
ესმის მისი ტკივილი, დასვით დიაგნოზი:

ა. სპეციფიკური ფობია
ბ. დისოციაციური ამნეზია
გ. ემოციურად არასტაბილური (მოსაზღვრე) პიროვნული აშლილობა
დ. აგორაფობია
ე. ნარცისული პიროვნული აშლილობა

9. უშუქობის გამო 50 წლის ქალი რამდენიმე საათით გაიჭედა ლიფტში, მას არ

ახსოვს ის საათები, რომელიც ლიფტში დაჰყო. დასვით დიაგნოზი:

ა. დისოციაციური ამნეზია
ბ. ნარცისული პიროვნული აშლილობა
გ. სპეციფიკური ფობია
დ. აგორაფობია

10. მამაკაცი განსაკუთრებით შფოთავს ცოლ-შვილი უსაფრთხოების გამო. იგი

იშვიათად ტოვებს მათ მარტო, როდესაც შორსაა ( მაგალითად, სამსახურში)
ყოველ საათში ურეკავს. ამის გამო მან უკვე დაკარგა ერთი სამუშაო, და ცოლი
დაემუქრა, რომ მიატოვებს, თუ ფსიქიატრს არ მიმართავს. ექვსი თვის წინ
სიმპტომები, რომელიც მრავალი წელი აქვს, გაუუარესდა, როცა ცოლი
სერიოზულ ავტოავარიაში მოჰყვა, კაცი აღწერს განმეორებად, თავსმოხვეულ
აზრებს: „ საფრთხე ექმნება ცოლ-შვილს და ის მათთან არ იმყოფება, რომ
დაიცვას“. მამაკაცმა იცის, რომ ეს აზრები „სულელურია“ და მისი გონებიდან
მოდის, და რომ რეალური საფრთხე არ არსებობს, მაგრამ არ შეუძლია
წინაარმდეგობა გაუწიოს სურვილს, რომ დარეკოს მათთან და დარწმუნდეს, რომ
საფრთხე არ ემუქრებათ. ალკოჰოლს და ნარკოტიკს არ იღებს, დამთავრებული
აქვს უმაღლესი, აქვს საპასუხისმგებლო სამუშაო, რომელსაც იგი ასრულებს
კარგად.

ა. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
ბ. შიზოფრენია
გ. დემენცია დელირიუმით
დ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის

11. მამაკაცი, 32 წლის, ფსიქოლოგთან ვიზიტის დროს ითხოვს, რომ მოუხსნას

შფოთვა. ის ასევე აღწერს მხედველობის გაორებას შეგრძნებას, ტკივილს
ცხვირის ნესტოებთან, საღამოობით ესმის ზღვის ხმა, თანმხლები პირის
გადმოცემით, შეინიშნება კრუნჩხვებიც. ჩამოთვლილი პასუხებიდან რომელია
ყველაზე სწორი:

ა. გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა

ბ. აგორაფობია
გ. კონვერსიული აშლილობა (შერეული ფორმა )
დ. დისოციაციური ფუგა

12. სამედიცინო შემოწმებაზე მოდის 57 წლის მამაკაცი, რომელიც უარყოფს

ალკოჰოლ- და წამალდამოკიდებულებას, ის ამბობს, რომ იგი სვავს ორ ცალ
ლუდს კვირაში ორ-სამჯერ, კატეგორიულად აცხადებს, რომ ბოლო 2 წლის
განმავლობაში არ მიუღია ხუთი ან მეტ ჭიქაზე მეტი არცერთ სადღესასწაულო
სუფრაზე, გამოთქვამს აზრს, რომ ოჯახის წევრები ცუდად ეპყრობიან და
მეუღლესთან აქვს მუდმივი კონფლიქტი, რადგან ცოლი ღალატობს, მაგრამ ჯერ
ვერ გამოიჭირა. ის აცხადებს რომ სვამს „მისი ჯანმრთელობისთვის“ და რომ „ ეს
კონტროლის ქვეშაა“

ა. ალკოჰოლური პარანოიდი
ბ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
გ. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
დ. შიზოფრენია

13. 27 წლის ქალის ძირითადი ჩივილებია ადვილად დაღლა და პირის ღრუში

მტკივნეული წყლული, ფიზიკურმა გამოკვლევამ გამოავლინდა სხეულის მასის
ინდექსია 17,2, უკანა სასაზე აქვს ღრმა წყლული, კბილების ეროზია და
პაროტიდული ჯირკვლების შეშუპება, შრატში კალიუმის დონე 2,6 მმოლ/ლ და
ბიკარბონატების დონე 34 მმოლ/ლ. პაციენტი დღეში რამდენჯერმე ჭარბად
იკვებება და ხელოვნურად იწვევს ღებინებას.

ა. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
ბ.ნერვული ანორექსია
გ. ნერვული ბულიმია
დ. შიზოფრენია

14. ევა, 14 წლის. მე-10 კლასის მოსწავლე, სკოლაში სულ ჩუმად იყო, თავს
არიდებდა თითქმის ყველა სოციალური სიტუაციას, რაც დაკავშირებული იყო
სახლიდამ გასვლასთამ, სახლში იყო ყოველთვის შვიდი, ეს პრობლემა
გაძლიერდა ბოლო წლებში, მაგრამ არსებობდა 4 წლის ასაკიდამ.
წარმოდგენილია სოციალური უნარების დეფიციტი, მათ შორის, პირდაპირი
მზერისთვის თავის არიდება, სახლში ევა ყოველთვის საუბრობდა, მაგრამ
ცოტას. დედა ამბობს, რომ სახლში იმედგაცრუებულები არიან, რადგან არ
ასრულებს ოჯახის თხოვნებს (მაგ. არ საუბრობს შეუსრულებელ დავალებაზე,
უჭირს საკუთარი საკვების შეკვეთა, როდესაც კაფეში მიჰყავთ და ა.შ)

ა. ნერვული ანორექსია
ბ. სოციალური ფობია
გ. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
დ. აგორაფობია

15. ქალი, 28 წლის, აღნიშნავს ბოლო 6 თვის განმავლობაში ეკლესიასტან გავლისას

ან ტაძარში აქვს უხამსი აზრები წმინდანების და ღმერთის შესახებ. იგი
აღნიშნავს, რომ ვერ ახერხებს აზრებისგან განთავისუფლებას და განიცდის
უკიდურეს დისკომფორტს და შფოთვას. შფოთვას ანეიტრალებს მხოლოდ
 პირჯვარის რამდენიმეჯერ გადასახვა. თუმცა მოკლე პერიოდში კვლავ
უბრუნდება აზრები და უჩნდება შიში, რომ აღნიშნულის გამო დაისჯება,
რომელია სავარაუდო დიაგნოზი?

ა. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
ბ. შიზოაფექტური აშლილობა
გ. კონვერსიული აშლილობა
დ. ბიპოლარული აშლილობა

16. 47 წლის მამაკაცი, უმაღლესი განათლებით, უმუშებარია ბოლო 17 წლის

განმავლობაში, თითქმის 10 წლის წინ, მან განუცხადა მშობლებს, რომ
გადაწყვიტა ცოლად შეერთო მაღალჩინოსანის ქალიშვილი (გოგონა
გათხოვილია, მყარ ქორწინებაში) რომელსაც ის უყვარს.“სიყვარულის“ შესახებ
ინფორმაციას აწვდიან „ხმები“. პაციენტი წავიდა „ საპატარძლოს“ დედის
ოფისში და სთხოვა მათი ქორწინების კურთხევა. როდესაც უშიშროებს
სამსახურმა დაატოვებინა ოფისი, მისი ქცევა გაუარესდა და მოიცა მან
ფსიქომოტორული აგზნება. ფიზიკური და სიტყვიერი აგრესიის შემდეგ
(იმუქრებოდა ირგვლივმყოფთა მოკვლით) პოლიციამ და სასწრაფომ მოათავსეს
ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში. პაციენტმა უარი თვა მკურნალობაზე. მას
მიაჩნია, რომ შურიანი ადამიანების მხარდაჭრით იგი მააშორებს „საყვარელ
ქალს“ რომელიც „ აზრების მეშვეობით ესაუბრება“. კაცი თავს მიიჩნევს
პოლიტიკურ მსხვერპლად, რომელიც „ყოვლისშემძლე“ „საპატარძლოს „ მამამ
საპატიმროში გამოკეტა.

ა. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
ბ. დემენცია დელირიუმით
გ. შიზოფრენია
დ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის

17. 74 წლის ქალი საავადმყოფოშია 3 დღე, ოჯახის გადმოცემით, პაცინეტს

მეხსიერების პრობლემები თანდათან მოემატა გასული წლის განმვალობაში.
მანქანის მართვის დროს იგი რამდენჯერმე დაიკარგა, თუმცა ნაცნობ
ადგილებში მოძრაობდა. ქალს უჭირდა ყოველდღიური საქმიანობის
განხორციელებაც. პაციენტი ვერ ხვდება, რომ მასზე ლაპარაკობენ და
ჩვეულებრივ მეტადაა მიძინებული, ექიმთან გასაუბრებისას კი იძინებს.
დეზორიენტირებულია დროსა და ადგილში და ვერავის ცნობს. იგი არ ჭამს და
არ სვავს მედიკამენტებს. მეოთხე დილით, პაციენტი არ ადგა საწოლიდან,
ღვიძვს და „მიშტერებია“ სუფთა კედელს, პულსი, წნევა, ეკგ და
ლაბორატორიული ანალიზები - ნორმის ფარგლებშია.

ა. დემენცია დელირიუმით
ბ. შიზოფრენია
გ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
დ. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა

18. ქალმა ( 31 წლის ) მოგმართათ გულის არეში ტკივილის, თავბრუსხვევას და

სუნთქვის გაძნელებას ჩივილებით, რაც 10-15 წთ.გრძელდება, ბოლო 3 თვის
მანძილზე პაციენტს 6 მსგავსო ეპიზოდი ჰქონდა, ჩატარებული კვლევებით
 გამოირიცხა გულის და ნევროლოგიური პათოლოგია, მონიშნეთ სავარუდო
დიაგნოზი.

ა. პანიკური აშლილობა
ბ. გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა
გ. აგორაფობია
დ. სომატიფორმული აშლილობა

19. საავადმყოში მოათავსეს 56 წლის ქალი, იგი ავლენს აგრესიულობას პერსონალის

მიმართა, ილანძღებას, ხმარობს არანორმატიულ ლექსიკას, თითქმის 2 კვირაა არ
ძინავს, ბევრს ლაპარაკობს და სწრაგად ლაპარაკობს, აქვს აზრთა მოზღვავება,
განდიდების აზრები, თვითმკვლელობის აზრებს არ გამოთქვამს, წარსულში 4-
ჯერ იწვა სტაციონარში, მაგრამ 33 წლის ასაკში ჰქონდა დაქვეითებული გუნება-
განწყობა, შფოთვა და პარანოია, რამაც გამოიწვია მისი პირველი
ჰოსპიტალიზაცია, 44 წლის ასაკში მან თვითმკვლელობა სცადა აცეტამინოფენის
დოზის გადაჭარბებით.

ა. სხეულის დისმორფული აშლილობა

ბ. შიზოფრენია
გ. ნარცისული პიროვნული აშლილობა
დ. ბიპოლარული აფექტური აშლილობა

20. კარგი ფიზიკური ჯანმრთელობის მქონდე 91 წლის ქვრივი ქალი ოჯახის

ექიმთან ვიზიტისას უჩივის , რომ „ ბოლო პერიოდში ბევრი რამ ავიწყდება“
ქალიშვილი აღნიშნავს რომ დედის აზროვნებასა და ქცევაში ცვლილება შენიშნა
გასული ორი წლის განმავლობაში. „დედას ავიწყდება ყველაზე მარტივი რამ,
როგორიცაა ღუმელის გამორთვა ან სად ინახავს საბუთებს. ერთხელ წყალი
მოშვებული დატოვა და სახლი დატბორამ ზოგჯერ ვეშლები მის დაში,
რომელიც ოცი წლის წინ გარდაიცვალა, როდესაც ვცდილობ ავუხსნა, ვინ ვარ მე,
დედა ღზიანდება და აცხადებს: „ ვცდილობ, ავრიო“. ანამნეზში ინსულტი,
ფსიქიკური მდგომარეობის მოულოდნელი ცვლილება, ან მოტორული ან
სენსორული ფუნქციის დაკარგვა არ აქვს. გასაუბრებისას არის სასიამოვნო,
სოციალურად მისაღები, დისტრესის ნიშნების გარეშე. იგი ასახელებს
მიმდინარე წელს, მაგრამ თვე და ვერ გაიხსენა. 3 წუთის შემდეგ გაიხსენა
სამიდან ერთი სიტყვა, ახსოვს სახელმწიფოს მეთაურები, მაგრამ არ ახსოვს
ამჟამინდელი ხელისუფლების გვარები:

ა. ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა
ბ. დემენცია დელირიუმით
გ. დემენცია ალცჰეიმერის ტიპის
დ. შიზოფრენია

1. ასთენიური სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) ფიზიკური განლევადობისა
2) ფსიქიკური განლევადობისა
3) **ფიქსაციური ამნეზიისა
4) აფექტური ლაბილურობისა

2. ნეიროლეფსიური მედიკამენტები იყოფა:

 1) ფენოთიაზინის ნაწარმოებად
2) ბუთიროფენონები
3) თიოქსანტენები
4) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

3. ეპილეფსია -ქრონიკული დაავადებაა, რომელიც ხასიათდება შემდეგი ნიშნებით:

1) ადრეული დასაწყისით
2) მრავალფეროვანი პაროქსიზმული დარღვევებით
3) პიროვნების ტიპური ცვლილებებით
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

4. როცა პაციენტი აკეთებს იმის საპირისპიროს, რასაც სთხოვენ და აქტიურად ეწინააღმდეგება მისი
დამორჩილების ნებისმიერ მცდელობას არის:

1) კატატონია
2) კატალეფსია/ცვილისებრი მოქნილობა
3) **ნეგატივიზმი

5. შიზოფრენიით უფრო ხშირად ავადდებიან

1) **მომწიფების ასაკში
2) ზრდასრულ ასაკში
3) მოხუცებულობის პერიოდში
4) ერთნაირად ყველა ასაკობრივ ჯგუფში

6. ილუზია წარმოადგენს:

1) უობიექტო აღქმას
2) **საგნის მცდარ, დამახინჯებულ აღქმას
3) შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
4) ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

7. რომელ სიმპტომებს არ უნდა მიექცეს ყურადღება პარანოიდული შიზოფრენიის დიაგნოზის დასმისას:

1) დევნის ბოდვა
2) იმპერატიული შინაარსის ჰალუცინაციები
3) ასთენია/ფიზიკური განლევადობა
4) ?ექო-აზრები
5) აზრთა გადაცემის იდეები

8 დეპრესიულ მდგომარეობა ხასიათდება სიმპტომთა ტრიადით (აღნიშნეთ ზედმეტი):

1) დაქვეითებული გუნებ-განწყობა
2) ასოციაციური პროცესების შენელება
3) **ცნობიერების აშლა
4) მოტორული შეკავება

9. გაბრუების სუსტი სახე, არასრული ორიენტაციით ადგილსა და დროში, კონტაქტის გაძნელებით და

ნაწილობრივი ამნეზიით არის:

1) დელირიუმი
2) ობნუბილაცია
 3) **სომნოლენცია
4) სოპორი
5) კომა

10. ანტეროგრადული ამნეზია ვრცელდება:

1) **მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ

2) მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების წინ
3) მიმდინარე მოვლენებზე
4) ყველა სწორია

1. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელია:
1) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება
2) ემოციური გასადავება
3) აუტიზმი
4) ინტრაფსიქიკური ატაქსია
5) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი

2. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) ბოდვითი განცდებისა
2) კატატონიური სტუპორისა
3) აპათიურ-აბულიური სინდრომისა
4) **ეპილეფსიური გულყრისა
5) მხოლოდ 1 და 4

3. მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზისთვის დამახასიათებელია:

1) მიმდინარეობის პერიოდულობა
2) ფაზები აფექტურ სინდრომთა სახით
3) პროგრედიენტულობის არარსებობა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

4. კლასიკური მანიაკალური ფაზის დროს გვხვდება:

1) ემოციური ანესთეზია
2) იპოქონდრიული ბოდვა
3) მენტიზმი - აზრთა მოზღვავება
4) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
5) მხოლოდ 1 და 2

5. ანტეროგრადული ამნეზია ვრცელდება:

1) **მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ

2) მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების წინ
3) მიმდინარე მოვლენებზე
4) ყველა სწორია

6. ილუზია წარმოადგენს:

6) უობიექტო აღქმას
7) **საგნის მცდარ, დამახინჯებულ აღქმას
8) შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
9) ყველა ჩამოთვლილით
10) არც ერთი ჩამოთვლილით

7. რომელ სიმპტომებს არ უნდა მიექცეს ყურადღება პარანოიდული შიზოფრენიის დიაგნოზის დასმისას:

6) დევნის ბოდვა
7) იმპერატიული შინაარსის ჰალუცინაციები
 8) ასთენია/ფიზიკური განლევადობა
9) ?ექო-აზრები
10) აზრთა გადაცემის იდეები

8 დეპრესიულ მდგომარეობა ხასიათდება სიმპტომთა ტრიადით (აღნიშნეთ ზედმეტი):

5) დაქვეითებული გუნებ-განწყობა
6) ასოციაციური პროცესების შენელება
7) **ცნობიერების აშლა
8) მოტორული შეკავება

9. გაბრუების სუსტი სახე, არასრული ორიენტაციით ადგილსა და დროში, კონტაქტის გაძნელებით და

ნაწილობრივი ამნეზიით არის:

6) დელირიუმი
7) ობნუბილაცია
8) **სომნოლენცია
9) სოპორი
10) კომა

10. ისტერიული ნევროზი გამოვლინდება:

1) პოლიმორფულ და ჭრელ სიმპტომატიკაში, რომელიც ხშირად ახდენს სომატური დაავადების
იმიტაციას
2) ვეგეტო-სომატურ ზოგად ნევროზულ და ემოციურ-აფექტური დარღვევებით
3) მოტორული აშლილობებით (კრუნჩხვები, ტიკები, აფონია და ა.შ.)
4) **ყველა ჩამოთვლილი;
5) არც ერთი ჩამოთვლილიდან

1. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელ აშლილობებს მიეკუთვნება:

1) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი
2) ფსევდოჰალუცინაციები
3) ინტერპრეტაციული ბოდვა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

2. მანიაკალური სინდრომები ვითარდება ქვემოთ ჩამოთვლილი ყველა აშლილობისას, გარდა:

1) მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზისა
2) შიზოფრენიისა
3) ეპილეფსიისა
4) **თავის ტვინის ორგანული დაავადებებისა
5) ნევროზებისა

3. ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დეპრესიული ფაზისათვის დამახასიათებელია:

1) მოძრაობითი შეკავება
2) მადის არარსებობა
3) სუიციდური აზრები
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

4. ოპიატებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) ჰეროინის
2) მორფინის
3) **ამფეტამინის
4) პრომედოლის
5) ოპიუმის
5. მწვავე ალკოჰოლურ ჰალუცინოზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
1) აბსტინენციის ფონზე დაწყებისა
2) ჭეშმარიტი სმენითი ჰალუცინაციების მოზღვავებისა
3) „ხმები“ - ძირითადად მუქარის, ბრალდების შინაარსის
4) **„ხმები“ - ძირითადად სასიამოვნო, მეგალომანიური შინაარსის

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
2) **ცნობიერების აშლილობებისა
3) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
4) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

1) პერსევერაციები
2) **ბოდვითი იდეები
3) აჩქარებული აზროვნებისა
4) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
1) ჰალუცინაციებად
2) **ობსესიად
3) დემენციად
4) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
1) ჰიპერესთეზია
2) **პარამნეზია
3) პარესთეზია
4) ჰიპოსთეზია
5) -
10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
1) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
2) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
3) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
4) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. სომატური დაავადების შემდგომი ასთენიური სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) აფექტური ლაბილობის, დაქვეითებული გუნებ-განწყობის სიჭარბით
2) დაღლილობის და განლევადობისა
3) ჰიპერესთეზიისა
4) **ცნობიერების აშლილობისა
5) სომატო-ვეგეტატური დარღვევებისა

2. მანიაკალური ტრიადა ხასიათდება:

1) აწეული გუნებ-განწყობით
2) ასოციაციების აჩქარებით
3) მოძრაობითი აგზნებით
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

3. ანტიდეპრესანტებში შედის:
1) ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები
2) სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები
3) მონოამინოოქსიდაზის ინჰიბიტორები
4) მხოლოდ 1 და 2
 5) **ყველა ზემოთ აღნიშნული

4. შიზოფრენიით უფრო ხშირად ავადდებიან:

1) **მომწიფების ასაკში
2) ზრდასრულ ასაკში
3) მოხუცებულობის პერიოდში
4) ერთნაირად ყველა ასაკობრივ ჯგუფში

5. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელ აშლილობებს მიეკუთვნება:

1) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი
2) ფსევდოჰალუცინაციები
3) ინტერპრეტაციული ბოდვა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
2) **ცნობიერების აშლილობებისა
3) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
4) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

1) პერსევერაციები
2) **ბოდვითი იდეები
3) აჩქარებული აზროვნებისა
4) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
1) ჰალუცინაციებად
2) **ობსესიად
3) დემენციად
4) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
1) ჰიპერესთეზია
2) **პარამნეზია
3) პარესთეზია
4) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
2) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
3) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
4) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზისთვის დამახასიათებელია:

1) მიმდინარეობის პერიოდულობა
2) ფაზები აფექტურ სინდრომთა სახით
3) პროგრედიენტულობის არარსებობა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

2. მანიაკალური ტრიადა ხასიათდება:

1) აწეული გუნებ-განწყობით
2) ასოციაციების აჩქარებით
3) მოძრაობითი აგზნებით
4) **ყველა ჩამოთვლილით
 5) არც ერთი ჩამოთვლილით

3. ალკოჰოლური პარანოიდის დროს უპირატესად გვხვდება:

1) კოტარის ბოდვა
2) **ღაზოიანობის (ცოლ-ქმრული ღალატის) ბოდვა
3) მეგალომანიური (განდიდების) ბოდვა
4) იპოქონდრიული ბოდვა

4. ნარკოტიკის არარეგულარული მიღების საბაბი შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) სიტუაციური მოტივაციისა
2) ფსიქოლოგიური მოტივაციისა
3) სომატური მოტივაციისა
4) **აბსტინენციური სინდრომის არსებობისა

5. პიროვნული აშლილობებისთვის დამახასიათებელია

1) პიროვნების მყარი ანომალიები
2) ემოციურ-ნებითი დისჰარმონია
3) თავისებური, უპირატესად აფექტური, აზროვნების სიჭარბე
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) მხოლოდ 1 და 2

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
2) **ცნობიერების აშლილობებისა
3) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
4) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

1) პერსევერაციები
2) **ბოდვითი იდეები
3) აჩქარებული აზროვნებისა
4) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
1) ჰალუცინაციებად
2) **ობსესიად
3) დემენციად
4) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
1) ჰიპერესთეზია
2) **პარამნეზია
3) პარესთეზია
4) ჰიპოსთეზია
5) -
10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
1) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
2) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
3) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
4) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. დეპრესიის სომატურ ნიშნებს მიეკუთვნება:

1) ყაბზობა
2) დისმენორეა
3) წონის დაკლება
 4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

2. ობსესიური სინდრომი სახიათდება:

1) გრძნობების, აზრების, ლტოლვების სურვილის გარეშე წარმოქმნით
2) ავადმყოფურობის განცდით, კრიტიკული დამოკიდებულებით მათ მიმართ
3) უსუსურობით, მათი გადალახვისათვის ბრძოლაში
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

3. ფსიქოანალეფსიურ ჯგუფში შედის:

1) ანტიდეპრესანტებს
2) ფსიქოსტიმულატორებს
3) ნოოტროპებს
4) **ყველა ჩამოთვლილს
5) არც ერთ ჩამოთვლილს

4. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელ აშლილობებს მიეკუთვნება:

1) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი
2) ფსევდოჰალუცინაციები
3) ინტერპრეტაციული ბოდვა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

5. ნარკოტიკის არარეგულარული მიღების საბაბი შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) სიტუაციური მოტივაციისა
2) ფსიქოლოგიური მოტივაციისა
3) სომატური მოტივაციისა
4) **აბსტინენციური სინდრომის არსებობისა

1. სომატური დაავადების შემდგომი ასთენიური სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) აფექტური ლაბილობის, დაქვეითებული გუნებ-განწყობის სიჭარბით
2) დაღლილობის და განლევადობისა
3) ჰიპერესთეზიისა
4) **ცნობიერების აშლილობისა
5) სომატო-ვეგეტატური დარღვევებისა

2. ეპილეფსია ქრონიკული დაავადებაა, რომელიც ხასიათდება შემდეგი ნიშნებით:

1) ადრეული დასაწყისით
2) მრავალფეროვანი პაროქსიზმული დარღვევებით
3) პიროვნების ტიპური ცვლილებებით
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

3. ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომი ხასიათდება:

1) დევნისა და ზემოქმედების ბოდვის შერწყმით
2) ფსიქიკური ავტომატიზმით და ფსევდოჰალუცინაციებით
3) სხვადასხვა შინაარსის ბოდვით (ჯადოს, ჰიპნოზით და ა.შ.)
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

4. შიზოფრენიის პარანოიდული ფორმის დროს ხშირია:

1) ჭეშმარიტი მხედველობითი ჰალუცინაციები
2) ფსიქიკური ანესთეზია
3) ცვილისებრი მოქნილობა
4) **დამოკიდებულების ბოდვითი იდეები

5. პიროვნული აშლილობებისთვის დამახასიათებელია

 1) პიროვნების მყარი ანომალიები
2) ემოციურ-ნებითი დისჰარმონია
3) თავისებური, უპირატესად აფექტური, აზროვნების სიჭარბე
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) მხოლოდ 1 და 2

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
2) **ცნობიერების აშლილობებისა
3) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
4) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

1) პერსევერაციები
2) **ბოდვითი იდეები
3) აჩქარებული აზროვნებისა
4) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
1) ჰალუცინაციებად
2) **ობსესიად
3) დემენციად
4) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
1) ჰიპერესთეზია
2) **პარამნეზია
3) პარესთეზია
4) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
2) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
3) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
4) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) ყურადღების პათოლოგიისა
2) სენესტოპათიურ-იპოქონდრიული სინდრომისა
3) ემოციური არაადეკვატურობისა
4) **ამნეზიებისა
5) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითებისა

2. შიზოფრენიის კატატონიური ფორმისათვის არ არის დამახასიათებელი:

1) იმპულსურობა
2) ექოსიმპტომები
3) ნეგატივიზმი
4) **ფსივდორემინისცენციები
5) მუტიზმი

3. კორსაკოვის ფსიქოზს ახასიათებს:

1) კორსაკოვის ამნეზიური სინდრომი
2) პოლინევრიტი
3) ყალიბდება ალკოჰოლის სისტემატიური და ხანგრძლივი მირების ფონზე
4) სწორია 1 და 3
5) **სწორია ყველა ჩამოთვლილი
4. ანტიდეპრესანტებში შედის:
1) ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები
2) სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები
3) მონოამინოოქსიდაზის ინჰიბიტორები
4) მხოლოდ 1 და 2
5) **ყველა ზემოთ აღნიშნული

5. ანტეროგრადული ამნეზია:
1) **ვრცელდება მოვლენებზე, რომელსაც ადგილი ჰქონდა ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ
2) ვრცელდება მოვლენებზე, რომელსაც ადგილი ჰქონდა ავადმყოფობის დაწყების წინ
3) ვრცელდება მიმდინარე მოვლენებზე
4) პროგრესული ტიპით მიმდინარეობს

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
2) **ცნობიერების აშლილობებისა
3) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
4) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

1) პერსევერაციები
2) **ბოდვითი იდეები
3) აჩქარებული აზროვნებისა
4) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
1) ჰალუცინაციებად
2) **ობსესიად
3) დემენციად
4) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
1) ჰიპერესთეზია
2) **პარამნეზია
3) პარესთეზია
4) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
2) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
3) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
4) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. პიროვნული აშლილობებისთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა ერთისა:

1) თვითკონტროლისა და თავდაჭერის უნარის სისუსტე
2) აფექტური მერყეობა
3) ტენდენცია სიძნელეებთან შეხვედრისას განავითაროს რეაქტიული აშლილობები
4) არასაკმარისი უნარი მუდმივად ცვალებად გარემოს შეუფარდოს თავისი მოქმედება
5) ?ენდოკრინული ძვრები

2. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელია:
1) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება
2) ემოციური გასადავება
3) აუტიზმი
4) ინტრაფსიქიკური ატაქსია
5) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
3. მანიაკალური ფაზის დროს კლინიკურ სურათში ადგილი აქვს შემდეგ გამოვლინებებს, გარდა ერთისა:
1) **აუტიზმი
2) ჰიპერმნეზია
3) დისფორია
4) გადაჭარბებული მხიარულება

4. ნეიროლეფსიური მედიკამენტები იყოფა:

1) ფენოთიაზინის ნაწარმოებად
2) ბუთიროფენონები
3) თიოქსანტენები
4) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

5. დემენციის დროს გუნებგანწყობის დარღვევები გამოიხატება:

1) ყურადღებისა და კონცენტრაციის უნარის დაქვეითებით
2) უცნაური, შეცვლილი და დეზორგანიზებული ქცევით
3) შფოთვით და დეპრესიით
4) დაგეგმვის უუნარობით

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
2) **ცნობიერების აშლილობებისა
3) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
4) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

1) პერსევერაციები
2) **ბოდვითი იდეები
3) აჩქარებული აზროვნებისა
4) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
1) ჰალუცინაციებად
2) **ობსესიად
3) დემენციად
4) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
1) ჰიპერესთეზია
2) **პარამნეზია
3) პარესთეზია
4) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
2) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
3) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
4) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. ნევროზის დროს შეიძლება განვითარდეს შემდეგი სინდრომები:

1) ფობიკური
2) დეპრესიული
3) ასთენიური
4) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
5) მხოლოდ 1 და 3
2. ანტეროგრადული ამნეზია:
1) **ვრცელდება მოვლენებზე, რომელსაც ადგილი ჰქონდა ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ
2) ვრცელდება მოვლენებზე, რომელსაც ადგილი ჰქონდა ავადმყოფობის დაწყების წინ
3) ვრცელდება მიმდინარე მოვლენებზე
4) პროგრესული ტიპით მიმდინარეობს

3. ცოლ-ქმრული ღალატის ბოდვა ყველაზე უფრო დამახასიათებელია:

1) ეპილეფსიური ფსიქოზისთვის
2) ალცჰაიმერის დაავადებისთვის
3) შიზოფრენიისთვის
4) **ალკოჰოლური პარანოიდისთვის
5) ნევროზისთვის

4. მეტყველების უნარის დარღვევას ეწოდება:

1. **დიზართრია
2. აპრაქსია
3. ატაქსია
4. აგნოზია

5. როცა პაციენტი აკეთებს იმის საპირისპიროს, რასაც სთხოვენ და აქტიურად ეწინააღმდეგება მისი
დამორჩილების ნებისმიერ მცდელობას არის:

1. კატატონია
2. კატალეფსია/ცვილისებრი მოქნილობა
3. **ნეგატივიზმი

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

5) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
6) **ცნობიერების აშლილობებისა
7) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
8) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

5) პერსევერაციები
6) **ბოდვითი იდეები
7) აჩქარებული აზროვნებისა
8) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
5) ჰალუცინაციებად
6) **ობსესიად
7) დემენციად
8) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
5) ჰიპერესთეზია
6) **პარამნეზია
7) პარესთეზია
8) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

5) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
6) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
7) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
8) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა
1. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელია:
1) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითება
2) ემოციური გასადავება
3) აუტიზმი
4) ინტრაფსიქიკური ატაქსია
5) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი

2. ქრონიკულ ალკოჰოლურ ფსიქოზებს მიეკუთვნება:

1) ქრონიკული ალკოჰოლური ჰალუცინოზი
2) ალკოჰოლური პარანოიდი
3) კორსაკოვის ფსიქოზი
4) გაი-ვერნიკეს ენცეფალოპათია
5) **სწორია ყველა ჩამოთვლილი

3. კლასიკური მანიაკალური ფაზის დროს გვხვდება:

1) ემოციური ანესთეზია
2) იპოქონდრიული ბოდვა
3) მენტიზმი - აზრთა მოზღვავება
4) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
5) მხოლოდ 1 და 2

4. ისტერიული ნევროზი გამოვლინდება:

1) პოლიმორფულ და ჭრელ სიმპტომატიკაში, რომელიც ხშირად ახდენს სომატური დაავადების
იმიტაციას
2) ვეგეტო-სომატურ ზოგად ნევროზულ და ემოციურ-აფექტური დარღვევებით
3) მოტორული აშლილობებით (კრუნჩხვები, ტიკები, აფონია და ა.შ.)
4) **ყველა ჩამოთვლილი;
5) არც ერთი ჩამოთვლილიდან

5. ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომი ხასიათდება:

1) დევნისა და ზემოქმედების ბოდვის შერწყმით
2) ფსიქიკური ავტომატიზმით და ფსევდოჰალუცინაციებით
3) სხვადასხვა შინაარსის ბოდვით (ჯადოს, ჰიპნოზით და ა.შ.)
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

9) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
10) **ცნობიერების აშლილობებისა
11) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
12) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

9) პერსევერაციები
10) **ბოდვითი იდეები
11) აჩქარებული აზროვნებისა
12) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
9) ჰალუცინაციებად
10) **ობსესიად
11) დემენციად
12) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
 9) ჰიპერესთეზია
10) **პარამნეზია
11) პარესთეზია
12) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

9) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
10) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
11) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
12) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. მანიაკალურ მდომარეობას შეიძლება მივაკუთვნოთ შემდეგი გამოვლინებები:

1) გაძლიერებული მადა
2) ძილის დარღვევა
3) ლტოლვათა განმუხრუჭება
4) არც ერთი ჩამოთვლილი
5) **ყველა ჩამოთვლილი

2. ჭეშმარიტი სმენითი ჰალუცინაციები იყოფა:

1) სირთულის (ელემენტარული, მარტივი, რთული) მიხედვით
2) შინაარსის მიხედვით
3) ხანგრძლივობის მიხედვით (უწყვეტი, ეპიზოდური)
4) **ყველა ჩამოთვლილი სწორია
5) სწორია 2 და 3

3. მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზისთვის დამახასიათებელია:

1) მიმდინარეობის პერიოდულობა
2) ფაზები აფექტურ სინდრომთა სახით
3) პროგრედიენტულობის არარსებობა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

4. შიზოფრენიის მარტივი ფორმისათვის ნაკლებადაა დამახასიათებელი:

1) ინტერესების შეზღუდვა
2) აუტიზმი
3) ემოციური სიცივე
4) **ბოდვითი აზრები

5. ისტერიული ნევროზი გამოვლინდება:

1) პოლიმორფულ და ჭრელ სიმპტომატიკაში, რომელიც ხშირად ახდენს სომატური დაავადების
იმიტაციას
2) ვეგეტო-სომატურ ზოგად ნევროზულ და ემოციურ-აფექტური დარღვევებით
3) მოტორული აშლილობებით (კრუნჩხვები, ტიკები, აფონია და ა.შ.)
4) **ყველა ჩამოთვლილი;
5) არც ერთი ჩამოთვლილიდან

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

13) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
14) **ცნობიერების აშლილობებისა
15) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
16) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

13) პერსევერაციები
14) **ბოდვითი იდეები
15) აჩქარებული აზროვნებისა
 16) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
13) ჰალუცინაციებად
14) **ობსესიად
15) დემენციად
16) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
13) ჰიპერესთეზია
14) **პარამნეზია
15) პარესთეზია
16) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

13) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
14) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
15) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
16) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. ნევროზის დროს შეიძლება განვითარდეს შემდეგი სინდრომები:

1) ფობიკური
2) დეპრესიული
3) ასთენიური
4) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
5) მხოლოდ 1 და 3

2. ბიპოლარული აფექტური აშლილობისთვის დამახასიათებელია:

1) მიმდინარეობის პერიოდულობა
2) ფაზები აფექტურ სინდრომთა სახით
3) პროგრედიენტულობის არარსებობა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

3. შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) ყურადღების პათოლოგიისა
2) სენესტოპათიურ-იპოქონდრიული სინდრომისა
3) ემოციური არაადეკვატურობისა
4) **ამნეზიებისა
5) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითებისა

4. აკვიატებული შიში (ფობია) ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა ერთისა:

1) ინტენსიური და გადაულახავი შიში, რომელიც მთლიანად იპყრობს ავადმყოფს
2) ავადმყოფს ესმის შიშის უსაფუძვლობა და ცდილობს მათ მოშორებას
3) შიშს კონკრეტული შინაარსი აქვს
4) **ავადმყოფს არ ესმის შიშის უსაფუძვლობა და არ აქვს უაზრობის და აბსურდულობის განცდა

5. შიზოფრენიის მარტივი ფორმისათვის ნაკლებადაა დამახასიათებელი:

1) ინტერესების შეზღუდვა
2) აუტიზმი
3) ემოციური სიცივე
4) **ბოდვითი აზრები

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

17) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
18) **ცნობიერების აშლილობებისა
19) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
 20) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

17) პერსევერაციები
18) **ბოდვითი იდეები
19) აჩქარებული აზროვნებისა
20) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
17) ჰალუცინაციებად
18) **ობსესიად
19) დემენციად
20) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
17) ჰიპერესთეზია
18) **პარამნეზია
19) პარესთეზია
20) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

17) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
18) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
19) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
20) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. მანიაკალური ფაზის დროს კლინიკურ სურათში ადგილი აქვს შემდეგ გამოვლინებებს, გარდა ერთისა:
1) **აუტიზმი
2) ჰიპერმნეზია
3) დისფორია
4) გადაჭარბებული მხიარულება

2. კორსაკოვის ფსიქოზს ახასიათებს:

1) კორსაკოვის ამნეზიური სინდრომი
2) პოლინევრიტი
3) ყალიბდება ალკოჰოლის სისტემატიური და ხანგრძლივი მირების ფონზე
4) სწორია 1 და 3
5) **სწორია ყველა ჩამოთვლილი

3. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) ბოდვითი განცდებისა
2) კატატონიური სტუპორისა
3) აპათიურ-აბულიური სინდრომისა
4) **ეპილეფსიური გულყრისა
5) მხოლოდ 1 და 4

4. ეპილეფსიის მკურნალობის ზოგადი პრინციპები შემდეგია, რომ მკურნალობა უნდა იყოს:

1) ინდივიდუალური
2) კომპლექსური
3) დინამიური
4) ხანგრძლივი
5) **ყველა ჩამოთვლილი.

5. შიზოფრენიის მარტივი ფორმის კლინიკურ სურათში წამყვანია

1) დეპრესია
2) ვერბალური ჰალუცინოზი
3) ბოდვითი სინდრომი
4) **ემოციური გასადავება
6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
21) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
22) **ცნობიერების აშლილობებისა
23) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
24) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

21) პერსევერაციები
22) **ბოდვითი იდეები
23) აჩქარებული აზროვნებისა
24) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
21) ჰალუცინაციებად
22) **ობსესიად
23) დემენციად
24) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
21) ჰიპერესთეზია
22) **პარამნეზია
23) პარესთეზია
24) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

21) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
22) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
23) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
24) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. ხშირად ნარკომანია ყალიბდება პირებში:

1) აღზრდის დეფექტით
2) პიროვნული დევიაციებით
3) სოციალური ადაპტაციის დარღვევებით
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

2. რეაქტიული ფსიქოგენური პარანოიდი აღმოცენდება მაშინ, როცა სახეზეა:

1) ფსიქოგენური ფაქტორები
2) არსებული მდგომარეობის თავისებურება, როგორც დამატებითი ფაქტორი
3) სომატური მავნე ფაქტორები
4) **ყველა ჩამოთვლილი;
5) არც ერთი ჩამოთვლილიდან

3. ბოდვითი იდეები დამახასიათებელია

1) რეაქტიული ფსიქოზისათვის
2) ინვოლუციური დეპრესიისთვის
3) შიზოფრენიისთვის
4) **ყველა ჩამოთვლილი დაავადებისათვის
5) არც ერთი ჩამოთვლილი დაავადებისათვის

4. აკვიატებული შიში (ფობია) ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა ერთისა:

1) ინტენსიური და გადაულახავი შიში, რომელიც მთლიანად იპყრობს ავადმყოფს
 2) ავადმყოფს ესმის შიშის უსაფუძვლობა და ცდილობს მათ მოშორებას
3) შიშს კონკრეტული შინაარსი აქვს
4) **ავადმყოფს არ ესმის შიშის უსაფუძვლობა და არ აქვს უაზრობის და აბსურდულობის განცდა

5. ჰალუცინაციურ-პარანოიდული სინდრომი ხასიათდება:

1) დევნისა და ზემოქმედების ბოდვის შერწყმით
2) ფსიქიკური ავტომატიზმით და ფსევდოჰალუცინაციებით
3) სხვადასხვა შინაარსის ბოდვით (ჯადოს, ჰიპნოზით და ა.შ.)
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

25) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
26) **ცნობიერების აშლილობებისა
27) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
28) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

25) პერსევერაციები
26) **ბოდვითი იდეები
27) აჩქარებული აზროვნებისა
28) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
25) ჰალუცინაციებად
26) **ობსესიად
27) დემენციად
28) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
25) ჰიპერესთეზია
26) **პარამნეზია
27) პარესთეზია
28) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

25) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
26) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
27) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
28) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელ აშლილობებს მიეკუთვნება:

1) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი
2) ფსევდოჰალუცინაციები
3) ინტერპრეტაციული ბოდვა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

2. შიზოფრენიის კატატონიური ფორმისათვის არ არის დამახასიათებელი:

1) იმპულსურობა
2) ექოსიმპტომები
3) ნეგატივიზმი
4) **ფსივდორემინისცენციები
5) მუტიზმი

3. მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზისთვის დამახასიათებელია:

 1) მიმდინარეობის პერიოდულობა
2) ფაზები აფექტურ სინდრომთა სახით
3) პროგრედიენტულობის არარსებობა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

4. აკვიატებული შიში (ფობია) ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა ერთისა:

1) ინტენსიური და გადაულახავი შიში, რომელიც მთლიანად იპყრობს ავადმყოფს
2) ავადმყოფს ესმის შიშის უსაფუძვლობა და ცდილობს მათ მოშორებას
3) შიშს კონკრეტული შინაარსი აქვს
4) **ავადმყოფს არ ესმის შიშის უსაფუძვლობა და არ აქვს უაზრობის და აბსურდულობის განცდა

5. ხშირად ნარკომანია ყალიბდება პირებში:

1) აღზრდის დეფექტით
2) პიროვნული დევიაციებით
3) სოციალური ადაპტაციის დარღვევებით
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

29) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
30) **ცნობიერების აშლილობებისა
31) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
32) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

29) პერსევერაციები
30) **ბოდვითი იდეები
31) აჩქარებული აზროვნებისა
32) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
29) ჰალუცინაციებად
30) **ობსესიად
31) დემენციად
32) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
29) ჰიპერესთეზია
30) **პარამნეზია
31) პარესთეზია
32) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

29) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
30) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
31) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
32) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა
ვ

1. ფიქსაციური ამნეზია ხასიათდება:

1) დამახსოვრების უნარის დაკარგვით
2) მიმდინარე ფაქტებზე მეხსიერების არარსებობით
3) მეხსირებიდან იმ მოვლენათა გამოვარდნით, რომელიც წინ უძღოდა არსებულ მდგომარეობას
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით
2. დიდი გულყრის განვითარებისას არჩევენ:
1) ტონურ ფაზას
2) კლონურ ფაზას
3) ცნობიერების აშლის ფაზას
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.

3. რეტროგრადული ამნეზია:
1) ვრცელდება მოვლენებზე, რომელსაც ადგილი ჰქონდა ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ
2) **ვრცელდება მოვლენებზე, რომელსაც ადგილი ჰქონდა ავადმყოფობის დაწყების წინ
3) ვრცელდება მიმდინარე მოვლენებზე
4) პროგრესული ტიპით მიმდინარეობს

4. შიზოფრენიის ჰებეფრენიული ფორმისათვის დამახასიათებელია:

1) დაწყება პუბერტას ასაკში
1) უწყვეტი მიმდინარეობა
2) არაკეთილსაიმედო პროგნოზი
3) ბავშვური სიცელქე - ჯამბაზობა
4) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

5. შიზოფრენიისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) ყურადღების პათოლოგიისა
2) სენესტოპათიურ-იპოქონდრიული სინდრომისა
3) ემოციური არაადეკვატურობისა
4) **ამნეზიებისა
5) ენერგეტიკული პოტენციალის დაქვეითებისა

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

33) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
34) **ცნობიერების აშლილობებისა
35) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
36) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

33) პერსევერაციები
34) **ბოდვითი იდეები
35) აჩქარებული აზროვნებისა
36) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
33) ჰალუცინაციებად
34) **ობსესიად
35) დემენციად
36) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
33) ჰიპერესთეზია
34) **პარამნეზია
35) პარესთეზია
36) ჰიპოსთეზია

10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

33) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
34) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
35) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
36) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა
1. ალკოჰოლური პარანოიდის დროს უპირატესად გვხვდება:
1) კოტარის ბოდვა
2) **ღაზოიანობის (ცოლ-ქმრული ღალატის) ბოდვა
3) მეგალომანიური (განდიდების) ბოდვა
4) იპოქონდრიული ბოდვა

2. რეაქტიული მდგომარეობა
1) წარმოადგენს ფსიქიკურ ტრავმაზე ფსიქოზური დონის პათოლოგიურ რეაქციას
2) მისი განვითარება დამოკიდებულია პიროვნების კონსტიტუციურ თავისებურებაზე და ასაკზე
3) ხელშემწყობი ფაქტორი შეიძლება გახდეს გადატანილი სომატური დაავადება
4) **ყველა მოსაზრება სწორია
5) სწორია მხოლოდ 3

3. შიზოფრენიის მარტივი ფორმისათვის ნაკლებადაა დამახასიათებელი:

1) ინტერესების შეზღუდვა
2) აუტიზმი
3) ემოციური სიცივე
4) **ბოდვითი აზრები

4. გაბრუების სტადიებია
1) ობნუბილაცია
2) სომნოლენცია
3) სოპორი
4) კომა
5) **ყველა ჩამოთვლილი

5. ასთენიური სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) ფიზიკური განლევადობისა
2) ფსიქიკური განლევადობისა
3) **ფიქსაციური ამნეზიისა
4) აფექტური ლაბილურობისა

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

5) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
6) **ცნობიერების აშლილობებისა
7) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
8) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

5) პერსევერაციები
6) **ბოდვითი იდეები
7) აჩქარებული აზროვნებისა
8) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
5) ჰალუცინაციებად
6) **ობსესიად
7) დემენციად
8) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
6) ჰიპერესთეზია
7) **პარამნეზია
8) პარესთეზია
9) ჰიპოსთეზია
10) -
10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
5) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
 6) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
7) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
8) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. ანტიდეპრესანტებში შედის:
1) ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები
2) სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები
3) მონოამინოოქსიდაზის ინჰიბიტორები
4) მხოლოდ 1 და 2
5) **ყველა ზემოთ აღნიშნული

2. შიზოფრენიით უფრო ხშირად ავადდებიან

1) **მომწიფების ასაკში
2) ზრდასრულ ასაკში
3) მოხუცებულობის პერიოდში
4) ერთნაირად ყველა ასაკობრივ ჯგუფში

3. ნარკოტიკის არარეგულარული მიღების საბაბი შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) სიტუაციური მოტივაციისა
2) ფსიქოლოგიური მოტივაციისა
3) სომატური მოტივაციისა
4) **აბსტინენციური სინდრომის არსებობისა

4. რეაქტიული ფსიქოგენური პარანოიდი აღმოცენდება მაშინ, როცა სახეზეა:

1) ფსიქოგენური ფაქტორები
2) არსებული მდგომარეობის თავისებურება, როგორც დამატებითი ფაქტორი
3) სომატური მავნე ფაქტორები
4) **ყველა ჩამოთვლილი;
5) არც ერთი ჩამოთვლილიდან

5. ფიქსაციური ამნეზია ხასიათდება:

1) დამახსოვრების უნარის დაკარგვით
2) მიმდინარე ფაქტებზე მეხსიერების არარსებობით
3) მეხსირებიდან იმ მოვლენათა გამოვარდნიტ, რომელიც წინ უძღოდა არსებულ მდგომარეობას
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

9) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
10) **ცნობიერების აშლილობებისა
11) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
12) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

9) პერსევერაციები
10) **ბოდვითი იდეები
11) აჩქარებული აზროვნებისა
12) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
9) ჰალუცინაციებად
10) **ობსესიად
11) დემენციად
12) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
11) ჰიპერესთეზია
 12) **პარამნეზია
13) პარესთეზია
14) ჰიპოსთეზია
15) -
10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
9) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
10) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
11) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
12) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. დიდი გულყრის განვითარებისას არჩევენ:

1) ტონურ ფაზას
2) კლონურ ფაზას
3) ცნობიერების აშლის ფაზას
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.

2. მანიაკალურ მდომარეობას შეიძლება მივაკუთვნოთ შემდეგი გამოვლინებები:

1) გაძლიერებული მადა
2) ძილის დარღვევა
3) ლტოლვათა განმუხრუჭება
4) არც ერთი ჩამოთვლილი
5) **ყველა ჩამოთვლილი

3. შიზოფრენიის მარტივი ფორმის კლინიკურ სურათში წამყვანია

1) დეპრესია
2) ვერბალური ჰალუცინოზი
3) ბოდვითი სინდრომი
4) **ემოციური გასადავება

4. შიზოფრენიით უფრო ხშირად ავადდებიან

1) **მომწიფების ასაკში
2) ზრდასრულ ასაკში
3) მოხუცებულობის პერიოდში
4) ერთნაირად ყველა ასაკობრივ ჯგუფში

5. მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზისთვის დამახასიათებელია:

1) მიმდინარეობის პერიოდულობა
2) ფაზები აფექტურ სინდრომთა სახით
3) პროგრედიენტულობის არარსებობა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი
6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
13) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
14) **ცნობიერების აშლილობებისა
15) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
16) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

13) პერსევერაციები
14) **ბოდვითი იდეები
15) აჩქარებული აზროვნებისა
16) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
13) ჰალუცინაციებად
14) **ობსესიად
 15) დემენციად
16) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
16) ჰიპერესთეზია
17) **პარამნეზია
18) პარესთეზია
19) ჰიპოსთეზია
20) -
10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
13) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
14) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
15) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
16) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა

1. ბოდვითი იდეები დამახასიათებელია

1) რეაქტიული ფსიქოზისათვის
2) ინვოლუციური დეპრესიისთვის
3) შიზოფრენიისთვის
4) **ყველა ჩამოთვლილი დაავადებისათვის
5) არც ერთი ჩამოთვლილი დაავადებისათვის

2. რეაქტიული მდგომარეობა
1) წარმოადგენს ფსიქიკურ ტრავმაზე ფსიქოზური დონის პათოლოგიურ რეაქციას
2) მისი განვითარება დამოკიდებულია პიროვნების კონსტიტუციურ თავისებურებაზე და ასაკზე
3) ხელშემწყობი ფაქტორი შეიძლება გახდეს გადატანილი სომატური დაავადება
4) **ყველა მოსაზრება სწორია
5) სწორია მხოლოდ 3

3. ოპიატებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) ჰეროინის
2) მორფინის
3) **ამფეტამინის
4) პრომედოლის
5) ოპიუმის

4. ბოდვითი იდეები დამახასიათებელია

1) რეაქტიული ფსიქოზისათვის
2) ინვოლუციური დეპრესიისთვის
3) შიზოფრენიისთვის
4) **ყველა ჩამოთვლილი დაავადებისათვის
5) არც ერთი ჩამოთვლილი დაავადებისათვის

5. მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზისთვის დამახასიათებელია:

1) მიმდინარეობის პერიოდულობა
2) ფაზები აფექტურ სინდრომთა სახით
3) პროგრედიენტულობის არარსებობა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი
6. ჰალუცინაცია წარმოადგენს:

11) **უობიექტო აღქმას

12) საგნის მცდარ, დამახინჯებულ აღქმას
13) შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
14) ყველა ჩამოთვლილით
15) არც ერთი ჩამოთვლილით
7. რომელ სიმპტომებს არ უნდა მიექცეს ყურადღება პარანოიდული შიზოფრენიის დიაგნოზის დასმისას:

11) დევნის ბოდვა

12) იმპერატიული შინაარსის ჰალუცინაციები
13) ასთენია/ფიზიკური განლევადობა
14) ?ექო-აზრები
15) აზრთა გადაცემის იდეები

8 დეპრესიულ მდგომარეობა ხასიათდება სიმპტომთა ტრიადით (აღნიშნეთ ზედმეტი):

9) დაქვეითებული გუნებ-განწყობა
10) ასოციაციური პროცესების შენელება
11) **ცნობიერების აშლა
12) მოტორული შეკავება

9. გაბრუების სუსტი სახე, არასრული ორიენტაციით ადგილსა და დროში, კონტაქტის გაძნელებით და

ნაწილობრივი ამნეზიით არის:

11) დელირიუმი
12) ობნუბილაცია
13) **სომნოლენცია
14) სოპორი
15) კომა

10. ანტეროგრადული ამნეზია ვრცელდება:

5) **მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ

6) მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების წინ
7) მიმდინარე მოვლენებზე
8) ყველა სწორია

1. ხშირად ნარკომანია ყალიბდება პირებში:

1) აღზრდის დეფექტით
2) პიროვნული დევიაციებით
3) სოციალური ადაპტაციის დარღვევებით
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

2. რეაქტიული ფსიქოგენური პარანოიდი აღმოცენდება მაშინ, როცა სახეზეა:

1) ფსიქოგენური ფაქტორები
2) არსებული მდგოამრეობის თავისებურება, როგორც დამატებიტი ფაქტორი
3) სომატური მავნე ფაქტორები
4) **ყველა ჩამოთვლილი;
5) არც ერთი ჩამოთვლილიდან

3. შიზოფრენიის ჰებეფრენიული ფორმისათვის დამახასიათებელია:

1) დაწყება პუბერტას ასაკში
2) უწყვეტი მიმდინარეობა
3) არაკეთილსაიმედო პროგნოზი
4) ბავშვური სიცელქე - ჯამბაზობა
5) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

4. მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზის დეპრესიული ფაზისათვის დამახასიათებელია:

1) მოძრაობითი შეკავება
 2) მადის დაკარგვა
3) სუიციდური აზრები
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი.

5. ბოდვითი იდეები დამახასიათებელია

1) რეაქტიული ფსიქოზისათვის
2) ინვოლუციური დეპრესიისთვის
3) შიზოფრენიისთვის
4) **ყველა ჩამოთვლილი დაავადებისათვის
5) არც ერთი ჩამოთვლილი დაავადებისათვის

6. ჰალუცინაცია წარმოადგენს:

16) **უობიექტო აღქმას

17) საგნის მცდარ, დამახინჯებულ აღქმას
18) შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
19) ყველა ჩამოთვლილით
20) არც ერთი ჩამოთვლილით

7. რომელ სიმპტომებს არ უნდა მიექცეს ყურადღება პარანოიდული შიზოფრენიის დიაგნოზის დასმისას:

16) დევნის ბოდვა

17) იმპერატიული შინაარსის ჰალუცინაციები
18) ასთენია/ფიზიკური განლევადობა
19) ?ექო-აზრები
20) აზრთა გადაცემის იდეები

8 დეპრესიულ მდგომარეობა ხასიათდება სიმპტომთა ტრიადით (აღნიშნეთ ზედმეტი):

13) დაქვეითებული გუნებ-განწყობა

14) ასოციაციური პროცესების შენელება
15) **ცნობიერების აშლა
16) მოტორული შეკავება

9. გაბრუების სუსტი სახე, არასრული ორიენტაციით ადგილსა და დროში, კონტაქტის გაძნელებით და

ნაწილობრივი ამნეზიით არის:

16) დელირიუმი
17) ობნუბილაცია
18) **სომნოლენცია
19) სოპორი
20) კომა

10. ანტეროგრადული ამნეზია ვრცელდება:

9) **მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ

10) მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების წინ
11) მიმდინარე მოვლენებზე
12) ყველა სწორია

1. მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზის დეპრესიული ფაზისათვის დამახასიათებელია:

 1) მოძრაობითი შეკავება
2) მადის დაკარგვა
3) სუიციდური აზრები
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი.

2. შიზოფრენიის ჰებეფრენიული ფორმისათვის დამახასიათებელია:

1) დაწყება პუბერტას ასაკში
2) უწყვეტი მიმდინარეობა
3) არაკეთილსაიმედო პროგნოზი
4) ბავშვური სიცელქე - ჯამბაზობა
5) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

3. ასთენიური სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:

1) ფიზიკური განლევადობისა
2) ფსიქიკური განლევადობისა
3) **ფიქსაციური ამნეზიისა
4) აფექტური ლაბილურობისა

4. ნეიროლეფსიური მედიკამენტები იყოფა:

1) ფენოთიაზინის ნაწარმოებად
2) ბუთიროფენონები
3) თიოქსანტენები
4) **ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

5. თავის ტვინის ატროფიული პროცესებისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა ერთისა.

აღნიშნეთ არასწორი პასუხი:
1. მნიშვნელოვნად ძლიერდება კოგნიტიური ფუნქციები
2. ყველა შემთხვევაში ყალიბდება ინტელექტის ფუნქციების გამოხატული დაქვეითება
3. ძირითადი დაავადებით გამოწვეული სიკვდილი
4. არ არის გამორიცხული დაავადების მწვავე დასაწყისი
5. დაავადების თანდათანობითი დაწყება პროცესის შეუქცევადი მიმდინარეობით

6. ჰალუცინაცია წარმოადგენს:

21) **უობიექტო აღქმას

22) საგნის მცდარ, დამახინჯებულ აღქმას
23) შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
24) ყველა ჩამოთვლილით
25) არც ერთი ჩამოთვლილით

7. რომელ სიმპტომებს არ უნდა მიექცეს ყურადღება პარანოიდული შიზოფრენიის დიაგნოზის დასმისას:

21) დევნის ბოდვა

22) იმპერატიული შინაარსის ჰალუცინაციები
23) ასთენია/ფიზიკური განლევადობა
24) ?ექო-აზრები
25) აზრთა გადაცემის იდეები

8 დეპრესიულ მდგომარეობა ხასიათდება სიმპტომთა ტრიადით (აღნიშნეთ ზედმეტი):

17) დაქვეითებული გუნებ-განწყობა

18) ასოციაციური პროცესების შენელება
19) **ცნობიერების აშლა
20) მოტორული შეკავება
9. გაბრუების სუსტი სახე, არასრული ორიენტაციით ადგილსა და დროში, კონტაქტის გაძნელებით და
ნაწილობრივი ამნეზიით არის:

21) დელირიუმი
22) ობნუბილაცია
23) **სომნოლენცია
24) სოპორი
25) კომა

10. ანტეროგრადული ამნეზია ვრცელდება:

13) **მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ

14) მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების წინ
15) მიმდინარე მოვლენებზე
16) ყველა სწორია

1. შიზოფრენიისთვის დამახასიათებელ აშლილობებს მიეკუთვნება:

1) კანდინსკი-კლერამბოს სინდრომი
2) ფსევდოჰალუცინაციები
3) ინტერპრეტაციული ბოდვა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

2. ეპილეფსია -ქრონიკული დაავადებაა, რომელიც ხასიათდება შემდეგი ნიშნებით:

1) ადრეული დასაწყისით
2) მრავალფეროვანი პაროქსიზმული დარღვევებით
3) პიროვნების ტიპური ცვლილებებით
4) **ყველა ჩამოთვლილით
5) არც ერთი ჩამოთვლილით

3. ბიპოლარული აფექტური აშლილობის დეპრესიული ფაზისათვის დამახასიათებელია:

1) მოძრაობითი შეკავება
2) მადის არარსებობა
3) სუიციდური აზრები
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

4. ოპიატებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) ჰეროინის
2) მორფინის
3) **ამფეტამინის
4) პრომედოლის
5) ოპიუმის

5. მწვავე ალკოჰოლურ ჰალუცინოზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

1) აბსტინენციის ფონზე დაწყებისა
2) ჭეშმარიტი სმენითი ჰალუცინაციების მოზღვავებისა
3) „ხმები“ - ძირითადად მუქარის, ბრალდების შინაარსის
4) **„ხმები“ - ძირითადად სასიამოვნო, მეგალომანიური შინაარსის
6. ჰალუცინაცია წარმოადგენს:

26) **უობიექტო აღქმას

27) საგნის მცდარ, დამახინჯებულ აღქმას
28) შეგრძნებების დარღვევას მგრძნობელობის ზღურბლის აწევით
29) ყველა ჩამოთვლილით
30) არც ერთი ჩამოთვლილით

7. რომელ სიმპტომებს არ უნდა მიექცეს ყურადღება პარანოიდული შიზოფრენიის დიაგნოზის დასმისას:

 26) დევნის ბოდვა
27) იმპერატიული შინაარსის ჰალუცინაციები
28) ასთენია/ფიზიკური განლევადობა
29) ?ექო-აზრები
30) აზრთა გადაცემის იდეები

8 დეპრესიულ მდგომარეობა ხასიათდება სიმპტომთა ტრიადით (აღნიშნეთ ზედმეტი):

21) დაქვეითებული გუნებ-განწყობა

22) ასოციაციური პროცესების შენელება
23) **ცნობიერების აშლა
24) მოტორული შეკავება

9. გაბრუების სუსტი სახე, არასრული ორიენტაციით ადგილსა და დროში, კონტაქტის გაძნელებით და

ნაწილობრივი ამნეზიით არის:

26) დელირიუმი
27) ობნუბილაცია
28) **სომნოლენცია
29) სოპორი
30) კომა

10. ანტეროგრადული ამნეზია ვრცელდება:

17) **მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ

18) მოვლენებზე, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფობის დაწყების წინ
19) მიმდინარე მოვლენებზე
20) ყველა სწორია

1. მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზისთვის დამახასიათებელია:

1) მიმდინარეობის პერიოდულობა
2) ფაზები აფექტურ სინდრომთა სახით
3) პროგრედიენტულობის არარსებობა
4) **ყველა ჩამოთვლილი
5) არც ერთი ჩამოთვლილი

2. ანტეროგრადული ამნეზია:
1) **ვრცელდება მოვლენებზე, რომელსაც ადგილი ჰქონდა ავადმყოფობის დაწყების შემდეგ
2) ვრცელდება მოვლენებზე, რომელსაც ადგილი ჰქონდა ავადმყოფობის დაწყების წინ
3) ვრცელდება მიმდინარე მოვლენებზე
4) პროგრესული ტიპით მიმდინარეობს

3. ცოლ-ქმრული ღალატის ბოდვა ყველაზე უფრო დამახასიათებელია:

1) ეპილეფსიური ფსიქოზისთვის
2) ალცჰაიმერის დაავადებისთვის
3) შიზოფრენიისთვის
4) **ალკოჰოლური პარანოიდისთვის
5) ნევროზისთვის

4. ეპილეფსიის მკურნალობის ზოგადი პრინციპია, რომ მკურნალობა იყოს:

1) ინდივიდუალური
2) კომპლექსური
3) დინამიური
4) ხანგრძლივი
5) **ყველა ჩამოთვლილი.
5. კორსაკოვის ფსიქოზს ახასიათებს:
1) კორსაკოვის ამნეზიური სინდრომი
2) პოლინევრიტი
3) ყალიბდება ალკოჰოლის სისტემატიური და ხანგრძლივი მირების ფონზე
4) სწორია 1 და 3
5) **სწორია ყველა ჩამოთვლილი
6. დეპერსონალიზაციის სინდრომი ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
17) პიროვნების თვითცნობიერების დარღვევებისა
18) **ცნობიერების აშლილობებისა
19) თვითცნობიერების ვიტალურობის დარღვევისა
20) თვითცნობიერების მთლიანობის დარღვევისა

7. ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეიძლება გავაერთიანოთ ერთ ჯგუფში:

17) პერსევერაციები
18) **ბოდვითი იდეები
19) აჩქარებული აზროვნებისა
20) შენელებული აზროვნებისა

8. აზრები, ხატები, რომლებიც პერიოდულად მეორდებიან, იწვევენ დისტრესს და გამოხატულ შფოთვას

იწოდება:
17) ჰალუცინაციებად
18) **ობსესიად
19) დემენციად
20) ილუზიად

9. სენესტოპათებს არ მიეკუთვნება:
21) ჰიპერესთეზია
22) **პარამნეზია
23) პარესთეზია
24) ჰიპოსთეზია
25) -
10. ბოდვითი იდეები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა:
17) სინამდვილესთან შეუთავსებლობისა
18) **დარწმუნების გზით გადაჯერებისა
19) სინამდვილის ასახვის გამრუდებისა
20) ცნობიერების მთლიანად დაუფლებისა